Afgiftekantoor P708417 VRG- ALUMNI MAGAZINE · ging dat het niet te lang zou duren: ... Struye,...

EDITORIAALROGER BLANPAIN: VOORZITTER VOOR HET LEVEN (EN VER DAARNA) 2

ROGER BLANPAIN, ERELID VAN DE MENSHEID 3

VRG-ALUMNIPRIJS: WIM DEJONGHE 6

ALUMNI IN DE KIJKER: PAUL VAN DUN EN JOKE WILLEMS 10

MIEK WARSON 12

WIM VANLEUVEN 15

NIEUWE PROFFEN IN DE VALK: ELISE MUIR 17

VALKNIEUWS 19VERSLAG VRG-PRAESES 21ALUMNINIEUWS 22

AfgiftekantoorBrussel XP708417

OKTOBER - NOVEMBER - DECEMBER 2016 // VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: ROBBIE TAS, TIENSESTRAAT 41 BUS 3438, B-3000 LEUVEN //

VRG-ALUMNI MAGAZINE

24ste

VRG-Alumnidag

21 april 2017

© Rob Stevens

2 3VRG ALUMNI MAGAZINEVRG ALUMNIMagazine

COLOFON

EDITORIAAL ROGER BLANPAIN: VOORZITTER VOOR HET LEVEN (EN VER DAARNA)Op 21 oktober 2016 namen wij bedroefd afscheid van onze voorzitter Prof. Roger Blanpain. Daar-mee komt een einde aan een tijdperk.

Toen ik in het academiejaar 1993-1994 als laatstejaarsstudent VRG-praeses was, werd ik uitgeno-digd op de vergaderingen van de raad van bestuur van VRG-Alumni, dat toen net een nieuwe start had genomen met een vernieuwd bestuur en vooral een nieuwe en zeer dynamische voorzitter.

Het enthousiasme en voluntarisme van Prof. Blanpain werkte aanstekelijk. De ganse werking ging op de schop en er kwamen tal van nieuwe initiatieven: een VRG-Alumniprijs, die meer bekendheid en uitstraling aan de alumniwerking moest geven, een VRG-Alumniboek met de adresgegevens van alle alumni, een 6-maandelijks VRG-Alumnimagazine, een jaarlijkse VRG-Alumnidag en zelfs een VRG-Alumnisportdag (die laatste al snel afgevoerd bij gebrek aan succes, zo sportief bleken de alumni van het eerste uur dan toch niet). Maar ook een aantal gadgets mochten niet ontbreken, zoals de VRG-Alumnibeker, de VRG-Alumni das in 2 kleuren, het VRG-Alumni T-shirt, tot zelfs VRG-Alumni paraplu’s… Alles was goed om – naar Amerikaans voorbeeld – de alumni zich te laten associëren met hun alumnivereniging en hun faculteit/universiteit.

De nieuwe voorzitter slaagde erin tegelijk het lidgeld en het ledenaantal drastisch te verhogen, een bijzondere prestatie die ons toeliet al deze nieuwe initiatieven te bekostigen en bovendien een mooie jaarlijkse financiële dotatie van de faculteit te geven. De ledenwerving gebeurde onder meer met een legendarische speech op de promotie van de laatstejaars rechten, doorspekt met een aantal al dan niet terzake doende grapjes of anekdotes (wie herinnert zich niet de aankondi-ging dat het niet te lang zou duren: “Zoals Elizabeth Taylor zei tot haar 7de echtgenoot: ‘Dear fellow, let’s keep it short’”), maar ook met de dwingende aanbeveling aan de ouders om hun afstuderende zoon of dochter het lidmaatschap van VRG-Alumni cadeau te doen.

Onze voorzitter sprak ook zijn onovertroffen netwerk aan om ons met de raad van bestuur te laten ontvangen op bijzondere locaties (onder meer bij Sabena, alle grootbanken, de Senaat, alumnus en premier Jean-Luc Dehaene en vele andere alumni-ministers…), zodat het altijd de moeite was om aanwezig te zijn, en we bovendien bespaarden op onze werkingskosten doordat de catering “on the house” was. Nadat de gastheer of gastvrouw was bedankt voor de genereuze ontvangst, liet hij het niet na om fijntjes op te merken dat de betrokkene zijn of haar lidgeld van VRG-Alumni nog niet had betaald, met een stevige aansporing om dit onmiddellijk in orde te brengen.

Jongeren kregen kansen in de raad van bestuur en nieuwe initiatieven werden aangemoedigd, zij het wel met de nodige responsabilisering van degene die ze voorstelde (“prima voorstel, we richten hiervoor een commissie op die dit verder uitwerkt, met u als voorzitter”).

Het waren 23 onvergetelijke jaren. Als onze kring vandaag tot één van de mooiste en grootste alumniverenigingen van de Leuvense Alma Mater gerekend mag worden, is dat zonder meer te danken aan de bezielende inspiratie en daadkracht van onze voorzitter. Iedereen die de alum-niwerking van dichterbij mocht meemaken, zal zich zijn genereuze vriendschap en gevoel voor humor altijd blijven herinneren.

Wij noemden Prof. Blanpain altijd onze “voorzitter voor het leven”. Dat is uiteindelijk ook bewaarheid geworden. Wij gedenken onze Voorzitter met veel warmte, dankbaar voor zijn inzet en niet te over-treffen bijdrage aan de alumniwerking. VRG-Alummni zal ongetwijfeld nog vele voorzitters kennen, maar er zal voor altijd slechts één Voorzitter met grote “v” blijven.

Maar het einde van dit tijdperk betekent natuurlijk niet het einde van VRG-Alumni. Begin novem-ber werd een nieuwe en uitgebreide raad van bestuur aangesteld, om met de inspiratie van onze Voorzitter en vernieuwd enthousiasme onze werking verder uit te bouwen. We doen dit onder een gunstig gesternte, want voor het tweede opeenvolgende jaar kennen we een forse stijging van het aantal leden, naar het hoogste aantal in 10 jaar.

Onze Voorzitter kijkt van boven toe, en ziet ongetwijfeld dat het goed is. En als hij het ergens niet mee eens is, twijfelen we er niet aan dat hij wel een manier vindt om ons dat te laten weten.

Robbie Tas – secretaris VRG-Alumni

BestuurJohn-John Ackaert, Steven Boeynaems, Tom De Coster, Jo De Meester, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Alexander Hamels, Michel Looyens, Gert-Jan Struye, Robbie Tas, Bernard Tilleman, Barbara Van Speybroeck, Jonas Vernimmen.

Andere werkende ledenManu Bande, Wim Bollen, Sofie Caeyers, Frédéric De Graeve, Anne De Hondt, Frank Fleerackers, Karolien Haelterman, Karel Van de Velde, Frans Van Ham, Arthur Vermeire.

RedactieledenRobbie Tas (hoofdredacteur), John-John Ackaert, Steven Boeynaems, Linde Declercq, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Gert-Jan Struye, Jacqueline Van Hal.

Ereleden academiejaar 2016-2017Wouter Bossuyt (promotie 1994)Leo Delcroix (promotie 1976)Toon Denayer (promotie 2007)Peter Laurijssen (promotie 1993)Roel Meers (promotie 1996)Herman Nys (promotie 1974)Walter Peeters (promotie 1976)Jozef Raets (promotie 1983)Sofie Van Doninck (promotie 2005)Egied Verbeeck (promotie 1998)Jos Verlinden (promotie 1970)

U wordt erelid door een bedrag van minimaal 125 euro over te schrijven op BE45 7340 1941 7789, met mededeling 400/0003/34889.Dit bedrag komt rechtstreeks ten goede aan de rechtsbibliotheek en is fiscaal aftrekbaar als gift, dus ongeacht of u uw werkelijke beroepsonkosten bewijst dan wel opteert voor een forfaitaire kostenaftrek.

