Universiteit

“Oké, ik wil het huis graag bekijken.” zegt Ilse. “Maar… Eerst shoppen?”

“Jup, shoppen. Deze kleding kan echt niet.” antwoordt Lily.

“Mee eens.” zegt Milan meteen. “Ik wil niet door teveel mensen in deze kleding gezien worden.”

“Niet teveel mogelijke dates, bedoel je.” plaagt Marnix. Tegen Ilse en Lily zegt hij: “Jullie hebben gelijk. Eerst shoppen.”

Eenmaal bij de kledingwinkels aangekomen duikt iedereen meteen in de rekken. Al snel hebben ze allemaal iets leuks gevonden en dat aangedaan.

Na het omkleden wandelt Lily rond om nieuwe mensen te ontmoeten.

“Mag ik meedoen?” vraagt Lily aan een jongen die zit te schaken.

“Natuurlijk! Schaken is leuker wanneer je het met twee personen speelt.” antwoordt de jongen lachend.

“Ik ben Jasper Andersen.” zegt de jongen zodra Lily zit.

“Lily van Velds, aangenaam.” zegt Lily beleefd terug.

Jasper kijkt haar vreemd aan. “Van Velds?”

“Ja, hoezo?”

“Nou, ik ken nog een ander iemand die van Velds heet. Luuk van Velds. Familie van je?”

Lily giechelt. “Ja hoor, die ken ik wel. Dat is mijn vader.”

“Je vader?” Jasper denkt even na. “O, natuurlijk. Het vreemde tijdsverloop in Challengefields. Vandaar. Maar je bent dus de dochter van Luuk en Tamara?”

“Jup, dat ben ik.”

“Maar je hebt dus een broertje, een zusje, vier nichtjes en vier neefjes?” vraagt Jasper nadat Lily heeft verteld over de rest van haar familie.”

“Ja, en ik met hier samen met twee neven en een nicht die even oud zijn als ik.”

“Wonen jullie in het huis waar jullie ouders ook woonden?”

“Officieel nu wel, maar als de kavel te klein is, verhuizen we naar een grotere kavel. We gaan namelijk een studentenvereniging oprichten.”

“Leuk idee.” zegt Jasper enthousiast. Dan gaat de achterdeur van de kledingwinkel open.

“Lily, daar ben je.” zegt Ilse. “Kom je mee? Anders hebben Marnix en Milan beide al een date voordat we ons huis op orde hebben.”

Lily giechelt weer en kijkt naar Jasper. “Heb jij toevallig ergens een paar hondenriemen? Dan kunnen we de jongens iets makkelijker meeslepen.”

Jasper lacht ook. “Helaas, normaal heb ik ze altijd bij me, maar vandaag niet.”

Lily staat op en richt zich tot Ilse. “Zijn ze echt zo erg?”

“Ja. Niet normaal, die twee.”

“Dan zullen we inderdaad maar gaan. Maar mag ik je eerst voorstellen aan Jasper?”

Ilse en Jasper schudden elkaar de hand en Jasper zegt: “Jammer dat jullie al moeten gaan. Maar begrijpelijk. En het huis kan maar beter snel in orde zijn met zulke jongens in huis.”

“Inderdaad.” zegt Ilse en ze zucht. Dan vraagt ze: “Jij bent zelf dus niet zo’n Romantiek of Genotsim?”

“Nee hoor, ik ben gewoon een Kennissim. Een stuk eenvoudiger.”

Dan zeggen de meiden gedag. Voordat ze weglopen zegt Lily: “Als we besluiten te verhuizen, bel ik je wel om het nieuwe adres door te geven.”

“Oké, voor een studentenhuis is dit dus echt te klein.” zegt Ilse nadat ze het huis en de kavel hebben bekeken. “Dat betekend dat we gaan verhuizen.”

“Heeft iemand al gekeken naar de kavels hier?” vraagt Milan.

“Ja, dat heb ik al gedaan voordat we hierheen kwamen.” zegt Marnix. “Er is een goede kavel in de buurt van de andere studentenhuizen hier op de campus.”

