Bewonersblad voor de locaties van Marga Klompé in regio … · 2019-12-05 · “Hart voor” De...

De Molenhof | 1

Oktoberfeesten bij Marga Klompé

Vrijwilligers De Molenberggehuldigd en in het zonnetje gezet

HeropeningGroepswonen

De MolenhofBewonersblad voor de locaties van Marga Klompé in regio Groenlo - Lichtenvoorde - Beltrum

Winter 2019/20

De Molenhof | 32 | De Molenhof

De redactie van De Molenhofhoudt zich het recht voor om een artikel niet te plaatsen als het artikel kwetsend voor anderen is, onwaar-heden bevat of discriminerend is. De redactie meldt dit aan de schrijver van het gewraakte stuk.

RedactieBernadette TilleyVerpleegkundige

Belinda SmitEerst verantwoordelijke verzorgende (EVV)

Ria HallerietLid cliëntenraad De Molenberg

Henk PasmanBewoner Woonzorgcentrum

Gina Scholten en Wencke Groot KormelinkActiviteitenbegeleider

Peter StevensRegiomanager Oost Gelre

Esther OrriënsSecretaresse

Renske VenemanMedewerker De Hassinkhof

Het bewonersblad De Molenhof is digitaal te vinden op www.margaklompe.nl.U gaat naar locatie Groenlo, De Molenberg, nieuws en activiteitenagenda.

Op Facebook is SZMK te vinden op www.facebook.com/marga.klompe

Kopij bestemd voor het volgende nummer, dat in maart verschijnt, dient vóór 20 februari bij de redactie binnen te zijn.

Voorwoord van de redactie

Voor u ligt de wintereditie van De Molenhof.

Het blad is weer goed gevuld. We hebben mooie

gedichten en verhalen, een puzzel, een kerstverhaal

mocht niet ontbreken. Ook zijn er veel foto’s die

laten zien wat we zoal gedaan hebben deze periode.

We hebben niet stil gezeten!!

Namens de redactie wensen wij iedereen

gezellige feestdagen en veel leesplezier toe.

Voorwoord Raad van Bestuur

Aandacht …… dat was het thema van het Medewerkers Event in

november jl.

Tijdens twee bijeenkomsten, waaraan totaal circa 720 medewerkers

hebben deelgenomen, stond aandacht centraal. Nu was het aandacht

voor de medewerkers van Marga Klompé, die gewoonlijk aandacht aan

u schenken. Of het nu de zorgmedewerker of de man van de techniek

is, het gaat om aandacht voor u. Aandacht is ook attent zijn en maakt

aanwezigheid zichtbaar. Wij verwachten van elkaar attent te zijn en hoe

fijn is het dat iemand attent is, even echte aandacht voor je heeft.

Het is veelal een kleine moeite, maar geeft zoveel betekenis. Betekenis in

het leven is toch ook waar het om gaat. Zeker op momenten dat je daar

misschien naar zoekt en wellicht helemaal zo tijdens de donkere dagen

voor de feestdagen en straks rond de jaarwisseling.

Wij hopen dat u de attentie in de afgelopen periode heeft ervaren en dat

dit ook in het nieuwe jaar u de juiste betekenis mag geven.

Wij willen u fijne feestdagen en een jaar met veel betekenisvolle

momenten toewensen.

Mede namens Ad Smeets,

Marcel Duvigneau

bestuurder

In verband met deze dikke winter editie heeft de redactie besloten om de ledenlijsten van de cliëntenraden van De Molenberg en De Hassinkhof niet te plaatsen. In de volgende editie zal deze weer te zien zijn. De ledenlijsten zijn op te vragen bij het secretariaat van BOC of via de redactie van De Molenhof.


De Hassinkhof De Hassinkhof

Op vrijdag 20 september werd de school tegenover De Hassinkhof feestelijk geopend na een verbouwing. De school is afgelopen maart t/m september gerenoveerd. Al die tijd hebben de kleutergroepen bij ons in De Hassinkhof gezeten. Daarom werden de bewoners uitgenodigd voor een gezellige ochtend in school. Er werden verschillende spelletjes gespeeld, en we mochten de nieuwe school bekijken. En als klap op vuurpijl kregen we een prachtig nieuw spel mee naar De Hassinkhof. Als bedankje omdat de kleuters tijdelijk bij ons les kregen.

Opening van de nieuwe school

DejaVuEind oktober kwam het zangtrio ‘DejaVu’ een gezellige middag verzorgen. Drie dames die samen prachtige liederen ten gehore brachten. Liedjes uit de jaren ‘45/50’ van onder andere de ‘de Andrew Sisters’. Na de pauze zongen ze vooral Nederlandstalige liedjes. Veel herkenning voor de bewoners, en alle liedjes werden driestemmig gezongen. We hebben opnieuw genoten van een mooie muzikale middag!


Op 17 september kwam dansgroep de Plaggenmeijers uit Rekken een optreden geven in De Hassinkhof. In prachtige oude klederdracht werden er verschillende dansen gedanst. Ook werd er een ‘modeshow’ gegeven met uitleg over de verschillende kleding van vroeger.

Het was een prachtige avond met veel herkenning voor de bewoners.


Optreden van dansgroep de Plaggenmeijers

Wandelen op wielen 2019

Ook dit jaar is er een editie van Wandelen op Wielen georganiseerd. Drie dagen lang werden er drie verschillende routes afgelegd door de omgeving van Beltrum. Op de pauzeplekken werden de mensen door de vrijwilligers van Meldpunt Beltrum en ‘t Eetcafé getrakteerd op koffie, wat lekkers en muziek. Iedere keer weer zorgde dit voor een heel bijzondere en mooie sfeer. Traditiegetrouw werden de vele deelnemers op vrijdagavond ingehaald door Harmonieorkest Concordia. En als afsluiting werden alle deelnemers op het schoolplein gehuldigd, middels het bekende houten klompje, door de burgemeester.

Wandelen op Wielen was wederom een groot feest voor zowel de deelnemers als voor alle vrijwilligers.



In oktober werd ook bij ons het oktoberfeest gevierd! Met prachtige muziek van de Grenzlandsteiers. Wat een gezellige muziek, vrolijke mensen en een lekker borreltje erbij! Iedereen heeft enorm genoten!

