Brief aan de vrienden en weldoeners Mei 2011 · het goede geven aan wie het Hem vragen ! 2 Positief...

St. Petrus-Broederschap in de Benelux

Brief aan de vrienden en weldoenersMei 2011

St Petrus-Broederschap, Benelux

2

Inhoud

Voorwoord …………………………………………4

Enkele kanttekeningen bij de Bergrede……………5

Vragen en antwoorden……………………………..9

Onze-Lieve-Vrouw, Middelares van alle genaden. 2de

deel………………………………………………..11

Vijf redenen waarom de Canon van de H. Mis in stilte zou moeten worden gebeden………..………16

Het Onze Vader…………………………………..20

De bisdommen van de Lage Landen……………..24

Enkele overwegingen aangaande het gebed….…..30

Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand….34

Offici�le Mededeling……………………………..39

Kroniek…………………………………………...40

Missen en Kerkdiensten…………………….…….44


3

Voorwoord

Beste vrienden en weldoeners,

De Paastijd is het hoogtepunt van het jaar, evenals de weken erna waarin we de grote mysteries vieren van Christus' Hemelvaart en van Pinksteren met de boodschap van de Heilige Geest aan de jonge christelijke Kerk. Het zijn hoogdagen boordevol vreugdevolle bovennatuurlijke rijkdom, voedsel voor vrome zielen en een aanmoediging voor oude en nieuwe plannen.

In mei en juni komen de Eerste Communies eraan, de Plechtige Communies met de Hernieuwing van de Doopbeloften, en onze bedevaart naar Chartres op 11, 12 en

13 juni a.s. Het zijn zovele blijde en sterke uitingen van het geloof in onze kerken en kapellen door onze Gemeenschappen, m.a.w. door uzelf, beste vrienden.Het is echt een zeer blije gezegende tijd.

Kijkt u eens aandachtig naar het programma van uw kerk of kapel : meldt u aan voor deelname aan de activiteiten die het Geloof en de Naastenliefde versterken. Wees niet bang om, ter verheerlijking en in dienst van Onze-Lieve-Heer en de Moeder Gods, u in te zetten in antwoord op het verzoek van uw priesters om hen te helpen, om voluit mee te doen aan de activiteiten die ze op het getouw zetten voor UW zieleheil.

Ik wens u een zalige Paastijd. Aan de vaders en moeders onder u wens ik een Zalig Paasfeest, veel moed en een sterk geloof in uw dagelijkse taken

Figure 1 Eerste H. Communie


4

als echtpaar en als ouder in een wereld die deze zeer belangrijke opdracht er niet gemakkelijker op maakt.Wij, de priesters van de Broederschap, wensen u dit heel in het bijzonder; wij bidden vurig voor u en zetten ons ten volle voor u in.

In Christo Rege,

Pater Hervé Hygonnet FSSP


5

Enkele kanttekeningen bij de Bergrede

Evangelie volgens Mattheus, V, VI en VII.

Dit is één van de sleutelpassages uit het Nieuwe Testament, een monument en als het ware de samenvatting van onze Heilige Christelijke Katholieke Godsdienst.Het lijkt ons daarom ook nuttig er een synthese van te maken, die dicht bij de tekst zelf van het Evangelie blijft en uit de onderrichtingen van de Bergrede het essentiële te halen en naar voren te brengen. De bedoeling van deze kanttekeningen is dan ook de verheffing van de lezers. pater Hervé Hygonnet, FSSP.

Na de bekoring in de woestijn, kwam Jezus te Kafarnaüm in Galilea wonen en van toen af begon hij te prediken. (IV, 12 en volg.)

Terwijl Jezus langs het meer van Galilea wandelde, zag hij twee broers, Andreas en Simon, en hij zei hun: "Volgt Mij, en ik zal mensenvissers van u maken". En toen hij vandaar wegging, zag Hij twee andere broers, Jacobus en Johannes, die in de boot van hun vader Zebedeüs bezig waren hun netten te herstellen : Hij riep ook hen. De vier eerste apostelen.

Nu trok Jezus heel Galilea door, onderwees in hun synagogen, en preekte het Evangelie van het Rijk; Hij genas iedere kwaal en iedere ziekte onder het volk. Zijn faam verspreidde zich door heel Syrië, en men bracht Hem allerlei zieken, die met verschillende ziekten en kwalen waren bezocht, ook bezetenen, lijders aan vallende ziekte en lammen; en Hij genas ze allen.

Figure 2 Het meer van Galilea


6

En talrijke scharen uit Galilea en de Dekapolis, uit Jeruzalem, Judea en het Overjordaanse volgden Hem.

DE BERGREDE

Hij besteeg de berg en onderrichtte de menigte :A De ZalighedenB De leerlingen, het zout der aarde en het licht der wereld.C Het hoofdgedeelte van de rede :

I De Oude Wet en de Nieuwe Wet : "Ik ben niet gekomen opheffen, maar volmaken. Voorwaar, Ik zeg u: Eer hemel en aarde vergaan, zal er geen jota of stip van de Wet vergaan, totdat alles is volbracht."Passus in de vorm van "gij hebt geleerd … Ik zeg u" : verheffing, vervolmaking van de (Oude) Wet:niet alleen doodslag, maar ook toorn, beledigende woorden (Raka)offergave voor het altaar, ja, maar ga u eerst met uw broeder verzoenenniet alleen overspel, maar ook de begeerte naar een vrouwniet alleen echtelijke trouw, behalve bij overspel, maar absolute trouw: "wie een verstoten vrouw huwt, pleegt echtbreuk."niet alleen meineed, maar ook bij uw hoofd zult ge niet zweren : "maar uw woord ja zij ja; neen, neen; wat daar bijkomt, is uit den Boze."niet alleen gerechtigheid voor gerechtigheid (oog om oog), maar "Ik zeg u geen weerstand te bieden aan het onrecht. Als iemand u op de rechterwang slaat, keer hem ook de andere toe. … Dwingt iemand u, duizend schreden te gaan, leg er met hem tweeduizend af…."niet alleen uw naaste beminnen en uw vijand haten, maar bemint ook uw vijanden, "opdat gij kinderen moogt zijn van uw Vader in de Hemel, die zijn zon doet opgaan over slechten en goeden, en het regenen laat over rechtvaardigen en onrechtvaardigen … Weest dus volmaakt, zoals uw hemelse Vader volmaakt is."

II Enkele gerechtigheden : aalmoezen, gebed, vasten en algemene vermaning : Beoefen uw gerechtigheid voor God en niet voor het oog van de mensen.De aalmoes: "Laat uw linkerhand niet weten wat uw rechterhand doet, opdat uw aalmoes verborgen blijft; en uw Vader, die in het verborgen ziet, zal het u vergelden."


7

Het gebed : niet "staand in de synagogen en op de hoeken van de straten, opdat de mensen het zien …Zij hebben hun loon al ontvangen. Maar als gij bidt, ga dan uw binnenkamer in, sluit de deur, en bid uw Vader in het verborgen, en uw Vader, die in het verborgen ziet, zal het u vergelden.""Gebruikt geen stortvloed van woorden, zoals de heidenen, want ze menen, dat ze om hun vele woorden worden verhoord." (Onze Vader)Het vasten: "Trekt geen somber gezicht zoals de huichelaars, want ze verwringen hun gelaat, opdat de mensen hun vasten zouden zien … Ze hebben hun loon al ontvangen. Maar als gij vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, opdat de mensen uw vasten niet merken, maar uw Vader, die in het verborgen is; en uw Vader, die in het verborgen ziet, zal het u vergelden."

III Enkele gesteldheden van de leerling : drie positieve en drie negatieve1 Negatief : Verzamelt geen schatten op aarde, maar verlaat u op Gods Voorzienigheid : "waar roest en worm ze verteren, en waar dieven ze opgraven en stelen. Maar verzamelt schatten in de Hemel" … "Want waar uw schat is, daar is ook uw hart.""Niemand kan twee heren dienen … Ge kunt God niet dienen �n de mammon.""Weest niet bezorgd voor uw leven, wat ge zult eten of drinken, noch voor uw lichaam, waarmee gij u zult kleden … Zoekt eerst het Rijk Gods en zijn gerechtigheid, en dit alles zal u worden geschonken als toegift. Weest dus niet bekommerd voor de dag van morgen. Want de dag van morgen zal bezorgd zijn voor zichzelf; iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen leed."2 Negatief : Geen lichtvaardig oordeel : Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt. Want met het oordeel dat gij velt, zult gij geoordeeld worden; en met de maat, waarmee gij meet, zal men ook meten voor u." De splinter en de balk. 3 Niet vertrappen wat heilig is : "Geeft het heilige niet aan de honden, en werpt uw paarlen niet voor de zwijnen, opdat zij ze niet met de poten vertrappen, zich omkeren, en u gaan verscheuren."1 Positief : Vragen met aandrang: "Vraagt en men zal u geven; zoekt en gij zult vinden; klopt en men zal u opendoen. Want wie vraagt, ontvangt; wie zoekt, vindt; en wie klopt, hem doet men open. …Als gij dus, zondige mensen, aan uw kinderen goede gaven weet te schenken, hoeveel te meer zal dan uw Vader, die in de Hemelen is,

Figure 3 : De enge poort tot het Leven


8

het goede geven aan wie het Hem vragen !2 Positief : De enge poort tot het Leven: Want wijd is de poort en breed is de weg, die ten verderve leidt; en velen zijn er, die daardoor naar binnen gaan. Hoe eng is de poort en hoe smal is de weg, die ten Leven voert; en weinigen zijn er, die hem vinden!"3 Positief : Wacht u voor valse profeten : "die tot u komen in schaapskleren, maar inwendig roofgierige wolven zijn. Aan hun vruchten zult gij ze kennen."

