InSense Magazine

Bevat alleen wat je huid nodig heeft.

Soms gebruiken we meer chemische ingredienten op onze huid en in het

milieu dan nodig. Daarom bevat Sanex Zero% die ingredienten die je nodig

hebt om een gezonde en gehydrateerde huid te behouden, en niets meer.

Met z’n minimale impact op het aquatisch ecosysteem, z’n biologisch afbreek-

bare formule en de eco navulverpakking die 73% minder plastic bevat is

Sanex Zero% niet alleen gezond voor de huid, maar ook beter voor het milieu.

Ontwikkeld met dermatologen. www.sanex.nl

Heeft jouw huid echt zoveel chemische ingrediënten nodig?

NIEUW Sanex Zero%

Offi cial approverd by theEuropean Eco-label

25801136 SANEX 210x280 Zero.indd 1 15-02-12 10:55CoverInSensePlano.indd 2 16-02-12 10:45

Bevat alleen wat je huid nodig heeft.

Soms gebruiken we meer chemische ingredienten op onze huid en in het

milieu dan nodig. Daarom bevat Sanex Zero% die ingredienten die je nodig

hebt om een gezonde en gehydrateerde huid te behouden, en niets meer.

Met z’n minimale impact op het aquatisch ecosysteem, z’n biologisch afbreek-

bare formule en de eco navulverpakking die 73% minder plastic bevat is

Sanex Zero% niet alleen gezond voor de huid, maar ook beter voor het milieu.

Ontwikkeld met dermatologen. www.sanex.nl

Heeft jouw huid echt zoveel chemische ingrediënten nodig?

NIEUW Sanex Zero%

Offi cial approverd by theEuropean Eco-label

25801136 SANEX 210x280 Zero.indd 1 15-02-12 10:55CoverInSensePlano.indd 2 16-02-12 10:45

WWW.INSENSE-MAGAZINE.NL

VOORWOORD DIT IS MIJN MOMENTTEKST | VINCENT ZANDKUIJL 03

> | Het kan verkeren. Over een paar weken moet de allereerste InSense in heel Nederland in de schappen liggen, vol met vrolijk makende lentereportages en zonnige lenteweetjes, en ik zit mokkend mijn Elfstedenkater te verdrinken in een bak erwtensoep. Nu de moker van de ijsmeesters gevallen is, mag het wat mij betreft ook morgen afgelopen zijn met die winter. Morgen? Vandaag! Weg ermee. Twee weken geleden stond er al een brutale krokus op mijn gazon-netje om zich heen te kijken, als Neil Armstrong op de maan. Maar die is inmid-dels alweer ongenadig op zijn nummer gezet door de winter.

Als die lente niet vanzelf komt, ga ik hem halen. Lang genoeg zitten kniezen voor de buis. Ik trek de stoute (en vooral warme) schoenen aan, knoop een sjaal om en stap de tuin in. Op het platje staat mijn gietijzeren tuinsetje te kleumen. Ai, de gevoelstemperatuur ligt weer kilometers onder die van Piet Paulusma, maar naast het schuurtje gaat het wel. Gedecideerd trek ik een stoel onder de tafel uit, laat me op de ijzige spijltjes van de zitting zakken en omvat mijn bakje snert als een uit het nest gevallen merelkuiken. Er zijn nog geen nesten, maar dat duurt niet lang meer. Bij het tuinhek scharrelt een rood-borstje door de restjes oude sneeuw rond, op zoek naar takjes en mos. Ik kijk hem na als hij het luchtruim kiest en zie een uitbundige zon stralen in het blauwste blauw dat ik kan bedenken.

Ik zuig de stralen op. Alle stukjes huid die ik durf te ontbloten, krijgen hun eerste rantsoen zonnegloed van dit jaar. Wat hebben we nog lekker veel voor de boeg. Nu valt het me ineens op; de eerste knoppen verschijnen aan de takken. Onder mijn voeten voel ik haast hoe de eerste lentebloemen zich omhoog knokken, naar de warmte. Naar de lente.

Ik besluit dat het nú, vandaag, lente is geworden. Ik gooi al mijn zintuigen wijdopen. Ik wil er geen seconde van missen dit jaar. Ik proef, ruik, luister, voel, kijk, geniet, ik beleef, ik leef. Dit is mijn laatste bakje erwtensoep dit seizoen. Ik krijg zin in thee en ik laat me de hele middag die tuin niet meer uit jagen. (Al is dat ook een beetje omdat ik aan mijn zitting zit vastgevroren, geloof ik.)

Vincent

„DIT IS MIJN MOMENT”

1e jaargang | nummer 1 | editie lente 2012InSense magazine is een uitgave van UMM Media BV en verschijnt 4 keer per jaar.

UMM MEDIA BVIr.D.S.Tuijnmanweg 24131 PN vianen

REDACTIEADRES INSENSE MAGAZINEIr.D.S.Tuijnmanweg 24131 PN vianenwww.insense-magazine.nlE-mail: [email protected]: @insensemagazine

HOOFDREDACTEURVincent Zandkuijl

ART DIRECTIONSusanne Hendriksen

VORMGEVINGRobert van den Ham

EINDREDACTIEAstrid Pel

TEKSTENMarloes Bronkhorst | Marjolein Dubbers | Noor Feije Steffie Gelissen | Berthold Gunster | Yvonne Eijkenduin Astrid Pel | Jan Tazelaar

FOTOGRAFIEBram Budel | Robert van den Ham | Lucy LambriexAlan Murray | Ernst Seaber | Ilse de Vries | Jitendra SinghVincent ZandkuijlShutterstock: Aispix, Andersphoto, Andrea Lehmkuhl, Celso Diniz, Dementeva, Elena Kharichkina, Erik Gevaert Suravid, Foodandmore, Kzenon, Mitarart, Wongwean, Sursad,

ADVERTENTIESRobert Stegenga0347 323 065

DRUKHabodacosta, Vianen

INSENSE.NLMichiel van Ginneken

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEERogier van Apeldoorn | Joke Boon | Floortje DessingMarjolein Dubbers | Yvonne Eijkenduijn | Berthold Gunster Petra Hubbeling | Omar Munie | Richard Pierot | Edwin SmitReneé Snijders | Angela Wind

DISTRIBUTIE Aldipress, DuivenONLINE www.magvilla.nl/insense

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, kopie, microfilm of welke andere wijze dan ook zonder voor-afgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

InSense is een geregistreerd handelsmerk van UMM Media BV. InSense is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. InSense is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden, welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. InSense behoudt zich het recht om ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren. Over uitslagen en prijsvragen en/of speciale acties wordt niet gecorrespondeerd.

facebook.com/marliesdekkersofficial | youtube.com/marliesdekkers | twitter.com/marliesdekkerswww.marliesdekkers.com

Illum.indd 1 1/24/12 4:23 PM INS_01_Binnenwerk_15.02.indd 2 16-02-12 01:23

InSense | LENTE | 2012

04

07 | HATSJOE!LENTEWEETJE

22-23 | TWEEMAAL LENTELEKKERLENTERECEPTEN

20-21 | FIT IN DE LENTELENTETIPS

08-15 | HOLI PHAGWAFEEST VAN LENTE, LICHT,

LIEFDE & KLEURMet een uitbundige kliederpartij

met verfpoeder en water luiden de hindoes in de vroege lente hun nieuwjaar in.

16-19 | BOEKETJE OM TE PROEVENMAAK EEN BLOEMPOT

VAN JE THEEPOTRogier van Apeldoorn is een bloemist die nooit een ruikertje of boeketje verkoopt.

Rogier doet in theebloemen.

25 | TULPEN UIT AMSTERDAMLENTEWEETJE

32-33 | DE GROENE GARDE Eetdekkingstocht naar de wortels

van een heerlijke én eerlijke maaltijd

34-35 | COLUMN BERTHOLD GUNSTER

MINDER IS MEER

26-31 | HET VINGERTOPPENGEVOELVAN FLOORTJE DESSING

„Ik kan me nog steeds oprechtverwonderen over alle mooie

plekken op aarde.”

37 | MEIBOOMLENTEWEETJE

53 | TUMULTUEUS LENTE-OFFERLENTEWEETJE

38-43 | ZIN IN YOGA MET STEFFIE GELISSEN

MET BEIDE VOETEN OP DE GROND„Mijn hoofd leeg, mijn geest tot rust,

mijn lijf ontspannen”

44-45 | BOEKENWat neem je op die eerste mooie dag

mee naar het caféterras?

54-61 | BINNEN KIJKEN BIJ SUPERBLOGSTER YVONNE EIJKENDUIJN„Niets is fijner dan de eerste dag dat de was weer naar buiten kan, de verwarming over-dag uit en de keukendeur wagenwijd open.”

46-51 | RICHARD PIEROTGLOBETROTTER & WOONGOEROE

„De basis moet neutraal en tijdloos zijn.”

INS_01_Binnenwerk_15.02.indd 3 16-02-12 01:23


INHOUD

05

101 | WARM, WARMERLENTEWEETJE

107 | JOKE'S VOORJAARBULGUR

112-113 | DE LENTE IN BEELD IV

102-106 | JOKE BOONHET MYSTERIE VAN RUIKEN EN PROEVEN

„Dat bloemknopje was de ultieme smaaksensatie.”

108-109 | WITH LOVE FROM NYC!Marloes Bronkhorst schrijft over de laatste

mode-ontwikkelingen, rechtstreeks vanuit de Big Apple.

110-111 | HET MATTHÄUSWONDERLaat je dit voorjaar overweldigen

door Johann Sebastian Bach.

69 | LANG, LANGERLENTEWEETJE

80-81 | ZENBOEDDHISMERUST IS EEN MUST

62-63 | DE LENTE IN BEELD I

66-67 | DE LENTE IN BEELD II

70-79 | PETRA HUBBELINGOPNIEUW GEBOREN WORDEN

„Ik volg de zachte duw van een onzichtbare hand.”

83 | COLUMN JAN TAZELAARLINTJE

92-93 | DE LENTE IN BEELD III

85 | BLIJ OF MINDER BLIJ LENTEWEETJE

94-99 | OMAR MUNIEEEN TASSENCLINIC BIJ DE LEERMEESTER

„Leef en deel je droom!"

86-91 | CENTRAAL-AMERIKA:HET PURE LEVEN

Chocolade maakt slapende zonden wakker.


LENTEWEETJES


07

Hatsjoe!

> | De verkoop van zakdoekjes is hoog in het voorjaar vanwege de vele hooikoortsgevallen. Een onderzoek heeft aangetoond dat baby's die geboren worden in het voorjaar, wanneer er stuifmeel in de lucht zit, meer kans hebben om later hooikoorts te krijgen. Alleen al in de maand maart van 2011 gingen er in Nederland 120.000 verpakkingen van zelfhulpmiddelen tegen hooikoorts over de toonbank.

Op werkdagen voor 16:00 uur besteld, de volgende dag thuis bezorgd!

MagVilla.nl - de verrassing van een los tijdschrift

www.facebook.com/magvillawww.twitter.com/magvilla

Ga naar www.MagVilla.nl/insense en bestel heel gemakkelijk de nieuwe naamtijdschrift zonder

abonnement en zonder verplichtingen.

Deze heb je al!Maar de volgende InSense

verschijnt op 23 mei en koop je heel gemakkelijk vanuit je luie stoel bij

MagVilla.nl

FOTOGRAFIE | STEFANOLUNANDI


08



09HOLI PHAGWATEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ALAN MURRAY, JITENDRA SINGH

REPORTAGE

HOLI PHAGWAfeest van lente, licht,

liefde & kleur

Geen beter excuus voor een feestje dan het aanbreken van het nieuwe jaar. En als dat samenvalt met het begin van de lente en je voegt er een paar mooie traditionele verhalen aan toe, heb je alle ingrediënten voor een weer-galoos spektakel. De hindoes hebben dat goed begrepen.



10

> | Een sinistere brandstapel tekent zich op het plein voor het koninklijk paleis tegen de avondhemel af. Duizenden zijn uitgelopen om het grote offer mee te maken dat Holika en Prahalad gaan brengen. Holika, de zuster van de koning, schijnt ineens het geloof te hebben gevonden. En hoe. Ze gaat zichzelf verbranden ter ere van de goden. En ze heeft zelfs haar neefje, prins Prahalad, overgehaald om met haar mee te doen. Die heeft daar wel oren naar, want prins Prahalad is een zeer vroom jongetje. Hij weigert zelfs om zijn tirannieke vader de koning als een god te vereren. Papa ziet geen kans om zich van junior te ontdoen, maar 's konings boosaardige zus heeft een list bedacht om het jochie uit de weg te ruimen. Ze zullen zich samen ritueel laten verbranden. Dat zegt ze tenminste, maar Holika draagt een magisch gewaad dat haar zal behoeden voor het vuur.

Met een akelig lachje neemt Holika op de brandstapel plaats en trekt de kleine Prahalad op schoot. Weldra laaien de vlammen hoog op. Maar het zinderende vuur krijgt geen vat op het jongetje. Hij zingt en bidt rustig door tijdens de beproeving en roept met succes de bescherming van de goden over zich af. Met de verraderlijke Holika loopt het minder goed af. Haar magische brandwerende jurk blijkt alleen te werken als ze alleen is, en die clausule heeft ze helaas over het hoofd gezien. Ze komt jammerlijk in de vlammen om. En zo, lieve kinderen, triomfeerde het Goede over het Kwade.

POP Elk jaar gaat op honderdduizenden plaatsen ter wereld, en vooral in India, Holika opnieuw in de hens. Dat gebeurt



11

aan de vooravond van een van de grootste hindoefeesten van het jaar: Holi Phagwa. Het wordt elk jaar in het vroege voorjaar gevierd en is een van de uitbundigste gebeurtenissen die je als hindoe kunt meemaken. Veertig dagen van te voren wordt een stekje geplant op de plek waar de brandstapel —de holika— zal verrijzen. Vlijtig wordt de eropvolgende weken droog en brandbaar materiaal verzameld. De hele buurt bouwt aan de brandstapel mee. Vaak wordt er om het extra mooi te maken ook nog een pop van de boze tante Holika op gezet. Tijdens de laatste volle maan van de maand Phaalguna, die meestal ergens in maart valt, wordt het stekje ceremonieel verwijderd en gaat de brand in de holika. Daarmee is het startsein van Holi Phagwa een feit. Als het meezit, laait het vreugdevuur een goed deel van de nacht door en

rest de volgende ochtend van het Kwaad niets dan een hoopje nasmeulende sintels. Maar dan begint het pas. Wie zich nu op straat begeeft —en dat doet iedereen op Holi Phagwa— loopt groot risico om getrakteerd te worden op een stortbad van gekleurd water of poeder. Trek je oudste plunje maar aan, want niemand wordt gespaard. Vooral kinderen lopen tot de tanden gewapend met waterbommetjes, emmertjes en poederspuitjes rond en binnen de kortste keren ziet iedereen eruit als een verfwinkel na een aardbeving. Grote pret. Dansen, zingen, eten, drinken. De lente kan niet meer stuk.

> | Geen beter excuus voor een feestje dan het aanbreken van het nieuwe jaar.

En als dat samenvalt met het begin van de lente en je voegt er een paar mooie

traditionele verhalen aan toe, heb je alle ingrediënten voor een weergaloos

spektakel. De hindoes hebben dat goed begrepen.

HOLI PHAGWATEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ALAN MURRAY, JITENDRA SINGH

REPORTAGE



12



13HOLI PHAGWATEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ALAN MURRAY, JITENDRA SINGH

REPORTAGE



24



15

KLIEDERZOOI Holi Phagwa is eigenlijk vier feesten in één. Om te be-ginnen wordt de overwinning van het Goede gevierd. De kwaadaardige Holika wordt samen met alle slechtheid van de wereld onder het roepen van allerlei verwensingen radicaal afgefakkeld. We kunnen weer met een schone lei beginnen. Ten tweede vieren hindoes met Holi Phagwa het aanbreken van de lente. De natuur heeft de barre winter-kou achter zich gelaten en maakt zich op om los te barsten in een explosie van kleur en vernieuwing. Veel mensen nemen gloeiende kooltjes mee van de brandende holika en stoken er thuis een vuurtje mee. Daarin verbranden ze oude rommel bij wijze van voorjaarsschoonmaak. Spiritu-eel en praktisch.

Holi Phagwa is niet alleen een lentefeest, maar ook een nieuwjaarsfeest. Omdat de maanmaanden van de hindoes korter zijn dan de westerse, valt het hindoenieuwjaar elk jaar samen met een andere westerse datum. Dit jaar valt Holi en dus ook het hindoeïstische nieuwjaar op 8 maart. En ten slotte is Holi Phagwa ook een grote gelijkmaker. Geen feest in het standenbewuste India waarbij zó onbe-kommerd de vloer wordt aangeveegd met her- en afkomst. Holi Phagwa is een feest van verbroedering en verzuste-ring, waarin rangen en standen, klassen en rassen geza-menlijk worden bedolven onder een uitbundige klieder-zooi. Die traditie zouden de hindoes overigens te danken te hebben aan een andere godheid, Krishna. Als jongetje van tien was hij nogal jaloers op de huid van zijn lelieblanke vriendinnetje Radha. Waarop zijn wijze moeder hem voor-stelde om Radha dan maar een ander kleurtje te geven. Dat advies volgde Krishna in een vlaag van goddelijke bal-dadigheid zo enthousiast op dat allengs amper meer te zien was wie wie was. Net als tijdens Holi.

HAAGSE HOLI Van de ruim één miljard hindoes in de wereld wonen er zo'n kwart miljoen in Nederland. Ruwweg tweederde van hen bestaat uit Surinaamse hindoestanen, achterklein-kinderen van de Indiërs die eind 19e eeuw massaal naar Suriname emigreerden om op de plantages te werken. Den Haag heeft de grootste hindoestanengemeenschap van Nederland, en op Holi Phagwa is dat te merken. Dit jaar wordt voor de achtste maal een groots Holi-festival in en rond het wijkpark Transvaal gehouden. Motor en promotor achter het feest is Amar Soekhlal, directeur van de Stich-ting Holi Samen.

Amar: „Holi is vanuit Suriname in Nederland beland, maar het wordt hier inmiddels grootser gevierd. Hier gaan we de straat op en het park in maar in Suriname gaat men vooral bij elkaar langs.” Holi is een groot volksfeest met een heleboel kleurpoeder en een heleboel muziek van hindoestaanse bands. De organisatie wordt maanden van te voren gebeld door bands die cautál, traditionele Holi-muziek, willen komen spelen.

Het Haagse Holifeest is zoals overal een lente- en een nieuwjaarsfeest, maar ook een feest van de overwinning van het goede. Daar geeft de Stichting Holi Samen een duidelijke invulling aan. „Je moet die overwinning concreet maken, anders blijft het te algemeen. Je kunt persoonlijk vieren dat je een ziekte hebt overwonnen of een tentamen hebt gehaald. Holi Samen benadrukt vooral de overwinning van de multiculti-samenleving. Holi is een festival voor iedereen. Het feest trekt elk jaar duizenden bezoekers, waarvan zeker de helft niet uit hindoe(staanse) kringen komt.”

Toevallig valt Holi dit jaar samen met Internationale Vrouwendag. En daarmee is meteen het thema voor de optocht geboren, die om twee uur van start gaat. Amar: „Op de praalwagens dit jaar zie je hoe de hindoestaanse vrouw geëmancipeerd is, van Indiase emigrant tot Suri-naamse huisvrouw tot de wereldburger van nu.” Om drie uur arriveert de stoet weer bij het park, waar het festival officieel geopend wordt. Iedereen is welkom, maar kies wel kleding die tegen een vlekje kan.

Eén vrouw die Internationale Vrouwendag dit jaar op haar buik kan schrijven, is heks Holika. Ook in Den Haag gaat ze feestelijk in vlammen op, op de avond voor Holi, in het wijkpark Transvaal. Helemaal tot as zal ze niet vergaan, zoals in India, want daar steekt de brandweer een stokje voor. Een concessie aan de gemeenteverordeningen. Een ander verschil met de Indiase traditie is dat er geen druppel alcohol het park in komt. „Zo houden we Holi leuk”, zegt Amar Soekhlal. | <

HOLI PHAGWATEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ALAN MURRAY, JITENDRA SINGH

REPORTAGE

< | *

Amar Soekhlal, voorzitter van de Stichting Holi Samen, geeft het startschot voor Holi Phagwa 2011.



