DE MAGISCHE CIRKELS VAN HEIDEHOF - inspiratiesite.nl · Symbool van de Aarde De wereld is een...

E s s e n c e A t e l i e r v o o r P e r s o o n l i j k e O n t w i k k e l i n g h i e r b e g i n t j e r e i s n a a r b i n n e n

jan de graaf - uitgeverij inspiratie - essence – atelier voor persoonlijke ontwikkeling Astroloog (erkend AVN) ∙ Reader – Coach ∙ Docent intuïtieve ontwikkeling, reading en coaching

Zuwe 32 2411 ZK Bodegraven - www.inspiratiesite.nl – Praktijk afspraken: [email protected] . 0172 -645950

De magische cirkels van Heidehof een spel met de beleving van ruimte en tijd

De magie van Heidehof Op het landgoed zijn een aantal bijzondere plekken ingericht: o.a. de Spiraal, het Labyrint en het Geding. Drie magische cirkels, elk met een eigen werking, maar onderling verbonden omdat er op dezelfde open en intuïtieve manier mee kan worden geëxperimenteerd. In de wandeling wordt dit 'energiewerk' genoemd. Niet iedereen zal meteen duidelijk zijn wat hiermee wordt bedoeld. Vandaar hieronder een overzicht van de achtergrond, de werkwijze en voorbereidende oefeningen om ermee aan de slag te gaan.

De spiraal Als een model van het uiterst gevoelige binnenoor (het ‘slakkenhuis’ met o.a. je evenwichtsorganen) ligt in het landschap een stille plek om letterlijk de diepte in te gaan met jezelf. Door de spiraal met aandacht te lopen komt de rechts - links beleving in je lichaam krachtig naar voren. Op het pad naar binnen laat je de buitenwereld en de stroom gedachten en beelden los, om tot rust te komen in je kern. Als je weer naar buiten loopt, neem je deze beleving mee. Contact leren houden met het stiltepunt in jezelf is wat deze plek je kan geven.

Het Labyrint Midden in het stille bos ligt het labyrint. Dit is geen attractie, een doolhof om in te verdwalen, maar een reconstructie van je levenspad. Je loopt het labyrint vanuit je gevoel; en je komt dan ook alle emoties tegen die het bestaan in petto heeft, van enthousiasme tot verslagenheid. Het doel van de reis laat zich op allerlei manieren zien: dichtbij en veraf, aanlokkelijk of onbereikbaar. Links, dan weer rechts; heug tegen meug, het leven laat je alle ups en downs beleven. Leven is onderweg zijn - de weg en het doel zijn één - wordt hier een bijna tastbare realiteit.

Rituele ruimte Alvorens het Geding, de derde magische cirkel, te beschrijven hier eerst een poging om te benoemen wat we er zoal doen. Bij 'energiewerk' stem je af op diepere lagen van bewustzijn. Dieper, want je verlaat de oppervlakte. Grofweg gezegd ervaren we als mens altijd twee werkelijkheden; de dagelijkse werkelijkheid van opstaan, werken, eten en slapen en de sublieme werkelijkheid die we bijvoorbeeld beleven als muziek ons raakt, in dromen, op momenten van blijdschap en vervoering maar ook bij tegenslag en verdriet. De rationele en de sublieme werkelijkheid zijn met elkaar verbonden, ze houden elkaar in evenwicht. Dit evenwicht kan ernstig verstoord raken als de één of de ander de overhand krijgt. We karakteriseren deze disbalans als ‘teveel in je hoofd’ - of ‘te zweverig.’ De magische cirkels zijn rituele, aandachtige ruimtes om dit evenwicht te herstellen.

Belangrijke uitgangspunten daarbij zijn:

Stilte in jezelf gebruiken om daarmee ruimte te creëren, 'ontledigen'.

Aandacht en concentratie: mindfulness. Betrokken op jezelf, niet wegdrijven in gedachten.

Hart: de verbindende schakel tussen verstand en gevoel. Bereidheid om oude beelden en oordelen los te laten en meer vanuit je hart te leven.

Healing: jezelf ervaren als één; in harmonie met jezelf en de natuur.

Reading en Healing werken met intuïtie, chakra’s, healing, reading en de kracht van helder bewustzijn

Ess en c e : At e l i e r v o o r P e r s o on l i jk e Ontw ikke l in g j an g@in sp i r a t i e s i t e .n l www . in sp i r a t i e s i t e . n l 0172 - 645950

Spirit of nature Alles in de natuur kent het sublieme. Als we een sublieme ervaring hebben stijgen we uit boven onszelf. Dieren kennen dat ook. Hoog in de lucht lome rondjes draaien op de thermiek, wat je ooievaars ziet doen, moet een sublieme ervaring zijn, evenals samen rennen in een kudde wilde paarden. Open staan voor het sublieme kun je leren. Er zijn poorten, openingen. Van oudsher wordt gesproken van drie ‘bruggen’; de 3M’s: Muziek, Mythen en Mathematica. Mythen zijn verhalen die ons raken, onder Mathematica valt de verborgen schoonheid in wiskundige formules, maar ook de vervoering die de aanblik van de proporties van bepaalde landschappen en gebouwen kan oproepen; het principe van de gulden snede. We maken gebruik van diverse spirituele tradities en bronnen. Als we in de natuur werken, zoeken we steeds contact met de 'spirit of nature'; de levende, bezielde aanwezigheid van de natuur om ons heen en in onszelf. Op elke plek die we daarvoor inrichten ontstaat dan als vanzelf 'magie': we beleven de heelheid - de heiligheid - van de natuur. De Afrikaanse medicijnman Malidoma noemt dit ‘gebruik maken van de healing technology of nature'. Je kunt ook zeggen, dat de oerbeleving van grond onder je voeten, de hemel boven je hoofd en wind in je haar helend is. Stilte, aandacht, hart, healing. Het sublieme is altijd dichtbij. Zolang we in onze verbeelding leven en dus in beslag zijn genomen door gedachten kan ons veel ontgaan. We hebben daarom elke dag, dus ook thuis, een rustige plek nodig om weer in ons hart te komen en onszelf op essentie te brengen, te ‘resetten.‘ Hoe belangrijk zo’n plek is en wat je er kan doen leer je hier. De drie magische cirkels helpen om in het nu te komen en je kern te vinden, ‘het hart van je hart.’ Vervolgens kun je jezelf oriënteren op de kosmos, de ruimte om je heen, voor een wijder perspectief op het bestaan. De cirkels zijn rituele ruimtes. Ook dit moeten we niet te groot zien of te plechtig maken. Elke met aandacht uitgevoerde handeling kun je een ritueel noemen. Aandachtig lopen, zitten en staan in de magische cirkels brengt je op een vanzelfsprekende manier in contact met diepere lagen in jezelf. ‘Oakhenge’: het Geding Op 26 april 2003 werd op het landgoed deze moderne versie van Stonehenge ingericht. Op een energierijke plek, omringd door een cirkel van oude eiken werd door middel van de wichelroede eerst het centrum bepaald. De Heer Jan van Vliet stelde vast dat zich een groot aantal zeer sterk e energiebanen kruisen op het midden van de plek. Het centrum van deze plek werd ingericht door Dolf van der Wey; die daarvoor vooral water en aarde als symbool koos - en een roos om aan te geven dat liefde de leidraad mag zijn voor de beslissingen die op deze plek genomen zullen worden. Studenten van de TC opleiding hebben vervolgens de energie van de verschillende windrichtingen c.q. de astrologische huizen een plek gegeven. Het Geding is vernoemd naar de Germaanse rechtspraak: onder een eik werd Wodan aangeroepen en konden geschillen worden beslist. Je brengt een kwestie in het Geding. Je verwacht helderheid, een uitspraak. De plek van het Geding nodigt uit om vanuit je eigen helderheid aanwezig te zijn. Een argeloze voorbijganger zal er niet veel bijzonders aan merken. Zelfs als je dichterbij komt is er weinig van te zien. In de hei is een smal pad gemaaid, een cirkel van zo'n 25 meter doorsnee. Ook de plaatselijke meridiaan en de horizonlijn worden op die manier aangegeven.

