Motor Touring Club Noord

Clubblad

Opgericht 26 januari 1968 Statutair gevestigd te Heerenveen

Aangesloten bij de KNMV, LOOT & MAG

Bank rek. 509509029

Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van april 1973

205

- 2 -

Complete keus

Gedegen kwaliteit

Betrouwbaar advies

Vakkundige service

We’ve got more in store

www.motoportleeuwarden.nlJupiterweg 19,8938 AD Leeuwarden. Telefoon (058) 280 01 00. Fax (058) 280 00 80.

Op maandag gesloten. Di. t/m vr. 09.00 - 18.00 uur. Za 09.00 - 17.00 uurDonderdag koopavond tot 21.00uur

- 3 -

COLOFON: Voorzitter: Romke Lemstra (0517) 395089 E-mail: voorzitter@mtcnoord.nl Secretaris & Penningmeester Sikke Iedema H. van Martenastraat 19 8802 ZE Franeker (0517) 39 71 68 E-mail: secretaris@mtcnoord.nl penningmeester@mtcnoord.nl Toercoordinator: Gradus Kootstra (0516) 49 22 28 E-mail: toercoordinator@mtcnoord.nl Vice Voorzitter en Evenementen coordinator: Rinze Kats (0512) 77 58 33 E-mail: evenementen@mtcnoord.nl Friesland Toertocht: Cees J. Keulen (0513) 67 74 11 E-mail: frieslandtoertocht@mtcnoord.nl Elfmerentocht en verzending clubblad: Gerrit Bakker (0516) 47 14 28 E-mail: elfmerentocht@mtcnoord.nl Noorderrit: Siebe Couperus (0517) 39 79 02 E-mail: noorderrit@mtcnoord.nl Website: www.mtcnoord.nl Website Beheerder: Gerrit Bakker (0516) 4714 28 Redactieadres: Marten Wijngaarden Rypsterdyk 54 9034 VB Marsum (058) 254 17 88 E-mail: redactie@mtcnoord.nl

******************************** Beste mede(st)rijd(st)ers.Beste mede(st)rijd(st)ers.Beste mede(st)rijd(st)ers.Beste mede(st)rijd(st)ers.

Tjonge jonge, wat een volle mailbox, maar eens even

kijken of hij niet te vol was en er wat berichtjes missen?

Gelukkig lijkt( ik zeg lijkt, volgens de datums waarop de

laatste berichten zijn binnengekomen), dat het goed

moet zijn gegaan. Dit soort problemen kun je dus

tegenkomen als je dik 3 weken je mailbox niet leeghaalt

wegens vakantie. Nu weet ik wel dat je met de moderne

middelen ook op afstand je mail kunt bekijken of

binnenhalen, maar daar had ik dus helemaal geen zin in,

bovendien heb ik helemaal niet meer aan thuis gedacht,

uitgezonderd de weersberichten die ik tijdens de

vakantie doorkreeg via SMS. Wat hebben jullie het

slecht gehad zeg. Nee, dan wij, een klein beetje regen en

een dikke onweersbui met hagelstenen als duiveneieren,

is alles waar we mee te maken kregen. Temperaturen

meestal boven de 30°, ieder krijgt wat hij verdient, wordt

er wel gezegd maar of dit klopt weet ik niet. Als ik het

stukje van onze voorzitter moet geloven zijn zij ook met

de kont in de boter gevallen.

Om kort te zijn, we kregen zondagavond om ± 9 uur pas

het “thuis” teken in onze Garmin te zien.

Ik zal even in het kort uitleggen waar we geweest zijn.

In 2003 zijn we naar de Noordkaap geweest en daar

werd al het idee geboren om ook eens naar de Zuidkaap

(van Europa) te gaan. Gibraltar was dus de bestemming

van dit jaar, een reisje van zo’n 8000 km in dik drie

weken. Ja.ja, hoor ik jullie denken, dat kan behoorlijk

korter, en dat kan ook. Maar niet op de manier waarop

wij vakantieritten doen, snelwegen zijn taboe, alhoewel

we er toch een aantal km op hebben vertoefd. Het doel

was dus de apen op de Apenrots van Gibraltar. Dit is er

deze keer niet van gekomen want voor het bedrag dat je

daarvoor moet neertellen kun je er hier bijna eentje voor

kopen, maar een belevenis was het wel.

Ondanks een paar kleine storinkjes, lekke

banden, en problemen met een alarm is het

voorspoedig gegaan, later meer!!!

,,,,MWMWMWMW

- 4 -

van het Bestuur

Als je met vakantie bent geweest, en komt dan weer thuis, dan heb je het gevoel dat je een stuk hebt gemist. Wij zijn 3½ week weg geweest, en dat was heerlijk. En dat komt voornamelijk door het schitterende weer wat we hebben gehad. Soms heb je de mogelijkheid om toch nog iets te volgen van nieuws of andere gebeurtenissen. Zo hebben we op een camping in het Saarland de finale gezien in de Champions Legeu (ik heb het idee dat ik dit niet goed heb geschreven). In ieder geval mopperden de Duisters nogal op Arjan Robben die voor Bayern Munchen een penalty mistte. Soms had je op campings Wifi, en met mijn telefoon kun je dan wel wat nieuwtjes oppakken (Nederlandse kranten zijn er in het voorseizoen nog niet). Gezien het bovenstaande heb ik dan ook weinig clubnieuws te melden. Hoe ging het met de laatste clubavond naar het bussenmu-seum en de vrijdagavondritjes? Misschien wordt er elders in dit blad nog iets over geschreven. Wat ik niet gemist heb is het woordje ‘crises’. Ik kon er onderweg ook weinig van merken. Veel dure auto’s gezien met al dan niet een dure caravan erachter, of een camper van meer dan een ton, enz. Dus het nieuws heb ik niet erg gemist want je wordt er doorgaans niet vrolijker van. Ook de ‘Oranjekoorts’ is weer gezakt. En misschien is dat maar goed ook, want soms heb je het idee dat er niks anders is dan voetbal. Wat wel erg leuk was, was dat andere evenement namelijk de Slachtemarathon. Ik heb hier wel iets mee, want geboren en getogen in Achlum was de Slachtedyk altijd al aanwezig maar nog nooit zo bewust. Drie keer gelopen maar deze keer even niet (geen conditie en wat andere redenen). Onze gezinsleden Elly Kampstra, Els Couperus en Hitsje de Jong hebben de tocht zeker gelopen en misschien nog wel een paar. Op 22 juni het vrijdagavondritje gereden. Met windkracht 7 was het niet erg aangenaam voor een blokje om. Snelheid dus maar wat aanpassen. Met 6 motoren en 7 personen kwamen we weer aan in Joure waar we nog even lekker hebben zitten praten. Toch een geslaagde avond. Tenslotte wil ik jullie bedanken voor de reacties naar aanleiding van mijn pensionering. Ik vond dat erg leuk. Het is nu volop vakantietijd, dus ik wens jullie allen een prima zomer toe met mooi weer. Graag tot ziens op één of ander toerevenement. Met vriendelijke groet, Romke Lemstra (voorzitter)