16

BOEKETJE OM TE PROEVEN

Maak een bloempot van je theepot

> | Een van de meest aparte bloemisten van Nederland woont in Roodeschool. Hij doet prima zaken, maar een ruikertje of boeketje gaat er nooit over de toonbank. Rogier van Apeldoorn doet in theebloemen. Theebloemen…?



> | Het is knap fris in Rogiers theekamer, en dat is even wennen na de behaaglijke warmte van de woonkamer ernaast. Maar meteen wordt die eerste indruk verdrongen door zware, volle en rijkgescha-keerde geuren, aroma's die je als het ware omarmen. De lucht hier is bezwangerd van thee. Kleine nuancewisselingen bespeur je als je langzaam door de kamer loopt en de lucht niet te zeer verstoort. Hier de onmiskenbare teerachtige geur van lapsang soochong, daar de tinteling van munt, en even daarna een zoetige geursensatie die je nog niet eerder was tegengekomen bij thee. Thee, thee, thee. „Ik heb hier zo'n tweehonderd soorten liggen”, zegt Rogier. „En omdat thee een gevoelig product is, moet je hier je klimaatregeling goed op orde houden. Niet te fors doorstoken, dus.” Wat je hier ook vindt, naast 200 gewone soorten thee, zijn de kunstwerkjes waar Rogier zijn specialiteit van gemaakt heeft: theebloemen. Theebloemen zijn bolletjes van aan elkaar genaaide theeblaadjes met in het hart een verrassing. Er bestaan tientallen verschillende. „Ga zitten”, gebaart Rogier, „en aanschouw het wonder.” Er komt een theepot op tafel, van glas, want thee zettenvan theebloemen is iets om ademloos naar te kijken. Rogier schenkt een bodempje heet water in de pot en legt er daarna behoedzaam een groenbruin bolletje ter grootte van een mandarijn in. Dan vult hij de pot verder met heet water. Verwachtingsvol let hij op onze gezichten. Altijd leuk om iemand voor het eerst een theebloem te serveren. Oh's en ah's verzekerd.

OOGLEDEN Thee is al duizenden jaren bekend in China. Een Indiase monnik zou zijn oogleden hebben afgeknipt om niet in slaap te vallen, en die oogleden zouden veranderd zijn in theeblaadjes. Dat kan na-tuurlijk, maar waarschijnlijker is toch dat iemand simpelweg op het idee kwam om de geurige blaadjes van de Camellia-struik in heet

water te dompelen. In de 13e eeuw maakte thee de overstap naar buurland Japan, waar een hele cultus rond het serveren van thee ontstond. Nog een paar eeuwen later haalden de Portugezen de eerste thee vanuit Japan naar Europa. In de Gouden Eeuw maakte de Nederlandse elite kennis met thee, met dank aan de voc, die de blaadjes via Batavia hierheen haalde. Maar het zou nog een eeuw duren voordat thee niet meer alleen door burgemeesters en andere notabelen werd gedronken. Met theeblaadjes kun je thee maken, maar je kunt er ook eerst theebloemen van maken, en dan pas thee. Theebloemen zijn een typisch stukje Chinese plattelandsfolklore dat nog maar sinds kort tot het Westen is doorgedrongen. Eeuwen geleden moeten thee-boeren op het idee gekomen zijn om bloemen in een omhulsel van theeblaadjes te naaien. Eetbare bloemen zoals de chrysant, de jasmijn en de lelie spelen een belangrijke rol in de Chinese genees-kunst, maar waarschijnlijk was het de Chinezen ook te doen om het schouwspel. Want het 'ontluiken' van theebloemen is prachtig om te zien.

INNERLIJKE RUST Rogier heeft zijn theebloem behoedzaam in de pot laten vallen. En wij zitten, gebiologeerd als kinderen rond het kraambed van de poes, te wachten op de dingen die komen gaan. Dat wachten duurt niet lang. Het bruine bolletje is door het warme water wakkergekust en stijgt vanaf de bodem naar de oppervlakte. Het zuigt zich vol water en laat dan een luchtbel los. En dan zinkt het weer naar de bodem van de pot. Een minuut verstrijkt. De theebloem die Rogier heeft uitge-zocht, heet The Wild One. De blaadjes bestaan uit groene thee uit Fujian en omvatten in dit geval niet één maar twee bloemen. „Doordat die theebloem zo de aandacht trekt, ben je geconcen-treerd bezig met het hele theeproces”, merkt Rogier op.

17INTERVIEW | ROGIER VAN APELDOORN BOEKETJE OM TE PROEVEN

TEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ROGIER VAN APELDOORN



18



19

„Als ze zeggen dat een theeceremonie innerlijke rust geeft, bedoelen ze mis-schien vooral dit. Je gaat zo op in het proces dat je eventjes de boel de boel laat.” The Wild One komt tot leven. Het katoenen draadje waarmee het bolletje zit dichtgeknoopt, laat los, en de blaadjes ontvouwen zich. Dan geeft de thee-bloem zijn geheim prijs: een rode goudsbloem ontsnapt aan de greep van de blaadjes en stijgt spontaan naar de oppervlakte. Meteen komt er een witte daglelie achteraan, die iets lager, halverwege de pot blijft hangen.

PUUR NATUUR Op het platteland in theeprovincie Yunnan was de theebloem eeuwenlang een typisch kraamgeschenk. Het prille Chineesje kreeg bij de geboorte een theebloem cadeau.Die werd op het huisaltaar bewaard en er werd op zijn of haar 21e verjaardag feestelijk thee van getrokken voor de hele familie. „Maar buiten de dorpjes van de theeboeren waren theebloemen lange tijd nagenoeg onbekend, ook in China zelf”, vertelt Rogier. „Het is een aardigheidje dat een paar decennia geleden vanaf het platteland ineens opdook op de markten in de stad. Intussen is het een rage en zie je overal theebloemen in China.” Handgeplukte thee is minder bitter dan de machinaal geplukte. „Ook het maken van de theebloemen gebeurt volledig met de hand. Het dichtnaaien en dichtbinden van de bloemen is een geduldwerkje, dat veel vingervaardigheid vereist.” De arbeiders verdienen er heel fatsoenlijk aan, want, zegt Rogier: „Als je ze onderbetaalt, gaan ze gewoon in de fabriek werken, en dan ben je onvervangbare ambachtslui kwijt.”

LENTE De bloemen van onze Wild One hebben misschien jarenlang opgesloten gezeten in hun bladerbolletje, maar ze ontluiken met frisse en felle kleuren, met een enthousiasme alsof het net lente is geworden. „Je kunt tot wel tien keer thee trekken van één goede theebloem, en daarna blijven de bloemen nog dagenlang goed in een groot cognacglas met koud water”, zegt Rogier. Intussen krijgt het water een warme oranjegele gloed nu de theebladeren hun geuren smaakstoffen beginnen af te geven. We trakteren onze neus op de damp die opkringelt uit het 3D-stilleventje op tafel, en laten ons na een paar minuten inschenken. „Pas op, brand je mond niet”, waarschuwt Rogier. Hij gebruikt een dubbelwandige theepot („nóóit een theelichtje!”), dus het duurt even voor onze Wild One zich laat drinken. Dat doen we conform Rogiers instructies met geluiden die ons in menig gezelschap tot sociale paria's zouden maken. Maar hier mag dat. „Slurpen betekent dat je je thee met zuurstof mengt”, zegt Rogier. „Dat intensiveert de smaak. Wijndrinkers doen dat ook.” Welbeschouwd zit er natuurlijk weinig verschil tussen de methodes van wijn en thee proeven. Alleen hou je zo'n proef-proces bij thee een stuk langer vol zonder om te vallen.

INTUÏTIEF Aan ons kopje thee is niet te zien dat er zojuist een goudsbloem en een lelie in gedreven hebben, maar is het te proeven? Ja en nee. Het eerste slokje smaakt als gewone thee, misschien net iets bijzonderder omdat er zoveel zorg aan het zetten is besteed. Maar allengs dringt een heel subtiele nieuwe sen-satie door in het palet. De theebloemthee is iets zoeter, iets vriendelijker van smaak dan de wat bittere groene thee die we gewend zijn. „Kinderen zijn er dol op”, vertelt Rogier. „Gewoonlijk jaag je ze de deur uit met een kopje thee, maar voor theebloementhee zijn ze op een bepaalde manier gevoeliger dan volwassenen. Ik denk dat ze wat intuïtiever proeven dan wij en nuances beter onderscheiden.” Over de medicinale kracht van de bloemen waagt Rogier zich niet aan een oordeel. „De Chinezen weten van elke bloem precies wat ze ermee kunnen genezen of verlichten of voorkomen, maar in het Westen moet je oppassen met dat soort beweringen. Ik raad mensen aan om de bloemen even op internet op te zoeken.” In elk geval staat één heilzaam effect buiten kijf; thee zetten van theebloemen geeft rust. En daar is nog nooit iemand minder van geworden. | <

INTERVIEW | ROGIER VAN APELDOORN BOEKETJE OM TE PROEVENTEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ROGIER VAN APELDOORN



20

> | Die zwoele eerste échte lentedag zindert in de lucht. Je ruíkt ’m in de lucht! De natuur ont-waakt uit zijn winterslaap. Meestal voel je dan als vanzelf die lentekriebels om lekker aan de slag te gaan. Maar dit hoeft niet altijd een van-zelfsprekendheid te zijn. Helaas kunnen herfst en winter aardig hun tol eisen. Je energieniveau kan ongemerkt gedaald zijn in deze periodes. Dit kan komen door een gebrek aan vitamines en mineralen, of door een tekort aan beweging en buitenactiviteiten.

Gelukkig herstelt je lijf zich snel met de juiste aandacht en middelen. Er zijn genoeg dingen die je zelf kunt ondernemen om weer bruisend van energie de lente in te gaan!

FIT IN DE LENTE



ERVAAR FIT IN DE LENTETEKST | STEFFIE GELISSEN - FOTOGRAFIE | SURAVID, FOODANDMORE, DEMENTEVA 21

TIP 1: LACH! > | Lachen is gezond en kan een therapeutisch effect hebben; de hersenen maken endorfine en dopami-ne aan tijdens het lachen. Lachen werkt stressverla-gend en stimuleert het immuunsysteem. Plan daar-om een leuke date met vrienden of vriendinnen. Kijk samen een grappige feel-good-movie of ga lekker winkelen en pas dan eens kleding en acces-soires waar je normaal niet naar zou kijken. Naast de lachspieren worden ook je inspiratie en fantasie geprikkeld en dat brengt eveneens energie.

TIP 2: BEWEEG!> | Door vaak en veel te bewegen zetten we onze bloedsomloop weer in werking, waardoor er zuurstof-rijk bloed naar onze organen en hersenen stroomt. Dit maakt dat je je beter in je vel voelt. Beweeg minimaal een half uur aaneengesloten per dag en zoek de zon op zodra deze schijnt. Hoe je dit bewe-gen invult is aan jou, wandelen, fietsen, skeeleren of hardlopen: kies wat je leuk vindt. Als je moeite hebt om activiteit vol te houden, overweeg dan om lid te worden van een club. Een stok achter de deur helpt je om door te blijven zetten.

TIP 3:START JE DAG MET EEN SMOOTHIE> | Een smoothie is snel en makkelijk gemaakt. Neem een zuivelproduct zoals yoghurt (liefst met rechtsdraaiend melkzuur omdat dit beter wordt verteerd). Voeg hier enkele blauwe bosbessen of aardbeien (uit het diepvriesvak), een rijpe banaan en twee uitgeperste sinaasappels aan toe. Alles even in de blender en je hebt een supergezond en lekker energie-ontbijt!

TIP 4: SUIKER: DE VITAMINEROVER> | Verminder het gebruik van geraffineerde suiker en geraffineerde producten die vol met witte sui-ker zitten. Suiker remt bij overmatig gebruik je im-muunsysteem en veroorzaakt een vitaminetekort, omdat suiker een groot aantal vitamines en mine-ralen gebruikt om verteerd te kunnen worden. Onthoud: voor energie heb je geen suiker nodig, suiker vreet juist energie!

TIP 5: TIME OUT> | Neem regelmatig een mentale time out. Lees een boek, maak een wandeling, neem een bad, ga naar de sauna, laat je masseren of luister naar fijne mu-ziek. We staan dagelijks bloot aan een permanente informatiestroom, hebben vaak een eindeloos lange to-do-list. Maar door altijd maar druk te zijn en te weinig te ontladen, kunnen we onszelf behoorlijk te-gen komen. Neem bewust tijd voor een persoonlijke evaluatie. Wat voelt goed, wat niet? En wat heeft aandacht nodig? Door die zelfreflectie luister je beter naar jezelf, naar je lijf, waardoor je energieniveau goed op peil blijft.

TIP 6:LAAT JE NIET LEIDEN DOOR JE GEDACHTEN> | Wie de hele dag denkt ‘wat ben ik toch moe’, gaat zich daadwerkelijk moe voelen. Je gedachtes hebben veel invloed op hoe jij je voelt. Dus hou op met zuchten en steunen. Ga rechtop zitten, ac-cepteer het signaal van je lichaam en zorg ervoor dat je energiepeil weer opgekrikt wordt!

TIP 7: DRINK, DRINK, DRINK > | Moe? Water is je redder. Water spoelt je lichaam door, reinigt en geeft energie en helderheid. Heb je liever iets warms, dan is kruidenthee een perfect alternatief.

TIP 8: WAT EET IK?> | Bij aanhoudende moeheid kan het raadzaam zijn om je eetgedrag onder de loep te nemen. Verdeel je bord in vier denkbeeldige vlakken. De helft zou moeten bestaan uit groenten, een kwart uit vlees of vis en het andere kwart uit zilvervliesrijst, volkoren pasta of aardappelen. Tijdens je lunch kun je kiezen voor een salade naast of in plaats van brood en eet minimaal twee stuks fruit op een dag.

TIP 9: DO THE DETOX > | Een nieuw voorjaar is een mooie reden voor een detox, om lichaam en geest goed op te schonen. Dit kan al heel eenvoudig door een aantal dagen geen koffie of wijn te drinken. Een week lang echt op tijd te gaan slapen, of bijvoorbeeld geen tv te kijken. Door wat minder vlees te eten en andere dierlijke producten te schrappen. Je kunt het ook rigoureuzer aanpakken, door te sapvasten. Zorg dan wel voor de juiste begeleiding en raadpleeg eerst je arts bij lichamelijke klachten. De voordelen van een detox spreken boekdelen. Klachten zoals vermoeidheid verdwijnen, je concentratie verbetert en je huid zal ervan gaan stralen.

TIP 10: LEEF JE UIT! > | Wat is je passie, waar heb je plezier in? Wat geeft jou echt nieuwe energie? Het vaak hectische leven van alledag maakt dat je soms vergeet wat je het liefste doet of ooit nog eens zou willen doen. Maak hier bewust tijd voor vrij. Een mens die energiek en blij in het leven staat, vormt bovendien een inspi-ratie voor anderen. Dus leef je uit!



22

- 1 banaan - 250 gram aardbeien - 1 limoen - 1 eetlepel verse fijngehakte munt - 150 mililiter cranberrysap of granaatappelsap

> | Laat voor twee grote glazen één banaan in plakjes in twee uur bevriezen.Pureer de bevroren banaan met de aardbeien, het sap van de limoen, de munt en het cranberrysap in een blender tot een schui-mige drank. Schenk de smoothie in twee glazen en garneer met een toefje munt.

* | LENTESMOOTHIEVITAMINEBOMMETJE

2x LENTE-

LEKKER



23

- 1 komkommer - gemengde sla - 1 mandarijn- 1 radijsje- 1 ei- 1 worteltje

> | Snijd alles in kleine stukjes en maak eventueel aan met yoghurtdressing.

* | VOORJAARSSALADECOMPLETE LUNCH

PROEF


Meer informatie? Kijk op www.yakult.nl of bel met de Yakult Consumenten Informatielijn 0800 – 234 88 88.

www.yakult.nl

Ieder flesje zit vol miljarden goede bacteriën die helpen je darmen gezond te houden.

En dat is belangrijk voor je spijsvertering, stoelgang en je weerstand. Wil jij ook genieten

van het speciale van Yakult?

Begin je dag goed met een kleintje Yakult!

Meer weten? Vraag het gratis boekje ‘Op je darmgezondheid!’ aan op yakult.nl of scan de QR code.

Wat zit er eigenlijk in een � esje Yakult?

97931 Adv Insense 210x280.indd 1 14-02-12 11:12INS_01_Binnenwerk_15.02.indd 23 16-02-12 01:32


LENTEWEETJES

25

Tulpen uit Amsterdam

> | ’t Is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente’, klonk het enkele jaren terug. Maar het meest bekende Hollandse lied over de lente, is waarschijnlijk nog steeds ‘Tulpen uit Amster dam’, met tekst van Herman Emmink. Even het geheugen op-frissen:

Als de lente komt dan stuur ik jou tulpen uit Amsterdam.

Als de lente komt pluk ik voor jou tulpen uit Amsterdam.

Als ik wederkom dan breng ik jou tulpen uit Amsterdam.

Duizend gele, duizend rooie, wensen jou het allermooiste.

Wat m'n mond niet zeggen kan, zeggen tulpen uit Amsterdam.

FOTOGRAFIE | CHRISTOPHE ROLLAND

Meer informatie? Kijk op www.yakult.nl of bel met de Yakult Consumenten Informatielijn 0800 – 234 88 88.

www.yakult.nl

Ieder flesje zit vol miljarden goede bacteriën die helpen je darmen gezond te houden.

En dat is belangrijk voor je spijsvertering, stoelgang en je weerstand. Wil jij ook genieten

van het speciale van Yakult?

Begin je dag goed met een kleintje Yakult!

Meer weten? Vraag het gratis boekje ‘Op je darmgezondheid!’ aan op yakult.nl of scan de QR code.

Wat zit er eigenlijk in een � esje Yakult?

97931 Adv Insense 210x280.indd 1 14-02-12 11:12 INS_01_Binnenwerk_15.02.indd 24 16-02-12 01:32


26



HET VINGERTOPPENGEVOEL VAN FLOORTJE DESSINGTEKST | NOOR FEIJE

INTERVIEW | FLOORTJE DESSING

27

HET VINGERTOPPEN- GEVOEL VAN FLOORTJE

DESSING

„Ik kan me nog steeds oprecht verwonderen over alle

mooie plekken op aarde.”



28

> | Als kind bracht Floortje Dessing vrijwel alle va-kanties door in eigen land, doordat zowel haar vader als moeder geen auto reden. Maar zodra ze eenmaal oud genoeg was om zelf te gaan reizen, was er geen houden aan. Het lukt haar om van haar grootste passie haar beroep te maken.

Inmiddels heeft Floortje ruim 130 landen bezocht, waarvan we haar ervaringen kunnen volgen via ‘3 op Reis’ op bnn. Daarnaast heeft ze drie eigen fairtrade kledingwinkels, onder de naam Nukuhiva. Ze is actief als ambassadeur voor onder meer het Rode Kruis en Max Havelaar, en publiceert diverse boeken. InSense sprak met Floortje over haar zintuiglijke belevingen.

RUIKEN „Als ik denk aan een specifieke geur uit mijn jeugd, dan denk ik aan kampvuren. Ik heb altijd veel gekampeerd met mijn ouders. We deden altijd alles op de fiets, gingen veel de natuur in. Zo ben ik opgegroeid. Speurtochten in de duinen, en mijn vader die dan fikkies stookte. Als je het hebt over landen, dan hebben de continenten Azië en Afrika een heel specifieke geur. In het Verre Oosten ruikt het warm en vochtig, op het platteland een beetje kruidig. Er worden daar veel vuren gestookt met palmbomenhout, dat ruik je ook in Afrika. Maar eigenlijk heeft ieder land zijn eigen geur. Ook Australië bijvoorbeeld. Zodra ik daar op het vliegveld kom, ruik ik de geur van eucalyptusbo-men. Een hele rare geurervaring was op de Malediven, dat iedereen natuurlijk kent als paradijselijke plek met witte stranden en prachtige resorts. We hebben daar een item gedraaid op een naburig eilandje dat Garbage Island wordt genoemd, en dat letterlijk ontstaan is uit alle vuilnis dat vakantiegangers hebben geproduceerd. Bizar, je staat daar tot je enkels in het afval van de rijke toerist en valt bijna om van de stank. Bloemen vormen voor mij de ultieme reisgeur. In veel Aziatische landen tref je overal kleine witte bloemetjes aan, bij het eten, in je bed. Of de Cook Islands, Fiji of Tahiti, dat is een en al geur van exotische bloemen. Bij aankomst krijg je al zo’n bloemenketting omgehangen. Wat ik ook heel lekker vind ruiken is kaneel, en vers brood. Of de geur die je opsnuift in een warm land als het net geregend heeft. Geuren van de natuur roepen onbewust heel veel associaties op.”

