De buizerd bewonerskrant 2002

Redactieleden : Th. In ’t Veld, E. Knoek, D. Wijers, A. Verweij Typewerk en Layout : Steven Verhoef Eindredactie : C.G.D. Alexander

2 Van de redactie

3 Van de Bewoners-commissie

4 De Vragenrubriek van Niek

5 Herinnering

6 + 7 Wandeling

7 Komen en Gaan

8 Valentijnsdag

9 Voor U gelezen. Politiebericht

10+11 Masterplan Lelystad

12 Men hoort de klok luiden ….

13 Aan alle Bewoners

14+15 Is dit ook Sport?

15 ’t Is gôê … ’t is gôê!

16 De Handwerkclub + Diabetisch actie

17+18 Kerstreis Monschau

19 Hoe leest men onderstaande zinnen?

20 Lief & Leed

21 Gedacht: DANK

22+23 +25

Kerstreis

26 Onze overburen

27 Gedacht: Zo op het Oog

28 Notulen Bewoners Commissie 2-01-2002

29+30 Notulen Bewoners Commissie 6-02-2002

01

Beste Buizerdbewoner/ster Voor U ligt de 1e uitgave van onze Buizerdkrant in 2002. Al is het jaar 2002 nog pril, er hebben reeds diverse incidentjes plaats gevonden. Zowel vrolijke als minder vrolijke. Er zijn verschillende vieringen geweest zowel in het geheel als in clubverband. Gezamenlijk Oud&Nieuw vieringen, gezamenlijk eten en de receptie, de viering van Valentijnsdag enz. Allen gezellig en prettig verlopen. Als redactie zeggen we: “Houden zo!”. Als redactie hebben we er vaker op gewezen: Wees flexibel, wees aardig voor en met elkaar. Onvrede, roddel, afgunst en jaloezie – tracht het te voorkomen. We hebben niet zoveel tijd meer over, dus maak die tijd zo prettig en aangenaam mogelijk. Als U een gerucht ter ore komt, sla er geen acht op. Doe er niet aan mee – ga er niet op in. Tracht wel de waarheid te vinden. Vraag op de man af! De lente staat voor de deur. Bloemen bloeien en de vogels fluiten. Wees vrolijk en opge-ruimd. Begin de dag met een lach. Onze slogan moet zijn:

Voor en met elkander, niet tegen elkander.

02

Enkele maanden geleden is er onder de Buizerdbewoners een enquête gehou-den. Hierin werd U ook de vraag gesteld of U mee zou willen werken aan het maken hiervan. Er hebben toen enkele bewoners positief gereageerd, maar omdat de enquête anoniem was, weten we niet wie dat waren. Als U echt mee wil werken, wilt U dan kontakt opnemen met: Verweij op 12-02 of via telefoon 250116. Bij voorbaat dank.

Kopij voor de volgende Buizerdkrant inleveren voor 24 april 2002.

03

Vanuit de keuken in de Buizerd is het prettig werken. Meestal dankbaar. Soms niet want we zijn niet allemaal engeltjes. De brigade kan nog enkele vrijwilligers ge-bruiken. Zowel mannelijke als vrouwelijke. De dames zijn dankbaar voor een helpende mannenhand. Denk er eens over na? Als U nog enkele uurtjes over heeft en het lijkt U wat?

De tijden zijn in onderling overleg te regelen. Heeft U interesse? Neem dan kontakt op voor een oriënterend gesprek met mevrouw J.A. Bulder – tel. 250 791 Beste bewoners, de Keukenbrigade rekent ook namens het Bestuur op U.

NAGEKOMEN BERICHT Bovenstaand geadresseerd verzoek is ook van toepassing op personen die in overleg met het bestuur individueel iets organiseren ten behoeve van alle Buizerdbewoners.

Aan de leiders/sters van de volgende clubs: Biljarten, kaarten, koers-ballen, bridge, sjoelen en gymnastiek. Lelystad, 7 februari 2002

Beste clubleider/ster Ongetwijfeld heeft u vernomen dat de heer Lischer zijn werkzaamheden voor de Buizerd heeft beëindigd. Dit leidt tot de volgende consequenties met betrekking tot uw club c.q. het gebruik van de recreatiezaal en keu-ken. De bewonerscommissie vraagt u de volgende punten in acht te nemen: Na het gebruik van de zaal deze weer in de oude staat terug te brengen. Lichten uit, deuren goed af te sluiten. verwarming lager

zetten, dit laatste alleen wanneer u weet dat er die dag geen gebruik meer wordt gemaakt van de zaal. Wanneer u gebruik heeft gemaakt van de keuken (altijd met één van de keukenvrijwilli-gers), behoort U de keuken netjes achter te laten. Dus geen afwas in de afwasmachine of op het droogrek laten staan. Dit omdat, bij lang staan, vuil aankoekt. Vraagt u indien onbekend met de afwasmachine raad bij ie-mand van de keukenbrigade, houdt rekening met de tijd nodig om warm water te krijgen voor de afwas. Zorg ook voor een schone vloer. de keukendames zijn geen werksters in onze dienst! Mop voor de vloer aanwezig in het magazijn. Wij hopen dat u begrip heeft voor het boven-staande. Namens de bewonerscommissie.

Het secretariaat.

Beste lezers, dit keer niet zo direkt een probleem dat mij is voorgelegd, dan wel een verzoek om mijn licht eens te laten schijnen over een onderwerp dat regelma-tig opduikt en ook regelmatig weer wordt doodgezwegen. Aldus mevr. T. van flat 11. Het gaat over de derde wereld, kinderen sterven dagelijks van de honger en wij le-ven in een weggooi- en consumptie-maatschappij en doen er niets aan. “Ik voel mij vaak een roepende in de woestijn”, zegt ze. Waarom zijn de mensen zo onver-schillig? Waarom hebben we zo weinig voor elkaar over, terwijl we wel massaal zitten mee te janken met Maxima? Beste mevr. T. door uw brief ben ik mij in het onderwerp gaan verdiepen. Ik ben naar de wereldwinkel De Stal gegaan en heb mij laten voorlichten. Helaas moet ik u gelijk geven, de mensen worden steeds onverschilliger, maar er is een reden voor, naar mijn mening. De dagelijkse portie na-righeid die via de T.V. de huiskamer bin-nenkomt is niet gering, wanneer je daarbij optelt je eigen sores, zeker bij ouderen, is het niet helemaal te veroordelen. Het kopen van derde wereldproductie - on-der het motto, zoals uw zelf schreef - geef iemand die honger heeft geen vis maar een hengel, is een prima manier om de mensen op waardige manier te helpen. Het werkt en het helpt hen wat zelfbewuster met hun situatie om te gaan. Helaas komt er alleen negatieve berichtgeving in de me-dia, wanneer er gesjoemeld blijkt met de inkomsten of iets dergelijks. Goede berichten die er veel meer zijn – projecten - die pri-ma lopen zijn geen nieuws! Denk aan het man bijt hond

effect! Dit heeft tot gevolg dat veel men-sen denken dat alles aan de zovaak ge-noemde strijkstok blijft hangen! Wat onzin is, het aantal goedlopende doelen is ontel-baar groter dan die éne foute, alleen die komt in het nieuws. Natuurlijk vind ook ik dit zeer spijtig, maar alleen via dit stukje en misschien via het landelijke blad waar ik voor werk kan er weer eens aandacht wor-den gevraagd voor dit onderwerp. In de wereldwinkel zijn buiten de leuke geschen-ken ook andere lekkernijen. Bijvoorbeeld de chocolade is met te versmaden. De moeite waard af en toe eens te gaan kijken in De Stal. Koffie en thee zijn er bij elke su-permarkt, al koopt u maar één pak in de maand, want het is uiteraard duurder. Kunt u het zich permitteren en wilt u uzelf recht in de spiegel aankijken denk dan eens aan uw medemens die toevallig in een ander werelddeel op de wereld is gekomen. Ik heb mij laten overtuigen door de stelling van mevr. T. Nu de lezers nog!

04

Ik trouwde in 1935 in Rotterdam met Pieter. Een leuke vent met een goede baan als kantoorbediende. Ikzelf kwam uit de handel en dat klikte wel. Als huisman was Pieter niets. Een kop-je thee zetten ging nog, maar vergat dan wel dat het water moest koken, enz.! Maar, de mantel der liefde dekte alles. Tot er een voorval gebeurde. We hadden een mooi alleenstaand huis voor fl. 4,25 per week in Enschede. Maar er mankeerde wel eens wat, en ook nog wel eens 2 dingen tegelijker-tijd. Het licht in de achterkeuken ging uit als het toilet doorgetrokken was. En ten 2e Als je van het toilet gebruikt maakte en doortrok dan gutste het koude water tegen je achterste en je kleding (je werd er drijfnat van). En dat wel met grote stromen koud water (en dat in november 1935). Mijn man vond dat ik dat karweitje maar op moest knappen. Aan de overkant van de straat was een kruidenier (met telefoon!) en daar moest ik maar een afspraak maken met de elektricien en de loodgieter. Pieter de P. sprak de boze woorden: “Ik was de huisvrouw – dus het was mijn werk!”. Nou zei ik: Rustig maar hoor! En ging naar de telefoon. Ik trof het slecht, de vrouw die aannam sprak alleen maar twens en geen Hollands en ik andersom. “’k begrip oe nich, mien man kummt eran”, zij ze. Maar van de zenuwen had ik die 2 te-lefoonnummers door elkaar gehaald en de volgende morgen om 7 uur (ja, ja, toen werd er gewerkt!!) kwam de 1e man. Pieter zei: Je duster aan en jij bent gekleed, dus jouw pakkie aan”. Ik onomwonden aan dat dit de toiletman was en lag de zaak uit. Ja, ja … zei de man (meer niks). Ik weer van voren af aan. De man zei: “Ik verstoa al-lein twents”. Nou ik alleen Hollands en man je ben toch op school geweest? Doar sproa-ken wie oak Twents! De man boos, wij de slappe lach! De huiseigenaar gebeld en alles kwam in orde! Nooit vergeten. Ik verstond naderhand ook dialect. Nel Horst (11-61).

Heeft U ook een (jeugd)-herinnering om in de krant te zetten, laat het ons horen - de redactie.

05

Ja hoor, ik ben weer op stap geweest en heb weer heel wat gezien en gehoord wat er allemaal zo gebeurd in de natuur. De dagen werden korter – maar dat is al jaren zo – en laten we hopen dat dat nog een poosje mag doorgaan. In het laatste krantje van de Buizerd – en dat was al weer in oktober – zaten de blaadjes nog aan de bomen en struiken en het is nu februari en alles is kaal en moch-ten er zo hier en daar een paar zijn blijven zitten, dan maakt zo’n voorjaarsstorm wel korte metten met ze. Desnoods met tak en al want de natuur zelf snoeit keer op keer op een meedogenloze manier en alle we-gen en laantjes liggen dan ook vol met af-gewaaide takken en takjes en dat is nog allemaal dood hout wat er echt wel tussen uit moet. Nu weten we gelijk dat februari Sprokkelmaand genoemd wordt. Wij jon-gens raapten ze op en maakten er bosjes van, waar onze moeder er de kachel mee aanmaakte. Ja, zo waren we altijd bezig, want centrale verwarming was er nog niet en nog heel veel meer dingen die er niet waren. Denk maar eens aan het stoffer en blik.

Wat er wel was deze win-ter, dat was de sneeuw en het bleef nog een paar da-gen liggen ook. Maar pret hebben we er niet meer aan. Alleen maar narigheid. Maar ja, alles op zijn tijd, want nu hebben we al een paar weken een behoorlijk hoge tempera-tuur en de vogels weten niet waar ze aan toe zijn en de struiken al helemaal niet, want die beginnen maar alvast uit te lopen, overal zie je die tere knopjes opengaan en komt het jonge groen weer te voorschijn. In januari staat de hazelaar al met frisse groene katjes te pronken en nu is de forsy-thia aan de beurt om met zijn felgele bloempjes onze kamer te versieren. Kijk en dan is het toch weer voorjaar geworden en gaat de natuur zich weer uitsloven en alles komt weer tot leven. De merels keren de afgevallen bladeren die onder de struiken zijn blijven liggen nog eens om en ja hoor, een torretje, een kever of een wormpje. ’t Zijn allemaal lekkere hapjes voor een merel of lijster. Ook de mollen komen even een kijkje ne-men en brengen gelijk een hoop aarde mee naar boven (vandaar die naam mols-hopen, wat ook nog prima potgrond is. Die mollen maken vreselijk veel gangen onder de grond, een rit wordt dat genoemd. Maar ze maken daardoor wel de grond luchtig en zo zorgt moedertje natuur toch maar weer voor de goede gang van zaken. Jaren geleden zijn de Turkse tortelduiven hier heen gewaaid en ook die zijn al druk in de weer. Het zijn echte gezelligheidsdie-ren en blijven altijd met groepjes bij elkaar en maar koeren. Vooral als ze ’s-morgens vroeg op je dak zitten te koekoeroe-en. Ook zij gaan dit jaar eerder hun nest zoe-ken en het is vaak het nest van het jaar er-

06

voor. Alleen moet er nog het fijne werk aan gedaan worden. En hier rond de Bui-zerd kunnen we zien hoe de ekster te werk gaat. Ook hij gaat naar zijn nest van verleden jaar, maar hij maakt weer een compleet nieuw nest er bovenop. Na een paar jaar is het een hele toren ge-worden. Straks komen de zwaluwen weer uit het zuiden een ook die gaan hun nest-jes opzoeken wat ze gemaakt hebben van een snaveltje vol van vettige klei. Zo zie je maar weer: elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar dat is ook het geval met een nest maken, maar zeker ook met wat ze eten. Maar elk jaar komen er weer heel wat jonge vogeltjes bij. Maar dat moet ook wel want we hebben hier nu ook heel wat roofvogels, die de selec-

tie goed in de gaten houden en ook hier zorgt de natuur voor een goed even-wicht, want zo hier en daar vind je een hoop veren en slagpennen en dan is er weer een kneusje tussenuit gepikt en dat kan dan gebeurd zijn door een valk, bui-zerd of ook wel een vos, hermelijn of we-zel. Al die dieren hebben zo hun eigen le-venswijze, want eten moeten ze allemaal. Maar gelukkig merken we daar weinig of niets van en meestal als we een wande-ling door veld, bos of hei maken, dan lo-pen we toch weer te genieten van al dat moois wat daar groeit en bloeit.

A. van Beekum

07

Nieuwe Bewoners :

Dhr. J. van Leuverden Tjalk 11-23

Verhuisd :

Mevr. Kliek Tjalk 10-22

Fam. Kalkhoven Tjalk 10-48

Fam. De Horn Tjalk 12-17

Overleden :

Mevr. Flaskamp Tjalk 11-45

Eerlijk gezegd zag ik er een beetje tegen-op. Vorig jaar was het zo leuk geweest, waarom zou dat nu niet kunnen? Gewoon laten blijken aan al die mensen die al jaren hun beste beentje voorzetten om de clubs te leiden te laten merken hoe we ze waar-deren. Moet toch kunnen, dachten we, leu-ke plannetjes bedacht. Het liep allemaal anders. Natuurlijk weten wij wel van al die bewoners die de clubs leiden, maar het schimmige gebíed van diegene die ook hun beste beentje voorzetten, was de moeilijk-heid. Wanneer ben je een vrijwilliger? Wanneer je de kerstverlichting plaatst, of de kascontrole doet, oliebollen bakt, affi-ches maakt. We kunnen nog wel even doorgaan, hoever moet je daarin gaan? We besloten de bewoners zelf te vragen zich te melden. FOUT! Negatieve reacties, aan de zijlijn roepen wat een ander fout doet is niet sportief Positieve reacties. Zoals zo vaak in dit soort gevallen hebben beide een beetje gelijk. Besloten werd zelfeen lijst samen te stellen. Ook fout! Waarom staat die er wel op en die niet, zij of hij doet veel meer! AI onze plannen in het water. Maar het werd tenslotte Valentijnsdag, de dag van de vriendschap; wat hebben we die hard nodig in onze boze buitenwereld. We be-sloten de bewoners gewoon een gezellige middag aan te bieden. Wat is het een gezellige middag geworden. Het was niet alleen de sfeer die vriend-schap voor elkaar uitstraalde, onze huis-meester die zong en voordroeg, mevr. Jo-nen die zong over koude benen, Mevr. in 't Veld die een gedicht voor las, de mensen in de keuken die zoals gewoonlijk met een vriendelijk gezicht de kopjes en glazen vul-den. Het was de sfeer die warmte voor el-kaar uitstraalde, zo heb ik het ondervon-den. Er werd gedanst, soms pootje over, het hinderde allemaal niet, men had ple-zier, daar ging het om Bij het afscheid had de penningmeester nu eens niet bloemen

voor onze muzikant maar voor zijn echtge-note, leuk bedacht. Mevr. Jonen bedankte het bestuur voor de gezellige middag, en stelde vast dat wanneer onze bewoners zich wat volwassen zouden gedragen we een prettiger wooneenheid zouden heb-ben, daar kwam het zo ongeveer op neer, van een mug geen olifant maken. Kunnen vergeven en vergeten. Ik kan mij hij deze woorden aansluiten. Be-dankt bewoners dat jullie hebben bijgedra-gen aan deze middag met jullie aanwezig-heid. Ook de bewonerscommissie zijn maar ge-wone bewoners.

Riet Terlien 15 februari 2002

Beste Buizerdbewoners

Op de Valentijns-middag is de vice-voorzitter enige malen door bewoners met problemen geconfronteerd. Met muziek, la-chende en pratende mensen als achter-grondgeluid, kon dit moeilijk worden ver-staan, laat staan opgelost. De bewonerscommíssie maakt u erop at-tent, al eerder vermeldt in de Buizerdkrant, dat zij elke eerste woensdag van de maand in de recreatiezaal vergadert van 10:00 tot 12:00 uur. Een half uur daarvoor zit het dagelijks bestuur er om uw problemen, klachten, etc. aan te horen en die dan op de daarop volgende vergadering te bespre-ken evt. met de Centrada. Mocht u ergens mee zitten dus op de eer-ste woensdag van elke maand om 9:30 uur in de zaal. In de brievenbus van 11-51, of de klachtenbus kan natuurlijk ook. Het secretariaat.

08

Een aantal tips om het zakkenrollen moeilijk te maken: • Neem niet meer cheques of Euro's mee dan u nodig denkt te

hebben. • Berg cheques en pasjes gescheiden op. Doe dat ook met grote

hoeveelheden Euro's. • Doe uw portemonnee in uw binnenzak of in een halstasje.

Nooit bovenin een boodschappentas of mand! • Let goed op uw hand- of schouder-tas. Houd deze voor u. • Denk na of u uw tas wel nodig heeft. Juist bij het inkopen doen

kunt u snel worden afgeleid. • Let op in gedrang. U merkt dan niet dat u wordt bestolen. • Wordt u door een onbekende aangesproken, wees dan alert.

Zijn collega slaat dan vaak zijn slag. Bent u, ondanks deze maatregelen, toch be-stolen en/of getuige van een diefstal. speel dan niet voor held. Bedenk, dat een kat in het nauw (lees: de dief) vreemde sprongen kan maken. Waarschuw anderen, probeer een signalement te onthouden en ……………….

Doe altijd aangifte bij de Politie.

Drukke plaatsen, zoals markten, winkelcentra e.d. zijn aantrekkelijk voor zakkenrollers.

Let dus goed op!

09

Voor

U g

elez

en in

het

: Mas

terp

lan

Stad

shar

t Lel

ysta

d

Dee

l 1

Voor U

gelezen in het: Masterplan S

tadshart Lelystad

Deel 2

Let wel; Dit schrijf ik op persoonlijke titel. De voortzetting van het prettig verlopen koersbalspel was, het gezellig samen zijn onder het genot van een drankje en het nuttigen van een koude schotel. Tafelzitting was ingedeeld — de schotels werden geserveerd. De heer van Veenendaal als leider van de koersbalclub sprak een woord van wel-kom en nodigde iedereen uit aan tafel plaats te nemen. Ondergetekende was in de keuken om bet geluidsniveau te regelen en achtergrond muziek te verzorgen. Ik informeerde bij mevrouw J.A. Bulder over de werking en schakeling van de audioapparatuur. Toen werd ik ten overstaan van de cluble-den gesommeerd de keuken te verlaten. Zelfs als voorzitter (wat ik niet ben) was mijn aanwezigheid in de keuken niet ge-wenst. Hij maakte uit wie er in de keuken aanwezig mocht zijn. Op dat moment was ik perplex en ik ver-ontschuldigde me door mijn daar zijn te verklaren.

Aan u lezer de vrijheid te oordelen over dit optreden. Om de zo prettig begonnen middag voor de collega spelers niet te bederven heb ik er het zwijgen toegedaan. Over dit incident doen diverse lezingen de ronde op ons Buizerdcomplex.met alle ge-volgen van dien. Er is b.v. de opmerking: “Wat hebben wij voor een bestuur die durven niet eens de mond open te doen als ze worden aan ge-vallen”! HET BESTUUR STAAT GEHEEL BUITEN DEZE KWESTIE. Als bestuurslid is het geoorloofd de keu-ken te betreden. Ik heb me daar niet op laten voorstaan en de keuken verlaten. Daar diverse veronderstellingen en insinu-aties circuleren voel ik het als mijn plicht duidelijkheid te verschaffen. Indien er nog vragen zijn over dit inci-dent - stel ze - ik zal ze beantwoorden. GEEN VRAGEN ? EINDE VERHAAL ZAND ER OVER

06 februari 2002. Verweij.A.L.

12

Op 03 februari 2002 ont-

ving bet bestuur van de heer C. Lischer het bericht dat hij zijn be-

stuursfunctie vacant stelde. Zijn activiteit in de keuken en zijn inzet

in het algemeen belang wenst hij ook te beëindigen.

In overleg met de secretaris heb ik persoonlijk kontakt met hem opgenomen en een onderhoud ge-

arrangeerd. Op maandag 04 februari heb ik een gesprek met hem ge-had. Het bleek dat er drie controversen zijn die hem hebben doen besluiten deze beslissingen te nemen. 1 controverse met de heer Okken de huismeester. 2 controverse keuken. 3 controverse algemene gang van zaken. Tijdens dit gesprek heb ik hem verzocht deze punten te splitsen en zijn besluit te herzien. We zouden dan tijdens de bestuursvergadering op 06 februari de punten stuk voor stuk bespreken, zaken duidelijk stellen en op lossen, zover mogelijk. Zover overeenstemming, waarschijnlijk is er een misverstand ontstaan. Nog voor de aanvang van de vergadering deponeerde hij de in zijn bezit zijnde sleutels op tafel en verliet de zaal. Het bestuur vindt deze gang van zaken minder prettig temeer daar hij een zeer ge-waardeerd collega is. Er is door de bewoners nimmer te vergeefs een beroep op hem gedaan. Dag en nacht was hij bereid de helpende hand te bieden! Als er een beroep werd gedaan op zijn technische vaardigheid was hij altijd bereid zich in te zetten. Op hem was en is de volgende slagzin van toepassing. NIETS WAGEN — EERST COR VRAGEN! Cor namens het bestuur en uit naam van alle bewoners DANK. Mocht je op je besluit terugkomen, schroom dan niet je bent altijd WELKOM. 06 februari 2002. het Bestuur

13

Het is donderdagochtend zo ongeveer half 10 en dan begin ik meestal aan mijn ochtendwandeling, maar het weer was er eigenlijk helemaal niet naar. Het regent pijpenstelen en er stond nog een felle zuidwester storm bij ook. Dus dat ging niet door. En om toch maar wat te doen te hebben ging ik een kijkje nemen in on-ze recreatiezaal, waar de gymclub bezig was. Je zou dan denken: met zulk weer zal het wel niet doorgaan? Maar ze waren er en ik telde zo gauw een stuk of 18 deelnemers. Je vraagt je dan af wat hen bezield om zo vroeg al aanwezig te zijn. Toen ik heel stilletjes binnensloop hoorde ik een gekwek en een lawaai, dus ik dacht er is zeker wat gebeurd, maar nee hoor, ze waren elkaar met kleine zakjes zand aan het gooien en een lol dat ze hadden en dan denk je al gauw aan een stelletje jongelui dat zich aan het verma-ken is. Maar dan vergis je je lelijk; het waren eigen inwoners van de Buizerd en om daarin te mogen wonen moet je min-stens 55 jaar zijn en die daar bezig wa-ren, waren zo tussen de 70 en de 80 jaar en zelfs erboven. Het bleef niet bij die kleine zakjes, er kwamen zelfs sierkus-sens tussendoor en dan zijn het net een stel kinderen, en is het gymmen maar bij-zaak. Jeanette – dat is al jarenlang onze leidster – houdt de zaak goed in de gaten en stelde al gauw orde op zaken en heeft al vlug een andere methode gevonden om de rust er weer in te krijgen. Ze moe-ten nu tegenover elkaar staande dat zak-

je zand (waar den-kelijk ker-senpitten in zitten) on-der één been door naar de an-

dere te gooien. Het leek meer een circus-nummer, maar het ging perfect. Zo heeft Jeanette elke keer andere attributen om het gymmen aardig te houden en …. Ge-zellig. Want op een leuk muziekje weet ze ook hele goede oefeningen te doen en na-tuurlijk wordt er ook wel wat gezellig ge-praat onder elkaar, want zonder dat zou het een dooie boel worden, maar nee, ze hebben de grootste lol, want je kan je er zo lekker uitleven in diverse spelletjes, die gelijk voor het welzijn van het lichaam nuttig zijn. Ik ben wel eens wezen kijken dat ze met een houten hoepel bezig waren om met een stuk touw, ja een bal komt er ook wel aan te pas of een stelletje stokken, je kunt overal mee bezig zijn en vooral als je er nog een beetje bij inspannen moet, want dat is het juist, meestal hoor je, i heb in de huishouding al genoeg bewe-ging, maar dat zijn maar een paar spieren die in beweging zijn en hier op gym ko-men er heel andere bewegingen aan te pas. En als je na afloop vraagt hoe het ge-weest is, dan hoor je vaak, nou ’t was heus wel pittig hoor. En daar gaat het nou juist om, meer doen dan gewoon da-gelijks en als ze dat nou eens elke dag zouden doen, dan zou het leven heel wat

14

aangenamer kunnen zijn. Je ziet ze dan ook na afloop met opgeheven hoofd en een mooie rechte rug en een soepele pas weer huiswaarts gaan. Nu was er een be-hoorlijke ploeg bezig, maar door de één of andere oorzaak kan het zo maar ge-beuren dat dat gymmen hun te bezwaar-lijk gaat worden en moeten ze afzeggen, maar meestal houden ze het zo lang mo-gelijk vol en mocht je na dit epistel gele-zen te hebben je geroepen voelen om ook wat lichamelijke oefeningen te willen doen, nou wat let je, elke donderdagoch-tend kan je in de recreatiezaal terecht, niet alleen voor gymmen maar vooral voor de gezellige ochtend die je daaraan beleefd. Ja mensen en dan kom ik tot de slotsom dat gymmen óók sport is. A. v. Beekum

’t Is gôê … ’t is gôê! vraag niet, o kind, waarom en hoe die weemoed over uw vreugde vlot men moet in ieder groot genot een plekske schaduw lezen, Daar moet aan iedere bloem een traan aan iedere zon een ondergaan aan iedere dag een avond wezen

