Ex ante evaluatie van het Operationeel Programma Europese ... · Bijlage 1: Eerste reflectie...

Ex ante evaluatie van het Operationeel Programma Europese territoriale Samenwerking Vlaanderen-Nederland 2014-2020

Versie 09-07-2014

Juli 2014

Op verzoek van:

Gemeenschappelijk Secretariaat Interreg IV Vlaanderen-Nederland

Albert Building

Belpairestraat 20 BlO

B-2600 Antwerpen (Berchem)

Ex ante evaluatie Operationeel Programma Europese Territoriale Samenwerking Vlaanderen-Nederland 2014-2020 | IDEA Consult | februari ‘14 | blz. 2

INHOUDSOPGAVE Samenvatting _________________________________________________________________ 4

1 Inleiding ________________________________________________________________ 6 1.1 Situering en doel – evaluatiekader ............................................................................................. 6 1.2 Proces van de evaluatie ............................................................................................................. 7

1.2.1 Interactief en iteratief proces ......................................................................... 7 1.2.2 Het eindrapport ............................................................................................ 10

2 Beoordeling strategie ____________________________________________________ 11 2.1 Omgevingsanalyse en SWOT .................................................................................................. 11 2.2 Relevantie programmastrategie ............................................................................................... 11 2.3 Externe coherentie ................................................................................................................... 13

2.3.1 Externe coherentie met beleid in Vlaanderen en Nederland en met de “position papers” .......................................................................................... 13

2.3.2 Externe coherentie met de Europa 2020 strategie ...................................... 18 2.4 Interne coherentie - Interventielogica ....................................................................................... 20 2.5 Financiële allocatie .................................................................................................................. 24 2.6 Horizontale principes ............................................................................................................... 24

2.6.1 Indicatoren horizontale principes ................................................................. 24 2.6.2 Operationaliseren van de horizontale principes ........................................... 25 2.6.3 Partnerschap ............................................................................................... 26

3 Indicatoren en monitoring ________________________________________________ 27 3.1 Proces opstellen indicatoren kader .......................................................................................... 27 3.2 Opstellen indicatorenkader....................................................................................................... 27 3.3 Relevantie en duidelijkheid van de indicatoren ......................................................................... 37

3.3.1 Relevantie ................................................................................................... 37 3.3.2 Duidelijkheid ................................................................................................ 39

3.4 Gekwantificeerde baseline en target waardes .......................................................................... 39

4 Regelingen voor uitvoering en beheer ______________________________________ 41 4.1 Organisatiestructuur ................................................................................................................. 41 4.2 Instrumenten en processen ...................................................................................................... 41

4.2.1 Gidsprincipes ............................................................................................... 41 4.2.2 Projectcyclus ............................................................................................... 42 4.2.3 Administratieve vereenvoudiging ................................................................. 43

5 Inschatten van effecten op het milieu (MER) _________________________________ 44

Bijlage 1: Eerste reflectie Omgevingsanalyse en SWOT: suggesties 12 maart 2013 ____ 46 1 Algemeen ................................................................................................................................ 46 2 Paragraaf 1.2 Beschrijving van de grensregio .......................................................................... 47 3 Paragraaf 1.3 Prioriteiten INTERREG V Vlaanderen-Nederland............................................... 49 4 Paragraaf 1.4 Nadere analyse van de regio ............................................................................. 50 5 Paragraaf 1.5 Conclusies & SWOT .......................................................................................... 50

Bijlage 2: Reflectie strategie: suggesties 26 Maart 2013 __________________________ 52 1 Strategie memo: suggesties 26 maart 2013 ............................................................................. 52

Algemeen .................................................................................................................. 52 Discussiepunten ........................................................................................................ 52 OP Sjabloon .............................................................................................................. 52

2 Indicatoren en monitoring ......................................................................................................... 53 Nota evaluatie indicatorenkader ................................................................................ 53

Bijlage 3: Omgevingsanalyse en SWOT: suggesties 16 april 2013 __________________ 57 1 Algemene opmerkingen ........................................................................................................... 57 2 Sectie 1.3 Bevolking ................................................................................................................ 57 3 Sectie 1.4 Fysieke infrastructuur .............................................................................................. 57 4 Sectie 1.5 Economie ................................................................................................................ 58 5 Sectie 1.7 Duurzaamheid ......................................................................................................... 58 6 Sectie 1.8 Relevante beleid...................................................................................................... 58 7 Sectie 1.9 Conclusies............................................................................................................... 58 8 Opmerkingen van tekstuele aard.............................................................................................. 59 9 Strategievorming en workshop ................................................................................................. 59 10 Besluit ...................................................................................................................................... 60

Bijlage 4: Horizontale principes: suggesties 26 april 2013 _________________________ 61 1 Duurzaamheid ......................................................................................................................... 61 2 Gelijke kansen en anti-discriminatie ......................................................................................... 61 3 Gelijkheid van man en vrouw ................................................................................................... 62

Ex ante evaluatie Operationeel Programma Europese territoriale Samenwerking Vlaanderen-Nederland 2014-2020 | IDEA Consult | februari ‘14 | blz. 3

Bijlage 5: Reflectie op de strategie van 26 april 2013 _____________________________ 64 1 Algemene opmerkingen ........................................................................................................... 64 2 Bespreking van elke specifieke doelstelling (SD) ..................................................................... 65 3 Voorstel Specifieke doelstellingen 05/05/2013 ......................................................................... 67

Bijlage 6: Begeleidende presentatie voor workshop 02/07/13 over het nieuwe EU monitoring kader _______________________________________________________ 70

Bijlage 7: Reflectie op eerste indicatorenkader van 23/07/13 _______________________ 71

Bijlage 8: Reflectie op sectie technische bijstand en administratieve lasten __________ 73

Bijlage 9: Reflectie op gidsprincipes __________________________________________ 75

Bijlage 10: Concept eindrapport December 2013 _________________________________ 77


SAMENVATTING

De ex ante evaluatie werd volledig parallel aan het opstellen van het OP uitgevoerd, in goede samenwerking met de opstellers van het programma en het programmasecretariaat. Dit geldt zowel voor het proces van totstandkoming van de strategie als voor het proces van vormgeving aan het indicatorenkader. Bijdragen werden geleverd op verschillende tijdstippen tijdens het proces en op verschillende stukken die vervolgens werden aangepast. De geïnteresseerde lezer kan een overzicht van het proces vinden in paragraaf DEEL 1:1.2.1. Het iteratief en interactief proces tussen schrijver van het operationeel programma en ex ante evaluator zoals de Europese Commissie dat voorschrijft, werd voor dit programma gerealiseerd.

Dit rapport heeft direct betrekking op het finale operationele programma dd. 28 januari 2014, en bevat een beoordeling daarvan op het vlak van relevantie, interne en externe coherentie, indicatorenkader en andere regelingen voor uitvoering en beheer.

De gekozen thematische doelstellingen en investeringsprioriteiten en hun verbijzondering naar specifieke doelstellingen beoordeelt de evaluator als relevant voor het programmagebied. Deze specifieke doelstellingen spelen in op uitdagingen geïdentificeerd voor het gebied.

De programmastrategie is coherent met de belangrijkste beleidsstrategieën in Vlaanderen en Nederland. Bovendien past zij goed binnen de Europa 2020 strategie door in te haken op de financieringsprioriteiten zoals geformuleerd in de standpunten van de Commissie (“position papers”) voor zowel België als Nederland. Ook de financiële verdeling sluit net als de inhoudelijke invulling van het programma goed aan bij de accenten die in de position papers gelegd worden (ook specifiek voor ETC programma’s) door de concentratie van middelen op innovatie enerzijds en op hulpbron en energie efficiënte economie anderzijds.

Buiten de voorliggende indeling volgens thematische doelstelling willen we ook graag een andere lectuur aanbieden van de programma-strategie aan de lezer om een aantal gemeenschappelijke elementen tussen de IPs te benadrukken. Bij een lineaire budgetverdeling over de verschillende IPs volgens de nu goedgekeurde financiële verdeling over thematische doelstellingen wordt er ongeveer 54% van het budget aan O&O besteed, 22% aan implementatie door demonstratie, 17% aan natuur en arbeidsmarkt samen en 6% aan technische bijstand.

Figuur 1: De strategie anders voorgesteld

Voor het toetsen van de interne coherentie heeft de ex ante evaluator getracht de interventielogica te expliciteren op basis van de voorgestelde specifieke doelstellingen, beschreven gewenste resultaten en type activiteiten. Daaruit blijkt ten eerste dat de specifieke interventies logisch volgen uit de vastgestelde noden en algemene uitdagingen. Tevens lijken deze (geplande) interventies gericht de juiste output te genereren. De gewenste resultaten zijn af te leiden uit de teksten, maar kunnen ons inziens nog gerichter en concreter worden geformuleerd.

Onze samenvattende lectuur van wat willen we nu concreet bereiken met dit programma is “meer innovatiecapaciteit in de regio” (door te investeren in zowel randvoorwaarden als


concrete innovatietrajecten) alsook “het uitdragen van de mogelijkheden van de innovatie via demonstratie”.

Een belangrijk horizontaal aandachtspunt in het OP is de actieve betrokkenheid van MKB/KMO in de projecten. Men tracht de deelname van deze groep expliciet te bevorderen en te faciliteren, bv door gerichte communicatie en openheid naar geïnteresseerde bedrijven toe. Ook speelt de deelname van bedrijven in een project mee in de beoordeling van het projectvoorstel. Desondanks zal deze ambitie een hele uitdaging zijn voor het programma-beheer. Vanwege (de impressie van) hoge administratieve lasten en onzekerheid over de uiteindelijke resultaten staan bedrijven vaak huiverig tegenover directe participatie in dergelijke projecten. Ook leert de ervaring dat het een moeilijk bereikbare groep is voor dergelijke initiatieven. Niettemin werden er al heel concrete voorstellen uitgewerkt voor administratieve vereenvoudiging en meer “service” naar de beoogde doelgroep toe.

Er werd een goed indicatorenkader opgesteld met relevante, overwegend duidelijk gedefinieerde indicatoren. Het nu voorliggende indicatorenkader is volledig opgesteld conform de vereisten van de Commissie. De indicatoren werden volledig onderbouwd met indicatorenfiches die ook de hypothesen bij de kwantificering van de indicatoren expliciteren.

Niettemin pleiten we ervoor ook enkele resultaatindicatoren op te nemen die dichter bij het programma staan en op het niveau van de begunstigden kunnen gemeten worden. Zij zullen op kostenefficiënte wijze toelaten om later de door de Commissie gevraagde bijdrage van het programma aan het (macro-)resultaat te expliciteren. Deze indicatoren kunnen in de programma-eigen monitoring worden opgenomen (los van het officiële OP).


1 INLEIDING

1.1 Situering en doel – evaluatiekader

Deze ex-ante evaluatie wordt uitgevoerd in het kader van de nieuwe programmeerperiode 2014-2020 van het EU-Cohesiebeleid en maakt deel uit van de opstelling van elk programma binnen de structuurfondsen. De ex-ante evaluatie beoogt een optimale toewijzing van de begrotingsmiddelen en een optimale kwaliteit van de programmering.

We gaan voor de evaluatie uit van het specifiek evaluatiekader voor Europese programma’s, ontwikkeld door de Europese Commissie. Dit kader is opgebouwd rond een aantal evaluatiecriteria:

- Relevantie of consistentie: sluiten de doelstellingen van het programma aan op de specifieke situatie en uitdagingen van het programmagebied Vlaanderen-Nederland? Zijn de voorgestelde strategie en maatregelen aangepast aan de doelstellingen?

- Coherentie: Is de voorgestelde strategie coherent, zowel intern tussen de verschillende prioriteiten en maatregelen als extern met de externe regionale, nationale en Europese beleidskaders en -prioriteiten?

- Effectiviteit: in welke mate is het waarschijnlijk dat de doelstellingen van het programma bereikt zullen worden? Zullen de voorgestelde middelen en instrumenten de verwachte resultaten opleveren?

- Efficiëntie: staan de ingezette middelen in verhouding tot de resultaten die men wenst te bereiken?

- Duurzaamheid: zijn de resultaten en impacts, met inbegrip van institutionele veranderingen, duurzaam in de tijd? Zijn de impacts blijvend, ook zonder publieke subsidie?

Over de laatste drie criteria kunnen op dit moment uiteraard maar voorspellende uitspraken gedaan worden. Pas na uitvoering van (een deel van) het progamma kunnen zij feitelijk geanalyseerd en geëvalueerd worden.

Anderzijds beschrijft DG Regio in het nieuwe document ‘Monitoring and evaluation of European Cohesion Policy 2014-2020 - Guidance document on ex ante evaluation’ specifiek de richtlijnen voor de ex ante evaluatie van de operationele programma’s ikv de Structuurfondsen periode 2014-2020. Onderstaande tabel vat de belangrijkste krachtlijnen van deze EC-nota samen.

Componenten ex ante evaluatie

Toetsstenen

Programma-strategie

� Consistentie van de programmadoelstellingen en investeringsprioriteiten in lijn met de regionale uitdagingen en behoeften, en met de EU2020-doelstel-lingen en met aandacht voor de specifieke uitdagingen van stedelijke en plattelandsregio’s

� Interne coherentie van het programma, en de relatie met andere relevante instrumenten

� Analyse van de interventielogica van het programma door het verband te leggen tussen maatregelen, verwachte output en resultaten

� Evaluatie van het programma op de horizontale prioriteiten gelijke kansen en duurzame ontwikkeling

Consistentie van de financiële allocatie

� Evalueren van de financiële verdeling van de middelen in lijn is met de uitdagingen, doelstellingen en prioriteiten van het programma

� Evalueren in welke mate middelen van andere Fondsen worden ingebracht die zo tot een versterkend effect kunnen leiden


Indicatoren, monitoring en evaluatie

� Relevantie en duidelijkheid en meetbaarheid van de voorgestelde program-ma-indicatoren, met voorkeur voor een beperkte set van resultaatindicatoren

� Beoordeling van de start- en streefwaarden

� Beoordeling van de tussentijdse mijlpalen om de voortgang van het programma adequaat te kunnen opvolgen

� Beoordeling van monitoring- en evaluatiecapaciteit (dataverzameling, personeel, kwaliteit van indicatoren,…)

Bijdrage tot de EU2020-strategie

Evalueren van de te verwachten bijdrage van het programma tot de EU2020-doelstellingen zoals ook bepaald in het Hervormingsprogramma, rekening houdende met de omvang van de uitdaging en de ingezette middelen

Strategische milieu-beoordeling

Beoordeling van de milieueffecten van het programma, ihb indien programma voorziet in ‘harde’ infrastructuurgerelateerde maatregelen.

Wanneer we de koppeling maken tussen beide – enerzijds het klassieke evaluatiekader en anderzijds het nieuwe “guidance” document - dan zien we in deze ex-ante evaluatie 4 grote onderdelen waarbinnen de volgende criteria aan bod komen. Deze evaluatie gaat op elk van deze onderdelen uitgebreid in.

Evaluatie SWOT en programmastrategie

Indicatorenkader Regelingen voor uitvoering en beheer

Milieu-effectenbeoordeling

• SWOT

• Relevantie

• Interne coherentie

• Externe coherentie

• Beoordeling genderaspect & duurzame ontwikkeling

• Indicatorenkader

• SMART-toets van indicatoren

• Indicatorenfiches

• Startwaarden

• Streefwaarden en mijlpalen

• Organisatiestructuur

• Instrumenten en processen

• Schets bestaande situatie

• Verwachte milieueffecten van het OP

1.2 Proces van de evaluatie

1.2.1 Interactief en iteratief proces

Zoals uit de planning hierboven blijkt, is deze ex ante evaluatie tot nu1 toe volledig parallel aan het opstellen van het OP uitgevoerd, in goede samenwerking met de opstellers van het programma en het programmasecretariaat.

De kruisbestuiving tussen de inzichten en informatiebronnen bij het Programmasecretariaat, de externe schrijver van het OP en de ex ante evaluator hebben geleid tot de huidige uitgewerkte en onderbouwde programmastrategie. Dit proces staat visueel voorgesteld in de onderstaande Figuur 2.

1 Nu betekent juni 2013: dat was de maand van het schrijven van de concept ex ante evaluatie rapport


Figuur 2: Evaluatieproces ex ante evaluatie OP ETC Vlaanderen-Nederland 2014-2020

Bron: IDEA Consult

De ex ante evaluator heeft de voorstellen van de programmaredacteur op kwaliteit beoordeeld, en heeft op constructieve wijze aanbevelingen ter verbetering van het operationele programma geformuleerd. Zij worden in dit proces overigens gefaciliteerd en verder gevoed door het programmasecretariaat. De aanbevelingen zijn in de mate van het mogelijke en het wenselijke door de programmaredacteur meegenomen in de verdere uitwerking van het operationele programma dat uiteindelijk voorgesteld zal worden aan de Europese Commissie. De werkzaamheden van de evaluator hangen nauw samen met de voorstellen voor de opmaak van het operationele programma.

Zoals blijkt uit de figuur en de procesbeschrijving is het werk van de ex ante evaluator geen zelfstandige oefening met (in de tijd) opeenvolgende fases. In een dergelijk proces wordt dus niet één evaluatierapport opgeleverd dat achteraf evaluerende uitspraken doet over het programma. De evaluator heeft gedurende het proces op verschillende momenten inbreng in de totstandkoming van het programma. Zoals blijkt uit onderstaande tabel werd het iteratief en interactief proces van de ex ante evaluatie tijdens de ganse ex ante evaluatie onderhouden.

Deze inbreng heeft zich gematerialiseerd in de verschillende inputs die de evaluator tijdens het proces van totstandkoming van strategie al heeft mogen leveren.

Programma opstellers Ex ante evaluatoren Programma-opstellers

Voorstel SWOT

Voorstel Strategie

Optimalisering SWOT

Optimalisering

strategische en

operationele keuzes

Definitieve SWOT

met gekwantificeerde

nulmeting

Definitieve strategie

Evaluatie

indicatorenframework

voor controle en

opvolging

Toetsing voor effect op

milieu

Voorstel set van

maatregelen

Opmaak

indicatorenframework

Voorstel te behalen

(gekwantificeerde)

resultaten

Definitieve set van

maatregelen

Gekwantificeerde

verwachte resultaten

Verwachte effecten op

milieu

Voorstel regelingen voor

uitvoering en beheer

Beoordeling regeling

voor uitvoering en

beheer

Definitieve regelingen

voor uitvoering en

beheer

Ex ante evaluatie volgens

richtlijnen EC inclusief

- Indicatorenset voor opvolging

- Milieutoetsing van het

programma

Definitief

programmeringsdocument met

inschatting van verwachte impact

op milieu en met indicatorenset


Datum Versie van OP document Welke inbreng?

12/03/2013 Omgevingsanalyse en SWOT dd. 26/02/13

Suggesties zie Annex 1

26/03/2013 Eerste discussienota program-ma-strategie dd. 13/03/2013

Reflectie + aanreiken van het evaluatiekader voor indicatoren zie Annex 2

09/04/2013 --- Deelname als observator aan workshop waar keuze investeringsprioriteiten werd besproken

16/04/2013 Omgevingsanalyse en SWOT dd 18/03/2013

Reflectie op omgevingsanalyse en SWOT + sugges-ties voor verdere proces van strategievorming - zie Annex 3

26/04/2013 Sectie 9: horizontale principes dd 18/04/13

Suggesties en duiding principes: Annex 4

2/05/2013 Strategie van 26/04/2013 Reflectie op strategie + voorstel specifieke doelstellingen – zie Annex 5

22/05/2013 Strategie van 15/05/2013 Bijdrage aan het coördinatenoverleg

29/05/2013 Strategie van 27/05/2013 Bijdrage aan het coördinatenoverleg

07/06/2013 Strategie van 3/06/2013 Concept evaluatie rapport

12/06/2013 --- Bijdrage aan stuurgroep waar voornamelijk werd besproken: goedkeuring strategie, administratieve vereenvoudiging; het betrekken van MKB/KMO, absorptiecapaciteit van nieuwe OP

02/07/2013 Workshop indicatorenkader met programmasecretariaat, programmaredacteur o.l.v. ex ante evaluator

Aanreiken van het nieuwe EU monitoringkader obv EC Guide Monitoring & Evaluation april 2013 – zie Annex 6

25/07/2013 Indicatorenkader dd. 23/07/2013

Reflectie op indicatorenkader + werksessie tussen ex ante evaluator en programmaredacteur – zie Annex 7

01/08/2013 Prioritaire as technische bijstand + Sectie 7: vermin-dering administratieve lasten bij begunstigden dd 24/06/13

Reflectie – zie Annex 8

07/08/2013 Workshop indicatorenkader met programmasecretariaat, ex ante evaluator o.l.v. programmaredacteur

Mondelinge reflectie in workshop op indicatorenkader dd. 02/08/2013

21/08/2013 Workshop indicatorenkader met programmasecretariaat, ex ante evaluator, programmaredacteur

Mondelinge reflectie in workshop op indicatorenkader en op indicatorenfiches dd. 19/08/2013

28/08/2013 --- Bijdrage aan het coördinatenoverleg met presentatie

04/10/2013 Gidsprincipes voor projectselectie dd. 27/09/2013

Reflectie op gidsprincipes – zie Annex 9

06/11/2013 --- Deelname als observator aan stuurgroep waar voornamelijk werd besproken: modaliteiten voor administratieve vereenvoudiging; budgetverdeling over thematische doelstellingen

04/12/13 OP van 28/10/2013 Concept eindrapport ex ante evaluatie – Annex 10

07/02/14 OP van 28/01/2014 Finaal eindrapport ex ante evaluatie

08/07/14 SP van 10/06/2014 (update van OP van februari en OP van 10 april)

Update finaal eindrapport ex ante evaluatie


.

Verder werden op verschillende tijdstippen tijdens het jaar 2013 zogenaamde begeleidingsgroepen georganiseerd. Deze vergaderingen hadden tot doel om het verloop van de ex ante evaluatie en programmaredactie gezamenlijk op te volgen. Op deze vergaderingen, samen met het programma-secretariaat en de beheersautoriteit, werden dan ook steeds ex ante evaluator en programma-schrijver samen uitgenodigd zodat beide processen goed op elkaar konden worden afgestemd.

1.2.2 Het eindrapport

Dit eindrapport is gebaseerd op de conceptrapporten van juni 2013 en december 2014 en werd nog een laatste maal geactualiseerd op basis van het samenwerkingsprogramma van 10 juni 2014. Dit rapport bevat beoordelingen van:

- De gebiedsanalyse, en de articulatie tussen deze analyse en uitdagingen met strategie en investeringsprioriteiten.

- De verschillende aspecten die bij de kwaliteit van de programmastrategie een rol spelen

- Het indicatorenkader

- De regelingen voor uitvoering en beheer (incl administratieve vereenvoudiging)

De milieueffectenrapportage (MER) werd intussen afgerond. De opmaak van het plan-MER voor het programma werd als apart traject binnen de evaluatie uitgevoerd. De terinzagelegging van de gecombineerde kennisgeving/ontwerp-MER liep van 8 juli tot 6 augustus 2013. Het plan-MER werd goedgekeurd op 26 september 2013.

Na goedkeuring door dienst MER werd, via dezelfde kanalen als bij de terinzagelegging, een

openbaar onderzoek georganiseerd van 9 tot 24 december 2013. Dit onderzoek heeft geen opmerkingen opgeleverd.


2 BEOORDELING STRATEGIE

2.1 Omgevingsanalyse en SWOT

In het kader van de ex ante evaluatie heeft IDEA Consult gereflecteerd op verschillende versies van de omgevingsanalyse. Deze analyse heeft zijn definitieve vorm en exacte inhoud gekregen in een interactief en iteratief proces tussen de OP schrijver, de ex ante evaluator en het programmamanagement (samen de begeleidingsgroep).

Naast opmerkingen met betrekking tot de inhoud en accuraatheid van de analyse, hebben wij bijzondere aandacht gehad voor de volledigheid van de analyse en haar geschiktheid als onderbouwing van de programmastrategie.

Belangrijk aandachtspunt bij het opstellen van het OP, zeker met het oog op de relevantie, is het duidelijke verband tussen de omgevingsanalyse en de geselecteerde investerings-prioriteiten. De analyse zou immers idealiter direct moeten leiden naar de programma-strategie, en de keuzes voor thematische doelstellingen en investeringsprioriteiten binnen de strategie moeten vanuit de analyse onderbouwd kunnen worden.

We benadrukten al bij de uitwerking van de analyse het belang van het duidelijk identificeren van de noden in het programmagebied, en het reeds beschrijven van de precieze aspecten in de huidige situatie die men wenst/beoogt te veranderen. Zo ontstaat al vanaf het begin een interventielogica die door de hele strategie kan terugkomen.

De definitieve omgevingsanalyse dekt inderdaad de belangrijke thema’s, en staat toe de belangrijkste noden en knelpunten voor de grensregio te identificeren. De secties hieronder maken dit verder duidelijk.

2.2 Relevantie programmastrategie

Om de strategie te beoordelen op haar relevantie en coherentie, hebben we gebruik gemaakt van drie schema’s: (1) een hiërarchie van uitdagingen; (2) een coherentieschema; (3) de interventielogica per thematische doelstelling. Deze schema’s geven samen een goed inzicht in de kwaliteit van de programmastrategie, en duiden tevens op eventuele ontbrekende of onvoldoende uitgewerkte elementen.

