Com'info 2006-2007 #1

8
THE SKY IS THE LIMIT! het officiële verenigingsblad van SV Contact nr. 1 jaargang 6 nr. 1 jaargang 6 kritisch met een knipoog cominfo uitgaan in Utreg! tips voor eerstejaars en: hoe illegaal is lesharing? inside: een nieuw jaar CIW staat voor de boeg!

description

Com'info, het officiële magazine van SV Contact.Com'info 2006-2007 #1

Transcript of Com'info 2006-2007 #1

Page 1: Com'info 2006-2007 #1

THE SKY IS THE LIMIT!

het officiële verenigingsblad van SV Contact

nr. 1 jaargang 6nr. 1 jaargang 6k r i t i s c h m e t e e n k n i p o o gcom’infouitgaan in Utreg!tips voor eerstejaarsen:hoe illegaal is � lesharing?

inside:een nieuw jaar CIW staat voor de boeg!

Page 2: Com'info 2006-2007 #1

2

234568101112131415

Welcom’infoCom’kommertijdSV ContactOh com’er eens kijkenCom’ic Sans MSCom’pleet nieuwe CIW’erFilesharingMet een borrel op naar collegeA Ad fundumParco Nazionala delle Incisioni RupestriCom’ix / Com’op zeg!

Com’Info is het offi ciële verenigingsblad van SV Contact, de studievereniging van Communicatie- en Informatiewetenschappen inUtrecht.

Jaargang 6 - nummer 1Verschijnt 4 keer per jaar

HoofdredacteurMichiel Kraijkamp

EindredactieLorenz van GoolArthur Stolwijk

Lay-outJago van den Akker

IllustratorLorenz van Gool

RedactieCarolien BlonkLorenz van GoolMaartje van der HeijdenAnouk HuninkMarrit MüskensMarjolein SchoutenArthur Stolwijk

Met dank aanMariska SwartRobbie Vermeulen

Contact [email protected] SV ContactKNG 29 - Secretariaat

Verkrijgbaar opTrans 10, KNG 29 & 80, Letterenbibliotheek

colofon

beste lezers,De tijd van zonnebaden, sightseeing en cocktails is weer voorbij. Collegebanken, presentaties en tentamens liggen in het vooruitzicht. Maar om de overgang tussen beide periodes wat draaglijker te maken heeft de redactie gedurende de zomermaanden niet stilgezeten en hebben we de pen of laptop ter hand genomen. Het resultaat is de eerste Com’Info van het nieuwe collegejaar zoals jullie van ons gewend zijn: naast kritiek ook een knipoog naar de nieuwe eerstejaars. De middelste twee pagina’s van deze uitgave staan geheel in het teken van deze toekomstige Communicatie- en Informatiewetenschappers. Maar ook de andere bladzijdes zijn zeer de moeite waard. Zo keren we nog een keer terug naar Madrid, worden het lettertype Comic Sans MS en de letter A nader onder de loep genomen en dalen we af naar de schatkamers van de P2P-netwerken. Daarnaast natuurlijk de vertrouwde rubrieken Com’ix en Com’op zeg en een geheel vernieuwde Oh com’er eens kijken!

Tevens wil ik vanaf deze plek de voltallige redactie en alle betrokkenen bedanken voor hun inzet gedurende het afgelopen jaar. Zonder hen zou het niet zijn gelukt om vier keer de Com’Info te vullen met verrassende, interessante, grappige, informatieve en prikkelende artikelen. Ik neem daarom met een goed gevoel afscheid en wie weet tot ziens in een van de toekomstige uitgaves.

Michiel KraijkampHoofdredacteur Com’Info 2005-2006

//> welcom’info j//> com’op zeg

15

Parco Nazionala delle Incisioni Rupestri;

Beschermplaats van een van de oudste

vormen van communicatie

Onder streng toezicht, waarbij elke stap

die je doet gadegeslagen wordt door

ongeveer drie beveiligingsmannen,

bezoek ik het “Parco Nazionala delle

Incisioni Rupestri”. In 1995 richtte de

Italiaanse staat dit nationale park op

om honderd in steen gegraveerde

rotstekeningen te beschermen. Dat die

bescherming van groot belang is wordt

mij al snel duidelijk na het passeren

van een aantal karikaturen en initialen

die duidelijk niet uit het ijzeren tijdperk

stammen…

//> com’ix

> Ik zal nooit de man benijden die helderruikend is.

> Blindheid: een uitzichtloze situatie.

> Tandartsen zijn mensen met topsalarissen die eerst een half uur met een ijzeren martelwerktuig in je tandvlees staan te

snijden om vervolgens te concluderen dat het gaat bloeden.

> Masochisten zijn mensen die genoegen scheppen in het betalen van hun belastingen.

> Je hebt als vegetariër pas écht humor als je een vleesetende plant op je kamer hebt staan.

> Ook het christendom is begonnen met twee schamele latjes.

> Ach bakker, hou toch je stroopwaffel.

> Verbaasde blikken verschenen op de gezichten van zijn collegae toen bleek dat de universitaire docent was overleden

aan de educatyfus.

> Speciaal voor de gefrustreerde boer: bietboksen.

> XXL, bij de Romeinen was dat nog gewoon 30.

> Je bent pas écht een dwerg als je zelfs te klein bent voor een minderwaardigheidscomplex.

> In de volksmond werd universitaire homo ook wel “leernicht” genoemd.

> Masochisten zijn de ergste leerlingen die je kan hebben. Echt waar. Ze zijn me toch hardleers.