Ingezonden door : Truus La Horst

Alice Nahan – Vlaams dichteres

15

De Handwerkclub Het is alweer 2 maanden geleden dat we onze jaarlijkse Fancyfair hebben gehouden, helaas waren we voor de vorige uitgave van ons blad te Iaat om er een stukje in te zetten. Het was toch weer een gezellige dag en van de opbrengst gaan onze leden binnenkort weer samen uit eten, wat ze altijd erg leuk vinden. Jammer genoeg moes-ten we Ans de Vries missen, zij Is jaren een hardwerkend lid van onze club geweest en is helaas overleden en ook Henny van Voorst, die nog bij het oprichten van de H W club aanwezig is geweest ligt nu at een paar maanden in het ziekenhuis, wij wensen haar het allerbeste en missen haar gezellige praatjes. Ook Grietje Kliek heeft ons ver-laten door een verhuizing naar de aanleunwoningen van de Hoven, We hopen dat er weer nieuwe dames voor hen in de plaats komen, mocht U interesse hebben komt U dan eens op maandagmorgen bij ons kijken op de Vijfde verdieping van de 11 flat, we zijn er iedere week van 10:00 uur tot 12:00 uur en dan kunt U een kopje koffie met ons meedrinken. U bent van harte welkom. De dames van de HW-Club

16

Kerstreis 22 december 2001 Wij vertrokken naar onze vakantiebe-stemming vanuit een regenachtig Lely-stad. Nadat iedereen in de bus was, zat de stemming er goed in. Plaats genoeg voor iedereen, ook toen in Ermelo nog bekenden instapten. Hierna richting koffie met gebak. Het was een zeer welkome stop. We waren verbaasd dat het landschap veranderde, van grijs naar wit. Er stond ons nog wat te wachten, we keken onze ogen uit. Bij het hotel lag er al behoorlijk wat sneeuw. Vol verwachting stapten we uit de bus, moeizaam lopend door de blub-ber. We waren verwonderd dat de stoep niet ijsvrij was, maar strooien was ver-boden op straffe van een boete. Eenmaal binnen werden we naar de ke-gelbaan geloodst en kregen we onze ka-mers. Dat gaf enige hilariteit, sommigen belandden per ongeluk in de kelder (verkeerde knop ingedrukt in de lift), maar dat was gauw verholpen. Nadat iedereen zich had opgefrist en was uitgerust, waren we rond 1 9 uur present voor het diner. Het was een feestelijk gedekte tafel, opgeluisterd met kaartjes, gemaakt door mevrouw An Wolf (bedankt hiervoor!). Het diner was grandioos en vooral de fo-rel was een schot in de roos. Na de kof-fie gingen we naar de bar, daarna zocht iedereen de kamer op, moe maar vol-daan. 's Ochtends wisten we niet wat we zagen. In de nacht had het weer ge-sneeuwd, en niet zo'n klein beetje ook (50 cm.). De gordijnen hoefden niet dicht, alles zat potdicht. Na het ontbijt

bedacht Ruud dat we, vandaag, als al-ternatief naar een kerstmarkt gingen. De kettingen moesten om de banden. Het was behoorlijk koud geworden en op de plaats van bestemming aangekomen, bezochten we de kramen. We waren snel uitgekeken en dachten wat te gaan drinken in een cafetaria. Helaas was daar geen doorkomen aan. Veel langlau-fers en skiërs (Ruud, wat smaakte je koffie goed op de terugreis naar ons ho-tel!) 's Avonds had Ria nog een bingo voor ons in petto, gezellig! De volgende dag reden we rustig naar Monschau om daar te gaan winkelen. Mooie rit door het landschap, met onge-kend grote ijspegels. Monschau was een plaatje, maar het liep wel moeilijk daar, vooral omdat ik in een zomerse periode mijn moonboots had weggegooid. In het stadje was er een schoenenwinkel open. Dat was mijn kans, meteen een paar ge-kocht. Mijn dag kon niet meer stuk. We

17

bezochten de glasfabriek, heel interessant, met verschillende winkels. De moeite waard! Jammer dat het om 2 uur gesloten was, in verband met kerstavond. Zonder weg te glijden gingen we weer met de bus terug. We kwamen veel gestrande auto’s tegen onderweg. In het hotel hadden we een gezellig sa-menzijn, tot het diner dat weer fantastisch smaakte. Hierna gingen we sjoelen. Alleen de bak was te koud om hoog te scoren, maar de pret was er niet minder om. De volgende ochtend werd het programma opnieuw aangepast, door de hevige sneeuwval. We gingen naar een expositie over kerstkribben, met vele kribben uit verschillende landen, heel indrukwekkend en kunstig gemaakt, met een eigen thema. Geen moment hebben we ons verveeld. De laatste dag brak aan en we bezochten nog even een stadje in de omgeving. Schuilend voor de sneeuw, doken we de

plaatselijke supermarkt in. We kwamen met proviand en snoep terug, als sneeuw-mannetjes. Tot slot de genoten consump-ties afrekenen, de één met Duitse marken, de ander met Franse francs. De rest ging in de fooienpot, het was toch niet meer bruikbaar. Hulde voor het personeel dat uiterst vriendelijk bleef. Geen moeite was hun teveel. s Ochtends hebben we afscheid genomen. De bus vertrok weer en hoe dichter we bij Maastricht kwamen, hoe regenachtige het werd. Bij V&D aten we een broodje en winkelden we wat. We stapten in de bus op weg naar ons dineradres, als afsluiting van onze reis. Graag wil ik Ruud, Ria, Johan, Frits en an-deren bedanken voor hun inzet! Rie Soetekouw

18

Wat was was, was voor dat was was was. Wat Kan kan, kan Kan alleen.

Hottentottensoldatententententoonstelling. Er vliegt een vlieg en een bij bij.

Als twee echtparen echt paren, wordt er door twee echtgenoten echt genoten, Ik zag in Hindelopen een hinde lopen.

Waarom iets elders gezocht, als het in Lelystad wordt verkocht. Als men een vlammetje in iemands hart doet branden, is de dag goed!

De wereld verandert, niet de mens. Niets blijft zoals het is, niets is blijvend. Als niets komt tot iets, kent iets niets.

Wie van ons kan het zich aanmatigen, dat hij beter is dan de ander.

KURKENGELD Waar verhaal,-het gebeurde tijdens de Nieuwjaarsreceptie. Zoals gewoonlijk zaten we aan de Stammtisch gezellig te praten over diverse onderwerpen. Op een zeker moment kwam de wijnbeoordeling ter spra-ke. Kort en goed: Voor enkele weken waren Ju-pi en ik op een wijnproeverij, georganiseerd door de slijterij Nitra. Het was er gezellig (door de wijn!) hapjes en diverse soorten wijn in ruime mate aanwezig. We proefden daar een fantastische wijn! De belangstel-ling aan de Stammtisch was gewekt. Men wilde die wijn wel eens proeven. Je hebt enkele flessen gekocht dus haal je thuis een fles. Goed, ik moest en zou een fles halen. De gehaalde fles was driekwart vol. Ieder aan tafel kreeg een glaasje voor een vierde gevuld om te proeven. De algemene beoordeling was “Prima Wijn-tje”. Naam en prijs genoteerd. De fles met de resterende wijn het ik om het hoekje in de keuken geplaatst tot we huiswaarts keerden. Ik was me van geen schuld bewust. Na enkele dagen ben ik vanuit de keuken er op geattendeerd dat ik Kurkengeld moest betalen, daar ik in de recreatiezaal mee ge-brachte drank had genuttigd.Ik heb braaf mijn penningske zijnde 2.30 euro betaald.

WAT IS KURKENGELD? Als een bewoner(ster)van De Buizerd de recreatiezaal reserveert met gebruik van Keukenfaciliteit. kan de regel van Kurken-geld van toepassing zijn. Indien de gastvrouw resp. heer drank wenst te serveren die niet in de keuken aanwezig is, moet er van iedere geopende fles Kurkengeld worden betaald. Toen ik mijn wijn serveerde was door mij niets gereserveerd. Iedereen mocht vrij drinken. Nog sterker - door het schenken van mijn wijn is er een slokje minder gedronken van de gratis voorraad uit de keuken. Ha ha. Ter verduidelijking in de recreatiezaal mag iedere Buizerdbewoner(ster) iedere minuut van de dag daar plaats nemen zijn mee ge-brachte spijzen en dranken nuttigen. Ik kom tot de conclusie dat ik niet schuldig ben. Al met al het was een aardig voorval en mijn complimenten aan de KEUKENBRIGA-DE voor de waakzaamheid betreffende het handhaven van de z.g. reglementen. A.L. Verweij 19

Halo, ik ben Jans Menning. Ik woon in de Tjalk 11-27, in de Buizerd, doe Lief & Leed met Fré Diependaal. Ik heb 6 kinde-ren, 3 lieve dochters en 3 lieve zoons. 9 kleinkinderen en 5 achterklein kinderen. Wij doen Lief & Leed met plezier. We ho-pen U gauw te mogen bezoeken, als het nodig is. Hartelijke groetjes: Jans Menning tel. 252221 Hallo,

Ik wil mij even voorstellen: Ik ben Fré Diepen-daal, geboren 7 mei 1924, heb 2 doch-ters en 1 zoon plus 4 kleinkinderen. Ik woon in de Tjalk 11-33 en doe vrij-willigerswerk voor Lief & Leed

Hartelijke groeten: Fré Diependaal tel. 244513

Wat is en doet Lief en Leed? De dames van Lief en Leed nemen kon-takt op met zieke bewoners ook als ze in het ziekenhuis liggen. We gaan bij ze langs en brengen een groet namens de bewoners met of zon-der bloemetje. Ook gaan ze nieuwe bewoners bezoeken. Vertellen over het Buizerd complex. Over de activiteiten die door en voor de bewo-ners worden georganiseerd enz. De dames van Lief en Leed: mevrouw Diependaal en mevrouw Menning doen een beroep op ons. Indien we iemand weten die of ziek thuis, of in het ziekenhuis is opgenomen, deel het hun mede. Om deze personen met een bezoek te ondersteunen moeten ze wel door ons in-gelicht worden. Dus gaarne uw medewerking in dezen. De dames van Lief en Leed stellen zich voor. De redactie

20

DDDank dat je me beloofde mijn geheimen goed te ank dat je me beloofde mijn geheimen goed te ank dat je me beloofde mijn geheimen goed te bewaren.bewaren.bewaren.

Dank dat je ernstig en aandachtig en met veel Dank dat je ernstig en aandachtig en met veel Dank dat je ernstig en aandachtig en met veel gggeeeduld naar mijn ellende luisterde.duld naar mijn ellende luisterde.duld naar mijn ellende luisterde.

Dank dat je mijn witte muis meebracht naar het Dank dat je mijn witte muis meebracht naar het Dank dat je mijn witte muis meebracht naar het ziekenhuis.ziekenhuis.ziekenhuis.

Dank voor je gewillig oor, voor mijDank voor je gewillig oor, voor mijDank voor je gewillig oor, voor mijn grappen. n grappen. n grappen.

Dank voor dat tientje om je te helpen.Dank voor dat tientje om je te helpen.Dank voor dat tientje om je te helpen.

Dank voorDank voorDank voor de verzekering dat katten de verzekering dat katten de verzekering dat katten --- in de in de in de regel regel regel --- in de hemel kome in de hemel kome in de hemel komen.n.n.

Dank voor dat ere saluut en het tikje aan de pet.Dank voor dat ere saluut en het tikje aan de pet.Dank voor dat ere saluut en het tikje aan de pet.

Dank dat je me leerde de laarzen glanzend te Dank dat je me leerde de laarzen glanzend te Dank dat je me leerde de laarzen glanzend te poetsen.poetsen.poetsen.

Dank dat je me behandelde als een mede deDank dat je me behandelde als een mede deDank dat je me behandelde als een mede des-s-s-kundige.kundige.kundige.

Dank dat je me uit het bed haalde, terwijl iedeDank dat je me uit het bed haalde, terwijl iedeDank dat je me uit het bed haalde, terwijl ieder-r-r-een lag te slapen, om me een regen vallende steeen lag te slapen, om me een regen vallende steeen lag te slapen, om me een regen vallende ster-r-r-ren te laten zien.ren te laten zien.ren te laten zien.

Dank dat je ingreep voor dat mijn ouders er acDank dat je ingreep voor dat mijn ouders er acDank dat je ingreep voor dat mijn ouders er ach-h-h-ter kwamen. ter kwamen. ter kwamen.

Dank dat je mijn vriend bent voor nu en altijd.Dank dat je mijn vriend bent voor nu en altijd.Dank dat je mijn vriend bent voor nu en altijd.

zo iets veelzeggends ontmoeten vaak de dames

van LIEF & LEED. 21

Zaterdag 22 December 2001. Op de opstapplaats voor de Buizerd werd de bus met Ruud de Vries aan het stuur in beweging gezet en de reis was begonnen. Het was negen uur, het zag er naar uit dat het zo’n grauwe, donkere dag zou worden, echt een donkere dag voor Kerstmis waarop het maar niet licht wil worden. In Ermelo stapten nog twee reizigers in, goede beken-den van Ruud en Marjo. De eerstvolgende stopplaats was restaurant de Barrière in de omgeving van Den Bosch, waar van koffie en gebak genoten werd. Omstreeks lunchtijd werd op een parkeer-plaats koffie gezet en ieder kreeg een heer-lijke snee krentenbrood. Naarmate de reis in zuidelijke richting vor-derde was hier en daar wat wit te zien en geleidelijk aan werden de witte plekken groter en uiteindelijk was alles wit. Op de plaats van bestemming was het wel héél erg wit. Er lag ongeveer veertig cm sneeuw. De raad om snowboots mee te ne-men was een goede raad gebleken. In hotel Drosson in Wirtzfeld Bühlingen, ons logeeradres, werd een welkomstdrankje aangeboden en tevens werd de kamerinde-ling bekend gemaakt. Het was een oud hotel met allerlei open af-stapjes. Om bij de kamers te komen moest een ijskoude kegelbaan en dito bal-zaal “genomen” worden, nog een smal gan-

getje en dan was er de lift die naar de ka-mers ging. Enkele mensen moesten buitenom om naar hun kamer te komen. Om halfzeven was het diner en er was tijd genoeg om de koffer uit te pakken en even uit te blazen. De kok had voor een voortreffelijk 4-gangen-diner gezorgd en het werd perfect geserveerd. Van een van de dames van de groep kreeg iedere reisgenoot een bijzonder mooi zelf-gemaakt kerstkaartje. Alle eer aan de maakster. De uitstapjes naar Trier en Cochem konden door de weersomstandigheden niet door-gaan. Er moest dus iets anders bedacht worden. De Zondag was bestemd om de omgeving te verkennen, maar ‘s-nachts had het weer gesneeuwd en gevroren, kortom het was barre winter. Ruud stelde voor om naar een kerstmarkt te gaan, die niet al te ver was. Zo gezegd, zo gedaan.. Bij de reis was geen lunch inbegrepen en zo langzamerhand begon bij menigeen de maag een beetje te kriebelen. Het kleine restaurantje was stampvol en een andere gelegenheid was er niet, dus geen broodje, geen koffie. Het was prachtig weer, een strakblauwe lucht, bijna windstil, een stralende winter-dag. Van een wandeling kwam niets, want er lag niet alleen veel sneeuw, het was ook glad. Weer de bus in en daar deed een be-kertje “buskoffie” het heel goed. Terug in

het hotel een beetje luieren en wat TV kijken en klaar maken voor het diner. Na het diner konden we niet in de eetzaal blijven, maar met wat inschikken was er toch een hoekje gevonden in de kleine bar. De avonden waren gevuld met een loterij zonder nieten en een bingo. Wie daarbij niets gewonnen had kreeg een troostprijs. 22

Ieder kreeg vijf blaadjes met op ieder blaadje acht tekeningen waarin een spreekwoord of gezegde verborgen was. Er zaten wel een aantal moeilijke tussen, maar met elkaar vonden we een (de?7 oplossing). Ruud bleek ook nog een sjoelbak in de bus te hebben en daar was veel animo voor. Gelukkig was het in de serre wat warmer Geworden, zodat degenen die niet aan de beurt waren het niet al te koud hadden. Het reisje naar Monschau op 24 De-cember ging door. Restaurants en veel winkels waren ge-sloten, maar een wandeling door het stadje maakte veel goed. Oppassen voor gladheid! Het was de moeite waard om de vak-werkhuizen in de sneeuw te zien. Het geheel deed denken aan tekeningen van Anton Pieck.

In een grote hal bij de glasblazerij waar het behaaglijk warm en gezellig was, was de koffie klaar. Tegen twee uur werd de boel wegens Heiligena-bend gesloten, dus we moesten op-stappen. Het weer was die dag niet zo mooi. Het was koud, donker en nevelig en dat le-verde een totaal andere sfeer op. Een smalle weg met aan beide kanten bomen, de takken doorgebogen onder de zware sneeuwlast, zag er bij het ge-dempte licht bijna sprookjesachtig uit.

De bus reed op eerste Kerstdag naar de Belgisch—Duitse grensovergang Hergersberg-Losheim, waar de ten-toonstelling Krippana bezocht zou wor-den. Deze tentoonstelling, die volgens de folder het hele jaar door geopend is, laat kerststallen uit vele landen zien. Veel aandacht is besteed aan de collec-tie van Berta Kals, een kunstenares uit Aken, die een hedendaagse visie uit-draagt die een boodschap van hoop in-houdt naar een wereld die geteisterd wordt door problemen als armoede, oorlog, geweld, drugs, sociale ongelijk-heid enz. De verscheidenheid in de diverse uit-voeringen is groot en de tentoonstel-ling is zo uitgebreid dat het niet moge-lijk is om in een paar uur alles te zien. De tweede Kerstdag ging het onder he-vige sneeuwval naar Malmédy. Velen hebben het niet verder gebracht dan de tegenover de parkeerplaats ge-legen supermarkt. Enkele moedigen hebben de sneeuw getrotseerd en zijn doorgegaan naar het centrum, waar zij zich in een restaurantje tegoed gedaan hebben aan een lunch. Er was nogal

23

wat stokbrood overgebleven. Ria dacht: zonde toch, het brood werd in “hapklare brokken” gesneden, in servetten gepakt en in do bus uitgedeeld aan do liefheb-bers. Het ging erin als koek. De laatste avond werd besteed aan geld tellen, want de consumpties die aange-tekend waren op een kaart moesten af-gerekend worden. Bijna niemand had nog voldoende Belgi-sche francs, maar D-marken en guldens (geen muntgeld) werden ook geaccep-teerd. Er moest dus nog even gerekend worden. Ach, wat maakte het nog uit. Over een paar dagen zouden deze geldsoorten bijna waardeloos zijn. Wat soms nog overbleef werd in de fooienpot gestopt. Nog één nachtje slapen en dan naar huis. Tegen tien uur ging de volgende dag de bus van start, richting Maastricht, waar we een paar uurtjes vrij waren. Het was miezerig, modderig en guur in het zo gezellige Maastricht. Het was het beste om zo gauw mogelijk een gelegenheid te zoeken om iets te eten. Het werd V&D, waar het ontzet-tend druk was. Het was moeilijk om een plaats te vinden en een broodje en kof-fie te bemachtigen, wat met enig geduld lukte. Nadat iedereen weer op tijd in de bus gestapt was, gingen we op weg naar restaurant “de Tol” in Vleuten voor het afscheidsdiner. Het was weliswaar geen vier-gangen-menu, maar een prima drie-gangen-diner. Ons restte nog de reis naar Lely-stad via Ermelo waar twee van de me-dereizigers die daar ook ingestapt wa-ren, afscheid namen. Omstreeks halftien kwamen we bij de Buizerd aan.

Dank aan Ruud, Marjo, Ria en Johan, die in Ermelo uitgestapt was, voor hun inzet. Het was een reis om nooit te ver-geten. Dini

24

Wij wonen ongeveer dertien jaar in het wooncentrum de Buizerd in Lelystad. Ons huis is een flat op de 2e verdieping op het zuiden gelegen, waardoor wij altijd zon heb-ben, mits deze schijnt natuurlijk. Ons uitzicht laat weinig te wensen over. Zo-wel aan de voorzijde als ook aan de achter-zijde hebben wij een vrij uitzicht. Vooral de achterzijde is altijd mooi omdat wij dan ge-nieten van veel groen met bomen, struiken enz. Ook door de weersomstandigheden ge-nieten wij van de ondergaande zon, af en toe een regenboog en fascinerende lichtef-fecten veroorzaakt door wolken en zon. Een paar jaar geleden echter kregen wij aan de achterzijde van onze flat overburen die door hun locatie een stukje uitzicht wegna-men, niet veel, maar toch. Wij moesten daar even aan wennen. Het was een kinderloos echtpaar, hun woonplek is recht tegenover ons, zodat wij hun doen en laten goed kun-nen gadeslaan. Nieuwsgierig als we zijn, hielden we ze goed in de gaten en eerlijk-heidshalve vonden we het de moeite waard ze bezig te zien. Het was steeds een komen en gaan en dan weer zag je ze een poos rustig bij elkaar zit-ten in de zon, hoewel soms waren ze nogal luidruchtig, maar er viel mee te leven. Ver-der hadden wij nauwelijks last van ze. Op zekere dag zagen we ongebruikelijke ac-tiviteiten. Ze waren bezig met het sjouwen van allerlei materialen voor het uitbreiden van hun woonplek. Na verloop van tijd werd het ons duidelijk wat de achtergrond hiervan was. De vrouw des huize bleek namelijk in blijde verwach-ting, en zoals bekend, kinderen vragen nu eenmaal om speciale voorzieningen. Op een gegeven moment kwamen dan ook de kin-dertjes. Volgens ons was het een tweeling. Het was een drukte van belang voor Pa en Moe, we zagen ze regelmatig weggaan om voedsel te halen om de hongerige mondjes te vullen. Soms was er ruzie met medebe-woners die in de buurt van de kleintjes

dreigden te komen. Ja, zo werkt dat nu een-maal, vaders en moeders komen toch op voor hun kinderen. Na verloop van tijd gingen de kinderen zoals gebruikelijk het huis uit. Het is dan nu ook weer rustig bij de buren. Wij vinden het leuk dat deze familie tegen-over ons zijn komen wonen, want ze hebben ons toch een beetje inzicht gegeven van hun manier van leven. Dit was zon beetje het verhaal van de over-buren. Oh-ja … hun naam is Ekster en ze wonen, om precies te zijn, in de boom tegenover onze flat. Albert Weber.

25

26

Met mij is er niets aan de hand, ik ben nog fit van lijf en verstand ‘k heb een spijker in heup en knie, soms is ‘t of ik sterretjes zie. Mijn pols is te snel, mijn bloeddruk te hoog, maar. .. ik ben nog fantastisch, zo op het oog. Met steunzolen, die ik heb gekregen, loop ik weer prima langs ‘s Heren wegen. Beweeg ik mij op straat of op ‘t plein, dan denk ik: wat heerlijk gezond te zijn. Geheugen wat slecht, net als mijn ogen, mijn rug langzaam een beetje gebogen; m’n adem iets korter, m’n keel soms wat droog. Maar ik ben nog fantastisch, zo op het oog. Is ‘t leven niet mooi? Het gaat snel voorbij, als ik kijk naar de foto’s van vroeger van mij. Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren, ik zoende de meisjes, ik had nog mijn haren; op de fiets ging ik overal heen, ik kende geen moeheid, zo het wel scheen. Nu ik ouder ben, loop ik niet meer zo hard. En vrouwen? Met die pacemaker onder m’n hart? Doe maar kalm aan, zegt de cardioloog, U bent nog fantastisch, zo op het oog. Oud zijn is best mooi, een rijke tijd! Sóms dan! .. . terwijl ik voorzichtig in bed lig gevleid, ‘t gehoor in de la en de tanden in de bak, contactlens op tafel tot ik ze morgen weer pak. Al schaapjes tellend hoor ik mijzelf zeggen: is er nog meer om voor de nacht weg te leggen? Dan sukkel ik in slaap, wel met een tabletje; misschien daarna nog met een klein schietgebedje. Dan denk ik nog: morgen het vaandel weer hoog! Ik ben nog fantastisch, zo op het oog. De ouderdom is goud, ja, zeg dat wel... maar als ik nog zesmaal tot honderd tel, dan twijfel ik toch en denk: is dat waar? Is dat beeld van goud niet wat dwaas en wat raar? Ik doe nog van alles, al is het wat traag. Na ‘t eten heb ik soms wat last van m’n maag; maar kom, ‘k wil niet zeuren, dat mag allemaal, op je ouwe dag is dat toch heel normaal. Aanvaard het maar rustig, zegt de psycholoog, want U bent nog fantastisch, zo op het oog!

Voor U gelezen door Jan van D

am.

1. De heer Verweij heet iedereen welkom.

2. Notulen van 5 december j.l. goedgekeurd.

3. In en uitgaande post. Uitgegaan: Brief naar de fam. Goudswaard n.a.v. hun verzoek drempels trappenhuis te ver-anderen, wanneer de lift defect of een onderhoudsbeurt, krijgt drempels te hoog! Dit gebeurd hooguit twee of driemaal per jaar, de ingreep zou veel te kostbaar worden, deze klachten ho-ren bovendien thuis bij Centrada.. Brief naar de Gemeente Lelystad n.a.v. verzoek hr. Bulder, verkeerslichten minder snel te doen verspringen en aandacht voor de verkeersveiligheid van Middendreef naar Tjalk. Hier-over bericht terugontvangen binnen zes weken nader kontakt. Hr. Bulder brief en kopie ge-stuurd. Telefonisch verzoek Fam. Croese gebruik zaal op 13 januari vanaf 15.00 uur. Wordt met de keuken overlegd. Nieuwjaarwensen voor het bestuur ontvangen van de Fam. Okken.

4. Lopende zaken. Onderhoud de Buizerd, dit wordt een ~C groot onderhoud>, dat geruime tijd in beslag gaat nemen, een projectontwikkelaar is hier mee bezig, de aanvang kan nog niet met zekerheid worden vermeld. Auto/ verkeersborden is nog steeds in behandeling.

5. Amusement. Voor 20 januari is het rond. Valentijnsdag is de bew.com. nog mee bezig. Met algemene stemmen worden een paar voorstellen aanvaard. Hr. Verweij stelt voor met apart rondschrij-ven de bewoners/vrijwilligers zich zelf te laten aanmelden, dit gaat gebeuren. De maand december is er voor de bewoners een groot aanbod geweest van amusement, niet alleen de bew.com maar ook diverse bewoners/sters hebben gezorgd voor geslaagde midda-gen/avonden, daarvoor onze hulde en dank.

6. Keuken. Enige leden van de bew.com. hebben voor de bestuursvergadering een gesprek gehad met de dames en heren van de keuken, waar het een en ander besproken is. Mevr. Hoksbergen en de hr. Lischer blijven de vaste en eerste aanspreekpunten. Problemen in de keuken zijn er altijd geweest, wat niet wegneemt dat het bestuur vindt dat ze tot een minimum beperkt moeten worden, en daarvoor haar best zal doen. Mevr. Hoksbergen vraagt of het bestuur er op wil toezien dat zij geen drie middagen achter elkaar moeten aantreden, ook een dagje ouder. Ook krijgen zij een overzicht van de tot nu bekende middagen die geboekt zijn in de recrea-tiezaal, het bestuur wenst ze sterkte met de euro.

7. Financiën. De hr. Verweij is met de bank in de slag gegaan, identiteitsbewijzen waren niet goed, moet via de Kamer van Koophandel lopen, een notaris erbij etc. Besloten alles maar te laten zoals het nu al jaren is. Een beter overzicht van de handtekeningen/ gemachtigden zou wel op zijn plaats zijn.

8. Nieuwjaarsreceptie. De laatste puntjes worden nog even doorgenomen.

9. Rondvraag. Mevr. Terlien: weet Roel iets van de gladheidbestrijding? Op het stadhuis zitten weer ande-ren die daarover gaan dan vorig jaar, er wordt aan gewerkt, zowel de huismeester en de bew.com. zullen zich hiermee bezighouden. Mevr. Int Veld: werkt de microfoon wel goed? Hr. Lischer antwoordt dat de ene beter met de microfoon kan omgaan dan de ander, oftewel een betere microfoonstem heeft, er is geen defect.