Wandelmiddag16 oktober was de laatste wandelmiddag van dit seizoen. Helaas zat die middag het weer niet echt mee. Dus we besloten de snelste route te nemen naar onze pauzeplek. De pauzeplek was bij de familie Schilderink aan de Ringweg. Daar werden we hartelijk werden ontvangen met koffie/thee en heel veel overheerlijk gebak! En ook werd er nog een rondje bingo gespeeld.Wat hebben we genoten!

Nogmaals hartelijk dank aan de familie Schilderink en aan alle vrijwilligers. En ook dank aan de vrijwilligers die het afgelopen wandelseizoen dit mogelijk hebben gemaakt. Samen organiseerden ze elke keer weer een pauzeplek, zodat er wat gedronken kon worden. Bewoners waarderen dit enorm, en genieten er elke keer van. Volgend voorjaar hopen we het weer op te pakken!


Op 10 oktober hebben we onze nieuwe aanwinst,

de rolstoelauto, gepresenteerd onder het genot

van een hapje en een drankje.

Nieuwe aanwinst bij Marga Klompé, daar was een tijdje geleden over gesproken. Dat er een rolstoelauto zou komen en ze hadden er een op het oog. Toen kwam er een bericht: ze hadden er een goede Volkswagen waar één rolstoel in kan.

Met op de tweede rij nog plaats voor drie personen en voorin nog één persoon. Met chauffeur komt dat in totaal op zes personen. Het is een uitstekende auto waar hopelijk veel gebruik van gemaakt gaat worden.

Geschreven door de heer Pasman (bewoner en lid redactie van De Molenhof)

De MolenbergDe Molenberg

Een aantal spelregels zijn:- De auto kan maximaal twee

aaneengesloten dagen door dezelfde persoon worden gehuurd.

- Gebruiker dient in principe een cliënt te zijn van De Molenberg of een directe relatie te hebben met een cliënt van De Molenberg.

- De rolstoelauto kan alleen gebruikt worden in aanwezigheid van cliënten.

- De uitleen gaat via de receptie. Mocht u meer informatie willen hebben dan kunt u terecht bij de receptie van De Molenberg.

Presentatie rolstoelauto

Dinsdag 8 oktober was de uitreiking van “Hart voor” van de Rabobank. Namens Huis van de Buurt hebben we meegedaan en de

omgeving gestimuleerd om op ons te stemmen. Nou, dat is zeker gelukt! We wisten niet wat we konden verwachten. Alles was meegenomen. Mede door de vele stemmen namelijk 126, hebben we dit mooie bedrag in ontvangst mogen nemen. Namens het team Huis van de Buurt, BEDANKT.

NoirOp 3 oktober een fijne avond gehad met een optreden van Noir. Geweldig!

Uitreiking van “Hart voor”

De bewoners kregen tijdens een koffiemoment in oktober uitleg omtrent de Slag van Grol. Er werd wat vertelt over de kleding, het eten en de kampementen. Het was een interessante bijeenkomst. ‘s Middags werd de film van twee jaar geleden vertoond.

Slag om Grolle



Op 16 oktober hebben we mogen genieten van het Oktoberfest in De Molenberg met de Hilgelander Muzikanten. Een top avond.

Een vaste groep vrijwilligers en medewerkers maken deze avonden tot een succes. Een deel van deze groep staat op de foto.

Als we het nieuwe jaar in gaan, is het weer tijd om terug te kijken en nieuwe plannen te maken.

Wat kunnen we in het nieuwe jaar betekenen voor elkaar? Welke activiteiten vindt iedereen gezellig, wat wilt u graag?

Daarom gaan we in het nieuwe jaar iets nieuws doen!

Vanaf januari gaan we één keer in de twee maanden een gezellige zondagmiddag organiseren.

We hebben onze eigen huismuzikant Bas Hoefman!Hij zal de middag opluisteren met gezellige muziek.

Op zondag 12 januari gaan we van start met Kom’s an!

U bent van harte welkom vanaf 14.30 uur in Marga’s Grand Café. De toegang is gratis en de consumpties kunt u afrekenen bij de medewerker van Marga’s Grand Café.

Nieuw jaar, nieuwe activiteiten!

Oktoberfest

Kom’s an!



Grolse Hofzanger Theo traint met veel plezier!

Theo Geurink (67 jaar) lid van de Grolse Hof zangers heeft persoonlijk meegemaakt hoe het voelt om niks meer te kunnen. “Ik had helemaal niks meer,” aldus Theo. Geen kracht, geen conditie en dan besef je hoe belangrijk je gezondheid is. Na het plaatsen van een stent nam Theo eerst deel aan het hartrevalidatie programma van het zieken huis te Winterswijk (SKB), later ook bij Hart in Beweging (HiB) te Groenlo.Via mond op mondreclame is hij bij de fysio-therapie van De Molenberg terecht gekomen. Hij heeft het prima naar zijn zin bij de fitness voor 55+.Het is dicht bij huis, de mensen in de groep zijn vriendelijk en ook de flexibiliteit is prettig. Kun je een keer niet, dan kun je trainen op tijdstip van een andere groep. En ook die andere groepen zijn gezellig, hij kent bijna iedereen wel van

gezicht. Ook met de therapeuten heeft Theo een goede band. De begeleiding is prima en heb je een keer iets, dan is er gauw een afspraak gemaakt voor een individuele behandeling. “Erg prettig, die korte lijntjes.”

“Trainen met plezier, want het benenstelsel moet goed blijven”. Er is genoeg te trainen in de oefenzaal. Het minst leuk vindt Theo de loopband, maar ik dwing mezelf ertoe want ik weet dat het goed voor me is.

Maandag 4 november zijn we (met vier mede-bewoners) naar het museum van Frans Groot Zevert ofwel Frans van de Mulder uit Voor-Beltrum geweest. Je kunt er van alles bekijken wat vroeger werd gebruikt. Van oude auto’s tot radio, televisie, grammafoonplaten,

muziekboxen tot sigarenbandjesdozen. Het museum kan bezocht worden, het liefst in kleine groepjes. Het is de moeite waard.

Geschreven door de heer Pasman (bewoner en lid redactie van De Molenhof)

Modeshow van Isabelle modeMooie en kleurrijke kleding werd er geshowd. De aanwezigen konden kijken maar ook de stoffen voelen. Na afloop van de show kon er gepast en gekocht worden. Hermans schoenmode liet de tassen en schoenen showen. Het was een mooie en goede middag.

