DE WAPPER

KONINKLIJKE EN VADERLANDSLIEVENDE VERENIGING VAN

OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN VZW

Zetel: Militair Kwartier West, 2930 Brasschaat Web-site: http://www.kvvoo-antwerpen.be/

E-mail: info@kvvoo-antwerpen.be Rek Nr: 979-9971675-80 KVVOO Eeuwfeestlaan 96, 2500 Lier Tf Schatbewaarder: 03 4801986 Tf KVVOO Uitstappen (open 1 uur vóór vertrek): 0472 789732

Jaargang 9 Nr 5

Agenda

Schrijf tijdig in! Betalingen die na de Laatste Betalings Datum (LBD) toekomen worden niet in aanmerking genomen. Voor de activiteiten geldt de betaling aan de schatbewaarder (Mon Van Hoof) als inschrijving. Voor de gratis activiteiten dient u zich in te schrijven bij

de secretaris (Jan Vingerhoets). Respectievelijk Tf 03 4801986 en Tf 03 4806101.

Wanneer Activiteit Prijs LBD

Din 18 Nov

Korpsmaaltijd Hof van Reyen. Details blz 4. Organisator : Jan Vingerhoets (03 480 61 01).

46 04 Nov

Din 02 Dec

Tweemaandelijkse samenkomst en maaltijd in het Hof van Reyen met bezoek van de Sint.

23 21 Nov

Din 06 Jan

Nieuwjaarsreceptie en maaltijd Hof van Reyen. Details volgende De Wapper.

46 23 Dec

Din 03 Feb

Tweemaandelijkse samenkomst en maaltijd in het Hof van Reyen.

23 22 Jan

Verder... Februari: Uitstap naar Oudenaarde. 18 maart: Algemene vergadering.

Agenda 2

Het woordje van de voorzitter 3

Toekomstige activiteiten 4

Korpsmaaltijd 4

Computerhoekje 5

Mededelingen 8

Verhalen/Inzendingen van onze leden 10

Dagboek koloniaal Officier 10

Top Hat 14

Toeristisch-Recreatieve Informatie 17

Antwerpse straatnamen 17

Allerlei 19

In dit

Nummer...

2

Beste KVVOO-ers,

Wanneer jullie dit lezen zit onze jaarlijkse grote reis er weeral op. Nog een bezoek aan Eupen en het jaarprogramma is afgewerkt – als je natuurlijk de maaltijden niet meerekent. Want zoals elk jaar worden in het minder aangename laatste kwartaal (meteorologisch dan!) vooral etentjes georganiseerd. Feit is dat deze maaltijden een groot succes kennen bij onze leden…

Het programma 2008 werd met twee activiteiten uitgebreid ten gevolge van uitno-digingen van Mars & Mercurius Antwerpen: in juni op hun galadiner en in juli op het Wereldfestival Folklore te Schoten, waar zij voor hen gereserveerde plaatsen met ons hebben gedeeld. Daarom heeft de Raad van Bestuur gemeend dat ook wij M&M Antwerpen eens moeten uitnodigen op één van onze activiteiten. Ons scheen de jaarlijkse Sint-Niklaasmaaltijd (02 december) daarvoor het best ge-schikt omdat er tijdens het aperitief voldoende tijd is om kennis te maken en con-tacten te leggen.

-o-o-o-o-o-o-o-

Onze laatste Algemene Vergadering heeft ten overvloede aangetoond dat onze vereniging nogal wat kunstenaars telt, zeker in de beeldende kunsten. Schrijvers of publicisten hebben we – bij mijn weten – echter weinig…of geen? Daarom is het des te aangenamer te kunnen aankondigen dat Wim Vandyck – u allen welbe-kend door zijn fel gesmaakte bijdragen over Antwerpen in de De Wapper – beslo-ten heeft zijn toeristisch-geschiedkundige studie van deze stad te bundelen in een boek dat de titel kreeg “Antwerpen – Kuieren en mijmeren – 25 musts in de Koe-kenstad” en dat verlucht werd met 160 foto’s. Juist door zijn artikels in de De Wapper, en de reacties erop, is het idee gegroeid om een boek uit te geven, vertel-de hij mij. Aanbevolen lectuur dus! Meer gegevens in deze De Wapper bij zijn artikel over “Top Hat”.

-o-o-o-o-o-o-o-

Sedert verschillende jaren reeds heeft de Raad van Bestuur voor zijn vergaderin-gen een vaste stek gevonden in het Departement Artillerie van Brasschaat. Op 26 september heeft kolonel SBH Willy De Jonghe het commando van het departe-ment overgedragen aan luitenant-kolonel Rudy Baert. Langs deze weg nog een laatste dank aan kolonel De Jonghe voor de jarenlange steun. Wij wensen zijn op-volger veel voldoening in zijn nieuwe job en hopen op een vruchtbare samenwer-king.

Tot een volgende De Wapper!

John

Het woordje van de voorzitter

3

KORPSMAALTIJD

De korpsmaaltijd heeft plaats in de zaal “ORANGERIE” van het “Hof van Reyen” te Boechout. (Oude Baan 39, 2530 Boechout, 03 455 08 94).

Aperitief vanaf 12.00 uur en maaltijd te 13.00 uur.

MENU : - Aperitief met hapjes. - Toast aan Z.M. de Koning. - Mousse van ganzenlever met appeltjes en Calvados. - Andalusische roomsoep met tomatenblokjes. - Reefilet met wintergroentjes en dennenappels. - Trio van gebakjes met mokka of thee.

Aangepaste kasteelwijnen.

Datum: dinsdag 18 november 2008.

Prijs: € 46. LBD: 4 november 2008, na deze datum worden geen inschrijvingen of annulerin-gen meer aanvaard.

Organisator : Jan Vingerhoets (03 480 61 01).

Toekomstige activiteiten

4

EEN GOEDE RAAD VAN LOU

Spotgoedkope manier om zo'n getraind lichaam te krijgen als dat van mij!Trainingsprogramma:

Ga op een vlakke, stabiele ondergrond met genoeg ruimte rondom staan.

Neem in iedere hand een 2,5 kg aardappelzak, strek de armen zijwaarts en hou ze daar zo lang mogelijk. Probeer één minuut te bereiken en ontspan daarna. Je zal voelen dat je deze houding iedere dag een beetje langer kan houden.