De heer Verweij dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering op woensdag 6 februari, 10.00 uur.

27

Aanwezig : de dames Knoek, in’t Veld, Croese, Terlien, de heren Verweij en Lischer. De heer Bosma verhinderd.

Namens Centrada : de hr. Okken, Mevr. Hilhorst verhinderd.

A.L. VerWeij. vice-voorzitter.

Het secretariaat. H. Terlien v. Rijn 7 december 2002

1. De hr. Verweij opent de vergadering en heet iedereen welkom.

2. Notulen van 2 januari j.l. goedgekeurd.

3. In en uitgaande post. Ontvangen van Centrada nieuwjaarswens met het nieuwe logo. Na tip van de huismeester schriftelijk zowel als mondeling met de wethouder in kontakt gekomen over het onderwerp gladheidbestrijding terrein de Buizerd. Bericht van het Stadhuis ontvangen dat dit vanwege eigen terrein niet door de Gemeente wordt meegeno-men in de strooiroute. Wel is het mogelijk een contract af te sluiten om tegen betaling dit te laten doen. Mevr. Hilhorst zegt toe dit op te nemen met Centrada, de hr. Okken zal dit met de wijkpost bespreken. Antwoord ontvangen n.a.v. het verzoek, verkeerslíchten en onveiligheid omgeving Tjalk te verbeteren. De hr.Bulder is hier al jaren mee bezig. Gemeente Lelystad schrijft dat de verkeerslichten voldoende tijd geven voor de voetgangers om over te steken. Wanneer de lichten voor de voetgangers op rood springen, halverwege, het verkeer nog geen sein heeft op groen, mensen kunnen gewoon oversteken! De verkeersonveiligheid kruising Tjalk - Middendreef zal onderzocht worden en verbetert

4 Mededelingen. De hr. Verweij heeft een gesprek gevoerd met de hr. Krab, NS Rail-infrabeheer, waar al eerder kontakt mee was geweest, in verband met geluidsoverlast treinen. De hr. Krab deelde mede dat het aantal decibels niet wordt overschreden, een geluidswal wordt veel te kostbaar. Niettemin belooft hij aandacht te besteden aan de wissels.

5. Lopende zaken. I Onderhoud de Buizerd.

De hr. Okken heeft op 12 febr. a.s. een bespreking met o.a. een werkvoorbereider. De werkzaamheden worden geïnventariseerd, vermoedelijk wordt hiermee aange-vangen de laatste helft van dit jaar, doorlopende in het volgende jaar. Indien mo-gelijk zal er worden geprobeerd alsnog het verzoek bewoners, drempels trappen-huis flats mee te nemen, ook andere zaken worden nagekeken. Het gaat een grote operatie worden. Eventuele problemen kunnen alsnog gemeld worden, men zal trachten dit in het groot onderhoud mee te nemen.

II Auto / parkeerproblemen. Dit blijft een heet hangijzer. Paal weer neerzetten, zoals in het begin? Slagbomen? Niet haalbaar. Bewoners moeten zelf zo verstandig zijn hun visite te vragen de au-to op de daarvoor bestemde plaats te zetten, ambulance en brandweer kunnen er in noodgeval niet langs, bovendien overlast voor de andere bewoners.

6. Reglement. Centrada is bezig met het opstellen van een reglement. Voor de Buizerd zal een aparte bijlage worden gemaakt waarin voor ons gebouw / bewoners specifieke regels betrekking hebbende op veiligheid voor de bewoners bij brand of andere calamiteiten. Hr. Verweij vraagt of het rapport van de brandweer binnen is, hr. Okken is hier al mee aan de slag ge-gaan.

7. Amusement. Het bleek niet mogelijk Valentijnsdag zoals het bestuur zich dat had voorgesteld mogelijk te maken. Op elk voorstel kwam kritiek. Besloten is nu de bewoners een gezellige middag aan te bieden. Het plan om medio elke maand een middag te organiseren wat in de bedoeling lag van het bestuur is helaas niet altijd haalbaar. Veel groepen of andere “artiesten”, kunnen bijvoor-beeld niet op zondag of juist wel op zondag, of alleen maar op een andere datum, het amusement tracht zoveel mogelijk te roeien met de bekende riemen, bewoners worden via de affiches ingelicht. Mevr. Knoek heeft een suggestie voor een quiz, wordt onderzocht.

28

Aanwezig : de dames in ’t Veld, Knoek, Croese, Terlien en de hr. Verweij. Namens Centrada : mevr. Hilhorst en de hr. Okken. Verhinderd : de hr.Bosma. De hr. Lischer heeft schriftelijk te kennen gegeven zijn functie m.i.v. 06-02-2002 te beëindigen, hij overhandigt de sleutels met een overzicht van zijn werkzaamheden en verlaat de zaal.

29

8. Keuken.

Het bestuur heeft een zinnig onderhoud met de keukenbrigade gehad. Wederzijdse vragen, en evt. misverstanden kunnen alleen maar worden opgelost door een goed ge-sprek met elkaar en begrip voor elkaar. Bij gebruik keukenservice worden enige maat-regelen veranderd. De keukenbrigade ergert zich bij binnenkomst de keuken niet zo aan te treffen als zij hem verlaten hebben. Het bestuur heeft hier begrip voor en zal nogmaals vooral de clubs verzoeken de keuken netjes achter te laten, en alleen te be-treden met een keukenmedewerker. Wanneer praten we van een niet-bewoner met het betreden van de keuken? Geldt dit dan ook voor de koersbalclub, kapster, spullen in het magazijn? Gaan door de keuken. Aparte kasten aanschaffen? Besloten wordt alles voorlopig bij het oude te laten. Nu de hr. Lischer helaas te kennen heeft gegeven niet meer beschikbaar te zijn, krij-gen alle clubleiders bericht met betrekking tot het gebruik van de zaal/keuken, datge-ne dat de hr. Lischer verzorgde en dat voor velen, vanzelfsprekend, werd gevonden ligt nu anders. De keukenbrigade heeft ook toegezegd indien noodzakelijk ‘s-avonds te helpen, graag nieuwe hulpen. In de buizerdkrant van maart a.s. zal een oproep worden gedaan.

9. Financiën.

Over dit onderwerp wordt nog nagedacht. De hr. Verweij heeft een overzicht van de gemachtigde, dit moet heroverwogen worden.

10. Rondvraag.

De hr. Okken heeft wat moeite met het al voor de vergadering verstuurde bericht over de redenen aftreden hr. Lischer. De opmerking huismeester in het weekend niet be-reikbaar is niet correct, bij calamiteiten Centrada altijd bereikbaar via speciaal num-mer bij alle bewoners bekend. Indien bewoners zelf kiezen voor hr. Lischer is dat hun keuze. Mevr. In ’t Veld: kan er ander waspoeder en een mop/vloerwisser, (verzoek keuken) gekocht worden? Akkoord. Hr. Verweij vraagt zich af, nu wij een ander/beter orgel via de huismeester hebben ge-kregen of niet gelijk met het oude orgel de piano de deur uit kan, wordt weinig ge-bruikt. Verzoek wordt afgestemd.

De hr. Verweij dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering op woensdag 6 maart, 1 0.00 uur.

Het secretariaat. H. Terlien v. Rijn

Vice-voorzitter: A.L. Verweij


2 Van de redactie

3 Van de Bewoners-Commissie

4 De Spoorweg Staking

5 Even Lachen

6 Uit de Oude Doos

7 Komen en Gaan

8 + 9 Wandeling

10 Lief & Leed

11 De Kiekendief

12 De Huismeester Verzoekt ...

13+14 Mijn eerste Euro

15 Is dit ook Sport?

16 Flevolands Koersbal Toernooi


18 Deelnemers gezocht voor fietstochtjes

19+20 Herinnering

21 Het Lammerspark

23 Vragen, vragen en nog eens vragen




01

02

IN MEMORIAM Op 7 maart j.l. ontvingen wij het bericht van overlijden van Hans Bosma. De hr. Bosma was de voorzitter van de bewonerscommissie. Ruim dertien jaar gele-den toen we allemaal hier “nieuw” kwamen, heeft hij met enkele bewoners de eerste bewonerscommissie opgericht en vanaf het eerste uur veel zaken op poten gezet. Een paar jaar geleden besloot hij de in het slop geraakte bewonerscommissie weer nieuw leven in te blazen. Vol enthousiasme, met veel inzet begon hij aan deze taak, het belang van de Buizerdbewoners stond voor hem voorop. Hij was niet alleen een prettig mens waar je goed mee kon praten, hij dwong ook respect af door zijn optreden, takt en relativeringsvermogen. Het gevecht met een slopende ziekte heeft hij niet kunnen winnen. De bewonerscommissie heeft een bijzondere voorzitter verloren. Een waardevol mens is van ons heengegaan, wij zullen hem nooit vergeten. Hij ruste in vrede.

De 2e uitgave jaargang 2002 ligt voor u. Het is jammer dat onze krant periodiek (lx per kwartaal) wordt uitgegeven. Als er iets belangrijks te vermelden valt in de eerste week van het kwartaal - is het bij het verschijnen van de krant - na 12 weken oud nieuws, m.a.w. geen nieuws meer! Helaas het budget laat niet toe van onze krant een maand respectievelijk weekblad te maken. Ondanks dat, wij van de redactie doen ons best om er een gezellig en informatief blad van te maken. Met de medewerking van u allen kunnen en moeten we daarin slagen. De zomer/vakantie tijd staat voor de deur, de activiteiten van verschillende clubs staan op een laag pitje. De redactie wenst allen EEN ZONNIGE ZOMER EN FIJNE VACANTIE TIJD! Maak er iets moois van voor zover het in uw vermogen ligt.

Copy inleveren voor 31 juli 2002

SAMENSTELLING VAN HET BESTUUR BEWONERSCOMMISSIE: 20-03-2002

VOOR HET HALEN VAN DOKTERSRECEPTEN (IN NOODGEVAL),

AKTIVITEITENLIJST: Maandag 10.00 — 12.00 uur handwerken H kontaktadres mew. Melius tel. 253591 13.30 — 16.00 uur biljarten R kontaktadres Hr. Kalkhoven tel. 252935 19.30 — 22.00 uur klaverjassen Rka Hr. Steenman tel. 253382 Dinsdag 13.30 — 16.00 uur koersballen R kontaktadres Hr. v. Veenendaal tel. 250515 19.00 — 21.00 uur canasta R kontaktadres Mevr. In’Veld tel. 252651 Woensdag 14.00 — 16.00 uur bridgen R kontaktadres mevr. HOckel tel. 252978 20.00 — 22.00 uur sjoelen R kontaktadres mevr. In’t Veld tel. 252651 Donderdag 10.00 uur gymnastiek R kontaktadres hr. van Veenendaal tel.250515 21.00 uur canasta R kontaktadres mew.in’t Veld tel. 252651 Vrijdag 12.00 uur tekenen/schilderen Hka hr. van Beekum tel. 252424 11.00 uur yoga R kontaktadres mevr. Croese tel. 263508 Zondag 10.30 - 12.00 uur koffieuurtje R vrij toegankelijk.

R = recreatieruimte - H = Hobbyruimte DAGTOCHTEN - BUSREIZEN - VAKANTIEREIZEN. Mevr. Ossebaar, Tjalk 10—21, tel. 253262

1e Voorzitter vacature 2e Voorzitter de heer N. Verweij Tjalk 12-02 tel. 250116. 1e Penningmeester Mevr.Th. in’t Veld Tjalk 11-67 tel. 252651. 2e Penningmeester Mevr. A. Croese Tjalk 12-09 tel. 263508. 1e Secretaris Mew. R. Terlien — v. Rijn Tjalk 11-51 tel. 252845. 2e Secretaris Mevr. L. Knock Tjalk 11-57 tel. 254895.

De hr. C. Lischer.. Tjalk 10— 13 tel. 251211, de hr. v.d. Zandc..Tjalk 12— 18 tel. 253211.

03

Allang had ik mijn vrouw beloofd, naar Amsterdam te gaan, En belofte die maakt schuld, en moet eindelijk vervuld, Dus zei ik op een mooie dag: nou laten we maar gaan! En omdat ik er nu toch niet buiten kon Trokken we in optocht naar ‘t station. En heel lustig en tevree gingen de kindertjes ook mee: Jantje, Pietje, Klaasje Nel, Net een landverhuizersstel. Achterop mijn rug daar hing Onze jongste lieveling. Achteraan kwam Liesje met haar karabiesje. Zo kwamen wij dan aan ‘t station en ik vroeg aan ‘t loket: Derde Amsterdam, meneer, Zes retours voor heen en weer, De kaartjesman die zei toen Gaat U dan maar weer naar bed, En zie dat u ‘n andre dag dat reisje maakt, want vandaag heeft overal de Spoor ge-staakt. ‘k Zei, verdikkie, dat is Lam,

Want ik moet naar Amsterdam! ‘k Sta met al mijn kinders hier, Zelfs het kleinste mormeldier! ‘k Heb mijn hele leven door Nooit gezeten in het Spoor. Nu ‘k een reisje wil gaan maken Gaan ze staken! Toen zei mijn vrouw: Daar loopt de chef, met die rooie pet: Als een pasgevangen beer loopt die vent daar heen en weer. Ik ging toen naar die chef toe en vroeg heel beleefd en net; wanneer gaat naar Amster-dam de eerste trein? HUM... zei de chef, dat kan wel overmorgen zijn: ‘k Zei: Och leen me asjeblieft toch een ouwe locomotief, Stoken kan mijn oudje wel, Dat doet ze thuis ook als de hel! ‘k Kan toch hier niet blijven staan? ‘k Wil maar Amsterdam toe gaan! ‘n Vuurtje kan ik zelf wel maken, LAAT ZE STAKEN.

04

Dit fraaie lied dook na ongeveer 50 jaar op, uit de jeugdherinneringen van

Grietje en Liesbeth.

Heel lang geleden, zo tussen 1900 en 1910, is er een staking bij de spoorwegen geweest, waar nog heel lang over werd nagepraat.

Er werd ook een liedje over gemaakt. Dat ging zo:

EVEN LACHEN Hij: “Denk er aan mevrouw, de klok vanavond te verzetten.” Zij: “Nee, dat doe ik niet. Mij is geleerd dat je een klok niet van zijn plaats moet halen, dan raakt’ie van slag.” Hij: “Ik bedoel dat je de wijzers een uur voor-uit moet zetten.” Zij: “Dat is helemaal verkeerd, dan gaat het binnenwerk kapot!”

Hij: “Mevrouw luister nou even. Morgen begint de zomertijd en dan moet de klok een uur vooruit.”

Zij: “Nou bent u toch echt abuis, het is pas zomer als het 21 juni

is. Ik ben niet achterlijk, wat denkt u wel?” Hij: “Ach laat maar.” Zij: “Vanavond om zeven uur komt mijn

zoon. Hij is een pietje precies hoor, daar kun je de klok op gelijk zetten. Weet u wat hij beloofd heeft? Hj zal zorgen dat ik morgen op tijd wakker wordt voor mijn kappersafspraak. Lief hè vindt u niet? Zo is hij altijd geweest die schat. Ach, geeft u mij de suiker even aan alstublieft. “

(voor u gelezen in de Diemer Courant en ingezon-

den door Elly Sneekes)

05

06

OUD HEERTJE Oud heertje leest couranten, als oude heertjes doen, Hij voelt het leven veilig, verzekerd door pensioen. Hij meet precies elk dingetje Aan zijn besloten kringetje, hij draait steeds om zijn spilletje, oud heertje met zijn brilletje, en denkt met stil verwijt: t was anders in mijn tijd! Zijn kleinzoon komt naar binnen, kijkt zon-der groeten rond, Gooit boek en tas op tafel, gaat spelen met de hond; En Opa denkt: dat kereltje behoort niet in mijn wereldje, zo’n bruusk, respectloos willetje. En over ‘t gouden brilletje kijkt hij met stil verwijt: Die past niet in mijn tijd! Oud heertje gaat wat rusten, dut suffend even in. Oud heertje lijkt te dromen, een traan drupt langs zijn kin. Een zenuwschok, een rilletje, en op zijn schoot valt ‘t brilletje. Het glinstert daar in t zonnelicht Oud heertje heeft een droomgezicht: Visioen dat ras verglijdt: Hij leeft weer in zijn tijd.

Tijd van hoffelijkheid Grote omslagdoeken, Dikke kerkeboeken, Hoeden met breed, zijden lint. Strenge gouvernantes, preutse suikertantes, bakers met een huilend kind. Zo was ‘t in die ouwe tijd, de tijd van hoffelijkheid. In ‘t vertrek zit Mietebetje, schenkt in “lange lijzen” thee. En een Jonkman, heel bescheiden, komt om Mietebet te vrijen. Tante, streng, bewaakt de twee, Werkt gracieus frivolité. Tante “humt” eens even, Speurt het oogjes geven, voelt de liefde in de lucht. Heftig kraakt haar stoeltje, vlugger gaat haar spoeltje, Tot ze zenuwachtig kucht.... En ze denkt bii ‘t stil geneugt aan haar eigen jeugd. Mietebetje, onder tafel, bukt zích, zoekt wat, met haar mee bukt ook gracielijk de jonker, Tante kent dat spel in t donker, Werpt haar schaartje naar benee, bukt zich ook, en snapt de twee! Hij, naar alle kanten zoekt de schaar van Tante, Zegt, als hij die lachend biedt: Dat ze wis het paartje evenals haar schaartje ‘t liefst maar bóven tafel ziet! Zo was ‘t die ouwe tijd, Die tijd van hoffelijkheid.....

Liesbeth

Beste Bewoners

Ik heb laatst iets leuks beleefd, In de Gordiaan kwam ik een oud kennisje tegen van Amsterdam

We gaan op onze rollator zitten (want staan gaat wat moeilijk), zij ook We zaten een hele tijd te praten over vroeger.

Plotseling kwam een meneer van I.D.S. uit de winkel En kwam koffie brengen.

Hij zei: “Ik zag jullie zo lekker keuvelen, daar hoort koffie bij.” We vonden dat zo spontaan, de koffie smaakte zo goed,

Zoiets maak je niet vaak mee. We hebben hem uitbundig bedankt.

Afz. Jans Menning

07

Verhuisd :

Mevr. van Voorst-Huigen Tjalk 10-31

08

We hebben de maand mei alweer achter de rug, de mooiste maand van het jaar, want alles in de natuur is verandert. Overal zitten weer mooie groene blaadjes aan en alles is weer gaan groeien want alles staat in bloei en je kunt wel zeggen, in geuren en kleuren, het is dan ook een lust om door Lelystads dreven te lopen. De winter kan soms bar en boos zijn maar na een paar maanden is toch weer een wonder verricht. Zelfs langs de slootkanten, wat daar allemaal groeit hou je niet voor moge-lijk. Ja gras groeit er en brandnetel maar ook de pinksterbloem en juffertje in ’t blauw en vooral ’t speenkruid met zijn hel-der gele bloempjes, wij als jongens zeiden er boterbloempjes tegen. Zelfs in de sloot, daar speelt zich ook heel wat af, vooral als je een poosje stil zit te kijken, komt er heel veel in leven, vooral de watertorren, die met hun enorme ach-terpoten schoksgewijs van de ene planten-

stengel naar de andere be-wegen en wat zou je denken van al die sier-lijke salaman-ders met hun grote vlaggen-staart en de buikzijde die mooi rood ge-

kleurd is. Ja, de vrouwtjes hebben dat niet die moeten maar met bescheiden kleuren door het leven, want voor hun zijn de schoonheidsmiddelen nog niet uitgevon-den. Net wil ik weer verder gaan of met een bliksemschicht schiet daar een rood gekleurd visje door het water, opeens staat het stil bij een hoopje takjes en planten-restjes en nu zie ik dat het een stkelbaarsje is. Hij heeft dat nestje zelf gebouwd en pro-beert een vrouwtje, dat al een behoorlijk dikke buik heeft van ’t

kuit, in zijn nest-je te krij-gen, dat kan, want in ’t mid-den zit een klein gaatje en als het vrouwtje in dat nestje gaat kijken probeert het mannetje haar door het nestje te krijgen en als ze aan de andere kant er weer uit komt is ze weer zo slank als een vis en het kuit, ja dat is achter gebleven en nu gaat dat manne-tje met zijn vinnen staan waaieren om zuurstof over die eieren te waaieren waar-door na een paar dagen zo’n 100-150 jon-ge visjes uit dat nestje te komen en blijven met ’t hele stel bij elkaar en zorgen dat ook het volgend jaar de stekelbaarsjes blijven bestaan. Ik had het net over dat heldere water, nou daar komt geen pomp of filter aan te pas want daar zorgen de diverse waterplanten voor en vooral ’t waterpest, hoornblad, sierkruid enz. Ja zo’n sloot of plas is ook een heel wereldje op zich zelf, waar je uren naar kunt kijken en je geheel tot rust komt. En op het water daar zijn de eenden en zwanen ook bezig hun nesten te bouwen, van de eenden is het zoeken, want die ver-stoppen hun nest heel erg, maar de zwa-nen heel opzichtig zijn nest bouwt. Maar dat is ook een grote sterke vogel, die zijn nest met veel gesnor en geblaas weet te verdedigen en het is elk jaar weer een ge-noegen om die twee grote beesten met daar tussen hun jongen in onze steden te zien zwemmen. En omdat ik daar al een poosje zo stil zit, komt daar aan de over-kant een blauwe reiger aangestapt en plots blijft hij staan en met zijn lange nek en

spitse snavel haalt hij een vis-je omhoog, en met een sierlij-ke kopbeweging gooit hij het visje omhoog en verdwijnt in de maag van de reiger.

Ook diverse vlinders fladderen over ’t water maar vooral de libel vraagt opeens aandacht met zijn grote blauwachtige vleugels. ’t Zijn ware kunstenaars met hun vliegcapriolen want in razende vaart gaat het van pijlkruid naar waterranonkel en van rietstengel naar kikkerbeet. De posthoornslakken zorgen er voor dat de planten niet onder de algen ko-

men te zitten en ook de miljoenen water-vlooien zorgen er voor dat het water mooi helder blijft en ’t is gelijk prachtig voer voor de vissen. Kom, ik stap maar weer een op, want thuis wacht weer mijn eten, in de vorm van brood met ’t één of ander erop, want wij mensen moeten toch ook ons natje en droogje heb-ben, willen wij in leven blijven, met dit ver-schil dat we er makkelijker aankomen dan de dieren. Maar ik heb weer genoten van al dat moois in sloot en plas en ik dacht laat ik het in ons mooie Buizerdkrantje zetten; hebben onze bewoners er misschien ook nog wat aan. A. van Beekum

09

Bewoners, We zijn bij onze nieuwe buren geweest Pam J. M. van Buuren heten ze. We zijn heel hartelijk ontvangen. Heerlijk zitten praten met ze, hun dochter was er ook - een fijne meid. Het was een gezellige ochtend, De tijd vloog om, we zaten zo lekker en de koffie smaakte ook zo goed. Maar we hadden nog een bezoekje te doen, Namelijk bij mevr. J. v.d. Bosch Rijn. Ook hier werden we - heel gastvrij – binnen ge-vraagd Ook hier werd ons gevraagd of we koffie wilden, Maar dat hoefden we niet niet, We zaten al reeds zo vol …. Namens Lief &Leed: Jans Fré

Aan alle bewoners van de Buizerd Bij deze wil ik alle bewoners van de Buizerd bedanken voor de mooie kaarten die ik gekregen heb. Speciaal de handwerkclub, voor het prachtige bloemstukje en de fijne kaart. Tevens wil ik de dames van de Lief & Leed – pot extra bedanken. Ik heb met erg veel plezier in de Bui-zerd gewoond. Nogmaals hartelijk bedankt! Mevr. G. Kliek-Nederveld Het Ravelijn 291

Aan de bewoners van de Buizerd Lief en Leed, wil onze waardering uit-spreken voor de gezellige Valentijnsdag. We hebben zeer genoten En vooral toen Roel zijn tophit zong: omhoog en omlaag, Zat de stemming er goed in. En iedereen deed mee. Na afloop bleven plm. 20 personen nog even Amsterdamse liedjes zingen Om plm. half tien togen we huiswaarts Allemaal lekker slapen en gezond weer op. Jans en Fré

10

Wij wonen al aardig wat jaren in Lelystad in een wooncentrum, tot onze volle tevreden-heid. Ja, echt je zou het niet geloven, tot onze volle tevredenheid. En waarom? Nou, dat zullen we dan wat nader toelichten. Eén van de belangrijke reden is de locatie, gunstig ten opzichte van de winkels, station en hoewel niet altijd leuk, het ziekenhuis. Het is uiteraard beter er geen gebruik van te moeten maken, maar als het toch nodig is, is het makkelijk zo dichtbij. De naam van ons wooncentrum is De Kie-kendief. Voor diegene die dat niet zo goed weten, een kiekendief is een roofvogel en lijkt een beetje op een andere roofvogel na-melijk de buizerd. Voor sommige van ons klinkt dat wat bekender in de oren. Een an-dere reden van onze tevredenheid voor het wonen in ons wooncentrum De Kiekendief is de manier zoals de bewoners met elkaar omgaan. Dit is werkelijk uniek te noemen, en waarom uniek?

De bewoners in ons com-plex beseffen hoe be-langrijk het is voor ons allen dat je je positief op-stelt tegenover elkaar. Natuurlijk komt het ook bij ons voor dat er me-ningen verschillen of dat er iemand soms onbe-doeld in de fout gaat, en dat mag, we zijn tenslot-te maar mensen. Echter bij ons in de Kiekendief wordt in goed overleg dit met elkaar uitgepraat of indien nodig naar een

oplossing gezocht. Zo gaan de bewoners in ons wooncentrum met elkaar om, begrij-pend dat het belangrijk is als de sfeer pret-tig blijft. Wij proberen te voorkomen dat er onaange-name situaties ontstaan, en dat lukt met een beetje goede wil. Ook zijn er bij ons geen mensen die langs de zijlijn staan te schreeuwen en precies weten wat een an-der fout doet en verder nooit een bijdrage leveren in het belang van ons allen, of in het geniep de stemming bederven. Onze Kiekendief bewoners praten onder het genot van een bakkie koffie of iets anders wel met elkaar, maar niet over elkaar. Wij dachten dat het leuk was om te laten weten hoe het er bij ons aan toe gaat, mis-schien zijn er nog andere wooncentra’s die dit gelezen hebbende er hun voordeel mee kunnen doen. Dit is dan zo’n beetje de gang van zaken in ons wooncentrum. We wensen u het allerbeste. Albert Weber

11

Beste bewoner(s) Is er een adreswijziging in de lijst van de hulpverlenende familie voor het alarm? Geef dit dan door aan de Huismeester of vermeldt dit in een briefje dat U bij hem in de bus doet. Het is immers voor de alarm centrale van groot belang dat de juiste adressen en telefoon-nummers aanwezig zijn.

Bij voorbaat dank voor uw medewerking.

Geachte Bewoner(s) Zou u zo vriendelijk willen zijn om geen plastic zakjes in de G.F.T. bak te deponeren, maar om deze leeg te schudden en het zakje bij het overige afval te gooien. En wilt u geen reclame en andere post op de brievenbussen leggen; het is beter om te voorkomen dan om te genezen.

Bij voorbaat dank voor uw medewerking.

12

Er klinkt een luide toon …. en wordt aan u gevraagd Wat er aan de hand is.

