De Wisseltong – Colofon · 2016. 5. 16. · Wisseltong juni ‘13 pagina 2 De Wisseltong –...

Wisseltong juni ‘13 pagina 2

De Wisseltong – Colofon

Jaargang : 32Nummer : 3juni : 2013

De Wisseltong verschijnt als officieel orgaanvan Modelbouwvereniging De Wissel vijf maalper jaar, met een oplage van 50 exemplaren.

Het clubgebouw van M.B.V. De Wissel, in hetsouterrain van schouwburg De Lievekamp,Raadhuislaan 14, Oss, is geopend op donderdagvanaf 20.00 uur.Tel: 0412 - 66 76 74

Verenigingsbestuur:Voorzitter : Frans KnechtenSecretaris : Martin LankreijerPenningmeester : Willie de KortBestuurslid : Jos van PinxterenBestuurslid : Adri Ruitenberg

Correspondentieadres en ledenadministratie:Modelbouwvereniging De Wissel,p/a Martin Lankreijer

Wolvespoor 155343 XL Oss

Tel. 0412 – 64 23 54mob: 06 – 230 873 80e-mail: [email protected]

Redactie Wisseltong:Willie de KortGert van DamMartin Lankreijer

Redactie adres:e-mail: [email protected] via het bovenstaande correspondentieadres

Contributie 2013Leden € 92,00Junior leden € 60,00Postbank: 27.97.101 t.n.v.M.B.V. De Wissel, Herpen.In verband met de administratie heeft het devoorkeur als de contributie vanaf 1 januari wordtovergemaakt.

Copyright:Het copyright berust bij de auteurs. Het isniet toegestaan zonder hun toestemmingartikelen en/of illustraties (of delen daarvan)over te nemen. Contacten hierover verlopen viade redactie van De Wisseltong.

Wisseltong 2013Nummer Verschijnt Inzenden tot4 31 oktober 26 september5 19 december 21 november

Mededelingen

De zomer staat weer voor de deur, de periode van de wel-verdiende rust. Ook voor de redactie is het even rustig dekomende tijd, want de volgende TONG gaat pas in oktoberverschijnen. Dat wordt natuurlijk een tong die weer helemaalbol staat van de verhalen die we hebben meegemaakt tijdensde vakantie of dat weekje of weekendje weg!!

Nog net voor de vakantie hebben we bezoek gehad van Mar-tin Wehlberg tijdens een OC-vergadering. Martin is goed inhet maken van gras en vegetatie op een modelbaan en wil onsdat in een workshop leren. Deze workshop zal in het najaarof in de winter plaats gaan vinden op een of twee zaterda-gen. We gaan dan onder leiding van Martin op een modulemet een spoordijk met een achtergrond het landschap voor-zien van gras en vegetatie. De module kan dan mooi gebruiktworden voor bijvoorbeeld het fotograferen van rollend ma-teriaal.

Rest ons niets anders dan jullie allemaal een prettige vakan-tie te wensen en dat we allemaal maar weer gezond thuiskomen. Lees deze TONG eens rustig door en laat u inspire-ren voor het schrijven van een stukje voor een volgendeTONG. Een volgende(?), ja, een volgende. Want beslist datwe nu een groot aantal inzenders aan gaan zetten voor eenartikeltje.

InhoudsopgaveDe Wisseltong – Colofon 2Mededelingen 2Van de bestuurstafel 3In Memoriam - Bert 5Chiemsee Bahn 7Museumlijn 10Tandradbaan 12Vakantieverslag 14Zo geachte clubleden 16Alex in Brabant 20Spoorwegemplacement - Oss 21Star 25Tramremise Dusseldorf-Heerdt 27


Van de bestuurstafelDoor Martin Lankreijer

Op de eerste plaats moeten wij natuurlijkBert (Lambert) van der Venne herdenken,laten wij hem herinneren als een altijd opge-wekte man die er ondanks zijn ziekte de moedinhield. Zie verder in de tong het memorialgeschreven door onze voorzitter. Verder restmij nog dat Ton van Dijk voorlopig nog in delappenmand zit, als het mogelijk is zal hij ookweer op de club verschijnen, maar het staat unatuurlijk ook vrij om eens bij hem langs tegaan.

Verder komen er verschillende gebeurtenis-sen aan, op de eerste plaats natuurlijk devakanties, wel, vele van onze club hebben bij-na continue vakantie. (joke?) maar hoe danook, het is wel de tijd dat verschillende onderons erop uit trekken om een andere omgevingte verkennen. Ik heb al een deel achter derug zie elders in dit blad.Op de tweede plaats de Rommelmarkt. Ennatuurlijk de beroemde open dag. tevens is erweer een kaart avond in het verschiet.