Na een paar weken neem je een 5 kg aardappelzak. Zelfde werkwijze, en na nog een paar weken neem je een 25 kg zak. Uiteindelijk ga je over naar een 50 kg aardappelzak die je ook met de armen zijwaarts gestrekt één minuut omhoog houdt (dit heb ik zelf reeds sinds lang bereikt, want oefening baart immers kunst).

Nadat je vertrouwen groot genoeg is op dit niveau, ga je verder. Steek nu...... één aardappel in iedere aardappelzak. Zelf doe ik het nu al met twee!

Browsers

Om te surfen op Internet heb je een browser of zoekmachine nodig – in het mooi Nederlands schijnt dit nu een “webbladeraar” te heten!. De meest bekende is In-ternet Explorer (IE) die standaard in Windows is ingebed…zo goed zelfs dat hij alleen door specialisten kan verwijderd worden. Niet erg koosjer vindt Europa, want daarmee wordt de vrije concurrentie met andere producenten “gehin-derd” (om het zacht uit te drukken). Want er bestaan natuurlijk andere browsers, die vaak gemakkelijker en beter zijn. En je moet geen schrik hebben er één te installeren: men kan zonder problemen verschillende browsers op dezelfde computer gebruiken. Men moet wel één ervan als standaardbrowser instellen. De laatst geïnstalleerde wordt normaal automa-tisch als standaard ingesteld, maar het is gemakkelijk om dit ongedaan te maken.

Wanneer in de vakbladen zoekmachines met elkaar worden vergeleken, worden de eerste twee plaatsen de laatste jaren steevast aan de browsers Firefox en Opera toegewezen. In een recent Duits onderzoek (na te lezen op www.chip.de/artikel/Browser-Check-Firefox-IE-und-Opera-im-Vergleich_32435166.html) komt de nieuwste versie van Firefox (Firefox 3.0.1) als beste uit de bus. Hij is veruit de snelste, gebruikt het minste geheugen en scoort zeer goed op het onderdeel “veiligheid”. Het is een zeer gebruiksvriendelijke browser die open source is d.w.z. dat de broncodes voor iedereen toegankelijk zijn en dat dus door iedereen verbeteringen en uitbreidingen kunnen voorgesteld worden. Typisch voor Firefox zijn bijgevolg de talrijke (honderden!) add-ons, aanvullende gratis program-maatjes die naar wens geïnstalleerd worden en die de bestaande functies behoor-lijk kunnen uitbreiden: woordenlijsten, hulpmiddelen om sneller te downloaden of muziek op te sporen, omschakelen naar IE, … De laatstgenoemde add-on is zelfs een aanrader, want soms noodzakelijk. Sommige (maar niet bijster veel) sites zijn “geoptimaliseerd” voor IE: als men bvb op een website van Microsoft een pro-gramma of een update wil downloaden lukt dit enkel met IE! (koosjer?) Firefox wordt momenteel door 29% van de internetters gebruikt en de trend is stij-gend. Gratis download van de laatste versie op o.a. http://nl.mozilla-firefox-download.eu/firefox-3 .

De Noorse browser Opera (de laatste versie is Opera 9.52) is volgens deze test de veiligste en meest complete browser. Spijtig genoeg is hij ook met afstand de traagste, waardoor hij zijn vroegere eerste plaats nu moet afstaan. Dit is waar-schijnlijk ook de reden waarom maar 3% van de gebruikers deze browser installe-ren…Nochtans heeft hij vele mogelijkheden die andere browsers niet hebben. Zo kan men bvb voor elke website aparte instellingen vastleggen die bij volgende bezoeken automatisch worden “herinnerd” en is het afdrukken van gedeelten van webpagina’s kinderspel. Gratis download op http://www.opera.com/download/ .

5

Computerhoekje Internet Explorer – zowel de huidige versie 7 als de nieuwe versie 8 (die nog in de beta- of proeffase zit) – komen in deze test duidelijk achter beide vorige. Ze scoren slechter, zowel op veiligheid als op gebruiksgemak. Dat voorlopig nog 65% van alle gebruikers bij IE blijft heeft natuurlijk te maken met de enge bin-ding met Windows.

Ook Google schijnt zich zorgen te maken over IE8 omdat enkele functies de “goede werking van Google zouden beletten” (lees: de resultaten van een zoekop-dracht worden niet in de volgorde gegeven die Google zou wensen). Zij ontwikke-len daarom op dit ogenblik Google Chrome, een eigen internetbrowser die sneller en veiliger zou zijn. Ook deze toepassing bevindt zich nog in de proeffase en het is dus nog wat vroeg om er nu al mee te experimenteren. Indien je niet kunt wach-ten: ga naar www.google.com/chrome.

O ja, voor diegenen die meegeteld hebben: 3% gebruikers hebben een andere browser geïnstalleerd dan de drie hiervoor genoemde…!

John

SPAM

Onlangs kreeg ik enkele raadgevingen die kwamen van ene Pascal Vyncke (deze jongeman is een expert op computergebied en heeft zonet zijn tweede bestseller op de markt en die gaat over de internetgevaren) en hij gaf 2 goede en gemakkelij-ke adviezen mee, om onze computers te vrijwaren van spam, reclame en virus-sen.

Raad 1

In principe is er niks op tegen om mails door te sturen, maar weet wel dat de meeste virussen zich verspreiden via mails. Ook dat verspreiden kunnen we af-remmen. Als je een mail wil doorsturen, begin dan met alle adressen die er nog instaan (selecteren en deleten) te verwijderen .Veel gebruikers sturen alle mails integraal door, zonder enige aanpassing of verwijdering van tientallen adressen die in die mails voorkomen. Gebruik ook niet 'AAN ', maar wel de BCC balk om je adressen toe te voegen. Dan ontvangt je correspondent die mail als 'undisclosed recipient' en behoud je de privacy van diegenen waar je ze ook nog naartoe stuurt en van je ontvangers en de afzenders. Zodoende kan een eventuele mailvirus zich onmogelijk massaal verspreiden. Nog een voordeel daarvan is, dat het je mail niet nog eens verzwaart. Alle adressen die in mails blijven staan, zijn dus prooi voor rotzooi en virussen !!!!!

Raad 2

We kennen het wel, als we veel mail ontvangen, die mails die letterlijk smeken of zelfs eisen om doorgestuurd te worden.