Om meer inzicht te krijgen in de relevantie van de programmastrategie hebben we ten eerste een hiërarchie van uitdagingen opgesteld. De bovenste lijnen bevatten de algemene EFRO uitdaging en de vier vastgelegde thematische doelstellingen. Daaronder zijn alle specifieke uitdagingen opgelijst, die de analyse met betrekking tot ieder thema benoemt. Zo wordt duidelijk in hoeverre ieder thema behandeld is in de analyse, en geeft het een eerste inzicht of EFRO interventie wenselijk/mogelijk is.

Vervolgens zijn uit de specifieke uitdagingen vertaald naar een aantal relevante algemene doelstellingen. Deze doelstellingen vormen een mogelijke basis van de programmastrategie, waarin ze vertaald kunnen worden naar investeringsprioriteiten en specifieke doelstellingen.

Het schema helpt een algemene logica (relevantie) voor de programmastrategie expliciet te identificeren, omdat analytisch vastgestelde uitdagingen beantwoord worden door mogelijke via EFRO te bereiken algemene doelstellingen. Indien de strategie uitgaat van deze doelstellingen zal zij alle geïdentificeerde uitdagingen dekken, en is daarmee een relevant programma verzekerd.


Figuur 3 Hiërarchie van uitdagingen ETS Vlaanderen-Nederland

Uitdagingen voor Grensregio Vlaanderen-Nederland

Versterking duurzame groei,

competitiviteit en werk

Algemene doelstelling EFRO

Verduurzaming van de economie (CO²-emissies, energie

efficiëntie)

Milieubescherming en efficiënte omgang met hulpbronnen

O&O en economische

valorisatie (innovatie)

Gekozen thematische doelstellingen

Nood aan kennis-gedreven economische vernieuwing (herindustrialisatie)

Valorisatie van R&D inspanningen aan-dachtspunt, met focus op maatschappelijke uitdagingen

Betrokkenheid van KMOs in innovatie/R&D aandachtspunt

Grensoverschrijdende kennisgeoriënteerde netwerking/samenwer-king beperkt

Economie met zeer hoge energie intensiteit – daalt minder dan EU27

CO² Emissies onder de EU2020 doelstellingen

Productie en consumptie van hernieuwbare energie onder EU-gemiddelde

Nood aan vergroening/ verduurzaming KMOs

Hoge milieudruk

Stikstof en nutriënten uitstoot zeer hoog

Hoge fijnstof concentratie

Hoge bodem-verontreiniging

Door deltaligging kwetsbaar voor watervervuiling

Sterke afname biodiversiteit

Specifieke uitdagingen geïdentificeerd in de gebieds-analyse

Mogelijke doelstellingen om bovenstaande uitdagingen aan te pakken

Tegen-gaan

water-, bodem en luchtver-vuiling

Hogere betrokken

-heid KMOs in R&D en innovatie

Bescher-men en

herstellen biodiversi-

teit

R&D/ innovatie in CO² arme &

milieu technologie

Efficiënt/ duurzaam energie-

verbruik in publieke

en private sector

Meer R&D/ innovatie in-spanningen

in maat-schappe-

lijke uitdagingen

Bevordering van werkgelegenheid en arbeidsmobiliteit

Onevenwichten op regionale arbeids-markten (lokaal hoge werkloosheid; match vraag/aanbod)

Tekort aan technisch geschoold personeel aan beide zijden van de grens

Nog geen 1% beroepsbevolking pendelt internationaal

Geen grensoverschrij-dende arbeidsmarkt

Meer grensover-schrijden-de R&D samen-werking

Tegengaan knelpunten

arbeidsmarkt grensregio (arbeids-

mobiliteit & opleiding)


De figuur geeft voor elk van de thema’s een beeld van de noden en knelpunten in de regio die uit de analyse kunnen gedistilleerd worden. De omgevingsanalyse is naar aanleiding van de eerdere opmerkingen (zie bijlage 10) duidelijker gestructureerd en beter toegesneden op het eenvoudig identificeren van uitdagingen en noden voor de programmastrategie. Het toegevoegde afsluitende thematisch overzicht van conclusies aan het eind van de tekst biedt op dit vlak absoluut meerwaarde.

Enkele aspecten komen echter minder eenduidig aan de orde. Zo geeft men over het aspect ‘efficiënte omgang met hulpbronnen’ weliswaar informatie over omgang met huishoudelijk afval en waterafval, maar wordt de industriële omgang met hulpbronnen niet behandeld. Hierbij moet worden opgemerkt dat dit aspect moeilijk kwantitatief te vatten is.

Daarnaast wordt het aspect arbeidsmarkt (het vierde thema in het OP) in de analyse niet geïntegreerd benaderd. Daarom worden de uitdagingen en noden relatief beknopt en minder eenduidig beschreven. Zo wordt er vastgesteld dat er geen echte grensoverschrijdende arbeidsmarkt bestaat. Verschillen in regelgeving worden als mogelijke oorzaak genoemd, maar men werkt dit arbeidsmarktaspect niet verder uit.

Het verder integreren van de grensregionale arbeidsmarkt en het bevorderen van grensoverschrijdende arbeidsmobiliteit behelst echter meerdere aspecten, en vraagt een aanpak die breder gaat dan barrières in de regelgeving (bv sensibilisering, bij elkaar brengen van vraag en aanbod). Ook deze zaken zouden aan bod kunnen komen in de analyse.

In de laatste versie van het OP wordt de keuze voor de betreffende IP wel vanuit dit ruimere perspectief onderbouwd. De keuze is dan ook zeker te verantwoorden.

2.3 Externe coherentie

2.3.1 Externe coherentie met beleid in Vlaanderen en Nederland en met de “position papers”

Het schema hieronder geeft ten eerste weer hoe de gekozen investeringsprioriteiten (IPs) en de geformuleerde specifieke doelstellingen (SD) van de strategie (in de rechtse kolom) corresponderen met de belangrijkste beleidsdocumenten in Vlaanderen en Nederland, en de “position papers” voor beide regio’s vanuit de EC.

Daarnaast toont het aan op welke manier de IPs en SDs een concrete doorvertaling zijn van de doelstellingen die de geïdentificeerde specifieke uitdagingen in het gebied aanpakken. Omdat er één SD per IP geformuleerd is, zijn de SD samen met de IP-code opgenomen.


Tabel 1: Externe coherentie


Doelstellingen die uit de uitdagingen volgen (zie Figuur 3)

Vlaanderen: ViA / HVP Pact2020

NL: Regeerakkoord / Top-sectorenbeleid / Regionale Innovatie Strategie

Position paper België Position Paper NL Investeringsprioriteit (code) en specifieke doelstelling

Meer R&D/innovatie inspanningen in maatschappelijke uitdagingen

ViA: innovatiecentrum Vlaanderen – innovatie-knooppunten

NIB: Een industrieel innovatiebeleid voor de transformatie door innovatie

Pact2020: hogere R&D investeringen

Regeerakkoord (RA): innovatie en duurzame technologie stimuleren

RA: ruimte voor innovatie in de strafrechtketen

Topsectoren Beleid (TSB): Innovatiecontracten met 9 topsectoren in landsdelige programma’s

Regionale innovatiestrategie (RIS): Naast het bevorderen van de dynamiek sector-cluster is de internationale van toenemend belang

R&D intensiteit in de private sector is gestagneerd & Innovatie is vooral gericht op process innovatie:

Stimuleer private R&D en KETS investeringen, gericht op maat-schappelijke vragen/uitdagingen

Specifieke aandacht voor initiatieven die naar vermarktbare producten leiden

Bijdragen aan kennistranfser tussen publiek en privaat

Grensoverschrijdende acties richten op bevorderen van bedrijfsinveste-ringen in R&D/innovatie, technolo-gie-transfer, sociale innovatie, net-werken, clusters, open innovatie

Ontoereikende onderzoeks- en innovatie-intensiteit en toepassing door bedrijven

Innovatievriendelijke bedrijfsomgeving (belang-rijke grensoverschrijdende dimensie)

Private R&D investeringen stimuleren

Financiering voor innovatieve bedrijfsmogelijkheden

1a Stimulering industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling door uitbreiding van de onderzoeksinfrastructuur bij private en publieke kennisinstellingen en door het leggen van verbindingen tussen kennisinstellingen

1b Innovatie van producten / diensten / toepassingen / processen, in de vorm van industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen

Meer grensover-schrijdende R&D samenwerking

Hogere betrokken-heid KMOs in R&D en innovatie

NIB: nadruk op innove-rend ondernemerschap

ViA: belangrijke streef-doelen innovatie

Pact2020: meer innova-tief ondernemerschap

RA: Innovatiefonds MKB+

RIS: Bevorderen samen-werking tussen bedrijven, met name MKB en kennisinstellingen

Stimuleer bedrijfsinnovatie

R&D en KETS investeringen moeten gericht zijn op KMO/MKB

Efficiënter / duur-zamer energie verbruik in publieke en private sector

RA: innovatie en duurzame technologie stimuleren

RA: stimuleren ontwikkeling van nieuwe energiebronnen als zon, wind, biomassa en geothermie

RA: 16% duurzame energie in 2020, en volledig

Gebrek aan voortgang in reductie van broeikasgas emissies van niet-ETS bronnen:

Verlaag BKG emissies, vooral in niet ETS sectoren (woningen, vervoer, landbouw)

Bevorder koolstofarme strategieën voor stedelijke gebieden

Overgang naar een energie-efficiënte, koolstofarme economie

4b Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in bedrijven, door demonstratie van toepassingsmogelijkheden van innovatieve maatregelen en technieken

4c Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in openbare infrastructuur en woningbouwsector, door


Pact2020: EU energie doelstellingen

ViA: Vlaams Energiebe-drijf – energiebesparing

ViA: ‘groen en dyna-misch stedengewest’

Energierenovatie-programma 2020 (woningen, gebouwen)

Vlaamse Actieplan hernieuwbare energie

duurzame energievoorziening in 2050

Hogere energie efficiëntie nog altijd nodig:

Stimuleer en verbeter energie efficiëntie in transport en huisvesting sector (reductie van congestie)

Verhoog aandeel hernieuwbare energie

demonstratie van toepassingsmogelijkheden van innovatieve maatregelen en technieken

R&D/innovatie in CO² arme & milieu technologie

ViA: duurzaam materialenbeheer

ViA: ‘groen en dynamisch stedengewest’

NIB: groen ondernemerschap

Bevorder energie-efficiëntie, her-nieuwbare energie en eco-innovatie (en toegang tot adviesdiensten/ financiering) onder KMO/MKB

Ondersteun de EU transitie naar een hulpbron efficiente en duurzame economie

Stimuleer private R&D en KETS investeringen, gericht op maat-schappelijke vragen/uitdagingen

4f Innovatie van koolstofarme producten / diens-ten / toepassingen / processen, door industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen en door vroege implementatie van innovatieve koolstofarme technologieën

6f Innovatie van producten/diensten/toepassingen /processen voor het verbeteren van milieubescherming en het efficiënt omgaan met hulpbronnen, door industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen

6g Het bevorderen van efficiënte omgang met hulpbronnen in het (industriële) bedrijfsleven, door het stimuleren van aanpassing van bedrijfsprocessen

Beschermen en herstellen biodiver-siteit (en ecosys-teemdiensten)

Vlaanderen volgt richtlijnen EU biodiversiteit strategie 2020

RA: afronding Ecologische Hoofdstructuur een netwerk

De behoefte aan een effi-ciënter en duurzamer ge-bruik en beheer van met name hernieuwbare hulp-

6d Het beschermen en herstellen van de biodiversiteit, bodembescherming en –herstel en het bevorderen van ecosysteemdiensten, door gezamenlijke aanpak van milieuproblematieken in de economisch intensief benutte Grensregio

(Zie ook 6f)


Tegengaan water-, bodem- en luchtvervuiling

Vlaams Klimaatsbeleids-plan 2013-2020

Vlaanderen volgt richt-lijnen EU biodiversiteit strategie 2020

NATURA 2000 gebieden

van beschermde natuurgebieden

Nationaal Waterplan

Zeer hoge milieudruk op water en biodiversiteit:

Versterk het milieu, natuur en biodiversiteit, en de weerstand tegen klimaatverandering

Transnationale, grensoverschrijden-de inspanningen op vlak van milieu (water, biodiversiteit, landgebruik), verbetering van de natuurkwaliteit

bronnen (belangrijke grens-overschrijdende dimensie)

Maatregelen op transnatio-naal niveau gericht op milieubescherming en -verbetering (voornamelijk waterbeheer)

Tegengaan knel-punten arbeids-markt grensregio (arbeidsmobiliteit & opleiding)

Pact2020: verhogen arbeidsparticipatie (begeleiden en activeren)

Pact2020: Gerichte competentieontwikkeling en stimuleren technisch opleiding/loopbaan

RIS: levenslang leren, competentieontwikkeling, arbeidsparticipatie verhogen

Stimuleren van werkgelegenheid door oa gerichte activering en scholing

Verwijderen van belemmeringen voor arbeidsmobiliteit

De arbeidsparticipatie verhogen via een betere werkgelegenheid en sociale integratie

Samenwerking op het gebied van arbeidsmarkt-integratie en -participatie is relevant

8e Verbetering van de aansluiting tussen aanbod en vraag op de arbeidsmarkt in de Grensregio, om zo het arbeidspotentieel beter te benutten


Besluit

In de eerste plaats geeft het schema aan dat de strategie in hoge mate coherent is met de belangrijkste beleidsstrategieën in Vlaanderen en Nederland. Innovatie, het verduurzamen van de economie en het versterken van de arbeidsmarkt staan centraal in beleid aan beide kanten van de grens. En ook het omgaan met de milieudruk en beschermen van de biodiversiteit zijn in beide landen (of landsdeel voor Vlaanderen) belangrijke beleidsthema’s.

De gekozen thematische doelstellingen komen daarnaast goed overeen met de financieringsprioriteiten zoals geformuleerd in de position papers voor zowel België als Nederland.

We maken wel twee kanttekeningen met betrekking tot de uitwerking van thematische doelstelling 6 milieubescherming en efficiënte omgang met hulpbronnen:

1. De industriële kant van de efficiënte omgang met hulpbronnen is niet expliciet als specifieke uitdaging in de omgevingsanalyse terug te vinden (zie figuur 3). Zoals al eerder vermeld is dit aspect ook moeilijk te vatten in beschikbare cijfers.

Efficiënte omgang met hulpbronnen is echter via IP6f en met name IP6g wel expliciet opgenomen in de programmastrategie. Dit is coherent met de position papers, waarin dit thema zeer centraal staat. De geformuleerde IPs en SDs passen natuurlijk goed onder thematische doelstelling 6 Milieubescherming en efficiënte omgang met hulpbronnen. Hun relevantie en coherentie zijn dan ook goed te verantwoorden in het kader van de het streven naar een meer eco-efficiënte en duurzame economie en samenleving.

2. Ten tweede worden in de analyse een heel aantal milieu-uitdagingen benoemd (bodem- water-, luchtvervuiling,…), en ook de position papers benoemen deze als belangrijk voor beide landen. Deze worden echter niet direct aangepakt via een IP/SD in het programma, zoals het schema ook laat zien. Men kiest ervoor binnen het programma vooral te focussen op natuurlijke biodiversiteit en eco-systeemdiensten.

In de loop van het proces hebben de SDs onder doelstelling 4 en 6 een sterke nadruk gekregen op bevorderen van innovatie op het gebied van energie- en eco-efficiëntie en milieutechnologie. De middelen zullen hier bewust niet worden gebruikt voor het implementeren van bestaande maatregelen voor energiebesparing en milieubescherming, maar zullen erop gericht zijn nieuwe methodes verder te ontwikkelen en toe te passen. Hiermee beoogt men de kennis over de mogelijkheden en de bereidheid hierin te investeren van de actoren zelf (KMOs, publieke diensten,…) te verhogen.

Hoewel de “position papers” van beide landen wel sterk de nadruk leggen op het behalen van reële besparingen en efficiëntiewinsten op korte termijn, is deze keuze in het kader van de programmastrategie goed te begrijpen. Zowel in Vlaanderen als Nederland is hierop met reguliere middelen de afgelopen jaren reeds sterk ingezet. De meest recente beleidskaders, vooral in Nederland, leggen echter meer de nadruk op de ontwikkeling van duurzame technologieën en nieuwe energiebronnen. Om hiermee coherent te zijn, en de middelen optimaal additioneel in te zetten, is de nadruk op innovatie dus in lijn met de algemene filosofie voor het OP.

Met betrekking tot de grensoverschrijdende arbeidsmarkt zet de strategie wel degelijk breder in dan de omgevingsanalyse doet vermoeden. Het gaat om het verbeteren van de aansluiting van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt in de grensregio wat, naar onze mening, zowel relevant als coherent met extern beleid is.

2.3.2 Externe coherentie met de Europa 2020 strategie

De strategie ‘Europa 2020’ voor een intelligente, duurzame en inclusieve groei is in maart 2010 gestart door de Europese Commissie en in juni 2010 goedgekeurd door de staatsleiders en de regering van de landen van de Europese Unie.


Europa 2020 omvat drie prioriteiten die elkaar onderling versterken2:

� een intelligente groei: een economie ontwikkelen die is gebaseerd op kennis en innovatie;

� een duurzame groei: een efficiëntere, groenere en meer competitieve economie stimuleren op het gebied van het gebruik van hulpbronnen;

� een inclusieve groei: een economie aanmoedigen met een hoog tewerkstellingspercentage ten behoeve van de sociale en territoriale cohesie.

In principe wordt de coherentie met de strategie ‘Europa 2020’ gegarandeerd door de keuze van investeringsprioriteiten binnen thematische doelstellingen, omdat deze laatste als menu zijn gekozen en gepresenteerd opdat de EFRO-programma's in deze logica 2020 zouden kaderen.

We hebben echter de coherentie met de strategie ‘Europe 2020’ op twee verschillende manieren geanalyseerd (i) door de samenhang te onderzoeken met de documenten met het standpunt van de diensten van de Commissie voor Nederland en België (zie hierboven in Tabel 1: Externe coherentie) en, (ii) door de samenhang te onderzoeken tussen het programma en de zeven kerninitiatieven.

De zeven kerninitiatieven

Om de samenhang tussen het programma en de zeven kerninitiatieven te onderzoeken, hebben we geïdentificeerd aan welk kerninitiatief de investeringsprioriteiten (IP) kunnen bijdragen met behulp van de vastgestelde specifieke doelstellingen (SD).

De tabel toont wederom dat het programma tamelijk geconcentreerd inzet op de intelligente groei, en in tweede instantie op duurzame groei en veel minder op het luik inclusieve groei. Voornamelijk twee kerninitiatieven worden hierdoor ondersteund: een innovatie Unie en het efficiënt gebruik van hulpbronnen.

2 COM(2010) 2020final, Communicatie van de Commissie. Europe 2020. Een strategie voor een intelligent, duurzaam en inclusief Europa, Brussel, 3.3.2010.


Tabel 2: Externe coherentie – Europa 2020

Kerninitiatief IP – SD

Een innovatie-Unie 1a Stimulering van industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling3 door uitbreiding van de onderzoekinfrastructuur bij private en publieke kennisinstellingen en door het leggen van verbindingen tussen kennisinstellingen

1b – Innovatie van producten / diensten / toepassingen / processen, in de vorm van industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen.

4f - Innovatie van koolstofarme producten / diensten / toepassingen / processen, door industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen en door vroege implementatie van innovatieve koolstofarme technologieën.

6f – Innovatie van producten / diensten / toepassingen / processen voor het verbeteren van milieubescherming en het efficiënt omgaan met hulpbronnen, door industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling, door samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen.

Jeugd in beweging ----

Een digitale strategie voor Europa

----

Efficiënt gebruik van hulpbronnen in Europa

4b - Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in bedrijven, door demonstratie van toepassingsmogelijkheden van innovatieve maatregelen en technieken.

4c - Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in openbare infrastructuur en woningbouwsector, door demonstratie van toepassingsmogelijkheden van innovatieve maatregelen en technieken

6g - Het bevorderen van efficiënte omgang met hulpbronnen in het (industriële) bedrijfsleven door het stimuleren van aanpassing van bedrijfsprocessen

Een industriebeleid in een tijd van mondialisering

Het MKB/KMO zijn expliciet genoemde potentiële begunstigden bij de IPs 1b, 4b, 4c, 4f, 6f, 8e (niet bij 1a, 6d, en 6g)

6g - Het bevorderen van efficiënte omgang met hulpbronnen in het (industriële) bedrijfsleven door het stimuleren van aanpassing van bedrijfsprocessen

Een strategie voor de nieuwe competenties en de nieuwe banen

IP 8e- Verbetering van de aansluiting tussen aanbod en vraag op de arbeidsmarkt in de Grensregio, om zo het arbeidspotentieel beter te benutten

Een Europees platform tegen armoede

----

Bron: IDEA Consult

2.4 Interne coherentie - Interventielogica

Tenslotte hebben we voor elke thematische doelstelling de interventielogica zoals nu in het programma beoogd wordt geëxpliciteerd. De interventielogica’s hebben we zichtbaar gemaakt aan de hand van schema’s met ratio, specifieke doelstelling, output, resultaat en impact.

Deze schema’s laten zien welke noden aangepakt worden door de specifieke doelstellingen (SDs). Vervolgens tonen zij tot welke output deze specifieke doelstelling leiden op basis van de op dit moment in het programma gespecificeerde interventies en activiteiten.

Initieel waren de gewenste resultaten in de programmastrategie in de ogen van de evaluator nog onvoldoende geformuleerd. Uit de toelichting was wel al op te maken wat de strategie met de betreffende SD tracht te bereiken, maar de strategie bevatte nog geen concrete verwachte/beoogde resultaten die logisch naar geschikte resultaatsindicatoren zouden leiden.

3 Categorisering volgens terminologie van de Europese Commissie (fundamenteel onderzoek / industrieel onderzoek / experimentele ontwikkeling) in Verordening (EG) 800/2008.


Daarom had de evaluator een eerste poging gedaan het gewenst resultaat uit te tekst te destilleren, en deze iets meer te concretiseren. Deze werden vervolgens opgenomen in onderstaande schema’s.

Figuur 4: O&O en economische valorisatie (innovatie)

EFRO Interventielogica - innovatie

Ratio voor de

steunInterventie Output Resultaat & Impact

1. Meer R&D/

innovatie in

maatschappelij-

ke uitdagingen

Steun voor

onderzoeksinfra

binnen kennis-

instellingen

voor industri-

eel/ experimen-

teel onderzoek

Stimuleren sa-

menwerking

bedrijven on-

derling en met

R&D/ kennis-

instellingen

3. Hogere

betrokkenheid

KMOs in R&D

en innovatie

Meer en groter

gebruik van in-

novatie facilite-

rende infras-

tructuur (living

labs)

Meer marktge-

richte grens-

overschrijdende

innovatieprojec-

ten (demo’s etc)

Meer structure-

le innovatie ge-

richte (publiek-

private) netwer-

ken / clusters

Meer innovatieve

ontwikkeling van

nieuwe produc-

ten/ diensten/

processen

(KMOs/kennis-

instellingen)

Meer innova-

tie – meer

producten

new to

market/ new

to firm

Algemene resultaatsindicator:

standaard in regional

innovation scoreboard

Stimuleren van

verbindingen

tussen kennis-

instellingen

2. Meer grens-

overschrijdende

R&D

samenwerking

Figuur 5: Verduurzaming van de economie (CO²-emissies, energie-efficiëntie)


Figuur 6: Milieubescherming en efficiënte omgang met hulpbronnen

Figuur 7: Bevordering van werkgelegenheid en arbeidsmobiliteit

Besluit

Over het algemeen kan gesteld worden dat de beoogde interventielogica doorheen de tekst duidelijk naar voren komt. De specifieke interventies volgen logisch uit de vastgestelde noden en algemene uitdagingen zoals al eerder gepresenteerd in de relevantie en coherentie oefening. De beoogde acties (interventies) zijn voldoende concreet geformuleerd, en lijken gericht de juiste outputs te genereren die tot het gewenste resultaat, en dus een verbeterende situatie, leiden.

Deze interventielogica komt in grote mate overeen met de interventielogica’s zoals schematisch opgenomen in het tussentijds rapport (zie hierboven). Enkel het gewenst resultaat ‘meer grensoverschrijdende arbeidsmobiliteit’ wordt in het programma niet genoemd als doel op zich.


Men richt zich op een beter geïntegreerde grensoverschrijdende arbeidsmarkt – de mobiliteit is daarvan een neveneffect.

Doorheen de verschillende investeringsprioriteiten komen een aantal gemeenschappelijke elementen aan bod, in het bijzonder het aspect ‘innovatie’ enerzijds en ‘implementatie’ anderzijds. Dit laatste niet door grootschalige uitrol, maar wel door demonstratieprojecten. We kunnen de programma strategie ook vanuit die optiek lezen.

Figuur 8: De strategie anders voorgesteld

Om de interventielogica verder te kunnen concretiseren pleitte de evaluator er in het tussentijds rapport voor het beoogd effect voor iedere SD expliciet, in één zin (zie de schema’s) te formuleren en te integreren in de strategie. In het kader van de uitwerking van het indicatorenkader heeft de programmaredacteur voor iedere SD inderdaad een gewenst effect beschreven. Deze beschrijving van het gewenste resultaat heeft absoluut geholpen bij duidelijker in beeld krijgen van de interventielogica en het formuleren van het indicatorenkader.

