67

NieuwsbriefCaritas Catholica Vlaanderen vzw

Afgiftekantoor Brussel 4 P4A9097

Tweemaandelijks bericht van Caritas Catholica Vlaanderen vzw

Maggie De Block:‘Het is onze plicht om mensen die recht hebben op opvang die opvang ook te bieden!’

Nummer 67 • juli-augustus 2012

Tweemaandelijks tijdschrift verspreid bij bestuurders en directieleden van aangesloten instellingen.

Alles wat in dit blad te lezen staat, mag overgenomen worden, mits vermelding van de bron.

NieuwsbriefCaritas Catholica Vlaanderen vzw

Edito

Redactie & administratieCaritas Vlaanderen vzw

Liefdadigheidstraat 39 – 1210 Brussel

T 02 608 00 72 – F 02 608 00 75

post@caritas.be

Grafisch ontwerp & drukLicap cvba

Guimardstraat 1 – 1040 Brussel

T 02 509 96 83

www.licap.be

VerschijntTweemaandelijks tijdschrift

Oplage2400 exemplaren

Verantwoordelijke uitgeverDominic Verhoeven,

Directeur

Maatschappelijke zetel Caritas Vlaanderen vzw:

Guimardstraat 1 – 1040 Brussel

dominic.verhoeven@caritas.be

Inhoudstafel

EDitORiaal p. 03

tHEMa p. 04

pERsOnalia p. 08

sOliDaRitEit p. 09

caRitas EuROpa p. 12

KERK & saMEnlEVinG p. 14

GEzOnDHEiD & WElzijn p. 16

aanKOnDiGinGEn p. 19

puBlicatiEs p. 25

p. 0367Nieuwsbrief

Edito

De Olympische Spelen zijn op 12 augustus met een prachtige show afgesloten. De Spelen waren opnieuw een hoogtepunt in het medialandschap en wereldwijd een topper op de buis. Het waren ‘Happy and Glorious’ Games, aldus IOC-voorzitter Jacques Rogge, met een knipoog naar de tekst van het Britse volkslied. Zowel Rogge als organisator en ondertussen Olympisch Ambassadeur Sebastian Coe hadden ook veel lof voor de inzet van de tienduizenden vrijwilligers, en maakten ook uitdrukkelijk de band met de Paralympics die enkele weken later van start gingen. Een inclusief verhaal. Even deed de sport de problemen vergeten.

De nationale (sport)pers was echter ronduit negatief over de Belgische deelname. We blijken geen last te hebben van enige vorm van sportbeleid, en over de medailles die we wel haalden konden we kort zijn: over het karabijnschieten als olympische discipline maakten er zich al meerderen vrolijk, maar dat het feit dat iemand blij is met een bronzen medaille beschouwen als een gebrek aan motivatie (in contrast met de Nederlandse concurrente die met zilver in zak en as zat) was toch wel opmerkelijk. Ooit werd dat omschreven als de Olympische gedachte, en voor vele sporters blijkt het alvast ook nu nog een speciale belevenis te zijn.

Maar niet zo voor de commentatoren dus. Deelnemen is duidelijk niet belangrijker dan winnen – atleten die dat wel zeggen, zijn niet goed bezig. Natuurlijk is het olympische circus uitgegroeid tot een miljardenindustrie met megabelangen, maar dat hoeft geen aanleiding te zijn om de olympische gedachte zelf naar de prullenbak te verwijzen. De kritiek weerspiegelt natuurlijk wel de brede samenleving: ook daar is winnen belangrijker dan deelnemen, en ook daar ligt men niet wakker over het feit dat wie niet in aanmerking komt om te winnen, vaak zelfs helemaal niet meer aan deelnemen toe komt.

Mogen we toch een lans breken voor het valoriseren van de olympische gedachte, en voor een inclusieve samenleving waar meedoen belangrijker is dan winnen ? De waarde van een samenleving valt af te lezen van wat ze voor de zwakkeren in haar schoot doet, lijkt ons. Dan zullen het inderdaad ‘happy and glorious’ times zijn, naar mgr. Romero’s interpretatie van Ireneus: ‘Gloria Dei, vivens pauper.’ De Glorie van God is de arme die leeft.

Of is het toch het imago van de topsport dat primeert ? Bij de atletieknummers verschenen soms nog Olympische en Wereldrecords op het scherm die dateren vanuit de tijd van de onvolprezen DDR – we mogen aannemen dat het niet dit soort prestaties zijn die de persgoeroes voor ogen hebben ?

Als de signalen uit Engeland blijken te kloppen en de sportparticipatie, als gevolg van de Spelen in de lift zit, – ook in de probleemwijken en de kansengroepen – dan is de bijdrage aan de sociale integratie van de samenleving alleszins positief, met meer participatie, een betere gezondheid… onafgezien van het aantal medailles.

Oh ja: ondertussen is Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst. Het heeft meer dan vijf minuten politieke moed gekost en het gebeurde niet in volslagen unanimiteit. Maar het water in de Schelde stroomt niet plots in de andere richting, en Armaggedon is al evenmin aangebroken. Dat spaart hopelijk krachten om de uitdagingen van het najaar aan te pakken. De crisis is immers nog niet voorbij.

We hopen dat u van een deugddoende vakantie hebt genoten, en klaar bent voor een nieuw, happy and glorious, werkjaar !

Luk De Geest Dominic Verhoeven

voorzitter directeur

Happy anD GlORiOus Days

p. 0467Nieuwsbrief

thEma

Eind 2011, op 6 december om

precies te zijn, kreeg Maggie De Block

als staatssecretaris de bevoegdheid

over het beladen thema van de

asielproblematiek. Niet onmiddellijk

een sinterklaasgeschenk voor iemand

die voor het eerst deel ging uitmaken

van een regering, te meer daar de

opsplitsing van de bevoegdheden in

de vorige ploeg en de aanslepende

regeringsonderhandelingen

– twee winters lang - niet van aard

waren om de malaise te doen afnemen.

Integendeel. Bovendien streek de

winter neer, en werd de staats-

secretaris al onmiddellijk

geconfronteerd met SOS Opvang

(waarvan Caritas overigens één van

de dragende krachten was). Na het

crisismanagement van de eerste

koude wintermaanden zijn we nu wel

in rustiger vaarwater terecht gekomen.

Tijd voor een stand van zaken

na zeven maanden regering – en voor

een vooruitblik natuurlijk, want in

december zal het allicht opnieuw

koud zijn… Net voor het politieke

reces bracht de Caritas Nieuwsbrief

Maggie De Block en Anne Dussart

samen voor een tweegesprek

over asiel en migratie.

Het werd een lang verhaal.

Geen tijd voor inwerkinG

De staatssecretaris blikt vooreerst zelf terug op de voorbije

zeven maanden. ‘Het was een hallucinante beginsituatie. Ik

erfde een gevoelig departement, met een budget dat quasi

volledig vastlag, met drieduizend plaatsen die ik in volle crisis zou

moeten sluiten, en met een groot aantal niet-toewijzingen: meer

dan 4.000 in 2011. Bovendien kampte ook de administratie

met een gebrek aan slagkracht, met een directiecomité dat

nog slechts uit drie in plaats van uit vijf mensen bestond.

Het was inderdaad een moeilijk begin. Maar ik heb er voor

geopteerd om de zaken één voor één aan te pakken, eerder

dan mij hoofdzakelijk te richten op communicatie, zoals dat

blijkbaar moest’ (lacht).

De staatssecretaris slaagt er inderdaad in om op korte

termijn de 3000 bedreigde plaatsen veilig te stellen, en weet

in budgettair moeilijke tijden – de Europese Commissie had

het budget laten bevriezen – extra middelen te vinden voor de

winteropvang, ook al waren die niet gebudgetteerd. Bovendien

zijn er vanaf midden januari geen nieuwe niet-toewijzingen

meer: ‘Het is onze plicht om mensen die recht hebben op

opvang, die opvang ook te bieden !’.

Gedetailleerd reGeerakkoord

Het regeerakkoord over vluchtelingen en asielzoekers is erg

gedetailleerd en voorziet een aantal structurele maatregelen,

zoals een lijst met veilige landen, een filter voor de medische

regularisatie, en een betere samenwerking tussen de diensten.

Het feit dat opvang en asiel en migratie nu onder hetzelfde

departement vallen, vergemakkelijkt alleszins die samenwerking

tussen de Dienst Vreemdelingenzaken, Fedasil en het Commis-

sariaat-Generaal, ook rond praktische problemen.

‘HEt is iMMERs OnzE

plicHt OM MEnsEn DiE

REcHt HEBBEn Op OpVanG,

DiE OpVanG OOK tE BiEDEn !’

p. 0567Nieuwsbrief

Een tweede element houdt verband met de inhoud

van de opvang. Terugblikkend op de maatregelen

van de staatssecretaris in opvolging van de

crisis van afgelopen winter, had Anne Dussart

liever wat meer ruimte gezien voor sociaal-

juridische begeleiding, omdat het toch belangrijk

is dat mensen vanaf dag één over de juiste

informatie kunnen beschikken. ‘Ik hoop alleszins

dat er kwaliteit kan en zal blijven gegarandeerd

worden. Ook dienen we vooruit te durven kijken

en moet de staatssecretaris niet alleen naar

het regeerakkoord verwijzen. Migratie is geen

statisch gegeven. Daarom vragen we ook dat de

twee fasen worden herbekeken: als er snellere

procedures komen dan is een twee-fasen systeem

niet meer aangepast aan de realiteit.’

resettlement

Een duidelijke pluim is er voor de inspanningen van

Maggie De Block in het kader van het resettlement-

verhaal. België zit op schema voor wat betreft

de opname van een lijst van 100 mensen uit

risicozones. De verdeling van deze contingenten

wordt op Europees niveau afgesproken, maar

België lijkt er nu van overtuigd om ook op dit vlak

zijn verantwoordelijkheid te nemen. Deze mensen

worden weliswaar eerst bij Fedasil opgevangen,

maar moeten dan vrij snel deze centra kunnen ver-

laten, aangezien zij vooraf erkend zijn en dus geen

erkenningsprocedure meer moeten inleiden en

onmiddellijk recht hebben op begeleiding door de

OCMW’s als ze een woning vinden.

