6 nieuwsbrief kwaliteit

[oPiNie]

Niemand kan tot tien tellen

Iedereen herkent het probleem van actielijsten. Je moet er bewust op kijken om te zien wat je moet doen. Maar veel mensen kijken pas wanneer het te laat is.

Bent u wel eens mee geweest met een schoolreisje? Of met een kinderfeestje in een zwembad? Je eigen kinderen houd je gemakkelijk in de gaten (ik heb er vier). Maar wanneer er een paar vriendjes of vriendinnetjes bij zijn wordt het snel moeilijk. Bij acht of meer zie je het niet meteen wanneer er iemand even naar de wc is. Dan ben je voortdurend aan het tellen. Blijkbaar is dan ongeveer het natuurlijke telvermogen bereikt.

Bij dieren is dit uitgebreid onderzocht. Kuikentjes kunnen ongeveer tot drie kuikentjes tellen (één, twee, véél); ze sluiten zich liever aan bij twee andere kuikentjes dan bij één. Paarden tellen tot ongeveer vier appels. Makaken tellen in een groep het aantal vrienden en vijanden, ongeveer tot vijf. Voor mensen zijn natuurlijk veel meer onderzoeken gedaan en is het veel complexer, maar de uitkomsten zijn te vatten onder de ‘7±2 Urban Legend’. Hoeveel drankjes kun je onthouden wanneer je vraagt wat het bezoek wil drinken? Hoeveel boodschappen onthoud je zonder lijstje?

Ziet u er iets in om dit toe te passen in het dagelijks werk? Een vergadering met maximaal 7 acties, een jaarplan met maximaal 7 onderwerpen? Een website met minder dan 7 menu-keuzes? Bij langere lijsten wordt onze verzadiging bereikt en gaan we dingen vergeten.

Je zou het ook om kunnen draaien. Zodra je notulen en lijstjes moet maken om niets te vergeten gaan we een grens over en verdwijnt de spontaniteit. Net zoals je in een zwembad niet meer intuïtief een groepje kinderen in de gaten kunt houden, kun je ook in een organisatie niet meer intuïtief je aandacht verdelen. Ook dan verdwijnt er plotseling spontaniteit die plaats maakt voor een mechanisch lijstjes-proces?

Leo Monhemiuswww.dutchsixsigma.nl

Referenties:

• Professor Regolin, Universeit Padova, Italië voor BBC news 2009.

• The 7±2 Urban Legend Derek M Jones, MISRA C conference 2002.

[BedrijfSoPleidiNgeN]

Bedrijfsleven zet in op een leven lang leren

Een Leven Lang Leren gaat uit van de gedachte dat mensen zich hun hele leven blijven en moeten ontwikkelen. Een meerderheid van de grotere bedrijven in Nederland geeft aan dat een Leven Lang Leren vooral tot doel heeft om de doorstroom en kwaliteit van personeel te bevorderen.

Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van adviesbureau CINOP onder 452 HR-managers. Een Leven Lang Leren is al lan-ger een bekend begrip bij HR-managers in het bedrijfsleven. Meer dan de helft van de personeelsfunctionarissen zegt goed op de hoogte te zijn van dit onderwerp. Gevraagd naar de belangrijkste doelen van een Leven Lang Leren wordt loopbaanontwikkeling genoemd door driekwart van de ondervraagden. Bijna zestig procent geeft arbeidsmarktmobili-teit als belangrijkste doel en 54 procent ziet een Leven Lang Leren als middel om de arbeidsproductiviteit en -kwaliteit te verhogen. Doelen die weinig worden genoemd zijn het motiveren van personeel en persoonlijke ontwikkeling.69 procent van de respondenten geeft aan dat de leercultuur gericht is op de huidige functies en de directe werkzaam-heden van het personeel. Bij meer dan de helft gaat het dan over het verbeteren van de werkprocessen en de brede inzetbaarheid van medewerkers. Verder blijkt uit het onderzoek dat in het mkb het leren nog vaak ad hoc gebeurt en vooral is gericht op huidige werkprocessen en het directe functioneren. Kwaliteitsverbetering door duurzame inzet-baarheid komt in deze sector nog zelden voor.

Bron: www.cinop.nl