Basisstudies 1Peter Bronsveld

• De mens• De gemeente Gods• De doop in de Heilige Geest• De dienst der gebeden• Gaven en bedieningen• De methode van de Meester

WWW.RHEMAPRINT.NL

CIP-GEGEVENS KONINKLIJKE BIBLIOTHEEK, DEN HAAG

Bronsveld, Peter

Basisstudies/ Peter Bronsveld,-Gorinchem: Kracht van Omhoog1: De mens, de gemeente Gods, de doop in de Heilige Geest, de dienst dergebeden, gaven en bedieningen, de methode van de MeesterMet lit. opg.ISBN 90-6261-521-XSISO 255 UDC 242Trefw.: geloofsleven

de mensGod heeft de mens hoog staan! OokDavid wist dit al:• 'Wat is de mens, dat Gij zijner

gedenkt, en het mensenkind, dat Gijnaar hem omziet? Toch hebt Gijhem bijna goddelijk gemaakt, enmet heerlijkheid en luistergekroond' (Psalm 8:5 en 6).

Ooit trachtte men Jezus te stenigen,omdat Hij God zijn Vader noemde.Men ervoer dat als heiligschennis:• 'Niet om een goed werk willen wij

U stenigen, maar om godslasteringen omdat Gij, een mens, Uzelf Godmaakt' (Johannes 10:33).

In plaats van deze aanklacht teweerleggen, bevestigde de Heer dezejuist: héél de mensheid is van goddelijkniveau:

• 'Is er niet geschreven in uw wet: Ikheb gezegd: Gij zijt goden? Als Hijhén goden genoemd heeft, tot wiehet woord Gods gekomen is, en deSchrift niet kan gebroken worden,zegt gij dan tot Hem, die de Vadergeheiligd en in de wereld gezondenheeft: Gij lastert, omdat Ik hebgezegd: Ik ben Gods Zoon?'(Johannes 10:34-36).

Ook de apostel Paulus had eendergelijk mensbeeld. In zijn toespraakop de Areopagus citeerde hij metinstemming hetgeen Griekse dichtersover de mens hadden gezegd:• 'Hij is niet ver van een ieder van

ons. Want in Hem leven wij,bewegen wij ons en zijn wij, gelijkook enige van uw dichters hebbengezegd: Want wij zijn ook van zijn

geslacht. Daar wij dan van Godsgeslacht zijn, moeten wij nietmenen, dat de godheid gelijk is aangoud of zilver of steen doormenselijke kunstvaardigheidgesneden of bedacht' (Handelingen17:28 en 29).

Geen wonder dat in elk mensenkind hetverlangen naar zijn goddelijkeoorsprong leeft. De stem van zijn hartkan door de zonde worden gesmoord,maar de roep naar God is er:• 'Hij heeft uit één enkele het gehele

menselijke geslacht gemaakt om opde ganse oppervlakte der aarde tewonen en Hij heeft de huntoegemeten tijden en grenzen vanhun woonplaatsen bepaald, opdatzij God zouden zoeken, of zij Hemal tastende vinden mochten, hoewelHij niet ver is van een ieder vanons' (Handelingen 17:26 en 27).

God staat positief tegenover de mens.Deze is niet 'een zondaar van nature',maar hij is van goddelijke origine.Vandaar Gods bijzondere zorg voorkleine kinderen wier leven doorverleiding tot zonde nog nietverworden werd:• 'Ziet toe dat gij niet één dezer

kleinen veracht. Want Ik zeg u, dathun engelen in de hemelen

voortdurend het aangezicht zienvan mijn Vader die in de hemelenis' (Mattheüs 18:10).

Gods eeuwig voornemenWie wil weten wat God met de mensvoorheeft, moet naar zijn oorsprongterug:• 'En God zeide: Laat Ons mensen

maken naar ons beeld, als onzegelijkenis, opdat zij heersen......(Genesis 1:26).

Geschapen naar Gods beeld! Dit wordtin de mens tot uitdrukking gebracht,doordat de Heer hem verguntzelfstandige wilsbeslissingen te nemen.De mens mag op zoek gaan naar God,op zoek naar een bovennatuurlijke,geestelijke dimensie in zijn bestaan. Demens werd in eerste instantie als een'natuurlijk wezen' geschapen:• 'Toen formeerde de Here God de

mens van stof uit de aardbodem enblies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levendwezen' (Genesis 2:7).

Het 'geestelijke leven' moest bij Adamen Eva nog tot ontwikkeling gebrachtworden, getuige het feit dat zij Godslechts kenden via zintuiglijkewaarneming:

• 'Toen zij het geluid van de Herehoorden, die in de hof wandelde, inde avondkoelte, verborgen de mensen zijn vrouw zich voor de HereGod tussen het geboomte in de hof'(Genesis 3:8).

Verdreven uit het paradijs, levend ineen door de boze overweldigde wereld,moest de mens nu uitzien naar Hem diede ontbrekende, geestelijke dimensie inzijn bestaan tot ontwikkeling zoukunnen brengen:• 'Aldus staat ook geschreven: de

eerste mens, Adam, werd eenlevende ziel; de laatste Adam eenlevendmakende geest. Doch hetgeestelijke komt niet eerst, maar hetnatuurlijke, en daarna hetgeestelijke' (1 Cor. 15:45 en 46).

Naast zijn natuurlijke geboorte - uit'(vrucht)water' zoals dat in het bijbelsespraakgebruik heet - zou het bij demens ook tot een gééstelijke geboortemoeten komen:• 'Ik zeg u, tenzij iemand geboren

wordt uit water en Geest, kan hijhet Koninkrijk Gods nietbinnengaan. Wat uit het vleesgeboren is, is vlees, en wat uit deGeest geboren is, is geest.Verwonder u niet, dat Ik u gezegd

heb: Gijlieden moet wederomgeboren worden' (Johannes 3:5-7).

Leven in een boze wereldDe grote tragedie van de zondeval wasdat de mens daarmee in een wereldterecht kwam die door zonde en doodwerd beheerst. Van koning werd menslaaf:• 'Daarom, gelijk door één mens de

zonde de wereld is binnengekomenen door de zonde de dood, zo is ookde dood tot alle mensendoorgegaan, omdat allen gezondigdhebben' (Romeinen 5:12).

Voortaan moest de mens leven onderde heerschappij van de 'overste dezerwereld', zonder hoop en zonder God:• 'Wij weten dat de gehele wereld in

het boze ligt' (1 Johannes 5:19).• 'Ook u, hoewel gij dood waart door

uw overtredingen en zonden,waarin gij vroeger gewandeld hebtovereenkomstig de loop der wereld,overeenkomstig de overste van demacht der lucht, van de geest, diethans werkzaam is in de kinderender ongehoorzaamheid...' (Efeziërs2:1 en 2).

Vanaf de eerste zonde moest elk menszich weren tegen de macht van het

kwaad dat zich aan hem opdrong. Kaïnheeft dat ervaren:• 'En de Here zeide tot Kaïn:

Waarom zijt gij toornig en waaromis uw gelaat betrokken? Moogt gijhet niet opheffen, indien gij goedhandelt? Doch indien gij niet goedhandelt, ligt de zonde als eenbelager aan de deur, wiensbegeerte naar u uitgaat, doch overwie gij moet heersen' (Genesis 4:6en 7).

Kaïn faalde, maar vele van zijn'tijdgenoten' leerden wél om de zonde,die als een belager klaar lag, af tewijzen. Ondanks de pressie van de'vijand' rondom, leerden velen in deoertijd dat het mogelijk was met God tewandelen en daarmee over de zonde teheersen:• 'En Henoch wandelde met God, en

hij was niet meer, want God hadhem weggenomen' (Genesis 5:24).

• 'Noach was onder zijn tijdgenoteneen rechtvaardig en onberispelijkman; Noach wandelde met God'(Genesis 6:9).

'Menselijke' verdorvenheidTerwijl sommigen de boze 'van het lijfwisten te houden' door met God tewandelen, gaven anderen zich juist aanhet kwaad over. Zonde hoort van

nature niet bij de mens, maar wanneermen zich er bewust aan overgeeft, zalzelfs het beste wat God in de mensgelegd heeft, 'verdorven' kunnenworden:• 'Toen de Here zag dat de boosheid

des mensen groot was op de aardeen al wat de overleggingen van zijnhart voortbrachten te allen tijdeslecht en boos was, berouwde hetde Here, dat Hij de mens op deaarde gemaakt had, en het smartteHem in zijn hart....En God zag deaarde aan, en zie, zij was verdorven,want al wat leeft had zijn weg op deaarde verdorven' (Genesis 6:5,6 en12).

