De derde Mienskip van 2011 is weer bij u thuis bezorgd, zoals gewoonlijk weer gevuld met allerlei nieuwtjes en wetenswaardigheden aangaande heden verleden en toekomst van ons dorp.Juni, de maand waarin de zomer het overneemt van de lente is op het moment dat deze Mienskip bij u thuis ligt alweer een eindje op weg en de vakantie staat voor de deur. Een mooi en uitzonderlijk droog voorjaar ligt achter ons. Op het moment dat dit stukje geschreven wordt regent het voor het eerst in twee maanden weer eens. Niet dat het veel te betekenen heeft, maar elke druppel is voor wat de natuur betreft hartelijk welkom want de grond begon toch akelig droog te worden. Niet alleen de planten maar ook de dieren die op de grond hun kostje bij elkaar scharrelen kregen het moeilijk. De lange winterperiode ging over in een snel opwarmend voorjaar het leek wel of iedereen plotseling de zomer in de bol kreeg. Het warme weer rond de paasdagen leverde een ongekende drukte van toeristisch verkeer op. Ik heb zelden zoveel bootjes door Kimswerd zien komen als tijdens dit weekend, de smalle gracht door het oude dorp kon het soms nauwelijks verwerken. Het is op zulke momenten best wel vermakelijk om te zien hoe het maar net goed en soms een beetje fout gaat; vooral met de huurbootjes van OUWE SEUN bemand met vaak onervaren schippers is het uitkijken geblazen. Nu maar afwachten wat de zomer zelf ons gaat brengen; zoals gezegd de vakantie staat voor de deur en dan wil je toch graag een beetje knap weer. In deze economisch wat mindere tijden stijgt het aantal mensen dat voor een vakantie in eigen land kiest en daarmee stijgt ook de afhankelijkheid van een mooie zomer, laten we er het beste maar van hopen. Voor een hoop clubs en verenigingen is het buitenseizoen alweer volop bezig en waarschijnlijk staan de eerste verslagen hierover al in deze aflevering van ons dorpsblad. Wat staat er deze keer nog meer te lezen? Naast de vaste rubrieken is er weer een keur aan allerlei bijdragen.Er zijn foto’s uit de oude schoenendoos, een bericht van over de oceaan, iemand heeft zijn verhaal aan het toetsenbord toevertrouwd en er is weer een stukje Kimswerder historie. Dan is er nog het nieuws van clubs en

verenigingen, waarvan, als het nog lukt het nieuws over het jubileum van OKK een belangrijk onderdeel zal vormenU kunt het allemaal weer lezen en beleven in dit nummer en daarom laat ik deze aflevering van Om’e toer daarom voor wat het is en geef het woord nog even aan onze granietgrijze eminentie die zich blijkens zijn vorige uitspraak in dit blad nog steeds prima vermaakt op zijn stekje.Pier, zeg het maar:

Een jaar lang heb ik met het kalkstof in mijn baard tegen puincontainers aangestaard;

maar eind’lijk was mijn plekje dan weer vrij, wat was ik blij.

Maar hoeveel blikveld ik ook kreeg, de plantenbak recht voor mijn neus bleef leeg.

Nu ben ik van nature echt geen zeur maar ik miste in mijn leven toch wat kleur.

Tot op een avond Reinder en Alie kwamen met het motto niet meer zeuren

en mijn bak vulden met bloemenpracht in vele kleuren!

Tige Dank, Pier.

K.H.

H a r l i n g e r w e g 1 5 / 1 7 - K i m s w e r d - T e l : 0 5 1 7 4 3 4 8 4 5 - M o b i e l : 0 6 5 0 5 8 1 8 5 3e - m a i l : i n f o @ m a m m o e t p r i n t . n l - w w w . m a m m o e t p r i n t . n l

Een mooie tekst op de muur,

of een mooie foto over de hele muur,

of stijlvol uw huis voorzien van foto’s,

mooi ingelijst of opgeplakt.

Canvasprints op ieder formaat

Ideetje maar u weet niet hoe?

Wij vertellen u hoe of wat !

Ook voor bootnamen naar Mammoetprint

De regels op ’e foarpagina komme diskear út it prachtige en ferneamde gedicht fan Tiny Mulder: Bitterswiet. Dit fers is 82 kear oerset, fan “douce-amère” oant “gazi-geza”oant “pahit-manis”.

bitterswiet

bitterswiet bitterswietpriuwt dit lytse leafdeliet

sil dyn ear ’t wol ienris heineas de fine drippen ’t reinereine litte oan dyn blinensilst it hearre as de winen

flaikjend om dy hinne struneharkest?

hark yn alle tunenstrykt de wyn op ’t spinnetried

bitterswiet dit leafdelietwurden?

wurden hat it net’t ienlik en ûnrêstich hert

kloppet sêfter kloppet hjitter bitter swiet en swiet en bitter

lústret lichter as de ammelettertekens fan dyn namme

leafste hâld de siken ynpriuw de rein en hear de wyn

fiel de drippen hein dit liet bitterswiet bitterswiet

Nijs fan OKK mei 2011 Het ligt weer achter ons…….Zaterdag 21 mei vierde OKK haar 100-jarig bestaan. Bijna een jaar hebben we naar deze dag toegewerkt. En nu kunnen we terugkijken op een fantastische dag die mijn verwachtingen meer dan overtrof! Ik ben diep onder de indruk van alle vrijwilligers die er samen voor hebben gezorgd dat we een onvergetelijk feest hebben kunnen vieren. Ongelofelijk dat het hele dorp zo mooi versierd was, onvoorstelbaar dat 32 vrijwilligers in Piers Stee zo enthousiast alles in goede banen leidden. Dank ook aan de verkeersregelaars, die er voor zorgden dat iedereen een mooi parkeerplekje had en die er ook voor zorgden dat wij zonder ongelukken een grote optocht konden houden, dwars door heel Kimswerd. Bijna 300 reünisten hebben de hele dag met elkaar bij kunnen praten. Wat was het gezellig in en om Piers Stee! Zoveel oud-OKKers, zoveel oud-Kimsters! Het was meer dan een OKK reünie, het leek wel een grote dorpsreünie!

Het jubileumprogramma

begon met een nostalgische optocht door het dorp. Bert Faber liep voorop met het vaandel. Daarachter veertien oud-slagwerkers die waren opgetrommeld, samen met onze huidige slagwerker. Achter deze drumband liepen een groot aantal oud-leden en de huidige OKK-leden. En daarachter heel veel grote en kleine Kimswerders en het Grutte Piergilde. Een aantal oud-leden en onze vorige dirigent Harm van der Meer volgden in mooie klassieke auto’s en op oude tractors. Vanaf de brug tot aan de boerderij van Bouma liepen we met alleen de ‘stille trom’. Jack Bonnema en Lubbert Munniksma sloegen

op de grote trom alleen de 1e en 3e tel van de maat aan. Dit ter nagedachtenis aan Jan

Munniksma. Jan is jaren lid geweest van OKK en dat geldt ook voor zijn vrouw Sieneke en zijn kinderen Albertha en Lubbert. Met ons vorige jubileum droeg Jan het vaandel, en nu is hij er ineens niet meer. Dat is niet te bevatten.

En daarna gingen we weer door, de draai aan het einde van het dorp werd gemaakt en de drumband zette weer in, na 16 maten gevolgd door het korps. Door het oude dorp, rij voor rij over het houten bruggetje naar de Streek en daarna via de Leane de nijbou in. Terug bij Piers Stee was er even tijd om bij te komen en/of om te kleden…..Dat eerste omdat én lopen en een instrument

sjouwen en daar ook nog in blazen of op slaan nog wel wat van de conditie vergt. Het tweede omdat we allemaal rondliepen in bloemetjesjurken en boerenkielen, met ‘charmante’ hoedjes op…..Om half drie speelden Sietske, Femke en Rika na het

openingswoord door Izaak en Tine een stuk op bugel, begeleid door Koop op bariton. En daarna zongen de kinderen van de OBS een lied, door Annie en Meindert Bijlsma speciaal geschreven voor ons eeuwfeest. Een aantal OBS-leerlingen begeleidden dit lied op keyboard, gedirigeerd door Harmke Bijlsma. Iedereen kon hierna onder het genot van een kopje koffie en een stukje oranjekoek met elkaar bijpraten, de fototentoonstelling bekijken of lekker buiten van het mooie weer genieten. Om half vijf begon het jubileumconcert van OKK. De bezetting bestond uit 38 muzikanten, waaronder 12 oud-leden! Deze oud-leden (Harmke Bijlsma, Fenna Scheepvaart-Bijlstra, Gert Jan Schokker, Geert Bijlstra, Rani Wierda, Ant Visser, Andries de Haan, Greta Schokker-van Hes, Jan-Dirk van der Tol, Seakle Belksma, Ebe Brander en Durk Hilarides) zijn allemaal ook meerdere keren langsgekomen op de repetities en de extra repetities (bijna elke zondag, vanaf maart…) Het zal even wennen worden, de volgende repetitie met alleen maar onze huidige bezetting…… Alle muzikanten hadden zich weer omgekleed, dit keer de heren in pak (Geert B zelfs in smoking!) en de dames in het lang. Iedereen zag er prachtig uit. Alles zag er trouwens prachtig uit!