6

Voorbeeld: Een kind dat zwaar ziek is, en geld zou ontvangen per doorgestuurde mail. Een bericht over een kind dat vermist is, en waar gevraagd wordt om dit door te sturen, omdat de ouders wanhopig zijn. Of een pps die een virus zou be-vatten. Of een mail die je ongeluk voorspelt als je die niet zou doorsturen. De oor-spronkelijke schrijver van deze mails heeft alleen de bedoeling om zoveel moge-lijk intenet-adressen te verzamelen om daarlangs bvb reclame, spam of zelfs vi-russen te verspreiden. Het zijn hoax mails. Geloof het dus niet en vooral, stuur deze mails niet door !!!

Dit is om onze computerkes te vrijwaren van spam, reclame en virussen. Heel belangrijk dus om dit even aandachtig te lezen aub. De mensen die het al doen wil ik hiermee ook bedanken. Deze 2 adviezen dienen voor een veiliger In-ternet.

7

Brief van een autobestuurder (POPO?), geflitst tegen 250 km/u op een baan waar de max. toegelaten snelheid 70 km/u was

(vertaling van een brief van een automobilist uit Frankrijk).

Geachte Heer Procureur,

Als gevolg op het intrekken van mijn rijbewijs en de daarbij horende (zware) boe-te, stuur ik U deze brief. Ik betwist immers de inbreuk wegens overdreven snel-heid.

Het cirkelvormige paneel met het nummer «70» in het zwart, met een rode rand, op witte achtergrond heb ik inderdaad gezien. Verder was er geen enkele vermel-ding van eenheid. U zult weten dat, sinds de wet van 4 juli 1837, het gebruik van het metrisch stelsel in ons land verplicht is en dat het decreet nr 65-501 van 3 mei 1961, gewijzigd in 1985 (aanpassing aan de Europese richtlijnen) bepaalt dat, als enige wettelijke basiseenheden, enkel de eenheden uit het internationaal stelsel (I.S.) van toepassing zijn. U kunt dit allemaal nazien op de web-site van de rege-ring.

Nu is het zo, dat in het systeem I.S., de meeteenheid de «meter» is en de tijdseen-heid de «seconde». Het is bijgevolg onbetwistbaar dat de wettelijke snelheidseen-heid de meter per seconde (m/s) is. Ik kan mij geen ogenblik inbeelden dat de Mi-nister van Binnenlandse Zaken de wetten van de Republiek niet in acht zou ne-men. Dus, bij gebrek aan een aanduiding van eenheid op het verkeersbord, moet die «70» beschouwd worden als het aantal wettelijke basiseenheden, hetzij in dit geval, 70 m/s. Deze 70 m/s komen overeen met 252 km/u. Het parket beweert dat ik geflitst werd aan een snelheid van 250 km/u, en dat betwist ik helemaal niet. In feite was ik 2 km/u onder de toegelaten limiet.

Ik dank U bij voorbaat om uw aandacht te hebben geschonken aan deze brief. Ge-lieve mij dan ook mijn rijbewijs terug te bezorgen en de boete op te heffen.

WEBSITE

De nieuwe website van KVVOO Onze site www.kvvoo-antwerpen.be is zoals voorzien operationeel sinds 01 sep-tember 2008. De belangrijkste rubrieken, zoals onze agenda, zijn ongewijzigd gebleven, maar doordat de lay-out verschilt, moeten we toch even door de pagina’s surfen om met elk onderdeel kennis te maken. Het geheel doet eerder sober aan, maar de site is bedoeld voor onze leden die er praktische informatie moeten in vinden en niet om te flitsen voor vreemde bezoe-kers. De start- of homepagina biedt plaats aan toekomstig “hot news”. Op deze zowel als op andere pagina’s is de datum van de laatste wijziging aangeduid. De informaties over de verschillende activiteiten op de agenda zullen in een “pdf” formaat weergegeven worden. De meesten onder jullie zullen wel over een “pdf-lezer” beschikken en indien niet, is op de site aangeduid waar men er één kan downloaden. De foto’s van reizen worden via albums gepresenteerd. Hierdoor kan men ze als diapresentaties bekijken of van foto naar foto springen. Ze kunnen ook gedown-load worden in originele kwaliteit. Meestal zullen ze dus afgedrukt kunnen wor-den door wie dit wenst. Deze albums bevinden zich echter in een fotogalerij op een andere site, waardoor men moet terugkeren naar onze site zoals bij het surfen op het net. De nieuwe pagina met een kopie van onze papieren Wappers zal een gemakkelijk archief betekenen voor ons ledenblad. Opnieuw is het gebruikte formaat pdf. De acties en het courant nieuws zijn samengebracht in één pagina. Man kan er naar verschillende onderpagina’s surfen. Op voorstel van een lid hebben we de nieuwsrubrieken gedateerd. De webmaster zal er antwoorden op vragen die de werking van de site betreffen. In de toekomst is er allicht plaats voor een computerhoekje met nuttige inlichtin-gen. De pagina betreffende de statuten bevat de belangrijke administratieve gegevens van onze VZW. De linkpagina herneemt grotendeels de sites van onze vroegere site. Nieuw is de informatie van Defensie over overlijdens en pensioenen. Tenslotte komt er de contactenpagina, praktisch een kopie uit onze vroegere site. Leden onze e-maillijst wensen te openen en daar niet in slagen dienen onze web-stek toe te voegen aan de lijst van hun “vertrouwde sites”. Ik dank onze Voorzitter voor zijn onontbeerlijke hulp bij de opbouw van de site. Graag ontvang ik commentaar om het geheel te verbeteren of om opgedoken pro-blemen te melden. RIK

8

Mededelingen

Necrologie

Op 28 juli overleed Mw Malvine “Mimi” Mommens, amper 6 weken na haar echtgenoot Lt Kol b.d. Julien Horckmans. De uitvaartplechtigheid had plaats op 1 augustus in de parochiekerk van Sint-Gumarus te Mechelen. Een delegatie van KVVOO was hierop aanwezig. Aan de familie bieden wij nogmaals onze blijken van oprechte deelneming aan.

