Doorgelicht: Jongerenvoorzitters

1 1

201 3 doorgelicht: jongerenvoorzitters

Elke jongerenvoorzitter heeft uit een soort rechtvaardig-heidsgevoel de stap naar de politiek gezet, elk wil zijn steentje bijdragen. Tegen wil en dank worden zij door hun functie verplicht mee te stappen in de politieke car-rousel, waar een spelletje niet geschuwd wordt. Zo zagen drie jongerenvoorzitters zich verplicht te wijzen op de boodschap die hun moeder-partijen de wereld instuurden wanneer zij de wetswijziging van de Gemeentelijke Ad-ministratieve Sanctie (GAS) zouden stemmen. In die boodschap stond niet GAS centraal, maar de vraag naar vertrouwen van politiek in jongeren. ‘Want dat onze samenleving niet perfect is’, beseffen alle jongerenvoor-zitters maar al te goed, ‘maar dat ze het als jongeren later beter willen doen, die naïvi-teit moet men ons vergeven.’

Doorgelicht:JOngerenvoorzitters

Tekst en beeld: FREEK EVERSLAY-out: NILS VANDEN BERGHE

p. 2

p. 6

p. 10

p. 14

p. 18

2

doorgelicht: jongerenvoorzitters201 3

Jong GroeN

Bram Van Braeckevelt telt nog maar 26 lentes en heeft er een politieke carrière van acht jaar opzitten. Ondertussen zetelt de West-Vlaming in de Gentse gemeen-teraad voor Groen en schopte hij het tot voorzitter van de jon-ge groene garde. “Wij hebben als jongeren de verantwoordelijkheid om voor politieke ver-nieuwing te zorgen.”

“Jongeren moeten niet naïef zijn: je

krijgt niet alles in de

schoot geworpen”

Door Freek Evers

voorzitter Bram Van Braeckevelt gelooft in de kracht van jongeren, tegelijkertijd waarschuwt hij hen

2 3


Wie het politiek parcours van Bram Van Brae-ckevelt er bijneemt

schrikt even van de blitzstart die de jongeman maakte bij zijn over-stap in 2009 van de sociaal-libe-rale partij (SLP) naar Groen. Een goed jaar na die transfer werd Van Braeckevelt verkozen tot voorzit-ter van Jong Groen in Gent. Na een uur interviewen is duidelijk waarom hij later het nationaal uit-hangbord werd: “Natuurlijk is het belangrijk dat je in een debat met een gevatte quote weet uit te pak-ken, maar het is des te belangrijker om als politieke partij duidelijk aan te tonen waar je voor staat.”

Strookt dat wel met de tijd waar-in we leven? Straffe quotes do-mineren het nieuws. Bovendien luidt het cliché dat jongeren niet echt openstaan voor ideologische discussies.Bram Van Braeckevelt: “Daar ben ik van overtuigd. Ik heb de indruk dat partijen vandaag terug op zoek gaan naar hun roots. Decennia-lang draaide politiek om macht, ideologie kwam op de tweede plaats. Professor Rik Coolsaet heeft het over de dame blanche-theorie in internationale politiek: alles draait om macht, ideologie is de chocoladesaus die je erover-heen giet. Dat fenomeen heeft de politiek geen deugd gedaan, iedereen keek naar het centrum om zoveel mogelijk stemmen voor zich te winnen. Dat heeft ook te maken met de verzuiling, vroeger stemde je uit traditie of gewoonte op een bepaalde partij, zonder echt te beseffen waarvoor die partij stond. Maar het was wel heel duidelijk, want het aantal vlotten-de kiezers was eerder beperkt. Dat had ook tot gevolg dat mensen niet echt een vrije keuze maakten. Vandaag heb je als jongere enorm veel keuze in de politiek, waardoor

je ideologische discussies aanwak-kert en partijen verplicht om zich te profileren.”

Dat kan goed zijn, toch blijkt dat jongeren de weg naar de politie-ke partij moeilijk vinden, zeker als je kijkt naar het ledenbestand van de traditionele partijen.Van Braeckevelt: “Laat ik het an-ders uitleggen. In de jaren 70 zaten de kerken bomvol, maar hoeveel mensen wisten waarom ze de mis bijwoonden? De kerkfabriek is beter af met een kerk die maar voor een kwart gevuld is. Hetzelf-de geldt voor politieke partijen. Ik heb de indruk dat wij op dat vlak heel goed bezig zijn met (Jong) Groen. Al besef ik maar al te goed dat het als oppositiepartij veel gemakkelijker is om in de lijn van de partijideologie te reageren, je moet geen compromissen maken. En toch ben ik ervan overtuigd dat het de toekomst is van de politieke partijen: duidelijk stellen waar je voor staat.”

Over grenzen

Dat Van Braeckevelt even naar de kerkfabriek verwijst mag niet verbazen, als jonge vlegel uit een christendemocratisch nest liep hij school in het gemeenschapsonder-wijs. “Ik was de enige misdienaar op mijn school, nadien trok ik opnieuw naar het katholiek on-derwijs om uiteindelijk een Mas-ter EU-studies te behalen aan de universiteit van Gent.” De groene voorzitter vertelt met trots over zijn levensloop: “Het is enorm ver-rijkend en veel interessanter om je over de oude verzuilingsgrenzen heen te bewegen en te debatteren. En daar ligt volgens Van Braec-kevelt een pijnpunt bij jongeren.

Van Braeckevelt: “Vooraleer ik mijn eerste politieke stappen zette bij Spirit (nu sociaal-liberale partij, red.) heb ik het volledige politieke spectrum wat afgetast om te kijken waar ik me zou >>

Jongeren stappen uit zichzelf naar ons toe

“ “

4


thuis voelen. Veel jongeren zijn bang zich aan een politieke partij of beweging te binden. Ze hebben het gevoel dat ze die partij dan eeuwig moeten vertegenwoordi-gen en niet van de partijstandpun-ten mogen afwijken. Dat is niet noodzakelijk. Soms is kiezen voor een bepaalde partij ook bewust niet kiezen voor andere partijen. Bovendien komt een intern debat een partij alleen maar ten goede.”

Kiezen veel jongeren bewust voor Jong Groen?Van Braeckevelt: “Wij hebben zo’n 2250 leden, wat enorm goed is. Bovendien gaat het alleen maar in stijgende lijn. Ik denk zelfs dat we nog nooit zoveel leden had-den. Nu is het wel zo dat je als politieke partij in een verkiezings-jaar sowieso het ledenaantal ziet stijgen. De behoefte om als partij op mensen af te stappen is veel groter. Daarnaast leeft politiek ook meer bij de bevolking. We merken

wel dat jongeren uit zichzelf, uit sympathie naar ons toe stappen. Echte ledenwervingsacties doen we niet, al vind ik dat we dat wel meer mogen doen. We moeten de schroom daar wat van ons af-gooien en wat trotser zijn op onze jongerenpartij.”

