Jens Cardinaels |

De K.U.Leuven wil vanwege de inter-nationalisering haar taalbeleid aan-passen. De wijziging komt er nadatde Vlaamse regering de universitei-ten onlangs toestond meer andersta-lige opleidingen — vooral Engelse —aan te bieden. Zo kan meer buiten-lands academisch personeel aange-trokken worden. Maar na de rege-ringsbeslissing vroegen sommigenzich af of de algemene taalvaardig-heid van Vlaamse professoren welvoldoende was. Daarom wil de uni-versiteit een taalniveau vastleggendat haar onderwijzend personeelmoet beheersen.

Het plan is nog niet concreet,maar er zijn wel al enkele basisprinci-pes. Daarover wordt vandaag gedis-cussieerd in de Academische Raad.“We willen een standaard vastleggen,zodat ons personeel weet wat er vanhen verwacht wordt op het vlak vantaalvaardigheid,” legt vicerector On-derwijsbeleid Ludo Melis uit. “Nu alvermelden we in vacatures dat hetpersoneel in het Nederlands moetkunnen lesgeven. Maar wanneer kenje een taal? Als je frieten kunt bestel-len of als je een filosofisch traktaat

kunt schrijven?” Er moet dus nietenkel voor het Engels, maar ook voorhet Nederlands en andere talen eennorm komen.

TaalexamenDe K.U.Leuven zal geen taaltestorganiseren, maar docenten zullenwel moeten aantonen dat ze vol-doende taalkennis bezitten. Maarhoe kunnen ze dat dan preciesdoen? “Ten eerste kunnen proffenmet hun diploma aantonen dat zeeen opleiding in een bepaalde taalhebben afgelegd. Dat bewijst datze die voldoende onder de kniehebben. Ze kunnen ook zelf eentaaltest aanvragen bij hetLeuvense taalinstituut ILT of bijexterne organisaties,” legt LOKO-studentenvertegenwoordiger in deOnderwijsraad Pieter Strouven uit.

Wat gebeurt er als academicide norm niet halen? Het acade-misch personeel krijgt een aantaljaren om zich voor te bereiden.Daarna moeten professoren bewij-zen dat ze effectief het vereistetaalniveau beheersen. “Als ze destandaard helemaal niet benade-ren, is er natuurlijk een probleem,”zegt Melis. Maar als iemand de

norm wel benadert, kan de functieaangepast worden aan de taalken-nis van de persoon in kwestie. Ookprofessoren die nu al voor deK.U.Leuven werken, zullen aan denormen moeten voldoen. “De stan-daard wordt gehaald door ons hui-dig personeel, menen we. Maar alser klachten komen, dan kan de si-tuatie geëvalueerd worden,” zegtMelis.

Er wordt ook over taalbeleidnagedacht aan de andere universi-teiten. De UGent volgt de ontwik-kelingen in Leuven. “De discussiezal hier vanaf februari gevoerdworden,” klinkt het. Ook aan deUniversiteit Antwerpen wil menverandering. De studentenverte-

genwoordigers daar zijn wel har-dere tantes dan die van LOKO: zijvinden immers dat er testen moe-ten georganiseerd worden door deuniversiteit zelf. “Als een prof eendiploma heeft gehaald in eenander land, betekent dat nog nietdat hij in een andere taal les kangeven,” vindt Antwerps studenten-vertegenwoordiger Michiel Hor-sten. De VUB heeft nog geen con-crete taalplannen, maar in de toe-komst zal daar wellicht verande-ring in komen. De UHasselt orga-niseert zelf taalcursussen voor do-centen en aangezien ze weinig an-derstalige opleidingen heeft, wor-den geen verdere maatregelen ge-troffen.

De K.U.Leuven zal binnenkort strengere taaleisen stellen aanhaar docenten. Daarmee wil de instelling zich internationaalsterker profileren. Er komt geen taaltest, maar er zal wel eentaalnorm vastgelegd worden. Die zal er niet alleen komen voorhet Engels, maar ook voor andere talen.

Onafhankelijk weekblad van de Leuvense student

v eto2Maandag 8 november 2010 • jaargang 37 • nummer 06 • 2010-2011 • www.veto.be

Veto Trakteert:Tickets ArchieBronson Outfit

(Zie p. 13)

VERDER INVETO |

Professor

Kerremans

| 6

Beeld |

Professor

Malfliet

| 4

Professor

De Moor

| 3

afgifte: Leuven 1

weekblad - verschijnt niet van juni tot

augustus

BBeellggiiëë BBeellggiiqquueePP..BB..

33000000 LLeeuuvveenn 1122//22881177

HIER SPREEKT MEN CORRECT

Aan het studentenleven kun jeniet vroeg genoeg beginnen. Ophet journaal van vtm zagen wevorige week een reportage overjongeren die naar de open lesweekgingen. Enkele waren “te laat voorhun les”. Daarom besloten dejongelingen op de Oude Marktalvast kennis te maken met eenpopulair Leuvens brouwsel.

Het oude spreekwoord “jonggeleerd, is oud gedaan”, galmdeook afgelopen weekend door deuniversiteitsgebouwen. Kinderenuit gans het land bezochten deKinderuniversiteit. Dat blijkt tochuit foto’s die Fien Vuylsteke trok.

(jc)

Professor

P. Fabergé

| 10

Professor

Joke van

Leeuwen

| 16

Lau

ren

s C

eru

lus

2 Onderwijs | veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Ruben Bruynooghe |

Het dossier tweejarige master is ondertus-sen al even oud als de bachelor-masterher-vormingen zelf. Al zes jaar lang ligt hetplan voor om de opleidingen die nu slechtseen eenjarige master hebben om te vormentot opleidingen met tweejarige masters.Mark Waer, rector van de K.U.Leuven:“Vorige week donderdag hebben we beslo-ten dat we in het academiejaar 2011-2012een aanvraag kunnen indienen bij deVlaamse regering om een tweejarige mas-ter te mogen inrichten.”

Als de aanvraag wordt goedgekeurd,

zou de tweejarige master pas drie jaar latereffectief in werking treden: “We vondenhet belangrijk dat de studenten die zich in-schrijven voor een opleiding op voorhandweten waar ze aan toe zijn. Studenten zul-len dus bij het begin weten of ze zich vooreen vierjarige dan wel een vijfjarige oplei-

ding inschrijven. We wilden vermijden daten cours de route de opleidingen zoudenveranderen,” aldus Waer.

Welke opleidingen nu juist een tweeja-rige master krijgen is nog niet duidelijk.Waer: “Waarschijnlijk zal de eerste tweeja-rige master bij Letteren ingericht worden,omdat zij ook het verst staan met hun dos-siers. Daarnaast zal hoogstwaarschijnlijkook Logopedie een aanvraag indienen.Voor andere vierjarige opleidingen zoalsbijvoorbeeld die uit de faculteit Economie

is het nog niet duidelijk wanneer er eentweejarige master komt. De universiteitenhebben besloten dat ez voor gelijke oplei-dingen samen een dossier gaan indienen.”

FinancieringVerder werd bij het rectorenoverleg ookbesloten om de lerarenopleidingen en an-dere master-na-masteropleidingen zo veelmogelijk te laten indalen in de vernieuwdemasteropleiding. Op die manier zou de op-leiding tot leraar geen volle zes jaar in be-slag nemen. Ten slotte werd ook beslotenom de bacheloropleidingen onder handente nemen, “We zijn nog niet in detail getre-den, maar we zullen wel de huidige bache-loropleidingen evalueren.”

Hoe de plannen gefinancierd zullenworden is nog niet duidelijk. Dat is nietonbelangrijk, aangezien vorig jaar de on-derhandelingen afsprongen toen bleek dater niet genoeg geld voorhanden was. “Vorigjaar gingen we uit van het idee dat eerst definanciering op poten moest staan en danpas zouden we kijken naar de uitwerking.Dat is niet de juiste houding. Als je kijktnaar de opleidingen dan moeten we omkwalitatieve redenen zo’n tweejarige mas-ter invoeren. We zullen nu nog verder kij-ken hoe we die financiering kunnen rege-len,” legt Waer uit.

De studenten staan alvast niet afkerigtegenover het idee van zo’n verlengde mas-teropleiding. De Leuvense studenten richt-ten ondertussen al een open brief aan dedecanen en vicerectoren van de groep Hu-mane wetenschappen waarin ze oproepenom betrokken te worden in de uitwerkingvan de plannen. Zij vragen onder andereeen bevraging van de studenten en de ga-rantie dat de tweejarige master niet zalwegen op de kwaliteit van het onderwijs inhet algemeen.

Waer: “We zullen zien of de brede stu-dentenbevolking akkoord gaat met deplannen. Voorzitter van de rectorenverga-dering Alain Verschoren zal daarvoor con-tact opnemen met de Vlaamse Verenigingvan Studenten.”

De tweejarige master komt er. Als het van de Vlaamse rectoren afhangt komt hijer tegen 2014. In een werkgroep van de Vlaamse Interuniversitaire Raad (VLIR)bereikten de rectoren een onderling akkoord over een aantal principes van detweejarige master.

Ruben Bruynooghe |

Sinds de jaren ‘60 is de inspraak vande studenten er een heel stuk opvooruitgegaan. Door zich als groep temanifesteren, kreeg het studenten-volkje heel wat eisen tot bij het be-stuur van zowel de universiteiten alsde regering. Belangrijke eis van destudenten, was dat democratiseringvan het onderwijs er niet enkel op ge-richt zou zijn om iedereen toegang tebieden tot het hoger onderwijs. Destudenten wilden dat het hoger on-

derwijs er ook intern democratischaan toe zou gaan. Concreet beteken-de dat indertijd heel wat meer in-spraak van de studenten.Het Participatiedecreet ofte het “de-creet betreffende de rechtspositiere-geling van de student, de participatiein het hoger onderwijs en de begelei-

ding van de herstructurering van hethoger onderwijs in Vlaanderen”regelt die inspraak op Vlaams ni-veau. Het decreet is geen op zich zelf-staand wettelijk gegeven, maar eenaanvulling op het structuurdecreetdat — u raadt het al — de structuurvan het hele hoger onderwijs moetvastleggen.

Het decreet legt in de eersteplaats een aantal rechten vast voorde student. Zo garandeert het de-creet gelijke behandeling van stu-denten, onpartijdigheid bij de be-

oordeling van de studenten en eeneerlijke verdediging. Met het de-creet wordt bovendien ook de raadvoor examenbetwistingen opge-richt. Het garanderen van de rech-ten van verdediging voor de studen-ten was een belangrijke stap voor-waarts. Tot dan toe was een exa-

menbetwisting immers een zaak diejaren kon blijven aanslepen, zodatelke mogelijke oplossing natuurlijkveel te laat kwam.

OntbindenNaast het vastleggen van individuelerechten voor de studenten, biedt hetdecreet ook een wettelijke basis voor

studentenraden, zowel op het niveauvan de universiteiten en hogescholenals op het niveau van de associaties.Voor het decreet was inspraak vande studenten immers volledig afhan-kelijk van de goodwill van de onder-wijsinstellingen zelf. Als studentente ver buiten de lijntjes kleurden,was het voor de instellingen geenprobleem om de studentenvertegen-woordiging te laten ontbinden.Echte onafhankelijkheid was er dus

niet.Bovendien was de manier waar-

op de inspraak van de studenten ge-regeld werd, per instelling enormverschillend. Voor de K.U.Leuvenbracht het Participatiedecreet eenaantal verschuivingen binnen de stu-dentenraad LOKO met zich mee.Sinds het decreet is er immers eenwettelijke verplichting om verkiezin-gen te houden waaraan maar liefst 10percent van de studentenbevolking

Studenten zijn geen klanten van hun onderwijsinstelling, zoschijnt het. Integendeel, studenten horen actief mee te werken aanhet bestuur van hun universiteit of hogeschool. Om ervoor tezorgen dat die boodschap zou doordringen, stelde het Vlaamsparlement in 2004 het Participatiedecreet op.