Achter in de zaal was er door leden en aanhang van leden een enorm podium gebouwd. Gerard Visser (van GV Audio & Rentals) had een grote aluminium constructie gemaakt, waaraan allerhande lampen hingen. De ‘versierploeg’ is op vrijdagmiddag in de weer geweest om de hele zaal en de rest van het gebouw te versieren. Maar goed, niet alleen het oog wil wat natuurlijk! Vandaar ook dat we een mooi gevarieerd en muzikaal hier en daar redelijk pittig programma hadden ingestudeerd.

We begonnen met het intro: “Also Sprach Zarathustra”. (Deze titel zegt misschien niet zoveel, maar het stuk op zich kent volgens mij iedereen: Taaaa Taaa Taaaaaaaa! Tataaaaaa! En dan de pauken: pompom pompom pompom pompom pom….) Na het intro werden de aanwezigen door onze gastvrouw Agnes Sambrink welkom geheten. Agnes kondigde ook het volgende stuk: ‘A Game of Chess’ aan. Na dit mooie concourswerk in drie delen volgde een klein lief liedje: ‘Love Song’. Hierna zong Agnes, begeleid door het korps, ‘Hallelujah’. Ze zong dit ook met ons op het nieuwjaarsconcert, en het blijft een kippenvelnummer! Van een kippenvelnummer gingen we over naar een stevig beuknummer (erg veelzijdig korps ) de ‘Deep Purple Medley’. Hierna volgde, in verband met het enorme aantal trouwe leden binnen onze gelederen en het strakke tijdschema, een McDrive (dus hele snelle) huldiging: 9 van onze huidige leden zijn al 25 jaar of langer lid! De dames kregen als bedankje en als waardering voor hun lange staat van dienst een collier met een hanger, de heren een gegraveerde pennenset. En dit zijn ze: Catriene (50), Izaak (50), Afke (45), Jannie (42), Cees (40), Johannes (30), Tet (29), Milja (27) en Pia (25). En die getallen tussen haakjes slaan dus niet op hun leeftijd!

Iemand die al deze mensen heel wat jaren heeft meegemaakt is onze vorige dirigent Harm van der Meer. Mede daarom was het heel fijn dat we Harm bereid hadden gevonden om (ondanks de slijmbeursontsteking in zijn schouder) ‘The Young Amadeus’ te dirigeren. Hierna nam Koop het stokje weer van hem over voor ‘Sosban Fach’. Letterlijk vertaald uit het Welsh betekent dit steelpannetje. Het gaat over mannen die overdag werken in de tinmijnen en ’s avonds rugby spelen en in de kroeg zitten. Maar nog meer gaat het over hun vrouwen, die daar stevig tegen tekeer gaan. Na dit heftige nummer stond er een bijzondere concertmars op het programma, de ‘Philips Centennial March’. Deze mars is ons aangeboden door Jan en Jeltsje van der Boom op onze oprichtingsdatum in januari. Na deze indrukwekkende mars kreeg Harmke Bijlsma met ‘Einzamer Hirte’ de gelegenheid een jeugdtrauma van zich af te spelen…..Toen ze 12 was stond dit nummer ook op het programma. Harmke mocht toen de sopraansaxsolo spelen. Harm van der Meer vond eigenlijk dat dat uit het hoofd moest, maar door de zenuwen lukte dat toen niet. Nu speelde ze het prachtig én uit haar hoofd! Jammer alleen dat Harm al weer onderweg was naar een ander concert met zijn mannenkoor……..

Slotnummer van dit concert was de Leichte Cavalerie. Maar goed, je wordt maar één keer honderd, dus uiteraard volgde er een toegift. En nog één. En nog één. Maar na the Glenn Miller, Anitschka en Gammatique waren we echt uitgeblazen en kon iedereen zich op het door Ydo van der Zee fantastisch bereide eten storten. En het was nog steeds geweldig weer! Dus her en der op het kaatsveld stonden tafels en stoelen, die naarmate de avond vorderde, met de zon mee over het kaatsveld schoven. De jongens van Deadline hadden heel goed bekeken dat op zo’n mooie zomeravond iedereen het liefste buiten zit. Daarom begonnen ze hun optreden unplugged, lekker buiten. Toen de zon meer zakte en het buiten kouder werd, pakten ze hun instrumenten op en gingen binnen verder. En daar bleef het nog erg lang erg leuk!

Klaske Elzenga heeft van de hele dag foto’s gemaakt. Een deel daarvan staat inmiddels op onze hyves okkkimswerd.hyves.nl en de rest zal zo snel mogelijk volgen. Voor wie echt de sfeer van de dag (nogmaals) wil beleven wordt er een DVD gemaakt: Jacob Roorda volgt ons sinds 1 januari met zijn camera. Hij heeft een verslag gemaakt van ons jubileumjaar tot nu toe: het nieuwjaarsconcert in de Grote Kerk, de repetities en de voorbereidingen voor de jubileumdag en uiteraard van de dag zelf, van begin tot eind. Deze DVD is tegen kostprijs (17,50 euro) te bestellen door een mailtje te sturen naar okk-kimswerd@live.nl U krijgt dan van ons meer informatie over de afhandeling. En dan hebben we ook nog woensdag 25 mei onze jaarlijkse wc-papier actie gehouden! En ook deze avond hadden we weer prachtig weer. En we zijn bijna helemaal door onze voorraad heen, dus ook dit jaar weer erg geslaagd! Tot ziens bij het straatfestival in Harlingen op 25 juni! Tine

Moudekrûper.As moudekrûpers kinne wy mar genietsje: by dizze droechte stoot de moude by de doarren op.

Jan Munniksma.

Sneon16 april wie in oare sneon as oars. It berjocht dat Jan Munniksma dy nacht nei it sikehûs rekke wie, nei in swiere beroerte, sloech yn as in bom. Dy moarn gong dat berjocht as diggelfjoer troch it doarp. Elkenien koe Jan. Jan in man fan stiel en dan soks. Dat koe neffens de measten net. Dy slach wie heftiger as hy oan koe en hy moast op moandei belies jaan. Dy dei stienen ferskate minsken byelkoar as se elkoar op de dyk tsjin kamen. It ferhaal fan Jan wie harren al foarút gongen.Op freedtejûn hat Jan mei Tsjebbe en Jan Goslinga noch by de iisbaan west, want hy hie de hiele tarieding fan it nije parkearplak yn dy baan klear.De beide Jannen soenen de kommende wike de wetterputten grave en der yn lizze, sadat it oerstallige reinwetter fuort komme koe. It echte wurk soe op Goedfreed útein sette. Goedfreed, de dei fan de kremaasje fan Jan wie dit jier wol in oar barren. Harry Wiersma moast it wurk fan Jan oernimme. Hy en Jan Goslinga ha de putten en buizen yn de grûn brocht. Jan wie ien fan de Kimswerters dy’t elkenien koe en dat is wat bysûnders yn dizze tiid. Op de iisbaan hie hy mei in protte minsken te meitsjen. Want as der sterk iis wie op de iisbaan en de feart, dan wie Jan yn syn elemint. Doe’t Pyt Jagersma yn 1988 út it bestjoer gong, naam Jan syn plak mei faasje yn. Hy hat 23 jier fûleindich fochten foar de iisklup. Hy wie sels ek in goede rider, mar woe him ek ynsette foar oare reedriders. As it sterk iis wie moast de iisbaan der pico-bello bylizze en dan wie Jan ferskate oeren op dy baan te finen. Yn it ferline foaral yn it moaie klubgebouw neist de iisbaan en op

de feart yn it iisdiske. Sokke tiden fleagen de woarst en poeiermolke oer de baly. Doe’t it MFC kaam, woe men harren moaie gebou slope en dêr hie hy begryplikerwize grutte muoite mei. Mar hy koas foar it algemien belang en it hok waard sloopt.Dit jier hat hy him noch útlibje kinnen op de feart. It spekke de kas!It parkearterrein yn de iisbaan is no klear en de drekboel fan it lêste jier is straks lokkich fergetten. Alles hie hy regele om der in prachtich terrein fan te meitsjen, mar safier mocht it net komme. In oar bestjoerslid moast it wurk oernimme. It soe wol moai wêze om dat fjild nei Jan Munniksma te neamen.