ZIEN „Het visuele aspect is heel belangrijk tijdens mijn rei-zen. Een prachtige bestemming is bijvoorbeeld de eilan-dengroep Palau in Micronesië. Organisch gevormde ei-landjes met diepgroene meren en prachtig witte stranden, omgeven door het meest oogverblindende azuurblauw water dat je je kunt bedenken. Dat is een voorbeeld van een plek waar het visueel zó ongelooflijk rijk is. Er is niemand op aarde die dat niet mooi vindt. Maar dat heb je op meer plaatsen, die weidse kusten in Zuid-Afrika, de begroeiing in de regenwouden, of gewoon hier in Nederland. Ik was onlangs tijdens de schaatsperiode met mijn vader aan het ijszeilen op de Gouwzee. Een blauwe hemel, uitgestrekte witte horizon, in de verte de kerktoren van Marken. Voor het visuele aspect hoef je niet per defi-nitie ver weg. Soms krijg ik ook heel nare dingen te zien.

Het leed van mensen raakt me diep. Ik ben voor het Rode Kruis naar Sri Lanka gegaan, drie dagen na de tsunami. Het land was toen nog één grote verwoesting. Lichamen dreven door de straten. Dat is zo overweldigend. Je ogen registreren het, maar het is teveel om binnen te laten ko-men. Ik probeer die beelden dan te filteren, ze niet hele-maal tot mijn geest te laten doordringen. Ik heb een im-mense bewondering voor oorlogscorrespondenten, die altijd maar weer van de ene brandhaard naar de andere gaan. Zoiets is eigenlijk niet vol te houden, je zintuigen kunnen dat bijna niet aan. Mijn werk is een andere richting uitgegaan. Het is niet zo dat ik van ene strand naar het andere strand hol. Zo maakte ik afgelopen seizoen voor ‘3 op Reis’ een reis per terreinauto van Nederland naar China. Dwars door centraal-Azië zie je dan ook veel rauwe rand-jes, met alle armoede en ellende in landen als Kazachstan en Oezbekistan. Als je reist ontkom je daar niet aan. Ten-zij je jezelf twee weken achtereen op een zonnebedje parkeert, maar dat heb ik nooit gedaan. Ook in ‘3 op Reis’ probeer ik iets mee te geven over de cultuur en natuur van een land. Het moet niet alleen tralala in de gloria zijn. Hoe dan ook kan ik nog steeds intens genieten van mooie plek-ken. Afgelopen zomer was ik in het oosten van Duitsland, in het natuurgebied de Sächsische Schweiz. Een soort uitgestrekt Grand Canyon-achtig gebied. Zó mooi dat je je niet kunt voorstellen dat gewoon in Duitsland is! Daar kan ik me dan oprecht over verwonderen. Het hoeft niet altijd ver en exotisch te zijn. Natuurlijk beleefde ik mijn allereerste keer in Australië —in 1992 was dat— anders dan nu ik er acht keer ben geweest. Ik liep toen de hele dag met mijn mond open, zo fantastisch vond ik het. Nog altijd vind ik Australië een geweldig land. De verwondering ver-vaagt misschien, maar er treedt nooit verzadiging op. Ik blijf altijd nieuwe dingen zien.”

HOREN „Ik hou naast reizen ook veel van muziek. Mijn smaak is enorm breed. Wat ik niet mooi vind is metal, experi-mentele jazz, Hollandse smartlappen of Duitse Schlagers, maar buiten die genres kan ik van vrijwel alle muziekstijlen genieten. Geluid in zijn algemene zin is heel belangrijk tijdens het reizen. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe het zou zijn als één van je zintuigen weg zou vallen. Zicht is natuurlijk evident, maar ook je reukvermogen of je gehoor te moeten missen; dat zou een nachtmerrie zijn en mijn reiservaring absoluut beïnvloeden. Drukke stadsgeluiden, of juist het getsjirp van krekels in de Afrikaanse natuur. Geluid is heel belangrijk en aanvullend voor de beleving van een plek. Het geruststellende geluid van een rollende zee op de achtergrond terwijl je wegdoezelt op het strand. In Costa Rica heb je van die eco-resorts in het regenwoud, daar word je wakker van de brulapen. Die maken een in-drukwekkend lawaai, maar dat zijn dan van die hele klei-ne opdondertjes. Grappig hoe de natuur zoiets regelt, grote bek maar weinig voorstellen haha. Bij het maken van ons programma wordt veel aandacht besteed aan het monteren van het geluid. Een shot van een strand bij on-dergaande zon met alleen een muziekje eronder heeft veel minder impact op de kijker dan wanneer het geluid van de ruisende zee daar bij te horen is. Geluid draagt onte-genzeggelijk bij aan een sfeer.”

„Ik probeer steeds beter te luisteren naar mijn innerlijke

stem.”




29HET VINGERTOPPENGEVOEL VAN FLOORTJE DESSINGTEKST | NOOR FEIJE

VOELEN „Ik leef zo ongeveer uit mijn koffer en soms is dat moeilijk om met mijn gevoelsleven te combineren. Fysieke afwezigheid van een geliefde kan zwaar zijn, maar het heeft ook iets heel moois. Als je altijd alles en iedereen om je heen hebt, dan treedt er ook een bepaalde vorm van gewenning op. En juist als je het niet hebt, kun je er zo intens naar verlangen. Je beseft des te sterker wat je hebt en dat maakt je gevoelsleven alleen maar rijker. Ik kan niet zo goed tegen gekabbel, dingen voor lief nemen. Terwijl heel veel dingen juist bijzonder zijn. Als ik in Nederland ben, is er die extra drang om goed en écht contact te hebben met de mensen die mij lief zijn. Sinds tien maanden heb ik weer een vaste relatie. Dat kan dus wel, maar alleen met iemand die net zo leeft als jij. Gelukkig begrijpt hij mij en pakt hij ook zelf makkelijk zijn koffers. Ik ben wel blij dat ik nu weer een weer een eigen plek in Nederland heb. Ik heb een heel klein vrachtbootje gekocht. Die wordt nu helemaal duurzaam opge-knapt met bamboe, het wordt heel mooi. Hij ligt op een leuk plek-je in de Jordaan. Bij mooi weer kan ik de trossen losgooien, de stad uitvaren en bijvoorbeeld een paar dagen op het IJsselmeer ronddob-beren. Heel erg leuk! Met mijn manier van leven —betaald op reis— kan ik zolang het me gegeven is nog heel lang doorgaan. Al merk ik wel dat het zwaar is voor mijn lichaam. Ik heb net een heftig reis-seizoen achter de rug en dan voel ik dat ik in puin lig. Dat ik bezig

ben met ontkoppelen en uitzieken. Je lijf krijgt toch klappen van dit werk. Al die tijd-, hoogte- en temperatuurverschillen. Ik ben daar-om misschien wel bezig met veel andere activiteiten, wil me niet op één ding focussen. Naast mijn reisprogramma’s geef ik boeken uit en hebben we onlangs het derde filiaal van mijn kledingwinkel Nu-kuhiva in Haarlem geopend. Bij organisch geproduceerde kleding is er heel veel aandacht voor de textuur van de stof. Stoffen die van hennep en bamboevezels zijn gemaakt zijn juist heel zacht, verge-leken met gewoon katoen. Fairtrade en organisch is voor mij heel belangrijk, maar de consument wil natuurlijk ook draagcomfort. En dit voelt tweehonderd keer lekkerder dan synthetische en polyes-terstoffen, het ademt beter, zit lekkerder. Ik kom zelf uit een groen nest. Niet dat mijn vader en moeder strijders te paard waren, maar we gingen wel naar de vrije school, hadden geen auto, aten uit de reformwinkel. Het was de tijd van ‘Stop de neutronenbom’ en ‘Wees wijs met de Waddenzee’. Ik reis nu natuurlijk veel met het vliegtuig, maar dat probeer ik wel te compenseren. Ik heb me verbonden aan Green Seats, waarbij per gevlogen kilometer een bepaald bedrag wordt geïnvesteerd in duurzame energieprojecten. Zo worden er in India en Bangladesh bijvoorbeeld duurzame oventjes aangeschaft in plaats van de milieubelastende houtoventjes.”



30

„Juist als je iets niet hebt,kun je er intens naar

verlangen. Dat maakt je gevoelsleven alleen maar

rijker.”



HET VINGERTOPPENGEVOEL VAN FLOORTJE DESSINGTEKST | NOOR FEIJE


31

PROEVEN „Wij aten vroeger thuis altijd heel gezond, niet overdadig of bij-zonder verfijnd, maar gewoon gezond. Weinig snoep en koek. Alleen in het weekend kocht mijn moeder bij Ome Jan de melkboer een fles gele vla. Dan was het weekend! Matigheid was belangrijk. Tegen-woordig is er zo’n overvloed, je kunt wel dertig soorten toetjes kopen en mensen staan op hun achterste benen als er een keer iets niet is. Op reis is het eten lang niet altijd even lekker. In een land als Mongolië met zijn permafrost, daar ís gewoon niks. Alleen schaap en dat eet ik niet. Ik eet sowieso bijna geen vlees en in het buiten-land liever helemaal niet. Soms hebben we tijdens onze reizen een pot pindakaas of een stuk oude Hollandse kaas mee en dan kan ik daar zo van genieten. Reizen laat je dat mooi inzien, je waardeert dingen des te meer. In Kazachstan kreeg ik eens een kamelenstoof-schotel voorgeschoteld. Weigeren is onbeleefd, maar op dat soort momenten heb ik het wel zwaar. Dan probeer ik er strategisch wat aardappelen tussenuit te vissen. Of in Mongolië: gefermenteerde paardenmelk met zout. Gefrituurde vogelspin in Cambodja. Ik pro-beer het altijd wel uit beleefdheid, maar ik heb allerlei trucs om het weg te werken, of stiekem terug in de pan te doen als ze niet kijken. Alles om maar niet te beledigen, want het is allemaal heel goed bedoeld. Samen met mijn zakenpartner geef ik boeken uit. Boeken met een boodschap. Zoals What We Wear, over de erbarmelijke produc-tie van kleding in Bangladesh. Begin maart verschijnt De Groene Garde, over biologisch eten en met heel veel recepten voor een eerlijke maaltijd. Ik probeer duurzaamheid in alles door te voeren, ook in alternatieve papiersoorten. Zo is de cover van mijn boek 365 dagen onderweg gedrukt van olifantenmest. Een deel van de op-brengst komt ten goede aan een olifantenweeshuis. Van die titel zijn er 30.000 exemplaren verkocht en het hele kringloopidee dat uit-eindelijk deels weer ten bate van de olifanten zelf komt, is een mooie achterliggende gedachte.”

ZESDE ZINTUIG „Tijdens mijn reizen wordt intuïtie eigenlijk steeds belangrijker. Ik probeer althans beter naar mijn onderbewuste te luisteren. Het onderbewuste zegt zoveel, dat vind ik fascinerend. We kennen al-lemaal wel het principe dat als je niet op een naam kunt komen, je het moet laten rusten en dat het dan later vanzelf naar boven komt. Ik kom er steeds meer achter dat ik meer moet luisteren naar sig-nalen zoals ‘doe dat nou maar niet’ of ‘ga daar maar niet naar toe’. Toen ik 21 was heb ik eens met een meisje staan liften in Maine. Gelukkig is er toen niets ergs gebeurd. We werden meegenomen door een aardige mevrouw die ons zei dat we dat maar beter niet meer konden doen. Nog steeds heb ik wel eens de neiging om domme dingen te doen. Maar ik probeer beter te luisteren naar mijn vingertoppen, mijn fingerspitzengefühl. Misschien een vaag verhaal, maar een paar jaar geleden moest ik laat in de nacht vanuit New York nog een reis boeken naar Florida. Er waren drie opties en om de een of andere reden voelde ik heel sterk dat ik een van de drie niet moest nemen, en koos ik voor een iets duurder ticket. Toen ik de volgende dag landde op Miami, zag ik op de monitoren dat de vlucht waar ik geen goed gevoel bij had gehad, was neergestort. Het kan toeval zijn, maar ik probeer steeds meer om ook te luisteren naar mijn innerlijke stem.” | <



32



DE GROENE GARDETEKST | NOOR FEIJE - OMSLAG | KEFF&DESSING PUBLISHING

LEES

33

DE GROENE GARDEEetdekkingstocht naar de wortels

van een heerlijke én eerlijke maaltijd

> | Na diverse succesvolle reisboeken komt Floortje Dessing nu met een bijzonder kookboek. In De groene garde kom je aan de hand van honderd recepten en achtergrondverhalen meer te weten over seizoens- en streekgebonden eten, biologische voeding en fair trade. Want de essentie van lekker eten reikt verder dan je smaakpapillen. Lekker eten gaat terug tot de oorsprong. Waar komt ons eten vandaan? Hoe is het geproduceerd? Wat is de impact op mens en milieu? Achter elke maaltijd schuilt een verhaal.

De Groene Garde besteedt ook aandacht besteed aan voed-selverspilling, e-nummers, genetische manipulatie, onver-antwoord gevangen vis en de meerwaarde van het eten van minder vlees. Meer weten over eten is een essentieel ingrediënt om een gezonde en verantwoorde maaltijd op tafel te toveren. In De Groene Garde triomferen de eerlijke smaaksensaties. En dat eet toch lekkerder. | <



34



35COLUMN MINDER IS MEER

TEKST | BERTHOLD GUNSTER - FOTOGRAFIE | ERNST SEABER

MINDER IS MEER

< | BERTHOLD GUNSTER Berthold Gunster is grond legger van de Ja-maar® filosofie. Daarbinnen speelt het begrip ‘omdenken’een centrale rol: hoe maak je van een probleem een mogelijkheid? Zie www.omdenken.nl of volg @omdenken op Twitter.

> | Over die zintuigen wil ik het met je hebben. De mate waarin wij van onze zintuigen gebruik kunnen maken is namelijk niet statisch, maar flexibel. Zintuigen zijn, net als bijvoorbeeld onze spieren, prima te trainen. Oefening baart kunst.

Een ontroerend project, dat deze stelling bewijst, is ‘Discovering Hands’. Waar gaat het over? Welnu, in eerste instantie lijkt het te gaan over mensen die mínder zintuigen hebben, namelijk blinde vrouwen. Wat heeft de in Duisburg gevestigde gynaecoloog Frank Hoffman echter ontdekt? Dat blinde vrouwen —net als blinde mannen overigens, maar dit terzijde— een verhoogde tastzin in hun vingers hebben. Hun visuele handicap maakte namelijk dat ze in de loop der jaren, onder andere door braille te lezen, een extra gevoeligheid in hun vingertoppen hebben ontwikkeld. Dat is op zich mooi, maar het echt goede nieuws komt nog: deze gevoeligheid bleek uiterst nuttig. Sterker nog, levens-reddend. Zo ontdekte Hoffman dat blinde vrouwen op de tast, als een levende scanner, bij andere vrouwen borstkanker in een zeer vroeg stadium op kunnen sporen. Dankzij hun verhoogde tastzin blijken blinde vrouwen tumoren met een omvang van zo’n 4 tot 6 millimeter al te kunnen waarnemen. Ter vergelijking: zelfs goed opgeleide artsen kunnen dat meestal pas bij één tot twee centimeter. Het verschil is cruciaal. Met name bij een ziekte als borstkanker is een juiste diagnose in een vroegtijdig stadium immers van levensbelang. De eerste wetenschappelijke resultaten van het project moeten nog gepu-bliceerd worden, maar de vooruitzichten zijn veelbelovend. Voor alle partijen. Zowel de patiënten als de behandelende vrouwen. Zoals een deelneemster aan het project het onder woorden bracht: „Voor het eerst in mijn leven word ik niet bekeken als iemand met gebreken en beperkingen, maar als iemand met een bijzonder talent.” Conclusie? Blijkbaar geldt voor de zintuigen de regel ‘minder is meer’. Door niet met alle zintuigen tegelijkertijd waar te nemen, kunnen we de wél wer-kende zintuigen aanscherpen. Extra oefenen. Op zich geen nieuws. We kennen allemaal het verschijnsel dat we geneigd zijn om de ogen te sluiten als we de zee willen ruiken of onze mond te houden en in totale stilte naar onze partner te kijken om hem of haar helemaal te ervaren. Als we ondertussen ook zouden moeten kletsen en luisteren naar elkaar, zou dat ten koste gaan van de visuele ervaring. Ik ga er gemakshalve even van uit dat je een partner hebt, waar je graag naar kijkt, hetgeen natuurlijk niet per definitie het geval hoeft te zijn.

Kortom, mijn motto voor de komende lente is dan ook simpel: ervaar af en toe eens wat minder om meer te ervaren. Geniet met de ogen dicht. Kijk in stilte. Proef in het donker. | <

> | Ahh, de lente. Hoopvol jaargetijde. De maanden van de langer wordende dagen, de natuur die ontbolstert, de zon die elke dag wat aan kracht wint. Zoals in de herfst de wereld tot stilstand komt, zo komt de we-reld in de lente tot leven. De lente is een feest voor de zintuigen. Alles ruikt, voelt en smaakt anders, en ziet er anders uit.


Marokko - MarrakechRiad dar Catalina Het sprookje Marrakech is waar! Zeker als je verblijft in Riad dar Catalina. De uitstraling van dit hotel is typisch Arabisch met mozaïektegeltjes en vanaf het dakterras kijk je zo over de Medina.

Laat je meeslepen in kleine steegjes, ondoorgrondelijke gangetjes en drukke locale marktjes, waar je groente, kip, vis, fruit en thee aantreft. En op elke hoek van de straat worden je zintuigen geprikkeld met verse kruiden en exotische thee.

Over kruiden gesproken: in restaurant Dar Yacout kun je goed van de Marokkaanse keuken proeven. Traditionele gerechten, zoals de lam tajine Quince en toetje Kaab-el-ghzal van koekjes met amandelen en oranjebloesem in een sprookjesachtige setting. Je zit hier met 2 personen in het laagseizoen vanaf €445,- en in het hoogseizoen vanaf €545,-

www.jiba.nl/marokko

Idyllisch

Marrakech, ook als je van kruidig houdt ;-)

20120214_insense_marrakech.indd 1 2/14/2012 9:06:18 AMINS_01_Binnenwerk_15.02.indd 35 16-02-12 01:34


LENTEWEETJES

37

Meiboom

> | Mei is de maand van de vruchtbaar-heidsriten. Wij mensen hebben het maken van jonkies inmiddels uitgesmeerd over het hele jaar, maar in de rest van de natuur wordt vooral in mei gejongd, geworpen en gebroed dat het een aard heeft. Wat ons rest, is de symbolische verwelkoming van het nieuwe leven. Her en der gebeurt dat met mei - bomen, een oeroude traditie. De meiboom stamt uit de Noorse mythologie, waarin de Levensboom staat voor vruchtbaarheid. Op tal van plaatsen in Europa verrijst elk jaar een meiboom, met een groene krans rondom de top. Dansend en zingend versiert de plaat-selijke jeugd de boom met kleurige linten en brengt de krans aan het draaien om de eeuw ige cirkelgang van het leven uit te druk-ken.

FOTOGRAFIE | ANDREA LEHMKUHL

Marokko - MarrakechRiad dar Catalina Het sprookje Marrakech is waar! Zeker als je verblijft in Riad dar Catalina. De uitstraling van dit hotel is typisch Arabisch met mozaïektegeltjes en vanaf het dakterras kijk je zo over de Medina.

Laat je meeslepen in kleine steegjes, ondoorgrondelijke gangetjes en drukke locale marktjes, waar je groente, kip, vis, fruit en thee aantreft. En op elke hoek van de straat worden je zintuigen geprikkeld met verse kruiden en exotische thee.