Slot :

Noodzakelijk in de praktijk brengen : "Niet iedereen die tot Mij zegt : Heer, Heer ! zal binnengaan in het Rijk der Hemelen; maar wel wie de wil van mijn Vader volbrengt, die in de Hemelen is."Parallel tussen wie in de praktijk brengt en wie niet :Wie Jezus' woorden hoort en ze in beoefening brengt, bouwt een huis op een rots.Wie deze woorden hoort en ze niet in beoefening brengt, bouwt een huis op het zand.

Na de Bergrede : "De scharen stonden verbaasd over zijn leer. Want Hij leerde hen als een die gezag heeft, en niet zoals hun schriftgeleerden."

Dan komt hoofdstuk VIII en volgt een aantal wonderen die de plechtige lering en de stichting door Jezus Christus enigszins bevestigen



9

VRAGEN EN ANTWOORDENHoe staat de Kerk tegenover crematie van overledenen ?

Tot aan de publicatie van het nieuwe Wetboek van Canoniek Recht (1983) verbood de Kerk crematie op straffe van weigering van katholieke begrafenis (behoudens uitzonderingen).Sindsdien raadt de Kerk echter ten zeerste aan de traditie van het begraven van overledenen (de teraardebestelling) in ere te houden, wat een uiting is van het geloof in de verrijzenis van het vlees en een eerbetoon aan het dode lichaam van de katholieke gelovige waar eens zijn ziel aanwezig was en dat de tempel was van de Heilige Geest. Crematie wordt niet meer formeel verboden, behalve als voor die keuze geopteerd werd om redenen strijdig met het Geloof (bij voorbeeld als ontkenning van de lichamelijke verrijzenis). In het verleden werd heel vaak voor crematie geopteerd door Vrijdenkers en andere Vrijmetselaars om hun ongeloof te bevestigen. Wanneer de redenen voor crematie een katholieke uitvaart niet beletten, verbiedt de Kerk toch dat bij de crematie rond de lijkkist plechtigheden worden gehouden, want elke kans op schandaal of religieuze onverschilligheid moet vermeden worden.

Wanneer wordt bij zieken in stervensgevaar een priester erbij gehaald?

Zodra een parochiaan of een gelovige in het algemeen ernstig ziek is, wordt een priester verwittigd, die de zieke gewoon kan komen bezoeken. Dit is een daad van diepe naastenliefde.Zodra echter de ziekte een dodelijke afloop kan kennen, en zodra dit duidelijk wordt, moet dit aan de priester worden medegedeeld, en moet, naargelang het verwantschap met de zieke (vooral de familie- en vriendschapsbanden volgens de graad van verwantschap), de betrokkene voorbereid worden op het bezoek van de priester met vermelding van de sacramenten,

Figure 4 De h. Camillus van Lellis


10

en moet hij aangemoedigd worden om deze bijkomende onvervangbare genade te ontvangen.Sacramenten zijn niet dodelijk; priesters ook niet. Het Heilige Oliesel heeft onder meer als effect de zuivering van de ziel van de sporen van zonden en van de pijnen van het Vagevuur voor de zonden waarvoor de zieke onvoldoende boete zou hebben gedaan. Het Heilige Oliesel wordt voorafgegaan door een goede biecht. Een ander effect van het Heilige Oliesel (of Sacrament der zieken in stervensgevaar of Ziekenzalving) is een min of meer volledige vergiffenis of genezing, opdat de ziel, afhankelijk van Gods wil, zich op deze aarde verder zou kunnen heiligen.

Het treffende spreekwoord van de katholieke traditie : "De sacramenten worden altijd te laat toegediend" moet in die zin worden verstaan.Dit spreekwoord wordt jammer genoeg hedentendage maar al te vaak toegepast. We moeten het dus goed onderkennen en gewetensvol in de praktijk brengen.

En wat als de zieke buiten bewustzijn is ?Ook dan wordt de priester zonder aarzelen erbij gehaald, (behalve als de zieke zich bij bewustzijn tegen het sacrament heeft uitgesproken). De priester zal al het mogelijke doen om de ziel te verzorgen en desnoods, soms onder voorwaarde, de laatste sacramenten toedienen.

In ieder geval bemiddelt de priester voor de zieke met zijn gebed. Het is zeer goed aan de priester de gevallen van verontrustende of zware ziekte mede te delen.



11

Onze-Lieve-Vrouw, Middelares van alle genaden. 2de deel

In een vorig artikel hebben wij gezien dat de Heilige Schrift en de Traditie beide de bemiddelaarsrol van Maria verkondigen. Bij het komende feest van "Onze-Lieve-Vrouw Middelares van alle genaden", op 8 mei a.s., is het goed even na te gaan hoe Maria meewerkt aan de Verlossing.

I/ De twee fases van de Verlossing

Het Verlossingswerk door Christus is in twee duidelijk verschillende fases verlopen : de objectieve Verlossing en de subjectieve Verlossing.

De objectieve Verlossing is het Verlossingswerk door Christus dat begon van bij de menswording in de schoot van Maria en eindigde met zijn bloedig offer op het Kruis. Deze heilsdaad heeft in één keer alle mensen vrijgekocht en hen alle heiligingsgenaden bezorgd.

De subjectieve Verlossing is de Verlossing van elk wezen ("subjectum" in het Latijn). Het is de heiligmakende werking van Christus die zijn genade zendt naar elke ziel afzonderlijk en hierbij in de tijd de verdiensten in toepassing brengt die hij eens en voor altijd op het Kruis heeft verworven.

Een vergelijking kan ons helpen deze twee fases beter te begrijpen. Stel dat wij arme kinderen willen ter hulp komen. Hiervoor zijn twee heel verschillende zaken nodig. In de eerste plaats voedsel en kleren kopen en andere nuttige dingen die deze kinderen ontberen. Dit zou echter niet volstaan, want we moeten ook het voedsel, de kleren en de andere nuttige dingen onder de arme kinderen verdelen. Zo ook met de Verlossing : het volstaat niet dat Christus door zijn verdiensten eens en voor altijd de


12

vergiffenis van onze zonden heeft bekomen; hij moet ook nog aan ieder van ons zijn vergiffenis en zijn genade schenken.

II/ Maria heeft aan de twee fases van de Verlossing meegewerkt.

Onze-Lieve-Vrouw, dat gaan we nu zien, heeft meegewerkt aan de Verlossing door Christus in beide fases: de objectieve Verlossing en de subjectieve Verlossing.

A/ Medewerking van Onze-Lieve-Vrouw aan de objectieve Verlossing.

De Gelukzalige Maagd Maria heeft in de eerste plaats meegewerkt aan de objectieve Verlossing, met name aan de heilswerking door Christus vanaf zijn menswording tot aan zijn dood op het Kruis; en wel op twee verschillend manieren. In de eerste plaats door vrijelijk in te stemmen met de menswording van het Woord door haar Fiat, waardoor ze beschikbaar werd om de Moeder van de Zaligmaker te worden. In de tweede plaats door zich te verenigen met de dood en dus

ook met het offer van haar goddelijke zoon op het Kruis. Op die manier is Maria aanwezig op deze twee essentiële ogenblikken van de Verlossing: samen met Jezus verdient zij en boet zij voor ons.

1./De drie soorten verdiensten.Welk soort verdienste heeft Maria ? Die vraag mag inderdaad gesteld

worden. Heeft Maria als een zuivere rechtvaardigheid, alsof het verschuldigd was, ons heil verdiend ? Het antwoord hierop luidt : neen. Om dit te begrijpen, moet men weten dat er drie soorten verdiensten bestaan.


13

* Er is in de eerste plaats de verdienste van zuivere rechtvaardigheid : Dat zijn de verdiensten van Christus. Want als God heeft alles wat Hij als mens geleden heeft, zo'n oneindige waarde dat alleen zijn daad de oneindige belediging van God door onze zonden kan goedmaken. Zo heeft Christus, als hoofd van het mensdom, alsof het verschuldigd was, de vergiffenis van onze zonden verdiend. Hij heeft dit voor ons in onze plaats kunnen verdienen, omdat Hij de leider van alle mensen is. * Er is ook nog een andere soort verdienste. Het immers een dogma dat al wie in staat van genade verkeert , met rede en verstand begaafd is en op aarde leeft, de vermeerdering van zijn naastenliefde en het geluk van de Hemel voor zich kan verdienen. Met de staat van genade kunnen wij immers verdiensten verwerven voor de Hemel. Dit tweede type verdienste is eveneens een verdienste van rechtvaardigheid, maar is alleen op zichzelf van toepassing : niemand kan de bekering van een ander verdienen, alsof dit verschuldigd is. Ook Maria kon dit niet, omdat alleen Christus het hoofd van het mensdom is: Hij alleen kan iets voor een ander verdienen alsof het verschuldigd is. Noch Maria, noch eender welke mens staat aan het hoofd van het mensdom, behalve Jezus Christus; zij kunnen dus niet voor een ander verdiensten verwerven alsof ze dit in rechtvaardigheid verschuldigd zijn.* Zij kunnen echter wel voor een ander een derde soort verdienste verwerven: de verdienste die steunt op de vriendschap die de ziel met God verbindt. Immers, als de mens de wil van God vervult, zal God terecht op zijn beurt de wens van zijn dienaar vervullen. Daarom noemt men deze derde soort verdienste een verdienste van gepastheid of nog een verdienste volgens de vriendschap. Zo kunnen een goede huisvader of een goede huismoeder de bekering van hun kind bekomen. De Heilige Monica bekwam op die manier de bekering van haar zoon Augustinus die een losbandig leven leidde, "die met andere vrouwen liep" zou men tegenwoordig zeggen. De Heilige Ambrosius gaf deze heilige moeder opnieuw vertrouwen door te zeggen : "De zoon van zovele tranen kan niet verloren gaan". Het gebed en de offers van deze moeder hadden inderdaad het hart van God geraakt. …


14

2/ Met welk soort verdienste heeft Maria voor ons het heil verdiend ?

