1

Algemene beschouwingen 2015 ‘Hart voor Schijndel’

Op weg naar een sterk

en sociaal Meierijstad

2

Over ‘Hart voor Schijndel’

‘Hart voor Schijndel’ was niet de bedoeling. De initiatiefnemer was tot begin

september enthousiast en betrokken lid van de PvdA. Zijn vertrek kwam voort uit het ongemak dat zijn kritische opstelling bij andere raadsleden en mogelijk bestuurders teweeg bracht. Een, eerlijk is eerlijk, het was een kritische opstelling die zo nu en dan leidde tot ongemeen stevige teksten op website, Facebook en Twitter.

Nu het stof is neergedaald, wordt duidelijk waar het allemaal om ging. En gaat.

Het gaat niet over één ‘ongeleid projectiel’ binnen de raad. Het gaat over een coalitie die na dertien jaar te gewend is geraakt om eenszgezind en wars van frisheid en kritiek dingen voor elkaar te krijgen. Waarbij moet worden aangetekend dát er veel voor elkaar is gekregen. De PvdA kreeg, de laatste jaren als kleinste fractie, de ruimte om het ene na het andere constructieve en relevante idee te ontwikkelen en te verwezenlijken. Bizzi, Spectrum, glazen boerderij, kringloopbedrijf en de wijze waarop de zorg is gestructureerd – coalitiepartners gingen zonder noemenswaardige bemoeienis of zichtbare betrokkenheid akkoord. Zo lang de gelederen maar gesloten bleven. De minste schijn van kritische vragen over, pak hem beet, de extra kosten voor de tunnel waren reden voor irritatie en spanningen.

De Schijndelse politiek is het verstikkende conformisme gewoon gaan vinden. Maar het is niet gewoon. Het is daarom goed dat er een nieuwe gemeente komt. Met, als het aan ‘Hart voor Schijndel’ ligt, een net zo nieuwe politiek. Constructief, transparant, kritisch en bovenal: een politiek die het conflict niet schuwt.

Hart voor Schijndel, Laurens van Voorst

3

Paul Verhaeghe, psycholoog en auteur in Vrij Nederland

Betuttelende haantjes die niet vooruit denken.

Het gaat niet best met de lokale politiek in het algemeen. Raadsleden en wethouders van met name kleinere gemeenten beschouwen politiek en lokaal bestuur nog te vaak als een leuke onderbreking van het een of ander, terwijl gemeenten juist steeds meer en steeds complexere taken krijgen. En dus zijn er bestuurders en volksvertegenwoordigers nodig met werklust, kennis, visie en ambitie.

Bladert u voor de lol eens door de moties die vanuit de gemeenteraad sinds maart 2014 op het college en de gemeente werden afgevuurd. Een vlag voor homo’s en lesbo’s en zo meer, een artikelenreeks in een huis-aan-huis-blad over wat te doen als u geldgebrek heeft en het voorstel om op oudjaarsavond toch vooral geen vuurwerk af te steken bij het hertenparkje. En o ja, of we maar drie miljoen willen reserveren om er iets voor ’t Spectrum mee te doen – zelfs de indieners van de motie hadden geen idee wat er dan met dat geld zou moeten gebeuren.

‘Hart voor Schijndel’ sprak laatst met een bestuurder uit de regio. Citaat uit dat gesprek: ‘De grootste zorg na de fusie is de gemeenteraad, of beter: het niveau van de gemeenteraad’. Haantjesgedrag, betuttelingsdenken en gebrek aan langetermijnvisie – ‘Hart voor Schijndel’ heeft het zelf niet bedacht (zie foto boven), maar dát is waar volksvertegenwoordigers en in haar kielzog wethouders in Nederland over dreigen te

4

struikelen. En alsof dat nog niet genoeg is: een gebrek aan kennis van en voeling met de samenleving.

Terwijl wij ons in de raad druk maken over een wapperende vlag, zevenklappers bij het hertenpark en een stukje over armoede in een blad, dalen de gemeentelijke resultaten op het gebied van duurzaamheid en moeten initiatieven in de samenleving die daling goedmaken1.