Vijf jaar studenteninspraak

Tweejarige master at last

“We moeten om kwalitatieve redenen de

tweejarige master invoeren”

In het Participatiedecreet werd meteen de verplichtingopgenomen om na vijf jaar het decreet te evalueren. Dieevaluatie wordt verzorgd door de regeringscommissa-rissen van de universiteiten en hogescholen. Regerings-commissaris van de KHLeuven Anita Rutten: “De eva-luatie zit momenteel in haar eindfase, vorig jaar hebbenwe vragenlijsten opgestuurd naar de studentenradenen de instellingen, dan zijn we ter plaatse geweest omdie lijsten te overlopen en nu zitten we aan de analysevan de gegevens. Over een aantal weken zal de evalua-tie openbaar gemaakt worden.”

Of de evaluatie een decreetwijziging met zich meezal brengen is nog niet geweten, Rutten: “We zullen na-tuurlijk aanbevelingen doen wanneer we de evaluatievoorleggen aan de minister, maar het is aan hem omdaar verder mee te gaan.” Concrete resultaten van deevaluatie zijn voorlopig nog niet beschikbaar. Lid vande raad van bestuur van de Vlaamse Vereniging vanStudenten (VVS) Koen Torremans: “Wij hebben ook almeerdere malen om een sneak preview gevraagd, maardie hebben we nooit gekregen. De tekst van de commis-sarissen is eigenlijk al te laat, ik vermoed dat we pastegen half november iets te zien zullen krijgen.”

RozengeurIn de hogescholen is het decreet in de afgelopen vijf jaaral twee keer geëvalueerd. Aan de universiteiten was ergeen tussentijdse bevraging. “Bij de hogescholen kun-nen we nu wel een evolutie schetsen, bij de universitei-ten daarentegen is dat veel moeilijker om te zien, voor-al omdat er een gebrekkig archief is,” vertelt Rutten.“Oorspronkelijk was het eigenlijk de bedoeling om jaar-lijks te evalueren, maar dat is er dus niet van gekomen,”vult Koen aan.

Ook al zwijgen de regeringscommissarissen voor-lopig in alle talen, toch zijn er wel degelijk een aantalbemerkingen op het decreet. “In sommige hogescholenis er echt geen cultuur van participatie. Ondanks hetdecreet zijn er nog steeds hogescholen waar er hele-maal geen studentenraad is. Ook in de universiteiten isniet alles rozengeur en maneschijn. Het decreet ver-plicht de instellingen het voor studenten makkelijker temaken om te vertegenwoordigen, door hen een aantalfaciliteiten aan te bieden. Voorlopig wordt echter enkelhet minimale gedaan, zodat een tijdsrovende activiteitals studenten vertegenwoordigen nog steeds afschrik-wekkend overkomt. De theorie is dus zoals altijd nietgelijk aan de praktijk,” besluit Koen.

| (rb)

Evaluatie

Als minder dan 10% komtopdagen, verliest destudentenraad haar stemrecht

Lau

ren

s C

eru

lus

& So

phie

Ver

reyk

en

| Onderwijs 3veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Joris Himpens |

De kritiek op het leerkrediet is dat het een inef-ficiënt systeem is en dat noch de instellingennoch de studenten bij het begin van het acade-miejaar op de hoogte zijn van hun exacte por-tefeuille, zo meent ook juridisch expert van deK.U.Leuven Toon Boon. Opvallend is dat rec-tor Mark Waer het leerkrediet wel onvoor-waardelijk blijft steunen: “Het is een goed sys-teem met een efficiënt terugverdieneffect, datwe zeker de moeite vinden.”

Uit een enquête van vorig jaar onder destudenten van de K.U.Leuven bleek dat 84procent van de studenten dacht te weten watleerkrediet nu juist inhield. Uit een recentekleinschalige steekproef bleek echter dat veelstudenten nog steeds niet volledig op de hoog-te zijn.

Directeur Onderwijsaangelegenhedenvan de UGent Kris Versluys, is optimistisch:“Ik merk dat onze studenten zich er stilletje-saan van bewust worden. Dat zien we bijvoor-beeld al aan het feit dat de studenten soms tevoorzichtig zijn met het opnemen van studie-punten.” Aan de universiteit van Antwerpenwordt dat bevestigd: “Oudere studenten heb-ben er niet veel last van en de jongere studen-

ten worden al vroeg door het Centrum voorLeerlingenbegeleiding (CLB) geïnformeerd,”zegt het hoofd van het Departement Onder-wijs Cis Van Den Bogaert.

PerversHoe zit het dan juist met de professoren? “Diezijn minder op de hoogte en moeten meergesensibiliseerd worden,” zegt Versluys. Aan deuniversiteit van Antwerpen klinkt dan weerdat het een pervers systeem is, omdat een uni-versiteit alleen maar geld krijgt voor de ge-slaagde studenten: “Professoren zijn in de eer-ste plaats niet bezig met financiering, wel meteen wetenschappelijke opleiding en kennendan ook de details niet,” gelooft Van DenBogaert.

Ook rector Mark Waer geeft toe dat deprofessoren minder op de hoogte zijn: “Alleende professoren die er echt mee in contact ko-men, kennen het systeem. Maar het zijn vooralde studenten die het moeten snappen.” Tochklagen ook de studenten nog steeds. De infor-matie die ze krijgen is vaak zeer onduidelijk envooral over de recente veranderingen, zoals denultolerantie, worden ze minder goed geïnfor-meerd.

De financiering van het leerkrediet, tenslotte, is ook niet onbesproken. Het systeem isnieuw en er kruipt veel geld in. Nochtans geeftde Vlaamse overheid geen extra middelen omdeze ingrijpende verandering te financieren,die vooral op vlak van ict investeringen vraagt.

“De overheid wist dat het een zware inspan-ning was voor universiteiten. Een oplossingzou een gemeenschappelijk ict-systeem zijn,”meent vicerector Onderwijs Yvette Michottevan de Vrije Universiteit Brussel (VUB).

PrivilegeAan de VUB wordt het leerkrediet niet goedontvangen. “Het leerkrediet is geen goed instru-ment. De informatie die er is, is nooit up-to-date en het is een te traag systeem,” zegt vicerec-tor Michotte. Volgens haar is het systeem vanstudievoortgangbewaking een betere oplossing.Daarbij kan de instelling zelf maatregelen op-leggen aan een student die zich voor de derdemaal inschrijft voor een opleidingsonderdeel.Volgens Boon is er momenteel tussen de

Vlaamse universiteiten een bespreking gaandeom het leerkrediet te grondig evalueren.

Toch blijkt niet dat dit een negatieve eva-luatie zou zijn: “Het huidige creditsysteembiedt meer mogelijkheden dan een jaarsys-teem zoals ervoor. Het werkt goed, mede dank-zij het leerkrediet en dat mag benadrukt wor-den,” meent Van Den Bogaert. Ook aan deUGent is men zeker niet tegen het systeem:“De student wordt geprivilegieerd en ze mogenhet privilege niet misbruiken. Het leerkredietgarandeert dat.” Ook de rector van deK.U.Leuven ziet vele voordelen. Er dient dui-delijk nog heel wat uitgeklaard te wordenzowel op niveau van de universiteit als opVlaams niveau.

Menig student klaagt steen en been overde vele nadelen van het leerkrediet, hetsysteem waarbij je als student zelf jestudiepunten moet inzetten. Tochblijven de meeste Vlaamseuniversiteiten het leerkrediet steunen.Al is die steun binnen de K.U.Leuvenverdeeld.

Ruben Bruynooghe & JelleDehaen |

Met het aantreden van Mark Waerals nieuwe rector vorig academie-jaar, werd een totaal nieuwe postgeïntroduceerd. Ondanks het ini-tiele voornemen van de rector omgeen vicerector Internationaal be-leid aan te stellen, kwam die er metBart De Moor toch. “De reden voordie beslissing moet je aan de rectorzelf vragen, maar nu weten we weldat de nood daartoe groot was.

Niet dat er niets gebeurde ophet vlak van internationalisering.Integendeel, sommige faculteitenzijn daar bijzonder goed in. Maarwel ontbrak een universiteits- enassociatiebrede visie op langere ter-mijn. Er was veel bottom up, te wei-nig top down en bijna geen meet inthe middle,” aldus De Moor.

NetworkskillsDat de keuze op De Moor viel, is op-merkelijk te noemen. Ondanks hetfeit dat hij zich al eens kandidaatstelde voor het rectorsambt, had deMoor weinig ervaring met universi-teitsbestuur: “Ik vermoed dat rec-tor-elect Waer een mix zocht tussencontinuïteit en vers bloed.” Relatiefweinig bestuurservaring in de uni-versiteit dus, maar des te meer be-stuurservaring erbuiten. “Ik benverschillende malen kabinetschefgeweest en ik ben bestuurder inverschillende organisaties. Dat isduidelijk een meerwaarde, want ikben ervan overtuigd dat we op hetvlak van universitair internationaalbeleid over het hoofd gezien wor-den door de politieke wereld.”

Het is dan ook vooral vanwegehet politieke inzicht en zijn net-workskills dat De Moor geprezenwordt. Zo was er vorig jaar een inci-dent met het kabinet van ministervan OntwikkelingssamenwerkingCharles Michel (MR). De Moor:“Incident is veel gezegd. Toen wemet de Belgische rectoren onder-handelden over het zogenaamde“landenbeleid” van Charles Michel,probeerde zijn kabinetschef ons teimponeren met veel gebrul en drei-gementen. Ik heb toen gewoonteruggebruld. Daarna is het ge-sprek bijzonder academisch verlo-pen, zoals het hoort.”

BrefKritiek op de Moor heeft vooral be-trekking tot zijn drukke agenda:“Dat klopt, maar ik ben wel zeertoegankelijk, en dat verklaart vooreen stuk die drukke agenda. Ik pro-beer efficiënt te werken en te verga-deren met beperkte tijdsblokken.

Daardoor kan ik ook veel mensenzien en spreken. Lange en onvoor-bereide ontmoetingen, waar vrij-blijvend ge-free-wheeled wordt,vind ik tijdverlies. Ce que ne se ditpas en bref, ne se dit pas.”

“Een beperkt deel van mijn tijdgaat ook nog naar mijn onderzoek,voor zover dat nog mogelijk is.

Maar ik schat dat ik toch zeker drievierde van mijn tijd — en dat is veellanger dan een normale werkweek— aan internationaal beleid be-steed.”

Een ander punt van kritiek ishet beleidsplan van de vicerectordat nog steeds niet volledig is goed-gekeurd: “Ten eerste was er geenomvattend en duidelijk internatio-naal beleidsplan toen ik in dezefunctie kwam. Het heeft me heelwat tijd en energie gekost om onzenoden en doelstellingen ter zake inkaart te brengen. Bovendien willenwe een breed draagvlak voor derge-lijk beleidsplan. Daarom heb ik datbij heel wat mensen afgetoetst en ishet besproken op verschillendefora. En dat zijn er nogal wat.”

Dat de studenten hem een stapvoor waren, is volgens De Moor nietwaar: “Ik heb vorig jaar het planvan de studenten erg aandachtiggelezen en er zijn een aantal puntjesdie ik nog niet in het mijne hadstaan, maar het omgekeerde waszeker ook waar. Dat vind ik eigen-lijk zeer positief.”

Opstapje“Achteraf bekeken hadden we mis-schien iets minder chronologisch te

werk moeten gaan, dus niet eersthet plan en dan de implementatievan de nieuwe ideeën. Maar eerderde twee tegelijkertijd, dan haddenwe op kortere termijn al meer resul-taten kunnen zien. Toch is er in demarge van het beleidsplan ookvorig jaar heel veel operationeelwerk verricht.”

Dat het ambt van vicerectoreen opstapje zou zijn naar het rec-torschap wil De Moor niet gezegdhebben: “De verkiezingen zijn overdrie jaar. U zegt dat een verkie-zingscampagne begint bij het eindevan de vorige? Mijn antwoord daar-op is dat drie jaar in politieke ter-

men een eeuwigheid is. We moetenons concentreren op het huidigebeleid en er alles voor doen om detoestand van universiteit en associ-atie niet enkel te consolideren,maar zelfs te versterken, en vooralinternationaal.”

Wie heeft het bestuur in handen aan onze universiteit? Op wiemoet gevloekt wanneer het misloopt? In tien delen evalueertVeto de leden én het beleid van het Gemeenschappelijk Bureau(GeBu), het kloppend hart van onze alma mater. Deze weekstaan vicerector Bart De Moor en internationaal beleid op hetmenu.