Jan wie in echte natuerman en hat jierren yn de fûgelwacht mei holpenûgelwacht mei holpen om greidefûgels bettere kânsen te jaan. Fan greide- en wetterfûgels wist hy alles, mar ek fan de rôffûgels en net te ferjitten de rôfdieren dy’t de jonge greidefûgels opfrieten. Hy wist sterke ferhalen oer dat ûnrant te fertellen en ergere him oan sommige natuerminsken, de saneamde “vogelaars” mei harren healwize en domme tinken. Yn it Hege Wierstersfjild wurde in protte aaien útbret mar dôchs bliuwt der úteinlik mar in bytsje libben oer.Jan wie ek in man fan bysûndere einen. Sa kocht hy in pear jier ferlyn is stel prachtige wite ropeintsjes. Pronkjuwieltsje yn de Harnserfeart. Foaral yn de iere maitiid as dy bisten harren lokrop hearre lieten. Oarspronklik waarden sokke einen brûkt yn einekoaien, om wylde einen te lokjen mei harren roppen. As straks Kimswerters lâns de feart rinne of fytse sil har troch dy wite ropeinen Jan wer yn it sin komme. Dowen wie ek in hobby fan him en foaral postdowen. Dêr hat hy in protte tiid ynstutsen. Ek hinnen hie er wat mei. Hy hie sels in briedmasine om aaien keunstmjittich út te brieden. Yn syn hok sitte in mannichtal rassen mei ferskate hoannen. Syn hinaaien wienen by in protte minsken bekend en yn de Herberg Greate Pier hie Eline Jan syn aaien op it menu, sadat minskenút de hiele wrâld Jan syn aaien iten ha.Mei hûnen hie er ek wat. Spesjaal Dútske herdershûnen Syn earste hûn wie net by him wei te slaan. As Jan op de brommer ôfsette, sprong de hûn op de benzinetank en op de trekker wie in spesjaal sitplak makke foar it bist. Doe’t Jan lyts wie hienen se al in hûn mei de namme Sjennie. Jan sloech in protte by ús om en op in stuit waard Sjennie loopsk. Wy hienen in reu en die rûkte wol oan Jan dat harren hûn loopsk wie. Flak foar iten moast Jan harren

hûn noch efkes útlitte en hy krige de opdracht dat der net frjemde hûnen by Sjennie komme mochten. Nei in pear minuten kaam Jan al wer dravende thús mei it ferhaal dat ús hûn samar oan Sjennie fêst siet. Jan syn heit lilk, mar Jan sei dat allinne frjemde hûnen net by har hûn komme mocht en ús hûn wie ommers net in frjemde hûn. Der binne jongen kommen mar as Jan dy sjoen hat wit ik net. Yn it ferline mochten alle hûnen yn de buorren komme en dan siet der geregeld in hûn fêst. Foar de jeugd wer ferdivedaasje. Hûnen hienen doe noch in prachtich hûnelibben! No wit net ien fan de bern hoe’t dat giet. Sa moasten wy ek altyd sjen as de bolle in ko sprong. No wit de jeugd net iens hoe’t in bolle der út sjocht. Tiden ha tiden!

Jan hat syn hiele libben yn de bou en greide wurke, mar de bou hie syn foarkar en dan spesjaal jerappels. Hy wie in kenner fan rassen en koe se tige goed syktefrij hâlde. Al ier yn de simmer socht hy syn setters yn it fjild út en dy behannele hy as syn eigen bern oan it setten ta. Want in goed behannele setter levere de bêste opbringst op mar ek kwaliteit. Sels ferboude hy ferskate rassen. Mei syn Doré´s wie hy faak yn ús doarp de earste bouwer dy´t dat ras as nije jerappel ferkocht. Op syn lân groeiden no ienkear lekkere jerappels en syn hânsochte goudgiele Borgers wisten in protte minsken te weardearjen. Fierder hie hy noch Irenes, Bildtstar en de âlde Readstar.Jan hie dit jier al syn setters moai op tiid yn de grûn, sadat it mar groeie koe. De Doré´s wienen al boppe de grûn. Hy moat sels noch sjoen ha dat se boppe kamen. It stie der prachtich foar en oer in goed moanne soe hy wer syn nije jerappels sykje. As jo soks opskriuwe moatte jo tinke oan it gedicht fan A. Roland Holst “De Ploeger” dêr’t yn dy twa tragyske mar sprekkende sinnen yn stean:“Ik zal de halmen niet meer zienNoch binden ooit de volle schoven!”

Doe’t hy in pear jier ferlyn Up van der Zee syn hok keapje koe, wie hy hielendal klear foar de kommende jierren. De lêste tiid krige Jan wat mear frije tiid en kocht in boat. Nei 40 jier wrotten koe hy him dat permittearje. Dit jier waard hy 65 jier en soe hy mei Sieneke op moaie simmerdagen de Fryske wetters oer farre. Soks is harren spitich

genôch net gund.By syn hûs hie hy in moai oanlisplak makke, mar it is oer. Doe´t it MFC Piers Stee der kaam, hat hy der mei foar soarge dat der in badmintonklup kaam. Alle wiken wie hy yn de baan mei in groep leafhawwers. Sa ek op tongersdei 14 april. Dy jûn hie ik bartsjinst. Om 10 oere wie de striid ôfrûn en sadwaande kaam Jan ek yn ‘e de bar. Ik ha him noch in lekker kâld pilske ynskonken. Dat momint sil noch faak by my yn it ûnthâld werom komme. Dat wie it lêste wat ik mei Jan belibbe ha! Ik tink dat de measte minsken dy´t Jan kinnen ha, wol sa´n momint ha om der nei te tinken. It libben fan Jan einige as in mokerslach. In sterke fint noch yn de krêft fan syn libben, pakt de minske. Jan wie noch altyd sterk, mar yn syn jonge jierren wie hy bearesterk. In folkswein dy´t him op de Streek ris in kear yn it paad stie, tilde hy by de bumper mei gemak op en fersette it gefal in heale meter, sadat hy der lâns koe.In wike foar syn ferstjerren stoar syn âlde sterke maat Robby Postma, ús âld Kafeehâlder. Wol eigenaardich dat twa sterke mannen it selde tiidrek sa jong stoaren. Jierrenlang is Jan myn buorman west en doe’t ik ris in stikmannich wiken yn it sikehûs lei koe Ali alle oeren fan de dei by Jan terjochte as der ferlet fan help wie. Sels midden yn de nacht stie hy ree.Jan wie ek in handige timmerman en wist foar alles in oplossing. By syn soan Lubbert mocht hy ek graach meihelpe. Sa seach ik him noch twa wike foar syn ferstjerren, in dei foardat hy 65 jier waard, mei in swiere kroade fol dakpannen riden as wie it in lege kroade. Doe tocht ik noch wat is hy noch sterk.Foar syn dochter Alberta die hy ek ferskate hântaasten en dat wurk die hy mei wille.As houthakker wie Jan yn syn elemint. Hoe grutter de beam hoe better. Sa no en dan trof ik him by Peter Harders as der wer in swier blok kloofd wurde moast.In oare hobby wie ielfiskje en ielrikje, mar ek fiskbakke. As kok hie hy grif in protte klanten krige. Ferskate ferienings ha fan Jan profitearre. Mei leden fan de toanielferiening hat hy hiel wat stikken op de planken brocht. Foar de keatsferiening stie hy yn de bres De feestkommisje die nea in fergees fersyk op Jan as de feesttinte op syn stik lân setten waard. De feesten fan dy tiid ha nea wer op sa´n nivo west.

It doarp stie doe noch folslein efter de merke en elke Kimswerter die mei.Jan mocht mar 65 jier wurde. Fan it fierdere genietsjen fan it libben is neat kommen. Syn bou joech him de frijheid, om sa no en dan wat te wurkjen yn de jerappels. Foaral it sykjen wie in echte hobby. Wat is der moaier om de opbringst fan sa’n frucht byelkoar te skarreljen. Mei de hân sochte jerappels binne foar it gefoel folle lekkerder. Ierappelbouwe en dan foaral it sykjen koe hy as de beste. Sa fûn ik de foto op Jan syn roubrief dan ek hiel tapaslik. Op knibbels op ‘e sêfte grûn. Sokke tiden ha jo kontakt mei de ierde en kinne jo echt genietsje foaral as de opbringst royaal is. Op dy foto stiet hy as in echte âlderwetske Kimswerter moudekrûper. De flaainamme fan kimswerters. Ien fan de lêsten. Want sokke mannen wurde krap yn ús doarp. Jan wie in tige earlik man. Op syn roubrief stie: In man in man - In wurd in wurd. Sa leit it lân der hinne.Op 21 maaie tidens de jubileum optocht fan OKK soe Jan it faandel drage, krekt as syn heit en syn sweager Ruurd yn it ferline.