O, ja er was een opmerking over mijn pseudo-niem "Caboose" waarom en wat is dit.Martin Caboose is eigenlijk een herinneringaan Arno die ondertekende met: Arnöbb eensamenvatting van zijn naam met het spoor"Oostenrijk" waar hij zo gek mee was. Nu,daar ik Amerikaans rij voegde ik "Caboose"toe. Een Caboose is de laatste wagon in eenAmerikaanse goederen trein waarin ook deadministratie van die trein en de dienstleiderzelf in mee reed. Vaak voorzien van een uit-kijk raam bovenop of op de zijkant van dewagon.Bijgaand, een foto van een Nederlandse "Ca-boose" en een interieur van een Amerikaanse.

Verder is er een adverteerder afgehaakt,maar de andere waaronder Fitnezz Plaza tekennen geeft er mee door te gaan ter onder-steuning van onze club. En, ik durf het bijnaniet te noemen, misschien is er wel iemand diemee wil doen bij de Plaza, want let op alleeneen ander kan je corrigeren betreft houdingen inzet tijdens de oefeningen. Na deze wij-ze lessen sluit ik af met een prettige vakantieaan allen, en als je niets te doen hebt, de clubis gewoon open.

Martin Caboose.


openingstijden zijn:

Maandag t/m vrijdag 9.00-21.00 uurzaterdag van 9.00 tot 17.00 uur.

Praxis OssFrankenweg 615349 AP Oss0412-690680


In Memoriam - BertDoor Frans Knechten

In de nacht van 3 op 4 mei 2013 overleed onslid Bert van de Venne na een lange periode vanziek zijn.

In 1977, na een tentoonstelling van model-treinen in gemeenschapscentrum “D’n Iem-hof”, kwam hij, samen met nog 8 belangstel-lenden, naar een vergadering van Modelbouw-vereniging De Wissel. Deze vereniging, watvanaf 1 juni dat jaar ook zijn vereniging werd,meer dan dat zelfs, was nog in oprichting, duszijn belangstelling konden we heel goed ge-bruiken. Ik zeg wel “we” als ik over de vereni-ging spreek, maar ik was toen zelf nog geenlid van de club. Ik spreek dan ook uit naam vantoenmalige voorzitter Mark Scholten. Marknoemde hem overigens geen “Bert” maar“Lambert”. Toen hij merkte dat hij de ver-keerde voornaam gebruikte, antwoordde Bert,heel typerend op zijn wijze, met “Fikkie luis-tert wel!”. Het bleef voor Mark dus “Lam-bert”….

De club was nog niet groot. Er was een op-richtingsgroep van 6 en met Bert en de ande-re 8, kwamen we uit op 15 man. Een heel di-verse groep met wel heel verschillende men-sen. De één wat drukker dan de andere en deéén wat nadrukkelijker aanwezig dan de an-der.

Nou, hij behoorde in ieder geval niet tot decategorie van de drukkere mens, integendeel.Hij luisterde, stelde af en toe een doordach-te vraag, wikte en woog en ging weer over opluisteren. Hij volgde de voortgang wel heelkritisch, dat bleek wel uit zijn vragen.

Zijn belangstelling was gewekt en hij werddus op 1 juni 1977 lid van De Wissel! En dat istot op 4 mei 2013 gebleven. 36 jaar lang dus.

36 jaar lang de rustige man, die zijn eigenwerkplekje vond, zijn eigen werkzaamhedendeed en links en rechts zijn eigen contactenzocht. Maar hoewel rustig en van wat afstand,was zijn aanwezigheid heel goed merkbaar.Zijn smakelijke lach om humor, zijn aandachtvoor anderen maar ook zijn soms ineens spat-tende kritiek op iets wat hem helemaal nietbeviel, was zijn drukkere kant.

In 2005 werd hij in het Poppentheater vanMarag door de ondeugende pop met de naam“Rimpel” op het matje geroepen. “Rimpel” is, ikzei het al, een door-en-door ondeugende popdie het complete tegendeel van Bert was.Rimpel was opgetreden in een Nieuwjaars-voorstelling. Rimpel bombardeerde Bert na-mens het bestuur van De Wissel tot “Lid vanhet jaar 2004”! Redenen: Bert werkte ge-staag elke donderdagavond door aan delen vande modelbaan van de club en viel op door rusten bescheidenheid!

Samen met Tonny nam hij deel aan de reisjesen de feestjes van de De Wissel. Hij en Tonnywaren een hecht team. Waar Bert was, wasook Tonny!

De laatste jaren, ging zijn gezondheid ineenshard achteruit. Hij was nog niet uit het zie-kenhuis ontslagen of werd er kort daarnaweer opgenomen. Zelfs de clubavonden kon hijniet altijd en later zelfs helemaal niet meerbezoeken.


Bij onze bezoekjes, troffen wij Bert ondanksde ellende, altijd met een goed humeur aan.Grappen bleef hij waarderen, ergo, hij deeder zelf flink aan mee. Zijn lach was aansteke-lijk! Voor ons een echte opsteker.

