Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

36
Personeelsmagazine Jessa Ziekenhuis mei | juni ‘11 Jaargang 2 - nummer 9 van a tot z Hectische tijden voor spoedgevallendienst Jessa's Midsummer Party Prinsenpaar bezoekt campus SU JESS! Roparun

description

Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Transcript of Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Page 1: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

startschot Jessa Ziekenhuis

Per

sone

elsm

agaz

ine

Jess

a Zi

eken

huis

mei

| ju

ni ‘

11

Ja

arga

ng 2

- nu

mm

er 9

van a tot z

Hectische tijden voor spoedgevallendienst

Jessa's Midsummer Party

Prinsenpaar bezoekt campus SU

JESS!

Roparun

Page 2: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

2We vinden het allemaal vanzelfsprekend dat we een hoge

kwaliteit van zorg verstrekken en dat we de patiënt hierin

centraal stellen. Maar toch moeten we er continu over

waken dat de patiënt deze zorg ook effectief zo ervaart.

Vooral in een fusieproces waarbij diensten samensmelten

en verhuizen, is extra waakzaamheid op dit vlak zeker

geen overbodige luxe.

De afgelopen maanden hebben we als ziekenhuis een

belangrijke stap gezet in het fusieproces van onze kern-

diensten. De spoedgevallendienst kreeg de aartsmoeilijke

taak om als pionier dit proces in gang te zetten. Ook als ziekenhuis hebben we uit

deze fusie heel wat geleerd. Het is nu eenmaal hallucinant wat er allemaal bij komt

kijken om de verhuis van een ziekenhuisafdeling en de impact daarvan op de rest van

de organisatie in goede banen te leiden. Daarom is er de afgelopen maanden vanuit

zorg- en ondersteunende diensten heel wat denkwerk verricht om te komen tot een

geïntegreerde, dienstoverschrijdende manier om de verhuis van diensten aan te pak-

ken. Dit resulteerde intussen in een zeer goed en uitgebreid overzicht van wat er al-

lemaal dient te gebeuren, welke zorg- en ondersteunende diensten hierbij betrokken

zijn, wie er aanspreekpunt is voor wat, enz. In totaal vergt de verhuis van een dienst

minimum 165 acties! Het gaat dan om allerhande praktische aspecten, maar daar-

naast moet er ook oog zijn voor het integratieproces binnen diensten. Verandering

ondergaan is immers voor niemand gemakkelijk. Daarom voorziet het ‘verhuispakket’

ook een aantal tools die diensten naar willekeur kunnen inzetten om dat integra-

tieproces een duwtje in de rug te geven. En om hen in het hele traject nog beter te

begeleiden, willen we in de nabije toekomst een verhuiscoördinator aanstellen. Een

vlotte verhuis en integratie van diensten is immers essentieel om de goede kwaliteit

van zorg permanent te kunnen garanderen. Een punt dat NIAZ, de organisatie die ons

ziekenhuis in november komt doorlichten, ook al heeft aangestipt.

Een ander punt waar NIAZ van uitgaat, is dat processen en procedures goed uitge-

schreven en steeds up-to-date zijn. Het uitschrijven van processen is inderdaad een

basisvoorwaarde voor een kwalitatieve zorg. Maar hier stopt het verhaal natuurlijk

niet. Medewerkers moeten de procedures ook effectief kennen en de meest recente

versie gemakkelijk kunnen terugvinden. Ook daar hebben we de afgelopen maanden

een mooie stap gezet met de lancering van JessaZorgnet.

Met de verhuis van een aantal diensten en de externe NIAZ-audit in het verschiet,

belooft het najaar al even druk te worden als de afgelopen periode geweest is. Maar

vooraleer we die nieuwe uitdagingen met volle moed aanpakken, wil ik graag ieder-

een eerst een heel prettig en ontspannend verlof toewensen. Geniet ervan, het is je

van harte gegund!

Rudi Pluymers

Adjunct algemeen directeur

Directeur bedrijfsvoering

Column

Patiënt als middelpuntvan kwalitatieve zorg

2

Redactie:Luc Colla, Erna Desiron, Miranda Follong, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Christa Meekers, Eddy Reners, Katrien Vangrunderbeeck, Gilberte Vrancken, Lieve Verbiest, Nadine Willems en Brigitte Celis

Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis

Verantwoordelijke uitgever:Dr. Yves Breysem, Jessa Ziekenhuis, maatschappelijke zetel: Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt

Werkten ook mee aan dit nummer:Rudi Pluymers, Johan Coppens, Luk Celus, Dominique Leurs, Pieter Willems, Dirk Copermans, Tom Geuns, Maarten Provo, Sabine Devooght, Karen Dilissen, Christa Leenders, Anja Scheelen, Sonja Reckers, Hilde Goossens, Thijs Nelis, C1 campus SA, geriatrie campus SA, CCU, JOZ-senioren, Annick Germeys

Op de cover:prins Filip, prinses Mathilde en dr. Joyce Steenberghs

Jessa & Veelbelovend

2

mei

| ju

ni ‘

11

Column

Page 3: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Van revalidatiecampus naar referentiecentrum

Prinsenpaar bezoekt campus SU Spoedgevallendienst

Roparun 4 8 14 18

Jessa & Veelbelovend

Onthaal nieuwe medewerkers

Sabine Devooght is topsporter badminton

Mobiliteitsdagen

Jessa's Midsummer Party

612222728

Page 4: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

4

“Vóór de fusie van het Salvator- en het St.-

Ursulaziekenhuis in 1996, was SU een acuut

ziekenhuis met 110 bedden. Na de fusie werd

volop de kaart getrokken om op deze campus

een revalidatiecentrum uit te bouwen, maar

ook om de poliklinische activiteiten voor de

brede regio Herk-de-Stad te behouden,” blikt

Johan Coppens terug. “Op dat ogenblik had-

den we weinig of geen ervaring op het vlak

van revalidatie. We hebben dan een aantal

sleutelpersonen van de UZ Leuven, campus

Pellenberg, uitgenodigd voor een informatie-

avond en zijn met dr. Steenbergs en dr. Grisar

beginnen te werken aan een visie en concept

voor onze revalidatiecampus. Vier hoofdver-

pleegkundigen, waaronder ikzelf, hebben

toen ook een opleiding revalidatieverpleeg-

kunde in Pellenberg gevolgd.”

Permanente bijscholingBegin 2004 startte campus SU met de eerste

reva-afdeling van 22 bedden. In hetzelfde

jaar opende ook reva 2 de deuren. Johan:

“Niet simpel, want al onze verpleegkundi-

gen waren gewoon te denken in termen van

diagnosestelling en behandeling en waren

ook zo opgeleid. Dus zijn we gestart met

een intern bijscholingsprogramma specifiek

voor revalidatie. Tegenwoordig zijn bijna al

onze verpleegkundigen bijgeschoold in reva-

lidatieverpleegkunde. Ieder jaar volgen een

4-tal medewerkers de opleiding in Pellenberg.

Daarnaast bieden we intern zelf 5 opleidings-

modules aan, waar bijvoorbeeld ook verpleeg-

kundigen van de thuiszorg aan deelnemen.

Een belangrijk aspect in deze job is het revali-

dant- en familie-georiënteerd zijn, eerder dan

het verpleegtechnische.”

Eén Jessavisie op revalidatieSinds april 2008 beschikt de revalidatiecam-

pus over drie volledige afdelingen revalidatie.

Dit is samen goed voor 70 bedden, waaronder

een comacentrum van 5 plaatsen. Daarnaast

is op campus SU ook een ambulant revali-

datiecentrum gevestigd waar iedere week

35 tot 45 revalidanten één of meer sessies

volgen, een polikliniek en een geriatrische af-

deling. Deze laatste verhuist op termijn naar

campus SA. Daarna krijgt de revalidatieafde-

ling van campus VJ (C7) haar plaats binnen

campus SU. “De verhuis van C7 is voorzien

voor eind 2012 maar we zijn nu al samen

bezig met de voorbereidingen,” vertelt Johan.

“De organisatie van een revalidatiecentrum

met een apart leefgedeelte en een aparte

therapieblok is uiteraard anders dan die van

een afdeling in een acuut ziekenhuis. Daar

is de therapie immers op de afdeling inge-

bouwd en stromen patiënten vanuit andere

verpleegafdelingen door. Op praktisch vlak

zien we dus verschillen, maar wat visie en

revalidatieconcept betreft zitten we volledig

op dezelfde golflengte. En dat is uiteraard

veruit het belangrijkste. De uitdaging voor

de toekomst is om ons centrum samen verder

uit te bouwen tot een referentiecentrum voor

revalidatie.”

De mens in zijn totaliteitIn het revalidatiecentrum worden vooral reva-

lidanten met niet-aangeboren hersenletsels

behandeld. Johan: “We helpen hen om de li-

chamelijke en geestelijke vermogens die ze

nog hebben, te ontplooien. Het doel is een

maximale autonomie en zelfredzaamheid zo-

dat ze zo goed mogelijk kunnen functioneren

in hun eigen leefomgeving en in de maat-

schappij. Van in het begin hebben we hiervoor

gewerkt vanuit het ‘gevolgen model’: iedere

aandoening of stoornis geeft aanleiding tot

beperkingen en iedere beperking geeft mo-

gelijk participatieproblemen. We proberen dit

telkens te vertalen naar het activiteitenni-

veau. Voor de revalidant betekent dit: wat kan

ik nog, wat wil ik doen en hoe kan ik dat doen?

Het gaat hierbij niet alleen om lichamelijke

aspecten, maar om de hele mens. We houden

dus ook rekening met psychisch-emotionele

aspecten zoals angst, depressie en gedrags-

veranderingen en met sociale aspecten zoals

de gevolgen voor het werk, de relatie binnen

het gezin, enz... We noemen dat het bio-psy-

cho-sociaal model.”

VertrouwenspersoonIedere revalidant wordt bij opname aan een

vaste revalidatie-arts en een coördinerend

verpleegkundige toegewezen. “Onze drie

revalidatie-artsen werken ieder met een ei-

gen referentieteam. De coördinerende ver-

pleegkundige speelt in dit geheel de rol van

coördinator en vertrouwenspersoon. Door die

oor heel wat medewerkers van het Jessa Ziekenhuis –vooral van campus VJ- is de campus in Herk-de-Stad eerder onbekend terrein. Uiter-aard is geweten dat hier een revalida-tiecentrum ingericht is. Maar wat dit precies inhoudt, is soms minder duide-lijk. In dit nummer laten we graag zorg-manager Johan Coppens een algemeen beeld van campus SU schetsen. Ook in de volgende nummers zal de werking op campus SU regelmatig aan bod ko-men. Kwestie van elkaar wat beter te leren kennen.

V

mei

| ju

ni ‘

11

Campus SU: Van revalidatiecampus tot referentiecentrum voor revalidatie

Page 5: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

5

mei

| ju

ni ‘

11

vertrouwensband met de patiënt komt vaak in-

formatie naar boven die belangrijk is voor het

revalidatieverloop en die anders verloren gaat.”

Eigen taalMaar hoe communiceer je nu op een duidelijke

manier over al die disciplines heen? “Je hebt

inderdaad nood aan een duidelijke taal rond re-

validatie,” beaamt Johan. “Daarvoor gebruiken

we het SAMPC-model. Deze letters staan voor:

Somatisch aandachtsveld, Activiteiten dage-

lijks leven (ADL), Maatschappelijk functione-

ren, Psychisch functioneren en Communicatie.

Iedere zorgverstrekker brengt telkens verslag

uit onder deze rubrieken. Ook de verslagen

die naar de huisarts gaan, zijn op deze manier

opgebouwd. Verder gebruiken we op de team-

besprekingen een gestandaardiseerde riedel

die door de verschillende disciplines vooraf

ingevuld wordt. Concreet betekent dit dat we

afgesproken codes per discipline gebruiken

waardoor alle teamleden in één oogopslag de

status van de revalidant kunnen inschatten.”

Sterk multidisciplinairDat hier sterk multidisciplinair gewerkt wordt,

is intussen duidelijk. Naast de multidisciplinai-

re behandeling is er ook veel multidisciplinair

overleg onder meer binnen het wekelijkse

opnameteam en de wekelijkse teambespre-

king per patiënt. Daarnaast is er, afhankelijk

van de noden, regelmatig een ronde tafelge-

sprek met de revalidant en de familie. “Daarbij

zijn ook de huisarts en thuiszorg betrokken.

Tijdens het ronde tafelgesprek komen items

aan bod zoals de stand van zaken, afspraken

over de behandeling, revalidatiedoelstellin-

gen, hulpmiddelen en aanpassingen die thuis

moeten gebeuren.”

Revalidant als partnerHet revalidatiecentrum beschouwt de revali-

dant als partner in de revalidatie. “We willen

zoveel mogelijk vertrekken vanuit de persoon-

lijke behoeften en wensen van de revalidant

en ruimte geven voor vragen of opmerkingen.

Zowel het ‘dagboek’ dat iedere revalidant bij

opname krijgt als de vertrouwensband met

de coördinerende verpleegkundige, nodigen

hiertoe uit. Patiëntgericht en patiëntgestuurd

werken we al langer, maar we streven ook

naar ‘patiëntonderhandelde’ zorg door revali-

danten echt inspraak te geven. Al formuleren

we wel vanaf de opname duidelijk welke doel-

stellingen haalbaar zijn naar herstel toe. Op

die manier geven we geen valse hoop.”

Thuis in de stadCampus SU onderhoudt een prima relatie met

het stadsbestuur van Herk-de-Stad. “Uit de

samenwerking met de stad zijn al heel wat

reva-vriendelijke initiatieven voortgevloeid,”

beklemtoont Johan. “We gaan bijvoorbeeld

regelmatig met onze revalidanten naar de

rolstoeltoegankelijk gemaakte markt, de

sporthal, bib of de supermarkt. Voor de uit-

bouw van onze therapietuin hebben we ook

ondersteuning gekregen vanuit de stad. Wij

van onze kant stellen de therapietuin ter be-

schikking van de senioren voor hun activitei-

ten. Ook met de St. Martinusscholen hebben

we een heel goede samenwerking. Tijdens de

inleefdagen komen er bijvoorbeeld leerlingen

van de school enkele dagen meedraaien. Al

deze initiatieven helpen onze revalidanten bij

hun re-integratie in de maatschappij.”