Door de loop der eeuwen heen is dit de'normale' gang van zaken geweest bijhet mensdom. Het degeneratieproceswaarbij de zondemachten zich in hetleven van de mens doen gelden, ispraktisch zo onontkoombaar, dat deprofeet generaliserend kon opmerken:• 'Niemand is rechtvaardig, ook niet

één, er is niemand, die verstandigis, niemand die God ernstig zoekt;allen zijn afgeweken, tezamen zijnzij onnut geworden. (Romeinen3:10,11 en 12).

• 'Wij allen dwaalden als schapen,wij wendden ons ieder naar zijneigen weg, maar de Here heeft ons

aller ongerechtigheid op hem doenneerkomen'(Jesaja 53:6).

Bevrijding en herstelVan oorsprong is de mens goed! Hij isin zoverre 'verdorven' als hij isafgeweken, zijn weg op aarde heeftverdorven, dwaalt als een schaap.Vandaar dat er herstel mogelijk is voorde mens! De zonde hoort niet bij hem,deze is hem wezensvreemd. Vandaardat Jezus hem bevrijding en herstelbieden kan:• 'Om ons te redden van onze

vijanden en uit de hand van allendie ons haten dat Hij ons zougeven, zonder vreze, uit de handder vijanden verlost, Hem te dienenin heiligheid en gerechtigheid voorzijn aangezicht, al onze dagen'(Lucas 1:71,74 en 75).

Jezus kwam om de mens van dezonde(macht) - die hem wezensvreemdis - te bevrijden:• 'De Geest des Heren is op Mij,

daarom, dat Hij Mij gezalfd heeft,om aan armen het evangelie tebrengen; en Hij heeft Mij gezondenom aan gevangenen loslating teverkondigen en aan blinden hetgezicht, om verbrokenen heen tezenden in vrijheid, om te

verkondigen het aangename jaardes Heren' (Lucas 4:18 en 19).

De mens hoort niet thuis in het'diensthuis van de duivel', hij hoeft erdan ook niet te blijven:• 'Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, een

ieder, die de zonde doet, is eenslaaf der zonde. En de slaaf blijftniet eeuwig in het huis, de zoonblijft er eeuwig. Wanneer dan deZoon u vrijgemaakt heeft, zult gijwerkelijk vrij zijn' (Johannes 8:34en 35).

• 'Daar nu de kinderen aan bloed envlees deel hebben, heeft ook Hij opgelijke wijze daaraan deelgekregen, opdat Hij door zijn doodhem, die de macht over de doodhad, de duivel, zou onttronen enallen zou bevrijden, die gedurendehun ganse leven door angst voor dedood tot slavernij gedoemd waren'(Hebreeën 2:14 en 15).

Overwinningslevenjuist omdat de zonde niet bij het wezenvan de mens hoort, is er door degemeenschap met Jezus Christus voorde gelovige overwinningslevenmogelijk:• 'Want, indien door de overtreding

van de ene de dood als koning isgaan heersen door die ene, veel

meer zullen zij, die de overvloedvan genade en van de gave dergerechtigheid ontvangen, leven enals koningen heersen door de ene,Jezus Christus' (Romeinen 5:17).

In het leven van Gods kinderen is hetlicht sterker dan de duisternis:• 'Wij weten dat een iegelijk, die uit

God geboren is, niet zondigt; maardie uit God geboren is, bewaart

zichzelven, en de boze vat hem niet'(1 Johannes 5:18, Statenvert.).

Levend als vrije mensen wordt hetdienen van God en het doen van hetgoede voor de gelovige de meestnatuurlijke zaak van de wereld:• 'Want zijn maaksel zijn wij, in

Christus Jezus geschapen om goedewerken te doen, die God tevorenbereid heeft, opdat wij daarinzouden wandelen' (Efeziërs 2:10).

de gemeente GodsWat moeten we verstaan onder hetbijbelse begrip 'gemeente'? InNieuwtestamentische zin gaat hetletterlijk om een 'vergadering vanbijeengeroepenen voor een bepaalddoel'.

De universele gemeenteHet is van de wereldwijde 'vergadering'van allen die verlost werden 'uit demacht der duisternis en overgebracht inhet Koninkrijk van de Zoon zijnerliefde, in wie wij de verlossing hebben,de vergeving der zonden', dat Jezuszegt:• 'Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op

deze petra (de belijdenis die Petrusaflegde dat Jezus de Messias is) zalIk mijn gemeente bouwen en depoorten van het dodenrijk zullen

haar niet overweldigen' (Mattheüs16:18).

Het is aan deze 'universele gemeente'dat de Vader zijn Zoon en zijn Geesttoevertrouwde: •'En Hij heeft allesonder zijn voeten gesteld en Hem alshoofd boven al wat is, gegeven aan degemeente, die zijn lichaam is, vervuldmet Hem, die alles in allen volmaakt'(Efeziërs 1:22,23).

Gebruikt de bijbel het begrip'gemeente' in universele zin, dan doeltze op de persoonlijke relatie die elkeware gelovige met Christus hebbenmag:• 'Daarom zal een man zijn vader en

zijn moeder verlaten en zijn vrouwaanhangen, en die twee zullen tot

één vlees zijn. Dit geheimenis isgroot, doch ik spreek met het oogop Christus en de gemeente'(Efeziërs 5:31,32).

De gemeente in een landstreekSoms wordt het begrip gemeentegebruikt om de diverse groepen in eengehele landstreek aan te duiden:• 'De gemeente dan door geheel

Judea, Galilea en Samaria hadvrede; zij werd opgebouwd enwandelde in de vreze des Heren, enzij nam in aantal toe door debijstand van de Heilige Geest'(Handelingen 9:31).

De 'plaatselijke' gemeenteDe term 'gemeente' is van toepassingop alle gelovigen in een bepaaldeplaats:• 'En het bericht daarvan kwam de

gemeente van Jeruzalem ter ore enzij vaardigden Barnabas af naarAntiochië.... en het geschiedde, datzij een vol jaar in de gemeentegastvrij ontvangen werden'(Handelingen 11:22,26).

De gemeenten in een bepaalde plaatsTenslotte wordt het begrip gemeenteook gebruikt om de diversesamenkomsten in een bepaalde stad aante geven:

• 'Groet Prisca en Aquila, mijnmedearbeiders in Christus Jezus,mensen, die voor mijn leven hunhals gewaagd hebben. Niet ik alleenben hun dankbaar, maar ook al deheidengemeenten. Groet insgelijksde gemeente bij hen aan huis'(Romeinen 16:3-5).

• 'Groet hen, die behoren tot de kringvan Aristobulus.... Groet hen, diebehoren tot de kring van Narcissus,die in de Here zijn.... GroetAsynkritus, Flegon, Hermes,Patrobas, Hermas, en de broedersbij hen' (Romeinen 16:10-14).

Haar wezenWat nu is het karakter van de gemeentevan Jezus Christus? De bijbel spreektover deze 'vergadering van bijeengeroepenen' op verschillende wijzen, inverschillende beelden. Elk daarvangeeft een bepaalde karaktertrek van degemeente aan:

De gemeente als lichaamIedere gelovige is als een lid van eenlichaam: het heeft een eigen karakter eneen geheel eigen functie, maar kan tochniet los gedacht worden van de rest vanhet lichaam:• 'Want gelijk het lichaam één is en

vele leden heeft, en al de leden vanhet lichaam, hoe vele ook, één

lichaam vormen, zo ook Christus;want door één Geest zijn wij allentot één lichaam gedoopt, hetzijJoden, hetzij Grieken, hetzij slaven,hetzij vrijen, en allen zijn wij metéén Geest gedrenkt' (1 Corinthiërs12:12,13).

• 'Want, gelijk wij in één lichaamvele leden hebben, en de leden nietalle dezelfde werkzaamhedenhebben, zo zijn wij, hoewel velen,één lichaam in Christus, maar iederafzonderlijk leden ten opzichte vanelkander' (Romeinen 12:4,5).

Deze symboliek spreekt van deonderlinge verbondenheid van de ledenvan de gemeente, en hun wederzijdsezorg voor elkander:• 'En Hij is het hoofd van het

lichaam, de gemeente'(Kolossenzen 1:18).

De gemeente als huisgezinDe bijbel legt het accent op deonderlinge verbondenheid tussengelovigen in de gemeente ongeacht hunachtergronden. Of ze nu uit deheidenen of uit het jodendom tot geloofkwamen, zij vormen één huisgezin:• 'Zo zijt gij dan geen vreemdelingen

en bijwoners meer, maarmedeburgers der heiligen en

huisgenoten Gods ..... (Efeziërs2:19).

• 'Mocht ik nog uitblijven, dan weetgij, hoe men zich behoort tegedragen in het huis Gods, dat is degemeente van de levende God, eenpijler en fundament der waarheid'(1 Timotheüs 3:15).