Met deze derde soort verdienste heeft Maria voor ons het heil verdiend: niet als een rechtvaardige verschuldigdheid, maar door haar volmaakte vriendschap met God. Daarom heeft de Heilige Pius X verklaard dat "Maria voor ons een verdienste van gepastheid verdiend heeft, terwijl Christus zelf een verdienste van zuivere rechtvaardigheid heeft verdiend…" Zij heeft aldus voor ons het doopsel verdiend, alle genaden van elke dag, de genade van het finaal doorzetten, en de zaligheid van de Hemel. Ze heeft voor ons al deze weldaden verdiend door het aanvaarden van en haar overgave aan het mysterie van de Menswording, en ook door de aanvaarding van het Offer van haar Zoon. Met andere woorden, Onze Hemelse Moeder heeft de onnoemelijke opdracht aanvaard

Jezus, het Lam van het Offer, te baren en te voeden, en Hem te begeleiden naar het altaar van het offer, naar het Kruis tot aan de dood met de pijnen van de kruisdood. Paus Benedictus XV heeft terecht gezegd :"Door zich te verenigen in het Lijden en de Dood van haar Zoon heeft zij geleden als om eraan te sterven, … om de goddelijke rechtvaardigheid te bedaren : zij heeft haar Zoon geslachtofferd, zodat wij kunnen zeggen dat Zij met Hem het mensdomheeft teruggekocht." Zij mag dus terecht Medeverlosseres worden genoemd, m.a.w. Verlosseres met haar Zoon !

B/Medewerking van Onze-Lieve-Vrouw aan de subjectieve Verlossing.

De tweede fase van de Verlossing is de subjectieve Verlossing, waardoor God aan elk van ons het heil en de genaden schenkt. Ook hier grijpt Maria rechtstreeks in. Het dogma van de Communie van de Heiligen leert ons dat de rechtvaardigen in de Hemel voor ons bidden en dat het goed is ze aan te roepen. In de Hemel houden de verdiensten en de boete op, maar niet het gebed en vooral niet het bemiddelend gebed. De kracht van de bemiddeling van de heiligen staat natuurlijk in verhouding tot hun graad van vriendschap met God. Maar wie staat dichter bij God dan

Figure 5 Paus Benedictus XV


15

Maria? En wie kent beter onze noden,vooral onze geestelijke noden, dan onze goede Hemelse Moeder? En aan wie geeft Christus meer het recht op zijn verlossend bloed dan aan diegene van wie hij al zijn bloed heeft gekregen ?

Dit zijn zovele redenen om ons tot het Onbevlekte Hart van Maria te wenden dat op aarde een Hart van Smarten was.We zullen nooit voldoende beseffen hoezeer onze Hemelse Moeder geleden heeft om voor ons de genade te baren. "Laten we naar de troon van de genade gaan", zegt de Heilige Schrift, laten we ons in vertrouwen tot Maria wenden, omdat we zeker zijn dat we van Onze Moeder, "Middelares van alle genaden", alles zullen bekomen wat we nodig hebben. O Maria, onbevlekt ontvangen, bidt voor ons die ons tot u wenden !

Pater Louis-Dominique Kegelin FSSP


16

Vijf redenen waarom de Canon1 van de Heilige Mis in stilte zou moeten worden gebeden

Voor degenen die kennismaken met de Tridentijnse Mis, is, naast het bijna uitsluitend gebruik van het Latijn, vooral de stilte heel opvallend. Met name voor degenen die de Heilige Mis van na het Vaticaans Concilie (1962-1965) gewend zijn, en gewend zijn alles te kunnen volgen, kan de uitdrukkelijke aanwezigheid van stilte in de Tridentijnse Mis, moeilijk te begrijpen zijn. Toch was het zeker niet zonder reden, dat deze gewoonte

al heel vroeg in de Geschiedenis van de Kerk zijn intrede deed.Vijf redenen spreken voor de grote waakzaamheid waarmee de Kerk gedurende vele eeuwen vasthield aan het in stilte bidden van de gebeden die tot de Canon van de Heilige Mis behoren.

De eerste reden waarom de priester de Canon van de Tridentijnse Mis in stilte bidt, is om aan te geven dat deze gebeden niet gemeenschappelijk zijn. De aanwezigen kunnen de consecratie niet mede bewerkstelligen door hardop mee te bidden met de priester. Het komt alleen de priester toe de consecratiewoorden uit te spreken, alleen hij kan door de

1 De reeks onveranderlijke en voornaamste gebeden van het Eucharistisch Hooggebed (van het Sanctus tot het Pater Noster).


17

woorden van de consecratie, brood en wijn veranderen in het Heilig Lichaam en Bloed van Onze Heer Jezus Christus.

Een tweede reden waarom de priester de Canon in stilte bidt, is het feit dat het stille gebed goed harmoniëert met het wezen van het Heilig Misoffer en de voltrekking daarvan. De heilige stilte is immers heel geschikt om de onbegrijpelijkheid en de onuitsprekelijkheid van het wonderbaarlijke Mysterie dat op het altaar plaatsvindt, aan te duiden en in herinnering te brengen. Christus is aanwezig in zichtbare gestalten, maar Zijn Tegenwoordigheid is evenwel in diepste verborgenheid gehuld. Dat de aardse elementen van brood en wijn door de consecratiewoorden veranderd worden in het Heilig Lichaam en Bloed van Christus is voor de geest rationeel onbegrijpelijk en voor het oog onzichtbaar. Bij elke consecratie vindt een groot wonder plaats en toch neemt men daarvan geen tekenen waar.

Een derde reden waarom de priester de Canon in stilte bidt, is het feit, dat voor de gelovigen de aanblik van de priester, die in diepe stilte aan het altaar staat en met God verkeert, in het algemeen, een goed middel is, om in hen de juiste stemming op te wekken die zij nodig hebben bij het mede-opdragen van het Hoogheilig Misoffer. De stilte roept op tot inkeer en helpt om zich te kunnen verdiepen in de Goddelijke mysterieën en deze devoot te overwegen. Dit nodigt uit tot innerlijke aanbidding en eerbiedige verering van het Hoogheilig Offerop het altaar en het brengt ertoe zich daarmee met hart en ziel te verenigen.


18

Verder dient de stille uitspraak ertoe de heilige woorden van de Canon te beschermen tegen elke vorm van ontwijding door respectloos gebruik daarvan in het gewone dagelijkse leven. Volgens een middeleeuws werk uit 624 over de Heilige Mis was het beschermen van de Heilige Mysterie�n tegen respectloos gebruik zelfs het enige doorslaggevende argument voor het in stilte bidden van de Canon. In die tijd was men er zich heel wel van bewust, dat het gevaar om de woorden van

de consecratie en van de rest van de Canon, te misbruiken, heel groot is. Als de woorden van de Canon immers luid uitgesproken zouden worden, zouden die gemakkelijk in de gedachten van de gelovigen kunnen blijven hangen, en – zo vreesde men – zij zouden gemakkelijk lichtzinnig kunnen worden misbruikt, men zou er zelfs de spot mee kunnen drijven. Het voorschrift om de gebeden van de Canon in stilte te bidden, moest dat verhinderen.

Tenslotte is het passend, dat de priester de Canon in stilte bidt, omdat de priester aan het altaar de plaastvervanger is van de biddende en offerende Zaligmaker, en deze verbeeldt. Het gebed dat Onze Lieve Heer tot Zijn Vader richtte op de Olijfberg en op Golgotha, deed Hij meestal niet hardop, maar veelal in stilte, in de stilte van Zijn Allerheiligst Hart. Daarom is het passend dat de priester Christus ook hierin navolgt.

Uit de vijf bovenstaande argumenten, die het gebruik om de Canon van de Tridentijnse Mis in stilte te bidden rechtvaardigen, kunnen wij concluderen, dat de stilte niet alleen ons kan helpen ons offer met Dat van


19

Christus te verenigen, maar dat de stilte zelfs tot het wezen van de Tridentijnse Mis behoort. Nu ons het nut van de stilte tijdens de Canon van de Heilige Mis duidelijk voor ogen gevoerd is, laten wij dan van die stilte in de Heilige Mis gebruik maken, zoals de Kerk dat heeft bedoeld, tot meerdere eer van God en tot heil van onszelf en van nog zoveel mogelijk andere zielen!