Enkele cijfers• Mei 2011: 70 revalidatiebedden

--> eind 2012: 90 revalidatiebedden

• Aantal opnames voor revalidatie in 2009: 433

• Ligdagen revalidatie in 2009: 21.437

• Gemiddelde verblijfsduur revalidanten: 1,62 maand

• Aantal medewerkers: 45 VE verpleegkundigen, 24 VE paramedici,

2,5 VE revalidatieartsen

Campus SU: Van revalidatiecampus tot referentiecentrum voor revalidatie

Page 6: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

6

mei

| ju

ni ‘

11

E ind maart stapten 13 dynamische, ambitieuze medewerkers uit ons ziekenhuis –samen met hun mascotte Willy- in het traject ‘Jessa & Veelbelovend’. Dit ontwikkelingstraject richt zich op bachelors en masters die de ambitie hebben om door te groeien in onze organisatie. De bedoeling is hen te begeleiden in hun persoonlijke ontwikkeling en in het opnemen van nieuwe verantwoordelijkheden. Het traject startte alvast schitterend met een zeer geslaagde ‘mini-tweedaagse'. Intussen zijn er ook enkele workshops achter de rug.

De begeleiding van de deelnemers ligt in han-

den van Dirk Copermans, manager ontwikke-

ling en opleiding, en Pieter Willems, manager

proces- en projectwerking. “Via dit traject wil-

len we de deelnemers de kans geven om be-

ter zicht te krijgen op zichzelf en inzichten te

verwerven rond leiderschap en hun kwalitei-

ten. Zo kunnen medewerkers gerichter wer-

ken aan hun sterke en minder sterke kanten.

Belangrijk als je eventueel wil doorgroeien

naar een leidinggevende of een verdiepende

functie,” legt Dirk Copermans uit. “Naast het

luik ‘persoonlijke ontwikkeling’ maken we de

medewerkers ook vertrouwd met methodie-

ken voor project- en procesdenken,” voegt

Pieter eraan toe. “Iedere deelnemer krijgt bij-

voorbeeld de kans om dienst- en ziekenhuis-

projecten uit te voeren. Hiervoor werken ze

nauw samen met collega’s, diensthoofden en

management.”

Buddy’sOm ‘Jessa en Veelbelovend’ optimaal te star-

ten, vertrokken de 13 deelnemers op 31

maart richting Lustin voor een door Outward

Bound professioneel opgezette mini-twee-

daagse. “Dit startweekend is uiteraard be-

doeld om elkaar te leren kennen en meteen

al een groep te vormen. Maar daarnaast leren

de groepsleden er ook in een veilige, open

sfeer inzicht te krijgen in zichzelf, feedback

te geven in de groep, enz...,” legt Dirk uit. “De

deelnemers kiezen ook een ‘buddy’ binnen

de groep. Zo hebben ze gedurende het hele

traject iemand waar ze snel terecht kunnen.”

Op maat van de groepHet traject Jessa & Veelbelovend loopt over

een periode van een jaar en omvat een 25-

tal dagen. Naast teambuilding, workshops,

projectwerk,... in groep, krijgen de deelnemers

ook eenmaal per maand individuele begelei-

ding. Pieter: “Voor de workshops proberen

we zoveel mogelijk op maat van het individu

en de groep te werken en het zo interactief

mogelijk te maken. Zo vragen we bijvoorbeeld

telkens enkele van de deelnemers om de dag

mee in te vullen en zelf workshops te geven.

Iedereen van de groep krijgt ook de opdracht

een mentor in huis te zoeken, iemand die hen

feedback kan geven en kan helpen nadenken

over hun functioneren.”

Drie projectenElke deelnemer start binnen ‘Jessa en Veel-

belovend’ eerst met een klein project. Later

volgt een wat groter dienstgebonden project.

Het laatste half jaar van de opleiding staat

er een ziekenhuisbreed groepsproject op het

programma. De keuze van de projecten ge-

beurt in samenspraak met het diensthoofd of

het zorgclustermanagement. Op die manier is

er steeds een link met het beleidsplan van de

dienst en de doelstellingen van de organisatie.

Opleidingstraject ‘Jessa en veelbelovend’kent goede start

Tot nu toe vind ik ‘Jessa & Veelbelovend'een echte aanrader!

“"

Page 7: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

7

mei

| ju

ni ‘

11

Twee van de deelnemers zijn kinesist Tom

Geuns en spoedverpleegkundige Maarten

Provo. Net als hun andere collega’s kregen ze

bij hun kandidatuurstelling een ‘screening’. Dit

gebeurde via een zelf-assessment en een ge-

sprek met Dirk Copermans en directeur P&O

Karel Bosmans. Hierin werd gepeild naar hun

motivatie en moesten de kandidaten zelf ook

met een actievoorstel komen.

Sterk praktijkgerichtOver zijn eerste ervaringen binnen ‘Jessa &

Veelbelovend’ is Tom alvast enthousiast. “Ik

heb vroeger ook al een opleiding Lean Six

Sigma gevolgd. Heel interessant, maar eer-

der theoretisch en voor mij qua statistiek

ook vrij moeilijk. Dit traject bevat uiteraard

ook theorie, maar is tegelijkertijd sterk prak-

tijkgericht. Waarom ik me hiervoor heb inge-

schreven? Noem het maar een persoonlijke

verrijking, een manier om me verder te ont-

wikkelen.” Ook Maarten is gemotiveerd aan

‘Jessa & Veelbelovend' begonnen. “De reden

van deelname is voor iedereen anders,” stelt

hij. “Het is inderdaad een persoonlijke verrij-

king, maar ik zie het ook als opstapje om later

door te groeien in de organisatie.” Ook Maar-

ten is tevreden over het hoge praktijkgehalte.

“Tijdens de workshops pik je meteen tal van

praktische tips op voor de uitwerking van je

eigen project. Door de projecten in groep te

bespreken, leer je ook van elkaar en krijg je

een soort kruisbestuiving.”

3 projectenMaarten en Tom werken intussen aan hun

eerste project. “Door de samenvoeging van

de spoedgevallendiensten en de talrijke en

snelle veranderingen die dit meebrengt, is

het bij ons op spoed niet altijd meer duidelijk

welke regelingen, werkafspraken e.d. gelden,”

legt Maarten uit. “Daarom ben ik voor mijn

eerste project bezig met al die dingen eens

op een rijtje te zetten. Tom werkt intussen

aan een overzichtsfiche voor revalidatieafde-

ling C7 waarin alle paramedici klinimetrische

gegevens noteren. “Hierdoor is er in C2M

een beter overzicht van de toestand van de

patiënt beschikbaar,” legt hij uit.

Geslaagde tweedaagseOok de introductietweedaagse was volgens

onze collega’s een zeer geslaagd initiatief.

Maarten maakte hierover een beknopt verslag

(zie verder). “We zijn niet met 13, maar met

14 vertrokken,” lacht hij. “Onze mascotte Willy

heeft tijdens de hele tweedaagse zeker een

hoofdrol gespeeld.” Beiden benadrukken dat

de tweedaagse een echte groep van hen heeft

gemaakt. “Ik heb het gevoel dat we in die twee

dagen meer geleerd hebben dan anders in een

maand,” vertelt Tom. “Tot nu toe vind ik ‘Jessa &

Veelbelovend' een echte aanrader!”

Enthousiaste deelnemers

De groep

Een kort reisverslag

Jess! verschalkte de groep ‘Jessa & Veelbelovend’ voor de foto tijdens

een van hun workshops.

Op de foto zie je vlnr.: Maarten Provo, Pieter Willems, Tom Geuns,

Alessandra Loiacono, Caroline Van Buggenhout, Lieve Bollen met mas-

cotte Willy, Brenda Thielen, Annelies Hermans, Anne-Sofie Colson, Dirk

Copermans, Lieve Reumers, Katrien Bijnens, Wendy Monten en Maarten

Bossuyt. Ontbreekt op de foto: Linde Lurquin.

Met zijn veertienen vertrokken ze op een regenachtige donderdag, bestemming

onbekend, behalve voor Google. Jessa, veelbelovend en op de verkeerde trein

overgestapt. Al quizzend richting Lustin waar het plateau hoger is dan de straat,

is Jessa een nieuw wasproduct, ziekenhuis of de laatste Mora-snack?

Gedropt in volle donker met zaklamp, kompas en kaart, klauterend over prikkel-

draad, langs lianen en rivieren, door bossen en over bergen of gewoon langs de

straat met toekomstige BBQ kandidaten Dirk en Pieter.

Vindingrijk en moedig als zij waren over woeste rivieren met krokodillen gevuld,

geblinddoekt huizen bouwend, moedig balancerend op grote hoogten, in team

grensverleggend, onoverwinnelijk. Zichzelf ontdekt, het team heruitgevonden,

'n strijder vermist ... veelbelovend huiswaarts zonder verkeerde overstap of ver-

traging.

Page 8: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

8

mei

| ju

ni ‘

11

Prinsenpaar bezoekt

revalidatiecampus St.-Ursula p woensdag 15 juni hebben prins Filip en prinses Mathilde onder massale pers-belangstelling een bezoek gebracht aan onze revalidatiecampus St.-Ursula in Herk-de-Stad. Het werd een mooi en hartverwarmend bezoek, met een erg geïnteresseerd prinsen-paar. Voor de dokters, medewerkers en revalidanten op campus St.-Ursula was het alvast een geweldige ervaring.

O

Page 9: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Na een eerste handdruk door gouverneur

Reynders en burgemeester Pauly, mocht

voorzitter Willem Descamps als gastheer het

prinsenpaar officieel welkom heten. In het re-

validatieblok op de derde verdieping ontving

prinses Mathilde bij aankomst een boeket

bloemen uit handen van Steve Orens, rolstoel-

atleet en peter van de campus St.-Ursula.

Daarna volgde de officiële voorstelling van de

Jessa-delegatie die ons ziekenhuis vertegen-

woordigde.

OefenzaalIn de oefenzaal Activiteiten Dagelijks Leven

(ADL) mochten revalidatiearts dr. Joyce Steen-

berghs en hoofdparamedicus Marc Michielsen

de rol van gastvrouw en gastheer overnemen.

Ze vertelden het prinsenpaar vakkundig over

het hoe en het waarom van ADL-training.

Hierbij leren revalidanten in een reëel nage-

bouwde keuken en thuissituatie terug da-

gelijkse handelingen zoals koken, de afwas

doen, het huishouden verzorgen, …

Twee revalidanten waren onder begeleiding

van de ergotherapeuten bezig met het oefe-

nen van hun vaardigheden in de keuken.

Daarbij maken ze ook gebruik van CIMT (Con-

strained Induced Movement Therapy). Dit is

een vorm van therapie om patiënten met een

halfzijdige verlamming ten gevolge van een

niet-aangeboren hersenletsel te trainen. De

niet-aangedane hand wordt uitgeschakeld

met een handschoen, zodat de aangedane

hand gedurende twee weken zes uur per dag

intensieve training krijgt.

mei

| ju

ni ‘

11

9

Page 10: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

10

mei

| ju

ni ‘

11

en revalidanten. De achtergrond van prinses

Mathilde als logopediste maakte het voor

haar wellicht extra interessant om in te gaan

op een aantal specifieke aspecten van de lo-

gopedie.

Massale belangstellingOm het bezoek af te ronden eindigden prins

Filip en prinses Mathilde in het cafetaria. Daar

schuifelden ze langzaam door een haag van

revalidanten, medewerkers en geïnteresseer-

den die massaal waren opgekomen. Ze namen

uitgebreid de tijd om handen te schudden en

links en rechts een kort praatje te maken met

het enthousiaste publiek. Buiten stonden de

kinderen van basisschool Herckerhof en van

basisschool Sint-Martinus Filip en Mathilde

nog op te wachten. Ze overstelpten het prin-

senpaar als afscheid met tekeningen.

Exact één uur na aankomst was het bezoek

aan campus St.-Ursula afgelopen en zette de

prinselijke colonne zijn tocht in Limburg ver-

der met een bezoek aan het natuurgebied

Gerhagen in Tessenderlo en een werkverga-

dering met de Limburgse Reconversie Maat-

schappij (LRM).

Hoofdparamedicus Marc Michielsen van campus SU was één van de medewerkers die het

prinsenpaar mocht rondleiden en uitleg geven. "Het is fijn dat we ons verhaal eens een

keer kunnen doen en dat de revalidatiepatiënten in de belangstelling staan door het be-

zoek van prins Filip en prinses Mathilde. Het prinsenpaar was oprecht geïnteresseerd in

onze werking en stelde heel gerichte vragen. Ik hoop dat we hun iets hebben kunnen bij-

brengen. We blijven in elk geval met een heel positief gevoel achter."

Revalidant Willy Haegeman is een goede maand geleden gestart met revalidatie op cam-

pus St.-Ursula, nadat hij getroffen was door een bloedklonter op zijn hersenen. "Ik volg hier

nu dagelijks therapie en mijn toestand gaan zienderogen vooruit," zegt hij. Willy was in de

oefenzaal bezig met het kuisen van groenten en het maken van soep, dagelijkse vaardig-

heden die opnieuw aangeleerd worden. "Prinses Mathilde vroeg geïnteresseerd naar mijn

gezondheidstoestand en ook naar mijn familie en de situatie thuis. Het prinsenpaar was erg

geïnteresseerd om te horen wat we hier leren doen, om thuis opnieuw optimaal te kunnen

functioneren."

LogopedieVervolgens ging het prinselijk bezoek naar

de tweede revalidatiezaal. Hier gaven dr.

Ryckaert (NKO-arts) en Louisette Raymaekers

(Logopedie) uitleg over slikrevalidatie en een

demonstratie van FEES (Fiberoptic Endosco-

pic Evaluation of Swallowing). Met een spe-

ciaal toestel brengen ze de slikfunctie in

beeld. Op basis van de digitale slikfilm ziet

men de huidige sliksituatie en kunnen artsen

en paramedici bij herhaalde afname in de tijd

de evolutie van het slikken evalueren. Het is

een goed hulpmiddel om gefundeerd advies

naar voedingsconsistentie en voedingstoe-

diening te geven. Aansluitend volgden prins

Filip en prinses Mathilde nog een demonstra-

tie van Armeo, een robotarm die de revalidan-

ten gebruiken om op een aangename manier

de arm te trainen met behulp van computer-

animaties. Tenslotte kwam ook de loopband

met gewichtssuspensie nog aan de beurt.

