Colofon

Groene Chemie

De oorspronkelijke module Groene Chemie is ontwikkeld door:

Kitty Jansen-Ligthelm, Scheldemondcollege, Vlissingen, Miek Scheffers- Sap,

Gymnasium Beekvliet, Sint-Michelsgestel, Arno Verhofstad, Dr.Knippen-

bergcollege, Helmond. Coach: Véronique van der Reijt, Fontys

Lerarenopleiding Tilburg.

De aangepaste versie Groene Chemie voor 5 VWO is ontwikkeld door Aonne

Kerkstra, Juleke van Rhijn en Jan van Rossum, auteurs van de Delftse

Leerlijn met medewerking van Sander Haemers, Stanislascollege, Pijnacker,

Else Henneke, Lindecollege, Wolvega en Bregje van den Berg, Hervormd

Lyceum Zuid, Amsterdam.

SamenwerkingDe module Groene Chemie is tot stand gekomen in samenwerking met:Phil de Wit-Dolfin, Ruud Robbe, Fer Klinckhamers en Paul Dessens, TronoxPigments (Holland) B.V. RozenburgProf. Dr. Isabel Arends, Technische Universiteit Delft

© 2010 De Vereniging van de Nederlandse Chemische Industrie (VNCI),

Den Haag.

Het auteursrecht op dit onderwijsmateriaal voor Nieuwe Scheikunde berust bij de

VNCI te Den Haag.

De VNCI is derhalve de rechthebbende zoals bedoeld in de hieronder vermelde

creative commons licentie.

VNCI en door hen ingehuurde auteurs hebben bij de ontwikkeling van de modules

gebruik gemaakt van materiaal van derden. Bij het verkrijgen van toestemming, het

achterhalen en voldoen van de rechten op teksten, illustraties, enz. is de grootst

mogelijke zorgvuldigheid betracht. Mochten er desondanks personen of instanties

zijn die rechten menen te kunnen doen gelden op tekstgedeeltes, illustraties, enz.

van een module, dan worden zij verzocht zich in verbinding te stellen met de VNCI.

Hoewel het materiaal met zorg is samengesteld en getest is het mogelijk dat deze

onjuistheden en/of onvolledigheden bevatten. VNCI aanvaardt derhalve geen enkele

aansprakelijkheid voor enige schade, voortkomend uit (het gebruik van) dit

materiaal.Voor dit onderwijsmateriaal geldt een Creative Commons

Naamsvermelding-Niet-Commercieel-Gelijk delen 3.0 Nederland licentie

http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/nl/

Aangepaste versies hiervan mogen alleen verspreid worden indien het in het colofon

wordt vermeld dat het een aangepaste versie betreft, onder vermelding van de naam

van de auteur van de wijzingen.

Bij deze aangepaste versies mag geen gebruik gemaakt worden van de opmaak van

de Delftse Leerlijn.

Delft, augustus 2012

1. Contextvragen 4

1.1 Inleiding 5

1.2 Groene Chemie 6

1.3 Groener productieproces 8

1.4 Eindopdracht en contextvragen 8

2. Hoe groen is een productieproces? 11

2.1 Atoomeconomie 12

2.2 Rendement 14

2.3 E-factor 15

2.4 Q-factor 16

2.5 MAC-waarde 16

2.6 Oefenopgaven 18

3. Energiebalansen 21

3.1 Energie-effect 22

3.2 Energiebalans van fysische processen 23

3.3 Energiebalans van chemische processen 25

3.4 Reactie-energie 28

3.5 Hergebruik energie in een chemische fabriek 32

3.6 Oefenopgaven 33

4. Proceschemie 36

4.1 Het proces 37

4.2 Blokschema 38

4.3 Batchproces en continu proces 41

4.4 Minifabriekjes 42

4.5 Massabalans 44

4.6 Oefenopgaven 48

5. Eindopdracht en productieprocessen 53

Eindopdracht 53

5.1 Eindopdracht Titaandioxide productie 55

5.2 Titaandioxide productie 56

5.3 Eindopdracht Adipinezuur productie 62

5.4 Adipinezuur productie 63

1. Contextvragen

Groene Chemie 5

Twintig jaar geleden is in de chemische industrie een nieuwe

ontwikkeling ontstaan: de Groene Chemie ook wel Duurzame

Chemie genoemd.

In ECOreizen is de definitie van duurzame ontwikkeling behandeld:

‘een ontwikkeling waarin tegemoet gekomen kan worden aan de

behoeften van huidige generaties zonder de mogelijkheden weg te

nemen dat toekomstige generaties in hun behoeften kunnen

voorzien’.

De invulling van duurzame ontwikkeling op het gebied van de

chemie wordt Groene Chemie genoemd. Groene Chemie is het

herontwerpen en toepassen van chemische processen en

producten. Dit gebeurt op een dusdanige manier dat het gebruik en

de aanmaak van schadelijke stoffen vermindert of zelfs voorkomen

kan worden. Welke mogelijkheden heeft de chemische industrie

om processen schoner te maken, minder energie en grondstoffen

te gebruiken en de eindproducten zuiverder en minder schadelijk

te maken?

1.1 Inleiding

In de chemische industrie is men doordrongen van het feit dat de

grondstoffen op kunnen raken en dat ook het milieu beschermd moet

worden. Men probeert zodanig te werk te gaan dat er duurzamere

producten worden ontwikkeld met behulp van nieuwe technologieën. Mo-

gelijkheden worden onderzocht om zo weinig mogelijk energie te gebruiken

en om duurzame energie te gebruiken.

De chemische industrie is in elk land een hele belangrijke industrietak met

enorme financiële belangen. Er wordt heel veel geld verdiend, maar de

kosten van de productieprocessen zijn ook hoog. Om productieprocessen

duurzaam te maken moeten bedrijven hoge investeringen doen. Deze

investeringen moeten vervolgens weer worden terugverdiend door

bijvoorbeeld besparingen op het gebied van energie en milieu.

Hierbij kun je denken aan nieuwe productieroutes, die minder energie

verbruiken. Maar ook aan een zuiniger omgaan met grondstoffen, minder

afval produceren en het verminderen van het watergebruik. Wereldwijd zijn

onderzoekers bezig met het ontwikkelen van nieuwe technologieën, die de

economische en ecologische prestaties van productieprocessen verbeteren.

Daarnaast wordt ook aandacht geschonken aan de mogelijkheid om het

product te recyclen tot weer hetzelfde product of een ander product van

hoge kwaliteit.

Opdracht 1

Maak in groepjes een mindmap over de volgende vraag:

“Welke maatregelen kan een fabrikant nemen om zijn productieproces

duurzamer te maken?”

Bespreek het klassikaal na.

Figuur 1: affiche van het Rachel

Carson Homestead voor een

conferentie over Groene Chemie

Groene Chemie 6

In de module ECOreizen is al ingegaan op de mogelijkheden die de industrie

heeft om vormen van duurzame energie te gebruiken. In de module Groene

Chemie gaan we in op het verduurzamen van productieprocessen in de

chemische industrie. Daarbij kijken we naar de grondstoffen, de

afvalstromen, de eindproducten en de procestechnologie.

Vragen

1. Hieronder staan een aantal grote wereldindustrieën genoemd. Neem de

tabel over en plaats in het vak ernaast de naam van een product, dat in

deze industrie wordt geproduceerd.

industrie product

Grondstofwinning

Petrochemische industrie

Farmaceutische industrie

Kunststof industrie

Voedings- en genotmiddelenindustrie

Verf en coatingindustrie

Cosmetische industrie

Recycling

1.2 Groene Chemie

De doelstellingen van Groene Chemie zijn het verlagen van het gebruik van

gevaarlijke en schadelijke stoffen, het recyclen van afvalstoffen en het

verlagen van het energieverbruik. In de chemische industrie wordt steeds

meer naar deze zaken gekeken. De chemische industrie wordt steeds

milieuvriendelijker, dus ‘groener’.

In 1993 hebben Paul Anastas en zijn medewerkers, toen werkzaam bij het

Environmental Protection Agency (EPA) in de Verenigde Staten, de twaalf

uitgangspunten voor groene chemie geformuleerd in het “US Green

Chemistry Program”.

Deze twaalf principes voor de Groene Chemie worden inmiddels wereldwijd

algemeen geaccepteerd. Sinds 2007 is in Europa het REACH-programma van

kracht. Hierin wordt van bedrijven geëist dat ze gegevens beschikbaar

stellen waaruit blijkt dat hun producten veilig zijn.

Figuur 2: module ECOreizen

Figuur 3: Paul Anastas

Groene Chemie 7

Twaalf principes voor de Groene Chemie

1. Preventie

Vorming van afval moet zoveel mogelijk worden voorkomen.

2. Atoomeconomie

Er moeten productiemethoden ontwikkeld worden, waarbij zo veel mogelijk

van de beginstoffen in het eindproduct verwerkt zijn

3. Minder gevaarlijke chemische productiemethoden

Ontwerp waar mogelijk productiemethoden die zo weinig mogelijk schade

toebrengen aan mens en milieu.

4. Ontwikkelen van veiliger chemische producten

Let er bij de ontwikkeling van producten op dat ze doen wat ze moeten

doen, terwijl de toxiciteit minimaal moet zijn.

5. Veiliger oplosmiddelen

Beperk tijdens de productie zo veel mogelijk het gebruik van oplosmiddelen

en als deze toch noodzakelijk zijn gebruik dan oplosmiddelen die niet

schadelijk zijn voor het milieu.

6. Energie-efficiënt ontwerpen

Gebruik zo weinig mogelijk energie, probeer processen uit te voeren bij

relatief lage temperaturen en lage druk. Probeer de energie die vrijkomt bij

een proces weer te gebruiken.

7. Gebruik van hernieuwbare grondstoffen

Zorg er voor dat grondstoffen zo veel mogelijk hernieuwbaar zijn.

8. Reacties in weinig stappen

Vermijd veel stappen in een productieproces, want dit betekent ook dat er

meer grondstoffen nodig zijn en dus ook dat er meer vervuiling kan

ontstaan.

9. Katalyse

Gekatalyseerde reacties zijn efficiënter dan niet-gekatalyseerde reacties.

10. Ontwerpen met het oog op afbraak

Ontwerp chemische producten waaruit bij afbraak stoffen ontstaan die zich

niet ophopen in het milieu maar afgebroken worden tot onschadelijke

producten.

11. Tussentijdse analyse met het oog op preventie van

milieuverontreiniging

Ontwerp en gebruik analysemethoden die tijdens het productieproces

controleren of er schadelijke bijproducten ontstaan, zodat tijdig ingegrepen

kan worden tijdens het proces.

De groene chemie van

L’Oreal

18 .02 .2010

Ook de cosmetica industrie

buigt zich steeds meer over

duurzame productie. Het

cosmeticaconcern L’Oreal

probeert bij het ontwikkelen

van nieuwe producten te

werken volgens de 12 princi-

pes van de Groene Chemie.

Onderzoekers bij L’Oréal

hebben Xylose, een natuurlijk

suiker extract van beukenhout

(en een hernieuwbaar

ingrediënt) gebruikt om een

nieuwe actieve stof, Pro-Xylane,

voor de huid te ontwikkelen.

Deze bereiding is geïnspireerd

op een nieuwe chemische

reactie, gepubliceerd in 2000

door Prof. André Lubineau van

de universiteit van Paris-Sud.

De reactie vermindert het

aantal stappen om C-glycoside,

de chemische familie waartoe

Pro-Xylane behoort, te

verkrijgen met 4 stappen.

Bovendien stelt deze reactie

L’Oreal in staat om water te

gebruiken als oplosmiddel in

plaats van het gebruik van

organische oplosmiddelen.

De industriële processen om

deze stof te synthetiseren

worden ook geoptimaliseerd op

een milieuvriendelijke manier:

speciale aandacht wordt

geschonken aan de hoeveelheid

afval die ontstaat tijdens de

chemische processen op grote

schaal om een zo laag

mogelijke Environmental

Factor (milieufactor) of E-

factor te verkrijgen.

Groene Chemie 8

12. Ontwikkel veilige chemie

Kies de stoffen bij een chemisch proces zó, dat het risico van ongevallen

zoals explosies, brand en uitstoot van schadelijke stoffen zo klein mogelijk

wordt.

Samengevat

Processen die gebaseerd zijn op de twaalf principes van Groene Chemie:

• zijn veiliger;

• gebruiken minder grondstoffen en energie;

• geven minder vervuiling;

• zijn soms goedkoper dan traditionele processen.

Vraag

2. Hieronder staan een aantal voorbeelden genoemd van toepassingen in

de Groene Chemie. Geef aan bij welk(e) principe(s) ze horen.

a. Een kunststof maken uitgaande van het afval van suikerriet.

b. Het ontwerpen van plastic tassen die afbreekbaar zijn in het milieu.

c. Het gebruik van bio-ethanol in het vervoer.

d. Fabriek A levert verwarmd water aan fabriek B, die het gebruikt

voor het verwarmen van zijn uitgangsstoffen.

1.3 Groener productieproces

Er zijn drie manieren om een chemische productieproces ‘groener’ te maken:

a. Opnieuw ontwerpen van een productieproces, waarbij gebruik wordt

gemaakt van minder gevaarlijke en/ of duurzame grondstoffen.

b. Gebruik maken van minder gevaarlijke omstandigheden: lagere

temperaturen, lagere druk, katalysatoren en minder (gevaarlijke)

oplosmiddelen.

c. Gebruik van een productieproces met minder reactiestappen.

Vragen

3. Leg uit waarom het beter is om verontreiniging te voorkomen.

4. Leg uit waarom een verbeterde katalysator, een productieproces

‘groener’ zal maken.

5. Wanneer je een productieproces kan laten verlopen zonder oplosmiddel,

scheelt dit een scheidingsmethode. Leg deze stelling uit.

1.4 Eindopdracht en contextvragen

Productieprocessen en het zuiveren van afvalstromen verlopen via een

aantal stappen. In deze module leer je hoe productieprocessen en

afvalstromen in een blokschema kunnen worden weergeven en hoe je aan

reactie-energieën en vervuilingwaarden kunt rekenen. In de eindopdracht ga

Brabant wil voorop lopen

met 'groene chemie'

Dinsdag 28 juni 2011 Raoul

Cartens

DEN BOSCH - De provincie

Noord-Brabant presenteerde in

Brussel samen met Zeeland,

Oost- en West-Vlaanderen en

zo'n 100 bedrijven een plan

voor een duurzame chemische

industrie. Uitgangspunt is dat

er nieuwe materialen worden

gemaakt uit landbouwresten

die kunststoffen kunnen gaan

vervangen.

Doordat olie als grondstof

steeds schaarser wordt, stijgt

de prijs. De chemische industrie

tussen Moerdijk en Zeebrugge

wil nu geleidelijk overstappen

naar deze 'groene chemie' en

moet uitgroeien tot koploper in

Europa.

Voor de ontwikkeling van deze

'groene chemie' wordt de

komende tien jaar zo'n 250

miljoen euro uitgetrokken. Op

het terrein van kunststoffen-

producent Sabic in Bergen op

Zoom moet een campus komen

waar ook andere bedrijven

neerstrijken die zich bezig

houden met deze nieuwe

ontwikkeling. Volgens Sabic

komt er ook steeds meer vraag

naar duurzaam gemaakt plastic,

vooral voor de toepassing in

consumentenproducten zoals

televisies, auto's en telefoons.

De gebruikte landbouwresten

zullen vooral uit Brabant en

Zeeland komen, wat ook goed

nieuws is voor agrarische

bedrijven die hieraan kunnen

gaan verdienen.

je voor twee belangrijke producten onderzoeken wat het meest duurzame

Groene Chemie 9

proces is om die stoffen te maken als je rekening houdt met de principes

van Groene Chemie.

Deze twee producten zijn:

• adipinezuur, het werkzame bestanddeel van ibuprofen

• titanium(IV)oxide, een stof die onder andere gebruikt wordt in de

luchtvaartindustrie, in zonnecellen, in de verfindustrie en in de

farmaceutische industrie.