Centrum van het Geding

Temidden van een ring van oude eiken is een cirkel in de hei gemaaid; met takken zijn de windrichtingen aangegeven. Bij de inrichting werd het centrum aangegeven door een vaas met aarde en een roos. Deze zijn in de loop der tijd heel mooi vergaan.



Met een kompas en een check op de middagzon zijn deze coördinaten zo precies mogelijk bepaald. Zo ontstaat een cirkel met een kruis erdoor. Op de vier hoeken staat een boomstronk om eventueel op te zitten, in het midden stond jarenlang een oude, verweerde kruik. Wat zie je er nu nog van? Een cirkel met het assenkruis van de windrichtingen, meer is het niet. Bekrachtigen van het veld Het bijzondere is natuurlijk, dat je deze assen kunt voelen. Zoals we o.a. weten van Chinese Feng Shui technieken wordt een energieveld door het werken met de windrichtingen aanzienlijk bekrachtigd. Wanneer deelnemers op de vier hoekpunten staan of zitten worden de meridiaan-as (de noord-zuidlijn) en de horizon-as (oost-westlijn) actief. Dit werkt het beste in een groep waarin men voldoende ervaring heeft met energiewerk. In het aldus opgeladen energieveld kunnen allerlei oefeningen worden gedaan. Ook kan worden gewerkt met de vier elementen; de vier vakken van het kwadrantenveld. Wat voorbeelden van dergelijke oefeningen verderop. Waarom werkt dit zo sterk? Ook in mijn praktijk gebruik ik de windrichtingen en de bijbehorende planetaire energie intensief voor proceswerk met verrassende resultaten. Kennelijk hoort het bij lijfelijkheid, met andere woorden, in een lichaam op aarde te zijn, dat je een automatische fysieke afstemming meekrijgt op de horizon, de hemel en de aarde. De grote archetypen van ruimte en tijd, die de kern vormen van de astrologie, komen hierin tot leven. Als ik tijdens trainingen in de werkruimte de windrichtingen uitzet (een touw op de grond is genoeg) gebeurt er opeens van alles met degenen die op de assen zitten. Ze worden zich bewust van een andere dimensie van voelen en ervaren. In het westen wordt bijvoorbeeld de belevingswereld van Venus actief en in het oosten Mars. Dit zijn de namen die de Grieken en Romeinen gaven aan deze archetypische krachten.

ORIËNTATIE IN RUIMTE EN TIJD

Oriëntatie in ruimte en tijd Besef van ruimte en tijd is een wezenlijk kenmerk van op aarde zijn. Weten wie je bent en waar je bent is voor de buitenmens vanzelfsprekend. In onze moderne cultuur houden we onszelf daar totaal niet mee bezig. We hoeven niet te weten waar het zuiden is. Tijd lezen we af op klokken, richting ontlenen we aan ANWB borden of een gerobotiseerde, navigerende, sturende stem. En toch, 'jezelf kwijt zijn' is voor de moderne mens helemaal niet ongewoon en een opmerking als 'Jij weet van voren niet dat je van achteren leeft' kan menigeen in de zak steken. We beleven onszelf vanuit ons hoofd en de voorkant van ons lichaam, de contactzone, daar waar we uitreiken naar de toekomst en naar anderen. Vanuit onze kern, ons hart, kunnen we ook verbinding maken met de andere richtingen en belevingen:

Links en rechts: linkerhand, rechterhand, voelen en handelen.

Achter en voor: ik en de ander. Ook: verleden (ervaring) – toekomst (projectie).

Beneden en boven. Aarde en Hemel, lichaam en geest.

Centrum: in het nu en in ons hart, onze kern, brengen we al deze ervaringen samen.

Symbool van de Aarde

De wereld is een cirkel die in vieren is verdeeld: ochtend, middag, avond en nacht. Dit simpele symbool van de aarde is de basisvorm van het Geding, maar ook van de horoscoop, de windroos en het rad van fortuin. De wijzerplaat van elke klok is erop gebaseerd, de kleine wijzer is gericht op de stand van de Zon.



Wat merk je hiervan op Heidehof? Als ‘buitenmens’ kom je steeds meer in het nu. Je zit goed in je lijf, je komt tot rust, je kent je omgeving, je bent afgestemd op het dagritme. Simpelweg door hier te zijn, in een rustgevende, natuurlijke omgeving, komt dit natuurlijke gevoel vanzelf tevoorschijn. De zes richtingen zijn ervaringsgebieden die we zoals gezegd met stilte, aandacht, hart en healing kunnen onderzoeken.

