Voor dr. Johan Vijgen, cardioloog op de afde-

ling elektrofysiologie, is de titel een erken-

ning van de expertise die men heeft verwor-

ven op vlak van voorkamerfibrillatie. “In 2002

zijn we als één van de eersten in België be-

gonnen met ablaties. We hebben de hele evo-

lutie op de voet gevolgd en continu nieuwe

technieken opgepikt en toegepast. Het blijft

een ingreep met risico’s (zie kader), maar er

zijn heel wat technische vernieuwingen door-

gevoerd waardoor de resultaten en de veilig-

heid een stuk verbeterd zijn. Toch is de erva-

ring van de operator en het aantal ingrepen

dat hij of zij uitvoert enorm belangrijk, zoniet

het belangrijkste!”

nieuw cathlabHet Jessa Ziekenhuis voert een honderdtal

ablaties per jaar uit. Daarvoor beschikte de

afdeling elektrofysiologie al over een volledig

uitgerust cathlab, maar sinds oktober vorig

jaar is daar een tweede, nog gebruiksvrien-

delijkere zaal bijgekomen. “Het is de eerste

zaal in Europa die op dergelijke manier ge-

bouwd is”, legt dr. Vijgen uit. “De nieuwste

technologieën zijn er volledig geïntegreerd

met analysesystemen voor de signalen van

het hart en een 3D-mappingsysteem. In de

tip van de katheter zit GPS-technologie. Die

informatie wordt gecorreleerd met de CT-scan

van de patiënt en zo krijgen we een perfect

beeld van de anatomie van het hart. De ef-

ficiëntie en veiligheid van de procedure stij-

gen hierdoor aanzienlijk. Dit alles is trouwens

volledig geïntegreerd met de radiologie: alle

ELECTROfySIOLOGIE

Dienst elektrofysiologie is Center of Excellence

JESSALINEA10

Hamburg, Leipzig, Milaan, Londen, ... Slechts een tiental Europese zie-

kenhuizen hebben een Center of Excellence Electrophysiology, een

titel uitgereikt door de firma St. Jude. Het Jessa Ziekenhuis behoort

sinds kort tot die selecte groep. In het nieuwe cathlab van het Jessa

Ziekenhuis - door St. Jude the lab of the future genoemd - kunnen

artsen van over de hele wereld life ablaties komen meevolgen.

De electrofysiologen van het Jessa Ziekenhuis: vlnr: dr. Joris Schurmans, dr. Pieter Koopman, dr. Dagmara Dilling en dr. Johan Vijgen.

data worden op één groot, interactief scherm

weergegeven. Ook dat scherm is uniek in Eu-

ropa. Ons nieuwe cathlab wordt dan ook ‘the

lab of the future’ genoemd. Duitsland volgt

ons voorbeeld en ook in de VS is men met

demo’s bezig.”

life casesHet team elektrofysiologie bestaat uit vier

artsen – dr. Johan Vijgen, dr. Dagmara Dilling,

dr. Pieter Koopman en dr. Joris Schurmans –

en vier gespecialiseerde verpleegkundigen,

die zich constant bijscholen. Om hun exper-

tise door te geven, organiseert het team

driemaal per jaar life cases van de implanta-

tie van een defibrillator. Artsen uit Europa en

het Midden-Oosten komen deze procedure

dan mee volgen in het auditorium. Het is een

interactief proces, waarbij ze continu in ver-

binding staan met de uitvoerende artsen en

zo vragen kunnen stellen tijdens de ingreep.

Later dit jaar worden ook life cases van abla-

ties gepland.

JESSALINEA 11

stAp 1: heeFt De pAtiënt bloeDverDunners noDig oF niet?

deze stap kan alvast door de huisarts worden uitgevoerd. het al dan niet opstarten van

anticoagulatie is immers niet afhankelijk van het type voorkamerfibrillatie, maar wel van de

risicofactoren van de patiënt. deze zijn te bepalen aan de hand van de chA2dS2-vaSc-score.

stAp 2: KAn De voorKAmerFibrillAtie blijven bestAAn?

Een minderheid van de patiënten – zo’n 5 tot 10% - verdraagt de voorkamerfibrillatie heel

goed. In dat geval kan de voorkamerfibrillatie blijven bestaan.

stAp 3: hoe het sinusritme herstellen?

Wordt de voorkamerfibrillatie niet goed verdragen, dan moet het sinusritme hersteld worden.

Hiervoor is er keuze tussen medicamenteuze therapie, eventueel aangevuld met elektrische

reconversie, en ablatie. Patiënten die ondanks de medicamenteuze therapie gemakkelijk

hervallen of patiënten met paroxysmale voorkamerfibrillatie komen in aanmerking voor een

ablatie. Deze procedure wordt vooral uitgevoerd bij jonge, actieve patiënten die frequent

geïnvalideerd worden door enkele uren voorkamerfibrillatie. Voorkomende klachten: snelle,

onregelmatige hartkloppingen en kortademigheid bij inspanningen. bij patiënten met lang-

durige persisterende voorkamerfibrillatie of voorkamerfibrillatie ten gevolge van hartfalen

of kleplijden, is ablatie niet aangewezen. Deze patiënten worden medicamenteus behandeld.

herstelKAnsen:

- 70% kans op herstel en behoud van het sinusritme bij een eerste ingreep

- 85% kans op herstel en behoud van het sinusritme bij een tweede ingreep na enkele

maanden

risico’s:

- Klontervorming: risico wordt beperkt door 3 weken voor en na de ingreep bloedverdun-

ners te laten innemen (controle door de huisarts).

- perforatie aan het hart: risico wordt sterk beperkt door een ct-scan bij elke patiënt en

door de 3d-reconstructie van het hart.

- ulcus of erosie van de slokdarm: doordat de slokdarm op het linkeratrium ligt, kan

deze tijdens de ablatie mee opgewarmd worden. dit risico wordt beperkt door de slokdarm

aan te duiden met een katheter.

De behAnDeling vAn voorkAMErFibrillAtiE

herstelKAnsen En risico’s vAn EEn AblAtiE