GAS geven

Vertaalt die getalsterkte zich ook in een sterke invloed op de moe-derpartij Groen?Van Braeckevelt: “Absoluut, Groen trekt duidelijk de kaart van jongeren. Niet uit opportunisme, maar het gelooft in de kansen die jongeren moeten krijgen. Je kan het me niet kwalijk nemen dat ik trots ben dat wij, als Jong Groen, niet hebben moeten rebelleren tegen onze moederpartij in de hele GAS-wetsaga. Het jammere aan de zaak is dat de voorzitters van Jong VLD, JONGCD&V en Ani-mo media-aandacht krijgen voor

hun rebellie (de drie jongeren-voorzitters schreven gezamenlijk een opiniestuk waarin zij afstand deden van de nieuwe GAS-wet), terwijl wij dat helemaal niet nodig hadden.”

Spijt het u dan niet dat de GAS-wet uiteindelijk wel gestemd werd?Van Braeckevelt: “Natuurlijk wel, het is nu aan ons om op lokaal ni-veau toe te zien dat de GAS-boe-tes niet op een verkeerde manier gebruikt worden. Maar we mo-gen niet naïef zijn: je krijgt niets zomaar in je schoot geworpen. Als je als jongerenbeweging iets te zeggen wil hebben, moet je jezelf tijdig organiseren en duidelijk communiceren. Dat is wat wij met de GAS-wet hebben gedaan, dat proberen we nu opnieuw te doen rond jeugdwerkloosheid. Ik vraag me af of de andere jongerenpartij-en de impact van de GAS-wet niet onderschat hebben.”

Ik heb het gevoel dat jongeren meer in de verdrukking komen“ “

4 5


de stemgerechtigde leeftijd naar zestien jaar. Je kan op je veertien-de een GAS-boete krijgen, maar je moet minstens vier jaar wachten eer je een stem kan uitbrengen. Dat is onbegrijpelijk. Wie in 2014 zeventien jaar oud is, moet nog wachten tot 2018 vooraleer hij een impact kan hebben op het beleid. Ondertussen ben je aangewezen op het openbaar vervoer, zet je je keihard in voor de speelpleinwer-king of de jeugdbeweging. Je bent als jongere zo afhankelijk van de overheid, maar je hebt er niets in te zeggen. Ik geef een voorbeeld. Vrijheid van jongeren hangt voor een groot deel af van het openbaar vervoer. Zo zijn heel wat jongeren aangewezen om iedere ochtend op een overvolle bus naar school te pendelen. Ik vind het niet raar dat juist zij op hun achttiende verjaar-dag naar een rijbewijs hunkeren om in de auto te kruipen. En daar moeten wij als jongerenpartijen ook in eigen boezem durven kij-ken: wij laten op dat vlak te weinig van ons horen.”

Zijn zestienjarigen wel rijp ge-noeg om een stem uit te brengen?Van Braeckevelt: “Daar ben ik van overtuigd. Ik wil niet alles wat met opvoeding en opleiding te maken heeft op scholen afschuiven. Ik vind wel dat scholen een grotere maatschappelijke rol mogen spe-len in de vorming van jongeren,

16+

Probeert de politiek genoeg te voldoen aan de noden van jonge-ren?Van Braeckevelt: “Ik heb het ge-voel dat jongeren alsmaar meer in de verdrukking komen. Ik heb de indruk dat de facebookgeneratie zich daar meer bewust van wordt. Het is maar de vraag wanneer die jongeren zich zullen roeren. Ik kan alleen maar vaststellen dat de druk op het individu, jong of oud, enorm groot is. Als je vandaag geen werk vindt, ligt dat vooral aan jezelf. Het feit dat er te weinig jobs of begeleiding is, of dat het onderwijs niet aangepast is, wordt te weinig benadrukt.Veel politici maken dezelfde denk-fout: als we beslissingen nemen in verband met jeugd, moeten we ook even ons oor bij hen te luis-teren leggen, bij andere thema’s niet. Dat is totaal verkeerd. Men-sen hebben te weinig vertrouwen in het talent en de verbeelding van jongeren. Dat uit zich in het heraanleggen van pleinen (waar ze nu ook niet over gehoord worden) tot een grotere maatschappelijke rol. Ik geloof rotsvast in de kracht van jongeren.”

Hoe zou u jongeren meer in-spraak geven?Van Braeckevelt: “Ik ben een voorstander van het verlagen van

Politieke partijen zijn lui geworden“ “

zonder dat ze effectief stemadvies geven natuurlijk. Nadien is de rol van de politieke partijen niet te onderschatten. In se verdedig ik de opkomstplicht, aan de andere kant stel ik vast dat politieke partijen daardoor wat lui geworden zijn. In Amerika vinden voorselecties plaats waar mensen opgeroepen worden om te stemmen, er wordt op het belang van hun stem geha-merd. Bij ons gaan politieke par-tijen daar wat licht over, iedereen moet toch komen stemmen. Het is net aan ons, de politieke partijen, duidelijk te stellen waar we voor staan. Zo kunnen mensen duide-lijk kiezen, of ze nu 16 of 99 jaar oud zijn.”

6


Jong N-VA

Ralph Packet werd onlangs 23 jaar en is nog maar vijf maanden voorzitter van Jong N-VA, de grootste jongeren-partij van Vlaanderen. Toch klinkt de jonge voorzitter als een routinier: “Jong N-VA is heel nauw vervlochten met de moederpartij N-VA, op die manier kunnen wij voor voldoende input zorgen.”

“Wij zijn een belangrijke

politieke factor, en vaak zijn we

nog mondig ook”Door Freek Evers

Voorzitter Ralph Packet is ervan overtuigd dat de politiek rekening houdt met jongeren

6 7


Geboren in Kraainem, opgegroeid in Tervuren, kreeg Ralph Packet van

kleins af aan te maken kreeg met de taalproblematiek in de Vlaamse rand. Rond zijn vijftiende raakte hij verslingerd aan internetfora waar hij zich samen met gelijkge-zinden verdiepte in de Vlaamse geschiedenis en de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië. Toch verbond hij zijn lot nog niet aan een politieke partij: “Het is maar in 2007, toen Yves Leterme met het kartel CD&V/N-VA zo hard tegen de muur is gelopen, dat ik besloot om een steentje bij te dragen aan de Vlaamse zaak.”