Het dragende midden Bij elk van de drie cirkels is het midden bepalend voor de ervaringen in het veld. Je bent bewust aanwezig. Je neemt positie. In jezelf zo'n ‘dragend midden’ ontwikkelen is o.a. het doel van de processen die je hier met jezelf aangaat. In het Geding gaat het bijvoorbeeld niet om schuld en recht en gelijk krijgen - maar om waarheid, eenvoud en liefde: satyam, shivam, sundaram. De wereld is een cirkel In de drie magische cirkels komen essentiële belevingen van ruimte en van tijd bij elkaar. In de Spiraal worden links en rechts, de gevoelskant en de 'handige' kant geactiveerd; in het labyrint lopen we ons levenspad, maar we kijken ook naar dat wat achter ons ligt, soms keren we op onze schreden terug. In het Geding komen de zes richtingen stuk voor stuk aan bod. De drie magische cirkels weerspiegelen de ronde vorm van elke kosmos, baarmoeder, kweekvijver, belevingswereld. In het landschap vertegenwoordigen ze bijzondere plekken waar unieke belevenissen mogelijk zijn. We kunnen er ook het aangeboren tijdsbesef en richtingsgevoel trainen. Swinside Stone Circle Elke sfeer is een kosmos, een belevingsruimte ‘Sfeer’ is een Grieks woord voor ‘bol’. We leven, waar we ook zijn en wat we ook doen, binnen een sfeer en we zijn dit woord gaan gebruiken voor het specifieke gevoel om in een bepaalde omgeving te zijn. Binnen de grotere sfeer of bol van de plaatselijke kosmos zijn er dus heel veel kleinere bollen, energievelden met een typische, eigen manier van zijn; pleintjes, binnenruimtes, hoekjes. Wij zijn sfeermakers, overal maken we plekjes, holletjes, perkjes, landjes, kringen, gemeenschappen. Als mens maken we dan ook deel uit van talloze sferen of kringen. We spreken bijvoorbeeld van familiekring, vriendenkring, werkkring. Tegenwoordig wordt ook het woord ‘bubbel’ gebruikt. Elk van deze bubbels is een kosmos waarin de energie van de zes richtingen werkzaam is. Aan het slot van dit overzicht vind je aanwijzingen om jouw eigen bubbel te oriënteren op de kosmos. De verticaal geeft je gronding en besef van eigenheid en bestemming. Door jezelf vervolgens horizontaal te verbinden met de windrichtingen creëer je een krachtig centrum; een dragend midden. Je verzamelt energie en versterkt je aanwezigheid. Je plek op aarde krijgt betekenis. Grafheuvels Op het landgoed zijn zeven grafheuvels van rond vijfduizend jaar oud, niet ver hier vandaan is ook een hunebed, dat van Eext. De duizenden stenen en aarden (graf)monumenten in West en Zuid-Oost Europa zijn in hun structuur georiënteerd op de extreme zon- en/of maanstanden aan de horizon. Het is dus waarschijnlijk dat deze plekken ooit dienst deden als ontmoetingsplaats en heiligdom; een rituele plek om Zon en Maan en de hoogtepunten en wisseling van de seizoenen te beleven en te eren. Ook werd er recht gesproken. Het is bijzonder dat deze plekken hier in de buurt zijn, ze geven nog meer gewicht aan het werken met de magische cirkels, maar we laten deze sites met rust.



WERKEN MET HET GEDING Het Geding is wat complexer van aard dan het Labyrint en de Spiraal. Het is zowel zonnewijzer, observatorium als oefenruimte. Het belangrijkste bij het Geding is de oriëntatie op de horizon en de vier windrichtingen, ‘de hoeken van de wereld.’ Op deze hoeken verschijnt de Zon bij het aanbreken van ochtend, middag, avond en nacht. Ze corresponderen met de lijn oost-west (zonsop- en ondergang) en noord-zuid ( de meridiaan, het hoogste en het laagste punt van de zonnebaan). Zodoende ontstaat een cirkel met een kruis erdoor; de vier velden van een kwadrantenveld. Zoals je ziet is dit weer het symbool van de aarde. Deze richtingen in het Geding weerspiegelen die in onszelf. Het kwadrantenveld of quaterniteit werd door Jung een van de meest omvattende archetypen genoemd. Er kan gewerkt worden met de vier vakken of velden (de elementen vuur, aarde, lucht en water), de vier hoekpunten op de assen (het ‘archetypische gezin’ van Vader, Moeder, Zoon en Dochter) en de cirkel zelf: je loopt linksom of rechtsom. Linksom is het levenspad van de Aarde: de vier levensfasen van geboorte, via communie en huwelijk naar volwassenheid. Rechtsom het spirituele pad van de Zon: door de nacht naar de (weder)opstanding. Als je er ter kennismaking omheen loopt terwijl je jezelf oriënteert op de windrichtingen krijg je vanzelf een idee van de vele mogelijkheden. De astrologische kosmos Door met het Geding te werken worden we ons bewust van de kosmos, zoals weergegeven in deze tekening. Dit is dezelfde tekening als hiervoor, maar nu weergegeven in perspectief. Je ziet het horizontale vlak, de horizoncirkel met de windrichtingen maar ook de baan van de Zon (de gestippelde lijn): op in het oosten, hoog door het zuiden en onder in het westen. ’S nachts gaat hij onderlangs weer naar het oosten. Zie het figuurtje in het midden van de tekening. Ze staat in het centrum van het Geding. Het punt in de hemel, recht boven haar hoofd heet zenit. Elk mens heeft zijn eigen zenit. De lijn waar hemel en aarde elkaar raken is onze gezichtseinder; de Horizon. Zenit en Horizon horen bij elkaar; ze vormen een halve bol; de Hemelkoepel. Overal waar je bent heb je dus zo’n koepel om je heen, waar overdag de Zon en ’s nachts de sterren verschijnen. Het punt recht onder ons in de aarde heet nadir. Als we dit nadir ook met de horizon verbinden, ontstaat de meetkundige andere helft van de bol. Elke Kosmos bestaat uit een aardse (nadir) en een hemelse helft (zenit). Tot jouw kosmos behoort dus zowel de hemel als het onderaardse. Via je zenit ben je verbonden met de hemel; via je nadir met de aarde. Jezelf verbinden met hemel en aarde Bij energiewerk is het gebruikelijk om jezelf te verbinden met de aarde via je stuitje (gronding) en met het centrum van de kosmos, de hemel, via je kruin. Deze verticale verbinding is de geestelijke dimensie. Je maakt contact met het grotere geheel, waartoe ook je wezenlijke zelf behoort. In jouw hart komen hemel (geest) en lichaam (aarde) bij elkaar. In je hart verenig je zowel de verticale als de horizontale werkelijkheid. Centrum en omtrek horen bij elkaar en versterken elkaar. Zoals in de tekening te zien is, levert dit een oerbeleving op van thuis zijn. Door onszelf op deze manier als middelpunt van een energieveld te beleven versterk je zowel het besef van ruimte als van gecenterd zijn. Je bent meer aanwezig, geaard, en tegelijkertijd in contact met het landschap, de wereld om je heen. Je voelt de stand van de Zon en de kracht van de wind. Je eigen cirkelvormige wereld, je aura, is in harmonie met 'het wereldei', de kosmos.