• 'Ik zal onder hen wonen enwandelen.... Ik zal u aannemen, enIk zal u tot vader zijn en gij zultMij tot zonen en dochteren zijn,zegt de Here, de Almachtige' (2Corinthiërs 6:16,18).

De gemeente als bruidOm de toewijding van de gemeentevoor te stellen waarmee zij zichvoorbereidt om de Heer steeds beter teleren kennen, gebruikt de bijbel hetbeeld van de ondertrouwde vrouw, degemeente in haar 'verlovingstijd'.• 'Want met een ijver Gods waak ik

over u, want ik heb u verbondenaan één man, om u als een reinemaagd voor Christus te stellen.Maar ik vrees, dat misschien, zoalsde slang met haar sluwheid Evaverleidde, uw gedachten van deeenvoudige en loutere toewijdingaan Christus afgetrokken zullenworden' (2 Corinthiërs 11:2,3).

De gemeente als echtgenoteDe gemeente geniet het voorrecht vaneen intieme relatie met haar Heer. Omdit uit te beelden gebruikt Paulus hetbeeld van het huwelijk:• 'Mannen hebt uw vrouw lief,

evenals Christus zijn gemeenteheeft liefgehad en Zich voor haarovergegeven heeft, om haar teheiligen,.... niemand haat ooit zijneigen vlees, maar hij voedt het enkoestert het, zoals Christus degemeente.... Dit geheimenis isgroot, doch ik spreek met het oogop Christus en op de gemeente'(Efeziërs 5:25,29,32).

De gemeente als tempelOnze God verlangt er naar om Zich inhet midden der gemeente te openbaren.Zij wordt daarmee een tempel voor deHeer:• 'Welke gemeenschappelijke

grondslag heeft de tempel Gods metafgoden? Wij toch zijn de tempelvan de levende God' (2 Corinthiërs6:16).

• 'In Hem wast elk bouwwerk, goedineensluitend, op tot een tempel,heilig in de Here, in wie ook gijmede gebouwd wordt tot eenwoonstede Gods in de Geest'(Efeziërs 2:21,22).

• 'En komt tot Hem, de levendesteen, door de mensen welverworpen, maar bij Goduitverkoren en kostbaar, en laat uook zelf als levende stenengebruiken voor de bouw van eengeestelijk huis '(1 Petrus 2:4,5).

De gemeente als priesterschapDe gemeente ervaart niet alleen Godsaanwezigheid in haar midden, ze heefter ook aktief deel aan. Ze vormt nietalleen een tempel, maar ook eenpriesterschap in die tempel:• 'Laat u gebruiken om een heilig

priesterschap te vormen, tot hetbrengen van geestelijke offers, dieGode welgevallig zijn door JezusChristus' (1 Petrus 2:9).

• 'Gij echter zijt een uitverkorengeslacht, een koninklijkpriesterschap, een heilige natie, eenvolk Gode ten eigendom, om degrote daden te verkondigen vanHem, die u uit de duisternisgeroepen heeft tot zijn wonderbaarlicht' (1 Petrus 2:9).

Niet langer worden in de gemeente vanhet nieuwe verbond materiële offersgebracht, maar 'geestelijke offers', dieuiting geven aan de gesteldheid van hethart:

• 'Laten wij dan door Hemvoortdurend een lofoffer brengen,namelijk de vrucht onzer lippen diezijn naam belijden' (Hebreeën13:15).

Deze dienst aan God zelf is een van dehoogste doelen van de Heer met zijngemeente:• 'Gij hebt hen voor onze God

gemaakt tot een koninkrijk en totpriesters, en zij zullen als koningenheersen op de aarde' (Openbaring5:10).

Haar zendingWat is nu de zin van het bestaan van degemeente in deze wereld? Welke taakheeft ze, waar leeft ze voor?

Getuigenis afleggen van de waarheidDe Heer vertrouwde zijn gemeente zijnWoord toe, zij mag daarin vastheidvinden:• 'Mocht ik nog uitblijven, dan weet

gij, hoe men zich behoort tegedragen in het huis Gods, dat is degemeente van de levende God, eenpijler en fundament der waarheid'(1 Timotheüs 3:15).

De veelkleurige wijsheid Godsbekend makenDe gemeente mag door haar bestaan enhaar strijd in de hemelse gewesten demachten der hel confronteren met hetvoornemen dat God door haar volvoert:• '....opdat thans door middel van de

gemeente aan de overheden en demachten in de hemelse gewesten deveelkleurige wijsheid Gods bekendzou worden, naar het eeuwigevoornemen, dat Hij in ChristusJezus, onze Here, heeft uitgevoerd'(Efeziërs 3:10,11).

De Vader aanbidden en prijzen• 'De ure komt en is nu, dat de

waarachtige aanbidders de Vaderaanbidden zullen in geest en inwaarheid' (Johannes 4:23).

• 'Hem nu, die blijkens de kracht,welke in ons werkt, bij machte isoneindig veel meer te doen dan wijbidden of beseffen, Hem zij deheerlijkheid in de gemeente en inChristus Jezus tot in allegeslachten, van eeuwigheid toteeuwigheid! Amen' (Efeziërs3:20,21).

Haar leden opbouwen in het geloof• 'En Hij heeft zowel apostelen als

profeten gegeven, zowelevangelisten als herders en leraars,

om de heiligen toe te rusten totdienstbetoon, tot opbouw van hetlichaam van Christus, totdat wijallen de eenheid des geloofs en dervolle kennis van de Zoon Godsbereikt hebben, de mannelijkerijpheid, de maat van de wasdomder volheid van Christus' (Efeziërs4:11-13).

Haar leden corrigeren en bevrijden• 'Indien uw broeder zondigt, ga

heen, bestraf hem onder vier ogen.Indien hij naar u luistert, hebt gijuw broeder gewonnen.....Voorwaar, Ik zeg u, al wat gij op

aarde bindt, zal gebonden zijn in dehemel, en al wat gij op aardeontbindt, zal ontbonden zijn in dehemel' (Mattheüs 18:15,16,18).

De wereld beëvangeliseren• 'Mij is gegeven alle macht in de

hemel en op de aarde. Gaat danhenen, maakt al de volken tot mijndiscipelen en doopt hen in de naamdes Vaders en des Zoons en desHeiligen Geestes en leert henonderhouden al wat Ik u bevolenheb. En zie, Ik ben met u al dedagen tot aan de voleinding derwereld' (Mattheüs 28:18,19,20).

de doop in de Heilige GeestGods Woord maakt melding van eenbijzondere ervaring die de eerstechristenen ondergingen: zij werden'gedoopt in de Heilige Geest'. Johannessprak daar al van. OnzeMeester bevestigde zijn woorden. Enook door de apostel Petrus werden zegeciteerd:• 'Ik doop u met water tot bekering,

maar Hij, die na mij komt, issterker dan ik; ik ben niet waardigHem zijn schoenen na te dragen;die zal u dopen met de HeiligeGeest en met vuur' (Johannes deDoper volgens Mattheüs 3:11).

• 'Johannes doopte met water, maargij zult met de Heilige Geestgedoopt worden' (Jezus volgensHandelingen 1:5).

• 'Toen ik begonnen was te spreken,viel de Heilige Geest op hen,evenals in het begin ook op ons. Enik herinnerde mij het woord desHeren, hoe Hij zeide: Johannesdoopte wel met water, maar gij zultmet de Heilige Geest gedooptworden' (Petrus naar Handelingen11:15 en 16).

Een ervaringWat betekent het nu om te worden'gedoopt in de Heilige Geest'? HetNieuwe Testament geeft diversebeschrijvingen van dit gebeuren, dieelk voor zich een bepaald facet vandeze ervaring belichten: In de eersteplaats was het een beslissende ervaring:

• 'Ik zal de Vader bidden en Hij zal ueen andere Trooster geven om ineeuwigheid bij u te zijn' (Johannes14:16).

Ze was bovendien concreetwaarneembaar:• 'Terwijl Petrus deze woorden nog

sprak, viel de Heilige Geest opallen die het woord hoorden'(Handelingen 10:44).

• 'En toen Paulus hun de handenoplegde, kwam de Heilige Geestover hen, en zij spraken in tongenen profeteerden' (Handelingen19:6).

De doop in de Heilige Geest wasduidelijk onderdeel van Gods plan, eenvervulling van zijn belofte:• 'En het zal zijn in de laatste dagen,

zegt God, dat Ik zal uitstorten vanmijn Geest op alle vlees; en uwzonen en uw dochters zullenprofeteren, en uw jongelingenzullen gezichten zien, en uw oudenzullen dromen dromen'(Handelingen 2:17).

Hij behoort tot de ervaringswereld vanhen die tot geloof komen:• 'Bekeert u en een ieder van u late

zich dopen op de naam van JezusChristus tot vergeving van uw

zonden, en gij zult de gave desHeiligen Geestes ontvangen'(Handelingen 2:38).