Grafisch ontwerpDanni Elskens, www.koloriet.info

Image Sources : Supo gamba nyoe nyak / Image are not included / it’s only for preview. Thank’s

Met Roger Blanpain verdwijnt uit ons maatschap-pelijk landschap de belangrijkste van onze sociale rechtsgeleerden. Hij was ongetwijfeld een pionier en baanbrekende promotor van het arbeidsrecht in binnen- en buitenland, tot in de verst afgelegen continenten. Toen Professor Roger Blanpain ter ge-legenheid van zijn 75ste verjaardag in de Koninklijke Vlaamse academie van België voor wetenschappen werd gehuldigd, heb ik gezegd dat hij een CV had dat in het nochtans zeer grote paleis der academiën niet binnenkon.

Hij was helemaal geen kamergeleerde maar begaf zich op het terrein van de maakbare samenleving en ijverde on-verdroten voor de verbetering van de sociale rechtsstaat. Dat deed hij met groot inzicht en talent, gedragen door een grondige persoonlijke overtuiging. Daarbij toonde hij vaak zijn gave van de

verontwaardiging over onrechtvaardigheid en wantoestanden. Het is vanuit zijn diepe overtuiging dat hij het zich kon veroorloven luisterbereid en verdraagzaam te zijn. De radicalen, de hardvochtigen, de extremis-ten in een samenleving zijn meestal wan-kelmoedige mensen, die rustige zekerheid missen en zich angstig voelen. Zo niet Roger Blanpain.

Hij was bovendien een man die naast een scherp intellectueel quotiënt ook veel aan-dacht besteedde aan het emotionele quo-tiënt en de taal van het hart en de harte-lijkheid. Dit kwam tot uiting in zijn zin voor humor. Hij wist zich daarenboven te kwetsen aan de gekwetsten. Maar hij besefte ook dat het beter is je te kwetsen aan de waarheid dan je te troosten met een leugen. Hij was er van overtuigd dat om je persoonlijk geluk te vermenigvuldigen, je het moet delen met anderen, een wiskundige bewerking die niet steeds eenvoudig is. Voor Blanpain was iedereen iemand. Voor hem bestond ieder-een. Dit ondervonden zijn talrijke studenten,

Door Mark Eyskens

ROGER BLANPAIN † 11 OKTOBER 2016

ROGER BLANPAIN, ERELID VAN DE MENSHEID


assistenten en medewerkers, die hij vaak begroette met de vraag: “Wat kan ik voor U doen?”

Uit de hele levensloop van confrater Blanpain blijkt dat hij met ongemeen talent en inzet steeds een strijder is geweest tegen onrecht en discriminatie. Maar hij slaag-de erin te strijden zonder te slaan, wat een grote kunst is en tevens de enige ethisch verantwoorde houding in onze gewelddadige wereld. Het bezorgde hem vaak te-genkanting maar ook grote morele en feitelijke overwin-ningen. Toen ik minister van economische zaken was, zijn wij samen naar Parijs getrokken om voor de OESO - overigens met succes - te pleiten voor het uitwerken van een gedragscode toepasselijk op buitenlandse on-dernemingen die zonder vorm van proces werknemers afdanken. Het rookverbod en het saneren van bepaalde praktijken in het voetbal werden door de wetgever en onze regeringen doorgevoerd, in grote mate dankzij de actie van Prof. Blanpain. Op internationaal vlak speelde hij een beslissende rol als stichter en/of voorzitter van belangrijke wereldwijde federaties van labor law juristen en was hij de drijvende kracht van talloze congressen en colloquia. Zijn publicaties werden in tientallen talen vertaald en vooral de door hem opgerichte en uitge-geven Encyclopedia of Laws and industrial relations hebben van Blanpain een wereldwijd erkende autoriteit gemaakt.

Roger was een idealist, evenwel een idealist zonder il-lusies, wat beter is dan illusionist te zijn zonder idealen.

Met zijn lieve echtgenote, de weergaloos liefhebbende en toegewijde Lina en zijn dynamische kinderen, vorm-de Roger een hecht team van menselijke energie en dynamisme. Zelf had ik het voorrecht met Roger reeds kennis te maken toen wij onze rechtenstudies aanvatten aan de KUL in 1951. Sindsdien waren onze levenspaden onlosmakelijk en niet aflatend met elkaar verbonden. Ik heb bij mij thuis nog een kast volgestouwd met licht gebruinde diapositieven die herinneren aan de legen-

darische reis die Roger, met nog twee andere vrienden en ikzelf hebben ondernomen in een goedkoop aange-schafte tweedehandswagen drie maanden lang door-heen de Verenigde Staten en Mexico, na onze studies aan de Columbia University in New York.

Op Roger Blanpain is het vers toepasbaar van een En-gels oorlogsdichter aan het Ijzerfront tijdens de eerste wereldoorlog:

Professor Blanpain heeft veel mijlpalen geplant en nieu-we wegen gebaand en aldus baanbrekend meegewerkt aan de verbetering en de voltooiing van de wereld, de wereld van de mensen, een taak waartoe wij worden opgeroepen zoals dit zo mooi is verwoord door Mat-theus in de laatste zin van zijn evangelie. Al het goede wat Roger Blanpain in zijn leven heeft gedaan, is nu op de harde schijf van het Zijn gegrift en opgeborgen in het geheugen van het verleden. Wat hij heeft gepresteerd is definitief geschied en onomkeerbaar en onuitwisbaar opgenomen in wat Is geweest. In het verleden schuilen immers vonken van eeuwigheid.

Goede mensen sterven wel maar gaan niet dood. Hun dood is te absurd om waar te zijn. Uit dit troostende in-zicht putten wij de kracht om te hopen op en te geloven in een andere werkelijkheid, die wij Gods vrede noemen. En waarin Roger Blanpain, die dierbare vriend, ere-lid van de mensheid, is opgenomen.

HU

LDIG

ING

VAN

PRO

F.

ROG

ER B

LAN

PAIN

21

OKT

OBE

R 20

16

You cannot choose your battlefield.The gods do that for you.

But you can plant a standard.Where before a standard never stood.

“Hij zorgde voor generaties van VRG-Alumni zoals een bezorgde en attente opa voor zijn kinderen en kleinkinderen”.Frans Vanistendael, ere-decaan

“Roger was de vader en grootvader van alle aanstaande, actuele en afge-studeerde juristen aan de Leuvense universiteit. Zijn enthousiasme en zijn passie voor de faculteit werkten zeer aanstekelijk!”Koen Geens, minister van justitie

“Professor Roger Blanpain heeft hele generaties opgeleid in individueel en collectief arbeidsrecht. Ik ben er zeker van dat geen enkele student hem ooit vergeten is. We zullen hem in ons hart blijven dragen. Niets verdwijnt voorgoed als men de herinnering bewaart”.Marianne Thyssen, euro-commissaris

“VRG-Alumnus Blanpain junior, Bruno, kwam ooit op bezoek in mijn toenmalige judo club in Lin-den. In kimono op de tatami kwam hij me hoffelijk buigend tot een gevecht uitnodigen. Geen vijftig seconden later werd ik met een krachtige worp op de mat neergesmakt, onverwacht uit mijn even-wicht gebracht. Ik zal het nooit vergeten. Zo zoon, zo vader.Roger Blanpain heb ik in de laatste jaren van mijn rechtsopleiding gekend als de allereerste monitor van de faculteit. Terug uit Zaïre na enkele jaren aan de schitterende universiteit Lovanium heb ik hem in de Valk terug ontmoet, toen al professor, be-noemd op voorstel van de eerste Vlaamse decaan, Zeger Vanhee. Hij wou me toen per se voorstellen aan zijn vader, een eenvoudige arbeider, die even op bezoek was in de Valk. Dat vond ik aandoenlijk van zijnentwege. Een tweede vertederende her-innering dateert van veel later, als hij decaan was. Vanachter een venster zag ik hem het - op dat late uur verlaten - voorplein van de Valk oversteken, en bukken om een vuiligheid, een sigarettenpeuk waarschijnlijk, op te rapen. “Zijn” faculteit moest proper zijn! Dat was typisch voor een decaan die zich met zijn faculteit gaat identificeren.