It ôfskie fan Jan op 20 april wie in weardich barren. De auto gong earst oer de Streek. Oan alle huzen hong de flagge healstok. De Streek, it paad dat hy tûzenen kearen gien is. Fierder by syn lân en hok lâns mei syn hinnen.Dy moarn wie it al betiid drok yn it fjild. It wie prachtich waar en der moast noch hiel wat barre op de bou. Ierappels, biten en mais moasten yn de grûn. Tsjin kofjetiid waard it stil. De trekkers bromden ynienen net mear. De minsken moasten nei Goutum. It like wol of de hiele Lytse Bouhoeke in stiltegebied wurden wie.De kremaasjeseal yn Goutum rekke grôtfol en in grut part fan de besikers moasten yn de hal de routsjinst folgje.Om de kiste syn ark: in jerappelbakje en in sou. Dat makke yndruk by de minsken.

Jan sil by ferskate minsken yn it ûnthâld bliuwe. Sieneke en de bern sille ferskriklik ûnwennich wurde, mar syn hûn Metha ek tink ik. Reinder.

Stadichoan komt der wat tekening yn it argyf. It hat in toer west om op gong te kommen. Wy binne fansels ek mar amateurs, mar wol besjestere. (Wat soe dat no wêze!) By it yn kaart bringen fan wat wy op dit stuit ha, komme wy fan alles tsjin. Foar de fûst wei: printkaarten, foto’s, plaatsjes, lânkaarten, brieven, kranteknipsels, artikels oer Kimswert út tydskriften, âlde akten, papieren dy ’t te krijen ha mei ferieningen, boeken. Mei oare wurden: alles wat mei Kimswert te krijen hat, binne wy gek op, binne wy besjestere ( Ned.: bezeten) fan.Dus minsken: smyt neat fuort. As jim ek mar in bytsje tinke: soe dat ek fan belang wêze kinne foar it Doarpsargyf, jou it dan oan ús. Fuortsmite kin altyd noch. Der binne gâns in soad boeken dêr’t wat oer Kimswert yn stiet. Dy kenne wy lang net allegearre. As jim wat witte, fertel it oan ús. En fansels, ha jim wat dat jim wol kwyt wolle.... wy wolle mei alle leafde erfgenamt wurde. Op dit stuit sykje wy om de folgjende boeken: Kimswert en syn Moudekrûpers, Geakunde Wûnseradiel, alle boeken oer Grutte Pier en in hiel âld boek: Lotgevallen van den Heer O.H.Bonnema en zijn togtgenooten op reis uit Friesland naar de Vereenigde Staten van Noord-Amerika van B.B.Haagsma, uitg. Boek- en Steendrukkerij S. Houtsma, Harlingen. De “argivarissen”: Zwaan Schiphof, 0517 641586Anny Hettinga, 0517 641958Klaske Faber, 0517 641297Reinder Politiek, 0517 641390Meindert Bylsma. 0517 641532

Restauratie kerk IV.

Na de vorstperiode loopt de restauratie plotseling als gesmeerd. De schilder

is ondertussen klaar met het gewelf en heeft er iets moois van gemaakt. De

kleur is een beetje gebroken wit en de ribben heeft hij een ietsje donkerder

geschilderd, zodat het geheel er stralend bij staat. Vooral boven het koor maakt

het plafond indruk.

Na onderzoek van de binten of dwarsbalken bleek, dat de kop van de balk

boven de preekstoel totaal verrot was. Dan volgt de vraag waarom juist die

balk. De oorzaak is te veel vocht en dan gaan je gedachten opspelen. Waarom

concentreerde zich juist in die balk zoveel vocht? Hebben de voorgangers, als

ze in de preekstoel stonden, last gehad van teveel angstzweet? Want het kan

geen toeval zijn, dat juist daar de balk moest worden vervangen.

De restaurateurs hebben een groot deel van de balk afgezaagd en door een

nieuw gedeelte vervangen. Een prima uitgevoerde dubbele haaklas zorgt ervoor

dat de nieuwe balk weer op juiste sterkte is.

Daarna is de bovenste werkvloer weer gesloopt en konden de stukadoors aan

het werk. De rafelige muren in het schip en het voorportaal zitten weer strak

in het vel. Daarna gaat men met het koor aan de gang. Oude elementen zoals

de drie oude vensternissen blijven bestaan. Alleen de nis met de geheime steen

is nog een vraag. Er zijn leden die nieuwsgierig zijn naar wat er meer in de nis

verscholen is, maar anderen willen het mysterie laten bestaan.

Ondertussen heeft men de houten vloer in het midden van de kerk ook

weggehaald. Het resultaat was vele oude grafstenen uit omstreeks 1600 en een

ware wereldvondst. Op het eind van het middenpad kwam een gigantische

grafsteen te voorschijn. Uit oude geschriften wisten we dat daar een grafsteen

van de familie van Bonga moest liggen, maar wat er in werkelijkheid te

voorschijn kwam overschreed alle verwachtingen. Toen ik die grote steen zag

liepen er rillingen over mijn rug. Alle verwachtingen werden overtroffen.

De breedte is 2.50 m., de lengte 3.75 m. en de dikte is 32 cm. Als je die drie

getallen vermenigvuldigt heb je de inhoud of grootte van de steen en die is

exact 3 kubieke meter. Het soortelijk gewicht van hardsteen is 2.9 ton per

kubieke meter, dan kun je berekenen hoe zwaar die is, 8.7 ton. Dan weet ik

zeker dat als iedere Kimswerder zijn deel zou tillen de steen niet van zijn plaats

zou komen!

Deze grafsteen is in één woord een beauty. In het midden een prachtig

familiewapen waarin rechts een halve Friese arend staat. Linksboven een

kop van een everzwijn of een leeuw (dat is niet duidelijk)en daaronder drie

klaverblaadjes. Dit wapenschild wordt bekroond met een helm en daar boven

een mooi gestileerde zwarte Eenhoorn, met een wijd geopende bek.

De éénhoorn is een fabeldier dat in de grijze oudheid al veel mensen tot de

verbeelding sprak. Als je dit intrigerend beest in je wapen mocht zetten, dan

stond dat voor dapperheid en strijdlust.

Dat kan kloppen, want het geslacht van Bonga heeft een aantal eeuwen de

geschiedenis van Fryslân mede bepaald.

In de volgende Mienskip meer over de Bongafamilie.

Op zaterdag 12 maart heeft een groep vrijwilligers zich opgeofferd, om het

graf van de Heemstra’s te reinigen. Het zal binnenkort opgeknapt worden.

Doordat er behoorlijk wat asbest in was vertimmerd, moest dat eerst door ons

verwijderd worden. De voorzitter van de Stichting Diaconale goederen van

Franeker was voor deze operatie ook ingeseind. Hij was ook aanwezig en zeer

tevreden over de gang van zaken.

De allereerste handeling die werd uitgevoerd, was het verwijderen van de drie

skeletten. Uiterst voorzichtig en met veel respect werden alle botjes, van de

drie Heemstra’s één voor één opgepakt en in drie dozen verpakt. Voordat we

ze weer in het graf neerleggen zullen we ze eerst een behoorlijk bad moeten

geven. Na vier eeuwen in een donkere kelder zijn de botten niet meer optimaal

schoon. Voorheen werd de plaatselijke EHBO’er ingeseind, als er een skelet

verplaatst moest worden, maar straks zal zich wel weer een expert opwerpen.

Waren de meeste eerst een beetje schuw, om met dat asbest weg te halen, lang

duurde dat echter niet.

Alles zat goed vastgespijkerd en er moest kracht gebruikt worden. Al snel ging

iedereen, wel voorzien van mondkapjes, aan het slopen en na een dik uur was

alles uit het graf en kon het in plastic gewikkeld worden.

De architect gaat een plan maken om het graf weer puntgaaf te maken en dan

kunnen de botjes weer teruggelegd worden.

De restauratie liep als een trein, maar die staat nu plotseling wel stil. Er is hard

aan de noodrem getrokken, want onder de banken is ook asbest geconstateerd.