We vernamen eveneens het overlijden van: • 29/06/08: Kol b.d. André Grandsard (°1923) • 03/07/08: Kol Joseph Wellens (°1934) • 19/07/08: Kol b.d. Willy Didden (°1931) • 20/07/08: GenMaj b.d. Claude van Aubel (°1924) • 23/07/08: Cdt b.d. Raymond Lorent (°1912) • 25/07/08: Kol b.d. Norbert Desmet (°1921) • 14/08/08: GenMaj b.d. Georges Van der Veen (°1921) • 28/08/08: Maj b.d. Guy Lecluyse (°1943) • 02/09/08: LtGen b.d. Liebens • 07/09/08: Cdt b.d. Rik Colson

Mededeling

Vanaf september 2008 zullen de militairen in actieve dienst DIRECT (“het blad van de Belgische Defensie”) niet meer in gedrukte versie ontvangen, maar elek-tronisch op hun militair e-mailadres. Voor niet-militairen wordt het mogelijk zich gratis te abonneren op de elektroni-sche versie via www.mil.be/Direct. De papieren editie blijft bestaan voor diegenen die een jaarabonnement nemen (7,50 € voor 20 nummers).

9

EEN GOEDE RAAD VAN LOU

Zoals jullie allemaal wel weten kunnen dieren die in kudde leven, schapen bij-voorbeeld, zich enkel verplaatsen aan de snelheid van het traagste dier. Als de kudde dus achtervolgd wordt zijn het steeds de traagste en de zwakste die eerst worden aangevallen, want zij lopen achteraan. Deze natuurlijke selectie is goed voor de kudde in het algemeen, want de snelheid van de troep verhoogt naarmate de langzaamste en minst sterke uitgeroeid worden.

Op dezelfde manier kan het menselijk brein niet sneller functionneren dan zijn traagste cellen. Vandaag weten we dat alcoholgebruik hersencellen doodt. In eer-ste instantie uiteraard worden de traagste en de zwakste cellen vernietigd. We kunnen daar dus wetenschappelijk uit afleiden dat, door het drinken van alcohol, en middels het vernietigen van de zwakke cellen, onze hersenen steeds maar meer gaan presteren. Dat legt trouwens ook uit waarom we ons alsmaar intelligenter gaan voelen na het achteroverslaan van een paar aperitiefjes.

Schol! Cheers! Santé!

MIJN EERSTE PATROUILLE

Tijdens het verblijf in YAKULUKU, werd de grenscontrole uitgevoerd bij middel van het uitzenden van patrouilles. Daar de doelstelling het opsporen van de vluchtelingen betrof en weldra bleek dat dit nauwelijks met enig succes bekroond werd, besloot onze commandant, ten einde de zware inspanningen inherent aan deze patrouilles te voet te wettigen, een bijkomende opdracht op te leggen: de bestaande naar en langsheen de grens lopende pistes en tenslotte de grens zelf op kaart brengen. De middelen tot het uitvoeren van deze topografische opdracht beperkten zich tot enkele padvinders-instrumenten, zijnde een kompas en een podometer, hetgeen, rekening houdend met het terrein, de kronkelende capricieuse pistes en de loodzware zonnestralen, een langzame en uitputtende vordering voor gevolg had. Op allerheiligendag 1955, was het mijn beurt om een circa 30 km lange patrouille uit te voeren. Heden, zovele jaren later, besef ik dat die eerste opdracht 'te voet', evenals de eerste bewakingsopdracht in ABA, tot de merkwaardigsten behoorden die me uit het 'Soudanees avontuur' bijgebleven zijn. Dit was niet alleen te wijten aan fysieke uitputting -mijn infanteristloopbaan lag trouwens reeds enkele jaren achter de rug-, maar voornamelijk aan de voorvallen en de scènes die me een indruk bezorgden van de onvervalste primitieve gebruiken en levensomstandigheden waarin de savanne-bewoners leefden. Om 6 u l5, toen de lage zonnestralen nog verscholen werden door de palmbomen die onze 'étappehut’ omzoomden, inspecteerde ik de 15 soldaten die me zouden begeleiden op de 'promenade'. Met een volle veldfles water en een eetbak gevuld met de gebruikelijke 'hutsepot', zijnde stukjes macayabou (stokvis) gemengd met manioc en palmolie, die hangend aan twee bamboestokken beurtelings gedragen werd door twee man, leek het logistiek probleempje meteen opgelost. Ook een 'pistier', in dienst van de Cotonco zou me vergezellen, hetgeen een zekere waarborg betekende voor het niet verdwalen op Soudanese bodem. Toen ik tenslotte het bevel gaf 'en avant, en colonne par un', maakte zich een zekere kinderlijke trots van me meester. Flitsen uit films en boeken dwarrelden me voor de geest, beelden van lange karavanen aangevoerd door onverschrokken avonturiers en explorateurs 'á la STANLEY’. Mede door het dragen van die hoge, tot de verbeelding sprekende WOLSELEY tropenhelm, moet ik me misschien eventjes als een van die onversaagde helden gevoeld hebben.

10

Verhalen/Inzendingen van onze leden

Moderne podometer ofte Stappenteller

In de nog frisse morgen verlieten we aldus het camp, de Cotonco nederzetting. Ik volgde op de voet een fier vooroplopende, met een lans gewapende Azande-gids. Nauwelijks een paar honderden meters gevorderd wees de 'pistier' me op een paar hutten waarrond zich een tiental schreeuwende en fel gesticulerende inlanders verzameld hadden. Uit de 'nioka, nioka’ leidde ik af dat het tumult een slang betrof. Nieuwsgierig liet ik de mannen even halt houden en begaf me naar de 'bazensi’ (primitieve dorpelingen). Naast een hok waarin enkele graatmagere kippen in het verste hoekje luid kakelend samentroepten, ontwaarde ik een circa 15 cm dikke, opgerolde slang (Later vernam ik dat het om een Python ging ). Het beest leek 3 tot 4 m lang te zijn. Door enkele machete- slagen op de bloederige kop aangebracht leek de python in een doodstrijd gewikkeld; sporadisch waren aldus trillingen over de ganse lengte van het dier waar te nemen. Met enig afgrij-zen bemerkte ik dat een gedeelte van zijn romp opgezwollen was tot zo’n 30 cm. De python had immers zijn prooi, zijnde een waakhondje, opgezogen, en was tijdens het verteren, door het ongewoon luid blijvend gekakel der hennen, door enkele toegelopen inlanders ontdekt. Onder luid gelach der zwarte omstanders

volgden nog enkele machete-slagen tot het slangengekron-kel ophield. Toen ik me afvroeg waarom ze niet meteen het lichaam gevierendeeld hadden werd me later medegedeeld dat de huid doorgaans opgekocht werd door de blanken of geschonken aan de inlandse 'monganga', de medicijnman van het dorp, die zich soms tooide met het slangenvel waardoor hij bijzondere bezwering- en genezingskrachten scheen te verkrijgen. Even dacht ik terug aan het slangen- symbool, het attribuut der geneesheren, dat reeds ten tijde van AESCLEPIUS en door de eeuwen heen over de ganse wereld gebruikt werd.

