Het leven

na de doodUpdate 7

Cruz

Mijn hart begint nu ineens te bonken.“Maar…” stamel ik,“meen je dat nu?”Dieter kijkt me even smekend aan.

Snel pak ik de ring uit de doos endoe hem aan mijn vingers.Het is prachtig om te zien hoe mijn ring aan mijn vinger glinstert.“Dus, je wilt het?” vraagt Dieter nog een keer.

En of ik dat wil!“Maar ja, natuurlijk wil ik met je trouwen!”Ik vlieg in zijn armen en ik heb het gevoeldat ik nooit van mijn leven uit zijn armen wil gaan.

“Cruz,” zegt Dieter,“je weet niet hoe gelukkig je me maakt,”“En jij mij. Ik ben zwanger en we gaan trouwen!Hoe ongelooflijk is dat!”

En dat wordt natuurlijk gevierd…

De volgende dag zitten we ‘s ochtend op de bank.Dieter slaat zijn arm rond mijn nek en houdt mijn hand stevig vast.“Zullen we vandaag al vertrekken?” vraagt hij.Ik moet nog even slikken…

“Maar we hebben nog altijd geen huis,”Dieter lacht wat.“Daar moet je geen zorgen over maken.Dit moet normaal gezien een verrassing blijven maar…ik heb al alles voorzien,”

“Meen je dat nu?”Dieter knikt, alsof er niets aan de hand is,“je denkt ook aan alles, hèmaar natuurlijk wil ik vandaag hier nog weg,”Ik spring op zijn schoot en geeft hem een dikke knuffel.

“Meen je dat nu?”Dieter knikt, alsof er niets aan de hand is,“je denkt ook aan alles, hèmaar natuurlijk wil ik vandaag hier nog weg,”Ik spring op zijn schoot en geeft hem een dikke knuffel.

Niet zoveel later

zijn ze

vertrokken!

Een uurtje rijden naar Droomzicht zijn we tochveilig thuis aangekomen.Hier staan we dan, voor ons nieuw huisen het is zó prachtig!

Dieter is snel naar binnen gegaan om te kijkenvoor een nieuwe job. Dat doet me denken aanhet begin van onze universiteitsleven.Toen heeft Dieter ook snel achter de pc gekropen.

“Hebbes!” roept hij uit,waarschijnlijk heeft hij de job die bij hem past gevonden,“leerkracht basisonderwijs! Dat is te gek!”

Uiteraard ben ik blij voor hem.“Wat leuk! Wanneer mag je beginnen?” vraag ik.“Morgen al!” is zijn antwoord.Wat ben ik trots op mijn verloofde!Voor werk ben ik tja… niet echt klaar voor.

Opeens is

het grote moment

aangebroken!

Paar dagen later, nadat we in ons huis zijn getrokkengaan we trouwen. Ook al is er een feest zonder uitgenodigden.Dieter heeft een tijdje geleden contact gebroken met zijn moederen mijn stiefzus kan ik niet uitstaan.Welke keuze blijft er dan nog over?

“Ik vind wel jammer dat niemand geïnteresseerd isom onze huwelijksfeest bij te wonen. Nou ja…dat kan me niet schelen. Zolang ik maar met jou trouw,”Eigenlijk kan ik niets anders dan Dieter gelijk geven.

We toosten… zo lang we samen heel goed hebbenen natuurlijk op mijn zwangerschap!

Uiteindelijk kan het ‘ja-woord’ gedeeld wordenen na een tijdje kan ik mezelf officieel ‘mevrouw Somers’ noemen.

Dieter heeft zelfs een huwelijksreis geplandwaar ik helemaal niets van weet.Wat is hij toch een schatje…een vakantie gepland waar we allebei tot rust komen.Even van de stress af.

Na heel lang

rijden en

vliegen…

We zijn aangekomen op het Twikkii Eiland.In het hotel logeren is niets voor ons en daarom hebben weeen vakantiehuis gekocht.Het ziet er vooral prachtig uit!

Naast mij hoor ik Dieter diep zuchten.“Ik heb geen zin om de rest van de dag binnen te zitten.Ga je mee naar het strand?” stelt hij voor.Daar heeft hij helemaal gelijk in wantvakantie is véél meer dan je denkt!

Eens op het strand aangekomenheb ik zin om te gaan zonnebaden.Ik leg een handdoek op de gronden smeer me goed in met zonnebrandcrème.

Terwijl Dieter zin heeft om een of ander vuurdans te leren.

En joepie, het begint te regenen.“Fuck, het regent!” roep ik het uit en kijk even rondwaar Dieter nu uitspookt. Nergens zie ik hem.“Dieter!” roep ik nog een keer.