Anderzijds nemen de omschrijvingen van de gewenste resultaten in de tekst eerder de vorm aan van motiveringen en onderbouwing voor de keuze voor de strategische doelstellingen. De concrete verandering in bestaande situatie die men tracht te bewerkstelligen is daarin niet altijd eenvoudig en eenduidig terug te vinden, zoals het tussentijds rapport het wel aanraadde.

Het is in onze optiek spijtig dat de strategie geen concrete beoogde verandering per SD formuleert (in één zin), maar dat dit uit de tekst geïnterpreteerd moet worden. In onze ogen is het beoogd resultaat het eenduidige, concrete aspect in de bestaande situatie dat men wil veranderen. Dit is wat de schematische voorstelling van de interventielogica’s per thema tracht te doen. Een voorbeeld hiervan is ‘meer kennis/hogere investeringsbereidheid op het vlak van energie-efficiëntie bij zowel publieke als private actoren.’

Onder het kopje gewenst resultaat wordt per SD een onderbouwing of motivering gegeven voor de doelstelling, en wordt uitgelegd wat de beleidsinzet is van de voorgestelde interventies. Hierin zijn ook een aantal mogelijke effecten beschreven. Dergelijke kadering van de SDs is zeker van belang, maar het apart concreet benoemen van het beoogd resultaat heeft een ander belangrijk nut.

Door het beoogd resultaat eenduidig te benoemen of te benadrukken wordt de interventielogica direct duidelijker voor iedere lezer en gebruiker van het OP. Daarnaast kan hiermee de vooruitgang ten opzichte van het gewenste resultaat eenvoudiger opgevolgd worden (door middel van een scherp geformuleerde resultaatsindicator).

Wij blijven dus bij ons al eerder geformuleerd advies om het beoogd resultaat scherp en bondig op te nemen voor ieder SD, en aan de hand daarvan de resultaatsindicatoren te selecteren en op te volgen.


2.5 Financiële allocatie

Op de stuurgroep van 6 november werd de budgetverdeling over thematische doelstellingen beslist. Over een verdeling tussen investeringsprioriteiten werd niet gesproken.

Tabel 3: Financiële verdeling over thematische doelstellingen

Thematische doelstelling Investeringsprioriteit Verdeling EFRO-bijdrage

1. Versterking van onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie 40%

4. Steun voor de overgang naar een koolstofarme economie in alle bedrijfstakken 22%

6. Bescherming van het milieu en bevordering van efficiënte omgang met hulpbronnen

22%

8. Bevordering van werkgelegenheid en ondersteuning van arbeidsmobiliteit 10%

Technische bijstand 6%

Deze verdeling legt dus nog meer de nadruk op het eerste thema dan voorzien ten tijde van het concept evaluatie rapport. Gezien de omvang van de te verwachten projecten onder dit thema is dit goed te verantwoorden, gegeven de keuze voor innovatie.

Ook onder thema 4 en 6 zal een substantieel deel van de middelen besteed worden aan onderzoek & innovatie. In lijn met de inhoudelijke invulling van het programma, zal het zwaartepunt van het programma hierdoor ook financieel duidelijk op deze component komt te liggen.

Het thema arbeidsmarkt krijgt zoals voorzien 10% van de middelen. Dit lijkt een klein aandeel, maar aangezien er maar één IP geselecteerd is onder dit thema, is ook deze keuze redelijk en worden de interventies gericht ingezet.

De financiële verdeling sluit net als de inhoudelijke invulling van het programma goed aan bij de accenten die in de “position papers” gelegd worden. Specifiek voor ETC programma’s wijzen de “position papers” op de volgende belangrijke aspecten, die allen in dezelfde financiële volgorde duidelijk terugkomen in de strategie

- Bevorderen van innovatie en clustering, aansluitend bij slimme specialisatie strategieën;

- Milieuvriendelijke en hulpbron efficiënte economie, met name op het vlak milieubescherming (waterbeheer, bescherming kustgebieden);

- Arbeidsmarktintegratie en het wegwerken van barrières voor arbeidsparticipatie over de grens (arbeidsmobiliteit).

2.6 Horizontale principes

Over de eerste versie met betrekking tot hoe het programma het bewaken van de horizontale principes gaat invullen reflecteerde de ex ante evaluator reeds in april (zie Annex 4) en december. De opmerkingen vanuit deze reflecties werden door de programma opstellers meegenomen in de verdere uitwerking van het stuk. Hieronder volgen de overgebleven bedenkingen.

2.6.1 Indicatoren horizontale principes

In vroegere versies van het OP werd er voorzien dat de horizontale principes zouden worden opgevolgd met o.a. de volgende indicatoren:

- voor het duurzaamheidprincipe met de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan duurzame ontwikkeling’;


- voor het gelijke kansen- en anti-discriminatie principe met de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan het gelijke kansen- en anti-discriminatie principe’;

- voor de gelijkheid van man en vrouw met de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan de bevordering van gelijkheid van man en vrouw’.

Echter geen van deze hierboven genoemde indicatoren komt voor in de indicatorenset, omdat deze set geen indicatoren kan bevatten die niet direct aan een IP of SD verbonden is. Daarom raden we aan een aparte beperkte drieledige indicatorenset te voorzien ter opvolging van het respecteren van de horizontale principes.

Uiteraard maken de horizontale principes deel uit van de ontvankelijkheidcriteria, en worden ze in de projectbeoordeling meegenomen.

2.6.2 Operationaliseren van de horizontale principes

Voor het bewerkstelligen van het horizontale principe duurzaamheid vermeldt het stuk dat in de projectaanvraag de indieners dienen aan te geven op welke manier het project bijdraagt aan duurzame ontwikkeling. Het lijkt ons wel belangrijk dat in de project aanvraag dan het concept “duurzame ontwikkeling” nader omschreven wordt met een aantal deelaspecten zoals vb. het efficiënt omgaan met hulpbronnen (water, papier, …), het bevorderen van energie-efficiëntie. De aanvraag dient ook zeker de resultaatsindicator “energieverbruik per medewerker” te bevatten zodat de evolutie hiervan goed kan opgevolgd worden.

Voor het bewerkstelligen van het horizontale principe gelijke kansen herhalen we dat hier een mogelijks aandachtspunt zit in de toegang tot het programma voor bepaalde doelgroepen. De KMO/MKB zijn een belangrijke doelgroep. Halverwege de programma-looptijd is het belangrijk om na te gaan of niet alleen middelgrote ondernemingen, maar ook voldoende kleine ondernemingen deelnemen aan het programma. Indien de kleine ondernemingen onvoldoende bereikt worden dienen op dat ogenblik dan acties ondernomen te worden om die mogelijks geobserveerde ongelijkheid in toegang tot het programma aan te pakken.

Voor het bewerkstelligen van het horizontale principe gericht op non-discriminatie van personen en de gelijkheid van man en vrouw is het vooral onder investeringsprioriteit 8e dat hieraan aandacht moet besteed worden. Op dit ogenblik zijn er nog weinig voorzieningen beschreven in het programma die aangeven hoe men, tijdens de uitvoering van die investeringsprioriteit, dat horizontaal principe (non-discriminatie) zal garanderen. De beschrijving beperkt zich tot:

- de projectindieners dienen aan te geven op welke manier het project bijdraagt aan de gelijkheid van man en vrouw

- de projectuitvoerders dienen over de bijdrage aan de gelijkheid van man en vrouw te rapporteren.

Deze voorwaarden zouden “actiever” kunnen geformuleerd worden zoals:

- de projectindieners dienen aan te geven hoe ze ervoor zullen zorgen dat het project even toegankelijk is voor man en vrouw en hoe het project in resultaat zal bijdragen aan de gelijkheid van man en vrouw

- de projectuitvoerders dienen de systematische opdeling naar geslacht te voorzien bij de opvolging van die projecten (van IP 8E) waar de begunstigden personen zijn en rapporteren over hoe zij de gelijkheid van man en vrouw bewerkstelligd hebben.

Het komt er hierbij op aan ervoor te zorgen en projectuitvoerders te sensibiliseren dat er wel degelijk rekening wordt gehouden met de respectieve noden van mannen en vrouwen bij de lancering en uitvoering van de acties.

Daarnaast is het ook belangrijk om de doelstelling van bevordering van gelijkheid van man en vrouw door te trekken naar de uitvoering van het programma via:

- de naleving van het evenwicht tussen mannen en vrouwen in de beheer- en toezichtinstanties en het Gemeenschappelijk Secretariaat;


- voldoende aandacht voor deze problematiek bij de uitwerking van adviezen bij de behandeling van de aanmeldingen en aanvragen.

Tot slot kunnen we vermelden dat instanties die tot taak hebben de non-discriminatie te bevorderen werden geraadpleegd in het partnerschap (zie volgende paragraaf).

2.6.3 Partnerschap

De Europese Commissie hecht belang aan een sterk partnerschap in het tot stand komen van het programma. De partners moeten betrokken worden doorheen de ganse programmeringcyclus van voorbereiding, over uitvoering tot opvolging en implementatie.

Dat partnerschap moet niet alleen alle bevoegde regionale en lokale autoriteiten omvatten, maar ook economische en sociale partners, milieu-instanties, ngo’s, instellingen die ijveren voor het wegwerken van discriminatie en andere instanties die de burgers vertegenwoordigen.

Ten eerste kunnen we bevestigen dat in de stuurgroep (met politieke vertegenwoordigers) en in de ambtelijke voorbereidingsgroep alle relevante betrokken autoriteiten zetelen. Zij werden op regelmatige tijdstippen samengeroepen om de totstandkoming van het OP op te volgen voor zowel gebiedsanalyse, strategie als, ontwikkeling van het opvolgingssysteem. Er was voldoende bereidheid en flexibiliteit zodat de frequentie van sommige van deze vergaderingen kon aangepast worden aan de noden i.f.v. de ontwikkeling van het programma.

Voor de start van het opstellen van het programma werd een brede consultatie georganiseerd. Een stakeholdersconferentie werd georganiseerd op 28 november 2012. Deze stakeholders-conferentie had tot doel interactie met de doelgroep (potentiële begunstigden). Deze stakeholdersconferentie was in voorbereiding geschraagd door een startnotitie, goedgekeurd door de stuurgroep, die de krijtlijnen (thematische doelstellingen, niet investeringsprioriteiten) bevatte van het nieuwe programma.

Het partnerschapbeginsel (art 5 van de concept algemene verordening) werd verder nog door het Programmasecretariaat zelf verzekerd. Na de vaststelling van de strategie door de stuurgroep vlak voor de zomer, werd een raadpleging georganiseerd. Alle relevante instanties aan beide kanten van de landgrens werden geconsulteerd. Het betreft4:

1. regionale, provinciale en lokale overheden:

a. VL: Vereniging voor Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG)

b. NL: Vereniging van Nederlandse Gemeenten

2. economische en sociale partners:

a. VL: Sociaal- Economische Raad van Vlaanderen (SERV)

b. NL: Sociaal Economische Raad (SER)

3. Milieubewegingen:

a. VL: Milieu- en Natuurraad van Vlaanderen (Minaraad)

b. NL: Zeeuwse, Brabantse en Limburgse Milieufederatie

4. Ngo’s:

a. VL: de Verenigde Verenigingen

b. NL: / [overkoepelende organisatie niet aanwezig]

5. Instanties die tot taak hebben gelijkheid en non-discriminatie te bevorderen:

a. VL: Diensten Algemeen Regeringsbeleid, team Gelijke Kansen in Vlaanderen

b. NL: College voor de rechten van de Mens

Voor sommige organisaties werd de termijn om te antwoorden verlengd omdat zij niet binnen de gestelde deadline hadden gereageerd. Naar aanleiding van deze bevraging bleek dat de strategie werd gedragen en werden er ook een beperkt aantal aanpassingen aan het OP gedaan.

4 Bron: “Uitkomsten partnerschapraadpleging” stuk ter goedkeuring voor voorbereidend ambtelijk overleg van 28/08/13.


3 INDICATOREN EN MONITORING

3.1 Proces opstellen indicatoren kader

In bijlage 2 heeft de ex ante evaluator reeds het kader aangereikt waarbinnen de indicatoren geëvalueerd werden.

Het opbouwen van het monitoringkader werd in eerste instantie opgenomen door de begeleidingsgroep (OP-schrijver, ex ante evaluator, programmasecretariaat en beheersautoriteit) tijdens de zomermaanden.

Het proces dat gevolgd werd voor het opstellen van het indicatoren is geïllustreerd in onderstaande figuur.

Figuur 9: Proces van opstellen en evalueren van het indicatorenkader

Het product van deze samenwerking (4de versie indicatorenkader) werd vervolgens op vraag van het voorbereidend ambtelijk overleg sterk vereenvoudigd. Wij begrijpen deze vraag perfect i.k.v. de uitdaging om KMO/MKB te betrekken en de daarbij horende noodzakelijk te realiseren drempelverlaging voor toegang tot het programma. Niettemin zijn we van oordeel dat deze vereenvoudiging van vooral de resultaat indicatorenset op termijn zal leiden tot verhoogde kosten om te voldoen aan de vereisten van de Commissie. Dit wordt in paragraaf 3.3 toegelicht.

3.2 Opstellen indicatorenkader

De interventielogica (die de interventies verbindt met de te verwachten resultaten) staat centraal bij het opstellen en evalueren van de operationele programma’s.

Zoals beschreven in de begeleidende documenten van de Europese Commissie voor de periode 2014-2020, zijn er belangrijke wijzigingen in de interpretatie en het opstellen van het monitoring- en evaluatiesysteem van de operationele programma’s. De belangrijkste wijzigingen zijn de aandacht die besteed wordt aan de interventielogica als vertrekpunt voor de programma’s en het herziene opvolgings- en evaluatiekader. Vergeleken met de huidige programmeerperiode, is de visie op resultaten en resultaatsindicatoren sterk geëvolueerd.


Het verband tussen de opvolgingsindicatoren en de programmalogica is voorgesteld in de figuur hieronder.

Figuur 10: Realisaties, resultaten en impact op het vlak van de planning, de opvolging en de evaluatie

Bron: DG Regio

De definitie van output, resultaat en impact van de programma’s is sterk geëvolueerd vergeleken met de huidige programmeerperiode. Het kader hieronder vat de nieuwe concepten samen.

Het verwachte resultaat is de specifieke dimensie van welzijn en vooruitgang voor de burgers die het doorvoeren van de maatregelen rechtvaardigt, met andere woorden de wijziging die men beoogt door middel van de interventies die men doorvoert. Het resultaat houdt dus verband met de behoeften geïdentificeerd voor de programmazone.

De specifieke doelstelling weerspiegelt wat men met elke investeringsprioriteit tracht te bereiken. De verandering die met de specifieke doelstelling wordt beoogd, wordt uitgedrukt met een (of een heel beperkt aantal) resultaatindicatoren.

De resultaatindicatoren zijn variabelen die informatie leveren over specifieke aspecten van de resultaten die gemeten kunnen worden.

De realisaties zijn de rechtstreekse voortbrengselen van de programma's; ze dragen bij aan de resultaten.

De variatie van een resultaatindicator is het gevolg van acties die gecofinancierd worden door de openbare interventie, bijvoorbeeld de Structuurfondsen, maar ook van andere factoren (bijvoorbeeld een structurele verbetering van de economische toestand). Het verschil tussen de situatie voor en na de publieke interventie is niet gelijk aan het effect van de publieke interventie: Variatie van de resultaatindicator = bijdrage van de interventie + bijdrage van andere factoren.

De impact is de verandering die op een betrouwbare manier kan worden toegeschreven aan een interventie. Het is het netto-effect van de interventie.

Bron: IDEA Consult op basis van DG Regio

Typen indicatoren

De outputindicatoren moeten:

� per investeringsprioriteit worden gedefinieerd; � de directe verwezenlijkingen van de ondersteunde acties uitdrukken; � dus enerzijds de acties omvatten en anderzijds hun reikwijdte of bereik;


� worden gekwantificeerd met een basiswaarde die gewoonlijk gelijk is aan nul en een doelwaarde bepaald op basis van de ervaring van het huidige programma.

De resultaatindicatoren moeten:

� per specifieke doelstelling worden gedefinieerd (maximaal 2); � betrekking hebben op de gewenste verandering; � een verandering uitdrukken voor de volledige doelgroep (dus niet alleen voor de directe

begunstigden). De toekomstige evaluaties van het programma kunnen dan de ‘bijdrage’ van het programma tot de gerealiseerde verandering identificeren met een effectevaluatie die het verschil zal meten tussen de doelgroepen van de (al dan niet directe) begunstigden van de interventies en de doelgroepen die geen begunstigde waren;

� worden gekwantificeerd met een basiswaarde die gewoonlijk afkomstig is van officiële statistieken een doelwaarde bepaald op basis van de ervaring van het huidige programma.

De prestatie-indicatoren moeten:

� per prioritaire as worden gedefinieerd; � de stappen uitdrukken die moeten worden gezet bij de uitvoering van het programma voor

31/12/2018 (geëvalueerd in 2019); � minimaal een financiële indicator bevatten die is gekoppeld aan de gecertificeerde uitgaven

die in aanmerking komen (al betaald door de begunstigden)5; � bij voorkeur een outputindicator (eerder dan een resultaat) bevatten die al is gekozen voor

het programma en die verband houdt met het merendeel van de hulpmiddelen die aan deze prioritaire as zijn toegewezen;

De prestatiereserve is niet van toepassing voor de Europese grensoverschrijdende samenwerkingsprogramma’s, maar de andere voorzieningen gekoppeld aan het prestatieonderzoek zijn dit wel.

De gemeenschappelijke of specifieke indicatoren moeten:

� worden gekozen op basis van hun relevantie. � Wanneer een gemeenschappelijke indicator van toepassing is, moet deze verplicht worden

gekozen. � Wanneer de gemeenschappelijke indicatoren geen betrekking hebben op de voorziene

acties, mag een specifieke indicator worden gekozen. � De doelwaarden moeten zijn bereikt op 31/12/2023 (geëvalueerd in 2025).

Op de volgende bladzijde vindt u een tabel met de indicatoren van het programma. De tabel geeft een duidelijk overzicht van het indicatorenkader en de samenhang tussen de verschillende specifieke doelstellingen. Ze laat ons toe om de relevantie van en de samenhang tussen de indicatoren goed te evalueren.

5 Begeleidingsfiche. Performance Framework Review and Reserve 2014-2020. Version 3 of July 13, 2013


Tabel 4: Overzicht programma met indicatoren

Prioritaire assen

Thematische doelstellingen

Investeringsprioriteiten Specifieke doelstellingen Mogelijke projecten/acties Output-indicatoren Resultaat-indicatoren

n°1: Slimme

groei

TD 1 - versterken van

onderzoek, technologische ontwikkeling en

innovatie

(1.a) Verbetering van de infrastructuur voor onderzoek en

innovatie (O&I) en van de capaciteiten voor de ontwikkeling

van topprestaties op dit gebied, en bevordering van kenniscentra, met name van die van Europees belang

Stimulering van industrieel onderzoek en experimentele

ontwikkeling6 door uitbreiding van de

onderzoeksinfrastructuur bij private en publieke

kennisinstellingen en door het leggen van

verbindingen tussen kennisinstellingen.

-vraaggerichte samenwerking tussen technologische centra aan beide zijden

van de grens

-bouwen en exploiteren van gedeelde onderzoeksinfrastructuur

-proeftuinen / living labs

-grensoverschrijdende kennisnetwerken en kennisplatforms door samenwerking

van kennisinstellingen onderling

-open innovatienetwerken en open

innovatie onderzoeksprogramma’s

Aantal onderzoeksinstellingen dat deelneemt in grensoverschrijdende,

transnationale of interregionale onderzoeksprojecten

Oppervlakte ingerichte of verbeterde onderzoeksinfrastructuur

Aantal nieuwe of verbeterde proeftuin-faciliteiten

O&O-uitgaven in de publieke

sector

(1.b) Bevordering van bedrijfsinvesteringen in O&I, en het

ontwikkelen van verbanden en synergieën tussen bedrijven, O&I-centra en hoger onderwijs, in het

bijzonder de ontwikkeling van producten en diensten, de

overdracht van technologie, sociale innovatie en toepassingen voor

overheidsdiensten, de stimulering van de vraag, het opzetten van

netwerken, clusters en open innovatie door middel van slimme specialisatie, ondersteuning van

technologisch en toegepast onderzoek, proefopstellingen,

maatregelen voor snelle product-validatie, geavanceerde

productiecapaciteit en eerste productie in sleuteltechnologieën en

Innovatie van producten / diensten / toepassingen /

processen, in de vorm van industrieel onderzoek en

experimentele ontwikkeling7, door

samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra

en kennisinstellingen.

- kennisvouchers waarmee ondernemers kennis inkopen bij

kennisinstellingen

-marktgerichte samenwerking in innovatietrajecten / ontwikkeling van

nieuwe producten – diensten – toepassingen – processen

-verkenningen naar haalbaarheid en nieuwe product-markt-combinaties bij

samenwerkende MKB/KMO’s

-opzet van vraaggerichte innovatieclusters, bestaande uit samenwerking van bedrijfsleven,

kennisinstellingen en (semi-)overheid

Aantal ondernemingen dat steun ontvangt

Aantal ondernemingen dat subsidie ontvangt

Aantal ondernemingen dat niet-financiële steun ontvangt

Particuliere investeringen voor gelijke delen als overheidssteun voor

ondernemingen (subsidies)

Aantal ondernemingen dat samenwerkt met onderzoeksinstellingen

Particuliere investeringen voor gelijke delen als overheidssteun voor innovatie

of O&O-projecten

Aantal ondernemingen dat steun ontvangt met het oog op producten die

nieuw voor de markt zijn

Percentage MKB/KMO

dat product- of

procesinnovatie

introduceert

6 Categorisering volgens terminologie van de Europese Commissie (fundamenteel onderzoek / industrieel onderzoek / experimentele ontwikkeling) in Verordening (EG) 800/2008. 7 Categorisering volgens terminologie van de Europese Commissie (fundamenteel onderzoek / industrieel onderzoek / experimentele ontwikkeling) in Verordening (EG) 800/2008.


Prioritaire assen



verspreiding van universeel inzetbare technologieën


nieuw voor de onderneming zijn

Aantal ondernemingen dat deelneemt in grensoverschrijdende

onderzoeksprojecten

Aantal ondersteunde innovatiegerichte samenwerkingstrajecten tussen

ondernemingen onderling

Aantal ondersteunde demonstraties en “pilots”

Aantal KMO/MKB ondernemingen dat steun ontvangt

n°2 : Duurzame

groei - energie

Thematische doelstelling 4: Steun voor de overgang naar

een koolstofarme economie in

alle bedrijfstakken

(4.b) Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van

hernieuwbare energie in bedrijven

Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in bedrijven, door

demonstratie van toepassingsmogelijkheden

van innovatieve maatregelen en technieken.

-investeringen voor kleinschalige demonstraties, piloot projecten van

toepassing van energie-efficiënte en/of hernieuwbare energietechnologieën in

bedrijven

-stimuleren van energieclustering, oftewel alle vormen van samenwerking tussen bedrijven om de uitwisseling van

energie en reststromen te stimuleren

-inzicht bieden aan ondernemers in de mogelijkheden voor de uitvoering van

energiebesparende maatregelen en het bieden van begeleiding bij

implementatie van aanpassingen

-kennismakingstrajecten met nieuwe technologieën voor MKB/KMO

-haalbaarheidsonderzoeken voor MKB/KMO inzake omschakeling naar

het gebruik van hernieuwbare energiebronnen






Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht op energiebesparing

in bedrijfsgebouwen

Aantal organisaties dat in een demonstratie / pilot kennis neemt van nieuwe technieken gericht op energie-efficiëntie en gebruik van hernieuwbare

energie (bedrijven)

Aantal MKB-ondernemingen dat steun ontvangt

Energie-verbruik per medewerker

(4.c) Het ondersteunen van energie-efficiëntie en het gebruik van

hernieuwbare energie in openbare infrastructuur, waaronder openbare

Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare

energie in openbare infrastructuur en

-investeringen voor kleinschalige demonstraties, pilotprojecten van

toepassing van energie-efficiënte en/of hernieuwbare energie-technologieën in

openbare infrastructuur

Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht op energiebesparing in

publieke gebouwen

Aantal organisaties dat in een demonstratie / pilot kennis neemt van

Energieverbruik per

medewerker


Prioritaire assen



gebouwen en in de woningbouwsector

woningbouwsector, door demonstratie van

toepassingsmogelijkheden van innovatieve

maatregelen en technieken

-inzicht bieden aan eigenaren in de mogelijkheden voor de uitvoering van

energiebesparende maatregelen en het bieden van begeleiding bij

implementatie van aanpassingen

-kennismakingstrajecten met nieuwe technologieën voor eigenaren en/of

gebruikers

-haalbaarheidsonderzoeken inzake omschakeling naar het gebruik van hernieuwbare energiebronnen in

openbare infrastructuur

-opleidingstrajecten voor MKB/KMO uit de woningbouwsector rond energie-efficiënt bouwen en verbouwen met nieuwe technieken en materialen

nieuwe technieken gericht op energie-efficiëntie en gebruik van hernieuwbare

energie (publieke) organisaties

(4.f) Promotie van onderzoek, innovatie en adoptie van CO2-arme

technologieën

Innovatie van koolstofarme producten / diensten /

toepassingen / processen, door industrieel onderzoek

en experimentele ontwikkeling8, door

samenwerking tussen bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra en kennisinstellingen en

door vroege implementatie van innovatieve

koolstofarme technologieën.


nieuwe producten – diensten – toepassingen – processen gericht op

koolstofarme technologieën

-onderzoeken naar haalbaarheid en toepassingsmogelijkheden van

innovatieve technologieën die bijdragen aan vermindering van CO2-uitstoot

(onder meer door verhoging van energie-efficiëntie, hernieuwbare

energie en CO2–afvang en –opslag)

-inventarisatie van effectieve toepassing van energiebesparende

technieken en uitwisselen van leereffecten

-onderzoeken naar haalbaarheid en mogelijkheden van emissiearme

binnenstedelijke distributie en mobiliteit




Aantal ondernemingen dat deelneemt aan grensoverschrijdende,






of O&O-projecten

Percentage MKB/KMO

dat product- of

procesinnovaties

introduceert



Prioritaire assen



-verkenningen naar haalbaarheid en nieuwe product-markt-combinaties voor

koolstofarme technologieën bij samenwerkende MKB/KMO’s

-opzet van vraaggerichte innovatieclusters voor koolstofarme

technologieën, bestaande uit samenwerking van bedrijfsleven,

kennisinstellingen en (semi-) overheid






ondernemingen onderling gericht op energie-efficiëntie en gebruik

hernieuwbare energie

Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht op koolstofarme

technologieën


n°3: Duurzame

groei – milieu en

hulp-bronnen

Thematische doelstelling 6 - Bescherming van het milieu en bevordering van efficiënte omgang met hulpbronnen

(6.d) Het beschermen en herstellen van de biodiversiteit,

bodembescherming en –herstel en het bevorderen van

ecosysteemdiensten (met inbegrip van Natura 2000 en groene

infrastructuur)

Het beschermen en herstellen van de

biodiversiteit, bodembescherming en –herstel en het bevorderen van ecosysteemdiensten, door gezamenlijke aanpak

van milieuproblematieken in de economisch intensief

benutte Grensregio.