Ons huus, ons volk

Duuster“Foei, wat is ut al vrog duuster vandage.”Dat heur iej vake at de dage een gaal kotter wordt en veural at ‘r dan ok nog bujen aovertrekt. Maor noew draai iej de knop umme en in en um ut huus steet alles in ut volle lech. Hoe hebbe wie ons vrogger toch ered met een stallöchte, een paar öllielampen of in de beste gevallen met zo’n gasbrander.

D’r wod’n völle meer op de tast edaon en ut butenwark gebeurn zolange ut lech was.

Wie as kinder vermaken ons bes, ok zonder Ipad of televisie. Ut was wel op tied onder de wolle, maor met spöllen op de daele, waor at nog een betjen lech was, met ut huuswerk maken beij de petröllielampe en piepverstoppen op al die donkere plekken was ter van verveling gin sprake.

Hoogtepunten van die dondekere dage waan ok de verhalen onder ut melken die onze olders vetelden.

Moeder zat dan onder de koe op de grupstal en wielle op ut pad d’r achter.Luusteren naor verhalen uut de Biebel, maor ok aover wolven die mensen naozatten en aover dappere kaels die ut ongedierte een köpken kleiner maakten.Niks gin verwiet an moeder, maor ut waan toen gewoon andere tieje.

Ben Hiddink

Museum bezoek



Afdeling Slatman heeft de mantel-zorgers een klein presentje aangeboden, voor al hun goede zorgen als mantelzorger. Ze waren blij verrast met dit mooie gebaar!Dank jullie wel!

10 november

Dag van de Mantelzorg

Team Bastion en Schralenstein heeft de mantelzorgers een bedankje in de vorm van een agenda of kalender gegeven. Een beetje symbolisch, de agenda van iedereen wordt steeds voller, en dan is het de kunst om toch nog een plekje voor de zorg aan een ander te kunnen maken.

Optreden Dennie Christian in De Molenberg

De sfeer zat er al gelijk goed in op vrijdagmiddag 1 november. Zijn hit “Rosamunde” galmde door de zaal en iedereen zong en klapte mee toen Dennie het Kormelink in kwam zingen. “Marie Louise”, “Hoeba Hoeba Hop”, “Ein festival der liebe” en veel andere liedjes uit de tijd

van “Op volle toeren” alweer 30 jaar geleden. Maar ook “Geef mij nu je angst” van André Hazes zowel in het Duits en in het Nederlands. De conclusie aan het eind van het optreden was dan ook heel erg positief. Het enige minmuntje was dat het optreden al zo snel was afgelopen!


De Molenberg

Door Trudy Schutter, geestelijk verzorger

Dit is één van mijn lievelings-gedichten van Judith Herzberg. Het gedicht gaat over een jong meisje dat voor de spiegel staat, dromend over haar toekomst. Als ik het gedicht lees zie ik dit meisje al staan met al haar wensen en verlangens van het leven voor haar. Ik zie ook mezelf, met al mijn dromen en verwachtingen van het leven.

De dromen die zij heeft zullen waarschijnlijk niet allemaal werkelijk worden: ze zal dingen meemaken in haar leven waar ze niet op had gehoopt, bedrogen worden, de dieren waar ze zo lovend over spreekt (en hun keutels) op een dag toch zat zijn. Het leven loopt anders dan gedacht, het valt bij tijden mee en tegen. Welke dromen had en heb jij van de toekomst? Zijn ze waar geworden?

Kinderspiegel‘Als ik oud word neem ik blonde krullen

ik neem geen spataders, geen onderkin,

en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben

dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond

alleen wat kraaienpootjes om mijn ogen.

Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik

en niemand gaat ooit liegen tegen mij.

Ik neem niet van die vieze vette

grijze pieken en ik ga zeker ook niet

stinken uit mijn mond.

Ik neem een hond drie poezen en een geit

die binnen mag, dat is gezellig,

de keutels kunnen mij niet schelen.

De poezen mogen in mijn bed

de hond gaat op het kleedje.

Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen

niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.

Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is

de hele dag en ook de hele nacht

blijven wij als maar bij elkaar.’

(Judith Herzberg)

De Molenberg heeft op donderdag

31 oktober, voorafgaande aan de jaarlijkse

vrijwilligersavond, twee vrijwilligers gehuldigd

en in het zonnetje gezet voor hun trouwe

dienst en betrokkenheid voor de bewoners.

Mevrouw J. Peek en de heer W. te Molder, werden gehuldigd voor 12,5 jaar vrijwilliger -schap. Jaarlijks krijgen alle vrijwilligers van De Molenberg en Mariënhof een vrijwilligers-avond aangeboden, als waardering en dank voor hun inzet.

Het thema dit jaar was: “Oostenrijk”. Het was een sfeervolle avond waarbij de Lederhose en Dirndl, de Tiroler gröstl en bierpullen niet ontbraken.

Vrijwilligers De Molenberggehuldigd en in het zonnetje gezet



Tijdens het Zondag Matinee op 24 november werd er genoten van Jazzewind uit Winterswijk. Er werd zelfs nog een dansje

gemaakt. Het van een gezellige middag.

Op zondag 17 november waren alle mantelzorgers van Marga Klompé uitgenodigd voor een theatervoorstelling in De Mattelier in Groenlo. De voorstelling “Over de kopzorg” gaf het publiek een inkijkje in het leven van mantelzorgers. Op subtiele- maar ook soms confronterende wijze is de belangrijke rol maar ook de kwetsbaarheid van mantelzorgers belicht.

Waarom deze bijeenkomst?Mantelzorgers verdienen het om extra ondersteund te worden en zorgen vaak in de schaduw. Deze voorstelling is mogelijk gemaakt vanuit de gelden Waardigheid en Trots.

Een reactie geschreven door Ria Halleriet (redactielid De Molenhof)Een mooie manier om mantel-zorgers te steunen door de theatervoorstelling “Over de kopzorg”.

Met ziekte geconfronteerd worden kan iedere familie treffen. Hoe je er mee omgaat kan heel verschillend zijn. Wanneer er oor is voor de ander zal je verbazingwekkend veel overeenkomsten ontdekken, zoals verdriet, maar ook de mooie dingen van het leven willen blijven beleven.

Marga Klompé, een dankjewel van een mantelzorger voor jullie aandacht.

Theatervoorstelling voor mantelzorgers

Duo MengelmoesDuo Mengelmoes

mochten we op 26 november in De Molenberg

ontvangen. Een mooie avond

met gezellige muziek en fijne meezingers.

Gewoon Hollands

Op 29 oktober hebben we een heerlijke avond gehad met het smartlappenkoor Gewoon Hollands uit Winterswijk.