Onze plaats in de kosmos Voor alle energiewerk in het Geding is de basisbeleving van jezelf thuis voelen in de kosmos het uitgangspunt. Voor de Egyptenaren was de hemelkoepel de godin Nut, die haar met sterren bezaaide lichaam over ons buigt. Onder zo'n moederlijke hemel voel je jezelf meteen thuis. Natuurvolken zoals de Sioux Indianen personifieerden de windrichtingen als 'de vier grootvaders die de hemel voor ons dragen'. Ook de Griekse opvatting om het geheel van aarde, horizon en hemelkoepel kosmos te noemen; een pronkstuk ('cosmetisch' is hiervan afgeleid), getuigt van een op bewondering en respect gebaseerde beleving van de wereld. We dragen zorg voor ons milieu, de leefomgeving, vanuit dit besef. Beleven van het dagritme Volg het pad dat de Zon in een etmaal aflegt. Deze tekening geeft de windrichtingen weer, de bovenzijde wijst naar het zuiden, je ziet de aarde onder en de hemel boven. Links is oost, rechts is west. We lopen door de vier dagdelen, aangegeven door de elementen. Nadat we het Geding hebben geopend als gewijde plek voor energiewerk kunnen we er aan de slag. We stellen ons op in het vuurvak (linksonder, het noordoosten). Het is nog nacht. We beleven hier het vurige, verwachtingsvolle moment vlak vóór zonsopgang. In het donker zijn we aangewezen op onze gevoelens en onze verbeelding. Het wordt steeds lichter, in het oosten gloort rood de nieuwe dag, een eerste vogel begint te zingen. In onszelf halen we nu innerlijke vuur omhoog; vol goede moed betreden we de nieuwe dag. Dit punt waar de Zon rijst is gewijd aan Mars, de rode god van uitdaging en avontuur. We stappen over de horizontale lijn die nacht scheidt van de dag. Nu staat onze Zon staat in het oosten, we kijken over de rand van de wereld. We merken, dat we de lichtsfeer instappen, we worden zichtbaar. We maken ons toonbaar, we verlaten de privé sfeer en trekken onze publieke kleren aan. Door met de Zon over de horizonlijn te stappen bezegelen we de overgang naar het aardevak. Dit is de ochtend, waar meteen werk aan de winkel is: wakker worden, de rituelen van de ochtend en dan aan de slag. Begeleid door de jonge Zon lopen we door de ochtend naar de Midhemel (het MC of Medium Coeili) op het punt pal zuid, voor de overstap naar het luchtvak in het zuidwesten. Op de Midhemel bereikt de Zon elke dag zijn hoogste punt; hier staan we in de volle Zon. Kunnen we het daglicht dragen, verdragen? Wat laten we zien, waar staan we voor? Hoe presenteren we onszelf aan de wereld? Het MC is een belangrijk punt om hierop te reflecteren. In de namiddag doorkruisen we samen met de dalende Zon het luchtvak, hier komt onze meer sociale en rationele kant naar voren. We staan open voor overleg, vergaderen, reflectie en afstand nemen. Tijdens zonsondergang, de schemering, is het borreluur, de gezamenlijke maaltijd, we zoeken gezelschap. Hier is verbinder Venus actief in de gedaante van Avondster; Heerseres van het zevende huis. Daarna wordt het donker, we kunnen minder zien, we moeten vertrouwen op voelen in het watervak. Zo reizen we door het duister, de onderwereld, naar de volgende ochtend en passeren in het holst van de nacht het huis van de Maan in het noorden. Het kwadrantenveld en de vier elementen Het universele karakter van het kwadrantenveld kan op vele manieren worden gebruikt om inzicht te verkrijgen of verandering te bewerkstelligen. De krachtverhoudingen in het kwadrantenveld worden bepaald door de vier elementen. Zij stellen vier aspecten van de werkelijkheid voor. Het is van belang dat deze in evenwicht zijn - dat wil zeggen, dat de één niet teveel overheerst boven de andere. In het veld vertegenwoordigt elk van de vier

elementen een heel eigen wereld. Ze werken ook voortdurend op elkaar in; ze vormen paren van



tegenstellingen. Sommige gaan met weinig wrijving samen, andere sluiten elkaar bijna uit maar hebben elkaar wel nodig om in evenwicht te zijn. Om met de elementen te werken in het Geding is wat achtergrond informatie nodig over de aard en de psychologische werking. Meer hierover in Mythen. Hieronder een korte samenvatting. Functies van het bewustzijn Er twee paren van tegenstellingen die bijzonder sterk op elkaar inwerken. Dit zijn aarde/vuur die op psychisch niveau allebei met waarnemen te maken hebben, en lucht/water, de functies van het bewustzijn die we inschakelen als we iets moeten beoordelen. Dit komt overeen met de psychische functies van de elementen, zoals die door Carl Jung werden beschreven. Aarde en vuur hebben allebei met waarnemen van doen. Je kunt op een enthousiaste vuurmanier waarnemen of op een nuchtere aardemanier – maar niet allebei tegelijk. Hetzelfde geldt voor lucht en water die allebei met oordelen te maken hebben. Water doet dat gevoelsmatig, lucht door beredeneren. Waarnemen Oordelen