Op 3 mei was Bert weer opgenomen in hetziekenhuis en de berichten waren niet veelbelovend. Samen met Mark bezocht ik hem enhet ging op dat moment inderdaad heel erg.Ondanks zijn wel heel erg slechte conditie,reageerde hij wel héél blij op onze komst enhij begroette ons en zei tegen ieder van ons:“Het is goed!”. Wij wisten dat Bert berusttein het afscheid van het leven. Wij namen af-scheid maar tegelijkertijd waren we er heelerg dankbaar voor dat wij dit nog persoonlijkmet jou konden doen. Zijn overlijden diezelf-de nacht kwam dan ook niet onverwacht.

Voor ons, voor de modelbouwvereniging DeWissel, voor Tonny, voor zijn familie, voorzijn vrienden en kennissen, is het overlijdenvan Bert een groot verlies. Maar hij blijft inonze vereniging bekend als een bescheidenmaar goed mens! Wij zijn dankbaar hem tehebben mogen leren kennen.

Bert, rust in vrede.

Tonny en familie, namens het bestuur en Mo-delbouwvereniging De Wissel, wens ik jullieheel veel sterkte en wijsheid toe met hetverwerken van het verlies van Bert.

Frans Knechten,voorzitter


Chiemsee BahnDoor Martin Lankreijer

Wij wilden al een tijdje de RomantischeStraße afrijden die in 2009 om zakelijke re-den afgebroken was. Dus dit jaar gestart inWürzburg, (het noorden van de route die be-gint in Füssen, bij kasteel Neu Schwanstein,een van de 3 kastelen. van Ludwig de II)

De volgende stop is Rothenburg, zie ook defoto van de kruidenier met modelbouw afde-ling elders in dit blad.

Daarna zijn we naar de Chiemsee gegaan waarwe een ander kasteel van Ludwig de II wildebezichtigen op het eiland Herrenchiemsee.Na 3 kastelen (Linderhof is er ook een vanhem) was er een commissie van de uitvoeren-de overheid onderweg om hem onder curateleplaatsen, wat niet lukte omdat hij voortijdigoverleed.

Ik ben niet zo op de hoogte van de spoorsegeschiedenis in Europa, dus ik hoorde kortvoor onze vakantie dat daar bij de Chiemseeook de Chiemseebahn opereerd. Ja, de stoomtrein die Dick IJzermans (ex lid) in 1:87 ge-maakt heeft.

Het is een korte baan van minder dan 2 km.die voert van het station in Prien naar de ha-ven waar de radar boten vertrekken naar hetHerren oder Fraueninsel in de Chiemsee.


Het is een leuk compleet spoors gebeuren opeen kleine gemoedelijke schaal. Met het om-rijden, water en kolen bijvullen, en, je kuntalles van dichtbij bekijken. Al met al een in-tense ervaring als algemeen stoom liefhebber.Hierbij enkele foto's die voor zich spreken.

Scan de code voor een korte film, opgenomenmet mijn telefoon. Of kijk op:http://www.youtube.com/watch?v=qHwqaq5BCp0


MuseumlijnDoor Mark Scholten

De museumlijn: (Deurne) - ’s-Hertogenbosch –Oss – Nijmegen.

De spoorverbinding Roosendaal – Zwolle, overOss, bekend als de IJssellijn, heeft heel lang,tot aan volgens de NS 11 januari 1996, bekendgestaan als museumlijn, oftewel schrootlijn.De lijn, deels als sneltrein, later intercitymaar met deels ook stoptreintrajecten, werdmeestal bereden met het oudste materieeldat NS nog had. In de nadagen van het mate-rieel Mat ’46, maakte dat daar nog vele kilo-

meters, idem de rijtuigen Plan E, die van delijn Zandvoort-Maastricht afkwamen na in-stroom van de ICR-rijtuigen. Bij het materi-eeltekort in de jaren ’70 kwamen gehuurderijtuigen uit België de gelederen versterken,ook al niet echt modern meer te noemen, in-tegendeel.

Maar, zo kopte de Koppeling op 19 januari1996, “Eindelijk Luxe Op De Schrootlijn”. De“Regiorunner”, de nieuwste dubbeldekker-treinstellen, losten in ieder geval de oudestroomlijnstellen af op de doorgaande verbin-ding tussen Roosendaal en Zwolle. De stop-diensten over Oss behielden dan nog wel hunstellen Plan V. maar vanaf de dienstregeling2011 werden deze ook weer vervangen doorhet toch niet al te jonge Sprintermaterieel.

Maar feest was het, getuige het bericht in DeKoppeling. Ook de regionale bladen berichttenoverenthousiast over de nieuwe treinen enburgemeester mr. Eppo van Veldhuizen, ver-gezeld van wethouder Jan Kuppen lieten zienhoe blij ze waren toen ze de Regiorunner inOss mochten ontvangen op 11 januari 1996 ende burgemeester reed zelf de trein richting’s-Hertogenbosch “genietend als een kleinjongen”.

