1

Doopsgezinde Gemeente Leeuwarden 7 februari 2016

voorganger: Tjitske Hiemstra organist: Gerben Bergstra; trompet: Renee van der Veen

thema: Geroepen?! In deze dienst worden Kees en Nienke van der Meer-Hoeber

gedoopt op hun belijdenis

* Mededelingen en aansteken van de kaars * Bemoediging en groet * Zingen Goede morgen, welkom allemaal

Goedemorgen, welkom allemaal. Ik met mijn en jij met jouw verhaal. Lachen, huilen, vrolijkheid en pijn. Alles mag er zijn.

God, ik vraag je, kom in onze kring. Wees er bij, wanneer ik bid en zing. Ik met mijn en jij met jouw verhaal, verteld in mensentaal.

* Gesprek met de kinderen, * Zingen Behüte mich Got … NLB 16b:

Behoedzje my, God, ik fertrou op Jo, Jo wize de wei nei ’t libben. By Jo is freugde, freugde yn oerfloed.

Hierna gaan de kinderen met hun lichtje naar hun eigen ruimte. * Gebed

2

* Zingen Yn ‘e skurte fan mem ha ‘k dy moete Wylde Goes, Iona-lied 35

2. Yn dyn widske sa smûk ha ‘k dy moete Gjin besef fan gelij, elkenien wie wiis mei dy. Yn dyn widske sa smûk ha ‘k dy moete en sei: ‘Hjir bin Ik.’ 3. Doesto jong wiest en dwers, ha ‘k dy moete, Skou of dryst, bot of blier, altyd sykjend: Wat is wier? Doesto jong wiest en dwers, ha ‘k dy moete en sei: ‘Hjir bin Ik.’

4. Yn ‘e rêst fan dyn hûs ha ‘k dy moete, Dêrst de doar iependiest, goederjousk en needrich wiest. Yn ‘e rêst fan dyn hûs ha ‘k dy moete, en sei: ‘Hjir bin Ik.’ 5. Wêrst ek hinnegiest sil Ik dy moetsje, oant de dea dy berint en dyn libben nij begjint. Wêrst ek hinnegiest sil Ik dy moetsje en sis: ‘Hjir bin ik’.

* Bijbellezing Lucas 5: 1-11

Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, zag hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot. Toen hij was opgehouden met spreken, zei hij tegen Simon: ‘Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen.’ Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen.’ En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo’n enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken. Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.’ Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen.’ En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden hem.

3

* Zingen Jezus die langs het water liep ... NLB 531: 1, 3

* Overdenking Gemeente van Christus, Jezus zien we niet langs onze stadsgrachten lopen om u en mij te roepen alles op te geven ... maar Christus spreekt nog steeds ons hart aan in al onze levensfasen ‘Hier ben ik’. Maar voor we dat werkelijk laten binnenkomen en bewust worden kan het een lang proces zijn. Vandaag mogen we getuige zijn van de roeping van Kees en Nienke ... een gerijpte roeping. Zij hebben vrijdagavond voor de kerkenraad hun belijdenissen voorgelezen en doen dat vanmorgen niet opnieuw, maar gaven me alle vrijheid er in de overdenking van te vertellen. Geroepen ... hoe lang blijft het een vraagteken en wanneer wordt dit een uitroepteken? Waardoor word je aangeraakt? Wat maakt dat je je belijdenis gaat schrijven en je laat dopen? Kees en Nienke hadden tijdens het winterseizoen 2009-2010 al volop meegedaan met de Oriëntatie-kring rond het boek ‘Aangeraakt door de Eeuwige’, waaraan ook Renee (trompet) meedeed, Eke Aletta Swierstra, Marcel van der Hoek. Van die groep voelden op dat moment Janneke Leerink en Wini Bergsma zich geroepen om hun een eigen persoonlijke belijdenis te schrijven. Jullie, Kees en Nienke wilden eerst de gemeente beter leren kennen; je nam deel aan allerlei groepen, zoals de zusterkring, de meditatiegroep, mandalatekenen, Goutumgroep, Mennistetafel, Visie en Beleid voor Kees en nu het Wijkwerk voor Nienke. Hierdoor leerden jullie steeds meer mensen kennen en ook verdiepte zich door al die gesprekken je persoonlijke geloof. Jullie voelden je beiden thuis bij de sfeer van deze gemeente en de meesten dachten, dat jullie allang lid waren, maar je was vriend. ‘Die laatste stap van belijdenis en doop, die komt wel als de tijd daar is’ zo was de reactie van Nienke als ik haar er weer eens naar vroeg.. En Nienke begint haar belijdenis met de woorden: ‘Zondag 28 juni 2015 was de dag, dat mijn levenspuzzel compleet werd. Dit gebeurde n.a.v. de overdenking ‘Je vertrouwen is je redding’.