Ondertussen bent u voorzitter van Jong N-VA. In uw visietekst als kandidaat-voorzitter stond te lezen dat u de relatie met moe-derpartij N-VA wilde versterken. Was dat nodig?Ralph Packet: “Na het uit elkaar vallen van de Volksunie waar ook jongeren een rol in speelden, en de heisa rond Kim Geybels en Bas Luyten, was daar zeker nog een marge. Ik wil als voorzitter van Jong N-VA in de eerste plaats cre-dibiliteit opbouwen en bewijzen dat we kwaliteiten hebben.”

partijvisie

Qua geloofwaardigheid bij jon-geren doen jullie het alvast heel goed, terwijl het grootste cliché luidt: ‘jongeren en politiek is geen geslaagd huwelijk’.Packet: “Er wordt veel te snel veralgemeend. Ik heb bijvoorbeeld het gevoel dat Europa heel sterk leeft bij jongeren, veel meer dan bij een oudere generatie of zelfs in de pers. Gemeente- en natio-nale politiek lijken minder tot de verbeelding te spreken. Aan de andere kant moet ik wel toegeven dat jongeren soms niet beseffen

hoe alomtegenwoordig politiek is. Of je het nu hebt over de prijs van de vuilniszakken of je wil een fuif organiseren, je komt sowieso in contact met politiek. Ik heb de indruk dat jongeren vooral moe zijn. Ze merken dat zijzelf of hun ouders een stem uitbrengen om de politiek een bepaalde richting in te sturen en dat daar niet naar ge-luisterd wordt. Op langere termijn heb je het gevoel dat je stem toch niets uitmaakt, want de politieke klasse doet toch haar zin.”

Jongeren zien te weinig verande-ring?Packet: “Ja, ze stemmen om be-paalde redenen op een partij, maar zien nadien de partijvisie niet weerspiegeld in het beleid van die partij.”

Hebben partijen dan te veel macht?Packet: “Neen, het zal u niet ver-bazen dat ik dat verklaar vanuit het Vlaams-nationalisme. Partijen in Vlaanderen en Wallonië hebben een totaal verschillende visie over hoe we het land moeten bestu-ren. Door de Belgische structuur worden die gedwongen om aan één tafel te zitten en één regering

te vormen. Als de ene naar links wil en de ander naar rechts, zit je op een zwalpend schip.”

Pragmatisch efficiënt

Mogen we daaruit afleiden dat Vlaamse onafhankelijkheid een noodzakelijke voorwaarde is om de interesse van jongeren in poli-tiek terug aan te wakkeren?Packet: “We moeten politieke structuren enten op de culturele gemeenschap. Binnen een on-afhankelijk Vlaanderen zouden kiezers zich veel directer kun-nen uitspreken over de politiek. Wie verkiezingen wint, kan dan tenminste een beleid voeren dat helemaal toegespitst is op Vlaan-deren zonder overeenkomsten te moeten sluiten met de Fransta-ligen. Iedereen heeft daar belang bij, ook jongeren, want het zal de politiek weer een pak geloof-waardiger maken. Ik heb wel de indruk dat de jongerenvoorzitters daar veel pragmatischer in zijn. Zij zijn niet zo vergroeid binnen die Belgische structuren. Ik denk dat mijn leeftijdsgenoten meer dan ooit beseffen dat, als we efficiënt bestuur en vruchtbare politiek willen, we voluit moeten gaan >>

Jongeren beseffen niet hoe

alomtegenwoordig politiek is

“ “

8


voor die autonome deelstaten.”

Nochtans hebben die jongeren-voorzitters een opiniestuk ge-schreven om te pleiten voor een federale kieskring.Packet: “Wie vandaag pleit voor een federale kieskring, begrijpt in mijn ogen niet al te veel van de Belgische politiek. Maar ik moet misschien een ander voorbeeld geven: in debatten met de andere jongerenpartijen ging het regelma-tig over de monarchie, ik heb vast-gesteld dat iedereen daar unaniem tegen is. Dat is ergens ook logisch, zo is het socialisme bijvoorbeeld een republikeinse stroming. Ik verwacht dan ook dat onze gene-ratie en de volgende generaties minder verknocht zullen zijn aan de oude Belgische instellingen en

zullen kiezen voor efficiëntie in plaats van emotie.”

Vastgeroest

Ralph Packet kreeg van zijn lera-ren in het middelbaar het advies om iets met talen te studeren in het hoger onderwijs. Ook al was Packet sterk in taal en geïnteres-seerd in geschiedenis, toch koos hij voor een andere passie: infor-matica. Hij slaagde er lang in bei-de interesses te combineren, maar sinds zijn voorzitterschap moet de opleiding Multimedia aan de Erasmushogeschool even wijken: “Als je iets wil programmeren en je laat er twee weken tussen, weet je niet meer waar je gebleven was. Dat is met politiek net zo, je mag de voeling niet kwijtraken.”

Houdt N-VA genoeg rekening met de noden van jongeren?Packet: “Als Jong-N-VA zijn wij vertegenwoordigd in het partij-bestuur, op die manier kunnen wij voor input zorgen. Daarnaast moet je vaststellen dat N-VA op zich al een heel jonge partij is. Kijk naar onze fractieleider in het Vlaams Parlement Matthias Diependaele of Sarah Smeyers in de Kamer, zij komen uit de vorige generatie Jong N-VA’ers. Wij zijn heel nauw vervlochten met N-VA, waardoor heel wat jongeren kansen krijgen. Zo hebben we bij de afgelopen gemeenteraadsver-kiezingen een dikke tweehonderd mandatarissen afgeleverd. Als ik dan kijk naar de traditionele partijen, lijken de jongerenpartijen lijnrecht tegenover hun moeder-

Waarom zou je lid worden van een partij die niet naar je luistert?“ “

8 9


partijen te staan.”

Dat moet u toch deugd doen, die jongeren streven naar politieke vernieuwing.Packet: “Toch heb ik het daar wat moeilijk mee. Als je constant moet ingaan tegen je moederpartij, waarom associeer je jezelf daar dan nog mee? Zo zie je dat voor-zitters van JONGCD&V als Bert De Brabandere en Pieter Marechal met volle moed aan hun mandaat beginnen. Maar nog voor hun termijn om is, zien ze in dat er vanuit jongerenstandpunt weinig te winnen valt. De traditionele partijen zijn zo vastgeroest dat je die nog moeilijk van koers kunt doen wijzigen.”

Politieke factor

In de GAS-wetdiscussie zaten jullie wel in een zetel aangezien jullie hetzelfde standpunt verde-digden als N-VA.Packet: “Dat is net wat ik bedoel. Waarom zou je lid worden van een partij die niet naar je luistert. Wij hebben ons gedacht kunnen zeggen over de GAS-wet, daar werd ook naar geluisterd op het partijbestuur. Wij zien de GAS-wet als een middel voor maat-schappelijk werkers om een voet

tussen de deur te krijgen in gezin-nen waar jongeren het moeilijk hebben. Zo kan je snel ingrijpen en die jongeren helpen. En wat de absurditeiten betreft zullen wij er als Jong-N-VA samen met de lokale afdelingen op toe zien dat die uit de reglementen geschrapt worden.”