Arthur

Page 3: Com'info 2006-2007 #1

14

Parco Nazionala delle Incisioni Rupestri;

Beschermplaats van een van de oudste

vormen van communicatie

Onder streng toezicht, waarbij elke stap

die je doet gadegeslagen wordt door

ongeveer drie beveiligingsmannen,

bezoek ik het “Parco Nazionala delle

Incisioni Rupestri”. In 1995 richtte de

Italiaanse staat dit nationale park op

om honderd in steen gegraveerde

rotstekeningen te beschermen. Dat die

bescherming van groot belang is wordt

mij al snel duidelijk na het passeren

van een aantal karikaturen en initialen

die duidelijk niet uit het ijzeren tijdperk

stammen…

Het nationale park in Capo di Ponte

ligt in het centrum van de Valcamonica

Vallei. Valcamonica heeft de grootste

concentratie van rotstekeningen in de

wereld. De tekeningen vertellen het

verhaal van deze vallei over een periode

van 10.000 jaar. Ze zijn gemaakt tijdens

het stenen, het bronzen en het ijzeren

tijdperk.

Het grootste deel van de graveringen

is gemaakt door de Camuni, een

oude Italiaanse bevolkingsgroep. Een

klein deel is gegraveerd door hun

voorgangers in het bronzen tijdperk.

Wie tijdens zijn rondwandeling in het

park goed kijkt, zou meer dan 30.000

zogenaamde pitoti moeten kunnen

ontdekken: fi guren van mensen,

paarden, herten of honden. Maar ook

pitoti van magie en oorlog zijn in het

steen te vinden.

Wetenschappelijk onderzoek

vestigde haar aandacht op juist

deze steengraveringen, omdat er

maar weinig over is gebleven van de

materiële cultuur van deze volkeren.

Eén van de dingen die de onderzoekers

in het bijzonder opviel, is dat elke

keer dezelfde stenen en plaatsen in

de vallei werden uitgekozen voor de

steengraveringen. Daarnaast stelden

de onderzoekers dat de graveringen

ritueel gemaakt werden tijdens bepaalde

gebeurtenissen als festiviteiten,

periodieke ontmoetingen en inwijdingen

door priesters en kunstenaars.

Enfi n, zo word je dus nietsvermoedend

op vakantie in Italië geconfronteerd met

de universele oertaal van de mens. De

taal waarin je wereldwijd, in de vroegste

rotstekeningen, dezelfde symbolen

en dezelfde logische structuur ziet

terugkomen. Of misschien vindt alleen

een CIW’er dit gedeelte interessant…

Parco Nazionala delle Incisioni Rupestri;

misschien een idee voor de volgende

buitenlandse reis? ;-)

Mariska

//> com’municeren

Een echte Camuni?! Menselijke pitoti

Een jachttafereel Pitoti van het Camuni territorium? Of gewoon hun huis?

Parco Nazionala delle Incisioni Rupestri;

beschermplaats

van één

van de oudste

vormen van

communicatie

Nu we midden in de vakantie zitten

bedacht ik me, al zittend boven de

kaarten van Europa, hé, eigenlijk is de

zomervakantie een prima tijd om van de

geleerde theorie een praktijkuitvoering

te maken! Want wat kom je in de

vakantie een boel verschillende soorten

communicatie tegen zeg! Fransen die

jou bij de receptie van de camping niet

verstaan en jij hen niet, onvertaalbare

menukaarten waarvan de serveerster

in Barcelona uitlegt dat conejo het

Spaanse woord voor “Boegs Boennie” is,

stapels formulieren die moeten worden

ingevuld mocht je jezelf onderweg in

een botsinkje wagen en natuurlijk de

verontschuldigingen op het strand aan

de graver in wiens kuil je bent gevallen.

“Ehh, oh, ehmm… (blader, blader in het

Nederlands-Duitse woordenboek) Herr,

ent-schul-di-gung!”

Hieruit mag ik toch wel concluderen

dat CIW’ers ook in de zomervakantie

het gebied van de interculturele en

interpersoonlijke communicatie niet

verwaarlozen! Over Interculturele

Communicatie gesproken: ik moet

toegeven dat ik bij het maken van mijn

paspoort voor deze cursus erg zuinig

was met wat ik zei; ik was namelijk bang

dat ik ineens, voorin de collegezaal, een

vloeiend Frans of Duits gesprek met

iemand moest houden, alleen omdat ik

in m’n paspoort had geschreven dat ik

die talen “wel een béétje” beheerste.

Maar juist vanwege dit een béétje

beheersen van enkele woorden

Buitenlands is het nodig om de juiste

maatregelen te nemen op vakantie. Op

die manier is er nog een kans dat we

het dit jaar verbaal wél gaan overleven.

Daarom heb ik, omdat ik over minder

dan 24 uur naar het Zuiden des Europa’s

ga rijden, ter voorbereiding het laatje in

de auto volgestopt met woordenboeken.

Op die manier hoop ik me toch te

kunnen redden in Het Zuiden (nou

maar hopen dat ze niet gaan letten op

grammatica). En wat betreft de péages

die we in Frankrijk passeren: het is toch

altijd weer een opluchting dat de prijs

ook digitaal te zien is.

Nee, er kan niet gezegd worden

dat wij in de vakantie niet bezig zijn

met onze studie; Communicatie- en

Informatiestudenten zijn altijd (dus ook

in de vakantie) leergierig en komen in

de meest rottige situaties met de meest

goede oplossingen! …Hopen we dan

maar…

En voor de eerstejaars van dit jaar: wees

niet bevreesd dat jullie er niks van gaan

bakken, want ook jullie hebben je in

deze zomervakantie mentaal vast heel

goed voorbereid! Eigenlijk ga ik door

mijn eigen artikel bijna denken over het

opeisen van meer vakantie: het scheelt

de docenten een hele hoop gedoe en

wij kunnen, in combinatie met keihard

ontspannen, de beste dingen op eigen

houtje leren!

Ja, ik heb het idee dat ik communicatief

gezien best goed bezig ben op dit

moment. No need to go to school today!