4

Het woord vertrouwen gaf mij het gevoel, dat ik klaar ben voor mijn belijdenis. Het is een proces geweest van nadenken, je gevoelens laten komen en jezelf beter te proberen begrijpen, verder naar binnen gaan. WAAROM tegen jezelf durven zeggen’. Er zijn uiteindelijk drie momenten geweest, die mijn levenspuzzel compleet hebben gemaakt. Tijdens de Oriëntatiekring kwamen we tot gesprekken en ook het luisteren naar anderen heeft mij veel geleerd. Geloofde ik in God, wat is God voor mij? De Eeuwige, dat woord sprak mij aan. En ja, ik voelde mij aangeraakt. Waar zie ik de Eeuwige? In de natuur, alles om me heen, tijdens de meditatie in Oergong kwamen er gevoelens bij, die ik kon delen. Vooral bij psalm 139:

Heer U kent mij, U doorgrond mij, U weet het als ik zit of sta. U doorziet van verre mijn gedachten … U legt uw hand op mij. Wonderlijk zoals U mij kent het gaat mijn begrip te boven.

Bij Minke’s schilderij van het vogeltje, voegde Nienke deze geliefde tekst van psalm 139 toe (zie paneel). Dit beeld was nu compleet. In dit vogeltje zie ik de kwetsbaarheid van ons allen, maar er is één die ons kent. Een tweede beeld vormde het gedicht van Eric Iedema, samen met het wad, dat voor Nienke een bijzondere betekenis heeft.

U woont niet in een storm, o Heer, maar in een zacht geruis. Wie zwijgt en luistert hoort steeds meer. De stilte is uw huis. Ik zoek de stilte, zoek een rust, die ruimte maakt in mij. Ik adem op, ik ben gerust en voel U heel dichtbij.

Stilte, schrijft Nienke, om bij jezelf naar binnen te gaan, tijdens de meditatie, tijdens het bijzondere orgelspel na een prachtige overdenking, DAN voel je je aangeraakt. Aangeraakt door de EEUWIGE, maar ook door het vertrouwen wat je deelt met je medemens ... Vertrouwen is verwant met geloven ... En tot slot schrijft Nienke: ‘Het geloof en vertrouwen hebben om dat te doen wat werkelijk bij je past, wat jij vindt dat goed is, dwars door de mensenmassa en hun stemmen heen en zo diepe krachten in je zelf vrij maken. Ik voel mij thuis! Thuis bij de doopsgezinde gemeente’. Kees geeft zijn belijdenis de titel: ‘Samen één’. Het is de titel van een oud liedboekje van de AKC, DJB etc. Het zijn de jeugdgroepen die Kees allen heeft doorlopen, want Kees had twee meniste ouders en zijn eerste traject stond al vast ... zondagsschool en de rest. De afronding was belijdeniscatechisatie in de werkkamer van ds. Van Veen, via een statige trap naar boven. Tot het moment kwam, dat er een beslissing genomen moest worden over opleiding en toekomst, inclusief de militaire dienstplicht. Onverenigbaar met belijdenis en dopen en dus eigenlijk een afscheid van de Wirdumerdyk. En dan het gebruikelijke traject, zo schrijft Kees, van opleiding, werken, verkering enz. trouwen, kinderen en ouders die trouw hun ding deden in/voor de doopsgezinde gemeente (vader was een tijdlang voorzitter). Bij het afscheid van vader leidde ds. Margje Vlijm de dienst, dat voelde goed. Bij het afscheid van moeder in december 2007 was Harmen Ament aan de beurt en weer voelde het goed. Vanaf dat moment rollen we in het doopsgezinde gebeuren, bekende gezichten en verhalen van vroeger en dus regelmatig op zondagochtend naar de vermaning. In de Oriëntatiekring gebeurt het: Aangeraakt door de Eeuwige! De titel, het boekje, de mensen ... Aangeraakt door wie? wat? waar? Is het een schouderklop of knuffel of gevoel of geloof? Misschien mijn ouders die meekijken van hun wolkje?