“Op 6-10-2010 fotografeerde hr Maijack een treinstel plan Vop het station Oss onder een wel heel bijzondere donkerelucht. Per zomerdienstregeling van 2011 verdwenen deze

stellen uit de stopdienst over Oss en werden vervangen doorSprinters. Nu rijden er wederom de stellen plan V"


Ik moest aan de met veel tamtam omgevenkrantenberichten over de instroom van deRegiorunner denken, toen ik kort geleden metde trein vanaf Station Oss-West reisde. Eenouwe getrouwe, een Plan V, kwam voorgere-den. Oud, maar best nog betrouwbaar. Perzomerdienstregeling bleken de Sprinters tezijn vervangen door deze treinstellen uit detweede helft van de jaren ’70. En waar warende Regiorunners gebleven?

Met de nieuwe zomerdienstregeling 2013 zijnze nog maar weinig op de IJssellijn te zien. Errijden nu dubbeldekkers van de Tweede Ge-neratie met een E-loc 1700 en ICR-rijtuigenmet ook een loc uit de serie 1700. De ICR-rijtuigen komen van de lijn Amsterdam-Maastricht (waar hebben we dat meer ge-zien?) en stellen IC3 en IC4.

Schroot? Nee, dat is overdreven, maar welrijdt er dus op “onze” spoorlijn wederom hetoudste materieel….


TandradbaanDoor Pim Stephan

Chemin de fer du MontenversTijdens onze zomervakantie streken we neerin Chamonix, aan de voet van de Mont Blanc.Aangezien ik nog steeds moeilijk loop na mijngebroken enkel, namen we de luxe eerst meteen treintje de berg op te gaan en dan daarwat te wandelen. Het werd de Chemin de ferdu Montenvers, naar de laagste gletcher vande Mont Blanc. Chamonix heeft twee stations,één voor het nationale spoor, en daarachter,via een stalen loopbrug over de sporen, voorhet lokale lijntje.

Toen de lijn werd gebouwd, protesteerden –als op zoveel plaatsen in die tijd- de muilezel-drijvers. Zij brachten de toeristen (1908!)omhoog en waren bang hun inkomsten te ver-liezen. Maar toen ze in dienst werden geno-men als spoorwegarbeider was het arbeids-conflict snel over.

De bouw van de tandradbaan begon in 1907.In 1908 is het eerste stuk in gebruik, in 1909het eindstation. Sinds 1954 geëlektrificeerd.Het eerste ritje duurde ‘slechts’ 55 minutenop stoomkracht. Ze hadden 6 locomotiefjes.Eéntje is in 1926 van het Grand Viaduct geku-keld: 26 doden en 28 gewonden en 1 dooielocomotief. Toen waren er nog maar vijf. Desteilste stukken zijn 21 %. Niet te doen duszonder tandrad.

De tocht voerde via een lus in een zijdal naarde gletcher “Mer de glace” (IJszee). Degletsjer is 7 km lang en 200 m diep. Het bo-vengebied is 40 km². Hij beweegt 120 m perjaar naar beneden. Het is de op één na langstegletsjer in de Alpen, en laagste punt is hetmeest laaggelegen van alle gletchers.Ieder jaar wordt er een nieuwe ijsgrot uitge-hakt. Mag je als toerist dan doorheen wande-len, in het ijs. Naast het bovenstation is het “Grand Hotel”. Prachtig groot oud gebouw. Hetis nog steeds in gebruik als hotel. Waar-schijnlijk met weinig gasten, het geeft deaanblik van vergane glorie. Oude luxe á-la1910 en sindsdien niet meer onderhouden. Alsje naar het terras kijkt zie je de dametjesvan toen nog zitten. Met een beschaafd de-colletétje en een parasolletje. Nu is het he-laas meer afgebladderde verf op de luiken.


De tandradbaan ging van 1042 meter hoogtenaar 1913 m. Nu slechts 20 minuten. Wel mooiuitzicht op de omgeving, maar het “GrandViaduct” zie je natuurlijk zelf niet. Dat zitonder je , dus als treintjesfanaat moet jeterug lopen.

Boven moet je nog 400 traptreden dalen naarde gletcher. De gletchers worden niet alleenkorter, maar ook in de punt lager. Onderwegkom je steeds bordjes-met-een-streepjetegen: Dit was de rand van de gletcher in1910, toen van 1920 enz. Gelukkig voor mijhebben ze inmiddels een gondel-kabelbaantjeaangelegd, zodat ik met mijn kapotte enkeldie 400 treden niet opnieuw hoefde te klim-men.

Na een glaasje fris op het terras van hetnieuwe station bracht de trein ons weer,schommelend in 20 minuten terug naar Cha-monix.