Pater Alfard Schijffelen FSSP

Figure 6 De Canonborden van de Heilige Mis


20

Het Onze Vader

Het Onze Vader is het verhevenste en kostbaarste van alle gebeden, omdat de Heer zelf het ons heeft geleerd. Wat het Onze Vader betekent, wij zullen het eerst geheel begrijpen, als wij dit eerbiedwaardig gebed zelf nader beschouwen. Het Onze Vader hebben twee evangelisten ons overgeleverd: Mattheus, in de Bergrede (VI 9—1.3) en Lucas in het z.g. reisverhaal (XI 1—4);. Wanneer en waar heeft de Heer aan de leerlingen dit gebed geleerd? Het was ongetwijfeld bij het feest van Tempelwijdingin Jeruzalem (in December v��r zijn dood). Jezus bracht de nachten bij voorkeur in de Hof van Olijven door in gebed (Lucas XXI 37); daar heeft Hij ongetwijfeld na zulk een nacht van gebed de leerlingen op hun verzoek het Onze Vader geleerd. Een overoude overlevering bevestigt dit vermoeden; tegenwoordig staat op die eerbiedwaardige plaats de Paternosterkerk. De Hof van Olijven is ons nu nog dierbaarder; deze heeft niet alleen Jezus in zijn doodsangst, niet alleen bij zijn Hemelvaart van de aarde afscheid zien nemen; deze heeft ons ook het kostbaarste gebed des Heren geschonken.Onze Vader – reeds het eerste woord (Abba = Vader) kenmerkt de grootheid van het uur, dat voor de aarde is aangebroken. Het woord: Onze Vader, verplaatst ons aanstonds in een nieuwe wereld. Niet slaven van God, zoals in het Oude Verbond, zijn wij; neen, God is de Vader, wij zijn Zijn dierbare kinderen, erfgenamen van de Hemel. God mogen wij Vader noemen; ons valt het geluk, dat er in dat feit is gelegen, niet zo op; maar de eerste christenen waren buiten zich zelf van verbazing, dat zij mochten zeggen: Abba, Vader! „Want gij hebt geen geest van slavernij ontvangen, om terug te vallen in de vrees, maar de geest van kindschap, waardoor wij roepen: Abba, Vader!" (Romeinen VIII 15). Wij betreden dus het vaderhuis van God, niet als bedelaars, maar als kinderen. Welk vertrouwen ligt er reeds in dat eerste woord! Wij zijn ��n grote Godsfamilie, onder elkander broeders en zusters. De christen bidt

Figure 7 Jezus bidt tot Zijn Vader


21

niet egoïstisch voor zich, hij bidt voor deze familie. Het Onze Vader is geen ik-gebed, maar een wij-gebed, dus een echt liturgisch gebed. Die in de Hemel zijt Wij zijn vreemdelingen en pelgrims op aarde, daarboven is het vaderland, daar is het vaderhuis, daar heeft Christus, de oudere Broeder, voor ons woningen bereid. De Hemel is de troon van de Vader, daar boven is zijn Heerlijkheid. Daarnaar moet ons verlangen uitgaan; ieder gebed is een hemelvaart van de ziel. Dit was de voorrede. Het gebed zelf wordt sinds Augustinus in zeven beden ingedeeld Letten wij nu op de heerlijke regelmatige samenstelling van het Onze Vader. Wij beginnen van het midden uit: de vierde bede is de z.g. bede om brood. Geef ons heden ons dagelijks brood. Dus in het midden van het Onze Vader staat de bede om het lichamelijke leven. Brood is het beeld voor alles, wat voor instandhouding van het aardse leven noodzakelijk is: voedsel, kleding, woning. Het gebed verlangt het geloof aan God als de Uitdeler van iedere gave, maar ook het kinderlijk vertrouwen op zijn goddelijke Voorzienigheid. Daar staat God voor ons juist als de goede Voedstervader, die geen enkel van zijn schepselen vergeet; een aanvulling van dit gebed vormt het heerlijke woord van Christus in de Bergrede van de vogeltjes en de lelies op het veld (Mattheus VI 26). Heden ons dagelijks brood: Wij moeten dagelijks komen, zoals de kinderen tot hun ouders; wij moeten slechts voor heden zorgen, geen angstige zorgen voor morgen hebben. Wij moeten tevreden zijn, alleen voor heden, niet voor een jaar; wij moeten ons steeds in de handen van God geborgen voelen en niet op onze voorraden steunen. Ons brood: dat is datgene, dat wij niet bedelen, maar dat wij voor ons zelf verdienen, waarop wij recht hebben. De dagdief, de dief, de nietsnutter eet niet zijn brood. Geef ons: niet mij; dit woord leert mij aan de noodlijdende medebroeder te denken. De vierde bede, de bede om brood, vormt dus het middelpunt van het gebed. De Heiland is een realist, de mens staat met beide voeten op de aarde, hij heeft het dagelijks brood nodig. Of de Heer, wiens gehele streven geheel en al op het Rijk van God is gericht, ook niet aan een ander brood heeft gedacht, dat onze ziel voedt, de heilige Eucharistie? De Kerkvaders verklaren deze bede met voorliefde in die betekenis. De heilige Kerk heeft het Onze Vader reeds vroeg door het in de Mis op te nemen vóór het offermaal tot tafelgebed van de goddelijke maaltijd gemaakt. De vierde bede deelt het Onze Vader in twee delen: het eerste deel (de drie eerste beden) verheft zich tot God; het tweede (de drie laatste beden) trekt de zielen uit de boeien en diepten van de zonde. De drie eerste beden staan ook met elkaar in innige samenhang. 1. Uw naam worde geheiligd. De naam is het wezen; de mens der oudheid


22

spreekt bij voorkeur zo, als hij van de persoon spreekt! Gij moet voor heilig gehouden, verheerlijkt, ge�erd worden. De eer van God is het doel van de gehele schepping. Ieder schepsel bestaat op de eerst plaats voor de eer van God. De redeloze schepping doet dit onbewust, de mens moet het bewust en vrijwillig doen, hij moet in werk en leven bestaan voor de eer van God.Hij is een wandelend „Te Deum;

2. Uw Rijk kome. De eerste bede was nog algemeen gehouden, de gehele schepping was ingesloten en bedoeld, de tweede beperkt de gedachten tot de mensen.

God heeft voor de mensen een eigen instelling gesticht om de verheerlijking op volmaakte wijze te voltrekken, zijn leven tot dienst van God te maken. Het Gods Rijk of Hemelrijk; dat is niet de Hemel, dat is het Rijk Gods, zoals het zich op aarde vertoont in de heilige Kerk, inwendig en onzichtbaar in de ziel door het goddelijk leven groeit, dat echter naar voltooiing streeft in de

wederkomst van de Heer en in het zalig Leven van de hemel. Dus het Rijk Gods op aarde moet groeien door uitbreiding, in de ziel door verdienste en genade. De eerste christenen zullen in dit gebed zeker hun verlangen naar de parousia, de wederkomst van de Heer hebben gelegd: Maranatha = kom o Heer! 3. Uw Wil geschiede op aarde zoals in de hemel. De derde bede geeft de weg aan naar dit doel. Het Rijk Gods komt over de aarde of in mijn ziel slechts dan, als de wil van God wordt vervuld. Dat is de korte uitdrukking, de inhoud van alle geboden. Wat wil God van U? Dat gij zijn wil doet. Zijn wil wordt gekend niet alleen in zijn geboden, ook in uw leven, in het bestel en de beschikkingen van God, in uw beroep, in uw stand. Vervul steeds de plichten van de dag, Als ideaal stelt de Heer de gehoorzaamheid van de engelen in de hemel voor, die altijd voor God staan.

De Heer heeft ons dus in de drie eerste beden eerst tot God gebracht, ons onze eigen roeping uitgelegd: De eer van God in het Rijk van God

Figure 8 Het Gods Rijk of Hemelrijk


23

door de vervulling van zijn wil. Dat was het: „enig noodzakelijke"; nu eerst komt de bede om brood. Drie beden voor het leven van de ziel, ��n voor het leven van het lichaam. De Heer heeft ons in de drie beden naar de Hemel gebracht; nu keren wij tot de aarde terug. Hij maakt ons niet tot dromers, die op de sterren wandelen, neen, wij moeten op de aarde staan; wij moeten in het alledaagse, nederige leven de wil van God vervullen. Het kind van God met een hemelse ziel, maar in een stoffige werkmanskiel, zweeft de Meester voor den geest. Wat wij tot dusver gebeden hebben, kon ook Adam in het Paradijs zeggen; van de vijfde bede af dalen wij in de diepten van de menselijke ellende af. In de eerste drie beden klimmen wij op naar de Hemel, in de vierde stonden wij op de aarde, in de drie laatste beden haalt Christus ons uit de hel. En vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. Wij zijn zondige mensen en hebben dagelijks de vergiffenis van God nodig. Het gebed slaat ongetwijfeld eerst op de kleine, onbedachtzame zonden van de dag, omdat het Onze Vader het gebed van de kinderen Gods is. Maar ook bij zware zonden mag men met vertrouwen tot God bidden. Zo ligt in deze beden een volmaakt berouw, als ernstige wil tot boetvaardigheid aanwezig is. Maar ��n

noodzakelijke voorwaarde stelt de Heer (die Hij in de Bergrede nog afzonderlijk heeft uitgelegd, Mattheus VI, 14): „Want zo gij aan de mensen hun fouten vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar vergeeft gij aan de mensen niet, dan zal uw Vader ook uw fouten niet vergeven. Het zou dus een vermetele, boosaardige bede zijn, als wij met vijandschap in het hart het Onze Vader baden. En leid ons niet in bekoring. Niet alleen om vergiffenis van begane zonden bidden wij, maar ook om

behoeding voor toekomstige; dit in de zesde bede: Laat ons niet in bekoring komen (gelijklopend en tegenovergesteld aan de tweede bede: Uw Rijk kome). Wij bidden ofwel om bewaard te worden voor de bekoring, die wij niet kunnen doorstaan of om ze te overwinnen, als ze onvermijdelijk is. Dus ongeveer: Laat ons niet in de bekoring toestemmen


24

of bewaar mij voor de zonde. Maar verlos ons van het kwade. Verlos ons van de zonde, van het zedelijk kwaad in het algemeen.