Eind maart stelde mevrouw De Block dan haar plan

voor, met een aantal structurele maatregelen,

o.m. tegen de stijging van de instroom die we

kenden in 2011. Er zal ook meer worden ingezet

op vrijwillige terugkeer. Dit gaat gepaard met

een ontradingsstrategie: in samenwerking met

de ambassades onderneemt de staatssecretaris

missies naar herkomstlanden, om ter plekke ontra-

dingscampagnes op te zetten. ‘Maar het is een

werk van lange adem: de verwachtingen waren

natuurlijk hooggespannen, maar er waren twee

winters over de regeringsvorming gegaan: dan

kan ik niet, als ik op zes december de eed afleg,

al op zeven december met resultaten komen. We

kiezen voor een step by step benadering.’

de staatssecretaris en het middenveld

Met de verwijzing naar de hooggespannen

verwachtingen ligt de bal in het kamp van het

middenveld. Anne Dussart dankt vooreerst de

staatssecretaris voor de open lijnen van dialoog,

reeds tijdens de acties rond ‘SOS Opvang’, maar

formuleert toch een aantal bezorgdheden: zo wijst

ze op de terugkerende klemtoon op de budgettaire

randvoorwaarden. Die zijn er natuurlijk, maar ze

mogen ons niet uit het oog laten verliezen dat aan

elke asielzoeker(familie) die hier komt aankloppen,

niet alleen een kostenplaatje hangt, maar dat er

ook gezichten achter schuil gaan, met verhalen van

menselijk leed. Asielzoekers moeten eerst gezien

worden als mensen die hun land hebben ontvlucht

en hier bescherming vragen. Daarom was het zo

schrijnend dat de NGO’s moesten optreden met

‘SOS Opvang’: ‘België kwam al jaren zijn wettelijke

verplichting niet na door geen opvang te verlenen

aan deze mensen, want geen opvang betekent

ook geen begeleiding – zowel juridisch, sociaal als

medisch. De stappen die in het regeerakkoord

staan zoals de lijst ‘veilige landen’ en de medische

filter, mogen geen instrumenten worden om de

migratie “te managen” en mogen niet leiden tot

een blinde administratieve toepassing die afbreuk

doet aan een grondige en individuele behandeling

van elk dossier.’

Anne Dussart, Caritas International

p. 0667Nieuwsbrief

Maggie De Block verwijst in dit verband graag

naar het Zweedse en Nederlandse voorbeeld,

landen die een veel groter aantal dergelijke

vluchtelingen opnemen. De uitwerking zal echter

gefaseerd gebeuren. Behalve twee kleinere ad

hoc-projecten die vroeger plaatsvonden in België,

zijn deze honderd kandidaten immers de eerste

groep in een meer structurele benadering. ‘Ook

hier werk ik step by step en engageren we ons niet

meteen voor een grote groep. Hoe beter we deze

eerste honderd doen, hoe beter we het ook in de

toekomst kunnen’, oordeelt de staatssecretaris.

Jaarlijks krijgen wereldwijd een 80.000 mensen

op deze manier een nieuwe thuis aangeboden.

Europa neemt er hiervan op heden 5 % of 4.000

van voor z’n rekening, en van die 4.000 zal België

er nu dus een honderdtal opnemen. Op Europees

niveau wordt door er door de NGOs voor geijverd

om het Europese contingent op te trekken tot

20.000 tegen 2020, maar de minister wil zich

hierop niet laten vastpinnen. Alleszins belooft ze

wel een vlotte en directe samenwerking met het

middenveld voor wat betreft de begeleiding van

de herplaatste mensen.

Anne Dussart pleit in dit verband toch voor een

tijdige voorbereiding, zodat men klaar is wanneer

de mensen effectief aankomen. Ze bepleit ook

mogelijkheden voor een langdurige begeleiding,

en een goede samenwerking met o.m. de VVSG

(Steden en Gemeenten). ‘Wijzelf willen hierin

blijven investeren. Op het terrein stelt Caritas

vast dat hervestiging onvoldoende gekend is.

Deze doelgroep is bij aankomst zeer kwetsbaar,

wat we geleerd hebben uit de eerste twee ad hoc

projecten met de Irakezen in 2009 en de Eritreërs

in 2011. Het middenveld speelt een cruciale

rol in enerzijds een zeer nauwe en intensieve

begeleiding op maat van deze personen maar

ook naar sensibilisering van alle niveaus (scholen,

OCMW, onthaalbureaus, …).’

samenwerkinG tussen de diensten

De samenwerking tussen de diensten die zich nu

begint af te tekenen, is een belangrijk focus in het

beleidsplan van de staatssecretaris, en dit begint

vruchten af te werpen. ‘Die samenwerking beoogt

een sneller doorlopen van de procedure, zodat

er ook vlugger duidelijkheid is, maar ze brengt

ook een meer geïntegreerde aanpak mee: zo

heeft de dienst Vreemdelingenzaken van de stad

Brussel nu een loket geopend binnen het Klein

Kasteeltje. Dit zorgt voor tijdswinst, maar het is

ook comfortabeler voor de families, voor het Klein

Kasteeltje zelf, en voor de stad Brussel: een triple

win-situatie !’

© Is

abel

le P

atee

r, O

ther

wey

es

p. 0767Nieuwsbrief

Mensen die weinig kans maken, krijgen dat

ook sneller te horen. Hoe langer de procedure

duurt, hoe groter de kans dat er een vals

verwachtingspatroon wordt gecreëerd. ‘We willen

een goed systeem – wie recht heeft op opvang,

moet die ook kunnen krijgen en wel op een

kwalitatief hoogstaande wijze, maar de mensen

moeten ook weten dat als het antwoord ‘nee’ is,

dat het dan ook ‘nee’ is !’

‘De keuze voor de illegaliteit is in dat geval dan

ook de slechtste keuze. Die leidt immers tot een

zwakke positie, tot economische uitbuiting, of tot

prostitutie. Daarom proberen we voor wie geen

of weinig kans maakt, ook zo snel mogelijk reeds

informatie te geven over de mogelijkheid van

vrijwillige terugkeer, waarop ik in mijn beleid ook

echt wil op inzetten.’

vrijwilliGe teruGkeer

Daarmee zijn we aanbeland bij het luik vrijwillige

terugkeer. Anne Dussart legt uit dat Caritas

International hierrond jaren geleden al initiatief

genomen heeft, en zowel op nationaal als op

Europees vlak in dit verband tot de koplopers

behoort. ‘Via ons netwerk van lokale Caritas-

partners – maar net zo goed van andere partner-

organisaties - slagen we erin om in het land van

herkomst begeleiding te voorzien, wat de kansen

op een succesvolle herintegratie beduidend

vergroot. Het is geen eenvoudige zaak natuurlijk,

per slot van rekening zijn mensen naar hier

gekomen met de bedoeling om hier een nieuw

leven te beginnen, maar het biedt wel perspectief

op een betere toekomst – wat de vele geslaagde

initiatieven ondertussen ook aantonen. ‘

Mevrouw de staatssecretaris zegt: ‘vrijwillig als

het kan, gedwongen als het moet’. Anne Dussart

hoopt dat de samenwerking tussen de admi ni-

straties vlot zal verlopen eens de nieuwe directeur

– generaal van Fedasil op post zal zijn. ‘We moeten

toch wel waken over het volop inzetten op vrij-

willige terugkeer: het mag geen spelletje wor den

tussen gedwongen en vrijwillige.’ Een gedwongen

terugkeer en dus detentie voor terugkeer is zeker

geen goede start voor een duurzame terugkeer.

Er is ruimte en tijd nodig om de vrijwillige terugkeer

een plaats te geven in de begeleiding. Ook reïnte-

gratie is belangrijk voor veel migranten. Met de

nieuwe criteria vallen veel mensen uit de boot, en

lijkt de strikte interpretatie te primeren op de

individuele behandeling met specifieke noden van

degene die terugkeert. Caritas zal de toepassing

van deze criteria opvolgen en vragen tot bijsturing

indien nodig.

en na de zomer komt …

Een laatste thema dat ter tafel ligt, is dat van

de opvangproblematiek voor de komende winter.

Maggie De Block maakt zich sterk dat zoveel

als mogelijk voorbereid is, en dat er voldoende

capaciteit voor handen zal zijn. De voorziene

periode is van midden december tot einde maart,

en er is een draaiboek ontwikkeld voor de lokale

besturen. We hopen dat het werkt. Alleszins zijn

de voorbereidingen al opgestart. Ook de NGO’s

zijn en blijven op hun hoede en zullen terug

optreden als blijkt dat er weer asielzoekers op

straat staan

Hiermee komt ook een einde aan de uitwisseling.

Het moge duidelijk zijn dat Maggie De Block haar

doelstellingen klaar heeft. De uitdagingen zijn dan

ook groot. We danken de staatssecretaris voor het

openhartige gesprek en de open communicatie,

maar ook voor de warme ondertoon en de

betrokkenheid.© Is

abel

le P

atee

r, O

ther

wey

es

p. 0867Nieuwsbrief

SolidaritEitPErSonalia

pERsOnEElsuitBREiDinG :

OMzEttinG Dac-pROjEct

Na goed 29 jaar kwam op 30 juni ll. einde aan DAC-project 2843, ooit begonnen als ondersteuningsproject

voor het in kaart brengen van de bestuurstructuren van de zorgvoorzieningen. In de plaats kwam sinds 1 juli een

projectsubsidie van Minister Jo Vandeurzen voor de ondersteuning van de Caritasdoelstellingen in verband met

armoedebestrijding en vrijwillig engagement.