Film

Bekijk de film van het productieproces van Titaandioxide, TiO2, bij Tronox.

Dit productieproces komt in de eindopdracht terug.

Vraag

6. Leg uit waarom de naam titaandioxide onjuist is.

Eindopdracht

Binnen een straal van 10 km van jullie leefomgeving wordt een

chemische fabriek gepland, die titaan(IV)oxide en adipinezuur gaat

produceren.

Voor deze fabriek is een vergunning aangevraagd bij de gemeente.

De gemeenteraad vraagt het chemisch adviesbureau “Green Chemisty”

om op grond van chemische argumenten advies uit te brengen over de

productieroutes. In het advies moet aangegeven worden voor welke

productieroute het bedrijf een vergunning kan krijgen

De klas is het chemisch adviesbureau “Green Chemistry”. De docent is

projectleider van het adviesbureau. Er zijn verschillende teams van 4

personen.

Je moet met je team een advies uit brengen over de productieroutes van

titaan(IV)oxide en over de productieroutes van adipinezuur.

Er wordt door de gemeenteraad gevraagd om in je advies over de

productieroutes een voorkeur aan te geven voor één van de twee routes.

Verwerk in je advies ook de antwoorden op de contextvragen.

Contextvragen

• Welke aspecten zijn van belang bij beide productieprocessen en hoe

weeg je die tegen elkaar af?

• Welk advies geef je t.a.v. de keuze van de meest groene

productieroute.

Elk team kiest in eerste instantie voor één van de producten titaan(IV)oxide

of adipinezuur. Vervolgens splitst elk team zich op in twee subgroepen.

De ene subgroep gaat de eindopdracht uitvoeren voor productieproces 1.

Figuur 4: Tronox chemie

Figuur 5: logo chemisch

adviesbureau

De andere subgroep voert de eindopdracht uit voor het productieproces 2.

Groene Chemie 10

Vervolgens brengt het totale team een advies uit met betrekking tot de

meest groene productieroute.

Bekijk de beide productieprocessen door de ogen van een “groene”

chemicus aan de hand van de twaalf principes van de groene chemie.

Om de eindopdracht te kunnen uitvoeren hebben jullie eerst kennis nodig

van:

• Groene productieprocessen (hoofdstuk 2)

• Energiebalansen (hoofdstuk 3)

• Evenwichten (hoofdstuk 4)

• De proceschemie (hoofdstuk 5)

Figuur 6: impressie van Groene Chemie

2. Hoe groen is eenproductieproces?

Groene Chemie 12

De chemische industrie heeft belang bij het produceren van een

goed en bruikbaar product. Zo’n productieproces kent vaak een

aantal stappen en wordt dan een ‘synthese’ genoemd.

Elke ontwerper van syntheses wil de maximale hoeveelheid

product maken uitgaande van zo min mogelijk beginstoffen. Er

wordt niet alleen gestreefd naar een zo hoog mogelijk rendement,

maar men wil ook bereiken dat zoveel mogelijk atomen van de be-

ginstoffen in het eindproduct terecht komen. Milieuproblematiek

speelt eveneens een belangrijke rol bij het ontwerpen van een

synthese. Hoe moet een ontwerper van syntheses rekening

houden met deze factoren?

2.1 Atoomeconomie

Bij het ontwerpen van productieprocessen moet je ervoor zorgen dat zoveel

mogelijk atomen uit de beginstoffen in het eindproduct terecht komen. Door

gebruik te maken van het begrip atoomeconomie kun je berekenen welk

percentage van de atomen van de beginstoffen in het gewenste eindproduct

komt.

Atoomeconomie is gedefinieerd als:

gewenst productatoomeconomie x100%

alle producten

is de massa

m

m

m

In plaats van atoomeconomie wordt ook vaak de term atoomefficiency

gebruikt.

Hoe groter de atoomeconomie hoe efficiënter het productieproces is.

Vragen

1. Leg uit welk productieproces op basis van atoomeconomie groener is,

een productieproces met een atoomeconomie van 30% of 65%?

Voorbeeld

Door methanol met azijnzuur te laten reageren, ontstaat de ester

methylethanoaat en water:

C O

H

H

H H

+ C C

O

O

H

H

H H

C C

O

O C

H

H

H

H

H

H

+ OHH

H+

32,04 74,08 18,0260,06

Figuur 1: productieproces van

een product uitgaande van 2

verschillende beginstoffen

Groene Chemie 13

Bovenstaande massaverhouding is afgeleid uit de molaire massa’s van de

reagerende stoffen. Uit dit voorbeeld blijkt dat uit 32,04 gram methanol en

60,06 gram azijnzuur maximaal 74,08 gram methylethanoaat en 18,02 gram

water gevormd kan worden.

Voor het product methylethanoaat kun je nu berekenen:

74,08atoomeconomie x100% 80,43%

74,08 18,02

Je kunt ook de term atoomefficiency gebruiken, de atoomefficiency is hier

dus 80,43%.

Vragen

2. Leg uit of het mogelijk is om de definitie van atoomeconomie te

schrijven als:

gewenst productatoomeconomie x100%

alle beginstoffen

m

m

3. We gaan de productie van melkzuur, C3H6O3, via fermentatie vergelijken

met een chemische synthese van melkzuur.

Methode 1: synthese van melkzuur via een biotechnologisch

proces

Glucose uit maïs of bietsuiker wordt m.b.v. micro-organismen omgezet

in melkzuur.

Dit fermentatieproces duurt 4 tot 6 dagen.

a. Geef de reactievergelijking van dit fermentatieproces.

b. Bereken de atoomeconomie voor methode 1.

Methode 2: chemische synthese van melkzuur

Reactie 1: Ethanal reageert met blauwzuur tot lactonitril.

Reactie 2: Lactonitril reageert met zwavelzuur tot melkzuur en

ammoniumsulfaat.

c. Geef de reactievergelijking van de totale reactie, door reactie 1 en

2 op te tellen.

d. Bereken de atoomeconomie voor methode 2.

e. Leg uit welke methode het predicaat Groene Chemie krijgt.

2 4 3 5

C H O + HCN C H ON

3 5 2 4 2 3 6 3 4 42

2 C H ON + H SO + 4 H O 2 C H O + NH SO

F

m

iguur 2: structuurformule van

elkzuur

Groene Chemie 14

2.2 Rendement

Atoomeconomie is een theoretisch begrip: bij een gegeven synthese is de

atoomeconomie een vast percentage. Atoomeconomie kun je gebruiken

wanneer je verschillende syntheses met elkaar wil vergelijken. In de praktijk

spelen ook andere factoren mee, bijvoorbeeld niet alle beginstoffen zijn

even zuiver en niet alle reacties zijn aflopend.

Daarom gebruiken chemici het begrip ‘rendement’.

Rendement wordt als volgt omschreven:

praktische opbrengstrendement x100%

theoretische opbrengst

De theoretische opbrengst is de massa die volgens een kloppende

reactievergelijking zou ontstaan bij een aflopende reactie. Dit is dus een

ideale situatie, wat in de praktijk bijna nooit voorkomt.

De praktische opbrengst is de massa van het product, zoals die bij

een bepaalde synthese in een chemische fabriek gevormd wordt. De

praktische opbrengst is bijna altijd lager dan de theoretische opbrengst.

Vragen

4. Tijdens het hoogovenproces wordt ijzererts (Fe2O3) met koolstofmono-

oxide omgezet in ijzer en koolstofdioxide volgens onderstaande reactie:

a. Bereken de atoomeconomie van ijzer.

b. Bereken de theoretische ijzer opbrengst als 160 ton ijzererts

reageert.

c. Bereken het rendement als er tijdens bovenstaand proces uit 160

ton ijzererts 90 ton ijzer ontstaat.

5. Maleïnezuuranhydride is een belangrijk tussenproduct in de fabricage

2 3 2

Fe O s + 3 CO g 2 Fe s + 3 CO g

F

iguur 3: staalproductie

van geneesmiddelen, pigmenten en geur- en kleurstoffen. DSM is een

grote producent van deze stof. Maleïnezuuranhydride wordt gemaakt

volgens onderstaande reactie:

De reactievergelijking in molecuulformules:

+ 4,5 O2CH

CHC

C

O

O

O

+ +2 CO2 2 H2O

benzeen zuurstof maleïnezuuranhydride

Groene Chemie 15

a. Bereken de atoomeconomie van deze reactie.

b. Bereken het rendement als uit 100 kg benzeen 100 kg

maleïnezuuranhydride ontstaat.

2.3 E-factor

Atoomeconomie is een zeer goed bruikbare methode om bij verschillende

syntheses voor één product de geproduceerde hoeveelheden afval te

vergelijken. Bij het bepalen van de atoomeconomie wordt echter geen

rekening gehouden met de milieuproblematiek. Een reactie waarbij tonnen

koolstofdioxide wordt geproduceerd is een grotere vervuiler dan een reactie

waarbij alleen tonnen water vrij komen. Het is daarom vaak belangrijker om

bij een synthese te kijken naar de hoeveelheid afval die ontstaat per kg van

een bepaald product.

In 1992 is door professor Roger Sheldon van de TU Delft een nieuwe

waarde geïntroduceerd om van een synthese te bepalen hoe groen deze is:

de E-factor. Bij de bepaling van de E-factor mag je de massa’s van water

weglaten, water is geen vervuilende stof. Voor de massa van het gewenste

product moet de praktische opbrengst worden ingevuld.

De E-factor de hoeveelheid afval per kg product

De E-factor is klein voor een synthese waarin weinig niet-bruikbare

bijproducten zijn.

Onder een bijproduct verstaan we alle producten behalve het gewenste

product of water.

In onderstaande tabel staat een overzicht van de belangrijkste chemische

industrieën. Hierin is weergegeven hoe groot de productie is en de waarden

van de E-factor.

industrie productie (ton) E-factor (kg afval/ kg product)

Olie industrie 106-108 < 0,1

Bulk chemie 102-106 < 1-5

Fijn chemie 102-104 5 tot 50

Farmaceutische

industrie

10-103 25 tot >100

6 6 2 4 2 3 2 2

2 C H l 9 O g 2 C H O s 4 CO g 4 H O l

alle producten gewenste product afvalE-factor

gewenste product gewenste product

m m m

m m

F

B

I

iguur 4: de E-factor

ron: R.A Sheldon, Chem &

nd., December 1992, p. 904

Groene Chemie 16

Vragen

6. Voor de productie van zuurstof op laboratoriumschaal wordt KClO3

ontleed:

a. Bereken de theoretische opbrengst van O2 uit 40,0 g KClO3

b. Bereken de E-factor bij een rendement voor O2 van 100 %.

c. Bereken de E-factor bij een rendement voor O2 van 67 %.

2.4 Q-factor

Behalve de hoeveelheid afval die wordt geproduceerd, is ook het soort afval

belangrijk. Tien ton water kan weinig kwaad, terwijl één gram waterstof-

cyanide (HCN) veel kwaad kan aanrichten. In de atoomeconomie en de E-

factor wordt dit aspect niet meegenomen. Daarom heeft professor Roger

Sheldon ook een vervuilingsfactor Q ingevoerd. Onder de Q-factor verstaan

we de mate waarin een stof vervuilend/ gevaarlijk is.

Bijvoorbeeld:

Water Q = 0

Niet schadelijke zouten zoals NaCl Q = 1

Giftige producten Q = 100 … 1000

De waarde van Q is willekeurig gekozen en je kunt deze dus niet in een

handboek opzoeken.

De totale invloed van het geproduceerde afval op het milieu krijg je dan

door de E-factor te vermenigvuldigen met de Q-factor.

2.5 MAC-waarde

In het milieu komen veel stoffen voor, die schadelijk zijn voor de gezondheid

van mensen. Deze stoffen worden geproduceerd tijdens allerlei dagelijkse

processen.

• Als een kopieerapparaat werkt, ontstaat er ozon(g).

• In een zwembad is er chloor(g) in de lucht aanwezig.

• Door schoonmaken met ammonia komt er ammoniak(g) in de lucht.

De Q-factor is slechts een indicatie voor de schadelijkheid van een stof. Voor

de gezondheid van mens en dier is het van belang om precies te weten

hoeveel van zo’n stof aanwezig mag zijn in het milieu.

Daarom heeft men van een groot aantal schadelijke stoffen de MAC-waarde

bepaald. De MAC-waarde geeft de hoeveelheid stof aan die maximaal

aanwezig mag zijn in 1,0 m3 lucht.

F

l

m

1

n

iguur 5: de MAC-waarde voor

asrook, waaraan een lasser

ag worden blootgesteld is per

april 2010 aangescherpt en is

u 1 mg m-3

Groene Chemie 17

De MAC-waarde is de maximaal aanvaardbare concentratie in

mg m-3 lucht.

In BINAS tabel 97A vind je van een aantal gevaarlijke stoffen de MAC-

waarde.

In de module ECOreizen is het begrip “ppm” en “ppb” al besproken. Vaak

wordt de MAC-waarde uitgedrukt in ppm.

Rekenvoorbeeld

De maximaal aanvaardbare concentratie, de MAC-waarde, voor

waterstofdisulfide is 10 volume-ppm. Bij 1 volume-ppm gaat het om 1

volume-eenheid per 106 volume eenheden.

Dus: in 1,0 dm3 lucht mag 10 x 1,0 x 10-6 dm3 H2S voorkomen.

Dat is dan 1,0 x 10-5 dm3 of 1,0 x 10-2 cm3 H2S per 1,0 dm3 lucht.

Aceton

Aceton (ook bekend onder de namen dimethylketon en 2-propanon) is

een vloeistof die veel als oplosmiddel wordt gebruikt (onder andere

nagellakremover in het dagelijks leven). Aceton is na glucose de tweede

brandstof voor de hersenen, en de enige die in het menselijk lichaam

gevormd kan worden uit vetten. Wanneer de hoeveelheid suiker in het

bloed van een suikerpatiënt niet goed genoeg wordt geregeld, kan men

soms aceton in zijn adem ruiken.

Aceton is een vluchtige en brandbare vloeistof. Het smeltpunt ligt bij

-95,4 °C en het kookpunt is 56,53 °C. In het laboratorium wordt het

soms gebruikt om glaswerk na het wassen goed te drogen (afspoelen

met aceton om het water te verwijderen, en dan even wachten of droge

lucht doorblazen om de aceton de kans te geven te verdampen).

Hoewel aceton giftig is, is huidcontact minder erg dan vele andere

oplosmiddelen. Aceton werkt ook desinfecterend. Bij iemand die diabetes

heeft, kan in het lichaam ook aceton ontstaan, wat tot gezondheids-

schade kan leiden.

Vragen

7. Laat met een berekening zien dat de vermelde MAC-waarde voor aceton

van 500 ppm op het etiket niet overeenkomt met 750 mg m-3.

8. In Binas tabel 97A staat de MAC-waarde van een aantal stoffen

vermeld.

a. Leg uit welke relatie er is tussen de MAC-waarde en de Q-factor

b. Leg uit of een proces met een lage E-factor en een hoge Q-factor

beter of slechter voldoet aan de principes van de Groene Chemie

dan een proces met een hoge E-factor en een lage Q-factor.

Figuur 6: blik aceton

Waarschuwingen en

veiligheidsmaatregelen

Klasse F

Licht ontvlambaar

Risico (H)

en

veiligheid

(P)

H-zinnen: 225-319-336P-zinnen: 210-261-305-338-351

Omgangzie veiligheidsin-formatieblad

Opslag

Brandveilig.Gescheiden vansterk oxiderendestoffen.

MAC-

waarde

500 ppm; 750mg m-3

Figuur 7: gegevens aceton

Groene Chemie 18

2.6 Oefenopgaven

Opgave 1

In hoofdstuk 1 zijn de twaalf principes van de Groene Chemie gegeven. Met

de begrippen atoomeconomie, E-factor en Q-factor kun je een deel van het

productieproces beschrijven. Er zijn nog andere factoren die mee bepalen of

een productieproces wel of niet voldoet aan de principes van de Groene

Chemie.