Bovendien is hij ook voor gelovigenvan vandáág bestemd:• 'Want voor u is de belofte en voor

uw kinderen en voor allen, dieverre zijn, zovelen als de Here,onze God, ertoe roepen zal'(Handelingen 2:39).

De Handelingen als voorbeeldDe beschrijvingen die de Handelingender apostelen geven van de ervaringvan de eerste gelovigen zijn meer danslechts geschiedenis. Ze laten zien hoede Heer de gelovigen door alle eeuwenheen zegenen wil door hun zijn Geestte schenken. Ook voor de Handelingengeldt:• 'Elk van God ingegeven

schriftwoord is ook nuttig om teonderrichten, te weerleggen, teverbeteren en op te voeden in degerechtigheid, opdat de mens Godsvolkomen zij, tot alle goed werkvolkomen toegerust' (2 Timótheüs3:16 en 17).

Het boek Handelingen laat duidelijkzien in welke termen wij de doop in deGeest moeten definiëren. Tot vijf maal

toe wordt beschreven hoe de eerstechristenen deze ervaring ontvangen:• Handelingen 2:1-4 - op de

Pinksterdag• Handelingen 8:14-17 - in Samaria• Handelingen 9:12-17 - de apostel

Paulus• Handelingen 10:44-48 - in het huis

van Cornelius• Handelingen 19:1-6 - in Efeze

Deze beschrijvingen zijn slechtsvoorbeelden van de ervaring van degelovigen in die dagen. Wáár ook maarhet woord gepredikt werd en mensentot geloof kwamen, stortte de Heer zijnGeest over hen uit:• '.... zulk een heil, dat allereerst

verkondigd is door de Here, endoor hen, die het gehoord hebben,op betrouwbare wijze ons isovergeleverd, terwijl ook Godgetuigenis daaraan geeft doortekenen en wonderen en velerleikrachten en door de Heilige Geesttoe te delen naar zijn wil'(Hebreeën 2:3 en 4).

Gebed, handoplegging en vreemdetalenAls we de ervaringen van de eerstegelovigen met elkaar vergelijken, zienwe verschillende zaken naar vorenkomen: gebed, handoplegging en de

openbaring van de gave van hetspreken in tongen. Voordat de dagaanbrak waarop de Geest voor de eerstemaal uitgestort worden zou, wijdden degelovigen zich aan het gebed:• 'Deze allen bleven eendrachtig

volharden in het gebed.....(Handelingen 1:14).

In Samaria baden Petrus en Johannesmet elk van de nieuwe gelovigen onderhandoplegging:• 'Toen nu de apostelen te Jeruzalem

hoorden dat Samaria het woordGods aanvaard had, zonden zij tothen Petrus en Johannes, die, daaraangekomen, voor hen baden, datzij de Heilige Geest mochtenontvangen' (Handelingen 8:14 en15).

Ook de apostel Paulus ontvinghandoplegging, opdat hij de doop in deGeest zou ontvangen:• 'En Ananias ging heen en kwam in

het huis, en hij legde hem dehanden op en zeide: Saul, broeder,de Here heeft mij gezonden, Jezus,die u verschenen is op de weg,waarlangs gij gekomen zijt, opdatgij weer zoudt zien en met deHeilige Geest vervuld worden'(Handelingen 9:17).

In Efeze was het de apostel Paulus zelfdie volgelingen van de Heer de handenoplegde en met hen bad om de doop inde Heilige Geest:• 'En toen Paulus hun de handen

oplegde kwam de Heilige Geestover hen (Handelingen 19:6).

Doorgaans ontvingen de gelovigen,wanneer zij in de Geest gedooptwerden, de mogelijkheid zich te uitenin talen, zoals de Geest die gaf uit tespreken. Dit gebeurde op dePinksterdag, in het huis van Corneliusen in Efeze.• 'En zij werden allen vervuld met de

Heilige Geest en begonnen metandere tongen te spreken, zoals deGeest het hun gaf uit te spreken'(Handelingen 2:4).

• 'En al de gelovigen uit debesnijdenis, die met Petrus warenmedegekomen, stonden verbaasd,dat de gave van de Heilige Geestook over de heidenen wasuitgestort, want zij hoorden henspreken in tongen en Godgrootmaken' (Handelingen,10:45).

• 'En toen Paulus hun de handenoplegde, kwam de Heilige Geestover hen, en zij spraken in tongenen profeteerden' (Handelingen19:6).

Spreken in tongenWat mag de waarde van dit spreken intongen zijn? Wat is de reden dat deHeilige Geest Gods kinderen bij deze'doop' ertoe aanzette om zich op dezewijze te uiten? Het spreken in tongen isallereerst aanbidding:• 'Wie in een tong spreekt, spreekt

niet tot mensen, maar tot God, wantniemand verstaat het, door de Geestspreekt hij geheimenissen' (1Corinthiërs 14:3).

Het spreken in tongen is een specialevorm van gebed, waarbij de HeiligeGeest de gelovige de woorden in demond legt, die uiting geven aan wat inzijn hart leeft. Het resultaat ervan is datde gelovige gebouwd wordt in zijngeloof:• 'Wie in een tong spreekt, sticht

zichzelf....' (1 Corinthiërs 14:4).• 'Maar gij, geliefden, bewaart uzelf

in de liefde Gods, door uzelf op tebouwen in uw allerheiligst geloofen door te bidden in de HeiligeGeest (Judas 20).

Bovendien bewerkt het spreken intongen een innerlijke emotioneleverkwikking. De bijbel brengt het inverband met 'rust' en 'verademing' voorde mens. Als Paulus uiteenzet hoe hetspreken in tongen in de gemeente

gepraktiseerd moet worden, verwijst hijnaar een profetie uit het OudeTestament, die weergeeft wat de Heerzijn volk door dit verschijnsel zouwillen zeggen:• 'Voorwaar, door mensen die een

onverstaanbare taal spreken, en ineen vreemde tongval zal tot dit volkspreken Hij, die tot hen gezegdheeft: Dit is de rust, geeft devermoeide rust, en dit is deverademing - maar zij wilden nietluisteren' (Jesaja 28:11 en 12).

Door het spreken in tongen voegt deHeer een nieuwe dimensie aan hetgebed van zijn kinderen toe. Dit brengthun grote geestelijke kracht, naar debelofte van Jezus:• 'Gij zult kracht ontvangen, wanneer

de Heilige Geest over u komt, engij zult mijn getuigenzijn....'(Handelingen 1:8).

Hoe ontvangt men de belofte?Om te beginnen zal men moetenvertrouwen, dat de Heer een volkomenreiniging schonk op het moment datmen zijn leven in de hand van de Heergaf. Toen men bij het luisteren naar deprediking in het huis van Cornelius dedoop in de Geest spontaan ontving, wasdit omdat men zijn vertrouwen

volkomen gevestigd had op dereiniging die het geloof bewerkt:• 'En God, die de harten kent, heeft

getuigd door hun de Heilige Geestte geven evenals ook aan ons,zonder enig onderscheid te makentussen ons en hen, door het geloofhun hart reinigende' (Handelingen15:8 en 9).

Uiteraard wordt van de gelovige die dedoop in de Geest ontvangen wil, ooktoewijding gevraagd:• 'En wij zijn getuigen van deze

dingen en ook de Heilige Geest, dieGod hun gegeven heeft, die Hemgehoorzaam zijn' (Handelingen5:32).

Bovendien is het niet door allerleiuiterlijke inspanningen dat men dezeervaring ontvangt, maar door zich daarin geloof en vertrouwen naar uit testrekken:• 'Dit alleen zou ik van u willen

weten: hebt gij de Geest ontvangenten gevolge van de werken der wet,of van de prediking van het geloof?'(Galaten 3:2).

• 'Zo is de zegen van Abraham tot deheidenen gekomen in JezusChristus, opdat wij de belofte desGeestes ontvangen zouden door hetgeloof' (Galaten 3:14).

Wie gelooft dat God zijn Geest gevenwil, zal niet passief afwachten, maar erook om vrágen:• Indien dan gij, hoewel gij slecht

zijt, goede gaven weet te geven aanuw kinderen, hoeveel te meer zaluw Vader uit de hemel de Heilige

Geest geven aan hen, die Hemdaarom bidden' (Lucas 11:13).

• 'Maar hij moet bidden in geloof, ingeen enkel opzicht twijfelende,want wie twijfelt, gelijkt op eengolf der zee, die door de windaangedreven en opgejaagd wordt(Jacobus 1:6).

de dienst der gebedenGebed. Groter voorrecht is nauwelijksdenkbaar: naderen tot Godstegenwoordigheid, spreken met deHeer:• 'Daar wij dan, broeders, volle

vrijmoedigheid bezitten om in tegaan in het heiligdom door hetbloed van Jezus.... en wij een grotepriester over het huis hebben, latenwij toetreden met een waarachtighart, in volle verzekerdheid desgeloofs, met een hart dat doorbesprenging gezuiverd is van besefvan kwaad' (Hebreeën 10:19-21).