U hebt niet de indruk dat er te weinig rekening wordt gehouden met de noden van jongeren?Packet: “Helemaal niet. Naar aan-leiding van de gemeenteraadsver-kiezingen in Tervuren werd er een groot debat georganiseerd. Daar waren enorm veel jongeren aan-wezig. Wanneer jongerenthema’s werden aangehaald lieten zij zich niet onbetuigd. Als schepen kun je ook niet anders dan rekening hou-den met die jongeren. Je ziet dan ook dat we in Tervuren rijkelijk bedeeld zijn op vlak van infra-structuur voor jongeren. Voor een politicus spelen wij een belangrij-ke rol in de algemene perceptie. Wij zijn een niet te onderschatten politieke factor. Bovendien zijn we vaak heel mondig en zullen we wel van ons laten horen het ons niet aan staat.”

De jongerenvoorzitter weet dui-delijk wat hij wil. Dat hij opkijkt

naar de nationale voorzitter van de partij, Bart De Wever, mag niet verrassen: “Ik heb enorm veel respect voor de capaciteiten en de intelligentie van die man.” Op een ander vlak verrast hij dan weer wel, als informaticus moet hij het bijvoorbeeld niet hebben van sociale media.

Packet: “Die sociale media zijn me veel te vluchtig. De ene avond overheerst een bepaald thema en de volgende is iedereen dat alle-maal vergeten. Ik zit op facebook en heb een twitteraccount, maar echt gebruiken doe ik het niet. Al was ik misschien iets actiever tijdens de campagne, je wilt online toch een juist beeld van jezelf schetsen. Sinds ik jongerenvoor-zitter ben van Jong N-VA ging ik van 700 naar 1400 facebookvrien-den. Nu kan ik geen status meer op mijn profiel zetten over de commentaar die ik van mijn moe-der kreeg omdat mijn schoenen nog in de gang lagen.” (lacht)

Onze generatie zal kiezen voor Efficiëntie in plaats van emotie

““

10


JONG VLD

Frederick Vandeput is de ancien onder de jongeren-voorzitters, met zijn 35 jaar is hij aan zijn laatste maan-den als voorzitter van Jong VLD bezig. Dat neemt niet weg dat de ondernemer uit Zonhoven de belangen van jongeren gepassioneerd be-hartigt. “We hebben heel wat problemen geërfd van vorige generaties, we moeten er op blijven hameren dat we daar verantwoord mee omgaan.”

“Via sociale media

trekken we het debat

naar ons toe”Door Freek Evers

VOORZITTER Frederick Vandeput schat de toekomst van jongeren rooskleurig in

10 11


De gemiddelde voorzitter van jong VLD verdient eerst zijn strepen bij het

Liberaal Vlaams Studentenver-bond (LVSV), maar dat geldt niet voor Frederick Vandeput. “Ik was tijdens mijn studententijd in Leuven met andere dingen bezig”, lacht de Zonhovenaar. Het is maar in 2006, tijdens de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen dat Vandeput zich aansluit bij de blauwe familie. “Ik had een aantal vrienden die politiek actief waren, daar kwam bij dat Open VLD in Zonhoven op zoek was naar vers bloed.”

Gemeenteraadsverkiezingen lijken de ideale gelegenheid om jongeren de politiek in te lokken?Frederick Vandeput: “Dat is zo. Ik heb tijdens mijn mandaat als jongerenvoorzitter geprobeerd om voor de gemeenteraadsver-kiezingen van vorig jaar zoveel mogelijk jongeren te rekruteren. Nu komt het erop aan die allemaal aan boord te houden en dat is niet evident.”

Hoe zit het met dat ledenaantal van jong VLD?Vandeput: “Je zal het misschien niet geloven, maar de laatste zes-tien maanden gaat het aantal leden alleen maar in stijgende lijn. We zitten nu aan zo’n 3500 leden. Ik heb daar twee verklaringen voor. De eerste heeft te maken met het feit dat jongeren in se vrij liberaal zijn, en dan bedoel ik vooral vrij-heidsgezind. Kijk naar het inter-net en de daarbij horende sociale media. Daar vind je heel weinig regels en al zeker geen staat. De tweede verklaring moet je zoeken in de communicatie. Jong VLD is dankzij de sociale media een veel sterker merk. Jongeren zijn fier op bepaalde standpunten, delen die met vrienden, waardoor zij dat

minstens lezen en op hun beurt opnieuw delen. Als je dat verge-lijkt met het worstelen met een nieuwsbrief, hebben we enorm vooruitgang geboekt. “

Ik kan me niet voorstellen dat je tevreden bent met 3500 ‘virtuele’ leden.Vandeput: “Dat is ook niet het ge-val. Het grootste deel van onze le-denwerving gebeurt nog altijd via onze lokale afdelingen. Rond die afdelingen ontstaat er een soort vriendenkring. Daarnaast kun je de impact van een congres niet onderschatten. Zo organiseerden wij onlangs het L360°-congres. We ontvingen 182 voorstellen waar we via een stemming een congrestekst uitfilterden die 75 punten aanha-len waar een jonge liberaal van wakker ligt. Jongeren hebben daar massaal op gereageerd, er werden meer dan 4000 stemmen uitge-bracht op onze site.”

Niet liberaal

Frederick Vandeput komt heel rustig en zelfzeker over, hier en daar met een vleugje humor.

“Toen ik een interview met Humo nalas, zag ik om het andere ant-woord (lacht) staan, ik ben noch-tans geen flauwe plezante”, lacht Vandeput. Toch is duidelijk dat de Jong VLD-voorzitter zijn mandaat heel serieus neemt: “Het heeft twee maanden geduurd vooraleer ik tijdens het partijbureau meer durfde dan een kleine vraag te stellen. Uiteindelijk zet je jezelf daar over, want het is je verant-woordelijkheid om de jongeren in de partij te vertegenwoordigen, ook al zit het daar vol ministers.”

Hebben jullie als Jong VLD ge-noeg invloed op de koers die de partij vaart?Vandeput: “Nu Gwendolyn Rutten verkozen is tot voorzitter zeg ik steevast ‘ja’. Niet dat Alexander De Croo het slecht heeft gedaan, maar daar speelden andere krach-ten. Wij zijn als jonge liberalen heel opgezet met de visietekst van Gwendolyn die als basis voor de vernieuwing van Open VLD moet dienen. De Burgermanifesten van Verhofstadt liggen nog altijd in de lijn waar Jong VLD voor staat. Door de periode van Paars I >>

De Burgermanifesten van Verhofstadt

liggen nog altijd in de lijn waar Jong

VLD voor staat

“ “

12


en vooral II, heeft Open VLD te veel compromissen moeten ma-ken. We hebben moeten vaststel-len dat onze partij helemaal niet meer liberaal was. Gwendolyn wil terugkeren naar de liberale begin-selen waar onze partij sterk door geworden is.”