Een special bedrijf heeft een aantal snuffelkastjes in de kerk geplaatst en die

vonden weliswaar geen asbest, maar op de vloer was hier en daar een klein

puntje. Voor ons een gigantische ramp die wel kan oplopen tot 82.000 euro.

De verwarmingsbuizen zijn in het verleden geïsoleerd met asbest en dat zal

door een speciaal bedrijf verwijderd moeten worden. Een forse financiële

tegenvaller, want maanmannen zijn duur.

Wel komt dan duidelijk de vraag boven drijven; Wie is financieel

verantwoordelijk voor deze tegenvaller?

Een meevaller is dat de Stichting tot Nut ons een forse gift van 11.500 euro

heeft geschonken.

Wordt vervolgd.

Reinder.

Moudekrûper.It lân is te droech sei de boer en hy stiemidden op it lân te wyldpisjen.

Nieuws van kaatsvereniging “Kv de Helfrichs” KimswerdHet nieuwe kaatseizoen is weer gestart, ons jeugd is volop aan het trainen en de eerste prijzen op de federatiewedstrijden zijn al weer gewonnen. Ons kaatsveld ligt er mooi bij, al is het veld wel hard en dor door de lange periode van droogte, hier en daar gaan er dan ook al geluiden op om het veld te laten beregenen, eerst nog maar even afwachten ………………………….Op 15 mei j.l hebben onze eerste KNKB jongens afdelingspartij en KNKB doorelkaar loten wedstrijd gehad. Bij het afdelingskaatsen werd er gewonnen door het partuur van Makkum en het partuur van Willem Westra uit Arum werd tweede, een mooi resultaat voor beide afdelingen uit onze federatie Wûnseradiel-Bolward-Workum. Voor de komende weken staan er verschillende wedstrijden van KNKB, federatie en onze eigen vereniging op de agenda. Voor meer actuele informatie en uitslagen hebben we zins midden vorig jaar met hulp van de “stichting Tot Nut” een eigen website in de lucht. Waar je alles prachtig op kunt volgen, met dank aan de redactie zij zorgen ervoor dat er stukjes en foto’s worden geplaatst, kijk maar eens op www.kvdehelfrichs.nl . Op dit moment zijn we druk met de voorbereidingen voor de “Merke”, we zoeken naar mogelijkheden om onze hoofdklasse partij meer cachet te geven en makkelijker toegankelijker te maken, met als doel meer mensen om de touwen. We komen hier vanzelf , als er meer bekent is op terug…………………………Tot slot wensen wij iedereen een goed en plezierig kaatseizoen toe,Wybe de Jong

Kv de Helfrichs Restant agenda seizoen 2011

Vrijdag1juli Nachtkaatsen dames/heren 20:00uurVrijdag 8 juli Verassingspartij jeugd 17:00 uurZaterdag 16 juli Federatie senioren vrije formatie 11:00 uurZondag 17 juli Bûtengewoane ledenpartij dames/heren 10:30 uurZaterdag 20 aug Merke ledenpartij alle categorieën 9:30 uurZondag 21 aug KNKB Heren hoofdklasse vrije formatie 12:00 uurZondag 28 aug Pearkekeatsen vrije formatie 13.00 uurVrijdag 10 sept Slotmiddag/avond alle leden incl. jeugd 17.00 uur

van Egbertus Westra II.

De vorige keer heb ik het verhaal verteld dat Westra met zijn zwager van der Wal het afromen van melk, middels een centrifuge, in Nederland heeft geïntroduceerd. In wezen een nationaal succes, waar overal bewondering voor was.Jan Timmer, net als van der Wal ook een zwager van Westra, zag grote mogelijkheden in het systeem. Hij kreeg een achttal Kimswerder boeren zover om hun melk op een centrale plaats in het dorp te centrifugeren. Het grote voordeel was, dat ze maar één centrifuge behoefden aan te schaffen. Daarna kwamen Westra en Timmer met het voorstel, om de room ter plaatse machinaal te gaan karnen. Op de boerderij waren de vrouwen dan verlost van dat zware werk. In Friesland waren er al een paar particuliere zuivelfabrieken opgericht die machinaal boter maakten en daar gingen ze zich oriënteren.In Kimswerd wilden de boeren dit op coöperatieve basis gaan doen. Ze richtten een Coöperatieve boterfabriek op. De fabriek werd op het eind van de Grote Reed gebouwd en was de tweede coöperatieve zuivelfabriek in Nederland. De fabriek werkte prima.Een broer van Egbert Westra, Jan, was directeur van de vlasfabriek in Molenend. Deze Jan was nog groter techneut dan Egbert.In zijn fabriek werden de machines net als in Kimswerd aangedreven door een grote stoommachine. Jan begon te experimenteren met het nieuwe fenomeen elektrische stroom. Het lukte hem, om in 1905 met een generator, die aangedreven werd door de stoommachine, stroom op te wekken. Lampen werden toen nog gevoed met het zeer brandbare gas, of met

petroleum. Beide stoffen veroorzaakten ieder jaar vele branden. Stroom was veel veiliger en gaf ook veel beter licht.Beide mannen, Timmer en Westra, hebben de werking van de generator

in Molenend bestudeerd en kwamen tot het lumineuze idee: dat moeten wij in Kimswerd ook hebben. Niet alleen voor de fabriek, maar voor het hele dorp. De stoommachine had voldoende capaciteit en werd dan ook rendabeler. De Coöperatieve Elektrische Centrale werd opgericht en naast de zuivelfabriek

werd een ruimte gebouwd. In 1910 was alles klaar. Iedere dorpsgenoot werd aangesloten op het bovengrondse elektriciteitsnet. In dit omvangrijke en ingewikkelde proces was Timmer de man die de mensen warm kreeg voor zijn streven en Westra gaf leiding, samen met Rintsje Kuipers, aan het technische gedeelte. Dat was niet eenvoudig. Elektrische stroom was voor velen nog een groot geheim. Ze moesten zelf middels eenvoudige boekjes uitvogelen hoe je stroom ging produceren. De stroom moest via koperen draden naar de adressen die waren aangesloten. Alles was totaal nieuw en stroom was wel mooi maar niet ongevaarlijk. Je moest met de blote handen van stroomdraden af blijven. Ze moesten zelf veel experimenteren om het zo veilig mogelijk te maken. Het ging wel eens mis. Het isoleren van koperen draden was lang niet zo veilig als nu. Ze hadden die ervaring niet en ook de middelen waarmee het moest gebeuren waren beperkt. Een enkele keer kwam iemand in aanraking met een open leiding en dan

had je de poppen aan het dansen. Soms kon degene niet weer los komen van de draad en moest er hulp komen. Iemand moest zich opofferen om het slachtoffer los te trekken. Je ging vroeger niet direct dood als je een stroomstoot kreeg want het voltage was de helft lager dan nu en het was ook geen wisselstroom, maar gelijkstroom.

In de boerderij Heemstra State werd de officiële opening verricht. Rintsje Kuipers mocht het lichtknopje omdraaien, zodat de leiding naar het lampje onder stroom kwam.De vele uitgenodigden keken verbaasd naar dat wonderbaarlijke mooie licht. Niemand kon bevatten dat elektrische stroom, wat je niet kon zien stromen, voor zulk een mooi schijnsel kon zorgen. Kimswerd had het geflikt en in ons dorp was dus al eerder elektriciteit dan in grote steden waar alles nog jaren met stadsgas ging.Het eerste voordeel was, dat het zeer schone energie was en dat het aantal boerderijbranden aanmerkelijk lager werd.Vele steden en dorpen waren stinkend jaloers op ons dorp.

De zuivelfabriek werkte sinds 1888 optimaal en een tiental jaren later werd de melk in Kimswerd al betaald naar het vetgehalte. Dit was uniek in Nederland. Andere zuivelfabrieken kwamen pas veel later op dat idee.

Een bovenslag was dat Timmer en Westra de boeren zover kregen, om hun koeien te laten controleren op TBC. Dat was de volksziekte nummer 1. Aangetaste koeien konden via de melk deze ziekte ook overbrengen. Veel mensen stierven tot aan 1950 aan deze slopende kwaal.In 1898 was alle melk die in de fabriek werd verwerkt afkomstig van tbc vrije koeien. Een zeldzaam staaltje van pionierschap en durf. In vele kranten werden de Kimswerders geprezen om hun inzet, voor iets de buitenwereld eigenlijk voor onmogelijk werd gehouden. Pas 50 jaar later lukte het om alle koeien in Nederland tbc vrij te krijgen. De boter die toen geproduceerd werd, werd naar vele landen waar sanatoria waren, geëxporteerd.Wordt vervolgd.