-herstel van groene infrastructuur

-herstel van aangetaste ecosystemen9

-toename van biodiversiteit, dan wel preventie van biodiversiteitsverlies

-grensoverschrijdend beheer van terreinen, water- en bodemkwaliteit

-pilotprojecten inzake nieuwe modellen van publiek-private samenwerking in

natuurbeheer

Oppervlakte van habitats die worden gesteund om een betere

beschermingsstatus te verwerven

Aantal bedreigde dier- en plantensoorten waarvoor

beschermende maatregelen zijn ondersteund

Biodiversiteitswaarde

(6.f) Het bevorderen van innovatieve technologieën voor het verbeteren

van milieubescherming en het efficiënt omgaan met hulpbronnen in

de afvalsector, de watersector, bodembescherming of om

luchtvervuiling te verminderen

Innovatie van producten / diensten / toepassingen /

processen voor het verbeteren van

milieubescherming en het efficiënt omgaan met

hulpbronnen, door industrieel onderzoek en

experimentele


nieuwe producten – diensten – toepassingen – processen gericht op

meer efficiënte omgang met hulpbronnen

-onderzoeken naar haalbaarheid en toepassingsmogelijkheden

(demonstratie) van innovatieve




Percentage MKB/KMO

dat product- of

procesinnovaties

introduceert

9 In aansluiting op de prioriteiten die de lidstaten in hun strategisch kader (2014) stellen


Prioritaire assen



ontwikkeling10, door samenwerking tussen

bedrijven onderling en van bedrijven met O&I-centra

en kennisinstellingen.

technologieën die bijdragen aan meer efficiënte omgang met hulpbronnen

-inventarisatie van effectieve toepassing van technieken voor een

meer efficiënte omgang met hulpbronnen en uitwisselen van

leereffecten (bijvoorbeeld valorisatie van reststromen)

-verkenningen naar haalbaarheid en nieuwe product-markt-combinaties voor

hulpbron-efficiënte technologieën bij samenwerkende MKB/KMO’s

-inzichtelijk maken (onderzoek, advies) van mogelijkheden tot verbetering in

resource-efficiëntie bij bedrijven

-opzet van vraaggerichte innovatieclusters voor meer efficiënte omgang met hulpbronnen, bestaande uit samenwerking van bedrijfsleven,

kennisinstellingen en (semi-)overheid





of O&O-projecten





Aantal ondernemingen dat deelneemt aan grensoverschrijdende,



ondernemingen onderling gericht op efficiënt gebruik van hulpbronnen

Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht op efficiënte omgang

met hulpbronnen


(6.g) Het ondersteunen van de industriële transitie naar een

resource-efficiënte economie en het bevorderen van groene groei

Het bevorderen van efficiënte omgang met

hulpbronnen in het (industriële) bedrijfsleven door het stimuleren van

aanpassing van bedrijfsprocessen

-investeringen voor kleinschalige demonstraties, pilotprojecten van

hulpbron-efficiënte technologieën in bedrijven

-inzicht bieden aan ondernemers in de mogelijkheden en haalbaarheid voor

de uitvoering van maatregelen ter bevordering van efficiënte omgang




Grondstof-productiviteit



Prioritaire assen



met hulpbronnen en het bieden van begeleiding bij implementatie van

aanpassingen

-kennismakingstrajecten met nieuwe technologieën voor MKB/KMO



Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht op efficiënte omgang met hulpbronnen in het (industriële)

bedrijfsleven

Aantal organisaties dat in een demonstratie / pilot kennis neemt van

nieuwe technieken gericht op efficiënte omgang met hulpbronnen (bedrijven)


n°4: Inclusieve

groei

Thematische doelstelling 8: Bevordering

van werkgelegenhei

d en ondersteuning

van arbeidsmobilitei

t

(8.e) Integratie van grensoverschrijdende

arbeidsmarkten, met inbegrip van grensoverschrijdende mobiliteit,

gezamenlijke lokale werkgelegenheidsinitiatieven en

gezamenlijke opleiding

Verbetering van de aansluiting tussen aanbod

en vraag op de arbeidsmarkt in de

Grensregio, om zo het arbeidspotentieel beter te

benutten

-samenwerking tussen bemiddelende instanties onder meer gericht op

betere grensoverschrijdende ontsluiting van informatie over

vacatures – gezamenlijke arbeidspools, vacatureloketten en

promoten opportuniteiten

-verhogen van in- en uitstroom van technische opleidingen / beroepen

projecten gericht op grensoverschrijdend wederzijdse

erkenning van kwalificaties

-creëren van samenwerking tussen onderwijsinstellingen /

onderwijsfaciliteiten gericht op verbinding van (beroeps-) onderwijs

met arbeidsmarkt

-stimuleren van kennisuitwisseling door alle betrokken partijen

(overheden, opleiders, branche-organisaties, werkgevers)

-ontwikkeling van grensoverschrijdende programma’s

(curricula) en faciliteiten voor opleidingen passend bij de

Aantal deelnemers aan gezamenlijke lokale werkgelegen-heidsinitiatieven en

gezamenlijke opleiding

Aantal initiatieven gericht op opleidingen, stages, e.d.

Aantal overheidsorganisaties dat deelneemt aan ondersteunde

samenwerkingen gericht op de grensoverschrijdende samenwerking

van de arbeidsmarkt

Aantal opleidingsinstellingen dat deelneemt aan ondersteunde


van de arbeidsmarkt

Aantal werkgevers dat deelneemt aan ondersteunde samenwerkingen gericht

op de grensoverschrijdende samenwerking van de arbeidsmarkt

Aantal brancheorganisaties dat deelneemt aan ondersteunde


van de arbeidsmarkt

Aantal grensarbeid

ers

Percentage van de

vacatures dat werd vervuld


Prioritaire assen



uitdagingen in bestaande sectoren en nieuwe economische richtingen

Technische bijstand

Verantwoorde en efficiënte uitvoering van het

programma Grensregio Vlaanderen-Nederland

Voorbereiding programma

Inhoudelijk, financieel en administratief beheer programma

Projectwerving en –begeleiding

Ontwikkeling/aanschaf programmamonitoringsysteem;

Studie, onderzoek en evaluatie

Promotie en publiciteit

Controle en audit van het programma

Netwerkvorming

Afhandeling van klachten

Aantal activiteiten gericht op promotie en publiciteit van het programma

Aantal onderzoeken, studies evaluaties, etc. dat op

(deel)programmaniveau wordt uitgevoerd ten behoeve van een

efficiënte werking van het programma

Aantal gecreëerde arbeidsplaatsen

Aantal goedgekeurde projecten

-----

Bron: IDEA Consult o.b.v. OP Januari 2014


3.3 Relevantie en duidelijkheid van de indicatoren

3.3.1 Relevantie

De gedefinieerde outputindicatoren drukken de directe verwezenlijkingen van de voorgestelde ondersteunde acties uit. Ze omvatten ook het bereik van die acties.

De voorgestelde outputindicatoren zijn niet alleen allen relevant, er is ook een hoge mate van consistentie in de outputindicatoren tussen de investeringsprioriteiten. Bijvoorbeeld:

- de outputindicatoren van IP 1B, 4F en 6F beogen dezelfde metingen. Dit is logisch aangezien ook deze investeringprioriteiten dezelfde acties en beoogd resultaat wensen te bereiken met vooral een inhoudelijk verschil tussen de aard van de innovatie – algemeen, gericht op koolstofarme technologie, of gericht op efficiënt gebruik van hulpbronnen.

- de outputindicatoren van 4B, 4C, en 6G zijn eveneens onderling consistent. Deze IPS beogen een eerste stap naar implementatie door demonstratie

Het is zeer goed dat er een aparte indicator werd opgenomen voor het aantal KMO/MKB-ondernemingen dat steun ontvangt. De aanwezigheid van deze indicator in het opvolgingsysteem geeft uiting aan het belang dat het programma hecht aan de betrokkenheid van KMO/MKB. Deze indicator werd opgenomen voor de IPs 1B, 4B, 4F, 6F, 6G.

De evaluator had in het concept eindrapport nog een aantal opmerkingen geformuleerd met betrekking tot de relevantie van de outputindicatoren (zie bijlage 10). Deze opmerkingen zijn inmiddels verwerkt, en het is dus onnodig ze nog op te nemen in dit finale eindrapport.

Verschillende indicatoren hebben een verbijzondering of opsplitsing zoals bijvoorbeeld:

- Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht of energiebesparing in bedrijfsgebouwen versus Aantal ondersteunde demonstraties en pilots gericht of energiebesparing in publieke gebouwen

- Aantal ondersteunde innovatiegerichte samenwerkingstrajecten tussen de ondernemingen onderling gericht op energie-efficiëntie en gebruik van hernieuwbare energie versus Aantal ondersteunde innovatiegerichte samenwerkingstrajecten tussen de ondernemingen onderling gericht op efficiënt gebruik van hulpbronnen

- Aantal werkgevers dat deelneemt aan ondersteunde samenwerkingen gericht op de grensoverschrijdende samenwerking van de arbeidsmarkt versus Aantal werknemersorganisaties dat deelneemt aan ondersteunde samenwerkingen gericht op de grensoverschrijdende samenwerking van de arbeidsmarkt

Als we abstractie maken van de verbijzonderingen of opsplitsingen van een bepaalde outputindicatoren hebben we een totaal van 21 unieke output indicatoren voor de 8 inhoudelijke IPs.

De gemeenschappelijke indicatoren die van toepassing zijn, werden inderdaad ook opgenomen.

Er zijn in totaal 7 unieke resultaatindicatoren voor de 8 inhoudelijke IPs. Het is zeker een verstandige keuze om het aantal resultaatindicatoren zo beperkt mogelijk te houden, en vooral gericht te formuleren. Ook hier kunnen we een gelijkaardige consistentie vaststellen tussen:

- IP 1B, 4F en 6F met dezelfde resultaat indicator: percentage MKB/KMO dat product- of procesinnovatie introduceert.

- IP 4B, 4C met dezelfde resultaat indicator: energieverbruik per medewerker

Daarnaast zijn de gekozen resultaatindicatoren allen relevant want ze hebben betrekking op de gewenste veranderingen. Het zijn indicatoren op “macro”-niveau, met andere woorden deze indicatoren worden gemeten voor de ganse doelgroep, zoals voorgeschreven in de “guidance documents”, en niet alleen voor de directe begunstigden.


De theoretische idee hierachter is dat de toekomstige evaluaties van het programma de ‘bijdrage’ van het programma tot de gerealiseerde verandering kunnen identificeren. Echter, om het berekenen van die bijdrage in de praktijk ook mogelijk te maken, dienen er wel de gegevens of informatie voorhanden te zijn van de gerealiseerde verandering op programma-niveau. Om deze gegevens ter beschikking te hebben op dat ogenblik zijn er twee mogelijkheden: (i) ofwel worden ze op projectbasis verzameld tijdens de uitvoering van het programma, (ii) ofwel worden ze verzameld via één of meerder enquêtes op het ogenblik van de evaluatie. Wij pleiten ervoor om ze te verzamelen op projectbasis tijdens de uitvoering van het programma omdat dat veel meer kostenefficiënt is.

Het opnemen van resultaatindicatoren die op projectbasis kunnen verzameld worden, bovenop de macro resultaatindicatoren, heeft een belangrijke toegevoegde waarde voor het later berekenen van de bijdrage van het programma aan het macro resultaat. Bij wijze van voorbeeld geven we hier twee IPs met telkens twee resultaatindicatoren één op macro niveau en één dichter bij het programma:

- IP 1B: “aantal MKB/KMO dat product- of procesinnovaties introduceert t.o.v. het totaal aantal MKB/KMO, uitgedrukt als percentage” (uit Community Innovation Survey bij de ganse doelgroep) EN “aantal bedrijven die een nieuw product / proces hebben geïntroduceerd t.o.v. het totaal aantal bedrijven die hebben deelgenomen … aan, uitgedrukt als percentage” (uit programma registratie bij de begunstigden)

- IP 6G: “grondstofproductiviteit”(van Eurostat bij de ganse doelgroep) EN “aantal bedrijven die investeren in maatregelen gericht op meer efficiënte omgang met hulpbronnen t.o.v. het totaal aantal bedrijven die hebben deelgenomen … aan, uitgedrukt als percentage” uit programma registratie bij de begunstigden)

Het plaatsen van de evoluties in de macro-indicator t.o.v. de realisaties gemeten door de micro-indicator laat toe om later een gefundeerde uitspraak te doen over de impact van het programma.

Wij pleiten er dus voor om deze gegevens m.b.t. het resultaat van het programma ook te verzamelen op projectbasis tijdens de uitvoering van het programma. Achteraf gegevens verzamelen via extra bevragingen is veel kostelijker, tijdsintensiever en verzwaart ook de verplichtingen van de projectuitvoerders naar het programma toe.

In het definitieve OP zijn de resultaatindicatoren die iets dichter bij het programma liggen niet meer aanwezig. Juist deze laten toe om op kostenefficiënte wijze de bijdrage van programma aan het resultaat te berekenen. Het voorbereidend ambtelijk overleg heeft aangedrongen op het verminderen van het aantal resultaatsindicatoren vanuit een bezorgdheid van administratieve vereenvoudiging voor de projectuitvoerders. We kunnen deze bezorgdheid perfect kaderen, maar vermoedelijk zal dit leiden door hogere kosten in de verdere opvolging van het programma wanneer achteraf bepaalde gegevens zullen moeten verzameld worden. Achteraf gegevens verzamelen via extra bevragingen is veel kostelijker, tijdsintensiever en verzwaart ook de verplichtingen van de projectuitvoerders naar het programma toe.

Wij pleiten er voor om deze gegevens m.b.t. het resultaat van het programma ook te verzamelen binnen de operationele monitoring, los van het officiële OP.

De gekozen prestatie-indicatoren zijn, behoudens de door de EC geadviseerd financiële indicator, allen outputindicatoren en ze zijn inderdaad gedefinieerd per prioritaire as. De verwachting is inderdaad ook dat de gekozen prestatie indicatoren verband zullen houden met een besteding in de respectieve prioritaire assen van de meerderheid van de financiële middelen.

De evaluator had in het concept eindrapport nog een aantal specifieke opmerkingen geformuleerd met betrekking tot de relevantie van de output- en resultaats- en prestatie-indicatoren (zie bijlage 10). Deze opmerkingen zijn in het finale OP verwerkt, en het is dus onnodig ze nog op te nemen in dit finale eindrapport.


3.3.2 Duidelijkheid

Om duidelijkheid van de te meten indicatoren te garanderen, dienen er duidelijke indicatorenfiches met definities te worden opgesteld. Reeds in maart gaf de ex ante evaluator aan dat de aanwezigheid van dergelijke indicatorfiches een belangrijk element zouden zijn in de evaluatie van de duidelijkheid van het indicatorenkader.

De programma-schrijver heeft deze indicatorenfiches opgesteld. De opgestelde indicatorenfiches zijn volledig m.b.t. de relevante informatie die ze moeten bevatten. Cruciaal daarin zijn de definities van de variabelen onderliggende aan de indicatoren. Bovendien bevatten zij ook een goede beschrijving van de hypothesen en aannames die gemaakt werden in het vastleggen van de streefwaarden.

Daarnaast zullen deze fiches het toekomstig correct gebruik van de indicatoren vereenvoudigen. Het is vanzelfsprekend dat deze fiches nog verder kunnen verfijnd worden en zullen evolueren doorheen de programmeringsperiode o.b.v. de goedgekeurde projecten en de vragen van de projectindieners over de meting van die indicatoren.

Bij de lectuur van de fiches had de evaluator in het concept eindrapport nog een aantal bedenkingen geformuleerd, met name met betrekking tot de definities en databronnen (zie bijlage 10). We stelden daarbij vast dat de indicatoren na verwerking van deze zaken, relevant en duidelijk gedefinieerd zijn.

Het belangrijkste deel van de opmerkingen werd inderdaad verwerkt in de finale indicatorfiches van 28/01. Er blijven nog enkele kleine bedenkingen staan, die we graag benadrukken:

- Het is belangrijk dubbeltellingen in de monitoring te vermijden. Daarom kunnen de fiches best overal waar relevant vermelden dat deelnemers slechts één maal meegeteld zullen worden, ook als men herhaaldelijk steun ontvangt of in meerdere projecten participeert. Meestal is dit inmiddels aangegeven, maar voor bv CI41 nog niet. Het zou goed zijn dit consistent door te voeren in alle relevante fiches.

- De fiches voor CI28 en 29 beschrijven dat ondernemingen ondersteund bij de introductie van nieuwe producten, ook te tellen zijn als ondernemingen dat financiële steun ontvangt. Het is de vraag of dit altijd het geval is – de ondernemingen bedoeld onder CI28 en CI29 kunnen immers ook niet-financieel ondersteund worden. Nadere toelichting is hier wellicht wenselijk.

- Voor RI7 zijn vooralsnog enkel Vlaamse data beschikbaar. Het verkrijgen van data van Nederlandse zijde is dus een aandachtspunt voor deze indicator. Deze indicator is, ten gevolge van deze opmerking, nog vervangen door een meer geschikte indicator van de enquête arbeidskrachten (“Labour Force Survey: percentage job vacancies”).

3.4 Gekwantificeerde baseline en target waardes

De indicatorenfiches, die dus geen deel uitmaken van het officiële OP, bevatten een goede beschrijving van de bronnen voor het bepalen van de beginwaarden en van de hypothesen en aannames die gemaakt werden in het vastleggen van de streefwaarden. Dit is in het belang van het programma want zulke goede onderbouwing maakt het mogelijk om in de toekomst metingen meer efficiënt te actualiseren en ook afwijkingen van de streefwaarden beter te duiden.

De streefwaarden van de outputindicatoren hebben allen een basiswaarde gelijk aan nul en een doelwaarde bepaald op basis van de ervaring van het huidige programma en op basis van een geschat budget en verdere helder en transparant gemaakte hypothesen.

De streefwaarden van de resultaatindicatoren zijn gekwantificeerd met een basiswaarde die afkomstig is uit officiële statistieken een doelwaarde bepaald op basis van transparant gemaakte hypothesen. De doelwaarden moeten zijn bereikt zijn op 31/12/2023 (geëvalueerd in 2025). Soms zijn ze conservatief ingevuld en soms wat meer ambitieus. Waar mogelijk zijn gegevens gebruikt op NUTSIII niveau, zodat zij werkelijk betrekking hebben op het


programmagebied (bv de Regional Innovation Scoreboard). In andere gevallen zijn data op nationaal niveau voor de twee betrokken lidstaten gebruikt.

De mijlpalen voor de prestatie-indicatoren moeten gehaald worden voor 31/12/2018 (geëvalueerd in 2019). De voorgestelde mijlpalen van de prestatie-indicatoren lijken ons heel redelijk en de kwantificering goed onderbouwd.

Bij de lectuur van de fiches had de evaluator in het concept eindrapport nog een aantal bedenkingen bij de basis- en streefwaardes (zie bijlage 10). We stelden daarbij vast dat de baselines, streefwaarden en mijlpalen na verwerking van deze inconsistenties en onduidelijkheden aannemelijk zijn en in ieder geval voldoende gedocumenteerd en gemotiveerd zijn.

De bedenkingen van de evaluator zijn verwerkt in de finale versie van OP en de indicatorfiches zullen nog verder worden geoperationaliseerd. Laat ons overigens ook nog eens benadrukken dat deze consistentie check van streefwaarden enkel dankzij de beschrijving van de hypotheses en aannames kon worden uitgevoerd. Het opmerken van deze inconsistenties toont het belang van de opgemaakte indicatorenfiches. De programma redacteur heeft hier een gedegen werk geleverd.


4 REGELINGEN VOOR UITVOERING EN BEHEER

4.1 Organisatiestructuur

Hoewel de verordening aangeeft (art 113 bis en bijlage VI bis) dat het vastleggen van beheersautoriteit en certificeringautoriteit pas dient te gebeuren voordat de eerste aanvraag voor tussentijdse betaling bij de Commissie wordt ingediend, heeft het programma deze autoriteiten reeds aangewezen.

Wij hebben geen opmerkingen bij de beschreven functies van de autoriteiten. Zij werden opgesteld conform de verordening.

In de nieuw voorgestelde projectcyclus met een pad van aanmelding naar aanvraag naar goedkeuring, ondersteund door een digitaal platform zal het programma secretariaat ook meer begeleiding en service bieden. Niettemin dient de objectiviteit van de project beoordeling gegarandeerd te blijven. De programma-autoriteiten zijn zich bewust van deze problematiek en bijgevolg maakt het OP ook duidelijk melding van een functiescheiding tussen enerzijds de personen verantwoordelijk voor projectacquisitie en begeleiding bij projectontwikkeling en anderzijds, de personen verantwoordelijk voor projectbeoordeling en onafhankelijke advisering van het Comité van Toezicht.

Er werd rekening gehouden met de geformuleerde suggesties (dd. 1/8/2013) voor de prioritaire as Technische bijstand.

4.2 Instrumenten en processen

Naast de formele organisatiestructuur, zijn er een aantal instrumenten en processen in werking die het programma van het juiste uitvoeringskader voorzien. We besteden in de deze sectie aandacht aan een aantal aspecten op dat vlak:

- De gidsprincipes in de projectbehandeling

- Nieuwe aspecten in de projectcyclus

- De administratieve vereenvoudiging

4.2.1 Gidsprincipes

Zoals de begeleidingsgroep beschrijft aan de stuurgroep dienen de gidsprincipes om de

selectie van kwaliteitsvolle projecten die effectief bijdragen aan de programma-doelstellingen

en –ambities te verzekeren.

Deze principes bevatten een algemeen deel, waarin de algemene aanpak voor projectselectie

uitgewerkt wordt. Hierin wordt verwezen naar de ontvankelijkheidscriteria, de inhoudelijke criteria en technische criteria. Deze aanpak moet in de eerste plaats uiteraard leiden tot de

selectie van kwaliteitsvolle projecten die binnen de inhoudelijke en regelgevingskaders van het programma passen. Daarnaast worden er per IP een aantal specifieke criteria gegeven. Deze

criteria zijn erop gericht te waarborgen dat de projecten inhoudelijk bij de prioriteiten

aansluiten, en bij zullen dragen aan het geformuleerde beoogd resultaat.

Een eerste bemerking hierbij is dat de bijdrage aan het gewenst resultaat een moeilijk toetsbaar

criterium is, omdat dit in de SD niet eenduidig is benoemd. De huidige gidsprincipes verzekeren wel dat het project binnen de inhoudelijke kaders van de SD valt, maar zij noemen ook geen

specifiek gewenst resultaat.


Een ander belangrijk aandachtspunt is het gebrek aan gidsprincipes rond de organisatie en inrichting van het project. De nadruk ligt op de inhoud van het project, maar over de

projectstructuur en uitvoering wordt weinig gezegd. Mogelijke andere gidsprincipes op dit vlak

zouden kunnen zijn:

- Geïntegreerde uitvoering van het project en structurering van de samenwerking;

o Toegevoegde waarde door de samenwerking & de potentie van het partnerschap om het project tot een goed einde te brengen

o Financieel vermogen van de operatoren om het project uit te voeren

o Afstemming van het voorgestelde budget op de verwachte acties en resultaten

- Opname van het project in een aparte grensoverschrijdende strategie;

- De geografische zone waarop het project betrekking heeft (beperkt of omvangrijk);

- Communicatie/disseminatie van de resultaten.

Dergelijke principes zouden ook meer specifiek per IP/SD kunnen worden opgenomen, indien daartoe aanleiding is vanuit de invulling ervan. Deze principes zullen extra houvast beiden voor

zowel projectpromotoren als programmabeheer bij het indienen en beoordelen van de

projecten.

Er werd in het definitieve OP rekening gehouden met bovenstaande bedenkingen door het

opnemen van een aantal van de aandachtspunten in de beoordelingsdocumenten voor projecten, en in het OP meer nadruk te leggen op geïntegreerde uitvoering.