In de aanloop naar die voorzit-tersverkiezingen hebt u zich van uw sterkste kant moeten laten zien. U was er niet over te spre-ken dat de top van de partij een consensuskandidaat naar voren schoof. Werd er op dat moment te weinig naar jongeren geluis-terd?Vandeput: “Inderdaad, anders hadden we dat niet in de pers moeten brengen. Verhofstadt is in die periode twee maanden voorzitter ad interim van Open VLD geweest. Je merkte dat die, zijn premierschap nog indachtig,

volledige controle wilde over alles van de partij. Zoals hij dat destijds in zijn regering deed. In Open VLD werkt dat niet. Doordat wij dat in de pers brachten moesten er wel echte voorzittersverkiezingen gehouden worden.”

Fles ontkurken

Toch zijn er thema’s die jongeren meer aanbelangen waar je heel weinig vertegenwoordigers van die jongeren over hoort. Neem bijvoorbeeld het openbaar ver-voer.Vandeput: “Als vijfenzestigplus-ser betaalt de overheid je biljet, wanneer je werkt is dat je werkge-ver. De enigen die zelf hun biljet moeten betalen, zijn jongeren. Wij zouden daar als jong VLD meer mee moeten doen. Mobiliteit is niet echt mijn thema, dat is mis-schien een oorzaak.”

Nog zo’n thema is de GAS-wetge-ving. Wat is daar gebeurd?Vandeput: “Het debat rond de GAS-boetes is heel genuanceerd en tegelijkertijd ook populistisch. In principe zijn wij niet tegen GAS-boetes. Wij hebben het moeilijk met de verstrenging van een aantal punten. Daar moet je intellectueel eerlijk in zijn. Door gecoördineerd te reageren zijn we erin geslaagd heel wat heisa te ma-ken en zie ik toch dat politieregle-menten nu nagelezen worden op absurditeiten. Het was nog nooit gebeurd dat de jongerenvoorzit-ters van de traditionele partijen samen zo van leer trokken tegen een beslissing van de regering.”

Is het dan niet jammer dat er niet naar geluisterd werd?Vandeput: “Ik denk niet dat we mochten verwachten dat ze op-eens gingen tegenstemmen.”

“ “Het debat rond de GAS-wet is genuanceerd én populistisch

12 13


Was dat dan niet de bedoeling?Vandeput: “Natuurlijk wel, we hadden een fles ontkurkt mocht het zo ver gekomen zijn. Maar het ging om een onhaalbare doelstel-ling. Het grootste probleem met die GAS-wet is de verlaging van de leeftijd naar veertien jaar. Mis-schien is die maatregel in enkele steden nodig, maar deze algeme-ne wetgeving is gestemd om een aantal uitzonderlijke probleemge-vallen aan te pakken. Dat is totaal verkeerd. Wanneer politici, zoals een aantal burgemeesters al deden, verklaren dat ze bepaalde wetge-ving niet zullen gebruiken, maar ze toch goedkeuren, houd ik mijn hart vast.”

Sociaal conflict

De vernieuwde GAS-wetgeving mag dan een kleine nederlaag zijn voor de jongeren. Vandeput is ervan overtuigd dat zijn gene-ratiegenoten het debat helemaal naar zich toe zullen trekken: “De verkiezingen in 2014 zullen beslist worden op basis van thema’s die je

gerust jongerenthema’s mag noe-men.” De Zonhovenaar verwijst daarbij graag eens naar de ont-wikkelingen in de moslimwereld. “Jongeren trekken daar de revolu-tie, zij nemen het heft in handen met behulp van de sociale media”, legt Vandeput uit.

Kunnen wij hier een zelfde soort invloed uitoefenen?Vandeput: “Natuurlijk, ik heb vooral zicht op Open VLD, dat is op dit moment een vrij jonge partij. De kopstukken zijn jong en we spreken een jong publiek aan. In de aanloop van het ver-nieuwingscongres zie ik alleen maar positieve evoluties: tijdens samenkomsten waar gediscussi-eerd wordt over onze toekomst zijn enorm veel jongeren aanwe-zig. Ik zou liegen indien ik zeg dat de helft jongere is, het zijn er veel meer. Als we dat op het congres zelf opnieuw voor mekaar krijgen, zullen jongeren de lijn van de par-tij bepalen. Je kan dus wel degelijk stellen dat de invloed van jongeren op politiek aan het stijgen is.”

Kunnen we dan spreken over een generatieconflict?Vandeput: “Neen, maar we heb-ben als jongeren wel heel wat problemen geërfd, en daar mogen we niet blind voor zijn. Dan denk ik aan pensioenen, klimaat of ge-zondheidszorg. We moeten er op blijven hameren dat daar vandaag wel verantwoord mee wordt om-gegaan. Zo vind ik dat de oudere generatie gerust wat langer mag werken. Wij moeten instaan voor het pensioen van de ouderen en ervoor zorgen dat we zelf ook nog ietwat van onze oude dag kun-nen genieten. Tenzij we dat ook naar onze kinderen doorschuiven natuurlijk. Wij zijn bijvoorbeeld voorstander van een maximum-pensioen. Er zijn in ons land 7000 mensen met een pensioen boven de 5000 euro. Als je weet dat er geen pensioenpot is en dat die pensioenen betaald worden met de belastingen van vandaag, stel ik me de vraag waarom wij moeten gaan werken. Toch niet om die hoge pensioenen te betalen.”

Zou u dat sneller geregeld krij-gen indien je de stemgerechtigde leeftijd laat zakken?Vandeput: “Dat denk ik wel. Het gaat me vooral om de reële leeftijd waarop jongeren maar kunnen stemmen. Sommigen moeten tot hun 23ste wachten vooraleer ze hun stem kunnen uitbrengen. Dat is pertinent oneerlijk, zeker als je weet dat een aantal vertegenwoor-digers hun zitje te danken hebben aan kiezers die niet meer op de wereld rondlopen. Zo zouden we kunnen voorstellen dat elke achttienjarige binnen het jaar na zijn verjaardag kan stemmen. Ik moet toegeven dat ik mijn bestuur op dat punt nog niet helemaal mee heb.”(lacht)

Jongeren kunnen de lijn van de moederpartij bepalen

““

14


ANIMO

Maite Morren (28), jongeren-voorzitter van Animo, mag zich als schepen in Elsene de jongste schepen van het Brus-sels gewest noemen, op die manier is ze een voorbeeld voor jongeren in de politiek. De schepen is pragmatisch wat de relatie tussen jongeren en politiek betreft: “Europa is sa-men met Noord-Amerika het rijkste continent van de we-reld, jongeren hebben in België (nog) niet de behoefte om van zich te laten horen.”

“WE kunnen zeker

invloed uitoefenen”

Door Freek Evers

Voorzitster Maite Morren weet waartoe jongeren in staat zijn, als ze dat zelf willen

(1)

(1) Foto: Animo

14 15


Mag het zo gesteld worden: jongeren hebben het hier heel goed.