Opa stak de sleutel in het slot en zei: “Goed ruiken Maarten, zodra de deur opengaat goed ruiken.” Maarten snoof heel hard, hij rook niets. “Ruik je het, een vieze lucht”, ging opa verder. “En dat is oma’s schuld, ze had niet in dit huis moeten gaan wonen.” Maarten begreep er niets van, hoe kon oma nou de schuld van een huis zijn? “Wanneer oma boodschappen gaat doen zal ik je een geheim vertellen”, fluisterde opa voor ze de huiskamer binnengingen. Toen oma weg was, vroeg opa: “Wel eens gehoord van het plaatsje Mugge-beet? Daar staan bomen waar geen bla-deren aangroeien maar wolken muggen, we gaan er morgen naar toe.” “Wat moeten we daar dan doen opa?”, vroeg Maarten. Opa fluisterde geheimzinnig: “Muggen halen voor oma.” “Muggen halen? Is dat niet gemeen?” “Nee hoor, had ze maar niet moeten gaan verhuizen”. De volgende dag waren ze samen op weg gegaan, met een knipoog deed opa een glazen potje in de rugzak. In Muggebeet hield opa het potje onder zo’n wolk muggen, deed het deksel erop en grinnikte voldaan. De volgende mor-gen kwam oma beneden: “Ik heb zo slecht geslapen”, mopperde ze, “zo’n last van muggen”. Opa bleef gewoon in de krant kijken. Voor het eerst vond Maarten het niet erg om weer naar huis te gaan. Avonds vertelde hij het aan zijn vader en moeder. Zijn moeder schudde haar hoofd en zei: “Hij doet steeds gekkere dingen, dit gaat zo niet langer”. “Ze hadden ook nooit moeten verhuizen, dat was helemaal fout”, antwoordde zijn vader.

“Wat is er dan met opa?”, vroeg Maar-ten, “Jullie vertellen mij nooit iets, ik ben al acht, geen klein kind meer!” Kwaad liep hij de kamer uit, gooide de deur hard achter zich dicht en ging naar zijn kamertje waar hij met zijn knuffel-beer op bed ging liggen. Hij hoorde de stemmen van zijn ouders. Een poosje la-ter kwam zijn moeder binnen: “Maarten, ik moet je iets vertellen, opa is ziek.” “Opa ziek? Maar hij ligt toch niet in bed? Kan de dokter hem niet beter maken?” “Nee lieverd”, zei Mama. “Opa is ziek in zijn hoofd, hij zal naar een tehuis moe-ten.” De weken die volgden hoorde hij zijn ou-ders bellen, praten, ze waren heel druk, het ging allemaal over opa. Op een dag zei Mama: “Maarten, opa zit in een te-huis. Zondag gaan we naar hem toe, maar misschien weet hij niet meer wie je bent.” Dat kon niet! Opa zou niet weten dat hij Maarten was! Zijn opa, hoe vaak hadden

13

ze niet samen gevist, opa die hem elke maand een rijksdaalder gaf en zei: “Wat lekkers kopen hoor, niks geen spaarpot-tengedoe!” Ze waren zelfs bloedbroeders, vorig jaar toen Maarten zo was gevallen, dat zijn knie bloedde, had hij heel hard gehuild, was opa gekomen: “Hier heb ik op gewacht.” Hij had met een mesje een heel klein sneetje in zijn vinger gemaakt, toen het ging bloeden had hij de vinger op de bloedende knie van Maarten gedrukt: “Zo nu zijn wij bloedbroeders.”

Maarten vond het zo spannend dat hij zijn zere knie was vergeten. Hij was de hele middag dicht naast opa blijven zit-ten, hij met een pleister op z’n knie, opa met een pleister om zijn vinger. En nu zou opa niet weten dat hij Maarten was! Hij zou iets voor opa meenemen, maar zijn spaarpot was leeg, want er kwam nieuw geld. Hij had ook muntjes gekre-gen, ze waren heel mooi, glommen hele-maal, er was er één bij met twee kleu-ren. Opeens wist Maarten het, om die met die twee kleuren zou hij een mooi papiertje doen en aan opa geven. Mama

zei wel dat je er nog niet mee mocht be-talen, maar dat kon hem niets schelen, deze was voor opa. Toen het zondag was gingen ze naar het tehuis. Opa keek heel verbaasd, hij zag er vreemd uit en toch was het opa. Hij keek naar Maarten’s moeder en zei: “Dag mevrouw, wie is die meneer?” Mama be-gon te huilen. “Ik ben uw dochter Joke, Pa, u kent Joop toch wel en hier is Maar-ten.” Maarten gaf opa een zoen en zei: “Ik heb wat voor u opa.” Opa haalde het pa-piertje van het muntje en keek heel ver-baasd. “Dit is het eerste nieuwe muntje opa, wat lekkers voor kopen, niks geen spaar-pottengedoe!” Langzaam kwam er een glimlach op opa’s gezicht en hij riep: “Dag Maarten, wat fijn dat je er bent, wat ben ik hier blij mee..” Maarten was ook blij. “Zie je wel opa wist wel wie hij was.” Toen ze een kwar-tier later weg gingen zat Opa nog steeds met het muntstuk in zijn hand en terwijl hij met de andere hand gedag zwaaide riep hij: “Dag jongetje.” Riet Terlien. Januari 2002.

14

Op het eerste gezicht zou je zeggen, Ja natuurlijk dit is klink klare sport, want je hebt er een bal bij nodig, die wordt wellis waar niet geschopt, maar netjes en behoed-zaam met de hand geworpen. Nou zijn er wel meer spelletjes waarbij je de bal ook met de hand werpt, maar dit is wel zo’n rare bal, hij is rond, anders kan hij niet rollen, maar ’t lijkt wel of hij onder de tram heeft gelegen, want hij is behoorlijk plat, wel niet zo-als een discus en ook niet zo groot en dat gekke ding moet je dan over een mooie groene loper - van zowat een meter of 6 (in vaktermen noemen ze dat een mat) - die gekke bal met een mooie glijdende beweging over die mat gooien en wel zo dicht mo-gelijk bij een klein wit balletje. En nou komt de verrassing want die bal hebben ze aan één kant verzwaard met lood. Als je hem recht vooruit gooit gaat hij vanzelf bochten maken en dat noemen ze nou een koers. Vandaar de naam: Koersbal.

Om het nog moeilijker te maken wordt er een wit balletje naar ’t eind van de mat gegooid en daar moet je dan je bal zo dicht mogelijk bij zien te gooien en als je dat lukt dan komt een andere speler die, ’t zij per ongeluk of expres tegen dat bal-letje of een speelbal en weg zijn je kan-sen. Van tevoren wordt er geloot, wie met wie speelt, want ondanks alles zijn er altijd een paar die dat koersballen aar-dig onder de knie hebben, terwijl ande-ren die bal een gooi geven alsof hij door de muur moet en dat geeft veel hilariteit. Anderen kunnen die zware bal maar am-per weg krijgen of hij gaat zo’n gekke koers maken dat hij al rap van de mat

rolt, wat weer veel gelach doet opklinken. En zo hoor je vele open aanmerkingen en altijd wordt het grappig bedoeld. Ook is er een speler die met een mooie gele plastic hockeystick, die is bedoeld om die onwillige koersballen een beetje in bedwang te hou-den ….. je hoeft er niet meer bij te bukken, want dat gaat op onze leeftijd ook een woordje meespreken. “f er veel zijn die dat spel beoefenen”, vraag je me? “Ja zeker. Altijd zijn er zo’n 20 da-mes en heren die reikhalzend uitzien naar de dinsdagmiddag, want dan wordt er ge-speeld van 13:30 tot 16:00 uur, mar ze houden ook een pauze en drinken dan gezellig een kopje koffie of een kopje thee met elkaar en dan komen de mondjes aan ’t werk want dan hebben ze elkaar weer heel wat te vertellen, maar het koersballen staat op het eerste plan en af en of dat ook sport is? Ik dacht het wel …. A. van Beekum 15

16

De kranten hebben er vol van gestaan en daarom wil ik eens gaan kijken hoe dat er allemaal toeging. ’t Was in de Koploper een prachtige sport-hal ook de accommodatie is perfect, alleen ’t was even zoeken om de auto kwijt te ra-ken. Ik zag al gauw Buizerds lopen want die wa-ren ook ingeschreven onder: “Koersbalclub De Buizerd - Lelystad” evenals andere clubs vanuit Dronten, Swifterband, Almere en Zeewolde. De matten lagen al keurig uitgespreid en de ballen keurig in ’t gelid, zelfs de attribu-ten ontbraken niet, maar die moesten ze zelf meenemen, een heel gesjouw, je moet toch wat over hebben voor je club. Maar om 12 uur was dan het openingswoord, maar door de slechte akoestiek was er wei-nig of niets van te verstaan en kon de strijd aan gebonden worden. Alle deelnemers werden dooréén gehusseld en moesten naar hun juiste mat en naar de witte of blauwe poule gaan. Alles ging rus-tig en ordelijk, hoe kan je ook anders ver-wachten want de kleur van de haren was overwegend wit, grijs of helemaal niets meer. Maar dat mag hem de pet niet druk-ken er werd gekoersbald bij het leven af. Alles werd genoteerd en na de 5e ronde werd door de wedstrijdleiding uit geplozen wie in aanmerking kwam voor de wisselbe-ker en er zijn ook individuele prijzen voor 3 paren met het hoogste aantal punten. Zo zie maar weer, waar je al geen prijzen mee kan winnen. Maar in elk geval is het een sport die voor veel ouderen wordt beoefend en dat be-wees die zaterdag in de Koploper des te meer, het was daar een drukte van belang. “Ze” hebben weer lekker en gezellig toer-nooi gehad en de prijzen???? Och, met de verwijzing naar de Olympische Gedachte, dat meedoen belangrijker is dan winnen. Een Buizerd bewoner.

Beste Buizerdbewoners, dit keer een serieus onderwerp, van een me-vrouw die nog niet zolang in de Bui-zerd woont en liever onbekend wil blijven kreeg ik het volgende ver-zoek: Beste Niek, Ik woon nu in een wooncomplex voor ouderen en toch voel ik mij zo vaak eenzaam, u kunt niet alles op-lossen, maar weet u mij misschien toch een paar tips te geven? Mijn antwoord luidde: Lieve mevrouw, Ik zou willen dat ik daar een oplos-sing voor wist, eenzaamheid is he-laas een veel voorkomende klacht vooral bij ouderen. Ik hoor het vaak, je komt thuis, er is niemand die je begroet, je staat op en kan aan niemand kwijt datje zo naar ge-droomd hebt, er zijn veel voorbeel-den te noemen. Ik heb ze vaak ge-hoord en begrijp of denk het te be-grijpen. Maar kunnen we er iets aan doen? Nu u in de Buizerd bent gaan wonen, moet er binnen dat complex toch enige dingen te bedenken zijn die dat gevoel wat kunnen verzach-ten, de eenzaamheid delen zou je het kunnen noemen. Er zijn velen zoals u, zij voelen hetzelfde, het gaat erom “elkaar tegen te komen.” Binnen het Buizerdcomplex zijn vele activiteiten, probeert u daar aan mee te doen, het maakt niet uit of u ergens wel of niet goed in bent, het gaat meestal meer om de sociale

kontakten en met een beetje goede wil blijkt het misschien wel dat er in u een goede handwerkster of teke-nares schuilt, mensen kunnen vaak veel meer dan ze denken. Ook an-dere clubs, evenementen worden georganiseerd en wellicht dat u daar een paar mensen vindt die u liggen, een zekere gelijkgestemdheid moet er zijn. Wees niet al te kritisch, we hebben allemaal een leven achter de rug, dat ons gevormd heeft en voor iedereen verschillend is ge-weest, toon daar begrip voor. En vooral neem zelf initiatief, wacht niet op de ander, stel voor is geza-menlijk een kopje koffie ergens te gaan drinken, of een stukje te gaan eten, desnoods thuis, vraag of ie-mand een kopje thee komt drinken, het liefst een paar mensen, probeer elkaar te leren kennen en zo wat kontakten op te bouwen, blijf vooral niet thuis zitten wachten, probeer uw goede humeur te bewaren, praat niet over anderen, dat loopt altijd fout. Kortom u moet zelf bou-wen om dat gevoel van eenzaam-heid voor een stukje de baas te worden. Het is niet gemakkelijk maar het proberen waard, neem een pen en papier en schrijf op wat en wie u leuk lijken om daar is mee te beginnen, het zet u aan het den-ken en verliezen kunt u er niets mee, alleen maar winnen. Ik hoop van harte dat ik u een eind-je op weg heb geholpen, ik zou het over een poosje graag van u horen, veel sterkte en groeten van Niek.

17

Mensen die met mooi weer samen gin-gen fietsen, als de weerberichten goed waren belden we elkaar op en gingen we de hele dag lekker fietsen door de prachtige bossen, het Hollandse Hout, het Gelderse Hout, het Natuurpark, langs het IJsselmeer enz. We namen dan een thermosfles koffie en brood mee voor onderweg want er was nog geen restaurant of zoiets te vinden waar je iets kon kopen, maar dat was eigenlijk niet zo erg. Als we een mooie plek zagen dan gingen we daar lekker zitten met ons allen, wat eten of drinken en wat uitrusten en gezellig een praatje maken met elkaar en dan gingen we weer verder tot we een beetje moe waren dan streken we weer neer en was het tijd voor het lunchpakket. Ook na-men we frisdrank mee en om een uur of drie gingen we weer even uitblazen met een bekertje fris en dan ging het langza-merhand huiswaarts. We maakten toch-ten van wel 25 tot 30 km en kwamen voldaan weer thuis, we hadden genoten van de prachtige natuur rondom de stad en ikzelf was Iedere keer weer verwon-

derd wat ze van die grote plas water hebben gemaakt. Ik vroeg me af of we dat nu ook zouden kunnen realiseren lekker weg op de fiets met een groepje, daarom heb ik dit stukje geschreven, want misschien zijn er onder U ook nu wel mensen die dat zouden willen neemt U dan contact met mij op dan gaan we eens kijken of het wil lukken.

Tìlly Melius

Tel. 253591

18

Toen ¡k vorige week na een poosje in de tuin bezig te zijn geweest en daarna lekker in de zon ben gaan zitten, moest ik denken aan de eerste jaren dat de Buizerd be-stond. We hadden toen een hele groep bewoners die bestond wel uit on-geveer 25 personen.

De redactie van de Buizerdkrant pro-beert medebewoners te stimuleren om een bijdrage te leveren aan de bewo-nerskrant b.v. door jeugdherinnerin-gen, werkervaringen enz. op te schrij-ven of aan een redactielid te vertellen, die het dan op schrift stelt. Een medebewoonster, we noemen haar Eva, vond het moeilijk om zelf haar verhaal op te schrijven, maar wilde het wel vertel-len aan ondergetekende. Eva was het zesde en jongste kind in een gezin waar Schraalhans keukenmeester was. Zij heeft bepaald geen gemakkelijke jeugd gehad. Het geboortehuis van Eva, een huis van bij-na driehonderd jaar oud en weinig comfor-tabel stond in een toen nog kleine provin-ciestad ergens_in Nederland. Eva’s moeder hanteerde een strenge op-voedingsmethode. Zo vertelde Eva dat op zekere keer haar drie jaar oudere zusje Anna over het hekje klom dat in de deuropening stond. Eva ging haar zusje achterna en klom ook over het hekje. Haar moeder zag het gebeuren en nam maatregelen en dat betekende: broek-je naar beneden en een paar ferme tikken. Eva begreep niet waarom zij klappen kreeg en haar zusje niet. Moeder gaf ook geen uitleg. Toen Eva zeven jaar was werd haar moeder ziek. Zij had griep en longontste-king werd in het ziekenhuis opgenomen waar zij overleed op 21 December 1930. Het leven werd er voor Eva niet eenvoudi-ger op. Haar vader kon het gezin, waarvan de oud-ste zoon vierentwintig was, niet aan. Op zekere dag ging hij met zijn twee jong-ste kinderen naar een naburig stadje, waar hij met zijn dochtertjes zijn intrek nam in

een kosthuis. Deze stap liep na ongeveer een half jaar op een volkomen mislukking uit en vader zette zijn twee dochters op de boot die de kinde-ren weer terugbracht naar hun oorspronke-lijke woonplaats. De oudste zoon, die net als zo velen in de crisis tijd van de dertiger jaren werkloos was, zorgde nu voor het gezin. Vader, die zoals Eva zegt, een lieve man was, werd uit de ouderlijke macht ontzet omdat hij zijn kinderen in de steek had ge-laten. Van de vader was het geen onwil om voor het gezin te zorgen, maar onmacht. Hij kon de situatie niet de baas. Het behoeft geen betoog dat er bittere ar-moede was in het gezin. Eva’s leven werd een beetje opgevrolijkt omdat zij een poes-je had. Helaas, het poesje kreeg kattenziek-te en overleefde het niet, wat Eva heel ver-drietig maakte. Zij heeft er geen tranen om gelaten, want zoals zij nu zegt: “Als je op zo jonge leeftijd je moeder verliest, kun je niet meer huilen om de dood van een poes-je”. Eva ging graag naar school en was een goede leerling, maar het moment kwam waarop zij huis en school moest verlaten, omdat zij en haar zusje Anna opgenomen werden in een kinderhuis, niet ver van haar woonplaats. Zij weet niet hoe e.e.a. geregeld is, omdat het geheel buiten haar is omgegaan. Eva was toen elf jaar en zij kwam in de groep van tweeëndertig meisjes van tien tot twaalf jaar. Slapen moest zij met vijftien andere meisjes op een slaapzaal. De juffrouw die de leiding had over de groep was streng, maar niet echt onvrien-delijk of onaardig. Ook zij moest zich aan de regels houden die zij haar pupillen moest opleggen.

19

Heeft U ook een (jeugd)-herinnering om in de krant te zetten, laat het ons horen.

de redactie.

20

De kinderen kwamen alleen op Zondag-middag buiten het hek. Dan werd er, netjes in de rij, drie aan drie gewandeld. Het instituut beschikte over een eigen school en een kerkzaal. Eva kon nu de lagere school afmaken. Omdat, gezien de omstandigheden, ver-der leren er voor haar niet inzat, heeft zij twee jaar in de zesde klas gezeten, hoewel zij - zeker naar het oordeel van de onderwij-zer - heel goed in staat zou zijn geweest om voortgezet onderwijs te volgen. Na schooltijd moest zij naar haar afdeling waar een boterham werd gegeten. Dan was er, tot aan de avondboterham wat vrije tijd, waarin soms buiten gespeeld werd. De ondervoeding waar Eva aan leed ver-dween geleidelijk, want er werd stevige kost gegeten zoals bruine bonen met spek, stamppotten, gruttenpap enz. Na de avondboterham was er werk aan de winkel, dat bestond uit kousen stoppen, kousen breien en voeten aanbreien aan kousen die deels versleten waren. Om acht uur was het bedtijd en om halfzeven s morgens was het weer dag. Een keer per jaar was het feest en dat was met Kerstmis. De eerste Kerstdag was het feest voor de kinderen tot tien jaar en de tweede Kerstdag kwamen de meisjes van tien tot achttien aan bod. Iedereen kreeg dan een cadeautje. Aan verjaardagen werd geen aandacht besteed, dus de kinderen waren nooit ja-rig. De meisjes van zestien tot achttien had-den een keer in de week koorrepetitie. Met Kerstmis gaven zij dan een uitvoering van een Kerstcantate waar zij ijverig op

gestudeerd hadden. De leerplicht gold in die tijd tot veertien jaar en toen Eva veertien was ging zij van school en kwam in de huishouding. In de ochtenduren deed zij schoonmaak-werkzaamheden en ‘s middags werkte zij in de naai—of strijkkamer. Meisjes van veertien tot zestien waren klein—werkmeisje en die van zestien tot achttien waren groot—werkmeisje. Het huis ging redelijk met de tijd mee, want er waren zestien douches waar de meisjes eenmaal in de week gebruik van konden maken. Waar vond je in die tijd woningen met een douche? Als de meisjes achttien jaar waren moes-ten ze, totaal niet voorbereid op het leven in de maatschappij, afscheid nemen van het huis. Voor deze meisjes werd door de leiding van het huis een betrekking als dienst-meisje voor dag en nacht gezocht in een sociaal voelend gezin. Dat pakte in de praktijk wel eens anders uit. Niet alle werkgeefsters waren zo sociaal voelend. Zo ging het ook met onze Eva voor wie een betrekking gevonden was. Het was in de oorlogstijd 1941, dat Eva uit het huis vertrok en het werkelijke leven buiten de beschermde omgeving begon. Hier eindigen haar jeugdherinneringen, die zij niet uitsluitend negatief ziet, maar er evenmin met veel genoegen aan terug denkt Dini

Nog nooit van gehoord en dat klopt ook wel, want het park bestaat sinds kort en is gele-gen tussen het ziekenhuis en de “Hove”. Ruim 2 jaar geleden zijn de besprekingen begonnen en nu 2 mei 2002 was het dan zo-ver dat de opening er was. Er waren ruim 100 genodigden en werden naar het restau-rant van het ziekenhuis verwezen, waar ook onze burgemeester de heer v. Leeuwen aan-wezig was en natuurlijk de opening verricht-te. Hij memoreerde dat de tuin tot stand was gekomen vooral door heel veel sponsors uit het bedrijfsleven en bovenal door Ach-mea van het Groene Land, want natuurlijk heeft zo’n project veel geld gekost. Hij hoopte dan ook, voor al veel ouderen dat wandelingetje zullen maken en daar een rustpunt zullen vinden, wat juist voor hen gerealiseerd is. Hij hoopte dat ook de vlag, die gemeente Lelystad aan de stichting be-heer onderhoudsvrije tuinen heeft geschon-ken nog vele jaren boven het “Lammerspark” mag wapperen. Daarna gingen we met z’n allen door de ach-teruitgang van het ziekenhuis naar de tuin. Gelukkig was het tussen de buien door droog geworden en konden we op ons ge-mak al dat moois in ogenschouw nemen. Een tuin, zeg maar tuintjes, want het grote stuk grond wat altijd al braak daar had gele-gen werd door het ziekenhuis daarvoor afge-staan en is in kleine tuintjes van plm. 8 bij 5 meter verdeeld en elk heeft zijn eigen karak-ter, zowel van aanleg als indeling. Er zijn en-kele met een heel leuk zitje soms ook met een mooie bank, die weer gemaakt zijn in een bedrijf voor therapie. Ook is er rekening mee gehouden dat diverse tuintjes ook toe-gankelijk zijn voor rolstoelen, maar voor de mobiele ouderen en heel hopelijk ook voor de jongeren is dit parkje uitermate geschikt om tot rust te komen in deze jachtige tijd.

Elk vak is apart ingedeeld en tot stand geko-men door deskundig personeel, wat vooral te zien is in de mooie indeling van groen en planten. Door het midden van de aanleg loopt een watergang die gevoed wordt door 3 fontei-nen wat een passende afscheiding vormt. Nu is het nog echt aangeplant, maar over een paar jaar zal het effect veel mooier zijn. Voor de bewoners van de “Hove”, de Bui-zerd en de lopende patiënten van het zie-kenhuis is het echt wel een leuk wandelinge-tje door al die tuintjes en wordt het een beetje te veel, overal staan banken en …. Er staat een levens groot prieel, wat heel leuk is ingericht, maar ik moet wel even vermel-den dat het ’s nachts is gesloten, maar dat is juist want dan zie je toch niets. Maar ’t geheel als park en tuintjes is wel uniek voor Lelystad en waarschijnlijk wel voor heel Nederland om zoiets vooral voor ouderen te realiseren, maak er dus gebruik van en geniet van al dat moois wat daar op die kleine ruimte staat zowel van boom, struik of plantjes. Rest nog te vermelden dat een bewoner van de Buizerd actieve binding heeft met dit complex De journalist van de Buizerdkrant.

21

22

Oproep-Oproep-Oproep-Oproep-Oproep Heeft U ook problemen met de nota’s over Arpotech, de Centrada en de NU-ON? Vindt U de nota’s ook zo onduidelijk en onoverzichtelijk? Wij vragen ons af of dit een algemene klacht is? In dergelijke gevallen moet men zich tot de betreffende instantie wenden voor inlichtingen. Misschien zou het zinvol zijn om te overleggen er collectief wat aan te doen. Heeft U dus deze klacht meldt het bij de Bewoners Commissie of stop deze klacht in de klachtenbus. De Redactie.

De taal der talen Het meervoud van slot is sloten, Maar toch is het meervoud van pot geen poten. Evenzo zegt men altijd: 1 vat en 2 vaten. Maar zal men zeggen: 1 kat en 2 katen? Wie gisteren ging vliegen, zegt heden: ik vloog, Dus zegt u misschien ook van wiegen: ik woog? Nee mis! Want ik woog is afkomstig van wegen, Maar ... is nu ik voog een vervoeging van vegen? En van het woord zoeken vervoegt men ik zocht, En dus hoort bij vloeken misschien ook: ¡k vlocht? Alweer mis, want dit is afkomstig van vlechten, Maar ik hocht is geen juiste vervoeging van hechten. Bij roepen hoort: riep, maar bij snoepen geen sniep. Bij lopen hoort: liep, maar bij slopen geen sliep. Want dit is afkomstig van ’t schone woord slapen. Maar zeg nu weer niet: ik riep bij het woord rapen, Want dat komt van roepen en u ziet het terstond. Zo draaien we vrolijk in het cirkeltje rond. Van raden komt ried, maar van baden geen bied. Dat komt van bieden (ik hoop dat u ‘t nog ziet). Ook komt hier van: bood, maar van wieden geen wood. U ziet. de verwarring ¡s akelig groot. Nog talloos veel voorbeelden kan ik u geven, Want gaf hoort bij geven, maar laf niet bij leven. Men spreekt van: wij drinken, wij hebben gedronken, Maar niet van: wij hinken, wij hebben gehonken. Het volgende geval,. dat ¡s bijna te bont! Bij slaan hoort: ik sloeg, niet ik sling of ik slond. Bij gaan hoort: ik ging en niet: ¡k goeg of ik gond. Een mannetjeskat noemt men doorgaans een kater. Hoe noemt u een mannetjesrat? Soms een rater? Zo heeft het Nederlands verschillende kwalen. Niettemin is en blijft het: de taal der talen!

23

I. De hr. Verweij opent de vergadering en heet iedereen welkom. 2. Notulen van 6 februari goedgekeurd. 3. In en uitgaande post.

Ontvangen post gemeente Lelystad over milieuheffing, doorgegeven aan de hr. Okken. Brief van mevr. v.d. Horst ontvangen: bij ziekte briefjes opgehangen, thuiszorg — therapeute, bij een medebewoner bellen, kon zelf niet zo snel bij de bel komen. Briefjes regelmatig door iemand weggehaald, is hier iets aan te doen? Het bestuur onderkent het probleem, zal trachten hier een oplossing voor te vinden. Mevr. v.d. Horst krijgt hierover bericht. Mevr. Knoek doet de sugges-tie een evt. geplastificeerd bordje waarin briefje kan worden tussen geschoven, kan ook niet wegwaaien, wat bij plakband wel gebeurt.

4. Mededelingen.

De hr. Okken meldt dat de glazenwassers i.v.m. de Arbo-wet niet meer op de balkons mogen klimmen om deur/raam te lappen. Moet binnendoor. Zij hebben dit de bewoners medegedeeld. Niet iedereen is hier gelukkig mee. De glazenwassers hebben toegezegd, bij het lappen van de corridor gelijk het balconraam mee te nemen, waardoor zo min mogelijk met vuile schoenen naar binnen wordt gelopen. Wanneer bewoners niet thuis, krijgen ze een briefje in de bus wan-neer de glazenwassers weer terugkomen. De bewonerscommissie vraagt ook aandacht voor de raampjes bij de lift, nog geen oplossing gevonden.