Reinder.

Moudekrûper.Aanst sizze se noch: wy tinke dat de EHEC-baktearje yn ’e molke sit. Mar net oan tinke!

De jaarlijkse collecte voor het Nationaal Fonds Kinderhulp, die gehouden is in

de week van 10 tot en met 15 april, heeft in Kimswerd € 223,53 opgebracht.

Hiervoor zijn 5 collectanten op pad gegaan.

Het ingezamelde geld is bestemd voor kinderen die in hun leven veel ellende

hebben meegemaakt en ook ‘een beetje gewoon geluk’ verdienen. Dingen

die soms zo gewoon lijken, zijn voor een grote groep kinderen in Nederland

niet weggelegd. Daarom springt Kinderhulp financieel bij. En dat al meer dan

50 jaar!

In jeugdzorginstellingen of pleegezinnen met financiële beperkingen is vaak

geen geld voor extraatjes. Kinderhulp vindt dat alle kinderen de kans moeten

krijgen om hun talenten te ontwikkelen en leuke ervaringen op te doen. Dit

kan bijvoorbeeld zijn door lid te worden van een sportclub, de aanschaf van

een computer of een bijdrage voor de kamerinrichting als een kind voor het

eerst op zichzelf gaat wonen. Ook een weekje kamperen kan hen helpen om

even hun problemen te vergeten en gewoon kind te zijn.

20% van de opbrengst is bestemd voor de peuterzaal: € 44,71.

Collectanten en gevers: hartelijk dank! Voor nadere informatie kunt u bellen

met de plaatselijke organisator van de collecte: Ria Vis, tel. 0517 641810.

KOMT NAAR KIMSWERD.

In het nieuwe theaterseizoen brengt Tryater een bezoek aan Piers’ Stee te Kimswerd. Dit zal plaatsvinden op dinsdag 29 november 2011. Deze ‘keukentafelkomedie’ : De Presidintes is een stuk over teleurstelling, onmacht en woede, maar ook over verlangen en vriendschap. En met name over de kracht van fantasie”, aldus Tryater. Het stuk, een moderne klassieker die de afgelopen jaren in heel Europa op de planken is gebracht, wordt voor Tryater geregisseerd door Jos van Kan. De voorstelling is te zien in de hele provincie maar,.. Dinsdag 29 november 20.00 uur in Piers’ Stee te Kimswerd !Voor informatie of het bestellen van kaarten kunt U contact opnemen met: Uilkje Smidts, tel: 0517-641281. Mag ook via de mail: uilkjesmidts@hotmail.com

Verslag vrouwen voor vrouwen kamp Nepal voorjaar 2011

Voor de 4e keer ben ik weer in Nepal geweest als vrijwilliger van de stichting Vrouwen Voor Vrouwen. Ook dit keer was het een succes en ben ik nog steeds overtuigd van het nut van dit project voor de arme vrouwen van Nepal. Het karakter van de kampen verandert in de loop van de jaren. Het bestaat nu 10 jaar en er zijn per jaar steeds 2 kampen van 14 dagen voor vrouwen met verzakkingen. Eerst waren we vooral aan het “helpen”. Nu ligt de nadruk steeds meer op opleiding en kennisoverdracht.Ons team bestond dit keer uit 3 artsen 1 organisatrice en 1 ondersteunster, allen uit Nederland.Ook waren er 2 gynaecologen mee, die in een ziekenhuis onze patiënten opereren en daar weer gynaecologen operatie technieken leren. We werken samen met een Nepalese gezondheidsorganisatie, met verpleegkundigen , verpleegkundigen in opleiding , gynaecologen in opleiding , een voorlichtster en een vrouw die de kampen voorbereidt en de algemene organisatie in handen heeft. Een fantastische groep mensen die met veel enthousiasme werkt.Met dit hele team zijn we 14 dagen op pad. We houden op verschillende plaatsen kampen , voor vrouwen met verzakkings problematiek. Deze zijn vrij toegankelijk voor hen. De kampen zijn in de achtergebleven gebieden en zijn goed voorbereid. We zien dan ook veel vrouwen en er staan lange rijen vrouwen te wachten voor onderzoek. Indien zij een verzakking hebben kunnen we ze goed voorlichten en oefeningen leren voor sterke bekkenbodem spieren. Als het nodig is kunnen we de verzakking eenvoudig ondersteunen met een ring. Hier hoort dan ook weer uitgebreide informatie bij hoe hier mee om te gaan.In ernstige gevallen en bij een goede indicatie is een operatie nodig.Onze Nepalese verpleegkundigen leren we hoe dit in zijn werk gaat en zij helpen ons weer met tolken. Alles in het engels. We starten

elke dag met lesgeven aan de zusters en gynaecologen, en zijn daarna samen aan het werk om het in de praktijk toe te passen. Zij zijn leergierig en willen graag werken.Dan hebben we nog de plaatselijke gezondheids werkers, die de kennis moeten hebben hoe bv met ringen om te gaan en ze te verschonen. Zij zijn uiteindelijk straks degenen die deze taak zullen vervullen. Hier besteden we veel aandacht aan.Dit jaar zijn we op een plaats geweest waar we eerder waren , dit met de bedoeling om te evalueren hoe onze hulp werkt. We registreren dan ook alles om het effect van deze kampen te kunnen beoordelen. Er is inmiddels een wetenschappelijke groep in Nederland , die deze gegevens beoordelen. Ons inziens belangrijk om dit te weten en ook als verantwoording naar alle mensen die ons financieel ondersteunen.Wij verblijven in zeer eenvoudige onderkomens, slapen vaak op een matje en in een slaapzak, en eten de plaatselijke kost : rijst met linzen. We werken hard , maar hebben ook veel plezier met elkaar.Ik doe dit werk met veel plezier en het soms niet goed te beschrijven wat je allemaal meemaakt, Er staat heel wat op mijn netvlies!!Terug naar de basis van het leven en wat hebben we het hier toch goed.Dank voor jullie bijdrage aan dit project namens de Nepalese vrouwen Ik houd jullie op de hoogte. Groeten Trudeke Biermasz

Er moeten foto’s zijn bij dit verslag. Ik kan ze echter nergens vinden!Wellicht in de volgende Mienskip. Rik.

Busreis        19 juli De zomertijd staat weer voor de deur en daarom zijn we erg blij dat we weer een busreis kunnen organiseren voor ouderen die anders, door welke omstandigheden dan ook, niet of nauwelijks weg kunnen. De eigen bijdrage is dit jaar wat verhoogd omdat de schenking van het fonds Bolsward/Dronrijp bijna op is. De reis is bedoeld voor ouderen uit de voormalige gemeentes Wunseradiel en Bolsward.

Eigen bijdrage: €20,- (betalen vóór instappen in de bus) opgeven kan op:       woensdag 13 en donderdag 14 juli vanaf 9.30 uur  Vertrek: in Bolsward (plein 1445) 9.00 uur                               in Witmarsum (voor gemeentehuis) 9.15 uur                                   We zijn rond 18.00 uur weer thuis. We hopen er weer een fijne dag van te maken! Opgeven kan alleen op de aangegeven data. Eerder bellen heeft dus geen zin. Op deze manier heeft iedereen de zelfde kansen.

Voor meer info/opgeven kunt u contact opnemen met :

Stichting Ouderenwerk Bolsward, tel. 0515-576507, email: ouderenwerk25@zonnet.nl, www.ouderenwerkbolsward.nl

Om hûs en hear yn Milford.

Het is 9 mei als ik dit stukje schrijf en het is verbazingwekkend hoe snel de natuur verandert als de winter voorbij is. We kregen in totaal 2 meter sneeuw hier in Milford. Het begon in begin januari en we zagen daarna de grond niet weer tot het begon te dooien in mid-maart. Eerst een klein stukje, toen meer en meer en op de 12de april verdween de laatste sneeuw rond ons huis. Nu, vandaag, drie weken later, staan onze twee appelbomen en de seringenboom in volle bloei. Het gras is zo snel gegroeid dat ik het heb moeten maaien. De tulpen bloeien en het weer wordt beter. Vandaag is het weer prachtig, vrijwel geen bewolking en ongeveer 20 graden C. ’s Avonds wordt het wel weer koud en dan steken we de kachel aan. De hitte van de kachel penetreert diepe en het voelt goed. Het is een voordeel dat het hout voor de kachel en het aanmaakhout in de vorm van boomschors tegelijk wordt bezorgd. Dan eerst een laag krantenpapier, dan een laag aanmaakhout en dan wat houtblokken en warm is kees.