“Nice.” zegt Lily meteen. “Kunnen we daar meteen heen?”

“Ja, we kunnen direct vertrekken, tenminste, we kunnen gaan inpakken. Want alles wat we vanaf hier meenemen scheelt weer in de kosten.”

“Je hebt hier flink over nagedacht, hè?” vraagt Milan.

Marnix knikt. “Ja, dat heb ik zeker. Als we het doen, moeten we het ook goed doen.” Dan staat hij op om te beginnen met inpakken.

“Wow…” zegt Ilse zachtjes. “Weet je zeker dat we goed zitten?”

Marnix knikt. “Ja, hier moeten we zijn. Dit is dus van ons.”

“Maar het is zo groot.” zegt Milan.

Lily begint te lachen. “Nou, ik denk dat we meer geld hadden dan we dachten.”

“Dat denk ik ook.” zegt Marnix. “Kom, laten we eens gaan kijken.”

Na het huis te hebben bekeken met veel “Wow!” en “Wauw…” gaat iedereen zijn eigen weg. Ilse en Lily gaan meteen hun specialisatie kiezen.

“Hmm… Ik kan wel voor politiek gaan, maar toneel lijkt me veel leuker.” zegt Lily na een tijdje de verschillende mogelijkheden te hebben bekeken.

“Mij lijkt toneel ook het leukst. Doen?”

“Ja, dat doen we.”

Marnix zorgt dat ze officieel de status van studentenvereniging hebben.

“…”

“De naam?” Studentenvereniging J. van Velds.” zegt hij in de telefoon. Ze hebben besloten de vereniging naar hun opa te vernoemen.

En Milan doet wat Genotsims het beste kunnen; plezier maken.

Al snel vertrekken Ilse en Lily naar hun eerste college.

“Oké, de meiden zijn weg. Wat zullen wij gaan doen?” vraagt Marnix aan zijn neef.

“Daten.” is het simpele antwoordt van Milan.

“Dat is een goeie!” roept Marnix uit.

Milan hangt meteen aan de telefoon met de zigeunerin.

“…”

“Oké, tot zo.” zegt Milan en hij hangt op. “Ze komt eraan.”

De zigeunerin is er al snel en wordt enthousiast begroet door de jongens.

Milan krijgt een date met een vrouw die Larissa heet.

“Grappig, je hebt dezelfde naam als mijn tante.”

En Marnix heeft even later Isis tegenover zich staan.

Iets wat geen van beiden ongezellig vindt.

En Milan heeft Larissa al snel overgehaald om een liedje te zingen.

Lily en Ilse komen na een paar uur weer thuis.

“Ik denk dat ik Jasper ga uitnodigen.” zegt Lily.

Ilse kijkt haar nichtje nadenkend aan. “Wat vind je hem?”

Lily schrikt een beetje van die vraag. “Van Jasper? Uhm… Ik weet niet…”

“Vind je hem leuk?”

“Misschien wel een beetje.” zegt Lily. “Maar waarom wil je dat weten?” vraagt ze dan achterdochtig.

“Gewoon, zomaar.” zegt Ilse snel en ze haalt haar schouders op.

“Zie je hem zelf ook wel zitten?”

Ilse knikt en kijkt een beetje weg.

Maar Lily maakt er geen probleem van. “Nou, dan nodigen we hem toch gewoon uit? We zien vanzelf wel wat er gebeurt.”

Dat vindt Ilse een goed plan.

“Hé Jasper, gezellig dat je er bent! Was het goed te vinden?”

“Ja hoor.” zegt Jasper vrolijk. “Je uitleg was erg duidelijk. En het huis is natuurlijk niet te missen.”

Lily giechelt. “Nee, zelfs een blinde kan het vinden door al het lawaai. Milan vind het leuk om de radio en de karaoke tegelijk aan te hebben.”

“Hoi Jasper, leuk je weer te zien.” zegt Ilse wanneer Lily en Jasper binnenkomen.

Jasper glimlacht en zegt: “Ik vind het ook leuk jou weer te zien.”