5. Lopende zaken.

Onderhoud de Buizerd. Mevr. Terlien vraagt of het mos tussen de stenen ook wordt verwijderd, gaat gebeuren. Hoe zit het met de brievenbussen, de hele entree armoedig. De brievenbussen worden schoongemaakt, de vloerbedekking wordt regelmatig gezogen en is een schoonloopmat, moet voorkomen dat vuil naar binnen wordt Auto/parkeerproblemen. Is nog overkomelijk. De huismeester waarschuwt indien hij dit opmerkt de betreffende automo-bilist met briefje achter ruitenwisser, geen andere oplossing tot nu toe mogelijk.

6. Reglement.

Kan er in de bijlage voor de Buizerd een taakomschrijving van de huismeester komen? Mevr. Terlien denkt dat veel bewoners deze niet weten. De hr. Okken zegt iedere dag spreekuur te hebben voor bewoners met klachten en vragen, ook is er de brievenbus, wordt altijd snel op ge-reageerd. Hr. Verweij merkt op dat voor de bewoners niet alleen de klachtenbus is maar ook ie-dere eerste woensdag van de maand om halftien enige bestuursleden zitting hebben in de recrea-tiezaal om bewoners met vragen en problemen aan te horen. Het bestuur moet altijd met min-stens twee zijn om latere misverstanden te voorkomen.

7. Keuken

Bij het chinees eten van zondag 3 maart j.l. (waarover de keukenbrigade niet van tevoren was ingelicht, wat wel was afgesproken!) kwam de keukenbrigade tot de onaangename ontdekking dat het bestek niet schoon was, op verschillende lepels en messen zaten nog etensresten!

24

Aanwezig : de dames Knoek, in ’t Veld, Croese, Terlien, de heren Verweij Verhinderd : De heer Bosma Namens Centrada : de hr. Okken, Mevr. Hilhorst

Wie hebben deze het laatst gebruikt? Hoe dit te voorkomen? Moet de afwasmachine eventueel halfvol gebruikt worden? Wanneer de afwas te lang blijft staan, moeilijker schoon te maken, lippenstift, achtergebleven suikerresten, van twee kwaden de minste kiezen, dus indien afwas er staat, machine gebruiken. Ook wordt het voorstel aanvaardt bestek en serviesgoed in een kast op te bergen, indien het moet worden gebruikt voor een etentje toch één van de keukenmensen aanwezig. Mevr. Hoksbergen krijgt de sleutel, de andere gaat naar het bestuur. Indien er maar één persoon van de keuken aanwezig is en deze vraagt om assistentie, niet meer dan één hulp. In verband hiermee het volgende besluit van het bestuur: Om diverse redenen is het niet raadzaam meerdere activiteiten op één dag te organiseren, zoals op 20 januari en 3 maart j.l. het geval was. Zonder uitzondering van het gebodene — door één of meerdere personen — op persoonlijke titel of clubverband. Enige maanden geleden is er een schrijven uitgegaan waarin om keukenhulp werd gevraagd, aangezien deze lijst ook nog andere vragen betrof was de invulling anoniem. De mensen die zich hadden opgegeven voor het helpen in de keuken konden wij dus niet persoonlijk benade-ren, is het mogelijk dat diegene en uiteraard ook iedereen die alsnog heeft besloten mee te wil-len werken zich opgeven, 11-51, of in bus bij de recreatiezaal. Ook in de Buizerdkrant zal een oproep worden gedaan. Zowel Mevr. In ‘t Veld als mevr. Knoek zeggen in noodgeval te willen bijstaan.

8. Financiën.

Dit onderwerp moet nog nader onderzocht worden. 9 Amusement

Zoals reeds in het hoofdstuk keuken is beschreven, geen twee evenementen op één dag. Mevr.. Knoek zal zodra zij de benodigde papieren in haar bezit heeft een oefenkwis houden, voor de bewoners wellicht een idee voor een gezellige middag, eerst gaan we het uit proberen!

10. Rondvraag.

Mevr.int Veld dankt mevr. Hilhorst voor de vlotte afhandeling van de financiën voor de Bui-zerd. Heer Okken heeft verzoek kapster gekregen voortaan op donderdag i.p.v. vrijdags te ko-men. Hij heeft contact met de hr. V. Veenendaal opgenomen, deze moet dit met de clubleden bespreken. Is het een idee vraagt mevr. Terlien om bij de uitgang recreatiezaal een bordje te hangen met het verzoek aan de laatst weggaande de lichten en de verwarming te controleren? Bewoners door de hr. Lischer verwend, nam dit allemaal voor zijn rekening, nu dit niet meer het geval is verzoek aan de bewoners/clubs even controleren, tenslotte krijgen wij zelf de kosten gepresenteerd. Hier gaat aan gewerkt worden.

De heer Verweij dankt alle aanwezigen voor hun bijdrage en sluit de vergadering Volgende vergadering op woensdag 3 april 2002, om 10.00 uur. Het secretariaat Donderdag 7 maart 2002.

27

vice-voorzitter. A.L. VerWeij

1. De hr. Verweij opent de vergadering, heet iedereen welkom en memoreert dat het 3 oktober j.l.

de laatste maal was dat de hr. Bosma de vergadering voorzat. Hij verzoekt om een minuut stilte. 2. Notulen van 6 februari goedgekeurd. 3. Post ontvangen over een symposium rechtshulp in Nijmegen. Vorig jaar in Zwolle, hr. Verweij

daar geweest, stelde niets voor, hier wordt niets mee gedaan. Mevr. v.d. Horst is telefonisch be-naderd als antwoord op haar verzoek, briefjes bij ziekte in de entree, blijft de aandacht houden. Overlijdensbericht hr. Bosma ontvangen, namens de bewonerscommissie condoleance en bloe-men gestuurd.

4. Geen mededelingen. 5. Lopende zaken.

Onderhoud de Buizerd, is er al meer bekend over de raampjes bij de liften? Hr. Okken ant-woordt dat zij alle aandacht hebben, er wordt gezocht naar een oplossing. Auto/parkeerprobleem. Kan nog steeds niet van de agenda af. Intern is Centrada bezig, punt is eigen terrein? Bord plaatsen met uitsluitend bewoners/bestemmingsverkeer? Hr. Okken is er nog niet uit. Hr. Verweij vraagt zich af of het plaatsen van een poort zin heeft, geeft misschien meer het idee van afgesloten terrein.

6. Keuken.

Mevr. in ‘t Veld vindt het heel jammer dat 1e Paasdag de keuken gesloten was. Veel bewoners hierdoor gedupeerd, vinden de zondagochtend toch altijd heel prettig in de recreatiezaal. Waar zijn de mensen die het niet alleen leuk vinden te helpen maar hierin zelf een stukje voldoening vinden? Hr. Okken deelt mee dat in het verleden enkele mensen zich hadden aangemeld, maar nooit zijn benaderd, nu willen ze niet meer. Dit is buitengewoon jammer, de Bew. Com. weet niet hoe dit heeft kunnen gebeuren, maar heeft nu al diverse malen via de Buizerdkrant ge-vraagd om vrijwilligers voor in de keuken, gaat weer gebeuren. Mensen moeten wel in het be-gin begeleidt worden door het vaste keukenteam, de bediening van het koffiezetapparaat vraagt enige kennis. Mevr. Knoek vraagt zich af of een persoonlijke benadering meer effect heeft, is het overwegen waard, maar je moet dan wel eerst getipt worden of er animo voor is.

7. Amusement.

Het amusement voor de maand april is geregeld, de maanden mei, juni, juli en augustus niet in-gevuld, de meeste mensen weg, te weinig belangstelling.

8. Financiën.

Hr. Verweij heeft papieren voor de secretaris en de penningmeester om in te vullen. Bij de ING-bank moeten alleen nog de handtekeningen geldig zijn van de 1e en de 2e penningmeester, de anderen komen te vervallen.

9. Voorbereiding verkiezingen/bewonersvergadering.

In september zal de bewonersvergadering plaatsvinden. In de Buizerdkrant van augustus komt een oproep voor een verkiezingscommissie en gegadigden voor de bewonerscommissie, er ko-men twee aanmeldingsformulieren. De uitslag zal op de bewonersvergadering worden be-

28

Aanwezig : de dames Knoek, in ’t Veld, Croese, Terlien, de heer Verweij Namens Centrada : de hr. Okken Verhinderd : Mevr. Hilhorst

29

kend gemaakt. 10. Rondvraag.

Hr. Verweij stelt voor een inventarisatie samen te stellen van datgene dat aanwezig is , van clubs en/of Centrada, wat te doen bij brand b.v. , de koersbalmat is eigendom van de koersbal-club, zo zijn er nog meer zaken, wil de hr. Okken is in de kleine lettertjes kijken hoe dat zit? De hr. Okken zegt door een paar bewoners aangesproken te zijn over het feit dat de vlag 4 da-gen halfstok heeft gehangen. De hr. Verweij heeft dit besluit zelfstandig genomen, dit was een persoonlijke beslissing. Het feit dat de hr. Bosma de voorzitter was, bovendien thuis lag opge-baard hebben hem tot dit besluit doen komen. Hij begrijpt dat andere bewoners die ook een dierbare hebben verloren het hier moeilijk mee hebben en biedt zijn excuus aan. Het secretariaat vraagt zich af waarom bewoners niet naar het dagelijks bestuur zijn gekomen maar hierover bij de huismeester hebben geklaagd, de bewonerscommissie is ten alle tijden bereidt een gesprek met iedereen met problemen en klachten aan te gaan, alleen via een goed gesprek kunnen er op-lossingen gevonden worden en begrip voor elkaar komen, tenslotte moeten we met elkaar trach-ten de Buizerd tot een prettig wooncomplex te maken voor iedereen. Iedereen weet waar het be-stuur te vinden en te spreken is.

De heer Verweij dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering woensdag 1 mei 2002. Het secretariaat. 4 april 2002.

A.L. VerWeij.

1. De heer Verweij opent de vergadering en heet iedereen welkom. 2. In de agenda staat 6 april vermeldt, moet zijn goedkeuring notulen 3 april 2002, excuus. Mevr.

Knoek heeft moeite met punt zeven, amusement, vier maanden geen activiteit kan er niet iets gedaan worden, bijv. een spelletjesmiddag? De Bew. Com. geeft toe dat dit inderdaad een lange tijd is, maar veel mensen weg, dus de langstelling te klein, bovendien moet iemand van de keu-ken dan ook beschikbaar zijn. Afgesproken wordt, indien Mevr. Knoek wat mensen bij elkaar kan krijgen voor een spelletjesmiddag zij de keuken benaderd, indien de keukenbrigade niet be-schikbaar is moet er evt. onderling wat geregeld worden

3. In en uitgaande post.

Verzoek ontvangen van de hr. Lischer om vervanging van de spotjes in de serre van de recrea-tiezaal door T.L. balken. Spotjes zouden teveel hitte afgeven. Centrada zal zien wat hier aan ge-daan kan worden.

4. Mededelingen.

De hr. Verweij maakt de aanwezigen attent op het Han Lammerspark, naast het ziekenhuis, spe-ciaal voor ouderen, begeleid door vrijwilligers, ook vrijwilligers nodig, speciaal aangelegde on-derhoudsvriendelijke tuinen, bankjes aanwezig

5. Lopende zaken.

Mevr. in ‘t Veld memoreert brief van Centrada over o.a. schilderwerk, is niet helemaal duide-lijk, de hr. Okken zal dit nader onderzoeken. Het groot onderhoud zit in de planning, juiste da-tum van aanvang is nog niet bekend. Dit punt gaat van de agenda af. Auto/parkeerproblemen. Blijft een probleem met praktische bezwaren. De hr. Okken onderzoekt of het mogelijk is een bord te plaatsen waarop de tekst: eigen weg, alleen toegankelijk voor bewoners.

6. Reglement.

Zoals in eerste instantie de bedoeling was, een boekje zoals voorheen, zal Centrada dit vereen-voudigen, de kosten zijn te hoog. In de vereenvoudigde vorm zullen alle belangrijke zaken ook vermeld staan. De bijlage voor de Buizerd gaat er apart bij. Mevr. Terlien vraagt of het mogelijk is daarin te vermelden: Info/prikborden alleen voor mededelingen voor en over de Buizerdbewoners, evt. in overleg met Bew. Com. Bewoners mogen geen gebruik maken van meubilair Centrada.

7. Keuken.

Loopt prima, de keukenbrigade mogen zoals afgesproken één hulp vragen in noodgeval, dit sys-teem toegepast bij laatste keer chinees eten, we zijn de inspringende hulp hier dankbaar voor.

8. Financiën.

Mevr. in ‘t Veld is onderweg naar de bank 9. Voorbereiding vergadering met de bewoners.

Zal plaatsvinden op woensdag 1 8 september, bewoners worden nader ingelicht

30

Aanwezig : de dames Knoek, in ’t Veld, Croese, Terlien v. Rijn, de heer Verweij Namens Centrada : de hr. Okken en Mevr. Hilhorst

10. Rondvraag Hr. Verweij is benaderd door bewoners met de klacht van het binnenrijden in de recreatiezaal door een elektrische rolstoel, ook rollators zorgen voor overlast. Hij zal een gesprek aangaan met de betrokkene. Wanneer komt er een inventarisatie, zodat we weten, wat is van de verschil-lende clubs, wat van Centrada? In geval van brand, of inbraak moeten we weten is dit wel of niet verzekerd, hij verzoekt de hr. Okken of dit niet is na te gaan in de polis. Graag duidelijk-heid. Mevr. Terlien vraagt of er al wat geregeld moet worden voor het amusement. Veel groepen moeten maanden van te voren besproken worden en is er geld voor een maandelijks evenement? De penningmeester zegt niet genoeg geld in kas te hebben voor iedere maand wat, groepen zijn ook een stuk duurder geworden, het amusement gaat hier over in gesprek. Mevr. Croese heeft een verzoek gekregen van de yogalerares om in de hobbyruimte te vergade-ren. Dit kan niet worden toegestaan. Hr.Okken: veel vragen van bewoners gekregen inzake de servicekosten/huurberekening. Bewo-ners moeten daarvoor de Centrada bellen en naar Mevr. De Wit vragen. De hr. Okken zal ook weer contact opnemen met de wijkpost in verband met het probleem verkeersveiligheid hoek Tjalk/Middendreef, de hr. Bulder, één van onze bewoners is hier al jaren mee bezig, ook de Bew. Com heeft de Gemeente benaderd, bij het Waterschaps gebouw is nu wel enige beveili-ging, hoe is dit mogelijk?

De heer Verweij dankt alle aanwezigen voor hun bijdrage en sluit de vergadering. Volgende vergadering op woensdag 5 juni, 10.00 uur. Het secretariaat H. Terlien- van Rijn Vice-voorzitter. Verweij 4 mei 2002.

31


2 Van de redactie

3 Verkiezingen

4 Paal en Perk

5 Beste Bewoners

6 Lieve Menschen + Dagdroom

7 Komen en Gaan

8 + 9 Wandeling

10 Lief & Leed + Zomer 2002

11 Zomer 2002

12 Opgeborgen + Berusting

13 Even iets recht zetten


15 +16 Droppie


19 Buitenwonen

01

De Buizerd en zijn bewoners

We wonen fijn op en in het Buizerd-complex!

Het is er leuk en gezellig, allemaal aardige mensen. Vergeet het maar - het is reeds vaker gememoreerd.

WAAROM:

die jaloezie, die onverdraagzaamheid,

die afgunst, die roddel en achterklap, die onbetrouwbaarheid,

dat egoïsme, dat gekanker op en over elkaar, dat steeds beter willen weten,

dat ikke, ikke en de rest kan stikken. Allen zoals we hier wonen zijn in de herfst van ons leven, doch soms gedragen we ons als pubers. Het is heus niet makkelijk om op onze leeftijd je karakter te veranderen, te wijzigen. Pro-beer het in ieder geval. Soms lijkt bet of we zo goed zijn voor onze medebewoners; doch het kan ook een diep ge-wortelde drang zin om voor andere te zorgen op het dwangmatige af. Het kan echter ook iets zijn van, zien jullie wel wat ik allemaal doe, dat staat dan onwille-keurig voorop. Niet de zogenaamde naastenliefde. Er is nog een gezegde: doe wel en zie niet om. We moeten bet samen doen. Met elkander, voor elkander, zonder eigenbelang. We moeten ons richten naar de richtlijnen die op, voor en door ons zijn ingesteld. Deze moet men res-pecteren ze zijn zonder uitzondering op ons allen van toepassing. Soms zijn er meningsverschillen, verschil van inzicht enz. Om bet minste en geringste zijn we kwaad op elkander. Praat bet uit, blijf niet haatdragend, blijf niet bokken. Het is een afspiegeling van je zelf, als men succesvol e.e.a. weer in goede doen brengt. Je eigen leven en dat van je medemens wordt er vreedzamer en prettiger door. Kan men in een geschil niet zelf rechtstreeks om welke reden dan ook het verbroken con-tact herstellen, zoek dan een bemiddelaar. Er zijn altijd medebewoners die u gaarne helpen. Het is en wordt zo vaak rond gebazuind,

====WEES LIEF EN AARDIG VOOR ELKAAR====.

we hebben niet meer zoveel tijd ter beschikking!! 02

Voor de bewoners van,”de Buizerd’ is de verkiezingsperiode aangebroken!!.

Het bestuur is voornemens de verkiezingen

te houden op 29 augustus 2002.

Om de verkiezingen te organiseren moet er een verkiezingscommissie worden gevormd.

Deze moet bestaan uit minimaal 2 neutrale personen.

Zittende bestuursleden en personen die zich kandidaat stellen voor een bestuursfunctie kunnen zich

niet kandideren voor een plaats in de verkiezingscommissie.

Het bestuur roept kandidaten op voor:

Een plaats in de verkiezingscommissie.

Een plaats in het bestuur.

Indien men zich kandidaat wenst te stellen voor een van De functies gelieve bijgaand formulier volledig ingevuld.

Te retourneren voor 18 augustus 2002.

Het bestuur 3

bouwvergunning nodig of niet? Wie iets wit bouwen, loopt tegen regels aan die zijn vastge-legd in bestemmingsplan en bouwverordening. In een bestem-mingsplan staat o.a. wat en waar mag worden gebouwd en worden de maximale maten van bouwwerken genoemd. De bouwverordening stelt eisen aan de kwaliteit, constructie en het uiterlijk van bouwwerken, bepaalt waarvoor bouwvergun-ningen nodig zijn en waarvoor niet. Met ingang van september 1987 zijn de regels voor het bouwen en plaatsen van kleine bouwwerken versoepeld. Zo is geen bouwvergunning of toestemming meer vereist voor:

• niet vanaf de openbare weg zichtbare erf- en terreinafscheidingen tot een hoogte van 1.80 meter.

• erfafscheidingen om achtertuinen tot een hoogte van 1.80 meter. • erfafscheidingen om voortuinen en langs de openbare weg tot een hoogte van 1.00

meter. • antennes tot vijf meter hoogte. • pergola’s, open carports, speeltoestellen, tuinmeubilair en dergelijke tot een opper-

vlakte van 14 m2 en een hoogte van 2,5 meter. Hoewel erfafscheidingen langs de openbare weg slechts één meter hoog mogen zijn, geldt dat niet voor erfafscheidingen om achtertuinen. In dergelijke gevallen mag zonder vergun-ning tot 1.80 meter hoog worden gebouwd. In voortuinen geldt een maximale afscheidings-hoogte van 1.00 meter. Wie daar hoger wil bouwen, zal een bouwvergunning aan moeten vragen. Deze kan in sommige gevallen worden verleend.

Informatie over het bouwen of plaatsen van schuttingen, schu-ren, erfafscheidingen, pergola’s, plantenkassen en dierenverblijven.

Voor schuttingen rondom de achter-tuin is tot een hoogte van 1.80 meter geen bouwvergunning nodig. In voor-tuinen geldt een maximale afschei-dingshoogte van 1.00 meter.

4

Langs deze weg willen wij, Joop en Attie van Buuren, de nieuwe bewoners van de

Tjalk 10-22 het volgende even kwijt aan alle medebewoners van “De Buizerd”.

30 jaar geleden zijn we vanaf Amsterdam naar Biddingbuizen verhuist. Na 18 jaar

in een eengezinswoning te hebben gewoond zijn we in 1990 naar een seniorenwo-

ning gegaan. “Ouderdom komt met gebreken” luidt het spreekwoord en daarom

hebben we na het bekijken van aan de Tjalk 10-22 in maart dit jaar besloten om

op het aanbod van Centrada in te gaan en zijn wij verhuist van Biddinghuizen naar

Lelystad. Kleiner en gelijkvloers, beschermd en toch op onszelf, en dichter bij de

kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.

De kinderen en kleinkinderen hebben ontzettend hun best gedaan en alle moeite

genomen om de verhuizing helemaal op zich te nemen. Na twee weken van op-

knappen, schoonmaken, schilderen en behangen zijn we op 14 maart definitief

ingetrokken in onze nieuwe onderkomen. Gelijk waren er diverse buren die ons

hartelijk welkom heetten. Hier waren wij erg blij mee. Mede dankzij u voelden wij

ons hier snel thuis. Ook het bezoek van de medewerkers van de lief en leed, waar-

van wij ook een bloemetje kregen, vonden wij erg leuk en aardig.

Nogmaals bedankt voor alles. Wij voelen ons hier erg op ons gemak en hopen hier nog heel lang te genieten.

Joop en Attie van Buuren

Tjalk 10-22

05

06

Voor U gelezen door Thea in ’t veld DAGDROOM Ik kijk door het raam en zie de wolken drijven en ongewild gaan mijn gedachten mee. Hier wil ik niet blijven. Ik wil de bergen zien, de bossen en de zee. Ik wil dat de wind mijn haren zoetjes strelen en dat de zon mij als een minnaar kust. Ik wil mijn tranen met de regen delen.

Ik wil dat de nacht naast mij op het kussen rust. Ik wil alleen zijn met de stille bomen, de bloemen storen mijn gedachten niet. Ik wil dromen van de bergen en zingen in een juichend vogel-lied. Ik wil vergeten al mijn grauw verdriet en eindelijk weer de stille rust verwerven, Een kind van God te zijn en anders niet …..

Lieve Menschen,

Bedankt voor al uw goede giften,

Ik wil enkel zeggen dat U een goede lieve Nederlander bent.

We zijn menschen met fouten,

maar nu kan je zien: een Hollander geeft en dat is altijd bij een Hollander –

hij Geeft

En dat blijf ik zeggen: Ik hou van U en van Holland,

daar ben ik trots op. Een Hollander die altijd geeft.

Nogmaals duizend maal dank,

Ik ben er erg blij mee

M. Rijntalder Tjalk 10-31

07

Nieuwe Bewoners

Mevr. W. van Beek Tjalk 12-17

Mevr. W.G. v/d Kerke Tjalk 10-48

Mevr. M.S. Lorist/Boom Tjalk 12-15

Mevr. M. Nieuwenhuizen Tjalk 10-31

Fam. C. v.d. Bunt Tjalk 10-18

Joop en Attie van Buuren Tjalk 10-22

Mevr. R. Busker/Velecsanyi Tjalk 10-31

Verhuisd

Overleden

Mevr. A. Arkies/Kleijn Tjalk 11-21

Mevr. J. de Groot Tjalk 10-18

In de loop der jaren is er heel wat ver-anderd in Lelystad, de jonge boompjes die ze aangeplant hadden zijn nu bo-men geworden en de struiken, het is dat ze regelmatig gesnoeid worden, anders was er geen doorkomen meer aan. Zo loop ik door een park en daar staan

3 lariksen gezellig bij elkaar – nee, ze lo-pen niet weg – want het zijn bomen en nog wel dennenbomen en het bijzondere is dat ze, in tegenstelling met andere den-nenbomen, aan het eind van het seizoen hun naalden laten vallen. En omdat de wind dan geen vat heeft op die dunne sprietjes blijven ze netjes onder hun boom liggen. Dat wordt dan een heel tapijt van groene en la-ter bruine naalden en na verloop van tijd is alles toch weer ver-dwenen en kan ’t voorjaar over nieuw beginnen. In de bossen van dennen worden die naalden ook wel gebruikt voor de Azalea-planten in plaats van potgrond. Zo is het ook met de hazelaar, die laten ook hun blad vallen maar in die tussentijd hebben ze ook vruchtjes gehad en dat worden dan de beroemde hazelno-ten, die na verloop van vele maanden nog goed blijven, als ze maar in hun bast blij-ven zitten. Beukenbomen hebben we nog niet in de Flevopolder, daar is de grond nog niet geschikt voor, anders konden we in het najaar ook nog beukennootjes zoe-ken. Maar ik heb in een park wel een heel mooie kersenboom zien staan en mooie kersen dat er aan zaten. Je houd het niet voor mogelijk! Ik probeerde er wat te pluk-ken, maar kon er net niet bij komen, maar

de spreeu-wen en m e r e l s h a d d e n daar geen e n k e l e m o e i t e mee en een zwerm vogels maakte korte metten met die heerlijke kersen. Ik kan me nog levendig herinneren toen ik nog op de lagere school zat, zo begin juli met die eerste drie klassen naar de kersen-boomgaard gingen en zingend, met een botaniseer trommeltje over je schouders trokken naar de kersenboomgaard en voor elke klas stond een grote mand met prach-tige donkerrode kersen klaar en wij maar smullen, en af en toe werden er spelletjes gedaan, zoals zakkenlopen en een ei op een houten lepeltje en die gewonnen had kreeg een handje vol kersen en als er 2

nog aan elkaar zaten die wer-den dan aan je oren gehangen en wilde je nog meer kersen eten dan ging je maar onder de bomen kijken, want in het gras lagen de lekkerste, want dat waren de aangepikte ker-sen, die de spreeuwen lieten vallen. De eigenaar van die boom-gaard was helemaal niet blij

met al die spreeuwen en hij had een stel jongens met een grote ratel rondlopen die die lastige beesten moesten verjagen. Ook hing van boom tot boom een touw vol met potten, pannen en flessen die veel lawaai maakten wanneer er aan getrokken werd. Dat was even een uitstapje naar de Betu-we, waar ik mijn jon-gensjaren heb door gebracht. Oh ja, we hadden ’t over die vruchtbomen die hier in de Lelystadse par-ken staan. Natuurlijk

08

staan er ook appel- en perenbomen en zelfs staat er ergens een pruimenboom en als je praat van lekkere pruimen, nou die hangen daar bij honderden naar je uit te kijken om geplukt te worden. Zelfs wilde aardbeitjes groeien zo hier en daar, maar bramen des te meer. Zo liep ik laatst door een achteraf laantje en daar stonden me toch een zooi bramen te bloeien en als de spreeuwen ze niet in de gaten krijgen kan ik daar menig doosje van af plukken. Wij maken er sap van en ook wel jam en een beschuitje met bra-men en een beetje basterd suiker erop daar hoef je je neus niet voor op te trekken. Zo zie je maar, er groeit hier van alles, zowel voor de mens als voor de dieren. Een heel ander verhaal is het met de mispel-bomen die zijn niet zo bekend en toch staan er heel wat in onze parken. Ze bloeien gelijk met al dat andere spul, maar doen er wat langer over om tot een volwassen vrucht te komen en de mooiste tijd om ze te plukken is pas wanneer er een nachtvorstje over geko-men is en dan nog 2 á 3 weken in ’t donker bewaren, want dan zijn ze pas rijp om gege-ten te worden en ’t moet nog gezond zijn ook want ze hebben een hoog gehalte aan vitaminen. ’t Is alleen een hele beproeving om die mispels te eten want ’t vruchtje ziet er rot uit en juist dan smaken ze verrukkelijk. Een oud gezegde spreekt zelfs van: “Zo rot als een mispel”, maar je moet het toch maar eens proberen. Alleen de spreeuwen hebben daar geen weet

van want die zijn dan alweer naar het zonni-ge zuiden afge-reisd en laten ons in de kou zitten. Maar al met al we heb-ben in Lelystad mooie parken met niet alleen bomen zoals populieren, wilg, kastanje, berk en hoe die bomen allemaal heten, maar ook bomen en struiken waar je nog wat aan hebt ook. Nou, tot een volgende wandeling maar weer. A. van Beekum

09

KLAVERJASSERS+

Nu het zomerseizoen praktisch weer voorbij is, gaan de clubjes in de Buizerd in september weer een aanvang nemen. Er zijn diverse nieuwe

bewoners hier komen wonen.