Zondag Matinee met Jazzewind


De laatste droom van de oude eik

Een kerstverhaal van H.C. Andersen

Er stond in het bos, hoog op de helling bij het open strand, zo’n echt oude eik, hij was precies driehonderd vijfenzestig jaar oud, maar die lange tijd was voor de boom niet meer dan even zovele dagen voor ons mensen. Overdag zijn wij wakker, ‘s nachts slapen en dromen wij. Met een boom is het anders gesteld: in de lente, de zomer en de herfst is de boom wakker, en pas tegen de winter begint zijn slaap, de winter is zijn tijd van slapen, dat is zijn nacht na de lange dag, die lente, zomer en herfst heet.

Heel wat warme zomerdagen hadden de muggen om zijn kroon gedanst, geleefd, gezweefd en zich gelukkig gevoeld, en wanneer dan zo’n klein schepsel één ogenblik in stille zaligheid op een van de grote, frisse eikenbladeren zat te rusten, dan zei de boom altijd: “Stakkerdje! Je hele leven duurt maar één dag! Wat kort toch. Het is zo jammer!”

“Jammer,” antwoordde dan het mugje altijd. “Wat bedoel je daarmee? Alles is zo heerlijk stralend, warm en mooi en ik ben zo blij!”

“Maar slechts één dag en dan is alles voorbij!”

“Voorbij!” zei het mugje. “Wat is voorbij? Ben jij ook voorbij?”

“Nee, ik leef misschien nog wel duizenden van jouw dagen en mijn dag duurt hele jaargetijden! Dat is iets van zo lange duur dat jij het helemaal niet kunt uitrekenen!”

“Nee, want ik begrijp je niet! Jij hebt duizenden van mijn dagen, maar ik heb duizenden ogenblikken om blij en gelukkig te zijn. Neemt al deze heerlijkheid een einde wanneer jij sterft?”“Nee,” zei de boom, “die duurt zeker langer, oneindig veel langer dan ik mij kan indenken!”

“Maar dan hebben wij toch evenveel, onze berekeningen verschillen alleen maar!”

En het mugje danste en zweefde in de lucht, was blij met zijn tere, kunstige vleugeltjes van gaas en fluweel, verheugde zich in de zoele lucht die gekruid was met de geur van het klaverveld en van de wilde rozen, de vlier en de kamperfoelie, die over de heining groeiden, om van het lievevrouwebedstro, de sleutelbloemen en de wilde kruizemunt niet te spreken; er was een geur zo sterk dat het mugje zich heus een klein beetje dronken voelde.

De dag was lang en verrukkelijk, vol van blijdschap en goede dingen en toen de zon onderging, voelde het mugje zich zo heerlijk moe van al die vrolijkheid. Zijn vleugels wilden het niet langer dragen en heel zacht gleed het op het zachte, wiegende grashalmpje neer, het knikte met zijn kopje, en sliep dan blij in: dat was de dood. “Arme, kleine mug,” zei de eik, “dat was toch een al te kort leven!”

En iedere zomerdag herhaalden zich diezelfde dans, datzelfde gesprek, hetzelfde antwoord en het inslapen; het herhaalde zich in hele families van muggen, en alle waren zij toch gelukkig, even blij.

De boom stond wakker, zijn lentemorgen, zijn zomermiddag en zijn herfstavond, nu naderde zijn tijd van slapen, zijn nacht - de winter was in aantocht.

Reeds zongen de stormen: “Goedenacht! goedenacht! Daar viel een blad, daar viel een blad! Wij plukken, wij plukken! Zie dat je gaat slapen, wij zingen je in slaap, wij schudden je in slaap, maar, nietwaar, dat doet goed in je oude takken. Zij kraken ervan uit louter plezier. Slaap lekker, slaap lekker! Het is je driehonderd vijfenzestigste nacht, eigenlijk ben je maar een jongetje van een jaar! Slaap lekker! Uit de hemel dwarrelt sneeuw, het wordt een heel laken, een warm dek om je voeten! Slaap lekker en droom prettig!”

En de boom stond daar, beroofd van zijn loof, om ter ruste te gaan, de hele winter lang en in die winter menige droom te dromen, steeds iets dat hij zelf had beleefd, net als de mensen dromen.

Hij was ook eenmaal klein geweest, ja, een eikeltje was zijn wieg geweest, naar menselijke berekening leefde hij nu in zijn vierde eeuw; hij was de grootste, de hoogste boom in het bos, met zijn kroon stak hij hoog boven alle andere bomen uit, ver op zee was hij zichtbaar, een baken voor de schepen; hij besefte helemaal niet hoeveel ogen hem zochten. Hoog boven in zijn groene kroon woonden de houtduiven en sloeg er de koekoek; in het najaar, wanneer de bladeren wel geslagen koperen plaatjes leken, kwamen de trekvogels en ze rustten daar, vóór zij over zee vlogen. Maar nu was het winter, de boom stond daar bladerloos, je kon goed zien hoe krom en knoestig de takken zich uitstrekten; kraaien en roeken zaten er om de beurt in groepjes te praten over de harde tijden die nu begonnen en hoe moeilijk het was in de winter aan voedsel te komen.


Het was juist het heilige kerstfeest, toen droomde de boom zijn schoonste droom: die moeten wij horen.

De boom kon heel duidelijk merken dat het een feestelijke tijd was. Hij meende overal in de rondte de kerkklokken te horen luiden en daarbij was het zacht en warm als op een mooie zomerdag, fris en groen breidde hij zijn machtige kroon uit, de zonnestralen speelden tussen zijn bladeren en takken, de lucht was vol geur van kruiden en struiken; bonte vlinders speelden krijgertje en de muggen dansten, alsof alles er alleen maar was opdat zij konden dansen en pret maken. Alles wat de boom jarenlang had beleefd en om zich heen had gezien trok, als een feestelijke optocht, voorbij.

Hij zag uit oude tijden ridders en edelvrouwen te paard door het bos rijden met een veer op de hoed en een valk in de hand; de jachthoorn weerklonk en de honden blaften.

Hij zag soldaten van de vijand met blanke wapens en in bonte uniformen, met speer en hellebaard, hun tenten opslaan en weer afbreken; het wachtvuur vlamde op en er werd gezongen en geslapen onder de brede takken van de boom.