VakantieverslagDoor Martin Lankreijer

Tijdens ons bezoek aan Rothenburg ob derTauber kwamen we langs een winkel met wattreinen in de etalage. Het was eigenlijk teweinig om binnen te kijken, toch maar gedaan.

Wat blijkt, het was een "kruidenier," metverse groente en natuurlijk verpakte levens-middelen. Maar, ook modelbouw, niet zo maarwat treintjes, maar ook veel en goede sceneryartikelen.

Zie bijgaande foto welke met toestemmingvan de eigenaar is genomen. Zelfs de modelauto's staan op merk gesorteerd, dat had iknog niet eerder gezien. Thea heeft dan ooksnel de Opel Kadett B gevonden die ik al jarenzocht.


Zo geachte clubledenDoor Marco Kranenburg

Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelp!!!!

Wat me nu toch is overkomen……..

Even een stukje geschiedenis.

Ik was eigenlijk van plan om een artikeltje teschrijven over de vorderingen van mijn baan.En dan met name op het gebied van de sce-nery. Wie had dat gedacht, Marco aan descenery. Ik heb altijd lopen roepen dat ik hetbouwen van de baan het leukste vind en datals de baan loopt, ik er wel weer een deel bijbouw of dingen ga veranderen.Als ik bij vriend Kees ben, wordt er altijd eenbeetje schertsend gedaan over het aanleggenvan scenery. Mensen die dat doen kunnen geenbaan bouwen, moeten vraagtekens zetten bijhun huwelijk en wat zoal niet meer. Met hetschaamrood op de kaken moet ik toegeven dathet bouwen van een goed rijdende baan alleenweggelegd is voor Frans. (Stekker erin enalles rijdt!) Mijn eigen baan blijft maar hape-ren. (mooi digitaal) Dan hou je een uitdagingzeggen ze dan. Neeeen. Frustraties, die houje ervan! Misschien een nieuw woord voor mijFransstraties. Ik wil dat ook een baan diegewoon rijdt, die van mij heeft toch ook eenstekker?!Verder heb ik mijn huwelijk onder de loepgenomen en moet ik toegeven dat daar ookniets mis mee is. Je gaat wel twijfelen. Al dievrouwen van die anderen die komen kaartenen zo. Dan zit het dus wel oke bij iedereen. Ikmag zelfs dingen aanschaffen zonder dat heteerst een week of wat bij een treinencollegamoet liggen. Dan zit het toch goed?!En toch nijgt mijn hand naar de kwast, air-brush, lijmpot etc. In het begin een angstigegewaarwording. Ik kan er op de club toch nogniet helemaal gewoon over doen. (Sorry Theo).

Ik heb op aanraden van Martin een proefstukgemaakt waarop ik naar hartelust kan beddenen airbrushen. Ook dat valt vies tegen. Ik benniet zo van het plannen en vooruitdenken. Duseen aantal zaken lukken dan ook niet.Op de clubavonden probeer ik het werk aanhet baandeel waar we nu mee bezig zijn zo-veel mogelijk te rekken. Ik kan dan steedsmet een scheel oog naar Martin en Theo kij-ken hoe zij het doen. Beetje tussen alle grap-pen en grollen door info proberen los te peu-teren. (lukt).

Tijdje verder….

Mijn zoon Loek (9 jaar) loopt een beetje ver-loren door het huis. Hij is geveld door deziekte van pfeiffer. Dus ik denk, mee naar dezolder en treinendingen doen. Word je nietmoe van en het verzet de zinnen.Ik dacht: laten we maar eens klein beginnen.Dus een plankje van 13X13 cm, een railtjeerop en we gaan een overweg bouwen.Ik had nog een modelbouw pakketje liggen. Entot mijn grote verbazing begint hij het een enander uit te pakken en gaat met mes en lijmaan de slag. Eigenwijs als hij is (van zijn moe-der) mocht ik geen of nauwelijks aanwijzingengeven. Dus ik denk: da wordt niks!.

Maar nee, een prachtig gebouwd huisje, zon-der lijmvlekken en openstaande naden.

Ik heb m’n verstand verkeken op wat er alle-maal gebeurde.

Toen moest er natuurlijk een weg komen. Wijhebben gips van mama geleend en daar eenmooie open af-rit van gesmeerd.


Bij een of ander frutsel kasteel zaten ooittwee zakjes gras, die moesten er natuurlijkook bij.Aan de slag met spuitlijm. Ook dat kon hijnatuurlijk zelf. De boel afgeplakt en volge-spoten. Toen kon het gras erop.

Goh pap, ik krijg toch zeker ook wel van datspul tussen de bielzen?!! Maar natuurlijk jon-gen.Netjes alles ingebed en met de kwast op z’nplek geschoven en toen kon de hele handelmet verdunde houtlijm worden bevochtigd. En

dan moet je natuurlijk niet meteen het grasen de overtollige ballast eraf willen schudden,want dan is alles weg. Paaaap wat doe jenu????Dus maar weer opnieuw.