Maar goed, ook al snak ik naar het

opfrissen en gebruiken van mijn kennis,

eerst ga ik even lekker m’n koffer en

kampeergerei pakken… Heerlijk dom en

simpel werk! Daar heb je toch vakantie

voor?

Anouk

comkomm e rt i j d

3

//> com’kommertijjd

Page 4: Com'info 2006-2007 #1

4

//> sv contactDOE STOER: ga in een commissie!

marnix’ places to be!

activiteitencommissieDe AC houdt zich elk blok bezig met studiegerelateerde activiteiten en gewoon leuke activiteiten. Ofwel, je regelt allemaal leuke activiteiten voor onze leden. Spreekt dit jou allemaal aan en ben je enthousiast, gemotiveerd en ondernemend? Dan is een plaats in de AC een logische stap in je ondernemerschap!

galacommissieMannen in mooie chique pakken, vrouwen in hun meest elegante jurken, glitter & glamour… Eens per jaar organiseert de galacommissie het SV Contact Gala. De locatie wordt uitgezocht, een DJ en band geselecteerd, een fotograaf, leuke spulletjes voor de goodiebags en de precieze invulling van de avond worden geregeld.

introductiecommissieIedereen wil zijn studietijd natuurlijk meteen goed beginnen, en daarvoor heeft SV Contact de Introductiecommissie. Je regelt de introductie die in september plaatsvindt: van serieuze rondleidingen tijdens de facultaire intro tot bizarre opdrachten tijdens de bonte avond op het introkamp. En dat allemaal omdat je de nieuwe eerstejaars net zo’n gave intro wil bezorgen als je zelf hebt gehad!� lm-en symposium

commissieGa jij de fi lm- en symposiumcommissie nieuw leven in blazen? Want deze commissie is toe aan een opkikker! Heb jij een passie voor fi lm en denk je verder dan één fi lmvoorstelling per blok? Geef je dan op!

alumnicommissieOnder het motto ‘blijf in Contact’ is er nu NIEUW de alumnicommissie. Deze commissie moet nog gevormd worden en geeft je de ruimte tot eigen creatie. We zijn opzoek naar assertieve leden met een visie die graag vorm willen geven aan een alumni-netwerk.

eerstejaarscommissieEen commissie voor eerstejaars door eerstejaars, tevens een nieuwe commissie. Het is de bedoeling dat de eerstejaarscommissie zich bezig gaat houden met het in stand houden van een gezellige band onder de eerstejaars na de introductie (denk aan reünie, borrels etc). Hiernaast zal deze commissie de meeloopdag gaan organiseren voor ouders!

buitenlandse reiscommissieWereldsteden als Londen, Praag en Berlijn hebben allemaal al kennis mogen maken met SV Contact, welke stad is nu aan de beurt? Wellicht ben jij wel diegene die dat gaat bepalen! De buitenlandse reiscommissie regelt de jaarlijkse buitenlandse reis van SV Contact. Heb je een liefde voor reizen en een talent voor regelen, dan is deze commissie wat voor jou!

feestcommissieDe naam zegt het al: deze commissie zorgt voor de feesten! Vier keer per jaar (aan het einde van elk blok) organiseert de FeCo een spetterend feest. Ben je creatief, heb je originele feestideeën en lijkt je dit wat? Geef je dan op!

bedrijvendag commissie Deze commissie zorgt voor een bedrijvendag, een dag waarop je je als CIW’er kunt oriënteren op de arbeidsmarkt. Je zorgt voor het binnenhalen van bedrijven en werkt nauw samen met onze collega’s uit Nijmegen, Babylon. Deze dag in onmisbaar voor elke student!

redactiecommissieAls lid van de redactie ben je verantwoordelijk voor ons verenigingsblad, de Com’Info (CI). De CI verschijnt vier keer per jaar en is dé uitlaatklep van onze vereniging. We zijn nog op zoek naar enthousiaste mensen die een lekker stukje kunnen schrijven, en die deadlines niet schuwen…al benieuwd?

communicatie commissie De ComCom zorgt voor de huisstijl (en dus ook het imago) van onze vereniging. We zoeken iemand die een website kan onderhouden, iemand die de lay-out van de Com’Info kan verzorgen (kennis van Adobe Indesign is een pré), en iemand die zo nu en dan als hulpje (spannend!) van de PR-commissaris kan optreden.

Voel je je al geroepen voor één van deze commissies? Stuur dan een leuke mail naar [email protected] o.v.v. de commissie waar je in wilt zitten.

Meer informatie volgt dan!13

ADus je hebt besloten dat je de zon eens

een keer wilt zien opkomen boven het

mooie Utrecht. Je zou natuurlijk om vier

uur je bed uit kunnen stappen.. Maar is

het niet veel leuker om de zon de hemel te

zien beklimmen terwijl je in beschonken

toestand op je fi ets naar huis zit na een

goed nachtje doorhalen? Natuurlijk moet

je dan wel eerst weten waar je in Utrecht

zijn moet voor een nacht vol van vertier

en jolijt. Laat Com’Info je voorgaan in de

queeste naar een bar of discotheek waar

het tot in de vroege uurtjes goed toeven

is.

Om de avond goed te beginnen, kan je

er natuurlijk voor kiezen om eerst in te

drinken. Altijd een veilige keuze zijn de

cafés aan de Neude. Voor chagrijnig

barpersoneel en een prijzig biertje kun je

terecht bij “studentencafé ’t Neutje”. Veel

gezelliger en een stuk studentikozer is het

in “de Luifel”, een paar deuren verderop.

Hier betaal je al gauw twee dubbeltjes

minder voor je bier en kun je ouderwets

je bier lozen in een toilet zonder bril.