Hier worden een aantal factoren genoemd bij verschillende productie-

processen.

Leg uit welke van de twaalf principes worden beïnvloed door de factor, die

in de opgave verandert.

a. Een reactie waarbij chloroform (trichloormethaan) als oplosmiddel

gebruikt wordt, versus een reactie met water als oplosmiddel, versus

een reactie zonder oplosmiddel.

b. Een reactie die plaats vindt bij een temperatuur van 200°C versus een

reactie die bij kamertemperatuur plaats vindt.

c. Een reactie waarbij een droogmiddel gebruikt wordt, versus een

reactie waarbij geen droogmiddel gebruikt hoeft te worden.

d. Een reactie waarbij een zuivering plaats moet vinden m.b.v.

kristallisatie, versus een zuivering m.b.v. destillatie.

e. Een synthese waarbij de beginstoffen uit aardolie afkomstig zijn,

versus een reactie waarbij de beginstoffen uit biomassa komen.

Opgave 2

Titanium kan op twee manieren uit het erts worden gewonnen.

In de eerste reactie reageert het erts met het metaal magnesium:

De tweede reactie is de elektrolyse van het erts:

a. Bereken de atoomeconomie voor beide reacties.

b. Welke van beide reacties is ‘groener’?

c. Zuurstof is een belangrijk bijproduct en kan worden verkocht.

Bereken de atoomeconomie als zuurstof wordt opgevangen en verkocht.

Opgave 3

Fenol (C6H5OH) is een giftige stof die vroeger als grondstof diende voor de

productie van bakeliet (de eerste kunststof). Ook wordt fenol gebruikt om

zenuwen in het lichaam stil te leggen.

2

TiO s + 2 Mg s Ti s + 2 MgO s

2 2

TiO s Ti s + O g

Titanium

In 1791 ontdekte William Gregoreen nog onbekend element in hetmineraal ilmeniet. In 1795herontdekte Martin HeinrichKlaproth het element, ditmaal inrutielerts en hij noemde hettitanium naar de titanen uit deGriekse mythologie.Omdat het metaal sterk, licht energ corrosiebestendig is, enbovendien bestand tegenextreme temperatuurschom-melingen, worden titaniumlege-ringen veel toegepast bij deconstructie van vliegtuigen enraketten.Daarnaast wordt titanium veelvoor sieraden gebruikt.Voornamelijk omdat het sterk,anti-allergeen en goedbewerkbaar is.Titanium wordt hoofdzakelijk(ongeveer 95%) gebruikt in devorm van titanium(IV)oxide(TiO2); een intens wit pigment(titaanwit) in verf, papier enkunststoffen. Verf mettitanium(IV)oxide reflecteertinfrarood licht zeer goed,waardoor het veel wordt gebruiktin de astronomie.

Als legering in fietsen, golfclubs,

brilmonturen, laptopbehuizingen,

horlogekasten en huissleutels

vanwege de kleine massadicht-

heid.Als materiaal voor prothesen,bijvoorbeeld voor eenheupimplantaat, omdat hetbiologisch inert is: het menselijklichaam stoot dit niet af en het isniet giftig.In scheepsschroeven vanwege degoede bestendigheid tegenzeewater.

Hieronder staan twee processen voor de productie van fenol C6H5OH.

Groene Chemie 19

De totaalvergelijking voor proces 1 luidt:

Het rendement van dit proces is 88%.

De totaalvergelijking voor proces 2 luidt:

6 5 3 2 6 5 2 2C H CH + 2 O C H OH + CO + H O

Het rendement van proces 2 is 75%.

a. Bereken voor zowel proces 1 als proces 2 de atoomeconomie en de E-

factor.

Natriumsulfiet kan gebruikt worden als conserveringsmiddel in witte wijn.

b. Bereken de atoomeconomie als natriumsulfiet wel gebruikt kan worden.

c. Leg uit welk proces de grootste Q-factor zal hebben.

Opgave 4

Je kunt op twee manieren calciumchloride, CaCl2, maken door zoutzuur te

laten reageren met calciumcarbonaat, CaCO3(s), of met calciumsulfiet,

CaSO3(s) en daarna in te dampen. Zoutzuur is een HCl oplossing. In het

eerste geval ontstaat als bijproduct CO2(g), in het tweede geval SO2(g). In

onderstaande reactievergelijkingen wordt de totaalreactie gegeven.

Reactie 1 verloopt met een rendement van 95% en het rendement van

reactie 2 is 97%.

a. Bereken voor beide processen de atoomeconomie en de E-factor.

6 6 2 4 6 5 2 3 2

C H + H SO + 2 NaOH C H OH + Na SO + 2 H O

3 2 22Reactie 1: CaCO (s) + 2 HCl(aq) CaCl (s) + CO (g) + H O(l)

3 2 22Reactie 2: CaSO (s) + 2 HCl(aq) CaCl (s) + SO (g) + H O(l)

+ H2SO4 + 2 NaOH

OH

+ Na2SO3 + 2 H2O

proces 1

CH3

+ O2

CO

140 °C

OH O

Cu, Mg

240 °C

OH

proces 2

CCclhr

CgeivvbWtdavmruevatgkaiHbncbcdgvkvso

alciumchloridealciumchloride (CaCl2) is hetalciumzout van zoutzuur. Hetost erg goed op in water en isygroscopisch. Bij kamertempe-atuur is het een vaste stof.

alciumchloride is ergoedkoop, want het is in feiteen afvalproduct van bepaaldendustriële processen, vooralan het Solvayproces voor deervaardiging van natriumcar-onaat (soda).ereldwijd worden miljoenen

onnen calciumchloride gepro-uceerd. Het wordt gebruiktls:ochtvreter: het droogt lucht,aar ook andere gassen. Het

eageert met het water(damp)it de te drogen omgeving, toten soort pekel.oedingsverbeteraar (E 509)ls zuurgraadregelaar en me-aalbinder; het wordt vaak ookebruikt als vervanger vaneukenzoutls strooizout om sneeuw enjs op de weg te verwijderen.et is minder schadelijk voor deodem en planten dan hetormaal gebruikte natrium-hloride.indingsversneller:alciumchloride is een verhar-ingsversneller die bij toevoe-ing aan beton het verhardenersnelt. De chloride-ionenunnen echter betonroteroorzaken. Gebruik van dezetof in betonmengsels is danok verboden.

Groene Chemie 20

b. Ga voor beide processen na wat de Q-factor van zal zijn. Betrek hierin

de MAC-waarde van de reactieproducten.

c. Leg uit welke productiewijze van calciumchloride beter voldoet aan de

eisen van Groene Chemie.

Wat je nu moet weten

• Hoe je de atoomeconomie van een productieproces kunt berekenen.

• Wat de relatie is tussen de atoomeconomie en de Groene Chemie.

• Hoe je het rendement van een productieproces berekent.

• Hoe je de E-factor van een productieproces kunt berekenen.

• Wat de relatie is tussen de E-factor en de Groene Chemie.

• Wat de invloed is van bijproducten op de E-factor.

• Wat de Q-factor aangeeft.

• Wat de relatie is tussen Q-factor en de MAC-waarde.

• Welke relatie er is tussen de MAC-waarde en de Groene Chemie.

3. Energiebalansen

Groene Chemie 22

In de chemische industrie gebruikt men veel energie. Met energie

moet je zuinig omspringen niet alleen vanwege het milieu maar

ook vanwege de kosten. Een slecht energiebeheer kan een

fabricageproces onrendabel maken. Zowel de toevoer als de afvoer

van energie in een proces kost namelijk geld.

Je krijgt een goed beeld van de toevoer en afvoer van energie, als

je een energiebalans over het proces opstelt. Voor de energieba-

lans van een bepaald proces geldt de wet van behoud van energie:

energie gaat nooit verloren.

3.1 Energie-effect

Chemische reacties

Elke chemische reactie heeft een energie-effect.

Bij een exotherme reactie, bijvoorbeeld een verbranding, komt energie

vrij. Dit komt omdat de reagerende stoffen energie afstaan aan de

omgeving.

Bij een endotherme reactie, bijvoorbeeld een ontledingsreactie moet er

voortdurend energie toegevoerd worden. De reagerende stoffen nemen

energie op van de omgeving.

Figuur 1: blokschema van een exotherm en een endotherm proces.

Faseovergangen

Niet alleen bij chemische reacties maar ook bij het oplossen van stoffen en

bij faseovergangen treedt een energie-effect op.

Faseovergangen waarbij energie aan de omgeving wordt afgestaan,

bijvoorbeeld, stollen en condenseren, zijn exotherm.

Faseovergangen waarbij energie vanuit de omgeving wordt opgenomen,

bijvoorbeeld, koken en smelten, zijn endotherm.

Bij een exotherm proces geeft de stof energie af.

Bij een endotherm proces neemt de stof energie op.

Vragen

1. Leg van onderstaande processen uit of het exotherm of endotherm is:

a. Het sublimeren van joodkristallen.

b. De reactie tussen waterstofgas en zuurstofgas..

Figuur 2: de fase overgangen,

S=vast, L=vloeistof en G=gas

c. De fotosynthese.

d. Het bevriezen van water.

Groene Chemie 23

3.2 Energiebalans van fysische processen

Het verwarmen of afkoelen van een stof behoort tot de fysische processen.

Hierbij kan ook een faseverandering optreden.

De energiebalans van een fysisch proces is gebaseerd op de wet van behoud

van energie en beschrijft de verandering van de totale hoeveelheid energie

(∆E) van het proces. Deze verandering wordt bepaald door het verschil in de

hoeveelheid energie die het proces ingaat en de hoeveelheid energie die bij

het proces vrijkomt. Energie wordt uitgedrukt in Joule (J).

Fysische processen

• Verwarmen van een stofHierbij geldt als formule voor de benodigde energie: = ΔQ cm T

c de soortelijke warmte van de stof in kJ kg-1K-1 (Binas tabel 8 t/m 12)

m de massa van de stof in kg

ΔT = (Teind -Tbegin) is de temperatuurverandering

• Faseverandering van een stofHierbij geldt als formule voor de benodigde energie: Q Cm

C de smeltwarmte of de verdampingswarmte van de stof in kJ kg-1

(Binas tabel 8, 10 t/m 12)

m de massa van de stof in kg

Voorbeeld 1: Verwarmen lood

Je hebt 50 kg lood bij 20 °C. Je verwarmt het lood naar 45 °C.

a. Bereken de energie opname Q.

b. Stel de energiebalans op.

c. Geef het resultaat weer in een energiediagram.

Gegeven:

mlood = 50 kg

clood = 0,128∙103 J kg-1K-1

a. energie opname= ΔQ cm T

Q = 0,128∙103 x 50 x 25 = + 1,6∙105 J

Het plusteken betekent dat het een endotherm proces is: energie opname.

Figuur 3: blokschema verwarmen van lood

Groene Chemie 24

b. energiebalans

E1 is de energie-inhoud van het lood bij het begin.

E2 is de energie-inhoud van het lood aan het einde van het proces.

De energie balans is: E1 + Q = E2

Q = E2 – E1 > 0

c. energiediagram

De energie-inhoud E2 van het lood bij 45°C is 1,6∙105 J hoger dan de

energie-inhoud E1 van het lood bij 20°C.

Het verwarmen van lood van 20°C tot 45 °C is een endotherm proces.

Figuur 4: energiediagram verwarmen van lood

Voorbeeld 2: Afkoelen en bevriezen van water

10 kg water van 0°C wordt afgekoeld tot 10 kg ijs van - 20°C

a. Bereken in 2 stappen de totale energie afgifte.

Lood wordt sinds 5000-4500

v.Chr. gebruikt omdat het

wijdverspreid op aarde

voorkomt en eenvoudig kan

worden bewerkt. Alchemisten

dachten dat lood het oudste

metaal was en associeerden het

met de planeet Saturnus. In het

Romeinse Rijk werden loden

pijpen gebruikt om water te

transporteren die in sommige

gevallen 2000 jaar later nog

steeds in gebruik zijn.

In de jaren 1980-90 ontstond

het besef dat lood schadelijk is

voor het milieu met als gevolg

dat het gebruik ervan aan

banden werd gelegd. In

autobrandstoffen werd lood

vervangen door andere stoffen

en loden pijpleidingen werden

vervangen door pijpleidingen in

kunststof, (verzinkt) staal of

koper.

b. Stel de energiebalans op.

c. Geef het resultaat weer in een energiediagram.

Gegeven:

mwater = 10 kg

cijs = 2,2∙103 J kg-1K-1 (soortelijke warmte ijs)

Cwater = -334∙103 J kg-1 (stollingswarmte water)

a. energie afgifte

Het stollen van het water is een faseovergang.

Stap 1: Stollen van het water tot ijs: Qstollen = C x m = -334∙103 x10 =

-3,34∙106 J

Het ijs wordt daarna afgekoeld van 0°C naar -20°C.

Stap 2: Afkoelen van ijs: Qafkoelen = cmΔT = 2,2∙103 x 10 x 20 = - 4,4∙105 J

Optellen van stap 1 en stap 2 geeft de totale energie afgifte.

Qtotaal = -3,34∙106 - 4,4∙105 = - 3,78∙106 J = -3,8∙106 J

Het minteken betekent dat het een exotherm proces is: energie afgifte.

Groene Chemie 25

Figuur 5: blokschema bevriezen en afkoelen van water

b. energiebalans

E1 is de energie-inhoud van het water bij 0°C

E2 is de energie-inhoud van het ijs bij -20°C.

De energie balans is: E1 + Qtotaal = E2

Qtotaal = E2 - E1 < 0

c. energiediagram

De energie-inhoud E2 van het ijs bij -20°C is 3,8∙106 J lager dan de energie-

inhoud E1 van het water bij 0°C.

Het bevriezen van water van 0°C tot ijs van – 20 °C is een exotherm proces.

Figuur 6: energiediagram bevriezen en afkoelen van water

Vraag

2. Bereken hoeveel energie er nodig is om 3,0 m3 water te verhitten van

25 °C tot 95 °C.

3. Bereken hoeveel energie er vrijkomt wanneer 100 kg stoom wordt

afgekoeld van 200 °C tot water van 20 °C.

3.3 Energiebalans van chemische processen

De energiebalans van een chemisch proces is ook gebaseerd op de wet van

behoud van energie en beschrijft de verandering van de totale hoeveelheid

Groene Chemie 26

energie (∆E) van het proces. Deze verandering wordt bepaald door het

verschil in energie-inhoud van de beginstoffen en de energie-inhoud van de

reactieproducten van een chemische reactie.

Bij een exotherme reactie geeft de reagerende stof energie af, het teken

is negatief: ∆E<0.

Bij een endotherme reactie neemt de reagerende stof energie op, het

teken is positief: ∆E>0.

Bij een chemisch proces ontstaan dus reactieproducten, die een andere

energie-inhoud bezitten dan de beginstoffen. Om het energie-effect van een

chemische reactie te kunnen berekenen, maken we gebruik van de

vormingsenergie van stoffen.

Vormingsenergie

Onder de vormingsenergie van een stof verstaan we de energieverandering

die optreedt bij de vorming van één mol van die stof uit de niet-ontleedbare

stoffen bij T = 298 K en p = p0 . De vormingsenergieën van de niet-

ontleedbare stoffen zijn op nul gesteld.

In plaats van vormingsenergie wordt vaak de term vormingswarmte

gebruikt. De vormingsenergie (vormingswarmte) van een groot aantal

stoffen kun je vinden in Binas tabel 57A en 57B.

Vragen

4. Geef de vergelijking voor de vorming van methanol uit de niet-

ontleedbare stoffen in molecuulformules. Zoek in Binas de

vormingsenergie van methanol op en leg uit of de vorming van

methanol een exotherm of een endotherm proces is.