Hij zag verliefden hier in stil geluk in de maneschijn samen komen en de eerste letter van hun naam in de grauwgroene bast snijden. Citer en eolusharp waren er eens - er lagen jaren tussen - opgehangen in de takken van de eik door vrolijke, rondtrekkende gezellen, nu hingen zij daar weer, nu klonken zij daar weer zo liefelijk. De houtduiven kirden als wilden zij vertellen wat de boom daarbij voelde, en de koekoek sloeg hoeveel zomerdagen hij zou leven.

Toen was het alsof, tot in de kleinste wortels, tot in de hoogste takken, helemaal tot in de bladeren, een nieuw leven door de boom stroomde. Hij voelde dat hij zich kon uitrekken,

hij merkte het in zijn wortels, hoe ook daar beneden in de aarde leven en warmte was, hij voelde hoe zijn kracht toenam, hij groeide hoger en hoger. De stam schoot op, er was geen stilstand, hij groeide meer en meer, de kroon werd voller, breidde zich uit, verhief zich en naarmate de boom groeide, groeide ook zijn gezondheid, zijn verheugend verlangen om steeds hoger te reiken, helemaal tot de stralende warme zon. Reeds was hij hoog boven de wolken uitgegroeid, die als duistere scharen trekvogels of als grote, witte zwermen zwanen onder hem langs trokken.

En elk blad van de boom kon zien alsof het ogen had om te zien; de sterren werden overdag zichtbaar, groot en blank; iedere ster flonkerde als een paar ogen, zo zacht en zo helder; zij deden denken aan bekende, geliefde ogen, kinderogen, ogen van verliefden, wanneer zij elkaar onder de boom ontmoeten. Dat was een gelukkig ogenblik, een ogenblik vol vreugde!

En toch, bij al die vreugde voelde hij een verlangen dat alle andere bomen in het bos daar beneden, alle struiken, planten en bloemen zich met hem mochten verheffen, met hem de glans en vreugde mochten voelen. De machtige eik was in de droom van zijn heerlijkheid niet volkomen gelukkig als niet alle, grote en kleine, het met hem waren, en dat gevoel beefde door takken en bladeren zo innig en zo sterk als in de borst van een mens. De kroon van de eik bewoog zich alsof de boom iets zocht, iets miste, hij keek om en toen rook hij de geur van Lievevrouwebedstro en al spoedig een nog sterkere geur van kamperfoelie en viooltjes, hij meende te kunnen horen dat de koekoek hem antwoordde. Ja, door de wolken kwamen de groene toppen van het bos uitkijken.

Hij zag de andere bomen onder zich groeien en zich verheffen evenals hijzelf; struiken en planten schoten op, enkele rukten zich met wortel en tak los en vlogen sneller. De berk was

het vlugst, als een helle bliksemstraal knetterde haar slanke stam, haar takken golfden als groen gaas en groene vaandels; het hele bos, zelfs het bruingeveerde riet, groeide mee en de vogels vlogen mee en zongen en op het hoge gras, dat los fladderde als een lange, groene zijden band, zat de sprinkhaan en speelde met zijn vleugel op zijn scheenbeen; de kevers bromden en de bijen zoemden, iedere vogel zong met zijn snavel, alles was zang en vreugde tot in de hemel toe.

“Maar het kleine blauwe bloempje daar bij het water, dat moet ook mee,” zei de eik, “en dat rode klokbloempje en dat kleine madeliefje!” Ja, de eik wilde ze allemaal mee hebben. “Wij gaan mee! Wij gaan mee!” zong het en klonk het. “Maar dat mooie lievevrouwebedstro van de vorige zomer - en het jaar daarvoor was hier een heel tapijt van lelietjes-van-dalen - en die wilde appelboom, wat stond die prachtig - en al die schoonheid van het bos, jaren, jarenlang - waren die toch maar tot nu toe blijven leven, dan hadden die nu ook mee kunnen gaan!”

“Wij gaan mee! Wij gaan mee!” zong het en klonk het nog hoger, het leek alsof ze vooruit waren gevlogen. “Nee, dit is té ongelofelijk mooi!” jubelde de oude eik. “Ik heb ze nu allemaal, kleine en grote! Niet één is er vergeten, hoe is zoveel geluk denkbaar!”

“In Gods hemel is dat denkbaar!” klonk het.

En de boom die steeds groeide, voelde dat zijn wortels zich van de aarde losmaakten.

“Dat is het allerbeste,” zei de boom, “nu houdt geen band mij meer tegen! Ik kan omhoog-vliegen naar het allerhoogste in licht en glans en al mijn geliefden vergezellen mij, kleine en grote! Allemaal! Allemaal!”

Het was de droom van de eik en terwijl hij droomde loeide er een geweldige storm over zee en land in de heilige kerstnacht; de zee wentelde zware golven op het strand, de boom kraakte en werd met zijn gehele wortel losgerukt, juist op het ogenblik dat hij droomde dat zijn wortels zich losmaakten. Hij viel. Zijn driehonderd vijfenzestig jaren waren nu als de éne dag van het mugje.

Op kerstochtend, toen de zon opkwam, was de storm gaan liggen; alle kerkklokken luidden plechtig en uit iedere schoorsteen, zelfs uit de kleinste op het dak van de arme boer, steeg de rook op, blauw als van het altaar op het druïdenfeest, de offerrook van de dankbaarheid.

De zee werd stiller en stiller en op een groot schip daarbuiten, dat ‘s nachts het zware weer goed had doorstaan, werden nu alle vlaggen gehesen, mooi en plechtig zoals past voor het kerstfeest.

“De boom is weg! De oude eik, ons baken op het land!” zeiden de zeelui. “Hij is gevallen in deze stormnacht! Wie zal hem kunnen vervangen, dat kan niemand!”

Zulk een lijkrede, kort maar welgemeend, kreeg de eik die lag geveld op het sneeuwtapijt langs het strand; en over de boom klonk psalmgezang vanuit het schip, het gezang van de vreugde van het kerstfeest. Ieder daarbuiten op het schip kwam bij het horen van het gezang en door het gebed in een blijde stemming. Juist zoals de oude boom in de kerstnacht zich verhief in zijn laatste, schoonste droom.


Sinds maart van dit jaar zijn er op elke afdeling in De Molenberg gastvrouwen ingezet.

Waarom gastvrouwen? De zorg wordt steeds gecompliceerder en drukker, waardoor de aandacht voor de cliënten wel eens tekort schiet. Mensen die behoefte hebben aan een praatje, spelletje of iets anders kwamen wel eens wat te kort omdat het verzorgend personeel het druk hebben.

