Fysieke ontwikkeling: tekst 1

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Fysieke ontwikkeling: tekst 2

Feldman, R. (2012). Levenslooppsychologie. Essex: Pearson Education.

Seksuele ontwikkeling: tabel Freud

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Seksuele ontwikkeling: tekst

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Persoonlijkheidsontwikkeling: tekst 1

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Persoonlijkheidsontwikkeling: tekst 2

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Persoonlijkheidsontwikkeling: tekst 3

Feldman, R. (2012). Levenslooppsychologie. Essex: Pearson Education.

Persoonlijkheidsontwikkeling: tabel zelfbeeld

Deleu, I. & Deleu, S. & Franssen, M. & Valcke, A. & Vandersmissen, R. & Vanhoecke, P. & Vanovermeire, P. (2015). SOWiEso: De mens in ontwikkeling. Mechelen: Plantyn

Sociaal-emotionele ontwikkeling: cartoons generatiekloof

Cartoons zijn verwijderd omwille van autuersrechten. Door op de links te klikken kan je deze terugvinden.

DuChateau, K. (2018). De week van… Kim. Geraadpleegd op 26 januari 2018 via http://facebook.com/vrtnws

https://pbs.twimg.com/media/DUXSq0HW4AIRmjn.jpg

Knack Weekend. (2017). Levensstijl en leeftijd: de botsing der generaties. Geraadpleegd op 26 januari 2018 via http://weekend.knack.be/lifestyle/radar/levensstijl-en-leeftijd-de-

botsing-der-generaties/article-longread-806577.html http://weekend.knack.be/medias/11917/6101629.jpg

Carter, J. (2017). Different tech devices by generation. Geraadpleegd op 26 januari 2018 via https://www.cartoonstock.com/cartoonview.asp?catref=jcen1974

MemeCenter. (2012). Eldery Wisdom. Geraadpleegd op 26 januari 2018 via https://www.memecenter.com/fun/79555/elderly-wisdom

Sociaal-emotionele ontwikkeling: tabel

Deleu, I. & Deleu, S. & Franssen, M. & Valcke, A. & Vandersmissen, R. & Vanhoecke, P. & Vanovermeire, P. (2015). SOWiEso: De mens in ontwikkeling. Mechelen: Plantyn

Sociaal-emotionele ontwikkeling: tekst

Baeten, M. & Kyndt, E. & Sierens, E. & Struyven, K. (2009). Groot worden. Tielt: Lannoo.

Cognitieve ontwikkeling: tekst

Deleu, I. & Deleu, S. & Franssen, M. & Valcke, A. & Vandersmissen, R. & Vanhoecke, P. & Vanovermeire, P. (2015). SOWiEso: De mens in ontwikkeling. Mechelen: Plantyn

Extra: Wat als het het ‘anders’ loopt…

Bijna 600 minnelijke schikkingen voor drugs op Limburgse festivals

Het parket van Limburg deelde vorig jaar in totaal 586 minnelijke schikkingen uit voor mensen die op festivals betrapt werden met gebruikershoeveelheden drugs op zak. Hiervan werden er 409 onmiddellijk aan een bankterminal betaald, terwijl 177 anderen een overschrijvingsformulier meekregen.

Als mensen weigerden te betalen, werden ze voor de rechtbank gedagvaard. Zo waren er 53. De cijfers werden bekendgemaakt door het parket Limburg.

Het Limburgse parket hanteert al sinds 2015 een specifiek drugsbeleid voor festivals. "Het doel is voorkomen dat jongeren met drugs gaan experimenteren. Het voorkomen kan alleen door duidelijk te maken dat drugsbezit op festivals niet getolereerd wordt. De 53 gedagvaarde festivalbezoekers zijn in de rechtbanken van Tongeren en Hasselt veroordeeld tot geldboetes, werkstraffen of eventueel probatie-opschortingen" aldus Jeroen Swijsen van het parket van Limburg.

De 586 betrapte jongeren zijn wellicht maar het topje van de ijsberg. Vooral op grotere festivals is het onbegonnen werk voor de politie om iedereen te controleren, zegt Jeroen Swijsen. "De politie doet daarom gerichte controles en via screenings gaat de politie er bepaalde festivalgangers uitpikken."