Negen DAC-medewerkers werden daarbij opgenomen op de payrol van Caritas Vlaanderen. Met deze invulling

zien we ons voor de uitdaging geplaatst deze opdracht waar te maken. Het is een belangrijke kans op extra in

te zetten op de doestellingen die we ons bij de herstructurering en heroriëntering van Caritas gesteld hebben.

Tegelijk moeten we echter ook aandacht behouden voor de taken die deze mensen tot nu toe uitvoerden.

Tegen de Algemene Vergadering van december moet dit alles zijn beslag kunnen krijgen in een beleidsplan voor

de volgende drie jaar.

DE KOninG BEnOEMt :

Raf DE RijcKE En fRans DE WEER tOt RiDDER.

Aan de vooravond van onze nationale feestdag verleent de koning naar jaarlijkse traditie aan een aantal

landgenoten die zich onderscheiden hebben in hun professionele carrière of vanuit hun humanitiare inzet een

adellijke titel. Enkel vorig jaar, omwille van de politieke crisis, werden geen adellijke gunsten verleend.

Dit jaar werd terug aangeknoopt met de traditie, en verleende koning Albert de titel van Ridder aan Raf De Rycke,

gedelegeerd bestuurder van de Broeders van Liefde, maar ook ondervoorzitter van Caritas Vlaanderen en

gedurende lange tijd ondervoorzitter van VVI/ Zorgnet Vlaanderen. Dezelfde eer viel te beurt aan Frans De Weer,

stichter en ere-voorzitter van Artsen zonder Vakantie, en tot voor enkele maanden lid van het Bestuurscomité

van Caritas International.

Graag willen we hen feliciteren met deze adellijke erkenning !

p. 0967Nieuwsbrief

SolidaritEit

Wij drinken gemiddeld

2 liter per dag maar om ons

voedsel te produceren is er

dagelijks 2.000 tot 6.000 liter

water per persoon nodig.

We beseffen pas hoe dikwijls

en hoeveel water we gebruiken

als er gewerkt wordt in onze straat

en er geen druppel water meer

uit de kraan komt.

Water is voor ons een

vanzelfsprekendheid.

Hoe anders is de situatie in sommige regio’s van Ethiopië,

Burundi en India. Waterschaarste maakt dat mensen veel tijd

en energie verliezen in hun zoektocht naar water, dat ze vervuild

water drinken, dat ze met lede ogen de gewassen op hun veld

zien verdorren en kapot gaan. Tekort aan water is dan ook vaak

oorzaak van honger en sterfte, vandaar het belang van een

goed waterbeheer in de strijd tegen de honger. Vandaar ook

het belang van water binnen de voedselzekerheidsprojecten

van Caritas International.

Lees in bijgevoegd Campagnemagazine over Mulu in Ethiopië

die, dankzij een waterput bij haar veld, water heeft voor haar

moestuin en zo meer voedsel produceert. Over Burundezen

die een heus kanaal aanleggen en het rivierwater zo tot bij

hun velden brengen. Of nog over het Indische regenwater

dat opgevangen wordt in een gesloten reservoir voor gebruik

tijdens droogteperiodes.

STeuN de ProjeCTeN VAN CArITAS INTerNATIoNAl, BreNg wATer ToT BIj de meNSeN eN word zo BroN VAN leVeN.

BIC: BPOTBE1

IBAN: BE88 0000 0000 4141

met vermelding: Water tegen honger

meer info: www.caritas-int.be

caMpaGnE 2012

laat WatER VlOEiEn En lEVEn BlOEiEn

© F

r. S

chm

itt

© J

an B

ierk

ens

p. 1067Nieuwsbrief

DOssiER aRMOEDE

Het is nu al een tijdje dat ik sukkel

met een hardnekkige ziekte.

Sommigen beweren dat ik ze heb

opgelopen aan de universiteit,

volgens anderen is ze aangeboren.

Een remedie bestond niet en ook in

de vele voorzieningen waar ik langs

ga, heeft niemand een antwoord.

Tot onlangs bleek dat collega’s

uit andere organisaties

last hadden van dezelfde ziekte.

Daarom ging het Netwerk

Rechtvaardigheid en Vrede voor

ons op zoek naar een oplossing.

Bij de organisatie Creatief

Schrijven vzw vonden ze die.

Het werd een intensieve

behandeling: drie dagopnames,

tweewekelijks, voor een cursus

lezergericht schrijven.

Bij elk ziekenhuisbezoek merk ik dat er nog mensen zijn met

diezelfde ziekte. Een uitleg van een verpleger of arts, de folders

die ik toegestopt krijg of de informatieschermen in de wacht-

zaal. Ook daar steekt ze soms de kop op. Om je alvast een pijn-

stiller te geven in afwachting van een volwaardige behandeling,

hierbij al enkele tips.

doel van de behandelinG

Informatie is hét codewoord voor de zorgsector. Patiënten van-

daag zijn geen lege ontvangers meer. Voor ze aankloppen bij

een arts, hebben ze meestal zelf al informatie gezocht. Vaak op

het internet, maar ook in bibliotheken of in de eigen vrienden-

en kennissenkring. Informatie die niet altijd klopt, maar die aan

de patiënt verwachtingen geeft. Ga daarom na wat je zeker wil

meegeven aan je lezer. Bepaal, voor je een boodschap schrijft,

wat je zeker wil zeggen. Wat moet de patiënt absoluut weten

en waarom? En, even belangrijk, wat laat je weg? Sommige

informatie is voor een patiënt niet nuttig. Die informatie toch

meegeven, verbergt je eigenlijke boodschap en zorgt er zelfs

voor dat de belangrijkste informatie verloren gaat.

Ga ook na welke vragen leven bij patiënten en probeer daar

een antwoord op te geven. Welke informatie zoekt hij? Wat

interesseert hem? Een brochure vol informatie, die wat ik zoek

niet vermeldt, stelt teleur. Hou als je schrijft voor ogen wat

de lezer graag hoort en waar hij gevoelig voor is. Schrijf, met

andere woorden, lezergericht en pas je boodschap aan de ver-

wachtingen van de lezer aan.

voorschrift op maat

Lezergericht schrijven doe je niet enkel door de boodschap aan

te passen. Een brochure schrijf je niet voor jezelf of je voorzie-

HaRDnEKKiGE ziEKtE Bij MEDEWERKERs in DE zORG

DRiEDaaGsE, intEnsiEVE scHRijfcuRsus BREnGt REDDinG

p. 1167Nieuwsbrief

ning, maar voor de patiënten. Daarvoor moet je

natuurlijk je lezer kennen. Je kunt af en toe je oor te

luister leggen bij de doelgroep of je kan een enquête

houden. Zolang je maar weet voor wie je schrijft.

Hou dus het leesgemak van de patiënten voor

ogen. Je kan hiervoor formules gebruiken, zoals de

Flesch-formule. Die houdt rekening met het aan-

tal woorden per zin en het aantal lettergrepen per

woord. Lange zinnen of zinnen met veel lange woor-

den, zullen hoog scoren. Een score tussen 60-70

geldt als een standaard waardering. Dit komt over-

een met het opleidingsniveau lager middelbaar on-

derwijs. Eenvoudig en leesbaar woordgebruik dus.

Er zijn ook andere hulpmiddeltjes, zoals op de web-

site www.accessibility.nl. Daar vind je een makkelijk

bruikbare Leesniveau Tool. Je plakt je tekst in het

kadertje en ziet meteen welke score je tekst heeft.

Deze tool test enkel de technische leesbaarheid van

je tekst. Ter info, dit artikel heeft bij benadering het

leesniveau B1/B2.

voldoende zuurstof

Een laatste stap als je schrijft, zeker bij folders of

artikels, is de lay-out. Ook hier kan je ervoor zorgen

dat je tekst leesbaar blijft. Verspreid bijvoorbeeld

de informatie over alinea’s. Gebruik voldoende wit-

regels en bouw zo stap voor stap je redenering op.

Een luchtige tekst leest makkelijker dan één blok

letters. Lezers zijn daarnaast dol op lijstjes. Korte

lijstjes hebben heel wat voordelen:

- Ze brengen orde

- Ze zijn kernachtig

- Ze onthouden beter

Wedden dat je het bovenstaande zeker onthoudt?

Je kan ook foto’s, tekeningen of symbolen gebrui-

ken. Zij kunnen een boodschap overbrengen, die

je in tekst niet of moeilijk kan vatten. Bovendien

helpen zij mensen die niet of moeilijk (Nederlands)

kunnen lezen.

nazorG

Gebruik een checklist om na te gaan of je tekst

voldoende lezergericht is. Enkele mogelijke vragen

vind je hiernaast. Natuurlijk kan je zelf deze lijst ver-

der uitbreiden. De beste controle heb je pas als je

de tekst laat nalezen. Door je collega’s en je baas,

maar ook door mensen uit de doelgroep. Of door

mensen met dezelfde leescapaciteiten en een ge-

lijklopend bevattingsniveau. Hun reacties en aanbe-

velingen maken pas helemaal duidelijk of jouw tekst

belangstelling wekt en of de doelgroep hem begrijpt.

Deze tips blijven natuurlijk slechts een pijnstillend

middel. Als je echt verlost wil raken van deze slepen-

de ziekte, schrijven we je een intensieve behande-

ling voor. Creatief Schrijven vzw richt zelf regelmatig

behandelingen in. Je kan ook in de eigen voorziening

een volledige behandeling organiseren. Door zelf te

organiseren, is het mogelijk om meer naar de sec-

tor toe te werken en met eigen voorbeelden aan de

slag te gaan.