- 5 -

Toerhoek Juli 2012

01-07 EMC De Kroonrijders. Starttijd van 9.00 tot 11.00 uur vanaf Café/rest. De klok Grotestraat 84 Eibergen. Inschr. € 5.- lengte 200 km. Route op GPS info secretaris@eibergsemotorclub.nl

06-07 Clubavond. Met Barbecue Info In het clubblad en de site van MTCN 08-07 Veendammerwindrit. Starttijd 09.00 tot 10.00 uur vanaf Hotel Park-

zicht Museumplein 3 Veendam. Inschr. € 5.- KNMV leden niet leden € 6.50 lengterit 250 km.Route op GPS info whpark@ziggo.nl

13-07 Vrijdagavondritje. Start 19.15 uur vanaf NS Station Stationweg 47

Grou lengte 90 km met als eindpunt Kollum 15-07 14e Acht van D,End. Starttijd 9.00 tot 11.00 uur vanaf Cafe Jan van

Tieskes Nieuwendijk 53 Sommeren-Eind. Inschr, € 5.- lengte 200 km. Route alleen op GPS ook te verkrijgen per mail tot uiterlijk 8 Juli DeHappyDrivers@gmail.com

22-07 Zondagrit/Clubrit MTCN. Starttijd vanaf 10.00 tot 10.30 vanaf

Café/rest. t,Wittehuis Geert Woltersmidweg 20 Donkerbroek. Route alleen op GPS en is te verkrijgen per nieuwsbrief. Lengte rit 200 km en gaat door Friesland en Groningen.Ook rijders zonder GPS zijn wel-kom.

27-07 Vrijdagavondritje. Start 19.15 uur NS Station Stationweg 47 in Grou.

Lengterit 90 km met als eindpunt Cafe Boschlust in Oudemirdum. 29-07 VAMAC Duitsland Vakantie Toer. Starttijd 09.00 uur vanaf Vamac

Motorhome Gesinkkampstraat 23 Varsseveld. Inschr. € 5.- lengte 200 km. Route op GPS info toer@vamac.nl

- 6 -

- 7 -

Toerhoek Augustus 2012

05-08 Zondagmiddagrit MTCN. Verdere info

via het clubblad en site MTCN 12-08 ZAMC Vakantietoer. Starttijd 9.00 tot

12.00 uur vanaf Clubhuis ZAMC Ko-renweg 4 Zelhem. Inschrijf. € 5.- lengte 150 of 250 km route op GPS. Info bennowillemsen@online.nl

19-08 26e Klepperrit. Starttijd 9.00 tot 11.00 uur vanaf Clubhuis de Schoe-

vist Slagenweg 2a Collendoorn. Inschr. € 5.- lengte 175 km route op GPS. Info secretaris@gasschoeve.nl

26-08 19e Rabobankzomertoertocht. Starttijd 9.00 tot 11.00 uur vanaf

Hendy Bar Hoofdweg 27 Blijham. Inschrijf. € 6.- (m.h.) lengte 200 km. Info 0597-561212 / 0597-614904 / 0597-561666 info@mcmios93.nl

Gradus Kootstra Toercoordinator

- 8 -

- 9 -

Vanaf VW Garage in Buitenpost naar Drenthe.

Voor een ritje van 150 km.

Met een koffiestop in Zeijen.

Vertrek 13.00 uur.

Introducés toegestaan.

Pieter de Jong

De grootste in nieuwe en gebruikte onderdelenOok voor schade motoren uw adres

Boonstra MotorenWeibuorren 1209247 BD Ureterp

-www.boonstramotoren.nl

- 10 -

- 11 -

We missen de Pen Het zou jammer zijn als de keten verbroken wordt, leden zijn zeer positief over dit artikel en vinden het leuk om te weten hoe anderen tot motorrijden zijn gekomen. Nou is het wel de vakantietijd en is het er bij Jouwert misschien bij ingeschoten en vergeten?

Kom op jonge(man)n en klim even in de Pen, wij zijn nieuwsgierig.

De clubavond van 6 juli - BARBECEU

zal plaatsvinden bij Annie en Pieter DillemaKavelweg 279108 MC Broeksterwoude.

. Vanaf half acht is iedereen van harte welkom.

. Kosten € 12,50 per persoon. (exclusief drinken) Hiervoor krijg je 3 stokjes saté, een karbonade, een barbecueworstje en een hamburger, verder stokbrood, salade, sausen en kruidenboter.. Graag je eigen drank meenemen.