5. Leg uit of bij de volgende reactievergelijkingen de reactie-energie gelijk

is aan de vormingsenergie.

reactie reactieproducten beginstoffenΔ = - E E E

B

s

Z

a

e

r

o

w

ij de vorming van sommige

toffen komt veel energie vrij.

o is de vormingsreactie van

luminiumjodide uit de

lementen een zeer heftige

eactie. Bij gebruik van een

vermaat jood ontstaan paarse

almen van jooddamp.

Ag+(aq) + Brˉ (aq) → AgBr (s)

2 Na (s) + Cl2 (g) → 2 NaCl (s)

De energiebalans van chemische processen kun je opstellen op

basis van vormingsenergieën van stoffen.

Voorbeeld 3: De vorming van methaan(g) bij T = 298 K en p = p0.

2 4

C s + 2 H g CH g

Groene Chemie 27

Figuur 7: blokschema van de vorming van methaan

Energiebalans

ΔEvorming = −0,76∙105 J mol-1

Er komt bij de vorming van CH4 0,76∙105 J mol-1 energie vrij.

Energiediagram

Figuur 8: energiediagram van de vorming van methaan

Voorbeeld 4: De ontleding van water(l) bij T = 298 K en p = p0.

Volgens de wet van energiebehoud is de energie die nodig is voor het

ontleden van een verbinding gelijk aan het tegenovergestelde van de

vormingsenergie.

2 2 2H O l H g ½ O g

Groene Chemie 28

Figuur 9: blokschema van de ontleding van water

Energiebalans

ΔEontleding = - ΔEvorming = + 2,86∙105 J mol-1 H2O

Er is voor de ontleding van H2O(l) 2,86∙105 J mol-1 energie nodig.

Energiediagram

Figuur 10: energiediagram van de ontleding van water

3.4 Reactie-energie

Met behulp van de vormingsenergieën van stoffen, kun je de reactie-energie

uitrekenen. De reactie-energie is het verschil tussen de vormingsenergieën

van de reactieproducten en de vormingsenergieën van de beginstoffen.

reactie vorming vormingreactieproducten beginstoffenE E E

Voorbeeld 5: Koolstofdioxide reageert met waterstofgas tot

koolstofmono-oxide en water bij T = 298 K en p = p0.

2 2 2

CO g H g CO g H O l

Thermiet

Thermiet is een mengsel van

een metaal en een fijn verdeeld

metaaloxide, dat extreem heet

kan branden. Om deze zoge-

noemde thermietreactie te

laten optreden moet dit meng-

sel aan de voorwaarde voldoen

dat het metaalpoeder minder

edel is dan het metaal in het

metaaloxide.

Het bekendste en meest

gebruikte thermietmengsel is

een mengsel van aluminium-

poeder en ijzer(III)oxide. Dit

geeft de volgende reactie:

Fe2O3(s) + 2Al(s) → Al2O3(s) +

2Fe(s);

ΔE = -851.5 kJ mol-1

Hierbij komt zeer veel reactie-

energie vrij; temperaturen van

boven de 3000 Kelvin zijn niet

ongewoon, waarbij vloeibaar

ijzer ontstaat. De reactie

verloopt meestal vlot maar

doorgaans niet explosief.

Bij exothermisch lassen wordt

deze reactie gebruikt; het

overgebleven gesmolten ijzer

vormt een nieuwe lasverbi-

ding.

De ontsteking van het mengsel

is niet zo eenvoudig. Er is zeer

veel warmte nodig om de

reactie te starten. Zelfs

roodgloeiend thermiet zal niet

ontbranden, het moet witgloei-

end (ca. 2000-2500 K) zijn.

Sommige thermietgebruikers

geven de voorkeur aan het

chemisch aansteken van ther-

miet. Dat gebeurt bijvoorbeeld

door middel van een hoopje

kaliumpermanganaat en enkele

druppels glycerine.

Groene Chemie 29

Bereken de reactie-energie en geef het resultaat weer in een energie-

diagram.

Vormingsenergie beginstoffen

CO2(g): ΔEvorming = −3,935∙105 J mol-1

H2(g): ΔEvorming = 0 Vormingsenergie is altijd gelijk aan nul voor niet-

ontleedbare stoffen

Vormingsenergie reactieproducten

H2O(l): ΔEvorming = −2,86∙105 J mol-1

CO(g): ΔEvorming = −1,105∙105 J mol-1

Figuur 11: blokschema van de vorming van CO en H2O

Energiebalans

ΔEreactie = (ΔEvorming CO + ΔEvorming H2O) – ΔEvorming CO2

ΔEreactie = −1,105∙105 −2,86∙105 - (-3,935∙105 )= - 3,00∙103 J mol-1

Het is een exotherme reactie, er komt 3,00∙103 J aan energie vrij.

Energiediagram

Figuur 12: energiediagram van de vorming van CO en H2O

Vragen

6. Geef de reactievergelijking van de verbranding van methaan.

Groene Chemie 30

Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de

verbranding van 1,00 mol methaan.

Geef het resultaat weer in een energiediagram.

7. Geef de vergelijking voor de ontleding van 1,00 mol ammoniumchloride

in ammoniakgas en waterstofchloridegas.

Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de

ontleding van 1,00 mol ammoniumchloride

Geef het resultaat weer in een energiediagram.

8. Geef de vergelijking voor de vorming van ethaan uit etheen en

waterstof.

Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de

vorming van 1,00 mol ethaan.

Geef het resultaat weer in een energiediagram.

9. Koolstofdisulfide, CS2, is een vloeistof die al bij lage temperatuur

verbrandt, waarbij o.a. zwaveldioxide(g) ontstaat.

De verbrandingsenergie bedraagt – 1,074∙105 J mol-1.

Bereken met behulp van dit gegeven en tabel 57 de vormingsenergie

van CS2.

Geef het resultaat weer in een energiediagram.

Activeringsenergie

Sommige exotherme reacties verlopen spontaan, maar de meeste reacties

moeten op gang worden gebracht. Denk maar aan het branden van

aardgas, het gas moet eerst worden aangestoken voor het gaat branden. Je

voert dus eerst energie toe om het aardgas te laten branden. Je bent als het

ware de reactie aan het activeren. De benodigde energie hiervoor noemen

we de activeringsenergie ∆Eact.

Door activeringsenergie toe te voeren komen de beginstoffen in een

geactiveerde toestand ook wel overgangstoestand genoemd. De

geactiveerde toestand vormt als het ware een energiedrempel tussen begin-

en eindtoestand. Vanuit deze toestand beginnen de stoffen pas te reageren

en worden de reactieproducten gevormd. De activeringsenergie wordt ook in

het energiediagram weergegeven. Omdat de ∆Eact altijd wordt toegevoerd,

ligt het energieniveau van de geactiveerde toestand altijd hoger dan de

energieniveaus van de beginstoffen en de reactieproducten. In figuur 13 is

dit voor een exotherme reactie schematisch weergegeven.

Het explosief nitroglycerine

heeft een heel lage

activeringsenergie en kan al

door schokken ontploffen.

Alfred Nobel slaagde erin

bruikbaar dynamiet te maken

door het instabiele

nitroglycerine te combineren

met kiezelgoer, een poreus

gesteente. Daarmee was het

dynamiet stabiel, maar het

kiezelgoer verminderde ook de

explosieve werking. Er werd

dus zo veel mogelijk glyceryl-

trinitraat en zo weinig mogelijk

kiezelgoer in dynamiet

verwerkt. Dat kon knap

gevaarlijk zijn. Bij een hogere

temperatuur laat een gedeelte

van het glyceryltrinitraat los

van het kiezelgoer: het dyna-

miet gaat ‘zweten’. Daardoor

wordt het vrijwel net zo schok-

gevoelig en onbetrouwbaar als

vloeibaar glyceryltrinitraat. Het

dynamiet dat het meest

verkocht werd, begon al bij

32°C te zweten, zodat het

vooral bij warm weer oppassen

geblazen was.

Inmiddels zijn er springstoffen

ontwikkeld die niet alleen een

grotere explosieve kracht

bezitten, maar vooral een veel

hogere activeringsenergie

hebben. Slaan, elektrische

vonken en zelfs een brander

zijn niet voldoende om deze

energiedrempel te overwinnen

en een reactie te laten

beginnen. Dat lukt alleen met

een geschikte ontsteker.

Groene Chemie 31

Figuur 13: energiediagram van een exotherme reactie

Vragen

10. Teken het energiediagram met activeringsenergie voor een endotherme

reactie.

11. Propeen kan worden omgezet in cyclopropaan, dit is een isomerisatie-

reactie.

De reactie-energie is 0,20∙105 J mol-1.

De activeringsenergie is 2,72∙105 J mol-1.

a. Geef de reactievergelijking in structuurformules.

b. Teken het energiediagram van deze reactie en geef daarin de

activeringsenergie en de reactie-energie aan.

Activeringsenergie en katalysator

Eén van de 12 principes van de Groene Chemie zegt dat gekatalyseerde

reacties efficiënter zijn dan niet-gekatalyseerde reacties. Een katalysator is

een stof die een bepaalde reactie sneller laat verlopen zonder bij die reactie

verbruikt te worden. De katalysator komt dan ook niet voor in de

reactievergelijking.

Een katalysator verlaagt de activeringsenergie waardoor een reactie

gemakkelijker kan verlopen. De energiedrempel tussen de begin- en

eindtoestand wordt lager. De energieniveaus van de beginstoffen en de

reactieproducten blijven bij gebruik van een katalysator gelijk. Dit betekent

dat het verschil tussen de energieniveaus, de reactie-energie, hetzelfde

blijft. In figuur 14 is dit schematisch weergegeven.

Bij de productie van

ammoniak, NH3, de grondstof

voor kunstmest wordt ook

gebruik gemaakt van een

katalysator. De activerings-

energie (EA) voor de reactie

tussen stikstof en waterstof

wordt door de katalysator

verlaagd, waardoor er een

minder hoge temperatuur en

druk nodig is.

De katalysator zorgt ervoor dat

de bindingen tussen de atomen

van de N2 en H2 moleculen

sneller verzwakt en verbroken

worden. De activeringsenergie

in het proces met katalysator

kan wel tot vier maal lager zijn

ten opzichte van het proces

zonder katalysator.

Reacties op de katalysator-

oppervlakte stap voor stap (wit

= stikstof, blauw = waterstof,

grijs = katalysator)

Groene Chemie 32

Figuur 14: energiediagram van een exotherme reactie met en zonder katalysator

Vragen

12. Teken in het energiediagram van vraag 10 het energieverloop van de

endotherme reactie als een katalysator wordt toegevoegd.

13. Gegeven is de reactie:

2 2

CO(g) + NO (g) CO (g) + NO(g)

∆Ereactie = - 2,24∙105 J mol-1

De activeringsenergie voor deze reactie is 1,34∙105 J .

a. Teken het energiediagram van deze reactie.

b. Leg uit hoe groot de activeringsenergie is van de reactie:

2 2

CO (g) + NO(g) CO(g) + NO (g)

c. Leg uit wat er met de activeringsenergie gebeurt als er een

katalysator wordt toegevoegd. Geef dit in het energiediagram aan.

3.5 Hergebruik energie in een chemische fabriek

Het is belangrijk dat een chemische fabriek zo weinig mogelijk energie

verbruikt.

Verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen is kostenbesparend

en beperkt de uitstoot van CO2.

Men probeert daarom zoveel mogelijk om de warmte die vrijkomt bij

exotherme reacties via warmtewisselaars af te geven aan stoffen die voor

een proces opgewarmd moeten worden. Dit gebeurt volgens het

tegenstroomprincipe: de vloeistof die de warmte opneemt (blauwe pijlen)

stroomt in tegengestelde richting langs het gas of vloeistof dat de warmte

afstaat (rode pijlen). Zie figuur 15.

Groene Chemie 33

Figuur 15: schematische weergave van een warmtewisselaar

Dit proces wordt bijvoorbeeld toegepast bij de raffinage van ruwe aardolie.

De fracties die onder in de destillatietoren worden afgetapt hebben nog een

vrij hoge temperatuur en worden gebruikt om de ruwe aardolie op te

warmen.

Vragen

14. In een tegenstroomwarmtewisselaar wordt 12 kg rookgas per seconde

van 700 K afgekoeld met water van 333 K. De waterstroom van 15 kg/s

warmt op tot 363 K.

Soortelijke warmte rookgas: 1000 J kg-1K-1

Soortelijke warmte water: 4200 J kg-1K-1

Bereken de temperatuur van het rookgas bij het verlaten van de

warmtewisselaar. Ga er hierbij vanuit dat alle warmte die het rookgas

afstaat aan het water ten goede komt.

15. In een hoogoven koelt men het ontstane vloeibare ijzer (7500 ton per

dag) af van 1811 K tot 298 K.

a. Zoek het smeltpunt op van ijzer in Binas.

b. Bereken hoeveel warmte per dag hierbij moet worden afgevoerd.

c. Bereken hoeveel m3 water men per dag kan verhitten van 290 K tot

350 K met de warmte die door het ijzer wordt afgestaan.

3.6 Oefenopgaven

Opgave 1

In hoogovens wordt het metaal ijzer gemaakt door ijzererts te laten

reageren met behulp van koolstof:

a. Bereken de reactie-energie van deze reactie.

b. Geef de resultaten weer in een energiediagram.

In de hoogoven wordt per dag 7500 ton ijzer geproduceerd.

c. Bereken hoeveel warmte er per dag nodig is of ontstaat.

Opgave 2

In een spiritusbrander zit behalve een kleine beetje blauwe kleurstof

hoofdzakelijk ethanol(l), C2H5OH(l).

a. Geef de reactievergelijking voor de volledige verbranding van ethanol(l)

b. Bereken de reactie-energie van deze reactie.

2 3

Fe O s 3 C s 2 Fe s 3 CO g

Figuur 16: hoogoven in werking

en staalfabriek

Groene Chemie 34

c. Geef de resultaten weer in een energiediagram.

Opgave 3

Een fabriek produceert per dag 1000 ton ethanol(l).

Bij de productie van 1,0 mol ethanol ontstaat 0,45∙105 J mol-1.

a. Bereken hoeveel J energie er per dag vrijkomt.

De energie die vrijkomt wordt gebruikt om water te verhitten.

b. Bereken hoeveel ton water je kunt verhitten van 20 tot 100 ºC met deze

hoeveelheid energie. Je mag energieverliezen buiten beschouwing laten.

Opgave 4

Carbid is CaC2(s); de chemische naam is calciumcarbide. Het wordt gemaakt

door krachtig verhitten van calciumcarbonaat (marmer) en koolstof

(steenkool):

De vormingsenergie van carbid is -12 kJ mol-1.

a. Bereken de reactie-energie per mol carbid.

b. Teken het energiediagram van deze reactie.

De benodigde energie kan voor een deel verkregen worden door

verbranding van het gevormde koolstofmono-oxide. Men verbrandt alle

verkregen koolstofmono-oxide en gebruikt de vrijgekomen energie om de

oven te verwarmen.

De verbrandingsenergie van CO(g) bedraagt -283 kJ mol-1.

c. Bereken hoeveel kJ nog per mol nog nodig is nadat alle

verbrandingsenergie van CO(g) is toegevoerd aan de oven.

(Als je vraag a niet hebt, neem dan aan dat de reactie-energie + 870 kJ

mol-1 carbid is).

Als je carbid overgiet met water ontstaat ethyn, C2H2(g), ook wel acetyleen

genoemd. Tevens ontstaat calciumhydroxide volgens onderstaande

reactievergelijking:

2 2 2 2 2CaC s + H O l C H g + Ca OH s

Van het gas ethyn wordt een deel verbrand om de energie te leveren die

nog nodig is voor de bereiding van het carbid.

d. Bereken hoeveel mol ethyn verbrand moet worden om de rest van de

3 2

CaCO s + 4 C s CaC s + 3 CO g

Figuur 17: spiritusbrander

Carbidschieten is een

plaatselijk gebruik in sommige

zuidelijke, noordelijke en oos-

telijke streken van Nederland.