Ik haal mijn schouders op.Nergens zie ik een gebouw waar ik me eventegen de regen kan schuilen.Bij de toiletten kun je wel onder een dak van leem en strostaan tegen de regen. Snel loop ik daar naartoeen daar zie ik Dieter.

Hij draait zich om en kijkt geschrokken aan.In één beweging neemt hij me vast en kust me.“Waar was je?”“Ik was aan het zonnebadentot het begon te regenen,”

Na een halfuur blijft het regenen.Het heeft dus geen zin om hier nog te blijvenen we vertrekken dus terug naar ons vakantiehuis.Bye bye, mijn schoon kleurtje… of tochalleen voor vandaag.

‘s Avonds in ons vakantiehuis is Dieter vandaag de kok van het huis.Hij maakt één van mijn lievelingsgerechten:‘Grootmoeders Kommetje Troost’Al wil ik het ook eens zelf maken en recept aan Dieter vragen,maar hij beweert dat het recept in zijn familie blijft.

Een tijdje later is de soep klaar…

en we kunnen aanvallen!

Even later is er niet zoveel te doen in huisen alle activiteiten, musea enzoverder is geslotendus we kunnen niets anders doen dan slapenen afwachten tot de volgende dag aanbreekt.We zeggen elkaar even ‘slaapwel’ envertrekken naar dromenland.

De volgende dag staat ‘een ruïne bezoeken’in ons vakantieprogramma.Daar is eigenlijk niet veel te doen,maar je kunt wel heerlijk wandelenen foto’s maken.

“Cruz!” roept iemand naar mij.Oh, het is Dieter maar, “ik zal een foto van je trekkenmet die fontein erbij,”Dat is een goed idee, denk ik bij mezelfen zo gezegd zo gedaan!

“Kom, we gaan eens dichterbij die fontein,” stel ik vooren we wandelen verder.

We hebben onze plek aan de fontein gekozenom te gaan zitten en genieten van het waterdie naar beneden stroomt.Ik zit daar met een big smile op mijn gezichtmaar Dieter daarentegen…

“Kijk!” roept Dieter ineens,“we kunnen eens naar boven gaan engenieten van het prachtig uitzicht!”Twijfelachtig kijk ik toe… maarja,we zien wel wat het wordt!

En inderdaad, het is zo prachtig!Je hebt het uitzicht op het fontein,de rest van de ruïne…Gewoon prachtig om te zien!

“Wat denk je? Gaan we naar het strand?Ik heb het hier helemaal gehad,” stelt Dieter vooren pakt liefdevol mijn hand vast.Ik moet alweer blozen. “Ja, hopelijk regent het niet weer hè,”lach ik.“Nee, op de radio hebben ze gezegddat de hele dag droog blijft. Hopelijk,”Ik knik goedkeurend en we vertrekken naar het strand.

Maar we gaan niet naar hetzelfde strand als gisteren.Strand Zuideinde, daar zijn leuke souvenirs te koopen het leukste: aan het strand staat een mysterieuspiratenschip.En oh, daar staat fotograaf Dieter weer vlak voor mijn neus!

We kunnen het niet latenom plezier te maken op het piratenschip.

Dieter hijgt de piratenvlag open dit is het resultaat.Eerlijk gezegd moet ik lachen met de piratenvlag,daar staat zo’n konijn die als een piraat eruitziet.

Ik heb ook het mooie uitzicht naar het strand.

Dieter heeft de kapiteinshut geplunderdmaar heeft niets verdachts gevonden.

Omdat de weerman heeft gezegddat de hele dag zonnig en droog blijft,heb ik besloten om op het strand te gaan zonnen.

Zonder te merken dat er foto’s van mij wordt gemaakt…

Maar daarna komt Dieter er snel bij…

Een tijdje later krijg ik een mooi resultaat,een lekker bruin kleurtje.

Dieter daarentegen…“Haha, ons lekker gekookt kreeftje!” kan ik niet lachenom te lachen.“Lach maar,” mompelt Dieter boos.

“Daar moet ik een foto van trekken,”Ik pak Dieter zijn fotocamera af en trekt een fotovan Dieter, die meisjesachtig naar me wuift.

Even verder verkopen ze leuke souvenirs en sieraden.Daar hebben we even rondgekeken en ik hebvoor een wenkbrauwpiercing en bijhorende naalden gekozen…

Ook een klein schatkistje heb ik genomen.

Aan de kassa reken ik af.Achter mij staat Dieter te mokken.“Komaan, doe even normaal,”Verward draai ik me om. “Wat?”“Tja, met die wenkbrauwpiercing…”Ik negeer hem. Mag ik niets kopen wat ik zelf wil?

Even verderop staat er een man die de vuurdans doet.Ik ben uiteraard geïnteresseerd en vraagt aan hemof hij me een vuurdans wil leren.Natuurlijk wil hij dat doen!

Het leven

na de doodWordt zeker vervolgd!