Het prinsenpaar bleek erg geïnteresseerd en

stelde veel vragen aan artsen, medewerkers

“Prinsenpaar was oprecht geïnteresseerd

en stelde heel gerichte vragen"

“Mathilde vroeg naar mijn familie

en de situatie thuis”

Hoofdparamedicus Marc Michielsen

Revalidant Willy Haegeman

Page 11: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

11

mei

| ju

ni ‘

11De raad van bestuur heeft op 11 mei

groen licht gegeven voor de verdere uit-

werking van de plannen voor een nieuw

ziekenhuis op de huidige campus Salva-

tor. Op deze eenheidscampus zullen op

termijn alle ziekenhuisactiviteiten van

de Hasseltse campussen samengebracht

worden. Onze revalidatiecampus SU blijft

in Herk-De-Stad. Ook de raadplegingen

daar blijven behouden. De locatie op

campus Salvator is voldoende groot en

de ligging is goed. Indien er geen onover-

komelijke problemen opduiken en de stad

de locatie goedkeurt, ligt de keuze vast.

Een stuurgroep van het ziekenhuis is in-

tussen al bezig met de uitwerking van

een technisch en financieel plan voor

het nieuwe ziekenhuis. Daarnaast moet

een algemeen bouwconcept ontwikkeld

worden hoe het nieuwe ziekenhuis er zal

uitzien. Dit plan zal zo snel mogelijk in-

gediend worden bij de Vlaamse overheid.

De ziekenhuisleiding hoopt binnen vijf à

zeven jaar met de bouwwerken te kunnen

starten om vanaf 2020 de eerste delen

van het nieuwe ziekenhuis in gebruik te

kunnen nemen. De volgende jaren zullen

er op de drie bestaande campussen nog

een aantal verschuivingen gebeuren om

de werking van nu tot aan de nieuwbouw

zo goed mogelijk af te stemmen op de no-

den van de patiënt.

5 gezonde zomersnacks

1Een lijnvriendelijke milkshake met rode vruchten Mix een glas

magere of halfvolle ijskoude melk

met een handvol aardbeien, fram-

bozen en bessen tot een heerlijke milkshake.

Door een schep ijs achterwege te laten, be-

spaar je ongeveer 100 kcal.

2Een botvriendelijke yoghurtdres-sing Een saladedressing op basis

van magere yoghurt is minder vet

en de toegevoegde yoghurt zorgt

voor extra calcium. Extra lekker met verse

tuinkruiden, een mespuntje mosterd en een

teentje knoflook.

3Een darmvriendelijke aardappel-salade Verstopping of constipatie

is heel vervelend, vooral op vakan-

tie. Voldoende (water) drinken en

kiezen voor vezelrijke voedingsmiddelen

zoals volkorenbrood, peulvruchten, groenten

en fruit kan dit voorkomen. Een koude aard-

appelsalade met lekkere, verse en knappe-

rige groenten kan ook helpen.

4Een oogstrelende wortelsnack Eén middelgrote wortel per dag le-

vert genoeg vitamine A (in de vorm

van bètacaroteen) voor een paar

stralende ogen. Een schaaltje geraspte wor-

telen gemengd met een handvol rozijntjes

hapt lekker weg.

5Een hartvriendelijke visschotel Vis en vooral vette vis heeft een

gunstig effect op hart- en bloedva-

ten. Een koude schotel met bijvoor-

beeld zalm, forel, sardienen, haring, makreel

en sprot is niet te versmaden. Ook lekker op

de barbecue.

Kleine Milia-Marie verbleef in haar jonge

leventje al twee keer op de kinderafdeling

van ons ziekenhuis. De ouders waren na de

opname zeer tevreden over hun verblijf, de

zorgen die ze toegediend kregen, de manier

van omgang met hun kindje en de afleiding

waarvoor gezorgd werd in de speelzaal. Ze

wilden daar graag iets voor terugdoen en

beslisten om op de babyborrel van Milia-

Marie een financiële gift te vragen in plaats

van geschenkjes voor hun dochter. Met dit

geld kochten ze –in samenspraak met de

kinderafdeling- materiaal aan voor de speel-

zaal en dus voor

de andere kinderen

in het ziekenhuis.

Op de foto zie je

Milia-Marie en haar

ouders toen ze de

geschenken op de

kinderafdeling kwa-

men afgeven.

Tevredenoudersschenkengiften babyborrel

aankinderafdeling

Nieuw Jessa Ziekenhuis op campus SA

“Prinsenpaar was oprecht geïnteresseerd

en stelde heel gerichte vragen"

“Mathilde vroeg naar mijn familie

en de situatie thuis”

Page 12: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

12

mei

| ju

ni ‘

11

De onthaaldag geeft nieuwe Jessamedewer-

kers de kans om kennis te maken met de di-

rectie, leidinggevenden en nieuwe collega’s.

De dag is opgebouwd volgens een vast pro-

gramma. Om op een aangename en informele

manier te starten, krijgen de nieuwelingen

eerst een ontbijt aangeboden. Dan volgt het

meer formele gedeelte. Hierin brengen alge-

meen directeur dr. Yves Breysem, directeur

patiëntenzorg Ludo Meyers, personeelsdi-

recteur Karel Bosmans, communicatiemana-

ger Luc Colla en adjunct-algemeen directeur

en directeur bedrijfsvoering Rudi Pluymers

achtereenvolgens informatie over organi-

satiestructuur, missie en visie van het Jessa

Ziekenhuis, de visie op kwaliteitsvolle patiën-

tenzorg en het beleid op middellange tijd, de

rechten, plichten en verwachtingen van en

naar de medewerker (HR-beleid), de verschil-

lende vormen van interne en externe com-

municatie en last but not least de rol van de

ondersteunende diensten in een patiëntge-

stuurde organisatie.

Informele gesprekkenTijdens de middagpauze hebben de nieuwe

medewerkers de kans om een informeel ge-

sprek aan te knopen met de nieuwe collega’s,

directieleden en zorgclustermanagers. Dit

gebeurt tijdens een walking lunch. In de na-

middag krijgen de deelnemers in groepjes een

uitgebreide uitleg over meer specifieke perso-

neelsaangelegenheden zoals verzekeringen,

loonberekening, ontwikkeling en opleiding,

maar ook aspecten van veiligheid, preventie,

gezondheidspromotie, vertrouwenspersonen,

mobiliteit, bewaking en de vakbonden komen

aan bod. Als leuke afsluiter is er voor iedere

deelnemer een geschenkje als aandenken

aan deze leerrijke dag en zes winnende me-

dewerkers ontvangen een gadget voor hun

goede inzet!

Onthaaldag nieuwe medewerkers p 28 april 2011 vond de derde editie van de onthaaldag voor nieuwe medewerkers plaats. De cel Ontwikkeling en Opleiding, die instaat voor de orga-nisatie van de onthaaldagen, zag 94 enthousiaste medewerkers opdagen. Deze medewerkers zijn allen na 1 juli 2010 in ons ziekenhuis gestart.

O

Vermoeiender dan een hele dag werken.“ "

Leuke dag,goede afwisseling!“ "

Page 13: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Onthaaldag nieuwe medewerkers

13

mei

| ju

ni ‘

11

De onthaaldag wordt over het algemeen zeer positief ervaren door de deelnemers. Het is een leuke dag met een goede afwisseling die aangeeft

dat er binnen ons ziekenhuis aandacht is voor het onthaal en de begeleiding van nieuwe medewerkers. Maar natuurlijk is er steeds verbetering

mogelijk! De nieuwe medewerkers krijgen daarom aan het einde van het programma de gelegenheid om hun gerichte feedback te geven via een

evaluatieformulier. Een greep uit de reacties:

De onthaaldag geëvalueerd

Positieve reacties

• Zeer goede indeling en vormgeving van de dag met zeer veel goe-

de en bruikbare informatie. Enkele kleine minpuntjes die het niet

eens waard zijn om te vermelden.

• Goede voorbereiding komt tot uiting bij de uitvoering! Pluimpje!

• Door deze infosessies heb je een groter gevoel van bereikbaarheid

naar de verschillende diensten toe.

• Nieuwe dingen geleerd. Leuke dingen gedaan.

• De waarden en normen die in de presentaties worden voorgesteld,

zijn dezelfde als die men op de werkvloer kan terugvinden. On-

danks dat ik maar een vervangingscontract heb, werd ik direct als

volwaardig teamlid beschouwd.

• Organisatie en uitvoering waren super!

• Een goede manier om nieuwe medewerkers in grote lijnen kennis

te laten maken met de directie en nevendiensten.

• Veel bijgeleerd waar je anders niet bij stilstaat.

• Infostanden: je hebt de mogelijkheid om persoonlijke vragen te

stellen.

• De filmpjes tussen de presentaties in moeten zeker blijven, alsook

de uitleg over de loonbrief.

• Informatieve dag met een goede variatie tussen de verschillende

onderdelen.

• Alles was super. Fijn om te weten hoe alles eraan toe gaat.

• Duidelijke uiteenzettingen en fijn gebracht. Dank!

• ...

Aandachtspunten

• Herhaling in de verschillende presentaties, maar niet storend.

• De infostanden kort bij elkaar waardoor er veel lawaai was en je

niet iedereen goed kon verstaan.

• Er werd niets verteld en getoond over de algemene keuken. Dit

vond ik spijtig.

• Het was koud in de aula. Misschien de airco's minder hard zetten.

• Voor het personeel dat hier nog nooit geweest is, is de bewegwij-

zering naar de grote parking niet goed aangegeven.

• Het was leerrijk, maar het duurde erg lang.

• Vermoeiender dan een hele dag werken.

• Sommigen hebben nood aan andere infosessies.

• Campusrondleiding zou ook welkom zijn. Programma onthaaldag

op voorhand bekend maken.

• Veel informatie. Soms te veel.

• ...

Volgende onthaaldagDe volgende onthaaldag vindt plaats op 13 oktober 2011.

Dan zijn alle medewerkers die vanaf midden april in dienst

zijn gekomen, maar ook de medewerkers die niet aanwe-

zig konden zijn op de onthaaldag van 28 april 2011, van

harte welkom!

Page 14: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

14

mei

| ju

ni ‘

11

Hoe lang wisten jullie al dat de spoedge-

vallendienst gecentraliseerd zou worden

op campus VJ?

Luk: “Over de centralisatie op campus VJ was

er al ongeveer twee jaar– nog vóór de fusie

van de ziekenhuizen - overeenstemming. Er

zijn toen een aantal scenario’s uitgewerkt,

waarbij geopteerd is voor de centralisatie op

campus VJ. Maar het officiële startschot is er

pas in september 2010 gekomen, een 4-tal

maanden dus voordat we effectief samenge-

voegd zijn.”

Waren er vóór de fusie al contacten tussen

de twee personeelsgroepen?

Dominique: “Ja, we waren zeker geen totaal

onbekenden voor elkaar. Onze collega’s van

campus VJ hebben ons bijvoorbeeld vóór de

fusie enkele keren uit de brand geholpen als

we personeelstekort hadden. En toen de ko-

gel eenmaal definitief door de kerk was, zijn

alle medewerkers van campus SA een week

op campus VJ gaan werken en omgekeerd.

Daarnaast zetelden medewerkers van de

beide campussen samen in diverse project-

groepen zoals ICT, ziekenhuishygiëne, MUG,

ziekenwagen, enz...”

Luk: “In de aanloop naar de fusie van onze

dienst hebben we ook Spoedcafés georgani-

seerd naar analogie met de Jessa Cafés. Op

relationeel vlak is zoiets zeker zinvol. Door de

Spoedcafés hebben medewerkers elkaar be-

ter leren kennen en zagen ze dat ze in grote

lijnen ook dezelfde ideeën hadden. Zo'n ini-

tiatief is zeker een goede eerste stap, maar

bij de effectieve samensmelting van groepen

komt natuurlijk heel wat meer kijken.”

Groeiende onrustWelke dingen hebben jullie vooral als knel-

punten voor de personeelsgroep ervaren?

Luk: “De 4 maanden in de aanloop naar de

fusie kwamen we iedere week samen met

directie en clustermanagement om alle grote

items te bespreken en de effecten na te gaan

die de samenvoeging van spoed op alle an-

dere diensten zou hebben. Daar is bijzonder

veel tijd en energie in gekropen, waardoor

er weinig tijd over bleef om de werkorgani-

satie binnen de eigen dienst grondig voor te

bereiden. Achteraf merk je pas welke impact

zo’n samenvoeging heeft op de groep en de

werkorganisatie.”

Dominique: “Doordat alles nauwkeurig moest

voorbereid worden en het tijdsbestek eerder

aan de krappe kant was, konden we ook pas

vrij laat communiceren over de impact die de

sluiting van de spoedgevallendienst op cam-

pus SA zou hebben en hoe alles dan georga-

niseerd zou worden. Hierdoor nam de onrust

op deze campus sterk toe. Voor de spoedme-

dewerkers van campus SA veranderde met de

verhuis bovendien heel veel om niet te zeg-

gen alles: werkplek, werkorganisatie, materi-

alen maar ook dingen als parking, arbeidskle-

dij enz... Neem daar nog bij dat de fusie van

spoed zich situeerde in de drukste periode

van het jaar. Je kan je voorstellen dat de rust

op onze dienst op een gegeven ogenblik ver

te zoeken was.”

Luk: “Voor de medewerkers van campus VJ

veranderde er iets minder omdat ze op de

eigen campus bleven, maar ook zij kenden

heel wat veranderingen. Zo moesten we een

maand vóór de fusie een nieuwe uurregeling

voor hen invoeren. Alle begrip trouwens voor

de invoering van één gezamenlijk arbeidsregi-

me! Maar op dat ogenblik lag het wat delicaat

omdat we van iedereen toch al veel flexibili-

teit en goodwill moesten vragen. Los daarvan

waren wij als hoofdverpleegkundigen soms

genoodzaakt om door tijdsgebrek eerder au-

toritair ‘ad hoc beslissingen’ te nemen waar-

van we zelf wisten dat ze niet ideaal waren,

maar het kon nu eenmaal niet anders. Al die

gebeurtenissen in de rand, samen met de

grote veranderingen die de fusie meebracht,

veroorzaakten inderdaad heel wat onrust.