Wij hebben op maandagavond een rookvrije Klaverjasavond, het is een clubje van + 20 personen. Als er nog nieuwe gegadigden lijn, kom eens kijken zij zijn welkom.

Wij starten weer op 2 september a.s. om + 7.15 uur.

Verdere inlichtingen, telefoon 253382.

Vraagt de ene Buizerd aan de andere Bui-zerd: “Wat vindt jij van deze zomer”? “Ach”, zegt de een: “Zo hebben we er al een heleboel gehad. ’t Was geen hele zomer – ja, enkele dagen en dan kon je poot verzetten en een natte zomer kan je ook weer niet zeggen. Ja, enkele dagen er tussen door. Maar dat moet je toch ook eens hebben, anders verdroogd de boel maar weer. Nee, een slechte zomer kun je het ook weer niet noemen. ’t Is er zo eentje waar je: Ja en ook wel Nee tegen zou kunnen zeggen. ’t Is maar net vanuit welke kant je het bekijkt”. Neem nou die mensen die zo gezegend zijn een tuintje te hebben, die kunnen daar van meespreken. Toen we hier pas kwamen en

dat is zo zachtjes aan al weer zo’n 14 jaar geleden, werd mij dikwijls gevraagd: “Waarom neem jij geen huis met een tuin-tje”? ’t Staat zo gezellig en je kan er een leuk zitje in maken en je hebt nog eens wat te doen, want niet alleen de plantjes die je er in gezet hebt, maar ook ’t onkruid groeit e ’t lijkt wel of dat spul juist ontzettend zijn best doet om boven alles uit te komen.

10

En dan zei ik: “Och, laat mij maar rustig in mijn flatje 3 hoog wonen, want er zal wel een tijd komen dat ik dat spitten en dat onkruid wieden niet meer zo vlot kan doen”. En inderdaad ’t is een leuk tijdverdrijf, maar dat verdomde bukken en die nieu-we plantjes die met een of andere gele-

genheid hebt gekregen moeten toch ook weer geplant worden, en als ’t wat langer mooi weer is, ja dan zit je wel lekker in je tuintje. Maar als je dan zo rustig in je mooie zomerstoel zit te pronken en zit te kijken naar al dat moois wat je met veel gesteun en gekreun tot stand hebt gebracht, ja dan smaakt zo’n kopje koffie eens zo lekker. Maar Oh jee, daar zie je zowaar weer wat onkruid staan en vlieg je weer uit je luie stoel, voor zover dat mogelijk is, en pluk je dat polletje gras of brandnetel – of hoe dat spul allemaal heten mag – er weer netjes tussen uit. Maar je hebt weer voet-stappen gemaakt in je mooie perkje en die moeten ook weer ongedaan gemaakt wor-den en zo komt van het één het ander en je bent weer een poosje bezig en valt daarna met een plof in je mooie zomerstoel en met je vuile handen zit je dan te wachten tot de koffie gebracht wordt waarbij ook wat lek-kers is. Dus moet je wel weer die stoel uit om je handen te wassen, maar dan smaakt alles ook eens zo lekker, laat die andere bewoners maar in hun bedompte huisjes zitten, wij zitten hier prinsheerlijk. Ja, dat had je gedacht, want als je zo

gezellig zit en je overziet al dat moois nog eens, zie je dat de grond wel wat droog is en zo hier en daar hangen een paar blaad-jes slap, dus dat wordt van avond weer met een gietertje water sjouwen en de elite heeft zich een brandslang aangeschaft om even te sproeien en als dat dan allemaal weer gebeurd is en alles is weer opgebor-gen, dan kan je met een gerust hart zeg-gen: “Dat heb ik weer aardig voor elkaar gekregen”. Alleen klagen doe je niet, maar je hebt wel een raar gevoel in je handen van al dat gewroet in die aarde en oei, oei … die rug, die voelt nu ook wel na al dat bukken, maar dat zal morgen wel over zijn. Ja, de eerste tijd wel, maar na enige jaren ging dat steeds langzamer en zag je na enige tijd je tuintje meer als een obstakel en die rot onkruidjes liet je ook maar groeien en zo

kwam je op de ge-dachte om van je tuin een tuintje te maken, dus maar wat tegels laten komen en in ’t midden een mooi pleintje te maken en rondom nog een klein streepje om wat plant-jes in te zetten, dan is het nog net een tuin-tje. Na enige tijd de rest ook met tegels, want elk jaar komt er een jaartje bij en op onze leeftijd tellen die jaren wel dubbel en nu kunnen we ons tuinameublement in elke hoek plaatsen,

want van een tuin kun je niet meer spre-ken, en zo is dat fijne tuintje weer omgeto-verd tot een straatje en hebben die mensen met zo’n heerlijke tuin er toch weer plezier van en als het een keertje mooi weer is, dan met veel zuchten en zweten in hun stoel met veel kussens zitten, kunnen zo toch weer zeggen: “Kijk dat hebben die mensen aan de overkant toch maar niet”.

A. van Beekum 11

Opgeborgen Mijn moeder heeft zich 87 jaar lang staande gehouden – slechts het lopen en kijken ging haar wat moeilijker af - tot een bloedpropje haar hartritme verstoorde en ze getroffen werd door een lichte beroerte. Nu moet ze wonen in een serviceflat, ver weg van het haar vertrouwde rustige buur-tje. Nu kijkt ze van 5 hoog uit op een verkeersweg en rondom haar staan hoge flats. Op de straat kan ze amper nog komen want druk verkeer, het lawaai en de verrader-lijke windvlagen blazen haar omver. Slechts een loopje naar de brievenbus beneden durft ze soms aan. En omdat ze de namen en de gezichten van haar medebewoners niet kan onthouden is ze bang en schuw geworden. Berusting Toen ik haar laatst bezocht en door de gang van de flat liep, zag ik een mevrouw die met haar rolstoel half over de voordeurdrempel stond. Vriendelijk vroeg ik haar of ik haar kon helpen om verder over de drempel te komen. “Ach meneer – laat U maar. Ik woon hier al 17 jaar en zo kom ik nog eens aan een praatje”, vertrouwde ze me toe.

Steven Verhoef

12

Een memoriam i.v.m. het overlijden van Hans Bosma in het vorig Buizerdnummer was op zijn plaats. Hans verdiende het, hij was een integer mens, warm en meelevend met allen. De opsteller van dit I.M. heeft echter een grote onwaarheid vermeld waartegen ik ernstig bezwaar aanteken en m.i. totaal on-gepast is in een memoriam. Er was pertinent geen "in het slop geraakte bewonerscommissie". Dit is een belediging aan het adres van de toenmalige bewonerscommissie. Het schreeuwt om excuses. Onder leiding van de voorzitter hebben de leden toen heel veel bereikt en voor de be-woners alles gedaan tot aan het einde van hun bestuurstermijn.

Denk eens aan:

• De zonnewering in de recreatiezaal, hiervoor vochten zij al jaren.

• De nieuwe linoleumvloeren in de hal-len en later in de zaal; zij zochten zelf het dessin uit.

• De elektrische bediening van de gangdeuren.

• Het opzetten en uitvoeren van het feest t.g.v. ons 10 jarig Buizerdbe-staan en nog vele andere zaken, ook op sociaal gebied.

• Het is geen kunst om als bestuur om popu-lair te worden door feestavonden te organi-seren en door gratis drinken aan te bieden dat heeft het vorig bestuur dan ook maar zelden gedaan. Zij gebruikten hun tijd en kennis aan serieuzere zaken. Dit moest mij even van het hart.

CAJ v.d.Voort

13

Dit keer een ingewikkeld en ook komisch probleem waar de hr. X mee worstelt. Het gaat om het volgende: de hr. X gaat regelmatig naar de apotheek om medicij-nen te halen voor zijn vrouw, zichzelf en voor de buurvrouw. Hij gaat dan via de achteruitgang flat 11 langs het water, bij alle Buizerdbewoners bekend. Wanneer hij daar loopt en dat is altijd ‘s-middags komt hij een mevrouw met een hond tegen. Niets bijzonders zou je zeggen, maar deze mevrouw begon gelijk een praatje waar geen einde aan kwam toen hij in alle on-schuld haar Duitse herder aaide, waar ze altijd mee wandelt. Een praatje kan op zich geen kwaad, maar de volgende keer bleef ze maar doorgaan. De hr. X wilde niet onbeleefd zijn maar vond het wel hinderlijk worden, ze hield maar niet op. Hij besloot op een ander tijd-stip, ‘s-morgens te gaan. Tot zijn grote schrik merkte hij dat het leek of zij hem stond op te wachten, ze zwaaide vanuit haar voordeur, haastig liep hij door. Op de terugweg kwam ze hem met de hond tege-moet en vroeg of bij binnen wilde komen voor een kopje koffie. Hij bedankte, met de woorden: “Nee, mijn vrouw wacht op me”. “Oh, u bent getrouwd” zei ze. “Ik ook, maar we zijn moderne mensen, dit moet kunnen”. “Mijn man is vissen, en die komt niet voor zessen thuis”. Meneer X was verbijsterd, het zou niet in zijn hoofd opkomen zijn vrouw te bedrie-gen, wat dacht dat mens we!! Beste Niek weet jij een oplossing? Ik moet nou eenmaal naar de apotheek maar die vrouw maakt me gek. Help me, ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken?

Beste heer X, neemt u mij niet kwalijk dat ik even moest lachen om uw probleem, maar het gaat erom dit op te lossen. Hij lijkt mij het beste dat u de eerstvolgende keer dat u haar ziet zegt, dat u nog nooit van uw leven zo’n afschuwelijk mormel van een hond heeft gezien. Overdrijf maar lek-ker, zeg dat hij met de week valser en ge-mener uit zijn ogen kijkt. U zult zien ze wordt woedend op u, en dat is precies wat u hebben moet, vee! succes. Heeft u ook een probleem waar ik mis-schien mee kan helpen, stuur uw vraag naar de redactie van de Buizerdkrant Tjalk 12—02, tot de volgende keer.

14

Het was zo’n dag in januari, die geen dag wilde worden, donker en somber. De wind joeg de natte sneeuw tegen de rui-ten, de verwarming draaide op volle toe-ren. Elly had zojuist een kopje thee inge-schonken, stak een kaarsje aan en zei: “Dit is uitgelezen weer om vakantieplan-nen te maken, hè Droppie?” Jaren geleden was Elly ermee begonnen Joop af en toe zo te noemen, hij wist nooit goed wat hij daarmee aan moest en deed meestal of hij het niet hoorde. Hij fronste zijn wenkbrauwen en antwoord-de: “Vakantieplannen nu al?” “Je weet toch dat we van de week de eerste reisfolders hebben ontvangen, gisteren ben ik nog bij het reisbureau langs gegaan en heb er een paar bijge-haald”, Elly legde een stapeltje op tafel. “Foldertjes, het lijken wel telefoonboe-ken”. Joop pakte er één van de stapel, bladerde er wat in en zei: “Ik zie het a!, allemaal strakblauwe luchten, palmen, hotels als pakhuizen, als we gaan kunnen we nog het beste naar dat leuke kleine plaatsje in Portugal, rustig, niet zo toeris-tisch, het is mij daar de laatste jaren pri-ma bevallen”. Elly zette het schaaltje met zijn lievelings-bonbons naast zijn kopje thee en zei: “Ik kwam van de week een kennisje tegen, ze had een fantastische vakantie gehad, weet je waar naar toe?” Joop keek haar vragend aan. “Met de trein naar Wenen, is dat niet apart?” Joop schudde zijn hoofd: “Wenen in de zomer, veel te druk, niets voor ons.” Maar Elly hoorde hem niet, dromerig ging ze verder: “Dat heb 1k nu al jaren gewild,

Wenen in het voorjaar, denk je eens in, het Prater, rijden in een fiacre, de opera, klinkt dat niet romantisch, en dan met de trein het lijkt wel een boek van Agatha Christie.” Terwijl ze naar buiten keek waar regen en sneeuw elkaar afwisselde zei ze: “Heerlijk, we hoeven er niet uit vandaag, weet je wat, ik zal een muziekje opzet-ten”. Tot Joop’s verbazing klonk even later Wienerblut door de kamer. Hadden we deze cd al of heb je die pas gekocht?” “Ja een aanbieding bij de dro-gist, nog een kopje thee?” Nadat ze ook de bonbons wat dichter bij hem had geschoven pakte ze het stapel-tje reisgidsen, haalde er één tussen uit en zei: “Hier zijn stedentrips, kunnen we een hotel uitzoeken, kijk is wat schitterend”. “Ja die foto’s zijn altijd mooi “, antwoord-de Joop, hij kreeg het gevoel dat hij inge-pakt werd. “Ik begrijp het niet, jij vind Portugal toch ook leuk? “Ja natuurlijk, ik wil alleen nu eens iets heel anders. We zijn toch nog niet oud en stoffig!” Terwijl de Blaue Donau inmiddels de kamer binnenstroomde, bedacht Joop

15

zich dat zo’n treinreis toch ook wel iets heel anders was, wat was hij als kleine jongen niet gek op treinen geweest. “We kunnen er eens over nadenken” zei hij aarzelend.

Elly sprong onmiddellijk op: “Ik heb het telefoonnummer van dat kennisje, zei kan ons precies vertellen hoe je dat het beste kunt regelen, heerlijk Joop in mei naar Wenen.” “Ja maar volgend jaar weer naar Portu-gal” wilde hij nog even kwijt. Maar Elly hoorde hem niet , luid meezingend met de Radetskimars , liep ze naar de slaap-kamer, om even later terug te komen in een lange japon, als een mannequin draaide ze in de rondte: “Hoe vindt je dit, in de uitverkoop ge-kocht, voor naar de opera.” Het enige dat Joop nog wist te zeggen was:”Volgend jaar Portugal”. “Natuurlijk Droppie van me” zei Elly, hem een kus op zijn kale kruin gevend. Riet Terlien, september 2001

16

1. De hr. Verweij opent de vergadering en heet iedereen welkom. 2. Notulen van 1 mei 2002 goedgekeurd. 3. In en uitgaande post.

Binnengekomen post, dankbetuiging Fam. Bosma. 4. Mededelingen.

De hr. Verweij bericht dat er geen wachtlijst meer bestaat voor de Buizerd. Iedereen kan zich inschrijven bij Centrada als woningzoekende, bij aanbod in krantje, kan men, indien aan de beurt, voor een woning in aanmerking komen. Er wordt niet meer gekeken naar leeftijd en/of lichamelijke gesteldheid, is dit een goede ontwikkeling? Mensen willen zo lang mogelijk zelf-standig blijven wonen, maar wordt ze bij Centrada wel genoeg duidelijk gemaakt dat de Bui-zerd, zelfstandig wonen is en geen verzorgingshuis, merkt mevr. Terlien op. Vergelijkingen regelmatig gemaakt, niet terecht. Andere mededelingen en de punten 5 en 6 zullen behandeld worden als de hr. Okken aanwe-zig is, vragen aan hem gericht, ook door hem beantwoordt.

7. Financiën / kascontrole.

In de maand juli zal er een kascontrole moeten plaatsvinden. Op de vergadering bewoners/ be-wonerscommissie van 19 april 2001 hebben de heren Steenman en Dumont zich als kascon-trolecommissie opgegeven. Mevr. Kohn als reserve. De heren Steenman en Dumont zullen door de penningmeester hierover worden benaderd, Het verslag moet gaan over 1 januari - 31 december 2001, en van 1 januari - 30 juni 2002. In augustus krijgen de bewoners de kascontrolepapieren in hun bezit, via de Buizerdkrant, zij kunnen naar aanleiding daarvan schriftelijk vragen indienen, deze worden op de vergadering bewoners - bew. com. van 18 september behandeld.

8. Amusement.

Er worden enige data vastgesteld voor de komende wintermaanden, 30/10 - 11/12, de nieuw-jaarsreceptie op 3 januari 2003, onder voorbehoud, na overleg met de keukenbrigade. Mevr. Terlien zal evt. groepen benaderen of ook zij deze door ons genoemde data beschikbaar zijn.

9. Voorbereiding bewonersvergadering/ bew. commissie. De hr. Verweij heeft een overzicht samengesteld met data i.v.m. de komende verkiezingen voor een nieuwe bewonerscommissie. De bewoners krijgen in de maand augustus een speciale krant hierover. Zie punt 7 notulen.

De hr. Okken arriveert om 11.30 uur. De volgende vragen komen op hem af: · Mevr. Terlien: is er al een datum bekend over de aanvang, groot onderhoud? Nee nog niet bekend. · Kan de bew. commissie een afschrift krijgen van het reglement, bijlage de Buizerd? Wordt

toegezegd. · Hr. Verweij: weet Centrada er iets van dat het Buizerdterrein min of meer gebruikt wordt als

open afstapplaats voor bustochten? De hr.Okken /Centrada weet nergens van, is nooit hier-over benaderd of een verzoek tot zo iets gekregen. Gezien het feit dat de bewonerscommis-

17

Aanwezig : de dames in t'Veld, Croese, Knoek, Terlien, de hr. Verweij Met bericht afwezig namens Centrada : mevr. Hilhorst en de hr. Okken, hij heeft beloofd toch nog te komen, indien mogelijk.

sie al meer dan een jaar bezig is, op verzoek en klachten van bewoners , over fout gepar-keerde auto’s, visite laten hun auto voor de flats of huizen staan, brandweer of ambulance kunnen er niet langs, te hard rijden langs de seniorenhuizen. Auto's van buiten die hier par-keren omdat het gratis is en waarbij de hr. Okken regelmatig het verzoek doet de auto ergens anders te plaatsen. Kinderen/ familie van bewoners kunnen soms hun auto niet kwijt. Tegen deze achtergrond doet het vreemd aan dat niet alleen het Buizerdterrein ongevraagd als open afstapplaats wordt gebruikt. Maar dat er de hele dag 12 auto's geparkeerd stonden! Wat we nu juist tegen willen gaan is het buizerdterrein als parkeerruimte voor buitenstaanders. Tenzij Centrada haar goedkeuring hieraan geeft.

· Mevr. Knoek merkt op dat zij contact zal opnemen met iemand van de Zonnebloem, daar deze van het terrein gebruikt heeft gemaakt. De hr. Verweij vraagt haar uitdrukkelijk dit op persoonlijke titel te doen. Centrada is degene die dit aangaat en hierover moet oordelen.

· Mevr. Knoek uit haar ongenoegen dat bij de teraardebestelling van mevr. De Groot slechts twee bewoners, plus de huismeester aanwezig waren, waarom geen rouwkaarten op de in-formatieborden van flat 10 en 12? De hr. Okken legt uit dat dit de taak is van de familie van de overledene, in sommige gevallen wil de familie dit in besloten kring houden. Hij krijgt ook niet altijd een bericht/rouwkaart. Wanneer de familie hem benadert geeft hij altijd aan drie , indien gewenst, rouwkaarten op te hangen, voor elk flatgebouw, ook één voor het info-bord recreatiezaal, evt. helpt hij daarbij. Gezien het feit dat er enige bewoners bevriend met de fam. van mevr. De Groot waren, en ook al enige dagen voor dat de rouwkaart, helaas maar een halve dag op het infobord ( door wie opgehangen?) op de hoogte waren van haar overlijden, is het verwonderlijk dat deze bewoners niet even de bewonerscommissie hebben.ingelicht of zelf de familie gevraagd hebben ter wille van medeflatbewoners en/of andere belangstellenden, bovenstaande te regelen, zodat ook andere bewoners naar de begrafenis-plechtigheid hadden kunnen gaan.

10. Rondvraag.

Mevr. In't Veld vraagt nu de clubs op een laag pitje staan, kan de vloer van de recreatiezaal gedweild worden? De hr. Okken antwoordt dat de zaal regelmatig wordt bijgehouden, zal dit niettemin nader bekijken. De hr. Verweij:hoe zit het met de polis, zijn onze spullen wel of niet verzekerd? De hr. Okken gaat op zoek naar een speciale clausule. Gaat dit geld kosten? Hr. Verweij wil duidelijkheid over het sluiten van de zaal, er moeten betere afspraken komen, kapster een sleutel, is dit wel terecht, kan zij niet een kast kopen voor haar spullen? De hr. Okken vindt dit te ver gaan . De hr. Okken merkt op dat over het toewijzen van woningen, (de nieuwe regeling) in de volgende Buizerdkrant een uiteenzetting van Centrada komt.

De heer Verweij dankt iedereen voor haar/zijn aanwezigheid en sluit de vergadering. De datum van de volgende vergadering wordt nog nader bekend gemaakt. Het secretariaat H. Terlien van Rijn 10 juni 2002.

18

vice-voorzitter. A.L. VerWeij

Voor U gelezen:

Buiten Wonen

Wat heerlijk als je buiten woont slechts rust, natuur en vrede

en minstens twee dozijn loge’s genieten met je mede.

Want als je heerlijk buiten woont, dan komen ze logeren

om van je huis, je tuin, de lucht, de rust te profiteren!

Dan komen ooms en tantes; de nichten en de neven;

bekenden, vrienden die je nooit gezien hebt van je leven.

Ze zwermen ’s zomers om je heen en dwepen met “den buiten”.

Maar ’s winters als je eenzaam bent, dan kan je naar ze fluiten.

Dan zie je geen familie meer in geen velden of wegen, dan laten ze je fijn alleen; in ijs en sneeuw en regen dan stuur je invitaties rond aan vrienden en aan magen

maar dan is niemand, met geen stok “den buiten” op te jagen.

Ze schrijven brieven – oh zo lief – om zich te excuseren.

a.s. zomer weer logeren.

Nel Appelmelk 19

01

2 Van de Redactie

4 Sinterklaasavond 1947

5 + 6 Romantiek met een luchtje

7 Komen & Gaan + Medeling Trombose Dienst


9 + 10 Wandeling

11 + 12 De Opstap

13 Sinterklaas

14 Herst (de storm van 26 oktober)

15 Kerstmuziek

16 + 17 Feest

18 Bedankt

19 Lief en Leed

20 Berichtjes

21 Beste Buizerdbewoners

22 Appelig + Oproep Klaverjasclub

23 Het Han Lammerspark te lelystad

24 Onze keuken

25 Voorrijkosten vaak onduidelijk

26 Taalbarriere

27 Agenda 2003

28 + 29 Notulen vergadering Bew. Com. 5 sept.

30 + 31 Notulen vergadering Bew. Com. 2 okt.

32+ 33 Notulen vergadering Bew. Com. 6 nov.

33 Vergaderdatums in 2003

3 Overdenking


OVERDENKING. December is de laatste maand van het jaar, niets nieuws, dat is al eeuwen zo. Sinterklaas, Kerst en de jaarwisseling, geperst in eenendertig dagen. Sinterklaas het feest van en voor de kinderen en diegene die het kind in zich hebben kunnen bewaren. Kerstmis heeft een heel andere betekenis. Voor de één het feest van het licht, voor de ander de geboorte van Christus. Ieder viert het op zijn of haar manier. Viert? Valt er wat te vieren wanneer je een dierbare verloren hebt? Wan-neer je alleen zit, wanneer je niet kan zoals je wilt, pijn hebt? Is Kerstmis dan nog een feest? Zijn er dan geen lichtpuntjes? Natuurlijkje moet ze alleen zien. Al die kaarten met goede wensen zijn kleine cadeautjes, iemand heeft aan je gedacht, geniet ervan. Als niemand anders het doet, verwen jezelf met een bosje bloemen, wat extra’s. En dan komt het jaar 2003. We zijn weer een jaar ouder geworden, maar ook wijzer? Bestaan er nog wijze oude mensen? Als we nog niet oud en wijs zijn kunnen we het nog steeds worden, je moet er wel wat voor doen en het willen. Wat toleranter, aardiger voor onze naasten, daar zijn we nooit te oud voor. Niet alleen op 1 januari, het hele jaar door. Een hele opgaaf, maar het proberen waard. Elke avond je even af vragen, heb ik het er vandaag goed afgebracht? Een kleine overdenking. Wat een tevreden gevoel als je dan “ja” kan zeggen. De bewonerscommissie hoopt dat u in het nieuwe jaar vele malen “ja”zal zeggen Wij wensen U: veel succes een prettig Kerstfeest en een voorspoedig 2003

3

2003

Wij woonden toen op Hillegersberg in een watermolen, heel afgelegen maar erg mooi. Het liep tegen Sinterklaas, maar voor het zo ver was, heb ik aan mijn oudste zoon verteld dat Sinterklaas niet be-stond, en ik hoopte dat hij dit niet aan zijn jongere broertjes zou doorvertel-len. Nou hij was helemaal niet zo gelukkig met mijn verhaal. Blijkbaar had ik hem iets ontnomen. Op de bewuste Sinterklaasavond speel-den ze toch tevreden met hun suiker-beestjes, speculaasjes en kleurplaten. Toen werd er op de deur gebonsd. Ik liep de kamer uit, het hele stel achter me aan en opende de bovendeur. Het was aardedonker buiten en ik keek naar beneden en zag iets staan. Terug in de kamer bleek het een zinken teil te zijn die helemaal gevuld was met ca-deaus en snoep, ook voor mijn man een doos sigaren en voor mij een boek. Het moest van iemand zijn die goed op de hoogte was van de samenstelling van mijn gezin. Het was groot feest. Totdat ik de grote boze ogen van mijn oudste zoon zag. “Mamma heeft gelogen, Sinterklaas bestaat wel”, zei hij. Dat kwam even hard aan. “Mamma heeft niet gelogen”, zei ik. Hij antwoordde: “En waar komen dan die cadeautjes vandaan”? Nou, dat wist ik ook niet.

Toen de jongsten naar bed waren heb ik hem kunnen overtuigen van de situ-atie. Maar ik ben nooit te weten geko-men wie die goede Sint geweest is. Waar gebeurd. T.H. in’t Veld

4

05

Vijftien jaar was ik en verliefd. Eigenlijk hoorde ik nu een beetje bij de volwassenen; dit was iets totaal anders dan dat briefje op de lagere school met de tekst: “Wil je me hebben”. Dat was kinderspul. Nee dit was een wonder want mijn liefde werd nu beantwoord. Hij was enige jaren ouder dan ik en dat maakte hem des te interessanter. Mijn broertje had een vriendje en diens broer was hij. Zij woonden een paar huizen bij ons vandaan en hij was enige malen met zijn jongere broertje meegekomen, wat mijn moeder een keer de opmerking deed maken: “Wat moet die jongen toch hier, ze zijn jaren jonger dan hij”. Waarop mijn broer met een knik in mijn richting zei: “Hij komt voor haar”. Ik voelde dat ik een kleur kreeg - een flauw vermoeden had ik gehad, gehoopt, maar zo direkt uitgesproken - daar schrok ik toch van.

Sinds die tijd zochten we toenadering, we praten eindeloos, waarover? Over ons werk, hij werkte en ik had een baantje als jongste bediende op een kantoor, en ik vertelde hem van mijn liefde voor de zang, toen al. Er was een radioprogramma, waar een deskundige alles vertelde over stemmen, zang en opera. Als het maar even kon zat ik aan het toestel gekluisterd en we hadden nog veel meer om over te babbelen. Maar dat hij ook goed kon luisteren bewees hij, toen hij mij op een dag afhaalde voor een wandeling en zei: “Ik heb kaartjes gekocht voor de Opera in de Stadsschouwburg. La Traviata wordt er gespeeld, ga je mee”? Ik viel bijna ter plekke flauw, ik naar de opera. Niet voor te stellen, dat was wel iets anders dan de eerste voorstelling in de bioskoop! Dolblij was ik, dat het de goedkoopste plaatsen waren en dat de prijzen varieerden van één gulden tot vijf gulden, dat was onbelangrijk. Ik ging naar de opera en er was iemand die dit voor mij mogelijk had gemaakt.

