info@Law 2

1e jaargang november-december 2011 #2

Europa en de Belgischegezondheidszorg.

sekswerken sociale zekerheid:

ook een porno acteur betaalt rsz bijdragen.

Energielevering:Verhuist mijn factuur mee?

Exit-mogelijkhedenin de BVBA:

Hoe vermijd ik confl ictenin mijn BVBA?

iNFOtijdschrift voor de rechtspracti cus.

Tweemaandelijks ti jdschrift

I

2 info@law 2011 i november-december

Info@lawTijdschrift voor de rechtspracti cus.

Info@law is een juridisch ti jd-schrift dat zich richt tot advocaten en de prakti jkjurist in het alge-meen.

oprichtersInfo@law is een initi ati ef vanElfri DE NEVE Erik-Frederik VAN EECKHAUTStephanie LALEEUW

PeriodiciteitInfo@law verschijnt 6 maal per jaar, namelijk in de maandenseptember, november, januari, maart, mei en juli.

Hoofdredacti eElfri DE NEVE

eindredacti eStephanie LALEEUW

redacti eadresStati onsstraat 299700 [email protected]

Verantwoordelijke uitgeverErik-Frederik VAN EECKHAUTUitgeverij UGASti jn Streuvelslaan 73,8501 Heule.

druk en prepressConti nuga NVSti jn Streuvelslaan 73,8501 Heule.www.conti nuga.besales@conti nuga.be

Advertenti es en reclameVoor meer informati e over de reclamemogelijkheden of het plaatsen van een advertenti e in info@law, kan u een email sturen naar [email protected]

D/2011/0857/37ISSN 2034-452x

Alle rechten voorbehouden.

AbonnementenDe abonnementsprijs bedraagt 25 € (excl BTW) voor 1 jaar. Een abonnementsjaar loopt van1 september tot en met 31 augustus van het daaropvolgende jaar.U ontvangt alle niet ontvangen editi es van het abonnementsjaar waarin u zich abonneerde.

Prijs voor een los nummer is 7€ te bestellen bij uitgeverij UGA of door een email te sturen [email protected]

U krijgt 25% korti ng op alle bestel-lingen van vastbladige boeken van UGA wanneer u zich abonneert en dit voor de duur van het abonne-ment, te weten 1 jaar. Het jaarabon-nement op info@law kan slechts opgezegd worden door een aange-tekende brief te verzenden uiterlijk voor de aanvang van de maand augustus van het jaar van editi e waarvoor u zich abonneerde.

Wenst u een abonnement? Stuur dan een email met uw gege-vens naar [email protected].

De redacti e, de verantwoordelijke uitgever of uitgeverij UGA, kunnen op geen enkele wijze verantwoorde-lijk of aansprakelijke gesteld worden voor schade die het gevolg is van het gebruik van de informati e en teksten uit info@law.

Het overnemen van arti kels uit info@law is alleen toegelaten met bronvermelding en na schrift elijke toestemming van de uitgever.

info@law is gedrukt en verspreid op een oplage van plus minus 10.000 exemplaren per editi e.

Alle teksten uit info@law worden samengesteld door de redacti e. Voor zover geen andere naam of bronmelding wordt weergegeven onder een bepaald arti kel of tekst, is deze samengesteld door de re-dacti e op basis van informati e op de site www.elfri.be. Het volstaat het vermelde onderwerp in te geven in de zoekrobot op www.elfri.be om doorverwezen te worden naar de van toepassing zijnde link.

colofoN

3. Colofon

4. Voorwoord

6. Advocaat in de kijker:Stefaan Callens

Impact van Europa voor de klini-sche gezondheidszorg.

9. Terugbetaling onkosten - vergoe-ding voor kosten eigen aan de ven-nootschap - de fi scale aspecten.

12. Sekswerk en sociale zekerheid.

14. Energieleveringscontracten na verhuis.

18. Exit - mogelijkheden in een BVBA vermijd onnodig confl icten.

22. Niet ingeschreven voertuig is niet verzekerd.

23. Algemene voorwaarden vergen expliciete instemming

26. Gezamenlijk aangegane schuld kan daar de rechten niet verdeeld worden

27. Verkeerd gebruik van de term “alternerend verblijf” kan verre-gaande fi scale gevolgen opleveren

29. Word - ti ps voor juristen

33. Prikbord

Info@lawUitgeverij UGASti jn Streuvelslaan 73,8501 Heule Tel: 056 36 32 11Fax: 056 35 60 96Email: [email protected]

fiscaal recht

sociaal recht

consumentenrecht

Vennootschapsrecht

Verkeer en Verzekering

Verbintenissenrecht

familierecht

IcT-recht

info@law 2011 i november-december 3

Info@lawInfo@lawInfo@lawInfo@lawInfo@law


Voorwoord Na zo vele maanden zonder regering, was de algemene verwachting dat het wetgevend werk zou hebben stilgelegen. Vele juristen hadden verwacht dat deze lange periode van regeringsformatie ook een periode van juridische rust zou zijn waarin er weinig in het “wettenland” zou veranderd worden.

wij hebben echter moeten vaststellen dat de wetgever bijzonder actief is gebleven en dat het Parlement als wetgevende instelling wel degelijk kan opereren met een regering lopende zaken.

Parlementaire meerderheden zijn blijven bestaan zodat nieuwe wetten met ingrijpende gevolgen op de dagelijkse juridische praktijk tot stand kwamen. Elke jurist is in deze periode waakzaam gebleven en is het wetgevend werk blijven volgen. Hierbij danken wij onmiddellijk alle parlementairen van alle fracties die op een constructieve wijze hebben bijgedragen tot het wetgevend werk en tot de instandhouding van onze rechtstaat.

Sommige parlementsleden die juridisch werk leveren, verdienen inderdaad een standbeeld in de galerij van de juridische geesten van onze parlement. Het Intellect dat zij ter beschikking stellen van de rechtstaat, vaak vrij van partij-politieke overwegingen. Wel gelardeerd met de overweging nopens de echte functionele werking van de rechtstaat. Dit zijn de echte juristen, hoogwaardige parlementsleden, die als advocaat of jurist hun kennis, opleiding en kunnen ten dienste stellen van ons land. Zij zijn niet de grote stemmenkanonnen. Zij zijn vaak van het vrouwelijk geslacht. Zij beheersen de politiek in de echte zin van het woord, het beheer, het beleid en het vastleggen van de regels in de “polis”, de staat. Beter dan wie ook beseffen ze dat recht de grondslag van de staat uitmaakt. En ja zij hebben het recht lief.

Spijtig genoeg moeten wij vaststellen dat er ook anderen zijn. Niet elke advocaat in het parlement, niet elke jurist die parlementslid is, verleent zijn intellect aan het recht, de totstandkoming van degelijke wetten, het debat dat hiermee gepaard gaat.

Het is pijnlijk te moeten vaststellen dat zij moeten leven tussen stadslegendes die beweren dat bepaalde advocaten in het parlement zich afzijdig houden van het recht, behoudens dan voor hun eigen praktijk of associatie waarbij zij voor hun moeilijke dossiers parlementaire ambtenaren of politieke adviseurs van hun fractie hun advocatenbundels laten onderbouwen onderzoeken naar rechtspraak, rechtsleer en wetgeving

Natuurlijk is dit onzin. Welke advocaat of welke advocatenassociatie zou zijn of haar toekomst op het spel zetten? Dergelijk misbruik zou zowel op deontologisch vlak als op strafrechtelijk vlak onmiddellijk beteugeld worden. De politicus-advocaat zou zijn politiek mandaat moeten neerleggen en zijn partij in opspraak brengen. Geen enkele ambtenaar en geen enkele politieke adviseur zou zich ooit plichtig maken aan dergelijk ordinair misbruik waardoor hij niet alleen zijn reputatie, zijn eer maar ook zijn job zou verliezen.

Negeer deze praatjes. Maar geniet mee als jurist van het intellect van onze collega-juristen en confraters. Drink mee van hun enthousiasme in het recht, hun dagelijkse strijd voor een betere samenleving en de meerwaarde die juristen kunnen bieden zoals een Hugo Vandenberghe, Stefaan De Clerck, Renaat Landuyt, Guido De Padt, Sabien Lahaye – Battheu, Carina Van Tittelboom – Van Cauter en een aantal anderen die in eerbaarheid en integriteit met inzicht handelen.

Op zeer korte tijd lijkt het recht plots jonger en frisser geworden. Wellicht heeft u ook de totaal nieuwe schrijfwijze die gehanteerd wordt in het Hof van Cassatie opgemerkt, waardoor arresten van het Hof van Cassatie zijn gaan uitblinken tot pareltjes van juridische leesbaarheid waarin precies de rechtsonderhorigen de essentie van het recht terugvindt. Enkele jaren geleden was het nog anders. Arresten van het Hof van Cassatie lezen was echt vakwerk. Nu de arresten van het Hof van Cassatie open en publiek staan ten aanzien van elke burger, zijn zij precies een bron geworden van het Recht in de echte zin van het woord, met name een bron waarin elke burger en elke rechtsonderhorige zijn dorst naar Recht kan lessen. Dit is zeker een belangrijke stap voorwaarts.

Met dit enthousiasme en met het geloof in de nieuwe jonge generatie magistraten, jonge advocaten, jonge parlementairen, jonge notarissen (die eindelijk spreken in een verstaanbare taal ten aanzien van de burger met de nodige empathie) wil ik het voorwoord van dit tweede nummer afsluiten, weze het met een pluim naar de jonge enthousiaste vrouwen, die in tegenstelling tot heel wat mannelijke collega’s ongebonden, onbevooroordeeld, met de nodige juridische intuïtie en in volledige intellectuele en ethische overweging handelen, met rechtstreekse pragmatiek en zoveel vrijer van besloten ruimtes, clubgeesten of oude-krokodillenstreken.

• Elfri de Nevevrijdag 23 september 2011

Voorwoord


Advocatenkantoor Elfri de Neve presenteert Uw wetboeken lezen op uw iPad, iPhone, iTouch, Smartphone.

Meer info en downloadsite:http://[email protected]/node/5966

Beschikbare titels, tot op heden:

• Wetboek van vennootschappen e-book: downloaden: www.elfri.be/node/6003

• Burgerlijk wetboek e-book : downloaden: www.elfri.be/node/5997

• Gerechtelijk wetboek e-book: downloaden: www.elfri.be/node/5998

• Strafwetboek e-book : downloaden: www.elfri.be/node/6000

• Wetboek van strafvordering e-book: downloaden: www.elfri.be/node/6001

• Grondwet e-book: downloaden: www.elfri.be/node/5999

• Boswetboek e-book : downloaden: www.elfri.be/node/5996

• Waalse huisvestingscode: downloaden: www.elfri.be/node/6002

Wenst u een bepaald nog niet gepubliceerd wetboek te bekomen in e-books formaat met de nodige instructies waardoor u zoals in een boek op uw iPad of andere mobiel toestel elk wetboek kan lezen, stuur dan een e-mail met de gewenste wetboeken naar [email protected]

Kostprijs standaardwetboeken: 10 euro per wetboekKostprijs wetboeken op maat: 25 euro per wetboek.

Voor wie?

Ideaal zo niet onmisbaar, voor alle burgers die geïnformeerd willen zijn, advocaten, gerechtsdeurwaarders, notarissen, magistraten, landmeters, vastgoedmakelaars, overheden, fiscalisten accountants, vermogensplanners, adviseurs, bedrijfsjuristen, arbiters, pers, studenten.Voor wie meer uitleg wil hoe je een e-book kan lezen en gebruiken:

wanneer u dit e-book aankoopt, kan u dit wetboek lezen op uw e-reader, iPhone, iPad, iTouch, Blackberry, Android.

U heeft aldus dit wetboek steeds in handbereik. U hoeft er nooit meer naar te zoeken en neemt het overal mee, zonder dat het plaats inneemt. Het komt gewoon lokaal te staan op uw mobiel toestel en zelfs op plaatsen zonder internetverbinding, raadpleegt u het boek waar en wanneer u wil…op de rechtbank, tijdens vergaderingen, gewoon thuis, op reis. U kan uw collectie aanvullen met de overige wetboeken en andere boeken die wij op onze site aanbieden.

U bladert in het wetboek op uw mobiel toestel alsof het een boek is. Maar u kan dit ook op uw PC via verschillende gratis programmaa’s zoals Calibre.

Hoe zet u epub boeken over naar uw mobiel toestel?

Er zijn veel mogelijkheden:• U kan vooreerst het e-book

aanschaffen via uw mobiel toestel waardoor het onmiddellijk lokaal komt te staan en u over alle mogelijkheden beschikt om het te plaatsen in de e-book reader van uw keuze die meestal (zo niet bijna steeds) vooraf geïnstalleerd is op uw mobiel toestel (vb. iBooks maar er zijn er tientallen andere).

• Voor de Apple producten kan je handig werken via iTunes:

Selecteer de EPUB in de Explorer/Verkenner (Windows) en sleep of verplaats ze naar iTunes. Ze komen dan automatisch onder het tabje “Library->Books” te staan.

Selecteer vervolgens in iTunes je mobiel toestel en selecteer de tab “Books”. Check nu of er een vinkje bij “Sync Books” staat. Selecteer vervolgens “All Books” radiobutton. Druk tot slot op “Sync”. Hierna zie je binnen iBooks je boeken staan.

• De eenvoudigste oplossing is dat u uw aangekochte e-book verstuurt per e-mail als bijlage naar uw mailadres dat u kan openen met uw mobiel toestel. Heeft u geen toegang tot uw e-mail via uw mobiel toestel, maak dan een hotmail of gmail-adres aan (Waarbij u dan de mailbox opent met de internetbrowser op uw mobiel toestel.)

Open nu de bijlage op uw mobiel toestel en kies voor opslaan. U krijgt dan de keuze om het e-book op te slaan in uw e-reader van uw keuze (bv. ibooks). Vanaf nu kan je zelfs zonder nog verbonden te zijn met internet steeds al uw aangekochte boeken lezen.


kijkErAdVocAAT IN dEAdVocAAT IN dE

Stefaan Callens houdt zich al twinti g jaar bezig met ge-zondheidsrecht. nadat hij eerst de relati e tussen recht en gezondheid gedurende een jaar aan de Amerikaanse duke university bestudeerde en nadat hij in leuven doctoreerde met een doctoraat over ‘privacy en gezondheidsgegevens’ schreef hij zich in 1995 in aan de Brusselse balie. Een advo-caat gespecialiseerd in het gezondheidsrecht moet volgens s tefaan callens vooral in staat zijn de snel evoluerende ge-zondheidswetgeving op gemeenschaps- en op federaal vlak bij te houden, een ruime kijk hebben op zowel het recht als de sector van de gezondheidszorg en de recente Europese ontwikkelingen op de voet volgen.

Sinds een ti ental jaar zijn er talrijke nieuwe wett eksten verschenen waarmee gezondheidsjuristen werken, zoals bvb. de wet pati ënten-rechten (2002), de euthanasiewet (2002), de wet betreff ende het onderzoek op embryo’s in vitro (2003), de experimentenwet (2004), de wet betreff ende de medisch begeleide voortplanti ng (2007), het decreet betreff ende het gezondheidsinformati esysteem (2006), de wet betreff ende het eHealth-platf orm (2008) en de wet betreff ende het gebruik van lichaamsmateriaal (2009).

Tegelijkerti jd ontstaan op het vlak van de terugbetaling van genees-kundige prestati es en verstrekkingen tal van wett eksten die soms leiden tot juridische geschillen, zoals bvb. omtrent de al dan niet correcte aanrekening van supplementen, de terugbetaling van me-dische hulpmiddelen en van geneesmiddelen , de fi nanciering van zorginstellingen enz.

Ook op het vlak van kwaliteitsnormen en erkenningen zijn er de laat-ste jaren tal van wett eksten verschenen, zoals het decreet van 2003 omtrent de kwaliteit van gezondheids- en welzijnsvoorzieningen en de normen voor zorgprogramma’s in ziekenhuizen, zoals bvb. voor cardiale pathologie (2004), oncologie (2003), geriatrie (2007).

Om het voor pati ënten gemakkelijker te maken om een vergoeding te verkrijgen bij schade als gevolg van gezondheidszorg voorziet de wet van 31 maart 2010 in een specifi eke procedure die vrij gedetail-leerd is geregeld. Deze verschillende voorbeelden van nieuwe en complexe regelgeving leidt er toe dat pati ënten en/of pati ënten-organisati es, ziekenhuizen, ziekenfondsen, farmaceuti sche fi rma’s, overheidsdiensten meer nog dan vroeger een beroep doen op een advocaat gespecialiseerd in het gezondheidsrecht. Het is de uitda-ging voor die advocaat om de zorgactor (en dat kan een pati ënt, een hulpverlener, een fi rma of een ziekenfonds zijn) op een goede juridi-sche wijze te adviseren en bij te staan.