Spoedgevallendienst blikt terug op hectische periode

inds eind januari van dit jaar is de spoedgevallendienst van ons ziekenhuis gecentraliseerd op cam-pus Virga Jesse. De samenvoeging van twee grote spoedgevallendiensten heeft uiteraard een weerslag op het hele ziekenhuisgebeuren en alle zorg-gerelateerde diensten. Geen klein bier! Neem daar de verbouwingen op spoed nog bij en je kan je voorstellen dat de spoedmedewerkers het voorbije jaar een bijzonder hectische periode mee-maakten. Jess blikte samen met hoofd-verpleegkundigen Luk Celus en Domi-nique Leurs terug op een voor deze personeelsgroep bewogen jaar.

S

Page 15: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Spoedgevallendienst blikt terug op hectische periode

15

mei

| ju

ni ‘

11

Iedere medewerker moet opnieuw zijn plaats

in het geheel vinden en dat is niet gemakke-

lijk. Het is begrijpelijk dat mensen dan soms

kiezen voor een andere uitdaging. Daarom is

het essentieel dat we opnieuw wat rust kun-

nen brengen in het team zodat onze mede-

werkers graag komen werken en de collegiali-

teit binnen onze grote groep bewaakt blijft. ”

Goede communicatieHoe breng je dan, ondanks hectische om-

standigheden, terug wat rust in het team?

Dominique: “Tel bij de 60 verpleegkundigen

en ambulanciers nog de spoedartsen en de

medewerkers van dispatch en inschrijvingen,

dan kom je al snel aan een 100-tal personen

die nauw betrokken zijn bij de dienst. Goed en

regelmatig communiceren is dan een belang-

rijke voorwaarde om wat orde in de chaos te

brengen. We waren het er al snel over eens

dat we het e-mailverkeer best probeerden te

minimaliseren. In samenspraak met de dienst

communicatie hebben we dan gekozen voor

een nieuwsbrief die om de twee weken ver-

schijnt. Daarnaast zijn alle verslagen van ver-

gaderingen voor iedereen beschikbaar op een

centrale schijf. We zien dat dit wel werkt.”

Luk: “In het begin veranderden er –noodge-

dwongen- iedere week tientallen dingen.

Nu proberen we alleen veranderingen door

te voeren als het echt niet anders kan. Dat

schept toch enige rust. En uiteraard is er op

het vlak van werkorganisatie een belangrijke

stap vooruit gezet doordat we nu alle op te

nemen patiënten kunnen behandelen op T0.

In het begin waren we onvoldoende uitge-

rust voor de grote instroom van patiënten.

Dat leidde tot lange wachttijden en heel wat

frustraties, uiteraard bij onze patiënten maar

ook bij onze eigen artsen en verpleegkundi-

gen. Niemand voelde zich gelukkig met deze

situatie. Door de uitbreiding van spoed op T0

is de druk nu toch enigszins van de ketel en

zijn de wachttijden gedaald. Dr. Vantroyen en

Dominique hebben daarvoor trouwens een

andere manier van werkorganisatie geïntro-

duceerd die prima werkt.”

Dominique: “We zijn ook echt wel bijzonder blij

met de hulp en gastvrijheid op T0 (afdeling

kortverblijf). Eerst maakten we gebruik van

10 bufferbedden op hun dienst, nu hebben

we zowat 2/3e van hun afdeling in gebruik.

Reken daarbij nog alle drukte die nu eenmaal

eigen is aan een spoedgevallendienst. Dan

begrijp je dat dit voor hen toch een hele aan-

passing betekent.”

Collegiale samenwerkingVoelen jullie cultuur- of andere verschillen

binnen het team?

Dominique: “Iedereen denkt op basis van zijn

eerdere ervaringen, dat is logisch. Op cam-

pus SA beschikten we bijvoorbeeld over een

spoedgevallendienst die qua accommodatie

meer dan voldoende ruimte bood om de pa-

tiëntenaantallen snel op te vangen. Daardoor

werkten wij altijd naar een lege wachtzaal

toe. Campus VJ moest een grotere patiën-

tenstroom opvangen met in verhouding een

krappere accommodatie. Daardoor was men

hier gewoon om de wachtzaal ook te gebrui-

ken voor patiënten die bijvoorbeeld tussen-

tijds moesten wachten op de uitslag van een

onderzoek. Door de grote instroom na de fu-

sie, werkte geen van beide systemen nog en

was iedereen ongelukkig met het resultaat.

Het gaat dus niet alleen om cultuurverschil-

len, maar ook om verschillen in werkwijzen. Al

merk je dat die werkwijzen na een tijdje naar

elkaar toe glijden. Naar de toekomst toe wil-

len we trouwens afspraken gaan maken met

onze partners buiten spoed. Nu gebruiken

artsen binnen hetzelfde specialisme vaak een

verschillend klinisch pad of hebben andere

gewoontes. Indien we zouden kunnen gaan

naar één werking of klinisch pad per specia-

lisme, zou dat voor onze medewerkers veel

eenvoudiger zijn, tijd besparen en bovenal

de patiëntveiligheid en kwaliteit ten goede

komen.”

Luk: “We proberen voor de nieuwe werkorga-

nisatie ook zoveel mogelijk de goede dingen

van de twee campussen samen te brengen.

Zo zijn we bijvoorbeeld een week voor de fu-

sie gestart met een nieuw elektronisch pati-

entendossier. Op campus VJ werkten we voor-

heen met een papieren dossier. Vermits er op

spoed campus SA al een goed elektronisch

patiëntendossier in gebruik was, hebben we

daar een aantal elementen uit behouden en

het dan verder afgestemd op de noden van de

nieuwe gefusioneerde spoedgevallendienst.

Voor de medewerkers van campus SA is het

trouwens belangrijk dat ze op hun nieuwe lo-

catie ook herkenbare punten terugvinden. Dat

gevoel van: ‘dat was bij ons ook zo.’ Naar inte-

gratie toe is het ook goed dat er dingen zijn

die voor de hele groep veranderen. Het wer-

ken en de werkorganisatie op T0 zijn bijvoor-

beeld voor iedereen nieuw. Maar hoe dan ook,

los van alle eventuele verschillen, zijn er op

het vlak van samenwerking geen problemen.

We hebben vanaf de eerste dag van de fusie

meteen een fijne en collegiale samenwerking

gekend.”

Page 16: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

16

mei

| ju

ni ‘

11

Vanwaar dit nieuwe rookbeleid?

Sonja Reckers: “Een goed rookbeleid is één

van de belangrijke peilers van het gezond-

heidspromotiebeleid dat ons ziekenhuis voert.

Het rookbeleid is dus mee geïnspireerd van-

uit de werkgroep gezondheidspromotie. Ver-

der legt de federale overheid ook een aantal

richtlijnen op om werknemers te beschermen

tegen tabaksrook. Maar daarnaast kwamen

er de afgelopen jaren ook regelmatig reacties

van afdelingen, artsen of medewerkers die in

hun werkruimten rookhinder ondervonden.

Het kan natuurlijk niet dat je in behandelruim-

ten het raam potdicht moet laten omdat er an-

ders rook binnenkringelt terwijl patiënten hun

behandeling krijgen. Vandaar dat er in 2010

binnen de schoot van ‘gezondheidspromotie’

een werkgroep is opgericht om een doordacht

en duidelijk afgelijnd rookbeleid over de drie

campussen heen uit te werken. Uitgangspunt

was een rookbeleid ontwikkelen waarbij aan-

dacht is voor de roker, de niet-roker én de ro-

ker die wenst te stoppen met roken.”

Wat is er sinds 31 mei concreet veranderd?

Sonja: “De belangrijkste wijziging is dat het ro-

ken overal buiten het ziekenhuis gebracht is.

Hiervoor zijn op iedere campus twee rookhuis-

jes voorzien: één voor de patiënten en bezoe-

kers, het andere voor de medewerkers en art-

sen. Omwille van het beroepsgeheim kan het

niet dat medewerkers en artsen in dezelfde

rookruimte hun sigaret opsteken als patiënten

en bezoekers. Vandaar de aparte rookhuisjes.

Een tweede aanpassing is dat de perimeter

die de rookvrije zones buiten aanduidt, nu op

alle campussen groter is dan voorheen. Hier-

door gebeurt het roken iets verder van het

ziekenhuisgebouw en is er via openstaande

ramen of deuren geen rookhinder meer in

(consultatie)burelen of verpleegeenheden.”

Waar mag je als medewerker roken?

Sonja: “Roken kan in het rookhuisje voor mede-

werkers en artsen op jouw campus. Je mag ook

buiten roken, maar dan uiteraard met respect

voor de afgelijnde perimeter. De rookzones en

rookvrije zones zijn duidelijk zichtbaar via de

borden, lijnen en pictogrammen. We rekenen

erop dat iedereen die zones respecteert en

medewerkers en artsen het goede voorbeeld

geven aan patiënten en bezoekers.”

Wat zijn werkruimten?

Sonja: “Onder werkruimte wordt wettelijk ‘ie-

dere werkplaats’ verstaan. Het maakt niet uit

of die binnen of buiten het ziekenhuisgebouw

ligt en of het om een gesloten of open ruimte

gaat. Uiteraard gelden ook ruimten zoals de

hal, gangen, trappen, liften, personeelsres-

taurant, sanitaire voorzieningen, verbindings-

ruimten en gesloten parkeergarages voor wa-

gen en (brom)fiets als werkruimte, maar ook

de bedrijfswagens en bestelwagens die het

ziekenhuis ter beschikking stelt. Hier mag je

dus nergens roken.”

Wanneer mag je tijdens het werk roken?

Sonja: Tijdens het werk mag er gerookt wor-

den in de officiële pauzes die voorzien zijn in

Jessa rookvrij inds 31 mei is ons ziekenhuis volledig rookvrij. Concreet betekent dit dat roken toegelaten is buiten de ziekenhuis-muren, nl. in de externe rookhuisjes of – indien in open lucht - buiten de perimeter die op iedere campus duidelijk gemarkeerd is. Het nieuwe rookbeleid wil maximaal rekening houden met zowel rokers als niet-rokers als rokers die wensen te stoppen met roken. Stafmedewerker gezondheidspromotie Sonja Reckers geeft tekst en uitleg.

S

Page 17: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

17

mei

| ju

ni ‘

11

het arbeidsreglement.”

Wat als je wil stoppen met roken? Hoe kan

het ziekenhuis je daarin ondersteunen?

Sonja: “In het kader van gezondheidspromo-

tie kunnen medewerkers of artsen die willen

stoppen met roken een rookstopbegeleiding

volgen. Je betaalt hiervoor eerst de kostprijs

van het begeleidingsprogramma, maar kan

de volledige deelnameprijs achteraf terugbe-

taald krijgen. Daarvoor moet je wel minstens

80% van de begeleidingssessies buiten je

werkuren hebben gevolgd en 3 maanden na

de rookstop nog steeds volledig rookvrij zijn.

Indien ondersteuning via medicatie wenselijk

is, kan je deze medicatie op voorschrift krijgen

in de Jessa- en/of gewone apotheek.”

Welke ondersteuning kan het ziekenhuis

bieden indien je niet wenst te stoppen met

roken en niet kan pauzeren?

Sonja: “Als je als roker niet kan pauzeren, bij-

voorbeeld tijdens de nachtdienst, kan je bij de

Jessa- en/of gewone apotheek nicotinepijpjes

aankopen. Door een nicotinepijpje te gebrui-

ken, word je niet onnodig geconfronteerd met

ontwenningsverschijnselen omdat je nicotine-

behoefte dan aangevuld wordt. Gebruik je een

nicotinepijpje? Zorg dan zeker dat dit gebeurt

buiten het zicht van patiënten en bezoekers.”

Wat indien je het rookbeleid niet naleeft?

Sonja: “De FOD (Federale Overheidsdienst)

legt wettelijke controles op. Indien men bij

Voor bijkomende informatie of vragen kan je steeds terecht op:

- Jessanet/personeel/gezondheidspromotie

- of bij Sonja Reckers, stafmedewerker gezondheidspromotie [email protected] – (011 30) 83 68

De werkgroep rookbeleid

bestaat uit Jean-Pierre

Cuppens (preventie-advi-

seur), Dirk Thoelen (stu-

diedienst infrastructuur

en masterplanning), Noor

Schepens (juriste), Katrien

Vangrunderbeeck (dienst

communicatie) en Sonja

Reckers (stafmedewerker

Gezondheidspromotie).

Dewerkgroeprookbeleid

Waar vind je de rookhuisjes? Iedere campus beschikt over twee rookhuisjes: één voor de patiënten en bezoekers,

het andere voor de medewerkers en artsen. Je vind deze rookhuisjes op volgende lo-

caties:

Campus SA:

Medewerkers en artsen: grasperk aan de voormalige spoedparking, te bereiken via de garage van de voormalige

spoedafdeling

Patiënten en bezoek: aan de linkerzijde van de patiëntentuin

Campus SU:

Medewerkers en artsen: tegenover de leveranciersingang A-vleugel, te bereiken via het einde van de gang

van de technische dienst niveau 0

Patiënten en bezoek: het bestaande rooklokaal, voortaan via de buitendeur te bereiken

Campus VJ:

Medewerkers en artsen: tegenover de afgesloten fietsenstallingmet personeelsingang naar de kleedkamers

Patiënten en bezoek: ter hoogte van de bezoekersingang

een externe controle vaststelt dat een roker

zich niet houdt aan de rookzones, dan wordt

zowel de roker als het Jessa Ziekenhuis finan-

cieel beboet. Maar ook los van deze controles

rekent het ziekenhuis erop dat iedere mede-

werker en arts zijn of haar verantwoordelijk-

heid neemt en het rookbeleid naleeft. Het

arbeidsreglement omschrijft trouwens een

procedure ingeval het rookbeleid niet wordt

nageleefd.”

Bijkomende informatie of vragen

Page 18: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

18

mei

| ju

ni ‘

11

De Roparun is intussen al aan haar 20e edi-

tie toe. Met deze estafetteloop willen de or-

ganisatoren zo veel mogelijk geld inzamelen

voor mensen met kanker. Deelnemen aan de

Roparun vergt een grondige voorbereiding

van het hele team. De lopers dienen uiteraard

intensief te trainen, maar ook op organisa-

torisch vlak is er heel wat werk aan de win-

kel: sponsoracties opzetten, een uitgebreid

draaiboek opstellen, een evenwichtig team

samenstellen, loopschema’s opstellen, enz...