Niet dat we het nooit hadden over duurzaamheid in de gemeenteraad. Maar zelfs de aanjager van die debatten kwam bij herhaling niet verder dan dat ‘het allemaal erg complex is’. Wat het natuurlijk niet is. Besluit dat vanaf morgen slechts bouwvergunningen worden afgegeven voor huizen die energieleverend zijn – moet je eens zien wat voor een indrukwekkende sprong voorwaarts we maken. Kost niks. Sterker: levert op, voor milieu en portemonnee. En verbiedt Roundup bij het bestrijden van onkruid.

Zomaar twee ideetjes. Ze komen verderop nog terug.

De lokale politiek begint amateuristisch en conservatief achter een erg snel veranderende samenleving aan te strompelen. Dat is onacceptabel. Juist nu, nu we bouwen aan een nieuwe gemeente, moeten wethouders en raadsleden enthousiast uitlopen voor wat voor muziek dan ook. Moeten ze visionair zijn. Ambitieus. En dat is allemaal wat anders dan een pragmatisch vanuit onroerend goed bedacht huisvestingsplan. Dat is wat anders dan babbelen over ‘meedoen’ en het er vervolgens bij laten zitten. Dat is wat anders dan een innovatiepotje maken en vervolgens de hand op de knip houden.

In dit verband citeren we graag Paul van Tongeren, hoogleraar wijsgerige ethiek in Nijmegen: ‘De ellende van de hedendaagse politiek is dat ze alleen nog maar gaat over concrete problemen en pragmatische oplossingen. Politiek is gaan samenvallen met bestuur. Over moraal, over waarden spreekt ze niet meer.’

Kom op, dames en heren. Laten we het eens hebben over de moraal en waarden van Meierijstad. Laten we vanuit die filosofie een gemeente bouwen die echt anders wordt. Een gemeente waar inwoners burgers zijn en burgers de overheid dragen en waar volksvertegenwoordigers en wethouders het lef hebben om goede, nieuwe dingen te bedenken.

Dat was de inleiding.

Geweldige fusie en een minder geweldig fusieproces.

De begroting 2016 geloven we wel. Nou ja, in grote lijnen dan. We hebben verderop nog altijd vijftien vragen – maar laten we elkaar geen illusies maken: voor nieuw beleid is in 2016 amper ruimte, Schijndel maakt zich op voor de fusie met Sint-Oedenrode en Veghel. En dus gaat deze algemene beschouwing vooral dáárover.

1 De Gemeentelijke Duurzaamheidsindex 2015 geeft aan dat gemeenten slechter scoren dan in 2014 én dat tegelijkertijd succesvolle initiatieven in de samenleving fors toenemen.

5

‘Hart voor Schijndel’, verder te noemen ‘Hart’, is enthousiast over de fusie. Om drie redenen.

1. De nieuwe taken die op gemeenten afkomen, vragen om een fors ambtenarenkorps. En een korps met ambtenaren van een stevig niveau. Kleine gemeenten zijn voor de slimste ambtenaren doorgaans niet erg boeiend – wie promotie wil maken, ziet al snel om naar een grotere gemeente. En dus moeten wij die grotere gemeenten worden.

2. We moeten zo veel als maar kan af van gemeenschappelijke regelingen. Gemeenschappelijke regelingen zijn ondemocratisch. De discussie die ‘Hart’, toen nog als onderdeel van de PvdA, aanzwengelde over de Schijndelse afvaardiging in het algemeen bestuur van Optimisd is er een voorbeeld van. Die sociale dienst doet er toe en moet dus gewoon een afdeling van de gemeente zijn. Een afdeling waar de wethouder en de raad direct invloed op uitoefenen.

3. De oprichting van een nieuwe gemeente biedt een unieke kans om met een schone lei te beginnen. Om nieuwe inzichten over bijvoorbeeld democratie, de rol van de overheid, zorg en burgerparticipatie direct om te zetten in strategie, beleid en uitvoering.

‘Hart’ is enthousiast over de fusie en vindt tegelijkertijd dat we vooral van het derde punt te weinig bakken. Het is niet te laat. Als we achterhaalde en voor inwoners irritante dogma’s over coalitiediscipline, harmonie en ‘zo gaan die dingen nu eenmaal’ met lef en ambitie van ons afschudden – dan kunnen we van Meierijstad een gemeente maken die innovatiever, effectiever, democratischer en warmer is dan welke andere gemeente dan ook.