Vervolgens kon de weg zwart gemaakt wordenen het huisje erop geplakt worden. Natuurlijkmoest er voor het huisje ook een grindpaadjekomen.(langs het paadje van m’n vader vanWim Sonneveld of zoiets). De hekjes, spoor-bomen en borden kwamen er ook allemaal bij.Al met al begon zijn werk al heel aardig vormte krijgen.

Ha, wacht eens even pap. Jij hebt toch ookdozen met poppetjes en struiken en zo.


Mmmmmm. Ja, die heb ik. Dus ook dat moester nog allemaal bij.Ondertussen was ik bezig om mijn station vanverlichting te voorzien.En ja, u kunt het al raden! Paaaap, mijn over-weg heeft een lantaarnpaaltje, kun jij daarverlichting in maken. En hij wist ook al welwelk ledje het moest worden. Zo’n piepkleinfrunnik ledje met draadjes van 0.10 mm er-aan. Gaaf.Oke, gaan we maken.

Aan het einde van de rit, inderdaad een gaafstukje scenery. En dat heeft ie dan gemaaktin drie middagen, waarbij er ook nog naar deninja turtles gekeken moest worden en funnywurms op youtube.Ik ben dan ook als vader hartstikke trots.Hoe leuk is dit?!Maar aan de andere kant….u voelt hem al. Ikben al een aantal jaren bezig met mijn baan.Hij heeft nog steeds niet het befaamdeFrans-effect. Steeds maar weer een hoophaha en hihi over de scenery, maar nu ben ikdan toch aan de beurt.

Ik ga de komende periode met de scenery aande slag. Kijken of je daar ook helemaal rustigvan wordt. Want als ik op de club om me heenkijk, zie ik allemaal tevreden rustige mensendie niets anders doen dan eeeeiiiindeloooooosspulletjes plakken, de heuvels van eucaliptabulten voorzien. Er vormen zich zelfs sceneryclubjes binnen de club. Sterker nog, zelfsSjaak wordt er rustig van. Als het dan nietmeer werkt, weet ik het niet meer. Wel drijgter in mijn ogen een gevaar…… Mensen alsMark worden zo rustig van het bouwen vaneen seinhuis, ……………

Misschien kunnen er weer wat mensen opstaanen wat cursus avonden geven in de dingen diezij erg goed kunnen. Zou ik heel erg leuk vin-den.Ik hoop dan ook de komende tijd eens bij uallen aan te kunnen schuiven voor tips entrucs. Mocht ik zo nu en dan, uit pure paniek,vervallen in mijn ouden patronen, heb geduld.

Groet Marco.


Alex in BrabantDoor Frank Vermeulen

Koninklijk bezoek.Sinds 30 april hebben we in Nederland weereen koning, Willem Alexander. Daar hij eenkennismakingsronde door Nederland wildemaken werd er een schema opgezet. Per dagzou hij twee provincies bezoeken. Nu is Ne-derland wel niet het grootste land ter wereld,maar om twee provincies per dagte doen moet je toch wel op-schieten. Op 12 juni waren Lim-burg en Brabant aan de beurt.Nadat hij samen met zijn Maxi-ma ’s morgens door Limburg wasgetourd kwam hij rond de mid-dag aan in Vredepeel. Op devliegbasis aldaar, op de grensvan Limburg en Brabant was delunch. Daarna ging het naar Roo-sendaal.

Om nu daarna van Roosendaal snel naar devolgende stopplaats, Oisterwijk, te gaan werdde koninklijke trein weer eens van stal ge-haald. Beide plaatsen liggen aan het spoor enhebben een station. En zodoende ben je inongeveer 40 minuten van Roosendaal in Ois-terwijk. Op zijn weg naar Oisterwijk passeer-de deze trein ook de camera van uw reporter.En zie hier het resultaat.


Spoorwegemplacement - OssDoor Mark Scholten

Het spoorwegemplacement van Oss mediojaren 1900In mijn boek “Sporen rond de Reuver” uit1997, vertelt de toenmalige voorzitter vanModelbouwvereniging De Wissel, RenéUijtdewilligen, in zijn voorwoord, over heteens zo grote spoorwegemplacement van hetstation Oss. Leuk en leerzaam hierop eventerug te komen. Het kende 8 sporen, 2 voorhet doorgaande reizigersvervoer en de overi-ge voor de afhandeling van het goederenver-keer. Vanaf medio jaren ’70 werd het empla-cement steeds kleiner door de opheffing vande aansluitingen omdat deze onrendabel wer-den maar ook door de modernisering van hetseinstelsel en de verdubbeling van de spoor-lijn richting Wijchen.

Luchtfoto stationsemplacement Oss uit 1924 metrechts bovenaan het station Oss. Foto: verzame-ling Mark Scholten

Voor de be-veiliging van despoorlijn doorOss en hetemplacementzijn diverseseinhuizen enbaanwachters-huisjes in ge-bruik geweest.