Yin Aarde koel tastend, zintuiglijk/hier en nu

Water vochtig gevoelsmatig/inzicht

Yang Vuur warm beeldend/intuïtief/toekomstgericht

Lucht droog verstandelijk/overzicht/relativerend

Waarnemen en oordelen De spanning tussen yin en yang, aarde/vuur of water/lucht is gemakkelijk te begrijpen als we nagaan hoe dit voor onszelf werkt in de praktijk. Je kunt niet gelijktijdig afstand nemen (lucht) en ergens in opgaan (water) of gericht zijn op de concrete feiten in het hier en nu (aarde) en tegelijk allerlei mogelijkheden en verbanden zien in de toekomst (vuur). Deze belevingen zullen elkaar natuurlijk afwisselen. Maar het is ook waar dat we ons in een van deze elementaire uitingsvormen het beste thuis voelen: we zijn daar in ons element. Ons sterrenbeeld, het teken waarin de Zon stond bij onze geboorte, is hierin bepalend. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de verschillen tussen de belevingswerelden van Sigmund Freud en Carl Gustav Jung. Freud was een sensuele, aardse Stier, voor hem was in zijn kijk op de psyche het lustprincipe alles bepalend. Jung was een vurige, koninklijke Leeuw, in zijn theorie staat individuatie centraal. De oorspronkelijke betekenis van begrippen als temperament en temperatuur is ‘mengsel van elementen’. De sfeer of stemming in een groep mensen zou je dus de temperatuur kunnen noemen. Met behulp van de elementen kun je de temperatuur opnemen van een gezin, een vereniging, een bedrijf of zelfs van een land. Zo kun je ook de juiste maatregelen nemen om onevenwichtigheid te temperen. Teveel vuur vraagt aarde om in evenwicht te komen, gesteund door het overleg van lucht en de betrokkenheid van water. Toespraak van Chief Seattle Als kind van het westen zien wij uitsluitend ‘dingen’ als we om ons heen kijken. Zo hebben we leren kijken; voor ons is de bezielde wereld alleen een romantisch idee. Een voorbeeld van de innige verbondenheid die natuurmensen hebben met het landschap dat zij als heilig beschouwen is de toespraak van Chief Seattle tot de vertegenwoordigers van de Amerikaanse regering die het land van de Indianen wilden kopen.

Kun je de lucht bezitten? Alles op deze aarde is heilig voor mijn volk. Het sap, dat in de boom opstijgt is als het bloed dat door onze aderen stroomt. Elke dennennaald die glanst in de zon, elke rivieroever, elke nevel in de donkere bossen, elke open weide, elk gonzend insect. Voor ons is ook de as van onze voorvaderen heilig en hun rustplaats is heilige grond. U zwerft ver van de graven van uw voorvaderen en schijnbaar zonder heimwee.

De volledige tekst is te lezen op http://www.essencecollege.nl/media/Artikelen/DE_TOESPRAAK_VAN_CHIEF_SEATTLE.pdf In het volgende deel van dit overzicht ga ik in op de kosmologische achtergrond van het Geding.

http://www.essencecollege.nl/media/Artikelen/DE_TOESPRAAK_VAN_CHIEF_SEATTLE.pdf



HET GEDING – DE SPIRITUELE DIMENSIE De eeuwige terugkeer onder de wentelende sterren

In het Geding gaat het om bewustwording van ons levenspad en onze plek in de kosmos. Alle natuurvolken hebben daar gelijkluidende ideeën over en rituelen voor. In een tijd zonder overvloedig stadslicht kon je nog elke avond de sterren en de planeten zien. Ik zeg wel eens: mijn handel is zowat onzichtbaar geworden. Als ik over wentelende sterren vertel kijken mensen me ongelovig aan. Ik kom echt van een andere planeet. Maar, ik vind het inspirerend en ontroerend om door de ogen van onze verre voorouders te kijken en te zien hoezeer zij verknocht waren met hun wereld, hun kosmos. Allereerst is daar het wonder van de poolster. (Zie hiernaast de tijdopname van de noordelijke hemel). Zo’n tijdopname (te maken door de lens van het fototoestel een paar uur open te laten staan) toont het wentelen van de sterren rond de Poolster. Deze circumpolaire beweging van de hemel kunnen we – met enig geduld – op een heldere nacht en liggend op onze rug in het gras ook zelf waarnemen. Met ons gezicht naar het noorden zien we de immense hemelkoepel gestaag linksom draaien. Dit indrukwekkende beeld van de draaiende hemel is helaas in stedelijke gebieden vrijwel onzichtbaar geworden. Een tragisch gevolg is, dat we geen contact meer hebben met belangrijk werelderfgoed. Het gestage draaien van de hemel bepaalde in tal van culturen de visie op het bestaan. Voor de hindoes en de boeddhisten is dit het rad van karma en wedergeboorte. Ook ideeën over de tijd, de eeuwige terugkeer, de kringloop van de seizoenen en mogelijkheden om aan Samsara, het rad van de tijd, te ontsnappen door verlichting te bereiken vinden we overal. Bij de Grieken kreeg dit idee gestalte in de figuur van Ixion, een gevleugelde ziel, geketend aan de tredmolen van het bestaan. Zijn verhaal vinden we in Mythen van de dierenriem bij de Vissen. Yggdrasil, de Wereldes of Zonneboom De aardas, de axis mundi, wijst naar de Poolster, het vaste punt aan de hemel waar hemel en aarde om draaien. In de Edda, de Noordse mythologie, wordt de aardas Yggdrasil genoemd, de kosmische es, die niet alleen het aardse, maar ook het boven- en onderaardse leven draagt. Yggdrasil is de wereldboom of zonneboom, de ruggengraat van de aarde. Zijn wortels reiken diep in de aarde; zijn takken dragen de hemel; zijn levenskracht voedt negen werelden. De boom is een verbeelding van de aardas en het wentelen van de sterren, het rad van de tijd, rond een stil punt: de Poolster. De Poolster is het zenit van de aarde. Net als de aardas staat de boom stil, zoals ook wij een stil, wezenlijk punt meedragen waar ons leven om draait. Onze verticaal, onze ruggengraat, vervult immers dezelfde functie: drager van negen werelden, van alle chakra's, van ons hoofd, onze ledematen, organen en andere levensonderhoudende stelsels. Recht boven ons hoofd hebben we onze eigen Poolster: het zenit. Wanneer we ons hart verbinden met hemel (zenit) en aarde (nadir) maken we een verticale verbinding en beleven we het Zijn buiten de tijd; het eeuwige Nu. Rug en schouders vormen een kruis; we zien dit kruis terug in het symbool van de aarde, maar ook in de takken van de Yggdrasil. We realiseren ons: we dragen niet een kruis, we vinden er houvast. We gaan niet gebukt, we rechten de rug. Daarom noem ik de ruggengraat Yggdrasil, de Ik-drager. Naarmate we een dergelijk dragend centrum in onszelf ontwikkelen, naarmate we aanwezig zijn in onze wereld, wordt onze ruggengraat steeds meer Yggdrasil.



Het Geding op Heidehof Het Geding is een horoscoop. De windrichtingen zijn de huizen van de horoscoop. We werken met de voornaamste (kardinale) huizen, ook wel hoekhuizen genoemd. Ook de tussenliggende huizen hebben een specifieke betekenis., maar die laten we hier buiten beschouwing. De kardinale of hoek-huizen worden bepaald door de windrichtingen die vanuit het centrum naar de horizon wijzen. Je kunt om het centrum heen lopen, er zijn 2 paden langs de horizon: links en rechtsom, met de aarde mee of met de Zon mee. Met de dagbeweging van de Zon mee lopen we de cirkel rond en komen achtereenvolgens langs

(oost) zonsopgang, ochtend – het 1e huis (zuid), de volle Zon, middag – het 10e huis (west) zonsondergang, avond – het 7e huis (noord) de noorderzon; middernacht – het 4e huis.

