Havenman met visie
-
Upload
cees-vingerling -
Category
Documents
-
view
214 -
download
1
description
Transcript of Havenman met visie
A André Kramer Havenman met visie
‘Iedere keer als ik door de havens rijd en ons bedrijf zie, krijg ik inspiratie.’
Aan het woord is André Kramer, unaniem door de Kyoto persclub gekozen
tot Havenman van het jaar 2007. Kramer blijkt een nuchtere Rotterdammer te
zijn, wars van pretenties en een sociaal bewogen mens. De jonge ondernemer
vertelt dat het ondernemen hem met de paplepel is ingegoten en hij zijn succes
alleen maar bereikt heeft door ‘bloed, zweet, tranen en keihard buffelen’.
‘Ik had altijd de drijfveer om de grootste te worden. En dat is gelukt’
Tekst Esther KreuknietFoto’s Bastiaan van Musscher
TALKIESSUCCESS STORIES 146
André Kramer Havenman met visie
’Elke keer als ik naar ons bedrijf rijd, krijg ik inspiratie’
TALKIESSUCCESS STORIES 147
UDe voornaamste reden dat André is
onderscheiden is zijn lef, ondernemings-
geest en ook nog eens de jongste
havenman is uit de geschiedenis. Een eer,
vindt André, want de lat ligt hoog met
illustere voorgangers als Jan Ebus van
Seabrex, Mai Elmar, directeur Cruise
Terminal Rotterdam of Hans Vervat,
directeur Matrans Marine Services, to
name a few. Zijn vader Marcel was de
grondlegger van het stuwadoorsbedrijf.
André heeft de Kramer Group met zijn
visie tot een geduchte concurrent
gemaakt tussen de wereldspelers in de
grootste haven van Europa.
De jonge ondernemer ontvangt Talkies in
zijn schitterend ingerichte kantoor midden
in de haven. In de schaduw van de grote
Delta-terminal van ECT en die van APM-T
(Maersk) op de Maasvlakte bevindt zich
Kramers eigen Rotterdam Container
Terminal (RCT), een terminal speciaal voor
het laden en lossen van containerkust-
vaarders en binnenvaartschepen. Pal
voor onze neus worden schepen gelost
door immense kranen, en vliegen de
treinen en vrachtwagens met containers
aan je voorbij.
Uit wat voor gezin kom je?
‘Ik kom uit een echt Rotterdams gezin.
We zijn met z’n vieren; mijn broer en twee
zussen, ik ben de jongste. Mijn vader was
altijd actief in de haven.’
Met de paplepel ingegoten of ben je met
een gouden lepel in je mond geboren?
‘Met de paplepel ingegoten, tot mijn
negende ging ik altijd mee naar de
havens waar mijn vader zijn bedrijf had.
Toen ik negen werd, verhuisden we naar
Jersey en dat heeft mijn leven wel
veranderd. Ik moest op kostschool om
goed Engels te leren en mocht alleen de
weekenden en vakanties naar huis.’
Heeft de kostschool je gevormd?
‘Dat heeft me wel veranderd; zo onder
moeders rok vandaan naar kostschool. Ik
kom uit een heel beschermde omgeving
en een warm gezin. Naar zo’n kostschool
gestuurd worden was een behoorlijke
cultuurshock want ik sprak helemaal
geen Engels. Ik belandde in een
onbekende omgeving, moest een
kostuum aan, raakte heel erg afgezon-
derd van de wereld daarbuiten. Maar dat
moest toen wel, anders werd de
achterstand te groot. Als ik nu terugkijk
merk ik wel dat ik veranderd ben ten
opzichte van mijn zussen en mijn broer, ik
ben meer een Einzelgänger.’
Wat heb je van huis uit mee gekregen?
‘We komen uit een hele hechte familie en
mijn vader heeft ons in het bijzonder
bijgebracht dat we altijd heel goed voor
elkaar moeten zorgen. Het is ook een
familiebedrijf. Dat houdt de familie bij
elkaar, het is de motor van de familie. Mijn
vader sprak vroeger met mijn moeder aan
de eettafel wel altijd over de zaak. Nu
merk ik nog, ook al is hij met pensioen en
geniet hij in Spanje van het leven, dat hij
dolblij is als ik langskom en met hem over
de zaak praat. Sterker nog, hij heeft het
nergens anders over, de zaak is zijn
hobby, zijn leven.’
Hoe is jouw vader begonnen?
‘Als glazenwasser in Delfshaven. Al zijn
geld moest hij afgeven aan zijn moeder.