Opgave vóór 2 juli bij Rinze CatsTelefoon 0512775833 of mobiel 0640960843of mailen naar evenementen@mtcnoord.nl

We hopen op een grote opkomst-

- 12 -

UITWISSELING FIM – KNMV: MISANO-ASSEN “Op initiatief van de Commissie Toerisme van de Europese motorbond FIM Europe (voorheen UEM), is een uitwisselingsprogramma opgezet tussen de organisatoren van het wereldkampioenschap Superbike (WSBK). Dit programma omvat een uitno-diging aan Nederlandse motorrijders om per motor naar Italië te reizen voor het WSBK in het Italiaanse Misano. Het bezoek is omlijst door een interessant activitei-tenprogramma en vindt plaats van 7 tot en met 10 juni 2012. U, als clubbestuur, wordt hierbij door de KNBV exclusief uitgenodigd om aan dit uitwisselingsprogramma deel te nemen.” Dit is een korte samenvatting van een mail die op vrijdagavond 4 mei bij ons binnen-kwam. We hebben tijd tot uiterlijk maandag 7 mei om te beslissen of we al dat niet mee willen. Wat heen en weer gemaild en gebeld met de overige bestuursleden en niemand kan. Rinze kan wel en heeft er ook wel oren naar. Hij geeft zich op. Een mail naar de KNMV met het verzoek of ik ook deel kan nemen wordt positief bevestigd en dus kunnen de voorbereidingen beginnen. Maar dan horen we niets meer van de KNMV. Is het dan toch een verlate één-april-grap? En ondertussen horen we ook dat het gebied rondom Modena getroffen wordt door een aantal aardbevingen. Is het dan wel verstandig om er heen te gaan? Meinte Hoekstra zal namens de KNMV meegaan. We kennen hem van een club-avond. Het blijkt dat hij opgenomen is in het ziekenhuis met hartproblemen en dat hij dus niet meekan. Hij is genoodzaakt om de organisatie en begeleiding over te dra-gen. Gelukkig knapt hij inmiddels goed op. Martijn van Wiel gaat nu namens de KNMV mee.

De bedoeling is dat de deel-nemers op eigen gelegen-heid naar Italië reizen, waar we op donderdag 7 juni om drie uur worden verwacht in Hotel de Ville in Modena. Vanwege de korte tijd, we moeten t/m dinsdag 5 juni nog werken, lijkt het ons een goed idee om vanuit Düssel-dorf met de autoslaaptrein te reizen tot Alessandria in Ita-lië. Je spaart zo een dag uit. Je moet het wachten en het gebrek aan goed eten in het

restaurant in de trein dan voor lief nemen.

- 13 -

Om half drie arriveren we in Modena bij het hotel. Na het voorstelrondje brengen we gauw onze spullen naar onze kamer en na een snelle douche is het al tijd voor het eerste deel van het programma. Martijn begroet ons, maar van de organisator kant, is er niemand aanwezig. Onze groep bestaat uit 20 personen en 17 motoren. Vier van de Laverda Club Nederland, twee van de Honda Pan Club, 2 leden van Mios, Mc Zeeuws Vlaanderen, MTC Bergeijk, De Soaseler Motorclub, MC Roadrunner, wij van MTC-Noord, een rijinstructeur van de KNMV en Martijn. Totaal 2 dames en 18 heren. Het vertrek van 17 motoren uit Nederland trekt veel bekijks van de plaatselijke hore-camedewerkers en gasten. We vertrekken naar het 10 kilometer zuidelijker gelegen Maranello, waar de Ferrarifabriek staat. Daar aangekomen worden we in een bus ge-zet. Het is streng verboden om foto’s te maken, zelfs van de ingang van de fabriek, die aan de openbare weg staat. Mijn mobiel wordt met een sticker op de lens onge-schikt gemaakt om te fotografen. Wat een onzin. Van het productieproces krijgen we niets te zien. De gids overstelpt ons met informatie, maar we zien niets van de lo-pende band. Twee Ferrari’s staan bij een wasstraad die zijn klaar voor levering. Er worden per dag tussen de 28 en 30 Ferrari’s gebouwd. De levertijd voor een Fer-rari bedraagt ongeveer twee jaar. Terwijl je wacht krijgt je een schaalmodel Ferrari toegestuurd precies in de uitvoering zoals je de auto besteld hebt. Daar kun je je dan eerst 2 jaar aan vergapen. Er zijn rijke kopers, die bijvoorbeeld hun naam in diaman-ten op de zonneklep willen hebben, dat kan allemaal geregeld worden. Tegenwoordig worden de meeste Ferrari’s verkocht naar Amerika, Midden-Oosten, Rusland en China is in opkomst. Het goedkoopste instapmodel kost rond de € 200.000 (nieuw). De duurste oldtimer is onlangs geveild voor € 35.000.000. Voor een tweedehandsje betaal je toch gauw al € 45.000 en dan heb je een model 1990 met 35.000 km. Toen men serieus begon met racen, kregen de deelnemende automerken kleuren toege-wezen voor hun auto’s. Dat is de reden dat een Ferrari rood is. Er zijn ook gele Fer-rari’s. Geel is de kleur van Modena, de geboorteplaats van stichter Enzo. Maar te-genwoordig worden Ferrari’s in alle gewenste kleuren geleverd.

Maranello heeft rond de 7000 in-woners waarvan er rond 3000 bij Ferrari werken. Die zullen wel niet allemaal in Maranello wonen, maar Maranello is Ferrari. Er werken er ongeveer 750 mensen voor de racerij. Rond een derde van de omzet van Ferrari gaat naar de grote passie van Enzo Ferrari, het racen en nu de for-mule 1. In Maranello ligt midden in het dorp een circuit waar de formule 1 coureurs de auto’s testen. Een deel van dat circuit

