Geachte Ouders,

Graag uw aandacht voor de mededelingen:

Onkostennota’s sept. - okt.:

Graag uw betaling voor 11�november aub.

Sint Maarten : gratis pannenkoeken !

Dit jaar kunnen op maandag�11�november

onze kinderen en hun vriendjes, al dan niet

verkleed, op school terecht om een Sint

Maartenliedje te zingen. In ruil daarvoor

krijgen ze een lekkere warme pannenkoek.

Ouders die hun kinderen vergezellen worden

eveneens verwend. Dus… voor groot en

klein, voor Sinte�Mette moet je in�de

Esdoorn zijn. (vanaf�14.00�tem�17.00�u)

Herfsteditie - oktober 2019

Nieuwsbrief van de Esdoornschool Hombeek

v.u.: G. Slachmuylders - Bankstraat 107 -

2811 Hombeek

23ste�jaargang�- nummer 1

I n h o u d s t a f e l � :

De Esdoornspion

Een nieuwe directeur!

Geachte Ouders pag. 1-3

K3A/B: ettertjes?

Familienieuws pag.4-5

Halloween pag.6-7

RKG pag.8-9

L4A/B/C pag.10-19

‘Esdoornspion…

Dit wordt voor mij deze keer toch wel een moeilijk bijdrage

aan de Esdoornkrant. Weet je, ik voel me een beetje

schizofreen want ik ga nu iets schrijven over iemand die ik

van heel nabij heb mogen meemaken…

Er is eigenlijk al genoeg gesproken en geschreven over het

afscheid van meester Guido, maar ik wil toch ook wel een

stukje neerpennen over zijn diepste gevoelens. Ik heb hem

de laatste weken nauwlettend gade geslagen en wat me

opviel: hij was een stuk rustiger en liet zich niet meer zo snel

opjagen. Eigen aan iemand die zijn carrière op een mooie

manier wil afsluiten, zal ik dan maar denken.

Maar wat heeft hij genoten op maandag 30 september ! Ik

volgde hem stiekem toen hij thuis om 7.30u, zoals iedere

ochtend, met zijn aktetasje naar de school vertrok. Toen hij

dan nietsvermoedend zijn kantoor wilde openen, was toch

wel zijn deurslot onklaar gemaakt, zeker! Een briefje op de

deur verwees hem verder naar het leraarslokaal. Daar werd

hij triomfantelijk ontvangen door het voltallige personeel-

steam met een afvaardiging van het oudercomité. Dat was

nog niet alles, want hij mocht ook nog, samen met zijn team,

aanschuiven aan een prachtig ontbijtbuffet. Ik heb onze

directeur zelden zó verbaasd zien kijken. Nog meer zelfs

toen hij vernam dat hij een “foertdagje” kreeg.

Mr. Guido die niets moest doen… hoe onwennig was dat!

Ik heb hem dan ook heel de voormiddag zien rond-

lopen, genietend met een tasje koffie in de hand

en nog niet wetende wat hem nog allemaal te

wachten stond.

Inderdaad, wat hij die namiddag en avond

mocht beleven overtrof zijn stoutste dromen.

Eerst een confrontatie met al zijn trouwe

medewerkers van vroeger die allemaal een

mooi woordje voor hem klaar hadden. Daarna

een voetbaltornooi met de kinderen, voorzien van

een professionele commentator,

Aandacht !

Aandacht !

Kerstrozenverkoo

pKerstroz

enverkoop

vrijdagvrijdag

29/1129/11

de Esdoornkrant

Wouter Laarmans, en als klap op

de vuurpijl een ontmoeting met

zijn bekendste oud-leerling,

Steven Defour. En toen mocht hij

zelfs penalty’s stoppen van zijn

vrouwelijk personeel, het kon niet

op… Ik heb hem zelfs af en toe

een traantje zien wegpinken.

En net toen hij dacht, nu is het

wel goed geweest, werd hij na het

belsignaal vergast op een geza-

menlijke receptie met kinderen,

ouders, medewerkers en al wie de

school lief heeft. De polonaise

werd zelfs ingezet. Genietend zag

ik mr. Guido met al deze mensen

een praatje maken en toen hij

dacht, ‘nu is het toch wel mooi

geweest’, kwam daar een bende

prille vijftigers door de

schoolpoort naar binnen.

Wie waren deze rare snuiters? De

ogen van onze ‘van-de-ene-ver-

rassing- in-de-andere-

verrassing-vallende’ directeur vie-

len bijna uit zijn oogkassen. Daar

arriveerde zijn allereerste klasje

van 40 jaar terug. Allemaal een

stukje grijzer, wat boller, maar

met zoveel meer

levenswijsheid wensten ze hun

vroegere meester een dikke

proficiat en werd er nog lang na

gekeuveld over vroegere kwajon-

gensstreken.

Ik heb zelden iemand zo zien glunderen als die dag. Ik zag

ook de dankbaarheid in zijn ogen tegenover al die mensen

die hebben meegewerkt aan deze megafeestviering. Het

feest werd dan mooi afgesloten met nog een laatste drankje

en meester Guido zag dat het goed was !...

