Interview met oud HKP Paul van der Meulen

1
S4~e~-,L’1z flpeIcIv~~1 2ot3 Nooit heeft de Apeldoornse kolonel Paul van der Meu len één schot gelost in zijn loopbaan bij Defensie. In de cember ging de hoofdkrijgs macht predikant met ftznc tioneel leeftijdsontslag. door Jan Visser N og een keer maakt hij de reis naar Den Haag om afscheid te nemen en zijn bureau op te rui men. Zijn functie als hoofdkrijgs machtpredikant heeft Paul van der Meulen al op 13 december overge dragen aan zijn opvolger ds. Klaas-Henk Ubels. In de Haagse Kloosterkerk, ooit nog gebruikt als munitiedepot en paardenstal van de cavalerie, overhandigde hij hem de nieuwe dienstbijbel met op de omslag het logo van een duif met de tekst ‘niet door kracht noch door geweld maar door Mijn Geest’ (Zacharia 4). Onwennig kijkt de 56-jarige domi nee om zich heen en realiseert zich dat het bijna is afgelopen na dat hij zijn verantwoordelijkheden heeft overgedragen en dat het nu bijna tijd is om thuis achter de pia no of op boswandelingen te ‘adap teren’. Om te schakelen van hoog spanning naar laagspanning van de hectiek in den Haag naar de rust van het burgerbestaan. De omschakeling van dorpspredi kant in het kleine Friese plaatsje Ee tot krijgsmachtpredilcant in 1994 was verrassend. »Ik had eigen lijk helemaal niks met het leger toen ik in 1994 als predikant werd bij de luchtmacht op vliegbasis Twenthe.” Wat daar begonnen is gaf zijn leven echter een definitie ve wending en hij beschouwt het werken als predikant voor defen sie achteraf als zijn roeping. Het uniform en de rang zijn daarbij niet onbelangrijk ook al wordt hij het liefst als dominee of bij zijn voornaam aangesproken. ,,Op uit zending leef je met de andere mili tairen onder dezelfde omstandig heden en je wordt op voet van ge lijkheid aangesproken. Als dominee in het leger ken je de werksituatie, je staat er middenin en deelt hun leven, dat schept een band.” Hij vertelt van de Apeldoornse do minee Van Duijvenboden die in 20fl in Kandahar vele granaatinsla gen meemaakte en achter zandtak ken dekking moest zoeken als het alarm afging. Van der Meulen: ,,Je realiseert je dan opeens dat het ook zo afgelopen kan zijn. Dat is toch heel anders dan wanneer je als dominee in een kerk staat Je deelt als geestelijke hun frustraties, hun angsten en hun blijdschap als iedereen na afloop levend terugge keerd is en niet gewond is.” H ij vertelt over de intensi teit van een plechtig heid als één van de mili tairen is omgekomen en de geestelijk verzorger zich niet de professional voelt die er buiten staat, maar evenzeer als één van de detachementsleden die ook iets ergs is overkomen. Tegelijkertijd wordt van hem of haar verwacht de gevoelens te vertolken en troost te bieden. Hij vertelt over het adap tatieproces voor militairen om ze voor te bereiden op de terugkeer naar het gewone bestaan in Neder land. ,,Hun alertheid verdwijnt vaak pas na maanden en het duurt soms lang voordat ze zich echt rea liseren dat ze niet in een pantser voertuig zitten met een mitrailleur binnen handbereik, maar thuis achter de televisie met een af standsbediening Tijdens een toespraak voor de PKN-synode kweekte hij veel be grip voor het werk van de Geeste lijke Verzorging bij de krijgsmacht en uit de reacties bleek hem vooral dat men zich niet of onvoldoende had gerealiseerd voor welke taak militairen zich gesteld zien en de impact die dat heeft op henzelf en hun thuisfront Als hoofdkrijgs machtpredikant stond Paul van der Meulen aan het hoofd van in totaal 52 protestants geestelijke ver zorgers van de 11 verschillende kerkgenootschappen die dominees leveren. ,,Je realiseert je dat er ge werkt wordt in een seculiere set- ring maar dat er desondanks veel behoefte bestaat aan gesprekken over levensvragen, over schuld en schaamte, onmacht en hoe ie mand verder moet met zijn le ven.” Het is volgens hem geen een voudige opgave om militairen te helpen bij dit soort problemen als zij zichzelf soms het meest in de weg staan. Q ok Paul van der Meu len kan nu uitrusten na de hectiek van een bestaan in de frontli nies, zij het de laatste jaren op af stand. Gedurende de hele periode bij Defensie zegt hij met plezier te hebben gewerkt en zich op z’n plek te hebben gevoeld: ,,Om dit werk goed te doen moet een gees telijk verzorger echt om mensen geven en ik beschouw het als een godsgeschenk als we mensen heb ben kunnen bemoedigen en troost hebben kunnen bieden.” Bij Defensie werken 150 gee~tefljke verzorgers, n 52 roi~tants, 54 katholiek, 38 huma nist, 2 imams~- pandits (Hindoe) en 2 rabbijnen. Binn~de$~otestants Geest&ijke~~~rzor~ng kerk horen dev6lg~nde z~idende kerken: PKN, chrlste—~ ljk,gerefor,nee,yj, gerekraneezdvrijgemaakt, ASC gemeenten, Nededandsgerefbnneepj, pinksteige meente, baptisten, oud-katholieken, doopsgezin den, Jemonsnnten en ersteld hervormd. Paul van der Meulen (56) volgde zijn opleiding tot dominee aan de VU in Smsterdam en werd in 1 88 beroepen in~het Erlese Ee. In 1994 werd hij geestelijk verzo*ger.op Vliegbasis Twentbe, daarna op Leeuwarde~iihn Soesterbe&~. Vap 2003 tot 2006 verzorgde hijin vonningscentrum in Huis ter Heide conferenties voor militairen over 4 impact van hun beroep. !~ Iaatte~vijf jaar gaf hij leiding aan alle dominees binnen dekrijgsmacht. AFSCHEID Apeldoornse kolonel-dominee Paul van der Meulen (56) loste nooit een schot - ~ 2 ~ ~ “1 ‘0 t Ex-legerpredikant Paul van der Meulen: ,,lk had eigenlijk helemaal niks met het leger toen ik in 1994 als predikant werd bij de luchtmacht op vliegbasis Twenthe.” foto Kevin Hagens Legerpredikant als ro ping 150 geestelijk verzorgers Hoofdkrjgsmachtpredjkant