Toen ik in de negentiger jaren, zelf decaan, hem vroeg om, met de steun van de faculteit, de dan slabakkende oud-studentenvereniging ter hand te nemen, heb ik niet bevroed welke successtory dit dank zij hem zou worden. In het professorenkorps treft men vogels van verscheidene pluimages aan. Roger bijvoorbeeld was volledig tegengesteld aan mijn “patron”, Georges Vanhecke, een Britse gentleman ‘s type, of aan de constitutionalist Jan Demeyer, met wie hij in de faculteitsraad mem-orabele duels “au fleuret moucheté “ uitvocht. Roger Blanpain was echter de enige die iets unieks kon creëren, als de “International Encyclopaedia of Laws“, waarbij velen in de faculteit betrokken werden, of als de VRG oudstudentenvereniging. Hij kon zeker en vast goed delegeren. Als decaan bijvoorbeeld liet hij al de papieren en administrati-eve rompslomp over aan de academische secre-taris, toen Raf Verstegen. Maar het leveren van de nodige impuls bij dit alles, ja dat kwam van Roger. Het is precies daarom dat hij met zijn apart profiel nu binnen getreden is in de eeuwen oude portret-tengalerij van onze faculteit.”Jacques H. Herbots, ere-decaan

Professor Blanpain en ikzelf zijn in 1993 op hetzelf-de ogenblik aangesteld als voorzitter respectiev-elijk secretaris van VRG-Alumni. Zelf wist ik toen, als jong assistent, nog niet waaraan ik begonnen was. Arbeidsrecht was nu niet onmiddellijk mijn persoonlijk vakgebied en Professor Blanpain kende ik enkel als professor en initiatiefnemer van het Valklied. Na onze verkiezing kenden we niet de meest gedroomde start, met een uiterst beperkte opkomst en weinig creativiteit. Vrij snel werd mij duidelijk dat secretaris zijn onder de vleugels van Professor Blanpain meer was dan een eervol-le functie. De vijf daaropvolgende jaren heeft VRG-Alumni werkelijk een metamorfose gekend zonder weerga. Professor Blanpain was vaak de bedenker van het concept, ik de uitvoerder. Profes-sor Blanpain was de niet-aflatende voorzitter die

intern de nodige dynamiek op gang bracht, maar vooral ook naar de buitenwereld toe VRG-Alumni een gezicht gaf. Als – letterlijk – de naaste buur van Professor Blanpain op de vijfde verdieping van de Nieuwe Valk bleef ik dan ook nooit gespaard van één of meerdere dagelijkse bezoeken, en dit soms met de meest wilde ideën omtrent de verdere uitbouw, korte instructies of aangename babbels omtrent politiek of samenleving. Centraal stonden steeds de belangen van de Alumnus en van de Universiteit. Zijn ongelooflijke wilskracht en doelgerichte efficiëntie die de drijfveren waren van zijn handelen, dag na dag, blijven mij dan ook het meest bij en zijn wellicht, onbewust, nog deel van mijn leven.Luc Wynant, gewezen secretaris VRG-Alumni

Roger Blanpain! Was niet alleen een begrip maar ook een boeiend persoon. Hij was een gedreven prof (in Leuven en elders) met een project. Hij kon uitnodigend doceren. Zijn doorstotend onderzoek, met terreinkennis, vooral inzake het arbeidsrecht, ook internationaal, was resultaatgericht voor een socialer samenleving. En daarop heeft hij grote impact gehad. Hij was, is, veler ‘goedste’ vriend. Ik heb hem nooit gelaten geweten. En hij kon het heden rekken.Roger Dillemans, ere-rector

Roger Blanpain was “a man for all seasons”. Als nieuwe voorzitter van de oudstudentenvereniging deed hij meteen een frisse wind waaien. De jaarlijkse VRG-Alumnidag werd geboren, evenals het alumni-boek, de VRG-Alumniprijs, de VRG-Alumnidas en –beker! Bij Roger gold: een kordate Angelsaksische aanpak, en geen half werk! Zijn tomeloze inzet en immer dynamische aanpak stonden daar borg voor.Peter Frans Anthonissen, bestuurslid van het eerste uur


VRG-ALUMNIPRIJS: WIM DEJONGHE (PROMOTIE 1984)

DOOR ROBBIE TAS

De VRG-Alumniprijs 2017 gaat naar Wim Dejonghe - promotie 1984. Hij is senior partner bij Allen & Overy, en werd in mei als eerste Belg ooit verkozen tot voorzitter van één van de “Magic Circle” kantoren (verzamelnaam voor de 5 meest prestigieuze Engelse advocatenkantoren, met naast Allen & Overy ook Linklaters, Clifford Chance, Freshfields Bruckhaus Deringer en Slaughter and May). Hij was voordien ook al acht jaar internationaal managing partner van dit kantoor.Met de toekenning van deze prijs wil VRG-alumni niet alleen een indrukwekkende individuele carrière bekronen, maar ook de rol van de grote advocatenkantoren in de professionalisering van de advocatuur in de kijker zetten.De VRG-Alumniprijs wordt uitgereikt tijdens de alumnidag op vrijdag 21 april 2017. De laudatio wordt uitgesproken door Jean-Pierre Blumberg (Linklaters, promotie 1980).Bij wijze van voorsmaakje spraken we al kort met de laureaat.

Hoe schopt een “petit belge” het tot “global managing partner” resp. voorzitter van een Magic Circle kantoor als Allen & Overy ?

Ik krijg vaak de vraag hoe ik mijn carrière gepland heb en het eerlijke antwoord is dat ik dat eigenlijk niet ge-daan heb. Ik heb altijd interesse gehad om in een inter-nationale omgeving te leven en te werken, zonder dat ik mijn ‘roots’ wou loslaten. Na legerdienst, assistentschap aan de KU Leuven en een stage in de V.S. ben ik in 1986 mijn stage begonnen in een middelgroot (louter) Brus-sels advocatenkantoor. Ik ben nog steeds bij hetzelfde kantoor, maar het kantoor is natuurlijk enorm veranderd. Ik heb steeds het geluk gehad zeer goed omringd te zijn en steun en vertrouwen te krijgen van een zeer hechte groep van partners en collega’s, eerst in België, daarna in de Benelux en uiteindelijk wereldwijd. De professione-le reis hebben we samen gemaakt. We waren - en zijn -ambitieus. We hebben soms moeilijke keuzes gemaakt. Het is een collectief succes. Je hebt wat geluk nodig, we hebben de opportuniteiten die we kregen, gegrepen en er het beste van gemaakt. We leren uit onze fouten en mislukkingen. De gemakkelijkste weg is zelden de bes-

ding meer interactief en praktijkgericht had kunnen zijn. Het is natuurlijk meer dan 30 jaar geleden dat ik afgestu-deerd ben, maar ik vond de opleiding erg ‘ex cathedra’.