Ilse bloost een beetje en vindt het niet erg dat Lily de aandacht van Ilse afhaalt. “We wilden je eigenlijk wat vragen, Jasper.”

“Wat willen jullie dan vragen?”

“Nou, we wilden weten of jij misschien ons eerste aspirant-lid wilde worden.”

“Ik? Natuurlijk wil ik dat wel. Lijkt me heel gezellig.” zegt Jasper blij.

“We zullen best aardig tegen je zijn.” zegt Ilse even later plagend tegen Jasper. “Je hoeft niet alle rotklusjes op te knappen.”

“Gelukkig.” zegt Jasper lachend.

“Je weet wel dat je nu een hoop tijd hier moet doorbrengen om een volwaardig lid te worden.” zegt Ilse op een iets andere toon.

“Zolang jij hier ook bent, vind ik dat helemaal niet erg.” zegt Jasper zachtjes. Ilse en Jasper kijken elkaar even aan, voordat je allebei licht blozend wegkijken.

Lily vist haar mobiel uit haar zak. Ze merkt dat Jasper Ilse leuker vindt, maar ze maakt daar geen probleem van. Ze is blij voor haar nichtje en gaat gewoon met wat mensen die ze op college heeft ontmoet kletsen.

Ondanks dat ze beiden een beetje verlegen zijn, zijn Ilse en Jasper al snel naar de muziekkamer die een verdieping hoger ligt. Daar hebben ze tenminste een beetje rust.

“Weet je, ik ken je pas kort, maar ik vind je erg leuk.” zegt Jasper zachtjes.

“Ik vind jou ook heel leuk.” zegt Ilse.

Jasper leunt iets naar voren. Dan stapt hij achteruit. “Misschien… Misschien gaan we iets te snel.” zegt hij en hij draait zich om.

Maar Ilse stapt dan om hem heen en pakt Jasper vast. Ze kijkt hem even aan en zoent hem dan. En hoewel Jasper zei dat hij het te snel vond gaan, pakt hij toch Ilse stevig vast en trekt hij haar dichter naar zich toe.

Al snel vergeten Ilse en Jasper alles om zich heen. Daardoor merken ze niet dat er iemand de trap op komt.

“Zo, gaat het lekker?” vraagt Isis luid terwijl ze naar de bar loopt. Geschrokken laten Ilse en Jasper elkaar los.

“Ik… Ik moet maar eens gaan.” mompelt Jasper voordat hij met een rood hoofd de kamer uit wilt lopen.

Ilse houdt hem heel even tegen. “Ga je weg vanwege mij?”

“Nee.” zegt Jasper meteen. “Maar ik hou niet zo van een publiek.” Even pakt hij haar hand vast. “Ik zie je snel.” zegt hij en hij geeft Ilse een vlugge zoen. Dan vertrekt hij echt.

Ilse blijft even verbaast achter, maar gaat dan naar beneden. Daar treft ze Lily bij de pooltafel aan. Die kijkt glimlachend op. “Zo, waar waren jij en Jasper opeens gebleven?”

“Oh, boven.” zegt Ilse onschuldig.

“Was het leuk boven?” vraagt Lily plagend terwijl ze de keu richt.

Een glimlach vormt zich om Ilse’s mond. “Ja, het was best leuk.”

Ondertussen zijn Marnix en Isis naar de bovenste verdieping gegaan, waar een bubbelbad gekomen is.

“Dit is heerlijk.” zegt Isis genietend.

“Ik weet een manier om het nog beter te maken.” zegt Marnix veelbetekenend.

“Hoe dat?”

“Kom maar dichterbij.”

“Zo is het inderdaad nog beter.” mompelt Isis en ze laat hand zachtjes langs Marnix’ gezicht glijden.

“Ik had het eigenlijk over iets anders.” zegt Marnix en zijn vingers friemelen aan de sluiting van Isis’ bikini.

Isis giechelt. “Ook dat is een goed idee.”

Marnix geeft Isis een zoen en zegt dan: “Verdomme, ik krijg die sluiting niet open.”

Maar even later zijn bikinisluitingen geen probleem meer.