Levenspad: (linksom, ‘de weg van de aarde’) is tegendraads aan de zonnebaan. Het volgt de huizencirkel van 1 via 4 en 7 naar 12. Huis 1 (oost) is geboorte, 4. 'Inwijding' of communie is opname in de gemeenschap, 7. ‘huwelijk’ is het bereiken van de huwbare leeftijd, enz.), 10 is leiderschap, via 11 en 12 kom je bij de anonimiteit van je pensioen. Spirituele pad: (rechtsom, de Zonnebaan). Dit pad begint pal zuid. Op het levenspad ben je dan in het tiende huis beland, je staat aan de top. Hier maak je een draai. Je stapt op het spirituele pad, je bekeert je tot wat werkelijk waarde heeft in het leven. Je herbeleeft en herwaardeert cruciale momtenten in je leven. Nu loop je met de Zon mee, via 7 (zonsondergang, het loslaten van relatie), door de nacht naar de inwijding in 4, het huis van de Maan en je ziel – en daarna naar de zonsopgang, de (her)geboorte in 1.

Je kunt hier zowel werken met het dagritme (de vier delen van het etmaal en de gemoedstoestanden die daarbij horen) , het jaarritme, het levensritme als het spiritueel ritme. Lees hierover meer in Mythen van de dierenriem. The sky within - de weg van hemel en aarde Je kunt je afvragen wat het voor zin heeft om de windrichtingen te beleven als je op driehoog in een grote stad leeft en je enige uitzicht op de wereld geleverd wordt door de oplichtende schermen van je tv, je mobiel. Toch voel je zeker in de stad de drang om er op uit te trekken, de natuur in, een nieuwe horizon verkennen. Hoe kun je de vervreemding van de natuur en een natuurlijke manier van leven tegengaan? Om je gevoel van verbondenheid met de aarde terug te vinden kan het helpen om je te verdiepen in oude opvattingen over ‘the sky within’ – jouw innerlijke sterrenhemel, die een spiegel is van de kosmische hemel. Hier wat inspirerende voorbeelden van rituele plekken in de oudheid. Het medicijnwiel en de zes richtingen Het medicijnwiel op de berg Big Horn in Wyoming (zie de schets) is het Amerikaanse broertje van Stonehenge. Op de tekening is de Zonsopgang tijdens het zomer solstitium te zien. Dit rituele observatorium is waarschijnlijk ongeveer 900 jaar geleden ingericht. Het wiel heeft een doorsnede van 60 meter en telt 28 spaken: de Maan-maand, minus de dag van nieuwe Maan als ze onzichtbaar is. Rondom het wiel zijn verder observatieplaatsen voor het waarnemen van het rijzen van de sterren Aldebaran, Rigel, Sirius en Formalhout. De functie als gewijd observatorium wordt pas de laatste jaren niet meer betwijfeld. Over dit en andere mysterieuze bouwsels, kolossale dierfiguren en palenkransen in de VS doen nog steeds de meest wilde speculaties de ronde. Zeker is, dat Zon-vader, Aarde-moeder, Morgenster (Mars) en Avondster (Venus) een belangrijke plaats innamen tijdens de rituelen die op deze plek werden uitgevoerd.



De Hogan Hogan is Navajo voor 'plaats thuis' en dat is meer dan een hut of zomaar een onderkomen. De Hogan wordt geconstrueerd als een model van de kosmos. Op de vier kardinale richtingen staan de palen die het geheel overeind houden; de deuropening is op het oosten gericht - de plek waar Zon-Vader elke dag verschijnt. De vuurplaats is in het midden, dat daarmee het kosmische centrum wordt. Het geheel is bedekt met aarde; versieringen ontbreken: de natuur is van zichzelf mooi. Als de Indiaan 's avonds een pijpje opsteekt, is het eerste trekje voor boven: door het rookgat is de hemel te zien. Daarna wendt hij zich tot de vier grootvaders die de hemel dragen: oost, west, noord, zuid. Pas dan is hij thuis op zijn plaats in het midden. Natuurvolken nemen deel aan het landschap. Ze zijn deel van hun wereld en alles in die wereld is heilig: sacraal. De Zweethut - een mini-kosmos Deze afbeelding komt van de website van Sitting Owl (‘diagram of a sweat lodge’). Voor de Lakota Indianen was elk onderkomen een mini-kosmos. De opening van de Tipi (tent) was standaard naar het oosten gericht – daar rijzen de sterren, de maan en de Zon en daar vandaan komt al het nieuwe in de wereld. De vier windrichtingen staan aangegeven, evenals Wakan-Tanka, de grote geest die je erboven moet je denken en moeder aarde er onder. Elke kosmos is als deze hut. Je kunt je eigen horoscoop op de wanden van de hut projecteren, dan heb je een driedimensionale weergave van de hemel op het moment van je geboorte. De Zonnedanshut Een Zonnedanshut komt sterk overeen met een medicijnwiel. De beschrijving die Zwarte Eland, een sjamaan van de Oglala Lakota (Sioux) geeft van de constructie en de symbolische betekenis van een Zonnedanshut, vergunt ons een blik in de bezielde wereld zoals die hoogstwaarschijnlijk ook voor onze verre Europese voorouders bestond.

"Eerst dansen we rond de middelste boom. De hut wordt gemaakt door in een grote kring achtentwintig lange gevorkte stammen rechtop te zetten. Vanaf de vork van elke stam bevestigen we een paal naar de heilige boom in het midden. Door een Zonnedanshut te bouwen, maken we een gelijkenis met het universum, want elk van de stammen rond de hut stelt een specifiek object van de schepping voor. Daardoor wordt de gehele cirkel de totale schepping en de boom in het midden, waarop de 28 palen rusten, is Wakan Tanka, die het centrum van alles is. Alles komt van Hem en vroeg of laat keert alles tot Hem terug. Ik moet u ook vertellen, waarom we 28 stammen gebruiken. Ik heb al uitgelegd, waarom de getallen vier en zeven heilig zijn. Als je vier zevens bij elkaar optelt, krijg je het getal 28. De Maan heeft ook 28 dagen en dat is onze maand; en elk van deze dagen van de maand stelt voor ons iets heiligs voor. Twee dagen symboliseren de Heilige Geest; twee zijn voor Moeder Aarde; vier zijn voor de vier winden; een is voor de gevlekte adelaar; een voor de Zon, een voor de Maan, een voor Morgenster; vier voor de vier leeftijden en tijdperken; zeven voor de zeven grote rituelen, een is voor de Buffel en voor het vuur, een voor water, een voor de rots en tenslotte is er een voor de mensen-op-twee-benen. Als dit alles optelt zult u zien dat ze in het getal 28 samen komen".