description

Interview met oud HKP Paul van der Meulen uit De Stentor (Apeldoorn e.o)

Transcript of Interview met oud HKP Paul van der Meulen

S4~e~-,L’1z flpeIcIv~~1 2ot3

Nooit heeft de Apeldoornsekolonel Paul van der Meulen één schot gelost in zijnloopbaan bij Defensie. In december ging de hoofdkrijgsmacht predikant met ftznctioneel leeftijdsontslag.

door Jan Visser

N og een keer maakt hij

de reis naar Den Haagom afscheid te nemenen zijn bureau op te rui

men. Zijn functie als hoofdkrijgsmachtpredikant heeft Paul van derMeulen al op 13 december overgedragen aan zijn opvolger ds.Klaas-Henk Ubels. In de HaagseKloosterkerk, ooit nog gebruikt alsmunitiedepot en paardenstal vande cavalerie, overhandigde hij hemde nieuwe dienstbijbel met op deomslag het logo van een duif metde tekst ‘niet door kracht nochdoor geweld maar door MijnGeest’ (Zacharia 4).Onwennig kijkt de 56-jarige dominee om zich heen en realiseertzich dat het bijna is afgelopen nadat hij zijn verantwoordelijkhedenheeft overgedragen en dat het nu

bijna tijd is om thuis achter de piano ofop boswandelingen te ‘adapteren’. Om te schakelen van hoogspanning naar laagspanning vande hectiek in den Haag naar derust van het burgerbestaan.De omschakeling van dorpspredikant in het kleine Friese plaatsjeEe tot krijgsmachtpredilcant in1994 was verrassend. »Ik had eigenlijk helemaal niks met het legertoen ik in 1994 als predikant werdbij de luchtmacht op vliegbasisTwenthe.” Wat daar begonnen isgafzijn leven echter een definitieve wending en hij beschouwt hetwerken als predikant voor defensie achteraf als zijn roeping. Hetuniform en de rang zijn daarbijniet onbelangrijk ook al wordt hijhet liefst als dominee of bij zijnvoornaam aangesproken. ,,Op uitzending leef je met de andere militairen onder dezelfde omstandigheden en je wordt op voet van gelijkheid aangesproken.Als dominee in het leger ken je dewerksituatie, je staat er middeninen deelt hun leven, dat schept eenband.”Hij vertelt van de Apeldoornse dominee Van Duijvenboden die in20fl in Kandahar vele granaatinslagen meemaakte en achter zandtakken dekking moest zoeken als hetalarm afging. Van der Meulen: ,,Jerealiseert je dan opeens dat het

ook zo afgelopen kan zijn. Dat istoch heel anders dan wanneer jeals dominee in een kerk staat Jedeelt als geestelijke hun frustraties,hun angsten en hun blijdschap alsiedereen na afloop levend teruggekeerd is en niet gewond is.”