In veel sectoren wordt de impact van Europese wetgeving groot. Dit geldt ook voor de gezondheidszorg. Dit is merkwaardig, vermits de gezondheidszorg tot voor kort vooral uitsluitend door de lidstaten werd georganiseerd. Op Europees vlak zijn er evenwel de laatste decennia tal van richtlijnen uitgevaardigd die ontzett end belangrijk zijn voor de Belgische gezondheidszorg, zoals de privacyrichtlijn, het communautair wetboek voor geneesmiddelen, de richtlijnen inzake medische hulpmiddelen enz. Via een toepassing van de basisprinci-pes uit het Verdrag heeft ook het Hof van Justi ti e, bv. bij de terugbe-taling van buitenlandse medische prestati es, een belangrijke invloed uitgeoefend op de nati onale gezondheidszorgsystemen.

Naar aanleiding van de rechtspraak van het Hof is er trouwens zeer recent een richtlijn uitgevaardigd omtrent de toepassing van de rechten van de pati ënt bij grensoverschrijdende zorg. De impact van die richtlijn die tegen 25 oktober 2013 moet zijn omgezet zal zeer groot zijn. Een advocaat werkzaam in het domein van gezondheids-recht moet deze nieuwe Europese ontwikkelingen zeer goed opvol-gen wil hij met succes een zorgactor bijstaan.

Precies het snel evoluerend karakter van de sector, de uitgebreidheid van de toepasselijke wetgeving en de veelheid aan actoren die in de zorgsector optreden, maakt het werk van een advocaat gespeciali-seerd in gezondheidsrecht uitdagend en zeer boeiend.

Meer informati e over Stefaan Callens vindt u op www.callens-law.be

Stefaan CALLENSadvocaat te Brussel


1. INlEIdINg De terugbetaling van gezondheidszorg en de organisatie en inrichting van een gezondheidszorgsysteem is op het eerste gezicht vooral een nationale ma-terie. Toch is het duidelijk dat het Eu-ropees recht in toenemende mate een immense impact heeft op de Belgische gezondheidszorg. Dit wordt in deze bi-jdrage duidelijk gemaakt met een korte uiteenzetting over de recente Richtlijn 2011/24/EU betreffende de toepass-ing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg (zie onder 2) en met een reflectie over de relatie mededinging en gezond-heidszorg (zie onder 3).

2. r IcHTlI jN PATIëNTENrEcHTEN EN grENsoVErscHrIjdENdE gEzoNdHEIdszorg De laatste jaren heeft het Hof van Justitie in tal van arresten - en dit met verwijzing naar bv. de principes omtrent het vrij verkeer van goederen en het vrij verkeer van diensten - belangrijke uitspraken gedaan rond de terugbetal-ing van buitenlandse gezondheidszorg-prestaties. Om opnieuw zelf meer de principes inzake gezondheidszorg uit te werken heeft de Commissie een rich-tlijn uitgewerkt die door het Europees Parlement is aangenomen en die een belangrijke invloed zal hebben op de gezondheidszorg. Het betreft Richtlijn 2011/24/EU van 9 maart 2011 betref-fende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg. De richtlijn moet op 25 oktober 2013 door de lidstaten geïmplementeerd zijn. Of de Richtlijn de impact van het Hof van Justitie zelf op de gezondheidszorgsystemen zal doen afnemen is zeer de vraag maar het is duidelijk dat de Richtlijn 2011/24/EU een zeer grote impact zal hebben op de rechtspositie van patiënten.

Elke lidstaat moet volgens de richtlijn een nationaal contactpunt hebben dat patiënten informatie moet geven over het recht van een specifieke zor-gaanbieder om diensten te verlenen of

mogelijke beperkingen ten aanzien van zijn praktijk, over de patiëntenrechten, over kwaliteits- en veiligheidsnormen, de klachtenregelingen, de rechtsmid-delen, de wettelijke en bestuursrechteli-jke opties om geschillen te beslechten, onder meer wanneer schade ontstaat als gevolg van grensoverschrijdende gezondheidszorg.

Indien een Belgische verzekerde grensoverschrijdende zorg heeft ont-vangen in bv. Frankrijk, dan voorziet de richtlijn dat die zorg moet worden ter-ugbetaald indien die zorg deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde volgens de Belgische wetgeving recht heeft. Voor bepaalde vormen van zorg kan een lidstaat van aansluiting de terugbetaling van kosten van grensover-schrijdende gezondheidszorg evenwel afhankelijk stellen van een voorafgaande toestemming. Dit is bv. het geval voor ziekenhuiszorg waarvoor minstens één nacht in het ziekenhuis moet worden verbleven. Hoe dan ook kan die vooraf-gaande toestemming om de zorg in bv. Frankrijk te verkrijgen niet worden geweigerd als de Belgische verzekerde recht heeft op de betrokken zorg omdat die deel uitmaakt van prestaties waarop hij in België recht heeft en als die zorg in België niet kan worden verleend binnen een termijn die medisch verantwoord is, op basis van een objectief medisch oor-deel over de gezondheidstoestand van de patiënt, de voorgeschiedenis en het te verwachten verloop van zijn ziekte, de mate van pijn en/of de aard van zijn handicap op het tijdstip waarop het verzoek om toestemming is ingediend of opnieuw is ingediend.

3. MEdEdINgINg EN gEzoNdHEIdszorg INsTEll INgEN Het is merkwaardig dat, in tegenstelling tot in de buurlanden, de Europese (en nationale) mededingingsregels (met in begrip van de regels inzake kartels, mis-bruik van dominantie positie, concen-tratiecontrole, enz.) in de Belgische ver-zorgingsinstellingen nog vrij onbekend zijn. Zo worden zelden of nooit fusies van ziekenhuizen aangemeld.

Uit de Wet Economische Mededing-ing (WEM) volgt nochtans dat bij een fusie van twee of meer voorheen onaf-hankelijke ondernemingen die elk een omzet van 40 miljoen Euro realiseren en samen een omzet van 100 miljoen EUR hebben, een aanmelding noodzakelijk is. Ziekenhuizen zijn nochtans ondernemin-gen in de zin van het mededingingsrecht en moeten dus aanmelden in geval van fusie.

Dat fusies in de verzorgingssector niet worden aangemeld doet twee vragen rijzen: 1° Heeft het niet-aanmelden van fusies van verzorgingsinstellingen te maken met een gebrek aan kennis omtrent de WEM of met een verkeerde interpreta-tie van de impact van de WEM? 2° Als de concentratieregels uit de WEM niet worden toegepast, worden dan de andere bepalingen van de WEM, zoals het verbod op afspraken die de concurrentie verhinderen of beperken en het verbod op misbruik van macht-spositie, wél toegepast? Het antwoord op de eerste vraag is niet direct te formuleren en vereist ongetwi-jfeld diepgaand onderzoek.

Allicht gaan ziekenhuizen er omwille van hun not-for-profit karakter van uit dat het mededingingsrecht sowieso niet van toepassing is. Bovendien wordt er soms op gewezen dat – zoals ook uitdrukkelijk in art. 2 van de Ziekenhuiswet is voorz-ien - ziekenhuizen een opdracht van algemeen belang vervullen en dus geen ondernemingen zouden zijn. Tenslotte menen zorgactoren vaak dat de toepass-ing van de WEM de deur openzet voor meer marktwerking of zelfs commer-cialisering in/van de ziekenhuiszorg.

Het is echter foutief te denken dat de WEM sowieso niet van toepassing zou zijn op Belgische ziekenhuizen. Zieken-huizen zijn wel degelijk ondernemingen. Ze streven op een duurzame wijze een economische activiteit na; ze bieden op zelfstandige wijze producten en/of diensten aan op de ‘markt’. Het hebben van een niet-winstgevend doel en/of het krijgen van subsidies verandert niets aan het feit dat ziekenhuizen onderne-mingen zijn.

IMPACT VAN EUROPA VOOR DE BELGISCHE GEZONDHEIDSZORG

Medischrecht

➤info@law 2011 i november-december 7

Het is ook niet omdat een artikel uit de Ziekenhuiswet voorschrijft dat zieken-huizen een opdracht van algemeen be-lang hebben dat ze geen economische activiteiten verrichten en niet als onder-nemingen moeten worden beschouwd.

In tegenstelling tot wat soms wordt ge-dacht staat het toepassen van de WEM of het mededingingsrecht in het alge-meen, op zich niet gelijk met het intro-duceren van ‘meer marktwerking’ en ‘commercialisering’. Meer marktwerk-ing in de zorg en in het bijzonder het vrij laten van erelonen van ziekenhuisartsen en tarieven voor ziekenhuisprestaties en het afschaffen van programmatienor-men van (medisch-technische) diensten enz. zijn uitingen van meer marktwerk-ing. Deze veranderingen zijn evenwel niet het gevolg van het toepassen van het mededingingsrecht maar van een politieke keuze.

De keuze in een gezondheidszorg-systeem voor meer marktwerking staat eigenlijk los van de vraag of het mededingingsrecht geldt voor zieken-huizen. Ook in markten met program-matienormen en (redelijk) vaste prijzen en tarieven is concurrentie mogelijk. Ziekenhuizen kunnen concurreren op basis van de prijs vermits ze al dan niet (ereloon)supplementen kunnen vragen.

Ze kunnen er ook voor kiezen om bepaalde zorgprogramma’s of (medisch-technische) diensten al dan niet aan te bieden enz. Het toepassen van het mededingingsrecht op ziekenhuizen sta-at dus niet gelijk met het introduceren van meer marktwerking. Aandacht voor het mededingingsrecht in de zieken-huiszorg valt ook helemaal niet samen met een pleidooi voor meer commer-cialisering in de zorg. Indien commer-cialisering wordt opgevat als het toelat-en van winst in een door de overheid

gesubsidieerde ziekenhuissector waarbij vennootschappen met

aandeelhouders de (gesub-sidieerde) ziekenhuiszorg organiseren, dan staat dit toch zeer ver af van het

gewoon toepassen van het mededingingsrecht en het verhinderen van kartels of misbruik van machtspositie.

De onwetendheid, onzekerheid of angst bij ziekenhuizen om-

trent de toepassing en gevol-gen van de WEM is onter-

echt. De doelstellingen van het mededing-

ingsrecht liggen eigenlijk niet zo

ver af van wat ziekenhuizen nastreven. Het mededin-gingsrecht wil concurrentie

beschermen als een middel

om welvaart van consumenten te ver-

hogen en een efficiënte allocatie van middelen te garanderen. Toege-

past op de ziekenhuissector houdt dit in dat het mededin-gingsrecht er naar streeft om de beste ziekenhuiszorg tegen een zo laag mogelijke

prijs aan te bieden. Die doel-stelling moet ook centraal staan

bij het aangaan van fusies, het uitbouwen van een dominante

positie maar ook bij het afsluiten van de vele overeenkomsten - bvb. tussen een ziekenhuis en een ander ziekenhuis (in het kader van een associatie of groeper-ing), tussen een ziekenhuis en een arts, tussen een ziekenhuis en een farmaceu-tische firma/distributeur van medische hulpmiddelen - en bij het toetreden als lid tot een beroepsorganisatie van ziek-enhuizen.

Bij al deze overeenkomsten en gedragin-gen moet er worden op toegezien dat er geen verboden afspraken, bvb. afsprak-en omtrent supplementen, omtrent het al dan niet direct toegankelijk maken van nieuwe technologie in de zorg, om-trent het uitwisselen van vertrouwelijke informatie over ziekenhuizen, worden gemaakt. In bepaalde gevallen kan met verwijzing naar kwaliteitsvolle zorg een overeenkomst die in principe de concur-rentie kan belemmeren, toch worden toegelaten.

Bovendien is het een feit dat in geval van het verrichten van diensten van algemeen economisch belang, de regels van het mededingingsrecht niet altijd moeten worden toegepast. Bij het be-heer van diensten van algemeen econo-misch belang wordt de WEM nageleefd voor zover de toepassing van de WEM de vervulling van de door of krachtens de wet toevertrouwde taak niet ver-hindert.

• Stefaan Callens Advocaat te Brussel

Buitengewoon hoogleraar gezond-heidsrecht, KU Leuven

1 Zie FORNACIARI, D., De wisselwerking tussen het mededingingsrecht en het recht op kwali-teitsvolle zorg, Brugge, Die Keure, 2011, 315p.

2 Zie Callens, S, “Ziekenhuizen en mededinging(srecht)”, T. Gez.R/Rev. Dr. Santé, 2010-2011, 214-216


1 AlgEMEEN

Wanneer een vennootschap aan zijn werknemer, zaakvoerder of bestuurder een vergoeding betaalt voor kosten die laatstgenoemde maakt in het kader van de uitvoering van zijn werkzaamheid voor de vennootschap dan is deze ver-goeding geen loon, waardoor :

1. er geen sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn op de vergoeding;

2. de vergoeding niet belastbaar is in hoofde van de werknemer of be-drijfsleider;

3. de vergoeding voor de vennootschap een aftrekbare beroepskost is.

Het gaat dus over kosten die in principe door de vennootschap gedragen en betaald moeten worden, maar die door de werknemer of bedrijfsleider voorge-schoten worden.

De terugbetaling van deze kosten eigen aan de vennootschap kan op twee ma-nieren gebeuren:

- ofwel betaalt de vennootschap de wer-kelijk gedragen kosten terug na voorleg-ging van de bewijsstukken (bv. parkeer-tickets, restaurantbonnetjes, enz.) door de bedrijfsleider of werknemer;

- ofwel betaalt de vennootschap een forfaitair bedrag terug dat geacht wordt de gemaakte beroepskosten te dekken. Dit forfaitaire bedrag moet uiteraard overeenstemmen met de werkelijkheid en moet dan ook verantwoord kunnen worden en desgevallend gestaafd wor-den aan de hand van materiële bewijs-stukken.

De forfaitaire vergoedingen zijn zeer dikwijls het voorwerp van betwistingen met de RSZ en de fiscus. De RSZ heeft een aantal forfaitaire onkostenvergoe-dingen gepubliceerd die zij aanvaardt. De fiscus daarentegen hanteert voor bepaalde van die kosten andere forfaits of helemaal geen forfait.

Dubbel gebruik, lees: uzelf een forfai-taire onkostenvergoeding toekennen en verder ook uw werkelijk gemaakte kosten laten terugbetalen, is uiteraard uitgesloten. Dubbel gebruik in de zin van u als werknemer of bedrijfsleider een kost laten terugbetalen en deze dan in uw persoonlijke aangifte opnemen als kost is eveneens uitgesloten. Werk-geverskosten kunnen geen persoonlijke kosten van de werknemer zijn.

Deze bijdrage handelt over de fiscale as-pecten van de genoemde kosten eigen aan de werkgever of vennootschap.

2 dE BEwIjslAsT

2.1. Algemeen – bewijslast voor de be-lastingadministratie – geen bewijs-last bij de werkgever

Een vergoeding voor eigen kosten werkgever is in principe geen ver-rijking en dus is er ook geen taxatie. Het is niet aan de belastingplichtige om te bewijzen dat er geen ver-rijking is, het is de belastingadmi-nistratie die de mogelijke verrijking in hoofde van de belastingplichtige dient aan te tonen.

2.2. Bewijslast bij reële kosten

Art. 31 lid 2 1° in fine (dat bepaalt dat de terugbetaling van eigen kosten van de werkgever geen bezoldiging is voor de werknemer en dus niet belastbaar) en art. 32 lid 2 1° in fine WIB (dat hetzelfde bepaalt maar dan voor de bedrijfs-leider) houden volgens het Hof van Cassatie een vermoeden ‘iuris tantum’ in . Dit wil zeggen dat het vermoeden kan worden weerlegd doordat de fiscus aantoont dat het om een vermomde bezoldiging gaat (Cass., 2.1.1962, Van Buylaere (Bull. 389, blz. 1422), Cass. 6.3.1962, Boey (Bull. 391, blz. 1861), Cass., 30.10.1986, Borremans (Bull. 668, blz. 136)). De administratie kan zich bij het leveren van haar bewijs niet

beperken tot loutere beweringen of forfaitaire willekeurige ramingen. Ze zal haar bewijs moeten leveren op grond van een resem ernstige, duidelijke en overeenstemmende elementen. Zo bijvoorbeeld be-vestigt het Hof van Cassatie in haar arrest van 23 januari 1987 (Cass., 23.1.1987, Dubrulle,Bull. 668, blz. 141)) dat het inderdaad om vermomde bezoldigingen gaat, wanneer op grond van feitelijke vaststellingen blijkt dat bij de werk-gever slechts bewijsstukken voor een klein bedrag zijn gevonden en dat die werkgever voor het overige verwees naar de werknemer, die evenmin bewijsstukken voorlegde, mede gelet op het feit dat waar er sprake was van forfaitaire bedragen, niet vermeld is waarop die sloegen en bovendien uit de stukken van het dossier blijkt dat de autokosten rechtstreeks door de werkgever zijn gedragen.

Slaagt de fiscus er in dat bewijs te leveren dan is de taxatie van de bezoldiging als geheim commis-sieloon bij de werkgever / vennoot-schap mogelijk en zal er taxatie zijn in hoofde van de persoon die de vergoeding mocht ontvangen als bijkomende bezoldiging.