De daarop volgende dagen liep ik op wolken. De klerenkast had ik al diverse malen ingekeken maar ik kon er geen nieuwe jurk in toveren, ook geen schoenen, ik moest het doen met wat ik had. Was er dan niets waarmee ik mij zelf die avond bijzonder kon maken? Make-up gebruikte ik niet, mijn haren wassen natuurlijk, voor mijn gevoel ontbrak er nog iets. Opeens wist ik het, een lekker luchtje! Las je niet altijd dat de heldin in een verhaal een heerlijke geur verspreidde waar ze maar langs liep? Dat wilde ik ook. Van de zeventien gulden vijftig in de maand die ik op kantoor verdiende kreeg ik twee gulden vijftig zakgeld. Met dit bedrag op zak ging ik naar de drogist en

vroeg om een lekker luchtje. De man kwam met een heel klein flesje, het had een gedraaid buikje, ik zie het nog voor me, het kostte één gulden vijftig en het rook lekker. Ik kocht het en legde het voorzichtig in de kast. Eindelijk was de dag daar en kon ik het flesje gebruiken, eerst deed ik heel voorzichtig een druppeltje achter mijn oren, op mijn polsen, maar ik vond niet dat ik al bedwelmend rook, dit zou over enige uren niet meer te ruiken zijn! Ik besloot de rest van het flesje op mijn haar te sprenkelen, als ik nu niet lekker rook wist ik het niet meer. De schouwburg was schitterend, wat genoot ik alleen al van de entree, we zaten op het schellinkje, naar het bleek temidden van allemaal jordanezen, kenners! Zo af en toe ging er iemand staan en riep bijvoorbeeld: “Nou komt de aria van de bariton, ik ben benieuwd hoe hij het er van af brengt”. Om later luid te gaan applaudisseren, ik zat op het puntje van mijn stoel en was diep onder de indruk. Wat een prachtige muziek. Met gebogen hoofd, zodat niemand mijn tranen zou zien verlieten we na afloop de zaal. Ík was die arme Violetta die, gelukkig nog net zingend in de armen van haar geliefde gestorven was. Diep zuchtend liepen we hand in hand over de Overtoom naar huis, wat een volmaakte avond, alleen, waarom had hij nog steeds niets gezegd van mijn heerlijke parfum? Zou dat nog komen? Voor mijn huis, onder de lantaarnpaal zou dan het slot van deze geweldige avond komen. Hij zou zijn armen om me heen slaan, mij tegen zich aan drukken , een kus, verder niets want dan werd het eng, zijn neus in mijn haren drukken en zeggen: “Je bent verrukkelijk en je ruikt verrukkelijk”. Zoiets stelde ik me voor en deed mijn ogen dicht. Nee dus. Een beetje onhandig legde hij zijn handen op mijn schouders, gaf me een klapzoen op mijn wang en zei: “Nou dag, het was een fijne avond”. Dit kon echt niet, aarzelend vroeg ik: “Ruik

je niets”? Ik voelde de verbazing en vroeg nogmaals met een klein stemmetje: “Ruik je niets”? Alle romantiek werd in één k1ap de grond ingeboord door zijn verpletterend antwoord: “Hoezo, heb je soms een wind gelaten”? Riet Terlien

06

Mededeling van Thrombosedienst

en Laboratorium

Zuiderzeeziekenhuis Op maandag 23 en 30 december a.s. zijn de prikpolis in GC: De Waterwijk en BC: De Buizerd gesloten. Indien u op deze dag geprikt moet worden kunt u naar: Prikpoli van het Zuiderzeeziekenhuis te Lelystad.

Tijd : 8:30-11.30 uur. Adres : Ziekenhuisweg 100

07

Nieuwe Bewoners Fam. Paulus Tjalk 11-05

Verhuisd Hr. Dumont Tjalk 11-05

Henk en Truus de Rijk

Deze maal een serieus onderwerp, aangekaart door een bewoonster die liever onbekend wil blijven maar zich zorgen maakt over het volgende:

B este Niek, wij hebben in de Buizerd een mooie recreatiezaal die heel intens gebruikt wordt. Van alles en nog wat gebeurt daar. Over de vloerbedekking is jarenlang gesproken met de Centrada, welke het beste was ook met het oog op onderhoud. De vloerbedekking die er nu ligt (je kunt hem wel of niet mooi vinden) is in gebruik tot nu uitstekend bevallen. Als simpele bewoonster denk ik dan, daar moet je zuinig mee omgaan. Het verzoek aan de bewoners om met rollators en rolstoelen niet binnen te komen vind ik heel logisch. Helaas heb ik enige malen gezien/gehoord dat er bewoners zijn die er kennelijk maling aan hebben en die zich naar mijn smaak dus onfatsoenlijk gedragen. Beste Niek , ik heb de wijsheid niet in pacht maar weet wel dat je je aan regels moet houden. Wat is uw mening hierover?

B este mevrouw, dit is inderdaad een probleem. Wanneer bewoners niet zelf hun verantwoordelijkheid kennen betreffende hun omgangsvormen moet je dan de politieagent gaan spelen? Ik dacht dat je ze er wel op mag aanspreken, de zaal is van ons

allen en helaas is het zo dat wanneer er één schaap over de dam is er meer volgen. Binnen korte tijd kan het dan zo zijn dat de vloer regelmatig vuil en beschadigd is. Wanneer er dan vaker moet worden schoongemaakt zullen de servicekosten verhoogd worden en daar zit niemand op te wachten. Mijn mening is dat wanneer u het beleefd en vriendelijk de betreffende personen vraagt zij dit zullen begrijpen, niemand is zo cru of onfatsoenlijk om daar geen gehoor aan te geven. U succes wensend, Niek.

08

En ik maar lopen en niet alleen om er een stukje voor ’t Buizerdkrantje van te kun-nen schrijven, maar ook voor ’t mooie wat je zoal in de natuur tegen komt en ze zeg-gen dat lopen gezond is.

Ja, zolang je nog lopen kan en gelukkig gaat dat nog steeds heel aardig en daar-om maak ik er dan ook dankbaar gebruik van. Zo liep ik een poosje geleden ergens in Lelystad langs een vaart, alles was vreed-zaam en stil en opeens kwam er een flui-tend gezoem over mijn hoofd en ver-schrikt keek ik omhoog. En wat zag ik? Nee, geen laag vliegend gevechtsvliegtuig, hoewel dat er wel op leek, maar het wa-ren een paar doodgewone zwanen de grootste vogels die we in Nederland heb-ben, die vlogen met hun grote sterke vleu-gels over mij heen. Het was een indrukwekkend schouwspel, iets wat je niet iedere dag meemaakt en even verderop streken zij neer alsof zij het afgesproken hadden en ik geloof zeker dat ze op de één of andere manier met elkaar communiceren, maar dat vinden ze op den duur ook wel uit. En als je zo hier en daar rond kijkt zie je nog heel veel meer, zoals die paar bomen in dat park, ja ze zaten nog helemaal in het blad, maar alle takken bogen gevaar-lijk naar beneden en dat werd veroorzaakt door ontelbare spreeuwen. ’t Was al even in oktober en ik dacht: “Die voelen de kou zeker al aan komen”. En daarom gingen

ze zich verzame-len. Ik denk dat alle spreeuwen van Lelystad dat onderling afgesproken hadden, maar eerst moeten ze al die lijsterbessen opeten en dat is gauw gebeurd met zo een grote zwerm. Geen nood, want torren, wormen en allerlei insecten zijn er ook nog. Nou, dat is zeker niet het geval, want de kneusjes vallen met zo’n zware vlucht wel af en komen ze boven Italië of Spanje dan worden er nog heel wat af geschoten of met netten gevangen. Een wrede liefheb-berij, maar 80 jaar geleden werd die sport ook nog in Nederland beoefend en niet al-leen als sport maar ook om eens een lek-ker boutje te hebben.

Wat een raar verhaal is dat nou; maar er zijn ook leukere dingen te beleven. Zo za-ten een zwanenpaar te broeden en na een poosje komen die eieren dan uit en na een paar dagen gaan pa, ma en de kleintjes er op uit. Eerst pa zwaan, dan 5 á 6 kleintjes erna, en dan moe zwaan erachter om de boel in de gaten te houden, want voor ek-sters en kraaien zijn die kleine zwaantjes een lekkere hap. Maar ook onder water worden ze lastig gevallen, want ratten en ook snoeken trekken opeens zo’n klein zwaantje of eend aan een poot onder wa-ter en weg is er één. Maar er blijven er al-tijd nog genoeg over om te overleven, want toen ze al haast zo groot waren als

09

hun ouders, kwamen een paar mannetjes zwanen van vorig jaar, die geen wijfjes had-den weten te bemachtigen eens kijken of er wat voor hun gading bij was, maar Pa zwaan was daar niet op gesteld en joeg - met veel bravoure en vleugelgeklets - de trouwlustige ridders weer weg. Maar zoals dat bij de mensen gaat, zo gaat het ook in de dierenwereld, de aanhouder wint, dus zo ook bij die 2 mannetjes zwanen, ze hadden nou eenmaal hun keuze gemaakt en na elk gevecht kwamen ze elke dag toch terug naar die vrouwtjes van hun keuze en hoe meer ze weg gejaagd werden, des te he-viger werd het verlangen om toch maar een levenspartner te krijgen en de natuur zou de natuur niet zijn als daar geen oplossing voor te vinden zou zijn. Want ook bij de jonge vrouwtjes zwanen werd de natuur ontwaakt en Pa en Ma zwaan konden hun kroost niet meer onder controle houden. Ondanks de verwoede strijd, die zo noodzakelijk is voor

het voortbestaan van onze prachtige vijver-zwanen.

Zo gingen ze op een dag toch de mannetjes achterna, om volgend jaar het ritueel te doen herleven. En wij mensen weer kunnen genie-ten van al dat moois wat de natuur ons elk jaar weer geeft. A. van Beekum

10

De Oostervaart in het Gelderse Hout in de winter

De Opstap Lelystad Telefoon 22 14 29 tussen 09.00 uur en 15.30 uur

De Opstap is een project van de Stichting Welzijn

Ouderen Lelystad (SWOL).

Wat doen wij:

Voorlopig kunnen wij u met een minibus vervoeren op:

• maandag van 13.00 uur tot 17.00 uur, • dinsdag en zaterdag van 09.00 uur tot

13.00 uur en • donderdag van 09.00 tot 17.00 uur. Hoewel ook personen met een rolstoel of rollator van onze diensten gebruik kunnen maken, kunnen wij alleen op vouwbare hulpmiddelen vervoeren. Wij brengen u dan binnen Lelystad naar iedere gewenste bestemming. Wat kost het De kosten bedragen per persoon € 1, 13 (f. 2,50) voor een enkele reis en € 2,27 (f. 5,00) voor een heen- en terugreis. Begeleiding Mocht u van de diensten van een begeleid(st)er van de SWOL gebruik willen maken, dan kunnen wij dat voor u verzorgen Waar kunt u zich aanmelden Wanneer u van onze diensten gebruik wilt maken, moet u zich vroegtijdig - maar minimaal 1 dag van tevoren - telefonisch aanmelden. In overleg met onze administratie zal worden bekeken of u op de door u gewenste tijd kunt worden opgehaald. U kunt met de chauffeur de terugreistijd afspreken. 11

Wat doen wij nog meer Bij voldoende belangstelling zullen het hele jaar door regelmatig uitstapjes door de SWOL worden georganiseerd. De kosten van een dergelijke tocht zijn afhankelijk van de inhoud van het uitstapje. De uitstapjes zullen vooraf in de Flevopost en andere media worden gepubliceerd. Tevens is er bij de SWOL een aparte folder over het betreffende uitstapje verkrijgbaar.

12

Het zal ongeveer 1947 geweest zijn, ik was nog jong en woonde op een kamer in Den Haag. Het

liep tegen Sinterklaas en met een vriendin, die ook op kamers woonde, sprak ik af, dat we er samen wat van zouden maken: Heel eenvoudig, op mijn kamer, met een klein kadootje en wat lekkers. Die bewuste middag was ik al vroeg bezig om het eten klaar te maken, en natuurlíjk een “Surprise”, zoals dat hoort bij het feest van de Sint. Ik had voor Mieke een beeldige broche gekocht, en wilde die op een passende wijze verpakken.

En dus maakte ik van allerlei gekke ingrediënten als stijfsel, koffiedik, Gluton, zout en nog zo wat een b e e l d i g e c h o c o l a d e -pudding, waar het pakje in werd verstopt.

Tegen zes uur was alles klaar, maar hoe lang ik ook zat te wachten: Mieke verscheen niet en uiteindelijk at ik het hele maal op mijn eentje op, behalve het dessert natuurlijk. Pas om acht uur kwam ze opdagen, met duizend excuses natuurlijk, een lekke band enz., maar ik bleef kwaad kijken en zette eindelijk met een strak gezicht de pudding op tafel. “Daar moet je

het vanavond maar mee doen, de rest is allang op”. Het maakte blijkbaar nogal indruk, want gehoorzaam ging ze zitten en nam de eerste hap en werkte die moeizaam weg. Nog een tweede en nog een, tot ik eindelijk vroeg: “Vind je t lekker”? Pas toen kreeg ze het door en begonnen we samen aan een uitgebreide lachbui .... en daarna aan een gezell ige Sintavond. Liesbeth

13

SINTERKLAAS

Herfst Zaterdagmiddag, 26 Oktober 2002. Ik liep die dag nog genietend door “ons” plantsoen. Wat waren de bomen mooi, met hun dikke vacht van kleurige bladeren. Weliswaar pas gesnoeid, maar nog wel vol gloeiend van roodoranje geel en bruin blad. Wat een kleurenfeest! Maar . . . . Zondagmorgen begon het te waaien. Storm werd orkaan en de arme bomen zwiepten en zwaaiden. In een ommezien waren de paden bedekt met een kleurig tapijt, terwijl de boomtakken steeds kaler werden. De volgende morgen was het toneel totaal veranderd: De boom voor mijn raam was geheel kaal gewaaid, en het prachtig gekleurde blad lag niet eens meer op de grond, maar in de sloot! Enfin, die ene mooie dag hebben we gehad en we weten hoe het kan zijn. Nu wachten we maar weer op het frisse jonge groen van het voorjaar dat tenminste goed vast zit. Liesbeth

14

Een vriendin van mij is zo technisch als een klomp. Ze wilde dolgraag Kerstmuziek opne-men van de TV. Op de videoband. Het was een speciale uitzending in de avond die drie uur duurde.

Ze had zowaar toestemming gekregen om de voetbal-uitslagen van drie weken geleden uit te wissen. Haar zoon had met engelengeduld haar geleerd hoe het ding werkte. Het aanbod om er bij te blijven sloeg ze af. Ze wist het nu. Op de bewuste avond nestelde ze zich in haar ge-makkelijke stoel, en met een wijntje erbij leek niets meer in de weg te staan om het experiment te doen slagen. Met kennis van zaken drukte zij knopjes aan en uit …. Was het de wijn, het late uur, het aantal knoppen of de a-technische kant van haar? Toen zij de band de volgende avond voor haar familie afdraaide hoorde ze alleen de voetbaluitslagen … ja-wel …. Van drie weken terug. Dit is waar gebeurd—jaaaaren geleden. Jammer van de Kerstmuziek. T.H. in”t Veld.

KERSTMUZIEK

15

De winter is weer in aantocht, de dagen worden weer korter en het weer is dan meestal niet om naar huis te schrijven en ga zo maar door. En misschien daardoor hebben ze er wat op verzonnen om zo af en toe wat verlichting te brengen in die sombere dagen. Half december worden de etalages versierd, want Sint Nicolaas is in aan-tocht. Ja, helemaal uit Spanje komt hij, eerst met de stoomboot en is hij eenmaal gearriveerd, dan stapt hij al rap over op een mooi wit paard. Een schimmel noemen ze dat paard en omdat hij nogal oud is en niet meer zo lenig om op dat paard te klimmen heeft hij wat zwarte knechten mee gebracht om hem daar bij te helpen. Want het valt niet mee voor zo’n oude man om op onze besneeuwde wegen te rijden; laat staan om die daken op en af te gaan. Daarvoor moet je toch wel een geoefend ruiter zijn. Maar ja, we waren toen nog klein en het werd ons allemaal door onze ouders verteld en dan was het echt zo. Ook dat we onze klomp ’s avonds bij de kachel konden zetten want als je lief was, kon het wel eens gebeuren dat er de volgende ochtend wat lek-kers in zat. Maar het hooi en je lekkere wortel waren wel verdwenen. En dat was wel vreemd, maar dat paard moest ook beloond worden, maar mooi vrat dat beest wel een stuk of 7-10 wortels op, maar je kreeg er ook weer wat lekkers voor terug. Als dat

Sinterklaasfeest achter de rug was, mocht je wel weer blij zijn dat je er zonder kleerscheuren vanaf gekomen was, want als Sint goed in zijn grote gouden boek gekeken had, dan kon je net zo goed in de zak gestopt worden en mee naar Spanje genomen worden. Hoewel ze daar tegenwoordig heel anders over denken. Nauwelijks is dat feest voorbij of er staat ons een nog groter feest te wachten: namelijk het Kerstfeest. Ook dat begint al een dag of 10-12 eerder, want er moeten wat dennen-bomen uit de bossen gehaald worden en die worden dan in de huiskamer gezet. Die boom krijgt dan een mooi plaatsje, meestal in de hoek van de kamer en wordt dan met mooie slin-gers, ballen en vooral met wat kaars-jes versierd. Wat een wonder mooi aanzicht is dat. Natuurlijk word er bij gezongen en het meest wordt de dennenboom en de kaarsjes bezongen. Wie kent niet het aangrijpende lied: “Oh Dennenboom, Oh Dennenboom, wat zijn je kaarsjes wonderschoon”. Maar die mooie kaarsjes hadden

16

soms de nijging om helemaal op te branden en dan vloog de hele kerst-boom in brand; met een heleboel nare gevolgen van dien. Maar de moderne tijd heeft gelukkig ook daar wat op we-ten te verzinnen. Ze hebben kaarsen van glas gemakt met elektrisch licht erin en zelfs de kerstboom hebben ze van kunststof gemaakt. Nee, die zal niet meer in de brand vliegen. Zo zie je maar, de mens zoekt overal een oplos-sing voor. En of het niet op kan, gaan we op het eind van december ook nog eens dun-netjes over doen, om het eind van het jaar te vieren. Ze noemen dat “Oud en Nieuw” vieren. Ook dat is weer smikke-len en smullen geblazen want er moe-ten oliebollen gebakken worden. Vaak emmers vol. En wat zou je denken van die banketstaven en kersttollen en vaak nog heel veel meer en als dat allemaal

is verorberd dan gaan we de boze geesten verjagen. En hoe doen we dat? Wel, met heel veel lawaai door met stokken op pannen en deksels te slaan, maar dat is – geloof ik – een beetje vermoeiend en daarom hebben ze het wat makkelijker gemaakt. Nu kun je voor 25-30 Euro wat vuurwerk kopen en dan om middernacht dat in de brand steken. Hetgeen een oorver-dovend lawaai geeft, maar of het resul-taat heeft valt te bezien. In elk geval de hele stad stinkt van al dat vuurwerk en in een vloek en een zucht is er voor plm. 8 a 10 miljoen Euro de lucht in gegaan. Ook wij zijn het nieuwjaar in gegaan met veel wensen en verlangens en hopen dan maar weer op een goede gezondheid en veel heil en zegen. A v. Beekum

17

Hier een berichtje van de dames van de Lief & Leed pot. Wij komen bij de mensen die in het ziekenhuis liggen of als ze thuis komen. Maar aangezien wij vaak laat bericht krijgen – of als de mensen het niet doorgeven – kunnen wij niets doen. Wij willen graag dat de mensen die in de Buizerd wonen er zelf ook op letten als iemand thuis komt of in het ziekenhuis liggen ons even willen bellen. Ook wilde wij graag weten als er ook echtparen zijn die tussen de 50 of 60 jaar getrouwd zijn om ons even te willen berichten. Jans Menning tel. 25 22 21 Nel Kohn tel. 22 87 14 De dames van Lief & Leed

Helaas komt het soms voor dat iemand uit onze Buizerd-gemeenschap in het ziekenhuis beland zonder dat onze aktieve commissie van Lief & Leed daar kennis van heeft. Er kan dan dus geen bezoek worden gebracht, en dat is uiteraard niet de bedoe-ling. Daarom hierbij aan u allen het vriendelijke verzoek: Weet U van een buurvrouw, vriendin of mede bewoner dat deze prijs zou stellen op een bezoekje, geef dit dan door aan de commissie. Dan kunnen wij iets gaan doen. Namen en telefoonnummers van de commissie worden voortaan in elk nummer van de Buizerdkrant afgedrukt. Voor deze keer dus: Jans Menning tel. 25 22 21 Nel Kohn tel. 22 87 14 Names hen: Liesbeth Knoek

19

FANTASTISCH !!!

Wederom haalde ik in september een mooi bedrag op voor de kankerbestrij-ding. Nl. 156,72 euro (dat is 5 euro meer dan vorig jaar).

Iedereen die hieraan heeft meegeholpen:

Hartelijk bedankt – en tot het volgend jaar, maar weer.

Elly Sneekes, Tjalk 10-01

20

Bij afwezigheid van de huismeester kan men de sleutels van de logeerkamer verkrijgen via

fam. Sneekers – Tjalk 10-01 Telefoonnummer : 25 66 41

De huismeester

Veel dank

Ik wil diegene die het Buizerdkrantje verzorgen danken voor de mooie opzet en vooral de passende tekeningetje die bij de diverse stukjes staan vind ik heel

knap en mooi passend. Misschien dat ik daarom regelmatig copy inlever!

Namens de indieners van al de copy:

Veel dank in deze editie (dec. 2002)

Verwey

Deze winter is het veertien jaar ge-leden dat het wooncomplex De Bui-zerd in gebruik werd genomen. Een uniek project. Zelfstandig wonen en gebruik kunnen maken van voorzie-ningen zoals o.a. de alarminstallatie, een huismeester aanwezig, etc. en niet te vergeten de recreatiezaal inclusief keuken en de hobbyruimte. De toenmalige wooncoöperatie W.B.L. ging er vanuit dat de bewo-ners zelfvoor het gebruik van de keuken/zaal moesten zorgen. Zij plaatsten een biljart in de recreatie-zaal, een afwasmachine en koelkast in de keuken, nu waren de bewoners aan de beurt. Er moest een bewonerscommissie worden opgericht om één en ander in de juiste banen te leiden. Bewoners waren be-reid in de keuken te komen helpen, clubs werden opgericht. Het was een prima opzet. Wie fit genoeg was en geen zin had achter de beruchte geraniums te zitten maakte zich nuttig en had daar ook zelf plezier in, het mes sneed aan twee kanten. Natuurlijk ging er wel eens iets fout, waren er problemen. Vertel jij maar eens aan een huisvrouw die al veertig jaar de kopjes links op het aan-recht zet dat het nu opeens rechts moet! Er waren ook bewoners die de vreemde ge-dachten hadden dat de bewonerscommissie dag en nacht bereikbaar moest zijn! Zo kwamen en gingen diverse bewonerscommissies en keukenmensen in de loop der jaren. Soms teleurgesteld haakten mensen af, want het is niet mogelijk het iedereen naar de zin te maken. De huidige bewonerscommissie constateert dat alle clubs, de keukenbrigade en zij zelf bijna allemaal bestaan uit bewoners van het eerste uur, die inmiddels veertien jaar ouder zijn geworden! Is er geen interesse meer voor de “ander”? Door een ander sys teem van woningtoewijzing van Centrada is het moeilijker geworden vrijwilligers te krijgen om de Buizerd zoals ze nu draait voort te laten bestaan. Hebben nieuwe bewoners geen zin zich voor hun medebewoners in te zetten? Laat hun

gezondheid het niet toe? Wij vragen alle bewoners mee te denken om dit probleem op te lossen. Het zal toch niet gebeuren dat de keuken moet sluiten door een gebrek aan man/vrouwkracht, de clubs wegens te weinig belangstelling er mee moeten ophouden. Wij kunnen ons niet voorstellen dat wat zo mooi begonnen is zo zou moeten eindigen. Lieve mensen denk mee en doe mee, laat de Buizerd en uw medebewoners niet in de kou staan!

Namens de bewonerscommissie de secretaris

21

Beste Buizerdbewoners

De Klaverjas avond

Wie is op Maandagavond van 19:30 tot plm. 22:30 beschikbaar? Wij komen wat eerder om even nog bij elkaar te zitten en te betalen.

De prijs is 1 euro 50 per avond. Er wordt leuk gespeeld en niet met mes op tafel zoals ze dat wel noemen,

Het is altijd heel gezellig dus als er nog mensen zijn die ook willen komen zijn ze welkom.

Gijs organiseert deze avond en het gaat heel goed. Wij hebben momenteel 6 tafels dus u bent altijd welkom.

Mevr. P.H. Kohn Kolhoff

Appelig

Oranje Cox en Golden Delicious Lagen in aparte kistjes

Maar Granny Smith (dat is: Oma Smith) Een oma waar nog pit in zit

Wou niet in die aparte kistjes Zij vond samen juist delicious

Vooral samen met James Grieve Die had ze in de knop al lief

James Grieve helaas lag al in bed Bij Jutje Peer en GoudRenet

“Gadverderrie”, riep Granny Smith “Jut en Peren”. Groepsex – shit

gymclub

22

23

M o d e l t u i n e n p r o j e c t ho u d t ouderen langer zelfstandig ln Lelystad is een uniek project gerealiseerd om ouderen langer zelfstandig thuis te laten wonen en actief te houden. Op het terrein aan de achterzijde van het Zuiderzeeziekenhuis in Lelystad, ingang Het Ravelijn, zijn daarvoor twaalf modeltuinen aangelegd. Op 3 mei 2002 is de officiële opening van Het Han Lammerspark door burgemeester Leeuwe en de heer Dijkstra —directeur Achmea Zorg- geweest. De tuinen zijn onderhoudsarm en bedoeld als i n sp i ra t i eb ron voor ouderen . Een onderhoudsarme tuin maakt het ouderen mogelijk langer zelfstandig te wonen. Het project is een initiatief van het Lokaal Platform Preventief Ouderenbeleid (LPPO) in Lelystad en uniek in Nederland. Het project kost ruim zes ton en is door een veertigtal instellingen, overheden en bedrijven gesponsord, waarbij in geld en natura is gegeven. Het is de bedoeling dat ouderen hier een kijkje komen nemen en een keuze maken. Wie dat wil kan de tuin van zijn of haar keuze zelf aanleggen, laten aanleggen of wie huurt mogelijk via woningstichting Centrada iets regelen. Centrada onderzoekt momenteel of aanleg en onderhoud van de tuin kunnen worden uitbesteed en in de huur verrekend kunnen worden. De idee is het paviljoen te benutten voor kleine evenementen, zoals een beelden- of schilderijenexpositie. De tuinen zijn te bezichtigen alle dagen van de week van circa 8.30 uur tot 17.30 uur. Een waaier met een tekening van alle tuinen en een beschrijving van de gebruikte materialen is beschikbaar voor € 3.00 per stuk en kan gekocht worden op het complex.

