Dit is geen kookboek

6

description

André Amaro is de meest eigenzinnige culinaire kunstenaar van Nederland. Een van zijn motto’s luidt: zorg goed voor elkaar. En dat is waar dit boek voor is bedoeld. Troostrecepten in tijden van liefdesverdriet en uitbundige recepten voor uitzinnige feesten. Van eenpersoonsgerechten tot maaltijden voor honderden mensen. Daarnaast vertelt André over zijn culinaire avonturen. Zo kookte hij voor de slachtoffers van orkaan Katrina in New Orleans, voor daklozen, maar ook voor bekend Nederland en op grote festivals. Amaro en crew koken vaak in bijzondere, zelfgebouwde keukens. Voor Omroep Brabant maakt hij diverse programma’s. André Amaro (1969), Portugees van origine, 1 meter 50 groot en één brok energie. Hij staat bekend als enfant terrible van de creatieve industrie en is als kok een frisse tegenwind in de wereld van overgewaardeerde ballerina-gerechten.

Transcript of Dit is geen kookboek

Page 1: Dit is geen kookboek
Page 2: Dit is geen kookboek

6 56 4

A rTiSjok k enTA PenA def r e e S T y l e S T A r T e r S

n o d i g

1 b l i k j e A r T i S j o k H A r T e n

1 b o S j e b A S i l i c u m

1 T e e n k n o f l o o k

5 0 g r P e c o r i n o ( i T A l i A A n S e S c H A P e n k A A S )

A P P e l k A P P e r S

2 e e T l e P e l S o l i j f o l i e

b e r e i d i n g

doe alles in de keukenmachine, behalve de kappers, en pureer het tot een smeuïge pasta. garneer de tapenade met de appelkappers.

lekker op de bank, muziekje erbij en een stokbroodje met tapenade. Heerlijk voor een luie zaterdagavond, alleen of met vrienden.

Page 3: Dit is geen kookboek

8 38 2

ocToPuSSyb u n k e r e n u i T z e e

de fransen slaan er honderd keer met een stok op, de galiciërs slaan er met een platte steen vijftig keer op, de Portugezen drogen ze in de zon, de nederlanders… Tja… eh… de nederlander kijk ernaar op de markt, want hij weet niet wat hij ermee aan moet. Hij ziet hoe de chinezen het kopen weet dat die er de heerlijkste gerechten mee maken.vroeger, toen ik een jaar of tien was, ging ik al octopus vangen in cabo espichel, het einde van de wereld, iets ten zuiden van lissa-bon. je kunt octopus het beste vangen met iets wat donker is van-binnen, bijvoorbeeld een oud blik, een aardenwerk pot; inktvissen verstoppen zich graag in donkere holtes. maak er een touwtje aan vast en laat je blik of pot afzinken tot op de bodem van de zee, on-geveer 4,5 meter diep. maak er ook een touwtje aan vast met wat kurk of piepschuim. wacht tot de inktvis in je ‘net’ terecht komt. wat ook goed werkt: keer een afwashandschoen binnenstebuiten en trek die aan. voel nu met deze handschoen onder de rotsen. binnen de kortste keren heb je er een te pakken of heeft een inktvis jou te pakken! je voelt het beest als een krioelende, zachte massa om je hand kruipen en je voelt ook hoe de zuigknappen zich vastzuigen. geen paniek, je trekt de afwashandschoen uit, over de inktvis heen en je hebt hem gevangen. een levende octopus kan je in water bijna niet vasthouden. wel stoer!

n o d i g / 4 P e r S o n e n

1 o c T o P u S vA n 1 k g

1 b o l k n o f l o o k

1 H A lv e v e n k e l

2 S PA A n S e P e P e r S

1 H A n d j e k A P P e r T j e S

1 / 2 u i

2 r o d e PA P r i k A’ S

f l e S c H A r d o n n A y

b e r e i d i n g

gril de octopus op een bakplaat op hoog vuur, strooi er lekker veel zout en peper op. blus af en toe met witte wijn en draai hem regelmatig om. verwarm de oven voor op 180 graden.Snij alle ingrediënten in grove stukken. leg de octopus in een ovenschaal, doe de in stukken gesneden groenten en kruiden erbij en schenk er de resterende witte wijn bij. gaar de octopus gedurende 2 uur in de oven, de wijn is dan ingekookt en de octopus is mals en heerlijk bij nog een fles chardonnay.

Page 4: Dit is geen kookboek

m A r i Av e r e r i n g m e T e e n k n i P o o g

1 3 31 3 2

Page 5: Dit is geen kookboek

1 3 91 3 8

bou w je eigen Hou Tge STookTe ov enk o k e n o P v u u r

1 3 8

Hou Tge STookTe ov enk o k e n o P v u u r

1 3 9

bou w je eigen Hou Tge STookTe ov enHou Tge STookTe ov en

Page 6: Dit is geen kookboek

1 8 8

TrooST voedSel

‘Haar lichaam zat weliswaar keurig op haar stoel, maar er was geen teken van leven in haar ogen te bespeuren. Het leek wel alsof haar hele wezen, door een vreemde scheikundige reactie, was overgegaan in de rozensaus, in de kwartels, in de wijn en in iedere geur van het eten. Op die manier drong ze het lichaam van Pedro binnen, zinnenstrelend, geurig, warm en uiterst sensueel.’

man, o man, wat heeft die vrouw geleden, deze Tita, laura esquivel’s kokkin in haar boek Como agua para chocolate oftewel Rode rozen en tortilla’s. Toen ik dat boek jaren geleden had gelezen, heb ik mijn moeder gevraagd of zij er enig idee van had waar ik verwekt was. ze kon het me niet vertellen maar iets zegt me, dat mijn ouders mij ergens, op een houten aanrecht in een keuken van mijn familie in zuid-Portugal, verwekt hebben, terwijl ze elkaar ‘opvraten’ van liefde en verlangen. de potten olijfolie, ingemaakte citroenen en vies bestek vielen op de grond terwijl ik in de maak was… nee, volgens mijn moeder gaat mijn fantasie met me op de loop. maar dan blijft het voor mij een raadsel waarom ik zo bezeten ben van eten, koken en symboliek.

1 8 9