De commentaar van de belastingad-ministratie voorziet (Comm. IB 31/32 ) dat de werkgever een dub-bel bewijs dient te leveren, namelijk dat a) de vergoeding is bestemd voor het dekken van kosten die ei-gen zijn aan de werkgever en b) dat die vergoeding ook daadwerkelijk aan deze kosten is besteed. Maar zelfs al zouden de kosten in hoofde van de werkgever of vennootschap toch niet als beroepskosten aftrek-baar zijn, dient de fiscus nog aan te tonen dat dit gepaard gaat met een vermomde bezoldiging en dus een verrijking bij de belastingplichtige. Zo besloot de rechtbank van eerste aanleg te Gent dat, uit het loutere feit dat noch de werknemer, noch

➤

TERUGBETALING ONKOSTEN - VERGOEDING VOOR KOSTEN EIGEN AAN DE VENNOOTSCHAP - DE FISCALE ASPECTEN

Fiscaal recht


de werkgever de nodige bewijs-elementen kunnen voorleggen die aan de administratie de mogelijk-heid bieden om na te gaan of de vergoeding voor autokosten, kosten eigen aan de werkgever zijn, niet kan afgeleid worden dat het ver-moeden van niet-belastbaarheid is weerlegd en dat deze sommen ver-kapte bezoldigingen vormen voor de werknemer. Het volstaat niet te bewijzen dat deze vergoeding aan de werknemer werd uitbetaald, de administratie moet bewijzen dat het niet gaat om beroepskosten, maar wel om vermomde bezoldigingen (Gent, 11.10.1988, Verbanck (Bull. 686, blz. 1848)).

2.3. Bewijslast bij forfaitaire onkosten

In zoverre forfaitaire vergoedingen zijn gebaseerd op zogenaamde ernstige normen (zijnde overheids-normen, individuele of collectieve akkoorden of op normen die het resultaat zijn van herhaalde waar-nemingen of steekproeven) zal de fiscus aannemen dat er geen ver-rijking in hoofde van de belasting-plichtige is (Comm. IB 31/36).

Deze forfaitaire onkostenvergoedin-gen worden hierna toegelicht.

1. dE forfAITAIrE oNkosTENVErgoEdINgEN

1.1. Forfaitaire onkostenvergoedingen vastgesteld volgens de overheids-normen

Op fiscaal vlak gaat het in de praktijk het meestal om de hieronder vermelde for-faitaire onkostenvergoedingen (vergoe-dingen voor dienstreizen en wagen).

BuITENlANdsE dAgVErgoEdINg

Jaarlijks publiceert de Federale Over-heidsdienst Buitenlandse Zaken een lijst van forfaitaire dagvergoedingen per land die zij hanteert wanneer haar ambtenaren een zgn. dienstreis naar het buitenland maken. (Voor 2011, zie Ministerieel besluit van 28 april 2011 houdende vaststelling van verblijfsver-goedingen toegekend aan afgevaardig-den en ambtenaren afhangend van de

Federale overheidsdienst Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en ontwik-kelingssamenwerking die zich in officiële opdracht naar het buitenland begeven of zetelen in internationale commissies, Belgisch Staatsblad van 9 mei 2011, bladzijde 26896)..

De lijst vermeldt per land een dagelijkse forfaitaire vergoeding die de uitgaven dekt voor maaltijden, drank en kleinde uitgaven en maakt daarbij een onder-scheid tussen agenten van het hoofdbe-stuur (categorie I) en personeel dat in het buitenland is gestationeerd (catego-rie II).

De dagelijkse forfaitaire vergoedingen van categorie I van de lijst mogen ook gebruikt worden wanneer de werkne-mer of bedrijfsleider een buitenlandse zakenreis maakt. Zo bv. mag er voor een zakenreis naar Parijs per dag forfaitair 95 euro worden ingebracht.

De lijst bevat tarieven in de lokale munt, evenals een indicatieve omrekening in euro. Alleen de bedragen in lokale munt zijn geldig. De omrekening naar euro dient te gebeuren tegen de gemiddelde koers van de maand die het vertrek voorafgaat.

Het volledige bedrag van de forfaitaire verblijfsvergoeding per land mag in de volgende gevallen als niet-belastbare kosten eigen aan de vennootschap in aanmerking genomen worden:

- voor elke volle dag van afwezigheid: daarmee wordt bedoeld één dag tus-sen twee overnachtingen op dienst-reis;

- voor dienstreizen met vertrek en terugkeer op dezelfde dag met een afwezigheid van minstens tien uur.

De toegekende bedragen worden ge-acht betrekking te hebben op: 15% voor het ontbijt;

• 35% voor het middagmaal; • 45% voor het avondmaal; • 5% voor de kleine uitgaven (plaatse-

lijk vervoer zoals tram, bus, metro, lokale telefoongesprekken en fooien).

Het gaat dus enkel om de kosten die de werknemer/bedrijfsleider overdag maakt, kosten voor de verplaatsing naar het buitenland en de kosten van over-nachtingen dienen overeen te stem-men met de werkelijk gemaakte kosten en moeten dus bewezen worden met bewijsstukken. De maximumbedragen voor hotels die eveneens vermeld zijn op de genoemde landenlijst gelden dus

alleen voor ambtenaren van Buiten-landse Zaken.

Voor dienstreizen die langer dan één dag duren, wordt de dagvergoeding voor de dag van vertrek en terugkeer voor 50% als eigen kosten van de werk-gever of de vennootschap in aanmer-king genomen en daar telt de hiervoor vermelde procentuele opsplitsing dan niet.

Indien de afwezigheid minder dan tien uur bedraagt, wordt enkel de terugbeta-ling op basis van de kosten die worden verantwoord door het voorleggen van bewijsstukken aangemerkt als een te-rugbetaling van eigen kosten van de werkgever of de vennootschap.

De belastingadministratie heeft met haar circulaire van 15 april 2011 beves-tigd dat de dagelijkse forfaitaire vergoe-dingen op de landenlijst enkel mogen worden toegekend aan werknemers/bedrijfsleiders die occasioneel of regel-matig dienstreizen naar het buitenland maken, en dit voor zover deze dienst-reizen geen deel uitmaken van hun normale, dagelijkse beroepsactiviteit (bijvoorbeeld handelsvertegenwoor-digers die verantwoordelijk zijn voor Centraal-Europa).

De circulaire herhaalt bovendien het principe dat de bedragen vermeld in de lijst enkel mogen worden gebruikt voor opdrachten van korte duur (niet langer dan 30 kalenderdagen) in het buiten-land in effectieve dienst of opdracht van de werkgever. Indien de reis van langere duur zou zijn, kunnen enkel de kosten die verantwoord worden door bewijs-stukken belastingvrij worden toegekend als kosten eigen aan de werkgever.

BINNENlANdsE dAgVErgoEdINg

Het gehanteerde beginsel is dat de uitkering van een dagvergoeding ge-rechtvaardigd is indien men als be-drijfsleider minstens vier uur per dag in buitendienst is, de baan op zeg maar... De forfaitaire vergoeding dekt dan kosten waarvoor men normaal gezien geen factuur vraagt (telefonie, openbaar vervoer, een taxi, broodjes, drank, de carwash, enz.). Men moet wel kunnen bewijzen dat men minstens vier uur weg was aan de hand van bv. dagrapporten of uw agenda.


De bedragen van de forfaitaire bin-nenlandse dagvergoeding zijn aan-vaardbaar in de mate dat ze de ana-loge vergoeding die de staat aan haar ambtenaren toekent, niet overschrijdt. (De vergoedingen die de staat aan zijn personeel verleent zijn opgenomen in art. 2 KB. 24.12.1964, gewijzigd bij KB 04.12.1990, tot vaststelling van de ver-goeding wegens verblijfskosten) De be-dragen die de staat momenteel toekent aan haar ambtenaren zijn de volgende (bedragen per 01.10.2010):Middagmaal Nachtverblijf

• Klassen A4 en A5 (oa hoger kader) 18,11 41,26

• Klassen A1 en A3 (middenkader) 15,19 38,36

• Niveaus B, C en D (lager kader) 12,29 35,48

In praktijk aanvaardt de administratie de vergoeding voor het lager kader als forfaitaire onkostenvergoeding. De vergoedingen van het middenkader en hoger kader worden niet zonder meer aanvaard als forfaitaire vergoeding voor binnenlandse dienstreizen.

VErgoEdINg Voor gEBruIk E IgEN wAgEN

Wanneer een zaakvoerder/bestuur-der met zijn eigen wagen die hij privé heeft aangekocht ook beroepsmatige verplaatsingen doet voor zijn vennoot-schap, dan kan hij hiervoor een forfai-taire kilometervergoeding opnemen uit zijn vennootschap. Het bedrag van die kilometervergoeding wordt ieder jaar geïndexeerd en bedraagt sinds 1 juli 2011 € 0,3352 per km.

1.1. Forfaitaire onkostenvergoedingen op basis van een individueel ak-koord of ruling

De vennootschap of werkgever mag met de dienstchef van de taxa-tiedienst, dienstchef van Inspectie A of met de directie (afhankelijk van de grootte van de onderne-ming) een individueel akkoord slui-ten over forfaitaire vergoedingen die volgens ernstige normen zijn vastgesteld. In de praktijk wordt een akkoord voor een beperkte pe-riode verleend nadat de werkgever of de vennootschap de werkelijk-heid van de kosten heeft toegelicht en verantwoord in zijn aanvraag. Om er zeker van te zijn dat bepaal-

de forfaitaire kostenvergoedingen alleen kosten eigen aan de werkge-ver dekken en dus niet belastbaar zijn, kan men ook een ruling of een voorafgaande beslissing aanvragen. In haar recent gepubliceerde ru-lings forfaitaire kosten eigen werk-gever vermeldt echter niet vaak bedragen. In een recente ruling (2010.499, dd. 08.02.2011) doet ze dit wel. In de ruling worden forfaitaire onkostenvergoedingen toegekend in functie van de “cate-gorieën” werknemers. Zo varieert de vergoeding voor kosten van bureel thuis tussen de 40 en 100 euro, communicatiekosten worden bepaald op 20 euro, representa-tiekosten variëren tussen de 15 en 20 euro en kosten van parking car-wash, garage worden forfaitair voor maximum 35 euro vergoed.

1.2 Forfaitaire onkostenvergoedingen op basis van een collectief akkoord

Voor bepaalde sectoren (vb CAO in de bouwsector voor terugbetaling kosten eigen werkgever) bestaan er collectieve akkoorden.

1.3. Forfait op basis van herhaalde waarnemingen en steekproeven

Zoals hiervoor reeds vermeld voorziet de administratieve com-mentaar (Comm. IB. 31/36) dat bepaalde forfaitaire onkosten de aard van werkelijke kost behouden wanneer hun bedrag is bepaald overeenkomstig bepaalde normen die het resultaat zijn van herhaalde waarnemingen en steekproeven.

fIscAlE f IcHE

De onkostenvergoedingen die worden toegekend aan werknemers of be-drijfsleiders als kosten eigen werkgever worden slechts erkend als aftrekbare beroepskosten wanneer ze worden verantwoord door individuele fiches en wanneer een samenvattende opgave wordt opgemaakt door de werkgever of vennootschap waarin de passende vermeldingen worden aangebracht (zie jaarlijks bericht van de FOD Financiën AOIF aan de werkgevers en aan de an-dere schuldenaars van aan de bedrijfs-voorheffing onderworpen inkomsten)

In principe volstaat het melding te ma-ken van “ja - ernstige normen” ingeval van onkostenvergoeding die forfaitair en overeenkomstig ernstige en met elkaar overeenstemmende normen zijn vast-gesteld of “ja, bewijsstukken” ingeval het reële bedrag wordt terugbetaald op basis van bewijsstukken. In geval het een forfaitair bedrag betreft dat niet overeenkomstig ernstige en met elkaar overeenstemmende normen werd be-paald dient het bedrag van de onkosten-vergoeding zelf op de fiche te worden vermeld.

BEsluIT

Onkostenvergoedingen kunnen zolang ze verantwoord zijn op basis van de toepassing van een forfait zoals hiervoor vermeld of zolang het terugbetaling van werkelijke kosten betreft. Zoals steeds geldt dat redelijkheid de norm is in combinatie met een juiste toepassing van de wettelijke en administratieve bepalingen.

• Dorine Aneca fiscaal jurist AFJ bvba

www.aneca-afj.be

Dorine AnecaAccountant

BelastingconsulentJurist

St.-Gerolflaan 7-0A · B-9880 Aaltertel. 09-375 32 77 · fax 09-375 09 62

gsm 0484-185 314

[email protected]

A n e c aa c c o u n t a n c yfiscaal & juridisch advies


HET wErkroosTEr VAN dE MAssEusE

Arbeidshof, Gent, 04/12/2009

A.R. 2009-AG-12

Masseuses die werken volgens instruc-ties inzake uitbatingen en prestaties werken in ondergeschikt verband.

Bij ontstentenis van openbaarmaking van de werkroosters van de deeltijdse werknemers worden die geacht op vol-tijdse basis te zijn tewerkgesteld.

Het gebrek aan juiste identiteit van de in het werkboekje genoteerde namen is geen beletsel voor ambtshalve onder-werping.

PorNo AcTEurs EN AcTrIcEs z I jN oNdErworPEN AAN dE rsz

Arbeidsrechtbank Tongeren 13/02/2004

Porno acteurs zijn onderworpen aan de RSZ. Wie hen contracteert zal voor hen RSZ bijdragen dienen te betalen.

[…]

dE fE ITEN Verweerster heeft sinds januari 1998 een eenmanszaak, die volgens het han-delsregister een publiciteitsonderne-ming is. Zij wordt bijgestaan door haar zoon [...], beter bekend als [...]. De activiteit van de eenmanszaak be-staat in werkelijkheid uit het zoeken van locaties en modellen/acteurs en het maken van beeldmateriaal voor een volwassen publiek.

Uit een onderzoek van de Sociale In-spectie is gebleken dat 36 verschillende

personen in negen pornofilms hebben gespeeld en hiervoor in totaal 1.576.000 BEF aan loon ontvingen. Verweerster deed geen enkele aangifte van de lonen of prestaties bij de RSZ.

Met elk van de acteurs werd een contract opgemaakt, waarin zij hun toestemming gaven om gefilmd/gefoto-grafeerd te worden voor een pornogra-fische productie en waarmee ze afzien van hun rechten opzichtens de publici-teitsonderneming van verweerster.

In het aanvankelijk P.V. van verhoor door de RVA, verklaart / op 4.4.2001 : “.... Ik kan geen bewijzen voorleggen dat ik deze vergoedingen uitbetaalde. Ik heb de meisjes cash uitbetaald. ... Ik heb er wel degelijk bij stilgestaan of de acteurs al dan niet werknemers zijn en heb mij bevraagd : men heeft mij nergens sluitende antwoorden kunnen geven. Ik heb derhalve uitsluitend overeen-komsten met modellen gemaakt, ver-goedingen betaald, doch geen RSZ aan-giften gedaan. De uitbetaalde bedragen worden in de boekhouding geboekt als artiestennota’s (onkosten).”

Gezien de bewuste personen onder het toepassingsgebied van de RSZ-wetge-ving vielen, diende de sociale inspectie conform haar wettelijke opdracht de aangifte voor de 36 tewerkgestelde per-sonen op te stellen, waarna de R.S.Z. tot regularisatie overging.

TEN groNdE 1. In artikel 3.2 van het K.B. van 28.11.1969 wordt de toepassing van de wet van 27.6.1969 betreffende de maatschappelijke zekerheid van arbei-ders verruimd tot rolnr.837/2003 de tot de schouwspelartiesten zoals de dra-matische, lyrische, choreografische en variétéartiesten, alsmede de musici, de

orkestleiders, de balletmeesters, de aanvullingsartiesten, die tegen betaling van een loon aangeworven worden om op te treden tijdens voorstellingen, re-petities, radio en televisie-uitzendingen, film, plaat- of bandopnamen, alsook tot de personen die deze artiesten aanwer-ven.

Het is vaststaande cassatierechtspraak dat de feitenrechter enkel moet on-derzoeken of de betrokken personen schouwspelartiesten zijn en zo ja, of zij aangeworven worden om tegen betaling van een loon, op te treden tijdens voorstellingen.

Een positief antwoord op deze vragen leidt noodzakelijk tot de toepassing van de R.S.Z.-wet, ook wanneer de artiest niet werkt in gelijkaardige voorwaarden als die van een arbeidsovereenkomst. (zie PUT J. en SIMOENS D, Ontwikkelin-gen van de sociale zekerheid 1990-1996, blz. 113).

In casu staat het vast dat de 36 aange-worven personen loon ontvingen en optraden tijdens voorstellingen, andere dan familiefeesten.

Het is dus niet nodig dat de rechtbank nagaat of er sprake is van een gezags-verhouding.

Verweerster betwist aldus ten onrechte de vordering, stellende dat de bewuste personen niet werkten in ondergeschikt verband, doch wel op zelfstandige basis. Er worden overigens geen elementen bijgebracht die erop zouden kunnen wijzen dat de bewuste personen zelf-standigen zijn.