GEBUisd? (5) | Bart De Moor

Onenigheid over leerkredietSo

phie

Ver

reyk

en

“Lange en onvoorbereideontmoetingen vind ik

tijdverlies”

WTF?Het Gemeenschappelijk Bureau (GeBu) wordt bevolkt door de vicerec-toren en de rector. Het staat in voor het ontwerpen van het beleid envoor de opstelling van een strategisch meerjarenplan voor deK.U.Leuven. De beslissingsmacht ligt echter bij de Academische Raad,waarvan ook de decanen en vertegenwoordigers van studenten en per-soneel deel uitmaken.

deelneemt. Als minder dan 10 percent vande studentenbevolking komt opdagen bijde stemming verliest de studentenraadeen groot privilege, namelijk haar stem-recht binnen het bestuur van de onder-wijsinstelling. Genoeg studenten mobilise-ren om die kaap van 10 percent te halen isieder jaar opnieuw een grote bezorgdheidvan de Leuvense studentenraad.

GetraptDie kiesdrempel was al bij de totstandko-ming van het decreet een heikel punt bijde studentenvertegenwoordiging. De oor-spronkelijke regeling stelde dat bij het niethalen van het minimumpercentage de stu-dentenraad ontbonden zou moeten wor-den. De studentenvertegenwoordigers wil-den de kiesdrempel het liefst volledig zienverdwijnen. De huidige tekst is dus het re-sultaat van een compromis tussen beideideeën.

Naast de kiesdrempel hadden sommi-ge studentenraden ook moeite met hetidee dat hun vertegenwoordigers recht-streeks zouden moeten worden verkozendoor de brede studentenbevolking. Metname LOKO wilde indertijd liever niet af-stappen van haar systeem van getrapteverkiezingen. Uiteindelijk haalden zij hunslag thuis, zodat studenten nog steeds nietdirect kiezen wie hen zal verdedigen bijhet universiteitsbestuur.

Ten slotte vermeldt het decreet nog deplicht van de studentenraden om de stu-dentenbelangen te verdedigen, maar ookde plicht om de studenten te informerenover de wijze waarop zij die bevoegdhedenuitvoeren.

“Een pervers systeem”

4 Sociaal | veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Michaël Cloots |

Het onderzoek werd gevoerd door eenonafhankelijke Duitse denktank, en alsde Duitsers met een tank bezig zijn, kanje er donder op zeggen dat het goed uit-gevoerd zal zijn. Voor deze ExcellenceRanking van het Centre for HigherEducation (CHE) vergeleek men eerstalle departementen biologie, chemie,economie, wiskunde, fysica, politicolo-gie en psychologie in Europa. De depar-tementen die op bepaalde parametersuitblonken, werden onderworpen aaneen in-depthanalyse. Op die manierwerden na een eerste selectieprocedure181 universiteiten in geheel Europaonder de Duitse loep genomen. HetCHE kwam via een ingewikkelde me-thode tot de constatatie dat slechts 3,9%van de universiteiten op alle zevenonderzochte domeinen een ster behaal-den. Een ster staat voor de erkenningdat men in dat domein in de ExcellenceGroup zit. De K.U.Leuven zit in deze eli-taire groep samen met zes andere uni-versiteiten, zoals de University ofLondon en Oxford.

SjanghaiDe vraag is nu hoe accuraat die rankingis. Wij zochten duiding bij professor envicerector Onderzoeksbeleid PeterMarynen. Hij kon bevestigen noch ont-kennen dat deze ranking accuraat is,want zoals met alle rankings is er geenzekerheid over de integriteit van de ge-bruikte data. “Neem bijvoorbeeld deSjanghairanking, waarvan de data rond-

uit fout zijn. Laat ik het zo stellen: Indeze ranking hebben we vertrouwen,”zegt Marynen. “De gebruikte parame-ters zijn heel uitgebreid, flexibel en aan-gepast. Aan de andere kant kan bijvoor-beeld een universiteit met slechts 3 van

de 7 onderzochte domeinen nooit in degroep zitten die 7 sterren haalt, louteromdat ze geen 7 faculteiten heeft. Eenranking is dus nooit 100% accuraat,maar deze blijkt wel een goede te zijn.”

LOKO-ondervoorzitter Thijs Vanden Brande beaamt. “Ik denk persoon-lijk dat deze ranking best een accuraatbeeld geeft. Niet per se de universityranking, maar eerder de relatieve ran-king van het CHE, waarbij op basis vanzelfgekozen parameters een ranking opeen specifiek domein kan worden opge-vraagd. Zo wordt er rekening gehoudenmet de eigenheid van de opleidingen envervalt men niet in willekeurig gekozenparameters, die dan zo mathematischmogelijk uitgemiddeld worden. Eenranking is meer dan enkel cijfers.”

BenchmarkHet CHE wil, naar eigen zeggen, met ditonderzoek studenten helpen met hunzoektocht naar een gepast instituut voorhoger onderwijs. De vraag is echter ofdeze ranking überhaupt een invloed zalhebben op de aantal inschrijvingen vol-gend academiejaar. Volgens Thijs heefteen dergelijke ranking geen directe im-

plicaties voor onze universiteit. Welkunnen studenten indirect ervaren datde waarde van hun diploma stijgt. Dat erzeer weinig implicaties zijn van een der-gelijk onderzoek, vindt bijval bij professorMarynen: “Er zijn geen subsidies aan ver-

bonden. Het is echter wel een goedebenchmark. Het is een handige tool engoede reclame. Maar ik vermoed en hooptoch dat toekomstige studenten ook naarandere factoren kijken bij hun zoektochtnaar een gepaste universiteit.”

Daartegenover staat dat deK.U.Leuven het ook in andere rankingslang niet slecht doet. Ondanks een kleineterugval dit jaar, staat de K.U.Leuvenvoor het vierde jaar op rij als enigeVlaamse universiteit in de prestigieuzeQS top 100-lijst. Een 85ste plaats is langniet slecht, wanneer men weet dat er2.500 instituten bekeken worden, waar-van 660 verder geanalyseerd werden.Volgens Times staan we dan weer op de119e plaats.

relativeren“Daarom relativeren we dus alle ran-kings,” aldus Marynen. “We onthoudenhieruit echter wel dat onze positieve keu-ze om in alle zeven domeinen uit te blin-ken, de juiste was. We hadden evengoedalles kunnen inzetten op slechts enkelefaculteiten. Onze keuze was blijkbaar niettevergeefs en een dergelijke erkenninggeeft moed om verder te groeien.”

Erkenning is altijd fijn. Daarom horen we altijdgraag wanneer we goed bezig zijn. En we zijn goedbezig, zo blijkt. Vorige week stond namelijk in debetere krant dat onze geliefde alma mater tot dezeven beste universiteiten van Europa behoort.

K.U.Leuven in top 7

Veto vroeg aan Rik Torfs en Eva Brems, respectievelijk professoren inKerkelijk recht en Mensenrechten, hun visie op de persoon die de Kerkterug brandend actueel weet te maken. André-Joseph Léonard:controversieel, wereldvreemd, provocatief én. grootkanselier van deK.U.Leuven.

Léonard keldertzijn Kerk

Cedric Hauben |

“Ideologisch is hij de heraut van de waar-heid, maar karakterieel de man van deprovocatie. Dat is een automatisme voorhem, het is sterker dan hemzelf,” zegt RikTorfs op de vraag waarom zo’n ophefma-kende uitspraken net nu de wereld inmoesten. “In het kader van seksueel mis-bruik ligt alles gevoelig. Maar dat hij tel-kens “verkeerd begrepen wordt” is tochwel erg vreemd. Iemand die in deze tijdeneen hoge functie heeft moet weten met demedia om te gaan en niet elke keer com-municeren en daarna aan damagecontroldoen.”

Geen i meer“Het grote punt van Léonard is dat hij demoderne westerse mens verwerpt. Hijkomt de waarheid brengen aan een losge-slagen samenleving die de grote waardenniet meer respecteert. Dat is duidelijk depuntjes op de i zetten zoals Ratzinger hetgraag heeft, maar hij is wel bezig met depuntjes op een i te zetten die er bijna nietmeer is. Dat kan nooit de bedoeling vanRome geweest zijn.” Aan de UCL gaat er

een petitie rond om de afzetting vanLéonard te bekomen. Wordt het dan bijons ook niet eens tijd? “Ik vind dat wemoeten laten zien dat de Kerk vanLéonard niet onze Kerk is. Iedereen moet

een beetje vanuit zijn temperament rea-geren. Het beste zou uiteraard zijn als hijop de een of andere manier zou verdwij-nen. De vraag is alleen: Hoe? De paus zalhem alleszins niet ontslaan.”

Maar niets heeft natuurlijk uitslui-tend negatieve kanten. “Zijn omstredenfiguur vult terug kerken en op een para-doxale manier lijkt hij de verenigendefactor. Vlamingen en Walen zijn het overzowat alles oneens, behalve over het feitdat Léonard de oplossing niet is.”

TeleurgesteldAan Eva Brems vroegen we of dezeman niet tegengehouden moet worden.“Dit is een randgeval. Hate speech isverboden, en daarop is de hangendeklacht tegen Léonard nu dus ook geba-seerd. Maar volgens mij is gerechtelijkeactie in deze zaak absoluut overbodig.Die komt er normaal gezien bij ongelij-ke machtsrelaties, als een benadeeldepartij niet de kans krijgt haar meningte formuleren. Maar hier hebben allebenadeelden uitvoerig de kans omgehoord te worden, in de media. Hatespeech bestrijden met counter speechis veel effectiever dan met strafsanc-ties.”

“Wel geeft hij blijk van een grotewereldvreemdheid. De Kerk moet haarplaats kennen in de huidige samenle-ving. Ze heeft nog steeds een grote aan-hang, maar zal die enkel kunnen be-houden door zich gematigd op te stel-len en dus niet zo strikt Rome te vol-gen. Ik betreur oprecht dat de mensendie troost en positieve waarden uit hungeloof halen nu teleurgesteld worden.”

Lucas de Jong |

Wat was dat nu weer juist, gender? Malfliet:“Gender is een centraal gegeven. Maar ik komop alle niveaus mensen tegen die niet goedweten wat het betekent. Het is veel breder danlouter feminisme of emancipatie van de vrouw.De feministische beweging heeft de vrouw ei-genlijk belast in plaats van bevrijd. De ouderolpatronen zijn niet afgelegd, maar er zijn welnieuwe bijgekomen. Gender gaat eigenlijk ommannelijke en vrouwelijke denkwijzen. Vrou-wen kunnen ook mannelijk denken, en man-nen ook vrouwelijk. Daar zitten dan ook raak-vlakken met disciplines als psychologie en neu-rologie.”

KaarsjeVanzelfsprekend heeft de universiteit in haarbeleidvoering oog voor diversiteit en gelijkekansen. Zo heeft zij ook oog voor de genderpro-blematiek, een subthema binnen dat beleid. Desite van de K.U.Leuven leert ons verder dat je

de Marguerite Lefèvreprijs kan winnen als jeeen thesis schrijft die een belangrijke bijdragelevert aan het wetenschappelijk inzicht in deproblematiek van gender en genderverhoudin-gen. Maar het bekendste initiatief van de uni-versiteit op gendergebied is wellicht het inter-facultair college Genderstudies, dat net haartiende kaarsje heeft mogen uitblazen.

“Er zijn op het vlak van onderwijs en on-derzoek naar gender inderdaad enkele initia-tieven genomen, maar het eerste gelijkekan-senrapport dateert al uit 1998. Er is te weinigvooruitgang geboekt,” aldus Malfliet. Ze kreeg

destijds zelf de opdracht dat interne rapport teschrijven. De functie waarin zij dat deed is op-geheven onder rector Mark Waer. Vandaag ligthet toezicht op het diversiteitsbeleid enkel inde handen van vicerector Tine Baelmans. “Sa-men met Tine Baelmans pleit ik nu voor eengenderleerstoel. We moeten verderbouwen aanwat we reeds hebben. Het vak Genderstudiesvormt een goede inleiding, maar zo’n leerstoelis een speerpunt. Bovendien blijkt uit Europeesonderzoek dat België het enige land is dat vol-waardige genderstudies ontbeert,” aldusMalfliet.