Slaan wij nog eens een blik op de samenstelling van het Onze Vader. Wij hebben eigenlijk slechts twee grote en ��n kleine bede: Naar het Godsrijk, uit het rijk van de zonde; tussen deze twee voornaamste bezorgdheden van het kind Gods de kleine aangelegenheid van het dagelijks brood. De aanspraak ademt innige liefde en vertrouwen op de goedhartige Vader. In de drie eerste beden verandert de vertrouwelijke toon; in drie onstuimige wensen bidt het kind Gods om het hoogste goed: het Rijk van God. Het is het godsdienstig doel van de mensheid in drie idealen: de eer van God, het Rijk van God, de Wil van God. Het middelpunt vormt het bidden om het Rijk van God. De stemming van de drie eerste beden is plechtig, ernstig, krachtig, vol vertrouwen; dit bewijst de stijl: de zinnen zijn kort, zonder verbinding, niet vertrouwelijk in de tweede persoon, maar op enige afstand van de derde persoon. Alleen het uwe heeft de overhand. De bede om brood staat in het midden tussen het Rijk Gods en de boosheden van de mensen. Vandaar af verandert de toon van de beden: de mens bidt nu voor zich, hij wordt vertrouwelijker, maar ook deemoediger, daarom gebruikt hij meer woorden. De beden zijn gezamenlijk verbonden met en of maar; wij spreken God direct in de tweede persoon aan. Er bestaat geen: „uw" meer, maar alleen een ,,ons" en „onze". Christus geeft ons een toonbeeld van gebed; geen gebed benadert in vorm en inhoud, in rangschikking en stemming het Onze Vader.

Pater Martin Kromann Knudsen FSSP


25

DE BISDOMMEN VAN DE LAGE LANDEN

Figure 9 Kaart van de 17 Provinciën

De Zuidelijke Nederlanden

Van een georganiseerde kerk is niets te vernemen vóór het midden van de vierde eeuw. Ten noorden van de Belgische taalgrens werd Tongeren als bisdom onder bisschop Servatius opgericht. De bisschoppen van Tongeren zetelden in Maastricht vanaf ongeveer het jaar 700 en later in Luik. Ten zuiden van de taalgrens ontstonden de Romeinse bisdommen Terwaan,

Doornik en Kamerrijk. Deze vier bisdommen strekten zich uit over de latere gewesten Vlaanderen, Brabant en Limburg.

Figure 10 De historisch 17 provinciën


26

De Noordelijke Nederlanden

In de achtste eeuw werd St. Willibrordus door de paus aangesteld tot bisschop van de Friezen. Aangezien Willibrordus geen bisdommen stichtte, werd Utrecht geen aartsbisdom, maar ingedeeld bij Keulen, evenals Luik en de bisdommen die gesticht werden in het land der Saksen, na de verovering door Karel de Grote. Het bisdom omvatte, behalve de Friezen ten westen van de Lauwers, enkele Saksische en Frankische streken ten oosten van de IJsel en ten zuiden van de Waal. Het strekte zich derhalve tot 1559 uit over het grondgebied van het tegenwoordige Nederland met uitzondering van delen van Groningen, Gelderland, Brabant en Limburg.

De Karolingers

De Karolingers bemoeiden zich zeer met kerkelijke aangelegenheden: zij benoemden zelf de bisschoppen, wezen hen hun bisdommen toe en beheerden de kerkelijke goederen. Omstreeks 800 werden de Nederlanden ingedeeld in bisdommen, die onder twee kerkprovincies vielen, nl. Reims (Terwaan, Doornik, Kamerrijk) en Keulen (Luik, Atrecht, Munster). De samenvoeging van het bisdom Doornik met Noyon bracht dit bisdom in de invloedssfeer van de Franse koningen.

De heropdeling onder Filips II (1559)

Om de Nederlanden, die sinds Karel V staatkundig onafhankelijk waren van Frankrijk en het Duitse Rijk, ook daadwerkelijk los te maken van het

Figure 11 De drie aartsbisdommen onder Filips II


27

buitenland (de aartsbisdommen Keulen en Reims), én de veel te uitgestrekte bisdommen te vervangen door kleinere, teneinde de hervorming van de kerk en de geestelijkheid beter te kunnen doorvoeren en aldus de ketterij krachtiger te bestrijden, hadden Karel V en Filips II onderhandelingen aangeknoopt met Paus. Paulus IV. Deze richtte in de Nederlanden drie kerkprovincies op, onderverdeeld in 18 bisdommen:

- Voor de Waalse gewesten: Het Aartsbisdom Kamerrijk met Atrecht, Doornik, Namen en St. Omaars

- Voor de noordelijke Nederlanden: Het Aartsbisdom Utrecht met Middelburg, Haarlem, Drenthe, Leeuwarden en Groningen.

- Voor Brabant en Vlaanderen: Het Aartsbisdom Mechelen met Ieper, Brugge, Gent, Antwerpen, Den Bosch en Roermond

Het Aartsbisdom Kamerrijk

Kamerrijk werd als bisdom rond 500 gesticht. De heilige Vedastus wordt als de stichter van het bisdom erkend. Onder zijn bestuur van 500 tot 540 was de bisschopszetel echter te Atrecht gevestigd. In 545 werd de zetel naar Kamerrijk overgeplaatst. In 1093 werd Atrecht opnieuw een afzonderlijk bisdom. Het bisdom Kamerrijk bleef echter zeer uitgestrekt en omvatte nagenoeg gans het westelijke deel van België. Het maakte deel uit van de kerkprovincie Reims. Bij de oprichting van de nieuwe bisdommen in de Nederlanden onder Paus Paulus IV (bulle van 12 mei 1559), werd Kamerrijk tot aartsbisdom verheven, met als sufragaanbisdommen: Atrecht, Doornik, St. Omaars en Namen. In 1677 bezette Lodewijk XIV Cambrai, Valenciennes en Sint-Omaars. Na de slag bij Kassel werden deze Nederlandse gebieden voorgoed

Figure 12 Bisdommen in zeventiende eeuw


28

geannexeerd en ingelijfd bij Frankrijk en verloren de Nederlanden het Aartsbisdom Kamerrijk.Na het Concordaat van 1801 werd het bisdom Kamerrijk opnieuw als suffragaandiocees van Parijs opgericht uit delen van de bisdommen Ieper, Doornik, St. Omaars en Atrecht. In 1841 werd het voor de tweede maal tot aartsbisdom verheven,. maar in 1913 werd het bisdom Rijsel ervan afgescheiden.

Het Aartsbisdom Utrecht

Het aartsbisdom kwam echter niet tot volledige ontwikkeling. De oorlog, de overgang tot de Unie van Utrecht, het verbod op de uitoefening van de katholieke godsdienst beletten de twee nog benoemde opvolgers de taak te aanvaarden. Nominaal bleef Utrecht het kerkelijke middelpunt van de zending, ofschoon niet alle apostolische vicarissen er zetelden. Het missiegebied was verdeeld in aartspriesterschappen en werd sinds 1727 door de internuntii te Brussel bestuurd. Ondanks de naar tijd en plaats wisselende, maar vaak zware omstandigheden handhaafde het katholicisme zich, maar met moeite.

In Keulen werd in 1602 een priesterseminarie opgericht. Het voormalig bisdom Haarlem stichtte een seminarie te Leuven in 1617, waarheen in 1682 ook het Keulse seminarie werd overgeplaatst. Wie kloosterling wilde worden, trad in in een Nederlands klooster in het buitenland. Veel van die kloosterlingen keerden als missionaris terug naar hun vaderland en stichtten zogenaamde staties in steden en dorpen. Want ondanks de plakkaten konden de katholieken in stilte hun godsdienst uitoefenen in onherkenbare schuilkerkjes, mits ze altijd met de beurs in de hand klaarstonden om schouten en baljuwen om te kopen. In de Generaliteitslanden, voor het merendeel veroverd tussen 1621 en 1648, had de contrareformatie het katholicisme weer stevig en gezond gemaakt. De Generaliteitslanden bleven behoren tot de bisdommen van de kerkprovincie Mechelen: Staats-Vlaanderen tot Brugge en Gent; West-Brabant tot Antwerpen; de landen, die thans de provincie Limburg vormen, tot Roermond (en Luik). Alleen het bisdom Den Bosch kon niet


29

blijven voortbestaan en werd omgezet in een apostolisch vicariaat (1662), dat een seminarie stichtte te Leuven.

In de Franse tijd (1795-1813) kreeg de katholieke kerk in Nederland niet alleen haar vrijheid terug maar zelfs een deel van haar voormalige kerkgebouwen. Onderhandelingen met Rome onder Koning Willem de Eerste leidde tot de oprichting van de bisdommen Den Bosch en Amsterdam. Maar het duurde tot 1853 vooraleer er daadwerkelijk een oplossing kwam. In 1853 richtte de paus in Nederland opnieuw bisdommen op en verhief dus Utrecht als aartsbisdom met de suffragaanbisdommen Haarlem, Breda, Den Bosch en Roermond.

Het Aartsbisdom Mechelen.Mechelen werd tot aartsbisdom en primaatzetel van de Nederlanden verheven bij de oprichting van de nieuwe bisdommen in 1559-1561. De kerkprovincie Mechelen omvatte de de suffragaanbisdommen Antwerpen, Gent, Brugge, Ieper, Den Bosch en Roermond. Het Concordaat met Napoleon in 1801 schafte de primaatzetel van Mechelen af. Toch bleef Mechelen zetel van het aartsbisdom met als suffragaanbisdommen Doornik, Gent, Namen, Luik, Aken, Trier en Mainz. In 1830, bij de onafhankelijkheid van België, werd Mechelen de aartsbisschoppelijke zetel van het land, terwijl de nieuwe kerkprovincie de bisdommen Doornik, Gent, Luik,

Namen en, sedert 1834, Brugge omvatte. De jurisdictie van de aartsbisschop strekt zich uit over de provincies Brabant en Antwerpen.