Ik heb in de vorige stukjes al eens over die berg gesproken die in het midden van New Hampshire staat, genoemd naar een vorige president: Mount Washington (de berg Washington). Hij is ongeveer 2000 meter hoog. Boven op de top staat een weer-waarnemingsstation en er is een restaurant. Men heeft ooit een autoweg naar de top aangelegd en sindsdien is die weg een centrum van allerhande wedstrijden, zoals: wie het snelste die weg op kan fietsen of rennen, dat soort dingen. En dan wordt er een lijst bijgehouden van welk beest het eerst de weg naar de top heeft afgelegd, zoals een koe, of een schaap of een kameel. Een vrouw in een naburig stadje heeft een hond wiens achterpoten geamputeerd moesten worden na een botsing met een auto. Men heeft een soort rolstoel voor de hond gemaakt ( zie plaatje) en de hond rent daar vrolijk mee rond. Het gezin en de hond zijn de weg

naar de top op gewandeld, de hond dus als eerste verminkte hond.

Toen ik mijn artsenpraktijk opende in Milford, in 1966, waren er ongeveer 4000 inwoners en 4 artsen. Allemaal zelfstandige eenmanspraktijken. Nu zijn er meer dan 15000 inwoners en 18 artsen, opgedeeld in groepen van 3-5; geen enkele arts werkt zelfstandig meer. Zoals ús mem placht te zeggen: “Het kan verkeren, zei Bredero.”

En euro is ongeveer $ 1.30.Eeen grasmachine, waar je op kunt zitten als het ding maait: $ 1500,-Een kettingzaag: $ 250,-Een barbecue/grill: $ 300,- tot $ 700,-Een air conditioner voor in het raam: $ 400,-

Een goede zomer toegewenst. Tot een volgende keer, Jan J. Tigchelaar.

Even teruggaan in de jaren, komen we bij de merkepartij uit de oude doos, per foto’s de oud-kaatsfenomenen tegen die nog in de “âld Finne” met de kleine bal, bij de vele bovenslagen, de dakpannen van het oude “Braakhok” teisterden, de linten deden schroeien en de sportiviteit binnen de “kriten” wisten te houden. En die, na de finale, tot vermaak van de talrijke toeschouwers welke de kaatsarena van Kimswerd omzoomden, als toetje nog even achter de muziek van OKK aanliepen. De zeer vermoeide gekranste prijswinnaars lieten zo de kransen en de prijzen nogmaals aan onze Kimswerder bevolking zien.Bij de merkeledenpartij-dames waren omkranst de dames Marijke de Jong, Antsje Politiek en Tieneke Banning. Bij de heren jongste klas: Anne Brunia, Klaas Adema en Klaas Postma. Bij de middelklasse heren: Jan Kuipers, Tjeerd Bouma en Bram de Haas. Bij de oudste klas: Freerk de Vries, Enne Rijpma en Wiebe v.d. Zee.

Op de foto van de grootmeesters eerste klas zien we nog in de Finne op de muziektent de te verloten fietsen hangen. Met scheidsrechter Gerrit de Jong kaatsten in de finale het partuur Johannes Brandsma, Anne Rinkema en Sjouke de Boer tegen het partuur Klaas van Wieren, Wieb van Wieren en Sake Saakstra.

“Want gaat een kaatsershart te keer,dan trekt de want weer fel van leer.”

Hille.

ZUIDERZEEPAD WANDELAARS OP EEN PONTJE OVER DE TJONGEROf was het de Kuinder.............? Laten we bij het begin beginnen.Geen regenkleding, paraplu, jas of lange broek, nee niks van dat alles; het was gewoon schitterend weer op vrijdag zes mei toen Gerda en Dirkje uit Harlingen, Akke uit Witmarsum, Jappie en Jannie uit Pingjum, Klaas uit Balk en Willem uit Kimswerd er weer op uit gingen om de (lange) etappe van Spanga naar Lemmer onder hun voeten te laten verdwijnen.Vroeg uit de veren, want om 9 uur stond voor ons de koffie al klaar in het Operacafè in Spanga. De buitenkant oogt als vergane glorie, maar de waardin onderhoudt de gelagkamer en toiletten als een zonnetje en je ziet de 34-jarige ervaring er aan af. De koffie smaakte heerlijk en ook het appelgebak ging erin als een preek in een ouderling, zodat we, toen we voor half tien de pas erin zetten, helemaal klaar waren voor wat komen ging. Het eerste deel van de route liep onderlangs Scherpenzeel naar Munnekeburen via een smal paadje met schelpen, waarbij we zowel links als rechts konden genieten van het natuurgebied De Rottige Meenthe. De Rottige Meenthe lijkt heel veel op de Wieden en de Weeribben, waar we eerder dit voorjaar al langs kwamen, met dit verschil, dat in de Rottige Meenthe “slechts” een kleine drie meter veen is afgegraven voor de turfwinning en in b.v. de Wieden meer dan zes meter. Vanaf Munnekeburen liepen we echt het natuurgebied in en we kwamen langs afvoervaart De Scheene. Dit, er als een veenriviertje uitziende water, is gegraven om de turf af te voeren naar de Tjonger en is plm. 23 km lang. De economische factor is reeds lang verloren gegaan en het toch wel brede watertje ligt er alleen maar mooi te wezen voor kano-vaarders en de wandelaar die zich over de paadjes op het trilveen “spoed” van A naar B. Bij de Scheenesluis, die afgesloten was met hangsloten hielden we even pauze om het e.e.a. te nuttigen om vervolgens langs de Jonkersvaart, een brug en weer langs diezelfde vaart in natuurreservaat De Brandemeer polder aan te komen. We liepen zogezegd van natuurgebied naar natuurgebied en terugkijkend doen we dat eigenlijk al vanaf Barsbeek via de Wieden, Weerribben, Rottige Meenthe en nu dus De Brandemeer. Schitterende gebieden, ontstaan door mensenhanden, waar de natuur optimaal van heeft geprofiteerd.Langs polder De Brandemeer bereikten we dan uiteindelijk het riviertje De Tjonger, de vroegere grens tussen Friesland en de Kop van Overijssel. De Tjonger is al sinds mensenheugenis de taalgrens tussen de Stellingwerven en Fryslân en dat uit zich het mooist in de naamgeving: aan de Friese kant Tjonger en aan de Stellingwerfse kant Kuinder.Volgens mij is de laatste naam de juiste, omdat het dorp Kuinre, waar de Kuinder

in de Zuiderzee uitmondde ook genoemd is naar het riviertje. Zo beschouwd voeren wij dan ook van het ene taalgebied naar het andere toen we ons met het zelfbedieningspontje, waar Jappie bijna zich de armen van het lijf draaide,

naar de overkant verplaatsten. Via de Westerse dijk en het Tjongerpad kwamen we in Zevenbuurt (een gehuchtje) en vervolgens langs de Pier Christiaanssloot in Delfstrahuizen; dat net zo goed Echternerbrug zou kunnen heten. (zoals b.v. Peasens en Moddergat) De versnapering op het terras van cafè “de Dikke Tút” was lekker en verkoelend, net als de temperatuur van onze voeten toen we hier even

de schoenen uit hadden. Wat wel opviel was, dat na het ontbloten van de voeten andere mensen het terras verlieten; of het een het ander veroorzaakte vertelt het verhaal niet; wij werden er door verkwikt en konden daarna langs de boorden van het Tjeukemeer weer optimaal genieten van deze dag. Langs een buitengebruik zijnde gemaal met het beeldje van Tsjoeke en March (de naamgevers van het Tsjûkemar) bereikten we al snel alweer een tweelingdorp (Gietersebrug/Oosterzee) en van hier langs een heel smal paadje langs de Gietersevaart met zicht op Lemmer en met nog vier kilometertjes en een toiletstop van Akke bij een langs de weg staande blikken húske kwamen we op de Grietenijdijk. Dit is een hoge brede voormalige zeedijk welke rondom een soort lagune liep: De Lemster Hop. Ooit was dit een wad-achtig gebied met slikken en schorren en ook ooit is er sprake van geweest om hier weer een tussenmeer van te maken, maar naar het zich laat aanzien blijft het voorlopig agrarische bestemming en kan het gevogelte van vroeger er wel naar fluiten. De snelweg A6 ligt achter ons wanneer we onder het viaduct door zijn en weer bij de auto staan en bedenken dat we op 1 juli beginnen aan onze tocht via Sloten, Balk en Wikel naar Nij Amerika. Of het verassend zal zijn weten we nog niet, maar gezien alles wat we tot nu hebben meegemaakt, kan het bijna niet anders, dan dat ook hier weer allerlei verhalen op ons liggen te wachten

Willem de Wandelaar.