De bijbel roept ons op om altijd tebidden, op velerlei wijzen:• 'Ik vermaan u dan allereerst

smekingen, gebeden, voorbeden, endankzeggingen te doen voor allemensen....' (1 Timótheüs 2:1).

Ziedaar de verschillende vormen diehet gebed aan kan nemen: smekingen,gebeden, voorbeden en dankzeggingen.

GEBEDSVORMEN

SmekingenDe Heer nodigt ons uit met onze noodtot Hem te gaan. Zelfs, wanneer dezegroot is, vanuit een innerlijkegedrevenheid. Ook Jezus Zelf heeft ditgekend:• 'Tijdens zijn dagen in het vlees

heeft Hij smekingen onder sterkgeroep en tranen geofferd aanHem, die Hem uit de dood konredden, en Hij is verhoord uit zijnangst' (Hebreeën 5:7).

Wij mogen het voorbeeld van de Heerhierin volgen:

• 'Bidt daarbij met aanhoudendbidden en smeken bij elkegelegenheid, daartoe wakende metalle volharding en smeking vooralle heiligen' (Efeziërs 6:18).

God is een goede God. Hij belooft opde noodkreet van het hart van zijnkinderen in te gaan:• 'Zal God dan zijn uitverkorenen

geen recht verschaffen, die dag ennacht tot Hem roepen, en laat Hijhen wachten? lk zeg u, dat Hij hunspoedig recht zal verschaffen'(Lucas 18:7 en 8).

GebedenWij mogen niet alleen onze nood bij deHeer brengen, maar Hem ook onzewénsen bekend maken. God is eengoede Vader en Hij verlangt er naarzijn kinderen het goede te schenken:• 'Indien dan gij, hoewel gij slecht

zijt, goede gaven weet te geven aanuw kinderen, hoeveel te meer zaluw Vader in de hemelen het goedegeven aan hen, die Hem daarombidden' (Mattheüs 7:11).

De Vader wil ons veel méér schenkenals wij voor mogelijk houden:• 'Roep tot Mij en Ik zal u

antwoorden en u grote,ondoorgrondelijke dingen

verkondigen, waarvan gij niet weet'(Jeremia 33:3).

• 'Hem nu, die blijkens de kracht,welke in ons werkt, bij machte isoneindig veel meer te doen dan wijbidden of beseffen, Hem zij deheerlijkheid (Efeziërs 3:20).

Het brengen van onze zorgen én onzewensen onder Gods aandacht, is eenvaste basis voor een leven onder dezegen van de Heer:• 'Weest in geen ding bezorgd, maar

laten bij alles uw wensen doorgebed en smeking met dankzeggingbekend worden bij God. En devrede Gods, die alle verstand teboven gaat, zal uw harten en uwgedachten behoeden in ChristusJezus' (Filippenzen 4:6 en 7).

VoorbedenDe Heer daagt ons niet alleen uit metonze eigen nood tot Hem te komen,maar ook tot Hem te gaan met de noodvan de ánder. Meer nog: Hij schenktons het voorrecht diens plaats in tenemen, op te treden als zijnvertegenwoordiger:• 'Als iemand zijn broeder ziet

zondigen, een zonde niet tot dedood, moet hij bidden en God zalhem het leven geven, hun namelijk

die zondigen niet tot de dood' (1Johannes 5:16).

Wanneer meerderen samenstemmenom voor een mede-gelovige die met dezonde breken wil voorbede te doen,wordt daar een bijzondere kracht aanverleend:• 'Voorwaar, Ik zeg u, al wat gij

(meervoud!) op aarde bindt, zalgebonden zijn in de hemel en al watgij op aarde ontbindt, zal ontbondenzijn in de hemel. Ik zeg u, dat, alstwee van u op de aarde ietseenparig zullen begeren, het hun zalten deel vallen van mijn Vader diein de hemelen is' (Mattheüs 18:18en 19).

Ook voor de gemeente in haar totaliteitzoekt de Heer mensen die alsvoorbidders willen optreden, opdat zijnheil in haar openbaar zal worden:• 'Om Sions wil zal ik niet zwijgen

en om Jeruzalems wil zal ik nietrusten, totdat zijn heil opgaat alseen lichtglans en zijn verlossing alseen brandende fakkel.... Op uwmuren, o Jeruzalem, heb Ikwachters aangesteld, die de gansedag en de ganse nacht nimmerzullen zwijgen. Gij, die de Hereindachtig maakt, gunt u geen rust.En laat Hem geen rust, totdat Hij

Jeruzalem grondvest en het stelt toteen lof op aarde' (Jesaja 62:1,6 en7).

DankzeggingBij dankgebeden geven wij uiting aanonze verwondering over Gods trouw enzijn zorg voor ons leven. Dankzeggingis gericht op wat de Heer voor onsdoet:• 'Wie lof offert (letterlijk: wie

dankoffers brengt), eert Mij enbaant de weg dat Ik hem Gods heildoe zien' (Psalm 50:23).

Dankzegging kan uiting zijn van geloofin Gods ingrijpen, zelfs voordat datopenbaar geworden is:• 'Volhardt in het gebed, weest

daarbij waakzaam en dankt...'(Kolossenzen 4:2).

Dankzegging vertegenwoordigt hetklimaat van Gods Koninkrijk:• 'En al de engelen stonden rondom

de troon en de oudsten en de vierdieren, en zij wierpen zich op hunaangezicht voor de troon enaanbaden God, zeggende: Amen, delof en de heerlijkheid en dewijsheid en de dankzegging en deeer en de macht en de sterkte zijonze God tot in alle eeuwigheden!Amen!' (Openbaring 7:11 en 12).

De Heer verwacht dankbaarheid vanons onder álle omstandigheden. Al isde nacht duister, juist dán stralen desterren van Gods beloften helderderdan ooit tevoren:• 'Dankt te allen tijde in de naam van

onze Here Jezus Christus God, deVader, voor alles' (Efeziërs 5:20).

• 'Dankt onder alles' (1Tessalonicenzen 5:18).

AanbiddingDe hoogste vorm van het gebed is deaanbidding. Hierbij geven we uitingaan onze verwondering over wie deHeer is. Aanbidden is God de eergeven die Hem toekomt, meldingmaken van zijn heerlijkheid. Hij is datwaard:• 'De Koning der eeuwen, de

onvergankelijke, de onzienlijke, deenige God, zij eer en heerlijkheid inalle eeuwigheid! Amen!' (1Timoteüs 1:17).

God Zélf staat bij aanbidding centraal.Hem komt dat ten volIe toe:• 'Gij, onze Here en God, zijt

waardig te ontvangen deheerlijkheid, de eer en de macht;want Gij hebt alles geschapen, enom uw wil was het en werd hetgeschapen' (Openbaring 4:11).

Aanbidding en groeien naar devolmaaktheid in het geloofsleven gaansamen:• 'Hem nu, die u voor struikelen kan

behoeden en onberispelijk doenstaan voor zijn heerlijkheid in grotevreugde, de enige God, onzeHeiland, zij door Jezus Christus,onze Here, heerlijkheid, majesteit,kracht en macht vóór alleeeuwigheid, én nu én in alleeeuwigheden! Amen' (Judas 24).

GEBEDSPRINCIPESVoor Gods natuurlijke scheppinggelden bepaalde wetmatigheden. Zoook in de geestelijke dimensie van onsbestaan. Ook voor ons gebedslevengelden bepaalde wetten.

Tot eer van GodOnze motivatie moet bij het biddengezond zijn. Ons leven moet toegewijdzijn aan de Heer. Gebeden uit puurzelfzuchtige overwegingen vinden geenverhoring:• 'Gij begeert, doch gij hebt niet; gij

zijt moorddadig en naijverig en gijkunt er niets mede verkrijgen; gijvecht en gij strijdt. Gij hebt niets,omdat gij niet bidt. (Of,) gij bidtwel, maar gij ontvangt niet, doordatgij verkeerd bidt, om het in uw

hartstochten door te brengen'(Jacobus 4:2 en 3).

In de naam van JezusBidden 'in de naam van Jezus' is meerdan het gebruiken van een formule. Hetbetekent in gemeenschap met Hem, 'inChristus zijnde', tot God naderen, alsHij Zélf dat deed:• 'Tot nog toe hebt gij niet om iets

gebeden in mijn naam; bidt en gijzult ontvangen, opdat uwblijdschap vervuld zij'. 'Te diendage zult gij in mijn naam biddenen Ik zeg u niet, dat Ik de Vadervoor u vragen zal, want de VaderZelf heeft u lief, omdat gij Mij hebtliefgehad en geloofd hebt, dat Ikvan God ben uitgegaan' (Johannes16:24 en 26).