Hopelijk is dit artikel een eerste stap naar het ver-

slaan van deze ziekte!

Checklist voor leesbaarheid

- Is het doel van de tekst vanaf de eerste

zinnen duidelijk?

- Roepen de titel, ondertitel, illustraties,… de

nodige en juiste verwachtingen op?

- Geef je een voldoende antwoord op de vragen

en verwachtingen van de mogelijke lezer?

- Is de logische structuur duidelijk door het

gebruik van tussenkopjes, alinea’s, blokjes

tekst, lettertypes,…?

- Is het taalgebruik krachtig en direct op de

lezer gericht?

- Is de tekst helder en niet te overdadig?

- Is de schrijfstijl en de toon van de tekst

afgestemd op de doelgroep?

- Klopt de sfeer van de lay-out met de

schrijfstijl en met de sfeer van de doelgroep?

- Heb ik de tekst laten nalezen door

mensen uit de doelgroep of iemand met

dezelfde leescapaciteiten en gelijklopend

bevattingsniveau?

Thijs Smeyers

Projectmedewerker Armoede in de Zorgsector Caritas Vlaanderen vzw

De inhoud van deze tekst haalden we uit de cursus Helder en aantrekkelijk schrijven van overtuigende teksten op papier en voor beeldscherm van Creatief Schrijven vzw. Meer informatie over Creatief Schrijven vzw en over hun cursussen vind je op www.creatiefschrijven.be

p. 1267Nieuwsbrief

plenaire insteek

In de voormiddag werd telkens een algemene insteek geser-veerd, met onder meer een algemene toelichting bij de Euro-pese strategie rond Europa in 2020, een sessie rond kinder-armoede en migratie, en één over Long Term Care. Daarmee was de link gelegd met het jaarthema van Caritas Europa rond ‘Migration and Care’ (zie ook de vorige Caritas Nieuwsbrief). Daarnaast werd ook uitgebreid stilgestaan bij de voorstel ling van het ‘Eastern Partnership between the European Commis-sion and Ukraine, Belarus, Moldova, Georgia, Armenia and Azerbaijan’. Daarmee willen we de focus van het Sociale Beleid voor Caritas Europa duidelijk ook opentrekken naar de lidorga-nisaties uit niet EU-landen. In dezelfde benadering kadert ook de groeiende aandacht die uitgaat naar de werking van de Raad van Europa.

katholieke identiteit

Een jaarlijks terugkerend thema is ook dat van de katholieke identiteit van Caritas Europa, en van de Sociale Leer van de Kerk. Professor Lieven Boeve, decaan van de faculteit Theologie en Religiewetenschappen, bouwde verder op zijn interventie van vorig jaar rond Identiteit. De vervaging en vervlakking van het religieuze besef – het ‘ietsisme’- werd door hem gelinkt met de benadering van de negatieve theologie. Geen gemakkelijk thema, en voor sommige Oost-europese collega’s nog niet onmiddellijk een ‘dicht-bij-hun-bed’-show, maar voor de Westerse caritasorganisaties een interessante hermeneutische invalshoek.

De academische insteek van prof. Boeve werd gecompleteerd door een pleidooi voor een geëngageerde Kerk en Caritas, door Père Antoine Sondag van Secours Catholique uit Frankrijk, waar 2013 in het teken staat van het jaar van de Diakonie, met een happing in Lourdes met het feest van Ons Heer Hemelvaart. Heather Roy bracht het perspectief binnen van onze protestantse Europese zusterorganisatie Eurodiaconia.

workshops

Het namiddagprogramma werd opgedeeld in telkens twee halve dagen, met parallelsessies rond enerzijds thema’s uit het algemene jaarthema ‘Care and Migration’ (met name Migratie

suMMER uniVERsity :

caRE anD MiGRatiOn

Van 9 tot 13 juli vond de

zomeruniversiteit van Caritas Europa

- reeds voor de vijfde maal - plaats

in de gebouwen van de KULeuven.

Zoals de vorige jaren werd opnieuw

een gevarieerd programma

samengesteld met bijdragen van

academici, van medewerkers van

de Europese Commissie, en van

eigen Caritas-verantwoordelijken.

De hoofdbetrachting was ook

dit jaar medewerkers van de

lidorganisaties te helpen hun kennis

van het Europese Sociaal Beleid

aan te scherpen en de onderlinge

samenwerking te versterken.

We telden dit jaar 37 inschrijvingen

uit 23 Europese landen – plus één

deelneemster van Caritas Libanon.

caritaS EuroPa

p. 1367Nieuwsbrief

de verwevenheid tussen armoede en geestelijke gezondheid centraal stelde, en van Martijn Kole, die vanuit het perspectief van de patiënt sprak. Tijdens de tweede halve dag op dinsdag sprak Paulina Banas, ex-Caritas Europa en nu stafmedewerkster van Mental Health Europe, over de Europese uitdagingen.

De geestelijke gezondheidszorg stond daarmee voor het eerst sinds 2004 in Sarajevo weer prominent op de agenda van Caritas Europa, en onder de aanwezigen werd alvast afgesproken deze hernieuwde aandacht vast te houden en een project-groep rond het thema in het leven te roepen. Wordt dus vervolgd !

en Geestelijke Gezondheidszorg), en anderzijds

meer praktische parallelsessies waarin gewerkt

werd rond Communicatie, advocacycampagnes

en Project Cycle Management (PCM).

Voor de workshop rond Mental Health waren een

twaaltal mensen ingeschreven. De inhoudelijke

inputs hier kwamen respectievelijk van Wouter

De Cat (Afdelingshoofd Sint-Camillus Bierbeek) die

BEDDEn VOOR slOVaKijE

Op twee juli vertrok

een goedgevulde vrachtwagen

met tweedehandsmateriaal naar

Slovakije. Bedden en rolstoelen die

ginds aan een tweede carrière

beginnen. Een nuttige bijdrage,

voor een land waar de algemene

economische crisis zich erg sterk in

de gezondheidszorg laat gevoelen.

Een solidariteit die kadert in onze

jarenlange samenwerking met de

ouderenzorg in Slovakije.

Op twee juli vertrok een goedgevulde vrachtwagen

met tweedehandsmateriaal naar Slovakije. Bedden

en rolstoelen die ginds aan een tweede carrière

beginnen. Een nuttige bijdrage, voor een land waar

de algemene economische crisis zich erg sterk in

de gezondheidszorg laat gevoelen. Een solidariteit

die kadert in onze jarenlange samenwerking met

de ouderenzorg in Slovakije.

Op 2 juli ‘s morgens kwam een Slovaakse vracht-

wagen aan in ons land. Achtereenvolgens werden

bedden en rolstoelsen geladen in het WZC

Sint-Vincentius in Deinze, bij Wereldmissiehulp in

Boechout, en ‘s avonds laat op het verzamelpunt

in het ‘militaire kamp’ in Geel. Met vele helpende

handen vonden uiteindelijk 45 bedden (waaronder

vier hoog-laag bedden), een aantal matrassen en

14 rolstoelen hun weg naar Slovakije.

Ook in Slovakije waren er verschillende afnemers.

De goederen werden verdeeld over zeven voor-

zieningen, waaronder een ziekenhuis, een be-

jaar den voorziening, en verschillende kleinere

resi denties voor ouderen, die gerund worden

door Caritas.

Met welgemeende Slovaakse dank aan de vrij-

willigers van de Oost-Europa werkgroep, Mark

Smout, Ludo Timmermans, Paul Merlevede, alsook

aan Peter Houlleberghs (directeur van Wereld-

missiehulp) en aan Leo Van Gestel in Geel, voor

het bijeenbrengen van nog waardevol en bruikbaar

materiaal! En aan Alzbeta Krajcikova in Bratislava,

die instond voor de logistieke organisatie.

p. 1467Nieuwsbrief

KErK & SamEnlEving

EcOKERK

stRijDt VOOR HEt REcHt Op WatER VOOR iEDEREEn

De eerste zondag van september

is traditioneel Scheppingszondag,

een dag waarop kerken overal

ter wereld bijzondere aandacht

besteden aan het milieu

en onze impact daarop.

Ook dit jaar organiseert Ecokerk

in Vlaanderen deze dag.

Met de slogan “Water: een recht

of een gevecht”, wil de organisatie

de aandacht vestigen op de

wereldwijde waterproblematiek,

ecologisch én sociaal.

Water is een kostbaar goed. Een teveel of tekort eraan kan

dodelijk zijn. Niet toevallig koesteren veel godsdiensten in hun

teksten en rituelen een groot ontzag voor water. Water verbindt.

Door het sacrament van het doopsel worden we opgenomen

in de gemeenschap van christenen. Maar het verbindt ons

ook over de grenzen van religies heen. We bestaan allen voor

bijna de helft uit water en hebben allemaal water nodig om te

overleven.

p. 1567Nieuwsbrief

met Vlaams netwerk van Verenigingen waar ar-

men het woord nemen en welzijnszorg, vragen

we volgende maatregelen:

1. water is een grondrecht. mensen moeten

steeds over water kunnen beschikken

2. water moet betaalbaar zijn: er moeten

maatregelen genomen worden om de

waterprijs (in zijn geheel) extra te drukken

voor mensen in armoede

3. uniformiteit tussen waterleveranciers is

nodig. Klanten hebben geen vrije keuze in

verband met de leverancier, dus moeten

hun rechten overal dezelfde zijn

4. Procedures moeten maximaal dezelfde

zijn bij water als bij gas en elektriciteit

5. extra sociale bescherming voor kwetsbare

klanten is nodig

Onderteken en verspreid deze petitie om onze

oproep kracht bij te zetten. U kan de petitie online

ondertekenen op http://www.petities24.com/

schol_joke of aanvragen bij Ecokerk. En vergeet

niet te toosten op de gezondheid van de minister

met een glas fris kraantjeswater. Schol, Joke!