Over kruiden gesproken: in restaurant Dar Yacout kun je goed van de Marokkaanse keuken proeven. Traditionele gerechten, zoals de lam tajine Quince en toetje Kaab-el-ghzal van koekjes met amandelen en oranjebloesem in een sprookjesachtige setting. Je zit hier met 2 personen in het laagseizoen vanaf €445,- en in het hoogseizoen vanaf €545,-

www.jiba.nl/marokko

Idyllisch

Marrakech, ook als je van kruidig houdt ;-)

20120214_insense_marrakech.indd 1 2/14/2012 9:06:18 AMINS_01_Binnenwerk_15.02.indd 36 16-02-12 01:35


38



39ONTSPAN

> | Mediteren, dat wilde ik wel leren. Meditatie zou na veel oefe ning en volharding geluk en verlichting bren-gen. Je hoofd leeg maken en je gedachten negeren. Ach hoe moeilijk zou dat kunnen zijn?

Maar een bepaald verlangen bleef knagen. Het verlangen naar, ja naar wat eigenlijk? Ik struikelde toen over een advertentie voor een Yogaworkshop.Een Yogaworkshop tijdens een jaarwisseling van drie dagen. Doen, dacht ik! Het werd een ervaring die me diepgaand zou veranderen.

Er werden meerdere vormen van Yoga gegeven door verschillende Yogadocenten. Met sommige vormen van yoga vroeg ik me af of ik de enige was die vond dat het net leek of we ruimtewezens aan het oproepen waren. Maar over het algemeen was die ervaring in een woord wauw! Mijn hoofd leeg, mijn geest tot rust, mijn lijf ontspannen. In één woord heerlijk. Geweldig eindelijk gevonden wat ik zocht!

Zo kwam ik op het pad van Yoga.Een weg zoals elke weg, met hobbels en kuilen, zijstraten en doodlopende steegjes. Een weg die me boeit en intrigeert en ook kritisch kan maken en me vraagtekens doet plaatsen, juist bij de filosofie die Yoga is.

YOGA & INSENSE Ik ben blij met InSense. Toen ik voor het eerst te horen kreeg waar InSense voor staat dacht ik, eindelijk een blad dat niet alles halleluja de wereld in wil prijzen. Dat geen geluk wil verkopen onder het mom van onbetaalbare retraites en niet de ‘Tien Onhaalbare Stappen naar verlichting en geluk’ beschrijft.

Yoga helpt je te genieten met datgene wat je al hebt, je zintuigen. Yoga denkt niet voor jou, maar laat je zelf denken en ervaren. Laat je kritisch zijn en zelf ontdekken.

Inspireert je om eruit te halen wat er al in zit. Yoga kun je zo makkelijk maken als je wilt, zonder onhaal bare doelen of mystieke ongrijpbare fratsen of onmogelijke houdingen waarin jij jezelf probeert te wringen. Yoga om je lekker bij te voelen!

OPFRISSEN Voor mij is geluk, blij kunnen zijn. Gewoon heel simpel blij. Ik ben van mening dat je zelfs op je meest ongelukkige dagen ook een moment van blijdschap kunt ervaren.

Na onze winterslaap, waarin alles letterlijk even bevroren blijft mag in de lente alles weer opbloeien. De lente staat voor vernieuwing, ontspruiten, ontdekken, frisse energie, ontwaken en alles opfrissen. Het bijbehorende zintuig is aanraken/tastzin.

De lenteenergie is een naar buiten gerichte energie. Daarom heb ik gekozen voor Yogahoudingen met een twist die je lichaam een milde detox geven om je na de winter weer op te frissen. Je hoofd te voor zien van volop zuurstof met buigingen voorover. De winter slaap van je af te schudden met een krijgerhouding die het vuur in je zal aan wakkeren en je hart opent voor al die vernieuwende lenteenergie. | <

ZIN IN YOGA!Met beide voeten op de grond

„Mijn hoofd leeg, mijn geest tot rust, mijn lijf ontspannen”

< | Yogalerares Steffie Gelissen in haar studio Trivitaal in Dorst. www.trivitaal.nl

ZIN IN YOGA!TEKST | STEFFIE GELISSEN - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL



40

* | MEEST GESTELDE VRAGEN

Hoe lang moet ik in een houding blijven?Zolang als het voor jou prettig is.

Mag ik met lichamelijke klachten Yoga beoefenen?Overleg eerst met je arts voordat je aan de slag gaat.

Ik vind het lastig om op mijn ademhaling te letten als ik met een houding bezig ben, hoe kan dit beter?Stap voor stap: eerst de houding, ben je daar mee vertrouwd dan de ademhaling.

Moet je om zes uur opstaan om yoga te doen?Neem een tijdstip waar jij je prettig bij voelt.

> | Is een prachtige houding om te leren stevig op de aarde te staan. Wordt vaak gebruikt als starthouding van verschillende yogahoudingen. Het lijkt een heel eenvoudige houding, maar toch kan deze houding heel veel teweeg brengen.

- Zet je voeten naast elkaar, hielen iets van elkaar af, de voeten wijzen naar voren.- Til je tenen op en spreid deze iets uit.- Voel hoe je gewicht verdeeld is over je voeten, hoe de enkels en knieën recht boven elkaar staan.- Span je beenspieren aan en trek je knieschijven op.- Strek je heupen, strek je rug lang, schouders laag, borst iets vooruit, buik in.- Kin iets naar binnen, binnen. Je kruin is je hoogste punt.- Focus ligt op een rustige ademhaling en je blik is eindeloos.

1. | BERGHOUDINGTADASANA

> | Deze krijgerhouding geeft kracht in je benen en opent je hart.

- Start vanuit de berghouding:- Breng beide armen omhoog, handpalmen tegen elkaar, schouders laag.- Stap met je rechterbeen naar achteren en draai je rechtervoet naar buiten. Adem in en maak jezelf lang.- Op een uitademing buig je door je linkerknie. Zorg dat deze boven je enkel staat.- Je achterste been is helemaal gestrekt, voel je krachtig staan. Adem rustig en diep.- Kijk als het prettig voelt schuin omhoog. Anders blijf je naar voren kijken.- Na een aantal ademhalingen wissel je van been.

2. | KRIJGER HOUDINGVIRABHADRASANA I

* | YOGA WEETJES

Yoga is een filosofie.

De houdingen en ademhaling oefeningen zijn twee van de acht stappen binnen de klassieke Yoga.

Yoga bestaat al duizenden jaren en vind zijn oorsprong in India.

Er zijn verschillende vormen en stromingen van Yoga.

Yoga werkt op fysiek, mentaal, emotioneel, moreel en spiritueel niveau.



41

> | Een heerlijke houding om je hoofd te voorzien van nieuwe zuurstof. Je concentratie en focus verbeteren. We willen vaak met een buiging voorover met onze neus de knieën/schenen raken. Dit is helemaal niet nodig dus buig je knieën en spaar hiermee je rug. In het begin is het bloed dat naar je hoofd stroomt even wennen. Dus blijf voorover gebogen zolang als prettig voor je is.

- Zet je voeten onder je heupen.- Breng met een inademing je armen omhoog, schouders blijven laag.- Met een uitademing buig je voorover met je knieën gebogen.- Pak je ellebogen vast en laat je hoofd, schouders boven rug en nek heerlijk ontspannen hangen. - Blijf rustig in- en uitademen.- Met elke inademing trek je de navel naar binnen en omhoog, met elke uitademing verleng je de ruggengraat.- Kom na een aantal ademhalingen langzaam op een inademing omhoog.

3. | ONTSPANNEN VOOROVER BUIGING UTTANASANA

> | Deze houding geeft een bevrijdend energiek gevoel.

- Start vanuit de berghouding:- Strek met inademing handen boven je hoofd, kom met een uitademing in een buiging voorover. - Handen naast de voeten en stap dan naar achteren met je voeten in een omgekeerde V-houding - Speid je vingers in de mat en zorg dat je gewicht over allebei de handen is verdeeld.- Duw je zitbeenderen omhoog en naar achteren, je hielen zachtjes richting grond. Strek je benen. - Hoofd ontspannen tussen schouders en verleng je ruggengraat maximaal.- Kom na een aantal ademhalingen uit de houding door met je voeten naar de handen te stappen en met een inademing met je romp omhoog te komen.

4. | NEERKIJKENDE HONDADHO MUKHA SVANASANA

> | De draaiing zorgt voor het “uitwringen” van je organen, die daarna weer voorzien worden van zuur stofrijk bloed. Afvalstoffen worden door deze massage sneller afgevoerd. Door eerst naar rechts te draaien, stimuleer je ook de dikke darm.

- Ga in kleermakerszit zitten.- Je zitbotten goed op de vloer en een rechte lange rug.- Adem in en strek beide armen omhoog, houd het bovenlichaam zo lang en ruim mogelijk.- Adem uit en draai de borst naar rechts. De zitbotten en heupen blijven op de oorspronkelijke plaats.- Plaats je rechterhand achter je, de vingers wijzen naar achteren.- De linkerhand plaats je ontspannen op je rechterknie.- Kom met een inademing rustig uit de houding, neem een moment om het effect te voelen en herhaal met een draaiing naar de andere kant.

5. | GEDRAAIDE KLEERMAKERSZITPARIVRTTA SUKHASANA

ONTSPAN ZIN IN YOGA!TEKST | STEFFIE GELISSEN - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL



42



43

6. | SAVASANA

> | Tijd om te ontspannen

- Ga lekker liggen op een deken of matje.- Zorg dat je een deken over je heen hebt of warm genoeg bent gekleed, want je koelt snel af.- Ontspan alle delen van je lichaam, van je tenen tot aan je kaken.- Concentreer je op de ademhaling.- Blijf zolang liggen als je rustig en liefst gedachteloos bent.- Kom rustig omhoog, eerst op je zij en dan rechtop zitten.- Geniet van de effecten die Yoga op jou heeft.

> | Wil je de oefeningen nog eens rustig bekijken ga dan naar www.insense-magazine.nl

* | BOEKENTIP Na haar uitbundige, extraverte Dolly Dots-tijd beleefde Angéla Kramers een periode waarin ze juist de weg naar binnen aflegde. Ze hield zich onder andere bezig met yoga en meditatie. Inmiddels heeft ze haar eigen yogastudio, waar ze haar cursisten een combinatie biedt van traditionele yoga- en meditatietechnieken en de Animal Energetic Gateways.De Gateways zijn door de Israëlische dansen bewegings pedagoog Or Bagim ontwikkelde houdingen, bewegingen en klanken die bij ver-schillende dieren horen. Door het oefenen van een Gateway kunnen we in contact komen met de eigenschappen van het dier zoals die ook in elk van ons aanwezig zijn. Denk aan het vermogen om te genieten van de kat, de trots van de pauw of de onverzettelijke kracht van de beer. Kwaliteiten die we vervolgens sterker in ons dagelijks leven kunnen inzetten. In dit boek laat Kramers aan de hand van voorbeelden uit haar eigen leven zien hoe krachtig en helend deze bijzondere vorm van yoga is.

VAN REGENWORM TOT PAUW | Angéla KramersPaperback | 216 PAG. | € 19,95 ISBN 978-90-295-7395-5

ONTSPAN ZIN IN YOGA!TEKST | STEFFIE GELISSEN - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL



44

DE MYTHISCHE OOM VAN MARIËT MEESTER

> | De Amerikaanse oom van Mariët Meester was ten dode opgeschreven als gevolg van een ernstige vorm van leukemie. Hij overleeft dankzij een stam celtransplantatie, waarbij zijn broer —de vader van de auteur— de donor was.

In De mythische oom verdiept Meester zich in het leven van haar oom, zijn pioniersbestaan in de VS, zijn allesoverheersende geloof, zijn levenshouding. Tijdens haar verblijf in Lynden neemt ze deel aan alle activiteiten van haar familie, inclusief de lange, zondagse kerkdiensten. Ze ontdekt familiegeheimen, een verborgen relatie komt aan het licht, er spelen drugsproblemen. Scènes uit het levensverhaal van haar oom worden afgewisseld door Meesters eigen ervaringen in het Amerika van nu. Ze ontdekt hoezeer het orthodoxe geloof het leven van de grote groep Nederlandse Lyndenieten beheerst, met pijnlijke gevolgen voor degenen die zich afwijkend gedragen. Tijdens haar verblijf komt het tot dramatische ontwikkelingen, die in de laatste week letterlijk tot een uitbarsting leiden.

WAT HEB JE BIJ JE OP DIE EERSTE TERRASDAG?



BOEKEN

45

LEER ONS STIL TE ZITTEN VAN TIM PARKS

> | Tim Parks groeide op in een Engels, streng evangelisch gezin, maar op jonge leeftijd brak hij met het geloof om zich als intellectueel en schrij ver te ontwikkelen. Na het schrijven van twintig boeken en jaren achter de computer beginnen onverklaarbare pijnen in zijn onderlichaam zijn gedachten te overheersen. Het dagelijkse bestaan en zijn schrijverschap worden verstoord door zijn lichamelijke ongemakken. Traditionele geneeskunde blijkt Parks weinig te kunnen bieden, het internet maakt hem nog onzekerder. Zes miljoen hits voor ‘prostate pain’!

Tijdens een werkreis in India zoekt een wanhopige Parks hulp bij een ayurvedisch arts. Door hem leert hij op een andere manier naar zijn klachten te kijken. In het begin is hij zeer sceptisch, maar dan ontdekt hij langzamerhand de verlichting van ontspanning en meditatie. Tijdens zijn ‘tocht terug naar het lichaam’ onderzoekt hij het verband tussen het lijden van klassieke schrijvers als Samuel Beckett en hun werk. Geconfronteerd met zijn eigen ‘lijden’ denkt hij ook na over onze moderne zonden zoals ambitie, arrogantie en egocentrisme.

Vrijwel iedereen gaat op een gegeven moment op zoek naar genezing, maar slechts weinigen zullen daar met dezelfde vlotte pen, inzicht en humor over schrijven als Tim Parks. < |

ECHT ETENVAN MICHAEL POLLAN

> | Acht woorden die het uitgangspunt vormen voor deze handzame, kleine gids. Of je je nu in de supermarkt bev indt of voor een zelfbedieningsbuffet staat, Echt eten is een perfecte hulp voor iedereen die bewuster wil omgaan met het voedsel dat we eten.

Pollan schreef een onmisbare gids voor iedereen die waarde hecht aan gezondheid en voedsel en geïnteresseerd is in het verband tussen die twee. In Echt eten heeft hij eenvoudige, zinnige en gemakkelijk toepasbare richtlijnen verzameld over dit onderwerp. Bijvoorbeeld: Mijd voedingsproducten die ingre diëntenbevatten die een normaal mens niet in zijn provisiekast heeft. Mijd voedingsproducten die pretenderen dat ze gezond zijn. Winkel in de periferie van de super markt en blijf weg uit het midden. Eet alleen voedsel dat uiteindelijk gaat rotten. Iets eten wat op één poot staat (paddenstoelen en planten) is beter dan iets eten wat op twee poten staat (gevogelte), wat weer beter is dan iets eten wat op vier poten staat (koeien, varkens en andere zoogdieren). Eet zoveel junkfood als u wilt, zolang u het maar zelf kookt. Zondig af en toe tegen de regels.< |

IN RETRAITE VAN CARLA DE JONG

> | Dee, Luc, Brad, Ola en Sonja komen in het Friese Gaasterland bijeen voor een tiendaagse therapie onder begeleiding van de charismatische Cathy Richards. Cathy weet zelfs door het pantser van de meest sceptische deelnemer heen te breken en weet een bijzondere band tussen de groepsleden te smeden. Eenmaal terug in het gewone leven proberen ze die in stand te houden, maar al snel ontstaan de eerste barsten. Dan overlijdt een van de deelnemers onder verdachte omstandigheden. Wat is Cathy's rol hierbij? En hoe moet het verder met de andere groepsleden?

De dwarsligger® is een compleet boek in een handzaam formaat. Een boek dat past in een handtas en zelfs in je broekzak of binnenzak. Een boek dat je overal en op elk moment kunt lezen. Met zijn kleine formaat —12 bij 8 centimeter— en lichte gewicht —gemiddeld nog geen 145 gram— is de dwarsligger® met één hand vast te houden en dus gemakkelijk te lezen. < |

VROUW ZIJN, HOE DOE JE DAT VAN CAITLIN MORAN

> | Vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad. We hebben stemrecht en de Pil, en sinds 1727 worden we niet meer als heksen verbrand. Maar een paar vraagjes blijven knagen. Waarom worden we geacht brazilians te hebben? Is botox wel een goed idee? Hoe moet je je vagina eigenlijk noemen? Waarom dragen we schoenen waar we niet op kunnen lopen?

Deze vragen en nog veel meer beantwoordt Moran in dit boek, half memoir, half manifest. Taboedoorbrekend, hilarisch en meeslepend. Een feministisch manifest voor vrouwen van 13 tot 100. < |



46

STOFFEN EN KUNSTBETON De in Rotterdam geboren Richard Pierot omschrijft zelf zijn ontwerpen als ‘robuust met een nieuw barokke twist’. Ze staan in verschillende hoedanig heden in Het Lingehuys in Zoelen en zijn te herkennen aan de veelvuldig terugkomende gecapitonneerde bekleding. Banken en stoelen met knopen of ‘noppen’, om het maar even oneerbiedig te omschrijven. Richard Pierot zit geen moment helemaal stil. Tijdens het gesprek gaat ongeveer twintig keer zijn mobiel af en trekken verschillende medewerkers van Het Lingehuys aan zijn jasje met allerlei vragen. Hij blijft er echter heel relaxed onder en probeert voor iedereen tijd te maken. Ook zakelijk gezien gaat hij zo te werk. Want voor hem staat voorop: de totale ‘ontzorging’ van de klant. Don’t worry, be happy. Want: De klant heeft al genoeg aan zijn hoofd. „Van begin tot het eind wil ik hem helpen. Een opdrachtgever voor een verbouwing of nieuwe inrichting moet zo min mogelijk strubbelingen tegenkomen en daarom is voor mij het gesprek vooraf van groot belang. Met iedereen. Als het een echtpaar betreft wil ik beiden spreken. Zo krijg ik de meeste informatie en kan ik de klant begeleiden van A tot Z.”

MATERIALEN Als de designer door zijn showroom loopt is hij continu bezig met de aan-kleding. Hij zet een vaas net even anders op een tafel neer en geeft een lamp die ietsjes scheef hangt een klein zetje naar rechts zodat het beter oogt. Daarbij voelt hij aan verschillende soorten materialen: stof, ijzer, beton, hout. Het materiaal waarmee Richard werkt is afhankelijk van verschillende factoren. „In de horeca werk ik graag met kunstbeton. Dat is erg sterk en ook mooi materiaal voor in restaurants en neutraal van kleur. Een mooi voorbeeld is een project op Curaçao, de Papagayo Beachclub. Dat ziet er prachtig uit al zeg ik het zelf. Ook hier komt het nieuw barok naar voren. Ik heb gebruik gemaakt van wittinten en LED-verlichting. De stoelen en banken zijn glossy wit. Makkelijk afneembaar, want dat is in de horeca belangrijk.”

RICHARD PIEROTGlobetrotter & woongoeroe

> | Niet zeuren, maar opschieten en aanpakken. Dat is het credo van de gerenommeerde ontwerper en binnen huisarchitect Richard Pierot. Hij reist de hele wereld over van een project in Midden-Amerika naar een woon beurs in Parijs. Maar in zijn Hollandse showroom vindt hij het ook belangrijk dat zijn klanten bij de koffie appeltaart van vruchten uit de eigen boomgaard te eten krijgen. Bevlogenheid is een van zijn meest duidelijke karak ter trekken. „Als blijkt dat ik binnen een week een meta morfose voor een huis op Curaçao of waar dan ook voor elkaar moet krijgen, dan steek ik zelf ook de handen uit de mouwen, zegt hij gedreven. „Dan moet je er zelf ook bij zijn en de jongens begeleiden. Vloertje leggen, muren sauzen, maakt niet uit. Dat is niet de regel, maar komt het zo uit, dan ben ik er.” Een perfectionist met dadendrang.

„De basis moet neutraal en tijdloos zijn.”



47INTERVIEW | RICHARD PIEROT GLOBETROTTER EN WOONGOEROE

TEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL


48



50

Voelen, zien, ruiken. Als je zoals Richard Pierot bezig bent met het scheppen van ideeën die tot dan toe alleen nog maar in je hoofd hebben gezeten, met het maken van nieuwe kleuren- en stijlcombinaties, dan staan de zintuigen op scherp. Hij laat zich inspireren door verschillende materialen maar is toch altijd te herkennen aan de Richard Pierot-touch. In ons koude kikkerlandje is de stijl van de ontwerpen te vangen onder de noemers ‘landelijk wonen’ en ‘warm modern’. Maar alles met die barokke twist, vooral te herkennen in de gecapitonneerde bekleding.