Nieuws van Dorpsblang.

Hier even een verslag, op hoofdpunten, van de huidige bezigheden van de Vereniging van Dorpsbelangen Kimswerd.We zijn niet de enige dorpsbelangen: er is persoonlijk contact geweest tussen ons en de dorpsbelangen van Arum en Zurich, ook Pingjum en Witmarsum staan nog op het programma.Het blijkt dat we allemaal met dezelfde problemen worstelen en hierin kunnen we elkaar op veel punten ondersteunen en van mekaar leren.Er komen vanaf nu ieder half jaar een aantal bijeenkomsten met deze buren.

We spelen met de gedachte de Dorpsvisie te actualiseren en we gaan daar de komende winter aan werken.Onze dorpencoördinator komt samen met een verkeersambtenaar bij ons om te overleggen over de verkeerssituatie op onze doorgaande wegen, Harlingerweg en de Greate Pierwei.Ook de Dijksterbuursterlaan heeft onze aandacht. Alleen is er door de gemeente gemeld dat er geen budget meer is, maar we houden vol!

De kledingcontainer is al verplaatst naar de ingang bij Piers Stee, de omgeving van de brug is nu verlost van al de containers.Die er nu staan zijn maar tijdelijk tijdens de verbouw van de oude Timmermans Stee en zijn hopelijk over een aantal weken verdwenen.We hebben een aantal malen de niet werkende lantaarnpalen doorgegeven aan Ziut in Leeuwarden. Zij zijn er mee bezig.Gaarne zouden we van u willen horen of er bij u in de buurt een lantaarnpaal niet meer werkt. Wij gaan ze dan aanmelden en er druk op houden.Ook gaan we binnenkort “hondenpoepzakjes” ophangen op strategische plekken waar veel van dit goedje aangetroffen wordt.

Natuurlijk willen we ook graag van u horen of er iets anders is waar we mee kunnen helpen. U kunt ons bereiken via: dorpsbelangen@kimswerd.com Ons persoonlijk benaderen kan vanzelfsprekend ook.

Namens Dorpsbelangen, Casper, Els, Gerrit en Sonja,

Peter Harders

Op woensdag 22 juni zal er vanuit Pingjum een MIDZOMERAVONDWANDELING worden gehouden.De start is bij de ingang van het kaatsveld en is om 19 uur.Deelname is vanaf 12 jaar en gratis; honden kunnen niet mee.Duur van de wandeling is plm. 3 uren en de afstand plm. 15 km.Enige conditie is gewenst !Bij onweersverwachting gaat de tocht niet door en ook bij zware regen is dat zo !De route zal langs dijkjes, onverharde paden, asfaltwegen en de waddenzee gaan.Organisatie: willem wandelaar van de simmerjûnkuierkes.Voor nadere info: www.simmerjunkuierkes.webklik.nl op de pagina nieuwtjes.

De Mienskip nr. 3 van juni 1986 heeft, als ik hem uit de de oude schoenendoos (ja, Hille is niet de enige die zijn archief in een oude schoenendoos bewaart) haal, zo op het eerste gezicht weinig nieuws te bieden. En inderdaad, slechts twaalf redactionele pagina’s en twee pagina-grote advertenties kregen de abonnees destijds thuisbezorgd. De Mienskip opent met Om’e Toer waar aandacht wordt besteed aan het 75- jarig jubileum van OKK. Het stukje heeft ondanks de felicitaties van de redactie toch een beetje een stekelige ondertoon omdat er ter gelegenheid van dit jubileum door OKK in eigen beheer een blaadje is uitgegeven. De redactie is van mening dat hier allereerst een taak is weggelegd voor het dorpsblad en dat wanneer iedereen op eigen houtje zijn nieuws de wereld in brengt er al gauw geen reden van bestaan meer zal zijn voor de Mienskip, die dan niets meer is als een hobby-blaadje voor een kleine groep mensen. Is de Mienskip op zo’n manier nog wel nodig; vraagt de schrijver zich af. Nou, het valt wel mee dacht ik zo, want 25 jaar later is de Mienskip nog altijd een springlevend onderdeel van het dorpsleven van Kimswerd! Verder is er in deze rubriek nog het overzicht van het bevolkingsverloop en er wordt in een op het laatste moment ingevoegd stukje stilgestaan bij het overlijden van Ruerd Faber. Van de feestcommissie is er oproepje om in te schrijven voor de Play-back show. Dan zijn er enkele vermeldingen van mensen die een diploma gehaald hebben voor diverse opleidingen. Van de stichting Maatschappelijke Dienstverlening West is er een uiteenzetting over de diverse werkzaamheden, vergezeld van contact-adressen en een banknummer voor een donatie.Vervolgens een bedankje na ziekenhuisverblijf, enkele moudekrûpers en een verkiezings- overzicht.Van de jeugdclub is er een verslag van de slotavond van het seizoen met o.a. modeshow en play-back en de mededeling dat na de herfstvakantie het nieuwe seizoen begint. Dan een paar mededelingen van de sportraad Wonseradeel betreffende een stratenloop en zwemmen om het kampioenschap van de gemeente. Tenslotte is er dan nog het het nieuws van de administraasje en daarmee is de koek voor wat het nieuws van juni 1986 betreft helemaal op.

Moudekrûper.Wês bliid dat Piers Stee der al stiet: no soe sa’n prachtich Doarpsstee gjin inkele kâns mear meitsje.

KV De Helfrichs

Spannende kaatspartijen bij KV de Helfrichs in Kimswerd afgelopen zon-dag. Lubbert Munniksma en Anne Monfils pakten de eerste prijs.

Er zijn drie omlopen gekaatst, elke keer met een andere lijst zodat de da-mes en heren mooi verdeeld waren. Het veld in Kimswerd ligt er prachtig bij en met mooi weer en een paar regendruppels werden er gelijkwaar-dige partijen gespeeld. Lubbert speelde twee keer samen met Anne in een partuur. In de laatste partij kwam van Lubbert, Anne en Janny Visser alles aan de hang tegen Sjoerd Atze de Jong, Johan de Groot en Tiny Wiersma. Anne stond sterk op te slaan en wist zelfs de mannen in het perk tot wanhoop te drijven met haar rare hoge ballen. Toch vochten ze goed terug, maar helaas werd het op 5-5 en 6-6 beslist in het voordeel van de latere prijswinnaars.

Ook bij de ander partijen werd er mooi gekaatst. Het resulteerde in prachtig veldspel en veel gelach tijdens de partijen. Al met al een prach-tige kaatsdag, die werd afgesloten op het terras van het MFC in Kims-werd.

Uitslag: Heren1e prijs:Lubbert Munniksma2e prijs: Wybe de Jong3e prijs:Doeke Osinga

Dames1e prijs: Anne Monfils2e prijs: Boudie Bierma3e prijs: Harmke Bijlsma

FAN ’E ADMINISTRAASJE

Fan ús ûndersteande stipers ha wy it lêsjild krige: Visscher-Feenstra HerbaijumD.Andringa BolswardSj.Munniksma HeerhugowaardDhr. Tigchelaar Milford U.S.A.L.v.Straten BolswardU.v.d.Zee Witmarsum

Dan de stipers út Kimswert:

H.Kooistra, D.Braaksma, fam. Dekker-Peters, A.Bouma Spaarlan 1,J.Vonk, Spaarlan 8, A.Niezink S.Sipmastr. 7, W.de Jong, Harlingerweg,S.Karsten, Dijksterbuurtsterl. A.G.v.Eijk-Beeksma en A.Politiek-Brunia, Dijksterb.laan.

Wer in hiele rige. Tank foar jim stipe! SJOUK.

Sels betelje: 9 Euro De MienskipOphelje: 10 Euro Harlingerweg 23, KimswertBûtenlêzers: 14 Euro Tel.0517-642245 Postbank 36.33.364 Frieslandbank 29.36 .58.048

COLOFON:

Redactie: M. BylsmaK. HibmaS. RypmaR. PolitiekS. Anema

Secreariaat: Sjouk Rijpma - Bosma

Harlingerweg 23, Kimswert

Tel.0517-642245

ING 36.33.364 Frieslandbank 29.36 .58.048

Opmaak verzorgd door: Rik van Stormbroek/MammoetprintDrukwerk: Printwurk Iris MakkumOmslag: Klaas Hibma

Kopij voor 1 januari insturen naar: mienskip@kimswerd.com

Kopij inleveren voor 10 juliRedactie adres: Buorren 3E-mail: mienskip@kimswerd.com