Voelt u zich nog “advocaat” in uw management func-tie(s) ?

Toch wel. Ik heb altijd op de grens tussen management en het juridische gewerkt. Als specialist in overnames en vennootschapsrecht is mijn cliënteel typisch samenge-steld uit ondernemers, financiers en managers, eerder dan juristen. Ik houd van het toegepast recht: hoe kunnen we de ondernemingen helpen bij het ethisch en sociaal verantwoord ondernemen, wat in mijn ogen de beste weg is naar langdurig succes. Ik pas dat in mijn huidige rol ook toe. De ‘business of law’ heeft hierbij een voor-beeldfunctie.

Wat zijn de grootste uitdagingen waar de (zaken)ad-vocatuur momenteel voor staat ?

De ‘zaken-advocatuur’ dekt natuurlijk een brede lading van juridische dienstverlening. Fundamenteel is het een markt waar overcapaciteit is, zeker nu de markt niet groeit. De uitdagingen die daaruit volgen zijn enorm: de

ethische normen moeten blijvend gerespecteerd wor-den, druk op efficiëntie, de drempel om in het beroep te stappen is hoger (denk maar aan de investeringen die nodig zijn voor cybersecurity), technologie en artificiële intelligentie gaan het beroep grondig veranderen, de toegang tot rechtsbedeling moet verzekerd blijven, de spanning tussen globalisering en toenemend nationa-lisme om er maar enkele te benoemen.

Welke boodschap hebt u voor de beginnende jurist van vandaag ?

Het is en blijft een fantastisch beroep. De juridische we-reld verandert snel, maar ik zie dat als een opportuniteit voor de volgende generatie van juristen. De juridische dienstverlening is een essentieel onderdeel van een democratie en een moderne economie. De opportu-niteiten om die dienstverlening te optimaliseren, zijn enorm. De advocaat van de toekomst zal veel meer bedreven moeten zijn in technologie en informatica. Ik denk dat het een goed idee zou zijn om dit soort vaar-digheden toe te voegen aan het huidige curriculum, zodat onze toekomstige advocaten worden klaarge-stoomd voor deze nieuwe wereld.

te, dus we blijven vernieuwen en onze aanpak in vraag stellen.

Welke opofferingen hebt u moeten doen om zover te geraken ?

Dit soort loopbaan en/of beroep is natuurlijk meer dan een gewone job. Het is hard en vaak onregelmatig wer-ken. Het heeft impact op je leven en dat van je familie. Je bent vaak weg of onbeschikbaar voor familie en vrien-den. Zonder steun en begrip van je familie en vrienden kan het niet.

Wat hebt u tijdens uw rechtenstudies geleerd dat u van pas komt in uw huidige job, en wat had u er graag willen leren ?

Ik heb een manier van denken geleerd, die eigen is aan juristen, methodisch en humaan. Ik heb inzicht gekregen in het maatschappelijk belang van een rechtssysteem en in democratische principes. Je krijgt een dieper besef voor rechtvaardigheid en een denkkader om vaak tegen-gestelde belangen te verzoenen. Ik denk dat de oplei-

Save the date

24ste VRG-Alumnidag - vrijdag 21 april 2017


Wat is het belang geweest van de grote kantoren in de professionalisering van de advocatuur ?

Dirk Van Gerven: De grote kantoren hebben de professio-nalisering die zich eerder had ingezet in de Anglo-Ameri-kaanse en Nederlandse kantoren, in België ingevoerd. Zij zijn in het algemeen een belangrijke ingang voor nieuwe trends binnen de internationale advocatenwereld in de Belgische advocatuur. Zo hebben zij de samenwerking met buitenlandse kantoren, en vervolgens de specialisa-tie ingevoerd.

Jean-Pierre Blumberg: In België is de tendens naar schaalvergroting in de advocatuur slechts laat op gang gekomen, in de jaren zestig van de vorige eeuw. Dat was het gevolg van een toenemende vraag naar gespeciali-seerde juridische bijstand in het brede domein van het ondernemingsrecht. In de Angelsaksische landen (en het mag gezegd worden ook in Nederland) werd reeds sedert de negentiende eeuw aan die weg getimmerd en ontwik-kelde men gaandeweg het concept van de moderne “law firm”. De introductie van dat concept in België heeft een enorme bijdrage geleverd aan de modernisering van de advocatuur. Zo werden er partnership modellen ontwik-keld die de “one firm ” benadering tot doel hadden: elke cliënt is een cliënt van het kantoor in zijn geheel (dus niet van individuele advocaten) en moet bediend worden in functie van zijn behoefte (dus door de advocaat die over de meest geschikte kennis en specialisatie beschikt). Het vergoedingssysteem voor de vennoten werd gericht op de convergentie van financiële belangen om het kantoor als geheel verder te ontwikkelen.

Op basis van een soliede partnership structuur kon de za-kenadvocatuur zich dan verder ontwikkelen tot de moder-ne dienstverleningsondernemingen die ze vandaag zijn. Er werd geïnvesteerd dankzij een steeds groeiende schaal-vergroting in een moderne infrastructuur (goed betaalde medewerkers, kantoren, IT, ondersteunend personeel) en in de ontwikkeling van een professioneel management waarbij een aantal essentiële functies door niet-advoca-ten werd ingevuld (HR, financieel beleid, marketing enz…). Deze ontwikkeling straalt sedert een tiental jaren ook af naar de advocatuur in zijn geheel. Denk maar aan de vele seminaries over “De Advocaat als Ondernemer” en de ge-specialiseerde consultancy kantoren die vandaag de hele advocatenmarkt bestrijken.

Wat zijn de belangrijkste veranderingen die u de laat-ste 20 jaar hebt gezien in de advocatuur ?

Matthias Wauters: De rol van de zakenadvocatuur is on-

miskenbaar geëvolueerd van die van leverancier van juridische diensten naar die van strategische partner. Of zoals de general counsel van een Britse groep het recent zei: “I don’t need a lawyer to tell me what the law is, but to tell me what I should do”. Dit maakt het beroep meteen zoveel boeiender en intenser. Het aanbieden van die ju-ridisch-strategische component in alle facetten van het ondernemingsgebeuren blijft daarom voor ons kantoor een absolute must. Maar om die rol ten volle te kunnen waarmaken, is een wederzijds aanvoelen essentieel. En dus moeten zowel advocaat als cliënt bereid zijn om te investeren in de uitbouw van een vertrouwensrelatie, on-danks de toenemende concurrentiële druk die de korte termijn met zich brengt.

Jan Peeters: Ik zie er een drietal. Ten eerste de toegeno-men specialisatie. Een advocaat kan niet meer de ambitie hebben alle rechtsgebieden te beheersen. Dat dwingt hem omgekeerd tot echte samenwerking met andere ad-vocaten in andere rechtsgebieden om aan de behoeften van zijn cliënten te kunnen beantwoorden. Kostenassoci-aties zoals die jaren geleden bestonden, zijn omgevormd tot geïntegreerde multi-disciplinaire kantoren. Er is ‎daar-naast de diepgaande informatisering. Het gaat dan niet alleen om het gebruik van tekstverwerkingstoepassingen maar over de ontsluiting op een geautomatiseerde wij-ze van kennis en het ontwikkelen van platforms met het oog op het delen van die kennis en samenwerking met cliënten in dossiers. Ons MyStibbe platform is daar een antwoord op. En tot slot het toenemend belang van “al-ternative fee arrangements” ter vervanging van het lou-tere uurtarief als een wijze van bepaling van de erelonen, nadat dat ten dele onder druk van de grote cliënten zelf in een lang verleden als gangbare techniek was geïntro-duceerd ter vervanging van bv. het waardetarief. ‎Zij dwin-gen de advocatuur ook tot efficiëntie en dat is een goede zaak. In se gaat het over een terechte vraag in hoofde van cliënten naar transparantie en duidelijkheid (vooraf) van het ereloon.