Naar de wil van GodGod verhoort die gebeden die naar zijnwil zijn:• 'En dit is de vrijmoedigheid, die wij

tegenover Hem hebben dat Hij,indien wij iets bidden naar zijn wil,ons verhoort' (1 Johannes 5:14).

• 'En indien wij weten, dat Hij onsverhoort, wat wij ook bidden,weten wij, dat wij de bedenverkregen hebben, die wij van Hemhebben gebeden' (1 joh 5:15).

Met volharding• 'Hij sprak een gelijkenis tot hen met

het oog daarop, dat zij altijdmoesten bidden en niet verslappen

(Lucas 18:1).• 'Het gebed van een rechtvaardige

vermag veel, doordat er kracht aanverleend wordt' (Jacobus 5:16).

Gods Geest Zélf zal bij het volhardendbidden de kracht geven om door tegaan door ons er de drang toe te geven:• 'Evenzo komt de Geest onze

zwakheid te hulp; want wij wetenniet wat wij bidden zullen naarbehoren, maar de Geest Zelf pleitvoor ons met onuitsprekelijkeverzuchtingen' (Romeinen 8:26).

Nauwkeurig omschrijvendWe mogen de Heer laten weten wat wenu precies van Hem verlangen,vaagheid bij het bidden is 'uit de boze':• '.... Indien dan gij, hoewel gij slecht

zijt, goede gaven weet te geven aanuw kinderen, hoeveel te meer zaluw Vader in de hemelen het goedegeven aan hen, die Hem daarombidden' (Mattheüs 7:11). 'Engebruikt bij uw bidden geen omhaalvan woorden, zoals de heidenen;want zij menen door hun veelheidvan woorden verhoord te zullenworden' (Mattheüs 6:7).

Vanuit vertrouwenGebed moet met geloof gepaard gaan,immers:• 'Zonder geloof is het onmogelijk

Hem welgevallig te zijn. Want wietot God komt, moet geloven, datHij bestaat en een beloner is voorwie Hem ernstig zoeken' (Hebreeën11:6).

Met aanvaardingBij waarachtig bidden zal men op eenpunt komen dat men zich hetgeen menverwacht, in geloof toeëigent, ook al isvan de verhoring in feite nog niets tezien: 'Daarom zeg Ik u, al wat gij bidten begeert, gelooft, dat gij het hebtontvangen, en het zal geschieden'(Marcus 11:24).

gaven en bedieningenKracht en toerustingEen van de meest ingrijpendeervaringen in het leven van eengelovige is waarschijnlijk wel de doopin de Heilige Geest. Wij worden erimmers door bekleed met kracht, naarde belofte van Jezus:• 'Maar gij zult kracht ontvangen,

wanneer de Heilige Geest over ukomt' (Handelingen 1:8).

Op welke wijzen zal deze kracht zichnu in ons leven openbaren? We kunnener twee noemen: als geestelijkedynamiek en als bovennatuurlijketoerusting. De dynamiek uit zich instuwkracht, in moed endoorzettingsvermogen bij het uitvoerenvan het werk Gods, zelfs onder zwareomstandigheden. Deze uiting van dekracht Gods vinden we terug in de

opstelling van de apostelen als devervolgingen losbarsten over de eerstechristengemeente:• 'Toen zij (de autoriteiten die de

vrije verkondiging van GodsWoord wilden beletten) devrijmoedigheid van Petrus enJohannes zagen en bemerkt hadden,dat zij ongeletterde en eenvoudigemensen uit het volk waren,verwonderden zij zich'(Handelingen 4:13).

De bovennatuurlijke toerustingontvangen Gods kinderen, doordat Godhun gaven en speciale bedieningentoevertrouwt. Nadat Jezus naar dehemel gevaren was en Zich als deVerheerlijkte aan de rechterhand vanGod had gezet, stortte Hij zijn Geest uit

over zijn volgelingen en deelde hundaarbij geestelijke gaven mee:• 'Maar aan een ieder onzer

afzonderlijk is de genade gegeven,naar de mate, waarin Christus haarschenkt. Daarom heet het:opgevaren naar den hoge voerdeHij krijgsgevangenen mede, gavengaf Hij aan de mensen' (Efeziërs4:7,8).

Onze plaats in het lichaamBlijkbaar is de doop in de HeiligeGeest het middel dat de Heer gebruiktom gestalte te geven aan het lichaam,waartoe wij reeds behoren door dewedergeboorte. Door elkeen gaven enbedieningen toe te vertrouwen, wijstHij hen de speciale plaats aan die ze inhet lichaam mogen innemen:• 'God heeft evenwel het lichaam zó

samengesteld, dat Hij meer eer gafaan hetgeen misdeeld was, opdat ergeen verdeeldheid in het lichaamzou zijn, maar de leden gelijkelijkvoor elkander zouden zorgen' (1Korintiërs 12:24,25).

Het is duidelijk dat God ons gavengeeft naar zijn wil, en overeenkomstigzijn specifieke bedoelingen met onsleven. Toch is het nodig dat we eenduidelijk begrip hebben van het wézenvan de gaven en van de wijze waarop

zij functioneren. Bovendien wekt hetWoord van God ons op om ons zodanigop te stellen, dat de Heer ons dezegaven inderdaad toevertrouwen kan:• 'Ten aanzien van de uitingen des

geestes, broeders, wil ik u nietonkundig laten' (1 Korintiërs 12:1).

• 'Jaagt de liefde na en streeft naar degaven des Geestes' (1 Korintiërs14:1).

De verscheidenheid van gavenDe Heer spreekt en handelt op velerleiwijzen. Daarom deelt Hij een groteverscheidenheid van gaven aan zijnkinderen mee, opdat zij daarmee zijnwerk kunnen realiseren. We hebben degewoonte om iedere uiting van deHeilige Geest een 'gave' te noemen. Debijbel maakt echter duidelijkonderscheid tussen 'genadegaven',speciale 'bedieningen' en incidentele'uitingen' van de Geest. We zullen elkecategorie afzonderlijk onder de loepnemen aan de hand van de woordenvan Paulus, als hij stelt:• 'Er is verscheidenheid in

genadegaven, maar het is dezelfdeGeest; en er is verscheidenheid inbedieningen, maar het is dezelfdeHere; en er is verscheidenheid inwerkingen, maar het is dezelfdeGod, die alles in allen werkt' (1Korintiërs 12:4-6).

Gaven• '... er is verscheidenheid in

genadegaven, maar het is dezelfdeGeest...'

Het woord dat hier gebruikt wordt, is'charisma', dat uitdrukking geeft aan despeciale genade die in ons levenwerkzaam is. Het gaat hier omkwaliteiten die de Heer aan een ieder,individueel, toevertrouwde en die Hijheiligde door er een bovennatuurlijkedimensie aan toe te voegen. Voor ons ishet daarom nodig dat we de genadeontdekken die in ons leven werkzaamis en tevens haar beperkingen lerenkennen:• 'Want krachtens de genade, die mij

geschonken is, zeg ik een iederonder u: koestert geen gedachtenhoger dan u voegen, maargedachten tot bedachtzaamheid,naar de mate van het geloof, datGod elkeen in het bijzonder heefttoebedeeld' (Romeinen 12:3).

Wat ons betreft, wij zijnverantwoordelijk om deze genade teherkennen en te handelen binnen haarbegrenzingen. Enerzijds zullen we onze'gave' niet mogen veronachtzamen,anderzijds zullen we geenverantwoordelijkheden op ons mogennemen, waarvoor de Heilige Geest onsgeen toerusting schonk:

• 'Profetie, naar gelang van onsgeloof; wie dient, in het dienen wieonderwijst, in het onderwijzen; wievermaant, in het vermanen; wiemeedeelt, in eenvoud; wie leidinggeeft, in ijver; wie barmhartigheidbewijst, in blijmoedigheid'(Romeinen 12:7,8).

Bedieningen• '...er is verscheidenheid in

bedieningen, maar het is dezelfdeHere...'

Er zijn in de gemeente gelovigen diedoor de Heer in een speciale positiezijn geplaatst. De 'charisma's' die zijontvingen, werden door het volk vanGod herkend en vonden ook specialeerkenning:• 'En God heeft sommigen aangesteld

in de gemeente, ten eersteapostelen, ten tweede profeten, tenderde leraars, verder krachten,daarna gaven van genezing,bekwaamheid om te helpen, om tebesturen, en verscheidenheid vantongen' (1 Korintiërs 12:28).