- 14 -

hebben we gezien, maar een rondje over het circuit in de bus, zat er niet in. Midden in een bocht ligt een landingsplaats voor een helikopter. Behalve personenauto’s en ra-ceauto’s maakt Ferrari ook nog een categorie “gewone” auto’s die echter niet op de openbare weg mogen rijden. De eigenaars van deze auto’s komen, soms per heli-kopter naar Maranello, zodat ze daar op het circuit kunnen racen. Een tiental van deze auto’s staat geparkeerd en die kunnen we, van een afstandje weliswaar, toch bekijken. Na de tour kunnen we volop Ferrari’s bekijken in het museum. In het mu-seum staan er veel. Ook staat er een verzameling van Formule 1 Ferrari’s waarmee veel prijzen zijn behaald. Uiteraard ook veel foto’s van oud-winnaars. Michael Schu-macher (5 keer), Giles Villeneuve, Nikki Lauda. Veel foto’s van de heren, maar van Rubens Barriccello, nooit wereldkampioen maar een goede Ferrari rijder, is geen en-kele foto te vinden. Verder staat er een speedboot. Ook weer keurig afgewerkt. Zelfs de groeven in de schroeven staan dezelfde kant op! Dan rijden we terug naar het hotel. We hebben even wat vrije tijd, maar over een uur moeten we weer op pad naar het historische Ferrari restaurant in Spezzano di Fiorano. We genieten van een heerlijk Italiaans diner in een restaurant met veel Fer-rari-attributen en foto’s en foto’s van VIP’s die het restaurant hebben bezocht. De volgende dag is het inpakken geblazen, want we vertrekken op 9 uur. Eerst naar Modena en dan verder naar Bologna. In Modena gaan we naar het Home Museum Enzo Ferrari. Het bestaat uit 2 gebouwen. Dit museum is afgelopen maart geopend en staat in het teken van het leven van Enzo Ferrari. Onder leiding van een gids gaan we wederom auto’s kijken en een expositie bezoeken over het leven van Enzo, met foto’s en films. Het museum bevindt zich in een nieuw gebouw in de vorm van een Ferrari. Modena geel. Het supermoderne gebouw past erg goed in de omgeving, midden in het oude centrum. Er is voor gekozen om het deels in de grond te bouwen, zodat de nok niet boven de oude bebouwing uitkomt. Er is niet bezuinigd op de bouw. Zo bestaat de afwerking van de binnenmuren uit wit leer. Ook hier staat een aantal oude en nieuwe Ferrari’s opgesteld. De directie van dit museum wil wat PR besteden aan ons bezoek en vraagt ons of we alle motoren voor de ingang willen zetten voor een foto. Dit levert een mooi plaatje op. .

- 15 -

Daarna brengen we onder leiding van de zelfde gids een bezoek aan het oude, histo-rische centrum van Modena. Gelukkig heeft Modena niet veel schade opgelopen door de aardbevingen. Er is één straat afgesloten omdat de boel wat instabiel is geworden, verder merken we er niets van. Ook zijn er geen aardbevingen meer gevoeld sinds maandagmiddag. Gelukkig.

Nadat we van een zeer uitgebreid lunchbuffet hebben genoten, nemen we afscheid van Mo-dena en vertrekken we naar Bologna. Onder-weg stoppen we in Sant’Agata Bolognese voor een bezoek aan Lamborghini. Het gaat hier wat minder formeel aan toe dan bij Ferrari, maar de fabriek van bin-nen bekijken is er ook hier niet bij. Een gids vertelt boeiend over het automerk en de concur-

rentiestrijd tussen Ferrari en Lamborghini. Voordat Ferrari zijn eigen circuit had, werd de openbare weg gebruikt om auto’s te testen en proefritten te maken voor eventuele kopers. Lamborghini wist op een gegeven moment welke route Ferrari daarbij nam. Hij parkeerde zijn auto op de route en wachtte tot er een Ferrari langs kwam scheu-ren. Vervolgens ging hij dan achter de Ferrari rijden, haalde de Ferrari in en bleef er voor rijden. Op deze manier probeerde hij potentiële klanten te interesseren. In het Lamborghini museum staan verhoudingsgewijs veel prototypes van de auto, die nooit

in productie zijn genomen. Een interessant project, dat Lam-borghini heel veel geld heeft ge-kost, was de ontwikkeling van een “hummerachtige” auto, de LM 001, bestemd voor het leger van één van de Arabische lan-den. Er konden 10 soldaten achterop zitten en een lichtge-wicht kanon. Het kost het nodige om zo’n auto te ontwikkelen. Het land had 315 van deze auto’s besteld. Maar voordat de produc-tie begon, brak de Golfoorlog uit en werd de order geannuleerd.

- 16 -

Het prototype is in Sant’Agata de Bologna te zien. Tenminste: dit was het verhaal van de gids. Wikipedia vertelt een ander verhaal. Een Lamborghini is een mooie auto maar je kunt er slecht tegen aan leunen. Volgens mij heeft Lamborghini heel veel geld verspild aan prototypes die nooit op de markt zijn gekomen. Maar een Lamborghini is een prachtige auto. Ook zijn ze prachtig ge-spoten. Het lijken soms net kameleons; de kleur verandert als er ander licht op schijnt. De rit gaat verder naar Bologna. Door de spits, dat is een hele belevenis. Er rijden motoren in alle soorten en maten. Aan passende motorkleding denkt niemand en links en rechts schieten de motoren aan je voorbij. Zelfs op de vluchtstrook. Maar, lees ik later, dat laatste is toegestaan. Wederom worden we in een luxe hotel onder-gebracht. Helaas houdt men zich wel stipt aan de openingstijden van de bar dus het wordt een terrasje in de stad. ’s Avonds gaan we naar een Bolognees restaurant. Met 20 personen in 4 taxi’s. Een ware dodemansrit door de smalle straatjes. Doodeng. Als Rinze ’s morgens al wat bagage naar de motor brengt, blijkt dat een deel van het stucwerk van het plafond in de parkeergarage los is geraakt en precies boven op de motor van Rinze ligt. Of dit komt door een aardbeving of door achterstallig onderhoud wordt niet duidelijk. Vanwege de aardbeving kunnen we niet naar het Ducati museum en de Ducati fa-briek. Er is zoveel schade dat het niet verantwoord is. Dat is jammer, want we zijn motorrijders en de enige motorfabriek kunnen we dus niet bezoeken. De tijd die nu overblijft, gebruiken we voor een ritje door de Apennijnen. We rijden over een pas en gaan daarna via de autoweg naar Misano, dat ligt aan de Adriatische kust onder Ri-mini. Een ritje van 130 km. Wederom een mooi hotel met uitzicht op zee. Hier wor-den we officieel welkom geheten door Stefano Giannini, eigenaar van het hotel, daar-naast werkzaam als advocaat en hij klust wat bij als burgemeester van Misano. Ver-der is hij ook nog iets bij de FIM. Na de lunch rijdt hij voorop op zijn scootertje naar het racecircuit. Een mooie optocht. Twee leden van de groep, die niet op de motor zijn, mogen een fiets van het hotel lenen en rijden op eigen gelegenheid naar het circuit. Op het moment dat we vertrekken, zegt één van de La-verda’s dat hij ook geen zin heeft om mee te rijden, dus het duurt geruime tijd voordat de hele club daadwerkelijk op het circuit is gearriveerd. We krijgen kaarten om in de paddock te mogen ko-men. Allereerst gaat het naar een tent, waar de hele dag