Het Jessateam bestaat uit twee subteams van

elk 4 lopers, 3 fietsers en 2 chauffeurs met

een minibusje. De lopers wisselen elkaar om

de twee kilometer af en zijn telkens verplicht

begeleid door minstens twee fietsers (naviga-

tie parcours). Ieder subteam loopt zo telkens

een blok van een aantal uur. Daarna komt het

tweede subteam in actie. Kwestie dat ieder-

een af en toe kan eten en even kan rusten. Al

komt van dat laatste erg weinig in huis. An-

nick geeft een korte impressie voor Jess!

Spanning alomZaterdag 11 juni, kort na de middag. We zijn

net in Parijs gearriveerd op een groot grasveld

dicht bij de luchthaven Le Bourget. Nu eerst

de inschrijving regelen en de hongerige ma-

gen vullen. De eerste lopers Jan, Ruth, Anna

en Belinda maken zich klaar. Het is een drukte

van jewelste rond de bus: fietsen klaarmaken,

vlagjes eraan, een portie koude pasta serve-

ren, ... Na de korte briefing voel je de spanning

stijgen. Er heerst een uitgelaten sfeer. Even

verderop horen we schlagermuziek. Het ene

team is al fleuriger dan het andere; uitbundig

zoals alleen Nederlanders dat kunnen zijn.

Sommige teams zijn wel erg goed voorzien

en hebben vrachtwagens omgebouwd met

stapelbedjes, draagbare Toi-Toi’s en zelfs een

volledige keuken. Ze zijn op alles voorbereid!

Roparun: Jessateam loopt opnieuw 25 000 euro bij elkaar

lopers, 15 fietsers en enkele begeleiders gingen het afgelopen Pinksterweekend de uitdaging aan om als Jessateam voor de tweede keer deel te nemen aan de Roparun. Tijdens deze estafette loopt het team van Parijs tot Rotterdam, een af-stand van 530 km in minder dan 48 uur. Het Jessa Roparunteam bracht hiermee opnieuw 25 000 euro voor het goede doel bij elkaar.

8

Page 19: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

19

mei

| ju

ni ‘

11

Emotioneel startmomentEn dan gaat het richting start. Nog even een

groepsfoto en dan zijn we er echt klaar voor.

Het Jessateam mag samen met vier andere

teams als eerste starten. Je ziet alleen maar

lachende gezichten. Iedereen heeft naar dit

moment toegeleefd. Jan mag voor het Jessa-

team de spits afbijten. Omdat er tijdens het

eerste traject geen busjes op het parcours

mogen rijden, fietst de eerste groep van lo-

pers (Anna, Ruth en Belinda) het eerste stuk

met loper Jan mee. Het is een behoorlijk emo-

tioneel moment: vreugde maar ook tranen als

de groep vertrekt. Een uitbundige sfeer. Ap-

plaus. Geroep. We zijn vertrokken!

VerbroederingZaterdag 11 juni 17u. De ploeg van Jan loopt

op dat moment. Met de ploeg van Suzy en de

rest van de bende verplaatsen we ons met de

grote bus in noordelijke richting. Naast twee

minibusjes die de subteams continu volgen,

hebben we immers ook een grote bus die op

de teamwisselpunten stopt. Hier voorzien

we telkens eten en wasgelegenheid. De sub-

teams kunnen in deze bus ook slapen. Rond

17 uur houden we halt. Johan (coördinator)

heeft een mooie stopplaats voorzien. We zijn

hier niet alleen, ook de ploeg ‘Lotgenoten

Vlaanderen’ staat hier opgesteld. Onmiddel-

lijk is er een verbroedering. Ze kennen en-

kele van onze medewerkers. Materiaal wordt

uitgeladen (tafels, stoelen, vuurtjes, enz.) .

Annemie en Geert, verantwoordelijk voor de

catering, hebben in een wip een lekkere por-

tie spaghetti voor iedereen klaar. Heerlijk! Het

eerste team zal weldra vijf kilometer hiervan-

daan afgelost worden door team Suzy. Via

www.roparunlife.nl zien we dat team Jan nog

steeds perfect op schema ligt. Gemiddelde

snelheid 10.99 km per uur. De eerste 50 km

is afgelegd.

Straffe verhalenZondag 12 juni 8 u: spek en eieren op het

menu. Geen stroom om onze bakplaat aan te

sluiten, maar geen probleem voor de catering;

zij hebben onmiddellijk een noodoplossing.

Geert zorgt er zelfs voor dat de hygiënische

kwaliteitseisen strikt worden nageleefd. Ook

vannacht liep alles van een leien dakje voor

onze twee teams. Team Jan liep zo vlot dat ze

10 minuten moesten wachten voor het eer-

ste checkpoint openging. Fietser Inge weet

te vertellen dat ook haar team vannacht zo

snel liep. Ze hadden nog tijd voor een café-

tje vooraleer het checkpoint open ging, maar

jammer genoeg waren alle cafeetjes gesloten.

Roparun: Jessateam loopt opnieuw 25 000 euro bij elkaar

Page 20: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

20

mei

| ju

ni ‘

11

Roparunteam28

Het Roparun team 28 bestond dit jaar uit: Kim Bonné, Jan Lenaerts, Ruth Achten, Belinda Swerts,

Tom Geuns, Anna Repetskaya, Suzy Everts, Chris Vanhove (lopers), Heidi Vanpol, Inge Smets, Johan

Vesters, Miek Hendrix, Maaike Van Der Plaetse, Linda Huls (fietsers), Jan Berger, Gino Valckeneers,

Mieke Timmermans, Gert Vanhaeren, Bianca Lemmens, Diana Vanhees, Marcel Kerkhofs (chauf-

feurs), Lindsey Vos (kinesiste) Annemie Geuns, Geert Corvers, Annick Germeys (catering en web-

log) en Johan Reenaers (algemene coördinatie). Vanuit het thuisfront: Luc Colla en Rita Olaerts.

Dan maar even naar de kermis... (er werd zelfs

gestopt om dat op de gevoelige plaat vast te

leggen). De sfeer zit er duidelijk in. Ook mid-

den in de nacht maken de lopers tussendoor

nog ambiance, dansend met de wachtende

chauffeurs.

Supporters op bezoekZondagnamiddag komen de supporters van

team Suzy aan. Ook papa Tom en de kindjes

van Miek zijn paraat. En de familie van Kim

kan ook niet ontbreken, samen met broer

Wim. Voor hem is het toch wel even slikken

dat hij dit keer het Roparunavontuur niet zelf

meemaakt. De familie van chauffeur Jan komt

hem afhalen. Vanaf nu rijdt Bianca met één

van de minibusjes. De supporters volgen ons

de hele dag en tegen de avond is het aantal

al stevig gegroeid. Rita, die jammer genoeg

niet meekon maar er toch absoluut even bij

wou zijn, heeft zelfs enkele taarten bij om ons

eens goed te verwennen.

Te snel voor Villa VantiltZondagavond. De sfeer in Dendermonde vlak

voor Villa Vantilt geeft ons een enorme boost.

Verdorie, we zijn net iets te vroeg om in de

uitzending te komen! Maar volk genoeg om

ons aan te moedigen. Daarna op naar Zele.

Heel het dorp is versierd. De mensen staan

buiten om ons toe te juichen. Het thema hier

is duidelijk: stripverhalen. Alle huizen zijn

versierd en als apotheose mogen we over de

rode loper waar honderden mensen ons aan-

moedigen. Schitterend!!!

En dan gaat het in de laatste (lange) rechte lijn

richting Rotterdam. Na 45 uur en 522, 6 km

arriveert ons team aan de eindmeet. Onder-

weg waren er al eens plagerijen over tranen

en emoties. Maar nu volgt de complete ont-

lading. Kussen, knuffels, tranen en absolute

euforie!

Iedere loper heeft er 65 km op zitten, onze

fietsers elk zo’n 260 km. Met een gemiddelde

snelheid van 11, 62 km/u komen we (ruw ge-

teld) op een 147ste plaats van de 275 teams.

Al heeft dit totaal geen belang. In dit loop-

event telt alleen dit: de vele, vele eurootjes

die ons team voor het goede doel verzameld

heeft en de ervaring die we nooit meer zullen

vergeten!

Page 21: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

21

mei

| ju

ni ‘

11

CCU beleeft schitterende tweedaagse

243Jessa-medewerkers

kickten afIeder jaar organiseert de Provin-

cie Limburg de actie Afkicken! Dit

jaar kozen meer dan 240 Jessa-

medewerkers ervoor om tijdens

de campagneperiode hun woon-

werkverkeer op een duurzame

manier af te leggen. Met 50 000

ecologische kilometers, goed voor

10 000 kg minder CO-uitstoot,

scoorden onze medewerkers beter

dan vorig jaar. Een stijgende ten-

dens die we alleen maar kunnen

toejuichen! De actie werd zowel

door fietsers, stappers, openbaar

vervoergebruikers als carpoolers

goed gevolgd. Medewerkers die

aan Afkicken hebben deelgeno-

men, ontvingen voor hun sportie-

ve inspanning een leuk spaarvar-

kentje. Daar kunnen de centjes in

die je uitspaart door je wagen aan

de kant te laten. Daarnaast voor-

ziet de Provincie ook een prijzen-

pot ter waarde van 7 500 euro. De

winnaars van de prijzenpot waren

bij het publiceren van dit artikel

nog niet bekend. Later meer hier-

over op Jessanet.

Zondagavond 8 mei 2011. Met 22 teamleden

van CCU trekken we richting Diksmuide om er

maandag al vroeg te kunnen starten met onze

teambuilding. Na het ontbijt wordt de eerste

opdracht meteen omgezet in daden: op de

fiets naar Nieuwpoort voor een strandspel.

Een rit van om en bij de 20 kilometer, wind op

kop. De twee laatste aanwinsten in ons CCU-

team worden als tijdelijke kapiteins benoemd

en verdelen ons team in twee groepen. En

dan worden, door de originele opdrachten,

brein en vaardigheden getest! Maar vooral:

het spel is spannend en plezant. Tegen de

middag heeft iedereen zandkorrels tussen de

tenen en wie weet waar nog meer, maar we

genieten van de heerlijke zon.

Terug in ons verblijf, komt er een stevige

broodmaaltijd op het terras. En dat is nodig,

want er wacht ons een nieuwe opdracht: vlot-

ten bouwen en bevaren. Bijgestaan met raad

en het geschikte materiaal loodsen de eige-

naars ons doorheen dit leerzaam, spannend

avontuur. De houten palen worden vakkundig

gesjord, de tonnen eronder bevestigd en het

vlot te water gelaten. Al dan niet met red-

dingsvest, peddelen we op het vlot de IJzer

af. Hier en daar wordt zelfs een hindernis ver-

teerd. Alvorens aan te meren, wagen we nog

een vlottendans; tot zover de droge voeten.

Ten slotte overleven slechts enkele straffe

teamleden, waaronder de kapiteins want zij

verlaten hun zinkend schip immers pas als

laatste! Dit noemt niet voor niks ‘de Titanic’!

Aangemoedigd van aan de waterkant, wordt

om beurt in de teams een ton vanonder het

vlot losgemaakt totdat alle overblijvers in het

water belanden. Voor hen is er een magere be-

loning: de eer en het voorrecht op de douches!

Opnieuw helpen vele handen een eenvoudig

maar heerlijk avondmaal bereiden. En dan

volgt onze foute party: origineel, zwoel en ge-

slaagd! Vervolgens: vroeg ontbijt en opnieuw

pakken, want tegen de middag worden we

in Gent verwacht voor een stadsspel en een

boottocht met gids. De boottocht bevalt ons

zeer, omdat dit keer ons bootje wordt aange-

dreven door een motor en omdat we droog

blijven! Als afsluiter volgt nog een middag-

maal in een select uitgekozen restaurantje in

het centrum van Gent.

Dit was weer een teambuildings-tweedaagse

om niet te vergeten. Een dikke proficiat aan

ons organiserend team. We kijken nu al uit

naar de volgende uitdaging! En last but not

least: hartelijk dank aan de collega’s van de

MIC en ITE, die onze thuiswerkende ploeg

heeft versterkt. Van collegialiteit gesproken!

Het CCU-team.

Page 22: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

22

mei

| ju

ni ‘

11

Op 12-jarige leeftijd startte onze collega met

badminton, eerst als hobby maar al snel werd

het meer. “In mijn jeugd speelde ik regelmatig

internationale tornooien, maar op een gege-

ven ogenblik ben ik daarmee gestopt omdat

ik eerst mijn diploma wilde behalen,” blikt

Sabine terug. “Ik ben wel altijd blijven trainen

en aan het begin van dit seizoen, september

vorig jaar dus, ben ik opnieuw op internatio-

naal niveau beginnen spelen. Ik wou weten

waar mijn limieten lagen, en dus was het nu

of nooit.”

Flexibiliteit op het werkDat de combinatie van een job met topsport

behoorlijk druk is, zal niemand verbazen.

“Druk is het wel maar dankzij de grote flexi-

biliteit hier in het ziekenhuis kan ik het geluk-

kig combineren” benadrukt Sabine. “Ik speel

een 8 à 10-tal internationale tornooien per

jaar. De coach beslist welke tornooien dat zijn.

Zo’n tornooi in het buitenland loopt telkens

van woensdag of donderdag tot en met het

weekend. Het programma ligt gelukkig enkele

maanden op voorhand vast, zodat we het hier

op dienst tijdig kunnen inplannen. De werkda-

gen die ik in het buitenland zit, compenseer

ik dan op een ander tijdstip. Het is heel fijn

dat ik dat zo mag regelen.” Bij het verschijnen

van dit artikel, heeft Sabine net tornooien in

Portugal en Slovenië achter de rug.

Strak trainingsschemaOndanks de flexibiliteit die Sabine vanuit haar

dienst mag ervaren, blijft het uiteraard een

hele toer om werk en topsport te combineren.

“In principe train ik gedurende één à twee da-

gen per week zowel in de voor- als de namid-

dag twee uur in Luik. We zijn dan met een 15-

tal personen om te trainen,” legt onze collega

uit. “Ik ben aangesloten bij de Waalse federa-

tie omdat de verplaatsing naar Luik makkelij-

ker is dan die naar Antwerpen. Daarnaast rij ik

op dinsdag- en donderdagavond na het werk

ook naar Luik voor training.” De trainingen

worden gegeven door een nationale coach.