Voor meer info, vragen of suggesties, contacteer

Sophie Vanonckelen

sophie@netrv.be • www.ecokerk.be Huidevettersstraat 165, 1000 Brussel, tel. +32(0)2/502.75

Ecokerk is de groene beweging van de Vlaamse

katholieke kerk en de christelijke solidariteitsorga-

nisaties. Ook Caritas is aangesloten bij Ecokerk.

van spa tot palestina

Ecokerk vindt het onaanvaardbaar dat anno 2012

water steeds meer als handelswaar wordt ge-

zien. We stoppen ons bronwater in plastic flessen

omdat de marketing ons doet geloven dat gebot-

teld water gezonder is dan kraantjeswater. We

pompen ons grondwater op en verschepen het

naar woestijnlanden, waar men het gebruikt om

golfterreinen fris en groen te houden. Het aantal

waterconflicten neemt toe. Net zoals de macht

van zij die toegang hebben tot waterbronnen. Zo

draait het conflict tussen Israëli’s en Palestijnen

deels om water, dat een schaars goed is in het

Beloofde Land.

Elke dag sterven 30 000 mensen ten gevolge

van waterproblemen. Water wordt verspild en

verhandeld terwijl meer dan één miljard mensen

geen toegang hebben tot drinkbaar water. Voor

deze mensen is water geen recht, maar een da-

gelijks gevecht. Ook in België krijgen steeds meer

mensen het moeilijk om de stijgende waterfac-

tuur te betalen. Jaarlijks worden duizenden ge-

zinnen afgesloten van de watervoorziening. Meer

dan een kwart van de kinderen groeit op in een

woning zonder bad, toilet, centrale verwarming of

warm en stromend water. Ook voor hen blijft het

recht op water een dode letter.

schol, joke!

Vorig jaar werden bijna 5000 gezinnen afgeslo-

ten van de watervoorziening, omdat ze de stij-

gende waterfacturen niet meer konden betalen.

Vandaag groeit in ons land 1 op de 4 kinderen

op in een huis zonder toilet, bad, warm water of

centrale verwarming. Met de actie Schol, Joke!

vragen we aan Vlaams minister van leefmilieu,

Joke Schauvliege, om de toegang tot water voor

iedereen te verzekeren. Een volledige afsluiting

van het drinkwater is mensonwaardig.

water is een mensenrecht, geen handelswaar!

ecokerk roept de bevoegde ministers op om dit

mensenrecht in de wet te verankeren. Samen

p. 1667Nieuwsbrief

gEzondhEid & wElzijn

EEn BuRn-Out KRijG jE niEt allEEn

EEn anDERE KijK Op BuRn-Out

Over burn-out is al veel geschreven. Vaak wordt het benaderd

als het probleem van één persoon die te hard werkte of te

hard moest werken en daardoor fysiek en mentaal opgebrand

geraakte. Dat zal vaak wel kloppen. Maar het lastige aan deze

benadering is dat de verantwoordelijkheid eenzijdig bij het individu

gelegd wordt. Als er al sprake is van verantwoordelijkheid van

anderen (leidinggevenden, het team, de organisatie) wordt dit

vooral beschreven in termen van ‘teveel werkdruk’. Naast deze

energievreters is er meestal weinig aandacht voor datgene wat

energie gééft en wat we daar als leidinggevende, als organisatie,

als team aan kunnen doen. Als ik als medewerker de kans krijg

om mijn talenten ten volle in te zetten in de organisatie, als ik kan

doen waar ik echt goed in ben, levert me dat energie op, voel ik

me gezien en gewaardeerd. Maar soms gebeuren er dingen in de

interactie, waardoor ik plots ga twijfelen aan mijn competentie.

Het werk kost me dan teveel energie, ik voel me niet gezien en

gewaardeerd. Dan kan de start zijn van de dynamiek die naar een

burn-out leidt. Dit proces verloopt in een aantal fasen:

1. Eerst is er geen vuiltje aan de lucht; ik voel me gezien en erkend door mijn omgeving.

2. Plots raak ik in de war door een onverwachte reactie van anderen, waardoor ik mij miskend voel.

3. Ik ga onhandig reageren; de ander begrijpt het niet en reageert even onhandig terug.

4. Er ontstaan beelden in mijn hoofd over die ander(en) die mij niet willen zien, niet willen erkennen en eerder

lijken tegen te werken.

5. Ik verlies het echte contact met mijn omgeving.

6. Ik zit met dialogen in mijn hoofd en gedachten die ik niet meer kan stilzetten.

7. De fase van de waarheid komt er aan; ofwel vinden we elkaar in dialoog, ofwel loopt het fout af. Minstens

voor mij, ik raak helemaal opgebrand.

het kan anders…

In hun recent boek ‘Help! Mijn batterijen lopen leeg. Een burn-out krijg je niet alleen, kies voor je talent’ beschrijven

Guido Vangronsveld en Luk Dewulf deze dynamiek, dagen ze je uit om te kiezen voor je talent en geven ze

organisaties tips om te voorkomen dat medewerkers ‘werkziek’ worden.

Praktische tips en concrete hefbomen worden aangereikt voor zowel medewerkers als voor organisaties om de

situatie te herkennen, doorbreken en om te keren.

‘Help! Mijn batterijen lopen leeg!’ is een praktijkboek waarin energieverlies en burn-out worden benaderd vanuit een

talent- en systemisch perspectief, aan de hand van levensechte voorbeelden uit de praktijk. Om de weg terug te

vinden naar het eigen talent, de zelfsturing en de arbeidsvreugde.

p. 1767Nieuwsbrief

Kortom: een positieve benadering om een burn-

out te voorkomen en te werken aan krachtige

en duurzame samenwerkingsrelaties. Het boek

is herkenbaar voor iedereen die het soms eens

moeilijk heeft in een job, die worstelt met de druk

die steeds hoger wordt in organisaties, die het

gevoel heeft om soms de controle te verliezen.

meer lezen?

dewulF, l., VANgroNSVeld, g., Help! mijn batterijen lopen

leeg. een burn-out krijg je niet alleen; kies voor je talent.

uitgegeven door lannoo, 2012. ISBN 978 90 209 7940 4.

je kan dit boek ook via ons bestellen.

er mee aan de slag in je eigen organisatie?

VOCA Training & Consult kan je daarbij ondersteunen. Contacteer ons vrijblijvend!

guido Vangronsveld is pedagoog en systeemtherapeut. Hij is managing consultant van VoCA Training & Consult. Als coach en consultant is hij geboeid door het systemisch kijken en het ontwikkelen van relationele kwalitei-ten vanuit een waarderende benadering van individuen en werkcontexten.

Voor meer info rond dit boek en wat je er mee kan in je eigen team of organisatie: guido.vangronsveld@voca.be

open aanbod:

Op 17 oktober 2012 organiseren we in de Faculty Club in Leuven een workshop voor de gezondheids- en welzijnssector: ‘een burnout krijg je niet alleen. Kies voor je talent’. Inschrijven vóór 13 september 2012.

Voor meer info: VOCA Training & Consult, Interleuvenlaan 15B, 3001 Heverlee 016 40 41 01 - info.voca@voca.be - www.voca.be

petitie

Voor de tweede keer in twee jaar tijd breekt de Vlaamse over-

heid haar engagement door de werkingssubsidies van welzijns-

voorzieningen niet aan te passen aan de kostenevoluties. Het

voorbije jaar steeg de energieprijs met 12%; de subsidies voor

welzijn bleven status quo. En dit terwijl energie, voeding, infra-

structuur, veiligheid, ICT, vorming en management in welzijn

reeds onder gefinancierd zijn.

Besparingen mogen niet afgeschoven worden op de cliënt en het

personeel. Daartegen verzetten het Vlaams Welzijnsverbond

en zijn leden zich met klem! Wij eisen dan ook het herstel van

de indexering!

pEtitiE:

GEEn inDEXspROnG VOOR WElzijn

Tijdens de algemene vergadering

van het Vlaams Welzijnsverbond

op 22 mei 2012 konden de leden

van het Vlaams Welzijnsverbond

de petitie ‘geen indexsprong voor

welzijn’ ondertekenen!

Deze petitie werd door Frank Cuyt

op 5 juli 2012 overhandigd aan

minister Jo Vandeurzen.

p. 1867Nieuwsbrief

aanKondigingEnoverhandiGinG aan minister vandeurzen

Frank Cuyt overhandigde op 5 juli 2012 aan minister

Vandeurzen de posters “Geen indexsprong voor wel-

zijn!” die door de leden van onze vereniging werden

ondertekend.

De minister beloofde ons protest eerstdaags te

willen bespreken met de minister-president. Op dit

ogenblik maakt de regering de begroting 2013.

Voor onze vereniging is een herhaling van deze in-

greep onaanvaardbaar. Daarenboven wensen wij

het herstel van de indexeringen van zodra Vlaan-

deren naar economisch betere tijden terugkeert!

INFO: Frank Cuyt, 0477/75 31 90

VOORaanKOnDiGinG

stuDiEDaG EfficiEntiE En EffEctiVitEit

28 sEptEMBER 2012

Ruim een jaar geleden startte het Vlaams Wel-

zijnsverbond de campagne “Samen ondernemer

in welzijn”. Na eerdere studiedagen over de coö-

peratieve vennootschap en samenwerking tussen

voorzieningen plannen wij nu, als slot van deze

campagne, een derde studiedag rond het thema

efficiëntie en effectiviteit in de welzijnssector. Het

credo bij de Vlaamse overheid luidt op dit mo-

ment immers meer doen met dezelfde middelen,

waarbij er gestreefd wordt naar een zo efficiënt

en effectief mogelijke werking.

proGramma

Tijdens het voormiddaggedeelte van de studiedag

efficiëntie en effectiviteit zal Bram Verschuere,

docent aan de Universiteit en Hogeschool Gent,

een conceptuele en theoretische verduidelijking

brengen over de begrippen ‘prestaties’, ‘efficiën-

tie’ en ‘effectiviteit’. Hij zal verduidelijken waarom

het meten van prestaties in welzijnsorganisaties

een complex gegeven is en hij zal enkele belang-

rijke aan dachts punten mee ge ven voor or ga ni-

saties die aan de slag willen.