Wat is/zijn de belangrijkste uitdaging(en) voor de toe-komst ?

Jean-Pierre Blumberg: Het traditionele business model van de zakenadvocatuur staat onder druk door een reeks van factoren. De financiële crisis van 2008 heeft een ein-de gesteld aan een periode van veertig jaar onafgebro-ken groei. Dit vertaalde zich in een sterke druk op de prijsvorming en de noodzaak voor de law firms om na te denken over het waardevoorstel (“value proposition”) dat zij aan hun cliënten aanbieden. De relatie met de cli-ent moet in zijn geheel bekeken worden, waarbij de prijs

voor de geleverde prestaties er slechts één, weliswaar belangrijk, element van is. Voorts dient het advocaten-kantoor ook aan de cliënt aan te tonen dat het op een efficiënte manier gestructureerd is en bestuurd wordt zo-dat de cliënt niet impliciet betaalt voor onnodige hoge interne kosten. Deze laatste gedachte heeft er onder meer toe geleid dat sommige kantoren hun interne on-dersteunende diensten hebben verplaatst naar goedko-pere locaties.

Een andere belangrijke factor is de value proposition naar de medewerkers toe. De nieuwe generatie juristen ver-wacht een betere balans tussen privé en professioneel leven alsook een kantooromgeving die de diversiteit van de samenleving weerspiegelt.

Tenslotte is er de opkomst van “Artificial Intelligence” (AI) die wel eens een zeer disruptieve impact op de advo-catuur en de juridische beroepen in het algemeen zou kunnen hebben. Volgens sommige experten zal AI er toe leiden dat een groot deel van het routine werk van de jurist (dus zowel van advocaten, magistraten als bedrijfs- of overheidsjuristen) kan geautomatiseerd worden. Dit zou kunnen tot gevolg hebben dat alle huidige organisa-tiemodellen van deze beroepen fundamenteel moeten herzien worden.

Dirk Van Gerven: De bescherming van het beroepsge-heim in een steeds transparantere maatschappij, waarin een evenwicht tussen mensenrechten, enerzijds, en ter-rorisme en internationale criminaliteit (zoals witwassen), anderzijds, moet worden gevonden. Dit beroepsge-heim en andere aspecten van de deontologie zullen in de nabije toekomst vanuit een andere hoek onder druk komen door het aantreden van andere samenwerkings-verbanden zoals de alternative business structures uit het Verenigd Koninkrijk, waarin advocaten samenwerken met andere beroepen, zoals onder meer architecten, ge-neesheren, accountants, verzekeringsmakelaars. Voor de grote kantoren ligt de uitdaging in de concurrentie met de auditkantoren en binnenkort andere consultants die zich meer en meer begeven op juridische domeinen, zoals fiscaliteit, sociaal recht, milieurecht en ook andere rechtstakken.

Matthias Wauters: De advocatuur evolueert in de komen-de tien jaar wellicht nog sneller dan in het voorbije de-cennium. De digitalisering en de hernieuwde intrede van de Big4 in de juridische sector zullen de klassieke ad-vocatuur tot verdere efficiëntie verplichten en haar finaal van bepaalde taken bevrijden. Of – zo men wil – bepaal-de opdrachten aan de advocatuur onttrekken. Daarnaast kleurt de toegenomen juridisering van het maatschap-pelijk verkeer nu al de rol van de advocaat van morgen. De juridisch-strategische analyse vormt steeds vaker een vast onderdeel van het risk assessment, dat mee de besluitvorming stuurt, eerder dan dat de rol van de jurist

louter instrumenteel zou zijn. Het belang van een brede juridische vorming zal daarom enkel toenemen, terwijl de evidentie van de balie als eerste beroepservaring onge-twijfeld (nog) verder terugvalt. Omgekeerd moeten we hopen dat de instroom vanuit het bedrijfsleven naar de advocatuur – die in andere landen reeds gemeengoed is – op termijn ook in België vaste grond vindt. Daarnaast daagt de war on talent, die gestreden wordt ten aanzien van een generatie die meer dan ooit in het heden leeft, de advocatuur voortdurend uit om zich te bezinnen over haar eigen functioneren en ruimte te maken voor carriè-re-trajecten op maat.

Is er nog plaats voor de solo-advocaat of het kleine kantoor ?

Philippe Péters: Er is ongetwijfeld nog plaats voor de solo-advocaat of het klein kantoor, zowel voor gespeci-aliseerde niche-praktijken (zoals tax, familierecht, straf-recht, …) als voor bredere praktijken. Een belangrijk deel van het private en het professioneel cliënteel voelt zich beter thuis bij kleinere structuren. Men mag niet vergeten dat naast de noodzakelijke juridische kennis en pragma-tisme de advocatuur een people’s business is.

Matthias Wauters: Dit is een buitengewoon moeilijke vraag omdat de solo-praktijk, zo mogelijk nog meer dan de grotere kantoren, de gevolgen riskeert te voelen van de wijzigende maatschappelijke evoluties. Enerzijds hebben ook particulieren en kleine ondernemingen steeds vaker nood aan juridische bijstand. Anderzijds zal de rechtsbijstandsverzekering, indien zij ook op andere domeinen dan het verkeersrecht écht doorbreekt, de verzekeringsmaatschappijen er ongetwijfeld toe aanzet-ten om buitengerechtelijke geschillenbeslechting te ver-kiezen. Voor de rechtzoekende is dit een veelbelovende evolutie, die ook de wetgever wil faciliteren. Maar het betekent meteen dat de solo-praktijk voor de uitdaging staat om de juiste keuzes te maken inzake expertise en profilering. Wellicht zijn vele niche-kantoren straks niet langer afsplitsingen van grotere kantoren maar samen-werkingsverbanden met een doorgedreven focus, die van onderuit tot volle bloei komen. Althans, indien ze erin slagen om een culturele en financiële match te vinden.

Jan Peeters: Het staat buiten kijf dat er naast grote kan-toren ruimte blijft voor solo-advocaten en kleine kanto-ren. De advocatuur bestrijkt een breed scala van dien-sten en cliënten-behoeften en dat laat elk type kantoor toe binnen die markt zijn segment of niche te vinden en uit te bouwen. Omgekeerd is dat ook wat nodig is. Naar gelang het type kantoor dient men een plek in de waar-deschaal te zoeken. Een middelgroot kantoor dat een loutere kopie wil zijn van een geïntegreerd multidiscipli-nair groot kantoor zal het wellicht moeilijk hebben zich te handhaven. De investeringen in technologie, know how en mensen mogen niet onderschat worden.

Naar aanleiding van de toekenning van de alumniprijs aan Wim Dejonghe (Allen & Overy), laat VRG-alumni graag ook enkele partners van andere grote kantoren aan het woord, over hun visie op de rol van het grote kantoor en de evolutie van de advocatuur.