Maarten Dupont

Figure 13 Huidige Bisdommen in de Nederlanden


30

Enkele overwegingen aangaande het gebedAl van in onze kinderjaren wordt ons gezegd dat wij moeten bidden.

We leggen er ons op toe, en toch hebben velen onder ons de indruk dat ze niet bidden zoals het hoort of dat hun gebed niet steeds wordt aanhoord. Hoe moeilijk is bidden? Hoe moeten wij bidden ?

Eer ge iets belooft, moet ge u bezinnen; wees niet als een mens, die Jahweh beproeft!" (Eccl. 18, 23)

We kunnen ons heel gemakkelijk onze concentratie voorstellen, mochten we de kans krijgen een belangrijke persoon te ontmoeten, zoals bijvoorbeeld de Paus of een staatshoofd. We zouden heel goed letten op wat we zeggen en hoe we het zeggen. Op zo'n gesprek zouden we ons terdege voorbereiden. En als we nu eens met God zouden moeten spreken? Want bidden is niets anders dan een gesprek, een onderhoud met God. Het is dus goed eraan te herinneren

dat de eerste voorwaarde voor een goed gesprek erin bestaat dit te doen met ingetogenheid en aandacht.

Een gebed moeten we altijd beginnen met ingetogenheid in God, met het voornemen goed te bidden, zodanig dat onze aandacht gericht wordt, is het niet op wat we gaan zeggen, dan toch op aan Wie we het gaan zeggen. Het is belangrijk te beginnen met dit duidelijke inzicht, anders gaat onze verbeelding in alle richtingen op de loop nog vóór we met ons gebed een eind op weg zijn, tenzij natuurlijk op de dagen waarop we geestelijk bijzonder goed gefocust zouden zijn. Bidden is lastig. Het menselijk verstand aanvaardt moeilijk een intense concentratie. De moeilijkheid om geconcentreerd te blijven, neemt nog toe als we bezig zijn met één of andere beslommering, als we angstig zijn, als we verzwakt zijn door ziekte


31

of vermoeidheid. En dan natuurlijk gaat de duivel alles doen wat hij kan om onze aandacht af te leiden naar andere dingen.

Niets van dit alles mag ons belasten, als wij ons gebed begonnen zijn met het oprechte voornemen onze ingetogenheid en onze aandacht te bewaren, en als wij altijd terugkeren naar ons gebed , telkens wij beseffen dat we aan het afdwalen zijn. Alleen als we ons moedwillig laten afleiden, - en dit ontstaat uit gebrek aan belangstelling of uit onverschilligheid voor wat we aan het doen zijn, - is ons gebed geen gebed meer. God vraagt ons te doen wat we kunnen; Hij kent onze moeilijkheden en zal geen rekening houden met de dingen waar we geen schuld aan hebben.

We mogen zelfs zeggen dat hoe meer ons gebed bemoeilijkt wordt door onvrijwillige afleidingen, hoe meer ons gebed God zal behagen, door de inspanning die ze van ons gevergd heeft. Een kostbare daad stellen voor God heeft meer verdiensten dan eenzelfde maar makkelijke daad stellen. Dit kunnen we antwoorden aan diegenen die zeggen dat ze niet bidden, omdat ze niets gewaarworden, omdat ze er niets voor voelen. Hoe minder ze er voor voelen, hoe meer hun gebed, met deze moeilijkheid erbij, aan God zal behagen. Bidden mag niet afhangen van een zielstoestand: bidden is een plicht tegenover God.

Laten we niet vergeten dat woorden op zich geen macht hebben, zelfs als we veel woorden gebruiken. Toen Jezus ons zijn eigen gebed heeft aangeleerd, heeft Hij gezegd: "Als gij bidt,gebruikt dan geen stortvloed

van woorden, zoals de heidenen doen; want ze menen dat ze om hun vele woorden worden verhoord. Doet niet zoals zij; want uw Vader weet wat gij nodig hebt, vóórdat gij er Hem om vraagt"(Mt 6, 7-8). Jezus raadt ons niet af veel te bidden, maar Hij veroordeelt de hoeveelheid ten nadele van de kwaliteit. Eén tientje van een rozenhoedje gebeden met godsvrucht is beter dan een ganse rozenkrans in ijltempo afgerammeld zonder dat we weten wat we zeggen.

Behalve met de nodige ingetogenheid, moeten we ook bidden in een geest van nederigheid, met het besef van onze totale afhankelijkheid tegenover God. Bidden en hoogmoed zijn twee woorden die elkaar


32

wederzijds uitschakelen : ze kunnen niet samengaan. Bidden is een heel moeilijke zaak voor de hoogmoedige die denkt genoeg te hebben aan zichzelf en van niemand hulp meent te moeten krijgen. Voor een hoogmoedige is het een hele opdracht het hoofd te buigen en te knielen, en te erkennen dat hij niets is tegenover God.

Waarachtige nederigheid gaat gepaard met neerbuiging van het hart en erkenning van de gemaakte fouten.Deze fouten moeten degene die bidt, doen inzien dat, als hij zich tot God richt, hij niet alleen niet verdient iets te bekomen, maar dat hij zelfs niet waardig is vóór God te verschijnen. Wij kennen allemaal het verhaal van de tollenaar die zich ver van Gods heiligdom hield, en zelfs zijn ogen niet durfde op te slaan. Zijn gebed was God gevallig en hij werd verhoord.

De derde voorwaarde om goed te bidden, is dat, wanneer wij iets vragen, wij het diepe en eerlijke verlangen moet hebben om de genaden die wij vragen, te krijgen. Soms moeten we vrezen dat we bijna genaden vragen uit plichtsbesef, zonder er echt naar te verlangen. In dat geval dient het gebed om ons geweten te sussen, maar is het eigenlijk geen gebed. Een voorbeeld: iemand die aan de drank is, kan bidden om van zijn drankzucht

af te raken, maar zonder eigenlijk te willen ophouden met drinken. Een onkuisaard kan bidden om kuisheid, maar zonder eigenlijk te willen breken met zijn levensstijl, met andere woorden zonder de middelen te willen aanwenden om de zonde te vermijden. Wij hebben het recht niet God om genaden te vragen, als wij niet van onze kant van plan zijn alles in het werk te stellen om de hindernissen op te ruimen die de werking van de genade in de weg staan. Iemand die aan God vraagt om de gave van naastenliefde, maar die niet echt wil

ophouden met kwaadsprekerij, die geen vrede wil sluiten met de mensen met wie hij het aan de stok heeft, lijkt meer op iemand die God op de proef wil stellen. Een tekort aan naastenliefde is een groot beletsel bij het bidden. Wij mogen niet verwachten dat God ons gebed zal verhoren, als wij met misprijzen of met wrok neerkijken op een wezen dat God geschapen heeft en voor wie Jezus op het kruis is gestorven. Een gebed verzwaard met de gewone fouten tegen de naastenliefde, maakt weinig kans tot bij God te geraken.


33

We komen nu bij de vierde voorwaarde voor een vruchtbaar gebed. We moeten niet alleen bidden met ingetogenheid, met het besef van onze nood en onze totale afhankelijkheid van God, met het eerlijke verlangen te zullen bekomen wat we vragen : we moeten ook bidden met een liefdevol vertrouwen in de goedheid van God. We moeten bidden met het geloof van een kind dat erop rekent dat God ons steeds zal aanhoren en zal antwoorden. Intiem verbonden met dit vertrouwen is ook de noodzaak van volledige onderwerping aan Gods Wijsheid, die veel hoger ligt dan de onze. God houdt van ons en wil voor ons het beste. Als wij iets vragen dat ons niet past, moeten wij aanvaarden dat Hij beslist om voor de genade die wij vragen, er een ander te geven in de plaats. Maar we moeten vast geloven dat God altijd naar ons luistert en ons een antwoord geeft.Als wij dat in alle oprechtheid niet geloven, zal ons gebed geen gebed zijn.

Iets wat we altijd moeten vragen zonder enig voorbehoud, is het verlenen van genade om naar de Hemel te gaan. Wanneer wij dit vragen, weten wij dat wat wij vragen, volledig samenvalt met wat God wil. Onze wil en die van God vallen samen. Zo'n gebed wordt altijd aanhoord, op voorwaarde dat de vierde en laatste voorwaarde vervuld is : doorzetten. Wie steeds en telkens opnieuw bidt voor zijn zielenheil, gaat zeker naar de Hemel.

Doorzetten is essentieel voor elk gebed. We zullen nooit ontmoedigd raken, als we goed voor ogen houden dat God altijd op Zijn manier handelt en op Zijn tijd. We kunnen bidden voor de bekering van iemand die ons dierbaar is, maar de moed verliezen als er niet de minste verandering in de toestand komt. Dan moeten we in gedachten houden dat wat echt telt, zijn zielenheil is en niet noodzakelijk het uiterlijke teken van zijn bekering waarmee we getroost zouden zijn. Als God verkiest ons gebed te aanhoren door wie ons dierbaar is, de genade te geven om tijdens de laatste seconden van zijn leven tot een volmaakt berouw te komen, dat Gods Wil dan geschiede. Zelfs als God ons niet de zekerheid heeft gegeven dat ons gebed voor onze naasten wordt aanhoort, dan moet toch ons vertrouwen in God onaangetast blijven.

Natuurlijk, pas in de Hemel zullen wij weten wat God voor ons gedaan heeft, en alle gaven en alle genaden die Hij ons gegeven heeft in antwoord op onze gebeden, waarvan wij de indruk hadden dat ze niet aanhoord werden.