“Eén van de twee coachen is mijn vriend, met

wie ik sinds kort samenwoon,” lacht Sabine.

“Als ik op weekdagen te weinig kan gaan

trainen, huren we soms zelf een zaal om te

trainen of ga ik lopen. Het badmintonseizoen

loopt van september tot en met juni. Maar in

juli en augustus zitten we ook niet stil. Deze

maanden focussen we op fysieke training. Ie-

dereen heeft een persoonlijk programma voor

fysieke training met spierversterkende oefe-

ningen, lopen, touwtje springen, enz... Vanuit

de nationale ploeg is in de zomerperiode ook

een week stage voorzien in Spa. Daar wordt

eerder op techniek getraind, aangevuld met

fysieke trainingen.”

Sabine Devooght

is topsporter badminton inds februari van dit jaar werkt de 25-jarige Sabine Devooght als 3/4-time medisch secretaresse op het daghospitaal inwendige geneeskunde van campus VJ. Maar naast haar job als medisch secreta-resse is Sabine ook een topsporter. Ze behoort tot de top in het Belgische badminton en neemt regelmatig deel aan internationale tornooien.

S

Page 23: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Nummer 3 in BelgiëSabine speelt zowel enkel, gemengd dubbel

als damesdubbel. Voor enkelspel en gemengd

dubbel is ze op dit ogenblik de nummer 3 van

België, voor damesdubbel situeert ze zich

op de 6e of 7e plaats. Tijdens internationale

tornooien speelt onze collega uitsluitend ge-

mengd dubbel. “Om daar in het enkelspel nog

goed mee te kunnen, dat is voor mij nu te

laat,” vertelt ze. “Enkelspel is op fysiek vlak

enorm zwaar en het niveau internationaal

ligt veel hoger dan in België. Er wordt veel

sneller gespeeld.” Sinds februari heeft Sabine

een nieuwe dubbelpartner voor het gemengd

dubbel. “Voorheen dubbelde ik samen met

mijn vriend. Hij speelt op hoog niveau, maar

de combinatie van speler en nationale coach

werd wat te veel.” Tijdens nationale tornooi-

en speelt Sabine soms enkel, gemend dubbel

én damesdubbel in hetzelfde tornooi. “Maar

eigenlijk raadt mijn coach aan om maximum

twee disciplines per tornooi te spelen omdat

het anders te zwaar is. Ik heb dat trouwens

aan den lijve ondervonden tijdens het Bel-

gisch kampioenschap. Ik was voor twee dis-

ciplines tot in de finale geraakt, en voor de

derde tot in de halve finale. Maar toen was

het op, ik was compleet kapot.”

Individueel en in groepAlhoewel badminton eerder een individuele of

‘duosport’ is, heerst er toch ook een groeps-

geest. “Voor de internationale tornooien zijn

we meestal met een groepje van een 8-tal

Vlaamse en Waalse badmintonspelers samen

in het buitenland. Je leert elkaar dan uiteraard

kennen en we gaan naar elkaars matchen kij-

ken. En voor de nationale tornooien hebben

we een ploeg; Saive genaamd. We hebben

over het hele seizoen het ploegenkampioen-

schap gewonnen en mogen nu deelnemen aan

de Europacup, een soort Champions League.”

Straffe toebak als je ons vraagt! Of hoe de

‘hobby’ van een ziekenhuismedewerker tot

een heel apart leven kan leiden.

23

mei

| ju

ni ‘

11

Op C1 campus Salvator werden de ver-

pleegkundigen ’s morgens eens extra

in de bloemetjes gezet en verwend met

een lekker ontbijt. Hoofdverpleegkundige

Katleen en haar adjunct Linda hadden

hiervoor de berging op de afdeling omge-

toverd tot een mini restaurant waar hun

verpleegkundigen tussen 8 en 9u konden

genieten van een gezellig ontbijt.

Ook de medewerkers van afdeling geria-

trie campus Salvator werden letterlijk in

de bloemetjes gezet ter gelegenheid van

de internationale dag van de verpleeg-

kunde.

Internationale dag van de verpleegkunde p 12 mei was het traditioneel de internationale dag van de ver-pleegkunde. De directie maakte van deze dag gebruik om via Jessanet hun appreciatie, dank en waardering uit te spreken voor al het werk en de inzet die verpleegkundigen dag en nacht vanuit een grote patiëntgerichtheid le-veren. Maar ook tal van anderen waren zich bewust van deze symbolische dag. Dat bleek uit een aantal lokale initiatieven. Twee verpleegafdelingen stuurden een foto en korte tekst naar Jess!

O

Page 24: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

24

mei

| ju

ni ‘

11

Missen is menselijk! deel II

n het januari-februarinummer van Jess kon je een eerste artikel lezen in de reeks ‘Missen is menselijk’. Daarin kwamen de problemen aan bod die ont-staan door ons grote, maar beperkte vermogen om waarnemingen te doen. In dit nummer gaan we dieper in op andere vormen van menselijk missen.

In vele gevallen verloopt de waarneming van

een situatie of gegeven door onze zintuigen

correct. We zien bijvoorbeeld de correcte pa-

rameter verschijnen op een display of we heb-

ben gehoord dat onze patiënt kortademig is.

We voegen zelfs regelmatig waarnemingen

samen om zo te komen tot één vaststelling.

Op automatische pilootVaak komen gelijkaardige situaties frequent

voor in onze dagelijkse handelingen thuis,

onderweg of op het werk. In dergelijke geval-

len, waarin een gelijkaardige reactie van ons

wordt verwacht, zetten onze hersenen dit

om in een ‘regel’ of ‘script’. In onze hersenen

worden de hersencellen waar deze informatie

is opgeslagen met ‘snelle verbindingen’ aan

elkaar gekoppeld. Dit is een natuurlijk pro-

ces dat ons het voordeel biedt snel, door de

snelle myelineverbindingen, en zonder veel

denkwerk juist te kunnen reageren. Zo hou-

den onze hersenen het activiteitsniveau aan-

vaardbaar en blijft er ruimte over voor echt

denkwerk in nieuwe situaties.

Enkele voorbeeldenWe zijn in staat om bijzonder snel dergelijke

scripts op te bouwen. Van zodra je tijdens het

uitvoeren van de handeling nog een gesprek

kan voeren, heeft er zich een script gevormd

in de hersenen. In de lagere school leren de

meeste kinderen hun veters knopen. De eer-

ste weken is dit zwoegen en zweten en vergt

het alle concentratie, maar na verloop van tijd

lukt dit zonder problemen. Als volwassene

denken we zelfs niet meer bewust na over de

bewegingen die onze vingers hiervoor moe-

ten doen. Meer nog: als je het stap voor stap

zou beredeneren, geraak je ongetwijfeld in

de knoop… Een ander voorbeeldje: zit je aan

het stuur van je wagen en zie je plots de rem-

lichten van de wagen voor je oplichten? Dan

gaat je voet onmiddellijk op de rem staan. Hier

hoef je niet over na te denken.

In de verpleegkundige praktijkVerpleegkundigen met enige ervaring pas-

sen in de observatie van hun patiënten heel

wat scripts toe. Je hersenen gaan je waarne-

mingen trachten te focussen op een beperkt

aantal aspecten. Je kijkt naar de huidskleur, de

bloeddruk op de monitor en het zuurstofsatu-

ratiegehalte van de patiënt. Zijn die zoals je

verwacht? Dan concludeer je in vele gevallen

dat de patiënt in orde is. Ervaring heeft je na-

melijk geleerd dat dit quasi altijd de belang-

rijkste aspecten zijn in het evalueren van de

status van de patiënt. Daarom gaan we onze

waarnemingen hierop focussen. Zo kan je bij

een patiënt die zich op spoedgevallen aan-

biedt met koorts, hevige hoest en spierpijnen

in vele gevallen juist zitten met een diagnose

van seizoensgriep. Alle signalen wijzen hierop

en in de winter is de kans erg groot dat je juist

zit. Dit ‘more of the same’-principe zorgt er-

voor dat we gaan handelen zoals verwacht

wordt bij een grieppatiënt. We zoeken in

onze waarnemingen en redeneringen beves-

tiging voor het eerste idee dat in ons opkomt.

Daarom is het bijvoorbeeld nuttig om tijdens

een diagnosestelling te overleggen met een

collega.

Scripts worden opgestart door een trigger of

signaal die de handeling uitlokt. We merken

een signaal of combinatie van signalen op en

beginnen te handelen. We gaan dus niet de

situatie volledig analyseren en beredeneren

alvorens te handelen. Hierbij speelt onze er-

Hoe fouten voorkomen? Om fouten door het gebruik van scripts te voorkomen, bestaan er een aan-

tal principes. Het is belangrijk deze in je dagelijks werk te integreren.

1. Zorg dat je zowel het hele proces als jouw aandeel in het geheel goed

kent. Zo kan je beter inschatten welke gevolgen een fout van jou voor

het eindresultaat kan betekenen. Je kan hierdoor ook beter rekening

houden met de aspecten die andere personen in overweging moeten

nemen alvorens een beslissing te nemen. Je zichtsveld en beslissings-

factoren verruimen.

2. Let er op geen ‘gewoontes’ in je dagelijks werk te ontwikkelen. Vraag je

bij elke belangrijke handeling die je wil stellen af of er een tweede goed

antwoord is of overleg tijdens een diagnosestelling met een collega.

Patiëntveiligheid

I

Page 25: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

25

mei

| ju

ni ‘

11

varing een zeer grote rol. Hoe meer ervaring

we hebben, hoe sneller we op basis van en-

kele signalen de situatie zullen inschatten.

Onze ervaring gaat zorgen voor wat ‘frequen-

cy-gambling’ wordt genoemd. Je bevindt je in

een situatie, ziet enkele signalen en beseft

dat deze combinatie al heel vaak tot eenzelf-

de probleem was terug te brengen. Van zodra

dat geïdentificeerd is, begin je te handelen.

Hierdoor kunnen we als mens snel en accu-

raat handelen.

Oei... een probleemHeel handig en snel, dat toepassen van scripts

maar toch even opgelet want er kunnen zich

twee problemen voordoen: we kunnen het

verkeerde script toepassen of een succesvol

script verkeerd toepassen.

Een verkeerd script toepassen betekent dat

dit script niet geschikt is voor de situatie of

dat er een veel ‘elegantere’ wijze was om te

handelen. Als het gaat om succesvolle scripts

verkeerd toepassen gaat het bijvoorbeeld

om frequency gambling. Met het script is

dan niets mis, maar het is wel de verkeerde

situatie waarin het script wordt gebruikt. Een

overvloed aan informatie en waarnemingen

verhoogt de kans hierop. We filteren de in-

formatie in functie van ons eerste idee. Alle

kleine afwijkingen of tegengestelde signalen

gaan we niet bewust verwerken, waardoor

we een verkeerd besluit kunnen nemen.

Meer info? Contacteer Thijs Nelis, stafmedewerker patiëntveiligheid, tel. (011 30) 82 15, e-mail: [email protected].

Op zondag 11 september vindt de derde editie van Jessa fietst plaats. De organisatoren

hebben nu al een optie genomen op schitterend nazomerweer, dus dat zit alvast hele-

maal goed. Als centrale locatie voor het hele gebeuren is opnieuw gekozen voor zaal

Steborg in Stevoort. Van hieruit vertrekken drie prachtige fietsroutes over rustige we-

gen, door boomgaarden en langs heel wat ander natuurschoon. Om het extra leuk te ma-

ken, kan je tijdens je tocht opnieuw opdrachten en vragen oplossen en maak je zo kans

op prachtige prijzen. Hou dus alvast zondag 11 september vrij. Meer info volgt later.

Jessa fietst opnieuw.... op zondag 11 september

Ons ziekenhuis heeft de tweede prijs behaald bij de ‘Ultimo Award 2011’ die op

8 juni tijdens het gebruikerscongres Ultimo in Mechelen uitgereikt werd. Alle be-

drijven die voor deze award genomineerd waren, presenteerden daar hun Ultimo-

projecten. Patrick Vermesen, leidinggevende van de technische dienst campussen

SA en SU, lichtte voor ons ziekenhuis de verdere implementatie van Ultimo binnen

Jessa toe. Patrick gaf er een presentatie over het gebruik van Ultimo voor het Fa-

cility Management en de Web applicatie. Naast de implementatie van Ultimo voor

de dienst medische instrumentatie op Campus VJ, lichtte hij ook de Ultimo stamge-

gevensmodule toe en de daaraan gekoppelde servicecontracten die door de dienst

CVO (contractvoorbereiding- en opvolging) gebruikt worden. Ook de module instal-

laties, waarin de preventieadviseur alle nieuwe apparatuur registreert, kwam aan

bod. Een op maat gemaakt indienstellingsrapport zorgde hier voor de kers op de

taart. Na de presentaties konden alle aanwezigen hun stem uitbrengen op één van

de genomineerde bedrijven. Patrick behaalde met zijn presentatie over het Ultimo-

gebruik in ons ziekenhuis de tweede plaats. Een bijzonder mooie prestatie, waar-

voor onze felicitaties!

JessaZiekenhuisbehaalttweedeplaatsUltimoAward2011

Page 26: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

26

mei

| ju

ni ‘

11

het aantal mails per dag waarvan 4 000 inkomende en 1 600 uitgaande mails

het aantal gecommuniceerde patiëntenberichten per dag

het aantal PC’s in gebruik

het aantal printers in gebruik

het aantal printopdrachten per week

het aantal km netwerkkabel (of de afstand van Hasselt tot Zurich)

het aantal kg koper dat in de netwerkkabel verwerkt is (goed voor een bedrag van 50 000 euro)

het aantal patiënten waarvan C2M (elektronisch medisch dossier) de gegevens bevat

het aantal documenten (brieven en allerhande protocollen) dat per maand in C2M verwerkt wordt

het aantal personen dat gebruik maakt van C2M: 346 artsen, 34 artsen-assistenten, 300 secretaressen en 1 531 verpleegkundigen

het aantal helpdeskoproepen dat de dienst ICT gemiddeld per dag ter verwerken krijgt

het aantal ICT-medewerkers

• 5 600 • 350 000 • 1 927 • 635 • 108 000 • 480 • 7 700

• 811 043 • 53 400

• 2 211

• 103 • 34

ICT Jessa

in enkele opvallende cijfers

Page 27: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

27

mei

| ju

ni ‘

11

Menig carpooler werd er ingeschreven en

fietsers en stappers kregen de aansporing

de moed niet te laten zakken tijdens mindere

dagen. Verscheidene medewerkers gaven aan

gebruik te willen maken van het kosteloze

abonnement van het openbaar vervoer.