De gastvrouwen zijn hiervoor een goede oplossing. Ze geven de mensen persoonlijke aandacht, tijdens de werkzaamheden die ze op de afdelingen verrichten. Hun taken zijn onder andere koffie en drankjes delen, helpen tijdens de maaltijden, voorlezen, spelletjes doen, boodschappen met de mensen, wandelen bij mooi weer, mensen naar de fysio brengen, ook kleine huishoudelijke werkzaamheden en soms vragen de mensen zelf of de gastvrouwen iets voor hun willen doen.

Omdat ze nu al meer dan een half jaar bezig zijn met hun werk heb ik twee gastvrouwen gevraagd naar hun ervaringen. Twee heel verschillende mensen, maar beiden met een passie voor het werk.

Judith Hulshof die op Oosteresch werkt, bevalt het goed, ze vindt het fijn dat ze extra dingen kan doen. Ze brengt rust en de extra aandacht voor de mensen, wordt erg gewaardeerd. Judith heeft een gezin, daarnaast heeft ze in

een supermarkt gewerkt. Toen de kinderen groter werden, werd haar wereldje wel erg klein, zoals ze dat zelf beschrijft en was er behoefte aan iets anders. Toen ze de vacature van gastvrouwen zag, heeft ze hier op gesolliciteerd. De zorg trok haar ook wel aan. Er was een tijd dat ze ook nog wel een opleiding in de zorg wilde doen, maar ze ziet nu hoe druk het werk van verzorgende is en de wisselende diensten. Dat maakt het toch iets minder aantrekkelijk voor haar, ze werkt 12 uur en dat vindt ze naast haar gezin voldoende. Ze wil nog wel verder leren en heeft al iets op het oog. Haar schoonzus is pedicure en die heeft haar voorgesteld om dit ook te gaan doen. Ze kan dan haar eigen invulling geven aan het werk. Ook dan kan ze dan haar contacten met mensen wat ze erg prettig vindt, blijven voortzetten. Maar voorlopig is ze nog op Oosteresch en we hopen dat ze dit nog een tijd mag doen met veel plezier.

GastvrouwenDaarna ben ik Erna Kormelink op gaan zoeken die op Koerboom werkt als gastvrouw. Ik moet nog wel een tijdje wachten want ze is druk om de mensen naar de koersbal te brengen.Erna is erg enthousiast over haar werk. Ze zegt dat ze eindelijk doet wat ze heel graag had willen doen, in de zorg werken.

Vanaf haar jeugd heeft Erna diabetes wat een ziekte is die veel in haar familie voorkomt. Ten gevolge van deze ziekte heeft ze niet kunnen doen waar haar passie lag, de zorg. Haar moeder vond dit niet zo’n goed idee, omdat het toch veel vergde van haar lijf. Ze is toen bloemsierkunst gaan doen, maar hier zat haar hart niet in. Ze kreeg een gezin en ze is toen gaan schoonmaken, maar kreeg na een tijd last van de gewrichten. Toen ze de vacature zag voor gastvrouw, wist ze dat dit de baan voor haar was.

In het begin was het wel wennen, omdat er zoveel mensen om haar heen waren. Ze moest nog veel leren, zegt ze zelf, vooral hoe met mensen die ziek zijn of afhankelijk zijn van anderen, om te gaan. Ieder mens is uniek en heeft een specifieke benadering nodig. Dat was nieuw voor haar. Van zichzelf is ze nogal druk, zegt ze, dus ze moest leren “te dimmen”.

Ze heeft het erg naar haar zin op Koerboom en vindt het fijn te zien dat de mensen zich bij haar thuis voelen. Ze houd van gezelligheid en een mevrouw noemde haar “mijn kippetje”. Deze mevrouw zei dat als Erna lachte, ze net klonk als een kip die een ei legt. Ze vond dit zo leuk. Er waren een paar mensen die vroegen of ze dit niet beledigend vond. Dat vond ze niet , kippen zijn hele leuke dieren. Thuis is ze opgegroeid met kippen en haar zus houdt ook kippen, dus voor Erna was dit hartverwarmend dat ze zo genoemd werd. Erna is heel positief ingesteld en zegt: “ik ben ook sterk ondanks mijn ziekte”. Ze hoopt dat ze nog heel lang op Koerboom mag werken als gastvrouw. Ze kan hier haar hart inleggen en het geeft haar veel voldoening.

Dit zijn ervaringen van twee collega’s die met veel plezier hun werk doen. Het enthousiasme en liefde stralen er van af, wat alleen maar betekent dat de mensen die ze verzorgen heel veel extra aandacht krijgen. En dat willen we toch allemaal.

Door Bernadette Tilley


Erna Kormelink

Judith Hulshof


Grols PaletGrols PaletEr is mij gevraagd om een stukje te schrijven voor De Molenhof over de schilderactiviteit van Huis van de Buurt. Dus pak ik nu de pen op en niet het penseel.

Het Grols Palet is een activiteit van Huis van de Buurt dat twee keer per week op dinsdag- en donderdagmiddag plaats vindt in het souterrain van De Molenberg. Het bestaat nu twee jaar.Het succes hiervan is, denk ik, dat steeds meer mensen behoefte hebben om creatief bezig willen zijn, maar ook voor de contacten, ontspanning en gezelligheid.Sinds het afgelopen seizoen is er nu een derde groep gestart op de woensdag. Het is een schildercursus voor vijf keer, met maximaal zes deelnemers. Op deze middag kunnen bewoners van de afdelingen en de bezoekers van het dagcentrum die willen schilderen, hier naar toe gaan. Het is zeker een aanvulling voor die bewoners die vroeger thuis ook hebben geschilderd. Ze kunnen nu hun penseel weer oppakken waarmee ze vroeger zoveel plezier hebben gehad.

De reacties van de cursisten zijn zo positief dat ik hoop dat dit een navolging krijgt.Ik geef de lessen op deze groep niet alleen. Samen met Ellen Rooks, medewerker welzijn en vrijwilligster Marietje Maarse proberen we de cursisten bij te staan in het proces van het herontdekken van wat kleuren doen. We werken met nieuwe technieken zoals een ‘kadokaart’ en wattenstaafjes. Het gevolg van de cursus is, dat mensen verbaasd zijn en zich trots voelen op wat ze zelf hebben gemaakt. Dat ik dit nog kan! Ook merkte iemand op: “Ik voel mij als ik er naar toe ga gespannen, maar na 5 minuten ben ik helemaal ontspannen”. Ze verheugen zich weer op de volgende keer. Eventjes weg van daar waar je woont en naar een inspirerende omgeving gaan waar je samen kunt kletsen over datgene waar je mee bezig bent.Toen ik in de wandelgangen een cursiste tegen kwam, die met haar dochter bij het Grand Café was geweest, zei ik spontaan: “Hallo, wat leuk dat ik u hier zie”. Zij keek mij aan en zei:”Ik ken je niet, wie ben je?” Ik vertelde dat ik haar les gaf bij de schildercursus. Haar gezicht klaarde op en met een glimlach van oor tot oor vertelde ze: “Ja leuk, en ik ga volgende week weer!”