Pater Andrzej Komorowski FSSP


34

ONZE-LIEVE-VROUW VAN ALTIJDDURENDE BIJSTAND: SLOT

"O QUAM FORMOSA EST"

Nadat de afbeelding plechtig geïnstalleerd werd in de St-Alfonsuskerk in 1866, wou Pius IX zelf de Madonna in haar nieuwe heiligdom bezoeken. Toen de Paus, de vurige

Mariavereerder, voor de beeltenis van

O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand was neergeknield, geraakte hij om zo te zeggen in verrukking, getroffen als hij was, door de zachte, moederlijke trekken van het Mariabeeld en deze woorden kwamen op zijn lippen: "O quam formosa est!" O wat is zij mooi ! "Zorg dat Zij over heel de wereld gekend en vereerd wordt!" luidde de heerlijke opdracht, die Paus Pius IX aan de Congregatie der Paters Redemptoristen gaf.

En zij gingen uit naar alle landen en overal namen zij de kostbare beeltenis mee. Zonder overdrijving mogen wij hier dan ook schrijven: Daar is geen land ter wereld of Haar godsvrucht is er binnengedrongen. Om een algemene indruk te geven hoe wijd de devotie verspreid is, vermelden we slechts dat in het begin van de 20ste eeuw in Frankrijk alleen de beeltenis van O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand in meer dan 12.000 kerken en kapellen ten troon verheven was. Een Parijse drukker verspreidde in 1900 meer dan twee miljoen afbeeldingen van de Goede Moeder.

Figure 14 Devotie tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand


35

DE KRONING

De verspreiding van de godsvrucht ging zo wonderbaarlijk snel dat Pius IX reeds in 1867 zelf de afbeelding plechtig kroonde. Dit is een voorrecht dat slechts aan afbeeldingen verleend wordt die vermaard zijn om hun hoge ouderdom en om de roem van vele en buitengewone gunsten.

Bij die gelegenheid moest de Generale Overste van de

Redemptoristen de plechtige en eeuwige belofte doen dat hij noch zijn opvolgers die kroon ooit zouden verwijderen. Deze belofte werd jammer genoeg niet gehouden. In 1990 werd de kroon om restauratieredenen verwijderd en nadien werd beslist die niet meer terug te plaatsen, ondanks de gedane belofte. Onze-Lieve-Vrouw werd letterlijk ontkroond. Vandaar dat men moderne afbeeldingen aantreft die Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand zonder Haar kroon afbeelden.

KONINKLIJKE VEREERDERS

Overal werd O.L.Vrouw vereerd en telkenmale schonk Onze Goede Moeder haar bijstand. Koning Alfons XII van Spanje werd tot tweemaal toe wonderbaarlijk door Haar genezen. De weledele moeder van Koning Albert I, de Gravin van Vlaanderen, had een bijzondere godsvrucht tot O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand. Zij mocht haar bijzondere steun ondervinden in haar stervensuur. Toen de vorst treurig neerzat bij het bed van zijn stervende moeder, zag hij hoe ze haar gebroken blik rusteloos gevestigd hield op de afbeelding van OLV en de Goede Moeder in haar stervensuur met Haar moederlijke bijstand de overgang naar de eeuwigheid verlichtte.

HET GETUIGENIS VAN DON BOSCO

Wij beschikken over een getuigenis van Sint Jan Bosco over zijn vertrouwen in de miraculeuze afbeelding. Kort vóór het overlijden van de

Figure 15 Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand in Rome


36

heilige had een jonge Amerikaanse Redemptorist zich bij de gebeden van Don Bosco laten aanbevelen. Hij had dit gedaan via zijn broeR die naar Europa ging reizen om te studeren en van plan was om de heilige te bezoeken. Verschillende weken later ontving de Amerikaanse Redemptorist een brief van zijn broer die hem schreef: "Ik heb met hem (Don Bosco) een gesprek gehad en je in zijn gebeden aanbevolen. Toe ik hem zei dat je een Redemptorist was, deed hij zijn ogen wijd open en keek naar de hemel. Toen glimlachte hij en zei: "Zeg aan uw broer dat de Redemptoristen de Moeder van Altijddurende Bijstand hebben en dat ze dus geen gebeden nodig hebben van Don Bosco …"

MIRAKELS TIJDENS WO II

De invasie van de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog bracht grote ellende voor de Filippijnen. Maar opnieuw toonde Maria zich een Goede Moeder. Het beeld van de Santo Ni�o van Cebu, het oudste en meest waardevolle beeld van de Filippijnen, werd naar het altaar van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand gebracht, "opdat de Moeder haar kleine jongen zou kunnen zien". En die taak vervulde ze ten volle. In de Filippijnen vielen er tijdens WO II geen gewonden in de schuilkelders waar een beeltenis van OLV van Altijddurende Bijstand was opgehangen. Na de oorlog toonde een overlevende vol trots zijn beschadigde medaille van OLV van Altijddurende Bijstand die een kogel van een Japanner had gestopt en hem het leven had gered.

Figure 16 Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand vereerd


37

EEN MIRACULEUZE BRAND

Een huisvrouw in Australië vertelde het volgende verhaal aan een priester: "Zo'n 50 jaar geleden, toen de Redemptoristen hier hun eerste volksmissies predikten, kocht mijn moeder een afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. Ze hield er veel van en had er groot vertrouwen in. Toen ik trouwde, gaf ze het aan mij als huwelijksgeschenk. Ik hing het op op een ereplaats in mijn huis, omdat ik de wonderbare bescherming van Maria wilde genieten. Op een avond, toen we de koeien aan het melken waren, ontstond er brand in het huis. Toen we de brand bemerkten, was het al te laat. Het enige wat we konden doen, was met pijn in het hart toekijken hoe alles afbrandde. Tenslotte stopten de vlammen en trok de rook weg: slechts één totaal verbrande paal stond nog recht. Maar daar, aan die paal, hing de afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand totaal onbeschadigd ! Het was een teken van hoop in ons verlies. U kan zich voorstellen dat we de afbeelding vol fierheid opnieuw hebben opgehangen in ons nieuwe huis en hoezeer we haar sindsdien in ere houden.

EEN VEELZEGGENDE DUIVELUITDRIJVING

Pater Moran, een Spaanse priester, die sinds 1928 in het zuiden van China verbleef, vermeldde een duiveluitdrijving in Runing-Fu. Op het feest van OLVrouw van de Carmelberg werd een vrouw bevrijd van zeven duivels. Die dag gaven de duivels in aanwezigheid van verschillende missionarissen, enkele Chinese missiezusters en een aantal verbaasde heidenen toe dat zij bijzonder leden onder de afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. De duivels zeiden dat Zij hen bevolen had de ziel van de vrouw te verlaten. Hierop vroeg de exorcist aan de duivels: "Met welk doel komt de Heilige Maagd op zo'n bijzonder manier tussen?". Waarop de duivels antwoordden: "We denken dat Ze de spoedige bekering wil van vele heidenen."


38

CONCLUSIE

Heeft Maria ooit een titel aangenomen die meer geschikt is om ons vertrouwen te wekken en de liefde van onze harten te veroveren ? Het is waarlijk de samenvatting van al de lofspraken die het vertrouwen en de dankbaarheid van haar kinderen hebben ingegeven. En welke titel beantwoordt beter aan alle noden waarin wij, arme zwervers in dit tranendal, kunnen verkeren? De godsvrucht tot de Moeder van Altijddurende Bijstand is dan ook de godsvrucht van allen die hoopvol uitzien naar hulp en redding. En omdat er voor ons, stervelingen, geen dag zonder beproeving voorbijgaat, is de titel van Altijddurende Bijstand bijzonder bemoedigend. Bij Onze Moeder immers kunnen wij altijd op hulp en bijstand rekenen.

Maarten Dupont

Figure 17 Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand


39

Officiële Mededeling

Op 3 maart 2011 heeft onze generaal-overste met de schriftelijke toestemming van Zijne Excellentie Mgr PUNT, Bisschop van Haarlem-Amsterdam, ons Huis in Amsterdam canoniek gesticht.Het Huis staat onder de bescherming van de Heilige Bonifacius. De eerste overste is pater Martin Knudsen, FSSP.

Deo Gratias

Praktische wenken:

Uw bezoeken en telefoongesprekken, dierbare gelovigen, zijn van harte welkom. De paters staan ten dienste van uw zielen.Gelieve echter niet te bellen of aan te bellen vóór 8.45 uur of na 21.45 uur. Hartelijk dank!Dit zorgt voor een gunstig klimaat dat de stilte en het gebed bevordert, zeer passend voor het priesterlijke leven. Wij twijfelen er niet aan dat u hiervoor begrip zult hebben en de genoemde tijden zult respecteren.In het geval van nood (sacramenten), daarentegen, kunt u natuurlijk altijd een beroep doen op ons, priesters.


40

Kroniek

Dinsdag 8 februari na de Heilige Mis in de sacristie van de Miniemenkerk "DVD-avond" : een dertigtal gelovigen woonden de vertoning bij van de DVD-film "Des Hommes à part", die onze Priesterbroederschap op een

mooie en diepzinnige manier voorstelt.Aan de hand van een aantal vragen maakten we nader kennis met de geschiedenis, de roeping en het dagelijkse leven in onze Priestergemeenschap die vandaag 223priesters en 145 seminaristen telt.

Zondag 13 februari na de gezongen Mis middagmaal in Huize St-Albinus met een tiental jongeren.Er volgde een korte uiteenzetting over roeping met vraagstelling door de aanwezigen.Dit is de tweede dergelijke bijeenkomst : tegelijk gemoedelijk én ernstig. Voor herhaling vatbaar!