ROTTERDAM Als hij enthousiast aan het vertellen slaat, is de Rotterdamse tongval goed te horen. Richard Pierot is geboren en getogen in de Maasstad en doorliep de opleiding tot binnenhuisarchitect aan het Hofplein. Twintig jaar geleden bemachtigde hij zijn eindpapiertje. Na het werken in een familiebedrijf ging hij het ontwerpen van meubels en de binnenhuisarchitectuur combineren. Na een tijd in Barendrecht te hebben gewoond, streek hij vijftien jaar geleden neer in de Betuwe, de regio waarin ook Het Lingehuys ligt. Langs de rivier de Linge ruik je het voorjaar en beleef je de zomer. Als het aan Richard Pierot ligt, kun je elk seizoen ook in de woonomgeving terugvinden. „De tuin moet als het ware naadloos aansluiten op het interieur. Dat is een van de dingen die ik nastreef. De kleuren van de tuin die terugkomen in het interieur van een kamer of keuken. Daar houd ik van.” De display van zijn mobieltje licht weer op. Dit keer beantwoordt hij de oproep. „Hallo Bob met Richard…” Bij binnenkomst in Het Lingehuys, vallen twee zaken op. Een lekker aroma van bloemen en de jazzy muziek die sfeervol door de verschillende kamers klinkt. „Als je een showroom binnenstapt waar geen muziek aanstaat, dan hoort de klant zichzelf bijkans lopen. Dat is helemaal verkeerd. Mensen moeten zich op een ontspannen kunnen oriënteren. Hier hangt een goede sfeer. Het is altijd wel wat rommelig met stagiaires en medewerkers, maar door die communi-catie over en weer kan de klant zich ook vrij bewegen. Dat vind ik belangrijk.” Een ander stelling van Richard: ‘Hoe beter er over een bank is nagedacht, hoe langer je ermee kunt doen.’ Dat zie je zeker ook terug in zijn ontwerpen. „Een bank moet behaaglijk zijn. En wat denk je van een chaise longue waarbij je het lange gedeelte kunt wisselen? In het voorjaar plaats je het aan de kant van het raam en in de winter bij de open haard. Zo krijgt de bank iets extra’s. Daar houd ik van.”

„Vloertje leggen, muren sauzen, maakt niet uit.

Dat is niet de regel, maar komt het zo uit, dan ben ik er.”



51

FASHION Vindt hij het af en toe niet vervelend om mee te gaan in de flow van fashion, met trends, met de opgelegde nieuwe voorjaarskleuren? „Ik ben niet zo zeer trendwatcher als wel trendvolger. Ik blijf altijd modellen aanpassen aan mijn eigen idee. Mijn handtekening staat er ten slotte onder. Maar kijk hier maar eens in het rond. Ik houd niet van heel, heel strak. Soms is dat met een bepaald lijnenspel wel aardig, maar hele kamers alleen strak, dat wordt voor mij lastig. Maar daar heb ik dan wel mijn eigen manieren voor om mee om te gaan. Het zo in te richten dat het toch bij Richard Pierot past.” De Rotterdammer wil tijdloze interieurs maken. Het fundament van zijn scheppingen is naturel en met de accessoires geeft hij een kamer of restaurant een geheel eigen sfeer. „De basis moet tijdloos zijn en daarom werk ik ook graag met aarde- en zandtinten.”

BOURGONDIËR Iemand die vol passie praat over het inrichten van huizen van anderen, krijgt natuurlijk vaak de vraag hoe het er bij hem thuis uit ziet. „Kom maar kijken,” zegt hij gastvrij. „Ik heb een hele grote boerderij uit 1828. Daar woon ik met mijn vrouw en zoon van twaalf. In de boerderij zitten verschillende thema-ruimtes. Een van de woonkamers is bijvoorbeeld vrij klassiek ingericht met een visgraatmotief op de vloer en een Empire-schouw met antieke spiegels aan de muur en heeft een nieuw-barokke uitstraling. De grote boerendeel is voorzien van zware balken aan het plafond, heeft een grote Franse schouw en is landelijk stoer ingericht. Waar we eigenlijk als gezin het meeste zijn, is de keuken. Die is heel mooi op de tuin gelegen met een Amerikaanse veranda en moderner ingericht met zwarteiken. Daar leven we zo’n beetje maar de keuken is dan met honderdtwintig vierkante meter ook een flinke keuken. Er zit zelfs een loungehoek met tv en open haard in.” Richard Pierot kan zich als type wel vinden in de term ‘Bourgondiër’. Hij is een levensgenieter die graag in Italië verblijft en van lekker eten en drinken houdt. „Zolang het eten maar duidelijk met gevoel is bereid en er een lekkere wijn bij gedronken wordt, kan er wat mij betreft weinig fout aan zijn. Ik houd erg van Japans eten maar de maaltijden die in Zuid-Europa op de kaart staan, daar geniet ik ook erg van, in welk seizoen dan ook.” | <

INTERVIEW | RICHARD PIEROT GLOBETROTTER EN WOONGOEROETEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL

www.scarvajeanscompany.nlCollection Summer 2012



LENTEWEETJES

53

Tumultueus lente-offer

> | Nooit is de lente in Parijs rumoe-riger aangebroken dan in 1913. De stad beleefde in mei de wereldpremière van het beroemdste lenteballet aller tijden, de Sacre du Printemps van Igor Strawins-ky. De muziek van de Lentewijding was een tikje te revolutionair voor sommige oren en voor- en tegenstanders gingen letterlijk op de vuist met elkaar. De uitvoe-ring kon alleen onder politiebegeleiding worden afgemaakt en de dirigent moest de concertzaal via het wc-raampje verlaten.

ILLUSTRATIE | ANTONIO ABRIGNANI

www.scarvajeanscompany.nlCollection Summer 2012



54



55WONEN TEKST & FOTOGRAFIE | YVONNE EIJKENDUIJN

„Leef elke dag als vers geschoren benen onder schone lakens”

> | De slogan van mijn blog, die ik sinds 2005 schrijf, luidt: „ik probeer iedere dag te leven als vers geschoren benen onder schone lakens”. Ken je dat gevoel? Dat gevoel wanneer je net onder de douche, of uit bad, komt en je benen zijn lekker glad en je lakens ruiken fris naar wasverzachter en je bent de gelukkigste mens op de wereld? Wanneer ik mijn interieurstijl zou moeten omschrijven, zou ik dat zo willen doen: gladde benen, schone lakens, fris en gelukkig.

Samen met mijn echtgenoot, Boris, twee kippen en een poes woon ik in de voormalige brouwerswoning Sint Arnoldus uit 1896 in Lommel, België, 3 minuten over de grens bij Luyksgestel, Nederland. De reden voor ons vertrek naar België was het huis. Wij kunnen overal wonen en zijn door de jaren heen steeds een huis achterna gegaan. Dit is het derde huis dat Boris en ik in de afgelopen 12 jaar renoveren. Er is een liefde die wij hebben voor oude en verwaarloosde huizen. Het verrast onze omgeving steeds weer hoe wij door dichtbegroeide, ramen uit kozijn hangende huizen heen kunnen kijken en daar weer iets moois van weten te maken. Wij zouden ook nooit in een nieuwbouwhuis kunnen wonen of een huis waaraan niets meer hoeft te gebeuren. Op het stucwerk en loodgieterswerk na doen we alles zelf.

Ik blog (bijna) dagelijks op www.yvestown.com waar ik een groot aantal lezers van over de hele wereld vertel over mijn leven. Ik deel recepten, decoratie- en klustips, boeken die ik graag lees, plaatsen en concerten die ik bezoek, kortom alles wat met mijn leven te maken heeft. Ik hoop daar mensen mee te inspireren. Ik hoop stiekem dat iemand die het even niet meer weet die dag van de bank komt om een lekkere chocoladetaart te bakken die zij op mijn blog heeft gelezen, en dan even gelukkig is. Ik heb ruim 125.000 volgers, dus dat zal vast wel eens gebeuren.

Naast mijn bloggen ben ik fotograaf en stylist en houd ik de administratie voor het visuele reclamebureau van Boris bij.

FAVORIETE BLOGS:www.zilverblauw.nlwoodwoolstool.blogspot.combrightbazaar.blogspot.comwww.cherrymenlove.comacreativemint.typepad.com

FAVORIETE WINKELS:www.cathkidston.co.ukwww.boden.co.ukwww.oxowoonwinkel.nlwww.dewiltfang.nl

BINNENKIJKENbij superblogster Yvonne Eijkenduijn



56



57

> | De zoete erwt in mijn achtertuin zaai ik al in februari binnen voor. Midden maart plant ik de kleine plantjes in de grond buiten. Zo heb ik midden mei al een hoge struik waarvan ik dagelijks, de hele zomer door, bloemen kan plukken. Niets is fijner dan de eerste dag dat de was weer naar buiten kan, de verwarming overdag uit en de keukendeur wagenwijd open.

„Niets is fijnerdan de eerste dag dat de was

weer naar buiten kan, de verwarming overdag uit en

de keukendeur wagenwijd open.”

WONEN TEKST & FOTOGRAFIE | YVONNE EIJKENDUIJN



58



59

> | Wij vermoeden dat de keuken een aanbouw is uit de jaren twintig. De keuken ligt ook lager dan het woonhuis direct in de achtertuin. Doordat het woonhuis afgesloten kan worden, staat de keuken heel centraal in de lente en zomer, wij leven dan alleen buiten en in de keuken. Ik heb gekozen voor rustige witte ikea-keuken kastjes en eiken werkbladen. Om en op de ikea-kastjes heeft Boris zelf kasten gebouwd om de keuken een beetje een authen-tieke uitstraling te geven. Ik heb de betonnen vloer wit geschilderd.

De werkbank en de schouw heeft Boris zelf gemaakt. Het blad op de werkbank is een deur bekleed met zink.

De linkerkant van de eerste verdieping is gerenoveerd en daar hebben wij ieder een werkkamer. De werkkamer van Boris was het voormalige bureel van de brouwer. Ooit zat hier, waar nu de boeken-kast staat, een deur voor goederenontvangst maar die hebben de vorige eigenaren dichtgemetseld. Het krukje is van mijn vriendin Ingrid van wood & wool stool. De rode bistrostoelis van het Franse merk Fermob, verkrijgbaar bij oxo woonwinkel in ’s-Hertogen-bosch. De mintgroene Jieldé lamp heb ik gekocht bij Vintage Room in ’s Hertogenbosch. In de kamer hangen olieverf olieverfschilde-rijen van Boris en onze vriend, Auk van Hilten. Het behang is van Cath Kidston, zoals al het behang en stof in ons huis.




60



60



61

> | Mijn interieurstijl is Scandinavisch en kinderdagverblijf Engels. Ooit omschreef een Engelse uitgeefster mijn interieurstijl als “Scandinavian Pretty”. In mijn werkkamer is dat heel goed te zien. Ik weet niet hoe mijn stijl tot stand is gekomen, het is gewoon zoals ik ben. De lamp, het behang en de stof of de tafel en stoeltjes zijn van Cath Kidston. De draadstoeltjes zijn van ontwerper Harry Bertoia, ik heb ze tweedehands op Marktplaats gekocht. Het rekje aan de wand is een Scandinavische “String Shelf” te koop in allerlei kleuren en formaten. De staande lamp is van Artemide en de oude schoolstoel kocht ik in een partij van 20 stuks voor maar 20 euro op Marktplaats. Ik gaf deze stoel de kleur Violier van Histor. De tafeltjes komen uit Frankrijk en Zweden en de boekenkast is van ikea. < |




62



63FOTOGRAFIE | ERIK GEAVAERT



64

RAUW OF GEVOELIG, IN DE STUDIO, BIJ JE THUIS OF IN DE NATUUR; LUCY LAMBRIEX PORTRETTEERT MENSEN (EN HUN DIEREN) ZAKELIJK EN PRIVÉ. LAAT JE BINNENKANT NAAR BUITEN HALEN EN GA NAAR: WWW.LABLAMBRIEX.NL OF MAIL: [email protected].

ADVERTENTIE

FOTOGRAFIE | KLETR



PROMO

65

JOUW ARTIKEL GEPUBLICEERD IN INSENSE!

Het zomernummervan InSense

ligt vanaf 23 meiin de winkel!

> | InSense is geïnteresseerd in jou. In jouw visie, jouw belevingen. Heb jij een vlotte pen en een originele kijk op zaken, dan beloont InSense Magazine jouw inzet met de publicatie van je artikel in de volgende zomer-editie. ‘Voor lezers, door lezers’: betrokkenheid en interactie met onze lezers is voor ons belangrijk.

Je bent vrij in onderwerpkeuze, maar de zomer vormt je inspiratiebron. Wat betekent het zomerseizoen voor jou? Hoe beïnvloedt de zon je stemming? Deel die mooie herinnering aan een zomerse vakantieliefde, of heb je juist een lichtallergie die je belemmert om te genieten – de keuze is aan jou. Let er op dat je artikel het maximum van 1000 woorden niet overschrijdt

THEEBLOEMENPRACHTWordt jouw verhaal geplaatst, dan ontvang je bovendien een glazen thee-pot met een assortiment oogstrelende theebloemen. Op pagina 16 van deze InSense kun je zien hoe deze theebloemen ontluiken tot een smaak- en zinnenprikkelende beleving. Zo zet je niet alleen een bijzondere thee op tafel, maar zorg je ook voor een visuele verrassing.

DUS KLIM IN JE PEN OF ZET JE ACHTER JE PC EN WELLICHT ZIE JE JOUW VERHAAL DAN TERUG IN HET VOLGENDE NUMMER VAN INSENSE!

Stuur de digitale versie van jouw verhaal per e-mail vóór 15 april 2012 naar: [email protected]. Vergeet niet je naam en adres te vermelden. | <

Door jouw verhaal in te zenden, geef je UMM Media BV toestemming tot eventuele publicatie van jouw werk in InSense Magazine of op de InSense website. De auteur blijft de rechtmatige eigenaar van zijn of haar verhaal.

INSEN

SE | TIJDSCH

RIFT OM

TE BELEVENED

ITIE 01 | JAARGAN

G 01 | LEN

TE 2012

01

INSEN



W.IN

SENSE-M

AGAZIN

E.NL

ZIEN | RU

IKEN

| PROEV

EN | V

OELEN

| HO

REN &

BELEVEN

INSEN

SE EEN H

OM

MAG

E AAN D

E ZINTU

IGEN

01

OM TE BELEVEN

REIZEN: HOE BELEEF ÉN OVERLEEF IK EEN VULKAAN | BERTHOLD GUNSTER | FASHION:WAT IS DIT VOORJAAR HOT IN NYC. | OMAR MUNIE | PETRA HUBBELING | YVESTOWNFLOORTJE DESSING | BOEKETJE OM TE PROEVEN | YOGA: DEZE HOUDINGEN LUKKEN WÉL IN ÉÉN KEER | RICHARD PIEROT | HOLI PHAGWA | HET MATTHEUSWONDER | >



CoverInSenseMetRug.indd 1 16-02-12 15:18

Deel jouw verhaal en inspireer, vermaak of ontroer anderen.



66



67FOTOGRAFIE | OPTIMARC


www.triumph.com

TRI_A_shape_SS12_210x280.indd 1 15/02/12 11:48



LENTWEETJES

69

Lang, langer

> | Lente. Je kunt het woord niet uit-spreken zonder je mond in een glimlach te plooien. Het woord lente is afgeleid van het woord lang, dat verwijst naar het lengen van de dagen. En lengen doen ze, die dagen. Eerst onmerkbaar traag, maar op zeker mo-ment is er geen houden meer aan. Rond 20 maart duren de dag en de nacht precies even lang. Dat heet de lentenacht-evening en dat is het moment waarop de lente officieel be-gint. Nog een paar (steeds kortere) nachtjes slapen.

FOTOGRAFIE | IDIZ

www.triumph.com

TRI_A_shape_SS12_210x280.indd 1 15/02/12 11:48



70



INTERVIEW | PETRA HUBBELING

71OPNIEUW GEBOREN WORDENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | LUCY LAMBRIEX

OPNIEUWGEBOREN WORDEN

Petra Hubbeling volgt de zachte duw

van een onzichtbare hand.

> | Ze is een sterke, aantrekkelijke vrouw met een heldere stem waar-mee ze vrijwel zonder aarzelen verhaalt over hoe ze in het leven staat. Petra Hubbeling was het afgelopen jaar veel in het nieuws. Ze heeft zich tot monnik laten wijden en bij deze zogenoemde ordinatie gingen al haar lange, blonde lokken eraf. „Voor mij voelt het als de naaktheid van een pasgeboren kind. Alles wat er bij een eerder leven hoorde heb ik af kunnen leggen en het voelt als opnieuw geboren worden.” | >



72



INTERVIEW | PETRA HUBBELING OPNIEUW GEBOREN WORDENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | LUCY LAMBRIEX 73

> | Petra was tot 2007 een succesvol manager bij Elsevier. Maar ook al groeiden de bomen tot in de hemel, ze moest het leven anders aanpakken om zich beter en gelukkiger te voelen. Vrijer. De echtscheiding die ze een paar jaar eerder al achter de rug had, versterkte dit gevoel alleen nog maar. Deze breuk bracht haar bij toeval bij het Boeddhisme. „Ik voelde mij aangetrokken tot een zoektocht naar mijzelf. Niet zozeer tot het Boeddhisme, dat kwam op mijn pad. Als manager van een top businessunit van een aan de beurs genoteerd bedrijf, realiseerde ik me steeds meer dat ik zeker wel wat invloed had, maar het ging me allemaal niet snel genoeg. Ook werden er beslissingen genomen waar ik gevoelsmatig niet achter kon staan .Toen ik daar wegging in 2007 wist ik: nu gaat het roer om.”

ONZEKERE BESTEMMING Vijf jaar later heeft Petra Hubbeling het roer nog stevig in handen maar haar schip koerst af op nog onbekend gebied. Ze leefde het afgelopen jaar alsof het haar laatste 365 dagen waren en kwam tot de conclusie dat, wilde ze alles helemaal los kunnen laten, ze ook haar veilige haven vaarwel moest zeggen. Ze wilde zwerven over de wereld. „Op een gegeven moment heb ik gezegd: meisje, laat maar zien dat je het kan.” „Ik ervaar de komende periode niet als een onzekere fase die ik in ga. Ik weet niet wat er morgen gebeurt, daar maak ik me ook niet druk over… De reden dat ik het ga doen is een regel uit het boek van Etty Hillesum, dat neerkomt op: Je bent pas echt vrij als de hemel het dak van je huis kan zijn. Zo waar. Daar wil ik naar leven.” De hemel het dak van je huis, houdt concreet in dat haar mooie stadsboer-derij in het centrum van Vianen, even onder Utrecht, is verkocht. In de grote tuin die uitkijkt over weiland, krijgen de bloemen knoppen. Maar de Zenboed-dhiste zal komende zomer op andere plaatsen te vinden zijn. Onzeker is nog welke.

HEL OP AARDE Voordat de lente in al haar ontluikende pracht te bewonderen was, koos Petra ervoor om een retraite te houden. Niet zomaar een paar dagen weg, in een mooi, rustiek gelegen klooster maar een retraite op een plek die zeventig jaar geleden de hel op aarde was: voormalig vernietigingskamp Auschwitz. „Waarom naar deze plek? Een onzichtbare hand bracht mij hierheen. Dat in-zicht was er ineens. Ik ben een tweede generatie kamp-kind. Mijn vader zat in Indonesië in het Jappenkamp. Misschien speelt dat mee, dat die onzichtbare hand mij daarom die kant op duwde.” Langzamer, meer bedachtzaam en op bijna serene toon gaat ze verder: „De eerste dag brachten we door in Auschwitz en daarna vier dagen in Auschwitz Birkenau dat het echte, grote vernietigingskamp is geweest. Dat was een heel indrukwekkende ervaring. Ik dacht een beeld te hebben, door het lezen van boeken en kijken naar films van wat daar was gebeurd; maar je komt daar en

< | GEEN WEG TERUGMonnik Maria houdt de eerste trofee in handen.

„Op een gegeven moment heb ik gezegd: meisje, laat maar zien dat je het kan.”