Marc Morris, Secretaris-generaal van het depar-tement welzijn, volksgezondheid en gezin, brengt de visie op efficiëntie en effectiviteit door de Vlaams overheid. Hij geeft aan op welke manier de overheid dit thema invult en welke evoluties er op beleidsvlak te verwachten zijn.

Tenslotte laten we Stefaan Baeten, voorzitter van de ethische commissie van het Vlaams Welzijns-verbond, aan het woord. Hij brengt een kritische reflectie op het streven naar meer efficiëntie en effectiviteit binnen welzijn en zorg.

In de namiddag maken we tijd voor een aantal con-crete workshops rond efficiëntie en effectiviteit. Zo zullen we het onder andere hebben over ICT, protocollering en innovatieve arbeidsorganisatie.

Een uitnodiging ontvangt u later, maar noteer vrij-

dag 28 september alvast in uw agenda!

INFO: Steven De Looze, tel. 02 507 01 22

Overhandigen van de petitie aan Minister Vandeurzen

p. 1967Nieuwsbrief

aanKondigingEn

De Werkgroep ‘Ethiek in de kliniek’ van ICURO, koepel van Vlaamse ziekenhuizen met publieke partners,

organiseert voor de 5de maal een symposium.

Het thema dit jaar is ‘Spanningvelden bij toegankelijkheid van zorg’.

Dit symposium gaat door op vrijdag 19 oktober 2012 van 09.00 tot 17.00 uur in de Provinciale Hogeschool

Limburg, Elfde Liniestraat 23 – gebouw D, te Hasselt.

Ochtendsprekers (lezing) zijn: Yvo Nuyens, Erik Schokkaert,

Gily Coene, Margo Trappenburg.

Namiddagsprekers (workshops) zijn: Filip Bruyneel, Sabine Buntinx, Yvo Nuyens, Mohammed M’nari, Geert

Messiaen.

Meer info op : http://icuro.be/themas/ethiek/symposia/ 5de-weksymposium.html

Inschrijven kan via de website.

Contactpersoon: Stefaan Van Roey T 02/286 85 53;

stefaan.vanroey@icuro.be. www.icuro.be

Op 1 april 2012 ging de fototentoonstelling ’80 jaar Caritas in België’

van start in de H.-Magdalenakerk in Brugge. In de voorbije maanden

deed de tentoonstelling Antwerpen, Brussel, Leuven en Gent aan.

Met positieve reacties en lovend commentaar van de vele bezoekers.

De fototentoonstelling “80 jaar Caritas in België’ brengt de werkvelden

van Caritas in beeld, met foto’s van Isabelle Pateer en Jan Bierkens

en is nog te bekijken op volgende locaties:

• Aarlen, eglise Saint martin, van 5 t/m 19 september

• doornik, Cathédrale Notre-dame,

van 22 september t/m 30 oktober

• Hasselt, PCS, van 6 november t/m 29 november

!! Opgelet: op enkele locaties werden de data aangepast!!

warm aanbevolen en van harte welkom!

spanninGsVElDEn

Bij tOEGanKElijKHEiD Van DE zORG

fOtOtEntOOnstEllinG

p. 2067Nieuwsbrief

p. 2167Nieuwsbrief

p. 2267Nieuwsbrief

stuDiEtWEEDaaGsE levensmoeheid bij ouderen

Op 4 en 5 oktober 2012 organiseert Zorgnet

Vlaanderen in samenwerking met Caritas Vlaan-

deren een studietweedaagse ‘Levensmoeheid bij

ouderen’. Uit recent wetenschappelijk onderzoek

blijkt dat vereenzaming, depressie en zelfdoding

bij een grote groep ouderen een reëel probleem

is. Is onze samenleving ziekmakend voor burgers

in het algemeen en voor ouderen in het bijzonder?

En als dat zo is, wat is daarvan dan de reden?

Levensmoeheid bij ouderen is zonder meer gere-

lateerd aan levensvragen en zingeving. Ouderen

en hun omgeving stellen de vraag naar waardig-

heid in de context van het levenseinde. Hoe ga je

zelf als pastor met deze thematiek om? En wat

houdt dit concreet in voor al wie dagelijks om-

gaat/werkt met ouderen? Wat kunnen pastores

voor hen betekenen? In de tweedaagse gaan we

dieper in op al deze vragen en onderzoeken we

hoe je als pastor hiermee open en deskundig kunt

omgaan.

Met het oog op het leerdoel van deze tweedaagse

en het leerproces van alle betrokkenen vinden

we het belangrijk dat de praktijkervaring van de

deelnemers voldoende aan bod komt en dat er

optimale kansen worden geboden voor persoonlijke

reflectie en uitwisseling. Er zal ondermeer

gewerkt worden met het transformatiespel

(www.transformatiespel.org ). In verbinding met

de praktijkervaring wordt er door de begeleiders

duiding en achtergrondinformatie gegeven.

Doelgroep

Pastores uit woon- en zorgcentra, algemene

en psychiatrische ziekenhuizen, die werken met

ouderen.

Begeleiding

• Dr. An Haekens, hoofdgeneesheer, P.K.

Broeders Alexianen Tienen

• Dr. Linus Vanlaere, docent KU Leuven,

Coördinator Ouderenethiek GVO

• Dr. Carlo Leget, universitair hoofddocent

Zorgethiek, Universiteit Tilburg

• Dr. Dominiek Lootens, projectmedewerker

Identiteit en Pastoraal Caritas Vlaanderen

locatie

De tweedaagse zal doorgaan in het bezinningscen-

trum Het Rustpunt, KARMEL Gent, Burgstraat 46 te

9000 Gent (bereikbaarheid: zie www.rustpunt.net )

Data en uur

donderdag 4 oktober 2012: 09.00 uur – 21.30 uur

Vrijdag 5 oktober 2012: 09.00 uur – 16.30 uur

Inschrijving (max. 25 deelnemers)

Inschrijven kan enkel vóór 10 september 2012

via de link op de website van Zorgnet Vlaanderen.

U vindt deze link bij het overzicht van ‘onze

opleidingen’.

Omwille van het vormings- en groepsproces gaan

we er van uit dat u blijft overnachten. Indien

overnachten voor u niet mogelijk is, gelieve ons

daarvan te verwittigen.

Kostprijs

170,00 euro alles inbegrepen: overnachting,

maaltijden, syllabus, kopieën.

Over te maken op rekeningnummer van Zorgnet

Vlaanderen 786-5889971-18, met vermelding:

‘tweedaagse levensmoeheid 10/2012’.

Voor verdere inlichtingen, kan u terecht bij de

heer Dominiek Lootens, tel.03/287 35 76 of via

mail dominieklootens@caritasantwerpen.be

Pastorale Perspectieven. Driemaandelijks vaktijd-

schrift voor en door pastores

Alcoholverslaving en pastorale zorg. Uitdaging en

taboe

© Is

abel

le P

atee

r, O

ther

wey

es

p. 2367Nieuwsbrief

Ontmoeting zet je op weg. Dat is de nieuwe slogan

van de oktobercampagne van Missio. Met haar

jaarlijkse campagne wil Missio bouwen aan een we-

reldwijd netwerk van verbondenheid en solidariteit.

Openstaan voor ontmoeting is hier een eerste aan-

zet toe. Doorheen de ontmoeting wordt ‘de onbe-

kende ander’ een nabije vriend met wie we vreugde

en verdriet van het leven kunnen en mogen delen.

Ontmoeting zet je op de weg van de universele broe-

derlijkheid. Als leerlingen van Jezus vragen wij ons

voortdurend af hoe wij openstaan voor dit belangrijk

aspect van de christelijke spiritualiteit. Hoe zijn wij

de mensen rondom ons nabij en hoe nabij zijn we

de onbekende anderen? Zijn we genoeg begaan en

laten wij onze stem voldoende klinken in maatschap-

pelijke debatten of vraagstukken?

Voor deze campagne werpt Missio een blik op de

kerk van Guatemala. Deze kerk is, vanuit haar eigen

geschiedenis van dictatuur en uitbuiting, gebed in de

bevrijdingstheologie en maakt een duidelijke keuze

voor de armen.

Naar jaarlijkse gewoonte stelt Missio één van de

pastorale projecten van het gastland in de kijker;

dit jaar een school in de hoofdstad Guatemala-City.

Deze school werd twee jaar geleden met de financi-

ele hulp van Missio gebouwd in de wijk San Pedro.

Als antwoord op de snelle opkomst van talrijke sek-

tes (ook in het onderwijs), wilde de parochie van San

Pedro katholiek onderwijs inrichten voor de kinderen

en jongeren. Behalve de gekende vakken, wordt er

veel aandacht besteed aan sociale inzet en omgang

met elkaar.

Volwassenen, kinderen en jongeren de kans bieden

om te groeien in wederzijdse solidariteit en verbon-

denheid, daar gaat het bij Missio om. En daar willen

we tijdens de campagne keihard op inzetten. Je kan

bij Missio-Antwerpen al het campagnemateriaal be-

komen: de jaarlijkse campagnekrant met verdieping

rond de kerk in Guatemala, de kinderkrant, de jonge-

renkrant, de geloofstijdschriften Naomi-Simon-Samu-

el (het eerste nummer wordt u gratis aangeboden),

het bezinningsboekje, de liturgische map, het ge-

bedsprentje, ... Ook de pralines blijven op ons menu

staan. Voor amper €4 schaft u een doosje over(h)

eerlijke pralines aan. Een leuk idee om vergaderingen

en andere ontmoetingen mee op smaak te brengen!