Van 14 februari tot 3 maart nam paterHygonnet 14 dagen vakantie, wat al lang gepland was: een welverdiende "break". De gelovigen konden aldus kennis maken met pater Christophe Toulza, F.S.S.P., die graag ingegaan is op het verzoek van onze generaal-overste om even in te springen. Hij verblijft normaal in het Huis St-Maurice in Annecy (Fr). In onze kontreien heeft hij kennis gemaakt met een stukje exotisme (!). De gelovigen hebben hem hartelijk onthaald. (Proficiat, lieve mensen)Onze dank ook aan pater Toulza !

Vrijdag 3 maart was een grote dag voor ons Figure 18 Pater Toulza


41

huis in Amsterdam, omdat het door onze generaal-overste canoniek gesticht werd met de welwillende toestemming van Mgr Punt, bisschop van Haarlem-Amsterdam.Ons Huis en de aldaar verblijvende priesters krijgen aldus een grotere zekerheid, doordat de stichting een echte juridische rechtspersoon in het bisdom wordt.

Een lang en godvruchtig gemeenschappelijk apostolisch leven toegewenst aan het jonge Huize St-Bonifacius !Dit is het tweede canonieke huis van onze Broederschap in de Benelux. Sursum corda ! Op naar een derde huis en andere stichtingen, als het God belieft.Een grote Deo gratias.

Een diepinwerkende Vastentijd, voor zover beoordeling van buitenuit mogelijk is.Een paar voorbeelden: de cursussen Geloofsleer voor Volwassenen in Herstal komen op kruissnelheid – een behoorlijke snelheid, eigenlijk – waar de gelovigen ook

zijn komen kijken naar de veelbesproken film van Mel Gibson "De Passie van Jezus Christus". De Gemeenschap van Amsterdam begroette Mgr. Kozon,

bisschop van Kopenhagen, bij de toetreding tot de Katholieke Kerk van twee volwassenen en zes vormelingen. De Vasten-causerie�n in Namen spreken elke week heel wat mensen aan.Ook de Recollectie van Passiezondag werd aandachtig gevolgd door een twintigtal gelovigen.

Figure 19 Mgr Kozon op zijn troon

Figure 20 Zicht van bovenaf op de Pontificale Mis van 10 april j.l.


42

Er is natuurlijk ook "De Grote of Goede Week" : onze priesters zetten zich ten volle in om de pracht van de traditionele liturgie tot uitdrukking te brengen.

Vermeldenswaard in dit verband is ook dat de missen van Aswoensdag op 9 maart dit jaar in onze verschillende stichtingen door heel wat gelovigen werden bijgewoond.

Dinsdag 22 maart hield pastoor Chanut in de Miniemenkerk een voortreffelijke conferentie waarin hij de al decennia lang voortwoekerende illusie aan de kaak stelde van een "met de vooruitgang mee-evoluerende godsdienst". Christus heeft de Kerk belast met het uitdragen van de waarheid over de wereld, ook als de wereld die verwerpt of moeilijk aanvaardt. Ook Jezus had met dit onbegrip af te rekenen.Die opdracht van de Kerk ondertitelde hij terecht met de woorden van de H. Bernadette Soubiroux : "Mij is opgedragen u dit mede te delen, niet u dit te doen geloven."Een dertigtal toehoorders luisterden aandachtig en stelden nadien een aantal vragen … en werden vervolgens ontvangen op het appartement van de Broederschap in de Miniemenstraat in de onmiddellijke buurt van de kerk.Dit was de eerste conferentie in onze reeks "Het katholieke geloof in gevaar door de crisis van vandaag".

Dinsdag 12 april hield pater Claude Barthe de tweede conferentie van de reeks in het Frans over "Nouvelle Th�ologie et R�forme liturgique des ann�es 50 � nos jours" (De Nieuwe Theologie en de Liturgische Vernieuwing van de jaren 50 tot heden.)

Donderdag 12 mei a.s. onze derde conferentie met als gastspreker Mgr.

André-Joseph LEONARD over De Gelukzalige John Henry Newman en het voortdurend doorgeven van het Geloof binnen de Katholieke Kerk.("Le Bienheureux John Henry Newman et la p�rennit� du d�p�t de la Foi dans l'Eglise catholique"). Om niet te missen !

Figure 21 Mgr. Léonard


43

Om 18u30 gelezen mis opgedragen door de Aartsbisschop zelf.19u30: conferentie met achteraf een drankje "onder vrienden".

Zondag 27 maart ruime belangstelling voor de 2e ‘Mars voor het Leven’ en voor het bidden van de Rozenkrans tijdens de optocht.Proficiat aan wie deelgenomen heeft. Een succes voor de organisatoren en vooral een daad van devotie tot Maria.

Zaterdag 2 april doopsel van Jacques Soibinet in de Miniemenkerk, en op 7 april doopsel van El�onore Smets, eveneens in de Miniemenkerk.Proficiat aan de ouders die respectievelijk hun vierde jongen (van vier kinderen) en hun eerste dochter (van twee kinderen) ontvangen. We wensen Jacques en Eléonore een lang en heilig leven!

DANKBETUIGING

Onze oprechte dank aan de gelovigen die zorgen voor het altaarlinnen van onze kerken en kapellen; sommigen zorgen voor het huislinnen, anderen voor de kerkzang of de altaardienst.We danken ook de mensen die huisraad schenken ter aanvulling van de gebrekkige uitrusting van onze huizen en

appartementen, of die maaltijden bereiden voor de priesters.Dit is voor ons een kostbare steun en het schept tegelijk ook een familieband in een geest van liefdadigheid.Aarzel niet om mee te doen volgens uw eigen mogelijkheden. Er is genoeg te doen !

__________

Figure 22 Het altaarlinnen


44

Missen en KerkdienstenNamen

Kapel v.d. heilige ThereseAvenue Jean Ier, 5b (citadel)Vrijdag: Mis om 18.15 uurZaterdag: Mis om 11 uurZondag en kerkelijke feestdagen:Hoogmis om 11.15 uur

Kathedraal St. AubainPlace Saint AubainMa t/m do: aanbidding v/h Heilig Sacrament (met biechtgelegenheid) om 17.40 uur; daarna Mis om 18.15uur

Herstal (Luik)

Sint-Oremuskapel - Place Jean Jaurès, B - 4040 HERSTAL*Zondag en kerkelijke feestdagen : gezongen Missen om 9.45 u en 11 u

In de regel wordt tijdens de twee H. Missen biecht gehoord*Eerste donderdag v/d maand: Mis om 18.30 u*Eerste vrijdag v/d maand: H. Uur om 17.30 u, daarna gezongen Mis om 18.30 u*Op andere vrijdagen: Mis om 9 u*Zaterdag: Biechtgelegenheid vanaf 9 u, daarna Mis om 10 u; Rozenkrans om 17.30 u*Voor bijzondere (feest)dagen : gelieve te bellen: tel.: +32(0)81 74.25.74

Amsterdam

St. AgneskerkAmstelveenseweg 1611075 XA AmsterdamElke dag een Mis om 11 u (behalve op maandag)Tel. : +31 (0) 206 62 94 70

Vlissingen:

Onze-Lieve-Vrouwe-Kerk, Singel 106 (Stadhuis) H. Mis meestal op de tweede zondag van de maand om 17 u ; vóór de H. Mis wordt biecht gehoord.Tel.: +31 (0) 206 62 94 70 tridentijnsvlissingen.blogspot.comVolgende zondagsmis : zondag 22 mei 2011


45

Brussel

Sint-Jan-en-Stefaan-der-Miniemen-Kerk,rue des Minimes 621000 Bruxelles*Vrijdag: Mis om 18.30uur

*De eerste vrijdagen van de maand (ter ere v/h H.Hart van Jezus)-Mis om 18.30 uur-Aanbidding v/h Allerheiligst Sacrament: 19.00-20.00 uur

*Zaterdag: Mis om 9 uur*Zondag: gezongen Mis om 9 uur

m.u.v. de zondagen 20 maart, 1 mei, 29 mei en 26 juni 2011: gezongen Mis om 17.30 uur

*In de maanden juli en augustus 2011 worden de gezongen missen altijd gecelebreerd om 9 uur.

*Biechtgelegenheid: een half uur vóór de Mis

Brugge

Basiliek van het Heilig Bloed, Burg 13, 8000 BrugesDe laatste zondagen van de maand (oktober-maart): om 17 uurDe laatste zondagen van de maand (april-september): om 18 uurBiecht : een half uur vóór de H. Mis.


46

Priesterbroederschap St. Petrus in de BeneluxHonoraria voor Missen:

Neem rechtstreeks contact op met ��n van onze priesters of schrijf naar bovenstaand adres met vermelding van de gewenste intentie.

De hiernavolgende bedragen zijn richtprijzen; bij financi�le moeilijkheden geeft u naar beste vermogen en de Mis zal worden opgedragen...

+ Mis: 12 €+ Novene (9 Missen op 9 opeenvolgende dagen): 120 €+ Gregoriaanse dertig Missen (30 opeenvolgende dagen): 420 €

De St.Petrus-Broederschap in de Benelux :www.fssp.be

[email protected]

Pater H. Hygonnet, Pater L.D. Kegelin en Pater A. Schijffelen Rue Fran�ois Dufer 25, B-5000 Namur

Tel. : +32 (0)81 74 25 74

Pater M. Knudsen en Pater A. KomorowskiAmstelveenseweg 163, NL-1075 XA Amsterdam

Tel. : +31 (0) 206 62 94 70www.agneskerk.org

België: KBC 733-0256486-48BIC: KREDBEBB / IBAN: BE11 7330 2564 8648

Nederland: ING 67.29.22.258

Brief aan de vrienden en weldoeners Mei 2011 · het goede geven aan wie het Hem vragen ! 2 Positief...

Documents

Transcript of Brief aan de vrienden en weldoeners Mei 2011 · het goede geven aan wie het Hem vragen ! 2 Positief...