DenkwijzenHoewel financieringsmogelijkheden nog afte wachten vallen, zou Malfliet het liefst eeninterdisciplinaire onderzoeksleerstoel zien.Het onderwerp gender zelf lijkt dat ook tevereisen. Het onderzoek zou zich dan moe-ten concentreren op verschillende denkwij-zen en het evenwicht daartussen. Want datis precies genderstudie. “We moeten collec-

tieve fenomenen onderzoeken. Neem nu debankencrisis: misschien was die er nietgeweest als de bankiers zich wat minderavontuurlijk hadden gedragen en wat min-der haantjesgedrag hadden vertoond. Er hadmisschien meer evenwicht moeten zijn.”

Vanuit dat perspectief lijkt het doorbre-ken van het glazen plafond inderdaad niethet grootste probleem. Als vrouwen manne-lijk moeten gaan denken om hogerop te ge-raken, lijkt dat eerder dweilen met de kraanopen. Ook een vrouw kan immers een machozijn.

Genderleerstoel nodig

“De feministische bewegingheeft de vrouw belast”

Volgens professor Katlijn Malfliet, decaan van de faculteit Sociale Wetenschappenen voorzitster van de Nederlandstalige Vrouwenraad verdient degenderproblematiek meer aandacht. Ze pleit dan ook voor de oprichting van eengenderleerstoel aan de K.U.Leuven.

“Meer dan enkel cijfers”

Soph

ie V

erre

yken

“Hij moet weg,maar hoe?”

5veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Linde Smeets |

Rond tien uur doken we met een lawaaierigebende acht- tot dertienjarigen een aula van deOude Valk in, benieuwd naar wat professor inde experimentele psychologie JohanWaegemans ons daar een uur lang zou vertel-len over “kijken met je hersenen”. Lang geleden

dat wij een aula nog zo tot de nok vol haddengezien. Lang geleden dat wij zoveel vlijt enongeremdheid bijeen zagen.

Op de “één, twee, drie!” van Wagemansbrulden alle kinderen hun naam zodat onzeprofessor hen wat beter kon leren kennen. Hetdeed pijn aan onze oren, maar het was wel lief.Aan de hand van afbeeldingen deed

Wagemans de piepjonge studenten uit de doe-ken hoe onze hersenen de prikkels die via onzeogen binnenkomen, verwerken. Alle aanwezi-gen noteerden in hun persoonlijk kinderuni-versiteit-K.U.Leuven-notaboek dat het een lie-ve lust was, met een persoonlijke kinderuni-versiteit-K.U.Leuven-balpen. Buurman Kobefluisterde ons toe dat hij ‘s middags met zijnouders in de Alma zou gaan lunchen en lateringenieur wil worden.

AardappelenOmdat we door regelmatig cafébezoek zelf allang vertrouwd zijn met de valkuilen van de vi-suele perceptie, verlieten we de aula en bega-ven ons naar de hal van de Nieuwe Valk. Toenwe daar vertwijfeld stonden te kijken naar eentijdelijk geïnstalleerde hersenbreker vanTechnopolis, verbaasden we ons over het prak-tisch vernuft van de kleine Kamiel die de tweeijzeren ringen wél in een wip uit elkaar kreeg.Vijf jaar jong en duidelijk geboren voor de we-tenschap.

We spraken een verdwaalde moeder endochter aan om hun de weg te wijzen naar delezing voor ouders van professor BarbaraBaert over verborgen boodschappen in demiddeleeuwse kunst. Daar waren ze eigenlijk

niet in geïnteresseerd, en ook niet in het be-zoek aan de toren van de universiteitsbiblio-theek. Nu broerlief een paar uur zoet zou zijnmet zelf geschakelde elektrische treinen, mi-croscopen en de elektriciteit die blijkbaar er-gens diep in aardappelen verborgen zit, kon ereindelijk eens duchtig geshopt worden. In te-genstelling tot de rest van het gezin, is zoonliefvan het wetenschappelijke type.

De klok sloeg 11 uur en daar stroomde dehal vol kinderen voor een verdiende versna-pering. De negenjarige vriendinnen Ella enLaura vertelden ons dat de prof wel goeie uit-leg gaf en ook een paar voorbeeldjes op datgroot scherm. Ze waren er nu al zeker van datze volgend jaar zouden terugkeren naar dekinderuniversiteit. En of ze later ook aan deK.U.Leuven willen studeren? Een volmondigja van Ella, een resoluut neen van Laura.Laura heef visie en wil mode studeren inAntwerpen. Ze heeft het niet zo op de weten-schap begrepen.

Verbaasd waren wij toen we wat later hetpad kruisten van Nick Vanden Bussche, stu-denteninspecteur van de Leuvense Politie. Hijwist ons te vertellen dat de formule om de ide-ale frietzak te maken zou zijn gestolen en deFBI, de Frietzak of Belgium Investigation, zijnhulp had ingeroepen. Eens de kinderen hemhadden opgespoord, kon de dief op het politie-bureel gearresteerd worden. Toekomstige fak-barhooligans had onze inspecteur nog nietgespot, integendeel, hij was ervan overtuigddat het aanwezige jonge grut binnen enkelejaren de volmaakte studentenpopulatie zalvormen. Gouden tijden in het vizier!

Klantenbinding, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. Al toverde de manierwaarop de K.U.Leuven dat dit weekend nu al voor de zesde maal deed, eenvertederde grijns op ons gezicht. Zaterdag namen wij een kijkje op de jaarlijksingerichte Kinderuniversiteit, waarvan kinderen prikkelen tot het ontdekkenvan de wetenschap het doel is.

Soph

ie V

erre

yken

Kindvriendelijke Universiteit Leuven

Fien

Vu

ylst

eke

Frietzak of Belgium

Investigation

Jens Cardinaels |

“Toen ik naar de unief ging ben ik er meemoeten stoppen, de combinatie met schoolging gewoon niet meer. Maar ik heb het nooithelemaal opgegeven.” Aan het woord: KoenHoornaert (23), masterstudent burgerlijk in-genieur, over zijn grote passie: wielrennen.De dag des Heren — zondag, koersdag — isdan ook heilig voor hem.KKooeenn HHoooorrnnaaeerrtt:: «Wielrennen is voor mij eenpassie. Ik heb vroeger zelf nog gekoerst op na-tionaal niveau. Dat betekent dat ik kermis-koersen reed en nationale wedstrijden. Ik hebooit nog tegen veldrijder Niels Albert gereden,op een wegkoers. Hij is een jaar ouder dan ik,vandaar dat we tegen elkaar reden.»VVeettoo:: Heb je ooit overwogen om prof te worden?KKooeenn:: «Toen ik jong was, droomde ik daar welvan. Maar de kans is er nooit echt gekomen. Ikwas wel goed, maar om prof te worden, moetje er echt bovenuit steken. Dat was bij mij niethet geval. Bovendien werkte de combinatiewielrennen-school vanaf het zesde middelbaarminder en minder. Toen ik naar de universiteitging ben ik zelfs moeten stoppen, omdat hetecht niet meer te doen was. Desalnietteminben ik een grote wielerfan gebleven, ik ga nogsteeds sporadisch rijden met mijn fiets.»

HoogdagVVeettoo:: Binnenkort studeer je af. Zul je dan op-nieuw meer wielrennen?KKooeenn:: «Recreatief zeker, maar ik zie mezelfniet meer in competitie rijden. Dat gaat sim-pelweg niet na zoveel jaren niet meer op hoogniveau gekoerst te hebben. Wielrennen is eensport waar je helemaal voor moet gaan, je kunthet niet half en half doen. Toen ik in mijn tie-nerjaren koerste had ik amper tijd voor anderehobby’s of activiteiten.»

VVeettoo:: Je volgt de koers wellicht op de voet?KKooeenn:: «Zeker. Toen afgelopen juni hetBelgisch kampioenschap plaatsvond inLeuven, ben ik gaan kijken. Een andere hoog-dag is de Ronde van Vlaanderen. Da’s een helezondag vol koers. We spreken dan bij vrienden

af en maken het gezellig met trappist, olijvenen kaas. Dan liggen we languit voor de televi-sie te discussiëren over de koers. Ik ben een fanvan Philippe Gilbert en Jurgen Van denBroeck.»

«Daarnaast volg ik ook het veldrijden.Dat is toch nog compleet anders dan wielren-nen. Niet alleen gebruiken ze daarin anderefietsen, het is ook veel intensiever: een veldritduurt over het algemeen maar een uur. Daarstaat wel tegenover dat een gewone wielerwed-strijd langer duurt. Veldrijden is een mooie af-wisseling op wielrennen. Mijn favoriete veld-rijder is ongetwijfeld Sven Nys. Dat impliceertnatuurlijk dat ik anti-Bart Wellens ben(lacht).»

UrinestalenVVeettoo:: Wat vind je zo bijzonder aan wielrennen?KKooeenn:: «Goeie vraag (lacht en denkt na). Het isgewoon leuk om te volgen. (stilte) Mijn passievoor wielrennen is gestaag gegroeid. We had-den thuis tv via de ether en konden bijgevolgenkel afstemmen op wat toen nog TV1 en TV2heette. Op zondagnamiddag was er gewoonniets anders dan wielrennen. De volgende stapwas zelf koersen.»VVeettoo:: Doen de dopingschandalen u iets?KKooeenn:: «Jazeker, het is niet goed voor de sport.

Maar ik lig er ook niet te hard van wakker. Do-ping is er altijd geweest en zal er waarschijnlijkaltijd blijven. Zolang er maar genoeg spektakelis. Sommige mensen zeggen dat ze niet meernaar de koers kijken wegens de talloze doping-schandalen. Daar kan ik me helemaal niet invinden. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ikdoping goedkeur.»

«Ik vind dat de wielerorganisaties dedopingproblematiek goed aanpakken. Nu isbeslist dat het voortaan mogelijk moet zijn omdopingzondaars met terugwerkende kracht tebetrappen. Het is nu mogelijk om urinestalente bewaren en ze later, wanneer er nieuwe on-derzoeksmethodes zijn, te onderzoeken opdopingresten. Dat is een goede zaak.»

De tien geboden (3)Koers kijken mettrappist & olijvenDeze reeks is wellicht een welkome afleiding voor de les waarin u zich bevindt. Denodige soelaas voor de doelloze, maar godsvruchtige student. Want in hetwetteloze, decadente en verwarrend bestaan van de Leuvense student, bieden wijgraag wat structuur en moraal aan. We zochten en vonden de moeder allerwetten: de tien geboden. Deze week: heilig steeds de dag des Heren.

“Amper tijd voor andere hobby’s”

6 Onderzoek | veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Ruben Bruynooghe |

VVeettoo:: Hoe moeten we het boekOpenbaring van Johannes inter-preteren?JJaacckk BBaarreennttsseenn:: «Er zijn verschil-lende manieren. Sommigen zienhet als een troost voor de eerstechristenen die in onderdrukkingleefden. Andere stromingen, waar-toe ikzelf ook behoor, zien hetboek werkelijk als een openbaringvan een hoopvolle toekomst. Het iseen openbaring die Jezus Christusdeed aan één van zijn apostelen.Dat is niet mis.»VVeettoo:: Heel het boek Openbaringstaat vol verschrikkingen, hoe valtdat te rijmen met een God die zovergevend is?BBaarreennttsseenn:: «Er staan inderdaadheel wat verschrikkingen beschre-ven die je zelfs je ergste vijand nogniet toewenst. Ik heb het er zelfook soms moeilijk mee dat zon-daars tot in de eeuwigheid gestraftworden, maar het is zo dat wan-neer je je keert tegen God, je jekeert tegen iets met een eeuwige

dimensie. Op die manier is dieeeuwige straf rechtvaardig. Jemoet God zien als een God vanLiefde en Rechtvaardigheid. Als jeenorm onrecht hebt meegemaaktpast het niet dat de dader vrijuitgaat. Bij God leeft die gedachtenog veel sterker.»

JeruzalemVVeettoo:: Is er een verband tussen deApocalyps en andere mythischeeindewereldscenario’s?BBaarreennttsseenn:: «In andere teksten uitandere culturen wordt inderdaadook verwezen naar een einde vande aarde en daarin worden ook al-lerlei gruwelijkheden beschreven.Ik ben er echter van overtuigd datde Openbaring uniek is omdat heteen openbaring is van Jezus. Dit isniet zomaar een kopie van eenander doemvisioen. Johannesheeft waarschijnlijk een bekendgenre uit zijn tijd gebruikt om dezeboodschap begrijpelijk te maken.»VVeettoo:: Hoe nabij is de Apocalyps?BBaarreennttsseenn:: «Ik zou niet weten of jeer een tijd op kan plakken, maar er

zijn tegenwoordig heel wat dingendie de symboliek uit de Openba-ring zouden kunnen verklaren. Zostond in het boek Zacharia, maarook in de Openbaring, datJeruzalem een internationaalstruikelblok zou worden. In de tijddat die geschriften werdengeschreven leek dat ondenkbaar,maar tegenwoordig is dat eigenlijkde realiteit. Ook een wereldwijdeKerk of religieuze organisatie lijktsteeds meer denkbaar dan vroegernu alles en iedereen zo met elkaarverbonden is door de media.»