4.2.2 Projectcyclus

In de cyclus van projectindiening, beoordeling, uitvoering en afsluiting worden een aantal nieuwe aspecten benadrukt in het programma. Het belangrijkste nieuwe onderdeel in de cyclus is het (online) projectmanagementsysteem (PMS).

Dit PMS laat toe om de verschillende stappen in het proces duidelijker te structureren en te vereenvoudigen voor zowel de projectpromotoren, het programmasecretariaat als de bestuurlijke kant.

Via verschillende inhoudelijke vernieuwingen tracht men de bestuurlijke betrokkenheid en de administratieve opvolging van de projecten te verstevigen. Voorbeelden waaruit dat in de tekst blijkt zijn:

- Call gebruiken als inhoudelijk en financieel sturingsinstrument ter versterking van de bestuurlijke betrokkenheid

- Opdeling beoordeling (projectmanagers) en begeleiding (projectadviseur), waarbij projectadviseurs bijdragen aan de projectconstructie en de managers in die fase meer afstand nemen. De beoordeling wordt daardoor meer onafhankelijk. Ook in de uitvoering van het project zal de rol van managers en adviseurs beter onderscheiden worden.

- De dossieraanmelding ruimer voorzien zodat er voldoende informatie is voor de toetsing.

- Men voorziet ook minder uitgebreide rapportages, met één uitgebreide eindrapportage voor de projectpromotoren. Hetzelfde geldt voor de financiële afhandeling (declaraties etc)

- Bij de afronding of verlenging van het project wordt ook ingezet op vereenvoudigingen en

verzakelijking, die snellere besluitvorming en afname van het aantal wijzigingen/

verlengingen mogelijk maakt.

Het nieuwe PMS zal deze nieuwe accenten faciliteren en duurzaam mogelijk maken. Dit systeem vormt daarmee een reële meerwaarde in de uitvoering van het programma, en zal deze indien correct gebruikt efficiënter en meer gestroomlijnd laten verlopen.

De pogingen hiertoe passen in een uitgebreider initiatief voor administratieve vereenvoudiging voor projectpromotoren. Administratieve vereenvoudiging is een expliciete bestuurlijke wens


en ligt in lijn ligt met de ambitie vanuit de EC. In die zin zijn deze inspanningen alleen maar te prijzen.

Wat uitblijft in deze sectie zijn concrete gewenste effecten/resultaten van de inspanningen, die eenvoudig opgevolgd kunnen worden. Indien deze effecten via monitoring kunnen worden aangetoond, zal dit het bestuurlijk en maatschappelijk draagvlak voor het programma wellicht nog verhogen.

4.2.3 Administratieve vereenvoudiging

Het aspect van administratieve programma krijgt bijzondere aandacht in het programma. De begeleidingsgroep heeft een uitgebreide intentienota rond administratieve vereenvoudiging opgemaakt met een aantal concrete pistes en aandachtsgebieden.

In iedere fase van de projectcyclus worden aspecten benoemd, die aan vereenvoudiging voor de promotor kunnen bijdragen. Ook hierin speelt het PMS een belangrijke rol, omdat daarin het hele proces vanuit een centrale digitale plek kan worden ingediend, behandeld en gecoördineerd. Daarnaast zet men in op verkorting van de goedkeuringstermijnen (doorlooptijd) en sterkere begeleiding voor de promotoren vanuit het programmabeheer. Hierbij worden ook de ontvankelijkheidscriteria vereenvoudigd. Ten slotte wordt de inhoudelijke en financiële rapportage voor de promotoren verlicht. Dit alles draagt bij aan een meer toegankelijk programma voor allerhande actoren (bv bedrijven) in de regio die deel willen nemen aan het programma.

In feite zijn deze aandacht en bijbehorende concrete pistes een continuering van inspanningen die al in de huidige programmaperiode zijn opgestart. De mid-term evaluatie van het huidige programma besteedde aan dit aspect al ruime aandacht, en moedigde de programma-autoriteit aan haar inspanningen door te zetten, zeker op het vlak van verlichting van de rapportering en duidelijker definitie van de projectmanagers.

Aan de andere kant geeft het stuk over administratieve vereenvoudiging zelf aan dat de vereenvoudiging ook zijn grenzen kent, en beheerrisico’s met zich mee brengt. De mid-term evaluatie stipt ook al aan dat de juiste formele uitvoeringskaders noodzakelijk zijn om de gepaste administratieve opvolging te behouden op de projecten. Deze opvolging is noodzakelijk alleen al om volledig binnen de Europese kaders en richtlijnen mbt uitvoering en beheer te blijven, maar ook om de projectkwaliteit duurzaam te kunnen garanderen. De gidsprincipes en de vernieuwingen in de projectcyclus trachten hierin te voorzien. Een deel van de werklast wordt hierbij verschoven van promotoren naar het programmabeheer, wat de lasten voor de promotor verlaagt, maar de administratieve opvolging juist kan verstevigen.

Ook op dit vlak zijn de beoogde en mogelijke ongewenste effecten van de vereenvoudiging voor promotoren en programmabeheer nog niet volledig uitgeklaard. De extra werklast voor het programmabeheer kan bijvoorbeeld financiële gevolgen hebben in de programma-uitvoering. Op deze zaken zou zo snel als mogelijk een beter zicht moeten komen om de voorstellen en pistes ter vereenvoudiging in de tekst te kunnen concretiseren.


5 INSCHATTEN VAN EFFECTEN OP HET MILIEU (MER)

De milieubeoordeling van dit programma wordt uitgevoerd conform het plan-MER-decreet van 27 april 2007 en het besluit van de Vlaamse regering van 12 oktober 2007.

De belangrijkste potentiële milieueffecten van de acties en projecten die passen binnen de doelstellingen van het ETC programma Vlaanderen-Nederland en daaruit ge(co)financierd worden, kunnen we als volgt samenvatten:

o De acties van de meeste doelstellingen hebben een direct of indirect positief effect op vlak van “gebruikswaarde” (tewerkstelling, socio-economische opwaardering) van de omgeving.

o De acties onder thematische doelstellingen 1 (onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie) en 4 (werkgelegenheid en arbeidsmobiliteit) hebben verder geen significante milieueffecten.

o De acties onder thematische doelstelling 4 (overgang naar koolstofarme economie) gericht op de reductie van de CO2-uitstoot van bedrijven, publieke en residentiële gebouwen hebben niet alleen een globaal positief effect voor het klimaat, maar ook positieve neveneffecten op de lokale luchtkwaliteit. Samen met CO2-reductie worden ook de emissies van NO2, SO2 en fijn stof worden gereduceerd, waardoor er een indirect positief effect is op ook de volksgezondheid en de biodiversiteit.

o Ook de acties onder thematische doelstelling 6 (bescherming milieu en efficiënte omgang met hulpbronnen) kunnen bijdrage aan de lokale en globale luchtkwaliteit, maar zijn daarnaast vooral gericht op het verbeteren andere milieuaspecten, namelijk. biodiversiteit, water en bodem.

o De milieuthema’s geluid, landschap en erfgoed en mens – beeld- en belevingswaarde worden niet of slechts zeer indirect aangesproken door dit Interreg programma.

o Op basis van de (vaak vage) omschrijving van de mogelijke acties per investeringsprioriteit is het moeilijk in te schatten of er ook negatieve milieueffecten kunnen gegenereerd worden. Acties die gepaard gaan met fysieke infrastructuuruitbouw (b.v. biocentrales, windturbines,…) genereren op lokaal niveau vrijwel zeker negatieve milieueffecten op vlak van beleving, hinder, afwatering, landschap en/of biodiversiteit, alhoewel de positieve effecten van de algemene doelstelling waarbinnen ze kaderen buiten kijf staan. De milieueffecten van het nulalternatief – geen vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, van het verbruik van fossiele brandstoffen of van de afvalproductie – zijn hoe dan ook heel wat negatiever.

Samenvattend kan gesteld worden dat de potentiële positieve milieueffecten van dit Interreg programma beduidend groter zijn dan de negatieve. Maar de omvang van de positieve effecten mag ook niet overschat worden. Dit heeft enerzijds te maken met de relatief beperkte omvang van het budget van dit ETC programma en de verdeling van dit budget over mogelijks talrijke eerder kleinschalige projecten. Anderzijds zijn verschillende delen van het programma gericht op het tegengaan van klimaatverandering. Dit is een problematiek op wereldschaal, waaraan een beperkt actieprogramma in één kleine regio als Vlaanderen en Zuid-Nederland uiteraard slechts zeer marginaal kan bijdragen.

Vanuit milieustandpunt is het evident dat inzake budgetverdeling de voorkeur uitgaat naar acties binnen de thematische doelstellingen 4 (overgang naar een koolstofarme economie) en 6 (milieubescherming en efficiënte omgang met hulpbronnen), aangezien deze doelstellingen aanwijsbare positieve milieueffecten zullen hebben, in tegenstelling tot doelstellingen 1 en 8. De stuurgroep van 6 november heeft beslist om aan thematische doelstellingen 4 en 6 samen 44% van het totaalbudget toe te wijzen. Voor een programma dat in hoofdzaak vanuit


economisch oogpunt is ontworpen, kan dit zeker als een aanvaardbaar aandeel beoordeeld worden.

Wat betreft de projecten met potentieel negatieve milieueffecten, zal men op projectniveau, via milderende maatregelen, moeten streven naar een minimale milieu-impact. Om te beginnen moet uiteraard voldaan worden aan de milieu- en natuurwetgeving: VLAREM, VLAREBO, VLAREMA, Hemelwaterbesluit, Bosdecreet, regelgeving m.b.t. Natura 2000- en VEN-gebied,… Verder moet waar relevant ook de nodige aandacht besteed worden aan de aspecten visuele/landschappelijke inpassing, duurzame ontsluiting, ecologische connectivi-teit,… Om negatieve milieueffecten reeds bij voorbaat zoveel mogelijk uit te sluiten, is het aangewezen dat bij de beoordeling en goedkeuring van projectvoorstellen door het Comité van Toezicht een (summiere) milieu-toets wordt uitgevoerd.


BIJLAGE 1: EERSTE REFLECTIE OMGEVINGSANALYSE EN SWOT: SUGGESTIES 12 MAART 2013 We lijsten hieronder onze bedenkingen en opmerkingen op met betrekking tot de eerste versie van de omgevingsanalyse en SWOT voor de programmastrategie Interreg Vlaanderen-Nederland 2014-2020. Deze eerste versie van omgevingsanalyse en SWOT dateert van 26 februari 2013. We beginnen met een aantal algemene bedenkingen over het stuk, en vullen dat aan met een aantal meer specifieke opmerkingen per sectie.

1 Algemeen

Ten eerste stellen we vast dat de analyse als eerste versie ruim voldoet. De analyse dekt verschillende relevante thema’s, en biedt een goed initieel beeld van de regio voor die thema’s, veelal op kwantitatieve informatie gebaseerd. Daarnaast wordt reeds een deel van de argumentatie gegeven met betrekking tot de keuzes voor thematische prioriteiten voor de programmastrategie.

Structuur en voorstel tot herstructurering

De volgende stap om tot een geschikte omgevingsanalyse te komen is om er een meer logisch geheel van te maken. Door een betere structurering zal de analyse ook inhoudelijk duidelijker en concreter worden, en op een hoger niveau getild kunnen worden. Daarnaast zijn er een aantal analytische aanvullingen te doen, zowel binnen de huidige behandelde thema’s als daarbuiten.

Met betrekking tot de structuur draagt met name de opsplitsing van paragrafen 1.2 en 1.4 niet bij aan de coherentie en duidelijkheid van de analyse. Wij pleiten voor een herstructurering van het rapport, door deze twee paragrafen (1.2 & 1.4) te integreren in één eenduidig samenhangende analyse, van waaruit de keuzes voor de programmastrategie logisch kunnen volgen.

Zo zijn er momenteel twee stukken over de economische structuur van de grensregio (1.2.5 & 1.4.3), waarbij de laatste in feite een uitwerking is van de eerste. Ons inziens zouden deze twee paragrafen dus beter direct op elkaar kunnen volgen. Vanuit de beschrijving van de economische structuur, kan de ruimtelijke structuur geanalyseerd en beschreven worden (1.4.1), aangevuld met het stuk over de belangrijke economische verwevenheid van de grensregio met haar aangrenzende gebieden (1.2.3).

Vervolgens kan een stuk over infrastructuur en logistieke aspecten volgen, duidelijk van essentieel belang voor de grensregio (1.4.2). De werkloosheidscijfers uit 1.2.5 kunnen gelinkt worden aan het stuk over de arbeidsmarkt en grensoverschrijdende mobiliteit in 1.4.5. Ten slotte kan de beschrijving van het opleidingsniveau uit 1.2.6 gekoppeld worden aan de analyse van de kennisinfrastructuur/kenniswerkers in 1.4.4.

Deze verschillende paragrafen kunnen voorafgegaan worden door een beknopte inleidende beschrijving van het programmagebied en de bevolkingssituatie / -ontwikkeling. De groene en grijze druk is hierbij een belangrijk aspect, met enorme consequenties voor de regio. De samenhang tussen deze demografische ontwikkelingen en de economische situatie van de regio kan sterker benadrukt worden. Een vergrijzende bevolking zal bijvoorbeeld meer gebruik maken van zorg en minder deelnemen aan het arbeidsproces.

Het stuk over de prioriteiten van Interreg V kan op deze manier volgen op de analyse. Dit maakt de gemaakte keuzes voor de lezer duidelijker onderbouwd, en brengt de nog te maken keuzes meer naar voren.


Om tot de juiste keuzes met betrekking tot de programmastrategie te komen is wel een scherpere formulering van de SWOT, en een betere, expliciete koppeling met de omgevingsanalyse nodig.

Thema’s

Thematisch ligt de focus van de analyse heel sterk op economie/innovatie en arbeidsmarkt, en blijven een aantal andere thema’s onderbelicht. Figuur 12 presenteert de prioriteiten van Europe2020 en bijbehorende 11 thematische doelstellingen als uitgangspunt voor de programmastrategie. De analyse zou in het licht van de afwegingen voor de strategie logischerwijs in moeten gaan op al deze thema’s, maar een belangrijk deel ervan komt in de analyse niet terug. Voor de thema’s onder ‘inclusieve groei’ kan beargumenteerd worden dat via ESF hierop ingespeeld zal worden (zoals onder 1.3.3 gebeurt).

Met name de thema’s onder ‘sustainable growth’ blijven onderbelicht, met uitzondering van infrastructuur. Milieu en efficiënt gebruik van resources, en de transitie naar koolstofarme economie komen vrijwel niet aan de orde. Men beschrijft wel dat duurzaamheid in Vlaams en Nederlands beleid belangrijk is, maar gaat niet veel verder in op de regionale situatie voor deze thema’s. Zeker in het licht van de al gekozen doelstellingen zijn deze topics belangrijk te analyseren en beschrijven. Ook thema’s als landbouw/platteland en (aanpassing aan) klimaatverandering kunnen in de analyse wat aandacht krijgen.

Ten slotte zou ook meer aandacht kunnen gaan naar het grensoverschrijdende aspect, en het effect van de grens op de regio, zowel wat betreft kansen als bedreigingen. Alleen voor het onderwerp ‘arbeidsmarkt’ komt dit terug.

Ten slotte een paar praktische opmerkingen:

- We raden aan binnen de analyse met meer tussenkopjes te werken. Dit maakt het voor de lezer makkelijker, en voorkomt dat verschillende onderwerpen door elkaar gaan lopen in de tekst (bv in sectie 1.4.4)

- Onderbouw stellingen meer met cijfers en referenties/bronnen. Het is soms niet duidelijk waar bepaalde vaststellingen precies vandaan komen, waardoor de indruk kan ontstaan dat feiten en meningen door elkaar lopen. Bv: ‘Noordoost-Noord-Brabant heeft van oudsher een grote bestuurlijke invloed op de regio.’ Waar is deze uitspraak op gebaseerd? Hoe moeten we een dergelijke uitspraak precies interpreteren?

- Zorg voor goede inleiding en toelichting bij figuren. Beschrijf duidelijk wat er op een figuur te zien is en wat mogelijke verklaringen voor verschillen zouden kunnen zijn tussen Nederland/Vlaanderen en de grensregio (bv figuren 7 en 17 kunnen ons inziens beter gekaderd en toegelicht worden)

2 Paragraaf 1.2 Beschrijving van de grensregio

Positionering grensregio

Men begint met een positionering van de grensregio aan de hand van het ‘Blue Banana’ concept. Dit concept wordt echter niet verder toegelicht en gekaderd. Zo ontbreekt op dit moment een duidelijke bron.

Het ‘Blue Banana’ concept werd aan het einde van de jaren ’80 ontwikkeld door het studie bureau RECLUS, en dekte toen de steden af met de hoogste concentratie mensen, geld en industrie11. In de jaren ’90 werd dit concept in verschillende Europese en regionale beleidsnota overgenomen, maar het staat ook sindsdien van diverse kanten onder kritiek, en inmiddels werden bijkomende visies en concepten ontwikkeld.

11 Brunet (1989), ‘Les Villes Européennes’, Rapport pour la DATAR: Paris, La Documentation Française (RECLUS/DATAR)


Recentere gevisualiseerde concepten of visies op de ruimtelijk-economische structuur van West-Europa zijn mogelijks in deze context meer geschikt om de grensregio Vlaanderen-Nederland te positioneren.

Zo is voor het Interreg IIIb programma in 2000 een ‘spatial vision for Northwest Europe opgemaakt die nuttige inzichten geeft12, en heeft de Europese Commissie zelf in datzelfde jaar een European Spatial Development Perspective uitgebracht, die de EU lange termijn visie op het vlak van ruimtelijke ontwikkeling uiteenzet.13 Hoewel ook al meer dan 10 jaar oud, bevatten deze bronnen relevante aanvullende informatie rond de Europese positionering van de grensregio.

Voor nog recentere informatie verwijzen we graag naar het European Observation Network for Territorial Development and Cohesion (ESPON), die onder ‘territorial observations’ verschillende studies op dit vlak publiceren (bv European Pentagon).

Een andere aanpak zou kunnen zijn de regionale positionering (buiten specifieke ruimtelijke concepten om) te verklaren vanuit de onderlinge verbanden in het kader van ELAt, en de externe linken met omliggende regio’s (Randstad, Ruhr, evt Ile-de France).

Afbakening programmagebied

Men neemt het programmagebied op, maar zonder verder toelichting daarbij. Mede in het licht van de discussie over een eventuele uitbreiding van het gebied verdient de afbakening iets meer argumentatie. Waarom vallen bepaalde regio’s wel in het gebied en andere niet, terwijl ze wel economisch zeer verbonden zijn?

Er kan voorgebouwd worden op wat in het huidige OP staat: “Basis voor de selectie van het programmagebied van de grensregio Vlaanderen-Nederland is de publicatie door de Europese Commissie van de NUTS-III regio’s die in aanmerking kunnen komen voor INTERREG IV middelen in het kader van grensoverschrijdende samenwerking. De Vlaamse Gemeenschap en de lidstaat Nederland hebben vervolgens besloten welke regio’s ook daadwerkelijk deel uitmaken van het programmagebied.”

Aangrenzende regio’s

De paragraaf over de aangrenzende regio’s is absoluut relevant en interessant. Een aantal zaken kan wel iets concreter verwoordt worden.

De invloed van Noordoost-Noord-Brabant (van oudsher) blijft onduidelijk. Gaat het hier om de invloed van Den Bosch als provincie hoofdstad? In dat geval zou het hier eerder gaan om invloed van provinciaal beleid, weliswaar vormgegeven vanuit Den Bosch, maar geïmplementeerd in de hele provincie. De invloed van dit provinciaal beleid is evident.

Ook de aard van de verwevenheid van het arrondissement Mechelen met de grensregio verdient meer uitwerking.

De link met de regio Rijnmond en Zuidoost-Zuid-Holland wordt goed onderbouwd via het belang van de Rotterdamse haven en gelieerde (petro)chemische industrie. Ook hier is zorgvuldige formulering van belang: De Rotterdamse haven is alleen in de regio Rijnmond gelegen en niet in de regio Zuidoost-Zuid-Holland. Hier zijn wel de havens van Dordrecht gelegen.

De arrondissementen Aalst, Oudenaarde, Kortrijk, Tielt, Roeselare, Diksmuide, Dendermonde en Oostende nemen al sinds het eerste Interreg-programma deel aan het operationeel programma.

Bevolking

De paragraaf bevolking richt zich sterk op de vergrijzing en ontgroening van het gebied (grijze en groene druk). Zoals al beschreven is dit relevante informatie. In de volgende analyse stap is het van belang de consequenties van deze ontwikkeling voor de regio te benoemen en uit te leggen. Vergrijzing en deels ook ontgroening kunnen bv leiden tot een rem op productiviteit, op

12 http://3b.nweurope.eu/upload/documents/spatial_vision/1069.Spatial_Vision_eng.pdf 13 http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/reports/pdf/sum_en.pdf


de groei van de beroepsbevolking, op investeringen en consumptie, en heeft implicaties voor de zorgsector. Het groeipotentieel van de regio wordt hierdoor dus beperkt.

De grijze druk is lager dan in België als geheel, maar hoger dan in Nederland.

Economie van de grensregio

Ook hier kan in een volgende versie meer ingegaan worden op de consequenties voor de situatie en ontwikkeling van de regio, en vooral voor de te volgen strategie. Voorbeelden hiervan zijn: de interne inkomensverschillen, de conjunctuurgevoeligheid, de hoge werkgelegenheid in de overheidssector (absoluut) en industrie (relatief t.o.v. NL en België), en lage werkgelegenheid in financiële diensten en ICT.

Wat is de bron voor onderstaande uitspraak? Ook figuur 6 heeft geen bron.

Dit is in omvang vergelijkbaar met de economie van België als geheel en bedraagt 2,45% van het totale BRP van de EU.

Het Belgische BRP/inwoner wordt vermeld. Is er ook informatie over Vlaanderen? Dit geeft een realistischer beeld. Dit geldt ook voor de specialisatiegraden in figuur 8.

Figuur 7 (ontwikkeling van het BRP in PPS per capita, met 2005 als basisjaar) kan beter gekaderd worden, zodat de conclusie meer betekenis krijgt. Het is niet duidelijk hoe volgend besluit “zowel de absolute waarde van het BRP en de ontwikkeling daarvan over de tijd wijzen op een sterk ontwikkelde economie die ontkoppeld is van basisbehoeften” volgt uit deze figuur.

De sectorale verdeling van de werkgelegenheid kan voorafgegaan worden door wat basis informatie over de totale omvang van arbeidsmarkt, ook ten opzichte van de totale arbeidsmarkt in Vlaanderen en Nederland

3 Paragraaf 1.3 Prioriteiten INTERREG V Vlaanderen-Nederland

Structuur

Volgens de EC guidelines voor Operationele Programma’s, ook voor ETC programma’s, volgt de programmastrategie en –prioiteiten uit de ‘needs’ en uitdagingen geïdentificeerd in de omgevingsanalyse en de SWOT (Draft Template and guidelines for the content of the cooperation Programme). Deze zaken lopen in het huidige stuk door elkaar. Een contextanalyse van het bestaande beleid is hier wel op zijn plaats, maar Interreg prioriteiten kunnen pas na de SWOT volgen. De voorgestelde herstructurering onder 2.1.1 vangt dit probleem op.

Prioriteiten en thema’s Interreg V

Sectie 1.3.1 start met de zin dat ‘er een beeld is geschetst van de kernkwaliteiten van de grensregio Nederland-Vlaanderen’. Het zou goed zijn deze kernkwaliteiten expliciet te benoemen, alvorens de beleidsprioriteiten te beschrijven. In de onder 2.1.1 voorgestelde herstructurering kan de SWOT hier eventueel voor gebruikt worden

Sectie 1.3.1 stipt verder het belang aan van grensoverschrijdende samenwerking en de bijdrage van deze samenwerking aan oplossingen voor grensoverschrijdende problemen. Dit verdient in de volgende analyse stap meer uitwerking en toelichting. Voorbeelden uit de huidige periode kunnen hierbij wellicht als illustratie gebruikt worden.

Men maakt een verbinding tussen het EU voorschrift om maximaal vier thematische doelstellingen te selecteren voor elk programma voor grensoverschrijdende samenwerking, en de Vlaamse en Nederlandse smart specialisation strategy (p10/11). Dit verdient meer uitleg, want het is niet onmiddellijk duidelijk op welke wijze beide zaken aan elkaar gerelateerd zijn.

Nationaal en regionaal beleid in Vlaanderen en Nederland

De beschrijving van de innovatie- of smart specialisation strategie voor Vlaanderen klopt, maar de innovatieknooppunten zoals benoemd in de S³ insteek EFRO, en de expliciete nadruk daarin op valorisatie van R&D inspanningen, ontbreken nog in deze versie

Prioriteiten voor Interreg V Vlaanderen Nederland


Beschrijving van ‘afvallende thema’s’ is relevant in dit kader, maar liefst wel op cijfers en verifieerbare informatie gebaseerd. Met name de uitspraken voor thema 2 en 5 dienen meer onderbouwd te worden.

Het thema ‘Vergroting van de concurrentiekracht van KMO/MKB’ komt nu ‘los’ terug onder thema 7, maar verdient ook een aparte toelichting.