Deze lik-op-stuk-aanpak werd voor het eerst toegepast tijdens Pukkelpop in 2015. Intussen handelt het parket op dezelfde manier bij heel wat andere Limburgse festivals. Dealers kunnen niet rekenen op een minnelijke schikking, zij worden voorgeleid bij de onderzoeksrechter.

VRT NWS, woensdag 10 januari 2018

Depressie is grootste gezondheidsprobleem bij jongeren

Wereldwijd is depressie het grootste gezondheidsprobleem bij jongeren tussen de 10 en 19 jaar. Problemen bij tieners zijn vaak verbonden aan tabak, gebruik van drugs en alcohol, het oplopen van aids, de mentale gezondheid, voeding en seksualiteit en geweld.

Depressie is de hoofdoorzaak van ziekte en handicap bij jongeren tussen 10 en 19 jaar. Zelfmoord is de op twee na belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijdscategorie. Dat staat te lezen in een rapport omtrent de gezondheid van tieners dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voorstelde. De organisatie baseerde zich op gegevens van 109 landen.

Problemen bij tieners zijn vaak verbonden aan tabak, gebruik van drugs en alcohol, het oplopen van aids, de mentale gezondheid en voeding, naast ook seksualiteit en geweld. Depressie is het grootste probleem in de leeftijdscategorie.

In 2012 overleden 1,3 miljoen tieners wereldwijd. De Wereldgezondheidsorganisatie wil met het rapport de aandacht vestigen op de problemen en stelt dat "de wereld niet genoeg aandacht besteedt aan de gezondheid van jongeren". Depressie veroorzaakt de meeste ziektes en dat geldt voor tieners over de hele wereld.

Bij 10- tot 14-jarigen staat diarree op de tweede plaats qua doodsoorzaak, infecties op de vierde plaats. Overlijden bij of na de bevalling is, na zelfmoord, de meest voorkomende doodsoorzaak bij meisjes tussen 15 en 19 jaar, ondanks een sterke daling van deze doodsoorzaak in Zuidoost-Azië, het Midden-Oosten en Afrika.

Minder dan 1 op de 4 jongeren beweegt dagelijks voldoende. In sommige landen lijdt een derde van de jongeren aan obesitas. Drie keer zoveel jongens als meisjes sterven in het verkeer. De belangrijkste ziektes bij tieners zijn depressie, verwonding na een verkeersongeluk, bloedarmoede, aids, zelfverminking, rugproblemen, diarree, angst, astma en ademhalingsziekten. (Belga/AVE)

Knack Weekend, 14 mei 2014

Enkelband wordt mogelijk vanaf 12 jaar, "maar is niet meer van deze tijd"

N-VA krijgt haar zin: Vlaanderen treedt strenger op tegen jonge boefjes

De Vlaamse regering gaat jonge delinquenten strenger aanpakken. Desnoods met een enkelband vanaf twaalf jaar.

Het is de N-VA, de grootste partij in de Vlaamse coalitie, die al maanden sneller en gerichter wil optreden tegen jonge delinquenten. Sinds de zesde staatshervorming is Vlaanderen bevoegd voor jeugdsanctierecht. N-VA krijgt nu haar zin van de coalitiepartners.

Jongeren die een ernstig misdrijf begaan krijgen soms huisarrest, waarbij de lokale politie met een patrouille langsgaat om na te gaan of de jongere wel degelijk thuis is. Elektronisch toezicht met een enkelband moet deze opdracht een stuk gemakkelijk maken. Tot nu toe was dat niet mogelijk. Voortaan wel.