De mars hernemend begon bij het verlaten van de nederzetting de topografische opdracht. Meteen wachtte me een tweede verrassing. Plots werd ik verblind door een in de zon schitterend uitgestrekt wit veld, een katoenplantage. Ietwat gewoon geraakt aan de weerkaatsende stralen ontwaardde ik enkele zwarte kroezelkopjes die sporadisch boven het 'sneeuwveld ' opdoken. Uit hun luid gegiechel, beant-woord door enkele onverstaanbare maar niettemin te gissen opmerkingen der askari, leken de plukkers te behoren tot het vrouwelijk geslacht. Nadien stonden we plots voor een schijnbaar ondoordringbare geel-groene savanne, waarvan de 3 m hoge stengels (olifantengras) zachtjes ruisten in een opkomende, goeddoende bries. De gids volgend verdwenen we in de smalle piste waarbij met krachtige zwiepende machete-slagen het soms versperrend struik-gewas eerst diende verwijderd te worden. Sakkerend over de blijkbaar onnodige kronkelingen die het opmetingswerk enorm vertraagden, werd de colonne meer-maals opgehouden. Na een uur droop het zweet van onder de Wolseley cap, druppels bleven even hangen aan wenkbrauwen, neus en kin, terwijl mijn hemd weldra overal tegen het lichaam plakkend, een zouterige nattigheid vertoonde.

11

12

Gelukkig bereikten we terug een beboste zone, waar de gids me wees op wat op-gehoopt as en enkele voetsporen. Hier schenen zich jagers opgehouden te hebben. Ik beval er een korte rustpauze. Neerzijgend op een vermolmde boomstronk, begon ik een paar beschuitjes te eten. Nauwelijks gezeten sprong ik met een vertrokken gezicht recht. In mijn benen en in mijn armen tot in de nek, voelde ik stekende prikjes. Een paar nabijzittende soldaten sloegen de honderden kleine rode miertjes van mijn lichaam. Ze waren blijkbaar aangetrokken geworden door mijn met gesui-kerde koffie gevulde veldfles, die ik op de heup droeg. Het nam heel wat tijd in beslag vooraleer de laatste ‘kamikase'-miertjes hun prooi losgelaten hadden. Enkele soldaten die zich verwijderd hadden van het jagersplekje kwamen me triomfantelijk enkele groene appelsientjes aanbieden. Het waren uit wildgroei gesproten zure vruchtjes die ik, onder de geamuseerde blikken der blijkbaar door de mars nauwelijks getekende mannen, langzaam uitzoog. Het bos verlatend kwamen we terug terecht in de savanne. Vervaagd in een wat nevelige verte strekte zich tegen de blauw-witte einder een heuvelprofiel af: de MONT GEMZE, ‘la montagne des esclaves', een grensmerkpunt. Voor het vertrek van de patrouille liet de commandant doorschemeren dat vanop de top van deze heuvel het moge-lijk zou zijn na te gaan of wegen uit de SOUDAN naar de grens liepen. Kortom, ondanks de hitte, besloot ik de top te bereiken. Aangekomen aan de voet, bleek een dichte bebossing de beklimming quasi onmogelijk te maken. Met machete-slagen vorderden we uiterst langzaam tot plots de gids uitriep 'keba!’ (pas op!). Hij wees op een opgestapelde hoop takken en bladeren die hij voorzichtig met zijn speer verwijderde. Een 2 m diepe put kwam te voorschijn, waaruit enkele aange-scherpte bamboes als speren oprezen. De dierenvalkuil was leeg. Even huiverde ik bij de gedachte ontsnapt te zijn aan vreselijk dodelijke verwon-dingen, gezien de punten doorgaans bestreken werden met gif. letwat ongeruster vervolgde ik de uitgekapte weg, tot plots een minuten lang aanblijvend gekraak van takken het eentonig geluid der machete-slagen overtrof. De gids wees met angstige blikken op enkele nog rokende uitwerpselen van een 'djoko' (olifant) en weigerde meteen nog verder te gaan. De benauwende sfeer die de berg omgaf en de angst die zich nu ook van de soldaten meester gemaakt had ... overrompelden me … even. Na een aarzeling nam ik het besluit niettemin verder te trekken.Verrassend genoeg stelde ik vast dat de askari niet geneigd waren me meteen te volgen. Geplaatst voor een delikate commandokwestie vroeg ik ... vrijwilligers. Slechts 3 waren bereid de 'gekke onwetende blanke ' te volgen. Moeizaam, hijgend, volgde ik de door de vluchtende dikhuiden aangelegde 'piste' over ontwortelde boompjes en struiken. Na 200 m hoger geklommen te zijn, staakte ik uitgeput de poging om de top te bereiken. Door de ondraaglijke middagzon afge-mat, zonk ik neer op een van die karakteristieke afgeplatte, ijzerhoudende stenen van de streek, dronk met gulzige teugen de me resterende lauwe koffie op ... en sloot de ogen.