Het vindt gewoonlijk plaats op

of rond oudjaar.

Carbid wordt in een melkbus

gelegd en enigszins natgemaakt

met water, waarna de bus

wordt afgesloten met het

deksel. Het zich vormende

ethyn wordt door een klein

gaatje in de bus ontstoken en

ontploft met een dreunende

knal, waarbij de deksel van de

bus schiet en tientallen meters

verderop terechtkomt. Het is

belangrijk om voorzichtig te zijn

bij carbidschieten, er zijn

voor de oven benodigde energie te leveren. Gebruik Binas tabel 56.

Opgave 5

Olie van 400 K wordt met een snelheid van 2 kg s-1 toegevoerd aan een

tegenstroom warmtewisselaar. De soortelijke warmte van deze olie is 1880 J

kg-1K-1 De olie moet afkoelen tot 350 K. Er is koelwater van 280 K

risico’s aan verbonden.

Groene Chemie 35

beschikbaar. Na het verlaten van de warmtewisselaar hebben olie en

koelwater dezelfde temperatuur.

Bereken hoeveel kg koelwater per seconde nodig is om dit te bereiken.

Opgave 6

In een bepaalde warmtewisselaar wordt de warmte volgens het

tegenstroomprincipe overgedragen van een olie op water. In een

vereenvoudigde voorstelling bestaat de warmtewisselaar uit twee

concentrische buizen. Een opengewerkt gedeelte zie je hiernaast.

De olie stroomt met een snelheid van 20 kg s-1 door de binnenbuis en koelt

daarbij af van 120 °C tot 50 °C. Het water stroomt in tegengestelde richting

met een snelheid van 12 kg s-1 door de ruimte tussen de binnen- en de

buitenbuis. De temperatuur van het binnenkomende water is 10 °C. De

soortelijke warmte van het water is 2,2 keer zo groot als die van de olie.

Hoewel de warmtewisselaar aan de buitenkant geïsoleerd is gaat toch 4 %

van de door de olie overgedragen warmte verloren aan de omgeving.

Bereken de temperatuur van het uitstromende water.

Wat je nu moet weten

• Wat een exotherm en een endotherm proces is met het bijbehorende

teken.

• Hoe je de energiebalans van fysische processen berekent.

• Hoe je de energiebalans van chemische processen berekent.

• De energiebalans weergeven in een energiediagram.

• Wat we onder vormingsenergie verstaan.

• Hoe je de reactie-energie berekent.

• Wat is de activeringsenergie?

• Wat is de invloed van een katalysator op de activeringsenergie?

• Het effect van een katalysator weergeven in een energiediagram.

Figuur 18: opengewerkte

warmtewisselaar

4. Proceschemie

Groene Chemie 37

Bij proceschemie wordt het verloop van een chemisch proces in de

industrie bestudeerd. Dit is het vakgebied van de chemisch

technologen, zij worden procestechnologen genoemd. Een

procestechnoloog houdt zich vooral bezig met het ontwerp en het

onderhoud van industriële chemische processen op grote schaal.

Daarnaast besteden ze aandacht aan de ontwikkeling van nieuwe

producten en materialen. Veiligheid en milieu spelen een grote rol

in de chemische technologie. Men tracht daarmee chemische

rampen zoals in Bhopal te vermijden. Ook de schadelijke uitstoot

van chemische fabrieken is veel minder geworden.

Procestechnologen zoeken dus de veiligste en meest economische

oplossing voor een proces. Dat betekent dat de volledige

productieketen wordt geoptimaliseerd. Welke factoren spelen een

rol bij het productieproces en hoe kunnen deze zo geoptimaliseerd

worden dat een maximale opbrengst van een gewenst product

ontstaat?

4.1 Het proces

In de chemische industrie wil men in zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk

van een zo zuiver mogelijk product maken. Bovendien wordt er in de

chemische industrie op een grote schaal gewerkt.

Tijdens het productieproces spelen een aantal factoren een rol:

Zuivere beginstoffen

Beginstoffen moeten zo zuiver mogelijk zijn. Indien beginstoffen niet zuiver

aangeleverd worden moeten deze tijdens het proces gezuiverd worden.

Hiervoor zijn vaak scheidingsmethodes nodig. In de derde klas zijn de

scheidingsmethodes besproken, we vatten ze hieronder nog eens samen.

Vragen

1. Neem onderstaande tabel over en vul in.

Scheidingsmethode Berust op verschil in Wordt toegepast bij

Destilleren

Filtreren

Centrifugeren

Bezinken

Extraheren

Adsorptie

2. Ga naar het internet en zoek op welke ramp zich in Bhopal voltrok. Vat

de oorzaken van de ramp kort samen.

De giframp in Bhopal, die in

1984 plaatsvond in de Indiase

stad Bhopal, eiste duizenden

levens ten gevolge van het

vrijkomen van veertig ton

methylisocyanaat (MIC) uit een

bestrijdingsmiddelenfabriek van

Union Carbide. Deze gebeurte-

nis is met minstens 50.000

slachtoffers met ernstige

aandoeningen tot op heden de

ergste industriële ramp die ooit

is voorgekomen.

De MIC-uitstoot begon kort na

middernacht op 3 december

1984. De gifwolk kostte in korte

tijd meer dan 2000 personen

het leven en tastte de

gezondheid van tussen de

150 000 tot mogelijk wel

600 000 andere mensen aan,

waarvan later nog 6000 aan de

gevolgen van de blootstelling

zouden bezwijken

Het ongeluk werd veroorzaakt

doordat er water in de MIC

opslagtanks terecht was

gekomen. Bij de daaropvolgen-

de exotherme reactie liep de

druk zo hoog op, dat de

veiligheidskleppen open gingen.

Hierdoor kwamen grote

hoeveelheden giftig gas vrij.

Terwijl het gas vrijkwam waren

de gaswassers, die het gas

hadden moeten zuiveren,

buiten gebruik vanwege

reparaties.

Groene Chemie 38

Bijproducten

Naast het gewenste product kunnen nog andere producten ontstaan.

Wanneer deze bijproducten niet kunnen worden verwerkt tot een ander

bruikbaar product, beïnvloeden zij de atoomeconomie en de E-factor van het

proces.

Reactiesnelheid

Het productieproces bestaat vaak uit een aantal chemische reacties en

fysische processen. Wanneer de reactiesnelheden van de diverse

productiestappen teveel verschillen, kan dit de totale productiesnelheid

beïnvloeden. De reactiesnelheid van een chemische reactie is vaak te

beïnvloeden door gebruik te maken van een katalysator. Ook het verhogen

van de temperatuur, het vergroten van de concentratie van de stoffen in het

proces en een grotere verdelingsgraad zorgen voor een toename van de

reactiesnelheid.

Energiebalans

Wanneer er tijdens het proces veel energie vrijkomt dan moet deze worden

afgevoerd. Het is voor de economie van het proces gunstig, indien deze

vrijkomende energie ergens in het proces kan worden hergebruikt. Indien

juist sprake is van een endotherm proces dan moet er veel energie worden

toegevoerd. De wijze waarop de fabrikant dit doet kan de duurzaamheid van

het proces bevorderen.

Evenwichtsreactie

Het rendement van een evenwichtsreactie is lager dan dat van een

aflopende reactie.

De evenwichtsconstante is afhankelijk van de temperatuur. Dit verschilt per

reactie. Een fabrikant moet kiezen bij welke temperatuur hij moet

produceren om een maximaal rendement te behalen zonder dat er enorme

energiekosten tegenover staan.

Vraag

3. Ethanol kan gemaakt worden door een additiereactie van stoom aan

etheen. Dit is een exotherme reactie. De reactie vindt plaats bij 300 °C

en 60-70 atm. Als katalysator wordt fosforzuur, dat gehecht is aan vast

SiO2, gebruikt.

a. Geef de reactievergelijking van deze reactie, waarbij ethanol

ontstaat uit etheen en stoom.

b. Beredeneer welke van de bovenstaande factoren van invloed

kunnen zijn bij dit proces

4.2 Blokschema

Het productieproces bestaat vaak uit een aantal stappen. De procestech-

noloog in een chemische fabriek heeft als functie om de productiestappen,

die plaatsvinden in een chemische fabriek te controleren en eventueel aan te

Groene Chemie 39

passen. Om het proces in kaart te brengen maakt hij gebruik van

zogenaamde blokschema’s.

In een blokschema wordt in ieder blok een stap uit het proces weerge-

geven, bijv. een reactie, een scheiding of een andere bewerking. Men

verbindt de blokken door middel van pijlen die alle stoffen weergeven, die

een blok ingaan of uitkomen. We zeggen dat de pijlen de stofstromen

aangeven.

In het algemeen ziet een blokschema er als volgt uit:

Figuur 1: voorbeeld van een industrieel blokschema

In de industriële chemie maakt men gebruik van een aantal grafische

symbolen waarmee men de verschillende blokken aangeeft. Een overzicht

van deze symbolen kun je vinden in Binas tabel 38B.

Vragen

4. Per persoon gooien we jaarlijks ongeveer 30 kg aan kunststof (plastic)

verpakkingen weg. In totaal is dat in Nederland ongeveer 5·108 kg. Al

dit afval komt gewoonlijk op een stortplaats of wordt verbrand. De

gemiddelde dichtheid van het kunststof is 1,05 kg dm-3.

a. Bereken hoeveel ‘kuub’ (m3) kunststof wordt weggegooid.

De meest milieuvriendelijke manier om kunststof te verwerken is

recycling.

b. Wat is recyclen?

Een Nederlands bedrijf wil het kunststofafval omzetten in diesel als

brandstof voor auto’s. Dit proces zie je in vier stappen afgebeeld.

In betrekkelijk korte tijd is de

Plastic Heroes campagne met

succes over Nederland

uitgerold. Vanaf 1 januari 2010

moeten alle gemeenten

kunststof als aparte stroom

gescheiden houden.

Op statiegeldflessen na werd

twee jaar geleden in Nederland

nog nauwelijks kunststof

verpakkingsmateriaal

gescheiden ingezameld. Met

bijna 250 gemeenten die

meedoen aan de Plastic Heroes

campagne en nog eens 55

gemeenten die kunststof uit het

restafval afscheiden, wordt

momenteel van ruim 10 miljoen

Nederlanders hun

kunststofverpakkingsafval

gescheiden door Nedvang.

Het ingezamelde kunststof

wordt eerst getransporteerd

naar een nabij gelegen

overslagstation. Daarvan zijn er

70 in Nederland. Het plastic

verpakkingsafval wordt daar

samengeperst en vervolgens

naar een sorteerinstallatie in

Duitsland gebracht. Deze

installatie sorteert het kunststof

afval in zes plastic soorten. De

transporten naar Duitsland

zullen binnenkort stoppen.

Nedvang wil in 2011 beginnen

om op vier plekken in

Nederland de sortering te laten

plaatsvinden.

Groene Chemie 40

Figuur 2: omzetting van kunststofafval in brandstof

c. Kun je dit proces tot de groene chemie rekenen? Licht je antwoord

toe.

d. Geef het proces weer in een blokschema.

5. Bij de productie van margarine wordt als grondstof plantaardige olie

gebruikt. Deze wordt gewonnen uit zaden. Om zoveel mogelijk olie uit

de zaden te halen mengt men de fijn gemalen zaden met hexaan. Na

een eerste scheiding verkrijgt men een oplossing van olie in hexaan.

Tenslotte worden olie en hexaan van elkaar gescheiden. Het hexaan

wordt opnieuw in het proces gebruikt, de olie gaat naar de margarine

fabriek. Hieronder is het proces in een blokschema weergegeven.

Figuur 3: blokschema productie van margarine

In dit blokschema hoort bij de letters A tot en met E telkens één van de

hierna genoemde woorden: afval, destillatie, extractie, filtratie, hexaan.

Geef aan welk woord bij welke letter hoort. Noteer je antwoord als

volgt:

Bij A: ...

Bij B: ...

Bij C: ...

Bij D: ...

Bij E: ...

Margarine is geen zuivelpro-

duct, maar wordt gemaakt van

dierlijke en plantaardige vetten

zoals visolie en soja-olie.

Hier worden stoffen aan

toegevoegd als zout,

emulgatoren, conserverings-

middelen en kleurstoffen.

Groene Chemie 41

4.3 Batchproces en continu proces

Aan een blokschema is niet te zien hoe het proces precies verloopt. In de

proceschemie wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten processen

namelijk een batchproces en een continu proces. In onderstaand schema

worden de kenmerken van deze processen weergegeven.

Batchproces Continu proces

Een reactor wordt met beginstoffen

gevuld.

De reactor wordt op de juiste

temperatuur en druk gebracht.

De reactie vindt plaats.

Na afloop wordt de reactie

leeggehaald en schoongemaakt.

Dit proces is geschikt voor productie

op kleine schaal. Je kunt veel

verschillende producten maken.

Er is een continue aanvoer van

beginstoffen en continue afvoer van

reactieproducten.

De condities in de reactor blijven

daarom steeds constant.

Dit proces is goed te automatiseren

en geschikt voor grootschalige

productie.

Geen tijdverlies voor bijvullen en

schoonmaken.

Recirculeren is mogelijk.

Voorbeelden Voorbeelden

Productie van geneesmiddelen,

kleurstoffen, bier en wijn.

Productie van zwavelzuur,

salpeterzuur, ammoniak,

etheenoxide en ook het kraken van

nafta.

Vragen

6. De industriële bereiding van waterstofperoxide uit waterstof en zuurstof

vindt plaats in een aantal stappen. Allereerst reageert waterstof in een

reactor met de stof 2-ethylanthraquinon tot 2-ethylanthraquinol (stap

1).

2-ethylanthraquinol 2-ethylanthraquinon

Groene Chemie 42

Vervolgens reageert in een andere reactor de stof 2-ethylanthraquinol

met zuurstof (stap 2).

De reactie van stap 1 geven we vereenvoudigd weer als H2 + X → H2X

De reactie van stap 2 geven we vereenvoudigd weer als

H2X + O2 → H2O2 + X

Tenslotte wordt in een scheidingsruimte aan het ontstane mengsel

water toegevoegd, H2O2 lost daarbij in water op, de stof 2-

ethylanthraquinon (X) niet. De oplossing van H2O2 wordt afgetapt, 2-

ethylanthraquinon (X) wordt weer teruggevoerd naar de eerste reactor,

om daar opnieuw met H2 te reageren.

Dit continu proces kan als volgt in een blokschema worden

weergegeven:

Figuur 4: blokschema van de bereiding van waterstofperoxide

Bij dit proces spelen dus de volgende stoffen een rol: H2, H2O, H2O2, O2,

X, H2X.

Geef aan welke stof of stoffen bij de nummers (1), (2), (3), (4), (5), (6)

Tegenwoordig wordt er meer

dan 500.000 ton waterstof-

peroxide per jaar geprodu-

ceerd.

Waterstofperoxide wordt onder

andere gebruikt als ontsmet-

tingsmiddel, bijvoorbeeld bij

ontstekingen, ontsmetting van

drinkwater, als bleekmiddel

bijvoorbeeld bij het bleken van

haar (blonderen).

Dit ontsmettende en blekende

vermogen wordt veroorzaakt

door de oxiderende werking

van waterstofperoxide. Het

peroxide is erg reactief:

2 H2O2 → 2 H2O + O2

Vermengd met andere

chemicaliën werd het gebruikt

als een van de zuurstofle-

verende middelen bij de

voorstuwing van het Duitse

Messrschmitt Komet raket-

vliegtuig uit de Tweede

Wereldoorlog. De ramp met de

Russische kernonderzeeboot

Koersk is waarschijnlijk

veroorzaakt door het lekken

van een waterstofperoxidetank

in een torpedo.

en (7) geplaatst moeten worden. Noteer je antwoord als volgt:

Bij (1): ....

Bij (2): ....

Bij (3): ....

Bij (4): ....