- 17 -

iemand door een microfoon staat te schetteren over van alles en nog wat. De naam Simoncelli hoor je regelmatig. Eind oktober vorig jaar is het Misano circuit omgedoopt naar de verongelukte Marco Simoncelli en hij wordt hier uitgebreid herdacht.

Dan is er ook uitgebreid aandacht voor onze aanwezigheid. De pers is verzameld en

in voor ons onbegrijpelijk Italiaans wordt verteld over de uitwisseling tussen motorrij-ders uit Assen en Misano ter gelegenheid van de superbikes. Martijn moet op het po-dium komen en ter gelegenheid van deze uitwisseling wordt hem een plaquette over-handigd die op het circuit van Assen een plaatsje moet krijgen. Na de officiële plicht-plegingen worden we vrijgelaten om rond te kijken en de trainingen te volgen vanaf het dak. Als we daar zijn, kan ik niets zien omdat er daar al 5 rijen publiek staat. Het lawaai is ook niet prettig, dus ik heb het snel bekeken. Op en rond het randgebeuren is meer te zien. Het stikt er van de pitspoezen, die op 20 cm hoge hakken rond wand(k)elen. Een aantal deelnemers wil wel graag met deze dames op de foto. Ver-der vangen we een glimp op van het gebeuren in de pitsbox van het Ten Kate team. We nemen nog een kijkje bij de Moto Guzzi stand en dan wordt het zo warm dat we het wel welletjes vinden. Aangezien één van de Laverda’s voor onze motor staat, kunnen we niet weg, maar als we de eigenaar gevonden hebben, blijkt dat ook hij weg wil. De beide Laverda’s hebben veel bekijks. Er worden veel foto’s gemaakt. Als Chris dan weg wil rijden (hij

- 18 -

wil achter ons aan, omdat wij navigatie hebben), maakt hij er nog even een showtje van door het geluid van de Laverda goed te demonstreren. Dan geeft hij een teken aan Rinze dat we kunnen gaan. Maar wij kunnen vanwege de opstopping van de Ita-lianen niet wegrijden. Als dat eindelijk kan, worden we door iedereen vriendelijk uit-gezwaaid. De volgende dag lopen de heren naar het circuit. Het is 3 km, dus dat kun je beter lo-pen dan dat je in de file komt te staan. Ik heb besloten dat ik niet mee ga. Ten eerste vind ik niets aan motorracen en een hele dag op een circuit lokt me niet aan. Dan ga ik liever naar het strand. Maar ook dat laatste gaat niet door, want door een acute aanval van buikloop (voedselvergiftiging) ga ik die dag helemaal nergens heen. Ge-lukkig knap ik door een aantal immodium tabletten snel weer op. De superbikes volg ik wel op de t.v. en in het hotel is het lawaai vanaf het circuit ook heel goed te horen.

In de loop van de middag komen de deelnemers weer binnendruppelen. Het pro-gramma is officieel afgelopen en een aantal moet die middag nog richting Nederland vertrekken. De Laverda is gerepareerd creatief gerepareerd door een paar draadjes

te verbinden, dus die rijdt ook weer. Maar zij rijden te-rug naar Modena en daar gaan de motoren op de aanhanger. Rinze en ik hebben nog een nacht in het hotel bijgeboekt en vertrekken de volgende dag naar Portese aan het Gardameer, waar we nog vijf dagen vakantie gaan houden. Ook dat was erg leuk, één

dag regen, maar verder laat ik het hier maar bij. Het was een overladen programma, maar erg leuk om mee te maken. Volgend jaar komt er een groep motorrijders uit Italië naar de superbikes in Assen. Hopelijk organiseert de KNMV dan een reünie en kunnen we de Italianen ontmoeten. Groeten van Rolien en Rinze (meer foto’s zullen we op de website van MTCNoord plaatsen)