74

het is nog erger dan je had kunnen denken. Het eerste wat ik zag waren de bomen. Zoals die daar staan in lente, zomer, herfst, winter, trekken ze zich nergens wat van aan. En dat is zo’n intense ervaring…,” zegt ze met bijna een verbazing in haar stem. Wie zich mensen in interneringskampen voor de geest haalt, ziet uitgemer-gelde lichamen en kale hoofden voor zich. Dat gaf Petra met haar kale hoofd een vreemd, enigszins dubbel gevoel. „Een vreemde emotie overviel me, toen ik in de Auschwitz-kamer kwam waar al het haar lag. Op dat moment reali-seerde ik me des te meer dat het eraf halen van mijn haar vanuit mijn ordinatie vrijwillig was, en dat die mensen in dit kamp het verplicht moesten doen.” Af en toe gaat haar hand nog automatisch naar de zijkant van haar hoofd, maar er zijn geen lokken meer om achter haar oor te doen. Missen doet ze haar haren niet. Toch heeft Petra juist de afgelopen tijd gemerkt dat het haar van de vrouw vaak wordt gezien als een sieraad dat je moet koesteren. „Het is iets waar je aan hecht. Dus als je daar afstand van doet, dan laat je echt los. Daarom is dat voor vrouwen waarschijnlijk zo moeilijk, maar mij is het gelukt. Want ik heb er ook niet aan moeten denken om met kort haar rond te lopen. Nu hoort het bij de boeddhistische wijding tot monnik. Het groeit wel weer aan denk ik dan, hoewel ik het voorlopig nog kaal wil houden.”

BALLAST Huis verkocht, haar eraf. Het moeilijkst wordt nu om vijftig jaar verleden weg te doen. Wat doet ze met haar zwemdiploma’s? Het zijn getuigenissen uit haar jeugd, maar waar laat je ze als je gaat zwerven? En goed beschouwd: wat heb je er eigenlijk nog aan? Dergelijke gedachten zullen tot aan mei dit jaar door haar hoofd spelen. Want ze moet van spullen af als ze rond gaat zwerven en de hemel het dak van haar huis gaat worden. Links in de hal van de grote stadsboerderij staat een tafel met spullen die bezoekers mee kunnen nemen. „Ik heb er niets meer aan. Pak maar mee,” zegt de gastvrouw standaard bij het uitlaten van haar visite. „Er zijn dingen waar alleen ik een waarde aan hecht en verder niemand. Ook die spullen ga ik dus wegdoen. Het is goed, dat weet ik, het is goed en het is het pad waar ik voor gekozen heb.” Loslaten werd lastiger met foto’s. „Uiteindelijk heb ik besloten om die aan mijn ex te geven. Maar in eerste instantie dacht ik: ik gooi ze weg want ik wil niets bij me hebben en alles loslaten. Gelukkig is het weggeven aan hem van de foto’s een goede middenweg en zo zal ik voor andere dingen ook wel oplossingen verzinnen.”

LEVEN MET DE DOOD De afgelopen 365 dagen leefde de Vianense haar leven alsof het haar laatste jaar was. Zij doopte dit project ‘A year to Live’. Met de uitleg aan anderen was het soms worstelen. „Ik heb me afgevraagd wat ik zou doen als ik nog een jaar te leven had. Mensen met een ongeneselijke ziekte zeiden me: dat kun je je niet afvragen want dat kun je je toch niet voorstellen. Natuurlijk probeer ik dan uit te leggen dat ik me niet voorstel wat het is om ongeneselijk ziek te zijn. Maar dan is er al onbegrip. Ondanks mijn zuivere intentie heb ik toch mensen gekwetst. En dat is nooit mijn bedoeling geweest. Natuurlijk zegt dit niets over mij; het zegt alles over die anderen maar ik merk wel dat ik het lastig vind dat ik die mensen gekwetst heb.” De vier seizoenen tijdens ‘A Year to Live’ kwamen meer binnen bij Petra dan tijdens een ‘gewoon’ levensjaar. „In zo’n jaar word je veel meer geconfronteerd met de jaargetijden. Want stel dat je zegt: ik heb nog maar een jaar te leven. Dan bedenk je je in de winter dat je de laatste keer Kerst viert en in de lente dat je de laatste keer de vogels ’s ochtends hoort zingen. Je bent je veel meer gewaar van de wisseling van de seizoenen. Ik weet niet wanneer ik doodga en daarom weet ik ook niet of ik het volgende seizoen ga halen. Daar ben ik me het afgelo-pen jaar erg bewust van geworden. Je kunt proberen alles in de hand te houden maar dat lukt niet. Of je dan niet fatalistisch wordt? Nee, nee je moet juist genieten van het leven. Proberen eruit te halen wat erin zit. Ik heb geleerd angst los te laten het afgelopen jaar. Dat is luxe.” De geuren en kleuren van de wereld om je heen op snuiven en je omgeving bekijken alsof het je laatste jaar is. Dat zet mensen tot nadenken maar kan ook

> | TRADITIONEELLiefdevol wordt Petra geknipt en vervolgensgeschoren door de andere monniken. De leraar kijkt goedkeurend toe.

„Het is een van de meest ultieme vormen van loslaten ook omdat ik geen spiegel had dus niet zag wat er gebeurde.” aldus Petra.

> | * Ook als Petra Hubbeling aan het zwerven is, kun je haar volgen op Twitter via @petrah. Zo twitterde ze half februari in aanloop op haar komende zwervende bestaan:„Honderden foto's bekeken en weggegooid, de grote oprui-ming is begonnen, voelt als je eigen nalatenschap opruimen.”



78



OPNIEUW GEBOREN WORDENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | LUCY LAMBRIEX

INTERVIEW | PETRA HUBBELING

79

heel hard overkomen, merkte Petra. „Ik confron-teer mensen enorm met de dood. Als je daar niet tegen kunt dan wil je liever niet in mijn omgeving zijn. Er zijn mensen naar me toe gekomen met de mededeling dat ze erge moeite hadden met mijn manier van leven dat jaar; maar de meesten zeg-gen dat ik ze tot denken heb aangezet. Dat vind ik mooi. Ik hoop bij mensen een zaadje te planten en of ze het zaadje water willen geven en tot was-dom willen laten komen dat moeten ze helemaal zelf weten. Dat kan ik niet sturen. Ik realiseer me ook dat het zaadje voor sommige mensen dood-en doodeng is.” Maar niet voor Petra. Zij praat gemakkelijk over de dood. Relativerend en realistisch. „Wat kan ik van het komend jaar verwachten? Ik weet niet eens of ik er morgen nog ben. Dan zegt iedereen ‘doe niet zo raar’ maar het is gewoon heel erg mo-gelijk. Ik weet het niet, natuurlijk, ik ga er vanuit dat ik langer leef maar ik weet ook dat het zo af gelopen kan zijn. En wat ik afgelopen jaar geleerd heb, is dat ik klaar wil zijn om dood te gaan. Ik beweer niet dat ik klaar ben met leven, maar ik wil wel voor mezelf het gevoel hebben dat ik eruit haal wat ik er uit kan halen op dit moment en wat er in de toekomst gebeurt weet ik niet.” . | <

„Ik heb geleerd angst los te laten

het afgelopen jaar. Dat is luxe.”

< | *

Op de site www.boeddhisness.nl geeft Petra informatie over haar retraites, meditatiecursussen en meditatiedagen. Petra is oprichter van Boed-dhisness een bedrijf dat de vraag naar spiritualiteit in managen en ondernemen samenbrengt met de boeddhistische spiritualiteit.



24



81

MET DANK AAN | GERARD JANSENZENLERAAR, WWW.ZENTRUMCULEMBORG.NL

ZENBOEDDHISMERust is een must

„Elke inademing is een nieuwe kans. Elke uitademing is een afscheid van het oude.”

> | Het effect op korte termijn is dat mensen er vaak rustiger van worden en beter van gaan slapen. Meditatie kun je ook zien als tijd voor jezelf nemen; voelen dat je er echt bent. We lopen onszelf vaak in alle hectiek van het dagelijks leven zo gemakkelijk voorbij.

Door alles met aandacht te doen, ontwikkel je een manier om intensief in het nu te leven. Geluk kun je alleen ervaren door al je zintuigen open te zetten en ze het nu te laten beleven. Je geest heeft altijd de neiging om bij het verleden stil te staan of zich met de toekomst bezig te houden. Dat belemmert je bij het beleven van alles wat er voor je neus gebeurt. De geest leidt je dus eigenlijk af van het geluk. Zenmeditatie helpt je al je zintuigen te gebruiken en zonder oordelen te luisteren, zien, ruiken en voelen. Ervaren dat je alles ook gewoon kunt laten zijn en dat je er niet altijd een mening over hoeft te hebben. Door zen leer je zien hoe gewoon maar tegelijkertijd ook hoe bijzonder het wonder van het leven is. De zenweg bewandelen is het leven waarderen.

Op de langere termijn ontwikkel je zo een open blik: onbevooroordeeld, nieuwsgierig, enthousiast, dankbaar. Als je lange tijd mediteert, groeit dit vermogen en wordt het een manier van leven.

Het is overal in Nederland mogelijk om een introductiecursus te volgen. Google maar eens op zen en je woonplaats en je vindt vast een mogelijkheid in de buurt. | <

> | Zenboeddhisme is een vorm van boeddhisme die de nadruk legt op aandachtig leven. Alles draait om het beoefenen van aandacht en dat oefen je op je meditatiekussen. Zen is het trainen van de geest. Je traint jezelf om allerlei hersenspinsels, die vaak gaan over het verleden of de toekomst, op-zij te schuiven en je te concentreren op wat er nu is. Het is daarbij belangrijk om je niet te identificeren met je gedachten. Je hebt je gedachten, je bent ze niet. Je hebt boosheid, je bent het niet. Je hebt verdriet, je bent het niet. Op het meditatiekussen oefen je die aandacht door je te concentreren op je ademhaling. Die is er namelijk altijd. En ademhaling is altijd in het nu.

ERVAAR RUST IS EEN MUSTTEKST | MARJOLEIN DUBBERS


638321-2_MER_Netherlands_280x210.pdf14/02/2012



83COLUMN LINTJE

TEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | ERNST SEABER

> | Wie ervan houdt om verre landen alleen te bekijken, doet zichzelf lelijk te kort. Bekijken is voor beginners. De ware connaisseur laat ten min-ste zes zintuigen los op het land van bestemming en maakt van elke airmile een belevenis.

Japan is zo'n land dat je als een spons wilt absorberen. Van de geur van kersenbloesem tot de smaak van kogelvis. (Ze zeggen dat een tintelend gevoel rond je lippen betekent dat je je maaltijd ternauwernood overleefd hebt.) Van trippelende kleppersandaaltjes tot razende taikotrommels. Ik liet me ooit een paar weken bekoren door dit meest esthetische, meest perfectionistische land ter wereld. In het onafzienbare warenhuis Tobu stonden de toonbanken vol uitnodigende schaaltjes met de meest exotische lekkernijen. Om te proberen. Ik durf er niet bij stil te staan wat mijn tong daar allemaal gepasseerd is, maar er daalde een gevoel van hemelse vrede over me neer na elk hapje. Ook al heeft daar ten minste eenmaal een hotelzeepje tussen gezeten.

's Lands spijs, 's lands eer. Sommige volkeren gaan prat op etenswaren waar je in andere landen een lintje mee zou verdienen als je ze durft te eten. Hunkert u wel eens naar een hapje surströmming? Of spoedt u zich kokhalzend naar het dichtstbijzijnde sanitair als een blikje ter tafel wordt gebracht? In dat laatste geval bent u vermoedelijk geen rechtgeaarde zoon of dochter van Odin, want in Zweden lusten ze er wel pap van. Surströmming is vis die eerst een zomer ligt te fermenteren in houten vaten. Daarna wordt de vangst ingeblikt en fermenteert rustig verder tot de blikjes bijna kogelrond staan van de rottingsgassen. Ze zijn dan zo explosief dat veel luchtvaartmaatschappijen ze weigeren te vervoeren. Een blikje surströmming mag dan ook alleen benedenwinds geopend worden; er zijn hele dorpen in Noord-Zweden onbewoonbaar verklaard ten gevolge van onoordeelkundig geopende blikjes surströmming.

Ik heb me er één keer aan bezondigd, ergens nabij de poolcirkel. Vermoede-lijk was ik bevangen door de kou of had ik mijn leesbril niet bij me. Het viel nog niet eens mee om surströmming te bemachtigen. Geen Zweed wilde het me leveren, waarschijnlijk uit angst voor aansprakelijkheidskwesties of represailles. Maar uiteindelijk had ik mijn blikje te pakken. Met enige doodsverachting stak ik mijn zakmes in het metaal en bevrijdde daarmee een fontein van grijsbruine blubber met dito walm van het type waaraan de Conventie van Genève een aparte passage gewijd heeft. Het kostte me drie sledehonden, maar ik zette door en had even later een sneetje brood belegd met surströmming voor me liggen.

Mijn reisgenoot had zich achter het muurtje van het kerkhof verschanst alsof ik een blindganger demonteerde. Ik probeerde intussen mijn hartslag en ademhaling op orde te krijgen, zodat ik niet hoefde in te ademen tijdens het savoureren van mijn snackje. Toen nam ik een hap. Het was een gastronomi-sche bungee jump, een leap of faith van het soort dat een mens alleen kan maken als hij volkomen vrede heeft gesloten met het idee, dit tranendal achter zich te laten. Ik beet, ik sloot de mond, ik kauwde, ik aaide het verregaand ontbonden zeebanket met mijn tong, ik slikte. En ik vond het knap meevallen, eigenlijk, allemaal. Ondanks de ontiegelijke stankexplosie van zojuist bleek surströmming best eetbaar te zijn.

Het is bij één bammetje met één visje gebleven. Ik kan goed leven met die gedachte en ik begrijp ook best dat surströmming het als exportproduct aflegt tegen IKEA. Maar ik voel me sindsdien net iets stoerder, net iets wereldwijzer en net iets bereisder dan voorheen. Mij krijgen ze niet gek aan tafel. En Zweedse rotte vis smaakt altijd nog beter dan Japanse hotelzeep. Iets. | <

LINTJE

„Het kostte me drie sledehonden, maar ik zette door.”

JAN TAZELAAR | > belevingsdeskundige, ervaringsjunk, reis- en trekdier.


facebook.com/marliesdekkersofficial | youtube.com/marliesdekkers | twitter.com/marliesdekkerswww.marliesdekkers.com

Illum.indd 1 1/24/12 4:23 PMINS_01_Binnenwerk_15.02.indd 83 16-02-12 07:05


LENTEWEETJES

85

Blij of minder blij

> | Dat er een direct lijntje loopt van je huid naar je geluksgevoel, is geen nieuws. Geen masseur en geen minnaar kan op tegen de magische gloed van de eerste zonnestralen van de lente. Toch fleurt niet iedereen meteen op als de dagen gaan lengen. Wie pech heeft, belandt vanuit de winterdip zo in de voorjaars moeheid. Die wordt soms toegeschreven aan het hormoon melatonine. Dat 'slaaphormoon' wordt vooral aangemaakt in de winter, als de dagen kort duren. Krijg je in het voor-jaar weer meer daglicht, dan wordt die melatonine afgebroken, maar het kan even duren eer die wintervoorraad slaaphormo-nen is weggewerkt.

FOTOGRAFIE | ELENA KHARICHKINA

638321-2_MER_Netherlands_280x210.pdf14/02/2012



86

CENTRAAL-AMERIKAHet pure leven

> | Op de wereldkaart is het maar zo'n onnozel sliertje, die landverbinding tussen de beide reusachtige Amerika's. Tot je er zelf gaat kijken. Dan blijkt wat een kleurrijke en gevarieerde wereld er schuilgaat onder die lappen-deken van zeven landen en landjes. Het duizelt je van de indrukken en je valt van de ene verbazing in de andere bekoring.

Centraal-Amerika is een arm stuk van de wereld, naar economische maat-staven. Maar ook een overtuigend bewijs dat geluk heel vaak in andere dingen zit dan in een spectaculair bruto nationaal product. Jaar in jaar uit prijkt Costa Rica —een van de weinige landen zonder leger— op nummer één op de index van gelukkigste landen ter wereld. Beleef zelf waarom. Laat je Westerse neuroses achter op Schiphol en dompel jezelf onder in Latijnse slow-motion. Pura vida.

InSense deed een greep in de Centraal-Amerikaanse snoeptrommel die Renée Snijders van reisbureau Edventure voor ons openhield en hield er twee zintuigstrelende belevenissen aan over.



87CENTRAAL-AMERIKA: HET PURE LEVENTEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | AISPIX, SURSAT, ZARRAONANDIA

REPORTAGE



88



88



89

De vulkaan staat aan> | De aarde is net een modelgezin. Aan de oppervlakte is alles pais en vree en lijkt er nooit wat te gebeuren, maar vlak onder dat idyllische buitenlaagje kan het kolken en gisten zonder dat je daar als buitenstaander erg in hebt. Een paar kilometer onder onze voeten is onze vredige planeet een ziedende brij van gesmolten steen en withete gassen. Waar warmte is, is beweging en heerst druk, en al dat gloeiende tumult zoekt doorlopend naar zwakke plekken in de aardkorst om —letterlijk— stoom af te blazen.

Af en toe lukt dat. Gelukkig meestal op voorspelbare plekken en helaas meestal op onvoorspelbare momenten. De bekendste plekken zijn vulkanen, grote puisten op de aardkorst die af en toe voor een enorme bende kunnen zorgen. Om de paar jaar eist ergens ter wereld een vulkaanuitbarsting (vele) mensenlevens, mede doordat zelfs met de modernste technieken zo'n eruptie niet altijd te voorspellen is. Vulkanen die net doen of ze slapen maar af en toe even ferm laten horen dat ze er zijn, dat zijn de mooiste. Er zijn er tientallen van op aarde, en ze behoren in veel landen letterlijk tot de toeristische hoogtepunten. Het is een heel aparte sensatie om stiekem en op je tenen lopend de krater van zo'n onrustige slaper te bezoeken. Zo'n beetje alsof je in een smalle steeg langs een grote enge hond moet. Hij ligt rustig op één oor, kop op de poten, maar net als je erlangs wilt, trekt hij even een bovenlip op en laat een diep rochelend grrrr horen.

ONDERWERELD De Pacaya in Guatemala trekt jaarlijks drommen thrillseekers. Want eigenlijk slaapt de Pacaya helemaal niet. Sinds een woeste eruptie in 1965 is de vulkaan geen moment meer helemaal koest geweest. Altijd sputteren er wel ergens stoomfonteinen rond de krater en kruipen trage lavariviertjes langs de wanden omlaag. En heel soms slingert hij ineens een straal gloeiend puin de lucht in, iets wat in 2010 het leven kostte aan een tv-verslaggever. Kortom, een bezoek aan de Pacaya is een machtige, bloedstollende, net-niet-helemaal veilige belevenis. Dat vindt ook Renée Snijders. Ze woont in Costa Rica en werkt voor reisbureau Edventure. „De rillingen lopen over je rug bij al dat sluimerende natuurgeweld. Na een paar uur lopen kom je vlak bij de krater uit, al krijg je die zelf niet te zien. Het is op die hoogte tamelijk fris, maar door je schoenzolen voel je een zengende hitte optrekken. Plastic zolen kunnen zelfs smelten. Zeker als het begint te schemeren, zie je overal in de bodem scheuren lopen waarin oranjerode lava gloeit. Vlak over de grond kronkelen slierten vulkanische rook als lange, levende beesten. Iets verderop kruipt een trage, zinderende rups van pure lava omlaag. Je loopt op het flinterdunne dak van de onderwereld. Ik moet telkens aan het einde van The Lord of the Rings denken.”

MARSHMALLOWS Een bezoek aan een levende, wakkere, en ook nog vrij humeurige vulkaan is een totale ervaring, zegt Renée. Kille bergwind rukt aan je jack. Her en der sissen stoomwolken. Je hoort, of liever, je voelt een diep gerommel uit de ingewanden van de berg opwellen. Een bijtende zwavelige lucht slaat op je longen en doet je ogen tranen, en de grond waarop je staat is heet genoeg om marshmallows te roosteren. Steek een stok in de grond en hij vat spontaan vlam. „Het is een onwerkelijke ervaring”, zegt Renee. „Je voelt dat de planeet leeft. Vlak onder je ligt een oerkracht op de loer die geen macht ter wereld in bedwang kan houden. Je moet maar hopen dat de Pacaya je die dag goed gezind is.” De Pacaya staat even buiten de Guatemalteekse hoofdstad Antigua. In Antigua zijn talloze excursies naar de grimmige berg te boeken. Voor een paar dollar word je aan het begin van een trail afgezet. Na een paar uur stevig doorlopen (of op een paard zitten) heb je de vegetatie achter je gelaten en sta je op de kale lavahellingen. Ga vooral 's middags, zodat je de gloed van de Pacaya op zijn mooist kunt ervaren: in de avondschemer.