2. Het begrip schouwspelartiest wordt door de rechtspraak algemeen vrij ruim en zonder veel bekommernis om de artistieke waarde van het gebrachte spektakel geïnterpreteerd. (zie PUT J. en SIMOENS D, Ontwikkelingen van de soci-ale zekerheid 1990- 1996, blz. 113)

Het feit dat men spreekt van artiest wijst er niet op dat de bedrijvigheid arstistieke pretenties moet hebben of

SEKSWERK EN SOCIALE ZEKERHEID

Sociaal recht


eff ecti ef een kunstzinnig karakter moet vertonen. Zo werden in de rechtspraak een stripper onder de noemer van een schouwspelarti est geplaatst en zelfs een disc-jockey, die dansavonden verzorgde in het hotel. Het feit dat deze voor zijn prestati es geen loon, maar een hono-rarium ontving, noch de taxati e hiervan als zelfstandige, had geen enkel impact op de toepassing van arti kel 3,2.(zie PUT J. en SIMOENS D, Ontwikke-lingen van de Sociale Zekerheid 1996- rolnr. 837/2003 2001, blz. 256).

In casu kan dan ook niet anders dan besloten worden dat de acteurs, die door verweerster werden aangeworven, schouwspelarti esten zijn en bijgevolg vallen onder de toepassing van de R.S.Z-wet. •

Nationaal Netwerk van Gespecialiseerde Privédetectives

www.checkpoint-online.be

Molenkouter 148/6 - 9620 ZOTTEGEM

T : 09/369.99.20 M : [email protected]

U vindt bij ons de “nieuwe” generatie vergunde privédetectives : hoger geschoold, professioneel en to the point !

De tijd dat privédetectives in hun wagen sprongen en achter de feiten aangingen is immers lang voorbij. Vandaag staat de verhouding kostprijs van de opdracht t.o.v. de resultaten voorop !

OPGELET : wij werken in eerste instantie voor bedrijven ! Private opdrachten worden enkel aanvaard indien ze ons worden aangereikt door bemiddeling van een advocaat, een gerechtsdeurwaarder of een notaris.

Onze specialiteiten :

Solvabiliteitsonderzoeken

Pre-employment screening

Onderzoek op kandidaat-huurder

Opzoeking “Bron van Inkomsten”

Ward VRIJSEN

Fraud Forensic Investigator Privédet., vergund FOD BiZa nr. 14.1675.02 Serge DE CORTE Criminoloog Privédet., vergund FOD BiZa nr. 14.1683.08 Peter DU CHAU Commercieel Directeur













Ward VRIJSEN














Ward VRIJSEN














Ward VRIJSEN














Ward VRIJSEN














Ward VRIJSEN














Ward VRIJSEN



ENERGIELEVERINGSCONTRACTEN NA VERHUIS

Consumentenrecht

VrEdEgErEcHT VAN HET kANToN MEcHElEN

Rolnr.: 10A58

21/04/2010

Samenvatting

De vordering betreft energiefacturen voor de periode 1 juni 2004 tot en met 27 maart 2006 op het verbruiksadres … te 2520 RANST, waar T.B. ingeschreven was tot 20 november 2005.

Vanaf 21 november 2005 was hij in-geschreven op het adres …. te 2860 SINT-KATELIJNE-WAVER . Het huurcon-tract van T.B. voor het pand….. te 2860 SINT-KATELIJNE-WAVER is ingegaan op 1 november 2005. T.B. blijkt op dit adres aangesloten bij Nuon vanaf 31 oktober 2005.

Na een aanmaning van gerechtsdeur-waarder Brackeva d.d. 8 maart 2006 re-ageert T.B. op 12 maart 2006, stellende dat hij op 1 november 2005 verhuisd is en dat facturen van na deze datum niet meer ten laste worden genomen.

T.B. bewijst niet de overeenkomst met NV S.P.E. naar aanleiding van de verhuis te hebben beëindigd en de verhuis aan NV S.P.E. met overdrachtbeëindiging te hebben betekend.

In ieder geval kan T.B. niet als uitgangs-datum nemen 1 november 2005, nu uit zijn eigen stukken blijkt dat de opvolger met Nuon slechts op 10 november 2005 een verhuisdocument opmaakte.

Terecht stelt NV S.P.E. dat de verbruiker die de woning verlaat en het contract beëindigt verantwoordelijk is voor ver-bruik tot tegensprekelijk overdracht van het contract aan de nieuwe bewoner is geregeld of tegensprekelijke overdracht aan een andere leverancier.

Uit de door T.B. overgelegde stukken blijkt niet dat op het verbruiksadres…te RANST vanaf 1 november 2005 of vanaf 10 november 2005 door Nuon op de nieuwe bewoner N. is gefactureerd.

Tot nader order blijft derhalve het ver-bruik op dit adres geleverd door NV S.P.E. ten laste van T.B.. Dit is voorschot-facturen tot en met maart 2006 verre-kend met eindafrekening d.d. 12 oktober 2006 en meer openstaand saldo op de afrekening van 31 augustus 2005.

Vonnis

INZAKE:

T.B. , geboren te Antwerpen op […], wonende te […] , hebbende als raads-man mr. Saskia NEDEE, advocaat te 2018 ANTWERPEN, Jan Van Rijswijcklaan 17

EISENDE PARTIJ OP VERZET OORSPRON-KELIJK VERWERENDE PARTIJ

TEGEN:

NV S.P.E., met uitbatingszetel te 3500 HASSELT, Kempische Steenweg 299, handeldrijvende onder de benaming “LUMINUS”, met ondernemingsnummer 0471.811.661, met vennootschapszetel te 1000 BRUSSEL, Regentlaan 47, heb-bende als raadsman mr. Stijn VAN NIEL SCHUUREN, advocaat te 9830 SINT-MARTENS-LATEM, Edgard Gevaertdreef 10

VERWERENDE PARTIJ OP VERZET OOR-SPRONKELIJK EISENDE PARTIJ

Gelet op […]

I . VordErINg

1. T.B. vordert het verzet tegen het von-nis van 14 oktober 2009 gegrond te verklaren en opnieuw rechtdoende, de oorspronkelijk vordering van NV S.P.E. ongegrond te verklaren.

NV S.P.E. te veroordelen tot het te-rugbetalen van de som van 881,80 EUR, nl. de hoofdsom gevorderd in de oorspronkelijke dagvaarding, ver-hoogd met de wettelijke intresten.

NV S.P.E. te veroordelen tot de kosten van het geding, rechtsplegingsver-goeding inbegrepen.

2. NV S.P.E. besluit tot het verzet af te wijzen als ongegrond. Het bestreden vonnis te bevestigen in al zijn onder-delen. De rechtsplegingsvergoeding te begroten op 400,00 EUR.

I I . BEoordElINg

1. De vordering betreft energiefacturen voor de periode 1 juni 2004 tot en met 27 maart 2006 op het verbruiks-adres ... te 2520 RANST, waar T.B. ingeschreven was tot 20 november 2005. Vanaf 21 november 2005 was hij ingeschreven op het adres ... te 2860 SINT-KATELIJNE-WAVER (stuk 3 T.B.). Het huurcontract van T.B. voor het pand ... te 2860 SINT-KATELIJNE-WAVER is ingegaan op 1 november 2005 (stuk 1 T.B.). T.B. blijkt op dit adres aangesloten bij Nuon vanaf 31 oktober 2005 (stuk 8 T.B.).

2. Na een aanmaning van gerechtsdeur-waarder Brackeva d.d. 8 maart 2006 (stuk 4 NV S.P.E.) reageert T.B. op 12 maart 2006 (stuk 2 T.B.), stellende dat hij op 1 november 2005 verhuisd


is en dat facturen van na deze datum niet meer ten laste worden geno-men. Hij erkent wel een openstaande schuld van 787,13 EUR, welke met 2 maandelijkse betalingen zou afgelost worden. Uit de gedetailleerde afre-kening van NV S.P.E. (stuk 1 NV S.P.E.) blijkt dat nog 881,80 EUR in hoofd-som gevorderd wordt, bestaande uit 313,10 EUR saldo afrekening d.d. 31 augustus 2005 en 5 voorschotfactu-ren periode november 2005 tot en met maart 2006 van ieder 113,74 EUR. Anderzijds blijkt een slotafre-kening van 852,75 EUR d.d. 21 april 2006 na correctie gecrediteerd te zijn op 18 september 2006 (stuk 1 NV S.P.E.).

3. In een mail van 15 maart 2010 stelt Nuon dat zij geen verhuisdocument van T.B. gearchiveerd hebben (stuk 7 T.B.).

Er wordt wel een verhuisdocument van Nuon overgelegd van 10 novem-ber 2005 op naam van [...] op het adres ... te 2520 Broechem, met als vertrekkende klant T.B. met meter-standen elektriciteit 156247,4 en gas 9877,377 (stuk 6 T.B.).

De slotafrekening van NV S.P.E. van 21 april 2006 wordt niet overgelegd en de voorschotfacturen bevatten geen meterstanden.

NV S.P.E. stelt in conclusies dat er een gecorrigeerde slotafrekening was van 12 oktober 2006 met een credit van 474,03 EUR dat zou verrekend zijn. De factuur van deze slotafrekening van 12 oktober 2006 komt voor op de afrekening (stuk 1 NV S.P.E.) en is daar effectief gecrediteerd.

4. T.B. bewijst niet de overeenkomst met NV S.P.E. naar aanleiding van de verhuis te hebben beëindigd en de verhuis aan NV S.P.E. met overdracht-beëindiging te hebben betekend. In ieder geval kan T.B. niet als uitgangs-datum nemen 1 november 2005, nu uit zijn eigen stukken blijkt dat de opvolger met Nuon slechts op 10 no-vember 2005 een verhuisdocument opmaakte.

Terecht stelt NV S.P.E. dat de verbruiker die de woning verlaat en het contract beëindigt verantwoordelijk is voor ver-bruik tot tegensprekelijk overdracht van het contract aan de nieuwe bewoner is geregeld of tegensprekelijke overdracht aan een andere leverancier. Uit de door T.B. overgelegde stukken blijkt niet dat op het verbruiksadres ... te Broechem vanaf 1 november 2005 of vanaf 10 no-vember 2005 door Nuon op de nieuwe bewoner [...] is gefactureerd. Tot nader order blijft derhalve het verbruik op dit adres geleverd door NV S.P.E. ten laste van T.B.. Dit is voorschotfacturen tot en met maart 2006 verrekend met eindaf-rekening d.d. 12 oktober 2006 en meer openstaand saldo op de afrekening van 31 augustus 2005.

OM DEZE REDENEN, WIJ, VREDERECH-TER, Rechtdoende op tegenspraak.

Alle andere tegenstrijdige en/of ver-derreikende conclusies verwerpend. Verklaren het verzet ontvankelijk doch ongegrond.

Wijzen T.B. ervan af en bevestigen -voor zoveel als nodig- het vonnis bij ver-stek d.d. 14 oktober 2009 (rolnummer 09A2815 - Rep.V. 5825/2009) in al zijn geledingen.

Veroordelen T.B. tot de kosten van het geding, inbegrepen de rechtsplegings-vergoeding voorzien bij art. 1022 van het Gerechtelijk Wetboek.

Begroten deze kosten in hoofde van T.B. tot op heden in hun geheel op HONDERD EN TIEN EURO NEGEN CENT (110,09 EUR), zijnde kosten van akte van verzet en rolstelling.

Begroten deze kosten in hoofde van NV S.P.E. tot op heden in hun geheel op VIERHONDERD EURO (400,00 EUR), zijnde rechtsplegingsvergoeding.

Verklaren huidig vonnis uitvoerbaar bij voorraad, niettegenstaande alle verhaal en zonder borgstelling.

En Wij, Vrederechter, hebben getekend met de Griffier.

NooT

Bovenvermeld vonnis behelst de vaak voorkomende problematiek van het lot van een energieleveringsovereenkomst in de context van een verhuis. Vaak

wordt de denkfout gemaakt dat de be-eindiging van de bewoning (einde huur, verkoop) automatisch een einde stelt aan de energieleveringsovereenkomst.

Dit is echter niet het geval. De energie-leveringsovereenkomst is een op zich-zelf staande overeenkomst. Het loutere feit van een verhuis maakt daarbij geen einde aan de energieleveringsovereen-komst.

Het behoort tot de verantwoordelijk-heid van de verbruiker die de woning verlaat (de vertrekkende bewoner en contractant) om de nodige handelingen te stellen zodat de energieleveringsover-eenkomst kan worden beëindigd dan wel kan worden overgedragen.

Tot op het moment van overdracht blijft de gekende verbruiker verantwoordelijk voor het verbruik, zelfs al heeft deze de woning reeds verlaten.

De achterliggende reden is de specifieke organisatie van de energiemarkt.

Voor de liberalisering van de energie-markt ging een verbruiker voor zijn energievoorziening te rade bij de inter-communale of het gemeentebedrijf met het monopolie op dit vlak (aansluiting, levering, opnemen van de meterstan-den, netwerkbeheer enz).


4 aanvullingen per jaar

Fran

keren

a.u

.b.

PreB

es

Diestersteen

weg 8

8

3510 K

ermt

PRAKTISCHE INFORMATIE

DEEL 1 Algemeen

DEEL 2 A. Afval D. Water B. Lucht E. Bodem C. Geluid F. Nuttige adressen • met alfabetische trefwoordenlijst• formaat A4• met tussenvoegbladen

Prijs (4 mappen): € 129,45Met aanvullingen.

EVENEENS VERKRIJGBAAR

Wetgeving welzijn op het werk

Een losbladige uitgave in samenwerking met:de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg, PreBes (Koninklijke Vlaamse Vereniging voor Preventie en Bescherming), Prevent (het Instituut voor Preventie, Bescherming en Welzijn op het Werk) en het Provinciaal Veiligheidsinstituut (P.V.I.) van Antwerpen.

Map 1

WelzijnswetCodex over het welzijn op het werk

Mappen 2 tot 4

A.R.A.B. (Algemeen reglement voor de arbeidsbescherming)Andere teksten inzake arbeidsbescherming, o.a.:• afwijkings- en uitvoeringsteksten van het A.R.A.B.• gevaarlijke stoffen• ingedeelde inrichtingen• A.R.E.I. (Algemeen Reglement op de Elektrische Installaties)

Prijs: € 129 (met abonnement op de aanvullingen) of € 164 (zonder abonnement).

Van Wetgeving welzijn op het werk is ook een internetapplicatie beschikbaar (www.preventlex.be).

Stijn Streuvelslaan 738501 HeuleTel. 056 36 32 00Fax 056 35 60 96E-mail: [email protected]: www.uga.be

Milieu

Deel 1 (1e en 2e map) bevat de algemene milieuwetgeving, die niet specifiek betrekking heeft op de milieucompartimenten afval, lucht, geluid, bodem en water:

• het milieuvergunningsdecreet • de milieu-effectrapportering • de Seveso-reglementering • Vlarem I en II • andere algemene regelgeving

Deel 2 (3e en 4e map) behandelt volgende onderwerpen:

• afvalwetgeving : ook de regeling inzake meststoffen is opgenomen

• lucht en luchtverontreiniging • geluidsnormen • water (grondwater,

oppervlaktewater, …) • bodemsanering

U WENST TE BESTELLEN?

EVENEENS VERKRIJGBAAR

WETGEVING WELZIJN OP HET WERKEen losbladige uitgave in samenwerking met:de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg, PreBes (Koninklijke Vlaamse Vereniging voor Preventie en Bescherming), Prevent (het Instituut voor Preventie, Bescherming en Welzijn op het Werk) en het Provinciaal Veiligheidsinstituut (P.V.I.) van Antwerpen.

Map 1

WelzijnswetCodex over het welzijn op het werk

Mappen 2 tot 5

A.R.A.B. (Algemeen reglement voor de arbeidsbescherming)Andere teksten inzake arbeidsbescherming, o.a.:• afwijkings- en uitvoeringsteksten van het A.R.A.B.• gevaarlijke stoffen (o.a. REACH & CLP)• ingedeelde inrichtingen• A.R.E.I. (Algemeen Reglement op de Elektrische Installaties)

Prijs: € 167 (portkosten niet inbegrepen)

Onze uitgave Wetgeving welzijn op het werk is ook via een internetapplicatie beschikbaar(www.preventlex.be).

Stijn Streuvelslaan 73, 8501 HeuleE: [email protected]

INHOUD

De uitgave ‘Milieu’ bestaat uit twee delen,ondergebracht in vier gebruiksvriendelijkemappen.

Volledigheidshalve bevat deze uitgave links naar verschillende relevante websites teneinde u in staat te stellen onmiddellijk over die informatie te beschikken die u nodig hebt.

Prijs: € 129,45 (portkosten niet inbegrepen)

Uitgeverij UGA T: 056 36 32 11 - F: 056 35 60 96U kan ook online bestellen op www.uga.be

Sinds de liberalisering van de energie-markt in 2003 kan er vrij gekozen wor-den voor een energieleverancier. Als de verbruiker dit recht niet uitoefent, wordt de energie geleverd door de stan-daardleverancier, nu de wet voorziet dat iedere verbruiker van energie (gas en/of elektriciteit) een leveringsovereenkomst moet hebben met een erkende energie-leverancier.