Sonja Nijman

Kerstmenu 1e kerstdag

Amuse**

Waldorfsalade**

Varkenshaas rouleaux**

Mini gratinDennenappel kroket

Witlof ham/kaasHaricots verts spek/ui

**Salade stoofperen

Rabarber appelblok**

Trifle granberry**

Koffie/thee met bonbon

Kerstmenu 2e kerstdag

Amuse**

Runderbouillion garni**

KerstrolladeDipping strips

Krul fritesSuikerpeulen/parijse woteltjesRusticanamix hollandaisesaus

**Stoofpeertjes/stoofappeltjes

Oranjesalade**

Aarbeien mousse**

Koffie/thee met bonbon


Kerstmenu

Prijs € 21.00 incl. 1 drankje. Reserveren tot 1 week van te voren, tel. 0544 473334. Wijzigingen voorbehouden


Op 28 november is Groepswonen De Molenberg omgedoopt tot “De Lange Gang”. Angela Kok (medewerker) heeft samen met mevrouw Reijerink (bewoner) het lint doorgeknipt. Bewoners, familie, vrijwilligers en medewerkers hebben er een mooi feest van gemaakt. De naam is door een uitgeschreven prijsvraag onder personeel van afdeling groepswonen tot stand gekomen. “De Lange gang” is letterlijk de naam voor de lange gang die is ontstaan door toevoeging van drie appartementen. Op deze lange gang komen alle vertrekken op de woning uit en zal een plek van ontmoeten en begroeten zijn. De namen van de huiskamers zijn bedacht door Angela Kok, de Veur- en Achterkamer.

Reactie van een familielid van een bewonerWe zijn als vertegenwoordigers van de cliënten op groepswonen 1 en 2 op uiterst plezierige wijze betrokken bij de aankleding en inrichting van de ruimtes. We hebben meerdere keren samen met de medewerkers aan tafel gezeten met onder andere Judith Kroes (regiomanager) en projectmanager facilitair Anne Stokkers. Bij dit alles stond de beleving en het welbevinden van de bewoners centraal. Er was vaak een levendige discussie waarbij goed geluisterd werd naar elkaar en naar de verschillende wensen en ideeën.

Ook bij Marga Klompé groeien de bomen niet tot aan de hemel waardoor er wel keuzes gemaakt moesten worden en (nog) niet alles verwezenlijkt kon worden. Ik denk dat er binnen het beschikbare budget heel veel is gedaan om het verblijf voor de cliënten te veraangenamen. We wensen alle bewoners heel veel woongenot en een fijn verblijf in de mooie nieuwe entourage!

Wilma van der Donk

Onlangs heeft Guusje tijdens haar maatschappelijke stage samen met haar oma (vrijwilligster) en onze bewoners, voor St. Maarten lampionnen gemaakt.

Hiervan is een fot ocollage gemaakt met een samenvatting van Guusje.

Voor wat lekkers bij de koffie werd gezorgd. Het zag er nadien prachtig mooi uit met een gouden kaarsje op batterijen erin.

MariënhofDe Molenberg

HeropeningGroepswonen

Maatschappelijke stagevan Guusje Lubbers


Activiteiten in Mariënhof9 september 2019Vanmorgen samen met onze bewoners in het Grand Café van Mariënhof een kermisborrel gedronken met een lekker hapje erbij. En gezellige kermismuziek om helemaal in de sfeer komen. Het was weer zeer geslaagd.

21 september 2019Vandaag genoten van een gezellige BURENDAG in de Mariënhof. Onder het genot van koffie met soesjes een drankje en een lunch, spelletjes gedaan en erop uit geweest met de duofiets. Mogelijk gemaakt door Waardigheid en Trots

MariënhofMariënhof


19 september 2019Vanmorgen was de start van de nieuwe samenwerking van Marga Klompé met Stichting de Lichtenvoorde in Mariënhof. Zij gaan hier op de donderdagen een dagbesteding doen. De bewoners werden getrakteerd op koffie met gebak. Een zeer geslaagde eerste dag.



26 september 2019Dinsdagochtend kwamen de kinderen van groep 1 en 2 van basisschool de Leeuw op bezoek in Mariënhof. Er werden verschillende spelletjes gedaan. Het was een gezellige ochtend.




Oktoberfest in MariënhofDonderdag 3 oktober werd er in Mariënhof een heus Oktoberfest gehouden. Het Grand Café was versierd met vlaggetjes en verschillende Oostenrijkse kleding. De organisatie was in opperbeste stemming, voor aanvang werd er al genoten van de Tiroler muziek. Zij hadden hun kleding aangepast aan het thema zoals een dirndel of een lederhöse en niet te vergeten de mooie groene hoedjes. Rond 16.00 uur kwamen de bewoners.Onder het genot van een drankje en een hapje genoten zij van Duitse en Oostenrijkse muziek verzorgd door Bas. Het Kufstein lied werd door verschillende bewoners uit volle borst meegezongen en er werd zelfs een dansje gemaakt. Jozef de kok had voor iedereen een heerlijk stampottenbuffet gemaakt. In de voorbereidingen werd hij geholpen door het team van De Lichtenvoorde die elke donderdag in Mariënhof zijn.

Het was een geslaagde middag en zeker voor herhaling vatbaar.