CENTRAAL-AMERIKA: HET PURE LEVENTEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | AISPIX, SURSAT, ZARRAONANDIA

REPORTAGE



90



91

Cacao en de liefde> | Chocolade. Alleen al het woord smaakt zoet, verleidelijk en sensueel. Chocolade maakt slapende zonden wakker. Hoeveel dozen bonbons, hoeveel bestrikte chocoladeharten zullen er afgelopen Valen- tijnsdag weer niet in verwachtingsvolle vrouwen- handen zijn beland? Vaak is die ogenschijnlijk zo onbaatzuchtige attentie natuurlijk niks anders dan een voorspel in geschenkverpakking, een belofte die de attente gever vooral zichzelf doet, een voor-uitzicht op in cacao en calorieën gedrenkte nachten vol ongeremde passie, Want dat doet chocolade immers, het beest ontketenen in elke vrouw. Niks van waar, zeggen wetenschappers. Als je heel goed zoekt, kun je wel iets vinden in chocola dat een heel klein pietsje libido-opwekkend is, maar eer je een werkzame hoeveelheid daarvan op de juiste plekken in je lichaam hebt zitten, ben je vijftien kilo chocola verder. Alle kans dat tegen die tijd je wederhelft het voor gezien houdt. Wetenschap en lust gaan niet samen. Onder-zoeksrapporten horen niet op nachtkastjes thuis. En chocolade is en blijft een godsgeschenk voor minnaars, een afrodisiacum dat net als de meeste afrodisiaca werkt omdat we dat zo graag willen.

VROEGER EEN VROUW Chocolade komt van cacao, en cacao is een vrucht die ze in Costa Rica veel verbouwen. Het is —naast koffie, ananas en bananen— een van de belangrijkste exportproducten van het land. Je ziet de bomen overal langs de Caraïbische kust, zo willekeurig en chaotisch dat je eigenlijk niet van plantages kunt spreken. Ze lijken traploos over te gaan in de dam-pende jungle eromheen. De bomen zelf vallen wel

op; de cacaovruchten hangen op willekeurige plaat-sen aan de stammen en takken, als verdwaalde kerst-ballen aan de verkeerde bomen. De cacao-oogst is amper gemechaniseerd. De pluk en ook de verwerking zijn veelal handwerk. Handwerk dat al eeuwenlang een specialiteit is van de Bri Bri indianen. Voor hen is de cacaoboom een heel bijzondere boom. De Bri Bri overlevering wil dat de boom vroeger een vrouw is geweest. Hout van de cacaoboom zal daarom nooit voor het maken van vuur worden gebruikt. Wie zelf wil meemaken of leren hoe cacao in chocolade verandert, kan een excursie naar een Bri Bri dorp boeken. Renée Snijders: „Veel indianen-families verwerken de cacao zelf tot chocolade. Veel dorpen leven nog steeds van wat de omringende jungle ze oplevert, dus zonder dat ze complete plan-tages bezitten. Een ananasplant hier, een koffie struik daar, en dus ook wat cacaobomen her en der.”

BITTERE PRUT „Cacao verwerken is een familie-aangelegen-heid”, vertelt Renée. „Eerst moet je de vruchten plukken. Dan maak je ze open en haal je de witte bonen eruit, maar die zijn niet zomaar eetbaar. Apen denken daar overigens anders over; die zijn er dol op en hangen altijd rond op plekken waar cacao wordt geoogst. De bonen worden gedroogd, geroosterd en gepeld, waarna de inhoud wordt ver-malen. Dan hou je een ontzettend bittere prut over, de zogenaamde chocoladelikeur, waar je chocolade van kunt maken. Je brengt het goedje op smaak door er ingrediënten als vanille, melkpoeder en suiker aan toe te voegen.” Een van de meest basale producten is cacao-drank. Alleen de Bri Bri vrouwen mogen die maken.Maar ook andere eindproducten vervaardigen ze op kleine schaal in de dorpen. Verwacht geen bonbons of praliné's. Renée: „De chocolade die ze daar maken en die je er ook zelf leert maken, is heel anders dan je gewend bent. Een plak chocolade van de Bri Bri heeft nog het meeste weg van een heel compacte brownie. Heerlijk, dat wel.”

Edventure verzorgt via lokale gidsen kleinscha-lige bezoeken aan de Bri Bri dorpen. Zij brengen je naar een rivier. Die steek je per kano over en dan trek je de jungle in tot je er bent. Je overnacht in het dorp en wordt de volgende dag weer netjes naar de overkant van de rivier gebracht. Natuurlijk met een paar mooie plakken zelfgemaakte chocolade. Eens zien of die de terugreis overleven. | <

„Alleen vrouwen mogen cacaodrank

bereiden.”

CENTRAAL-AMERIKA: HET PURE LEVENTEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | AISPIX, SURSAT, ZARRAONANDIA

REPORTAGE

Edventure is een Costaricaans reisbureau dat in 2005 door de Nederlander Ed Smit is op-gezet. Hij en zijn team verzorgen gevarieerde doe-reizen, niet alleen door Costa Rica, maar ook door Guatemala, Nicaragua en Panama. Bij Edventure stel je zelf je reis samen aan de hand van een uitgebreid keuzemenu dat alle facetten van de kleurrijke wereld van Centraal-Amerika omvat. Beklauter een vulkaan, baan je een weg door de ongetemde wildernis of bak jezelf bruin onder wuivende palmen. Hoor watervallen ruisen en kolibries zoemen. Hoor brulapen brullen en junglegidsen fluisteren. Ga fietsen, snorkelen of kajakken. Leer eindelijk echt de salsa. Bezoek inheemse plantages en proef van al het goede dat de aarde te bieden heeft. En doe meteen iets voor de bevolking. Want Edventure zet zich actief in voor verbe-tering van het leven in Centraal-Amerika door lokale kunstprojecten en kleinschalige land-bouw te steunen.

Edventure vind je op www.edventure.biz.



92



93FOTOGRAFIE | MARGARET MSTEWERT



24



95INTERVIEW | OMAR MUNIE OP TASSENCLINIC BIJ DE LEERMEESTER

TEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | ERNST SEABER

> | Omar Munie kwam op 9-jarige leeftijd samen met twee jongere broertjes en een oudere zus vanuit het door burgeroorlog geteisterde Somalië naar Nederland. Tegenwoordig is er een lange wachtlijst voor zijn exclusieve tassen en staan BN’ers in de rij om een echte Omar aan hun arm te hebben. „Ik ben met niets begonnen, maar ik had een droom, een passie, en heb die op eigen kracht waargemaakt.”

Hoe zagen jouw beginjaren in Nederland er uit? „Ik arriveerde op 4 december 1995 op Schiphol. Mijn moeder dacht dat we naar Duitsland zouden gaan, en het enige dat ik bij me had, was een voetbalshirtje van Jürgen Klinsmann. Dat shirtje was mijn troost, maar bleek ook heel koud! Ik herinner me de wolkjes die je in de koude winterlucht kon blazen. Fascinerend. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Soms is het mooi om weer te realiseren van hoever je gekomen bent. Ik heb nu bijvoorbeeld stoelverwarming in mijn auto. Met één druk op de knop een warme stoel. Dat had ik toch nooit kunnen bedenken toen ik daar moederziel alleen in mijn voetbalshirtje, zonder jas op Schiphol stond.”

Zonder ouders in een vreemd land, dat moet onvoorstelbaar moeilijk zijn geweest. „De eerste jaren waren moeilijk. Ik miste mijn moeder verschrikkelijk. Mijn ouders hadden pas na vier jaar voldoende geld om zelf hun tickets te betalen. Ik heb enorm veel respect voor het feit dat zij ons de kans boden om een betere toekomst te krijgen. Het moet vreselijk zijn om je kinderen op een vliegtuig te zetten, terwijl je niet eens weet waar ze terecht komen. In totaal zijn we met negen kinderen. Allemaal hebben we onze vleugels uitgespreid. Een zus woont in Londen, een in Dubai, een in Minnesota. Er is er maar één in Afrika gebleven, om voor mijn oma te zorgen. Tegenwoordig woont zij in Kenia, daar is het veiliger dan in Somalië. Een broer heeft lang in Amerika gewoond, maar hij is nu sinds vijf jaar ook in Nederland en werkt bij mij als meesterkleermaker. Ook mijn moeder werkt nu mee. Ze maakt de heerlijkste Somalische gerechten voor mijn Bag & Teas en tassenclinics. Ik eet ook nog steeds zes dagen in de week bij haar. Ik heb ontzettend veel respect voor mijn moeder.”

OMAR MUNIEOp tassenclinic bij de leermeester

„Leef en deel je droom!”

DE VIJF ZINTUIGEN VOLGENS OMAR

1. | GEUR„De geur van leer geeft mij gelijk ideeën. Als ik bij de leerlooier een stuk leer zie hangen, dan kan de geur ervan al bepalend zijn voor hoe een tas eruit komt te zien. Grover leer vraagt om een stoerder ontwerp. Zacht nappaleer ruikt anders en laat zich dan ook vertalen naar een ander soort model.”



96

Het is een inspirerend verhaal: jonge voormalig asielzoeker die zijn eigenAmerican Dream weet te leven. Blijven er dan nog dromen over? „Absoluut! Het zou niet goed zijn als je niets meer te dromen over hebt. Ik heb zelf de kans gekregen om te komen waar ik nu ben. Daarom wil ik mijn droom nu delen met anderen. Een nieuw project van me is de Dream Factory, waarbij ik duurzame kleding en tassen maak van gerecyclede kledingstukken. Van een oude jas tas een Munie-tas. Of van je favoriete bloes een iPad-hoes! Ik bied mensen kansen aan om in de Dream Factory te komen werken, mensen die er niet meer in geloven. Oudere mensen die in de op de bank zitten, of ‘kansloze’ jongeren die niet in zichzelf geloven. Een cv is niet nodig. Als je kunt dromen, kun je ook uitvoeren! Op de modevakschool —het Mondriaan College— haalde ik niet altijd hoge cijfers. Maar ik had wel een droom. Ik werkte elk vrij uur thuis aan de keukentafel aan mijn tassen. Of ik vloog op donderdagavond naar New York om daar mijn tassen bij Macy’s te presenteren. De maandag daarop zat ik dan wel weer in de schoolbanken. Daardoor waren mijn cijfers misschien niet altijd even hoog, maar ik wist wel waar ik naar toe wilde. In 2007 kreeg ik de prijs ‘MBO-Uitblinker van het jaar’ uit handen van staatssecretaris Van Bijsterveldt en in 2008 volgde ‘Beste ondernemer onder de 25 jaar’. Het is mooi om die erkenning te krijgen.”

Ben je wel eens terug geweest naar Somalië? „Nee, nog nooit. Dat kan ook niet, omdat het nog altijd onveilig is. Ik ben wel een keer in Tanzania geweest. Afrika is prachtig, de mensen zijn super

2. | TASTZIN„Ik voel graag aan materialen. Bij leer is het prachtig dat het gaat leven. Hoe vaker je een tas gebruikt, hoe mooier hij er uit gaat zien.”



97

open, warm. De natuur, dieren en kleuren zijn inspirerend. Maar ik heb in Somalië veel narigheid ervaren. Ik begrijp niet dat de mensen elkaar al dertig jaar afmaken voor een stukje land. Hier in Nederland heb ik mijn kansen ge-kregen. Mijn bedrijf, mijn wereld gecreëerd. Dit is mijn plek. Overigens zie je misschien nog wel een stukje Afrikaanse roots terug in mijn ontwerpen: een klosje met franjes en veertjes aan een tas, of exotische kleuren in de voering.”

Hoe kwam je op het idee voor het Bag & Tea-concept? „Ik ben altijd al gek geweest van high teas. Elke zondag probeerde ik ergens een high tea uit. Van Harrods in Londen en Ladurée in Parijs tot aan het Haagse Hotel des Indes. Daarom wilde ik die liefhebberij combineren met mijn ambacht. Ook hierbij staat kwaliteit voorop; Oosterse hapjes, glamour cupcakes, maca-rons, scones en een heerlijke chocoladefondue, gecombineerd met de beste theesoorten. Daarnaast kun je bij mij ook een tassenclinic volgen, waarbij je je eigen, unieke tas ontwerpt. Je kiest je eigen model, leersoort, kleur, voering, sluiting et cetera. Na afloop wordt jouw tas door ons atelier afgemaakt en toegestuurd. Tijdens de clinic wordt een exotisch diner gepresenteerd, bereid door mijn moeder. Op het gebied van koken is zij ook echt een vakvrouw. Er is live muziek en we sluiten af met een feestelijke toast. Die avonden zijn altijd een groot succes. Tot Maastricht aan toe komen mensen in Rotterdam een clinic volgen. En ik hoop dat binnenkort ook New Yorkers zullen overvliegen voor een Omar Munie tassenclinic!”

3. | ZICHT„Kijken, je ogen goed openhouden, beleven. Dat is van groot belang voor een ontwerper. Ik zie overal mooie spullen. Ik ben dol op rommel- en antiekmarkten. Laatst vond ik een oude, leren voetbal op een antiekmarkt. Die vormde de basis voor mijn nieuwe F.C. Munie-lijn.”

INTERVIEW | OMAR MUNIE OP TASSENCLINIC BIJ DE LEERMEESTERTEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | ERNST SEABER



98



99

Hoe krijg je het voor elkaar dat Hillary Clinton en Jane Fonda met jouw tassen lopen? „Ik forceer niets, ik ga er van uit dat mooie dingen zelf hun weg weten te vinden. Tijdens een navo-top in Den Haag hoorde Hillary over mij als exclusieve tassen ontwerper, naar aanleiding van een tas die ik voor de gemeente Den Haag had ontworpen. Het is dan natuurlijk fantastisch dat zo’n dame met mijn tas rondloopt. Jane Fonda is een ander verhaal, dat is via een vriendin verlopen. Ik kende Jane Fonda eerst helemaal niet. Later begreep ik dat zij van die L’Oreal reclames was haha. Ik wil altijd alles uit mezelf halen. Alle details moeten kloppen. Mijn naam staat erop, dus ik controleer elke tas die het atelier verlaat. Het moet kwali-tatief een echte Omar Munie zijn. Eén verkeerd stikseltje zie ik meteen. Tijdens de Millionair Fair hebben onder andere Caroline Tensen, Yfke Sturm, Quinty Trustfull, Inge de Bruijn en Kim Feenstra een eigen tas ontworpen. Ze zijn echt oprecht trots op hun tas, omdat het hun smaak is. Daarmee zijn het dan ook meteen de beste ambassadeurs. Mijn naamsbekendheid groeit met de dag, maar voor mij is focus en kwaliteit belangrijk. Elke dag is een nieuwe dag. Ik probeer zo veel mogelijk na te streven dat als je zelf aardig bent naar anderen, het geluk naar je toe komt.”

Wat beschouw je als hoogtepunt in je carrière? „Er zijn 25.000 stuks van mijn boek Leef je droom verkocht, en vanaf 10.000 exemplaren heet het al een best-seller. En er staat momenteel 150 man op de wachtlijst voor een tas, maar een echt hoogtepunt was denk ik toch de opening van mijn flagship store aan de Coolsingel in Rotterdam. Stond ik daar, tussen burgemeester Aboutaleb en allerlei hooggeplaatste personen. Zonder banken, zonder investeerders, in mijn eentje een eigen winkel neergezet! Ik ben niet snel emotioneel, niet waar anderen bij zijn. Maar op dat moment kwamen de tranen in mijn ogen.” | <

4. | SMAAK„Zoet vind ik lekker. Een zoete inval: ja graag! Ook daarin heb ik mijn eigen wereld gecreëerd, met mijn high teas.”

5. | GEHOOR„Als ik alleen aan het werk ben, heb ik graag klassieke muziek op de achtergrond. Maar als we met een groep mensen aan de slag gaan, dan kan dat ook popmuziek zijn. Ik luister graag naar de muziek van The Beatles. Tijd-loze melodieën zijn dat. Tijdloos, dat vind ik ook belangrijk in mijn ontwerpen. Een Omar Munie-tas kost tussen de 250 en 750 euro, die koop je niet voor maar één seizoen.”

INTERVIEW | OMAR MUNIE OP TASSENCLINIC BIJ DE LEERMEESTERTEKST | NOOR FEIJE - FOTOGRAFIE | ERNST SEABER


De ideale huidIs geen droom meer.

eind maart in de apotheek


LENTEWEETJES

101

Warm,warmer

> | De koudste lente die sinds 1706 in Nederland gemeten is, was die van 1962. Het kwik kwam die maanden gemiddeld niet boven de 6,5 graden uit Nee, dan hadden we het in 2007 heel wat beter geschoten met de warmste lente in 300 jaar. De vijf warmste lentes in de afgelopen drie eeuwen vielen trouwens allemaal in de afgelopen twintig jaar. En die van vorig jaar was de zonnigste van allemaal.

FOTOGRAFIE | KONSTANTTIN


102



103HET MYSTERIE VAN RUIKEN EN PROEVENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL, ERNST SEABER

INTERVIEW | JOKE BOON

Het mysterie van ruiken en proeven

Joke Boon zet de zintuigen op scherp

> | Ze schreef een kookboek zonder zelf te kunnen ruiken noch proeven. Dat lijkt een hachelijke onderneming, maar Joke Boon deed het. Sterker nog: de goedlachse schrijfster is alweer bezig met het bundelen van nieuwe recepten. Eind dit jaar verschijnt haar tweede kookboek.

„Toen ik klein was zat ik altijd tegenover mijn moeder aan tafel. Wat kon die heerlijk smaakvol eten. Ik vroeg mij af: wat beleeft zij tijdens het eten wat volledig langs mij heen gaat? Maar door haar ben ik ondanks dat ik niet kan proeven, toch van eten gaan genieten. Nu weet ik dat ik als kind at via het bord van mijn moeder.”



104



105

> | Joke Boon zit heerlijk relaxed op een gemakkelijke fau-teuil in het Amsterdamse café Americain en praat honderduit. Ze geniet zichtbaar van de entourage. Haar favoriete ober Carlos begroet haar hartelijk en ze bestelt rooibosthee. „Hier zit ik zo graag. Dit streelt de zintuigen. Mooie omgeving, heel warm , stijlvol en verfijnd. Ik weet niet hoe het ruikt, maar het geluid hier is heel prettig. Deze plek boort schoonheid aan. Heb je die ramen gezien? Art Deco of Jugendstill, in ieder geval uit die tijd. Voel me hier erg op mijn gemak.” Duidelijk al gewend aan de verwondering die er heerst bij mensen met wie ze eet en drinkt, gaat ze verder: „Misschien vind je het raar dat ik rooibosthee bestel. Maar er is voor mij wel degelijk verschil in thee. Eigenlijk heb ik het liefst munt-thee, maar dat is er nu niet. Munt kan ik voelen, dat geeft een koele prikkeling. Dat drink ik veel of gemberthee. Rooibos wordt donker van kleur en als ik die kleur zie dan geeft dat voor mij ook ‘smaak’. Ik laat ook altijd het zakje erin zitten zodat thee zo donker mogelijk wordt.”

VERKOUDEN Ze pakt haar kop thee en rebbelt vrolijk verder. „Wie Joke Boon is? Iemand die probeert alles uit het leven te halen wat erin zit. Ondanks beperkingen. En voor mij is die beperking dat ik niet kan ruiken vanaf mijn vierde jaar. Daardoor proef ik vrijwel niets, want reuk zorgt voor ruim 90 procent dat je kunt proeven. Mijn amandelen gingen eruit in de jaren zestig. Toen was dat nog heel normaal, maar aansluitend ben ik heel erg verkouden geworden en dat is funest gebleken voor mijn reukzin. En reuk bepaalt voor 90 procent of je kunt proeven.

Joke Boon is grootgebracht in een gezin waar alles om eten draaide. „Mijn moeder had de Hongerwinter aan den lijve ondervonden en op tienjarige leeftijd had ze zichzelf voor-genomen: ik wil nooit meer honger lijden. Ze begon eten te hamsteren en communiceerde zelfs met eten. In plaats van te zeggen dat ze iemand aardig vond, maakte ze een pan soep voor die persoon. Dat vond ze makkelijker. Ze nam ook altijd uitgebreid de tijd om te eten en te koken. Heerlijk. Zo ging ik eten via het bord van mijn moeder. Ik proefde zelf niets, maar zag aan de intensiteit waarmee zij van het eten genoot dat er iets heel lekkers op ons bord lag. Ik ging zo mijn best doen dat ik werkelijk dacht iets te proeven. Door die suggestie gaan toch je smaakgebieden werken. Dat is het grensgebied tussen suggestie en daadwerkelijk echt iets proeven.”