4 Paragraaf 1.4 Nadere analyse van de regio

Ruimtelijk economische structuur

Sectie 1.4.1 gaat in op enkele stedelijke netwerken in het gebied. De steden zelf en hun economische waarde/sterkte worden niet beschreven en toegelicht. Door dergelijke toelichting zou de waarde van de netwerken duidelijker worden. De titel van de sectie ‘Ruimtelijk economische structuur’ omvat en belooft veel meer dan alleen de beknopte beschrijving van deze stedelijke netwerken. Een analyse van deze structuur zou ingaan op de economische functies en knooppunten in het hele gebied en hun onderlinge samenhang. Vermoedelijk is het hier aangewezen om de “belofte” in te perken door als titel stedelijke netwerken te gebruiken.

Infrastructuur

Sectie 1.4.2 kan aan duidelijkheid winnen door het op te bouwen volgens modaliteit (spoor, weg, water, pijpleiding) of naar type vervoer (personen of vracht). Daarbij ontbreekt de modaliteit luchtvervoer (luchthavens) in de analyse. Het openbaar vervoer netwerk beschreven in deze paragraaf vermeldt alleen de trein, terwijl lokaal grensoverschrijdend busvervoer ook van belang kan zijn.

Ruimtelijke sectorale structuur

Dit is een interessant en inzichtelijk stuk. Enkel de uitspraak over de sterkte van gezondheid/life sciences in Belgisch Limburg verdient wat meer toelichting. Dit blijkt immers niet uit de tabel, en het is vraag of deze sector economisch zoveel gewicht in de schaal legt. Initiatieven als LifeTech Limburg en Campus Diepenbeek mogen benoemd worden

Arbeidsmarkt, kenniswerkers, grensoverschrijdende mobiliteit

Het gaat in deze sectie voornamelijk over kenniswerkers en grensoverschrijdende mobiliteit (pendel). Arbeidsmarkt komt op zichzelf niet terug. Logisch, aangezien paragraaf 1.2 dit thema al grotendeels dekt.

Het belang van kenniswerkers wordt beschreven in figuur 17 (komt dit uit een bron, of van de schrijvers zelf?). Maar het belang van grensoverschrijdende pendel en integratie van de arbeidsmarkt wordt niet beschreven, terwijl dit substantieel deel uitmaakt van deze sectie.

De benadering vanuit het huidige programma komt hierdoor heen het stuk relatief uitgebreid terug, en biedt interessante achtergrondinformatie. Het de eerste keer dat in de analyse verwezen wordt naar inspanningen vanuit het huidige Interreg programma. Een aantal andere, voorgaand behandelde thema’s leent zich wellicht hiervoor ook. Een korte schets van al verrichte inspanningen, kan de analyse ook meer betekenis geven, en brengt wellicht aanknopingspunten voor de komende programmastrategie naar voren.

5 Paragraaf 1.5 Conclusies & SWOT

De SWOT en bijgaande conclusies geven een goed inzicht in de regionale situatie, en kan als basis dienen voor specifieke verdieping om tot de juiste afweging van de programmastrategie te komen. Hieronder volgen een aantal suggesties:

Niet alle benoemde belangrijke sterktes uit de analyse zijn terug te vinden in de SWOT. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om de ligging van het grensgebied in het economische centrum van Europa, het groot aantal patentaanvragen (innovatiegericht),…


Daarnaast zijn niet alle elementen uit de SWOT eenvoudig terug te voeren naar de voorgaande analyse (hoge milieudruk, aansluiting onderwijs bij vraag bedrijfsleven, effecten globalisering en economische crisis).

In de conclusies wordt voor het eerst ingegaan op het verband tussen het hoge ontwikkelingsniveau/industrialisering en de druk op de leefomgeving. Dit is zonder twijfel een belangrijk aspect, maar vraagt ook onderbouwing vanuit de analyse.

De kansen en bedreigingen zijn nog te summier uitgewerkt. De genoemde combinaties van sterktes kunnen zeker kansen bieden, maar dit kan concreter benoemd en uitgewerkt.

Ook de concrete bedreigingen die bv vergrijzing (grotere behoefte aan zorg en verminderde arbeidsparticipatie) inhoudt zouden duidelijker kunnen worden benoemd. In de bijgaande conclusies wordt vergrijzing bovendien als kans gepresenteerd. Dit lijkt terecht, maar moet dan ook duidelijk zo in de SWOT terugkomen.

De economische crisis en de opkomst van regio’s buiten Europa zijn in feite twee bedreigingen, en kunnen ook concreter gemaakt worden (werkloosheid, druk op welvaartsniveau, de-lokalisatie van multinationals – zie Ford Genk).

Een betere uitwerking en onderbouwing deze sterktes en zwaktes zal de stap naar de programmastrategie vergemakkelijken voor de programmaopsteller, en zal de keuzes begrijpelijker maken voor de lezer/gebruiker van de strategie.


BIJLAGE 2: REFLECTIE STRATEGIE: SUGGESTIES 26 MAART 2013

1 Strategie memo: suggesties 26 maart 2013

We lijsten hieronder enkele reflecties op rond de eerste discussienota met betrekking tot de programmastrategie oor de periode 2014-2020. Deze eerste discussienota dateert van 13 maart 2013. Dat document dient in eerste instantie als discussiestuk, en we trachten met onze opmerkingen vooral bij te dragen aan deze discussie.

Algemeen

De nota neemt een breed perspectief als uitgangspunt en laat de strategische opties in eerste instantie open. Dit lijkt ons geen onverstandige aanpak, aangezien de strategie vorm zal moeten krijgen in samenspraak met alle betrokken programmapartners. Een eerste stap is gezet met het selecteren van de drie thematische doelstellingen, maar de uitwerking van hiervan naar investeringsprioriteiten en vooral specifieke doelstellingen zal de aard van de programmastrategie werkelijk bepalen. De begeleidingsgroep en het voorbereidend ambtelijk overleg moeten dienen om meer focus aan te brengen in het strategie document. De memo werkt richtinggevend om deze discussie op een goede, voor iedereen gelijkwaardige basis te laten beginnen.

Aandachtspunt daarbij is wel dat het budget beperkt is en zal blijven, hoewel het totale beschikbare budget nog altijd onbekend is. Verdere concentratie van middelen binnen de gekozen thematische doelstellingen zal noodzakelijk zijn om concrete effecten te realiseren.

Ten slotte is het positief dat er, bij de bespreking van de voor- of nadelen van een bepaalde keuze, aandacht besteed wordt aan het specifieke karakter van de grensoverschrijdende regio, bv dat er geen samenwerking is tussen de NL& BE Natura gebieden.

Discussiepunten

De discussiepunten zijn vrij exhaustief, en dekken in feite alle aspecten die bij de programmaopmaak aan de orde moeten komen. Er is echter geen onderscheid of prioritisering binnen de discussiepunten aangebracht. Om de gesprekken die de strategie moeten schragen verder te structureren, zullen deze gesprekken wellicht in eerste instantie voornamelijk de eerste 3 à 4 punten behandelen, waarna de daaropvolgende punten in de verdere operationalisering nader aan bod zullen komen.

OP Sjabloon

Het sjabloon lijst de investeringsprioriteiten per thematische doelstellingen op, en geeft per thematische doelstelling een aantal argumenten of bedenkingen.

De belangrijkste bedenking van van de ex ante evaluator is dat de selectie van prioriteiten uiteindelijk zou moeten voortkomen uit de omgevingsanalyse & SWOT. De voorlopige bevindingen lijken echter vooral voor Thema 1, en dan vooral de eerste investeringsprioriteit, verwerkt te zijn in het sjabloon. Voor de andere thema’s wordt vooral verwezen naar beleidsdocumenten en -doelstellingen (Topsectorenbeleid, National Reform Programme, Aanbevelingen van de Raad, Vlaanderen in Actie, etc.).

Uiteraard is de beleidscontext van groot belang, maar door alleen naar beleid te verwijzen ontstaat het risico dat de keuze teveel gebaseerd wordt op een ‘streven naar’ in plaats van op de feitelijke situatie, leidend naar realistische, op de regio toegesneden doelstellingen. De afweging/motivering voor de strategische keuzes moeten juist op dit laatste gebaseerd zijn.

Bovendien zou verdere toelichting op enkele steekwoorden zoals bv 'buitenlandbeleid', 'duurzaamheid’ goed zijn.

Onder thema 6 worden voor een paar investeringsprioriteiten eerder negatieve afwegingen gegeven. Het ontbreekt op dit ogenblik aan duidelijke argumenten vóór het opnemen van de


investeringsprioriteiten onder dit thema, terwijl er blijkbaar wel politiek en maatschappelijk draagvlak voor bestaat. In de verdere uitwerking van de strategie is een nadere beschrijving van de opportuniteiten in dit thema bijgevolg nodig.

Ten slotte wordt er helemaal niet stilgestaan bij de thema’s die niet geselecteerd werden. In de analyse werd wel reeds beschreven waarom bepaald thema’s niet werden opgenomen. Ook deze argumentatie dient wel gedeeld worden door de programmapartners, en zou in de discussie over de strategie, weliswaar beknopt, aan de orde kunnen komen.

2 Indicatoren en monitoring

Nota evaluatie indicatorenkader

De Europese Commissie hecht een groot belang aan het indicatoren opvolgingsysteem(in het bijzonder de resultaatsindicatoren) in combinatie met het prestatiekader. Dit onderdeel krijgt dus een groot gewicht in de ex-ante evaluatie.

Bepalen van de indicatorenset

Geïnspireerd op de Europese richtlijnen omtrent indicatoren onderscheiden we 4 types indicatoren:

1. Input indicatoren: indicatoren die verwijzen naar de financiële of andere middelen die men heeft ingezet voor de regionaal-economische ontwikkeling. Voorbeeld: ingezet budget;

2. Output indicatoren: indicatoren die verwijzen naar de rechtstreekse resultaten die zijn voortgekomen uit de ondernomen acties en projecten inzake regionaal-economische ontwikkeling. Voorbeeld: aantal KMO-adviezen;

3. Resultaatindicatoren: indicatoren die het directe en onmiddellijke effect meten van een interventie, zoals een gedrags- of capaciteitsverandering. Voorbeeld: aantal KMO’s dat een certificaat behaalde;

4. Impactindicatoren: indicatoren die verwijzen naar de meer onrechtstreekse en/of lange termijn effecten van de acties en projecten. Voorbeeld: groei van kmo’s.

De EC heeft een lijst opgesteld van gemeenschappelijke indicatoren voor alle EFRO-programma’s (vooral output, maar ook resultaat en impact). Indien deze indicatoren relevant zijn voor het betreffende programma, moeten ze opgenomen worden in het indicatorenkader. Binnen de EC lijst zal aan de hand van de gekozen investeringsprioriteiten en specifieke doelstellingen verder moeten geselecteerd worden.

Resultaatsindicatoren

We zullen daarnaast – in lijn met de vraag van de EC - specifieke aandacht besteden aan de beschikbaarheid van resultaatindicatoren binnen het indicatorenkader. Deze indicatoren zullen grotendeels programma-specifiek geformuleerd moeten worden. Ze zullen ook in het programmeringsproces meer centraal komen te staan, omdat zij idealiter de gewenste effecten van de interventie beschrijven en aantonen – “intended results”.

De grotere focus op resultaten in de ontwikkeling en implementatie van het programma, vereist ook een versterkte en geëxpliciteerde interventielogica.

In het tot hiertoe en in de vorige programmeringsperiodes gehanteerde model - waarin men sprak over output, resultaat, en impact - ontbrak het aan duidelijkheid over de relatie tussen de inputs/outputs en de precieze effecten en impact. Het bleek vrijwel onmogelijk aan te tonen hoe de inputs/outputs precies bijdroegen aan de impact. In ieder geval was het onderscheid tussen resultaat en impact in de praktijk voor velen moeilijk te maken, laat staan te meten.

De nieuwe logica beoogt de beleidsrealiteit, waarin verschillende beleidsmaatregelen en algemene macro ontwikkelingen allen hun rol hebben, dichter te benaderen. Daarnaast worden de beoogde resultaten duidelijker geïdentificeerd dan voorheen, nl door een indicator met een ‘baseline’. Dit resultaat kan zowel een korte als lange termijn, een direct of indirect effect zijn,


afhankelijk van de specifieke prioriteit, haar context en de voorkeur van de programma-autoriteit. De rol van exogene factoren wordt in deze logica erkend.

De resultaatsindicatoren kunnen zowel kwalitatief als kwantitatief zijn, als ze maar ondersteund worden door een correct baseline waarde en realistische target/streefwaarde.

Figuur 11: Het nieuwe kader voor de interventielogica

Bron: EC report Results Indicators 2014+: Report on Pilot Tests in 23 regions/OPs across 15 MS

Ook de aanbevelingen die werden opgemaakt in het kader van de tussentijdse evaluatie van Interreg IV Grensregio Vlaanderen-Nederland 2007-2013 ten aanzien van het indicatoren-kader liggen deels in dezelfde lijn.

Beoordeling indicatoren set

Bij het beoordelen van de indicatoren zal de ex ante evaluator een aanpak in 3 stappen gebruiken.

• Ten eerste wordt de relevantie van de voorgestelde indicatoren beoordeeld in het kader van de interventielogica, prioriteiten en focusdomeinen. Hierbij wordt ook gekeken of alle relevante gemeenschappelijke (EC) indicatoren werden meegenomen.

• Ten tweede wordt nagegaan of met de weerhouden indicatoren, het bereiken van de programmadoelstellingen inderdaad kan aangetoond worden. Zoniet, moeten er

Aanbevelingen uit mid term evaluatie Interreg IV Vlaanderen-Nederland

• Meer resultaatindicatoren op programmaniveau

• De streefwaarden zijn niet altijd realistisch. Voor de volgende programmaperiode wordt aangeraden om:

o nauw af te stemmen met de relevante programmapartners;

o de SWOT er sterker bij gebruiken;

o experts de waarden te laten inschatten

o de waarden ook te relateren aan het budget van het programma en de middelen die nodig zijn om de streefwaarden te behalen.


bijkomende indicatoren worden voorgesteld. De doelstellingen binnen het nieuwe programma moeten opvolgbaar worden gemaakt via passende indicatoren.

• Ten derde wordt nagegaan of de indicator gemakkelijk kwantificeerbaar en meetbaar is en of de indicator geaggregeerd kan worden op niveau van de prioriteiten en op niveau van het programma.

De beoordeling van het indicatorenkader zal in eerste instantie worden gerealiseerd aan de hand van desk research, maar ook in sterke interactie met het programmasecretariaat, de externe programmaredacteur en de begeleidingsgroep. We maken van de ervaring en expertise van alle betrokkenen gebruik om de bevindingen aan te vullen.

Bijkomende specifieke aandachtspunten in de beoordeling zijn onder meer:

• We zullen er op toezien dat het aantal indicatoren beheersbaar blijft, dat er zoveel mogelijk coherentie bestaat met andere evaluaties zoals het jaarverslag.

• Daarenboven wordt nagegaan of indicatoren coherent zijn met andere Europese fondsen en of eventueel een gezamenlijke dataverzameling kan plaatsvinden.

• Output-, resultaat en impactindicatoren staan niet los van elkaar. Er bestaat een bepaalde opeenvolging tussen deze indicatoren, waarbij een aantal veronderstellingen worden gehanteerd die het verband tussen de verschillende niveaus van indicatoren wil aantonen. Het is ook onze taak na te gaan of deze veronderstellingen correct zijn.

• Om de resultaten van het programma in een ruimer kader te plaatsen, zullen we er ook op toezien dat een juiste set van context (base line) indicatoren is opgenomen (zie SWOT).

• Tot slot zien we erop toe dat het indicatorenkader de SMART-toets goed kan doorstaan (specifiek, meetbaar, haalbaar, relevant, tijdsgebonden) en dat ze zowel voor de beheersautoriteit als voor de projectpromotoren eenduidig interpreteerbaar zijn.

Deze bovenstaande punten zijn in feite een operationalisering van de beoordelingstappen en –criteria die een rol zullen spelen in de evaluatie van het inidicatorenkader.

Fiche

Het is belangrijk voor iedere indicator een fiche op te maken. Deze fiche dient als instrument om de indicator correct de definiëren, en op die manier om het indicatorenkader op te bouwen. Daarnaast zullen de fiches het correct gebruik van de indicatoren vereenvoudigen. In deze fiches worden een aantal cruciale parameters omschreven:

• Variabele: geeft de definitie van de variabele die gemeten wordt als indicator.

• Categorieën: geven de mogelijke sub-variabelen waarnaar men de indicator wil opsplitsen, voorbeelden zijn man/vrouw, geografisch gebied, KMO/MKB, sector, ...

• Relatie met prioriteit/actielijn: geeft aan voor welke prioriteiten/actielijnen deze indicator moet ingevuld worden.

• Bron: geeft de bron (instantie, statistiek, enquête, verslagen, rapporteringsdocument,…) weer waarop de onderliggende data voor de indicator gebaseerd zijn. Een aantal indicatoren kunnen door het programmasecretariaat zelf ingevuld (of berekend) worden en moeten niet opgevraagd worden bij de projectpromotoren.

• Eenheid: geeft de meeteenheid van verwerking en rapportering van de indicator (euro, m², aantal personen, schaal van 1 tot 5,…)

• Frequentie verwerking en rapportering: periodiciteit waarin de indicatoren worden geactualiseerd in het monitoringsysteem.

De ex ante evaluator heeft uitgebreide ervaring met het opstellen en evalueren van dergelijke indicatorfiches, om zo te komen tot een goed en bruikbaar indicatoreninstrument. We zullen deze expertise valoriseren in dit proces, door een screening van de indicatorenfiches en het formuleren van suggesties voor verduidelijking/verrijking van de fiches.

Kwantificering van de contextindicatoren (baseline), streefwaarden en mijlpalen


Een volgende stap is het kwantificeren van de contextindicatoren (nulmeting) en het invullen van de streefwaarden en mijlpalen van de programma-indicatoren. Volgend uit de SWOT zal de huidige situatie in het programmagebeid met betrekking to de geselecteerde doelstellingen en prioriteiten beschreven worden

De invulling van de streefwaarden en mijlpalen van programma-indicatoren krijgt in deze programmaperiode veel meer aandacht dan voordien. De evaluator zal erop toezien dat een adequate set van context-indicatoren wordt opgenomen, rekening houdend met de EC-verplichtingen.

Voor de beoordeling van de streefwaardes maken we een onderscheid tussen bestaande actielijnen en nieuwe actielijnen.

o Bestaande actielijnen: We baseren ons oordeel op:

� Overzicht van participatiegraden in het verleden

� Verwacht men gewijzigde participatiegraden door

• gewijzigde wetgeving en implicaties hiervan op actielijnen?

• gewijzigde externe omstandigheden (bedreigingen of kansen uit SWOT)?

• gewijzigde subsidievorm

• gewijzigde subsidievoorwaarden/programmavoorkeuren (vb geen te experimentele projecten, enkel reële grensoverschreidende samenwerking,...)

• gewijzigd budget voor de betreffende actielijn/prioriteit

o Nieuwe actielijnen

� Welk budget wordt voorzien voor de betreffende actielijn?

� Hoeveel begunstigden komen in aanmerking (zie SWOT)

� Wat zijn de verwachtingen naar participatie? Welke veronderstellingen kunnen hierover gemaakt worden?

� Wat leren de participatiegraden van nieuwe actielijnen in het verleden, voornamelijk met betrekking tot een opstartfase…

Wanneer de mijlpalen (tussentijds) voor de streefwaarden worden vastgelegd, is het zeer belangrijk deze realistisch te bepalen en er rekening mee te houden dat een actielijn vertraging kan oplopen door ‘groeipijnen’ of andere omstandigheden. We zullen er over waken mijlpalen voldoende ambitieus te maken maar wel haalbaar in het kader van het prestatiekader.

De ex-ante evaluator gaat na of aan alle vereisten van de EC omtrent baseline, streefwaarden en mijlpalen voldaan is. Met het oog op maximale transparantie, zal de ante-evaluator erover waken dat de baseline - streefwaarden en mijlpalen voldoende gedocumenteerd en gemotiveerd zijn.


BIJLAGE 3: OMGEVINGSANALYSE EN SWOT: SUGGESTIES 16 APRIL 2013 Deze sectie bevat een reflectie op de tweede versie van de omgevingsanalyse en SWOT, die dient als onderbouw voor de programmastrategie van de territoriale samenwerking Vlaanderen-Nederland 2014-2020. Deze tweede versie van omgevingsanalyse en SWOT dateert van 18 maart 2013.

De algemene indruk van de nieuwe omgevingsanalyse is dat er ten opzichte van de vorige versie een goede slag gemaakt is in de opbouw en de structuur van het rapport. Het rapport is overzichtelijker en de sterktes, zwakheden en uitdagingen van de grensregio zijn hierdoor een stuk makkelijker te herkennen.

Hieronder formuleren we nog een aantal bedenkingen en suggesties evenals een aantal tekstuele opmerkingen.

1 Algemene opmerkingen

Wanneer de investeringsprioriteiten gekozen zijn, is het goed om de link tussen de gebiedsanalyse en de investeringsprioriteiten te leggen. Voor een logisch programma moet er een verband zijn tussen de ontwikkelingen in de regio en de gekozen thema’s en investeringsprioriteiten. De gebiedsanalyse kan dan, zeker op vlak van milieu en energie- (gekozen thematische doelstellingen), kort maar krachtig verrijkt worden om juist dat verband te bewaken.

De SWOT analyse zou best de 4 verschillende elementen: (i) sterktes, (ii) zwaktes, (iii) kansen en (iv) bedreigingen bevatten. Momenteel zijn verschillende aspecten onder de noemer uitdagingen ondergebracht.

Hieronder vermelden we onze suggesties per sectie.

2 Sectie 1.3 Bevolking

1.3.2 Vergrijzing: deze paragraaf benoemt zowel vergrijzing (grijze druk) als groene druk. Deze ontwikkeling is een belangrijk aspect binnen de socio-economische situatie, met enorme consequenties voor (delen van) de regio, en daarmee ook in de strategievorming. Deze consequenties worden in de tekst kort benoemd, maar komen slechts beperkt terug in de SWOT.

1.3.3 Opleidingsniveau: De conclusie dat het opleidingsniveau hoog is in de grensregio, wordt ondanks de waarschijnlijke juistheid in Europees perspectief, niet door figuur 6 onderbouwd. Volgens deze figuur 6 geldt namelijk alleen voor drie van de Vlaamse regio’s (Antwerpen, Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant), maar niet voor de drie provincies in Nederland dat zij gemiddeld een hoger opleidingsniveau hebben dan België c.q. Nederland als geheel.

1.3.4 Grensoverschrijdende mobiliteit: in de eerste zin van de paragraaf staat dat de totale bevolking van de grensregio ruim 6 miljoen is. Dit is waarschijnlijk nog niet aangepast naar aanleiding van de begeleidingsgroep van 17 maart. Op pagina 4 staat het correcte aantal van 9,6 miljoen mensen.

3 Sectie 1.4 Fysieke infrastructuur

Er wordt gesproken over een momenteel infrequente Thalys verbinding, maar gezien de ontwikkelingen rond Fyra, is het wellicht beter om in het algemeen over infrequente verbindingen via de (hogesnelheids)trein te spreken. De Thalys lijkt immers momenteel de meest frequente grensoverschrijdende verbinding te zijn.


4 Sectie 1.5 Economie

Er worden verder in deze sectie een aantal relevante thema’s behandeld, en urgente aspecten daarbinnen aangestipt. Enkele aspecten zijn echter wat te nuanceren binnen de context van de economische crisis en algemene globaliseringtrends.

Zo wordt de werkloosheid laag genoemd, en niet als problematisch gepresenteerd. Wat verder op pagina 12 stelt men dat ‘Zowel Nederland als Vlaanderen in de afgelopen jaren relatief succesvol geweest in het aantrekken van vestigingen van buitenlandse bedrijven.’

In onze optiek zit er een duidelijke andere kant aan dit verhaal, en verdienen deze stellingen ten minste nuancering. Verschillende delen van de grensregio hebben juist grote moeite vestigingen van buitenlandse (en overigens ook grote binnenlandse) bedrijven te behouden (vb. Ford Genk). Zeker lokaal zorgt dit voor aanzienlijke werkloosheidsproblematiek.

1.5.1 BRP: gaat het hier om reële of nominale cijfers mbt het Bruto regionaal product. Het BRP van Vlaanderen ligt substantieel hoger dan het voor de grensregio genoemde bedrag van €288mld, namelijk rond de €330mld (bron: NBB)

5 Sectie 1.7 Duurzaamheid

In het licht van de gekozen thematische doelstellingen gerelateerd aan milieu en duurzaamheid is de aandacht voor deze thema’s in de omgevingsanalyse erg beperkt. De omgevingsanalyse biedt met name weinig onderbouwing voor de thematische doelstelling 6 rond milieubescherming, en maar gedeeltelijk voor thematische doelstelling 4 rond energie-efficiëntie.

De milieudruk en de economische kansen van milieutechnologie worden kort benoemd, maar voor TD6 is ook behoefte aan identificatie van de uitdagingen noden op het vlak van bescherming van lucht, water, bodem, biodiversiteit,… en efficiënte omgang met hulpbronnen.

Men stelt ten slotte dat de milieusector voor tienduizenden banen kan zorgen. Een dergelijke uitspraak verdient meer cijfermatige onderbouwing. Als dergelijke cijfers niet beschikbaar zijn, raden we aan zulke uitspraken niet te doen.