Gratis gezond startpakketAlle ecologische pendelaars kwamen ook op-

nieuw in de schijnwerpers te staan. Zo kreeg

iedere aangemelde fietser, stapper, open-

baar-vervoergebruiker of carpooler een ge-

zond startpakket. Dankzij fruit, vruchtensap,

koekjes en yoghurt kon men de werkshift ste-

vig starten. Dit alles werd mooi aangeboden

door Breakfast-4-You.

Fiets graverenDaarnaast kon iedere fietser op zijn cam-

pus de fiets laten nakijken én graveren. Het

moeten niet altijd de ‘witte fietsers’ zijn die

beloond worden, ook de occasionele fietsers

kunnen wel eens een steuntje in de rug ge-

bruiken. De infostanden van NMBS, De Lijn

en Carpoolplaza werden door externe part-

ners bemand, zodat je de laatste up-to-date

informatie kon oppikken of aanvragen. De

Provincie zorgde er dan weer voor dat Afkic-

ken! 2011 kon opstarten door het aanbieden

van de inschrijvingskaarten en gadgets. Zo

kon iedere milieubewuste pendelaar- dus ie-

dereen die niet alleen in de wagen naar het

werk komt - meteen deelnemen. Verslag zie

pag. 25 .

Ecologische kilometers Als ideale opwarmer voor de actie Afkicken!

konden medewerkers gedurende de 3 mobi-

liteitsdagen ecologische kilometers sparen.

Bij de infostand fietsten ze op de hometrai-

ner om zo hun kilometers op te krikken. De

afdeling die in verhouding tot het aantal

medewerkers het meeste ecologische kilo-

meters woon-werkverkeer spaarde, krijgt 1

dag toeristische fietsen ter beschikking van

fietspunt Hasselt of Sint-Truiden. Ideaal om

er met je afdeling een dagje op uit te trek-

ken! Maar ook iedere medewerker die zich

ecologisch naar het werk begaf, maakte kans

op een prijs.

Mooie opkomst voor mobiliteitsdagen

oor het tweede jaar op rij pakte vervoercoördinator Anja Schee-len van 20 tot 22 april 2011 uit met een mobiliteitsevent. Op iedere cam-pus was er gedurende 1 dag de moge-lijkheid info in te winnen en jezelf te belonen door een eenvoudig bezoek aan de infostanden. Dankzij het schit-terende weer was er op iedere campus een mooie toeloop.

V

De gelukkige winnaarsTeamwinnaar: Dienst boekhouding campus VJ, waar 58% van de medewerkers

zich ecologisch verplaatsten en samen zorgden voor 454.8 km. Zij winnen een

dagje toeristische fietsen voor een teamactiviteit.

Individuele winnaars SA:

1. Kris Loomans dienst ICT Ontbijt met bubbels voor 2

2. Els Mols dienst OK2 Standaardontbijt 2 voor 2

3. Mia Evens dienst OK1 Maandabonnement De Lijn

Individuele winnaars SU:

1. Ria Dullers dienst geriatrie Standaardontbijt 1 voor 2

2. Bea Op de Beeck dienst REVA 1 Ontbijt op bed voor 2

3. Evelien Swennen dienst REVA 3 Fruitschaal en fietscomputer

Individuele winnaars VJ:

1. Zoë Feyen dienst radiologie Maandabonnement De Lijn

2. Adeline Erna dienst onderhoud Maandabonnement De Lijn

Page 28: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

28

mei

| ju

ni ‘

11

Geslaagde 1ste editie Jessa's Midsummer Party!

Jessa’sJessa’sJessa’sMidsummerMidsummer

PartyParty

Vrijdag 17 juni vond de eerste editie van Jes-

sa’s Midsummer Party plaats. Deze party was

een organisatie van de hoofdverpleegkun-

digen van het Jessa Ziekenhuis. Place to be

was Hangar 58 in Bokrijk. Deze schitterende

locatie en een fraaie opkomst van 754 fuif-

gangers zorgden voor een uitgelaten feestje.

Over de DJ waren de meningen ietwat ver-

deeld. Niet iedereen vond zijn overgangen

van Will Tura naar Rammstein even geslaagd.

Maar de openingsdans tussen directeur pa-

tiëntenzorg Ludo Meyers en zijn adjunct Ria

Servaes was über-romantisch. Daar waren

alle aanwezigen het wel over eens. Het or-

ganiserende team dankt iedereen voor zijn/

haar aanwezigheid en droomt nu al hardop

van een tweede editite in 2012. Als die er

komt, lees je dat als eerste in Jess!

Page 29: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Geslaagde 1ste editie Jessa's Midsummer Party!

29

mei

| ju

ni ‘

11

Page 30: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

30

mei

| ju

ni ‘

11

Groenten in een omelet of tortillaIn een omelet of tortilla kan je zowat alle

groenten verwerken.

• Schil 1 aardappel en snij deze in fijne schijf-

jes.

• Smelt wat boter in een antikleefpan en bak

hier de aardappelschijfjes in.

• Voeg de restjes groenten zoals paprika-

reepjes, tomatenblokjes, aubergine, preirin-

gen, … toe.

• Klop 6 à 8 eieren los en kruid met peper en

zout.

• Giet dit in je pan over de aardappelen en de

groenten en laat zachtjes stollen.

• Schuif de omelet op een bord en keer het

bord terug om in de pan.

• Laat nog even verder garen.

Smaakmaker bij groentenSnij enkele sneetjes gekookte of gerookte

ham, salami of spek in reepjes en bak ze kro-

kant in een antikleefpan. Voeg ze bij gekookte

groenten zoals boontjes, broccoli, spruitjes of

bloemkool.

Zuiders sausje bij vleesEen restje van olijven, zongedroogde tomaten

en pesto vormen de ideale basis voor een zui-

ders sausje bij steak of varkensmignonnette.

• Bak het vlees en haal het uit de pan.

• Schraap de braadresten los en voeg 1 à 2 dl

vleesbouillon toe, samen met de gesneden

olijven en zongedroogde tomaten.

• Breng op smaak met wat pesto. Je kan dit

eventueel nog wat binden met instant-

sausbinder

estjes kaas, ham of groenten in de koelkast? Laat ze niet verloren gaan. Diëtiste Christa Leenders geeft je graag wat originele tips om met deze restjes iets lekkers op tafel te toveren. Met de zomer voor de deur doet ze er meteen nog wat nuttige informatie bij om je eten op de juiste manier koel te houden.

R

Geef bacteriën geen kansMet de zomer in aantocht en hopelijk veel warme dagen, is het belangrijk om correct met eetwaren om te gaan. De koudeketen speelt

hier een onmisbare rol. Voedingsmiddelen moeten immers op de juiste temperatuur bewaard worden. Zo behouden ze hun kwaliteit en

krijgen bacteriën niet de kans om zich te ontwikkelen.

Vul je koelkast correct

Voedselhygiëne begint met het

correct vullen van je koelkast.

De optimale temperatuur in je

koelkast is 4°C. In de koelkast zijn

er echter verschillende tempera-

tuurzones. Ieder voedingsmiddel

heeft zo zijn eigen zone.

Sommige eetwaren stop je best

niet in de koelkast, maar bewaar

je op kamertemperatuur. Als ze

te koud liggen ,treedt er koude-

bederf op . Dit is het geval met

tropisch fruit en vruchtgroenten

zoals tomaten, paprika, komkom-

mer, aubergine, courgetten...

Hou het koel

Koken met restjes

Culinair

Christa Leenders werkt als dië-

tiste op campus SA. Ze werkt al 32

jaar in ons ziekenhuis, waarvan 25

jaar op campus SU. Christa heeft 3

kinderen en een kleinzoon. Begin

juli wordt ze voor de twee keer

oma.

AB

C

D

B Maximum 7°:

Gekookte groenten en fruit, zelf klaargemaakte gerechten zoals soep, yoghurt, kazen bv. Gruyère

C Maximum 4°:

Verse vruchtensappen, voorverpakte slaatjes, gevogelte, vlees, vis, room, gerechten van de trai-teur, desserts met melk, fijne vleeswaren, ontdooiende producten

D Van 6° tot 10°:

Verse groenten en fruit, onrijpe kaas

Van 6° tot 10°:

Eieren, boter, melk, dranken, sauzen, reeds geopend vruchtensap

A

Bron: aankoopgids koelen en vriezen - Unigro

Page 31: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

31

mei

| ju

ni ‘

11

KruidensausjeMet groene kruiden als bieslook, peterselie,

dille, kervel, basilicum, enz maak je een lek-

ker sausje.

• Snipper 2 sjalotten fijn en breng ze aan de

kook met 1 dl witte wijn. Laat bijna volledig

inkoken.

• Voeg 2 dl alpro soja room toe en laat op-

nieuw inkoken tot de gewenste dikte.

• Kruid met peper en zout en voeg de men-

geling fijngesneden groene kruiden toe.

Dit sausje past uitstekend bij gebakken vis.

Heerlijke kaassausKleine stukjes kaas zoals Brie, Chaumes of

Boursin geven aan je gewone kaassausje een

heel aparte smaak.

• plaats je koelkast op een koele plaats, niet te dicht bij een warmtebron

• stop de koelkast niet te vol. Koude lucht moet circuleren

• laat diepgevroren producten in de koelkast ontdooien. De koude die hier-bij vrij komt, bevordert de koeling

• zet je koelkast niet onnodig koud. Een temperatuur van 4°C is perfect

• je kan de temperatuur van de verschil-lende zones meten door een thermo-meter in een bakje met water te leg-gen

• koel restjes snel af en bewaar ze goed afgesloten in de koelkast, je kan ze 1 à 2 dagen bewaren

• Is je koelkast bijna leeg? Geef de bin-nenkant een poetsbeurt en ga de ver-valdatum van de resterende voedings-middelen na.

Enkeletips

Het smeden van een groep individuen tot een hecht team… Werken aan een gezamenlijk

doel en hierbij afhankelijk zijn van elkaar… Waar ieder persoon bewust gemaakt wordt

van de kwaliteiten van de ander… Teambuilding is geen truc. Het kost tijd en is een

investering, maar wel één die de moeite waard is! Ook de medewerkers van afdeling C1

campus Salvator mochten dit ervaren tijdens hun teamactiviteit “komen eten”. Linda en

Katleen brengen het relaas van deze aangename dag.

Op zaterdag 9 april mochten we de handen in elkaar slaan om samen heerlijke gerechten

klaar te stomen. Om 15u werden de deuren van de keuken in de school op campus Salva-

tor geopend en weerklonk het startschot . Heel wat voorbereiding, overleg en gekonkel-

foes binnen elke team ging hieraan vooraf.

Onze teams bestonden uit:

• team tafelschikking, die de hal van de school omtoverde tot een 5 sterren restaurant.

• team amuses en aperitief: zij zorgden voor heerlijke Kir Royal en Kidi Royal voor de

non alcolici, voor paprika, bloemkoolsoep met mascarpone, bloemkoolroom met spekjes

en crème brulée van breydelham, appeltjes en Brie.

• team voorgerecht toverde een kippenpasteitje onder een hoedje van bladerdeeg

• team hoofdgerecht maakte in een reusachtige pan paella klaar en bracht dit met aan-

gepaste muziek en klederdracht aan de feesttafel

• team nagerecht creëerde zoetebekjes in een jasje van C1, heerlijk en sprekend…

• en ten slotte zorgde team animatie voor vele kreten en gillen met sprikhanen,

wormpjes, pasta in een glibberig bedje van olie, …

Het tafelen begon om 17u30 en natuurlijk werd ook onze late op dienst voorzien van de

heerlijke keuken van C1. Later volgde een tas koffie met nagerecht en begaven we ons

naar de keuken waar de grote vaat op ons stond te wachten. De puntenverdeling kwam als

laatste en de prijzen werden verdeeld. Een meer dan geslaagde dag en avond waar we el-

kaar op een andere manier leerden kennen, en samen gewerkt werd aan een heerlijk resul-

taat !!! Voor herhaling vatbaar,… Dus misschien volgt er wel elk seizoen een “komen eten”.

Bedankt collega’s voor jullie “ferme” inzet!

Linda en Katleen

'Komen eten' zorgt voor teambuilding op C1 (SA)

Page 32: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

32

mei

| ju

ni ‘

11

Marie-Paule Diliën

ging 7 jaar geleden

met pensioen op

campus SU. Onlangs

sloot ze zich – als eerste gepensioneerde van

de campussen SA en SU - aan bij de vereniging

van JOZ-senioren. Intussen ging Marie-Paule

mee op twee uitstappen. “Echt heel aange-

naam en interessant,” zegt ze enthousiast. “Zo-

wel het bezoek aan het Fort van Eben-Emael

als de uitstap naar Maastricht is me heel goed

meegevallen. De eerste keer was ik de enige

deelnemer van de campussen SA en SU en

kende ik dus niemand, maar de mensen spra-

ken me meteen aan. Je hebt snel een aange-

Ook Magda is in-

tussen dus al een

keertje met de

JOZ-senioren op

stap geweest. “Het

enthousiasme van Marie-Paule heeft me over

de streep getrokken om het ook eens te pro-

beren,” lacht ze. “En het wás ook fijn. Absoluut

naam contact omdat het bijna allemaal mensen

uit de ziekenhuiswereld zijn. Maar ik vond het

ook een pluspunt dat de partners mee mogen.

Aan tafel zat ik bijvoorbeeld naast de partner

van een medewerkster van campus VJ. Die man

had als bioloog bij het Ministerie van Natuurbe-

houd gewerkt en heeft me daar van alles over

verteld. Zo leer je ook eens een andere wereld

kennen. Bovendien zijn de uitstappen goed ge-

organiseerd en zit er voldoende variatie in.” Dat

Marie-Paule al snel ingeburgerd is, blijkt met-

een. “Men vroeg mij of ik geen interesse had

om in het bestuur te komen. Ze zoeken nog een

extra vrouw voor het bestuur en het zou ideaal

zijn als dat iemand van campus SA of SU zou

niks aan te merken op de organisatie! Al moet

ik bekennen dat ik me toch wat een vreem-

de eend in de bijt voelde in die grote groep

van ruim 90 mensen. De mensen waren heel

vriendelijk en toonden belangstelling, maar

uiteindelijk is zo’n uitstap toch leuker als je

er ook ex-collega’s ontmoet. Marie-Paule is

iemand die heel snel contacten legt, maar

zijn. Maar daar heb ik voor moeten passen om-

dat ik ook al vrijwilligerswerk doe.”