Bij (5): ....

Bij (6): ....

Bij (7): ....

4.4 Minifabriekjes

Bij de chemische industrie denk je aan grote fabrieken met gigantische

reactoren. Recente technologische ontwikkelingen hebben geleid tot de

Groene Chemie 43

ontwikkeling van de zogenaamde microreactoren. Men verwacht dat

microreactoren dé reactoren van de toekomst zullen zijn.

De term “micro”slaat niet alleen op de buitenkant van de reactor, maar ook

op de binnenkant. In de binnenkant bevinden zich duizenden zeer kleine

kanaaltjes, waardoor de stoffen stromen en reageren. Op deze manier is het

proces veel beter beheersbaar dan in één groot vat. Het contact tussen de

stoffen is beter en de warmte-overdracht vindt ook beter plaats. Door de

kleinere afmetingen is de veiligheid groter dan bij een conventionele reactor.

Aan de TU Eindhoven wordt er veel onderzoek gedaan naar het verloop van

processen met behulp van microreactoren.

De capaciteit is door de kleine kanaaltjes niet erg groot, maar de capaciteit

kan opgevoerd worden door een aantal microreactoren parallel te plaatsen.

Figuur 7: doorsnede van een microreator

Vragen

7.

a. Wanneer een reactie traag is, is het dan beter om een aantal

microreactoren in serie of parallel te zetten? Motiveer je antwoord.

Microreactoren bevatten nauwe kanaaltjes. Daardoor komt een klein

volume van de stoffen die moeten reageren in contact met een relatief

groot wandoppervlak.

b. Leg uit wat het voordeel daarvan is, gelet op de productiesnelheid.

c. Leg uit wat het voordeel daarvan is, gelet op de aanvoer of afvoer

van energie.

Figuur 5: voorbeeld van een

microreactor

Figuur 6: microreactor ter

grootte van een euro

Figuur 8: glasmicroreactor. De

kanaaltjes in de chip zijn 150

μm breed en 150 μm diep.

Groene Chemie 44

Artikel 1

Schaalverkleining in de scheikundige technologie levert microreactoren metreactiekanalen met een diameter tussen de 10 en 500 micron. Zo komt een kleinvolume van de reagerende stof met een relatief groot wandoppervlak in contact.Dat heeft voordelen voor de reactiesnelheid en de warmte afvoer.Een toepassing van een dergelijk microreactor is het omzetten van methanol inwaterstof, dat vervolgens in een elektrochemische cel elektrische energie opwekt.Microreactoren en brandstofcel kunnen geïntegreerd worden tot een accu voor bijvoorbeeld laptops. Er is een methanolwaterstofomzetter ontwikkeld die bestaatuit drie microreactoren. In de eerste vindt de verdamping van de vloeibarebrandstof, een mengsel van methanol en water, plaats. In de tweede reactorworden methanol en water onder invloed van een katalysator omgezet inwaterstof en koolstofdioxide en een kleine hoeveelheid koolstofmono-oxide, diede brandstof “vergiftigt”. In de laatste microreactor reageert die koolstofmono-oxide onder invloed van een katalysator verder.

Bron: Technisch weekblad, 17 juni 2005; Chemie Aktueel 51

Vraag

8. Lees artikel 1 en beantwoord de vragen.

a. Geef het hele proces voor de productie van waterstofgas uitgaande

van methanol en water weer in een blokschema.

b. Noteer de reactievergelijkingen van de reacties die optreden in de

tweede en derde microreactor.

c. Noem minimaal drie voordelen voor het gebruiken van

microreactoren in plaats van conventionele reactoren.

4.5 Massabalans

Naast de energiebalans van een chemisch proces die gebaseerd is op de wet

van behoud van energie bestaat er ook een massabalans.

De massabalans van een productieproces is gebaseerd op de wet van

massabehoud. De massa van alle stoffen samen die de reactor ingaan is

gelijk aan de massa van alle stoffen samen die uit de reactor komen.

Voor ieder element (atoomsoort) apart geldt natuurlijk ook de wet van

massabehoud.

Bij het ontwerpen en doorrekenen van een chemische fabriek gebruikt een

procestechnoloog deze wet. Men noemt dit de massabalans van een proces.

Het beheersen van stofstromen en het verloop van de reactie is van groot

belang. Aan de hand van de methanol synthese gaan we dit nader bekijken.

Voorbeeld: De productie van methanol(l) uit synthesegas.

Methanol kan men produceren uit synthesegas. Synthesegas is een mengsel

van koolstofmono-oxide en waterstof in de molverhouding 1:2. Het is een

continu proces.

Methanol ontstaat door de volgende reactie:

Groene Chemie 45

Het gevormde gasmengsel gaat na de reactor naar de condensor waar

methanol(g) condenseert en daarmee afgescheiden wordt. Het niet

omgezette CO(g) en H2(g) wordt via recirculatie weer teruggevoerd naar de

reactor.

Gegeven:

• Per dag wordt er 4,5∙107 mol synthesegas aangevoerd.

• In de reactor wordt per dag 15% omgezet. Dat wil zeggen dat slechts

15% van de aangevoerde koolstofmono-oxide en waterstof tot methanol

reageert.

Bereken:

a. Hoe veel mol koolstofmono-oxide en waterstof per dag worden

gerecirculeerd.

b. Hoeveel mol koolstofmono-oxide en waterstof per dag moeten worden

aangevoerd.

c. Hoeveel m3 methanol(l) bij 298 K en p = p0 per dag wordt

geproduceerd.

Stappenplan massabalans

Stap 1: Teken een blokschema van dit productieproces en nummer de

stofstromen.

Figuur 9: blokschema methanolproductie

Stap 2: Maak een tabel van de stofstromen en noteer de hoeveelheid stof

in mol.

Omdat in de reactor 4,5∙107 mol synthesegas per dag wordt binnengeleid,

moet stofstroom 2 totaal 4,5∙107 mol bevatten. De molverhouding CO(g) :

H2(g) = 1 : 2, dus per dag wordt 1,5∙107 mol CO en 3,0∙107 mol H2 in

reactor 2 geleid.

2 3

CO g + 2 H g CH OH gMethanol

Methanol is een van de meest

gebruikte grondstoffen in de

chemische industrie. Daarnaast

kan het ook gebruikt worden als

energiebron.

In het kader van de toenemende

schaarste aan fossiele

brandstoffen is methanol een van

de stoffen die zou kunnen

worden gebruikt om energie

chemisch op te slaan en te

transporteren. Boven waterstof

heeft methanol het voordeel dat

het veel gemakkelijker en veiliger

op te slaan en te transporteren

is. Het zou zowel in

verbrandingsmotoren als direct in

elektrische brandstofcellen

kunnen worden gebruikt. Toshiba

heeft in 2005 een brandstofcel

ontwikkeld die klein genoeg is

om bijvoorbeeld een mobiele

telefoon op te laten werken, en

die eenvoudig met methanol kan

worden bijgevuld. Methanol kan

ook gebruikt worden om

waterstof voor

waterstofbrandstofcellen te

produceren (b.v. in auto's); de zo

geproduceerde waterstof zou

goedkoper zijn dan wanneer

pure waterstof meegenomen

wordt in speciale tanks, en het

kan langer opgeslagen worden

zonder verliezen. Methanol wordt

gebruikt bij de productie van

biodiesel.

Groene Chemie 46

1 (mol) 2 (mol) 3 (mol) 4 (mol) 5 (mol)

CO(g) 1,5∙107

H2(g) 3,0∙107

CH3OH(l) 0

Stap 3: Maak de tabel af m.b.v. de reactievergelijking en de gegeven

omzettingsgraad.

1 (mol) 2 (mol) 3 (mol) 4 (mol) 5 (mol)

CO(g) 2,25∙106 1,5∙107 1,3∙107 1,3∙107

H2(g) 4,50∙106 3,0∙107 2,6∙107 2,6∙107

CH3OH(l) 0 0 2,25∙106 2,25∙106 0

De omzetting van de beginstoffen is 15%. Dit betekent dat er per dag 0,15 x

1,5∙107 = 2,25∙106 mol CO(g) en 0,15 x 3,0∙107 = 4,50∙106 mol H2(g)

reageren tot methanol en er ontstaat dus 2,25∙106 mol CH3OH.

Daaruit volgt dat er nog 1,5∙107 - 2,25∙106 = 1,3∙107 mol CO(g) en 3,0∙107 -

4,50∙106 = 2,6∙107 mol H2(g) over blijven. Van de reactor naar de condensor

gaan dus de geproduceerde CH3OH en de overgebleven CO en H2, die vul je

in bij stofstroom 3.

De overgebleven CO en H2 wordt gerecirculeerd, bij stofstroom 5 vul je dan

1,3∙107 mol CO(g) en 2,6∙107 mol H2(g) in.

Stofstroom 4 is de methanol die in de condensor is gecondenseerd namelijk

2,25∙106 mol CH3OH(g). Dit vul je in bij stofstroom 4.

Men moet er voor zorgen dat er steeds 1,5∙107 mol CO(g) en 3,0∙107 mol

H2(g) de reactor ingaan.

Volgens de massabalans moet dan dagelijks de hoeveelheid CO en H2 die

gereageerd heeft in de reactor nieuw worden aangevoerd, dus stofstroom 1

moet 2,25∙106 mol CO(g) en 4,50∙106 mol H2(g) bevatten. Dit vul je dan in

bij stofstroom 1. Op die manier kom je weer op de juiste begin hoeveelhe-

den.

Stap 4: Geef antwoord op de gestelde vragen.

a. Per dag worden er 1,3∙107 mol CO(g) en 2,6∙107 mol H2(g)

gerecirculeerd.

b. Dagelijks moet er 2,25∙106 mol CO(g) en 4,50∙106 mol H2(g) worden

aangevoerd.

c. Er ontstaat 2,25∙106 mol CH3OH(g). Vm = 2,45∙10-2 m3 mol-1.

d. Dus per dag ontstaat er 2,25∙106 x 2,45∙10-2 = 5,5∙104 m3 methanol.

Vragen

9. De bereiding van ammoniak, NH3(g), vindt bij DSM in Geleen in een

continu proces plaats. Hier staan een aantal reactoren parallel naast

Groene Chemie 47

elkaar. Het gasmengsel waarmee de reactoren worden gevoed bevat

stikstof en waterstof in de volumeverhouding 1,0 : 3,0. Bij het verlaten

van de reactor is 20% van zowel het ingebrachte stikstof als waterstof

omgezet. De afmetingen van de reactor zijn zodanig, dat per minuut

niet meer dan 80 kmol stikstof en 240 kmol waterstof ingeleid kan

worden.

De productie van ammoniak bedraagt 1,8∙106 kg per etmaal (24 uur).

a. Bereken hoeveel reactoren minstens nodig zijn om deze productie

te halen.

Het ontstane ammoniak wordt door afkoelen uit het mengsel gehaald.

b. Leg uit waarom door afkoelen ammoniak vloeibaar wordt en

stikstof en waterstof niet.

Nadat het ammoniak uit de gasstroom is verwijderd, wordt het

resterende gasmengsel gerecirculeerd. Hierbij doet zich wel een

moeilijkheid voor. Bij de bereiding van het gasmengsel van waterstof en

stikstof wordt lucht gebruikt. Lucht bevat naast stikstof ook zuurstof en

een klein beetje argon. Dit argon stoort weliswaar de reactie niet, maar

als het nergens wordt afgescheiden, zou alle argon bij het

productieproces steeds weer in de reactor worden teruggevoerd. Omdat

er ook steeds nieuwe aanvoer van stikstof en waterstof is, zou de

argonconcentratie steeds verder stijgen. Om dit te voorkomen wordt

een klein deel van het recirculatiemengsel gespuid, dit wil zeggen aan

het productieproces onttrokken. Dit is in het blokschema aangegeven bij

stofstroom 6.

Figuur 11: blokschema ammoniakproductie

c. Geef de reactievergelijking voor de productie van ammoniak.

d. Maak een tabel van de stofstromen en noteer de hoeveelheid van

de stoffen in kmol.

In het gasmengsel dat bij 1 wordt ingeleid is de verhouding van het

aantal kmol

N2 : H2 : Ar = 80 : 240 : 1,0.

De gasstromen die langs 1 en 7 komen, zijn zodanig op elkaar

afgestemd dat bij 2 een gasmengsel passeert met een constante

samenstelling. Per minuut passeert bij 2: 80 kmol N2, 240 kmol H2 en

4,0 kmol Ar. Om een continu proces te krijgen waarin het percentage

Figuur 10: ammoniakfabriek

van DSM in Geleen

Groene Chemie 48

argon in de reactor niet meer stijgt, wordt van het gasmengsel dat

langs 5 de scheidingsruimte verlaat, 1/16 deel langs 6 afgevoerd.

e. Bereken hoeveel kmol stikstof en hoeveel kmol waterstof per

minuut langs 1 ingeleid moeten worden om een continu proces te

krijgen.

f. Laat met een berekening zien dat aldus een continu proces wordt

verkregen waarin het percentage argon in de reactor niet zal

stijgen.

g. Bereken hoeveel kg ammoniak er per etmaal wordt geproduceerd.

4.6 Oefenopgaven

Opgave 1

Shampoos bevatten zogenoemde synthetische zepen. Een voorbeeld van

een (synthetische) zeep die in shampoos voorkomt, is natriumlaurylsulfaat

(C12H25OSO3ˉ Na+).

Laurylwaterstofsulfaat wordt bereid uitgaande van laurylalcohol (C12H25OH).

Alcoholen met 10 of meer C atomen per molecuul, zoals laurylalcohol,

worden vetalcoholen genoemd. Vetalcoholen kan men bereiden uitgaande

van bijvoorbeeld kokosolie. Kokosolie bestaat uit glyceryltri-esters van

carbonzuren die ongeveer 12 C-atomen per molecuul bevatten.

Een voorbeeld van zo'n glyceryltri-ester is:

De industriële bereiding van vetalcoholen is een continu proces dat als volgt

in een (nog onvolledig) blokschema kan worden weergegeven:

Groene Chemie 49

In reactor 1 reageren de glyceryltriesters met methanol dat in overmaat

wordt toegevoerd:

glyceryltriesters + methanol → methylesters + glycerol

In reactor 2 reageren de gevormde methylesters met waterstof die in

overmaat wordt toegevoerd. Een voorbeeld van een reactie die daarbij

optreedt, is:

In reactor 2 ontstaan ook kleine hoeveelheden van zogenoemde wasesters.

Een voorbeeld van een dergelijke wasester is:

De ontstane wasesters worden na afscheiding teruggeleid naar reactor 2

waar ze worden omgezet in vetalcoholen. Het hele, continue proces kan als

volgt schematisch worden weergegeven:

Mede met behulp van dit schema is af te leiden dat het eerder gegeven

blokschema niet compleet is: niet alle lijnen die de stofstromen weergeven,

staan erin.

Maak het blokschema compleet door het plaatsen van lijnen. Zet bij de

nieuwe lijnen ook stofnamen.

Opgave 2

Een totaal andere manier om ethanol te produceren is om planten zoals

suikerriet, suikerbiet, en aardappel als grondstof te gebruiken..

Wanneer de plant maar voldoende suikers bevat is het mogelijk om ethanol

te synthetiseren.

De volgende stappen vinden plaats bij deze synthese:

• complexe suikers worden afgebroken tot eenvoudige suikers, zoals

glucose en fructose.

• bij ca. 35 oC wordt gist toegevoegd en na enkele dagen is er een

maximum haalbare hoeveelheid (max. 15 %) ethanol gevormd. Bij de

gisting worden de suikers omgezet in koolstofdioxide en ethanol.

• Het ethanol moet worden gewonnen uit het reactiemengsel.

a. Teken met behulp van bovenstaande gegevens het blokschema voor dit

proces.

Groene Chemie 50

In de volgende tabel staan een aantal belangrijke gegevens van beide

processen genoemd.