Koningin

De MONT GEMZE, de slavenberg ! …. Ik zag ze strompelend de berg beklim-men .... Hun treurig gezang, soms onderbroken door een zwiepende zweepslag en …. geschreeuw; het rinkelen van kettingen .... Terug de ogen openend ontwaarde ik doorheen een zonnewaas nog twee westelijk gelegen heuveltoppen, de bakens van de gevolgde weg der slaven. Hoe vele duizenden ongelukkigen zouden niet van op mijn uitkijkpost een laatste blik geworpen hebben naar die heuvels, waar-rond hun platgebrande dorpen lagen. Beneden me, waar ik de rest van de patrouil-le achtergelaten had, weerkaatsten plots enkele lichtstralen. De mij begeleidende askari’s meenden dat de seinen waren gegeven met een soldatengamel.Het bracht me meteen terug tot de werkelijkheid, mijn opdracht. De afdaling was al even slopend. Beneden gekomen trof ik een geirriteerde gids aan die met zijn 'BITIMA, mosika, mosika‘ (Bitima, het eindpunt van de mars, is nog ver af) te kennen gaf dat we geen tijd mochten verliezen teneinde voor zonsondergang aan te komen. Na enkele km bereikten we een beekje.De soldaten stormden er meteen op af en brachten met de hand het troebel water naar de mond. Ik durfde niet eens te wij-zen op het gevaar ongefilterd water te drinken. Misschien bezaten die kerels een zekere immuniteit. In elk geval waagde ik het niet van de beek te drinken en zoog m'n laatste zuur sinaasappeltje uit. Eenmaal over de beek, kwamen we terug in een strook schaduwloze, afgebrande savanne, waarvan de scherpe brandgeur me steeds bijgebleven is. Op de piste dook plots een moeizaam pedalerend fietser op. De tijd om van die verrassende ontmoeting te bekomen gaf de zwarte de gelegenheid te verdwijnen. Zijn fiets bleek een 'RALEIGH' te zijn waarop een grote jutezak met lianen vast-gesnoerd was. De zak openend rolden er een hoop donkerrode korrels uit, piri-piri zaadjes. Aan het zadel bengelde een vuile doek waarin enkele Soudanese bank-briefjes zaten en ook koperen munten rinkelden. Op die laatste herkende ik de Egyptische koning FAROEK. Als vanzelfsprekend werd aan ons geroep 'yaka, yaka, obangitè! (kom, kom wees niet bang )’ geen gevolg gegeven. Met de 'buit' trokken we verder. In YAKULUKU zou ik vernemen dat er in die streek geregeld een soort ruilverkoop bestond, waarbij de peper uit KONGO, en Engelse fietsen uit de SOUDAN via de smokkelroute in– en uitgevoerd werden.

(vervolg in de volgende De Wapper) Roger

13

Enkele uitspraken van COLUCHE

Van al die niets te zeggen hebben zijn de meest aangename zij die zwijgen.

Politiek is niet ingewikkeld. Het is voldoende om een goed geweten te hebben en daarvoor volstaat een slecht geheugen.

Een neutraal land is een land dat geen wapens verkoopt aan een land dat oorlog voert … behalve als het cash betaalt.

De man die het minst geluk gehad heeft in zijn leven is Youri Gagarin. Hij is ver-trokken uit de URSS, deed 17 maal de ronde om de aarde, en landde terug in de URSS.

TOPHAT—een Amerikaanse stad op Linkeroever (vervolg en slot)

Cultuur in vele aspecten

Naast al dat eten en drinken werd toch ook aan het geestelijke welzijn, in ruime zin, van de G.I. gedacht. Tijdens de veldtocht in West Europa was er weinig gelegenheid gevonden om aan erediensten deel te nemen. In kamp Tophat zou daar verandering in komen. In het midden van het kamp werd een ruime kapel gebouwd met 4 ‘aalmoezeniers’: 2 katholieke, één protestantse en één joodse. De leesfanaten vonden in de ‘Library’ een ruime keuze aan boeken, dagbladen, tijdschriften en toeristische in-formatie over vooral Antwerpen. Er werden lezingen gehouden over de evolutie van het leven in de States en men kon er cursussen vinden om zich op het burger-leven voor te bereiden. Aangezien het Amerikaanse Hollywood het absolute Mek-ka was van de filmindustrie konden cinemazalen uiteraard niet ontbreken. In niet minder dan 8 zalen, zoals the Astortheater, the Palacetheater, the Paramountthea-ter, the Empiretheater en andere werden vanaf 1300 uur doorlopend films ver-toond waarbij om de 3 dagen nieuwe programma’s aangeboden werden. In totaal werden bijna 10000 films vertoond voor zowat 300000 toeschouwers. Er stond een openluchtstadion, het Ewingstadion, met maar liefst 7500 zitplaatsen. De uit-rusting was compleet: kleedkamers, licht- en geluidsinstallaties, alles wat nodig was voor volwaardige concerten, shows, variétés en revues. The Tophatters was er een populaire band met 8 muzikanten. De Las Vegascultuur was vertegenwoor-digd door de Penny-Arcade, een paradijs voor de gokkers met een ganse verzame-ling gokautomaten en kansspelen. Laten we toch ook de sportieve G.I.’s niet vergeten. Alle populaire Amerikaanse sporten konden hier beoefend worden, baseball, softball, volleyball, basketball, en American football. Er was een atletiekterrein en een boksring en als dat alles nog niet voldoende was kon men er zelfs hoefijzer gooien. Vermeldenswaard is toch ook het feit dat enkel in Staging Area Antwerp een da-gelijks krantje werd uitgegeven met name “The Tophat Tales”. In 4 tot 8 bladzij-den vond men allerhande berichten met betrekking tot de repatriëring, de aange-boden programma’s in het kamp maar eveneens toeristische informatie. In totaal kwamen er 229 nummers uit de stencilapparaten gerold.

In de beste verstandhouding

Van de 450 burgers die in het kamp tewerkgesteld werden waren een flink deel Belgen, zeg maar Antwerpenaars. De Amerikaanse militairen, zowel vast perso-neel van het kamp als de ‘passanten’, leefden in een perfecte verstandhouding met die medewerkers en kwamen daardoor ook in contact met de brede lokale bevol-king. Ze maakten niet enkel kennis maar werden snel vriend aan huis bij Ant-werpse families. De Bourgondische levensstijl, zelfs in moeilijke tijden, met de legendarische maaltijden werden door de Amerikanen letterlijk en figuurlijk ge-smaakt. Dat onze meisjes hierbij op het grootste succes konden rekenen is niet echt verwonderlijk.