De overweg van de Bosschestraat, nu de Dr. Saalvan Zwanenbergsingel. De woning rechts stondhuisje. Foto: documentatiecentrum Jan Cunencen-trum.

Uiteraard het bekende seinhuis Post T aan deoverweg van de Molenstraat, zijnde het do-mein van de centrale treindienstdienstleider.Richting Berghem was daar Post II voor debediening van het emplacement voor de indu-strieën aan de oostzijde en de overweg Mo-lenweg. Aan de westkant zijn er baanwach-tershuisjes geweest aan de oversteek van dePhilipslijn langs de Vianenstraat vanaf hetReuverterrein, eentje aan de overweg van deBosschestraat (nu Dr. Saal van Zwanenbergs-ingel) en bij de voormalige halte Heihoek.

Het emplacement van Oss was groot omdatlangs de spoorlijn door Oss op het industrie-terrein van De Rooijen grote fabrieken warengevestigd, zoals Hartog en Zwanenberg, waarlater bijkwamen Thomassen & Driver (Verbli-fa), Desso Tapijtfabriek en Philips Lighting.

Tekening van het sporencomplex aan de achterzijde van het station Oss tussen ca 1966en 1972.


Op de tekening van het emplacement van Oss,zoals het er in de jaren tussen 1966 en ca.1972 uiteindelijk heeft gelegen, blijkt degrote omvang van het spoorterrein. Aan dewestzijde van het station was de recht-streekse aftakking naar Philips (I) in het cen-trum van Oss, aan de oostzijde de raccorde-menten van Hartog, Zwanenberg en Philips(II) en het Vrieshuis Oss aan de Landweer-straat-Zuid. De latere havenspoorlijn bestondtoen nog niet. Op de tekening staan de postenT en II ingetekend.Post T en II zijn afgebroken na de moderni-sering van het seinstelsel bij de verdubbelingvan de spoorlijn richting Wijchen. Het baan-wachtershuisje nabij de Vianenstraat werdafgebroken bij de opheffing van de oversteekvan de Philipslijn door rechtstreekse aftak-king van het spoor over het terrein van deLievekamp in 1966.

De oversteek van de Philipslijn tot 1966 metrechts het baanwachtershuisje. De lijn steekt nade spoorlijn het Lievekampterrein over, richtingde Kruisstraat, waar voorheen de firma Wagen-makers was gevestigd. Ook zichtbaar zijn de mo-lens “Zeldenrust” aan de Kruisstraat en de WitteMolen aan de Nieuwe Brouwerstraat. Foto: verza-meling Mark Scholten

Vanaf de overweg Molenweg in Oss, richtingWijchen, was tot 1981 de overgang van dubbelnaar enkelspoor. Het tweede spoor naar Ra-venstein was in de WO-II opgebroken. Datwas nog duidelijk te zien. Een deel van hetoude rechterspoor werd gebruikt als indu-strieaansluiting.

Vanuit Post T werd ook de overweg van deMolenstraat elektrisch bediend door middelvan een stelknoptoestel geplaatst. De over-weg van de Ridderstraat, vlak voor de spoor-aansluiting van Philips 1, had een drukknop-kast. Voorheen was daar post III gevestigdwelke tevens de plaatselijke overweg en ont-spoortong bediende. Deze bediening is laterverhuisd naar post T. De aansluiting werdbeveiligd d.m.v. sloten op het handwissel enstop-ontspoorblok.

Afbeelding van Post T nabij de overweg van deMolenstraat te Oss. Foto W. Vos.

Op enkele kopsporen vanaf het stationsem-placement tot aan de Molenstraat (de voor-malige aansluiting van de sporen over hetReuverterrein – de Philipslijn) waren stopont-spoorblokken geplaatst welke bediend werdenvanuit de post. De wissels in de hoofdsporenhadden grendels. De wissels in de goederen-sporen hadden deze niet.

Het kopspoor richting Molenstraat, de oude Philipsaan-sluiting naar het Reuverterrein. Rechts het seinhuisPost T. Foto: Henk Anbergen.

Van de twee seinhuizen van Oss is Post T noghet langst overeind gebleven. Er is over gesp-


roken dit beeldbepalend bouwwerk te bewa-ren en in gebruik te laten nemen door Model-bouwvereniging De Wissel.

Maar uiteindelijk is, naast Post II dit sein-huis ook gesloopt in 1982.

Tekening van het seintoestel type Siemens & Halske in post T aan de Molenstraat te Oss. Tekening NS.

Seinhuis Post T aan de Molenstraat met passerend materieel ’54. Zowel het seinhuis, het treinstel als de naasthet seinhuis staande woning zijn gesloopt Op het seinhuis zijn nog de plekken zichtbaar waar de borden “aanrakender draden levensgevaarlijk” en het blauwe bord met de letter “T” bevestigd zijn geweest en nu de muren van degang van de clubruimte van De Wissel versieren. Foto: Henk Anbergen.