De liberalisering van de energiemarkt en het daaraan gekoppelde keuzerecht van de verbruiker om vrij een energie-leverancier te kiezen, heeft een aantal bijkomende gevolgen gehad. Zo heeft de Decreetgever aan het keuzerecht van de consument een gevolg gekoppeld door op te leggen in het EnergieDecreet dat de leverancier van een leverpunt steeds geregistreerd dient te zijn bij de Netbeheerder.

M.a.w. een leverpunt kan nooit zonder leverancier zijn. Eveneens kan er ten allen ti jde slechts één leverancier per leverpunt zijn, waarbij ook de mogelijk-heid bestaat dat de netbeheerder zelf als leverancier zal optreden (sociale leverancier).

Eén van de belangrijkste gevolgen van de vrijmaking van de energiemarkt, is de splitsing tussen enerzijds de energiele-veranciers en anderzijds de distributi e-netbeheerders.

Deze splitsing heeft een aantal reper-cussies op het facturati eproces van de energieleveranciers. De wetgever is bij de vrijmaking van de energiemarkt vertrokken vanuit de gedachte dat de basis van facturati e, zijnde het op basis van de meterstanden geregistreerde verbruik, diende te worden toegewezen aan een objecti eve derde en dit voor alle energieleveranciers.

De energieleveranciers doen louter dat wat hun naam doet vermoeden: zij le-veren energie en, in de meeste gevallen, produceren zij energie. De distributi e-netbeheerders of netbeheerders, zijn belast met het onderhoud en beheer van het net.

Conform §1 van arti kel I.1.2.1 van het Technisch reglement op de distri-buti e van gas in het Vlaams Gewest


(04.12.2009) voert de distributienetbe-heerder in het gebied waarvoor hij is aangewezen de taken en verplichtingen uit die hem worden opgedragen krach-tens de Vlaamse energiewetgeving, de bijbehorende uitvoeringsbesluiten en het Technisch Reglement Distributie Gas.

De Vlaamse energiewetgeving werd ge-codificeerd in het energiedecreet dat op 1 januari 2011 in werking is getreden en dat werd goedgekeurd door de Vlaamse regering op 8 mei 2009.

Dit Decreet “houdende algemene bepa-lingen betreffende het energiebeleid”, kortweg Energiedecreet genaamd, bundelt en vervangt alle bestaande energiegerelateerde decreten, waarvan de belangrijkste het Elektriciteits- en het Aardgasdecreet zijn.

Artikel 1.1.3., 28° van voormeld Decreet definieert distributie als zijnde “de werkzaamheid die erin bestaat elektrici-teit via plaatselijke elektrische leidingen of aardgas via plaatselijke pijpleidingen te brengen tot bij afnemers”.

Dit netwerk valt onder de bevoegdheid van de distributienetbeheerder, dewelke conform artikel 4.1.1. door de VREG wordt aangeduid, telkens voor een geo-grafisch afgebakend gebied, waarbij de netbeheerder steeds een rechtspersoon is dewelke belast is met het beheer van het elektriciteits- of aardgasdistribu-tienet in dat gebied. Conform art 4.1.6 van voormeld Decreet heeft de netbe-heerder de taak van het ter beschikking stellen, de plaatsing, de activering, de desactivering, het onderhoud en het herstellen van meters en tellers op de toegangspunten op zijn net;

De netbeheerder is als enige belast met de taak van het aflezen van de meters en tellers op de toegangspunten op zijn net, alsook het verstrekken van de no-dige meetgegevens en andere gegevens aan oa de leveranciers en de afnemers.

Het aflezen van de meters en tellers gebeurt periodiek. Zijn er geen meter-opnames ter beschikking, dan kan de netbeheerder overgaan tot schatting op basis van historische data. Komen

naderhand de reële standen ter beschik-king, dan geeft dit aanleiding tot cor-recties.

Het gegeven van schatting, meterop-name en correctie is inherent aan de werking van onderscheiden entiteiten netbeheerder en leverancier.

De energieleverancier dient te worden ingelicht door de verbruiker van het voornemen om de energieleverings-overeenkomst te beëindigen dan wel over te dragen. De tegensprekelijke vast-stelling van de teller en meterstanden is daarbij van cruciaal belang aangezien de eindmeterstand van de vertrekkende verbruiker immers de beginmeterstand zal zijn van de intrekkende verbruiker.

• Stephanie Laleeuw Advocaat

l INks oVEr rEcHT EN NuTsVoorzIENINgEN • Schade aan elektrische apparaten door gebrek in de stroomvoorziening:

• Verjaring nutsvoorzieningen:

• Verkoop buiten de onderneming zelfs verkoop op parking vergt een verza-kingsbeding bij afwezigheid is de ver-koop absoluut nietig:

• Netbeheerders zijn onderworpen aan de WMPC en de wet Productaansprake-lijkheid

• Opzegging van consumentencontrac-ten van onbepaalde duur

Zie: www.elfri.be


Hoog oplopende ruzies tussen de ven-noten van een vennootschap zijn geen uitzondering. Gezien er in betere tijden nooit nagedacht werd over exit - mo-gelijkheden monden dergelijke ruzies niet zelden uit in lange gerechtelijke procedures (geschillenregeling, aanstel-len van een voorlopig bewindvoerder, gerechtelijke ontbinding, …). deze op-lossingen hebben meestal met elkaar gemeen dat ze geen enkele partij echt ten goede komen. Na de principes inzake de overdracht van de aandelen in een bvba te heb-ben in herinnering gebracht, geven wij hierna een mogelijke exit-regeling.

P r i n c i p e s

goEdkEurINg oVErdrAcHT Gelet op het besloten karakter van de bvba is wettelijk voorzien dat de aande-len ervan niet kunnen worden overge-dragen dan met instemming van:- ten minste de helft van de vennoten;- die bovendien ten minste drie vierde

van het kapitaal bezitten, na aftrek van de rechten waarvan de over-dracht is voorgesteld.

Deze instemmingsvereiste kan niet worden versoepeld, maar enkel worden verstrengd1.

oVErdrAcHTEN zoNdEr goEdkEurINg Wettelijk geldt deze instemmingsvereis-te niet voor overdrachten aan een ven-noot, de echtgenoot van de overdrager of van de erflater; de bloedverwanten in rechte opgaande of nederdalende lijn. Verder wordt de mogelijkheid geboden in de statuten nog andere personen (nauwkeurig te omschrijven) op te som-men aan wie een overdracht kan gebeu-ren zonder voormelde instemming2.

Wat bij weigering?

Wettelijk is verder voorzien dat de be-langhebbenden tegen een weigering kunnen opkomen voor de bevoegde rechtbank. Oordeelt deze rechtbank dat de weigering willekeurig is, dan moeten de vennoten die zich tegen de overdracht (willekeurig) verzet hebben, een koper vinden voor de aandelen. Bij gebrek aan statutaire bepalingen en overeenstemming tussen de belangheb-benden, zal de rechtbank de prijs en voorwaarden van de koop vaststellen. Komt de koop niet tot stand binnen de drie maand, dan kan de vennoot die zijn aandelen wenst over te dragen, binnen de veertig dagen na het verstrijken van deze termijn van drie maand, de ontbin-ding van de vennootschap vorderen3.De vraag stelt zich of het mogelijk is het beroep op de rechter volledig uit te sluiten. Het feit dat dit mogelijk is, blijkt uit de wet zelf; wat de gevolgen daarvan betreft, bestaat geen absolute eensge-zindheid in de rechtsleer. Het meren-deel van de huidige auteurs bespreekt ze niet of lijkt er impliciet van uit te gaan dat de vennoot die zijn aandelen wenst over te dragen in dat geval in principe geen enkel verhaal heeft; hij kan zijn aandelen bijgevolg niet overdragen4. Volgens Bouckaert dienen de aandeel-houders die zich verzet hebben ook in dit geval een koper te vinden voor de aandelen binnen de drie maanden; zo-niet zou ook hier de ontbinding kunnen gevorderd worden5.In oudere commentaren, die verschenen kort nadat voormelde wettelijke regeling in 1935 werd ingevoerd, werd evenwel algemeen aanvaard dat de kandidaat-overdrager geen enkel verhaal heeft tegen een weigering, wanneer de statu-ten de mogelijkheid om een beroep op de rechter te doen uitsluit.

Chevalier schreef: “Il se peut que les sta-tuts stipulent que la décision de la ma-jorité des associés est souveraine. Dans ce cas le cédant n’aura pas de recours; il devra s’incliner. Mais si les statuts ne contiennent aucune stipulation spéciale, le cédant, qui croit que le refus lui a été opposé arbitrairement, peut assigner les opposant devant le tribunal compétent siégeant en matière de référé.6”Resteau schreef “Les statuts pourraient parfaitement disposer qu’en cas de refus d’agrément de cession par l’assemblée générale des associés, le cédant et le cessionnaire ne pourraient exercer au-cun recours contre cette décision.” Een dergelijk clausule was volgens voormel-de autoriteit zelfs wenselijk7. Loir schreef: “On y pourra notamment supprimer le recours accordé en cas de refus d’agrément, majorer le délai de trois mois prévu par la loi, préciser le point de savoir si l’ordonnance est ou pas susceptible d’appel, et même sup-primer le droit de dissolution résultant de l’article 127, alinéa final”8. Deze au-teur verwerpt bijgevolg uitdrukkelijk het door Bouckaert ingenomen standpunt.Recent werd in de doctrine het stand-punt verdedigd dat het koppelen van een weigering aan de verplichting een koper te vinden of zelf te kopen, een versoepeling inhoudt van de instem-mingsvereiste, wat niet mogelijk is (zie supra). Volgens deze auteur moeten de overige vennoten discretionair kunnen weigeren, wanneer er verplichtingen ge-koppeld worden aan een weigering dan is dit niet meer mogelijk9. De vraag stelt zich hierbij of het vennootschapsrecht zelf die anders in de ontbinding voorziet dergelijke discretionaire beoordeling toelaat. Het komt ons voor dat de gevolgen moeten worden onderzocht vanuit de algemene rechtsregel dat de beperking of uitsluiting van het recht tot eenzijdige beëindiging mogelijk is, indien die ge-compenseerd wordt door een redelijke vrije overdraagbaarheid van het aan-deel10.

ExIT-MOGELIJKHEDEN IN EEN BVBA VERMIJD ONNODIGE CONFLICTEN

Vennootschapsrecht


➤

Het komt ons voor dat de gevolgen moeten worden onderzocht vanuit de algemene rechtsregel dat de beperking of uitsluiting van het recht tot eenzijdige beëindiging mogelijk is, indien die ge-compenseerd wordt door een redelijke vrije overdraagbaarheid van het aan-deel10. Volgens Van Bruystegem kan de vennoot die zijn aandelen wenst over te dragen, wanneer de overdracht wordt geweigerd en elk verzet tegen de wei-gering werd statutair uitgesloten, een andere kandidaat – overnemer voorstel-len en uiteindelijk een beroep doen op de geschillenregeling, inzonderheid de uittreding, voor zover hij een gegronde reden kan aanvoeren om de overname van zijn aandelen door de medeven-noten te bekomen11. De vraag stelt zich of deze geschillenregeling een redelijke mogelijkheid tot uitstap inhoudt. Ons is daarover geen rechtspraak bekend. Een gezaghebbende auteur heeft onder verwijzing naar de hiervoor geciteerde oudere rechtsleer herhaald dat de sta-tuten « peuvent (…) librement disposer qu’en cas de refus d’agrément, le cédant et le cessionnaire ne disposeront pas d’un recours judiciaire. Par conséquent, le candidat au départ en peut plus de-mander la dissolution de la société si un acquéreur n’est pas trouvé. Il lui reste, cependant, l’action en reprise forcée si les coassociés manquent à la bonne foi par un refus systématique et abusif de tour cessionnaire »12.Verder kan een vennoot eveneens steeds de ontbinding vorderen op basis van wettige redenen13.

BIjzoNdEr AT TENTIEPuNT

Indien bepaalde vennoten rechtsperso-nen zijn, kan de overdracht van de aan-delen ook onrechtstreeks bewerkstelligd worden, via een overdracht van de aan-delen van de rechtspersoon-aandeel-houder. Dergelijke overdracht wordt in principe niet geviseerd door voormelde bepalingen. De andere vennoot kan zich daar enkel tegen beschermen via een call- en/of putopie te krijgen op de aandelen onder de opschortende voor-waarde van controlewijziging over een aandeelhouder.

Beter zeLF een exit-MoGe-l I jkHEId VoorzIEN

Motivering

Wat er ook van zij, het komt ons voor dat het zinloos is om vennoten te ver-plichten om tegen hun zin samen te blijven in een vennootschap. Daarom zijn wij er voorstander van steeds een realistische exit-mogelijkheid te voor-zien. Het komt ons verder voor dat de modaliteiten van deze mogelijkheid best op voorhand door de vennoten worden vastgelegd.Op die manier wordt vermeden dat wan-neer één van de vennoten niet langer vennoot wenst te blijven, er tijdrovende procedures voor de rechtbank moeten worden gevoerd. Dergelijke procedu-res komen er bovendien vaak op neer dat wat de waardebepaling betreft er een blanco cheque aan de rechter (of de door hem aangestelde deskundige) wordt gegeven. In de praktijk hebben deze procedures meestal een zeer nega-tieve invloed op de waarde van de ven-nootschap.

Wat is een realistische exit?

Een realistische exit-mogelijkheid kan op volgende pijlers steunen:- De vennoot die wil uittreden, moet

daartoe de mogelijkheid krijgen. - De andere vennoot, moet de mo-

gelijkheid krijgen de vennootschap alleen verder te zetten.

- Gezien er voor een deel van de aandelen van een KMO waarschijn-lijk geen kopers gevonden kunnen worden, kan voorzien worden dat de vennoot die wil uittreden een koper kan zoeken voor alle aande-len. De andere vennoot krijgt dan uiteraard het recht de aandelen van de vennoot die wenst uit te treden te kopen tegen de voorwaarden die door deze de kandidaat-koper geboden. Teneinde de andere ven-

noot te beschermen en hem een realistische mogelijkheid te geven de aandelen effectief te kopen kan een décote op de geboden prijs worden overeengekomen en kunnen inte-ressantere betalingsmodaliteiten worden voorzien. Teneinde te ver-mijden dat de vennoot die wenst uit te treden de procedure vrijblijvend opstart (indien hij veronderstelt dat de andere vennoot toch zijn calloptie niet wenst of kan uitoefenen), kan ter bescherming van de andere ven-noot tevens een putoptie voor hem voorzien worden. Met die putoptie kan hij in elk geval verkopen tegen een prijs die bijvoorbeeld 25 % hoger ligt dan de door de kandidaat-koper voorgesteld prijs. Deze putoptie moet er voor zorgen dat de vennoot die de procedure opstart in elk geval ter goeder trouw wenst te verkopen (hetzij aan de andere vennoot; hetzij aan de kandidaat-koper).

Shoot-out

Tenslotte kan nog een shoot-out proce-dure worden voorzien. Het kan immers zijn dat er voor de aandelen van de vennootschap geen kandidaat-kopers gevonden kunnen worden, maar de vennoten niettemin niet langer wensen samen te werken. De shoot-out proce-dure zorgt er dan voor dat diegene die het meest biedt voor de aandelen de vennootschap alleen kan verder zetten. Het spreekt voor zich dat een dergelijke procedure vergaand is. Het is uiter-aard mogelijk deze procedure niet op te nemen en in voorkomend geval toch de eieren in de mand van de wettelijke geschillenprocedure of ontbinding om wettige redenen te leggen.


PrAkTIscH

Voormelde exit-mogelijkheid wordt naar ons gevoel best geregeld in een aandeel-houdersovereenkomst. In de statuten wordt alleen de vrije overdracht tussen vennoten toegestaan. Voor alle andere overdrachten tussen levenden dient de goedkeuring te worden verkregen.Het komt ons immers voor dat het ri-sico bestaat dat een belanghebbende vennoot zou kunnen argumenteren dat zijn plicht om te verkopen (volgplicht – putoptie) niet tot het voorwerp van de eigenlijke statuten behoort en bijgevolg opgezegd kan worden volgens het ge-meen recht. Volgens bepaalde rechts-leer bestaat de verplichting van de aan-deelhouders binnen de vennootschap er slechts uit de onderschreven inbreng vol te storten. De algemene vergadering en a fortiori de statuten zouden geen bijko-mende verplichtingen kunnen creëren14. In deze visie zou de plicht tot het verko-pen van de aandelen derhalve niet in de statuten geregeld kunnen worden. In-dien de vennootschap voor onbepaalde duur werd gesloten,

zou dit meteen met zich meebrengen dat de belanghebbende aandeelhou-der voormelde verbintenis zou kunnen pogen op te zeggen met een redelijke opzegtermijn.Het lijkt ons daarom aangewezen één en ander te regelen in een aandeel-houdersovereenkomst voor bepaalde termijn (die bijgevolg niet eenzijdig kan opgezegd worden). Daarbij kan verder voorzien worden dat de overeenkomst automatisch vernieuwd zal worden voor eenzelfde periode indien de partijen zich daartegen niet verzetten uiterlijk bv. drie maand voor het verstrijken van de lo-pende termijn. Op die manier heeft de andere vennoot nog steeds de mogelijk-heid om tijdens voormelde termijn van drie maand zijn rechten uit te oefenen.Een belangrijk verschil tussen een aan-deelhoudersovereenkomst en statuten is de tegenstelbaarheid ervan aan derden. Hoewel daaromtrent geen eensgezind-heid in de rechtsleer bestaat, verdedigt het merendeel ervan dat overdraagbaar-heidsbeperkingen in de statuten tegen-stelbaar zijn aan derden15. Aandeelhou-dersovereenkomsten zijn

evident niet tegenstelbaar aan bona fide derde-verkrijgers. Merk op dat dit onderscheid in casu geen problemen zal scheppen. De statuten voorzien immers dat de aandelen enkel vrij overdraagbaar zijn tussen vennoten.