- 19 -

LEVEN ALS EEN GOD IN FRANKRIJK Het begon op woensdag voor Hemelvaart, met de Eurotoer, waar Marten al een verslag van heeft gemaakt. Dat ga ik dus overslaan en begin op zaterdag. Het zonnetje scheen heerlijk, en droogde de tent. Wij hadden alle tijd en hoef-den niet snel de boel op te pakken. Terwijl alles om ons heen druk doende was, genoot ik van mijn bakje koffie in de warme ochtendzon. Het vakantie gevoel was er, heerlijk. We namen afscheid van Cees en Jaap, die we over een anderhalve week in Nancy weer zouden treffen, om dan een toer door Frankrijk te maken. Ook Jan en Tineke kwamen nog afscheid nemen. Intussen hadden wij de boel ook ingepakt en waren nog niet eens de laatsten die vertrokken uit Diekirch. Aan de Moezel in Remich hielden we een pauze, de camping waar we vroeger eens hadden gestaan, bleek nu een parkeer ter-rein te zijn. Hier konden we dus niet meer terecht. Een nieuwe route in de Zumo, eenvoudig denk je, niet dus, wanneer het ding niet wil doen wat jij wil. Na een uur proberen aan, uit, resetten, batterij eruit en erin, geen verbetering, dan hebben we de kaart er maar bij gepakt. We besluiten naar Weiskirchen te rijden, er moet daar een camping zijn volgens de kaart. Weiskirchen ligt in het Saarland. We be-landen op een rustige camping, midden in de natuur, met vele grijze hoofden, net als wij. Na een heerlijke nacht, ik slaap bijna beter dan thuis, besluiten we om vandaag een wandel tocht te maken. De route is met bordjes aangegeven, en is makke-lijk te volgen. Het is een warme dag en heerlijk om in het bos te lopen. Langs snel stromende beekjes en kronkelende paadjes, dan weer omhoog en dan weer naar beneden. Op bankjes langs de route rusten we uit, en eten onze boterham, genietend van de voor mijn gevoel wel duizend zingende vogels. Het lijkt wel of wij de enige wandelaars zijn, maar drie mensen zijn we tegen gekomen op een afstand van 12 KM. We nemen de route door het stadje en eten nog een ijsje, het is warm hier. De volgende dag, we besluiten een stukje te gaan rijden omdat de spieren hier en daar toch wel wat gevoelig zijn. De Zumo is nog steeds van slag, Romke moet weer op de oude manier navigeren, dat houdt in wat plaatsnamen op

- 20 -

schrijven, papier op de tanktas, en dan maar hopen dat deze namen op de bor-den staan. We komen wel waar we willen zijn. Langs de Moezel gaat de rit, altijd mooi, op een terrasje eten we een döner kebab lekker in het zonnetje. We gaan nog een mega grote winkel, die alles heeft, bezoeken, ik moet een nieuw luchtbed want de mijne was lek. Gevonden hoor. Het is nu dinsdag, we gaan verder trekken, naar het Zwarte Woud.

Onze route ging mooi om de grote steden heen, wat kan die man van mij dat toch goed hé, ook met een niet goed werkende Garmin. Bij Baden Baden gingen we de Schwarzwald-Hochstrasse op. Mooi, mooi, mooi, totdat we in de wolken zaten, alweer ja. Twee vorige keren dat we hier reden was het ook altijd mist en regen hier. Dus deze gaan we nog een

keer rijden, wanneer het weer heel, heel, helder is. In Dornstetten vlak bij Freudenstadt was een camping, deze gingen we proberen. We kwamen op een plekje te staan met uitzicht op Freudenstadt, dat aan de andere kant van het dal lag. Heel mooi. Dit was nu zo´n camping zoals wij die graag willen hebben, een aanrader. We zijn hier dan ook een hele week gebleven, lang voor ons doen. We hebben het oude stadje Dornstetten bekeken, nou daar was je snel doorheen, een klein stadje met wat oude vakwerkgevels. Bij de bakker hebben we koffie gedronken met lekkere Duitse torte erbij. Een rit werd er gemaakt door het zuidelijke Zwarte Woud tot de Zwitserse grens, en we volgden de Neckar een heel eind. Om dan weer op de Schwarzwald-Hochstrasse te eindi-gen nu wel met mooi helder weer en dus prachtige vergezichten. Verder heeft Romke nog een nieuwe achterband gekocht bij een BMW dealer die 200 meter van de camping zat, kwam dat even mooi uit. Ook hebben we nog een blote-voetenpad gedaan. Je kon dan met blote voeten 2 km door het bos lopen en allerlei ondergronden voelen, zoals blubber, kiezels, schelpen, water, hout, zelfs glas, nou ja noem maar op. Was wel leuk, maar wij hebben de schoenen aangehouden. Een dagje lekker luieren, even naar de super-markt, maar dan moest je de berg af en later met volle boodschappentassen de berg weer op zo blijven we in conditie.´s Avonds gin-gen we steeds een ommetje maken naar het hoogste punt van de omgeving. Hier was

- 21 -

een toren “Konïg Kansil” genaamd gemaakt, die aangaf wat je allemaal in de verre verten kon zien. Hier waren bankjes en daar zaten we dan van de onder-gaande zon te genieten. Aan al dat luieren kwam een eind, het werd tijd om naar Nancy te gaan. Op Pinkstermaandag vertrokken we. Romke had dus op de ouderwetse manier een route uitgepuzzeld en opgeschreven, want de Zumo had er nog steeds geen zin in. We gingen naar het westen, gaf hij nog wel aan, dat moet goed komen. Bij de grens gingen we over de Rijn bij Lahr, hier pau-zeerden we, wat een kanjer van een rivier zeg. We gingen verder nog een stukje door de Vogezen en namen nog Col du Donon, mooi hoor. Al snel kwamen we aan in Nancy. Ook de camping vonden we zonder fout te rijden, super zo´n voorrijder. Dinsdag het was alweer prachtig weer, het was wasdag, boodschappendag, zonaanbiddersdag, campinggastenbekijkdag, we hadden het er maar druk mee. Tegen zessen horen we de motoren van Jaap, Cees en Jouwert aankomen, ze hebben het helemaal gehad met die hitte op de autobaan, wat smaakt een koud biertje dan goed. Vroeg gaan we in de slaapzak, want de campingwinkel was ook vroeg dicht, we konden geen koel drinken meer krijgen. Het gevolg was dat we de vol-gende dag vroeg wakker waren en zo fris als een hoentje, het heeft dus ook weer zo z´n voordelen. Via de Vogezen gingen we naar de Jura, één en al bochten hier, een walhalla voor ons. Ook de Jura welke ik nog niet zo heel goed kende, heeft een grote charme, met zijn typische rots formaties kilometers lang. Op de camping in de buurt van Besancon bouwden we ons tentje. Het was al wat laat geworden en daarom besloten we de keuken van de camping te bezoeken. De bediening was wat zenuwachtig van dat stoere motorvolk, want de mooie ober liet alles uit z´n handen vallen, wat voor ons weer gunstig uitpakte, we kregen een gratis rondje voor de overlast. Het eten smaakte prima, het was alweer een heerlijke dag geweest, voldaan gingen we slapen. De volgende morgen stond de zon al-weer lekker zijn best te doen, de bagage op de motor gepakt en toen ontbijten met lekkere verse stokbroden, dat is toch altijd zo lekker. We volgden een prachtige route door de Jura, door Cees uitgezet. Langs smalle, kronkelende bergweggetjes en door kleine boerendorpjes, in een