Challengefields 4

Het huis van Cisko en Larissa is flink verbouwd. De indeling is veranderd en er is een tweede verdieping bij gekomen.

Ze moeten beide erg wennen aan de stilte in huis. Ze hadden dan niet erg veel drukte met Marnix in huis, maar zonder hem is het toch heel anders.

Maar al snel besluiten ze van de rust die ze nu hebben te genieten.

Marnix en Milan hebben ook een specialisatie gekozen. Marnix heeft gekozen voor kunst en Milan voor psychologie, met als motivatie; ‘Als ik anderen beter snap, kan ik ze misschien ook sneller overhalen tot een date.’

Universiteit

Lily heeft buiten de tijd die ze aan de studie besteed een nieuwe passie gevonden. Ze geeft iedereen waarvan zij vindt dat die het nodig heeft een make-over. En ze heeft er talent voor.

“Je hebt gelijk, Lily! Dat langere haar staat me veel beter!”

“Dus je bent er blij mee?”

“Zeker weten!”

Marnix ‘werkt’ verder aan zijn levenswens.

“Rood staat je leuk, Andrea.”

“Dank je. Je ziet er zelf ook heel leuk uit, zo zonder shirt.”

Marnix lacht, trekt Andrea tegen zich aan en zoent haar. “Jij mag je bovenstukje anders ook best los doen.”

Andrea lacht ook, maar protesteert niet.

Al snel is de aspirantenperiode van Jasper over en is hij een volledig lid van de studentenvereniging.

“Je mag hier nu ook komen wonen.” zegt Milan tegen hem. “Wil je dat?”

“Dat zou ik erg leuk vinden.” zegt Jasper enthousiast.

“Er is wel een voorwaarde.”

Jasper slikt. “En dat is?”

“Het gaat over mijn zusje. Als je Ilse pijn doet, maak ik je af.”

Jasper knikt. “Daar kan ik mee leven, want ik ben niet van plan haar pijn te doen. In die korte tijd ben ik helemaal gek op haar geworden. En ik weet nu al dat ik haar niet meer kwijt wil.”

“Mooi zo.” zegt Milan. “Dan heet ik je welkom in Studentenvereniginghuis J. van Velds.”

Wanneer Ilse terugkomt van college is ze erg verbaast wanneer ze Jasper ziet. “Wat doe jij al hier?”

Jasper glimlacht. “Ik woon hier.”

“Je… Je woont hier? Echt?”

Milan knikt.

Ilse trekt Jasper overeind en slaat haar armen om zijn nek. “Geweldig.” zegt ze zachtjes.

“Dus je vind het niet erg?”

“Nee, ik vind het fantastisch.” en als bevestiging geeft Ilse hem een zoen.

Milan fluit en zegt: “De slaapkamers zijn boven.”

“Hou je kop.” zegt Ilse voor ze weer verder zoent.

Wanneer Lily hoort dat Jasper vanaf dan bij hun woont, rent ze naar de telefoon en belt ze een paar mensen.

“…”

“Met mij! Togafeestje, hier, nu. Kom je?”

De anderen lachen even om Lily’s idee, maar gaan dan toch op zoek naar lakens om toga’s van te maken. Ilse en Jasper besluiten samen de partyscore wat te verhogen.

Beneden zijn Marnix en Milan met een paar andere jongens gaan kaarten.

En Lily maakt als goede gastvrouw een praatje met iedereen die uitgenodigd is.

“Maar Lily, dat is toch geen toga?” vraagt Josef, een jongen die Lily op de campus heeft ontmoet.

“Jawel.” zegt Lily met een grote lach op haar gezicht. “Dit is een alternatieve toga. Daar zou jij toch alles van moeten weten.”

Josef schiet in de lach en pakt hoofdschuddend een keu.

En Lily gaat achter het huis met Andrea bellen blazen, waar ze helemaal melig van worden.

Uiteindelijk heeft ook Milan een toga aangedaan en gaat hij naar de karaoke machine. Uit volle borst zingt hij met de tekst mee.

Al snel sleept hij zijn zus mee en geeft haar ook een microfoon.

“Moet dit?” vraagt Ilse met een zucht.