«Een antichrist zou ik nietkunnen aanduiden. Er zijn heelwat mensen die suggesties doen,maar ik denk dat we hem wel zul-len herkennen als het zover is. Ook

het duizendjarig rijk van Jezus zalontegensprekelijk herkenbaar zijn.Ik geloof dat de Apocalyps over 20à 50 jaar kan beginnen, maar hetzou even goed ook nog een paareeuwen kunnen duren.»

HoopVVeettoo:: Er is maar een beperkt aan-tal uitverkorenen en wij zijn lang

geen heiligen, wat kunnen wij nogdoen?BBaarreennttsseenn:: «Het getal 144.000verwijst naar de stammen vanIsraël, maar er staat ook in deopenbaring dat er grote groepenmensen zijn die meemogen naarhet Rijk Gods. Het is daar dat onzehoop ligt. Als het maar zo’n be-perkt aantal mensen was, had ikhet zelf ook al lang opgegeven. Jemoet gewoon zorgen dat je ver-zoend bent met God wanneer opde dag des oordeels de rekeningwordt gepresenteerd voor alle zon-den. Dan gaat de rekening aan jouvoorbij.»

«Sommige christenen starenzich blind op de symbolen uit deApocalyps en weigeren bijvoor-

beeld een telefoonnummer met666 erin te gebruiken. Dat is nieterg zinvol natuurlijk. De Openba-ring is een waarschuwing voorzondaars, maar is evengoed eentroost. De Apocalyps is dan mis-schien wel onontkoombaar, maarje kan er wel zonder schade uitko-men door je nu al te verzoenenmet God.»

VVeettoo:: Staat er eigenlijk iets con-creets in het boek Openbaringen?BBaarreennttsseenn:: «Daniel schreef inder-tijd zo duidelijk over de tijd vanAlexander dat volgens sommigenzijn openbaringen geschreven zijnna de tijd van Alexander de Grote,maar ik zie geen reden waarom dathet geval zou zijn. Achteraf zal jeook bij de Openbaring vanJohannes zien dat alles herken-baar is, alleen kan je dat op voor-hand nog niet zo aanwijzen. Als jein de eerste eeuw na Christus bij-voorbeeld een helikopter moet be-schrijven, is dat geen simpele op-dracht. Dat moet wel met symbo-liek gebeuren.»

«Nu kan je zeggen dat eenwaarschuwing waar je achteraf pas

iets aan hebt, nutteloos is, maardat is niet zo. We hebben op ditmoment wel de waarschuwing,wanneer het zal gebeuren wetenwe dan misschien niet, maar jebent tenminste gewaarschuwd dater iets in aantocht is. Er valt weldegelijk iets aan te doen. Christusroept ons zo op ons te verzoenenmet God.»

Wij hebben al eens vier ruiters gezien. Af en toe komen we weleens het getal 666 tegen en met een beetje fantasie hebben wij weleen idee van wie de antichrist juist is. Toch stelden wij onsvragen bij de Apocalyps. Professor Barentsen van deEvangelische Theologische Faculteit in Heverlee - die voor alleduidelijkheid los staat van de K.U.Leuven - voorzag ons vanantwoorden.

Els Dehaen |

VVeettoo:: In uw lezing had u het over “Englishes”,wat bedoelt u daar precies mee?CCrryyssttaall:: «Englishes is Engels voor Engels inhet meervoud. Engels wordt immers overal terwereld gesproken, dus vanzelfsprekend gaaner regionale varianten opduiken. Voor elkemoedertaalspreker zijn er momenteel 4 à 5sprekers met het Engels als vreemde taal.Moeten we iedereen dan het Britse ofAmerikaanse accent opleggen? Nee! Laat ie-dere spreker zijn eigen identiteit en cultureleverscheidenheid behouden. Het is slechts een

handjevol niet-moedertaalsprekers gegevenmet een foutloos Brits of Amerikaans accent tespreken. Men noemt hen spionnen. Hetzelfdegeldt voor grammatica en constructies.»

K.U.Experimenteel als we zijn, toetsen we de the-orie aan de praktijk en leggen we professorCrystal de laatste editie voor van The Voice,Leuvens internationale studentenkrant.VVeettoo:: Wat maakt dit nu een typisch voorbeeldvan Belgisch of internationaal Engels?CCrryyssttaall:: «De meeste tijdschriften en krantenhebben interne afspraken of volgen één of an-

dere internationale richtlijn. Afwijkingenqua constructie of grammatica zullen duseerder zeldzaam zijn, hoewel die in degesproken taal of in informele geschreventaal zeker wel zullen optreden.»

«Cultureel verwacht je wel enige varia-tie. Wat betekent die “K.U.” in K.U.Leuvenbijvoorbeeld? Wat betekent “LOKO”? Alscultureel buitenstaander weet ik dat niet.Deze krant reflecteert een soort cultureel be-wustzijn van Leuven dat ik — en vele spre-kers van het Engels met mij — ontbeer.»

EuropaVVeettoo:: Op dit moment is het leren van Engelsop de middelbare school niet verplicht inEuropa. Is dat problematisch?CCrryyssttaall:: «Idealiter onderwijzen scholen detalen die hun leerlingen later het meest zullenkunnen gebruiken. Zolang het onderwijs zichmaar richt op de talen die een bepaalde ge-meenschap het meeste nodig heeft, is er vol-gens mij geen nood aan een algemene richt-lijn. Sommige Europeanen zijn misschienmeer gebaat bij goede communicatieve vaar-digheden in het Frans of het Duits.»

«Anderzijds zou het nogal dwaas zijnom de krachtige positie van het Engels in dewereld te miskennen. Engels is een linguafranca die door één derde van de wereldbe-volking gesproken wordt. Het spreekt dusvoor zich dat wie met dat derde van de we-reldbevolking wilt communiceren, Engelsmoet leren.»VVeettoo:: Waarom leert dan niet iedereen Engels?CCrryyssttaall:: «De meerderheid van de wereldbe-volking wil inderdaad Engels leren, omdat zeinzien hoe belangrijk die taal is. Diegenen dietoch geen Engels willen leren, hebben daarmeestal andere redenen voor. Politieke rede-nen, mogelijk gedreven door angst voor hetverlies van de eigen taal, of economische re-denen, omdat de taal van de handelspartnersmeer direct nut heeft.»Is dat in Europa het geval?CCrryyssttaall:: «Europa is een geval apart wanneerje het linguïstisch naast de rest van de wereldplaatst. Nergens anders gaat men zo op in

een kluwen van officiële talen. De EuropeseUnie wordt dan ook in een uiterst moeilijkepositie geplaatst: men garandeert 23 officiëletalen gelijkwaardige taalrechten, en dat isecht een waanzinnige situatie.»

«De facto is dat overigens toch nooit hetgeval. Je zal toch altijd op een bepaald mo-ment moeten kiezen voor enkele “werktalen”om de situatie enigszins leefbaar te houden.Dat betekent dat er toch weer één of meerde-re talen bevoordeeld worden ten opzichte vande andere. Men moet de realiteit onder ogenzien en beseffen dat gelijkwaardige taalrech-ten een utopie zijn. Some languages are moreequal than others.»

«Wanneer men die werktalen gaat bekij-ken in relatie tot de rest van de wereld, kanmen enkel concluderen dat men Engels moetleren. Frans of Duits zal een Chinees over hetalgemeen niet beheersen, Engels wel.»VVeettoo:: Hoe goed moet de kennis van het Engelszijn?CCrryyssttaall:: «Die kennis hoeft niet per se heelacademisch te zijn. Je moet ook maar zo-veel van een taal kennen als je daadwerke-lijk nodig hebt. Misschien is dat drie kwartvan een taal, misschien zelfs maar de helft.Hoe vaak gebeurt het dat iemand echt per-fect tweetalig moet zijn? Wanneer eenvrouw bevalt in een bepaalde taal, in eenziekenhuis met een bepaalde taal, waaromzou ze dan alle babytermen opnieuw moe-ten leren in die andere taal? Dat is een er-varing die verbonden is aan een specifiekesituatie.»VVeettoo:: Tot slot: wat vindt u van de taalsituatiein België?CCrryyssttaall:: «Ik geef nooit commentaar op depolitieke situatie van een ander land. Wanthoewel ik er wel wat van weet, ben ik na-tuurlijk niet vertrouwd met alle kwestiesdie aan dit probleem ten grond liggen. Ikdenk dat het niet echt een uitzonderlijkesituatie is, en dat het ook nog wel in ande-re landen voorkomt, maar toch is deze situ-atie uniek door zijn individuele geschiede-nis. Ik weet dan ook echt niet hoe je zoietsop zou moeten lossen. Sorry! »

Wie is dé autoriteit op vlak van de Engelse taal in al haar verschillende vormen?David Crystal. Wie schreef hierover meer dan honderd boeken en minstens vierkeer zoveel artikels? David Crystal. Wiens naam mag u vanaf nu nooit meervergeten als u wilt pretenderen iets van taalkunde te kennen? David Crystal. Maarbelangrijker: wie was er twee weken geleden in Leuven? Inderdaad, David Crystal.

Taalkundige David Crystal |“Some languages are more equal than others”

Xav

ier

Van

kei

rsbu

lck

“De Apocalyps is onontkoombaar”

“Enkel een spion moet een taal perfect beheersen”

“De Openbaring is uniek omdat het een openbaring is van Jezus”

| Internationaal 7veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Jelle Dehaen & Pieter Haeck |

BBaarrtt KKeerrrreemmaannss:: «De nederlaag die de De-mocraten geleden hebben is groot, bijzon-der groot. De uitslagen wijzen op eenverlies vanzes zetels in de senaat, wat rede-lijk veel is maar nog niet uitzonderlijk. Dezestig verloren zetels in het Huis van Afge-vaardigden zijn dan weer wel bijzonderzwaar. Het dateert van 1938 dat een partijnog zoveel verloor. Het is waar dat deheersende partij bijna altijd verliest bij demidterms, maar het gemiddelde verlies is26 zetels. Dit is meer dan het dubbeledaarvan. In 1994 bijvoorbeeld, ten tijde vanBill Clinton, verloren de democraten 48 ze-tels wat toen al beschouwd werd als eenpandoering.»

«Er zijn drie elementen die het verliesverklaren. De eerste factor is de economi-sche crisis. Het is een uitzonderlijk zwarecrisis, niet zo erg als de Grote Depressie,maar het gaat toch in die richting. Ze is bij-voorbeeld groter dan de crisis ten tijde van

Reagan, die daardoor toch ook een redelijkverlies te verduren kreeg bij de Congresver-kiezingen van 1982. Mijn interpretatie vande verkiezingsresultaten is dat de economi-sche crisis de fatale factor is geweest. Datbetekent dat Obama — wat zijn beleid ookzou geweest zijn — sowieso de pineut was.Maar een president moet pas na vier jaarweer herkozen worden en in dat opzicht kanhet zijn dat Obama het er toch nog goedvanaf brengt in 2012.»

«De tweede factor is de hype rondObama in 2008. Ik gebruik het woordhype in een neutrale zin, zonder waarde-oordeel, maar het is duidelijk dat de ver-wachtingen toen te hoog waren. Daarervaart hij nu de terugslag van. Het afgelo-pen jaar hebben we een gevoelige verande-ring gezien in de opvattingen van de kiezer.Aanvankelijk legde 70 procent van de kie-zers de schuld van de crisis bij Bush, maarnu is dat ongeveer fifty-fifty voor Obamaen Bush. Dat heeft een enorm demotive-rend effect gehad bij de opkomst onder deonafhankelijke kiezer.»

«Een derde aspect is het effect van deTea Party en vooral het mobiliserende ka-rakter ervan. De opkomst van kiezers diezichzelf als conservatief beschouwen, is met7 procent toegenomen. Vorige verkiezingenstemden een kwart van die kiezers nog voorde Democraten maar nu was dat slechts 14procent.»