HET MYSTERIE VAN RUIKEN EN PROEVENTEKST | ASTRID PEL - FOTOGRAFIE | VINCENT ZANDKUIJL, ERNST SEABER




106

AMSTERDAM Het ouderlijk huis van de schrijfster stond in Amsterdam, de stad waar ze nog steeds woont. Zij is de middelste van drie kinderen. Dat ze niet meer kon ruiken werd pas later duidelijk. „Bij kinderen testen ze standaard de motoriek, het gehoor, het gezichtsvermogen, maar het reukvermogen nooit. We weten wel zeker dat ik ooit heb kunnen ruiken want ik heb eens gezegd dat een mevrouw die op visite was bij ons, naar snert rook. Dat kan iedereen zich nog goed herinneren die toen in de kamer zat. Dat was vrij pijnlijk ahum…” Ook ‘ruiken’ bleef lange tijd een mysterie voor Joke. Veel on-gemakken kent ze er niet van en als die er zijn, zet ze er zich met Mokumse humor overeen. „Ik maar denken door die Axe-reclames dat als ik dat op deed, iedereen achter me aan zou lopen. Nou, niet dus. Ik sta vaak twee keer per dag onder de douche omdat ik bang ben te stinken naar zweet. Op een keer was mijn doucheschuim op en pakte ik die fles van mijn puberzoon. Toen ik verwachtingsvol de straat op ging en niemand omkeek, was ik een illusie armer. Tuur-lijk, het is maar reclame maar ik had toch wel iets van een reactie verwacht. Zo’n heftige geur is het dan toch niet?” De schattingen over hoeveel personen niet kunnen ruiken en proeven, lopen in Nederland alleen al in de richting van 600.000.

Vaak zijn op latere leeftijd de betreffende zintuigen gestopt met functioneren. „Als je door een val, of een tia plotseling je smaak- en reukzin verliest, dan smaakt in het begin alles naar bordkarton. Dat is mij verteld. Niets smaakt meer. Dat je niet meer kunt proeven is snel duidelijk maar dingen waarbij geur een rol speelt zijn veel subtieler en daar kom je pas beetje bij beetje achter. Je wereld klopt niet meer. Ook niet op seksueel gebied. Net als in de dierenwereld komen mannetjes af op de geuren van het vrouwtje. Als dat wegvalt, dan raak je in de war.”

KOOKBOEK „Juist omdat ik niet kan ruiken en proeven, ben ik altijd op zoek naar manieren om eten zodanig klaar te maken, dat het mij wel smaakt. Toen ik voor mijn eerste boek hierover mensen interviewde die wel ooit konden proeven en ruiken, maar nu niet meer, vond ik het zo verschrikkelijk dat zij hun hele plezier in eten waren verloren. Dat heb ik dus helemaal niet. Daarover wilde ik een informatieve folder gaan schrijven, maar het hield maar niet op. Zo werd het een heel boek! Dat is tot stand gekomen met mensen die allemaal wél kunnen ruiken en proeven. Ook mijn moeder zei me jaren terug al: ‘Kind, er zit ontzettend veel smaak aan je eten.’ Dat van haar te horen maakt dat ik zeker weet dat mijn recepten lekker zijn. Voor iedereen.” In de keuken maakt ze gebruik van minder bekende in-grediënten. „Ik heb iets ontdekt wat mijn smaakwereld totaal op zijn kop heeft gezet: de ultieme smaaksensatie. Het is een geel bloemknopje. Toen ik het in mijn mond stopte…wauw! Ik wist niet wat ik meemaakte. Het bloempje zorgt voor een flinke speekselpro-ductie en tintelt in je mond als champagne. Dat komt door een stofje genaamd spilanthol. De knopjes komen van een waterkersplant en staan ook bekend als sechuan buttons.”

DODE VINGERS Voor Joke is er bij eten en drinken geen combinatie van proeven, ruiken en zien. Daarom zijn de presentatie, entourage en structuur van wat zij voorgeschoteld krijgt van groot belang. „Asperges, daar gruwel ik van. Ik heb in de verpleging gewerkt en toen iemand tegen mij zei dat asperges op dooie vingers leken, kan ik ze niet meer weg krijgen. Bij asperges denk ik nu altijd aan dooie vingers en voor mij is dat nou eenmaal niet te compenseren met een lekkere smaak. Voor mij ook geen blauw glas of bord met blauwe rand. Blauw is in de natuur een giftige kleur. Bessen die echt blauw zijn, zijn giftig. Een blauw bord werkt goed als je aan de lijn bent. Dat wel.” Wit eten mag ze dan niets vinden, een oranje touch kan haar juist erg bekoren. „Op de foto’s van de gerechten in mijn boek zie je dat ik veel oranje gebruik. Zo maak ik bloemkool voor mij toch lekker. Dat doe ik met geelwortel of koenjit. Dan ziet het eten er zonnig uit en eet ik het wel.”

POEP Het gemis van het reukzintuig bracht Joke Boon al in verschillende hachelijke situaties. „Toen mijn kinderen nog in de luiers zaten, zag ik andere moeders altijd het kind omhoog houden en dan ruiken bij de kont. Dat had voor mij natuurlijk geen zin, maar ik had een ander trucje: even snel in de luier voelen. Totdat ik tijdens een feestje ineens met een klodder poep aan mijn vinger zat. Achteraf kan ik er hard om lachen maar toen was het vrij ongemakkelijk. Wat mij wel bevreemdt is dat er toch nog steeds mensen zijn die niet kunnen begrijpen dat ik niets proef of ruik. Laatst nog. Bood iemand me een likeurtje aan. ‘Als je goed je best doet, kun je het echt wel proeven hoe lekker het is’, werd er gezegd. Dan zeg ik: Een blinde zet je toch ook niet voor de Nachtwacht? Als die goed zijn best doet, ziet-ie toch ook niks?.” | <

„Munt kan ik voelen. Dat geeft een koele prikkeling.”



107JOKE'S VOORJAARSBULGURTEKST | JOKE BOON - FOTOGRAFIE | ROBERT VAN DEN HAM

> | Aan het eind van een winter waaraan echt geen einde leek te komen, maakte ik dit gerecht voor het eerst. Ik snakte naar zon, lente, groen, fris en het gevoel dat de dagen eindeloos lang zijn. Je moet deze salade een tijd van te voren maken, want dan kunnen de smaken zich goed ontwikkelen.

Hoewel de ingrediënten bij de meeste grote supermarkten verkrijgbaar zijn, loont het om naar de Turkse of Marokkaanse groentenman te gaan. Een bos munt of platte peterselie is daar krakend vers, veel groter en goedkoper dan bij de supermarkt. Bulgur is gemaakt van geplette tarwe en vormt een onderdeel van deze salade vol groen, prikkel, fris en structuur. Een prettige bijkomstigheid is de heerlijke frisse smaak, die nog lang in de mond blijft hangen. Lekker met een karbonaadje of bladerdeeg gevuld met kaas. Nodig voor 4 personen als bijgerecht of onderdeel van een buffet 100 gram bulgur van tarwe½ theelepel pimentzout, peperflinke bos platte peterselieflinke bos munt1 rode ui3 el pecannoten3 el gemengde zaden: pompoen, zonnebloem en pijnboompitten1 biologische citroen2 el gekonfijte sinaasappelschil (bij de notenkraam)olijfolie Was de bulgur in een zeef en laat uitlekken. Doe de uitgelekte bulgur in een grote kom en voeg het piment en een flinke mespunt zout toe. Overgiet met kokend water zodat de bulgur flink onder staat. Dek af met aluminiumfolie. Laat gedurende 35 minuten staan.

Was de peterselie en de munt. Pluk van de munt de blaadjes; de steeltjes worden niet gebruikt. Hak de peterselie en de munt fijn. Dat kan met een mes of met een keukenschaar, maar het makkelijkst is in de keukenmachine of kruidenhakker. Snipper de ui in kleine blokjes. Rooster in een droge koekenpan de noten en zaden goudbruin en knapperig. Hak de noten in grove stukjes.Was de citroen. Rasp de schil eraf en pers hem uit.Snipper de gekonfijte sinaasappel.

Laat de bulgur uitlekken boven een zeef en doe deze samen met alle andere ingrediënten in een grote kom. Giet er drie eetlepels olijfolie, peper en zout over en schep alles goed door elkaar. | <

JOKE'SVOORJAARSBULGUR




108

> | New York staat bekend om zijn koude winters, met veel sneeuw, ijs en wind. Toen de eerste voor-jaarscollecties werden geshowd, stonden mode-journalisten en fashionista’s dan ook te popelen om de nieuwste voorjaarstrends te omarmen.

UITDAGENDE LENTE Het belooft een kleurrijke en vooral ook uitda-gende lente te worden. Sorbetkleuren worden af-gewisseld met fluorkleuren. Een fijne, zachte, maar vooral ook draagbare jersey wordt gecombineerd met het meest grove leer. Het silhouet is vloeiend en er worden dan ook veel soepele stoffen gebruikt. Belangrijk worden satijn en zijde, vooral in de vele blouses in uni of juist opvallende prints. Het ver-trouwde zwart maakt plaats voor navy.

TEGENSTELLINGEN Wat opvalt is dat er veel gecombineerd mag worden. Juist die mix & match van tegenstellingen zorgt voor een spannend beeld. Het combineren van verschillende kleuren en materialen vormt een prikkeling voor de zintuigen. Deze lente staat in het teken van doen en durven! Zagen we het afgelopen jaar nog volop zwart, stoer leer en studs, nu laat het hippe straatbeeld in Soho en het Meatpacking District zien dat het tijd is voor lief, zacht en zelfs mierzoet, met zo nu en dan een twist in een felle kleur. Het afgelopen weekend spotte ik in op straat een geweldige outfit: een oranje slimfit denim, met daaronder roze killer heels in fluorroze kanten sokjes Dit is New York City anno lente 2012!

MARLOES BRONKHORST (23)

Studie:Studeert Styling (mode, media en interieur) aan de Artemis Academie in Amsterdam

Werk:Loopt stage in New York bij twee kledingmerken (Stella McCartney en Beyond Vintage). Schrijft daarnaast voor verschillende tijdschriften

Persoonlijke stijl:Romantisch met een Scandinavische twist.

Favoriete fashion labels:Chloe, Chanel en Stella McCartney

WITH LOVE FROM NYC!

> | De lange winter zit er bijna op, het is weer tijd om sprankelend van start te gaan met een nieuwe, frisse lente! Wat worden de fashiontrends dit voorjaar? InSense geeft een overzicht van de laatste mode-ontwikkelingen, rechtstreeks vanuit de Big Apple.



109WITH LOVE FROM NYC!TEKST EN FOTOGRAFIE | MARLOES BRONKHORST

FASHION

COLOUR BLOCKING De nadruk ligt op felle, tropische kleuren zoals roze met groen, blauw in combinatie met oranje of geel. Ook dit voorjaar blijft ‘colour blocking’ actueel. Deze lente wordt een genot voor kleurliefhebbers. Het Amerikaanse label Diane von Fustenberg geeft in haar nieuwe collecties een goed voorbeeld van het nieuwe colour blocking. Von Furstenberg speelt met patronen en kleuren. De vormen zijn simpel, maar door de combinatie van patronen en kleuren en soms een verrassend detail, blijft het vernieuwend. Tijdens de catwalkshows kwamen de meest uiteenlopende sferen voorbij. Art Decostijl, Engelse dessins uit de jaren '70, tot en met sportieve kleding in effen tinten. Geometrische vormen worden uitgelicht in structuren, patronen, maar ook bijvoorbeeld in schoenen en accessoires.

FLOWER POWER Geborduurd of als print, romantisch of juist gecom penseerd met een fluorescerende knalkleur; flower power wordt in dit voorjaar weer als nieuwe trend opgepakt. We zagen de herintroductie van de bloemenprint al als details in de vorige collecties, maar de power of flower lijkt nog lang niet op zijn retour. Want wie wordt er nu niet blij van bloemen? De grote modehuizen zoals Ralph Lauren, Alexander Wang en Rodarte zijn gek op floral. Sommige ontwerpers, zoals Blumarine, namen deze trend tot in het extreme, terwijl andere modehuizen de bloemenprints gebruikten als subtiele toevoeging aan hun collecties om deze van een extra vrouwelijke touch te voorzien. Elizabeth Klein, van het Amerikaanse modelabel Beyond Vintage, vertelt over haar passie voor bloempatronen: “Bloemen vormen mijn favoriete dessins. Ik laat ze in elke collectie terug komen. Vaak gebruik ik bloempatronen die ik tegen kom in oude vintage kleding of behang. Qua materialen gebruik ik veel zijde en kant. Dat in combinatie met de bloemenprints maakt de stijl van Beyond Vintage.”

PASTELS MÉT EEN EDGY TWIST Eén kleur die er uitspringt dit voorjaar is roze. En roze hoeft niet altijd pretty te zijn. De ‘perfect pinks’ combineer je juist met een bite! Roze straalt zachtheid uit, maar gecombineerd met een opvallende tint uit het rozerode kleurenpalet, zet het je outfit kracht bij. Nude tinten kunnen goed werken bij

mensen die een donkere huidskleur hebben, maar staan ook mooi bij blondines. Maak combinaties van transparante materialen zoals tule of chiffon in lichte pastelkleuren. Mintgroen is een andere pastel tint die we veel tegen gaan komen. Acne, Marc Jacobs en Moschino gaan helemaal voor dit icy green!

NATURELLE BASICS Naast al het kleurengeweld, is er natuurlijk ook een tijdloze constante in de vorm van wit en ivoorkleurige naturellen. Om wit sfeer mee te geven, kun je dit combineren in verschillende tinten en materialen. Minimalisme is hierbij het sleutelwoord. Vergeet roesjes, strikjes, streepjes en stipjes. ‘Less is more’ blijft een belangrijk adagium. Kies binnen de basics wel voor hoogwaardige stukken, uitgevoerd in rijke en comfortabele rijke materialen en exclusieve details. | <

* | MUST-HAVES VOOR DIT VOORJAAR

• Felgekleurdeskinny pants• Kantentopmetrondkraagje• Zijdentransparanteblouse• Palazzopants(wijdepijpen)• Colour blocking pumps• Mattelipstick• Gekleurdesokjes• Blazermetprint• Kokerrok• Jeansblouse,jasjeofshort• Doorzichtigekantenjurk• Sleehakkenofchunky heels(blokhak)• Kleurrijkeaccessoires

„We gaan veel florale prints zien.

Want wie houdt er nu níet van bloemen?”



110



ERVAAR HET MATTHÄUSWONDERTEKST | JAN TAZELAAR - FOTOGRAFIE | BRAM BUDEL 111

HET MATTHÄUSWONDEROnderga de oneindigheid van Bach

> | De Matthäus Passion, in 1729 gecomponeerd, is een kathedraal van muziek, die ieder jaar opnieuw tientallen malen in Nederland verrijst. Want vreemd genoeg is Bachs ultieme schepping uitgegroeid tot een Nederlandse traditie bij uitstek. Een media event waarvoor het halve kabinet zich naar de Grote Kerk van Naarden spoedt. Een project waar duizenden professionals en amateurs maandenlang gedreven op oefenen. En voor vele tienduizenden hét muzikale en emotionele hoogtepunt van het jaar.

Moet je gelovig zijn om een Matthäus Passion te beleven?De Matthäus Passion is een groot werk voor maar liefst drie koren, twee orkes-ten en een aantal solisten, dat het lijdensverhaal van Christus vertelt. Het stuk werd door Bach gecomponeerd om tijdens kerkdiensten te worden uitgevoerd. Dat wordt het nog steeds af en toe, maar de muziek heeft allang de overstap naar de concertzaal gemaakt. Religie of kunst, religie én kunst, de passiemu-ziek van Bach laat dat onderscheid ver achter zich, net als Da Vinci's Laatste Avondmaal. Ook als je nooit een bijbel leest of een kerk binnenloopt, word je onherroepelijk aangeraakt door de liefde en opoffering die uit het verhaal spreekt. En opklinkt.

Is het niet een nogal lange zit?Ja, 3,5 uur is misschien even doorbijten als je oren de muziek nog niet vanzelf drinken. Maar als je de Matthäus Passion wat beter leert kennen, ga je de hoogtepunten herkennen. Je weet waar je de vorige keren geraakt bent en daar ga je naartoe leven. Je volgt hoe het drama onontkoombaar zijn beloop krijgt, van het laatste avondmaal tot Christus' kruisdood. Meer dan die 3,5 uur kun je niet bevatten. Voor minder doe je het niet meer.

Moet je er niet voor hebben doorgeleerd?Bach schreef zijn Matthäus Passion voor het gewone kerkvolk van zijn tijd. Later is het werk bijna per ongeluk Grote Kunst geworden. Er zijn inmiddels wetenschappelijke bibliotheken over vol geschreven, maar gelukkig hoef je daar niet één bladzij van te hebben gelezen om te laten gebeuren dat Bachs muziek zich in je ziel nestelt. Misschien zelfs beter van niet. Luister met een onbevangen oor. Zet jezelf uit. Onderga. Al is het maar eens in je leven. De kans dat het daarbij blijft, is minimaal. | <

> | Nergens ter wereld wordt vlak voor Pasen met zo-veel overgave de passiemuziek van Johann Sebastian Bach uitgevoerd als in Nederland. Nog veel vaker zelfs dan in Duitsland klinkt hier de Matthäus Passion. Voor wie die nog nooit zelf ervaren heeft, is 'de Matthäus' een onge-naakbaar bolwerk. Een besloten feestje voor culturele halfgoden en andere ingewijden. Zo lang, zo oud, zo reli. Maar als je de vooroordelen trotseert en 3,5 uur lang in kerk of concertzaal een Matthäus Passion beleeft, dom-pel je je onder in een wereld van onaardse schoonheid en diepgang, waarin het er helemaal niet meer toe doet met wat voor overtuigingen en opvattingen je bent bin-nengelopen.

< | In Naarden vindt elk jaar de 'moeder van alle Matthäus-uitvoeringen' plaats. Dit jaar vijfmaal in de eerste week van april.



112



113FOTOGRAFIE | KEVIN CARDEN



114


Waar iedereen rechts afslaat, gaat Eliza linksaf...

Boek Eliza’s ontdekkingen:www.elizawashere.nl

Na een dag van verlaten azuurblauwe baaien, zit ik nu in de schaduw van een granaat-

appelboom op mij eigen privéterras na te genieten. Vol met verhalen van de locals die

me met trots vertelden over hun Griekse mythologieën. Voor me prijkt de Ionische zee.

Mythisch, dat is het. ‘t Klinkt misschien gek, maar zo ben ik in Zuid-Europa altijd op zoek

naar de meest prachtige plekken. Nooit hetzelfde, maar altijd ongerept en ècht.

Liefs, Eliza

De mooiste mythe, met zeezichtGenieten van het authentieke Griekse leven op Kefalonia…

CoverInSensePlano.indd 4 16-02-12 10:45

I N NOVATI E

Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfector is de BB cream van Garnier, een 5 in 1 oplossing voor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.

www.garnierzorgvoorjezelf.nl

2 initialen die je huid letterlijkveranderen.

Yfke Sturm

5 directe resultaten

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint3. Stralende huid4. Hydrateert 24h5. Beschermt SPF15

De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.Wat is BB Cream ?Het geheim van BB cream komt uit Azië: een revolutionaire textuur die het beste van een moisturizer combineert met minerale pigmenten in één product.

Miracle Skin Perfectorvoor een perfecte huid. Beschikbaar in 2 varianten: lichte en getinte huid.

www.garnierzorgvoorjezelf.nl

De cream van Garnier.De cream van Garnier.De cream van Garnier.

1. Vervaagt lijntjes2. Egaliseert de teint

5. Beschermt SPF15

Miracle Skin PerfectorDE 5 IN 1 OPLOSSING

130002101 BB_Cream BS 210x280-sachet.indd 1 09-01-12 15:52CoverInSensePlano.indd 1 16-02-12 10:44

InSense Magazine

Documents

Transcript of InSense Magazine