14

Het resultaat was dan ook dat in kamp Tophat zowat 60 Amerikaans-Belgische huwelijken worden ingezegend. Er bestond ten andere een officiële dienst Public Relations in het kamp. De Amerikaanse autoriteiten vonden het immers zeer be-langrijk dat hun imago naar de burgers en de lokale gezagsdragers toe onberispe-lijk was. Stedelijke mandatarissen en allerhande belangrijke personaliteiten wer-den regelmatig uitgenodigd om het kamp te bezoeken met briefings, geleide be-zoeken aan de installaties en lunch inbegrepen. Naast belangrijke Amerikaanse militaire autoriteiten zag men er ook industriëlen, weerstanders, kunstenaars, mensen uit de adel en zelfs uit de omgeving van het Hof. Ook het grote publiek werd hierbij niet vergeten en was vooral te gast bij de erg populaire ‘Welfare’ voorstellingen. De Amerikanen van hun kant waren dan weer fanatieke souvenir-jagers. In hun giftshops waren Belgische kant, kristal, parfum en lederwaren de meest begeerde artikelen.

En het ‘zwarte’ kantje

Als men, na meer dan 4 jaar ontbering, in een soort van overvloed terecht komt die de mogelijkheden biedt wat verloren tijd in te halen en op een of andere ma-nier een ‘zwart’ graantje mee te pikken, is die verleiding voor heel wat mensen net iets te groot. In en rond Antwerpen gedijde dan ook een welige zwarte markt. Het favoriete item was ontegensprekelijk Amerikaanse sigaretten. Men kon ze voor zowat alles inruilen en in sommige gevallen waren ze belangrijker dan geld. Onze Amerikanen konden één ‘karton’ sigaretten per week kopen voor 50 US cents en verkochten die vlotjes voor niet minder dan 25 US dollar of 50 maal meer. Onnodig te zeggen dat hiervan gretig gebruik gemaakt werd. Ze kregen dat bedrag weliswaar in Belgisch geld maar dit kon bij hun financiële dienst in het kamp onmiddellijk omgezet worden in hun eigen munt. Ook met geld werd een winstgevend handeltje opgezet.

De Amerikaanse strijd-krachten hadden in Eu-ropa hun eigen munt. Deze was verschillend voor ieder land. Zo wer-den de Amerikanen in Antwerpen betaald in Belgian Allied Military Francs, gedrukt in de States. De Belgische burger had zijn Bel-gisch muntsysteem. Beiden werden veron-dersteld gelijkwaardig te zijn maar op de zwar-te markt was dit hele-maal niet zo.

15

Soldaten die in Antwerpen toekwamen hadden dus een ganse verscheidenheid aan geld en dat kon in het kamp omgezet worden in US dollars, de zogenaamde ‘American greenbacks’. Met die greenbacks konden de Amerikanen op de zwarte markt 2 maal meer Belgische franken kopen dan op de officiële markt. Dat dubbe-le aantal franken gingen ze dan omzetten tegen de officiële koers, een winst van 100%. Nog anderen producten vonden, zij het in mindere mate, hun weg naar de-ze zwarte handel. Maar …. Er was een maar! Het leidt geen twijfel dat dit handeltje zich in de vol-strekte illegaliteit afspeelde en daar hadden de Amerikaanse militaire autoriteiten het helemaal niet op begrepen. Er werden geen inspanningen gespaard om die on-wettelijkheid op te sporen en streng te bestraffen. Vooral de geldhandel werd streng in de gaten gehouden en de straffen waren niet mals: onmiddellijke terug-zending naar de States met oneervol ontslag uit de strijdkrachten, een nachtmerrie voor iedere G.I. Hierdoor was het probleem niet in zijn totaliteit opgelost maar bleef het binnen zekere perken.

Aan alles komt een einde

Nadat er, tussen 01 juni 1945 en 02 april 1946, 253151 onderofficieren en solda-ten en 18634 officieren langs kamp Tophat waren voorbij gekomen, was de op-dracht volbracht. De laatste manschappen vertrokken met de ‘Vassar Victory’ richting USA. 371 Liberty- en 90 Victoryschepen waren haar vooraf gegaan. Dui-zenden passagierslijsten, rapporten en documenten werden opgemaakt. En al was het motto van kamp Tophat “Take it easy” verliep dat alles snel en efficiënt. Ook de afbraak van de enorme installatie verliep met dezelfde orde en doeltreffend-heid. Een maand later was wat overbleef een immense kale vlakte. Op initiatief van toenmalig burgemeester Lode Craeybeckx werd in 1950 dus een bos van 100 hectaren aangeplant dat enkele jaren later werd opengesteld voor wandelaars en de naam Sint-Annabos kreeg. En vandaag wordt het geïntegreerd in het ambitieu-ze project ‘Park Linkeroever’. Weinig of niets is overgebleven om ons aan die Amerikaanse stad van weleer te herinneren tenzij het seniorencentrum Top Hat, dat werd opgericht aan de afgesloten Dwarslaan, die vroeger dwars door het kamp liep.

Wim Vandyck Noteer dat het boek ANTWERPEN – Kuieren en mijmeren – 25 musts in de ‘Koekenstad’, geschreven door Wim Vandyck, werd uitgegeven door uitgeverij C. de Vries - Brouwers, Antwerpen - Rotterdam en dat het eerstdaags te koop zal zijn in iedere goede boekhandel. Het boek brengt het verhaal van 25 stemmige pleinen, boeiende straten of statige gebouwen. Het beschrijft bovendien wat zoal bij een bezoek aan deze beziens-waardigheden zeker niet mag gemist worden. Het geheel werd geïllustreerd met 160 foto’s, de meeste door de auteur zelf genomen en bewerkt. Eerder werden in de De Wapper al enkele voorsmaakjes hiervan opgenomen.

16

ANTWERPSE STRAATNAMEN (Aflevering 14) (Heb blijkbaar ergens verkeerd geteld )

VLEMINCKSTRAAT Geopend door het goed van Jan Vleminck in 1561, ten koste van wiens huis aan de Melkmarkt, den Sausboom, de straat geopend werd. Hij liet er dan een nieuw huis in bouwen (Nr 17). Het oude huis, tusschen St. Anna noordwaarts en de gul-den Tralie zuidwaarts, die nog bestaan, bezat Jan Vlemincx sinds 1520. Hij over-leed in 1568 en werd begraven in de O.L.V. Kerk in de O.L.V. Kapel. Sinds 1547 was Jan Vleminck heer van Wijneghem. Hij maakte Latijnsche ver-zen en Sweertius heet hem poëte elegans. Hij zegt hem van Limburg afkomstig. Van zijn Epigrammata zijn er te vinden bij Joannes Goropius Becanus, waar hij groote vriend van was en hij liet er vele na aan zijn zoon Arnold, die Jezuiët werd en Sweertius’ gezel was. Zijn grafschrift dat door iconoclasten zou vernield ge-worden zijn (?) krijgen we hier ook. Het vermeldt den naam van den man sub tu-mulo: “Flemingius” en eindigt dan:

“Hic jacet, nihil addo, nec necesse Novit cetera mundus universus” De straatnaam heeft in elk geval die kennis beter bewaard dan de faam des tijds of de grafsteen.