Maite Morren: “In vergelijking met de rest van de wereld en landen als Spanje en Griekenland waar de jeugdwerkloosheid toren-hoog is, is dat inderdaad zo. Na-tuurlijk zijn er een aantal thema’s waar we als jongeren voor behoed moeten zijn zoals jeugdwerkloos-heid, mobiliteit en klimaat. Aan de andere kant heb je heel wat jon-geren die daar helemaal geen last van hebben. Als je dat vergelijkt met de situatie in Tunesië: daar worden jongeren in hun vrijheid beknot. Het is bijvoorbeeld moei-lijk om naar het buitenland te reizen. Je ziet dat jongeren niet zomaar over zich heen laten lopen. Hun protest zie je niet alleen via sociale media, maar ook op straat. Hier mogen jongeren ook wat meer verontwaardigd zijn over bepaalde beslissingen. Ik denk dan aan het besparen op openbare voorzieningen.”

Is het niet aan Animo om jonge-ren daarop te wijzen?Morren: “Dat doen we ook. Alleen wordt alles hier neutraal voor-gesteld, alsof er geen alternatief is. Zo is er geen alternatief voor besparingen of kunnen we niet anders dan de pensioenleeftijd op-trekken. Dat vind ik choquerend. Dat is helemaal niet neutraal, dat gaat om duidelijke beleidskeuzes. Zo is er altijd kritiek op gratis openbaar vervoer, want niets is gratis. Het klopt dat het niet gratis is, maar het is wel een politieke keuze. Je kan ervoor kiezen om massaal bedrijfswagens te subsi-diëren, dat is ook niet gratis, en openbaar vervoer betalend maken. Dat is een keuze, geen natuurwet. Daarnaast is het ook zeker niet de bedoeling om betuttelend over te komen. In Turkije was er ook

heel lang de kritiek dat jongeren te passief waren en niet van zich lieten horen terwijl heel wat rech-ten langzaamaan beknot werden. Maar kijk, eens je een bepaalde lijn overschreden hebt, zullen jon-geren wel van zich laten horen. En zo gebeurde dat ook in Turkije, en lang niet alleen jongeren.”

Bizar

Ik neem aan dat u de GAS-wet dan ook niet als natuurwet ziet?Morren: “De wijziging van de GAS-wet heeft een heel bizar parcours achter de rug. De GAS-wet is er gekomen uit een niet onbegrijpelijke beweegreden: doordat onze justitie met serieuze achterstanden kampt, wilde men op een efficiëntere manier overlast aanpakken. Daar kan je in volgen, tot blijkt dat die regelgeving ruim-te geeft aan willekeur. Ik herinner me dat wij als Animo een dik jaar geleden tegen de aankomende wetswijziging hebben geprotes-teerd. Dat werd toen helemaal niet opgepikt. Het is maar wanneer de gemeenteraadsverkiezingen eraan kwamen, dat die wet in de pic-

ture kwam. Er werd tegen elkaar opgebokst: kijk eens hoe streng we zij, kijk eens hoe hoog wij de boetes willen maken. Toen zijn verschillende media vooral op de absurditeiten van die regelgeving gesprongen. En terecht.”

In die periode schreef je samen met Tom Vandenkendelaere (JONGCD&V) en Frederick Van-deput (Jong VLD) het opiniestuk ‘Wij passen voor de nieuwe GAS-wet’.Morren: “Inderdaad, we waren als jongeren alomtegenwoordig: op sociale media, in de krant, op de radio en op tv. Meer dan tweehon-derd middenveldorganisaties heb-ben zich toen tegen de GAS-wet uitgesproken. Je zou verwachten dat het protest een soort hoogte-punt bereikt tijdens de betoging, en dan zie je dat er van al die organisaties maar duizend man op afkomt. In verhouding met al het rumoer die er rond gemaakt werd, viel dat naar mijn mening tegen.”

Maite Morren kan de teleurstelling rond de Gas-wetswijziging niet verstoppen, toch ziet de >>

Het is moeilijk om het altijd eens te zijn met één partij

“ “

16


jongerenvoorzitster ook hoop voor de toekomst: “De wijziging van het standpunt over het hoofddoe-kenverbod van de SP.A toont aan dat we wel over heikele punten kunnen discussiëren binnen onze partij, en dat daar ook verandering kan komen.”

Hoe verliep dat traject dan?Morren: “Het voorstel om uiter-lijke tekenen van levensbeschou-welijke aard (lees: hoofddoek, red.) in openbare functies niet meer te verbieden werd goed gelanceerd. Bruno Tobback is dat voorstel sa-men met alle beginselteksten voor het SP.A-congres in alle provincies gaan verdedigen om uit te leggen waarom SP.A die beslissing moet maken. Op dat moment kreeg iedereen de kans zijn gedacht te zeggen. Je zag dan dat er op het af-gelopen congres ‘Vlaanderen van Morgen’ eensgezindheid heerste, dat het debat in de verschillende afdelingen eigenlijk al gevoerd was. Dat was goed aangepakt.”

Waarom lukte dat dan niet met de GAS-boetes?Morren: “De discussie rond de wetswijziging dateert nog uit de periode waar zulke congressen, waar iedereen echt zijn zegje kan doen, van de radar waren ver-

dwenen. Het congres vond nu plaats in het laatste stadium van de wetswijziging, ze was namelijk al gestemd en stond bovendien in het regeerakkoord. Ik kan me wel voorstellen dat ze wat geschrokken waren van de reacties van jonge-ren. Wij zijn het gewoon om heel spontaan ons beklag te doen op sociale media en dat komt mis-schien wat choquerend over voor de oudere generatie. Al kregen we met ons Animo-amendement rond GAS, dat op ons nationaal congres unaniem door onze leden werd gestemd, de zaal wel mee, het heeft uiteindelijk niet mogen zijn.”

Jonge Socialisten

Er heerst dus geen generatiecon-flict binnen SP.A?Morren: “In het algemeen en ook buiten de context van SP.A snap ik niet goed waarom er altijd wordt gesproken over dat imagi-nair generatieconflict. Je moet het ruimer zien dan Animo en jon-geren alleen. Het is belangrijk dat elk lid, elke afdeling ondersteund wordt. Op die manier creëer je een stevige basis voor je partij die rekening houdt met ieders ver-zuchtingen. Het kan soms geen kwaad dat je als jongerenafdeling

een andere lijn aanhoudt dan de moederpartij. Daarom zijn zulke partijcongressen heel gezond voor een partij en voor de politiek in het algemeen. Het zorgt ervoor dat standpunten van de basis kunnen komen en je komaf kunt maken met de lege showpolitiek van applauscongressen. Als partij mag je niet zomaar een kiesvereniging zijn, je moet proberen een bewe-ging te vertegenwoordigen.”