Voor de tweede uitstap nam Marie-Paule col-

lega Magda Schroyen van campus SA mee op

sleeptouw. “Omdat de eerste kennismaking

mij zo goed was bevallen, ben ik wat beginnen

rondvragen bij gepensioneerde collega’s van

campus SA en SU. Magda heeft hierop gere-

ageerd. Het zou fijn zijn als er meer collega’s

van deze campussen bij JOZ-senioren zouden

aansluiten. Je voelt ook echt dat de groep open

staat voor nieuwe senioren en hun interesses.

Zo heb ik intussen al een enquête toegestuurd

gekregen die peilt naar mijn wensen en ver-

wachtingen.”

bij mij duurt dat iets langer. Al ben ik zeker

van plan om de volgende keer opnieuw mee

te gaan. Het zou echt heel leuk zijn als een

groep gepensioneerden van de campussen SA

en SU zou aansluiten. Hopelijk kunnen we hen

met deze warme oproep stimuleren zodat we

onze ex-collega’s regelmatig eens terug zien

tijdens een aangename activiteit.”

Eerste gepensioneerden campussen SA en SU aangesloten bij JOZ-senioren

egelmatig brengt de vereniging JOZ-senioren (gepensioneerden Jessa – OCMW – Zonnestraal) verslag uit over haar activiteiten. Op campus VJ is deze vereniging al langer gekend, maar sinds kort hebben ook de eerste gepensioneerden van de campussen SU en SA de stap naar JOZ-senioren gezet. Hun reactie.

R

“De uitstappen zijn goed georganiseerd

en er zit variatie in.“

“Het zou leuk zijn als een groep gepensioneerden

van de campussen SA en SU zouden aansluiten“

Marie-Paule Diliën, gepensioneerde campus SU:

Magda Schroyen, gepensioneerde campus SA:

Page 33: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

33

mei

| ju

ni ‘

11

Eerste gepensioneerden campussen SA en SU aangesloten bij JOZ-senioren

JOZ-senioren trekken naar Maastricht

Dinsdag 10 mei 2011. 92 senioren staan

klaar om met de bus te vertrekken voor

een daguitstap Zuid-Limburg, Voerstreek

en Maastricht. Als de bus vertrekt, begint

de zon door het wolkendek te dringen. Bij

het binnenkomen van Maastricht pikken

wij onze gids voor die dag op. Onmiddel-

lijk volgt er uitleg over wat we allemaal

te zien krijgen bij onze doortocht door de

stad op weg naar een gezellig hotel aan het

station waar wij ons te goed doen aan een

lekkere tas koffie en taart. Dan gaat het

door de Jekervallei richting Margraten voor

een bezoek aan de wereldberoemde Ame-

rikaanse begraafplaats. Na dit bezoek en

de deskundige uitleg van onze gids zetten

wij onze uitstap verder door de Voerstreek

om tegen de middag aan te komen in Z.Z.

Bolder. Na een lekker middagmaal gaat het

terug richting Maastricht waar een tweede

gids ons vergezelt. Bij aankomst in de stad

worden we in twee groepen verdeeld voor

een tocht door de stad. Zo bezoeken we

verschillende kerken, ondermeer de Sint

Servaasbasiliek, de Sint Janskerk en Onze

Lieve Vrouwbasiliek. Ook het Stadhuis,

het Dinghuis, het Pesthuis, het Vrijthof en

de vele Vestingwerken zoals de eerste,

tweede en derde omwalling, staan op het

programma. Dorstig rusten we even uit op

een van de talrijke terrassen die Maastricht

rijk is, waar we genieten van een koele

drink en het heerlijke weer. Later volgt in

Z.Z Bolder nog een uitgebreide koffietafel

en om 20u kan iedereen tevreden terug

naar huis keren.

Eugeen Orlans

“De uitstappen zijn goed georganiseerd

en er zit variatie in.“

“Het zou leuk zijn als een groep gepensioneerden

van de campussen SA en SU zouden aansluiten“

Gezocht:kandidaten voor Tele-onthaal!

Vervolgtraject ‘Met goesting aan het werk?! start in september

Kan jij je inleven in moeilijkheden die anderen doormaken? Sta jij open voor andere

opvattingen en levenswijzen? Wil je je minimum 4 uur per week vrijmaken? 3 maal

JA? Tele-Onthaal is misschien iets voor jou!

Tele-Onthaal stelt haar telefoonlijnen (106) 24 uur op 24 uur open voor iedereen

die in alle anonimiteit wil praten en biedt ook anonieme gesprekken aan via chat.

Door de telefoonlijn 106 en de internetverbinding loopt een gesprek over zorgen, ….

van de A van alcohol over de R van relatie tot de Z van zelfdoding, en alles wat ertus-

sen zit. Wie zich kandidaat stelt, volgt een opleiding en geniet ook nadien blijvende

ondersteuning en vorming.

Zin om mee te werken?

BEL 106 of e-mail naar [email protected]

Meer info op www.tele-onthaal.be

Ruim 1 200 Jessamedewerkers en artsen vulden enkele maanden geleden on-

line de vragenlijst ‘Met goesting aan het werk?!’ in. Intussen is men druk bezig

geweest om het vervolg van dit onderzoek - een online begeleidingstraject -

verder te ontwikkelen. Dit traject is intussen zo goed als klaar en zal onmid-

dellijk na de zomerperiode, in september, gelanceerd worden. 500 medewer-

kers en artsen met verhoogde signalen rond werkstressbeleving krijgen dan

automatisch een mail om deel te nemen aan dit unieke traject. Meteen een

ideale gelegenheid om het nieuwe werkjaar met goede moed aan te vatten en

negatieve stress positief te lijf te gaan!

Page 34: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

34

mei

| ju

ni ‘

11

Etienne Aerts begon zijn carrière in 1974 op campus VJ. Als verpleeg-

kundige werd hij tewerkgesteld op de dienst plastische chirurgie. Enige

tijd later verhuisde hij naar de spoedgevallenafdeling, waar hij één van

de eersten was die met de MUG-wagen uitreed in Hasselt en omstre-

ken. Etienne bleef tot aan zijn pensionering een medewerker van de

spoedgevallendienst.

In 1970 begon Claire Vanstraelen als ziekendienster op de dienst ge-

riatrie van campus Virga Jesse. Vanaf het begin was het psychisch wel-

bevinden van de patiënten erg belangrijk voor haar. Dit vertaalde zich in

haar verder loopbaanparcours dat zich via de afdeling psychiatrie & neu-

rologie voortzette tot de huidige PAAZ-afdeling. Na enkele jaren nam

Claire daar de opstart van de relaxatietherapie voor haar rekening, in-

tussen één van de belangrijke peilers in het zorgaanbod van psychiatrie.

José Vandenhoudt startte in 1972 haar carrière als zorgkundige op

campus VJ. Op de afdeling B3 (urologie) was ze een graag geziene colle-

ga. Bij haar collega’s vroeg José vaak extra aandacht voor patiënten die

weinig of geen bezoek kregen. In haar vrije tijd resulteerde haar grote

engagement in een actieve inzet voor kansarme kinderen en gezinnen

in Roemenië. José werkte in totaal ruim 39 jaar in ons ziekenhuis.

Maurice Thijs heeft een carrière van meer dan 40 jaar in ons huis ach-

ter de rug. Hij was daarbij in alle instellingen van het OCMW een tijd-

lang actief: het Virga Jesseziekenhuis, het St Jozef Rusthuis, rusthuis

Zonnestraal, terug naar Virga Jesse en de laatste jaren Jessa, campus

Virga Jesse. Het grootste gedeelte van zijn loopbaan werkte Maurice

als kok. De laatste 10 à 15 jaren zette hij zich met heel zijn ziel in voor

het personeelsrestaurant op campus VJ, waar dagelijks meer dan 600

mensen komen eten.

Binnen campus SA is Nicole Closset een echte IZ-coryfee. Ze startte

haar carrière op de afdeling cardiologie, specialiseerde zich daar samen

met dr. Vroninks in ECG ’s en ritmestoornissen, om daarna in de jaren

'70 aan de wieg te staan van de huidige Intensieve Zorgen op campus

SA. Daar sloot ze haar actieve carrière na meer dan 40 dienstjaren ook

af. Gedurende al die jaren volgde Nicole heel wat bijscholingen en in

2002 behaalde ze haar bachelor diploma verpleegkunde.

Simone Clukers startte in 1972 als labohelpster op campus VJ. Ze

stond er jaren lang in voor het magazijn van het klinisch laboratorium

en zorgde voor de voorraden op de werkvloer en het goed vullen van de

kasten. Dit laatste gebeurde vaak na de werktijd. In 2000 leerde Simo-

ne de bestellingen doen via computer, pickingbonnen verwerken, enz.

Bij haar pensionering eind april, had Simone 41 jaar gewerkt, waarvan

39 op campus Virga Jesse.

Lou Geunis startte in 1968 als klinisch laborante in Villain XIV. Van-

daar ging het al snel naar apotheek Brouwers en apotheek Nijsten

als apotheekassistente om in 1973 bij LTD3 terecht te komen. Lou

had toen al een boontje voor het toenmalige Salvator ziekenhuis

want de getuigschriften voor de artsen dienden steevast op tijd

klaar te zijn. In 2003 deed Lou de stap naar campus Salvator als

diensthoofd opname, onthaal en telefonie. In deze functie was ze

nauw betrokken bij grote projecten zoals de centralisatie van de op-

namedienst Salvator en St.-Ursula en meer recent, de overschake-

ling van Ax-ware naar Poema, de centralisatie van spoedgevallen en

de centralisatie van opnameplanning.

In 1972 startte Chris Steegmans haar loopbaan als verpleegkundige

op campus SA. Eerst werkte ze op de afdeling heelkunde specialitei-

ten waar ze eveneens vervangend diensthoofd was. In 1995 werd ze

hoofdverpleegkundige op de dienst geriatrie B. Bij de samenvoeging

met geriatrie A verhuisde Chris naar campus SU waar ze de afde-

ling kortverblijf heelkunde leidde. In 2004 werd deze afdeling om-

gebouwd naar Reva 2 en verhuisde Chris met haar team naar een

vernieuwd dagziekenhuis op campus SU en later naar campus SA.

Voor haar aanpak in de organisatie van het chirurgisch dagziekenhuis

op campus Salvator kregen Chris en haar team meermaals een pluim,

zowel van de visitatie, interne NIAZ-audit, studenten als patiënten.

Pensioenvieringen

Page 35: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

35

mei

| ju

ni ‘

11

28-09-10 Briek Inge Bernaers apotheek Virga Jesse

27-02-11 Eloise Caroline Hayen opnamedienst Virga Jesse

14-03-11 Tibe Katrien Jaeken medische beeldvorming Salvator

24-03-11 Thibeau en Matheo Katja Di Tonto algem. en abdominale chirurgie Virga Jesse

28-03-11 Sieme Kathleen Ballet keuken Salvator

01-04-11 Jules Pieter Vandebroek C1 Salvator

04-04-11 Skye Caroline Maene C2 Salvator

10-04-11 Lara en Beau Wim Valkenborg neurochirurgie Virga Jesse

12-04-11 Robbe Sofie Vandeweyer apotheek Virga Jesse

13-04-11 Marni Wendy Verding pneumologie Virga Jesse

16-04-11 Miraç Hicran Kaplan geriatrie Salvator

18-04-11 Lotte Annick Henno funct. urologie + consultaties Virga Jesse

24-04-11 Mil Evelien Vanwetswinkel neurologie Virga Jesse

30-04-11 Kaan Katja Bellinkx chirurgisch dagziekenhuis Virga Jesse

03-05-11 Soufian Mariam Essarti voedingsdienst Virga Jesse

05-05-11 Siebrin Nathalie Vanbriel materniteit Virga Jesse

05-05-11 Lara Lesley Van Gossum radiotherapie/daghosp. onc. Virga Jesse

08-05-11 Yana Stefan Hardy en ontwerpbureau Jessa

Carolien Vandebeek operatiekwartier gehospitaliseerden Salvator

10-05-11 Roba Zinb El Falaki schoonmaak Salvator

13-05-11 Amélie Ellen Vandekerkhof labo Virga Jesse

Geboorten

01-01-11 Arlette Lemoine voeding algemeen Salvator

30-05-11 Arlette Peeters schoonmaak St.-Ursula

01-07-11 Denise Cleeren voeding algemeen Virga Jesse

01-07-11 Maurice Thijs personeelsrestaurant Virga Jesse

01-07-11 Josepha Lambrix labo klinische biologie Virga Jesse

01-07-11 Marie-Josee Vandenhoudt urologie en nefrologie Virga Jesse

05-07-11 Clara Boons logistiek assistenten St.-Ursula

01-08-11 Lutgard Driesmans radiologie Virga Jesse

01-08-11 Mia Daenen sp-Loco 1 Virga Jesse

01-08-11 Lea Stulens consultaties Virga Jesse

01-09-11 Ria Scheepers voeding algemeen Virga Jesse

01-09-11 Andre Vanhamel anesthesie Virga Jesse

01-09-11 Marilou Cox algemene en abdominale chirurgie Virga Jesse

01-09-11 Godelieve Peetermans radiologie Virga Jesse

01-09-11 Annie Maesen neurologie Virga Jesse

01-09-11 Lieve Plessers labo klinische biologie Virga Jesse

Pensioen

01-10-10 Hassan Ghodsellahi en Mazhari Shadi spoedgevallen Virga Jesse

06-05-11 Hugo Cuyvers en Rita Vanwijck haemodialyse Virga Jesse

06-05-11 Erwin Coenen en Jorgi Ulenaers D1 Salvator

Huwelijken

Op 12 juni 2011 is Johan (Jo) Roden, verpleegkundige OK1 campus Salvator, op 47-jarige

leeftijd overleden. We bieden de familie van Jo onze oprechte deelneming aan en wensen

hen veel sterkte. “Jo, je collega’s van het operatiekwartier vergeten je nooit.”

Overlijden

Personeelsweetjes

Page 36: Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - mei 2011

Prettige vakantie!vanwege de redactie