Mocht je echter van het geijkte pad willen

afwijken, dan is het meer alternatieve

“Kafé België” aan de Oudegracht een goed

begin van je avond. Op een gemiddelde

blauwe maandag worden hier veertig

verschillende biersoorten geschonken

die de eigenaar elke vrijdagmorgen zelf

schijnt op te halen in zijn Fiat Punto.

Mocht ook dit je niet bevallen, hobbel

dan eens naar het gebied rond de Dom.

Veel kleine gezellige barretjes die er

om schreeuwen ontdekt te worden door

studerend Utrecht.

Na het indrinken wordt het tijd om met

de voetjes van de vloer de nacht aan

je voorbij te zien trekken. De R&B- en

hiphopfans kunnen terecht bij “Club

de Storm”. Voor swingen op een meer

progressieve sound kun je terecht bij

“Club Monza” aan de Potterstraat. Met

grote schermen aan de wand wordt een

heel relaxte sfeer gecreëerd. Zorg wel

voor genoeg eelt op je voetzolen, want

jassen ophangen kan in de Monza enkele

uren in beslag nemen.

Als het woord ‘poppodium’ je hart sneller

doet laten kloppen, ga dan eens kijken

in de “Tivoli” aan de Oudegracht of op De

Helling. In een lichte alternatieve sfeer

kan je genieten van de muziek, die soms

begeleid wordt door beeldschermen met

stijlvolle projecties. Mocht je in plaats

van dansen meer uitzijn op het volgen

van je hormonen, dan kom je al snel bij

“The Jam”. Elke donderdag, vrijdag en

zaterdag is het hier goed uit te houden

door het grote aandeel Breezahs dat er

rondloopt. Succes verzekerd! Trouwens…

mocht je uitzijn op het scoren van

een telefoonnummer van iemand van

hetzelfde geslacht, dan is “Chueca”

of “Bodytalk” (beiden gelegen aan de

Oudegracht) misschien iets voor je. Uit

ervaring kan gemeld worden dat het er

ook gezellig is als je niet gay ingesteld

bent.

Als om vier of vijf uur de grotere zaken

hun deuren sluiten, stap dan op je rijwiel

en fi ets naar “De Zotte” of “De Kneus” op

de Nobelstraat. Vaak zijn deze cafés open

tot zes uur. Als uiteindelijk de deuren

allemaal op slot zijn of de tap spontaan

kapot gaat, dan stap je op je stalen ros en

geniet je van een hemel die steeds lichter

wordt, gelijk het lichter worden van je

hoofd. Succes en een fi jne avond!

Robbie

ad fu

ndum

//> com’ stappppen

Page 5: Com'info 2006-2007 #1

12

//> comm’a

De A is mijn favoriete letter. Het is een

macho, daar als eerste van het alfabet.

En een gunstige, daar waar we vaak ‘ja’

met iets positiefs associëren. Het is er

een met geschiedenis, omdat hij afstamt

van een koeienkop. En de A heeft

geheimen. Het mooie geheim van de A

is namelijk, dat niemand weet wanneer

dat streepje erbij is gekomen, of eraf is

gegaan. Op de basisschool leren we toch

allemaal een a schrijven zonder dat lusje

erbovenop. Maar in de krant zien we

altijd een lusje boven op de A.

De A is meer dan een mysterieuze letter.

We gebruiken de A echt super vaak. Tot

vervelens-toe-vaak zou je denken. Toch

blijft hij boeien. Niemand zegt: “De A?

Die moet je niet meer zeggen. Die is

zóóó 2005”. En terecht. Het is prachtig

hoe een letter zoveel betekenissen en

variaties kan hebben. Kijk.

De A kan een grootse letter zijn. Zo is het

in de eerste plaats wel de eerste letter

van het alfabet. Zoals ze bij songfestivals

zeggen moet je altijd lef hebben om het

spits af te bijten. Wellicht kan de A er zelf

niks aan doen, hij moet er wel mee leven

dat hij altijd als eerste opgedreund wordt

door kleuters die het alfabet leren. En

dan niet alleen de Nederlandse kleuters.

We-reld-wijd. WE-RELD-WIJD! Ja, de

A is groots. In plaats van onze voetjes

staat er in India een A op een fi lm. En

op de A-kant als de voorkant van een

grammofoonplaat staat altijd het hitje.

Zie je?

Veelzijdig als hij is, kan de A ook klein

gebruikt worden. In de lingerie vormt A

bijvoorbeeld letterlijk een klein deel van

het assortiment. Daarnaast is de A het

oud-Romeins cijfer voor 500. Daar is hij

twee keer zo klein als de M.

Voor de variatie kan je er een bolletje

opzetten. Dan is het opeens Noors. Maar

zeg nou zelf. Het voegt wat toe. De A

als naam van een plaats in Noorwegen.

Of: de Å als naam van een plaats in

Noorwegen. Welk een effect.

Maar om even terug te komen op het

mysterieuze streepje van de A. Het is

op te zoeken zoals vrijwel alles op te

zoeken is tegenwoordig. De variatie van

een geschreven en een gedrukte A komt

uit de tijd van de Grieken. In het Grieks

werden de linkerpoot en de horizontale

lijn van een letter vaak verbonden, zoals

soms te zien is in sommige Griekse

hoofdletters. Hierna werd in veel

schriften de rechterpoot verticaal. In

het schrift dat hierdoor ontstond werd

de rechterpoot soms omgevormd tot

een boog, wat resulteerde in de huidige

drukvorm. Bij andere letters verdween

de rechter poot geheel, wat resulteerde

in de moderne handgeschreven vorm.

Waarom de A niet het meest wordt

verkocht rond vijf december is mij nog

steeds niet duidelijk.

Marrit

AAAAAAAA A

A

pp

5

‘Klik!’, dat doet de digitale camera van

Marnix van Veen op bijna elke borrel

van SV Contact. Veel CIW - studenten

zijn in eetcafé “De Kneus” door deze

huisfotograaf op de foto gezet. Niet

alleen in De Kneus, maar ook in café “De

Stadsgenoot” is Marnix vaak te vinden.