Dat vraagt om een stevige koerswijziging. Een fusieproces waarbij de volksvertegenwoordiging eindelijk wél serieus wordt genomen. Daar is nu immers geen sprake van. Wat ‘Hart’ erg verdrietig maakt: de grote meerderheid van de gemeenteraad van Schijndel lijkt het wel best te vinden. Net als de wethouders.

Toen het ronduit slechte huisvestingsplan van de gemeente Meierijstad (zie verderop) bekend werd gemaakt, zei één van onze wethouders: ‘Ik dacht eerst oeps. Maar daarna dacht ik: ja, het is eigenlijk wel logisch’.

Dát is wat er mis is met dit fusieproces. We denken oeps en vinden het daarna allemaal wel logisch. Er is niks logisch aan het huisvestingsplan. Er is niks logisch aan een stuurgroep waarin geen enkele gekozen meneer of mevrouw zit. Er is niks logisch aan een externe adviseur die met raadsleden in debat gaat alsof hij een gekozen bestuurder is. Er is niks logisch aan een wethouder die zijn eigen ICT-plan niet kan uitleggen, laat staan verdedigen.

Het moet anders en het kan anders. We gaan een gemeente bouwen waar bestuurders en volksvertegenwoordigers zij aan zij met inwoners bouwen aan een gemeente waar het goed wonen, werken, recreëren, ziekzijn en beter worden is. Een gemeente waar tegengestelde belangen tegen elkaar knallen en waar die conflicten leiden tot doorgehakte knopen, heldere keuzes en daadkracht.

6

College, maak u hard voor Schijndel.

Het huisvestingsplan voor de gemeente Meierijstad is wat dat betreft een slechte start geweest. Hevo, een bureau dat veel weet van onroerend goed maar mogelijk wat minder voeling heeft met openbaar bestuur en lokale overheden, zegt maatschappelijk draagvlak wezenlijk te vinden – en stelt vervolgens voor dat Schijndel in de huisvesting van de gemeente het nakijken heeft. Hevo en in navolging daarvan de stuurgroep en het voltallige college van Schijndel staan op de ziel van Schijndel te stampen door het gemeentehuis in ons dorp te schrappen.

Burgemeester en wethouders, wees tot en met 31 december 2016 bestuurders van Schijndel. Maak u hard voor Schijndel. Neem ‘Oeps, maar toch wel logisch’ terug en knok voor uw lokale gemeenschap.

Twee gemeenten hun gemeentehuis laten behouden en eentje niet – dat is een vernedering. En dan zijn er nog de zakelijke argumenten. Het is een klap voor de lokale ondernemers in het centrum dat ze de klandizie van de ambtenaren kwijt raken. En we hebben, na het politiebureau, weer een fors leegstaand gebouw. Nota bene midden in het hart van het dorp. Dat mag niet gebeuren.

Wat verder steekt, is dat Hevo met de mond belijdt duurzaam te zijn, maar het bij die woorden laat. Een geschikt pand leeg achterlaten en voor 5,1 miljoen een ander gebouw verbouwen – ‘Hart’ kan er niks duurzaams aan ontdekken. Ook niet aan het realiseren van ICT-aanpassingen in ’t Spectrum om dat gebouw net zo geavanceerd te maken als het huidige gemeentehuis nu al is. Kapitaalvernietiging, dat is het. Ook slecht: Hevo schrijft dat we later nog maar eens moeten bezien of en hoe we de nieuwbouw duurzaam maken.

7

‘Pratice what you preach’ – wees dichtbij.

Toen ‘Hart’ nog een derde van de fractie van de PvdA was, maakte dat smaldeel van die groep zich enorm druk over het dienstverleningsconcept. Met verbazing hoorden we een Veghels raadslid met trots (!) vertellen dat dit concept daar ‘bijna een hamerstuk’ was geweest.

We snappen dat niet. Zoals we ook niets begrijpen van de discussie over de inwoner als klant. Dat de schrijvers van het concept en vrijwel alle raadsleden de inwoners als klant beschouwen, vinden we raar. Het geeft aan dat zij amper het verschil onderkennen tussen een gemeente en een bedrijf.

Meierijstad is geen bedrijf. Meierijstad is van en voor de inwoners. Waarbij we er aan moeten werken van die inwoners burgers te maken. Inwoners dus, die snappen wat burgerschap is. Die snappen welke taken en verantwoordelijkheden daarvoor hen bij horen.