Het is interessant om op te merken datde apostel de 'natuurlijke' bedieningen -de bekwaamheid om te helpen (bedoeldwordt hier: de financiën te beheren) ente besturen - naast de

'bovennatuurlijke' plaatst. Hieruit blijktduidelijk dat Paulus geen onderscheidmaakte tussen 'gewone' bedieningen en'buitengewone'. Voor hem wordt iedereaktiviteit van de gelovigebewerkstelligd door de Heilige Geest.

Eenzelfde lijst van bedieningen vindenwe in de brief aan de Efeziërs, waar deapostel zich beperkt tot het noemen vandie bedieningen, die rechtstreeksverbonden zijn met het onderwijs vanhet Woord van God:• 'En Hij heeft zowel apostelen als

profeten gegeven, zowelevangelisten als herders en leraars,om de heiligen toe te rusten totdienstbetoon, tot opbouw van hetlichaam van Christus' (Efeziërs4:11,12).

De uitingenHet is deze categorie, die het meestvoorkomt en opvalt. Immers:• 'En er is verscheidenheid in

werkingen, maar het is dezelfdeGod die alles in allen werkt. Maaraan een ieder wordt de openbaringvan de Geest gegeven tot welzijnvan allen' (1 Korintiërs 12:6,7).

• 'Doch dit alles werkt één endezelfde Geest...' (1 Korintiërs12:11).

In deze verzen vinden we de oorzaakvan haar verbreiding: God werktimmers alles in allen en aan een iederwordt de openbaring van de Geestgegeven. De begrippen die Paulus hiergebruikt zijn: 'werkingen' en'openbaringen'. Zij drukken uit dat deGeest iets herhaaldelijk en spontaandoet door middel van hen, die zichbeschikbaar stellen om door de Heergebruikt te worden. God wil 'alles inallen' werken, dat wil zeggen dat -wanneer de Geest in de gemeente aktiefbegint te worden - allen, die onderbeslag komen van de zalving, gebruiktkunnen worden om een van deze'gaven' te manifesteren en zo tevoorzien in een bestaande behoefte methet oog op 'het welzijn van allen':• 'Want aan de een wordt door de

Geest gegeven met wijsheid tespreken, en aan de ander metkennis te spreken krachtensdezelfde Geest; aan de een geloofdoor dezelfde Geest en aan deander gaven van genezingen doordie ene Geest; aan de een werkingvan krachten, aan de ander profetie;aan de een het onderscheiden vangeesten, en aan de ander allerleitongen, en aan weer een ander'vertolking van tongen' (1Korintiërs 12:8-10).

Om duidelijk uit te laten komen, datdeze lijst als een verscheidenheid vanincidentele openbaringen van de Geestte midden van het volk van God moetworden beschouwd, besluit de apostelmet de woorden: 'Doch dit alles werktéén en dezelfde Geest, die een ieder inhet bijzonder toedeelt, gelijk Hij wil' (1Korintiërs 12:11).

Streven naar de gavenWe zagen dus, dat de 'geestesgaven'zowel een spontaan karakter kunnendragen als een permanent. Enerzijds iser sprake van werkingen, anderzijdsvan gaven en bedieningen. Het isduidelijk dat er een nauw verbandtussen het een en het ander moetbestaan. Ze vullen elkaar aan: hetherhaaldelijk voorkomen van bepaaldewerkingen van de Geest in ons levenleidt dikwijls tot een betrokkenheid bijeen bepaalde bediening. Schenkt deHeer ons bijvoorbeeld genade omregelmatig een profetie uit te spreken,dan kan daaruit de bediening vanprofeet ontstaan.

Herkennen we, dat de Heer ons eenbepaalde bediening heeft toevertrouwd,dan zullen we met meer toewijding deuitingen van de Geest zoeken waardoordeze bediening nog waardevollerwordt. Schonk de Heer ons

bijvoorbeeld de bediening van eenevangelist, dan kunnen we ookverwachten dat Hij ons de 'gaven'toebedeelt, die deze bedieningbevestigen: de gave van geloof, vangenezing of van krachten. Voor hetzoeken naar de openbaringen van deGeest, is het nodig, dat we de werkingvan de Geest in ons eigen hart ruimbaan geven en we de Heer toestaan onsdurf en vrijmoedigheid te schenken,zodat we handelen in overeenstemmingmet de leiding van de Heilige Geest eninitiatief durven te nemen door hetgeloof. Deze houding van moed enaktie wilde Paulus zijn discipelTimoteüs bijbrengen, toen hij schreef:• 'Om die reden herinner ik u eraan,

de gave Gods (namelijk deaanwezigheid van Gods Geest) aante wakkeren, die door mijnhandoplegging in u is. Want Godheeft ons niet gegeven een geestvan lafhartigheid, maar van kracht,van liefde en van bezonnenheid' (2Timoteüs 1:6,7).

Ditzelfde kunnen we ook toepassenmet betrekking tot de bedieningen diede Heer ons schonk: wanneer weeenmaal de speciale taak ontdekthebben die de Heer ons in het lichaamvan Christus wil toevertrouwen, is het

zaak, dat we ons daarvoor volkomeninzetten:• 'Veronachtzaam de gave in u niet,

die u krachtens een profetenwoordgeschonken is onder handopleggingvan de gezamenlijke oudsten (ditgebeurde blijkbaar bij debevestiging in een bediening).Behartig deze dingen, leef erin,opdat aan allen blijke, dat gij

vooruitgaat. Zie toe op uzelf en opde leer, volhard in deze dingen' (1Timoteüs 4:14-16).

Laten we daarom gehoorzaam zijn aande bijbelse opdracht die zegt:• 'Zo moet ook gij, omdat gij naar

geestelijke gaven streeft, trachtenuit te munten tot stichting van degemeente' (1 Korintiërs 14:12).

de methode van de meesterHoe zullen we de 'Grote Opdracht'vervullen om de hele wereld bekend temaken met het evangelie? Wat zouonze strategie daarbij kunnen zijn? De'methode van de Meester' kan ons eenzinvol antwoord op deze vragenleveren. Hoewel Hijzelf slechts overdrie korte jaren beschikte om een eerstelichting 'evangelisten' op te leiden,bleef zijn opzet niet zonder resultaat:binnen enkele decennia werd de heletoenmalige wereld met zijn boodschapbereikt. Jezus' discipelen warenzodanig gegrepen door zijn boodschapen zijn methode dat zij hun visie ookop de volgende generaties gelovigenover wisten te dragen.• 'Hetgeen van den beginne was,

hetgeen wij gehoord hebben,hetgeen wij gezien hebben metonze eigen ogen, hetgeen wij

aanschouwd hebben en onzehanden getast hebben van hetWoord des levens.... verkondigenwij ook u, opdat gij met onsgemeenschap zoudt hebben' (1Johannes 1:1-3).

SelectieHet voornaamste uitgangspunt vanJezus' 'programma' was een kleinegroep mannen aan te werven die Hijdoor woord en daad tot navolging zoukunnen inspireren. Telkens als hijmensen uitdaagde Hem van nabij tevolgen, heette het:• 'Komt achter Mij en Ik zal u vissers

van mensen maken' (Mattheüs4:19).

Hoewel velen tot zijn volgelingenhoorden, concentreerde de Heer Zich

na zorgvuldig overleg en gebed op eenselecte groep: 'En het geschiedde in diedagen, dat Hij naar het gebergte gingom te bidden, en Hij bracht de nachtdoor in gebed tot God. En toen het daggeworden was, riep Hij zijn discipelentot Zich en koos er twaalf uit, die Hijook apostelen noemde' (Lucas 6:12 en13).

Dit betekende echter niet dat de Heerzijn aandacht uitsluitend op deze kleinekring richtte.• 'Toen Hij de scharen zag, werd Hij

met ontferming over hen bewogen,daar zij voortgejaagd en afgematwaren, als schapen die geen herderhebben. Toen zeide Hij tot zijndiscipelen: de oogst is wel groot,maar arbeiders zijn er weinig. Bidtdaarom de Heer van de oogst, datHij arbeiders uitzende in zijn oogst'(Mattheüs 9:36-38).

Dit zou ook de 'strategie' voor Godsgemeente worden: waar de Heersommigen speciale 'bedieningen'schenkt, is dit om op hun beurt anderente brengen tot de ontplooiing van huneigen bediening:• 'En Hij heeft zowel apostelen als

profeten gegeven, zowelevangelisten als herders en leraars,om de heiligen toe te rusten tot

dienstbetoon, tot opbouwvan hetlichaam van Christus' (Efeziërs4:11).

GemeenschapHet voornaamste kenmerk van deopleiding die de Heer zijn volgelingenmeegaf, was het feit dat Hij tijdens zijn'lessen' zijn leven met hen deelde enook gelegenheid gaf onder zijnsupervisie een deel van het werk teverrichten:• 'En Hij stelde er twaalf aan, opdat

zij met Hem zouden zijn en opdatHij hen zou uitzenden om teprediken' (Marcus 3:14).