De opbrengst van de pralines gaat integraal naar

de vele pastorale projecten die Missio wereldwijd

steunt. Dus ook naar de nieuwe school van San Pe-

dro. Want ook al staat die intussen op zijn grondves-

ten, een financieel steuntje in de rug kunnen ze nog

steeds gebruiken. U kan de pralines zoals steeds op

de dienst van Missio-Antwerpen in depot aanvragen.

Zo kan u met een gerust hart een verkoopsactie

organiseren tijdens de ganse missiemaand. U hoeft

ons enkel te betalen wat verkocht raakte en de over-

schot na de verkoopsactie tijdig terug te bezorgen.

Mogen wij ook dit jaar op uw solidariteit rekenen?

Alvast van harte dank!

missio-Antwerpen

Groenenborgerlaan 149, 2020 Antwerpen

tel. 03/287.35.87, antwerpen@missio.be

Permanentie tijdens de campagneperiode

(half augustus tot en met eind oktober 2012):

di – woe – do van 10u-16u of op afspraak

Info: www.missio.be, onthaal@missio.be.

MissiO-OKtOBER–caMpaGnE 2012:

OntMOEtinG zEt jE Op WEG!

missiopralines, een (h)eerlijke mix van 100g melkchocolade, pure en witte chocolade: €4

Het wordt stilaan traditie, die over(h)eerlijke Missiopralines tijdens de maand oktober. Ze zijn een groot succes en dit om vier redenen. Ten eerste zijn ze lekker! En anderzijds zijn ze de ideale opstap voor een leuke ontmoeting, een diep gesprek en een teken van solidariteit. Want de opbrengst van de pralines gaat rechtstreeks naar de vele solidariteitsprojecten van de kerk wereldwijd. Je kan de pralines bij je diocesane Missiodienst bestellen. Ben je niet zeker of de verkoop wel gaat aanslaan in je parochie? Dan kan je de doosjes bij jouw diocesane dienst ook in depot aanvragen. Na je verkoopsactie breng je de overschot terug naar Missio en betaal je enkel wat verkocht raakte. Help jij ons te helpen? Alvast bedankt!

p. 2467Nieuwsbrief

PublicatiESWacHtEn tOt HEt OVERKOOKt ?

pREVEntiE als MiDDEl tEGEn MassaWREEDHEDEn.

De Vredesweek vindt dit jaar voor de 23ste maal

plaats. Doorheen de jaren is deze campagne uit-

gegroeid tot een vaste waarde in Vlaanderen. Dit

jaar zet Vredesweek volop in op het voorkomen van

massawreedheden.

De genocide in Rwanda... de wreedheden in ex-

Joegoslavië... en meer recent de gebeurtenissen in

Darfur, Lybië en Syrië… Het zijn menselijke drama’s

die in ons collectieve geheugen gegrift staan.

hoe kunnen we derGelijke wreedheden stoppen of, beter noG, voorkomen?

Deze vraag maakte ook doorheen de jaren opgang

binnen de Verenigde Naties. De VN dankt haar op-

richting in 1945 aan het verlangen van een aan-

tal landen om tot internationale vrede te komen,

na de wreedheden en het geweld van WOII. Tot

op vandaag is ‘de bevordering van internationale

vrede en veiligheid’ één van haar belangrijkste doe-

len. Deze bevoegdheid stopte echter aan de grens

van elke lidstaat, omdat de soevereiniteit van ie-

dere natie voorop staat. Elk land had immers het

gezag over zijn eigen grondgebied en stond in

voor de veiligheid van zijn eigen burgers. Slechts

bij uitzichtloze, internationale conflicten kwam

de VN (soms) in actie. Onder andere in Rwan-

da en ex-Joegoslavië beschikte de internationale

gemeenschap niet over het juiste kader om deze

gruwelen te voorkomen of te stoppen, juist omdat

het meestal ging over gewelddaden tussen bevol-

kingsgroepen in één soevereine staat, erkend door

de VN. Vaak gaat het om een bevolkingsgroep die

de dupe is vanwege haar etnische, culturele of re-

ligieuze verschil met de machthebbers. Nochtans

zijn ook bevolkingsgroepen beschermd o.a. door

het recht op zelfbeschikking.

In 2005 beantwoordde de VN deze dramatische

vraag met het principe “Verantwoordelijkheid tot

bescherming” [Responsibility to Protect, kortweg

R2P]. Of nog: de verantwoordelijkheid van de in-

ternationale gemeenschap om mensen wereld-

wijd te beschermen, over de grenzen heen.

Vredesweek is blij met R2P. Ook in de toekomst

kunnen honderdduizenden mensen zo beschermd

worden tegen massawreedheden.

Maar R2P omvat veel meer. Vredesweek benadrukt

met haar campagne ‘Wachten tot het overkookt?’

dat het gaat niet alleen om reageren! En zeker niet

in de eerste plaats om militaire reactie, die vre-

desorganisaties te allen tijde willen vermijden. Veel

belangrijker is het kwaad voorkomen en preventief

handelen. De internationale gemeenschap heeft

een “verantwoordelijkheid tot preventie”! Aan de

andere kant is er ook de “verantwoordelijkheid tot

heropbouw”, want een goede heropbouw van de sa-

menleving is de beste preventie voor de toekomst.

Het principe van preventie wordt internationaal wel

erkend, maar er wordt volgens ons te traag, onvol-

doende of onregelmatig gebruik van gemaakt. Ook

het belang van duurzame heropbouw is cruciaal.

Daarom voert Vredesweek campagne!

Info: www.vredesweek.be.

p. 2567Nieuwsbrief

Nr. 155 – Juni 2012

Een heikel thema, dat is het minste wat je kunt zeggen van het onderwerp

van de jongste Pastorale Perspectieven. Op alcoholverslaving rust tot

op vandaag een groot taboe, en tegelijk is het alomtegenwoordig, in

onze samenleving, en dus zeker in de zorg- en welzijnssector. En niet

alleen aan de kant van cliënten, patiënten en bewoners, maar ook aan

de kant van de zorgverstrekkers. Pastores komen, direct of indirect,

vaak in aanraking met de problematiek. De redactie koos voor een

dubbele insteek: er wordt enerzijds gekeken naar hoe hulpaanbod voor

pastores die met een alcoholverslaving kampen, en anderzijds wordt er

gefocust op de specifieke bijdrage van pastorale zorg in de zorg voor en

begeleiding van verslaafden. Voor het eerste luik bezorgde Tine Van Belle

een artikel over het ‘Zorgteam’ van de Sint Jozefkliniek in Pittem. Jos

Roemer tekende voor de pastoraaltheologische reflectie. Er is verder

pastORalE pERspEctiEVEn

nog een getuigenis opgenomen van een pastor die een alcoholverslaafde vrijwilliger in zijn vrijwilligersploeg heeft, en een ervaringsbericht van Kris Luysterborg, pastor in het PC Bethanië te Zoersel, over groepsgesprekken met alcoholverslaafde cliënten.

Het juninummer bevat als extra artikel een tekst van Dagmar Frenssen over het onderzoek dat ze uitvoerde bij lekenpastores en hun ervaringen met rituelen omtrent sterven en dood in het ziekenhuis. In de rubriek ‘over de grenzen’ bericht Jana Binon over een congres over spirituele zorg in Schotland.

Het nummer kan besteld worden via de caritaswebsite. Een los exemplaar kost 10 euro, en voor een abonnement (4 lijvige nummers per jaar) betaal je 35 euro.

PublicatiES

WEnsKaaRt jOODs niEuWjaaR 2012

Stuur je ook graag wenskaarten

met Kerstmis of Nieuwjaar? Of

voor een andere gelegenheid?

Vraag je je soms af of er ook

wenskaarten in andere tradi ties

bestaan?

Dat is alvast het geval voor het Joodse Nieuw-

jaar of Rosj Hasjana. KMS biedt zo een originele

wenskaart aan. Je kan ermee naar joodse buren,

vrienden of collega’s stappen en ze feliciteren op

deze joodse feestdag.

Een wenskaart afgeven is een eerste stap naar ie-

mand die je altijd al wilde ontmoeten of beter leren

kennen. Ontmoeten opent een nieuwe kijk op elkaar.

Kerkwerk Multicultureel Samenleven ontwikkelde

deze kaart voor Rosj Hasjana - Joods Nieuwjaar.

Dat feest valt in 2012 op 17 en 18 september.

Op de binnenzijde van de wenskaart staat een

gepaste wens in het Nederlands, Frans, Engels

en Hebreeuws. Daarnaast is er ook vrije ruimte

voorzien voor een eigen boodschap of wens.

Voor de kaarten:

Prijs per stuk: € 0,60 (Korting vanaf 50 exemplaren)

bestellingen@kms.be of 02 502 11 28

p. 2667Nieuwsbrief

intErSEctoralE bEhEErSinformatiE

OVERzicHtslijst

Sinds het verschijnen van de vorige Nieuwsbrief heeft Caritas Vlaanderen volgende intersectorale beheersinformatie verspreid over volgende onderwerpen:

1008 collectieve arbeidsovereenkomsten (CAO’s) – extra vormvereiste.

1009 hoofdelijke aansprakelijkheid over fiscale en sociale schulden – aannemer uitgebreid.

1010 dienstencheques – aantal cheques per gezin.

1011 uitbreiding betaald educatief verlof vanaf volgend schooljaar 2012-2013.

1012 bijkomende vakantie aan het begin of bij de hervatting van de activiteit.