• Philippe Salens Zaakvoerder Cnockaert & Salens

1 Artikel 249, eerste lid W.Venn.; Cass., 24 febru-ari 1959, Pas., 1959, 644; Cass., 15 mei 1970, Pas., 1970, I, 810

2 Artikel 249, tweede lid W.Venn.

3 Artikel 251 W.Venn.

4 VAN GERVEN D., Aandelen, overdrachtsbe-perkingen, in Handboek voor Estate Planning, 3. Vermogensplanning met effect bij leven. Rechtspersoon, Ed. VERBEKE A., DERYCKE H. en VAN GERVEN D., Larcier, Brussel, 2004, p. 12; VAN BRUYSTEGEM B., Artikel 252, Ven-nootschap en verenigingen. Artikelsgewijze commentaar met overzicht van rechtspraak en rechtsleer, Kluwer, Mechelen, losbladig, Afle-vering 14, 16 september 2003, p. 3; SPRUYT E., De juridische aspecten, in Praktijkgids KMO Overdracht, Ed. BERQUIN H. en SPRUYT E., Kluwer, Mechelen, 2002, p. 238

5 BOUCKAERT F., Notarieel vennootschapsrecht. N.V. en B.V.B.A., Kluwer, Antwerpen, 2000, p. 454 en 455

6 CHEVALIER P., Commentaire pratique de la Loi du 9 juillet 1935 sur la Société de personnes a responsabilité limitée, Maison Ferdinand Larcier, Bruxelles, 1935, p. 81

7 RESTEAU C., Des sociétés de personnes à responsabilité limitée, Bruxelles, Polydore Pée, 1936, n° 168, p. 162

8 LOIR M., Traité et formulaire des sociétés de personnes à responsabilité limitée, Maison Ferdinand Larcier, Bruxelles, 1936, p. 220

9 AYDOGDU R., Les clauses statutaires d’agrément dans les s.p.r.l.: “aménager n’est pas dénaturer”, J.T., 2008, 6302, p. 167, nr. 14

10 TILLEMAN B., Ontbinding van vennootschap-pen, Biblo, Kalmthout, 1997, p. 30, nr. 12

11 VAN BRUYSTEGEM B., o.c., p. 4

12 COIPEL M., Les sociétés privées à responsabi-lité limitée, Larcier, 2008, p. 374, nr. 222/223

13 Artikel 343, derde lid W.Venn.

14 VAN CANEGEM L., Statuten en aandeelhou-dersovereenkomsten, R.W., 2006-07, nr. 11, p. 470

15 BLUMBERG J.P. en VAN LANKER J., De over-dracht van aandelen op naam en het nieuwe artikel 1690 BW, T.R.V., 1995, 361-363; PEE-TERS I., Kunnen beperkingen van de over-draagbaarheid van aandelen van een N.V. jegens een derde-verkrijger enkel afgedwon-gen worden op grond van het leerstuk van de derde-medeplichtigheid aan andermans contractbreuk, T.R.V., 1991, 512; GEENS K., Vooronderstelt een aanvaardingsclausule in een naamloze vennootschap dat de aandelen op n aam zijn, T.R.V., 1989, p. 416, nr. 8


Philippe salens Accountant – belastingconsulent

Programmadirecteur Expert Class Vermogens- en Successieplanning Brugge Business School

cnockaert & salensKoude Keukenstraat 13

8200 Brugge Tel.: 050/54.80.78

Technologielaan 9 3001 Heverlee

Tel.: 016/40.72.40

[email protected]


Hof VAN cAssATIE 15/12/2010

A.R.:P.10.1269.F

Uit artikel 4, 1°, b, van de modelover-eenkomst voor de verplichte aanspra-kelijkheidsverzekering inzake motor-rijtuigen, die als bijlage gehecht is aan het koninklijk besluit van 14 december 1992, volgt niet dat de uitbreiding van de daarin bepaalde dekking uitgesloten is wanneer het rijtuig van de derde niet is ingeschreven

GEMEENSCHAPPELIJK MOTORWAAR-BORGFONDS,

tegen

1. GENERALI BELGIUM, naamloze ven-nootschap,

2. B. S., e.a.,

I. Rechtspleging voor het Hof

Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de correcti-onele rechtbank te Brussel van 16 april 2010. De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, een middel aan. Raadsheer Benoît Dejemeppe heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Jean Marie Genicot heeft geconcludeerd.

II. Beslissing van het Hof

Beoordeling

Middel

Het middel voert schending aan van artikel 4, 1°, b, van de modelovereen-komst voor de verplichte aansprakelijk-heidsverzekering inzake motorrijtuigen, die als bijlage is gehecht aan het ko-ninklijk besluit van 14 december 1992. De eiser verwijt het vonnis dat het hem tot vergoeding van de burgerlijke par-tijen veroordeelt, terwijl de schade had moeten gedekt worden door de verze-keringsmaatschappij, verweerster, waar-tegen hij zijn vordering heeft gericht.

Krachtens het voormelde artikel strekt de dekking van de verzekeringsover-eenkomst zich uit, zonder dat hiervoor een mededeling is vereist, tot de bur-gerrechtelijke aansprakelijkheid van de verzekeringnemer alsmede van diens echtgenoot en kinderen, indien deze bij hem inwonen en de wettelijke leef-tijd om een motorrijtuig te besturen bereikt hebben, in hun hoedanigheid van bestuurder van een aan derden toebehorend motorrijtuig, dat zij toeval-lig zouden besturen, zelfs wanneer het omschreven rijtuig in gebruik is.

Uit die bepaling volgt niet dat de uitbrei-ding van de daarin bepaalde dekking uitgesloten is wanneer het rijtuig van de derde niet is ingeschreven.

Het vonnis stelt vast dat de persoon die de schade heeft veroorzaakt achttien jaar oud was en bij zijn vader woonde,

die verzekeringnemer is bij de verweer-ster voor een hem toebehorend rijtuig van het merk Citroën, dat die persoon een Mercedes bestuurde die onlangs door een derde is aangekocht, hij daarop het nummerbord van de Citroën heeft aangebracht en die persoon aan-sprakelijk werd gesteld voor het ongeval met de Mercedes.

Doordat het vonnis weigert de dekking van de verzekering uit te breiden alleen omdat het in het ongeval betrokken voertuig niet was ingeschreven, voegt het vonnis aan artikel 4, 1°, b, van de modelovereenkomst een voorwaarde toe die er niet in staat en schendt het bijgevolg die bepaling.

Het middel is gegrond.

Dictum

Het Hof,

Vernietigt het bestreden vonnis. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het vernietigde vonnis. Veroordeelt de verweerders in een vierde van de kosten van het cassatie-beroep. Verwijst de zaak naar de correctionele rechtbank te Nijvel, zitting houdende in hoger beroep. Aldus geoordeeld door het Hof van Cas-satie, tweede kamer, te Brussel. •

NIET INGESCHREVEN VOERTUIG IS NIET VERZEKERD

Verkeer en Verzekering


➤

instantie: Rechtbank van Eerste Aanleg, Veurne, 10/03/2011

A.R. 09/494/A

De Rechtbank van Eerste Aanleg van het gerechtelijk arrondissement Veurne, vierde kamer, wijzend in burgerlijke zaken, heeft het volgende vonnis uitge-sproken :

In de zaak:

AR n° : 09/ 494/A

DCK, wonende te […]

eiser op verzet, oorspronkelijke verweer-der, met als raadsman, Mr. DE NEVE ELFRI, kantoorhoudende te 9700 OU-DENAARDE, Stationsstraat 29

tegen :

H.S. met vennootschapszetel te […];

verweerster op verzet, oorspronkelijke eiseres, met als raadsman, Mr. FEYS IVES, kantoorhoudende te 8670 KOKSIJ-DE, Zeelaan 195.

1. ProcEdurE

De rechtbank heeft het dossier van de rechtspleging gezien, in het bijzonder:

• het exploot van dagvaarding betekend op 24.07.2009,

• de conclusies van partijen,

• de overige stukken van het geding.

De rechtbank heeft op de zitting van, 21.10.2010 partijen gehoord in hun mid-delen en besluiten. Partijen leggen hun stukkenbundel neer, de debatten wor-den gesloten en de zaak wordt in beraad

genomen.

De rechtbank heeft toegezien op de naleving van de artikelen 2 e.v. van de Wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken .

2. fE ITEN EN VoorgAANdEN.

DCK sluit op 06.09.2008 een makelaars-overeenkomst met H.S. met als opdracht te bemiddelen bij de verkoop van de hoofdverblijfplaats van DCK gelegen te Koksijde, […] met als vooropgestelde verkoopprijs 475.000 euro. De overeen-komst wordt aangegaan voor onbepaal-de duur waarbij vanaf het verstrijken van de 3e maand door beide partijen ten alle tijde aangetekend kan worden opgezegd mits in acht name van een opzeggings-termijn van 30 dagen.

H.S. stelt vast dat DCK nog andere agent-schappen heeft gecontacteerd om het huis te verkopen en schrijft hem hier-over aan op 27.11.2008 waarop DCK bij schrijven van 28.11.2008 onmiddellijk betwist dat er tussen hen een contract met exclusiviteit werd afgesloten. (stuk 2a verweerster op verzet)

Bij schrijven van 04.12.2008 stelt H.S. dat DCK haar een exclusieve opdracht had gegeven gedurende de eerste 4 maand om te bemiddelen bij de verkoop van zijn hoofdverblijfplaats. Ze vordert een verbrekingsvergoeding tbv 9.500 euro. (stuk 2b verweerster op verzet)

DCK betwist deze ingebrekestelling bij schrijven van 08.12.2008 stellende geen exclusiviteit verleend te hebben aan H.S.. Hij had reeds met Immo V. een con-tract afgesloten voor hij contracteerde

met verweerster op verzet en Immo V. had het recht verder te verkopen. (stuk 3 verweerster op verzet)

DCK meldt bij schrijven van 16.01.2009 aan H.S. dat de verkoop van het goed nog enkel via CY te Nieuwpoort gebeurt. (stuk 7 verweerster op verzet)

H.S. betwist voormelde verbreking van de overeenkomst stellende dat door het doorbreken van de exclusiviteit de over-eenkomst al ontbonden is.

Partijen komen niet tot een minnelijke regeling.

H.S. gaat over tot dagvaarding op 28.01.2009 voor de Rechtbank van Eerste Aanleg te Veurne teneinde de verbreking van de overeenkomst vast te stellen en de veroordeling te bekomen van DCK in betaling van de som van 9.500 euro meer de kosten en de inte-resten.

Bij verstekvonnis van 28.05.2009 wordt de overeenkomst tussen partijen ont-bonden en wordt DCK veroordeeld tot betaling aan H.S. van de som van 9.500 euro meer de vergoedende interesten aan de wettelijke interestvoet vanaf 04.12.2008 tot datum vonnis meer de gerechtelijke interesten aan dezelfde interestvoet vanaf datum vonnis tot de dag der algehele betaling.

Het verstekvonnis wordt op 25.06.2009 aan DCK betekend.

DCK tekent op 24.07.2009 verzet aan tegen voormelde verstekvonnis.

ALGEMENE VOORWAARDEN VERGEN ExPLICIETE INSTEMMING

Verbintenissenrecht


3. dE VordErINgEN EN BETwIsTINgEN

a) Eiser op verzet vordert

- de oorspronkelijke vordering of te wijzen als onontvankelijk minstens on-gegrond,

- de oorspronkelijke eiseres, huidige verweerster

op verzet, te verwijzen in de kosten van het geding, met inbegrip van de rechts-plegingsvergoedingen.

Hij stelt

• dat de overeenkomst nieti g is wegens bedrog minstens wegens dwaling,

• dat de eerste rechter de overeenkomst tussen parti jen ten onrechte bestempelt als een exclusieve opdracht tot bemid-deling,

• ondergeschikt dat art 3 van de alge-mene voorwaarden onduidelijk is zodat het dient te worden uitgelegd ten voor-dele van de parti j die zich verbonden heeft (art 1162 BW),

• dat er op rechtsgeldige wijze opgezegd is zodat er geen ontbinding op grond van wanprestati e meer kan worden uit-gesproken,

• dat art 8 lid 2 van de algemene voor-waarden een onrechtmati g beding is in de zin van art 32,15 WHPC en dient nie-ti g te worden verklaard, minstens dient de gevorderde 9.500 euro ogv art 1231 §1 en 2 BW te worden gemati gd,

• dat tevens geen gemeenrechtelijke schadevergoeding kan gevorderd wor-den daar er geen fout, schade en oorza-kelijk verband met de schade bewezen wordt.

b) Verweerder stelt :

• dat de algemene voorwaarden deel uitmaken van de overeenkomst en tegenstelbaar zijn aan eiser op verzet gezien hij er redelijkerwijze van kon ken-nisnemen,

• dat in de diverse aanmaningen steeds naar de algemene voorwaarden werd verwezen en eiser op verzet de geldig-heid van deze algemene voorwaarden nooit heeft betwist,

• dat er geen sprake is van bedrog noch van dwaling,

• dat hij geen kennis had van het nog lopende contract met Immo V.,

• dat opzeg de ontbinding wegens wan-prestati e voorafgaandelijk aan de opzeg niet verhindert,

• dat het schadebeding bij verbreking van het exclusiviteitsbeding geldig is en niet kan gemati gd worden,

• dat art 8 lid 2 algemene voorwaarden geen onrechtmati g beding is gezien het duidelijk voorziet in een wederkerige verplichti ng tot het betalen van een schadevergoeding indien 1 van ‘ de par-ti jen haar verbintenis niet nakomt,

• dat indien de rechtbank art 8 lid 2 toch als nieti g beschouwd dat zij dan nog recht heeft op een gemeenrechtelijke schadevergoeding wegens contract-breuk, begroot op 50% van het bedon-

gen commissieloon,

• dat het exclusiviteitsbeding dui-delijk is en geen interpretati e

hoeft . Uit de be-

twisti ngen door eiser op verzet blijkt duidelijk dat hij wel degelijk weet wat een exclusiviteitsbeding inhoudt.

2. dE BEoordElINg

a) Het verzet is ti jdig en ontvankelijk.

b) mbt de tegenstelbaarheid van de algemene voorwaarden

Eiser op verzet had bij overeenkomst afgesloten op 18.03.2008 en geldig voor 4 maanden een exclusieve verkoopop-dracht betreff ende zijn hoofdverblijf-plaats gegeven aan Immo V.. Deze over-eenkomst werd sti lzwijgend verlengd.Bij aangetekend schrijven dd 09.08.2008 liet eiser op verzet aan Immo V. weten de exclusiviteit te willen opheff en en te beëindigen per 17.09.2008. Immo V. kreeg wel verder de opdracht om een koper te zoeken. (stuk 6 eiser op verzet)

Eiser op verzet tekent vervolgens op 06.09.2008 een overeenkomst met ver-weerster op verzet. (stuk 1 verweerster op verzet)

Deze makelaarsovereenkomst vermeldt bovenaan onder de Bijzondere voor-waarden dat de ‘Algemene Voorwaar-den’ integraal deel uitmaken van de ‘Bij-zondere Voorwaarden’. Deze algemene voorwaarden maken echter geen deel uit van de papieren overeenkomst zelf maar worden gedrukt op de binnenzijde van een kartonnen mapje dat volgens verweerster op verzet steeds wordt ge-bruikt om een afgesloten overeenkomst in te steken zodat het deel uitmaakt van de afgesloten overeenkomst.

Eiser op verzet betwist deze algemene voorwaarden op het ogenblik van het afsluiten van de overeenkomst gezien te hebben, gekregen te hebben en aan-vaard te hebben. Hij stelt deze algemene

voorwaarden pas ontvangen te heb-ben van verweerster op verzet nav

zijn schrijven dd 10.06.2009. (stuk 3 eiser op verzet)

Eiser op verzet heeft elke pa-gina van de overeenkomst zelf geparafeerd en de laatste pa-

gina ondertekend. De bladzijden


waarop de algemene voorwaarden ver-meld staan zijn echter niet geparafeerd noch ondertekend.