Tea Party«Volgens mij zal de Tea Party nooit hele-

maal opgenomen worden in de Republi-keinse partij. Er is ook niet één Tea Partywant het is een vrij amorf geheel van aller-lei bewegingen. Ik denk dat de Tea Partyhaar rol van zweepbeweging tegenover deRepublikeinen zal blijven proberen te spe-len. Dat zal het soms moeilijk maken voorde Republikeinen, aangezien zij nu op eenaantal vlakken kleur zullen moeten beken-nen.»

«Tussen beide bestaat een haat-liefde-verhouding. Op sommige vlakken hebben deRepublikeinen de Tea Party nodig, maar opandere vlakken is de Tea Party dan weer eenrisico. We zagen daarvan een voorbeeld inDelaware waar Christine O’Donnell zovervan het politieke centrum zat dat ze de ver-kiezingskansen van de Republikeinen eerderbedreigde dan bevorderde. »

«Het scenario waar Obama nu op kanhopen, is dat de Republikeinen vanuit eenextreme lijn politiek gaan voeren. Maar ikweet niet of dat zal gebeuren, want John

Boehner (de leider van de Republikeinenin het Huis van Afgevaardigden, red.) iseen pragmatisch figuur Je mag niet verge-ten dat tijdens presidentverkiezingen deopkomst groter is waardoor de meer gema-tigde kiezer zwaarder weegt. Als de Repu-blikeinen in de komende twee jaar te ex-treem zijn — en dat moeten ze voor eenstuk door de Tea Party — dan geven zeObama de kans om zichzelf als een gema-tigd alternatief voor te stellen.»

«Je ziet dat Obama daar nu al meebezig is. Hij stelt enkele duidelijke grenzenzoals de hervorming in de gezondheids-zorg, waar hij geen veranderingen zal ac-cepteren. Hij kan ook niet anders als hijzijn democratische basis wil tevreden stel-len. Maar tegelijkertijd zegt hij dat er overbepaalde dossiers wel gesproken kan wor-den zoals belastingsreducties. De Republi-keinen zullen symbolisch een stemmingover de gezondheidszorg beginnen, maarze weten dat dat geen kans op slagen heeft,omdat de Senaat dat nooit zal goedkeuren.Daar zullen ze het ook bij laten, want zehebben hun succes nu te danken aan deeconomische crisis en ze zullen waar-schijnlijk niet de partij willen zijn die zichmet andere dingen bezighoudt.»

«Of deze uitslag een blijvende heer-schappij van de Republikeinen betekent,kan je onmogelijk zeggen. Ik zit al lang ge-noeg in die wereld om heel wat voorspel-lingen te hebben meegemaakt die enkelemaanden later al niet meer juist bleken.»

Professor Bart Kerremans, van het Instituut voor Internationaal en Europeesbeleid, is een internationaal gereputeerde Amerikakenner. Zo gereputeerd dathij op de Amerikaanse televisie mag komen om duiding te geven bij hunverkiezingen. Zo gereputeerd dat hij toelichting gaf bij de verkiezingen voorhet CNN van de Dijle, Veto.

Margot Hollevoet |

Michaël Paige is de persoon die eralles over weet. Hij gaf vorigeweek een uiteenzetting over degevolgen van een buitenlands stu-dieverblijf, op uitnodiging van hetInternational Office in de aulaMax Weber. Paige is een Ameri-kaan en zijn onderzoek dus ook.Toch geldt hetzelfde voorVlaamse studenten.

In de studie Study abroadand its transformative power on-derzocht Paige de langetermijnef-fecten van een buitenlandse stu-

die, zowel op vlak van kennis encarrière als op vlak van persoon-lijke impact. 56 procent van deondervraagden verklaarde dathun kijk op de wereld veranderdwas, door een andere cultuur teleren kennen. Ze ontwikkeldeninterculturele vaardigheden diewerkgevers ten zeerste op prijsstellen. Iemand die zijn kennis ineen andere cultuur kan gebrui-ken, is goud waard.

TolerantDe mate waarin die interculturelevaardigheden zich ontwikkelen,

hangt af van verschillende zaken.Zo is er de duur van het buiten-lands verblijf. Uit Paiges onder-zoek bleek dat er minstens eenverblijf van drie maanden nodigis om de vaardigheden voldoendete ontwikkelen. Uiteraard speeltde bestemming ook een rol. Hoemeer verschil tussen het thuis-land en het gastland, bijvoorbeeld

inzake economische ontwikkelingof welvaart, hoe beter de intercul-turele vaardigheden zich ontwik-kelen.

Die interculturele vaardighe-

den uiten zich in verschillende as-pecten. Zich inzetten voor hetmaatschappelijk belang, een tole-rantere houding en meerdere per-spectieven hanteren, zijn maarenkele van de vaardigheden diemen in het buitenland kan leren.Ook de kijk op en het inzicht inde wereld wordt minder eenzij-dig.

windeierenOok Vlaamse studenten onder-vinden positieve gevolgen vanhun Erasmusperiode. Volgens de

vzw Europese Programma’s voorOnderwijs, Opleiding en Samen-werking vindt 95 procent van deuitwisselingsstudenten dat ze nueen beter inzicht hebben in deEU, vooral op cultureel vlak. 80procent heeft meer zin om in hetbuitenland aan het werk te gaanen denkt dat ze door de al eerderopgedane buitenlandse ervaringmeer kans heeft op een job op deinternationale markt. Bijna 90procent denkt ook dat hun pro-fessionele kennis gegroeid is.Zowel nieuwe vakinhoud alsnieuwe onderwijsmethodenhoren bij die kennis.

Een buitenlandse studie heeftlangetermijngevolgen die een gro-te invloed hebben op je karakter, jeloopbaan en je kennis. Leuvenaar,wereldburger? Het zal u geenwindeieren gelegd hebben.

Uit onafhankelijk onderzoek is gebleken dat meer dan 40%van de werkgevers belang hecht aan in het buitenlandopgedane ervaring. Uiteraard schaven Erasmusstudentenhun taal bij, maar er is meer. Welke andere vaardighedenwinnen ze er nu precies bij? En wat is de eigenlijke impactvan zo’n buitenlandervaring op het individu?

Waarom u België moet verlaten

“Obama was sowieso de pineut.”M

ich

iel

Feys

“Wie zijn kennis in eenandere cultuur kan

gebruiken, is goud waard”

“De economische crisis is de fatale factor geweest”

Elisabeth De Schutter |

Deze week maken we bier, dat was hetplan. Helemaal zelf. Met veel enthousias-me begonnen wij eraan. Stap één is altijdhet internet. Stap twee hebben wij helaasnooit bereikt. Wij bleken misschien iets teenthousiast, en een beetje veel te naïef.Bierexpert professor-emeritus FreddyDelvaux van het Centrum voorLevensmiddelen- en Microbiële Techno-logie: “Bier maken is niet zo eenvoudig,zelfs niet met een recept. Je contacteerthet best een kenner, van wie je de kneep-jes van het vak kan leren. Het materiaal isbovendien erg duur. Eigenlijk kan je hetbest bevriend worden met iemand diealles ter beschikking heeft.” Heeft u mis-schien een schrootmolen, pH-meter enwortbeluchtingsset in de garage liggen?

SchrootmolenProfessor Delvaux is één van de mensendie het wel zelf kan, thuis bier maken.Daar komt water bij kijken en mout enhop en gist. Water kent u allen: je drinkthet als je een kater hebt. Mout is graan, -meestal gerst - dat eerst in water geweektis, dan mocht ontkiemen en vervolgensweer gedroogd is. Hop is een klimplant;om bier te maken heeft men de bloemen,“hopbellen” genaamd, nodig. Gist ten slot-te is een eencellige schimmel die suikeromzet in koolzuur, in het geval van brood,

of in alcohol, in het geval van bier en wijn.Een boel andere ingrediënten zijn

verder mogelijk, zoals kruiden, honing,krieken. In ons bierminnend België wordtmeestal nog suiker toegevoegd. Zo komter meer alcohol in het bier, en is het beterdoordrinkbaar. Gelijk wij het graag heb-ben.

Nu komt het punt waarop wij moes-ten afhaken: neem een schrootmolen enmaal de mout. Afhankelijk van het type

kost dat zo’n 60 tot 300 euries. Nadat demout geschroot is, wordt het in warmwater gelegd om te “maischen”. Daardoorwordt het zetmeel van de mout afgebro-ken naar suiker, en die suiker wordt dandoor de gist omgezet in alcohol.Tekeningetjes van moleculen uit chemie-lessen van lang geleden dansen voor onzeogen. Euhm. Professor Delvaux: “Zelfs alsje een recept volgt, zal je nooit twee keerhetzelfde bier maken. Bij het maischen isde temperatuur van belang en ook dezuurtegraad, die je moet meter met eenpH-meter. Je kan wel voorspellen of jezoeter dan wel zwaarder bier krijgt, maarhelemaal weet je het nooit.”

WortbeluchtingssetVervolgens wordt het brouwsel gefilterd.De “geklaarde” vloeistof, het “wort”, kun-nen we bijna bier noemen: nu kan eenkenner al proeven wat het resultaat zalzijn. Wat overblijft is “bostel” en wordt alsveevoeder gebruikt. Daarna wordt hetwort samen met hopbellen gekookt, wathet bier zijn typische bittere smaak enschuimkraag geeft. De hop wordt achterafweer uit het bier gevist en wordt als kunst-mest verkocht. Zo multifunctioneel had-den wij het zelf nooit kunnen bedenken.Ten slotte, en vanaf dan kan je echt van“bier” spreken, wordt het wort gekoeldzodat het kan gisten. Als dat bij lage tem-

peratuur gebeurt, spreekt men van“ondergistend” bier. Dit proces is contro-leerbaar, en wordt door grote brouwerijendus het vaakst gebruikt. Bovengisting isechter ook mogelijk, en wordt dan in klei-ne partijen op de markt gebracht. Om degisting optimaal te laten verlopen wordthet bier “belucht”. Hier mag je je wortbe-luchtingsset bovenhalen.

Ter afwerking laat men het bier nogeen tweede keer gisten: het “lageren”. Datkan in metalen kuipen, maar in Belgiëgebeurt het nog steeds zoals vroeger, in ei-kenhouten vaten. Kwaliteit boven moder-niteit. Dan rest ons nog slechts een vraag:geflest of gevat?

Een student houdt al eens van een pintje. Een goed gebrouwen pintje. Hoegaat dat brouwen eigenlijk in zijn werk? En wat een fabriek kan, kan ikdat thuis ook? Lees verder, en kom alles te weten over hoe thuis zelf biermaken. Of ook niet.

Pieter Haeck |

Wanneer we de machtsverhoudingen van dekringen willen bekijken, moeten we eerstweten hoe zij überhaupt inspraak kunnenhebben in het universiteitswezen. Het orgaanwaarin de kringen worden gegroepeerd is deLeuvense Overkoepelende KringOrganisatie.LOKO wordt sinds het Participatiedecreetvan 2004 beschouwd als de officiële studen-tenraad. Daardoor is de vertegenwoordigingin LOKO voor de kringen de voornaamstemanier om inspraak te hebben in het bestuurvan de universiteit.

Binnen LOKO ligt de finale beslissings-bevoegdheid bij de Algemene Vergadering(AV). Zij is dus het zenuwcentrum van de stu-dentenmacht. De verschillende kringenlopen dan logischerwijs volop te bikkelenvoor het hoogste woord in die AV. Binnen de

AV is het aantal stemmen waarover elkekring beschikt een ideale parameter voor demacht. Al wordt het verhaal daar sowieso weleen beetje tricky, aangezien stemmenverde-ling al jaren een heikel punt is en recent ookwerd onderworpen aan een ingrijpende her-vorming.

Bovendien is het zo klaar als pompwaterdat de kring met de meeste stemmen nietnoodzakelijk aan het roer staat binnen de AV.De AV wordt gedomineerd door mensen meteen x-factor, die beschikken over voldoendeprésence om hun willetje door te drijven. Zoheeft Bram Smits, kringcoördinator vanPolitika niet zozeer het maximum van destemmen, maar wordt er wel gesidderd engebeefd when he takes the floor.