Gisting Additiereactie

Soort proces Batchproces Continu proces

Reactiesnelheid Langzaam Snel

Kwaliteit van het

product

Zeer onzuiver ethanol Vrij zuiver ethanol

Reactie

omstandigheden

Lage temperatuur;

standaarddruk

Hoge temperatuur;

hoge druk; katalysator

Grondstoffen Hernieuwbare grond-

stoffen op basis van

planten

Niet-hernieuwbare

grondstoffen, die

afkomstig zijn uit

aardolie.

b. Beredeneer met behulp van chemische argumenten op grond van de

gegevens in maximaal 100 woorden welk proces jouw voorkeur heeft.

c. Leg uit of je tot dezelfde conclusie komt wanneer je let op de twaalf

principes van de Groene Chemie.

Opgave 3

Ethyn(g) wordt in een reactor, bij hoge temperatuur, omgezet tot ethanal

volgens onderstaande reactievergelijking:

2 3

HC CH + H O CH CHO

Gegevens:

• Per dag is de verse voeding van de reactor 1500 kmol.

• De verse voeding bestaat uit 98% ethyn (C2H2) en 2,0% inert gas(IG).

• In de reactor is de omzettingsgraad 50%.

• De hoeveelheid water kan in de berekening buiten beschouwing worden

gelaten.

• De rest van het ethyn(g) wordt na uitwassen en scheiden van het

gevormde ethanal(l), via recirculatie teruggevoerd naar de reactor.

Dit teruggevoerde gasmengsel mag maximaal 25% inert gas(IG) bevatten.

Om te voorkomen dat het percentage IG nog verder zal stijgen, wordt een

fractie(f) van het recirculatiegasmengsel gespuid.

a. Teken een blokschema van dit productieproces en nummer de

stofstromen.

b. Maak een tabel van de stofstromen en noteer de stoffen in kmol.

Bereken hoeveel kmol gas (C2H2 en IG) er per dag uit de

recirculatiestroom gespuid moet worden.

c. Bereken hoeveel ton ethanal er per dag wordt geproduceerd.

Ethanal wordt vooral gebruikt

als een intermediaire stof bij de

productie van andere

chemicaliën. Meer dan 50% van

de productie gaat naar de

synthese van azijnzuur.

Ethanal wordt gebruikt bij de

productie van parfums,

polyesterharsen, en verfstoffen.

Het wordt ook gebruikt als

oplosmiddel in de rubber- en

papierindustrie en in de

leerlooierij; als bewaarmiddel

voor fruit en vis; als

smaakmiddel en in bepaalde

brandstofmengsels.

Groene Chemie 51

Opgave 4

Lees eerst het artikel ZEPPen VOOR HET MILIEU

Artikel 2

Bron: Technisch Weekblad, 23 september 2005 (vragen: Chemie Actueel, nr 51)

ZEPP is een van de mogelijke manieren om zonder schadelijke emissies

elektriciteit op te wekken.

a. Waar staat de afkorting ZEPP voor?

b. Welke brandstoffen kunnen in een ZEPP-centrale toegepast worden?

c. Aan welke eisen moet de brandstof minimaal voldoen?

Men gebruikt bij de verbranding zuivere zuurstof.

d. Hoe kan men uit lucht zuivere zuurstof halen?

In de geplande centrale wordt

stroom geproduceerd met een

gesloten CO2 - en NOx -

kringloop. De vrijkomende

koolstofdioxide wordt in een

bestaand gasveld terugge-

pompt. Door de hogere druk

die hierdoor in het gasveld

ontstaat, is het mogelijk om

extra gas te winnen. Dat gas

wordt in de Zepp-centrale weer

gebruikt voor de opwekking van

elektriciteit. In zes jaar tijd kan

de centrale een CO2-reductie

van ongeveer 1 megaton

bewerkstelligen, volgens SEQ

Nederland.

Groene Chemie 52

Men injecteert water in de hete verbrandingsgassen.

e. Leg uit dat daardoor de temperatuur van de verbrandingsgassen daalt.

f. Leg uit dat de hete stoom die daarbij ontstaat een turbine in werking

kan zetten.

g. Hoe verloopt de vorming van elektriciteit verder?

De centrale produceert als afval alleen koolstofdioxide en water.

h. Geef de reactievergelijking van de verbranding van methaan in de ZEPP-

centrale.

i. Waarom zal men in een ZEPP-centrale zuivere zuurstof gebruiken en

geen lucht?

Jaarlijks produceert men 275 kiloton koolstofdioxide.

j. Bereken hoeveel kg methaan er dan verbrand is.

De tekening in het artikel kun je vertalen naar een blokschema.

k. Maak een compleet blokschema van de ZEPP. Vraag je docent een

vergroting van de tekening.

l. Op welke wijze draagt deze elektriciteitscentrale bij aan de principes van

de groene chemie?

m. Bedenk een aantal punten in het proces waar nog winst is te behalen.

Licht toe.

Wat je nu moet weten

• Hoe je productieprocessen kan weergeven in een blokschema.

• Wat de verschillen zijn tussen een batchproces en een continu

proces.

• Wat een microreactor is en hoe deze past binnen de Groene Chemie.

• Hoe je met behulp van een blokschema kunt rekenen aan de

massabalans van een chemisch proces.

5. Eindopdracht enproductieprocessen

Groene Chemie 54

Eindopdracht

Binnen een straal van 10 km van jullie leefomgeving wordt een

chemische fabriek gepland, die titaandioxide en adipinezuur gaat

produceren.

Voor deze fabriek is een vergunning aangevraagd bij de gemeente.

De gemeenteraad vraagt het chemisch adviesbureau “Green Chemisty”

om op grond van chemische argumenten advies uit te brengen over de

productieroutes. In het advies moet aangegeven worden voor welke

productieroute het bedrijf een vergunning kan krijgen.

De klas is het chemisch adviesbureau “Green Chemistry”. De docent is

projectleider van het adviesbureau. Er zijn verschillende teams van 4

personen.

Je moet met je team een advies uit brengen over de productieroutes van

titaandioxide en over de productieroutes van adipinezuur.

Er wordt door de gemeenteraad gevraagd om in je advies over de

productieroutes een voorkeur aan te geven voor één van de twee routes.

De aanvoer van grondstoffen en de afvoer van producten en afval zorgt ook

voor een toename van de verkeersdrukte en een toename van het

scheepvaartverkeer. De lokale partij wil graag berekend zien hoeveel

vrachtauto’s van 50 ton er dagelijks door de plaats zullen rijden en hoeveel

binnenvaartschepen van 600 ton er dagelijks worden gelost en geladen.

Verwerk in je advies ook de antwoorden op de contextvragen.

Contextvragen

• Welke aspecten zijn van belang bij beide productieprocessen en hoe

weeg je die tegen elkaar af?

• Welk advies geef je t.a.v. de keuze van de meest groene

productieroute.

Figuur 1: logo chemisch

adviesbureau

Elk team kiest in eerste instantie voor één van de producten titaandioxide of

adipinezuur. Vervolgens splitst elk team zich op in twee subgroepen.

De ene subgroep gaat de eindopdracht uitvoeren voor productieproces 1

van titaandioxide.

De andere subgroep voert de eindopdracht uit voor productieproces 2 van

titaandioxide.

Vervolgens brengt het totale team een advies uit met betrekking tot de

meest groene productieroute voor titaandioxide.

Een team dat adipinezuur gekozen heeft, gaat op dezelfde manier te werk

als hierboven beschreven staat voor titaandioxide.

Groene Chemie 55

5.1 Eindopdracht Titaandioxide productie

a. Maak van het door jullie gekozen proces een blokschema.

b. Geef de totale reactievergelijking van het proces.

c. Vul onderstaande tabel verder in. Vergelijk beide processen en

formuleer je advies.

Principe Route 1 Route 2 Toelichting

1. Preventie

• Is er sprake van vervuiling?

• Zijn bij de recycling extra processtappen nodig?

2. Atoomeconomie

• Bereken de atoomeconomie.

• Bereken de E-factor.

• Beredeneer de Q-factor.

• Bereken voor een jaarproductie van 250.000 ton hoeveel

ton Ilmeniet + H2SO4 /Ilmeniet + C + CL2 per dag moet

worden aangevoerd. Neem aan dat de fabriek 365 dagen

draait.

• Bereken hoeveel vrachtwagens/ binnenvaartschepen per

dag nodig zijn voor de aanvoer van grondstoffen en de

afvoer van titaandioxide en het afval.

3. Minder gevaarlijke chemische

productiemethode

• Zijn er gevaarlijke stoffen betrokken bij het proces?

4. Ontwikkelen van minder schadelijke chemische

stoffen

5. Veiliger oplosmiddelen

6. Energie efficiënt ontwerpen

• Vinden de processen bij hoge temperatuur plaats?

• Bereken de reactie-energie in kJ mol-1. In bijlage 1

achteraan de opdracht vind je informatie over de

vormingswarmten van de stoffen. Ga ervan uit dat bij beide

processen de kristalvorm rutiel ontstaat.

• Bereken de reactie-energie in kJ per ton product.

7. Gebruik hernieuwbare grondstoffen

8. Reacties in weinig stappen

• Tel aantal reactie- en zuiveringsstappen.

9. Katalyse

10. Ontwerpen met het oog op afbraak

11. Preventie milieuverontreiniging

• Denk aan uitstoot van stoffen

12. Minder risicovolle chemie

Groene Chemie 56

5.2 Titaandioxide productie

Titaan komt veel voor in de aardkorst als TiO2. Het wordt als

metaal in de luchtvaart, bij kernreactoren en bijv. als kunstheup

toegepast vanwege een aantal zeer goede eigenschappen. Titaan

heeft een niet zo grote dichtheid en is in relatie tot zijn massa een

sterk metaal. Bovendien corrodeert het metaal nauwelijks.

Voorkomen van titaan in de natuur

TiO2 wordt gewonnen uit titaanerts; 95% van het gedolven erts wordt

gebruikt om titaandioxide te maken, slechts 5% voor het metaal titanium.

Het titaandioxide kan ook worden gewonnen uit het mineraal ilmeniet

FeTiO3.

Het titaandioxide komt in verschillende kristalvormen voor, als rutiel (een

zeer fijn poeder), als anataas (bestaat uit nanokristallen) en als brookiet.

Zowel de anataas als de rutiel kristalvorm worden in pigmenten gebruikt,

maar anataas is de witste vorm.

Het TiO2 dat in de natuur wordt aangetroffen is altijd verontreinigd en

gekleurd door de aanwezigheid van metaalionen zoals Fe3+ en Cu2+. Om

zuiver TiO2 te produceren moet het dus een proces ondergaan.

Eigenschappen

TiO2 Eigenschappen

Systematische naam Titaan(IV)oxide

Triviale namen Titaandioxide, Titaniumdioxide, Titaanwit

Molaire massa 79,90 g mol-1

Kleur Wit

Dichtheid 4,23∙103 kg m-3

Smeltpunt 1855 ºC

Toxiciteit Niet giftig

Oplosbaarheid Zeer slecht

E-nummer E 171 (voedingskleurstof)

Toepassingen

Je kunt titaandioxide tegenkomen in de farmaceutische industrie, in

cosmetica- en sportartikelen, in autolakken, PVC-ramen, tijdschriften,

kleding, zonnecellen en zelfs tandpasta.

Figuur 2: zak TiO2 van het

bedrijf Tronox

Groene Chemie 57

De kristalvormen rutiel en anataas verschillen bijv. in dichtheid en schurend

vermogen. Deze eigenschappen kunnen van belang zijn voor de

verschillende toepassingen van het titaandioxide.

Rutiel is duurzamer dan anataas, een belangrijke eigenschap bij toepassing

in verven en plastics.

Anataas is minder schurend dan rutiel, een belangrijke eigenschap bij

toepassing in aardewerk, papier en vezels. Anataas wordt door

kunstschilders gebruikt sinds ongeveer 1920. Als men dit oxide aantreft in

vermeend oude documenten of schilderijen, gaat het ongetwijfeld over een

vervalsing.

Aan plastics en verf wordt TiO2 toegevoegd. Dit TiO2 absorbeert het uv-licht.

Uv-licht kan voor ontleding zorgen van de organische verbindingen in

plastics en verf. Door toevoeging van TiO2 worden deze materialen tegen

uv-invloeden beschermd.

Titaandioxide wordt ook toegepast als fotokatalysator. TiO2 kan het

geabsorbeerde uv-licht ook weer uitzenden (emissie) en is daardoor in staat

om reacties op gang te brengen, die zonder de aanwezigheid van TiO2 niet

zouden verlopen. Deze eigenschap wordt toegepast bij het verwijderen van

bijvoorbeeld stikstofoxiden uit de lucht met behulp van stoeptegels, bij

zelfreinigende ruiten en ook bij het verwijderen van hormonen uit

drinkwater.

Figuur 4: toepassing titaandioxide in zonnepanelen

Figuur 5: toepassing titaandioxide in tandpasta

Figuur 3 a, b en c:

toepassingen van titaandioxide

in verf, kunststoffen en

wegenverf.

Groene Chemie 58

Figuur 6: stoeptegels voorzien van titaandioxide

Figuur 7: overzicht toepassingen titaandioxide

Verbruik van titaandioxide

De vraag naar titaandioxide hangt duidelijk samen met de economische

groei. Het titaandioxide komt dan ook voornamelijk voor in artikelen die met

welvaart samenhangen. In onderstaande tabel zie je de huidige toepassing

op wereldschaal per jaar. Ongeveer 100 jaar geleden was de totale

wereldwijde productie van titaandioxide 4400 ton!

Verbruik van diverse industrieën ( ton per jaar)

Verven en coatings 1.881.000

Plastics 660.000

Papier 429.000

Andere 330.000

Totaal 3.300.000

Groene Chemie 59

Productiemethoden

Het titaandioxide dat in de natuur wordt gevonden is niet geschikt om

commercieel te gebruiken. Men gaat dan ook uit van het erts ilmeniet,

FeTiO3 voor de synthese van titaandioxide.

Titaandioxide wordt op twee manieren uit ilmeniet gesynthetiseerd: via het

sulfaatproces en via het chlorideproces.

PRODUCTIEPROCES I: Het sulfaatproces

Het sulfaatproces is een batchproces en is ouder dan het chlorideproces.

Ilmeniet bevat ongeveer 55 % TiO2 en 35 % ijzeroxide. Ilmeniet is over de

hele wereld te vinden en te ontginnen. Het totale rendement van het

sulfaatproces is 80 %. Dit betekent dat de praktische opbrengst slechts 80

% is van de theoretische opbrengst.

Hieronder staat het sulfaatproces in stappen weergegeven.

Let op: in onderstaande reactievergelijkingen staan zowel geconcentreerde

als verdunde zwavelzuuroplossing als H2SO4 weergegeven.

Stap 1 Reactie met geconcentreerd zwavelzuur

1a. Fijngemalen erts, ilmeniet, wordt met een overmaat geconcentreerd

zwavelzuur vrijwel volledig omgezet in TiOSO4 volgens:

De overmaat zwavelzuur is belangrijk, omdat deze overmaat ervoor zorgt

dat vrijwel alle ilmeniet wordt omgezet. Bovendien zorgt de overmaat

geconcentreerd zwavelzuur later in het proces voor de juiste kristalgrootte

van het titaandioxide.

Bovenstaande reactie is een exotherme reactie die op gang wordt gebracht

bij 100 °C door het gebruik van stoom.

1b. Niet gebruikte erts wordt afgefiltreerd.

1c. Bij het afkoelen tot 15 °C ontstaat er dan vervolgens een grote

hoeveelheid4 2

FeSO .7H O , die wordt afgefiltreerd.

Stap 2 Hydrolyse

2a. Het TiOSO4 wordt met stoom verhit tot ongeveer 110 °C. Hierbij

ontstaan een grote hoeveelheid geleiachtig, gekristalliseerd titaandioxide en

zwavelzuur volgens:

2b. De gel wordt gewassen met water om het overtollige zwavelzuur te

verwijderen.