Burgerschap betekent dat inwoners betrokken zijn bij de gemeente én dat de gemeente betrokken is bij de burgers. De schrijvers van het dienstverleningsconcept beweren dat dit het geval is. Ze laten weten dat de gemeente dichtbij moet zijn.

Waarna de stuurgroep besluit dat de ambtenaren zich terugtrekken in een voor 5,1 miljoen verbouwd bastion.

Het kan beter en ook nog eens goedkoper. Wees daadwerkelijk dichtbij. Laat de ruim 600 ambtenaren werken in de dertien kernen. Niet eens om de burgers zo een loketje te bieden in alle dorpen, maar vooral om de ambtenaren dag in dag uit in contact te brengen met de inwoners waar ze voor werken.

Het kan en het is, zelfs met de extra ICT-investeringen die er mee gemoeid zijn, betaalbaar. Burgemeester, wethouders, ambtenaren: ga werken in wijken en dorpen. Organiseer de raadsvergaderingen in dorpshuizen. Wees dichtbij.

Wees sociaal en schrap dus het sociaal wijkteam.

Veel gemeenten, Schijndel incluis, hebben een circus opgetuigd om de transities in goede banen te leiden. Dat circus is het sociaal wijkteam, een gedrocht dat niet tegemoet komt aan de wensen en verwachtingen van inwoners en behalve wat werkgelegenheid voor de keukentafelaars weinig oplevert. De belangrijkste bezwaren op een rij:

1. Het is te veel. Voor de ‘single problem gezinnen’ (we bedachten het begrip als variant op multi problem gezinnen) is dat gedoe met een team van vertegenwoordigers van allerhande organisaties niet nodig. Die hebben gewoon één huisarts nodig of één maatschappelijk werker of één persoon die leidt naar werk. En o ja: gezinnen met meerdere problemen zijn niet automatisch multi problem gezinnen in de welzijnsbetekenis van dat begrip. Dat zijn ze pas als de verschillende problemen

8

met elkaar van doen hebben. Anders hebben ze verschillende problemen die naast elkaar bestaan en naast elkaar kunnen worden aangepakt.

2. De wijkteamleden komen tekort. Het sociaal wijkteam in Schijndel bestaat grotendeels uit generalisten. Er is vrijwel geen cliënt met een generalistisch probleem. Daarbij komt nog eens dat 70 procent van de cliënten vooral of óók een financieel probleem hebben. De wijkteamleden zijn daar onvoldoende in thuis.

3. Privacy is beroerd geregeld. Het wijkteam is een samenwerkingsverband van diverse organisaties. Die zijn vaak naast elkaar voor een cliënt actief. Als ze privacygevoelige informatie delen, zijn ze loslippig. Als ze die informatie niet delen, zijn ze weinig effectief. Dat krijg je met zoveel clubs.

4. De geldstromen zijn diffuus. Vraag maar eens aan een lid van het wijkteam wie wat betaalt.

5. Het sociaal wijkteam is een koninkrijkje. Eigen logo, eigen website, eigen kantoortje. Er is werkelijk geen enkel deugdelijk argument voor. Zoals Burgerzaken een onderdeel van de gemeente is, zo zou de toegang tot zorg dat ook moeten zijn. Sterker: zolang dat wijkteam meent te moeten bestaan, moet ze zich juist omringen met ambtenaren die van toeten en van blazen weten.

Het kan zo veel simpeler. Neem de gemeente Best. Daar is besloten de bestaande stroom naar de zorg te volgen. Geen nieuw team in het leven roepen, maar zorgen dat bestaande intermediairs weet hebben van de zorg die via inkoopcontracten en persoonsgebonden budgetten voorhanden is. En zo kloppen cliënten aan bij wie ze willen aankloppen: de huisarts, de welzijnsorganisatie, het maatschappelijk werk, de sociale dienst of meneer pastoor. Dat deden ze al voor de transities en dat doen ze dus nog steeds. Zo simpel en effectief kan het zijn.

Wees vooruitstrevend.

In Schijndel wordt al jarenlang ietwat oeverloos gepraat over duurzaamheid. ‘Hart’ vindt enerzijds dat de gemeente als organisatie het zo beroerd nog niet doet en anderzijds dat het maar niet lukt om nieuwe stappen te zetten. En daarom lanceren we een concreet idee dat écht bijdraagt tot meer duurzaamheid, dat vooruitstrevend is en dat de naam Meierijstad in één keer landelijk op de kaart zet. Want dat gaat met dat idee van een bekende wielerronde naar de gemeente halen, zoals door een ambtelijke werkgroep bedacht schijnt te zijn, niet lukken. Zeker niet als we binnen die gemeente niet eens een deugdelijke wielerbaan hebben.