1013 leeftijdspiramide bij collectief ontslag.

1014 strengere acties bij onvoldoende opleidingsinspanningen.

1015 verscherpt toezicht op prestaties van deeltijdse werknemers.

1016 ondernemingen moeten een werkgelegenheidsplan opstellen voor oudere werknemers.

1017 voortaan vier maanden ouderschapsverlof.

1018 gebruik van privé-voertuig voor beroepsdoeleinden: aanpassing kilometervergoeding vanaf 01.07.2012.

1019 thermische omgevingsfactoren.

1020 veiligheid en modernisering van in bedrijf zijnde liften.

1021 brugpensioen-wijzigingen na wetten van 29.03.2012 en K.B. van 19.06.2012.

saMEn Gaan stEMMEn‘ Samen gaan stemmen’ is een KMS oproep aan lokale religieuze en levensbeschouwelijke

verantwoordelijken naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012.

De gezamenlijke ondertekening van een Verklaring voor een vredevolle en rechtvaardige gemeente geeft de lei-

ders de mogelijkheid een sterk signaal van betrokkenheid en gemeenschapszin te sturen naar hun achterban en

de samenleving. Het is belangrijk niet aan de kant te staan als er democratische verkiezingen zijn. De aandacht

en inzet van verantwoordelijken uit religieuze en levens beschouwelijke groepen zijn van belang als het over vre-

devolle en rechtvaardige verhoudingen in de gemeente gaat.

Alle info over deze oproep en de ‘Verklaring voor een vredevolle en rechtvaardige gemeente’ vind je op

www.samengaanstemmen.be.

Tekstbrochures bestel je via bestellingen@kms.be of 02-5021128.

p. 2767Nieuwsbrief

OlyMpiscH GOuD

een week vóór de officiële opening van de olympische Spelen

ben ik enkele dagen in londen. Aaangepaste bewegwijze-

ring in de ondergrondse, VIP-rijbanen, publicitaire affiches

en verscherpte controles in St Pancras International, meer

merk ik niet van de laatste voorbereidingen. Het hart van de

Spelen, met het olympisch stadion en het olympische dorp,

bevindt zich in Newham, een district ten noorden van de

oude havendokken.

Enkele cijfersde pers en de media pakken uit met – vaak confronterende

– cijfers.

Britse parlementsleden stelden het verspillen van belastings-

geld al aan de kaak. Het aanvankelijk ingeschatte kosten-

plaatje van 2,4 miljard pond (bij de toewijzing van de spelen

aan londen in 2005) was tegen 2007 reeds aangegroeid

tot 9,35 miljard en zal wellicht op meer dan 11 miljard pond

uitkomen. Als voornaamste reden voor de exorbitante be-

dragen wordt vooral gewezen naar de veiligheidskosten. Het

aantal veiligheidsmensen steeg van de 10.000 geplande

naar 23.000. Na kritiek van Amerikaanse zijde, besliste de

regering 13.500 Britse soldaten extra in te zetten (meer

dan er in Afghanistan actief zijn!). exacte aantallen worden

liever niet genoemd… er doen geruchten de ronde van een

kost van 4.200 euro belastingsgeld per atleet per dag…

Voor het olympisch complex werd een gebied ter grootte

van Hyde Park vrijgemaakt waardoor 208 bedrijven, 425

huis eigenaren en 35 woonwagenbewoners moesten worden

verplaatst en nog eens 64 grondeigenaars werden uitgekocht.

ook het logo van de Spelen 2012 werd fel bekritiseert. over

de vijf puzzelstukjes die samen het logo vormen, zijn de me-

ningen verdeeld. “een merk dat ons vijf jaar zal helpen” (dixit

Sebastian Coe, voorzitter van het organisatiecomité van de

olympische Spelen van londen, in 2007). ‘Spuuglelijk’ en

‘lijkend op een hakenkruis’, volgens anderen. of is het vooral

de 400.000 pond die het ontwerp gekost heeft die sommi-

gen moeilijk te verteren vinden?

de Britse krant The guardian concludeerde als volgt: ‘Heden-

daagse Olympiades zijn steeds meer de weerspiegeling van

een dolgedraaide maatschappij, waarbij zowat alles moet

worden uitvergroot tot op een belachelijke schaal, maar die

klaarblijkelijk kenmerkend is voor de snelle veranderingen die

de wereld ondergaat: de steeds grotere ongelijkheid tussen

rijk en arm, de toenemende macht van multinationale bedrij-

ven, de uitvergroting van het complex met betrekking tot de

nationale veiligheid en de overgang naar steeds meer auto-

ritaire regimes die geobsedeerd lijken door de globale aan-

dacht en het prestige van megalomane mediaspektakels.”

Het IFS (Institute for Fiscal Studies) waarschuwt in een rap-

port dat het aantal mensen dat in het Verenigd Koninkrijk

in armoede leeft ook in de komende jaren zal blijven stijgen:

van 2,2 miljoen kinderen en 2 miljoen van de beroepsbevol-

BEElDVERHaal in

king (periode 2009-2010) naar 2,8 miljoen kinderen en 2,8

miljoen van de beroepsbevolking (prognose 2012-2013).

Als voornaamste oorzaken wordt verwezen naar: ‘in-work

poverty’ (mensen die ondanks een job toch onder de armoe-

degrens leven), het groeiend aantal jongeren met weinig of

geen kwalificaties, de hoge werkloosheidsgraad onder jong

volwassenen, de ongelijkheid op het vlak van gezondheids-

zorg en het feit dat gezinnen in armoede (inkomen < 60%

van het gemiddelde inkomen) onvoldoende toegang hebben

tot minimale dienstverlening.

Return on investmentVolgens de Britse eerste minister Cameron zouden de in-

komsten die uit de Spelen voortvloeien de komende vier jaar

ongeveer 13 miljard pond (16,6 euro) bedragen. Sebastian

Coe werd alvast benoemd tot ‘legacy ambassador’. Hij moet

erover waken dat het succes van de Spelen ook verzilverd

wordt op economisch vlak, door het aantrekken van on-

dernemingen en nieuwe investeringen, met aandacht voor

onderwijs en sociaal beleid. daarenboven werd bij het uit-

tekenen van de plannen voor het olympisch complex grondig

nagedacht over een optimaal gebruik van de infrastructuur

achteraf. een primeur in de geschiedenis van de Spelen.

In het bijzonder de achtergestelde regio van east-london

zou er wel bij moeten varen, met de omvorming van het

olympisch dorp tot east Village, met 2.818 nieuwe woon-

gelegenheden – waarvan 1.379 betaalbare woningen – met

groene zones, openbaar vervoer, een nieuw medisch cen-

trum, onderwijsfaciliteiten…

een positieve, en in het beste geval duurzame return on

investment van een groots en duur prestigeproject, die ho-

pelijk ook ten goede komt aan de lokale gemeenschap en

dan vooral zij die het moeilijk hebben.

EpiloogIn de buurt van mijn hotel verzorgt moses een prachtige

tuin: grote houten bakken, sommige een waterval van bloe-

men, andere mini-moestuintjes tussen de hoge woonblok-

ken. Hij kwam als kind met zijn ouders uit jamaïca, had al

die jaren een vaste job en geniet nu van een welverdiend

maar karig pensioen. Hij klust wat bij als caretaker voor zijn

appartementsblok, want “het is beter dat iemand een oogje

in het zeil houdt”. Hij zegt dat hij het goed heeft, hij komt

rond, hij is nog gezond. maar hij maakt zich zorgen over

de toenemende armoede. zijn bezorgdheid gaat uit naar de

jongeren zonder werk, de ouderen met gezondheidsproble-

men maar die geen aangepaste zorg kunnen betalen, en de

jonge gezinnen in zijn omgeving voor wie het maar nét lukt

het hoofd boven water te houden. Als ze werk hebben is

het zwaar en slecht betaald werk. Sommigen combineren

twee jobs om in het basisonderhoud van hun gezin te kun-

nen voorzien.

een maandelijkse krachttoer die velen het hen niet zouden

nadoen. en dat alles zonder plaats op het ereschavot, zon-

der eremedailles.

regine de BruyckerStafmedewerker Caritas Vlaanderen vzw

Caritas Nieuwsbrief is gedrukt op papier gecertificieerd door de Forest Steward Council (FSC). Deze organisatie promoot en waarborgt een verantwoord bosbeheer dat economisch leefbaar, milieuvriendelijk en sociaal rechtvaardig is. CU-COC-811200

BEElDVERHaal

Veel is er niet nodig

Het zit hem in kleine dingen. Een kopje koffie, een koekje, een luchtige babbel, … Veel is er niet nodig om een goede vrijwil-liger te zijn. Alleen al het feit van er gewoon te zijn, is al heel belangrijk. Aanwezigheid, luisterbereidheid, wat extra aandacht, maken het verblijf in het ziekenhuis een beetje lichter.

In deze foto vind ik heel veel terug van wat ik dagelijks ervaar bij de vrijwilligers in de zorgvoorziening. Ze komen naar het zie-kenhuis, het woonzorgcentrum, de voorziening voor personen met een beperking, … om iets extra mogelijk te maken voor de patiënt of bewoner. Het is een engagement dat niet veel kennis vraagt, maar wel een groot hart dat op de juiste plaats zit. En het kan enorm veel betekenen voor die andere mens.

Ik ervaar het als een groot geschenk dat ik kan werken in een organisatie met, van en voor vrijwilligers. Want die positieve ingesteldheid, dat hartelijke, voel ik ook in mijn contacten met hen. Het is een ongelooflijk sterke stimulans om mijn werk te doen en te blijven zoeken naar wegen om het vrijwilligerswerk verder te kunnen uitbouwen en ondersteunen.

Liliane Krokaert Coördinator Present Caritas vrijwilligerswerk