6 Sectie 1.8 Relevante beleid

De Vlaamse en Nederlandse beleidskaders zijn zeer algemeen en beknopt beschreven. Het is wellicht ook niet de bedoeling hier erg uitgebreid op in te gaan. De tekst zoals hij nu is kan wellicht beter dienen als inleiding, om de kort de beleidsmatige condities/context te schetsen waarbinnen de strategie dient geïmplementeerd te worden.

7 Sectie 1.9 Conclusies

De SWOT benoemt de sterktes en zwaktes, maar bevat in deze versie geen ‘kansen’ en ‘bedreigingen’ meer. Aan de hand van ‘uitdagingen’ tracht men dit tweede deel van de SWOT te dekken, maar naar onze mening kunnen de kansen en bedreigingen scherper (en dus beter apart) beschreven worden. Bv de economische crisis ontbreekt als bedreiging waarop een antwoord binnen de grensregio moet gevonden en in de praktijk gebracht moet worden.

Hoewel het onduidelijk is in hoeverre de Commissie het expliciet voorschrijft, raden we aan ten eerste een klassieke SWOT op te bouwen voor de grensregio. Vervolgens kunnen de uitdagingen voor de regio benoemd worden die zeker door het programma aangepakt zouden moeten/kunnen worden. De risico’s of hindernissen voor optimale uitvoering van het programma, en dus voor aanpak van de uitdagingen, kunnen relevant zijn.


8 Opmerkingen van tekstuele aard

Figuur 7 geeft aan dat een ‘belangrijk’ gedeelte van de bevolking tussen de 25 en de 64 jaar deelneemt aan opleidings- en vormingsactiviteiten. Betere woordkeuze zou ‘aanzienlijk’ of ‘groot deel’ zijn.

Pagina 7 eerste alinea: er lijkt een aanhalingsteken vergeten aan het einde van de eerste alinea.

Pagina 7: ‘ruim minder dan 1 procent’ van de beroepsbevolking pendelt internationaal. Volstaat hier niet door te stellen dat dit minder dan 1 procent is?

Pagina 7 onder de figuur laatste zin van de pagina mist een letter: mag aangenomen worden dat […].

Pagina 11. De tabel/figuur “analyseert”, beter: De tabel geeft weer.

Pagina 12. Twee maal wordt ‘groter als…’ gebruikt ipv groter dan

Op pagina 13 wordt de afkorting O&O en R&D door elkaar gebruikt. In de maatregelen van de commissie staat de term O&I gebruikt.

Eerste zin pagina 15 staat eenmaal werden teveel in. De tweede zin staat in de tegenwoordige tijd, terwijl het over het verleden gaat.

Op pagina 16: derde zin onder het figuur staat er een komma voor het woord ‘en’, deze hoort hier niet. Net voor voetnoot 11 mist een sluitingshaakje.

Op pagina 17 eerste zin, mist een woord.

9 Strategievorming en workshop

Naast de reflectie op de omgevingsanalyse, die het voorwerp van deze nota is, willen we hier toch reeds vooruit blikken op het verdere proces van strategievorming. In eerste instantie reageren we op de workshop van 9 april, en vervolgens beschrijven we waar in de volgende stappen nu de nadruk op zou moeten liggen.

We hebben in het algemeen een positieve indruk van de aanpak van de workshop. De gekozen aanpak was aantrekkelijk en effectief, en werkte dus goed. Ook de articulatie tussen het maken van keuzes voor investeringsprioriteiten en het relatieve belang van die verschillende prioriteiten was efficiënt voor het maken van de definitieve keuzes. De betrokken programmapartners hebben ieder een zeer constructieve houding, wat bijdraagt aan een soepel proces en uiteindelijke tot een breed gedragen strategie.

Het vooropgestelde doel van de workshop was (minimaal) duidelijkheid verschaffen over de te selecteren thematische doelstellingen (TD) en investeringsprioriteiten (IP).

Voor de ex ante evaluator werd dit vooropgestelde doel bereikt, en heeft de workshop inderdaad de nodige duidelijkheid en draagvlak onder de partners gecreëerd voor een aantal relevante TDs en IPs.

Aan de andere kant had er, ons inziens, in de workshop meer tijd en aandacht gereserveerd kunnen worden voor het concreter invullen van de investeringsprioriteiten. Het zwaartepunt van de discussie had meer bij de investeringsprioriteiten kunnen liggen, waardoor een inhoudelijke verdiepingsslag met betrekking tot de specifieke inhoud van deze IPs tot stand had kunnen worden gebracht.

Een volgende stap, die de specifieke inhoud van het programma voor een groot deel zal bepalen, is immers de definiëring van specifieke doelstellingen (SDs). Via deze SDs kan nader beschreven worden wat men precies wil bereiken, en kunnen dus de specifieke noden voor de grensregio nader vastgelegd en beantwoord worden. Enkel op basis van de deze SDs krijgt de strategie echt vorm en kunnen vervolgens beoogde effecten gedefinieerd worden, met daaraan gekoppeld resultaatsindicatoren. De discussie over deze specifieke doelstellingen had verder gestimuleerd moeten worden om reeds in deze eerste workshop meer duiding te krijgen van de programmapartners over de concrete invulling van de IPs (vb.


bij IP 6.5 waar expliciet gezegd werd dat sanering van oude bedrijventerreinen niet zou opgenomen worden).

De komende tijd in het proces (4 weken) moet volgens ons maximaal benut worden om optimaal input te vergaren van de programmapartners, om bijkomende duiding en onderbouwing te genereren voor de specifieke doelstellingen en daaraan gekoppelde beoogde effecten. De resultaatsindicatoren zullen daar idealiter relatief logisch uit volgen. Dit kan op verschillende manieren:

- Wij raden ten eerste aan het volgende COG (op 2 mei) voornamelijk te benutten om inhoudelijk te discussiëren over de SDs en de daaraan gekoppelde beoogde effecten. Het valideren van de IPs mag hierin slechts een zeer korte tijd in beslag nemen, om enkel de beperkte openliggende keuzes nog definitief te bevestigen. De organisator/ moderator moet een faciliterende rol opnemen in het stimuleren en goed geleiden van de discussies over de beoogde programma-effecten tussen de programmapartners zelf.

- Daarnaast kunnen enkele bijkomende interviews, wellicht met thematische experts, nuttig zijn om de gewenste specifieke input te verkrijgen.

10 Besluit

De opmerkingen in dit document trachten bij te dragen aan het proces dat moet leiden tot een optimaal relevant en coherent OP.

Belangrijk eerste aandachtspunt bij het opstellen van het OP met betrekking tot relevantie, is dat er een duidelijk verband moet zijn tussen de omgevingsanalyse en de geselecteerde investeringsprioriteiten. Idealiter kan zo iedere keuze onderbouwd worden vanuit de analyse. Indien hiervoor de geschikte, specifieke cijfers ontbreken, kan beschrijving van meer kwalitatieve aard hiervoor ook voldoen.

Het aspect van relevantie zal nader getoetst worden in het kader van de ex ante evaluatie op basis van een verder uitgewerkte versie van de strategie. We raden aan het verband tussen de analyse en het OP vanaf het begin expliciet te leggen, zodat de relevantie van het programma eenvoudig aantoonbaar wordt voor iedere lezer ervan.

Daarnaast is het, bij het verder uitwerken van de programmastrategie, voor de opsteller belangrijk te redeneren vanuit de zogenaamde ‘interventie logica’. Hierbij worden de geïdentificeerde noden gekoppeld aan specifieke interventies in de bestaande situatie. Deze interventies moeten leiden tot vooraf gedefinieerde beoogde/gewenste resultaten, waarvan de voortgang ook correct opgevolgd kan worden met indicatoren. Het expliciteren van deze interventielogica, wellicht per thematische doelstelling, draagt bij aan een optimale focus en coherente strategie.


BIJLAGE 4: HORIZONTALE PRINCIPES: SUGGESTIES 26 APRIL 2013

De versie van de sectie horizontale principes waarop deze suggesties gebaseerd zijn dateert van 18 april 2013.

1 Duurzaamheid

Het stuk dat het horizontale principe duurzame ontwikkeling benadrukt vermeldt duidelijk de twee thematische doelstellingen van het programma die bijdragen tot die duurzame ontwikkeling. Gezien de inhoud van het programma lijkt dat stuk dan ook bondig en goed.

Het stuk zou nog aan kracht kunnen winnen en tevens ook veel duidelijker zijn voor projectpromotoren als die “duurzame ontwikkeling” nader gedefinieerd wordt nadat de specifieke doelstellingen en resultaatsindicatoren van het programma geformuleerd zijn. Bijvoorbeeld zou er kunnen beslist worden dat projectindieners dienen aan te geven op welke manier het project efficiënt zal omgaan met hulpbronnen (water, papier, …), op welke manier het project zal bijdragen tot energie-efficiëntie, op welke manier het project zal luchtvervuiling verminderen,… De keuze in praktische duiding is natuurlijk afhankelijk van de uiteindelijke specifieke doelstellingen van het programma.

“Tijdens de projectuitvoering dienen de projectuitvoerders over de bijdrage aan duurzame ontwikkeling te rapporteren.” Deze rapportage kan dan ook in direct verband staan (en zou dat moeten zijn) met de op te volgen indicatoren. Tijdens de uitvoering kunnen de projectuitvoerders bv rapporteren hoeveel kWh energie ze verbruiken bij aanvang en na uitvoering van het project.

“In de indicatorenset wordt het duurzaamheidsprincipe opgevolgd via de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan duurzame ontwikkeling”. Om het gehele duurzaamheids-principe op te volgen kan deze indicator inderdaad gehanteerd worden. Wel zouden we de specificatie “substantieel” toevoegen. Hoewel dit een subjectieve beoordeling is, kan hier via consensus-beoordeling bij de medewerkers van het programmasecretariaat invulling aan gegeven worden.

2 Gelijke kansen en anti-discriminatie

Dit stuk is zeer algemeen geformuleerd, en zou nog aan duidelijkheid kunnen winnen. Ten allereerste dient bepaald te worden welke gelijke kansen moeten bevorderd worden en dan pas kan je concreet genoeg vastleggen hoe een project daar kan aan bijdragen. We verklaren ons hieronder nader.

Ten eerste, voor het luik gelijke kansen in het algemeen naar alle doelgroepen toe, dient een onderscheid gemaakt te worden tussen gelijke kansen op programmaniveau – programmafinanciering van projecten - en gelijke kansen bij de uiteindelijke begunstigden van de projecten. Of anders gezegd, er dient een onderscheid gemaakt te worden tussen toegang tot het programma en toegang tot de projecten.

Ten tweede, om het principe van gelijke kansen te “mainstreamen” moet er eerst geweten zijn welke doelgroepen mogelijks achtergesteld zijn. Vervolgens kan er een actief beleid gevoerd worden om maatregelen te nemen om een eventuele ondervertegenwoordigde doelgroep meer te betrekken. Dat is wat bedoeld wordt met: Identificatie van specifieke doelgroepen die risico lopen gediscrimineerd te worden en maatregelen om deze te ‘verzachten’. Wanneer die groepen bepaald zijn kan je pas de principes om ze te betrekken (via de maatregelen) “mainstreamen” bij de selectie en implementatie van de projecten.

Programmaniveau


Ter verduidelijking en bij wijze van voorbeeld: Wanneer de KMO/MKB een belangrijke doelgroep zijn, kan het relevant zijn om na te gaan of niet alleen middelgrote ondernemingen, maar ook voldoende kleine ondernemingen deelnemen aan het programma. Indien de kleine ondernemingen onvoldoende bereikt worden kan hier actief op ingezet worden om deze te bereiken via bijvoorbeeld een organisatie zoals UNIZO. Een ander voorbeeld zou kunnen zijn de mate waarin de betrokkenheid van de gemeenten uit beide landen evenredig met hun reële aanwezigheid in het gebied, verdeeld is. Indien vb. Vlaamse gemeenten beduidend minder aan bod komen dan Nederlandse gemeenten, kunnen ook hiervoor acties ondernomen worden ter stimulering van participatie van Vlaamse gemeenten.

Met andere woorden, het programma dient eerst te reflecteren over welke gelijke kansen moeten bevorderd worden. Dit kan slechts uit ervaring vanuit de vorige programmaperiode en uit metingen (van vorige of dit programma) bepaald worden. Daarna pas kan je die initiatieven nemen om deze principes te “mainstreamen”. De zinnen:

Bij de projectaanvraag dienen projectindieners aan te geven op welke manier het project bijdraagt aan het gelijke kansen- en anti-discriminatieprincipe. Deze bijdrage wordt meegenomen bij de inhoudelijke projectbeoordeling.

Tijdens de projectuitvoering dienen de projectuitvoerders over de bijdrage aan het gelijke kansen- en anti-discriminatieprincipe te rapporteren.

krijgen dan pas betekenis en concrete invulling. Bijvoorbeeld een ondernemersfederatie kan dan aangeven hoe ze zal zorgen dat ook kleine ondernemingen zullen betrokken worden (als dat een probleem zou zijn). De rapportering is dan ook zeer duidelijk en bevat de genomen initiatieven om kleine ondernemingen te benaderen alsook het aantal begunstigde kleine ondernemingen.

Niveau van de begunstigden

Op het niveau van de begunstigden geldt eigenlijk hetzelfde. Gemeenten kunnen ook uiteindelijke begunstigden zijn van een provincie als projectindiener. Voor een evenredige vertegenwoordiging van gemeenten kan je dan aan projectindiener provincie laten aangeven welke initiatieven ze nemen om alle gemeentes aan te spreken. Voor projecten waar de begunstigden fysieke personen zijn, denk bijvoorbeeld aan de investeringsprioriteit 8.5 gezamenlijke lokale werkgelegenheidsinitiatieven en gezamenlijke opleiding, daar moet inderdaad gelden dat toegang tot het project of de actie gegarandeerd is “voor iedereen, ongeacht geslacht, ras of etnische afkomst, godsdienst of overtuiging, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid.”

In de indicatorenset wordt het gelijke kansen en anti-discriminatieprincipe opgevolgd via de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan het gelijke kansen en anti-discriminatieprincipe’.

Dit is dus geen goede indicator want het gelijkheidsbeginsel moet “gemainstreamed” zijn. Je moeten dus meten aan de hand van de vorderingen in je te bereiken “gediscrimineerde” doelgroep (vb. aantal bereikte KOs/KBs).

3 Gelijkheid van man en vrouw

Dit stuk kan ook concreter gemaakt worden, als was het maar ter verduidelijking van de vereisten en verwachtingen die hieromtrent aan de projectpromotoren gesteld worden.

Bij de projectaanvraag dienen projectindieners aan te geven op welke manier het project bijdraagt aan de gelijkheid van man en vrouw. Deze bijdrage wordt meegenomen bij de inhoudelijke projectbeoordeling.

Tijdens de projectuitvoering dienen de projectuitvoerders over de bijdrage aan de gelijkheid van mannen en vrouwen te rapporteren.

Deze “gelijkheid” kan zich vertalen in een gelijke behandeling bij de projectuitvoerder, de projectorganisator, tijdens de processen van het project. De rapportage geeft aan hoe tijdens het project proces deze gelijkheid wordt bewaakt.


Voor projecten waar de begunstigden daadwerkelijk fysieke personen zijn, is het nuttig om de registratie van deelnemers naar geslacht op te splitsen. De rapportage geeft dan een concreet beeld over welke eventuele ongelijkheid men spreekt, en welke acties kunnen worden ondernomen om deze weer in evenwicht te krijgen.

Hoe het OP bijdraagt aan de promotie van de gelijkheid tussen man en vrouw, specifieke uitdagingen van het programmagebied, indien van toepassing.

In het programmagebied is er een tekort aan technisch geschoold personeel. Het programma kan daar mogelijks maatregelen voor ondernemen. In dit geval is een specifieke uitdaging hoe voldoende meisjes betrekken bij de technische opleidingen. Over zulke uitdagingen op vlak van gelijke kansen voor mannen en vrouwen dient gereflecteerd te worden om ze te identificeren.

In de indicatorenset wordt de gelijkheid tussen man en vrouw opgevolgd door de outputindicator ‘aantal projecten die bijdragen aan de bevordering van gelijkheid tussen man en vrouw’.

Gezien de aard van het programma zal deze indicator weinig van toepassing zijn. Er zullen weinig of zelfs geen projecten zijn die bijdragen, rechtstreeks of zelfs onrechtstreeks, aan de bevordering van gelijkheid van man en vrouw. Vermits we dat nu ex ante al weten is dit dus geen goede indicator. Deze output indicator zou veel specifieker kunnen gemaakt worden bijvoorbeeld: voor de projecten waar de begunstigden fysieke personen zijn aantal projecten waar een expliciet initiatief genomen werd om de gelijkheid van man en vrouw te bevorderen.


BIJLAGE 5: REFLECTIE OP DE STRATEGIE VAN 26 APRIL 2013 Betreft: Reactie op strategie versie van 26 april 2013 – met opmerkingen BG geïncorporeerd

Datum: 13 mei 2013 – reactie van 2 mei 2013 met opmerkingen BG geïncorporeerd

1 Algemene opmerkingen

Ten eerste, lijkt ons de tekst tot tabel 2 goed opgebouwd. De opgenomen tabellen X en 1 geven de overwegingen en onderbouwing goed weer. Ook vinden we de structurering van de prioritaire assen doordacht en praktisch. Bij Tabel 1 vragen wij ons wel af of de nationale hervormingsprogramma de enige bron van onderbouwing kan zijn, of dat er ook andere argumenten en deze tabel kunnen worden opgenomen. Bijvoorbeeld voor investeringsprioriteit 6d voldoet de onderbouwing van het “National Reform Program” niet, en dient aanvullende argumentatie aangedragen te worden.

Specifieke doelstellingen

De strategie versie van 26 april bevat een eerste poging tot het formuleren van specifieke doelstellingen met daaraan gekoppeld resultaatsindicatoren. De specifieke doelstellingen blijven in deze versie echter nog zeer algemeen: (i) ze zijn meestal heel breed geformuleerd, nog niet echt programmaspecifiek, (ii) bevatten vaak meerdere doelstellingen, (iii) het is vaak nog onduidelijk welke soort acties er gaan gesubsidieerd worden. Hier is duidelijk nog een bijkomende vertaalslag nodig.

Anderzijds werd er wel een poging gedaan tot het opsommen van activiteiten of projectcategorieën die onder die bepaalde investeringsprioriteit zouden kunnen horen. Die oefening kan “bottom-up” worden verder gezet om de programmadoelstellingen concreter te maken en meer vorm te geven. De programmapartners zijn natuurlijk de personen die de keuzes maken (o.a. op het voorbereidend ambtelijk overleg van 2 mei en dat van 22 mei), maar er moeten wel concrete voorstellen aan hen geformuleerd worden. Een poging daartoe van de kant van de ex ante evaluator is in bijlage toegevoegd. Dit voorstel is gebaseerd op de opmerkingen hieronder onder sectie 3.

Indicatoren

De resultaatsindicatoren zijn volgens ons in veel gevallen ook op een te hoog niveau geformuleerd, waardoor het beoogde resultaat te abstract is. Dat is op dit ogenblik logisch aangezien de specifieke doelstellingen nog niet specifiek genoeg geformuleerd werden. Na duidelijke vaststelling van de concrete specifieke doelstellingen kan er een realistische resultaatsindicator aan gekoppeld worden.

Bij de resultaatindicatoren zou men in ogenschouw moeten houden hoeveel er met dit programma bereikt kan worden. Bij verschillende van de nu beschreven indicatoren spelen vele andere factoren (bijv. economische situatie) ook een belangrijke rol in de mate waarin een resultaat bereikt kan worden. Zo lijkt ons de doelstelling van O&O uitgaven ter waarde van 3% van het bruto regionaal product te hoog. Waarschijnlijk heeft deze brede insteek ermee te maken dat gegevens uit de statistieken gehaald moeten kunnen worden. Een andere, meer exactere, maar licht lastenverzwarende optie voor dataverzameling zou zijn door gelijk bij de aanvraag specifieke informatie op te vragen en deze bij de sluiting van het project (en tussentijds) ook bij de aanvragers op te vragen. Bijvoorbeeld, als het bijeenbrengen van partijen voor onderzoek de output is (aantal bijeengebrachte partijen of aantal gezamenlijk O&O acties uitgevoerd) dan is wellicht als resultaat indicator beter: het aantal “nieuwe” producten of diensten klaar voor marktintroductie (indicator in the Regional innovation Scoreboard). Bij een doelstelling als vermindering energieverbruik kan het resultaat gemeten worden door energieverbruik bij de betreffende (begunstigde) instanties voor en na de implementatie van de actie te meten. De resultaatsindicator kan dan, bij wijze van voorbeeld, zijn vermindering van energieverbruik met 2% bij de begunstigden. Maar nogmaals, deze operationalisering van


resultaatsindicatoren kan pas plaatsvinden als we weten wat de “intended result” van investeringsprioriteit is voor dit progamma.

Ook de keuze van de – al dan niet – gemeenschappelijke outputindicatoren zal sterk vereenvoudigen wanneer voor elke specifieke doelstelling duidelijk is wat er beoogd wordt, wie de doelgroep is, wie de begunstigden zijn etc.

2 Bespreking van elke specifieke doelstelling (SD)

De gidsprincipes voor selectie van de operaties/projecten zijn van belang in het kader van het OP, en dus een relevante toevoeging. Zij gelden voor alle thematische doelstellingen (TD), maar moeten niettemin, volgens het OP-sjabloon, per IP herhaald te worden. Het beoogd gebruik van financiële instrumenten en “majeure projecten” moet enkel toegelicht worden wanneer relevant en hoeft dus niet telkens herhaald te worden.

Zoals hierboven vermeld, werd getracht de SD meer concrete invulling te geven door het formuleren van de gewenste activiteiten projectsoorten. Wij zullen onze commentaar voornamelijk van daaruit opbouwen, zodat onze reflectie helpt om de specifieke doelstellingen goed van elkaar te onderscheiden. Hoe meer onderscheiden ze zijn, hoe makkelijker dit werkbaar zal zijn later voor het programmabeheer.

Thematische doelstelling 1 Versterking van onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie

Het is belangrijk binnen deze TD het onderscheid tussen de twee IPs scherp te bewaken, zowel in de formulering van de SDs als in de soorten projecten/interventies:

- IP1a is gericht op het inrichten en ter beschikking stellen van kennis- en R&D

infrastructuur, en op het versterken van netwerken tussen kennisinstellingen.

o Concrete R&D, innovatie of onderzoeksprojecten lijken ons beter te passen onder

SD1b

o Valorisatie van kennis in toegepast onderzoek, en het betrekken van bedrijfsleven en

burgers bij excellent onderzoek is wel belangrijk om het onderzoek voldoende vraag-

gestuurd te houden.

o Ook is de vraag of KMOs/bedrijfsleven hier een plaats heeft als expliciete doelgroep

- IP1b heeft wel betrekking op concrete R&D activiteiten die leiden tot nieuwe producten en

diensten die kunnen vermarkt worden.

o De geformuleerde soorten interventies zijn hiermee in overeenstemming.

o De genoemde ‘Flight-to-the-moon’ projecten verdienen wellicht wat meer toelichting.

o Daarnaast kan de nadruk onder deze SD o.i. niet liggen op het bevorderen van

ondernemerschap onder welke groep dan ook – het voorbeeld in casu: sensibilisering

van wetenschappers gericht op verhoging vann ondernemerschap. Heeft men hier

reeds bepaalde projecten voor ogen?

Thematische doelstelling 4 Steun voor de overgang naar een koolstofarme economie

- IP4a Het bevorderen van de productie en de distributie van hernieuwbare energiebronnen:

Ook hier is het onderscheid tussen de verschillende IPs van belang.

o De IP4a doelt in het algemeen op productie (en distributie) van hernieuwbare

energiebronnen, terwijl 4b en 4c specifiek bedoeld zijn voor resp. bedrijven en

openbare infrastructuur en gebouwen en ook nog een nadruk hebben op energie-

efficiëntie. Het is ons niet helemaal duidelijk wie de doelgroep zijn van IP4a en we

vinden het belangrijk om dat zuiver te houden tussen de verschillende SDs.

o De distributie van hernieuwbare energiebronnen realiseren lijkt ons geen haalbare

kaart voor dit programma.


o Interventiesoorten die specifiek gericht zijn op KMO/MKB – haalbaarheidsonderzoeken

voor MKB/KMO inzake omschakeling naar andere energiebronnen - zouden bijgevolg

onder de desbetreffende SD4b opgenomen moeten worden.

o Er wordt verder onder SD4a veel nadruk gelegd op nieuwe toepassingen en soorten

van energieproductie (smart grids, warmtekracht-koppeling, geothermische lagen).

Ons inziens moet er in deze SD plaats zijn voor grootschalige productie en distributie

van hernieuwbare energie d.m.v. van reeds volledig uitgewerkte en toegepaste

technieken zoals bv. zonne- en windenergie). Beoogt het programma met deze TD

daadwerkelijke overgang op basis van beproefde technologieën (doel is dan bereiken

van vergroting aandeel energie uit hernieuwbare energie) of eerder het steunen van de

implementatie in een openbaar gebouw of bedrijf van een nieuwe technologie (doel is

dan het bereiken van enkele voorbeeldprojecten)? Die keuze moet gemaakt worden.