“Ja, dit moet! Het is leuk!” roept Milan enthousiast.

En ook al wilde ze eerst niet zingen, even later zingt Ilse net zo enthousiast als haar tweelingbroer.

Het feest is een groot succes en pas diep in de nacht keert de rust in het studentenvereniginghuis terug.

Challengefields 3

Lichtelijk geïrriteerd luistert Lis naar een flauwe mop van Steven, een jongen die met haar mee naar huis is gekomen. Wanneer Steven in lachen uitbarst om zijn eigen mop, doet Lis alsof ze het ook erg leuk vind.

‘Oké, hij is een eikel. Maar ik wil een eerste zoen. En als ik die wil, zal ik duidelijk het initiatief moeten nemen.’

Beseffend dat eigenlijk alle jongens op school zo vervelend zijn, besluit Lis inderdaad maar tot actie over te gaan.

“Steven, je bent zo grappig!” zegt ze enthousiast. Op zachtere toon voegt ze eraan toe: “En ook heel lief…”

Blozend kijkt Steven naar beneden.

‘Dit is haast te makkelijk.’ denkt Lis. “Je hoeft niet zo verlegen te zijn.”

Voorzichtig kijkt Steven naar Lis op.

Lis grijpt haar kans en drukt een snel een zoen op Steven’s mond.

Niet veel later moet Steven gaan, iets wat hij erg jammer vindt. Lis denkt daar anders over.

‘Zo, hoepel nou maar weer op, ja. En kom ook niet meer terug.’

Die avond, wanneer Kristof net terug is uit zijn werk, wordt de verjaardag van Kelsi gevierd.

Nadenken hoeft ze niet te doen over haar wens. Ze weet precies wat ze wilt. Vol vertrouwen blaast ze haar kaarsjes uit.

“Kom op, springen!” roept William.

Sil valt hem meteen bij. “Ja, kom op, Kelsi!”

“Oké, daar ga ik dan.” zegt Kelsi en ze springt de lucht in.

“En? Hoe zie ik eruit?” vraagt Kelsi.

“Je ziet er prachtig uit, lieverd.” zegt Kristof trots.

“Maar die kleding ziet er niet uit.” mompelt Lis.

Kelsi kijkt Lis’ kant uit en sist haar toe: “Nou, volgens mij was jij degene die opgroeide als een tutje.”

Voordat de boel uit de hand kan lopen, vraagt Kristof: “Kelsi, wat zijn je wens en levenswens geworden?”

“Ik heb gekozen voor rijkdom, net als Ilse.” zegt Kelsi trots. “En ik wil Chef de Clinique worden!”

Ondanks haar rake opmerking tegen Lis, gaat Kelsi snel naar boven voor een andere outfit. ‘En dit kapsel kan ook echt niet meer.’

En met haar nieuwe outfit en kapsel heeft ze pas echt het gevoel dat ze geen kind meer is.

Universiteit

“Goede-… Oh, stoor ik?”

Geschrokken staat Ilse snel op vanaf Jasper’s schoot. “Ik… Uhm…”

“Ik wilde net mijn opdracht maken…” mompelt Jasper.

Lily giechelt. “Ho maar, ik wil het niet eens weten. Maar Josef is hier zo. En ik wil hem vragen ons nieuwe aspirant-lid te worden, dus willen jullie nog even wachten met hem afschrikken?”

“En wat is dit?” vraagt Josef even later plagend. “Alternatieve alledaagse kleding?”

“Inderdaad!” zegt Lily met een grote grijns.

Josef schudt zijn hoofd. “En dan kijken sims mijn wel eens vreemd aan… Maar wat is de vraag die je niet over de telefoon wilde stellen?”

“Ik wil vragen of je aspirant-lid wil worden van de studentenvereniging.”

Josef krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. “Dat lijkt me geweldig.” zegt hij oprecht. “Zolang je maar niet verwacht dat ik nu een toga ga dragen. Ook geen alternatieve toga.”

Lily lacht geniepig. “Dat zullen we nog wel eens zien. Maar eerst wat anders.”