Komt ie: elke nieuwe woning in Meierijstad moet energieleverend zijn. Ja, ook huurwoningen. Het is technisch mogelijk, is goed voor de wereld en voor de bewoners. Want lekker goedkoop. Het Bouwbesluit maakt het helaas nog onmogelijk dat verplicht te stellen, maar er zijn mogelijkheden om de bouw van dit soort woningen te belonen of van niet-energieleverende huizen te bestraffen.

9

Het kan. En nog geen enkele gemeente heeft het in bouwvoorschriften staan. Doen. Snel.

En bedenk alsjeblieft meer van dit soort dingen. We gaan een nieuwe gemeente bouwen, mensen. Máák er dan ook een echt nieuwe gemeente van.

Kies positie. Vernieuw de democratie.

De ideeën over lokale democratie zijn de afgelopen twee jaar ingrijpend veranderd. Dat biedt een unieke kans voor een nieuwe gemeente. ‘Hart’ roept de stuurgroep en het college op om positie te kiezen. Om werk te maken van een nieuwe lokale democratie.

Dat betekent dat we verwachten dat de gemeente Meierijstad durft te experimenteren met methoden om burgers en andere inwoners te betrekken bij het bestuur en de volksvertegenwoordiging. De nieuwe opzet van informerende, oordeelvormende en besluitvormende vergaderingen zijn een goede maar bescheiden stap in de richting. We voegen er graag aan toe dat de raad op wisselende locaties vergadert en er dus wordt afgezien van het gemeentehuis van Sint-Oedenrode als vergaderplek. Want heus, daarmee komt de gemeente niet dichter bij de burger hoor. Integendeel.

Op de tweede plaats pleit ‘Hart’ voor het delegeren van taken, verantwoordelijkheden en bijbehorende budgetten naar wijken en dorpen. Daarbij hoort dat de besturen van die dorpen en wijken draagvlak hebben. Als ze dat, met nadrukkelijke begeleiding door de gemeente, hebben – dan kunnen ze budgetten voor openbaar groen, sociaal-cultureel werk en de subsidiepotten voor vereniging tenminste gedeeltelijk overnemen. Dat vereist wel dat de gemeente kan wat ze met de mond al jaren belijdt: loslaten.

Wat we nooit meer doen: bewoners van een wijk laten bepalen wat er met een voormalige basisschool moet gebeuren en vervolgens die bewoners vertellen dat er te veel wijkaccommodaties zijn en dat ze zelf maar moeten bepalen of die school of een ander gebouw alsnog dicht moet. Dat is geen burgerparticipatie. Dat is knulligheid.

Tot slot: laat de volksvertegenwoordiging de hoofdrol spelen bij het fusieproces. ‘Hart’ vindt het een gruwel dat de stuurgroep bestaat uit louter benoemde personen. We willen er vooral gekozen personen in. En rap. Hupsakee: burgemeesters eruit, wethouders er in. Met ingang van 1 januari 2016.

Ben er voor wie de overheid nodig heeft.

Het armoedebeleid in Schijndel is, in ieder geval relatief gezien, goed. De armoedeconferentie bracht om die reden maar weinig op. Het was ook een rare conferentie. De fracties bedachten ineens dat ze samen eenduidig met voorstellen moesten komen, want dat we over armoede niet van mening mogen verschillen. Het

10

resultaat van het gedraai om de hete brij heen, was een reeks politiek correcte moties waarmee geen deuk in wat voor halvarine dan ook wordt geslagen.

Op eentje na dan. Er was één motie, uniek in Nederland, waarmee preventie kan worden verbeterd. De aandacht van de raad ging al babbelend uit naar zzp-ers en jongeren, terwijl dit toch echt niet de grootste risicogroepen zijn. Dat zijn mensen die hun werk kwijt raken, mensen met psychische problemen en mensen die gaan scheiden. En dus ging dáár een door de PvdA ingediende motie over: benader de professionals waar die doelgroepen aankloppen. En vraag hen die doelgroepen te wijzen op de financiële gevolgen van hun werkloosheid, depressie of scheiding. Om ze vervolgens ook te wijzen op de hulp die nu al voorhanden is.