SchijvenEven terug naar het formelere deel met de

hervorming van het stemrecht binnen de AV.Hoe ging dat juist in zijn werk? “Elke kring inde AV mag per achthonderd studenten eenstemgerechtigde vertegenwoordiger afvaar-digen naar de AV. Maximaal mag een kringbeschikken over vier vertegenwoordigers,”aldus Sanne Lambert, die voor de hoge-schoolkring Oker de hervorming van hetstemrecht opvolgde.

Een kleine blik op de statuten van LOKOwijst ons erop dat de schijf met studenten dieeen stem oplevert, vroeger een tikkeltje gro-ter was. Toen had je pas voor duizend studen-ten een stem. “Vooral de grote kringen heb-ben bij de hervorming toegevingen gedaan.Zo zijn bijvoorbeeld Medica en ook Oker be-nadeeld en zelfs lichtjes ondervertegenwoor-digd,” vertelt Lambert.

Een scenario dat onrust door de facul-teitskringen jaagt, is de integratie en wat datvoor effect zal hebben op de machtsverhou-dingen. Wanneer een groot aantal opleidin-gen zal integreren of inkantelen in de univer-sitaire structuren, lijkt het evident dat demachtsverhoudingen in de AV zullen veran-deren. “De integratie zal er inderdaad voor

zorgen dat het stemrecht weer hervormdmoet worden. Het huidige systeem loopt afbij het begin van de integratie,” zegt Lambert.

In de wandelgangen krijgen we boven-dien te horen dat de integratie niet alleenzijn weerslag zal hebben op het stemrechtbinnen de AV, maar dat er fundamenteelmoet worden nagedacht over hoe LOKOstudenten zal vertegenwoordigen. BramSmits bevestigt: “Bij de integratie zullenheel erg veel nieuwe studenten vanuit heelVlaanderen inkantelen in de universitairestructuren, waardoor de vraag moet wordengesteld hoe we LOKO zullen organiseren.Dat wordt nog extra bemoeilijkt door hetfeit dat die nieuwe studenten geografischsterk verspreid zijn.”

De onzekerheid die door LOKO en dekringen waart omtrent de integratie en degevolgen die dat zal hebben, is dan ookduidelijk voelbaar. “Het is voor ons wach-ten op wat er beslist zal worden. Wij kun-nen nu nog geen duizend scenario’s uitden-ken, want er is nog te veel hypothetisch inhet verhaal,” aldus EkonomikapresesRuben Hamilius.

Daar waar de studentenkringen onlangs nog streden om de scepter van delooppiste, durven zij in het dagelijkse leven al eens de loopgraven in te kruipenvoor het allerhoogste woord. Wie van de studentenkringen gooit tegenwoordighet meeste gewicht in de schaal? Een zoektocht naar de machtigste derstudentenkringen, naar de luidste stem in het hele systeem.

8 Student | veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

De macht van de kringen

How to (4) | Bier brouwen

Soph

ie V

erre

yken

“Zelfs met een recept nooit twee keer hetzelfde bier”

Jeugdparlementsplitst BHV

Lize Vandersteegen & Laurens Cerulus |

Vlak na de stemming viel voorzitter Riadh Bahri amper tepakken te krijgen. Een korte pauze bracht redding. “Dit jaarwordt het jeugdparlement voor de derde keer jeugdpar-lement georganiseerd. We willen op die manier jongeren dekans geven het democratisch apparaat beter te leren ken-nen. Maar wat we nog meer proberen is de dialoog levendigte houden, zowel binnen als buiten de gemeenschappen. Wespelen in op de actualiteit en merken dan ook dat de com-munautaire onderwerpen, naast de ethische kwesties, hetelke editie beter doen in de debatten,” aldus Bahri.

IntensiefEr zijn nauwelijks voorwaarden om je te kunnen inschrijvenvoor het JPJ: als je tussen 18 en 25 jaar oud bent en jeschrijft een mooie motivatiebrief, kan je geselecteerd wor-den. Specifieke studies of kennis zijn geen vereisten. Loop jedan niet het risico om tussen een hele groep “politieke haan-tjes” te komen zitten? Bahri: “Die zijn er sowieso. Veel deel-nemers doen een studie Rechten of Politicologie, maar erzijn evenzeer ook gewone leken. Iedereen krijgt vooraf eenprogrammaboekje toegestuurd met allerlei informatiebron-nen, maar tijdens de simulaties wijst het zichzelf vaak weluit.”

Senator Frederik Van den Bril ambieert geen politiekecarrière, maar is er in het Jeugdparlement telkens weer bij.“De eerste keer dat ik meedeed met de simulaties trok ikgrote ogen. Er ging een nieuwe wereld voor mij open: hetzitten op de rode, stoffen zetels van de Senaat, de tweetaligevriendschappen die ontstaan, het leren werken met echtewetteksten. Pure waanzin. Uiteindelijk is het ook geen spelmeer. Nog hevige discussies tijdens het avondeten? Het isgeen uitzondering.”

Als je meer dan alleen senator wil zijn, moet je wel aleens eerder hebben meegewerkt. Gedreven “minister”Magali Agbepa Muyumba vertelt: “Het werk is niet te on-derschatten. We sleutelen gedurende maanden aan de wets-ontwerpen die deze week in de commissies besproken wor-den. Al van bij het voorstel in de Senaat liggen we zwaaronder vuur door de deelnemende partijen. Je moet dus welstevig in je schoenen staan om deze week heelhuids te over-leven, net zoals je zeer flexibel moet zijn wat betreft hetslaaptekort.”

LevensechtHoe het er in de parlementaire tempels in het echt aan toe

In real life komt koninklijk bemiddelaar Johanvan de Lanotte met één strijkijzer duidelijk niet toeom de plooien tussen Walen en Vlamingen glad testrijken. De aanstormende generatie politici blijktin het JeugdParlementJeunesse (JPJ) echter wel eencompromis te kunnen vinden. Vorige week vrijdagwerd de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde bijna unaniem goedgekeurd in deSenaat. Het woord “historisch” viel meermaals.

De hopwordtachterafuit hetbier gevisten alskunstmestverkocht

Jelle Dehaen |

Toen wij dinsdag de Libertad, een café inde Muntstraat, binnenwandelden voor dewekelijkse muziekquiz zagen wij eerst hetblonde meisje dat ons ooit half afwees. Datdeed pijn. Minder pijn dan ons geschroei-de lichaam in ‘67, maar prettig was hetniet. Wij mompelden een verwarde groeten haastten ons naar ons gezelschap vooreen muziekquiz over harten die werden

gebroken en verlangens die niet werendingevuld.

Ons gezelschap besprak vooraf hoop-vol zijn eigen kwaliteiten. Eentje wist veelover metal, twee anderen waren kennersvan poprock en een vierde zong regelmatigHändel. Zoals altijd was de Libertad aardiggevuld met hippe lieden en sigarettenrook.Net voor tienen gaf een aantrekkelijkedeerne — ons hartzeer waren we al verge-ten — ons zeven blaadjes met daarophoofdzakelijk foto’s van bands als TheBeach Boys, The Stooges en meer obscuurgrut. De quiz bestond uit 23 liederen waar-rond vragen moeten beantwoord worden.

Het eerste liedje stond zo luid dat eengesprek onmogelijk was. De muziekquiz vande Libertad is een postmoderne beschou-wing op de onmogelijkheid van communi-catie. Ooit moesten wij toezien op 5.000Chinezen — wat overigens geen correcte no-menclatuur is, Chinese Belg is beter — dietreinsporen bouwden. Toen konden wij ooknauwelijks communiceren en stierven er1.300 aan de tering en de dysenterie. Daar-enboven werd op het tapijt in onze barak

geplast. Wat voor God staat zoiets toe?

AfgelaptDe prijs voor wie de quiz wint, was zoals al-tijd een gratis rondje. Toen wij de andereteams monsterden — het waren er een stukof zes — zagen wij een groepje van vijfmannen waarvan er eentje een hoed droeg.Wij herkennen concurrentie dadelijk. Wijzijn roofdieren en wij bouwen een feest-

maal met de lijken van onze prooien. Onzeteamnaam was Veto 2000, omdat wij futu-ristisch zijn, net als onze lay-out.

Het eerste nummer van de quiz wasvan Johnny Cash, het laatste van BadReligion. Johnny Cash stierf op 71-jarigeleeftijd, veel te jong, net zoals zovele goede

jongens van zijn generatie bij Khe Sanh,Langdok en Hill 364. Er waren geen songsvan The Eagles. Dat komt goed uit wantwij haten de fucking Eagles.

“Ik voel de bas in mijn ballen,” rieponze redactiesecretaris op een bepaald mo-ment. Onze redactiesecretaris schreeuwtvaak. Over de protestanten, de bendes vande paap en het nihilisme. Uiteindelijk wer-den wij tweede, na de groep van de gehoe-

de man. “We deden toch ons best,” sprakeen meisje uit onze groep. Ons best? Onsbest? Losers doen hun best. Winnaarsgaan naar huis en hebben seks met deprom queen. Wij hebben ons er ene afge-lapt. Dat mag op Veto, zolang het maar nade kantooruren gebeurt.

Om de twee weken gaat Veto quizzen.Twee weken, wat is dat in eenmensenleven? Sinds wij bij de grotebrand in de Innovation gewond raakten— 22 mei 1967, een dag die letterlijk inons vlees gebrand staat — kijken wijanders tegen het leven aan. Metberusting? Misschien. Maar vooralkalmer. Genietend, van de kleinedingen. Muziek sleepte ons door demoeilijke dagen in hetbrandwondencentrum toen wij enkel dealbums van Roy Orbison en de filmsvan Buster Keaton hadden.

| Student 9

ProefexamensAls wij tijdens een rondje melancholische folkmuziekterugdenken aan ons eerste jaar aan de alma mater,proeven wij de euforische smaak van de overwinning.Niet alleen onze examens, maar ook onze proefexa-mens waren van een kwaliteit die geen voorgaandekende. Proefexamens? Onze alma mater was inder-daad zo vriendelijk om ervoor te zorgen dat je in demaand november al eens kan proeven van het univer-sitair examensysteem.

Resultaten die daar worden behaald, zijn aan demeeste faculteiten niet bindend. Ze willen vooral destudent bijsturen in zijn studeerproces. Al moet welworden opgemerkt dat onder bepaalde voorwaardenen bij bepaalde faculteiten de proefexamens toch eeninvloed hebben op het resultaat van de januari-exa-mens.

Hoe gaan studenten om met proefexamens? “Ikdenk dat het belangrijk is dat je bij blijft met het “stu-deerklaar” houden van je studiemateriaal, zoals onder-lijnen van de cursussen en zo,” vertelt Cedric, eerste-jaars rechten. Allemaal goed en wel, het feit dat deproefexamens dienen als peper in de reet voor een eer-stejaars, maar gaat een eventueel goed of slecht resul-taat niet vooral in het kopje kruipen? Wij weten noghoe ons goede resultaat ons vooral wat in slaap deeddommelen, met alle gevolgen vandien.

Toch blijken niet alleen de proefexamens destudenten met de voeten op de grond te houden,

ook het monitoraat heeft daar een bijzonder be-langrijke taak in. “In het monitoraat zijn ze realis-tisch genoeg om ons voortdurend in te peperen datzelfs bij een goed resultaat voor het proefexamenveel studie-ijver in december nodig blijft,” verdui-delijkt Cedric, die met een gerust hart uitkijkt naarzijn proefexamens. Hoe dan ook zullen er binnen-kort hier en daar een zucht en een vloek wordengeslagen vanwege de naderende proefexamens.