Zwarte Eland

(Heȟáka Sápa, Black Elk)

Medicijnman van de Oglala Lakota Indianen.

Hij had een visioen waarin hij vanaf het punt waar ‘beweging en stilte samen

komen’ kon ervaren hoe alles met alles verbonden is. Dit punt is de axis mundi,

de aardas die naar de Poolster wijst en waar de aarde om draait. Hij zag er de

wereldboom, de Yggdrasil,

en de zes heilige richtingen.

Viking Zonnewiel

Naar rotstekeningen en graveringen in brons vanaf ca. 1.800 v.Chr. gevonden in Scandinavië. De nummering verwijst naar de beschrijving bij de afbeeldingen, niet naar een huizenverdeling. Bij ‘Solopgang’ helpt Vis de Zon in een boot die hem door de ochtend zal voeren. Op de middag trekt Paard de Zonnewagen; bij valavond brengt de slang de Zon naar de onderwereld. De nachtschepen varen de donkere Zon naar de nieuwe dag, waar Vis op hem wacht. De nachtschepen varen naar links, naar het oosten. Opmerkelijk: als de Zon rijst in het teken Vissen begint de lente. De tekening is van de Deense archeoloog Flemming Kaul. De hergeboorte van de zonnegodin Er is nog een motief dat volgt uit dit kringloopdenken: een andere optiek op de dood. Overal om ons heen zien we de continuïteit van leven. Elke ochtend is een nieuwe dag. Elke lente is een nieuw begin. Voor veel volken is hergeboorte daarom volkomen logisch. Ook in ons eigen voorchristelijke verleden zien we dit motief steeds weer terugkeren, in de beleving van de seizoenen en de oriëntatie op de horizon van hunebedden en grafheuvels. De mythologie en dus ook de astrologie van Europa worden getekend door de wisseling van de vier seizoenen en dagdelen en de beleving van dag en nacht. In het noorden van Zweden komt er helemaal geen dag, maar slechts een kort moment van blauwachtig licht op de middag. Kort erna zet de pikzwarte nacht alweer in. Het lijkt alsof Fernrir, de wolf van de duisternis, de zonnegodin uiteindelijk heeft ingehaald en haar heeft verslonden, zodat alleen een bleek licht schijnt vanuit Hella, de onderwereld, de buik van de wolf. Uit de Poëtische Edda (ook wel Oude Edda genoemd)

Eina dottvr Een dochter

berr Alfraðvll baarde Elf-licht (Alfrödull, de zonnegodin)

aþr hana Fenrir fari; nadat ze werd verslonden door de wolf.

sv scal riða, Zij (de nieuwe Zon) zal rijden,

þa er regin deyia, terwijl de goden sterven,

modvr bra tir mer. de oude wegen van haar moeder.



Dit gedicht verwijst niet alleen naar de Oudnoorse mythologie van Ragnarok, het einde der tijden, maar ook naar de jaarlijkse vernieuwing van de natuur in de winter en de terugkeer van de levengevende Zon. In de januarimaand wint ze geleidelijk aan kracht, ze heeft het duister overwonnen en brengt de essentie van licht, van vitaliteit en voeding terug. De hergeboorte van de zonnegodin betekent de overwinning op de heerschappij van de dood en de krachten van de onderwereld. Oude hunebedden en grafheuvels waren zo georiënteerd, dat de eerste zonnestralen van de vernieuwde Zon met Kerstmis naar binnen konden vallen om zo de hergeboorte aan te kondigen. Bij de geboorte komen lichaam en geest bij elkaar, in de dood worden ze weer gescheiden. Herinnerd worden aan de kringloop van het leven is troostrijk. Vroeger was het de kerk die hielp dit niet te vergeten: op zondag liepen we zowel langs een doopvont als over een begraafplaats. De religieuze kalender was verweven met de seizoenen, met oogstfeesten en dankdagen voor het gewas. We konden een rozenkrans bidden, een gebedssnoer hanteren en zo het lint van het leven door onze handen laten gaan. Ook de kerkdienst zelf was bedoeld als een helend ritueel voor verzoening met jezelf en het leven. Deze centrale plaats in het bestaan is inmiddels overgenomen door het winkelcentrum. Sonnenobservatorium Goseck Goseck is een dorpje in de buurt van Leipzig. Hier is een reconstructie gemaakt (zie foto en plattegrond) van een zeer oud neolithisch observatorium, één van de 140 die in Duitsland zijn gevonden. Het is bijna 7000 jaar oud, dus tot 2500 jaar ouder dan Stonehenge. Ook in Engeland zijn veel van dergelijke sites gevonden, vaak van veel jonger datum. Dit heiligdom is geen begraafplaats. Opmerkelijk is de gracht aan de binnenzijde, een kenmerk dat je veel tegenkomt, en dat er op wijst dat dit ook geen fort is. De wal en gracht omsluiten een heilige, ceremoniële plek die ritueel geladen is met betekenis en niet zomaar betreden kan worden, maar die er eerder op gericht lijkt te zijn om de energie te verzamelen en bijeen te houden. Zoals de zwaartekracht van de Zon de middelpuntvliedende energie van de planeten bijeen houdt. De plattegrond hiernaast geeft de noord-zuid richting weer, evenals de richting van de zonsop- en ondergang op de dag van het wintersolstitium. Twee kleinere openingen in de omwalling wijzen naar de richting van het zomersolstitium. De zichtlijnen vanaf het centrum wijzen naar kenmerken op de horizon, een heuvel of rotspunt, waar de Zon verschijnt tijdens het solstitium. De plek is daarvoor specifiek gekozen. Ook dit wijst op het ‘verzamelen’ van energie op een bepaalde, bijzondere plek. Astrologie en astronomie Astronomie, de sterrenkunde, bestudeert de ruimte, de verre sterren en het ontstaan ervan in het verleden. Astrologie richt zicht op het centrum van je beleving in het hier en nu; jouw plek op aarde. De Dierenriem en de Planeten wentelen gestaag om je heen. De symboliek van de reis van de Zon door de onderwereld en zijn dagelijkse geboorte aan de oostelijke horizon vind je in elke religie terug.