Met een biertje in de hand vertelt hij ons

over zijn favoriete plekken in Utrecht.

MARNIX’S PLACES TO BE

Marnix woont al weer een jaar of vijf in

de Domstad en heeft daarom meerdere

favoriete plekken. “Ik heb een paar

plekken waar ik het liefste ’s avonds zit of

waar ik ’s ochtends een kop koffi e drink.

Als je dan een keer ’s ochtends vroeg op

moet, dan is dat toch nog heel relaxed.

Een terrasje op de Neude is natuurlijk

altijd prima. En als er een kleine band

speelt, ga ik meestal wel naar de “Ekko”

of naar “Tivoli”.”

Marnix heeft ook favoriete winkels, waar

je gewoon relaxed kan hangen. Dat hoeft

helemaal niet in een kroeg of op een

terras te zijn. “Als je relaxed wil hangen in

een winkel in Utrecht moet je eens naar

“Revenge” op Vredenburg gaan. Daar kan

je hangen, je laten knippen, kleren en

platen kopen. Ook één van mijn favoriete

plekken is de cd-winkel “Plato”. Ik sta ook

op hun mailinglist. Elke week krijg ik dan

een overzicht van de dertig beste platen

van de week en van wat nieuw binnen is.

Dan kijk ik wat me wel wat lijkt, download

dat, ga het luisteren en dan kijk ik of ik

het leuk vind.”

DE IDEALE PLEK

Om te bepalen of iets een leuke plek is, let

Marnix op de “muziek, sfeer, mensen, het

personeel en de timing.” Al zijn favoriete

plekken trekken “een behoorlijk divers

publiek. Dat vind ik wel makkelijk, want

ik pas niet in een hokje. Het is belangrijk

dat je gewoon jezelf kunt zijn”. Toch heeft

hij zijn ideale plek nog niet gevonden.

Daarom zou hij het liefst zijn “eigen

kroeg willen opstarten. Ik denk dat we in

Utrecht nog een leuke relaxte cocktailbar

missen.”

HET MOMENT

De huisfotograaf beleeft de leukste

momenten tijdens zijn verjaardagen. “Dit

jaar was het rustig, omdat ik pas twee

dagen van tevoren mensen ben gaan

uitnodigen. Toch was het hartstikke leuk.

Nu kon ik namelijk rustig met iedereen

ouwehoeren. Het jaar daarvoor vierde ik

mijn verjaardag in De Kneus. Daar stond

het helemaal vol met alleen maar mensen

voor mij, dat is natuurlijk geweldig. Ik

vind het zo leuk om mijn vrienden door

elkaar te zien stromen, dat gaat elke keer

helemaal goed.”

Voor het einde van het interview wil hij

jullie nog het volgende zeggen: “wandel

gewoon eens door de stad en loop eens

ergens naar binnen. Er zijn zoveel leuke

plekken die bijna niemand kent.”

Marjolein

marnix’ marnix’ placesplaces to be! to be!

//> oh com’er eens kijken

Page 6: Com'info 2006-2007 #1

6

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

EG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG

ERM

EE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!G ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

//> com’mer en kwel

er kinderachtig uitziet. En voor ouderen

is het makkelijk te lezen. Maar gebruik

het dan ook in deze context! Ontwerper

voor Microsoft, Vincent Connare, heeft dit

lettertype gemaakt in 1995 om te dienen

als tekst in een tekstballon. Helaas zat dit

lettertype standaard bij elke vroege versie

van Windows. Hierdoor werd Comic Sans

enorm bekend, en bij gebrek aan beter

(wisten zij veel), gingen veel mensen dit

lettertype gebruiken. Alleen gebruikten

ze het op de verkeerde manier; want

geef toe: een sollicitatieformulier

in dit lettertype ziet er nou niet echt

professioneel uit. Vandaar mijn ergernis.

Het is niet zozeer het lettertype zelf, maar

het gebruik ervan.

VOORBEELDENOp ons wereldwijde web zijn tal van

voorbeelden te vinden van het gebruik

van Comic Sans, die echt werkelijk

nergens op slaan. Je ziet het op

WEG ERMEE!WEG ERMEE!MEE!MEE!WW

MEMEWW

MMisschien ken je het lettertype ‘Comic Sans� wel (of voluit: Comic Sans MS). Veel mensen kennen het, en dat is jammer. Ik leg je uit waarom. Ik heb namelijk langzamerhand een gloeiende hekel gekregen aan dit lettertype.

DE BRON VAN ERGERNISAls er één ding is waar ik niet tegen kan,

dan zijn het wel stijl- of spelfouten. Met

uiterste precisie ga ik wel eens brochures

na om dan te gniffelen als ik een fout zie.

Maar wat mij nog meer irriteert, is het

gebruik van foute lettertypes. Met een fout

lettertype bedoel ik het gebruik ervan in

de verkeerde context. Bij de cursus “Tekst

en Beeld” bijvoorbeeld, heb ik geleerd

dat Comic Sans vooral jonge kinderen

en sommige ouderen aanspreekt. Nu is

hier niks mis mee, integendeel. Het is

volkomen begrijpelijk dat dit lettertype

het goed doet bij kinderen, omdat het

WEG ERMEE!WEG ERMEE! winkelruiten, op posters, op menukaarten

en op verpakkingen staan, wat er totaal

onprofessioneel uitziet. Ik begrijp zelf

niet hoe mensen dit in een dergelijke

context ook maar durven te laten zien aan

klanten. En het achtervolgt mij zelf ook.

Laatst ging ik eten bij Florin, toen op de

menukaart ik helaas Comic Sans aantrof.