5

En dan de Eeuwige: iemand/ iets, die/wat er altijd is, is het een God of de God. Waarom die emotie als we met elkaar ‘ik voel de winden Gods vandaag’, zingen En de kerstmusical, geweldig om te zien ... Ik hoefde alleen maar een brandend kaarsje vast te houden en te zeggen: ‘Ik wil ook een kaarsje zijn’. Die warmte van dat kaarsje voel ik nog, om dat ik me aangeraakt voel door de eeuwige. Tot zover rond de roeping van Kees ... Wat gebeurde er rond het meer van Gennesaret? Is het werkelijk zo anders dan Kees en Nienke ons vertellen in hun verhalen over aangeraakt zijn? Simon, Johannes en Jacobus, zullen ook met hun vaders naar de synagoge zijn gegaan en zogenaamd zo’n liedboekje in de kast hebben staan ... ofwel de psalmen in hun hoofd, zoals psalm 139 over God die ons kent, dieper dan wij onszelf kennen ... maar verder zijn ze getrouwd. Jezus heeft al de schoonmoeder van Petrus genezen ... dus Simon en Jezus kenden elkaar ook al ... Je leven gaat zo zijn gang, maar ineens komt er een ervaring, die alles anders maakt ... Bij Kees en Nienke werd dat het afscheid van zijn ouders, de hernieuwde aanraking met de gemeente en het thuisgevoel dat een heel proces van vragen, nadenken en nieuwe gevoelens rond geloof en vertrouwen op gang bracht.. Bij de roeping rond het meer was het niet een proces van bijna 10 jaar, maar meer een bliksemflits. Het wonder van de vele vissen, na een nacht zonder vangst, zette hun hele wereld op de kop ... Was dat het wonder of was het grootste wonder, dat die ervaren vissers gehoor gaven aan woorden van een timmermanszoon over varen naar diep water op klaarlichte dag. Of zou Simon zo diep geraakt zijn door het onderricht en de woorden, die Jezus vanuit zijn bootje meegaf aan al die mensen op de kant, dat hij zei: ‘Op uw woord zal ik de netten uitzetten..’ Aangeraakt door de Eeuwige (ze zagen Jezus in Goddelijk licht staan!) en waren verbijsterd door de overvloed aan vis! Simon Petrus valt dan op zijn knieën ... Hij gaat bij zichzelf naar binnen en zegt ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens /ik bin in ferkearden-ien’ ... ofwel bij zo’n goddelijke ervaring denk je ... wie ben ik, dat ik dit mag meemaken? Jezus zegt enkel, net als de engelen altijd zeggen: ‘Wees niet bang’. Hij zet daarmee Simon Petrus weer op zijn eigen benen en geeft meteen de woorden mee: ‘Voortaan zal je mensen vangen ... ofwel opvangen, bevrijden uit hun diepste diepte ... Mensen weer nieuwe grond onder de voeten geven, zodat ze opleven en werkelijk leven gaan. Ik kijk dan naar de bloemschikking van Saakje ... De boot waarin we samen zitten, beplakt met kranten over de vele vluchtelingen en alle nieuws dat op ons afkomt ... Het symboliseert de wereld zoals wij hier en nu wonen, ons dagelijks leven. En het is wonderlijk hoe Jezus door het kiezen van andere wegen, mensen roept om uit hun schulp te komen. Het is alsof je, zoals de vissers in het verhaal, van binnenuit geroepen wordt om een andere weg te kiezen door andere accenten te leggen in het leven. Ineens kunnen dingen op hun plek vallen, kan een nieuwe toekomst zich openen ... Zoals bij Nienke die dienst vorig jaar juni over ‘je vertrouwen is je redding’ de puzzel compleet maakte ... Zoals bij Kees die weg heel geleidelijk is gegaan en hij wachtte op Nienke.(Samen één!) Zoals wij allen een eigen weg hebben te gaan in het varen naar dieper water ... De één voelt zich al jong geroepen tot de doop op belijdenis ... in mijn leven ga ik de weg met God! De ander kiest voor allerlei andere dingen in deze wereld vol uitdagingen en gaat pas later de weg naar binnen en komt daarin ook het goddelijke tegen ... waardoor andere accenten ontstaan. Mensen als Petrus vallen op de knieën, uiten zich helemaal en krijgen een concrete roeping. Johannes en Jacobus zijn net zo goed geroepen en gaan ook een totaal nieuwe weg ...