StarDoor Gert van Dam

Stoom heeft iets en zal dat altijd blijvenhouden ook al gaat de elektronica in de huidi-ge treinen steeds verder. Van beide ben ikeen grote liefhebber. Ondanks dat stoomlo-comotieven erg vervuilend en smerig zijn,stinken naar kolen en je de hitte voelt als jeer dichtbij staat. Als ik de kans krijg om eenstoomlocomotief op video of foto te krijgendan zal ik dat niet laten.

Om stoomlocomotieven in het echt te zienheb je in Nederland diverse musea waar je zerijdend kunt bewonderen zo ook in Stadska-naal bij de STAR in Groningen. Maar ja dat isniet naast de deur…. Om nu een 3 uur in deauto te zitten….. Maar toen gingen mijn vrouwen ik een weekje op vakantie in Borger Dren-the in de buurt van Stadskanaal. Via de web-site van de STAR zag ik dat er in juni elkezondag een trein zou rijden.

De eerst volgende vertrektijd was 16:00 enom 15:25 kwam de trein vanuit Veendam bin-nen rijden de T3-5933 met diverse rijtuigen.In de huidige tijd heb je maar een paar minu-ten nodig om in dezelfde richting weer terugte gaan bij stoomlocomotieven is dat wat an-ders, men had gelukkig erg veel tijd nodig omde lok water te laten innemen en hem aan deandere kant van de wagons weer te laten aan-koppelen nadat de passagiers ingestapt warenvertrok de trein om 16:00 naar Veendam.

Het station van Stadskanaal was ooit een NSstation maar door vrijwilligers opge-knapt/herbouwd, toen ik de kaartverkoop zagwaande ik me weer in de jaren 50 en daarbijis de restauratie ruimte erg gezellig! Men isbezig perron 2 te verlengen en wat mij goedvan pas kwam zijn de Abri’s ik kon de matengoed nemen en de foto’s zullen ons goed vanpas komen om deze na te maken voor het NSkopstation.

Diverse wagons zijn mooi gerestaureerd en deBR50 die er nogal haveloos bij staat schijntooit ook gerestaureerd worden alleen is diteen zeer kostbaar gebeuren.


Die BR50 is samen met andere locs in 2009het slachtoffer geworden van brandstichtingen ik vraag me dan ook af of deze lok ooitweer zal gaan rijden.


Tramremise Dusseldorf-HeerdtDoor Mark Scholten

Op 21 maart j.l. ging ik met een ploeg collega’svan het trambedrijf van het Openluchtmuse-um te Arnhem, wederom naar het vervoers-gebied van de Rhein-Ruhrbahn, specifiek naarDüsseldorf, waar we de werkplaats van deRhein-Ruhrbanh zouden bezoeken.

RHB 119, oorspr meterspoor, Duewag bouwj. 1936

Eén of twee keren per jaar maken we zo’nrondrit waar we met groepsdagkaarten van €36,- per 6 personen reizen per trein (vanafEmmerich), per conventionele tram, U-bahn,S-Bahn, (sub)metro en eventueel ook per au-tobus (“per rubber”). Het voornaamste doeldit keer was dus de werkplaats van de RHB.

RHB 3210 GT8S Duewag 1974

RHB 4253 B80 uitvoering Toni Turek Duwag, bouwj. 1987

Deze werkplaats annex remise voor zoweltram als autobus is gelegen in de wijk“Handweiser” in de Heerdt. Het is een typischin de jaren ’20 gebouwd complex dat in 1929werd opgeleverd. De architect was EdwardLyonel Wehner. Het gebouw is sinds 1997aangewezen als beschermd monument.

RHB 5111, wintersneeuwploeg, houten opbouw, type T2,Weyer bouwj. 1925.

We werden ontvangen door een medewerkerdie ons direct leidde naar de vele tientallenmuseumtrams in de 100 sporen tellende remi-se. Ik wil hier de lezer niet al te veel tekstvoorschotelen maar verwijs maar direct naarde bijgevoegde foto’s .

RHB 5305, zoutstrooiwagen Duewag en Kiepe bouwj 1984op chassis uit 1948


Automobielbedrijf Van Hunnik Oss B.V.Onderdeel van de Van Hunnik Autogroep

voor uw Peugeot of Citroën

Griekenweg 265342PZ OSS

Telefoon: 0412-632933Fax: 0412-635736

[email protected]

De Wisseltong – Colofon · 2016. 5. 16. · Wisseltong juni ‘13 pagina 2 De Wisseltong –...

Documents

Transcript of De Wisseltong – Colofon · 2016. 5. 16. · Wisseltong juni ‘13 pagina 2 De Wisseltong –...