Hebt u een idee hoe het komt dat jongeren zich zo moeilijk kun-nen identificeren met een partij?Morren: “Het is moeilijk om het altijd eens te zijn met één partij. Ieder lid van een partij voelt dat. Of dat hoop ik toch. Het verwijt aan het adres van politieke par-tijen dat vaak terugkomt is dat ze allemaal zo op elkaar lijken. Ik kan dat alleen maar beamen. Het is be-langrijk dat je als partij duidelijke standpunten inneemt. Achteraf zal je misschien niet al je strijdpunten binnenhalen. Want je weet, wan-neer je de politieke arena betreedt dat je compromissen zal moeten maken. Maar leg dat dan ook uit aan je achterban dat je een aantal zaken niet hebt kunnen verwe-zenlijken, in plaats van altijd een goednieuwsshow te willen verko-pen. Wij denken er binnen Animo

Wij denken eraan om onze naam te veranderen naar Jongsocialisten of Jong Links“ “

16 17


aan om onze naam opnieuw te veranderen naar Jongsocialisten of naar Jong Links, dat zou veel meer duidelijkheid scheppen. De naam Animo dateert uit de jaren 90, waar vaagheid de norm was. Die tijd is voorbij.”

Lekker wollig

Moeten politieke jongeren zich niet buiten de partijen vereni-gen?Morren: “Als dat gaat over een thema waar alle jongeren het over de partijgrenzen heen eens zijn, kan dat zeker. Kijk maar naar ons voorstel samen met Jong Groen, Jong VLD en JONGCD&V over de federale kieskring. Maar voor andere thema’s zoals jeugdwerk-loosheid ligt dat veel moeilijker. Dat is een onderwerp waar de oplossingen binnen de jongeren-partijen enorm verschillen. Je zou

gezamenlijk wel een lekker wollig en vaag opiniestuk kunnen schrij-ven, maar waar dient dat toe?”

Laat ik het anders stellen: jon-geren engageren zich in zodanig veel kleine initiatieven dat ze zich niet meer als één stem kun-nen laten horen.Morren: “Dat is logisch, dat geldt voor iedereen. Mensen willen graag iets concreet in hun wijk, iets moois, iets tastbaars. Op kleine schaal kan je samenwerken met mensen die je vertrouwt en zie je relatief snel resultaat. Als het over grotere thema’s gaat, kan je haast niet anders doen dan ver-trouwen geven aan een partij of een andere hogere macht, en dat is veel minder tastbaar. Die kleine initiatieven zijn heel belangrijk. Kijk bijvoorbeeld naar PicNic the Streets in Brussel.

Oké, daar picknicken ze gezellig, maar de stad Brussel heeft nog niet echt oren gehad naar vragen rond mobiliteit in Brussel.Morren: “Dat zal wel komen, de actie zal nog uitgebreid worden. Maar kijk ook naar de SHA-ME-betoging een aantal jaar geleden om het wereldrecord regeringsvormen ‘te vieren’. Mocht een politieke jongerenbeweging die oproep hebben gedaan, zou er veel minder volk op af gekomen zijn. Dat was een thema waar heel wat mensen van wakker lagen, maar als je dat als politieke partij probeert te claimen, breekt je dat later zuur op. Burgerinitiatieven steunen, ja, maar de staatshervor-ming vergelijken met de indig-nados-beweging zoals Wouter Beke dat doet in zijn laatste boek: Alsjeblieft, nee!”

“ “

Alles wordt hier neutraal voorgesteld, alsof er geen alternatief is

(2) Foto: Party of European Socialists

(2)

18


JONGCD&V

Tom Vandenkendelaere (28), voorzitter van JONG-CD&V, krijgt tijdens de vernieuwingsoperatie In-nesto van CD&V een unie-ke kans om jongeren meer slagkracht te geven binnen de partij. Hij is duidelijk van plan die opportuniteit met beide handen te grij-pen: “CD&V heeft in het verleden te veel getalmd om structureel naar jongeren te luisteren.”

“Een volwassen partij moet

af en toe een dissidente stem

hebben”Door Freek Evers

Volgens VOORZITTER Tom Vandenkendelaere kan het geen kwaad af en toe tegen de schenen van de moederpartij te schoppen

(3)

(3) Foto: Jong CD&V

18 19


Tom Vandenkendelaere trok voor zijn studies verta-ler-tolk naar een Franstalige

hogeschool in Brussel. Nadien stak de Roeselarenaar het kanaal over om politieke wetenschappen te studeren aan de universiteit van Kent. “Opeens fungeerde ik er als Belgische spreekbuis voor mijn collega-studenten, ik probeerde hen de problematiek in 2007 zo goed mogelijk uit te leggen”, ver-klaart Vandenkendelaere.

Van een contradictie gesproken: u bent naar het buitenland ge-trokken om er interesse voor de Belgische politiek te kweken?Tom Vandenkendelaere: “Om op de vragen van mijn studiegenoten te kunnen antwoorden, voelde ik me inderdaad verplicht om me helemaal in de Belgische politiek te verdiepen. Ik heb in die periode ook alle partijstandpunten tegen elkaar afgewogen. Ik ben me heel bewust gaan afvragen hoe ik over politiek denk. Ik weet nog dat ik relatief snel een goed gevoel had bij CD&V. Het is een partij die niet uitgaat van een soort ideaal-beeld, maar eerder met de voeten op de grond staat. CD&V staat tussen de mensen en probeert er voor iedereen te zijn. Daar wordt wel eens mee gelachen, maar ik vind dat een mooi uitgangspunt. Op een bepaald moment zie je zo-veel dingen mislopen dat je denkt: waar gaat het met ons land naar-toe? Dan heb je de keuze: ofwel ga je aan de zijlijn staan, kritiek spui-en, ofwel beslis je om je steentje bij te dragen.”

Drempel

Hoeveel jongeren besluiten om ook hun steentje bij te dragen aan JONGCD&V?Vandenkendelaere: “Zo’n 3100 jongeren. In vergelijking met

de 11.000 ten tijde van Eric Van Rompuy is dat niet veel, toen konden we echt spreken van een massabeweging. In 2007 kenden we een opvallende ledendaling. Toen kende de politiek een se-rieuze crisis, al dan niet veroor-zaakt door Yves Leterme. Op dat moment werd besloten om het lidmaatschap van JONGCD&V te koppelen aan het lidmaatschap van CD&V. Dat zal ook wel zijn invloed gehad hebben op het ledenaantal.”

Was dat een goed idee?Vandenkendelaere: “We hebben daar heel lang over nagedacht. Ik zou als JONGCD&V-lid meteen lid geworden zijn van de moeder-partij. Omdat je maar beter me-teen in het bad kunt springen dan er tot je knieën in te blijven staan. Aan de andere kant begrijp ik wel dat het voor jongeren een extra drempel vormt om de stap naar de politiek te zetten.”