De Morgen, 15 juli 2017

28 zelfmoordpogingen per dag in Vlaanderen

In 2016 zijn in Vlaanderen ruim 10.000 pogingen tot zelfdoding ondernomen, zowat 28 per dag. Alarmerend is vooral het hoge aantal bij jongeren tussen 20 en 24 jaar. Ook in de leeftijdsgroep 40-45 piekt het aantal pogingen. De officiële cijfers van de ziekenhuizen liggen op 2.124 suïcidepogingen in 2016, maar specialisten schatten het reële cijfer op 10.360. Het aantal geregistreerde pogingen is gestabiliseerd, maar het aantal effectieve zelfdodingen daalt wel. “In vergelijking met 2000 zien we tot 2015 bij mannen een daling van 22% en bij vrouwen een daling van 19%”, zegt Gwendolyn Portzky van de Eenheid voor Zelfmoordonderzoek. Een eenduidige verklaring voor het in Vlaanderen traditioneel hoge cijfer is er niet, al rust er volgens enkele studies wel een groot stigma op het zoeken naar psychologische hulp. “Wie de stap wel zet, voelt zich bovendien beschaamd. Dat helpt het proces natuurlijk niet vooruit”, besluit Portzky.

Het Laatste Nieuws, 27 januari 2018

Etiket helpt kind niet altijd

ADHD, dyslexie, dyscalculie, ASS … Het wordt in de klas bijna zoeken naar een kind zonder stoornis. “Nochtans is zo’n etiket niet altijd zinvol,” zegt professor psychoanalyse Stijn Vanheule (UGent).

Prof. Stijn Vanheule: “Het is positief dat we leerproblemen sneller opsporen en dat die kinderen met extra zorg in het gewone onderwijs kunnen blijven. Maar we plakken té snel labels op kinderen bij wie dat niet echt nodig is.

Dikwijls geeft zo’n etiket het gevoel dat we greep hebben op een situatie. ‘Oef, we hebben het niet verkeerd aangepakt, het kind heeft een stoornis.’ Maar je helpt het kind er niet altijd mee. Je zadelt het op met het idee dat het probleem bij zichzelf ligt, bij zijn identiteit.

Vergeet niet dat een stoornis een medische diagnose is. Je maakt het verschil tussen ‘ziek’ en ‘niet ziek’. Je zegt dan eigenlijk aan dat kind: ‘Er is iets mis met jou.'”

Leraren en ouders moeten toch weten wat het probleem is en wat ze eraan kunnen doen?

Prof. Vanheule: “Daar zeg je het zelf. Het gaat over leerproblemen. Het is veel zinvoller om van problemen te spreken in plaats van stoornissen. Alleen in extreme gevallen gaat het over een stoornis, zoals bij zware dyslexie of ASS. De oorzaken van leerproblemen liggen overal: in de omgeving, in de leerstijl, in de aanpak van de leraar …

Spreek liever over concrete problemen: ‘het kind kan de maaltafels niet’, ‘het kan zich niet concentreren’ of ‘het kan minder goed knippen’. Zo laat je ruimte voor verbetering. Je daagt ook jezelf uit om een

nieuwe aanpak te proberen, om iets aan dat

probleem te doen.

Wanneer je te snel dat een een stoornis heeft, denk je te weinig na over mogelijkheden om zaken zélf anders aan te pakken. Misschien heeft het kind meer bewegingsruimte nodig, kan het niet goed om met de lesstijl van de leraar of kan het niet studeren in een lawaaierige omgeving.”

Wat zijn de gevolgen als je te snel een etiket plakt op een kind?

Prof. Vanheule: “Je maakt van een kind met een concreet probleem eigenlijk ‘een probleemkind’. Dat kind voelt: ‘Ik ben anders dan de rest.’

Op jonge leeftijd is dat meestal nog niet zo’n probleem, maar ik hoor regelmatig jongvolwassenen die worstelen met het etiket dat ze als kind hebben gekregen. Soms zijn hun leerproblemen zo miniem dat ze er intussen geen hinder meer van ondervinden. Terwijl ze nog steeds denken dat ze minderwaardig zijn en anders dan de rest.

Een ander nadeel is dat kinderen zich vaker gedragen naar hun probleem. ‘Het kind ‘is’ zo, daar valt dus niets meer aan te doen’, lijkt het wel. Het gevaar daarvan is dat je dat etiket nog eens versterkt, terwijl je het net wil bestrijden.”

Klasse, 30 juni 2015