6

In deze doopdienst concentreren we ons op de roeping van Kees en Nienke, hun toevertrouwen aan God en deze geloofsgemeenschap met wie zij zich nu verbinden. Het is een nieuw begin, maar tegelijk was het altijd al ergens aanwezig. We vieren het nieuwe begin vandaag als roeping en merkteken op jullie levensweg! Dank aan God voor nu en de toekomst. Amen * Orgel en trompet Wachet auf Bach * Open ruimte, waarin Kees en Nienke van der Meer-Hoeber toetreden tot onze gemeente * Inleiding op de doop met Gij hebt uw woord gegeven lied 345: 1

* Vragen aan de nieuwe leden van Doopgezinde Gemeente Leeuwarden: Kees en Nienke van der Meer-Hoeber, jullie staan hier te midden van mensen, die samen gemeente willen zijn en Jezus Christus willen navolgen. In jullie belijdenis geef je te kennen dat jullie je thuis voelen bij de manier, waarop wij Gods verbond met mensen en de wereld gestalte proberen te geven; een ieder op unieke wijze en naar eigen mogelijkheden. Jullie ervaren dat samen geloven mensen moed en kracht geeft; jullie zien dat geloven mensen héél kan maken en vertrouwen geeft in toekomst. In dit geloof wil je je gekend en verbonden weten met je zusters en broeders in deze gemeente; die geloven in de liefdevolle God, die mensen tot gemeenschap roept om te leven door- en vanuit de Heilige Geest. Namens alle zusters en broeders wil ik vragen of jullie je eigen geloof willen invoegen in het geloof van deze gemeente, om elkaar wederzijds te verrijken. En ik vraag jullie, beloven jullie trouw en saamhorig te zijn als leden van deze gemeente van Christus en dat jullie samen met anderen dienstbaar wilt zijn aan de wereld waarin je leeft.

7

Kees van der Meer, wat is hierop jouw antwoord? Nienke van der Meer-Hoeber, wat is hierop jouw antwoord? Ik vraag u allen of u uw geloof opnieuw wilt bevestigen ten opzichte van God, van elkaar en van deze broeder en zuster, die vandaag toetreden tot onze gemeente. En ik vraag u allen om hardop te bevestigen dat u Kees en Nienke in uw midden wilt opnemen en met hen de blijdschap van het geloof wilt delen. Gemeente, wat is daarop jullie antwoord? * Gebed om de Heilige Geest, eindigend met het zingen van lied 415: 2

Stort, op onze bede, in hun hart uw vrede,

en vervul hen met de kracht van uw Geest bij dag en nacht.

* Toespraak en doop *Zingen Lied 345: 2 en 3 (staande)

2. Ik ha Jo hearre litten myn wurd op dizze dei, jou dat mei hiel myn libben ik dêrfoar ynstean mei, en dat it út myn dieden foar altyd bliken docht. Wol Jo myn wei sa liede dat elk jo goedens sjocht.

3. God, die uw woord gegeven, uw Zoon gezonden hebt en naar zijn beeld het leven van wie U kent herschept, - wees door uw Geest met allen die hebben – ja- gezegd, dat zij die staan niet vallen. Maak Gij ons trouw en echt.

* Woord van welkom vanuit de gemeente * We luisteren Ken je mij? Trijntje Oosterhuis geïnspireerd op ps.139

Refrein: Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik? Ken je mij? Wie ben ik dan? Weet jij mij beter dan ik? Hier is de plek waar ik woon Een stoel op het water, Een raam waarlangs het opklarend weer Of het vallende duister voorbij vaart Heb je geroepen? Hier ben ik Ik zou een woord willen spreken Dat waar en van mij is Dat draagt wie ik ben, dat het houdt, Ik zou een woord willen spreken Dat rechtop staat als mens

die mij aankijkt en zegt Ik ben jouw zuiverste zelf, Vrees niet, versta mij, ik ben, ik ben Ben jij de enige voor wiens ogen Niet is verborgen van mijn naaktheid Kan jij het hebben, Als niemand anders, Dat ik geen licht geef, niet warm ben, Dat ik niet mooi ben, niet veel Dat geen bron ontspringt in mijn diepte Dat ik alleen dit gezicht heb, geen ander. Ben ik door jou, zonder schaamte, gezien, genomen, door niemand minder? Zou dat niet veel teveel waar zijn?