De onprofessionaliteit van deze toko

werd bij mij bevestigd door cola uit een

slangetje in je glas te schenken, maar

dat is een ander verhaal. Ik mag dan

wel misschien een mierenneuker zijn,

maar als je één ding leert tijdens deze

studie, dan is het wel dat je opdrachten

of presentaties of wat dan ook, het liefst

op een professionele manier aan de

mens moet voorschotelen. Toch ben ik

een uitzondering tegengekomen. Als

liefhebber van strakke, simpele tekst- of

beeldontwerpen, zag ik in een etalage

op de Minrebroederstraat een papiertje

met vrolijke vliegjes erop en de tekst:

“Vliegenmeppers: €4,95” (wel duur

hoor, voor een vliegenmepper). In het

lettertype Comic Sans, lekker groot, vet

gedrukt. Toch zag dit er goed uit, ondanks

de eenvoudigheid.

BAN COMIC SANS!Gelukkig heb ik op Internet mijn soulmates

wat betreft de afkeer tegen Comic Sans

gevonden. De personen achter de website

“Ban Comic Sans” (http://bancomicsans.

com) zijn echte liefhebbers van typografi e.

Met hun leus “Putting the Sans in Comic

Sans” willen ze dit lettertype zo snel

mogelijk van de aardbodem vegen. Voor

mij hoeft dit nou ook weer niet. Want het

is toch zielig als 14-jarige breezers hun

werkstuk niet in hun gewenste lettertype

kunnen inleveren?

Lorenz

11

//> com’municación

Twaalf hoog in een Utrechtse studentenfl at.

Buiten is het Hollands weer, maar ik ga

je mee (terug) nemen naar het warme

Spanje, naar wat Spaanse gewoontes en

grappige dingen van andere culturen die

ik daar heb leren kennen.

Om te beginnen de manier van

tentamens geven. Geen voorgedrukte

vragen op een blaadje. Bij het ene vak

worden onderwerpen genoemd, die

je zelf op moet schrijven om daarna

alles te vertellen wat je weet over dat

onderwerp. Beoordeling daarvan lijkt me

lastig, want hoe weet je of je opschrijft

wat de docent wil horen? Iets anders is

een speciaal tentamen voor buitenlandse

studenten. We mogen één onderwerp

(uit vijf) kiezen om daar twee pagina’s

over te schrijven. Niet makkelijk? Nou,

als je je aantekeningen en je boek erbij

mag houden valt het reuze mee!

Ook zijn er nog wat andere dingen die

opvallen op de universiteit in Madrid.

Overal hangen niet-rokenbordjes met

de peuken ernaast en de kantine is een

rokershol. Met drank weten ze ook wel

raad. De kantine verkoopt bier, wijn

en sterke drank. Dus als je een vak

niet ziet zitten, drink je gewoon eerst

een borreltje, dan gaat ’t vast een stuk

beter. Je moet nog wel nuchter genoeg

zijn een automaat te bedienen, want je

moet eerst je drankje betalen aan een

automaat. Wat wel erg handig is, is dat je

met een 5 het vak al gehaald hebt. Hard

studeren is dus echt verleden tijd als je

in Spanje bent.

Over andere buitenlandse studenten

valt ook genoeg te vertellen. Fransen

praten het liefst altijd Frans, ook als

ze in Spanje zijn en in gezelschap zijn

van mensen die geen Frans spreken.

De enige buitenlandse studenten die ik

ontmoet heb die praktisch geen Engels

kunnen spreken zijn Italianen. Trouwens,

Spanjaarden zelf kunnen er, met dank

aan Franco en het slechte taalonderwijs

nu, ook weinig van. En Ecuadorianen

hebben een bijzondere eetgewoonte: de

delicatesse in hun land is cavia.

Mijn Amerikaanse huisgenootjes kunnen

de vooroordelen over hun volk ook mooi

bevestigen. Eentje wist niet hoe een

stofzuiger aan moet. “Als ik de stekker

in het stopcontact stop, doet ‘ie niets.” Ze

wist niet dat er een aan-knop op zit en

toen ik zei waar deze zit, zei ze: “Maar

die is toch veel te groot voor een knop!”

Koken is ook een vak apart. Ze

zijn trots als ze “mac and cheese” uit de

magnetron kunnen maken. Dat is niet

voorhanden in Spanje, dus zijn ze al blij

met een eitje koken en apetrots dat ze

een pannenkoek kunnen omdraaien.

Toen een Amerikaanse vriendin

langskwam in Nederland en we friet

met saté bij Broers bestelden, zei ze:

“Als ik er niet aan gewend was geraakt

in Spanje, had ik nu gevraagd: Waar is

de rest van het eten gebleven? Dit is nog

maar het voorgerecht…”. Maar ze wist

haar bordje niet eens leeg te eten…

Studeren in het buitenland houdt dus

niet op bij het volgen van vakken in een

vreemde taal. Je leert er ook een boel

over de cultuur van het land en andere

culturen. En nog veel meer, maar dat

kun je het beste zelf ervaren door ook

het buitenlandavontuur aan te gaan!

Maartje

p

filesharing: de schatkamers van

P2P-netwerken

met een b o r r e l op naar collegeSpaanse gewoontes en

andere culturen in Spanje

Page 7: Com'info 2006-2007 #1

10

//> com’pputer

filesharing:filesharing: de schatkamers vande schatkamers van

P2P-netwerkenP2P-netwerken“Die nieuwe fi lm? O – die heb ik allang binnen. Alle afl everingen van Friends op dvd te duur? Dan download je ze toch gewoon?” Het delen van fi lms, muziek en allerhande andere zaken is voor velen één van de interessantste toepassingen van het internet. Maar wat is fi lesharing? Hoe werkt het? En is het nou eigenlijk wel of niet legaal?