- IP4b Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in

bedrijven: De meeste genoemde interventiesoorten voor deze SD gaan gericht in op wat

de IP zelf beschrijft.

o De lijst kan wel wat meer gefocust worden, zeker omdat enkele zaken herhalingen

lijken te zijn.

o De genoemde actie rond biomassa lijkt eventueel beter onder SD4a te passen.

o Wij stellen daarnaast in vraag of de genoemde acties rond CO² afvang/opslag en –

scans hier op hun plaats zijn, omdat de IP zich puur op ‘energie’ richt, en niet op

koolstofemissies. Meer bepaald: (i) grensoverschrijdende pilootprojecten voor afvang

en opslag van CO2- beter bij SD4f, (ii) onderzoek naar brede toepassing van

energiebesparende en uitstootverminderende maatregelen – beter bij 4f, (iii) aanbieden

van CO2-scans gekoppeld aan reductieplan voor de meest energie-intensieve

industrieën – beter bij 4e

o Het ‘kennis distributie centrum’ gaat ons inziens verder dan een projectsoort, en is een

te concrete projectinvulling

- IP4c Het ondersteunen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in

openbare infrastructuur, waaronder openbare gebouwen: Onze reflectie behelst in grote

lijnen hetzelfde als voor IP4b.

o We vragen ons af of CO² afvang/opslag hier op haar juiste plek is,

o en of stimuleren van WKOs niet eerder onder 4a past, de daar geformuleerde

opmerkingen indachtig.

o Daarnaast lijken de ‘bodemenergieringen’ een reeds concrete invulling van mogelijk

project te zijn.

o We maken hier ook de bedenking dat 4a handelt over hernieuwbare energie en dat 4b

en 4c zouden kunnen enkel aangewend worden voor energie-efficiëntie (altijd zuiverder

voor output- en resultaatindicatoren). Verder lijkt het ons eventueel ook aangewezen

om een keuze te maken tussen deze beiden en met het progamma OF energie-

efficiëntie (bij voorkeur gezien de omvang van het progamma) OF hernieuwbare

energie te promoten.

- IP4e Het bevorderen van koolstofarme strategieën voor elk gebiedstype, in het bijzonder

voor stedelijke gebieden, bevattend de promotie van duurzame stedelijke mobiliteit en voor

mitigatie relevante adaptatiemaatregelen: deze IP is duidelijk wel ook gericht op

(strategieën voor) het verminderen van de uitstoot. De geformuleerde projectsoorten

reflecteren de bedoeling van deze IP prima.

- IP4f Promotie van onderzoek, innovatie en adoptie van CO2-arme technologieën: deze IP

is expliciet gericht op onderzoek en innovatie rond CO²-arme technieken.

o Promotiecampagnes, advisering, en kennismakingstrajecten over energiebesparing

horen volgens ons onder 4e aan de orde te komen.


Thematische doelstelling 6: Bescherming van het milieu en bevordering van efficiënte omgang met hulpbronnen

- IP6d Het beschermen en herstellen van de biodiversiteit, bodembescherming en –herstel

en het bevorderen van ecosysteemdiensten (met inbegrip van Natura 2000 en groene

infrastructuur): Ons inziens is deze IP gericht op milieubescherming en –verbetering, als

tegenwicht tegen de zeer intensieve economische benutting van de grensregio, met

andere woorden, is dit een natuurprioriteit en geen mensprioriteit.

o Zo zijn er enkele grensoverschrijdende NATURA2000 gebieden die onder deze IP

ondersteund zouden kunnen worden.

o Investeringen in ecologische inrichting van bedrijventerreinen lijken ons minder van

toepassing voor deze IP.

- IP6f Het bevorderen van innovatieve technologieën voor het verbeteren van

milieubescherming en het efficiënt omgaan met hulpbronnen in de afvalsector, de

watersector, bodembescherming of om luchtvervuiling te verminderen: de SD brengt hierin

een specificatie aan, door de focus te leggen op ontwikkeling van technologieën en

toepassingen voor milieubescherming. De geformuleerde projectsoorten corresponderen

hier inderdaad mee, ook al is de insteek zeer breed met afval, water, bodem en lucht.

o Wij zouden SD6f concentreren op het onderzoeksgedeelte en SD6g op de

toepassingen en implementatie: alle projectgroepen met investering zouden we dus

verhuizen naar 6g

o Wij zouden er ook voor opteren dat de programma-partners keuzes maken voor deze

SD: voorbeeld kunnen en bodem en lucht uit de SD gehouden worden: bodem-acties

kunnen eventueel onder 6d ressorteren en luchtkwaliteit wordt met 4e en 4f ook al

aangepakt.

o De voorgestelde projectgroep rond energie zouden we eerder onder SD4b (als

tegenhanger van de bodemenergieringen van rijksgebouwen onder SD4c) of SD4e

klasseren.

- IP6g Het ondersteunen van de industriële transitie naar een resource-efficiënte economie

en het bevorderen van groene groei: geformuleerde projectsoorten stemmen goed

overeen met de IP.

o Er kan wel meer aandacht besteed worden aan werkelijke ‘groene’ sectoren.

Thematische doelstelling 8: Bevordering van werkgelegenheid en ondersteuning van arbeidsmobiliteit

- IP8e Integratie van grensoverschrijdende arbeidsmarkten, met inbegrip van

grensoverschrijdende mobiliteit, gezamenlijke lokale werkgelegenheidsinitiatieven en

gezamenlijke opleiding: het merendeel van de genoemde acties lijkt hier prima op zijn

plaats.

Aandachtspunt hierbij is wel dat de projecten daadwerkelijk grensoverschrijdende meerwaarde dienen te hebben, bvb bij herplaatsing na ontslag ook opportuniteiten in het “andere land” promoten en het verhogen van het animo voor technische opleidingen/beroepen aan weerszijde van beide landsgrenzen.

3 Voorstel Specifieke doelstellingen 05/05/2013


Priori-

taire as

Thematische

doelstelling

Investeringsprioriteit Specifieke doelstellingen in overeenstemming met investerings-

prioriteiten

1 Slimme

groei

1 Versterking

van onderzoek,

technologische

ontwikkeling en

innovatie

1a Verbetering van de infrastructuur voor onderzoek en innovatie (O&I) en van de

capaciteiten voor de ontwikkeling van topprestaties op dit gebied, en bevordering van

kenniscentra, met name van die van Europees belang

Ondersteunen van private en publieke kennis- en onderzoeksinstellingen

voor uitbouw en inrichting van onderzoeksinfrastructuur en het leggen van

verbindingen tussen deze kennisinstellingen, met als doel praktijkgericht

onderzoek te valoriseren in socio-economische toepassingen.

1b Bevordering van bedrijfsinvesteringen in O&I, en het ontwikkelen van verbanden en

synergieën tussen bedrijven, O&I-centra en hoger onderwijs, in het bijzonder de

ontwikkeling van producten en diensten, de overdracht van technologie, sociale

innovatie en toepassingen voor overheidsdiensten, de stimulering van de vraag, het

opzetten van netwerken, clusters en open innovatie door middel van slimme

specialisatie, ondersteuning van technologisch en toegepast onderzoek,

proefopstellingen, maatregelen voor snelle product-validatie, geavanceerde

productiecapaciteit en eerste productie in sleuteltechnologieën en verspreiding van

universeel inzetbare technologieën

Stimulering van samenwerking tussen bedrijven onderling en met O&I-

centra en onderwijsinstellingen, gericht op innovatie (ontwikkeling en op de

markt brengen van producten / diensten / toepassingen en verbeterde

processen).

Priori-

taire as

Thematische

doelstelling


prioriteiten

2

Duurzame

groei

4 Steun voor de

overgang naar

een koolstof-

arme economie

in alle

bedrijfstakken

4a Het bevorderen van de productie en de distributie van hernieuwbare

energiebronnen

Ondersteunen van goede voorbeelden (good practices) van nieuwe

productietechnieken en van implementatie van die technieken voor

hernieuwbare energie.

4b Het bevorderen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie in

bedrijven

Vermindering van energieverbruik door bedrijven via bevordering van

energie-efficiënte maatregelen.

4c Het ondersteunen van energie-efficiëntie en het gebruik van hernieuwbare energie

in openbare infrastructuur, waaronder openbare gebouwen en in de woningbouwsector

Vermindering van energieverbruik in openbare gebouwen via bevordering

van energie-efficiënte maatregelen.


Priori-

taire as

Thematische

doelstelling


prioriteiten

4e Het bevorderen van koolstofarme strategieën voor elk gebiedstype, in het bijzonder

voor stedelijke gebieden, bevattend de promotie van duurzame stedelijke mobiliteit en

voor mitigatie relevante adaptatiemaatregelen

Stimulering van reductie van CO2-uitstoot door bevordering van duurzame

mobiliteit.

4f Promotie van onderzoek, innovatie en adoptie van CO2-arme technologieën Bevorderen van de adoptie van koolstofarme technologieën door piloot- en

demonstratieprojecten met CO2-arme technologieën.

6 Bescherming

van het milieu

en bevordering

van efficiënte

omgang met

hulpbronnen

6d Het beschermen en herstellen van de biodiversiteit, bodembescherming en –herstel

en het bevorderen van ecosysteemdiensten (met inbegrip van Natura 2000 en groene

infrastructuur)

Het verbeteren van de natuursituatie, door gezamenlijke grensoverschrij-

dende aanpak van aangetaste natuurlijke omgeving.

6f Het bevorderen van innovatieve technologieën voor het verbeteren van

milieubescherming en het efficiënt omgaan met hulpbronnen in de afvalsector, de

watersector, bodembescherming of om luchtvervuiling te verminderen

Nota: luchtvervuiling zie 4e en 4f – milieu zie 6d

Ontwikkeling van innovatieve technologieën voor efficiënt gebruik van

hulpbronnen.

6g Het ondersteunen van de industriële transitie naar een resource-efficiënte

economie en het bevorderen van groene groei

Bevorderen van de implementatie van het efficiënt omgaan met

hulpbronnen (afval, water).

Priori-

taire as

Thematische

doelstelling

Investeringsprioriteit

Specifieke doelstellingen in overeenstemming met investerings-

prioriteiten

3

Inclusieve

groei

8 Bevordering van

werkgelegenheid en

ondersteuning van

arbeids-mobiliteit

8e Integratie van grensoverschrijdende arbeidsmarkten, met inbegrip van

grensoverschrijdende mobiliteit, gezamenlijke lokale

werkgelegenheidsinitiatieven en gezamenlijke opleiding

Stimulering van integratie van de arbeidsmarkt in de grensregio met als

aandachtspunten voornamelijk aansluiting arbeidsvraag en arbeidsaanbod

op niveau van de grensregio, gezamenlijke opleidingsinitiatieven,

wegnemen of verzachten van administratieve & regelgevende barrières.


BIJLAGE 6: BEGELEIDENDE PRESENTATIE VOOR WORKSHOP 02/07/13 OVER HET NIEUWE EU MONITORING KADER


BIJLAGE 7: REFLECTIE OP EERSTE INDICATORENKADER VAN 23/07/13

Voor: Programma-secretariaat Vlaanderen Nederland en ERAC

Van: IDEA

Betreft: Reflectie op eerste aanzet indicatoren kader dd. 23 juli 2013

Datum: 24 juli 2013

1. Algemene opmerkingen

Ten eerste merken we op dat dit een mooie eerste aanzet voor de indicatoren is, waar duidelijk al flinke tijd en moeite in is gestoken

De aanhef van elk blad met kort overzicht van de probleemstelling en de doelstelling is zeer goed. Het gewenste resultaat kan nog wel nog nadrukkelijker geformuleerd worden, met name voor TD 4 en TD 6.

Er zijn een aantal resultaatsindicatoren die betrekking hebben op hoger niveau dan de TD, en die wellicht beter op het programmaniveau worden opgevolgd. Dit geldt voor een aantal van de common indicators en vanuit EU2020 afgeleide indicatoren. Het programma-secretariaat zich moet afvragen hoe deze indicatoren in het monitoringskader worden opgenomen – telkens per IP of als programma-indicatoren. Een tweetal voorbeelden:

- Aantal fte groei werkgelegenheid in ondersteunde bedrijven (goede indicator maar niet direct gelinkt aan het beoogd resultaat van de IPs/TDs)

- Percentage van bruto regionaal product besteed aan O&O

Aangezien veel van de Common Indicatoren beter op niveau van programma opgevolgd worden, hoeven ze wellicht niet steeds herhaald te worden per IP. De gegevens moeten in de monitoring uiteraard wel juist toegewezen worden.

Wat betreft de output indicatoren zijn volgens IDEA de twee belangrijkste dimensies het aantal acties/interventies etc, en het bereik daarvan. De indicatoren moeten daar telkens naar teruggrijpen. We pleiten er hier ook voor de indicatoren niet te specifiek te formuleren (per mogelijke actie), maar algemeen te houden, zodat alle mogelijke acties er ook daadwerkelijk onder passen en opgevolgd kunnen worden. Dit garandeert flexibiliteit en minder sturing richting de projectindieners.

De opmerkingen op de individuele indicatoren zijn in de excel opgenomen in kolommen B en D. In kolom B is de commentaar voorafgegaan door het woord “IDEA”. In kolom D staat de commentaar direct achter de indicator na het dubbele punt.

Hieronder geven we een aantal algemene opmerkingen per TD.

2. Opmerkingen per TD

Thematische Doelstelling 1

Een eerste algemene bedenking is: Wat is het gewenste resultaat van stimulering industrieel onderzoek en experimentele ontwikkeling:

- Meer mogelijkheden voor nieuwe onderzoekers?

- Meer nieuwe producten en diensten


Dit heeft invloed op de keuze voor indicatoren. Als de tweede optie het beoogd resultaat is, moet dat ook de resultaatsindicator zijn, terwijl deze in ERACs aanzet als output indicator staat. Andere mogelijkheid is ‘omzet die KMOs uit nieuwe producten/diensten halen’ – deze is beschikbaar in de Community Innovation Survey.

Voor IP1b: er wordt geen steun aan bedrijven via alternatieve financiële instrumenten voorzien (anders dan non-refundable grants). Dus CI3 is niet relevant. In dat geval kan CI7 ook beter vervangen worden door CI6.


De doelstellingen/gewenst resultaten van TD4 zijn nog te vaag geformuleerd. Volgens IDEA is het gewenste resultaat ‘het verhogen van de acceptatie/bereidheid tot investeren in energiebesparing door aantonen van werking, haalbaarheid, mogelijkheden’. Daarnaast kunnen ook de doelstellingen voor de IP rond technologie/innovatie hier opgenomen worden (cf IP1b). Er is nog meer duiding nodig rond de doelstellingen/ gewenst resultaat / acties alvorens de juiste indicatoren te formuleren.

Voor IP4c: het is onduidelijk voor ons of de woningbouwsector nu in het programma wordt opgenomen of niet? Wij meenden begrepen te hebben dat deze niet in beschouwing zou genomen worden. Graag verduidelijking door secretariaat.


Zeker voor het tweede stuk van de doelstelling kan ook hier het gewenst resultaat duidelijker benadrukt worden: ‘hogere acceptatie of investeringsbereidheid door het ontwikkelen van acceptatietrajecten voor efficiënte omgang met hulpbronnen.’

Het duidelijker formuleren van het gewenst resultaat zal helpen bij kiezen van de resultaatsindicator.


Voor TD8 zijn de doelstellingen en het beoogd resultaat heel duidelijk geformuleerd – dus goed. De uitkomsten van de discussie over de indicatoren staan in de Excel (annex 7.2).

3. Nieuwe voorstellen door samenwerking ERAC-IDEA

Op donderdagvoormiddag 25 juli werd het voorstel van ERAC in een vergadering tussen ERAC en IDEA besproken. IDEA gaf haar suggesties (in dit document en in bijlage in excel) mee, ter verdere verwerking door ERAC.

Een aantal nieuwe voorstellen kwamen voort uit de discussies, met name met betrekking tot het prestatiekader. De volgende voorstellen werden geformuleerd met de nadruk op het kiezen van echte outputindicator die minstens 70% van TD dekt (zoals voorgeschreven door de EC) ipv een meer financiële indicator voor het prestatiekader.

TD1: “Aantal innovatiegerichte samenwerkingstrajecten”

TD4: “Aantal bereikte gebouwen” en “Aantal innovatiegerichte trajecten”

TD6: “Aantal bereikte hectare binnen projecten” en “Aantal kennismakingstrajecten voor efficiënte omgang met hulpbronnen” en “Aantal innovatiegerichte trajecten”

TD8: “Aantal initiatieven gericht op ontwikkelen van grensoverschrijdende opleidingen / stages / training” en “Aantal initiatieven gericht op grensoverschrijdend werken”

ERAC onderzoekt nog of er drie output indicatoren in het prestatiekader mogen zitten volgens EC-kader.

4. Besluit

Een nieuwe versie met alle opmerkingen verwerkt wordt aan secretariaat opgeleverd door ERAC, ter bespreking op het indicatoren overleg van 7 augustus.


BIJLAGE 8: REFLECTIE OP SECTIE TECHNISCHE BIJSTAND EN ADMINISTRATIEVE LASTEN

Voor: Programma-secretariaat Vlaanderen Nederland

Van: IDEA

Betreft: Reflectie op versie technische bijstand van 24 juni 2013

Datum: 30 juli 2013

1. Sectie 2.B technische bijstand

De verordeningen van de EC geven aan dat ieder OP een prioritaire as moet invoegen voor technische bijstand. Ieder OP zal beschrijven hoe de technische bijstand inhoudelijk ingevuld zal worden, aan de hand van de volgende structuur:

(i) Specifieke doelstellingen;

(ii) De verwachte resultaten voor elk specifieke doelstelling, en, waar objectief

gerechtvaardigd gezien de inhoud van de acties, de bijbehorende resultaatsindicatoren,

met een baseline en een target (niet van toepassing op het programma Vlaanderen-

Nederland);

(iii) Een beschrijving van de te ondersteunen acties en hun verwachte bijdrage tot de

specifieke doelstellingen onder (i);

(iv) De outputindicatoren die verwacht worden bij te dragen aan het resultaat;

(v) De bijbehorende categorieën van interventie gebaseerd op een nomenclature

aangenomen door de Commissie door middel van ‘implementing acts’ in lijn met de

toetsingsprocedure zoals beschreven Artikel 143(3) van regulering No …/2013 [CPR], en

een indicatieve opsplitsing van de geprogrammeerde middelen;

De voorlopige sectie over de technische bijstand volgt inderdaad deze structuur, en beschrijft welke aspecten gedekt worden door de technische bijstand in lijn met de EC verordeningen.

De belangrijkste bedenking die hierbij te maken valt is dat de opsomming van voorziene acties/taken van de technische bijstand wellicht niet punt (iii) van hierboven dekken. Daar wordt immers gevraagd om een beschrijving van de te voorziene acties, inclusief hun bijdrage aan de specifieke doelstelling. Dit gaat verder dan een opsomming.

De aanpak vanuit het huidige programma, en de midterm evaluatie die op dit aspect uitgebreid ingaat, kunnen voldoende inspiratie bieden om de wijze waarop de technische bijstand uitgevoerd zal worden verder te beschrijven. De midterm evaluatie beoordeelt de kaders voor het programmabeheer, evenals de concrete uitvoering, zeer positief

Ook een uitgebreidere beschrijving van de beheersstructuur voor de komende programma periode zou meer inzicht bieden in hoe de technische bijstand wordt vormgegeven.

Met betrekking tot de voorgestelde outputindicatoren hebben we twee bedenkingen:

- Er wordt gestreefd naar 15 promotie- en publiciteitsactiviteiten tot 2022. Dit betekent een gemiddelde van 2 per jaar. De mogelijke inhoud of reikwijdte van dergelijke activiteiten zijn niet specifiek besproken, maar dit lijkt beperkt. Hoeveel van dergelijke activiteiten richting potentiële projectpromotoren zijn er ieder jaar over de looptijd van het programma nodig? Onder Sectie 7 worden bovendien ‘extra investeringen in communicatie en begeleiding voor de begunstigden bedrijven’ aangekondigd. Wellicht zouden deze extra inspanningen ook in de outputindicatoren tot uiting moeten komen.


- Daarnaast wordt er gestreefd naar een 20-tal gecreëerde arbeidsplaatsen, direct door de technische bijstand. Het is onduidelijke waarop dit cijfer gebaseerd is. Het lijkt onrealistisch hoog, gezien de beperktere capaciteit van het secretariaat op dit moment. Of heeft deze indicator op iets anders betrekking?

2. Sectie 7 Vermindering van de administratieve lasten

In tegenstelling tot de sectie rond Technische Bijstand, benoemt deze sectie een aantal concrete pistes en aandachtsgebieden, waarbij ook verwezen worden naar voorstellen uit de midterm evaluatie.

Wat nog meer aan bod zou kunnen komen is de kadering voor de verlaging van administratieve lasten. Waarom en op welke vlakken is dit noodzakelijk? Welke specifieke voordelige effecten kunnen de acties hieromtrent hebben op de programmauitvoering?

3. Besluit

Al met al zijn de krijtlijnen voor deze secties duidelijk en correct. Het ontbreekt echter nog aan specifieke invulling van bepaalde aspecten, en concretere formulering van hun aanpak en (beoogde) effecten.


BIJLAGE 9: REFLECTIE OP GIDSPRINCIPES

E TC V l a a n d e r e n – N e d e r l a n d 2 0 1 4 - 2 0 20

Datum Vrijdag 4 oktober 2013

Voor Begeleidingsgroep OP Interreg V Vlaanderen - Nederland

Betreft Reflectie op « Gidsprincipes voor projectselectie » dd 27 september 2013

Algemeen

Programmaschrijver heeft zich gedocumenteerd op basis van andere programma’s om een evenwicht te vinden tussen het formuleren van duidelijke, maar toch voldoende abstracte, gidsprincipes. Dat is een goed uitgangspunt.

Eén van de belangrijkste gidsprincipes, namelijk het grensoverschrijdend karakter van het te selecteren project is nog niet duidelijk gedefinieerd.

Twee paragrafen in de tekst spreken elkaar tegen:

1) “In lijn met eerdere bespreking in de begeleidingsgroep, is bij selectiecriteria nu

opgenomen dat projecten niet per sé partners uit beide lidstaten hoeven te omvatten.

Daarmee zou programma afwijken van dit ontvankelijkheidscriterium in het huidige

OP, waarin wordt gesteld dat aan beide zijden van de grens (gelijkaardige)

activiteiten plaatsvinden die één geheel vormen, dan wel complementair aan elkaar

zijn.” (p2)

2) een project dient te worden uitgevoerd door minimaal één begunstigde uit het

Nederlandse deel van het programmagebied en minimaal één begunstigde uit het

Belgische deel van het programmagebied. Daarbij geldt dat een project eventueel

alleen in het Nederlandse deel of alleen in het Belgische deel van het

programmagebied wordt uitgevoerd, mits het project ten goede komt aan beide delen

van het programmagebied. (p3)

Volgens de richtlijnen van de EC over ETC (“article 11”) moeten projecten worden ingediend door actoren uit België én Nederland samen – het woord “beneficiary” in de Engelse tekst is hier wel misleidend. De voorbereiding, uitvoering, en financiering (personeel en andere) moet ook in samenwerking gebeuren. Echter het project zelf mag uitgevoerd worden in één enkel land, als het project ten goede komt van het hele gebied.

Dus een paragraaf met de selectiecriteria op het vlak van het grensoverschrijdend karakter is nodig en bevat het volgende:

- Is het project ingediend door één actor van België en één actor van Nederland

- Wordt het project voorbereid door beide actoren in samenwerking



- Komt de uitvoering van het project ten goede aan een gebied aan weerszijde van de

grens

Het antwoord op elke van deze vragen moet ondubbelzinnig “JA” zijn.


Uitspraken zoals: “Resultaten moeten aan beide zijden van de grens toepasbaar zijn” of “de som van de grensoverschrijdende samenwerking dient meer te zijn dan die van de gescheiden inspanningen” werken, zonder extra toelichting, verwarrend.

Het Gemeenschappelijk Secretariaat en het Voorbereidend ambtelijk overleg kunnen het criterium “Komt de uitvoering van het project ten goede aan een gebied aan weerszijde van de grens” perfect beoordelen op basis van hun ervaring en het dan voorliggende project dossier.

Specifieke opmerkingen

De paragraaf over “projectacquisitie” is onduidelijk. Het zou beter zijn om op te sommen (i ) de acquisitiepartners (ii) hun rol en (iii) vervolgens de concrete acties die ze voor acquisitie zullen nemen.

De ontvankelijkheidscriteria moeten zich minimum beperken tot:

� Het grensoverschrijdend karakter (zie de 5 criteria hierboven)

� Aansluiting met de doelstellingen van het programma

Het criterium “er dient perspectief te zijn op verdere effecten na afloop van het project, oftewel de projectresultaten bieden een verrijking in de werking van de organisaties van de afzonderlijke partners”, dient volgens de ex ante evaluator eerder een criterium te zijn om de projecten inhoudelijk ten opzichte van elkaar te beoordelen voor selectie.

In de kwaliteitscriteria stelt de ex ante evaluator de volgende aanpassingen voor:

� De kwaliteit van het partnerschap: herformuleren als “de potentie van het partnerschap

om het project tot een goed einde te brengen”

� Integraliteit, synergie-effecten en continuïteit: opsplitsen en de verschillende begrippen

iets nader duiden, vb. continuïteit definiëren als perspectief op verdere doorwerking van

effecten na afloop van het project


BIJLAGE 10: CONCEPT EINDRAPPORT DECEMBER 2013

Ex ante evaluatie van het Operationeel Programma Europese ... · Bijlage 1: Eerste reflectie...

Documents

Transcript of Ex ante evaluatie van het Operationeel Programma Europese ... · Bijlage 1: Eerste reflectie...