HET HAN LAMMERSPARK TE LELYSTAD

Stichting Beheer Onderhoudsvrije Tuinen Postbus 1061 8200 BB Lelystad

Als bewoner van De Buizerd profiteren wij van gereduceerde prijzen op alles wat er geschonken of geserveerd wordt. Dit is mogelijk daar we een gesloten club zijn, een Non Profit organisatie. Als we visite hebben en deze meenemen naar een besloten activiteit in de recreatieruimte mag en kan hij/zij van onze faciliteiten profiteren. Ten overvloede, alle activiteiten moeten besloten zijn. Anders wordt het als een club of vereniging van buiten af een competitie spel komt meespelen. Ze zijn dan wel gast doch in georganiseerd verband! Personen die om e.o.a. reden in de recreatieruimte aanwezig zijn vallen eveneens onder deze regeling. Ze mogen onder geen enkel beding gebruik maken van onze gereduceerde prijzen e.e.a.in verband met de Horeca wetten en vergunningen. De Drank- en Horeca-wet betreffende de kantine in eigen beheer van een besloten club resp. vereniging schrijft het volgende voor: Er moeten twee leidinggevenden per club resp. vereniging (De Buizerd is een besloten club) beschikken over een verklaring “Sociale Hygiëne”. Op tijden dat er alcohol wordt geschonken, moet er ofwel een van beide leidinggevenden aanwezig zijn, of een barvrijwilliger die een instructiecursus: “Verantwoord Alcohol gebruik” heeft gevolgd.

Voor zover bekend voldoet niemand van ons Buizerdbewoners aan de eisen van de Drank en Horeca wet. Let wel we zijn in overtreding - al is het maar met een kopje koffie, dat betaald wordt door een niet Buizerdbewoner. Er is nog een niet te verwaarlozen wet en wel: de wet Belasting Toegevoegde Waarde de B.T.W. Deze is van toepassing op het consumeren en betalen van een niet-Buizerd bewoners in onze recreatie ruimte. De hieruit kunnende voortvloeiende gevolgen zijn niet te overzien! Deze wet kent een termijn van 17 jaar terug werkend. De soep wordt niet zo heet gegeten, als hij wordt opgediend. Wees in ieder geval voorzichtig, bezint eer gij begint. Alle bewoners ondervinden hinder en terugslag indien het fout gaat.

24

Voorrijkosten vaak onduidelijk

Vaak staan ze ineens als een verras-sende post op de onkostennota: voor-rijkosten. Lang niet altijd is van tevo-ren gezegd dat die in rekening worden gebracht. Bedrijven zijn dat ook niet verplicht. En dat zorgt voor ergernis en verwarring. Zeker ook omdat de hoogte van de voorrijkosten van be-drijf tot bedrijf behoorlijk kan ver-schillen.

Informeer bij aanvraag voor reparaties altijd

naar de hoogte van de voorrijkosten, is het advies van de Consumenten bond. En vraag meteen of daar de btw (19%) al dan niet bij is inbegrepen. Zo voorkom je vervelende verrassingen achteraf. De tarieven van die voorrijkosten, die vooral bij reparaties en servicebezoeken in rekening wor-den gebracht, blijken door het oerwoud van rege-lingen grote verschillen op te leveren.

Het gaat daarbij vooral om kosten die worden doorberekend ingeval van kapotte huishoudelijke apparatuur, maar ook voor aanleg van televisie aansluitingen, telefoonkabel en de kosten die verwarmingsbedrijven, loodgieters en elektri-ciens in rekening brengen bij reparaties.

Zo berekent KPN Telecom € 30,13 (zonder btw) aan voor rijkosten. Het servicecentrum van Miele rekent €40 (zonder btw) voor reparaties van was automaten, vaatwassers en andere grote huishoudelijke apparatuur.

,,Daar komen bij reparatie nog de onderdelen en het uur loon bij. Zijn de kosten voor reparatie hoger dan het apparaat waard is en schaft de klant binnen drie maanden alsnog een gelijk-waardig exemplaar aan, dan worden deze kosten van de koopsom afgetrokken”, aldus de Miele-woordvoerster. Whirlpool Whirlpool berekent aan voorrijkosten € 59,50, inclusief btw en tien minuten onderzoekskosten. Na die tien minuten wordt nog eens € 35,70 in rekening gebracht tot een maximum van € 95,20. “Vanzelfsprekend komen daar nog onderdelen bij”, meldt Whirlpool.

Kabelbedrijf Casema berekent geen voorrij-kosten als er werkelijk sprake is van een storing in het kabelnet of bij de aansluitingthuis. ,,Als mensen bellen voor een storing en de oorzaak ligt bij henzelf of zij hebben bijvoorbeeld de stekker niet in het stop-contact gestoken, dan brengen we €38, zonder btw, in rekening”, aldus

Casema-woordvoerder Dirk Spaans. Volgens woordvoerder Ron van Harten van de

ondernemersorganisatie van de installatiebranche en technische detailhandel, UNETO VNI, han-teert in deze bedrijfstak ieder een ander systeem. De een berekent een vast tarief, de ander rekent geen voorrijkosten maar verrekent dat weer in het uurloon. Sommige hebben een vast tarief binnen een straal van enkele kilometers en gaan bij grotere afstanden extra vergoeding rekenen. “Wij mogen vanwege de Mededingingswet daar-over niet eens een advies geven. Dat is de vrije marktwerking van de vrije ondernemers. Alle bij ons aangesloten installatiebedrijven stellen onaf-hankelijk van elkaar hun tarieven vast. Daar bestaat geen uniforme regel voor.”

Service- en reparatiekosten mogen volgens de Consumentenbond aan de consument worden doorberekend. Daarbij wordt doorgaans gewerkt met een post voorrijkosten naast de kosten van materiaal en arbeidsloon. De meeste bedrijven hanteren een vast tarief dat gebaseerd is op de gemiddelde werkelijke kosten.

,,Wanneer eerder dan wordt verwacht een

defect op treedt, moet dit kosteloos door de leverancier worden hersteld. Dat geldt zeker voor reparaties tijdens de garantie”, zegt Pau-line van den Brand hof van de Consumenten bond. Zij wijst erop dat de consument zich ook zelf van die kosten bewust moet zijn en al tijd naar het tarief moet vragen. ,,In geval van garantie waarbij de reparateur geen diensten zonder geld wil verlenen, adviseren wij het bedrag wel te betalen, maar onder protest, om dit later op de leverancier te kunnen verha-len.” Uit de Telegraaf van 5 oktober 2002 25

Op een mooie zonnigwarme ochtend in augustus kwam ik terug van boodschappen doen. Toen ik op het tegelpad naar het hek van de Buizerd liep, hoorde ik het geluid van een grote vrachtauto. Niks bijzonders natuurlijk, want er komen dagelijks grote vrachtwagens voorbij. Maar deze auto stopte precies voor het tegelpad. Wel iets vreemds om zo’n grote wagen op een smalle, drukke verkeersweg stil te zetten. Dat trok mijn aandacht en ik keek om. De chauffeur, een niet meer zo jonge man maakte mij duidelijk dat hij iets wilde vragen, dus deed ik een paar stappen in zijn richting. De man boog zich uit het raam van zijn hoge cabine en zei: “fishing”. “Fishing?”, herhaalde ik op een toon die misschien in ‘s mans oren wat twijfelachtig klonk. Dat zinde de chauffeur blijkbaar niet, want ongeduldig zei hij: “No fishing”. Naar ik had het toch duidelijk verstaan, dat ene woord: fishing. Hij haalde een papier te voorschijn, waarop naar ik aanneem, naam en adres stonden van het bedrijf waar hij moest zijn. Mijn ogen zijn niet al te best en die afstand van ongeveer anderhalve meter, naar schatting , kon ik niet overbruggen. Dat maakte ik hem duidelijk, waarop hij mij het papier aanreikte. Alles stond in schrijfmachineschrift en dat kan ik zonder loep niet lezen en die had ik niet bij mij. Ondertussen stonden mijn gedachten niet stil. Dat die man in die enorme vrachtwagen naar Lelystad was gekomen om ze1f wat te vissen kon onmogelijk waar zijn. Dat grote grijze gebouw met het opschrift “outdoor fishing” leek meer voor de hand te liggen.

Als dat zo was zat hij in de goede richting en ik ook. Dus probeerde ik outdoor fishing? “No fishing”, riep hij nu echt boos. Misschien had hij al eerder de weg gevraagd en bot gevangen. Mogelijk reageerde hij daarom zo boos. Na mijn pogingen om de man op weg te helpen deed ik een nieuwe poging en dat bleek het verlossende woord te zijn. “Business”, zei ik. “Business”, herhaalde de man met een zucht van verlichting en zijn gezicht klaarde helemaal op. Ik wees hem de weg naar het grijze gebouw en een armzwaai vanuit de cabine maakte een eind aan het gesprek. Nou ja..., gesprek. De man sprak geen woord Nederlands en zijn Engels scheen niet verder te reiken dan: no en fishing. De chauffeur zette zijn kolos in beweging en reed weg. Helaas vergat ik naar het nummerbord te kijken. Op de auto stond geen naam of andere aanduiding. Waar de chauffeur vandaan kwam, zal ik nooit weten, maar hopelijk heeft hij in Lelystad zijn business kunnen doen. Dini Wijers. 26

Andere aktiviteiten of informaties worden op de prikborden en de ramen aan de ingangen van de flat en de rekreatieruimte vermeld.

SAMENSTELLING VAN HET BESTUUR BEWONERSCOMMISSIE: 15-10-2002

VOOR HET HALEN VAN DOKTERSRECEPTEN (IN NOODGEVAL),

AKTIVITEITENLIJST: (H = Hobbyruimte en R = Recreatieruimte)

1e Voorzitter Hr. N. Verweij Tjalk 12-02 tel. 25 01 16 2e Voorzitter Mevr. R. de Ruiter Tjalk 12-11 tel. 21 60 04 1e Penningmeester Mevr.Th. in’t Veld Tjalk 11-67 tel. 25 26 51 2e Penningmeester Mevr. A. Croese Tjalk 12-09 tel. 26 35 08 1e Secretaris Mew. R. Terlien - v. Rijn Tjalk 11-51 tel. 25 28 45 2e Secretaris vacature

Hr. C. Lischer Tjalk 10-13 tel. 25 12 11 Hr. v.d. Zande Tjalk 12-18 tel. 25 32 11

27

Maandag 10:00 - 12:00 uur handwerken H Mevr. Melius tel. 25 35 91 13:30 - 16:00 uur biljarten R Hr. Kalkhoven tel. 25 29 35 19:30 - 22:00 uur klaverjassen (rookvrij) R Hr. Steenman tel. 25 33 82 Dinsdag 13:30 - 16:00 uur koersballen R Hr. van Veenendaal tel. 25 05 15 19:00 - 21:00 uur canasta R Mevr. In’t Veld tel. 25 26 51 Woensdag 20:00 - 22:00 uur sjoelen R Mevr. In’t Veld tel. 25 26 51 Donderdag 09:00 - 10:00 uur gymnastiek R Hr. van Veenendaal tel. 25 05 15 19:00 - 21:00 uur canasta R Mevr. in’t Veld tel. 25 26 51 Vrijdag 10:00 - 12:00 uur tekenen/schilderen H Hr. van Beekum tel. 25 24 24 Zondag 10:30 - 12:00 uur koffieuurtje R vrij toegankelijk.

DAGTOCHTEN - BUSREIZEN - VAKANTIEREIZEN.

Mevr. Ossebaar Tjalk 10-21 tel. 25 32 62

1. Opening De hr. Verweij opent de vergadering, heet iedereen welkom, speciaal mevr. De Ruiter, zij is de enige die aan de oproep, plaats te nemen in de Bew. Com., gehoor heeft gegeven. Hoewel nog niet officieel geïnstalleerd leek het de Bew. Com. zinvol dat zij op deze vergadering aanwezig zou zijn, mede ook omdat zij om gezondheidsredenen vanaf 18 sept. enige maanden zal moeten uitvallen.

2. Notulen van 5 juni j.1. Mevr. Hilhorst zou graag het bericht dat er voor de Buizerd geen wachtlijst meer bestaat verandert willen zien, er zijn wachtenden bij Centrada in het algemeen. Verder notulen 5 juni j.l. oké.

3. In en uitgaande post. Binnengekomen: Centrada 21/6 directiewijziging, mevr. Hilhorst geeft aan dat er inmiddels weer een directiewijziging heeft plaats gevonden, we krijgen bericht. Verzoek van de heren v.d. Zande en Lischer om een nieuwe telefoonlijst, hierover is al in een eerder stadium met de huismeester gesproken, meerdere bewoners hebben om zon lijst gewaagd. Mag Centrada zonder toestemming van de bewoners hun adres/telefoonnummer doorgeven, er zijn bewoners die dit niet willen. Zij hebben recht op hun privacy. De telefoongids kan voor derden wellicht uitkomst brengen. Mevr. Spiering heeft de Bew.Com het verzoek gedaan om een rookverbod in de hallen en droogloop, haar gezondheidstoestand is van dien aard dat zij daar veel hinder van rook ondervindt. Misschien kan dit verzoek in het nog te maken reglement worden opgenomen. Op 19 augustus is de Bew. Com. telefonisch en schriftelijk benaderd door de Gem. Lelystad, wijkraad Botter, om evt. de recreatiezaal te huren. De wijkraden die i.v.m. het participatiebeleid geld is toegezegd van de Gemeente in het kader van het leefbaarder/veiliger maken van de wijken, wil de ouderen van de wijken Botter, Schoener, Tjalk, Grietenij. Landstreken, een avond amusement aanbieden. De Bew. Com. heeft geen zeggenschap over de recreatiezaal, deze behoort aan Centrada, bovendien rekenen zij op 150 ouderen, dit kan dus niet, bovendien valt de Buizerd niet onder de horeca, dan komen anderen zaken om de hoek kijken. De hr. Okken, hiervan voor zijn vakantie in kennis gesteld, zal dit met de wijkraad opnemen. Mevr. Ossebaar vraagt wanneer worden de brievenbussen in de flats “behandeld”? Door de Bew. Com. is dit reeds eerder besproken met de hr. Okken, onderdeel van “Groot onderhoud”. Tevens vraagt zij of de banken op het terrein niet een opknapbeurt kunnen krijgen? Mevr. Hilhorst zal dit met Centrada bespreken. Mevr. Ossebaar heeft een verzoek gedaan om op 7 december as. een sinterklaasmiddag voor de bewoners te organiseren, de Bew. Com. juicht dit initiatief toe, zij krijgt bericht. De hr.van Veenendaal verzoekt de koersbalclub van het Trefcentrum een middag te mogen ontvangen, in het kader van een uitwisseling. Hij heeft bericht ontvangen van goedkeuring. De Bew. Com. vindt wel hiermee voorzichtig om te gaan i.v.m. problemen keuken die zich zouden kunnen voordoen. Uitgaande post. Brief uitgegaan aan bestuur wijkraad, de Bew. Com. wil graag op de hoogte zijn/blijven van datgene wat in de wijkraad speelt, tenslotte zijn veiligheid etc. ook voor de Buizerdbewoners van belang. Naar mevr. Sneekers is een dankbrief uit gegaan, zij had 28

Aanwezig : de dames in t'Veld, Croese, Knoek, de Ruiter, Terlien, de hr. Verweij Namens Centrada : mevr. Hilhorst. Afwezig : Hr. Okken was met vakantie

zich kandidaat gesteld voor de verkiezingscommissie. In het kader van het amusement is er een bevestiging uitgegaan aan Mevr. J. Rieff, optreden 26/10.

4. Mededelingen. De voorzitter is er nog niet uit van wie de Zonnebloem toestemming heeft gekregen het terrein van de Buizerd als op en afstapplaats te gebruiken. Hij vermeldt uitdrukkelijk dat het er niet omgaat bewoners een dagje uit te misgunnen, maar iemand moet toch gezegd hebben, jongens kom maar hier, Centrada weet nergens van. Mevr. Knoek zegt wel contact te hebben gehad met iemand van de Zonnebloem maar verder niet op de hoogte te zijn. Mevr. Terlien waagt of het voortaan zo geregeld kan worden, bewoners die meewillen op een vast tijdstip ophalen en weer terugbrengen, is wat anders dan een opstapplaats voor een of meerdere bussen met alle overlast van dien. Mevr. Hilhorst zal bij Centrada informeren.

5. Auto/parkeerproblemen. Punt vier van de agenda is een onderdeel van dit probleem. Liefst geen auto’s van buitenaf op de parkeerplaatsen. Over het plaatsen van een verkeersbord wordt nagedacht.

6. Groot onderhoud de Buizerd. Heeft vertraging opgelopen, de Bew. Com. uit haar ongenoegen met deze gang van zaken.

7. Reglement. Waarschijnlijk wordt dit door interne veranderingen bij Centrada toch een boekje, zoals in de aanvang werd verstrekt, we worden op de hoogte gehouden, ook over evt. aanvullingen.

8. Uitslag verkiezingen. Is inmiddels bij alle bewoners bekend.

9. Amusement. Op zaterdag 26 oktober komen broer en zus: Matt en Jannie, een voorstelling geven. Een datum voor een optreden van het Ankerkoor wordt nog besproken, piano moet wel aanwezig zijn.

10. Voorbereiding bewonersvergadering 18 september as. De datum van deze vergadering was al op de vergadering van 1 mei jl. vastgesteld, later bleek dat er ook andere activiteiten buiten het Buizerdterrein zullen plaatsvinden. De Bew. Com. zal trachten in de toekomst met de data rekening te houden. Op de bewonersvergadering zal het nieuwe bestuur worden bekendgemaakt.

11. Rondvraag. Mevr. Croese heeft voor het komende seizoen niet genoeg aanmeldingen voor Yoga. Mevr. Terlien meldt dat de Bew. Com. van de keuken het verzoek heeft gekregen vijf nieuwe schorten te mogen kopen. Mevr.intVeld vindt twee eigenlijk voldoende maar gaat toch akkoord.

De heer Verweij dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering woensdag 2 oktober 2002, om 10 uur. H. Terlien van Rijn A. L. Verweij Secretaris Vice - voorzitter 29

30

1. De voorzitter opent de vergadering en heet iedereen welkom.

2. Goedkeuring notulen. De hr. Okken attendeert dat in de agenda een foutje is geslopen moet zijn 5/09 jl.

3. In en uitgaande post.

Ontvangen: Centrada, directiewijziging per 1 oktober de hr. E. H. Bronkhorst nieuwe directeur. Mevr. Knoek stelt zich niet langer beschikbaar als lid Bew. Com. Mevr. Jonen over datum vergadering 1 8 september samenvallend met de boottocht. Mevr. Sneekes vraagt informatie m.b.t. tot de kascontrole. De dames Knoek, Jonen en Sneekes hebben persoonlijk bericht ontvangen. Naar mevr. de Ruiter, onze nieuwe 2~ voorzitter is een schrijven uitgegaan namens de Bew.Com. voor een spoedig herstel.

4. Mededelingen.

~ De hr. Verweij; vraagt de hr. Okken naar de inventarisatie. De hr. Okken vertelt dat op papier alles verzekerd is. De hoogte van de bedragen worden opnieuw bekeken. Is de keuken al geïnformeerd over de jaarwisseling 3 januari 2003? Er moet een nieuwe activiteitenlijst worden samengesteld, de oude klopt niet meer. Rekeningen moeten gecontroleerd worden, rekening drukkerij eens per maand, zullen door de hr. Verweij voor akkoord worden geretourneerd. Voor de eigen bescherming van de penningmeester moeten grote bedragen van handtekening, voorzitter of secretaris zijn voorzien. Automatisch betalen moet verdwijnen, korting geldt ook indien binnen twintig dagen wordt betaald. Mevr. in t Veld zal bij de bank de machtiging voor de Fa. Brouwer intrekken.

5. Lopende zaken.

Groot onderhoud de Buizerd zit in de planning. Er is een bord geplaatst met tekst, doodlopende weg, uitsluitend parkeren voor bewoners.

6. Reglement.

Mevr. Terlien vraagt of het mogelijk is een rookverbod in de corridors te realiseren. Hr. Okken zegt alleen een verzoek te kunnen doen aan bewoners, met hun medebewoners rekening te houden, kan niet voor politieagent gaan spelen. De glazenwassers heeft hij verzocht niet meer te roken inde corridors.

7. Evaluatie vergadering met de bewoners 18 sept. jl.

Hoewel de vergadering niet druk bezocht was zijn de bewoners die er waren met een goed gevoel naar huis gegaan, mede dank zij de Nostalgo’s. De bewonerscommissie had op deze vergadering een oproep gedaan aan de bewoners die daar toe in staat zijn, zich op te geven voor het samenstellen van een sneeuw ploeg om het Buizerdterrein voor ons allen begaanbaar te maken indien noodzakelijk. Slechts twee flatbewoners hebben zich hiervoor opgegeven. De hr. Okken zal alsnog trachten of het via de

Aanwezig : de dames in t'Veld, Croese, Knoek, de Ruiter, Terlien, de hr. Verweij Namens Centrada : hr. Okken Afwezig : mevr. De Ruiter door ziekte, mevr. Hilhorst verhindert.

Gemeente mogelijk is een oplossing te vinden. De Gemeente heeft het in opdracht gegeven van Flevocollect, het loopt nu via andere kanalen dan voorgaande jaren.

8. Amusement. Het amusement heeft de volgende data vastgesteld: 26/10, broer en zus uit Schokland, 22/12 optreden van het Ankerkoor. Hoe zit het precies met de meditatiediensten? Bew.Com. moet wel op de hoogte zijn van de data, mevr. int Veld zal dit navragen en aan het secretariaat doorgeven. Mevr.Croese meldt dat de handwerkclub op 2 november haarjaarlijkse fancyfair wil houden. De Bew. Com heeft nog geen verzoek van mevr. Melius ontvangen, heeft ook geen bezwaar, er is wel bezwaar tegen reclame maken hiervoor op Nieuws t.v. Lelystad. Dit trekt mensen van buiten aan, waardoor we in de problemen kunnen raken i.v.m. de verscherpte regels van de horecawet, belastingen etc. De hr. Okken meldt dat er een groep jongeren naar Kampala (project voor het bouwen van scholen, ziekenhuis etc.) bij de Buizerdbewoners bekend, is geweest. Zij hebben daar een film gemaakt, hij wil deze in verkorte versie in de Buizerd voor de bewoners eventueel laten draaien via een beamer. Mevr. int Veld zal contact opnemen met de keukenbrigade i.v.m. de nieuwjaarsreceptie. De Bew.Com. vergadert weer op 6 november, de bedoeling is om van negen tot tien met de mensen van de keuken te vergaderen. Zij krijgen bericht.

9. Mevr.Terlien vraagt hoe het zit met de logeerkamers, hr. Dumont heeft de sleutel

teruggegeven. De hr. Verweij zal hem tijdelijk onder zijn beheer nemen. De infoborden moeten regelmatig worden leeggehaald, de bewoners zien door de bomen het bos niet meer, overbodige zaken zal de hr. Okken weghalen. De hr. Verweij vraagt :wie gaat er bij Centrada nu over de groenvoorziening, wisseling van posten geweest, weet de persoon van nu wat er gaande is? Hr. Okken zal dit met mevr. Hilhorst opnemen. Tevens vraagt hij of de hr. Okken een bijeenkomst met de wijkpost kan regelen. Wil de hr. Okken ook de pianostemmer uit de Hoven benaderen i.v.m. de pianoproblematiek. Een buitenstaander moet beoordelen of de te koop aangeboden piano het geld waard is. De hr. Okken gaat ook hiermee aan de slag.

De voorzitter de hr. Verweij dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering op woensdag 6 november 2002 om 10 uur.

Riet Terlien Hr. Verweij Secretariaat Voorzitter.

31

32

Notulen van de vergadering bewonerscommissie woensdag 6 november 2002 Aanwezig: de dames in’t Veld, de Ruiter, Croese, Terlien en de hr. Verweij. Namens Centrada de hr. Okken, mevr. Hilhorst wegens ziekte verhinderd. 1. De voorzitter opent de vergadering heet iedereen welkom, speciaal mevr. De Ruiter, kan

aanwezig zijn. 2. Notulen van 2 oktober.

De hr. Okken wil een correctie, tekst toegangsbord moet zijn: Eigen Terrein. Uitsluitend parkeren voor bewoners.

3. In- en uitgaande post.

Uitgegaan kaart voor de vice-voorzitter (ziekenhuis). Ontvangen: brief van de dames van Lief&leed betreffende bus zonnebloem. Dit onderwerp is al enige maanden geleden geregeld. De Buizerd geen opstapplaats voor half Lelystad, Buizerdbewoners stappen gewoon voor flat 11 op. De dames krijgen bericht. Mevr. v.d. Horst schrijft dat zij haar flat niet in kon, verkeerde sleutel.. Zij vraagt of het mogelijk is dat de Bew.Com. een moedersleutel krijgt. De hr. Okken deelt mee dat Centrada geen moedersleutels aan bewoners uitdeelt. De Bew.Com. zou dit ook niet willen. Wonen in de Buizerd is zelfstandig wonen. Bewoners moeten zelfregelingen treffen voor dit soort gevallen. Centrada is 24 uur bereikbaar, daar hangt wel een prijskaartje aan. Mevr.v.d.Horst krijgt hierover bericht.

4. Mededelingen.

De fam. Sneekes heeft zich bereid verklaart de logeerkamersleutels onder hun hoede te nemen.

5. Lopende zaken, groot onderhoud de Buizerd. Dit gaat gebeuren in 2003. Bewoners

krijgen bericht. 6. Reglement. Is nog niet gereed. 7. Gladheidbestrijding.

De hr. Okken is in gesprek met o.a. de hr. Slagter om de Buizerd de hoogste prioriteit te geven.

8. Amusement/Nieuwjaarsreceptie.

De receptie is op 3 januari. De hr. Verweij vraagt is de keuken geregeld? Mevr.int Veld: is geregeld. Mevr. Terlien zal de hr.v.d.Starre benaderen voor het bakken van de oliebollen. Indien dit niet kan worden gerealiseerd wil mevr. de Ruiter dit doen. Mevr. Terlien heeft een overzichtje gemaakt van het amusement voor de komende maanden,

Aanwezig : de dames in t'Veld, Croese, Knoek, de Ruiter, Terlien, de hr. Verweij Namens Centrada : mevr. Hilhorst. Afwezig : Hr. Okken was met vakantie

Bewonerscommissie Redactie: Buizerd krant. Iedere 1e woensdag van de maand

Begintijd 10:00 uur

De laatste woensdag van de maand (is tevens de sluitingsdatum

is voor in te leveren copy. Begintijd 14:00 uur

08 januari 05 februari 26 februari 05 maart 02 april 07 mei 28 mei 04 juni 02 juli

06 augustus 27 augustus 03 september

01 oktober 05 november 26 november 03 december

Vergaderdatums in 2003

33

prijzen en data moeten nog worden afgesproken. De piano is een probleem, voor het optreden van het Ankerkoor moet hij verplaatst worden en gestemd, een definitieve oplossing is nog niet gevonden.

9. Rondvraag.

Mevr. Terlien heeft het verzoek ontvangen van mevr. Luijkx (Swol) te komen kennismaken met de Bew.Com. van de Buizerd, gegevens uitwisselen, etc. De Bew.Com. stelt voor dat zij een datum prikt. De hr. Okken heeft klachten van bewoners ontvangen over clubs die een wachtlijst hanteren, waar kennelijk selectief mee wordt omgegaan, klopt dat? Zijn clubs niet toegankelijk voor alle bewoners?

De voorzitter dankt alle aanwezigen en sluit de vergadering. Volgende vergadering 4 december 10.00 uur. H. Terlien, secretariaat Hr. N. Verweij, voorzitter.

De buizerd bewonerskrant 2002

Documents

Transcript of De buizerd bewonerskrant 2002