De motie zou voor 1 september jl. worden uitgevoerd door het college. Niet gebeurd. Het verbaast ‘Hart’ niet, want bij het indienen van de motie ontdekte de partij die er toen nog niet was al dat geen wethouder of gemeenteraadslid ook maar een beetje besefte hoe eenvoudig, effectief en revolutionair het idee is.

‘Hart’ overwoog het dan maar zelf te doen. Het was al rond en toen bleek dat ze bij Welzijn De Meierij er ietwat huiverig voor waren. En dus verspreidde ‘Hart’ de stapel gedrukte leaflets voorlopig maar niet. Leaflets, die advocaten, psychologen, mediators en coaches aan hun cliënten zouden kunnen uitdelen. Want die professionals zien de belangrijke risicogroepen: mensen die gaan scheiden en mensen met psychische problemen.

Doe nog snel de laatste dingen…

Schijndel is af, zo wordt beweerd. Dat lijkt ons niet helemaal waar. In ieder geval is er nog één los eindje: de wielervereniging. Het is de enige sportvereniging in Schijndel die kampt met een aftandse accommodatie. Het is trouwens de enige wielvereniging in de gemeente Meierijstad. Regel dat alstublieft nog even.

11

Overigens heeft het ‘Hart’ verbaasd en gestoord dat een ambtenaar in een paginagroot verhaal in het Brabants Dagblad de visie op ‘Huisvesting 2000’ gaf en liet weten ook wel voor renovatie van die accommodatie te voelen. Ambtenaren horen het beleid niet te bepalen, dat doet het bestuur.

…en beantwoord s.v.p. deze vijftien vragen.

‘Hart’ las de begroting 2016 en heeft daar nog wat dingen over te melden en te vragen.

Zorg: negentig mille voor Wmo over

‘Hart’ stelt met gemengde gevoelens vast dat er geld overbleef voor zorg. Enerzijds hoeft het geld niet op en is het fijn als blijkt dat mensen zo goed voor zichzelf en elkaar zorgen dat er geen aanspraak op overheidspotjes wordt gemaakt. Daar komt nog eens bij dat Schijndel van cliënten een 7,1 krijgt en dat is hoog – zo leert een vergelijking ons met andere gemeenten.

Anderzijds versterkt dit overschot het hardnekkige idee dat ‘de overheid’ alsmaar bezuinigt op zorg en wel geld over heeft voor als ‘prestigeprojecten’ bestempelde zaken als de reconstructie van de Hoofdstraat en de tunnel onder de Structuurweg. (1) Om die reden stelt ‘Hart’ voor om het positief saldo van bijna € 90.000, te oormerken voor de zorg. Wilt u dat idee overnemen, college?

(2) Daarnaast verzoekt ‘Hart’ het college om afgewezen aanvragen voor hulp in de huishouding opnieuw te bezien. Dit met het oog op die financiële meevaller.

Zorg: toekomst van het sociaal wijkteam

(3) Graag verneemt ‘Hart’ van het college hoe het de toekomst van het sociaal wijkteam ziet. Het zou fijn zijn al de in dit stuk beschreven bedenkingen van ‘Hart’ in die bespiegelingen worden meengenomen. Maar we vragen het ook omdat het team in Schijndel net wat anders is georganiseerd dan in de fusiegemeenten. Zo zag Veghel af van zo’n team met allerlei disciplines en organisaties en regelt daar welzijnsorganisatie Vivaan de toegang tot de zorg.

Agrifood Capital

‘Hart’ is ietwat gereserveerd over het samenwerkingsverband Agrifood Capital. Dat komt vooral omdat het nogal onduidelijk is wat die drie euro per inwoner ons oplevert, behalve de genoemde vijftig leerwerkplekken. (4) Geacht college, wát levert Agrifood Captial Schijndel nu of in de toekomst concreet op?

Innovatie

Schijndel blijft zich presenteren als innoverende gemeente, schrijft u op pagina 17 van de begroting. (5) Waaruit blijkt dat?