Zo, dit was mijn laatste Esdoornspion onder de vleugels van

mr. Guido. Ik zal maar al snel eens gaan poolshoogte nemen

bij juf Gudrun, zijn opvolgster. Misschien kan ik tegen vol-

gende Esdoornkrant al wat meer geheimpjes onthullen over

onze samenwerking.

Good luck, mr. Guido en tot hoors, tot ziens, tot…

Uw trouwe dienaar,

De Esdoornspion.

Een nieuwe directeur in de Esdoorn !

Vanaf 4 november wordt juf�Gudrun�de nieuwe

waarnemende directeur.

Even voorstellen:

Gudrun�Vranken, geboren en getogen in Eversem,

een gehucht van Meise. Na de kunsthumaniora

volgde ze de onderwijzersopleiding, allebei in

Brussel. Onderwijs zit zo’n beetje in het bloed:

bijna de hele familie heeft de onderwijsmicrobe te

pakken. Ze heeft nog bij haar vader in de klas

gezeten (die later directeur werd) en zelfs haar

oma had een diploma van onderwijzeres.

Met chiro (eerst lid, dan leidster en groepsleid-

ster), jeugdraad, muziek (hobo en zingen), theater

en vrijwilligerswerk in de Hoge Rielen vulde ze

haar vrije tijd. Die wordt intussen ingenomen

door een gezin met twee tienerdochters.

Ze startte haar onderwijscarrière in Schaarbeek

maar woonde toen al in Mechelen. Via enkele

scholen in Mechelen belandde ze in 2001 in onze

Esdoornschool. Eerst als klasleerkracht van het

4de leerjaar. De laatste jaren leverde ze prachtig

werk als zorgcoördinator en implementeerde ze

o.a. de Peer Mediation op school, een vorm van

conflictbemiddeling tussen leeftijdsgenoten.

Naast de opleidingen intercultureel onderwijs en

Hergo-moderator, volgde ze de opleiding tot

directeur.

De steun van collega’s en ouders motiveert haar

om de volgende jaren alles te geven voor onze

Esdoornschool.

Onze school krijgt alleszins een zeer gemotiveerde

en competente directeur.

K3A/B

Al die vrijheid en mondigheid, worden onze

kinderen kleine ettertjes?

Wij willen allemaal “het beste vriendje” van onze kinderen zijn. Toch maken regels het

leven zoveel prettiger. Je kan kinderen regels bijbrengen zonder er robots van te maken.

En dat je streng kan zijn maar toch af en toe een oogje dichtknijpt. Regels en afspraken

moeten overal gelden maar moeten niet altijd zwart – wit zijn. Kinderen die geen of

onvoldoende regels meekrijgen missen het plezier om af en toe over de lijntjes te gaan.

Kinderen die het moeilijk vinden regels of klasregels te volgen komen vaak niet tot

zinvol leren.

Begin om uit te leggen hoe mensen met elkaar omgaan. Deze basis kan al vroeg beginnen

met simpele dingen zoals: alstublieft, dankuwel of goedendag te zeggen. Het gesprek

niet onderbreken, tafelmanieren, niet altijd “ja maar”, en een beleefde omgang met

elkaar. Deze vaardigheden dienen wel geoefend te worden niet alleen op school maar ook

thuis. “Al zijn ze nog zo klein, zo schattig”, na een tijdje wordt het ergerlijk en dan moet

je ingrijpen (een 5-jarige die vecht, slaat en bijt dat is niet fraai).

De laatste jaren is de focus, ook in het onderwijs, zo hard op vrijheid (ik doe lekker mijn

zin) en mondigheid komen te liggen. Er mag opnieuw wat meer aandacht komen voor

“het zorgen voor elkaar”en” het correct omgaan met elkaar”. En dat moet je heel

concreet maken. Uitleggen dat indien er een kind valt op de speelplaats je best kan

helpen. Sla, bijt of pest geen kinderen want dat wil je zelf ook niet. Net zo goed met

“vuile woorden”, leuk toch die protjes, kaka- en pipimopjes, er komt een moment dat je

moet ingrijpen.

Tot slot, als iedereen zowel ouders, grootouders, familie, leerkrachten, hen daarbij

begeleiden dan zullen ze uitgroeien tot fijne mensen.

Juffen derde kleuterklas.

Familienieuws: Geboren:

Noor,�zusje van Dries Van Ranst (2KB)

Gingen van ons heen:

Lauwers�Diane,moeder van Katja Spee

(toezicht)

Stuyckens�François, opa van Landt

Stuyckens (L6C)

HalloweenHalloween

Dit schooljaar gaat elke klas met zijn koffer op reis door het kerkelijk

jaar. We maakten er een gepersonaliseerde koffer van vol betekenis

voor ieder van ons. Dit doen we niet alleen langs de buitenkant

maar ook langs binnenin. We steken er spulletjes in die ons geraakt

hebben op deze reis, op onze eigen levensreis.

Met deze schat aan “dat raakt mijn gevoelens” gaan wij aan de slag

om onze ware ik te tonen aan de klasgroep om zo in dialoog te

treden met de anderen.

Emilie, Nomi, Pauline, Emely en juf Sandra

RKG

L4A B C