Toen hij mijn moeder ontmoette zijn ze
snel getrouwd. Hij had een neef die ook
glazenwasser was dus dat is hij ook gaan
doen. Het probleem van glazenwassers is
dat niemand zijn ramen wil laten zemen
als het regent. Om zijn mensen aan het
werk te houden liet hij ze garages
opruimen, hij spoot chassis schoon bij
CKT. Zo is hij in aanraking gekomen met
containers die aankwamen in de haven,
want daar zat natuurlijk een cargo residu
in en hij mocht de binnenkant van de
containers gaan schoonspuiten. Dat
leverde meer op dan de glazenwasserij.’
Hoe ben je in het vak gerold?
‘Ik heb mijn MBA in Foreign Economics
gehaald en heb een tijdje op Jersey bij
ABN AMRO gewerkt. Op een gegeven
moment vroeg mijn vader of ik niet naar
Rotterdam kon komen. Mijn broer runde
het bedrijf in Jersey, was getrouwd en
gesetteld. De Kramer Group zat net in
zwaar weer door mismanagement en
was net aan een reorganisatie begonnen.
We hebben ons toen in 1999 gevestigd
op de Maasvlakte. Met de verkoop van
Kramer Botlek aan de ECT, had mijn
vader dit stuk grond van 2,6 hectare
bedongen. We huurden dat van de ECT
maar wilden het huren van het Havenbe-
drijf. Daar zijn we jaren mee bezig
geweest. Uiteindelijk zijn we in 2002 hier
begonnen en nu is het up and running.’
De Kramer Group is explosief
gegroeid; wat is je drijfveer?
‘Toen wij hier kwamen waren er vier grote
concurrenten. Ik had altijd de drijfveer om
de grootste te worden. En dat is gelukt.’
Wat is je kracht?
‘Ik kan met iedereen omgaan. Of het nou
de jongen is die op de wasplaats staat of
de burgemeester van Rotterdam. Ik vind
dat leuk, ben geïnteresseerd en sociaal.’
Ons kent ons in Rotterdam; hoe
belangrijk is je netwerk?
‘Het voordeel is dat ik vanaf heel jong
meedraai, ik heb zo’n vijftien jaar ervaring
en mensenkennis. Ik weet van overna-
mes, wie waar werkt, wat je tegen
iemand kan zeggen; dat leer je allemaal
en ik zit er bovenop. Maar ik denk dat het
in iedere sector zo is, het is een kleine
wereld.’
Is het een kwestie van gunnen in de
haven?
‘Uiteindelijk is de prijs altijd het meest
bepalend, maar gunnen speelt wel een
rol.’
Wat zijn de belangrijkste zakelijke
ontwikkelingen geweest in de haven?
‘Er is een enorme verschuiving geweest
richting het westen. Ik denk dat ECT zich
op termijn gaat terugrekken van de home
terminal en dat gedeelte ook naar RST
zal gaan. Er is kaderuimte tekort dus de
Maasvlakte gaat uitbreiden. Binnenkort
begint de aanleg van Maasvlakte II, dat is
belangrijk voor heel Nederland. Transport
over de weg wordt dramatisch dus we
zullen meer treinverkeer en transport over
het water zien. De visie van het Havenbe-
drijf is om containers via de binnenvaart
naar een Transferium bij Gorinchem te
transporteren. Daar worden de containers
’Uiteindelijk is de prijs altijd bepalend’
TALKIESSUCCESS STORIES 148
overgeladen van vrachtwagens in
binnenvaartschepen en vervolgens
getransporteerd naar de dedicated
terminal.’
Wat zijn je ambities?
‘Om de Kramer Group te laten groeien,
ongelimiteerd. ‘
Je hebt ook diverse horecazaken, wat
vind je zo leuk aan de horeca?
‘De diversiteit. We hebben een zaak in
Brielle, de Lumey, een participatie in een
loungezaak in New York en Los Angeles.
En we gaan een groot entertainmentcom-
plex bouwen aan de N57 in de buurt van
Rockanje.’
Je bent gekozen door de Kyoto
persclub tot havenman van het jaar.
Wat betekent dat voor je?
‘Ik vind het een heel groot compliment
voor de medewerkers van de Kramer
Group, met name voor wat we de
afgelopen jaren met deze terminal
hebben bereikt. We zijn hard gegroeid,
tien jaar geleden hadden we nog veertig
man in dienst en nu meer dan honderd.’