17

Toeristisch-Recreatieve Informatie SINT PIETERSTRAAT

De naam verschijnt voor het eerst in de XVIIIe eeuw. Te voren hiet het hier ook het kerkhof of “de nyeuw gebouxde huysen aen de staecxkens van de lijnwaed-merct”. De naam komt van een dezer huizen.

SINT NIKLAASPLAATS

Falco de Lampage had, rond 1340, in zijn Falconbroek een kapel en gasthuis gesticht en daar zusters toe geroe-pen. Maar toen hij in 1354 stierf, liet hij zoveel schul-den, dat de hertog zijn goederen aansloeg en de zusters moesten vertrekken. In 1386 vernemen we dat deze Fal-continnen een godshuis hebben met kapel die aan St Ni-klaas is toegewijd, en in 1415 heeten ze de “grauwe zus-teren buyten de nieuwestratepoerte”. In 1420 vertrekken ze van hier naar het herwonnen oude Falconsgasthuis. Rond deze jaren bouwen onderscheiden ambachten hun godshuis en kapel, de huidevetters en schoenmakers in

1422, de van hen afgescheiden bontbewerkers ook in 1422 (St Joos in Coppenho-le), en de Mersseniers verkrijgen tusschen 1422 en 1432 “St Niklaas buiten de nieuwstraat”. St Niklaas was reeds in 1350 patroon in Falconbroek. In de heroverde kapel wordt korts na 1420 een nieuw altaar van St Niklaas opgericht. Nochtans had Falco ka-pel en godshuis doen toewijden aan St Ursula. Maar de patroon der schippers -en der reizenden in ’t algemeen- moest hier wel, gelijk in alle havens en op alle kus-ten in die tijden, zijn altaar hebben. En zo is het uit oorzake der schipperskliënteel van het eerste Falco-gasthuis dat we in de Lange Nieuwstraat een St Niklaasplaats hebben. St Niklaas (Myra, 6 Dec.) had in het Westen dit patroonschap gewonnen sinds de wondere overbrenging zijner relikwieën naar Bari op de Italiaanse zuid-kust (1078).

KORTE EN LANGE NIEUWSTRAAT, rue neuve

Van beide is de Korte Nieuwstraat de oudste. Zij verbond de St Kathelijnepoort op de vesten van 1200 met de Reinoldsbrug (Melkbrug) op de eerste ruien. In ak-ten van 1281 is er spraak van een nova platea bij den molen van Arnold Beghaen. Geldt dit nova platea onze Korte Nieuwstraat? Een ander maal is nova platea vermeld in 1292 en dan nustrate in 1309. En men spreekt ook van “der nuwer strate porte”. Met de nieuwe omheining van 1314, werd die nieuwe straat voor goed doorgetrokken tot aan de nieuwe vest (Claren-straat-St Jacobsmarkt) en nu kreeg de oude nieuwe straat den naam Korte Nieuwstraat. Het oudste vinden wij deze bena-ming in 1338. De naam Lange Nieuwstraat hebben we min-stens van af 1374.

18

ZEEMACHT, NU MARINE

Iets wat ik al meer dan een jaar heb liggen voor als er eens een plaatsje vrijkomt. Uiteraard geschonken door Kamiel. Let op, jullie zenden niet maar ontvangen! Een groot verschil is dat niet maar het is wel een spiegelbeeldaffaire. Over wat het gaat? Over de tijd dat de negertjes nog met een tam-tam communiceerden en de zeemacht met semafoor, al of niet aan de hand van dit schitterend hulpstukje. Chapeau trouwens voor de man die dat uitgevonden heeft.

Ik veronderstel dat het u wel opgevallen is dat we hierboven iets beginnen te sei-nen in verband met ene Lou. Wat de knaap heeft uitgestoken of waarom hij plots in beeld komt, laat ik in het midden. Je weet maar nooit. Misschien ging het om een straf, misschien om decoraties. Je weet maar nooit.

Kamiel kon het ook niet laten om ons even terug wegwijs te maken in “Stuurboord (starboard) en Bakboord (port). Best meegenomen voor wie al zijn ganse leven twijfelt. Piloten hebben van dezelfde terminologie trouwens ook hun ganse loop-baan gebruik gemaakt. Stuurboord en bakboord van een schip zijn respectievelijk de rechter– en linker-zijde van een schip, wanneer men met het gezicht naar het voorsteven van het vaartuig staat. Bij gebruik van de stuurriem werd deze vooral aan de rechterzijde maar ook aan de linkerzijde nabij de achtersteven van het vaartuig opgehangen. Als gevolg daarvan kreeg de rechterzijde de naam van stuurboord. In dit geval moest de stuurman met beide handen sturen, waardoor hij met zijn rug (in het En-gels: back) naar de andere zijde gekeerd was. Daardoor kreeg die zijde de naam bakboord. Deze benaming bleef algemeen in voege, ook nadat het stevenroer in gebruik werd genomen. Nochtans gebruiken enkele landen, zoals de VS en Frankrijk, in plaats daarvan de term links en rechts. ‘s Nachts voert een schip aan stuurboord een groen en aan bakboord een rood licht.

Kamiel

19

Allerlei Belgische Krijgsmacht

2 Gp CIS - Distributiecentrum

Grote Baan 111 9100 Sint - NIKLAAS

03/750.35.95

UV

DE WAPPER

TWEEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT

Oktober 2008 - November 2008

Verantwoordelijke uitgever en afzender:

Jan VINGERHOETS Lange Kroonstraat 142

2530 BOECHOUT Tel.: 03/4806101

E-mail: jan.vingerhoets@skynet.be

Redactie: L. Vranckx Buizegemlei 66 2650 Edegem

Tel: 03/4572446 E-mail:

leo.vranckx@skynet.be