H ij vertelt over de intensi

teit van een plechtigheid als één van de militairen is omgekomen

en de geestelijk verzorger zich nietde professional voelt die er buitenstaat, maar evenzeer als één vande detachementsleden die ook ietsergs is overkomen. Tegelijkertijdwordt van hem of haar verwachtde gevoelens te vertolken en troostte bieden. Hij vertelt over het adaptatieproces voor militairen om zevoor te bereiden op de terugkeernaar het gewone bestaan in Nederland. ,,Hun alertheid verdwijntvaak pas na maanden en het duurtsoms lang voordat ze zich echt realiseren dat ze niet in een pantservoertuig zitten met een mitrailleurbinnen handbereik, maar thuisachter de televisie met een afstandsbedieningTijdens een toespraak voor dePKN-synode kweekte hij veel begrip voor het werk van de Geestelijke Verzorging bij de krijgsmachten uit de reacties bleek hem vooraldat men zich niet ofonvoldoende

had gerealiseerd voor welke taakmilitairen zich gesteld zien en deimpact die dat heeft op henzelf enhun thuisfront Als hoofdkrijgsmachtpredikant stond Paul vander Meulen aan het hoofd van intotaal 52 protestants geestelijke verzorgers van de 11 verschillendekerkgenootschappen die domineesleveren. ,,Je realiseert je dat er gewerkt wordt in een seculiere set-ring maar dat er desondanks veelbehoefte bestaat aan gesprekkenover levensvragen, over schuld enschaamte, onmacht en hoe iemand verder moet met zijn leven.” Het is volgens hem geen eenvoudige opgave om militairen tehelpen bij dit soort problemen alszij zichzelf soms het meest in deweg staan.

Q ok Paul van der Meu

len kan nu uitrustenna de hectiek van eenbestaan in de frontli

nies, zij het de laatste jaren op afstand. Gedurende de hele periodebij Defensie zegt hij met plezier tehebben gewerkt en zich op z’nplek te hebben gevoeld: ,,Om ditwerk goed te doen moet een geestelijk verzorger echt om mensengeven en ik beschouw het als eengodsgeschenk als we mensen hebben kunnen bemoedigen en troosthebben kunnen bieden.”

• Bij Defensie werken 150 gee~tefljke verzorgers,n 52 roi~tants, 54 katholiek, 38 huma

nist, 2 imams~- pandits (Hindoe) en 2 rabbijnen.Binn~de$~otestants Geest&ijke~~~rzor~ng kerkhoren dev6lg~nde z~idende kerken: PKN, chrlste—~ljk,gerefor,nee,yj, gerekraneezdvrijgemaakt, ASCgemeenten, Nededandsgerefbnneepj, pinksteigemeente, baptisten, oud-katholieken, doopsgezinden, Jemonsnnten en ersteld hervormd.

• Paul van der Meulen (56) volgde zijn opleiding totdominee aan de VU in Smsterdam en werd in1 88 beroepen in~het Erlese Ee. In 1994 werd hijgeestelijk verzo*ger.op Vliegbasis Twentbe, daarnaop Leeuwarde~iihn Soesterbe&~. Vap 2003 tot2006 verzorgde hijin vonningscentrum in Huis terHeide conferenties voor militairen over4 impactvan hun beroep. !~ Iaatte~vijf jaar gaf hij leidingaan alle dominees binnen dekrijgsmacht.

AFSCHEID Apeldoornse kolonel-dominee Paul van der Meulen (56) loste nooit een schot- ~

2 ~ ~

“1

‘0 t

Ex-legerpredikant Paul van der Meulen: ,,lk had eigenlijk helemaal niks met het leger toen ik in 1994 als predikant werd bij de luchtmacht op vliegbasisTwenthe.” foto Kevin Hagens

Legerpredikant als ro ping

150 geestelijk verzorgers Hoofdkrjgsmachtpredjkant