12

Burgerparticipatie

Het college heeft bij herhaling laten weten zwaar in te zetten op burgerparticipatie. Wat zeggen we: op overheidsparticipatie zelfs, waarbij dus de burger het voortouw neemt. Dat nobele uitgangspunt sluit volgens ‘Hart’ niet aan op de bezuiniging op inspraakprocedures. Mogelijk dat dit wordt veroorzaakt door gebrek aan nieuwe plannen en dat er dus minder inspraak nodig is – (6) we horen het graag van het college.

Het college overweegt een pilot op het gebied van wijkbeheer en wijkgericht werken. ‘Hart’ juicht dit toe. Behalve Wijbosch, waar de actieve wijkbewoners vanwege de compactheid van het dorp relatief makkelijk praten hebben, lopen de buurten en wijken in Schijndel nog wat achter. Wat ‘Hart’ betreft grijpen we de discussie over accommodaties in Boschweg aan om bewoners daar niet alleen mee te laten praten, maar ook te laten beslissen. Geef ze budget en verantwoordelijkheid en begeleid ze door vakkennis in te brengen en het daarbij te laten. ‘Hart’ vindt het onjuist en spijtig dat het college in de begroting laat weten dat de gemeente sturend en regisserend moet zijn. Wat ons betreft bent u louter dienend en faciliterend. Dan laat u zien dat u het meent als u het heeft over vertrouwen in de burger. (7) Eens, college?

En hoe staat het trouwens met ‘Schijndel Ontmoet’? De gemeenteraad stemde afgelopen jaar in met nog één keer een financiële impuls. (8) Heeft het wat opgeleverd? Zo ja, wat? Zo nee, waarom niet en welke conclusies levert dat op?

Duurzaamheid: onkruid

‘Hart’ pleit voor een verbod op Roundup. Dat verbod dient te gelden voor openbaar groen dat in opdracht van de gemeente wordt onderhouden én voor het, net zo openbare, groen waarvan inwoners dat onderhoud overnamen. (9) Bent u bereid zo’n verbod in te stellen? In het verleden heeft de wethouder in een raadscommissie gewezen op goede wil en praktische bezwaren. Die goede wil vindt ‘Hart’ fijn, voor de praktische bezwaren verwijzen we graag naar gemeenten die het al jarenlang zonder dat vieze goedje doen.

Duurzaamheid: afval

Mogelijk gaat in 2016 het tarief voor het ophalen van afval omhoog als gevolg van het aanbod door inwoners. Het lijkt ‘Hart’ handig daar die inwoners op te wijzen. Een voorlichtingscampagne of zoiets. (10) Vindt u dat wat, college?

Werk

‘Meneer Van Voorst denkt zeker dat ik op de fiets stap en de bedrijven ga bezoeken,’ zei economie-wethouder Claassen naar aanleiding van vragen over de participatiewet. Wat ‘Hart’ betreft wordt het tijd dat de wethouder zoiets gaat doen. In de begroting is iets te lezen over een inventarisatie van kansrijke bedrijven. (11) Heeft die inventarisatie daarmee van doen? Specifieker: wanneer worden werkgevers benaderd en gemotiveerd?

Schijndel doet het, weten we dankzij de Gemeentelijke Duurzaamheidsindex, relatief slecht als het om werkgelegenheid gaat. (12) Wat doet het college om

13

werkloosheid te voorkomen en te bestrijden en werkgelegenheid te bevorderen? Overigens is ‘Hart’ vol lof over het kringloopbedrijf en vinden we de ambities van het college (-15% werkloosheid) mooi. Maar bij zo’n doel horen concrete acties.

Sport

‘Schijndel is op orde,’ zo wordt nogal eens beweerd. Waarbij, tot genoegen van ‘Hart’, steeds vaker een voorbehoud wordt gemaakt voor de accommodatie van Wielervereniging Schijndel. (13) Is het college bereid hier alsnog en op korte termijn krediet voor vrij te maken? Zo niet: ‘Hart’ maakt er graag een motie voor.

(14) En als we toch bezig zijn: kan het dak van de gemeentelijke sporthallen Dioscuren niet in 2016 al worden vervangen? Is het college bereid daar financiële middelen voor te zoeken? En te vinden zelfs.

Tot slot: (15) Zullen we van Meierijstad een innovatieve, experimenterende, inwonersgerichte en bovenal sterke en sociale gemeente gaan maken? Niet te snel instemmend knikken, want bij die ambities komt een hoop kijken.

Namens ‘Hart voor Schijndel’,

Laurens van Voorst

14