De rechtbank acht het derhalve niet bewezen dat eiser op verzet op het ogenblik van het afsluiten van de over-eenkomst kennis had van deze algemene voorwaarden, Iaat staan ze aanvaard heeft.

Tevens dient te worden vastgesteld dat in de overeenkomst zelf onder punt 6 de vraag wordt gesteld of er een lopende opdracht is met een andere makelaar. Deze vraag is door partijen niet ingevuld. Bij een exclusieve opdracht zou deze vraag ingevuld zijn.

Voormelde stellingname door de recht-bank wordt tevens ondersteund door de gegevens dat eiser op verzet zijn con-tract met Immo V. niet had opgezegd, enkel de exclusiviteit, en dat eiser op verzet tevens nog een contract had af-gesloten met CY (op 22.11.2008)om het huis te verkopen.

Het feit dat verweerster op verzet haar opdracht pas mocht aanvangen per 16.09.2008 heeft juist te maken met het beëindigen van de exclusiviteit toege-kend aan Immo V. op die datum.

Uit de stukken blijkt dat eiser op verzet in, financiële problemen zat en dringend zijn huis diende te verkopen. In die om-standigheden werd dan ook tegelijkertijd beroep gedaan op drie makelaars om het huis zo spoedig mogelijk verkocht te krijgen.

Eiser op verzet heeft nav de aanmanin-gen nooit de geldigheid van de alge-mene voorwaarden betwist maar wel het feit dat ze hem niet tegenstelbaar waren. Vanaf de eerste aanmaning heeft hij gesteld dat er tussen partijen geen exclusiviteit was afgesproken.

Gelet op voorgaanden werd ten on-rechte in het vonnis a quo besloten dat er een makelaarsovereenkomst met exclusief karakter tussen partijen was afgesloten.

De vordering tot het verkrijgen van een schadevergoeding in gevolge het door-breken van de exclusiviteit dient te wor-den afgewezen.

Gezien de rechtbank van oordeel is dat de algemene voorwaarden niet tegen-stelbaar zijn aan eiser op verzet dient

op het argument van bedrog en dwaling niet te worden ingegaan.

c) mbt de verbreking/ontbinding van de overeenkomst

Art 4 van de makelaarsovereenkomst bepaalt :

De overeenkomst wordt voor onbepaal-de duur aangegaan. Vanaf het verstrijken van de derde maand kan zij te allen tijde door de partijen aangetekend worden opgezegd mits inachtneming van een opzeggingstermijn van dertig dagen.

Eiser op verzet meldt per aangetekend schrijven van 16.01.2009 aan verweer-ster op verzet dat de verkoop nog enkel langs CY, […] gebeurt. (stuk 8 verweer-ster op verzet)

De overeenkomst is op een geldige ma-nier opgezegd zodat de vordering tot ontbinding zonder voorwerp is.

Verweerster op verzet bewijst niet dat eiser op verzet foutief zou hebben ge-handeld waardoor zij schade zou hebben opgelopen zodat zij geen aanspraak ,kan maken op een schadevergoeding.

d) mbt de rechtsplegingsvergoeding

Aangezien de rechtsplegingsvergoeding per aanleg wordt bepaald en een verzet-procedure geen nieuwe aanleg vormt is er slechts een rechtsplegingsvergoeding verschuldigd.

OM DEZE REDENEN, DE RECHTBANK, wijzende in burgerlijke zaken, in eerste aanleg en op tegenspraak

Verklaart het verzet ontvankelijk en ge-grond in de volgende mate:

Vernietigt het vonnis gewezen bij verstek op 28.05.2009.

Opnieuw rechtdoende,

Stelt dat de vordering tot ontbinding van de makelaarsovereenkomst afgeslo-ten tussen partijen op 06.09.2008 zon-der voorwerp is.

Verklaart de oorspronkelijke vordering tot betaling van de som van 9.500 euro

meer de kosten en de interesten onge-grond.

Veroordeelt verweerster op verzet tot de gerechtskosten langs

• de zijde van eiser op verzet begroot op

• kosten dagvaarding in verzet: 212,01 euro

• rechtsplegingsvergoeding: 990,00 euro

• langs de zijde van verweerster op ver-zet niet to begroten gezien ze haar ten taste blijven.

Uitgesproken in openbare terechtzitting van donderdag tien maart 2011.

NooT:

In rechtspraak en rechtsleer wordt veel aandacht besteed aan algemene voor-waarden in facturen. Gezien hier de algemene voorwaarden aan bod komen in het verbintenissenrecht, los van fac-turen, werd deze rechtspraak even in de kijker geplaatst. •

Zie ook Steven Ongena, Algemene voor-waarden, Kluwer 2006


Hof van Cassati e 07/11/2008

A.R.: C.07.0567.N

De verschuldigde prestati e uit een ver-bintenis die verschillende schuldenaren aangaan, wordt in beginsel van rechts-wege onder hen verdeeld; de schuldeiser kan ieder van hen slechts aanspreken voor zijn deel; deze regel lijdt uitzonde-ring ingeval de verbintenis ondeelbaar is, hoofdelijk is aangegaan of een ver-bintenis in solidum uitmaakt.

D. B. M.,

eiseres,

tegen

IMMAS ANTWERPEN, besloten vennoot-schap met beperkte aansprakelijkheid, met zetel te 2910 Essen, Velodreef 53, die woonplaats kiest bij gerechtsdeur-waarder Johan Van Lierde, met kantoor te 2800 Mechelen, Nekkerspoelstraat 55,

verweerster.

I . rEcHTsPlEgINg Voor HET Hof

Het cassati eberoep is gericht tegen een arrest, op 25 juni 2007 gewezen door het Hof van Beroep te Antwerpen.

Raadsheer Eric Dirix heeft verslag uitge-bracht.

Advocaat-generaal met opdracht André Van Ingelgem heeft geconcludeerd.

I I . cAssATIEMIddEl

De eiseres voert in haar verzoekschrift een middel aan.

Het verzoekschrift is aan dit arrest ge-hecht en maakt er deel van uit.

I I I . BEsl Iss INg VAN HET Hof

Beoordeling

1. Wanneer verschillende schuldena-ren een verbintenis aangaan, wordt de verschuldigde prestati e in beginsel van rechtswege onder hen verdeeld. De schuldeiser kan iedere schuldenaar slechts aanspreken voor zijn deel.

Deze regel lijdt uitzondering ingeval de verbintenis ondeelbaar is, hoofdelijk is aangegaan of een verbintenis in solidum uitmaakt.

2. De appelrechters oordelen dat de eiseres en haar partner zich met het geven van de opdracht tot verkoop, tot eenzelfde zaak hebben verbonden.

Daardoor stellen zij niet vast dat de eiseres en haar partner zich ondeel-baar, hoofdelijk of in solidum hebben verplicht tot betaling van het makelaars-loon aan de verweerster.

Met die reden beslissen zij niet naar recht dat de eiseres voor het gehele be-drag van het makelaarsloon kan worden aangesproken.

Het middel is gegrond.

Dictum

Het Hof,

Vernieti gt het bestreden arrest in zo-verre dit de eiseres veroordeelt tot betaling aan de verweerster van het gehele bedrag van het makelaarsloon meer de interest en uitspraak doet over de kosten ten aanzien van de eiseres en de verweerster.

Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernieti gde arrest.

Houdt de kosten aan en laat de beslis-sing hieromtrent aan de feitenrechter over.

Verwijst de aldus beperkte zaak naar het Hof van Beroep te Gent.

Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassati e, eerste kamer. •

GEZAMENLIJK AANGEGANE SCHULD KAN DOOR DE RECHTER NIET VERDEELD WORDEN.

Verbintenissenrecht


Sinds de wet van 18 juli 2006 tot het bevoorrechten van een gelijkmatig verdeelde huisvesting van het kind van wie de ouders gescheiden zijn en tot regeling van de gedwongen tenuitvoerlegging inzake huisvesting van het kind (B.S. 04.09.2006), werd het zogenaamd “alternerend verblijf” voor kinderen de norm.

Deze wet gaf aanleiding tot wijziging van artikel 132 bis van het Wetboek van Inkomstenbelasting, hetgeen gebeurde bij de Wet diverse bepalingen (I) d.d. 27.12.2006 (B.S. 28.12.2006).

Artikel 279 van voornoemde wet heeft het, bij de Wet van 4 mei 1999, ingevoegde artikel 132bis van het Wetboek van Inkomstenbelasting als volgt vervangen:

“De toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 6°, worden verdeeld over twee belastingplichtigen die geen deel uitmaken van hetzelfde gezin maar samen het ouderlijk gezag uitoefenen over één of meer kinderen ten laste die recht geven op de bovenvermelde toeslagen en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld over de beide belastingplichtigen:

- hetzij op grond van een geregistreerde of door een rechter gehomologeerde overeenkomst waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen en dat zij bereid zijn de toeslagen op de belastingvrije som voor die kinderen te verdelen;

- hetzij op grond van een rechterlijke beslissing waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen.

In dat geval worden de toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 5°, waarop die kinderen recht geven, en die worden vastgesteld ongeacht of er al dan niet andere kinderen zijn in het gezin waarvan ze deel uitmaken, voor de helft toegekend aan elk van de belastingplichtigen.

In het geval bedoeld in het eerste lid wordt de in artikel 132, eerste lid, 6° bedoelde toeslag, voor de helft toegekend aan de belastingplichtige die geen aftrek vraagt van de uitgaven voor kinderoppas bedoeld in artikel 104, 7°.

Een afschrift van de rechterlijke beslissing of de overeenkomst bedoeld in het eerste lid, moet ter beschikking van de administratie worden gehouden zolang minstens één van de kinderen waarover het ouderlijk gezag gezamenlijk wordt uitgeoefend en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld, recht geeft op de in dit artikel bedoelde toeslagen.

Dit artikel is slechts van toepassing indien uiterlijk op 1 januari van het aanslagjaar de in het eerste lid bedoelde overeenkomst is geregistreerd of gehomologeerd of de in het eerste lid bedoelde rechterlijke beslissing is genomen.

Dit artikel is niet van toepassing op de in de eerste lid bedoelde toeslagen met betrekking tot een kind waarvoor onderhoudsuitkeringen als bedoeld in artikel 104, 1°, worden afgetrokken door één van de hierboven bedoelde belastingplichtigen.”

Naar aanleiding van deze wijziging werd de circulaire Ci.RH.331/598.621 (AOIF 37/2010) van 26 april 2010 uitgevaardigd. Deze circulaire stelt als algemene regel op aan alle ambtenaren:

Art. 14De fiscale co-ouderschapsregeling die is opgenomen in art. 132bis, WIB 92, is slechts van toepassing voor zover de ouders gezamenlijk het ouderlijke gezag over hun gemeenschappelijke kinderen uitoefenen.

Art. 17De fiscale co-ouderschapsregeling is van toepassing voor de hierboven bedoelde gemeenschappelijke kinderen wanneer de volgende voorwaarden vervuld zijn: de ouders maken geen deel uit van

hetzelfde gezin (zie nr. 18);de huisvesting van de kinderen is

gelijkmatig verdeeld over de ouders op grond van een overeenkomst of een rechterlijke beslissing die voldoet aan een aantal voorwaarden (zie nrs. 19 tot 23);

geen van de ouders trekt voor die kinderen onderhoudsuitkeringen als bedoeld in art. 104, 1°, WIB 92 af (zie nr. 34).

Art. 19De gelijkmatig verdeelde huisvesting moet blijken: ofwel uit een geregistreerde of

door een rechter gehomologeerde overeenkomst;

ofwel uit een rechterlijke beslissing.

Art. 20De overeenkomst of de rechterlijke beslissing moet uitdrukkelijk vermelden dat de huisvesting van de kinderen gelijkmatig is verdeeld.Die voorwaarde is ingevoerd om te vermijden dat de taxatieambtenaren

VERKEERD GEBRUIK VAN DE TERM “ALTERNEREND VERBLIJF” KAN VERREGAANDE FISCALE GEVOLGEN OPLEVEREN.

Familierecht


moeten oordelen of een tussen de ouders overeengekomen verblijfsregeling al dan niet als een gelijkmatig verdeelde huisvesting kan worden beschouwd (Kamer, 2006-2007, doc 51 2760/001, blz. 169).

Art. 21In geval van een gelijkmatig verdeelde huisvesting die blijkt uit een overeenkomst, moet bovendien uitdrukkelijk in de overeenkomst zijn vermeld dat de belastingplichtigen bereid zijn om, voor de kinderen voor wie een gelijkmatig verdeelde huisvesting van toepassing is, de toeslagen op de belastingvrije som voor kinderen ten laste te delen.

Art. 22Op 1.1.2008 bestaande gehomologeerde of geregistreerde overeenkomsten die de in nr. 21 bedoelde verplichte fiscale clausule bevatten, maar waarin de term ”(verblijfs)co-ouderschap”, “gedeeld hoederecht” of “bilocatie” wordt gebruikt in plaats van het recent ingevoerde begrip “gelijkmatig verdeelde huisvesting” mogen voor de gewijzigde fiscale co-ouderschapsregeling als geldig verantwoordingsstuk worden overgelegd. Hetzelfde geldt voor de bestaande rechterlijke beslissingen waarin sprake is van een “co-ouderschapsregeling”, een “regeling gedeeld hoederecht” of “bilocatie”.

Tengevolge van bovenstaande worden heel wat rechtzoekenden geconfronteerd met beslissingen van de Administratie welke systematisch de toepassing van het gedeeld fiscaal voordeel overeenkomstig artikel 132bis WIB92 verwerpen wanneer een van de ouders zich hiertegen verzet en dit omwille van de hiernavolgende overwegingen:

“Overeenkomstig art.132bis, eerste lid, WIB ‘92 is de verdeling van de toeslagen op de belastingvrije som voor kinderen ten laste over beide inzonderheid afhankelijk van de voorwaarde dat in een (geregistreerde of door een rechter gehomologeerde) overeenkomst of

rechterlijke beslissing “uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld” over beide ouders.

Uit de Memorie van toelichting bij het wetsontwerp dat tot de W 27.12.2006 houdende diverse bepalingen (I) heeft geleid, blijkt dat die voorwaarde is ingevoerd “om te vermijden dat ambtenaren moeten oordelen of een tussen de ouders overeengekomen verblijfsregeling wel als gelijkmatig verdeelde huisvesting kan worden beschouwd” (Kamer, doc 51 2760/001, blz 169).

Op die voorwaarde voorziet diezelfde Memorie slechts één uitzondering, nl. bestaande gehomologeerde of geregistreerde overeenkomsten en rechterlijke beslissingen “waarin de term (verblijfs)co-ouderschap, gedeeld hoederecht of bilocatie wordt gebruikt in plaats van het recent ingevoerde begrip gelijkmatig verdeelde huisvesting”. Die overeenkomsten en beslissingen “kunnen voor de gewijzigde fiscale co-ouderschapsregeling (eveneens) als geldig verantwoordingsstuk worden voorgelegd” (Kamer, doc 51 2760/001, blz 169).

Uit samenlezing van art. 132bis, eerste lid, WIB ‘92 en bovenvermelde verduidelijkingen in de Memorie van toelichting kan worden besloten dat de wetgever de toepassing van art. 132 bis WIB ‘92 heeft willen voorbehouden voor overeenkomsten en rechterlijke beslissingen waarin het begrip “gelijkmatig verdeelde huisvesting” expliciet is vermeld, met dien verstande dat voor de (op 1.1.2008) reeds bestaande overeenkomsten en beslissingen ook de termen “(verblijfs)co-ouderschap”, “gedeeld hoederecht” en “bilocatie” in aanmerking mogen worden genomen.

Aangezien de andere ouder het fiscaal co-ouderschap betwist, dienen wij aldus art. 132 WIB ‘92 strikt te gaan interpreteren. Aangezien het begrip “gelijkmatig verdeelde huisvesting’ niet uitdrukkelijk in de tekst van de

geregistreerde of gehomologeerde overeenkomst of van de rechterlijke beslissing is vermeld, moet art. 132 WIB ‘92 niet worden toegepast.

Het is immers niet aan de taxatieambtenaar om te oordelen of een door de ouders overeengekomen of door de rechter opgelegde verblijfsregeling voor de kinderen als een gelijkmatig verdeelde huisvesting kan worden beschouwd.”

Dergelijke visie tart werkelijk alle verbeelding maar is nu eenmaal de realiteit en geeft aanleiding tot aanzienlijke problemen ingeval één van de ouders de toepassing van artikel 132bis van het Wetboek van Inkomstenbelasting weigert en de andere ouder een vonnis bezit welke niet uitdrukkelijk de vermelding “gelijkmatig verdeelde huisvesting” bevat.