Was dat een beslissing om ervoor te zorgen dat jongeren sneller de stap zouden zetten naar de moederpartij?Vandenkendelaere: “Mijn voor-ganger, Pieter Marechal, heeft al-

tijd gezegd: ‘de ledenpartij is dood.’ Ik vond dat wat te scherp gesteld. Ik denk wel dat je de leden van een politieke partij niet meer kan vergelijken met die uit de jaren 70. Mensen proeven eens van een po-litieke partij, zijn een aantal ideeën wel genegen, maar beslissen niet per definitie om lid te worden van een partij. Maar ik ben er wel van overtuigd dat je altijd een kern van leden zal behouden. Dat zijn trou-we soldaten met wie je samen een verhaal schrijft. Ik vergelijk het soms met een supermarkt. Je hebt mensen die altijd langskomen, een lidkaart hebben en punten sparen. Daarnaast heb je mensen die door omstandigheden in je supermarkt terecht komen, omdat ze op zoek zijn naar een bepaald product of omdat ze toevallig in de buurt zijn. Het komt erop aan die trou-we klanten in de watten te leggen en te behouden. Tegelijkertijd zie ik het als mijn taak als jongeren-voorzitter om ervoor te zorgen dat je aanbod breed genoeg is om de mensen die sporadisch langs komen ook aan te spreken. Wie weet worden ze op termijn trou-we klant, ook zij moeten welkom zijn.” >>

Het is erg dat je op de voorpagina van De Morgen moet staan om geloofd te worden

““

20


Spreidstand

Ik neem aan dat de drijfveer erin bestaat voldoende invloed te hebben op de beslissingen die CD&V neemt?Vandenkendelaere: “Als jonge-renpartij heb je te maken met een tweespalt. Aan de ene kant is er een belangrijke rol weggelegd als drukkingsgroep binnen het geheel CD&V en daarbuiten. We moeten ervoor zorgen dat jon-geren gehoord worden. Aan de andere kant is het belangrijk dat je die trouwe klanten waarvan ik net sprak voldoende voorbereidt op de toekomst. Zij vormen de politici van morgen die op hun beurt naar jongeren zullen moeten luisteren.”

U bedoelt dat u af en toe tegen de schenen van uw moederpartij moet schoppen en er ondertus-sen relaties moet onderhouden

om jongeren de kans te geven om door te groeien.Vandenkendelaere: “Dat is de klassieke koord waarop je moet dansen. Ik ben ervan overtuigd dat een volwassen partij af en toe een dissidente stem moet hebben. Enige voorwaarde is dat die stem zich laat horen om goed te doen, om mee de kar te trekken. Maar ik hamer er op: je kan een standpunt innemen tegen je moederpartij en tegelijkertijd goodwill tonen en zeggen: kijk beste moederpartij, binnen vijf jaar staat er een hele nieuwe generatie talentvolle poli-tici klaar. Dat is het verschil tussen inhoud en beweging.”

Verjongingskuur

Hebt u een goede relatie met voorzitter Wouter Beke?Vandenkendelaere: “Wij hebben een professioneel goede relatie die het puur rationele zeker overstijgt.

Hij toont ook wel begrip voor de standpunten van jongeren. Alleen is er een verschil tussen begrijpen en je eigen winkel beschermen. Als wij als jongerenafdeling de ruiten van CD&V ingooien is het normaal dat hij zijn winkel moet beschermen.”

Mag ik daar uit afleiden dat CD&V voldoende naar haar jon-geren luistert?Vandenkendelaere: “Dat lijkt me dan weer een stap te ver. Ik voel wel dat ik in een unieke situatie zit in vergelijking met mijn voorgan-gers. Nu de vernieuwingsoperatie Innesto is opgestart heeft CD&V een hoofddoel gemaakt van het dialogeren met mensen, en bij uit-breiding met jongeren. In die zin denk ik dat jongeren voor CD&V opnieuw deel van de prioriteiten uitmaken, terwijl dat veel te lang niet het geval was. De verjon-gingskuur binnen CD&V zal de

De ledenpartij is niet dood, je moet leden anders benaderen“ “

(4) Foto: Jong CD&V

(4)

20 21


partij deugd doen.”

De verontwaardiging van de JONGCD&V-voorzitter over het onderschatten van de capaciteiten van jongeren is heel oprecht. Toch wil Vandenkendelaere ook jonge-ren de ogen opentrekken en vindt hij het levensbelangrijk dat jonge-ren hun blik verruimen door een periode in het buitenland te stu-deren. “Ik ken geen enkele andere samenleving die zo gericht is op wat er onder de eigen kerktoren gebeurt”, zucht de jongerenvoor-zitter. Zijn devies: trek erop uit, op ontdekkingstocht.

Symboolwaarde

De wijziging van de GAS-wet was een minder aangename ontdek-king.Vandenkendelaere: “Het is erg dat je de voorpagina van De Morgen moet halen en in het radionieuws moet zitten om ervoor te zorgen dat je punt opgepikt wordt en dat je geloofd wordt. We hebben op

ons congres heel fel gediscussieerd over de GAS-wet. Dat was dui-delijk een thema dat veel mensen beroerde. Niet omdat jij of ik nu iedere dag het risico loopt op zo’n boete. Het gaat om een symbool voor en door onze samenleving. Het toont hoe wij vandaag als sa-menleving naar jongeren kijken.”

Hebt u een oorzaak gezocht waarom de meerderheidspartijen de wetswijziging toch gestemd hebben?Vandenkendelaere: “Daar moeten we als jongerenpartij en druk-kingsgroep voor een deel mea culpa slaan. We hadden moeten protesteren op het moment dat er sprake was om die wetswijziging in het regeerakkoord op te nemen. Maar dat is de moeilijkheid van het spel: je stem zal nooit zo luid weerklinken wanneer iets minder relevant is. Het moment waarop wetten gemaakt worden is geen nieuws. Verschillende media heb-ben dan eerder iets van: ‘waar jij je nu druk om maakt.’”

Misschien hadden sociale me-dia op dat vlak een rol kunnen spelen?Vandenkendelaere: “Dat is ook voor een deel gebeurd en dat zal in de toekomst steeds meer voorko-men. Sociale media zijn de meest gelezen media van onze doelgroep. Het is een medium dat je in staat stelt om trots te zijn op bepaalde standpunten. Ook gewone web-sites zullen evolueren naar meer interactie, waardoor je heel snel feedback zal krijgen over wat je op je website gooit. Sociale media zullen ervoor zorgen dat tradi-tionele ledendagen er helemaal anders zullen uitzien. Je kan je niet meer permitteren om te wachten om je standpunt over bepaalde on-derwerpen pas op je ledendagen mee te delen. We zullen moeten leren snel en correct op de bal te spelen. Ledendagen zullen dan eerder in het kader staan van het vormen van jonge politici, wat veel interessanter is.”

CD&V gaat niet uit van een ideaalbeeld,

het blijft met de voeten op de grond

“ “

Doorgelicht: Jongerenvoorzitters

Documents

Transcript of Doorgelicht: Jongerenvoorzitters