Het was dankzij dit voortdurendsamenzijn met de Meester, dat zij in degelegenheid waren inzicht te verkrijgenin de dingen van het Koninkrijk:• 'Zijn discipelen vroegen Hem, wat

de bedoeling van deze gelijkeniswas. En Hij zeide: U is het gegevende geheimenissen van hetKoninkrijk Gods te kennen.....(Lucas 8:9).

Jezus zelf was voor hen de'vleesgeworden Waarheid', dankzij hetintieme kontakt dat zij met het levenvan de Meester hadden. Vandaar datHij op hun vraag naar de weg tot deVader, vrijmoedig zeggen kon:

• 'Ik ben de weg, de waarheid en hetleven....' (Johannes 14:6).

Waar zijn discipelen iets voor anderenhebben kunnen betekenen, was hetvanuit de persoonlijke relatie die zijmet hun Leermeester onderhoudenhadden:• 'Wanneer de Trooster komt, die Ik

u zenden zal van de Vader, deGeest der waarheid, die van deVader uitgaat, zal deze van Mijgetuigen; en gij moet ook getuigen,want gij zijt van het begin aan metMij' (Johannes 15:26 en 27).

ToewijdingDe Heer verwachtte dat de leerlingendie Hij persoonlijk begeleidde ookgehoor aan zijn onderwijs zoudengeven. Hij eiste van hen een bewustekeuze:• 'Geen slaaf kan twee heren dienen,

want hij zal óf de ene haten en deandere liefhebben, óf zich aan deene hechten en de andereminachten' (Lucas 16:13).

Wie een discipel van het Koninkrijkwil zijn, zal dan ook bereid moeten zijnde kosten te berekenen:• 'En weer een ander zeide: Ik zal u

volgen, Here, maar laat mij eerst

afscheid nemen van mijnhuisgenoten. Maar Jezus zeide tothem: Niemand, die de hand aan deploeg slaat en ziet naar hetgeenachter hem ligt, is geschikt voor hetKoninkrijk Gods' (Lucas 9:61).

De Heer verwachtte praktischegehoorzaamheid van zijn volgelingen.Men moest niet alleen zijn leeraanvaarden, maar er bovendien naarwillen léven:• 'Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij

mijn geboden bewaren.... Wie mijngeboden heeft en ze bewaart, die ishet, die Mij liefheeft.... Indieniemand Mij liefheeft, zal hij mijnwoord bewaren (Johannes 14:15,21 en 23).

De overgave die de Heer van zijndiscipelen verwachtte, kende Hij ook ineigen leven; Hij kon hun daarin totvoorbeeld zijn:• 'Mijn spijze is de wil te doen

desgene, die Mij gezonden heeft, enzijn werk te volbrengen' (Johannes4:34).

• 'Ik heb u een voorbeeld gegeven,opdat gij ook doet, gelijk Ik gedaanheb. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u,een slaaf staat niet boven zijn heer,noch een gezant boven zijn zender'(Johannes 13:15 en 16).

OverdrachtDe bediening van de Meester bestondniet in de eerste plaats in hetoverdragen van kennis, maar in hetinspireren tot dezelfde geesteshoudingdie zijn leven beheerste. De discipelenzouden moeten leren dat zij de Meesterniet naar de letter navolgden, maar inde kracht van Gods Geest:• 'Niemand heeft grotere liefde, dan

dat hij zijn leven inzet voor zijnvrienden. Gij zijt mijn vrienden,indien gij doet, wat Ik u gebied'(Johannes 15:13,14).

Heel het streven van de Heer was eropgericht duidelijk te maken, dat slechtshet werk dat in de kracht van deHeilige Geest verricht wordt, waardeheeft:• 'De Geest is het, die levend maakt,

het vlees doet geen nut; dewoorden, die ik tot u gesprokenheb, zijn geest en zijn leven'(Johannes 6:63).

Terwijl Hij zijn leven en bediening metde directe kring van zijn volgelingendeelde, toonde de Heer aan dat ook zijuit dezelfde kracht van Gods Geestzouden kunnen leven: •'Voorwaar,voorwaar, Ik zeg u, wie in Mij gelooft,de werken, die Ik doe, zal hij ook doen,

en grotere nog dan deze, want Ik ga totde Vader' (Johannes 14:12).

DemonstratieJezus onderwees niet alleen metwoorden hoe zijn volgelingen in dedienst van God zouden moeten staan,maar bovenal met zijn leven. Tweefacetten waren daarbij van grootbelang: zijn gebedsleven en zijnomgang met de Schrift:• 'En het geschiedde, terwijl Hij

ergens in gebed was, dat één vanzijn discipelen, toen Hij ophield, totHem zeide: Here, leer ons bidden(Lucas 11:1).

Waar Jezus ook kwam, allen liet Hijzien welk een groot belang Hij aan deSchriften hechtte:• 'Gij onderzoekt de Schriften, want

gij meent daarin eeuwig leven tehebben, en deze zijn het, welke vanMij getuigen....' (Johannes 5:39).

Na de opstanding kwam de Heer nogeens terug op de waarde van eenintensieve omgang met de Schrift:• 'En Hij nam en at voor hun ogen en

Hij zeide tot hen: Dit zijn mijnwoorden die Ik tot u sprak, toen Iknog bij u was, dat alles wat overMij geschreven staat in de wet vanMozes en de profeten en de

psalmen moet vervuld worden'(Lucas 24:43 en 44).

VerantwoordelijkheidVanaf het eerste moment heeft de Heerzijn volgelingen laten delen in deverantwoordelijkheid voor deverkondiging van het evangelie, zijzouden immers door de'praktijkervaring' vissers van mensenmoeten worden:• 'Hij riep de twaalven tot Zich en

begon hen uit te zenden, twee aantwee, en gaf hun macht over deonreine geesten' (Marcus 6:7).

De Heer stuurde hen niet zonder meerop pad, maar gaf hun uitgebreideinstructies over de wijze waarop zij hetwerk zouden moeten verrichten:• 'Gaat en predikt en zegt: Het

Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. Geneest zieken, wektdoden op, reinigt melaatsen, drijftboze geesten uit. Om niet hebt gijhet ontvangen, geeft het om niet'(Mattheüs 10:7,8).

Als goede leraar deelde de Heer echterook Zélf in deze taak:• 'En het geschiedde, toen Jezus zijn

bevelen aan zijn twaalf discipelenten einde had gebracht, dat Hijvandaar vertrok om te leren en te

prediken in hun steden' (Mattheüs11:1).

SupervisieDe Heer liet zijn volgelingen niet aanhun lot over bij het volvoeren van huntaak. Hij nam tijd hen te begeleiden:• 'En de apostelen kwamen weder

samen bij Jezus en berichtten Hemal wat zij gedaan en geleerdhadden. En Hij zeide tot hen: Komthier en gaat met Mij alleen naar eeneenzame plaats en rust een weinig'(Marcus 6:30 en 31).

Faalden zijn volgelingen in hetuitvoeren van hun opdracht, de Heerwas onmiddellijk beschikbaar om henverder te helpen op de weg:• 'Toen kwamen de discipelen bij

Jezus en zeiden, toen zij met Hemalleen waren: Waarom hebben wijhem niet kunnen uitdrijven? Hijzeide tot hen: Vanwege uwkleingeloof' (Mattheüs 17:19 en20).

VermenigvuldigingHet was Jezus' uiteindelijke bedoelingdat zijn discipelen op hun beurtanderen zouden inspireren om warevolgelingen van de Heer te wordenzoals zij dat waren:• 'Gaat dan henen, maakt alle volken

tot mijn discipelen en doopt hen in

de naam des Vaders en des Zoonsen des Heiligen Geestes en leerthen onderhouden al wat Ik ubevolen heb' (Mattheüs 28:19).

Later zou de apostel Paulus ditzelfdeprincipe in zijn bediening toepassen enanderen doorgeven:• 'Wat gij van Mij gehoord hebt

onder vele getuigen, vertrouw dattoe aan vertrouwde mensen, diebekwaam zullen zijn om ookanderen te onderrichten' (2Timótheüs 2:2).

De uitdagingJezus' plan was de eenvoud zelf.Mensen vormden zijn hoogsteprioriteit. Hij begon met enkelen,leefde nauw met hen samen, schonkhun zijn tijd en aandacht en wijdde henin de geheimenissen van het Koninkrijkin. Hij leerde hun delen in deverantwoordelijkheid voor het werkvan God en begeleidde hen daarinnauwgezet. Dit alles in de verwachtingdat zij op hun beurt anderen zoudenuitdagen om zijn discipelen te worden.Een voorbeeldtot navolging?!