Tegelijkertijd vindt een filtratie plaats om het overtollige water en

zwavelzuur te verwijderen. Het zwavelzuur/water mengsel wordt vervolgens

ingedampt, waarbij weer geconcentreerd zwavelzuur ontstaat dat wordt

teruggeleid in de reactor van stap 1a.

2c. Vervolgens worden er aan de gel kristalletjes toegevoegd, waardoor

zuiver titaandioxide kan kristalliseren.

3 2 2 4 4 4 2

FeTiO s 5 H O g 2 H SO l TiOSO s FeSO .7 H O s

4 2 2 2 2 4

TiOSO s n 1 H O g TiO .nH O s H SO l

Ilmeniet

De Hubble Space Telescope

heeft foto’s gemaakt van de

maan m.b.v. ultra violet licht.

UV is een goede golflengte om

TiO2 op de maan te detecteren.

Waarom zoveel belangstelling

voor TiO2? Hoge voorkomens

van TiO2 kunnen een

aanwijzing zijn voor het

mineraal ilmeniet (FeTiO3).

Ilmeniet is de kandidaat voor

de productie van zuurstof. Is

men in staat zelfstandig op de

Maan zuurstof te produceren

dan kan men enorm besparen

op dure transporten van

zuurstof naar de Maan.

Zuurstof om te ademen of als

oxidator voor raketbrandstof.

Ilmeniet wordt vermengd met

waterstof en verhit. Het ijzer

wordt gereduceerd en men

krijgt de restproducten; Fe

(ijzer), TiO2 en H2O (water).

Water kan gesplitst worden in

waterstof en zuurstof. Hoe een

zuurstoffabriek praktisch

uitgevoerd gaat worden weet

men nog niet, maar ilmeniet

heeft de beste kans als

grondstof.

Bron: NewScientist

Groene Chemie 60

Stap 3 Het drogen

Het titanium bevattende product wordt gedroogd in lange, draaiende ovens

bij een temperatuur tussen de 200 en 300 °C. Wanneer het water is

verwijderd, wordt de temperatuur langzaam verhoogd. Bij 480 °C beginnen

de kristalletjes te groeien. Wanneer het eindproduct anataas moet zijn, is de

eindtemperatuur maximaal 850 °C, voor rutiel 930 °C.

De reactievergelijking luidt:

Stap 4 Nabehandeling

Na afkoelen wordt het product gemalen en verder klaargemaakt voor de

bedoelde toepassing.

Bij het sulfaatproces kunnen zowel anataas als rutiel worden bereid. Voor

fijn aardwerk en mooi papier wordt anataas gevraagd.

Afvalstromen

• Afhankelijk van de uitgangsstof wordt er per ton titaandioxide ongeveer

8 ton verdund zwavelzuur geproduceerd. Dit kan weer geconcentreerd

worden om te hergebruiken of het kan gebruikt worden om gips te

maken.

• Er wordt per ton titaandioxide ongeveer 2,5 ton ijzer(II)sulfaat

geproduceerd.

PRODUCTIEPROCES II: Het chlorideproces

Het chlorideproces is een continu proces en is van recentere datum dan het

sulfaatproces. Het totale rendement van het chlorideproces is 85 %. Dit

betekent dat de praktische opbrengst slechts 85 % is van de theoretische

opbrengst.

Hieronder het chlorideproces in stappen.

Stap 1 Reactie van ilmeniet met cokes

Het ilmeniet wordt met cokes verhit tot boven de 1600 °C. Hierdoor treedt

een reactie op, waarbij titaandioxide, vloeibaar ijzer en koolstofdioxide

ontstaan volgens:

Het vloeibaar ijzer wordt afgetapt en het CO2 wordt afgevoerd.

Het TiO2 is niet voldoende zuiver om verwerkt te kunnen worden, omdat het

is verontreinigd met allerlei andere metaalionen. Hierdoor moeten nog een

aantal stappen worden doorlopen.

Stap 2

Het product wordt verhit in aanwezigheid van chloorgas en cokes.

De exotherme reactie die bij 950 °C optreedt is:

2 2 2 2

TiO .nH O s TiO s n H O g

3 2 2

2 FeTiO s C s 2 Fe l 2 TiO s CO g

Figuur 8: anataas

Figuur 9: rutiel

Groene Chemie 61

Het gasvormig mengsel bevat metaalchloriden, koolstofdioxide en andere

verontreinigingen.

Stap 3

Het mengsel wordt afgekoeld om de onzuiverheden met een lager kookpunt

af te scheiden en ook het CO2 wordt afgevoerd.

Stap 4

Het zuivere TiCl4 wordt met zuurstofgas verbrand rond de 1000 °C om

ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk TiCl4 verbrandt. Er wordt zuiver TiO2

gevormd en er ontstaat chloorgas dat gerecirculeerd kan worden voor

stap 2.

De reactievergelijking luidt:

Stap 5 Nabehandeling

Het TiO2 kan vermalen worden tot de juiste korrelgrootte. Eventueel,

afhankelijk van de toepassing, kan het een oppervlaktebehandeling

ondergaan.

Afvalstromen

• Bij de reiniging van het TiCl4 ontstaan per ton ongeveer 0,7 ton

bijproducten. De bijproducten zijn in het algemeen metaalchloriden.

Deze kunnen meestal niet gebruikt worden en worden of in oplossing

geloosd, geneutraliseerd of zelfs als afval begraven.

• Het chloor kan teruggewonnen worden en weer gebruikt worden.

Bijlage 1

Vormingswarmten (298 K, p0) ∙105 J mol-1

FeTiO3 - 12,38

TiCl4 - 8,60

FeSO4 - 9,28

FeSO4∙7H2O - 30,1

FeO - 2,67

TiO2 (anataas) - 9,38

TiO2 (rutiel) - 9,44

2 2 4 2

TiO s 2 Cl g C s TiCl g CO g

4 2 2 2

TiCl g O g TiO s 2 Cl g

Groene Chemie 62

5.3 Eindopdracht Adipinezuur productie

a. Maak van het door jullie gekozen proces een blokschema.

b. Geef de totale reactievergelijking van het proces.

c. Vul onderstaande tabel verder in. Vergelijk beide processen en

formuleer je advies.

Principe Route 1 Route 2 Toelichting

1. Preventie

• Is er sprake van vervuiling?

• Zijn bij de recycling extra processtappen nodig?

2. Atoomeconomie

• Bereken de atoomeconomie.

• Bereken de E-factor.

• Beredeneer de Q-factor.

• Bereken voor een jaarproductie van 170.000 ton hoeveel

ton cyclohexanol + HNO3 /cyclohexeen + H2O2 per dag moet

worden aangevoerd. Neem aan dat de fabriek 365 dagen

draait.

• Bereken hoeveel vrachtwagens/ binnenvaartschepen per

dag nodig zijn voor de aanvoer van grondstoffen en de

afvoer van titaandioxide en het afval.

3. Minder gevaarlijke chemische

productiemethode

• Zijn er gevaarlijke stoffen betrokken bij het proces?

4. Ontwikkelen van minder schadelijke chemische

stoffen

5. Veiliger oplosmiddelen

6. Energie efficiënt ontwerpen

• Vinden de processen bij hoge temperatuur plaats?

• Bereken de reactie-energie in kJ mol-1. In bijlage 1

achteraan de opdracht vind je informatie over de

vormingswarmten van de stoffen.

• Bereken de reactie-energie in kJ per ton product.

7. Gebruik hernieuwbare grondstoffen

8. Reacties in weinig stappen

• Tel aantal reactie- en zuiveringsstappen.

9. Katalyse

10. Ontwerpen met het oog op afbraak

11. Preventie milieuverontreiniging

• Denk aan uitstoot van stoffen

12. Minder risicovolle chemie

Groene Chemie 63

5.4 Adipinezuur productie

Er wordt jaarlijks wereldwijd ongeveer 2 miljard ton adipinezuur

geproduceerd. De systematische naam voor adipinezuur is

hexaandizuur. De stof komt voor als witte kristal-len die slecht

oplosbaar zijn in water.

Eigenschappen

Adipinezuur Eigenschappen

Molecuulformule C6H10O4

Structuurformule

C

O

OH

CH2

CH2

CH2

CH2

C

O

OH

Systematische naam Hexaandizuur

Triviale naam Adipinezuur

Molaire massa 146,1 g mol-1

Kleur Wit

Dichtheid 1,36∙103 kg m-3

Smeltpunt 152 ºC

Oplosbaarheid Slecht

E-nummer E 355 (zuurgraadregelaar)

Toepassingen

Adipinezuur is één van de uitgangsstoffen voor de bereiding van nylon. Dit is

de voornaamste toepassing van adipinezuur. Adipinezuur wordt ook als

weekmaker toegevoegd aan plastics om eigenschappen zoals buigzaamheid

en veerkracht te verbeteren.

Adipinezuur is een natuurlijk zuur in bieten- en suikerriet sap. Als E355

wordt het gebruikt als zuurgraadregelaar en voor het aroma. Het wordt ook

aan gelatine toegevoegd, omdat adipinezuur ervoor zorgt dat het geleren

(hard worden) van het gerecht sneller gaat en er tevens voor zorgt dat het

gerecht minder snel bederft. Het komt in zeer veel voedselproducten voor,

zoals ijs, puddingen, dranken en fast food.

Figuur 10: grootverpakking

adipinezuur

Figuur 11a

Figuur 11b

Groene Chemie 64

Figuur 12: overzicht toepassingen adipinezuur

Verbruik adipinezuur

Om een indruk te geven van het gebruik van deze witte kristallijne stof, de

jaarlijkse productie van adipinezuur omvat 2,5 miljard ton.

Productiemethoden

Oorspronkelijk werd adipinezuur bereid uit verschillende soorten vetten,

waarin adipinezuur als vetzuur voorkwam.

Tegenwoordig wordt adipinezuur op grote schaal industrieel vervaardigd via

de oxidatie van cyclohexanon/ cyclohexanol met salpeterzuur. Men doet veel

onderzoek naar een methode om adipinezuur via een andere weg te

bereiden met behulp van waterstofperoxide.

PRODUCTIEPROCES I: De productie van adipinezuur uit

cyclohexanol met behulp van salpeterzuur

Het cyclohexanol dat als beginstof wordt gebruikt om adipinezuur te

synthetiseren is meestal afkomstig van benzenol (fenol), dat wordt

gehydrogeneerd met H2 tot cyclohexanol. Fenol is afkomstig uit de aardolie

industrie.

Het rendement van productieproces I bedraagt 80 %.

Het productieproces wordt in stappen besproken.

Stap 1 De synthese van cyclohexanon

Cyclohexanol reageert met behulp van een overmaat salpeterzuur tot

cyclohexanon. Hierbij ontstaat ook salpeterigzuur.

H2OH2O

(reactie 1)

Figuur 11a, b en c:

toepassingen van adipinezuur

Groene Chemie 65

In molecuulformules: 6 12 3 6 10 2 2

C H O HNO C H O HNO H O

Stap 2 De synthese van 1,2-cyclohexaandion

De producten en de overmaat salpeterzuur worden samen in de volgende

reactor ingeleid.

In deze reactor wordt het cyclohexanon omgezet in cyclohexaan-1,2-dion.

H2O2 2 H2O2 2

(reactie 2)

In molecuulformules: 6 10 3 6 8 2 2 2

C H O 2 HNO C H O 2 HNO H O

Stap 3 De synthese van adipinezuur

De producten en de overmaat salpeterzuur worden samen in de volgende

reactor ingeleid. In deze reactor wordt het cyclohexaan-1,2-dion omgezet in

hexaandizuur (adipinezuur). Dit gebeurt bij een hoge temperatuur in een

buisreactor waarin vanadium als katalysator geadsorbeerd is aan de wand.

HNO3 HNO2

O

O

OO

OH

OH

+ ++ H2O

(reactie 3)

In molecuulformules: 6 8 2 3 2 6 10 4 2

C H O HNO H O C H O HNO

Stap 4 Het afscheiden van onzuiver adipinezuur.

De vloeistof met salpeterzuur, salpeterigzuur en het adipinezuur met

verontreinigingen wordt gefiltreerd, waarbij het onzuivere adipinezuur wordt

afgescheiden. Het filtraat met HNO2 en HNO3 wordt gevoerd naar een

reactor, waarin HNO2 wordt omgezet in HNO3.

Stap 5 Het terugwinnen van salpeterzuur uit salpeterigzuur

In een complex proces wordt HNO2 onder toevoer van zuurstof omgezet in

salpeterzuur (HNO3) en NO volgens:

2 2 3 2

9 HNO 3 O 7 HNO 2 NO H O

Zo ontstaat er een vernuftig systeem om het product salpeterigzuur (HNO2)

weer om te zetten in salpeterzuur (HNO3) en het salpeterzuur te recyclen.

Het NO-gas wordt afgevangen

Stap 6 Herkristallisatie van adipinezuur

In deze laatste stap wordt het onzuivere adipinezuur gezuiverd door een

herkristallisatie.

Groene Chemie 66

Opmerking

De investeringskosten van deze synthese van adipinezuur zijn hoog, omdat

door het corrosieve karakter van salpeterzuur er reactoren van roestvrij staal

of van titanium moeten worden gebruikt.

PRODUCTIEPROCES II: De productie van adipinezuur met behulp

van waterstofperoxide

Om het werken met salpeterzuur te vermijden, heeft men een route

ontwikkeld waarbij adipinezuur direct kan worden gevormd door reactie van

cyclohexeen met waterstofperoxide. Cyclohexeen is afkomstig uit de aardolie

industrie. Het rendement van het totale proces bedraagt 90 %.

Het productieproces wordt in stappen besproken.

Stap 1 Reactie

Een mengsel van cyclohexeen en 30 % waterstofperoxide wordt samen met

een katalysator gedurende 8 uur in lucht geroerd bij een temperatuur tussen

de 75 en 90 °C.

De katalysator bestaat uit natriumwolframaat,2 4

Na WO en

8 17 3 43

C H NCH HSO , een quaternair ammoniumzout. Deze

katalysator is speciaal geschikt om de twee slecht mengbare stoffen

waterstofperoxide en cyclohexeen toch in contact met elkaar te kunnen

brengen. De katalysator heeft namelijk een polaire binnenkant en een

apolaire buitenkant. Er ontstaat een emulsie.

De reactie die verloopt, is als volgt:

4 H2O2 + 4 H2O4 H2O2 + 4 H2O

In molecuulformules:

2 4

8 17 3 43

Na WO

6 10 2 2 6 10 4 2C H NCH HSOC H 4 H O C H O 4 H O

Bij deze omstandigheden wordt 93 % van het cyclohexeen en

waterstofperoxide omgezet.

Stap 2 Opwerking

2a. Afscheiding van onzuiver adipinezuur door filtratie. Het filtraat wordt

terug gevoerd naar de reactor

2b. Het onzuivere adipinezuur wordt gewassen met koud water.

2c. Het zuivere adipinezuur laat men vervolgens gedurende 12 uur drogen

aan de lucht bij een lage temperatuur.

Groene Chemie 67

Recent onderzoek

Op dit moment is men bezig met onderzoek naar de vervanging van het

dure 8 17 3 43

C H NCH HSO door eenvoudige organische zuren als

oxaalzuur of pentaandizuur.

Dit onderzoekt levert tot nu toe een goed resultaat wat betreft de opbrengst

van het hexaandizuur.

Ook is men bezig om de mogelijkheid tot recycling te onderzoeken en ook of

het mogelijk is om waterstofperoxide te vervangen door zuurstof.

Bijlage 2

Vormingswarmten (298 K, p0) ∙105 J mol-1

Cyclohexeen - 0,388

Cyclohexanol - 3,500

Cyclohexanon - 2,721

Cyclohexaan-1,2-dion - 4,480

Hexaandizuur - 10,08

H2O2(l) - 1,88

H2O2(l) - 2,86

HNO3(aq) -2,075

HNO2(aq) -1,193