- 22 -

prachtig berglandschap, met prachtige vergezichten. Annecy was deze keer ons eindpunt, bij iedere Nederlander wel bekend. Voor het vertrek eerst olie controle, er moest wat bij, dus olie kopen, bijvullen en dan gaan maar weer. De Alpen stonden vandaag op het route schema. Naar Val d’Isère reden we, het bekende ski oord. Col de l’Iseran was de bedoeling, maar helaas deze was niet open. We moesten een heel eind terug naar Bourg-St-Maurice, voortaan beter op de bordjes letten. De keuze moest gemaakt wor-den, over de Col de Madeleine die ook gesloten was, of de grote doorgaande weg naar Albertville, We kozen voor de Madeleine lukte dit niet dan moesten we terug, een gokje dus, het lukte men was nog aan het asfalteren, maar we konden er wel langs. Door deze omweg besloten we om te overnachten in St-Jean-de-Michel, het werd te ver om naar Briancon te gaan. Pizza gingen we eten, in de Pizzeria vlak bij de camping het was een zeer gevulde, ik kon hem niet op. Uitbuikend genoten we nog van een limoncello (italiaans likeurtje). De volgende dag hebben we eerst geïnformeerd of de Col du Galibier open was. De tunnel was open, maar het laatste stuk tot de top lag nog onder de sneeuw, wat een knoert van een berg, als je daar zo boven staat, voel je je toch wel heel erg nietig. Vele fietsers ploeterden toch door tot de top, respect hoor, het is toch maar liefst 2556 meter hoog. Vele foto´s heb ik gemaakt, je moet met dit perfecte weer je kans grijpen nietwaar. Afdalen met de vele haarspeld bochten naar de Col du Lautaret (2058 m.) Al vroeg in de middag bereikten we Briancon en onze camping. Het was warm en een schaduwplekje zou wel lekker zijn. We besloten om te gaan barbeqeuen. Naar de winkel voor de boodschappen. Cees was de grillmeister en dat kan hij heel erg goed, het was allemaal erg lekker. We hadden alle tijd, de mannen deden de afwas na het eten en ik ging lekker douchen, nou ja lekker, het toilet gebouw was een oude rommel en in de dou-che kon je je kont niet keren zo krap was het er en ook nergens een plekje voor je toilet benodigdheden, dat hadden we wel beter gehad, Franse slag zullen we maar zeggen. Briancon ligt op zo´n 1205meter, zouden we het koud krijgen ´s nachts? Niet dus, heerlijk geslapen.

- 23 -

Al weer gingen we een joekel van een berg op de Col d´Izoard (2360m). Het was fris hier boven, maar wat weer een uitzicht, ik kwam ogen te kort, super mooi, en wat een diepe afgronden, om bang van te worden. Je rijd dan op een uitgehakte berg richel met aan de ene kant een immens hoge rots die soms ook nog als een afdak over de weg hangt en aan de andere kant een afgrond. Ik heb wel eens last van wat hoogtevrees, dan word je duizelig van de diepte en de enorme ruimte, ik kijk dan snel weer naar het wegdek, dan gaat het wel weer over, maar ik kijk steeds wel weer eventjes, want vind het wel heel mooi. Ver-der gingen we langs de rivier de Durance, via een klein berg paadje, zodat je de rivier in de diepte zag kronkelen door het dal. Langs het meer Serre de Pon¢on ging het richting Gap. Dan kom je in het Drôme gebied. Onze route ging langs de kleinere weggetjes, door de dorpjes, met hun nauwe straatjes. Maar dan begint het te regenen, dat waren we niet meer gewent, het word ook weer droog en de motor staat ook bijna droog, dus het laatste stuk zijn we via de doorgaande weg naar Crest gereden. We zijn ons aan het inschrijven en dan begint het te regenen, met bakken komt het naar beneden. We wachten de bui af en nemen een consumptie, we nemen een ijsje, we nemen nog een con-sumptie. We zien een paar verzopen fietsers aankomen ik heb medelijden met hen, wij hebben in ieder geval nog een waterdicht motorpak aan, zij alleen zo´n flutterig capeje. Cees gaat op onderzoek uit, of we een beetje een hoog plekje kunnen vinden, in de drek de tent neerzetten lokt ons niet zo. De cam-ping heeft ook wel chalets staan, maar die wil men niet voor twee nachten ver-huren, hij zal wel gedacht hebben dat vieze natte motorvolk, heel mijn huisje straks geruïneerd. Dus in de regen snel, snel de tent opzetten en dat is niet prettig. We gaan eerst maar een hapje eten en houden de motorkleding aan. Lekker gegeten en inmiddels opgedroogd en buiten scheen de late avondzon ook alweer. De volgende dag, ontbijtje in de zon, wasje gedaan, vieze modderlaarzen afge-spoeld, de natte boel wat uithangen. Cees foetert op Jouwert dat hij niet steeds met z´n drekpoten de tent moet bevuilen, Jouwert foetert terug dat hij zelf

drekpoten heeft. Gezellig hé. Na al die werkjes gaan Jaap Cees en Jouwert een rondrit rijden. Romke en ik besluiten om een luierdag te nemen. Wij gaan bood-schappen doen zodat we vanavond zelf kun-nen koken. Crest is een oud stadje aan de Drôme, met hele nauwe steegjes. Er is ook een oude vestingtoren op het hoogste punt,

- 24 -

vanwaar je een mooi uitzicht over de stad hebt. De mannen hebben in de ber-gen ten noorden van Crest gereden, het was er erg mooi maar koud. We gaan verder naar de Ardeche, naar Vallon-Pont-d´Arc, heel erg bekend. Deze dag gaan we de beroemde Mont Ven-toux (1909m) op. Van heel ver zie je de berg al liggen, met zijn kale punt steekt hij ver boven zijn omgeving uit. Even later staan we dan zelf op die kale top, het is een aparte berg, ook voor fietsers heeft deze berg iets speciaals, zeer zwaar om hier naar boven te moeten zwoegen en toch was het een drukte van fietsers die allemaal juist deze berg willen bedwingen. Ook hier weer konden we kilometers ver zien. Sterke verhalen werden hier verteld. Een man vertelde dat een vorige keer de één na de andere motorrijder gewoon omwaaide. Het is natuurlijk wel de windberg.