RONDETAFELGESPREK GROTE KANTOREN

Stafhouder Dirk Van Gerven (promotie 1985),

hoofd van Corpfin – Nauta Dutilh Brussel

Philippe Péters (promotie 1980),

praktijkgroepmanager Nauta Dutilh Brussel

JeanPierre Blumberg (promotie 1980),

partner Linklaters, CoHead of Global

M&A

Matthias Wauters (promotie 1997),

managing partner Eubelius

Jan Peeters, managing partner

Stibbe Brussel


Waarvoor staat LRD ?

Paul: Onze missie is ervoor zorgen dat alle onderzoeks-resultaten die de KU Leuven voortbrengt, hun weg vin-den naar de markt. Dat doen we door samenwerking met maatschappelijke actoren op te zetten, intellectu-ele eigendomsrechten te exploiteren en succesvolle ideeën om te zetten in spin-offs. De middelen die daar-uit voortkomen, kunnen we dan terug in onderzoek in-vesteren. De inkomsten die wij mee genereren, helpen onze onderzoekers om dingen te realiseren die enkel met overheidsgeld niet mogelijk zouden zijn.

Joke: De onderzoeksresultaten die wij proberen te ope-rationaliseren, zijn erg divers. Zo werken we onder meer met anti-aidsmiddelen, beschermende materialen voor

koffers, nieuwe appelsoorten of 3D-geprinte kaakbeen-deren. Wat de samenwerking met de rechtsfaculteit betreft, spitst onze taak zich bijvoorbeeld toe op pri-vacyaspecten van nieuwe technologie of omgang met nieuwe fenomenen (denk aan genetische modificatie, fertiliteitsproblemen, enz.) waarvoor de wetgeving soms in volle ontwikkeling is. Een ander actueel voorbeeld is dat van professor Ilse Samoy die onlangs voor Kom Op Tegen Kanker onderzocht in welke mate er juridische gevolgen kunnen zijn voor de impact die rokers hebben op hun omgeving. Dat vond ik persoonlijk een mooi pro-ject, met duidelijke maatschappelijke relevantie.

Paul: Voor een groot aantal medewerkers is die maat-schappelijke relevantie de belangrijkste drijfveer om hier te werken. Daarnaast is het intermenselijke aspect

Sinds de oprichting in 1972 staat LRD (Research & Development) in voor de “technology transfer” van de KU Leuven. Paul Van Dun is er Algemeen Directeur, Joke Willems is hoofd van de juridische dienst. Beiden zijn oud-studenten van onze faculteit, genoeg reden voor een dubbelinterview.

Door Jonas Vernimmen en GertJan Struye VOOR EEN GROOT AANTAL MEDEWERKERS

IS DIE MAATSCHAPPELIJKE RELEVANTIE DE BELANGRIJKSTE

DRIJFVEER

ALUMNI IN DE KIJKER: PAUL VAN DUN (PROMOTIE 1991) EN JOKE WILLEMS (PROMOTIE 2003), LEUVEN RESEARCH & DEVELOPMENT (LRD)

aantrekkelijk: we slaan de brug tussen onderzoekers en bedrijven, die soms letterlijk een andere taal spreken.

Joke: Om dergelijke interactie al in de studententijd aan te moedigen, hebben we recent LCIE gestart. Daarmee proberen we de groeiende interesse van studenten voor ondernemerschap te promoten en hen te helpen om hun innovatieve ideeën te realiseren.

Hoe zijn jullie bij LRD terecht gekomen?

Joke: Na mijn rechtenopleiding aan de KU Leuven heb ik nog een jaar criminologische wetenschappen gestu-deerd. Daarna lonkte de advocatuur, wat ik me herin-ner als een erg gevarieerde en uitdagende job. Na zes jaar, waarin ik ook assistent was bij professoren Stijns en Tilleman, koos ik ervoor mij te verdiepen in het verbin-tenissenrecht, wat mij bij LRD bracht. Het was meteen een match: uitdagend, elke dag anders, maar toch ge-specialiseerd.

Paul: Ik heb na mijn master rechten nog fiscaliteit en bedrijfskunde bijgestudeerd. Nadien werkte ik eerst bij één van de grote revisorenkantoren (toen was dat nog één van de “Big Six”) en daarna bij een investeringsven-nootschap. Via die weg ben ik eind jaren ‘90 in contact gekomen met het investeringsbedrijf van KU Leuven en in december 2000 ben ik dan bij LRD gestart. Toen waren we met veertien mensen, maar intussen zijn het er al 90!

Met welke actuele vraagstukken worden jullie ge-confronteerd bij LRD?

Paul: Een evolutie die ik minder graag zie, is dat de maatschappij op een aantal vlakken te veel aan het ju-ridiseren is. Bijvoorbeeld, toen ik startte bij LRD, hadden wij op jaarbasis enkele tientallen geheimhoudingsver-klaringen of zogenaamde material transfer agreements (MTA’s) met onze partners. Vandaag zitten we aan meer dan 800 geheimhoudingsverklaringen en MTA’s per jaar. Dat is een jammere evolutie, want wat schiet er zo nog over van de vrije interactie tussen academici? Alles wordt veel meer in een keurslijf gestoken.

Joke: Zelfs voor een kort en eenvoudig advies vragen bijna alle firma’s een consultancy-overeenkomst, terwijl dat soms maar gaat over €200. Toch willen ze dan een overeenkomst van acht pagina’s lang. Wat is daar het maatschappelijk nut van?

Paul: Wij zeggen soms tegen onze onderzoekers: “Is dat wel nodig?”. Soms is dat effectief het geval, maar we gaan niet automatisch mee in die trend. We proberen toch wat common sense aan de dag te leggen.

In welke mate heeft de rechtenopleiding jullie ge-vormd om een veelzijdige job als die bij LRD uit te oefenen?

Paul: Het brede aanbod is een absoluut pluspunt van de rechtenopleiding. Wat ik destijds wel gemist heb – maar ik heb opgevangen dat dit intussen al veel beter

is – is de aandacht voor intermenselijke vaardigheden of soft skills. Ik ben afgestudeerd in ’91, daar was toen amper aandacht voor.

Joke: Ik denk wel dat er intussen veel veranderd is, zoals dat het sterk aangemoedigd wordt om stage te doen. Het praktische ontbrak in mijn tijd een beetje, waardoor het uitzoeken van dingen en het verbanden leggen soms naar de achtergrond verdween.

We blijven nog even in de Tiensestraat. Welke her-inneringen hebben jullie aan je eigen studententijd?

Joke: Ik heb echt een zalige studententijd gehad. Van-af het moment dat ik op kot zat, is de wereld letterlijk voor mij opengegaan. Dat gevoel had ik trouwens nog sterker op Erasmus: een andere omgeving, onbekende mensen, uit je comfortzone komen, alles zelf moeten uitzoeken en regelen. Een aanrader!

Paul: Na een middelbare opleiding aan een streng Je-zuïetencollege (hoewel ik dat toen helemaal niet als zodanig ervaren heb), was ook voor mij Leuven een ontdekkingstocht waar ik erg van genoten heb. En wat de lessen betreft: de professionele keuzes die ik later gemaakt heb zijn – als ik er nu zo bij stil sta – effec-tief beïnvloed door mijn leraren en professoren. Het zijn echt de karakterproffen die daarin een rol hebben ge-speeld, zoals Koen Geens. Of professor Herbots, die om de twee lessen overigens bezig was over zijn liefde voor Chivas Regal.