G T L C O X B C H O C O L A D E M E L KB E L W R N G B P N O R E N D Y Z K S BA L S T R O O I E N Q Q O O M U O J H BE F S E W A N T E N F F P S U H U W K FF S P D G B G P Y P J A U N T K T I M IY T X C O E L Y X W K O I E S U D N M JD E T V P R A D S V Z K U E Q N H T W SN D G O U W D V O G E L H U I S J E P NO E V R I T H V P T Q B T W W T S R W EW N E S Q E E I D H X Y Z P B S C S G EM T T T N N I T P C O C P O P C H L H UT O B C K S D L I L Z Z T P U H A A V WU C O Z R O M X S N E E U W L A A A A SE H L E V E R Q Q G Q W M S Z A T P C CP T J W J P F S T A M P P O T T S W J HK O U D E V I Y I J S P R E T S E A M UM D C O I L X T R A M H E D I E N Y N IN L V O G E L V O E R W G N O N B V D VR O X I F F X B M P Q Z L G K G Z J L EK T Y F V O R W I N T E R W R Z A Y G R

Woordzoeker winter

chocolademelk, dooi, elfstedentocht, erwtensoep, ijspret, gladheid, koud, kunstschaatsen, muts, noren, schaatsen, sneeuw, sneeuwpop, sneeuwschuiver, stamppot, strooien, vetbol, vogelhuisje,

vogelvoer, vorst, wanten, winter, winterslaap, zout

Herdenkingsbijeenkomst Op 7 november zijn er door Trudy Schutter (geestelijk verzorger) tijdens de herdenkings-bijeenkomst 10 bewoners herdacht in Mariënhof. De muziek werd verzorgd door Mozaïek. Door de mooie woorden, gedichten, muziek was het een sfeervolle bijeenkomst.

Verpleeghuis

Zo’n plaats waar je liever niet, maar

als het thuis niet meer

omdat er door je hoofd te veel verleden

slingert, dan liever hier dan elders.

Dit huis slaat zijn armen veilig

om je heen. Je mag er tijd verliezen,

door bezoekers wakker worden gekust

en beesten strelen in de patio.

Terwijl je woorden moe van het bedoelen

worden, zinnen zich vergeten

en je lippen een geheimtaal vinden,

waait in je al meer stilte aan, totdat-

En tot die tijd, ook als je dat niet meer beseft,

hangen in je eigen kamer boven het bed

de foto’s van alle dierbaren, je kleinkinderen

lachend. Aan jou, hoe dan ook, gehecht-

door Inge Boulonois

Mariënhof


Als dominee heb ik in de afgelopen jaren heel wat kerstpreken gemaakt. Ik vind dat eerlijk gezegd soms best moeilijk want het verhaal van de geboorte van Jezus is overbekend. Toch klinkt dat verhaal ieder jaar weer anders omdat je zelf anders bent en daardoor anders luistert. Toen ik het kerstverhaal onlangs weer opnieuw las viel me op dat engelen zo’n belangrijke rol spelen. Nu heb ik nog nooit een engel gezien, maar rond de geboorte van Jezus vliegen ze volop rond. Allereerst kwam de engel Gabriel bij Maria op bezoek om haar te vertellen dat zij de moeder zou worden van een bijzonder kind, zoon van God en redder van de wereld. Maar ook kwam er een engel bij Jozef. Hij moest flink op Jozef inpraten zodat hij Maria niet zou verlaten en de vader van dit bijzondere kind zou worden. En als dat langverwachte kind dan geboren is in die stal in Bethlehem dan vertelt een engel dat goede nieuws aan verbaasde herders die ’s nachts in het veld zijn. Een hemels koor van engelen komt er die nacht aan te pas die midden in de nacht het “ Ere zij God “ zingen.

Deze engelen zongen het allereerste kerstlied en hebben vele mensen geïnspireerd om ook zo prachtig over de geboorte van de zoon van God te zingen.

In het kerstverhaal komen zo de engelen volop aan bod. De laatste tijd horen we ook steeds meer over engelen. Denk maar aan beschermengelen. Zo zal ik nooit vergeten dat jarenlang in Duitsland een bord langs de snelweg staan: “Gib deinen Schutzengel eine Chanze” : Geef je beschermengel een kans. Dat wil zeggen rijd niet te hard, want anders kan ook je beschermengel je niet meer beschermen. Maar ook spreken we wel over een engeltje op je schouder, en engeltje op je motorkap of over mensen die als engelen zijn. Zo is een engel iemand die door God gestuurd is om goed nieuws te brengen of iets goeds te doen. Engelen worden vaak afgebeeld met vleugels. Iemand zei: “Dat is vast omdat engelen soms zomaar uit de lucht komen vallen als je het niet verwacht en zo snel als ze kwamen zo snel zijn ze ook weer weg. Even zie je door een engel iets van God.”

Kerst 2019 Van de geestelijke verzorging

Maar hebt u zelf wel eens een engel in het echt gezien? De beeldhouwer Ton Mooy moest 14 beelden van engelen maken voor de St. Janskathedraal in Den Bosch. Hij wilde laten zien dat engelen niet alleen iets van vroeger waren maar ook van nu. Daarom maakte hij van de14e engel iets bijzonders. Deze engel draagt gewone kleding: een lange broek en heeft een mobiele telefoon aan zijn oor. Een engel die lijkt op een gewoon mens van deze tijd, maar dan wel met vleugels want het is en blijft een engel. Via zijn mobiel krijgt hij opdrachten van God. Maar met die mobiel is wel iets bijzonders aan de hand: deze mobiel heeft maar één toets. Hij staat in directe verbinding met God en geeft het goede nieuws van God door aan de mensen.

Deze bel-engel laat zien dat engelen de gestalte van een gewoon mens kunnen hebben. We herkennen hen door een arm van een zuster om je schouder, we herkennen hen in dat fijne gesprek met die buurman of in die onverwachte kerstkaart die we kregen en licht bracht in ons leven. Zo kunnen mensen als een engel voor ons zijn. Komen ze zomaar uit de lucht vallen en brengen ze licht in onze soms zo donkere nacht.

Want waar mensen uitzien naar dat Kind en omzien naar elkaar,daar wordt de vrede af en toeeen heel klein beetje waar.

Daar kan een mens een engel zijn,een brenger van wat licht.De hemel raakt ons even aande droom krijgt een gezicht.

Ik wens u mede namens mijn collega’s Lotte Kleijn, Henri Knol, Michelle van Leussen en Trudy Schutter goede Kerstdagen en vooral veel van deze “engelmomenten” toe tijdens de Kerstdagen maar ook daarna.

Ds. Hanny Wassink-PluimersGeestelijk verzorger Marga Klompé

Fijne feestdagen en de allerbeste wensen voor 2020!

Bewonersblad voor de locaties van Marga Klompé in regio … · 2019-12-05 · “Hart voor” De...

Documents

Transcript of Bewonersblad voor de locaties van Marga Klompé in regio … · 2019-12-05 · “Hart voor” De...