1    

Een  jaar  ervaringen  aan  het  CLT  -­‐  Bart  Spanhove  (Duits,  4de  jaar)  

In  september  2013  schreef  ik  me  voor  een  cursus  Duits  in.  Het  beroepsleven  confronteerde  me   te   veel   met   ontgoochelende   momenten   toen   ik   mij   opnieuw   kramiekelig   voor   een  publiek   in  het  Duits  uitdrukte  of   tijdens  het   lezen  van  vakliteratuur  voor  de  zoveelste  keer  mijn  woordenboek  diende  te  raadplegen.  Het  CLT  leek  me  de  gedroomde  oplossing.    

Een  passie  voor  taal  

In  de   lessen  Duits  heb   ik   alvast   een  enthousiasme  en  diep   verlangen   (Sehnsucht:  wat  een  prachtig  Duits  woord)  meegekregen  om  een  taal  te  beheersen  en  te  verfijnen.  We  leerden  in  een   vreemde   taal   vlotter   communiceren   en   de   rijkdom   van   het   Duits   ervaren.   Deze  opgedane  taalkennis  fungeert  nu  als  een  onmisbare  motor  om  rijker  door  het  leven  te  gaan.  De  taal  van  Goethe  inspireert,  doet  bij  ons  steeds  maar  opnieuw  een  vuurtje  aanwakkeren  en  brengt  ons   in  contact  met  zovele  anderen.  Taal  heeft   iets   fascinerend:  ze  zit  boordevol  emoties,  ze  kent  sterke  structuren,  ze  overtuigt  en  kan  tegelijkertijd  hard  en  zalvend  zijn.    

 

Mijn  lessen  aan  het  CLT  kan  ik  alleen  maar  toejuichen.  Eén  pikant  detail:  vroeger  kreeg  ik  op  het   podium   spontaan   applaus   toen   ik   het   publiek   in   het   Duits   aansprak.   Het   was   een  beleefdheidsapplausje:  de  arme  sukkelaar  had   zijn  best   gedaan  om   Jan  Publiek   in   zijn   taal  toe   te   spreken.  Sinds  mijn   lessen  Duits  aan  het  CLT  bekom   ik  dat  applaus  niet  meer.    Ook  mijn  Duitssprekende  leerlingen  converseren  nu  spontaan  in  hun  taal  tegen  mij.  Eén  voor  één  objectieve  waardemeters  dat  het  crescendo  gaat.      

 Het  CLT  kwam  net  op  tijd.  Ik  had  35  jaar  geleden  een  jaartje  humaniora-­‐Duits  verorberd  dat  ik  op  tijd  en  stond,  zonder  succes,  wat  autodidactisch  opfleurde.  Het  CLT  heeft  me  de  muziek  van  een  nieuwe  taal  leren  ontdekken.  Op  een  zeer  natuurlijke  en  aangename  manier  hebben  we,  in  internationaal  gezelschap,  inspirerende  lessen  bekomen.  Op  constructieve  wijze  werd  geschaafd  aan  onze  uitspraak,  kende  onze  woordenschat  een  sterke  uitbreiding  en  leerden  we   de   finesses   van   een   taal.     Allerlei   thema’s   sierden   het  menu:   we   discussieerden   over  verschilpunten   tussen   mannen   en   vrouw,   solliciteerden   voor   werk,   leerden   ruzie   maken,  bespraken   Heimatgevoelens,   verbeterden   onze   Idiotenlauten.   Als  we   toevallig   Nederlands  spraken,   trakteerden   we   de   volgende   les   met   heerlijke   chocolade.   We   zongen   van   99  Luftballons  en   leerden  Rhabarberschorle  en  Feuerzangenbowle  drinken.  Ook  de  eenmalige  uitwisseling  met  de  7de  jaar  studenten  staat  voor  eeuwig  in  mijn  geheugen  gegrift:  het  gaf  een  boost  aan  vertrouwen  om  zulke  specialisten  aan  het  werk  te  horen.  Dit  bestuiven  van  elkaar   zou  meer  mogen   gebeuren   omdat   het   voor   iedereen   een  win-­‐win   situatie   is.   Deze  laatstejaars   kunnen   sporadisch   als   leraars   fungeren.   Ik   ben   ervan   overtuigd   dat   je   de   stof  beheerst,   als   je   er   zelf   over   les   gegeven   hebt.   Ik   heb   het   grootste   respect   voor   de  leerkrachten   van   het   CLT.     Doe   het   maar:   lesgeven   aan   zo’n   verscheiden   publiek:   de  deelnemers  (jong  en  oud)  komen  uit  alle  hoeken  van  de  wereld,   iedereen  kent  een  andere  

2    

cultuur,   de   ene   deelnemer   studeert   hardnekkig,   de   andere   ziet   het   als   een   ideale  ontspanning,  ….  

Een  boeiend  proces  

Ik   weet   dat   de  weg   naar   het   perfect   beheersen   van   een   taal   nog   lang   is.   De   psychologie  beweert   dat   we   een   expert   zijn   als   we   10.000   uur   op   efficiënte   wijze   aan   iets   gewerkt  hebben,  degelijk  begeleid  door  een  specialist  in  het  vak.  Dat  betekent  een  dagelijks  oefenen,  met   discipline   en   regelmaat.   Steeds   maar   jezelf   herhalen   en   verbeteren   door   talloze  variaties.  Net  zoals  Cézanne  elke  dag  de  berg  Saint-­‐Victoire  schilderde,  zoeken  we  dagelijks  de   finesses   van  een  vreemde   taal  op  door   te   luisteren,   lezen,   schrijven,  onderzoeken,   zelf  erin  te  communiceren.        

Door   deze   positieve   ervaringen   draag   ik   het   CLT   in  mijn   hart.   Het   is   vandaag   de   dag   een  plezier   Duits   te   spreken.   Het   is   leuk   vast   te   stellen   dat   je   groeit,   verbetert,   aan  zelfvertrouwen  wint  en  vrijuit  kunt  communiceren.  Elk  jaar  neem  ik  me  voor  iets  nieuws  te  leren.  Ik  zou  in  september  2014  naast  het  Duits  een  tweede  vreemde  taal  willen  opkrikken.    

 “Wir  haben  dieses  Jahr  unglaublich  viel  gelernt.  Es  war  uns  ein  Vergnügen  den  Deutschkurs  zu   machen.   Lebe   die   Fremdsprache!“.   Met   welgemeende   dank   aan   het   CLT   en   in   het  bijzonder  aan  een   fantastische   lerares,  Diana,  die  ons  wekelijks  aanstekelijk  besmette  met  het  virus  Duits.    

Synopsis  in  English:    

Bart  Spanhove,  student  of  German,  describes  how  his  classes  at  CLT    have  let  him  discover  the  melody   ,   the   beauty,   the   richess   and   subtleties   of   a     new     language   and   the   culture  behind   it.     He   enthusiastically   recalls   the   class   activities,   the   expert   teaching,   the   diverse  audience  and   the  cross-­‐fertilisation  between  students  of  different   levels.  He  highlights   the  joys  of  learning,  of  gradually  gaining  confidence  and  spreading  one’s  wings.  And  he  is  already  planning  ahead,  wondering  what  other  language  beside  German  he  will  take  up  next  year.