8

* Voorbeden, stil gebed en we sjonge it Us Heit

* Collecte voor de restauratie van onze kerk Onze vermaning is mooi gerestaureerd, maar nog niet alle rekeningen zijn betaald … We beginnen met zingen zodra de kleinsten terug zijn in de kerk. * Slotlied Ik voel de winden Gods vandaag Doopsgezinde bundel lied 289

2. De tranen die ik heb geweend zijn door Gods wind gedroogd. Ik denk niet meer aan wat voorheen vergeefs ik heb gepoogd. Maar met vernieuwde levensmoed neem ik een vast besluit: Ik voel de winden Gods vandaag en zeil de haven uit. 3. O, laat mij nooit vergeten, Heer, hoe Gij uw liefde toont. Doe mij bedenken hoe Gij wreed met doornen werd gekroond. En, wijze Loods, als ik het waag en weer mijn zeilen hijs. Nu 'k voel de winden Gods vandaag, leidt Gij mij op mijn reis.

3. Jou ús hjoed ús deistich brea en ferjou wat wy misdiene, sa’t ek wy ferjûn ha, Hear, al dy’t skuldich foar ús stiene. 4. Lit oer ús gjin neare nacht, lied ús net yn blyn begearen. binne wy yn duvels macht, Hear, ferlos ús fan ‘e kweade. 5. God fan fier en hein, ús Heit, wûnder heimnis is jo namme, grut yn krêft en hearlikheid, oant yn alle tiden. Amen.

2. Bûch de folken nei jo wet lit jo ryk op ierde komme. byn jo wil ús op it hert en wy sykhelje ferromme.

9

* Zegenbede, beantwoord met

Mededelingen Lezing Leo Fijen Vanmiddag begint om 16.00 uur de lezing van Leo Fijen met als titel: Alles wat me dierbaar is - persoonlijke verhalen over begin en einde van het leven. Elske te Lindert verdiept het geheel met muziek en zang. Toegang € 5,- Iona-zangmiddag Op zondag 21 februari organiseren we een Iona-zangmiddag. Thema: Ga het leven aan. We zingen Keltisch-christelijke liederen o.l.v. Aukje van der Schaaf met pianomuziek van Arjen Nauta e.a. We zingen van 15.00-16.30 uur en na een koffiepauze sluiten we de middag af met een korte viering om 17.00 uur. De leiding is in handen van Wilma Tiemersma en Tjitske Hiemstra. Opgavelijst en flyers liggen achter in de kerk. Wijkbijeenkomst wijk 17 De wijkmiddag van wijk 17 (Trynwâlden, Hurdegaryp, Tytjerk en Burgum) is één week vervroegd. De datum is nu vrijdag 26 februari 15.00 uur i.p.v. 4 maart zoals aangekondigd in het februari nummer van Onderweg. Uiteraard krijgen de leden van wijk 17 nog een schriftelijke uitnodiging met de juiste datum, Restauratie-acties Voor € 10 per stuk zijn er kaarsen met afbeelding van de vermaning te koop t.b.v. de restauratie. Voor hetzelfde bedrag zijn er ook verjaardagskalenders te koop. Doperscafé met Hindrik van der Meer Op zondagmiddag 14 februari komt Hindrik van der Meer als spreker, dichter, zanger en muzikant naar de Doopsgezinde Vermaning in Surhuisterveen, Gedempte Vaart 25. Van der Meer is onder meer bekend van de Friese musical ‘Joazef Master Dreamer en zijn samenwerking met de dichter Eppie Dam. Samen maakten ze 14 kerkelijke liturgiëen. Zijn leven lang is hij al bezig met taal en cultuur. Hij heeft een grote liefde voor het eigene van Friesland, maar gaat zeker niet voorbij aan de rijkdom van andere culturen. Zo is hij altijd nog verbonden met Papoea, het voorheen Nederlands Nieuw-Guinea, waar hij als onderwijzer heeft gewerkt. Met het Kwartettekoar is hij al jaren verbonden als oprichter, en muzikaal begeleider. Met dat koor voerde hij vorig jaar nog in Drachten en Sneek de groots opgezette musical Ruth uit. Aanvang 15.00u. Opgave gewenst via secretaris Henk Dijkstra. themcharry@hotmail.com

Amnesty Lieve mensen, schrijf a.u.b. eens een brief voor een gevangene die geen eerlijk proces krijgt, slecht behandeld of zelfs mishandeld wordt. Daarvoor liggen er dan voorbeeldbrieven klaar voor Indonesië, Saoedi-Arabië en Rusland. Van harte aanbevolen.

Bovenstaande mededelingen vindt u ook op www.dgleeuwarden.org