Joke: Heeft die bij jullie ooit ook iets gedaan met een speelgoedgeweer? (Paul lacht instemmend) Om eigen-domsoverdracht uit te leggen sprong hij ook letterlijk.

Paul: Bij ons is hij ooit zelfs opgedaagd in een soort Dra-culacape. In dat rijtje van hoogleraren zijn het altijd die opvallende karakters die eerst in je opkomen.

Hebben jullie nog één gouden tip voor studenten die aan het begin van hun rechtenstudies staan?

Paul: Sluit je niet op bij je medestudenten, maar stap de fiets eens op en beklim de Gasthuisberg of ga eens in de Arenbergbibliotheek studeren. De maatschappij wordt alleen maar meer interdisciplinair en daar moet je je voor openstellen.

Joke: Vroeger zei ik altijd tegen mijn studenten: “Blijf nooit zitten met het gevoel dat je het anders had moeten doen, en dit op elk gebied (studeren, ontspannen,…).” Je krijgt alle kansen, benut ze en dan heb je je nadien ook niets te verwijten.

Paul: Als student zou je eigenlijk niet puur bezig moe-ten zijn met je CV. Je moet je engageren omdat je iets leuk vindt, omdat je het als een leerrijke ervaring be-schouwt. Nu hoor ik veel meer dat je bijna uit de boot valt wanneer je bijvoorbeeld geen twee zomerstages bij een advocatenkantoor hebt gedaan. Dat mag niet de enige focus zijn.


ALUMNI IN KIJKER: MIEK WARSON (PROMOTIE 1994), ADVOCAAT EN BEMIDDELAAR ADVOCOM

DOOR DIMITRI DROSHOUT

Kan je even schetsen hoe je carrière tot nu toe ver-lopen is?

Afstuderen stelde mij voor een uitgesteld dilemma: on-dernemen of advocaat worden. Het is advocatuur ge-worden. Baliestage deed ik bij advocaat en doorgewin-terd curator Mter. Jacques Bruneel te Antwerpen, die ik eeuwig dankbaar blijf voor de brede basis die hij mij gaf waarop ik vandaag nog elke dag mag bouwen.

De tijd tussen 1994 en 2007 bracht ik door te Antwer-pen, waar ik in 1999 samen met Alain Gunzburg en Sam Granata het kantoor GG&W oprichtte, van meet af aan gericht op ondernemingen en ondernemers. Een echtscheiding veroorzaakte 2 zaken: terugkeren naar Limburg waar mijn hart steeds was en is gebleven en de focus verleggen naar een andere invulling van ad-vocatuur. 2005 en 2006 waren in dat opzicht jaren van zelfreflectie, waarvoor echtscheidingen erg nuttig kun-nen zijn. Mijn vennoten van het kantoor, thans gekend als Advocom Advocaten & Bemiddelaars, hebben mij vanaf mijn toetreding in 2007 de ruimte gegeven om nieuwe paden te exploreren en te ontginnen.

Ik bleef de klassieke advocatuur beoefenen en insol-ventieprocedures begeleiden als curator en/of ge-rechtsmandataris, maar raakte sedert 2006 steeds meer in de ban van nieuwe passies: mediation en an-dere toegepaste oplossingsgerichte methodes in de advocatuur. Juristerij als virtual reality, los van mensen en hun problemen, kon mij op zich niet meer boeien. Als gevolg van die passies nam ik de laatste 5 jaren een aantal mandaten op, die specifiek dit onderwerp aangaan, binnen onder andere de Orde van Vlaamse Balies en de Federale Bemiddelingscommissie. Dit gaf tevens aanleiding tot een aantal publicaties en diverse les- en leesopdrachten die ik met erg veel plezier gaf en nog steeds geef aan studenten in de rechten, stagi-airs-advocaten, advocaten, ondernemingsorganisaties en adviseurs van familiebedrijven. Recent zijn daar nog de opdracht als lokaal ombudsman voor de geschillen tussen advocaten en particulieren en een mandaat als syndicus voor de advocaten-bemiddelaars bij de Orde van Advocaten te Hasselt bijgekomen, naast het mede-redactiewerk in het voorontwerp van de nieuwe bemid-delingswet vorig jaar.

Indien ik louter een geschillenadvocaat zou zijn ge-bleven, was ik wellicht vandaag geen advocaat meer. De juridische analyse boeit mij nog steeds uitermate en een complex juridisch probleem ontrafelen geeft mij nog altijd een kick, niet als doel op zich maar als middel om probleemoplossend te ageren ten behoeve van cliënten. Mijn praktijk als advocaat, naast die van mediator, is hoofdzakelijk geënt op oplossingsgericht advies, onderhandeling of de bijstand in het hanteren van een conflict in de ondernemingssfeer. Vanuit die functie word ik ook geregeld geconsulteerd voor zui-vere onderhandelingsopdrachten en/of ingeschakeld in onderhandelingsteams en maak ik deel uit van ad-viesraden van een aantal ondernemingen.

Het meeste plezier haal ik op dit ogenblik uit de bege-leidingsbijstand aan ondernemingen en ondernemen-de familianten in het kader van veranderingssituaties en voorgenomen overdrachten en overnames in familie-bedrijven. Hierin word ik geconsulteerd vanwege mijn juridisch-technische voorkennis als ondernemingsad-vocaat en mijn methodische vaardigheden als medi-ator, die in dat soort trajecten uitermate tot hun recht komen.

Ik ben professioneel bijna helemaal gelukkig en nog steeds uitermate blij advocaat te zijn, weze het op een andere manier dan in 1994. Van een proceduremachine evolueerde ik tot een juridisch bioloog met veel aan-dacht voor de mens achter het probleem en wat hem bezighoudt. Een goede kantoorstructuur met een niet met de apothekersweegschaal gewogen ouderwet-se “old school”-solidariteit tussen authentieke en em-pathische vennoten, helpt daarbij. Sluitstuk van mijn veelpotige omzwervingen is mijn Greetje die mij vanaf 2005 de warmte en vertrouwende ruimte bood om mij, door haar gestimuleerd en gemotiveerd, rusteloos te bewegen in exploratietochten binnen alle domeinen en einders van de advocatuur; zonder haar was ik wellicht professioneel nog lang niet klaar, laat staan begonnen.

Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit?

Vandaag combineer ik mijn praktijk van advocaat (wel-iswaar op een andere leest geschoeid dan pakweg 10 jaren geleden), mediator, curator, lesgever en adviseur van familiebedrijven met de activiteiten als managing partner van het kantoor. Naast de geagendeerde acti-viteiten (die voor Elke, mijn secretaresse, op zich al een klus zijn), poog ik zoveel professionele tijd als mogelijk vrij te maken om dossiers met onze medewerkers te bespreken, toekomstige kantooraspecten structureel voor te bereiden voor mijn vennoten en de operatio-nele uitvoering van beslissingen binnen het kantoor op te volgen.

De warme horizontale band van ons kantoor – advocaat of bediende (het zijn allemaal één voor één schatjes) - zorgt ervoor dat – indien ikzelf of een van de venno-ten in de tijdstang raken – steeds iemand klaarstaat om voor de ander brandjes te blussen.

De weken zijn volgeboekt van ’s ochtends 8.00u à 8u30 tot meestal ’s avonds laat, maar de weekends zijn het laatste jaar heilig geworden sedert ik een aantal me-dische klachten ontwikkelde die volgens de geconsul-teerde medici te wijten waren aan spanning en stress.

Hoe kijk je terug op je studententijd?