Filesharing is het via een netwerk beschikbaar stellen van computerbestanden. Er zijn verschillende manieren om bestanden te delen. In dit artikel zal ik me richten op fi lesharing via peer-to-peer (P2P) netwerken.

Als je op internet surft, haalt je computer de door een website gebruikte bestanden van de server waar de website op staat, waarna de gedownloade bestanden met behulp van een browser (bijvoorbeeld Internet Explorer of Firefox) worden weergegeven. Hierbij wordt alle data dus door één server aangeboden.In een P2P fi lesharing netwerk echter wordt gebruik gemaakt van de bandbreedte van álle gebruikers in een netwerk, waardoor bestanden enorm snel kunnen worden gedeeld. Elke computer is gelijk (peer) aan de andere computers en kan ontvanger én zender zijn, met als grote voordeel dat het uitvallen van één centrale server niet leidt tot het uitvallen van het hele netwerk.P2P fi lesharing netwerken worden soms

opgedeeld in drie ‘generaties’. Eerste generatie netwerken maken gebruik van een klein aantal centrale servers (nodes: knooppunten) met daarop lijsten van de bestanden die de gebruikers van het netwerk aanbieden. Nadeel hiervan is dat gebruikers makkelijk zijn te traceren en dat als een server wegvalt, grote delen van het netwerk ook uitvallen. Tweede generatie netwerken spelen hierop in door te werken met meerdere servers, waardoor ze minder problemen ondervinden bij uitval van één van de servers. Ook bij tweede generatie netwerken zijn gebruikers echter te traceren. Derde generatie netwerken ten slotte kennen wél ingebouwde anonimiteitsfuncties. Hierdoor kan niet worden achterhaald vanaf welke computer precies een bestand wordt aangeboden.

Er zijn vele P2P-programma’s. Enkele bekendere programma’s zijn LimeWire, BitTorrent en DC++. Ieder programma heeft z’n voor- en nadelen. LimeWire is heel gebruiksvriendelijk, kent een groot aanbod maar is vooral geschikt voor de kleinere bestanden, BitTorrent is minder gebruiksvriendelijk, heeft een kleiner aanbod, maar is weer geschikt voor de grotere bestanden en DC++ ten slotte is minder gebruiksvriendelijk, heeft een groot aanbod en is geschikt voor alle bestandsgroottes.Of fi lesharing illegaal is hangt ervan af of

je het auteursrecht op een werk hebt. Dit auteursrecht is het recht van de auteur van een werk (bijvoorbeeld een fi lm of een liedje) om te bepalen hoe, waar en wanneer zijn werk wordt gebruikt en/of gepubliceerd. Downloaden voor eigen oefening, studie of gebruik is altijd legaal, ongeacht of je wel of niet het auteursrecht op een werk hebt. Een uitzondering hierop wordt gevormd door software en games, waarvoor geldt dat downloaden alleen legaal is als dit wordt aangegeven. Uploaden is altijd illegaal, tenzij je over het auteursrecht van een werk beschikt.

Alles gratis kunnen downloaden via P2P klinkt natuurlijk enorm aanlokkelijk. Maar voordat je daar direct mee begint: P2P-programma’s liggen fl ink onder vuur met betrekking tot illegaliteitskwesties. Bij veel programma’s is het namelijk zo dat als je een bestand downloadt (wat legaal is), je dit automatisch ook uploadt (wat illegaal is). P2P heeft dus enorm veel te bieden, maar weet waar je aan begint!

Voor meer informatie over fi lesharing kan je kijken op:

http://en.wikipedia.org/wiki/Filesharinghttp://www.digimuziek.nl/legaal.htmhttp://www.bof.nl/p2p/

Arthur

7

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG

ERM

EE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!WEG ERMEE!

WEG ERMEE!

//> column

Na MSN messenger hebben wij er een nieuwe internetver-

slaving bij. Avonden lang lezen we krabbeltjes van vrienden,

checken we profi elen en bekijken we foto’s. Profi elsites als

Hyves.nl zijn een dankbaar excuus voor een paar minuutjes

studieontwijkend gedrag.

Cu2.nl was zo’n tien jaar geleden het eerste online Ne-

derlandse vriendennetwerk, met hetzelfde idee als bij Hy-

ves: jezelf profi leren en hopen op positieve berichtjes. Wij,

brugklassertjes, vonden dit echter veel te ordinair en onze

beugelbekkies veel te stijlvol om op internet te zetten. Toch

werd menig tussenuurtje opgevuld met het “checken” van

nicknames als WijFFieJ86.

Nadat het karakter van Cu2 steeds meer exhibitionistisch

werd, was het niet lang wachten op explicietere sites als

Sugababes.nl, waar jongeren zichzelf schaamteloos in de

aanbieding gooiden. Meisjes die net de barbies hadden af-

gezworen, staken hun kont naar achter en keken alsof ze

moeten niezen.

En dus worden jongeren nu van alle kanten gewaarschuwd

voor het “gevaar” van profi elsites. Sommige pagina’s bieden

zoveel persoonlijke informatie aan stikvreemde surfers, dat

daar misbruik van gemaakt kan worden.

Maar het enige risico dat je als hyver écht loopt, is betrapt

worden terwijl je in iemand anders z’n leven snuffelt. De

vloer zakte even onder mijn bureaustoel weg toen de ma-

kers begin mei hadden bedacht dat het leuk is om te zien

wie wanneer je site had bezocht. Balen, wanneer je net de

pagina’s van half hyvend Nederland hebt gezien. Honder-

den andere hyvers hadden echter eenzelfde probleem en

kregen een excuus van de hyvescrew en een bloemetje à

la Het Spijt Me. En dus gaan we, volkomen veilig, door met

krabbelen en ongegeneerd mensen bespieden.