Pieter Haeck |

Toen wij voor het eerst als student door deLeuvense straatjes liepen, was Yves Letermenog cool en Michael Rasmussen eengerespecteerd wielrenner. Wij zochten onze wegdoor aula en Alma, deden ons best in college enfakbar, maar waren toch een beetje bang vandat grote monster genaamd “den unief ”. Hoezit het dit jaar met de Benjamins van deK.U.Leuven?

veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Veto quizt (3) | Libertad Muziekquiz

Wij bouwen eenfeestmaal met de

lijken van onze prooien

Nieuw in Leuven

?So

phie

Ver

reyk

en

Open lesweekOndanks verwoede dooppogingenvan de studentenkringen dwaaldenvorig week grote roedels groentjesdoor de stad. De K.U.Leuven open-de haar poorten en lessen voorhaar studenten van volgend jaar.De laatstejaars van de secundairescholen van de natie mochten driedagen lang proeven van hun toe-komst. Of het in de smaak is geval-len, vroegen wij aan twee Noord-Limburgse grietjes met dezelfdevoornaam.VVaalleerriiee HHooooggeewwyyss:: «Ik vond hetheel moeilijk te kiezen naar welkevakken ik wilde gaan kijken. Ikwist wel dat alles groot ging zijn,maar ik wist niet dat de proffen een

microfoon zouden gebruiken.»VVaalleerriiee SSpprreeeeuuwweerrss:: «Ik had geenverwachtingen op voorhand. »HHooooggeewwyyss:: «We zijn echt gepeerdgeweest. We moesten de bus naarHeverlee nemen. Daar bleek datheel die campus in blokken opge-deeld was. Het nummer van het lo-kaal was niet genoeg om de les tevinden.»VVeettoo:: Welke vakken hebben julliegevolgd?HHooooggeewwyyss:: «Markt en Prijzen enStatistiek. Ik ben nog heel evennaar een practicum geweest, maarna vijf minuten ben ik weggegaan.We moesten nog opruimen op hetkot waar we hebben gelogeerd.»VVeettoo:: Je begint al vroeg met lessen

skippen.HHooooggeewwyyss:: «Eigenlijk hadden weeen heel plan afgedrukt maar…»SSpprreeeeuuwweerrss:: «Ik heb maar tweevan de vier lessen gedaan.»VVeettoo:: Jullie hebben gewoon eenweek vakantie gehouden?HHooooggeewwyyss:: «Dat is heel erg.»VVeettoo:: Dat is niet erg. Gaan jullienog aan andere universiteiten kij-ken?SSpprreeeeuuwweerrss:: «Ik kom hier gewooneens kijken, ik ben niet van planhier te komen studeren. Ik wil naarHasselt.»HHooooggeewwyyss:: «Ik ga ook nog eens inGent kijken.»

Geert Janssen |

Ch

arlo

tte

Van

Dri

essc

he

gaat, weet je pas als je zelf zitting houdt. Van den Bril: “Watwij doen sluit voor een groot deel aan bij de realiteit, tochzijn er heel wat belangrijke factoren die bij ons uitgescha-keld worden. Zo is er hier geen verkiezingsdruk en durvenwij daarom misschien sneller zeggen wat we werkelijk den-ken. Ook werken we niet met de bestaande partijen, maarkiezen de senatoren een kant op basis van interesse en ideo-logie, voorgesteld in een anoniem partijprogramma.”

Het JPJ vergeet ook het bestaan van de vierde machtniet: tijdens de simulatie werkt een groep van een tientaljournalisten aan dagelijkse journaals over de gebeurtenissenin de senaat. Van den Bril: “Dat toont aan dat de simulatieecht zoveel mogelijk factoren probeert in te rekenen. Om-gang met de pers is een integraal onderdeel”.

Het was een geëngageerde en boeiende bende, die deBelgische senaat vorige week onveilig maakte voor al wie depolitiek schuwt. De jonge generatie. Soms radicaal tegen-draads tegenover de oude garde, soms verdacht gelijkend opde bekende politieke klasse. En voor wie het beter kan: uvoege daad bij woord, volgend jaar. Same time, same place.http://www.jeugdparlementjeunesse.be

“Het is geen spel meer”

10 Cultuur | veto jaargang 37 nr. 04 - 18/10/2010

Frank Pietermaat |

Dinsdagavond worden de deuren vanvijftien koten in Leuven speciaal voor uen uw gezelschap gratis en voor niks opeen kier gezet. Je kan er terecht voorgevestigde namen, maar ook voor heelwat jong aanstormend talent in dekunst- en muziekwereld.

Voor de geboorte van DeKotroute gaan we terug naar het ge-dachtegoed van Marcel Broodthaers.Die beeldende kunstenaar stelde zichvragen bij het museum als instituut.Hij vond kunst ook perfect passen inde tuin of huiskamer. Die gedachteinspireerde de jongeren vanAmuseeVous om kunst tentoon testellen in studentenkoten en zo werdin 2008 De Kotroute geboren.

Dit jaar is er niet zomaar eenKotroute, maar een heuse Kotroute àla Burlesque. Denk bij burlesk vooral

aan Moulin Rouge, pin-ups, pluimen,glitter maar ook een goede dosis hu-mor. Om je helemaal in de sfeer tebrengen, worden in dat kader een aan-tal optredens en activiteiten voorzien.

ProgrammaHet startschot voor de Kotroutewordt dit jaar gegeven om 19 uur inmuseum M. Voor de gelegenheid is detoegang tot M de hele avond gratisvoor cultuurkaarthouders en betaal jezonder cultuurkaart slechts drie euro.Voor deze spotprijs kan je onder an-dere de tentoonstelling over de Bijbelvan Anjou bezoeken.

Ook ‘s Meiersstraat 5, waar LOKOen Veto huizen, verwelkomt de bezoe-kers van De Kotroute. Daar word jegetrakteerd op een bronzen beeld.Maar de uitschieter - in de lijn van hetthema - is de show Revue à laBurlesque in de binnentuin, met een

resem optredens, waaronder buikdan-seres Nefertari, de Puccini Sisters, dietwee jaar geleden opgericht werdennaar aanleiding van de Kotroute, envele anderen.

NaaktTijdens De Kotroute kan je — what’sin a name — in heel wat koten. Zo bij-voorbeeld in de Koning Leopold I-straat. Hier presenteert Danny VanDer Elst, een jonge Belgische foto-graaf, een selectie uit zijn werk, metook portretten van enkele studenteskunstwetenschappen.

Ook een aanrader is BurleSketchyin de Mechelsestraat 37. Daar staat eenburleske danseres, drag queen of ande-re performer model en steken teke-naars elkaar live de loef af met huntekenkunsten. In nummer 37 kan jelivedemonstraties bekijken en zelf ookje tekenkunsten testen. Daarnaast zijner nog meer dan dertig andere arties-ten die absoluut de moeite waard zijn.

Wie na alle kunst en cultuur geenzin heeft om de avond vroeg af te slui-ten kan nog terecht in STUKcafé,waar de afterparty gepland staat.

Wie dwaalt er nooit doelloos rond in de Leuvense straten? Wijalvast wel, en op een van onze tochten werd onze aandachtgetrokken door grote gele affiches. Op 9 november kan u slenterenmet een missie: De Kotroute. Bij dezen een ontsluiering van wat u tewachten staat.

Cedric Hauben |

Een discotrunkversie van Shenkie bleek hét re-cept om een heel Depot mee te krijgen. Meerdan twee keer twee woorden waren er nietnodig om het toegestroomde volk de rest vanhet nummer zelf te laten brullen. De toon wasgezet voor de rest van de avond.

Op 26 november komt hun nieuwsteplaat De lachende derde uit en dus werden en-kele nummers daaruit geserveerd bij wijze vanteaser. Deze klinken op weinig vlakken anders

dan al het voorgaande en vielen dus wat onsbetreft even goed te pruimen. Hun jongste sin-gle Sterrenstof werd reeds op hetzelfde en-thousiasme onthaald als kleppers à laHollereer of Watskeburt!.

Willie’s stickieDe eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we inBelgië zonder echte rapcultuur zitten. Maarmoeten we dat betreuren? Dat we groepen vandit kaliber importeren is daar een rechtstreeksgevolg van. De Jeugd is een unicum in de LageLanden en hun schare fans stort zich dan ookbij elke passage op de beschikbare kaartjes,waarvan een uitverkocht Depot getuigt.

We willen onze hand niet in het vuur ste-ken voor de studies die deze jongens genotenhebben. Hun teksten getuigen van een niet alte hooggeschoold karakter en op het GrootDictee der Nederlandse Taal zullen ze waar-schijnlijk geen beestig goed resultaat halen,maar toch blijken er in studentenstad Leuvenmeer dan genoeg personen bereid een concertlang hun verstand op nul te zetten voor dezenikkers.

In welke mate hun on-stagegedrag te ver-klaren valt door de hallucinatoire middelen,dan wel door blijvende breinschade dientenge-volge, valt moeilijk vast te stellen. Willie War-taal was alvorens zijn autobiografische Dezedonkere jongen komt zo hard in te zetten, al-leszins niet te beroerd om een stickie te delen

met een fan. Zei er iemand iets over eenrookverbod in de zaal?

Kwartet klojo’sAls flarden van hun muzikaliteit u op de radioal weten te overtuigen dan drijft de extra toe-gevoegde cocktail van vette beats en spontanerhymes bij een liveperformance waarschijnlijkook u tot waanzin. Het maken van twee apar-

te conclusies is onvermijdelijk. Objectief ge-zien is dit weinig meer dan een dj-producer dienet nuchter genoeg weet te blijven om op hetjuiste moment de juiste platen op te zetten, endrie kerels die daar op de maat doorheen lal-len. Maar subjectief zagen wij een kwartet klo-jo’s die er ook hier weer een feestje van wistente maken waar zelfs het gros van de aanwezigeflexe sletjes niet op had durven hopen.

Een publiek waarvan geen enkele arm beneden blijft als om het tegendeel gevraagdwordt, is een zeldzaam gegeven in de muziekwereld, maar een zekerheid bij De Jeugdvan Tegenwoordig. Deze jongens hebben een patent op het makkelijkst op te geilenpubliek of gewoonweg op de geilste nummers.

Linde Smeets |

Het Leuvens Cultuurcharter 2010-2020 is de uiting van de talrijke reedsbestaande contacten, banden en lossesamenwerkingen tussen de cultuurac-toren van Leuven, die nu geformali-seerd worden voor de toekomst. Offi-cieel luidt het dat de partijen zichertoe verbinden het gezamenlijk cul-tuurbeleid vorm te geven en hetLeuvens Cultuurplatform op te rich-ten. Dat laatste zal dienst doen alsdenktank, communicatieorgaan en

ontwikkelaar van overkoepelendeprojecten. Op die manier wil deLeuvense creatieve klasse via een ge-zamenlijk denken en doen komen tot“cultuurmomenten die net dat ietsjemeer brengen”. De cultuurhuizen diemee in het Charter stappen zijnSTUK, Het Depot, museum M, 30CCen ‘tPAKT.

CultuurkaartIn het Cultuurplatform zullen in to-taal 14 vertegenwoordigers van debelangrijkste Leuvense cultuuracto-

ren zitting hebben. 2 zitjes daarvangaan naar de K.U.Leuven maar ookde 3 hogescholen — Groep T, hetLemmensinsituut en de KHLeuven— krijgen elk 1 zitje. Verder krijgt deLeuvense overkoepelende studen-tenraad LOKO 1 zetel. Ook studen-ten mogen in dit kader dus hopen dathet Leuvens cultuuraanbod voor henzeker even boeiend en betaalbaar zalblijven.

Cultuurbeleidscoördinator vanLeuven Steven Dusoleil: “We zijn alssector al een tiental jaren aan hetbouwen. Verschillende tussenstap-pen hebben geleid tot meer en meergezamenlijke projecten, kleinschaligen grootschalig. Er werden ondermeer afspraken gemaakt rond the-ma’s als programmering, prijzenbe-leid en het aanbod voor studenten.Een belangrijk gegeven hier is de

gloednieuwe Cultuurkaart voor stu-denten, die ervoor zorgt dat ze op eenvoordelige manier kunnen deelne-

men aan het rijke en kwalitatieveaanbod dat we bieden. Meer dan vijf-tien organisaties werken mee, eenlijst die ongetwijfeld nog zal groeien.Reeds zesduizend studenten schaf-

ten zich die kaart aan.”

VoortouwVolgens voorzitter van de Commis-sie Cultuur van de K.U.LeuvenMartinus Buekers, wil deK.U.Leuven het universitaire voor-touw nemen in het domein van decultuur. “Dat binnen de context vaneen universitaire vorming de focusook ligt op het terrein van het artis-tieke, is niet verrassend. Integen-deel, een evenwichtige vorming isnet mogelijk dankzij de inbreng vanculturele elementen en beschouwin-gen over de kunsten. Op die wijzekan de universiteit haar eeuwenou-de missie blijven voortzetten en deprofessionele opleiding integrerenin een brede ethische, culturele ensociale vorming.”

In welke mate is het

Op 25 oktober werd op het stadhuis het Leuvens Cultuurchart