Deze al te strakke zienswijze zal voor de rechtzoekende welke reeds een bestaande overeenkomst of rechterlijke uitspraak bezit, doch welke niet aan bovenstaande voorwaarde voldoet, aanleiding geven tot bijkomende kosten tengevolge van het indienen van bezwaarschriften en het voeren van fiscale procedures, maar het zal eveneens een bijkomende belasting voor de rechtbanken uitmaken. Aldus zal de magistratuur in deze eveneens overbelast worden met bijkomende procedures waarin dient geoordeeld te worden ten aanzien van de strakke standpunten van de Administratie maar wellicht ook met het opstellen van verbeterende vonnissen in functie van de einduitspraak met betrekking tot de administratieve discussie.

Gebruik dus als advocaat, magistraat, notaris steeds de termen “gelijkmatig verdeelde huisvesting” en dit met uitsluiting van elke andere terminologie, zoals bilocatie, week-weekregeling, alternerend verblijf edm., wil men toekomstige fiscale problemen voor de rechtzoekenden vermijden.

• stephanie laleeuw Advocaat


EEN BrIEf MAkEN IN word EN VErsTurEN IN ouTlook

De mogelijkheden die Outlook biedt om teksten aan te maken zijn heel wat minder dan de mogelijkheden die Word biedt. Zo beschik je niet over de model-len, modelalinea’s, modelbrieven en dergelijke meer die Word biedt.

In Outlook 2003 werd de teksteditor gebruikt van Word. Dit betekende con-creet dat alle mogelijkheden van Word gewoonweg in Outlook aanwezig waren. In Word 2007 is dit totaal losgekoppeld. Dit leek onbegrijpelijk tot wanneer we opnieuw naar de mogelijkheden kijken die Word 2007 biedt.

Het is namelijk zeer eenvoudig om een brief die gemaakt is in word door te sturen via outlook

Hoe doe je dit?

Maak gewoon uw Worddocument of ander Microsoft-document.

Nadat je jouw document gemaakt hebt, spaar je het best op in het dossier. Hier-bij is het steeds nuttig om onder hand-tekening in een zeer klein lettertype (8 punten) of na de betreft, de bestandlo-catie van het document in te geven. Dit kan natuurlijk pas nadat je het docu-ment eerst hebt opgeslagen.

Om het document nu te verzenden duw je op de ronde knop links boven-aan, zijnde de zogeheten Outlook 2007 besturingsknop waarin het icoontje van Microsoft staat bestaande uit 4 vierkant-jes in verschillende kleuren.

Je zal zien dat één van de laatste opties verzenden is. Wanneer je duwt op ver-zenden krijg je verschillende mogelijk-heden.

De eerste mogelijkheid is de recht-streekse verzending van dit document als email. Je kan ook van het document een pdf maken en deze als pdf door-sturen. Dit biedt het voordeel dat de bestemmeling het document niet kan wijzigen en dat de bestemmeling het document ook kan lezen wanneer deze niet beschikt over Word.

Het feit dat het document niet kan ge-wijzigd worden via pdf is eigenlijk een vals argument. Met heel wat middeltjes kan men een standaard pdf-document toch wijzigen. Weliswaar kan een pdf dan weer met andere programma’s of tools beveiligd worden tegen wijzigin-gen en ook andere beperkingen, eigen-schappen of uitbreidingen toekennen. De ene pdf is inderdaad de andere niet.

Wanneer je op die manier een test-document hebt aangemaakt en op de verzendknop duwt, zal je onmiddellijk zien dat Outlook gestart wordt en een standaardvenster weergeeft waarin je de bestemmeling van de email kan weergeven en waarbij jouw Worddocu-ment of bijvoorbeeld Excel-document onmiddellijk wordt vermeld als bijlage in dit document. Je hoeft alleen nu nog het e-mailadres in te geven en een korte tekst.

Gebruik je een andere e-mail account dan kan je dit perfect instellen zodat je ook op andere wijze en met andere pro-gramma’s dan Outlook kan verzenden vanuit Word.

oP wElkE MANIEr kAN jE oP EEN docuMENT dE BEsTANdslocATIE VErMEldEN?

Bij heel wat juridische documenten is het nuttig om ergens onderaan of bo-venaan de pagina dan wel in de kop of voettekst de plaats te vermelden waar je dit document op jouw computer of netwerk hebt opgeslagen, zodat je het later gemakkelijk kan terugvinden op basis van uw papierendocument alwaar je dan steeds de bestandslocatie kan kezen.

Je doet dit door bovenaan i.p.v. het startblad Start te kiezen voor het Tab-blad invoegen.

WORD-TIPS VOOR JURISTEN

iCt-recht


In dit tabblad in de voorlaatste kolom vind je bovenaan snel onderdelen. Hier-in kan je kiezen voor de 2de mogelijkheid, zijnde veld.

Hierna krijg je een scherm waarin bo-venaan links staat categorieën en hier-onder veldnamen. De knop categorieën laat je ofwel onberoerd, ofwel kies je voor documentgegevens.

Wanneer je kiest voor documentgege-vens krijg je heel wat minder mogelijk-heden in het volgende vak veldnamen. Wanneer je niet gekozen hebt voor documentgegevens zal je iets verder dienen te scrollen tot wanneer je de mogelijkheid ziet “filename”.

Op welke manier je er ook aan geraakt, het is de bedoeling dat je “filename” selecteert. Hierna krijg je de gelegenheid om bij opmaak te kiezen. Standaard stel ik voor om te kiezen voor kleine letters. Dit is de derde keuzemogelijkheid.

Uiterst rechts zie je nu de mogelijkheid veldopties. Hier staat een vakje leeg wat niet aangekruist is. Kruis het vakje veld-opties aan naast de tekst “pad aan be-standsnaam toevoegen” en kies op “Ok”. Op de plaats waar jouw cursor stond op het ogenblik dat je deze bewerking uit-voerde komt er nu de bestandsnaam.

Selecteer deze tekst even en verklein het lettertype. Dit kan je doen door ofwel terug te keren naar het tabblad start en daar te kiezen op lettertype, dan wel door onmiddellijk na het selecteren op de lichte balk te klikken die verschijnt en daar het lettertype te verkleinen. Stan-daard voor de bestandsnaam stellen wij 8 punten voor.

Vergeet niet om hierna op de knop be-waren te duwen.

Op die manier wordt het document op-gespaard voorzien van de naam van de naam van de locatie op onze computers. Dit kan vooral handig zijn wanneer we dit document opnieuw in onze handen krijgen.

AuTocorrEcTIEs

Autocorrecties dienen eigenlijk om vaak verkeerd gespelde woorden automatisch te verbeteren. Standaard heeft Word een aantal autocorrecties ingebouwd.

Je kan deze autocorrecties onbeperkt uitbreiden. Zo kan je bv.

• “dmv” laten vervangen door “d.m.v.” • “electriciteit” door “elektriciteit”

• “terzake” door “ ter zake”

• “BW” door “B.W.” let wel indien je dan een cliënt hebt met de naam “Bwana” zal er steeds “B.W.ana” verschijnen.

Maar je kan ook veel verder gaan.

Hoe vaak heb je je rekeningnummer nodig, je derdenrekening, je IBANcode.

Welnu deze gegevens kunnen we even-eens met autocorrecties in onze teksten voegen.

Hiervoor hebben we eerst een een-voudig stukje tekst nodig dat nooit of te nimmer in één of andere context gebruikt kan worden in onze teksten. We lossen dit op door het begin van ons tekstje te laten beginnen met (bijvoor-beeld) een dollar teken en te laten eindi-gen met een dollarteken.

Een paar voorbeelden:

Stel dat uw bankrekening 123-1234567-89 is. Welnu dan kan je de autocorrectie $R$ (“R” kan je zelf kiezen en staat hier voor rekening nummer”. Eens ingesteld zal je telkens je in Word de tekst $R$ ingeeft je rekeningnummer krijgen.

Andere voorbeelden die je kan aanma-ken:

$iban$ voor jouw IBANcode $tel$ voor jouw telefoonnummer $OR$ voor jouw ondernemingsnummer

We kunnen nog veel verder gaan en hier hele stukken tekst met zelfs tekstop-maak mee maken.

Voorbeelden:

$ovbh$ jouw standaard zin “Onder voorbehoud van alle recht en middel en zonder…”

$dis$ kan gebruikt maken om een stan-daarddispositief in een conclusie aan te maken

$729$ voor een standaardalinea in-houdende tussenkomstmelding aan de rechtbank

$opv$ voor een standaardalinea ter op-volging van een confrater

$oeps$ voor een standaardalinea wan-neer je zelf opgevolgd wordt

$rap$ voor een alinea ter herinnering tot betaling van je erelonen

$CG$ voor de afsluiting “met confrater-nele groeten”

De mogelijkheden zijn eindeloos en je kan zelfs hele bladzijden tekst en model-len, fragmenten of modelalinea’s aan-maken.

De werkwijze verschilt lichtelijk volgens de versie van de tekstverwerker. Heb je hulp nodig stel dan de vraag in de help-functie van je tekstverwerker (bijvoor-beeld via F1)

EEN AuTocorrEcTIE AANMAkEN IN offIcE 2007

Om een autocorrectie te maken, maak je eerst in het programma waarin je de autocorrectie wil invoegen (en dit afzonderlijk te gebeuren per computer en per programma) een selectie van het tekstfragment. Maak dus het tekstfrag-ment in een leeg venster van Outlook door bijvoorbeeld een mail naar jezelf te sturen. Selecteer de tekst. In deze tekst


kunnen er zelfs afbeeldingen zitten. Duw op ctrl+c van kopie.

Ga nu naar de ronde knop linksboven-aan (zijnde de Microsoft ronde bestu-ringsknop) maak nu met uw muis een diagonaal over het scherm zodat u rechtsonderaan eindigt bij editoropties.

Het scherm bestaat nu uit een lin-keren rechterkolom. Kies hier voor controle en kies rechts bovenaan voor autocorrectie opties. De tekst die u nu zo pas heeft geselecteerd verschijnt in een venstertje vlak voor het lichtblauw balkje onder het woord “door”. De cursor staat te pinken in het vak “ver-vang”.

Hier geef je dan de code in die je ge-kozen hebt beginnend met een $ en eindigend met $teken. Eens je dit hebt ingegeven duw je op enter ofwel op de knop toevoegen. Voor een oefening gebruik je misschien gemakkelijkheid-halve $test$.

Nadien kan je dit gerust verwijderen.

Duw nu op Ok en dan nogmaals op OK en de autocorrectie is gemaakt.

Op gelijkaardige wijze maak je dan jouw autocorrectie in “Word 2007”.

Tip: maak eerst een document waarin je al jouw autocorrecties opneemt. Bewaar deze lijst en maak dan jouw autocorrecties aan op basis van dit document telkens door de stukjes tekst te selecteren. Dit document kan je dan doorgeven aan jouw medewerkers of secretariaat die dan op hun PC dezelfde autocorrecties kunnen doorvoeren.

Tip: Heeft de autocorrectie een bewer-king gedaan die u niet bevalt, dan kan je deze automatische correctie zeer eenvoudig ongedaan maken door Ctrl Z in te duwen. De automatische correc-tie verdwijnt dan en uw eigen getypte ingave verschijnt opnieuw.

Meer info over autocorrecties zie http://www.elfri.be/node/5718.

Op deze webpagina vind je links met korte lesjes, instructiefilmpjes, autocor-recties in andere programma’s, expor-teren, importeren en overzetten van autocorrecties en tal van andere tips. •

bvba linders quality toga’s & uniforms sprl

A. Dansaertstraat 84 Rue A. Dansaert • 1000 Brussel-Bruxelles • België-Belgique

www.lindersbrussels.be

bvba linders quality toga’s & uniforms sprl

A. Dansaertstraat 84 Rue A. Dansaert • 1000 Brussel-Bruxelles • België-Belgique

www.lindersbrussels.be

Deze tweedelige uitgave bevat enerzijds alle van toepassing zijnde wetgeving en praktische informatie over het beslagrecht en anderzijds handige modellen die u kan gebruiken in tal van procedures.Deze modellen kan u rechtstreeks downloaden van de internetapplicatie. Prijs: Deel 1: 19,95 €Deel 2: 49,95 €

Bestel deel 1 en 2 vóór 31 oktober en u krijgt 10% korting op de beide delen, plus gratis toegang tot de internetapplicatie.

Uw rechten tegenover de gerechtsdeurwaarder en uw schuldeisers: het beslagrecht ontmaskerd • Elfri De Neve

Advocaat Elfri De Neve

Advocaat Elfri De Neve is afgestudeerd in 1983 aan de VUB te Brussel als licentiaat in het recht, waarna hij als advocaat startte in Oudenaarde. Het kantoor heeft momenteel verschillende interne en 20 externe medewerkers.

Hij is gespecialiseerd in o.a. betalingsverkeer, consumentenkrediet en schuldbe-middeling en won verschillende grote processen inzake deze materie.

Hij heeft meer dan 25 jaar ervaring in beslagrecht en schrikt er niet voor terug om zelfs tegen de machtigsten hard op te treden en heilige huisjes in te stampen, zoals het blootleggen van de machinaties van kredietgevers, en elke dag opnieuw in alle onafhankelijkheid het belang van de burger te verdedigen.

Van tal van zijn spectaculaire zaken werden de vonnissen gepubliceerd in de vak-pers, waarin hij de verdediging opnam tegen de banken waardoor hij de fi nanciële sector op zijn kop zette.

De laatste jaren ontpopte advocaat De Neve zich als mediafi guur in diversetijdschriften, radio en TV. Maar hij is vooral bekend als auteur van de gekende site www.elfri.be, de grootste open juridische site van het land met een antwoord op bijna alle juridische vragen en met dagelijkse updates.

U zag hem in het VT4 programma “ rekeningen in het rood ”, samen met mental coach Greet Dyckmans.

Uw rechten tegenover

de gerechtsdeurwaarder en uw schuldeisers

het beslagrechtontmaskerd

Elfri DE NEVE

1 DEEL 1

10-85750-00-E-K RECHTSMIDD.indd 1 13/09/10 10:57

Uitgeverij UGA T: 056 36 32 11 - F: 056 35 60 96U kan ook online bestellen op www.uga.be


Contactinfo • Tel: 0475 58 59 84 • email: [email protected] • www.e-deo.be

DICTEERT U NOG ANALOOG?

Van analoog naar digitaal dicteren is een eenvoudige omschakeling. Digitale dicteeroplossingen van Philips bieden in vergelijking met analoge, op cassette gebaseerde dicteerapparaten een hele reeks aan voordelen en kunnen naadloos in uw bestaande ondernemingsworkfl ow geïntegreerd worden.

Interesse? Contacteer ons om uw inruilkorting te kennen*.*Aanbod geldig tot 31/12/2011

PHIL_e-deo_adv.indd 1 28/09/11 10:2532 info@law 2011 i november-december

Prik hier uw memo en bereik duizenden mensen uit de juridische wereld.

Voor meer info over het plaatsen van een oproep of advertenti e stuurt u best een email naar [email protected] met vermelding “MEMO”.

PrikbordU zoekt wat u niet vindt?


Memo!

lees nu uw wetboekop uw Ipad of IpodMeer info:www.elfri.be\node\5966 of htt p://ti nyurl.com/42el73g

Ik zoek een stageplaatsReageren via …

AdvocatenkantoorVan Eeckhaut & Van Eeckhaut zoekt:volti jds of part-ti me stagiair regio GentMathias Gesweinstraat 44, 9000 GENTT 09/225.33.52 of email [email protected]

stagiair gezochtReageren via …

u zoekt een nieuwe uitdaging. u bent advocaat met 3 jaar balie-ervaring.Reageren via …

Advocaat 9 jaar ervaring zoekt werk in een advocatenkantoor regio gent, Antwerpen, …Reageren via …

gEzocHT!Foto’s van gerechtsgebouwen, zitti ngs-zalen, magistraten, advocaten, grif-fi ers, liefst in toga, dan wel abstracte foto’s met justi ti e als thema.Mail naar [email protected]

Bibliotheek juridische boeken om-vangrijk …Reageren via …

Medewerker gezocht voor middel-groot kantoor, goede verdienste.Reageren via …


www.continuga.be

De specialist in al uw drukwerk.

Toonaangevende uitgeverij inzake wetgevingwelzijn op het werk, milieu & verkeer.

Gespecialiseerd in diverse takken van het recht.

www.uga.be


Milieu-informatie (KB 19/03/2004): www.audi.beGetoond model met opties.

Als u zich met de wagen naar buiten begeeft, hoeft u niet buiten bereik te zijn. Daarom hebben we van de nieuwe Audi A6 Avant een rijdende hotspot gemaakt door hem optioneel met een Wi-Fi-verbinding uit te rusten. Hier kan u tot 8 toestellen op aansluiten zodat u op elk moment de laatste nieuws- of weerberichten of zelfs Google Earth info kan binnenhalen via het MMI-systeem. Zo bent u altijd mee in deze snelle wereld.

De nieuwe Audi A6 Avant metAudi ultra lichtgewicht technologie.

5,0 - 8,2 L/100 KM ◆ 132 - 190 G CO2/KM.

CO2132g/km ofwel 13%

0190_A6_Lease_297x210_ss_prix_NL.indd 1 19/09/11 15:15info@law 2011 i november-december 35

36 info@law 2011 i juli-augustus


info@Law 2

Documents

Transcript of info@Law 2