De jongste Havenman van het jaar, trots?!
‘De jongste Havenman van het jaar vóór
mij was Peter Goedvolk. Daarvoor denk
ik Hans Vervat en die is inmiddels zestig!
Ik was toen zo trots op hem en zei nog
tegen mijn vrouw: dat is toch wel de
kroon op je werk als je die titel krijgt. En
nu ben ik het zelf! Normaal is het iemand
die een enorme staat van dienst heeft of
die met pensioen gaat en ik was 34 toen
ik de titel kreeg. Dus de lat ligt hoog voor
de volgende!’
Hoe ga je om met het Gemeentelijk
Havenbedrijf, de politie en de vakbond?
‘Ik heb met name veel kritiek gehad van
de vakbonden, want we hebben geen
Haven-CAO, wij gebruiken de Metaal-
CAO. Toen ik benoemd werd tot
Havenman van het jaar kreeg ik direct
kritiek van de vakbond. Van onze
medewerkers zelf hebben we nooit
commentaar gehad maar vooral de
vakbond en Radio Rijnmond zaten me op
de hielen. Inmiddels hebben we de CAO
aangepast.’
Wie zijn je voorbeelden in Nederland?
‘Hans van Breukhoven vind ik een kei van
een zakenman. Hij heeft lef en ik vind
hem heel creatief werken.’
Hectisch bestaan
Hoe kom je in deze hectiek tot
ontspanning?
‘Ik heb een boot in de haven van
Hellevoetsluis en mijn ouders hebben een
appartement in Spanje. Met mijn dochter
ga ik wel eens naar een pretpark. Mijn
gezin is mijn basis, mijn thuis. Ik heb een
ongelooflijk drukke baan, ik ben soms
van zeven tot elf uur in de weer. Ik zie het
ook niet als werk, mijn privé- en
zakenleven lopen door elkaar. Ik moet me
volledig geven, het is een job waar je niet
vaak thuis bent maar de zondag is heilig
voor mij, dan ben ik thuis.’
Hoe vind je inspiratie?
‘Elke keer als ik hiernaartoe rijd en ik onze
zaak zie. Een paar jaar geleden lag hier
alleen nog maar zand en nu staat er een
hele kade waar de containers overheen
gaan. Ik heb die kraan bijvoorbeeld in
China laten bouwen, voor zes en een
kwart miljoen euro. Als ik al die bedrijvig-
heid zie, ben ik heel trots.’
Financier je alles uit eigen middelen?
‘Merendeels, ja.’
Ben je trots op wat je bereikt hebt?
‘Ik heb veel geluk gehad. Ik had enorm
de wind in de zeilen, alles zat mee. Het
havenbedrijf bood een stuk kade aan. Na
jaren overleg en knokken kregen we een
plaatsje. Op het moment dat we gingen
investeren was er een historisch lage
rente, door de bouwfraude lagen de
prijzen 30 procent lager dan nu, ik had
geluk met de locatie en ik zit in een markt
waar de containers om je oren vliegen!
Bovendien heeft niemand capaciteit, en
het volume uit China wordt steeds groter!
Dus ik vind dat ik veel geluk heb gehad:
op de juiste plaats en op de juiste tijd.
Mijn vader heeft wel eens gezegd dat ik
een zondagskind ben, gelukkig ik besef
het wel.’
Doen jullie aan maatschappelijk
verantwoord ondernemen?
‘We doen veel aan goede doelen; we
sponsoren vijf teams met de Roparun, we
hebben een benefietgala georganiseerd
voor de Daniel den Hoed Kliniek en ik doe
veel met de Rotary in Hellevoetsluis.’
Is geld belangrijk voor je?
‘Helemaal niet, maar dat is makkelijk
gezegd in mijn situatie. Ik ben in een hele
beschermde omgeving opgegroeid en
heb het altijd heel goed gehad. Mijn vader
weet hoe het is om geen geld te hebben,
hij heeft elk dubbeltje om moeten draaien.
Ik denk tot op zekere hoogte wel na over
grote aankopen, maar als ik iets echt
mooi vind dan koop ik het.’
Tips voor jonge ondernemers?
‘Je moet een eigen bedrijf niet ambiëren
als je een zenuwlijder bent, dan ben je
niet geschikt. Als je wel geschikt bent,
moet je er niet te lang mee wachten, dan
moet je er voor gaan. En van fouten leer
je, dus als je jong bent kunt je die druk
nog wel aan.’ •
TALKIESSUCCESS STORIES 149