Best Thing I Never Had

Proloog

Mijn hakken tikten op de straattegels. Hoe ver moest ik nog? Die gedachte ging door me heen. De schoolbus had me zoals gewoonlijk weer afgezet ver voor mijn huis omdat ik de laatste was die er nog inzat. Die voeten deden best zeer. Ik bukte en deed het bandje los. Dat was al beter. Mijn huis kwam al in zicht en ik begon harder te lopen. Ik deed de deur open van het huis en zag mijn moeder zitten.

‘Hoi mam’ zei ik en ik schoof bij haar aan op tafel. Mijn boeken legde ik voor me neer. ‘Hoe was school?’ zei mijn moeder lachend terwijl ze me een kop thee gaf. ‘Leuk’ zei ik met een klein lachje. Eigenlijk was het helemaal niet leuk. Ik werd uitgelachen en uitgescholden voor nerd en dat elke dag opnieuw. Kon ik er wat aandoen dat ik me meer focuste op mijn studie dan uiterlijk.

Ik tikte met mijn nagels op de nieuwe houten tafel van de tweedehands winkel en bedacht me dat die tafel voor tweedehands nog niet eens zo slecht was.‘Lieverd, ik heb denk ik geweldig nieuws voor je!’. Ik keek op naar me moeder, ze straalde helemaal. ‘We kunnen Easton Academie voor je betalen!’ riep ze vrolijk. ‘Serieus?’ zei ik ongelovig. Mijn moeder knikte. Ik rende naar mijn moeder en gaf haar een knuffel.

‘Dat is echt geweldig, mam!’ zei ik blij. ‘Wanneer kan ik er heen?’ Ik wou zo snel mogelijk weg uit dit armoedige huis van mijn ouders. ‘Morgen al! Weet je heel zeker dat je naar Easton wil?’ zei mijn ma en ik zag dat haar gezicht betreurde. Ik knikte langzaam en er verscheen een grote glimlach op mijn gezicht. Eindelijk, weg uit dit huis naar een hele nieuwe school!