https://en.wikipedia.org/wiki/File:Goseck-2.jpg



Hemelschijf van Nebra Dit is een bronzen schijf of schild van ongeveer 30 cm in diameter met in goud ingelegde symbolen van Zon, Maan en diverse sterren, waaronder de Plejaden, het Zevengesternte. De schijf dateert uit de midden bronstijd, 3.500 jaar geleden. Nebra ligt niet ver van Goseck. Markeer je plek op Aarde Een simpele stok in de grond met wat eenvoudige aanduidingen voor de windrichtingen is eigenlijk al genoeg. Zo'n staak in je tuin of op het balkon helpt je om jezelf een rituele plek te geven in de tijd en om jezelf thuis te voelen op Aarde. Elke dag lees je hier aan de schaduw zowel de tijd als het verloop van de seizoenen af, want de Zon passeert hoog in de zomer, laag in de winter, klimmend in de lente en dalend in de herfst. Zo’n stok in de grond breng de energie van de Zon op de Aarde, want je geeft daarmee de horizoncirkel om je heen een centrum. Meteen zijn ook de windrichtingen met deze plek verbonden. Door een plek te markeren breng je het symbool van de Aarde – en dus de horoscoop – tot leven. Door je te verbinden met je horizon verzamel je energie. Met een kompas bepaal je de windrichtingen, die je met een paar stokjes of steentjes kunt aangeven. Visualiseer de zichtlijnen naar de horizon met een landkaart, om te weten wat er allemaal in jouw wereldei te koop is. Niet alleen de richting van de voornaamste steden, maar bijvoorbeeld ook van je garage, je werk, je supermarkt, je familieleden bijvoorbeeld. Merk hoe aardend het werkt om je leefomgeving op deze manier te markeren. Zo wordt jouw zonnewijzer een hulpmiddel om je plek in te nemen in jouw kosmos, jouw plek onder de Zon. Jouw zonnewijzer Markeer vooral zo nauwkeurig mogelijk het middagpunt, het MC, pal zuid op de plaatselijke meridiaan (de middagcirkel). Als op het zuidpunt de Zon verschijnt, is het middag, wat de klok ook zegt. Dit eigen observatorium geeft immers de plaatselijke tijd aan, niet die van Berlijn, waarmee onze klokken in de Tweede Wereldoorlog werden gelijkgezet. We leven in Europa nog steeds op ‘Berlijnse tijd’. Op deze meridiaan bevinden zich zowel het Zenit pal boven ons hoofd als de Poolster in het noorden. We zagen al hoe deze stok in de grond dan tot Zonneboom wordt, de Yggdrasil of Ik-drager. Door de stok schuin in de grond te plaatsen – in de richting van de Poolster en dus evenwijdig aan de aardas – wijst de schaduw steeds in dezelfde richting, onafhankelijk van het seizoen. Dan wordt de stok zonnewijzer. De stok of de stijl van de zonnewijzer krijgt een magische lading zodra de punt op de Poolster wordt gericht. Zon en Aarde worden met elkaar verbonden, de zonnewijzer wordt een altaar om dit te vieren. Maar, in heel wat tuinen staat zo’n roestig en bemost ding als ‘leuk’ ornament ongeïnspireerd de verkeerde kant op te wijzen. Opmerkelijk: Indianen kenden een middagritueel. Heel wat Tomahawks (strijdbijlen) in musea bleken een ceremoniële functie te hebben. De bijl werd zodanig in de grond gestoken, dat de steel precies naar het MC wijst. Op de middag valt de schaduw precies langs de steel: de Zon klieft de dag in tweeën. OVERZICHT READERS EN LESBRIEVEN – PROJECT 4 t/m 7 Achtergronden, samenvattingen en oefeningen rond de praktijk van reading en healing.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Nebra_Scheibe.jpg



READERS en LESBRIEVEN Achtergronden, samenvattingen en oefeningen rond de praktijk van reading en healing.

HART: Reader werken met de 4e chakra UIT JE HOOFD IN JE HART – beoefening van ‘metta’ – loving kindness – vriendelijkheid Thematiek 4e chakra:

Vriendelijkheid en positieve resonantie. Positieve emoties en de wetenschappelijke basis voor geluk

Pandora’s Juwelenkistje - over restauratie van de schat. LESBRIEVEN OVER HET MENTALE EN SPIRITUELE GEBIED – de 5e – 6e en 7e chakra KEEL: Reader werken met de 5e chakra EXPRESSIE met stem, adem, ruimte en beweging Oefening: maak de klank O net als zij en ontdek je creatieve ruimte Thematiek 5e chakra

Vorming, creatie, de kwintessence of 5e essentie = Q

Zelfbepaling, volwassenwording en autoriteit. Keel en nek bepalen zelfstandigheid en jezelf kunnen redden – maar ook hulp kunnen aanvaarden en samenwerken.

Zeggenschap: groot - klein zijn. Je stem te laten horen en verantwoordelijkheid zijn.

Polariteit: afhankelijkheid – tegen-afhankelijkheid - zelfstandigheid VOORHOOFD: Reader werken met de 6e chakra VISIE bewustwording van kijken, verbeelding, denkbeelden Oefening: maak je ogen leeg en voel wat ‘visie’ is in ogen en voorhoofd. Thematiek 6e chakra

Beeldvorming, zelfbeeld en identiteit Verbeelding – de kracht van denkbeelden Helder zien. Helderheid en doorzicht. Polariteit: ontwijken – fixeren

Kijken en bekeken worden. Gezien worden.

KRUIN: Reader werken met de 7e chakra SPIRITUALITEIT - telepathie en helderziendheid De diepe meditatie, het verzonken zijn in aandachtige aanwezigheid, ontroert en spiegelt het verlangen naar contact met ons wezenlijke zelf. Thematiek 7e chakra

Zingeving, inspiratie en hogere leiding.

Autonomie – je eigen persoonlijke verbinding met de wereld van de geest.

Intuïtie en helderheid in zien, horen, voelen

Polariteit: de goeroe en het medium KRUIN EN TAPES: Reader werken met de 7e chakra ARS MORIENDI - DE KUNST VAN HET STERVEN Het begeleiden van de uiteindelijke dingen. Thema’s

Ars moriëndi, de kunst van het sterven

Wat is de ziel? Waar blijft iedereen in de dood? Zelf en ziel; identiteit, autoriteit, autonomie

DE MAGISCHE CIRKELS VAN HEIDEHOF - inspiratiesite.nl · Symbool van de Aarde De wereld is een...

Documents

Transcript of DE MAGISCHE CIRKELS VAN HEIDEHOF - inspiratiesite.nl · Symbool van de Aarde De wereld is een...