“Wat dan?”

“Mag ik je een kleine make-over geven?”

Josef schrikt. “Wat? Maar… Ik wil mijn staart niet kwijt!”

“Ik haal hem er ook niet af.” zegt Lily snel. “Ik wil je staart alleen zo doen dat hij je nog leuker staat.”

Nog steeds niet overtuigd wordt Josef door Lily in de stoel gezet.

“Kom op, een beetje vertrouwen.” zegt Lily. “Ik heb hier talent voor.”

“Kijk niet zo.” zegt Lily wanneer ze klaar is. “Het is leuk geworden.” Om het te bewijzen houdt ze hem een spiegel voor.

Verbaast kijkt Josef naar zijn spiegelbeeld. “Oké, ik neem al die blikken terug. Je hebt er inderdaad talent voor. En ik vind het nog leuk ook.”

“Mooi zo.” zegt Lily trots.

Te tijd vliegt wanneer je lol hebt Het duurt dan ook niet lang voordat het eerste examen voor de deur staat en iedereen de laatste feitjes in zijn of haar hoofd stampt.

En wanneer het tijd is voor het examen zelf, sprinten de meesten de deur uit, bang dat ze te laat zullen komen.

Maar niemand hoefde zich zorgen te maken. Ze komen allemaal terug met een mooie 10.

Challengefields 1

Magda, een meisje wat Ruben uit school heeft meegenomen, slaakt een zucht.

“Wat is er?” vraagt Ruben.

“Dodo is zo’n schatje. Ik zou zelf ook wel een kat willen.”

“Hé, ben je hier voor mij of voor mijn kat?” vraagt Ruben plagend.

Magda plaagt hem terug door te doen of ze daar serieus over na moet denken, wat haar een kietelaanval van Ruben oplevert.

Dan ploffen ze op de grond neer en kletsen ze over ze van alles, tot Luuk roept.

“Komen jullie ook? Dan kan Britt gaan opgroeien.”

Buiten Magda is er ook een collega van Tamara die bij het opgroeien bij de jongste van Velds aanwezig is.

Samen met haar vader blaast Britt de kaarsjes uit.

Luuk zet haar op de grond en even wiebelt ze onzeker op haar benen. Maar dan springt ze de lucht in.

Trots bekijkt Britt zichzelf. Dan richt ze zich tot haar vader. “Nu mag ik ook naar school en allemaal nieuwe mensen ontmoeten?”

“Ja, na het weekend mag je voor het eerst naar school. Maar wil je nu niet eerst een stukje taart?”

Britt schudt haar hoofd, draait zich om en rent de trap op.

En even later komt ze beneden in een outfit die ze leuker vindt.

“Nu wil ik pas taart.”

Ruben neemt Magda mee naar buiten om nog even gezellig te kletsen en lol te trappen.

Maar al snel is het tijd voor Magda om naar huis te gaan.

“Dit moeten we snel weer doen.” zegt Ruben en hij geeft haar een knuffel.

Magda zegt niks terug, maar legt haar armen om Ruben’s nek en kijkt hem aan.

“Magda, ik…” zegt Ruben, maar Magda legt hem het zwijgen op.

“Sst, stil nou.”

“Maar-”

“Voelt dit niet goed?” vraagt Magda en ze legt haar voorhoofd tegen dat van Ruben. Ruben mompelt dat het wel goed voelt en voor dat hij verder kan praten zegt Magda: “Ik vind je leuk, Ruben. Heel erg leuk.”

Ruben denkt aan Ella en wilt een stap achteruit doen.

Maar Magda trekt hem aan zijn schouders zachtjes dichterbij en zoent hem.

Ook al is er iets in zijn achterhoofd wat protesteert, geeft Ruben zich helemaal over aan de zoen met Magda. Het stemmetje in zijn hoofd probeert zijn aandacht te trekken, maar zijn gevoel verdringt dat stemmetje en laat hem alleen nog maar denken aan hoe goed het voelt om met Magda te zoenen.

Wanneer Magda even later vertrekt, laat ze een verwarde Ruben achter.

------ Einde Update ------