Carolien.

de sluimerende‘gevaren’ van profi elsites

Een goede cijferlijst, maar geen praktijkervaring? Veel net afgestudeerden merken dat huidige werkgevers

steeds meer kijken naar interessante stages dan enkel naar goede studieresultaten.

MKB Servicedesk is er voor gemotiveerde studenten die meer uit hun studie willen halen. Zij biedt stages

aan die aansluiten op je studie, zodat werkgevers later niet meer om je CV heen kunnen. Stages in het Mid-

den en Kleinbedrijf zijn hiervoor ideaal, omdat je hier meer verantwoordelijkheid krijgt en sneller direct en

persoonlijk contact met de eigenaar hebt.

Meld je aan via www.mkbservicedesk.nl voor een intakegesprek. Wij koppelen je aan projecten die goed bij

je profi el passen en nemen contact op met de juiste bedrijven. Vervolgens onderhandel je zelf met het geko-

zen bedrijf en kan hierna de leerzame stageperiode van start gaan!

ons netwerk,jóuw toekomst

Page 8: Com'info 2006-2007 #1

8

//> com’ppleet nieuwe CIW’er

Enkele maanden geleden heb je gekozen

voor de studie Communicatie- en

informatiewetenschappen. Misschien

ben je bij elk denkbare open dag en

voorlichtingactiviteit geweest en heb je

talloze foldertjes doorgespit of misschien

heb je wel je ogen dichtgedaan en

de keuze met je vinger aan het lot

overgelaten.

Wellicht heb je het ouderlijk nest

verlaten en ben je in Utrecht op kamers

gegaan. En waarschijnlijk heb je een

paar weken geleden een korte impressie

gekregen van de mooiste stad van

Nederland terwijl je met je UIT-groepje

over de gracht banjerde en losging in de

Tivoli. Hoe dan ook, één ding is zeker: je

hebt een hele goede keuze gemaakt! De

komende jaren word je heen en weer

geslingerd tussen de Drift, de Kromme

Nieuwegracht en de Trans. Het klinkt

allemaal nog een beetje als abracadabra,

maar vanaf Janskerkhof gezien zitten

deze CIW-locaties op bovengenoemde

volgorde. Als de studiedruk je wat

teveel wordt en je nodig bijgetankt moet

worden, kun je op Trans 10 lekker eten

bij de Schrans (dat is de kantine) en als

je huisgenoten het huis afbreken kun je

bij het CIM op de Kromme Nieuwegracht

in alle rust je scripties maken.

Maar wat de studie CIW in Utrecht vooral

zo leuk maakt is de studievereniging:

S.V. Contact. De vereniging is er

in de eerste plaats voor nuttige

studiegerelateerde zaken als kortingen

op boeken en voorlichting over

afstudeermogelijkheden, maar legt ook

de nadruk op de feestelijke kant van het

studentenleven. Elke eerste dinsdag

van de maand verzamelen de leden

zich in café de Kneus aan de Kromme

Nieuwegracht. Bovendien wordt er zo’n

vier keer per jaar een CIW-themafeestje

gegeven op wisselende locaties.

Hieronder hebben we nog wat tips voor

je op een rijtje gezet. Veel succes en

plezier de komende jaren!

Beste Beste Eerstejaars EerstejaarsCIW’erCIW’er

http://www.svcontact.nl (de website van SV Contact: de

studievereniging van CIW)

http://www.let.uu.nl/ciw (de offi ciële website van CIW)

http://www.let.uu.nl/studiepunt (handige site van de Faculteit Letteren)

http://www.myuu.nl (portal naar je Solismail, WebCT

enzovoorts)

handigewebsites

9

Wil je contact met iemand van de universiteit,

gebruik dan je Solismail. De meeste docenten

reageren niet op mailtjes van een privé-e-

mailadres van Hotmail, Gmail, Yahoo et cetera.

tip #8

p

Beste EerstejaarsCIW’er

e sCarolien en Arthur

Zet tijdens colleges je telefoon

óf uit óf op trilstand. Het is voor

zowel de docent als voor je

mede-studenten fl ink irritant

als je Crazy Frog-ringtone

begint te spelen.

tip #7

Als je een agenda hebt, gebruik

hem dan ook. Niks zo vervelend

als een dag van tevoren erachter

komen dat je een tentamen of

een presentatie hebt.

tip #2

Je kan een gratis agenda ophalen bij het Studenten Service Centrum op Achter Sint Pieter 25.

tip #1

Zet alle nota’s die je hebt

ingeleverd ook in digitale

vorm in één map. Dat is

heel handig als je later

je portfolio up-to-date

moet hebben.

tip #5

WebCT (een digitale lesomgeving

die voor een aantal CIW-

cursussen gebruikt wordt) wil

om de meest uiteenlopende

redenen nogal eens weigeren.

Hou er rekening mee dat het niet

altijd functioneert.

tip #6

Probeer een beetje een netwerk

op te bouwen. Op die manier

krijg je altijd wel te horen waar

wat te doen is (zowel wat betreft

je studie als daarbuiten).

tip #9

Als CIW-docenten ergens een

hekel aan hebben, dan zijn het wel

spelfouten. Probeer deze dan ook zo

veel mogelijk te vermijden.

tip #10

Geniet ook van het leven náást je

studie! Want dat is minstens even

leuk, interessant, leerzaam en bovenal

belangrijk als studeren.

tip #11

Op het CIM (het computer- en andere faciliteitengebouw op Kromme Nieuwegracht 80) zijn heel weinig computers met een fl oppydrive. Een memorystick is dan ook geen overbodige luxe (zeker niet omdat je ook met grotere computerbestanden gaat werken).

tip #4

Ben je te lui om samenvattingen te maken van alle artikelen? Zoek anderen die dit ook zijn en verdeel de artikelen. Heel handig als je in weinig tijd veel moet leren.

tip #3