In Vallon-Pont-d´Arc stonden we op een zeer luxe camping. s’Avonds werden we tijdens het diner vermaakt door een clown. Na het eten gingen we op zoek naar de rivier de Ar-deche. We liepen een stukje langs het water en kwamen op een buurcamping terecht. We namen nog een drankje en za-gen de clown met vuur spelen, dat was best wel kunstig. Op

het eind werd de clown achternagezeten door een horde kinderen, hij vloog door het publiek, bleef bij Jouwert staan en pakte zomaar Jouwert zijn biertje en dronk deze op, Jouwert zat dit allemaal met ogen zo groot als schoteltjes en een open mond te aanschouwen, wat overkwam hem nou!! Wij vonden het wel grappig! Alweer heerlijk geslapen, dit vakantie houden bevalt me prima,maar het werd weer tijd om naar het noorden te reizen Ook deze dag prachtig weer, alhoewel de voorspelling regen aangaf. Ook dit gebied is nog Ardeche en prachtig om te rijden, bergachtig, dus vele, vele

- 25 -

bochten, ja dat had onze Cees goed gedaan. We eindigden in Feurs, boven St-Etienne. De volgende dag opgestaan met een lekker zonnetje, de voorspelling was weer regen, wij hebben de hele dag geen drup gehad, dus konden we weer naar hartelust toeren naar Gray. Totdat mijn bandenspanningsmeter begint te waar-schuwen dat ik nog maar 1.8 atm. spanning in mijn achterband heb. Stoppen en de band controleren en ja hoor een spijkertje. Dit hebben de mannen eerder bij de hand gehad, dus werd de band op deskundige wijze behandeld. Het gat werd opgeruwd, er werd lijm in gesmeerd en werd er een prop in gestopt. Dan moet er weer lucht in de band, en dat doen ze met patronen met vloeibare zuurstof. Dan kan ik weer verder rijden, wat moest ik zonder de mannen, ik denk de wegenwacht bellen, maar ja hoe doe je dat op z´n Frans. Nee ik ben erg blij met mijn mannen. Op de camping aangekomen kregen we de voorspelde regen. Een echte on-weersbui, na een uurtje was het droog en bouwden we ons tentje. De plek voor drie tentjes was wat krap zodat de scheerlijnen van de één onder de tent van de ander kwamen te staan, uitkijken dus waar je je voeten zette, want anders lag je zo op je snuffert. Douchen deden we niet, omdat het sanitair dermate vies was en stonk, dat we er hoogstwaarschijnlijk smeriger uit zouden komen dan dat we er in gingen. s´Avonds ging het weer regenen, toen hebben we in een kroegje nog wat gedronken. Ook nog een groen drankje uitgeprobeerd, was nogal heftig. Er is ons niets van overkomen dat gifdrankje, s´morgens zo fris als maar kan. Van Gray gaan we deze dag naar Diekirch ons beginpunt.

En dan nog één dag op de autobaan en dan zijn we weer thuis, waar het gras twee kontjes hoog staat. Terug kijkend kan ik zeg-gen dat ik deze vakantie geleefd heb als God in Frankrijk. Heerlijk getoerd, genoten van de prachtige natuur,

heerlijk gekampeerd, genoten van prettig gezelschap en van de lieve mannen.

Ypkje Lemstra

- 26 -

Kopij voor het clubblad van

september graag inleveren vóór zaterdag 25 augustus

- 27 -

- 28 -

Motorrijden is passie! Van start tot finish zoekt u als motorliefhebber het beste waar voor uw geld. Dan

bent u bij Motorplaza in goede handen. Wij zijn in Noord Nederland de grootste aanbieder van

motoren en alles wat daarbij hoort. Wij staan, als exclusief BMW Motorrad dealer, voor kwaliteit en

service. Al onze producten en diensten worden met dezelfde passie geleverd die u als motorrijder ook

heeft voor uw hobby.

Met vestigingen in Heerenveen en Groningen kunt u ons makkelijk bereiken. Sinds 2012 hebben we aan

de A7 twee geweldige zichtlocaties en vindt u ons makkelijk aan de snelweg.

We kunnen u in alles wat met motorrijden te maken heeft van dienst zijn, zoals:

� Alle nieuwe BMW modellen in onze showroom

� Onze wisselende voorraad van circa 300 gebruikte motoren van alle merken

� Uitgebreide kledingshop van merken zoals BMW, Dainese, IXS, Alpinestars, Bering, Büse,

Schuberth, AGV, Shark, Nolan, enz.

� Experts op het gebied van navigatie en intercom

� Leverancier van alle accessoires voor elk merk motorfiets

� Professionele werkplaats voor al het onderhoud aan uw motorfiets en een snelle

vakkundige schadeafwikkeling

� Online aanschaf kleding en accessoires via onze web shop ( www.motorplaza.net )

� Diverse financiële oplossingen voor zakelijke en particuliere lease

Motorplaza Groningen Motorplaza Heerenveen

Kieler Bocht 57 Mars 24

9723 JA Groningen 8448 CP Heerenveen

050-5470100 0513-683239

info@motorplazagroningen.nl info@motorplazaheerenveen.nl

WWW.MOTORPLAZA.NET

GRONINGEN HEERENVEEN