Mijn kandidaatsjaren aan de FUNDP te Namen en mijn licentiejaren te Leuven blijven mijn wonderjaren. Na-men: klein, intens en gezellig met vrienden die er van-daag nog steeds zijn. Leuven: meer en beter van het-zelfde voor de gevorderde student.

Het is de meest intens geleefde tijd uit mijn leven die mij het grootste deel van mijn beste vrienden voor het leven heeft opgeleverd; misschien is dat nog het be-langrijkst geweest. De tijdsbesteding was niet steeds evenredig verdeeld tussen studeren en leven, afhanke-lijk van het moment van het jaar. Even belangrijk als de dagdagelijkse studies was studentenclub Hasseleta, waar ik mij overwegend ‘s nachts vormde in andere be-langrijke colleges, die ik toen minstens even belangrijk vond als de dagcolleges. Uit mijn studentenclub zijn vriendschapsbanden ontstaan die vandaag minder fre-quent, maar even intensief zijn als toen ze met zorg en warmte werden gesmeed.

Mogelijk waren we meermaals in het nieuws gekomen indien deze activiteiten zich hadden afgespeeld bij dag-licht en in de buurt van het HDR. De feiten zijn inmiddels echter met zekerheid verjaard. De zotste avonturen werden ondernomen: van het nachtelijk ‘bestickeren’ van het Limburgs welkomstbord ‘de Limburgers heten u welkom’ met een toegangsverbod voor Jan Hautekiet die zich had afgevraagd of de Limburgers al telefoon hadden, tot wakker worden naast de os in de kerststal van de Brusselse Grote Markt en de obligate afsluiter van een wodka-melk om 5 uur ’s ochtends omdat dat ‘goed voor de maag’ was.

Vanuit die tijd neem ik mee dat het leven dient te wor-den geleefd in al zijn facetten. Zeker ook, maar niet al-leen in colleges.

Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/slechtste herinnering en waarom?

De beste lessen waren ongetwijfeld degene die mij zijn bijgebleven. Die van Koen Geens, die toen al les gaf in een directe en actuele stijl met de realiteit ‘as is’ als voorbeeld, waren zo. De hem gekende stijl werd door-getrokken in de vakken Vennootschapsrecht, Grondige vraagstukken van Vennootschapsrecht en Deontologie. In 1994 was het ook hij die zich al de moeite getroost-te om zijn studenten een praktijkcasus te laten spelen, waarbij een gerechtelijke procedure werd gesimuleerd met zijn bureau als griffie voor de neerlegging van con-clusies, gevolgd door pleidooien en waarachtig een echt vonnis als kers op de taart. De syllabi van Prof. van Gerven en Herbots vond ik toen en mogelijk nu nog “state of the art”: leesbaar, goed gesystematiseerd en zeer toegankelijk studievoer.

Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming tijdens je studies en wat is de bood-schap voor de rechtsstudenten van vandaag?

Mijn zorg bestaat niet zozeer in de opleiding die wij ge-noten in 1994. In 1994 volstond de opleiding zeker voor het gebruik waarvoor ze toen in dat tijdsbeeld moest dienen.

Miek Warson studeerde rechten te Namen en Leuven. Hij startte zijn professionele carrière aan de Antwerpse balie om in 2007 terug te keren naar de Limburgse roots. Vandaag is Miek managing partner van het advocatenkantoor ADVOCOM ADVOCATEN & BEMID-DELAARS. In zijn eigen woorden evolueerde hij van “proceduremachine” tot “juridisch bioloog met veel aandacht voor de mens achter het probleem”. Voor Miek behoeft het dan ook geen betoog dat er nood is aan een creatieve invulling van het juridisch beroep. Aldus is hij ondertussen één van de vurigste pleitbezorgers van het belang van alternatieve wegen die leiden naar conflictpreventie en –oplossing.


Het professioneel landschap van vandaag, waarin de studies rechten met enige toekomst dienen te worden toegepast, is echter zodanig veranderd dat een oplei-ding in zuivere juristerij vandaag geheel niet meer vol-staat om volwaardige juristen in de relevante zin van het woord af te leveren.

Immers is de dienstafnemer van vandaag niet meer ge-diend met een juridische techneut die stelt of iets kan of niet kan. De consument van het recht van vandaag zoekt oplossingen. Hij zoekt en shopt in de oplossin-genwinkel, weze die juridisch of anders geïnspireerd, áls het maar wordt opgelost.

Een beslechting is geen oplossing in de ware zin van het woord. Het is een onzekerheid, die maar op een on-voorspelbare wijze zeker wordt op het ogenblik van de uitspraak. Sedert de 19e eeuw zijn wij dit onveranderd zo blijven doen, tot op vandaag. Niettegenstaande dit is onze maatschappij ontzaglijk veranderd, versneld, waarbij de meesten van ons het erover eens zijn dat noch wetgeving, noch rechtspraak of rechtsleer even snel adequate antwoorden geven op de sneltrein van complicerende veranderingen die dit met zich heeft meegebracht.

In meer dan 50% van de gevallen van de voor recht-banken ingeleide zaken, is de rechtbank niet het meest adequate forum om een probleem te regelen wegens relatievernietigend, te traag, gewoon niet beantwoor-dend aan het intrinsiek duurzaam karakter van een op-lossing (waarbij partijen er zich ook naar gedragen), niet tegemoetkomend aan b.v. de behoeften van het kind, onnodig waardevernietigend (ingeval van onderne-mingsimpasses),…

De wereld is vandaag aan de jurist die opgeleid is in juridisch verantwoorde oplossingen of die minstens creatief-oplossingsgerichte paden naar meerwaarde kan openen voor degenen die hij bijstaat. Bijstand, be-perkt tot louter juridische kennis, volstaat daarvoor niet meer. De relevante jurist van vandaag is uiteraard nog steeds opgeleid in kennis, noodzakelijk aangevuld met aspecten van verbindende communicatie (actief luis-teren, empathische vaardigheden, conflictdetectie- en management, enz., belangengericht denken en (onder)handelen en het bemiddelingsvaardig bijstaan van op-drachtgevers in bijna- of eigenlijke conflicten.

De afstuderende student rechten die deze aspecten niet beheerst of niet zou aanvullen op zijn opleiding, zal snel verworden tot een juridisch-autistische exoot.

De actuele fenomenen van juridische uitholling zijn reeds zichtbaar en voelbaar: versterking van buitenge-rechtelijke conflictoplossingen door nieuwe Potpour-ri-wetgeving, de aanpassing van de bemiddelingswet, de overbevolking van het advocatenberoep, de be-moeilijking van de toegang tot de advocatenstage als zuiver inadequate symptoombestrijding van een over-bevolking van het advocatenberoep, inname van de conflictbegeleidingsmarkt door niet-juristen, bv. psy-chologen, consultants, revisoren, accountants, verze-keraars…

De totstandkoming van de samenwerking tussen de faculteiten Rechtsgeleerdheid, Psychologie en Sociolo-gie van de KU Leuven in dit verband is dan ook toe te

juichen. Nu dit nog doortrekken naar een verplicht mas-tervak voor de rechtsstudenten en we zijn al een heel eind op de goede weg.

De toekomst van de komende 10 jaren in de advoca-tuur is er zeker nog wel voor de hyper-gespecialiseerde juridische techneut, de creatieve ICT’er die online juri-dische diensten makkelijk beschikbaar maakt voor een groot publiek of de opgeleide vaardige juridische fixer die ook nog een procedure kan voeren wanneer het moet.

Voor zover de universitaire opleiding de noodzakelijke vaardigheden, theoretische en praktische, levert om te opereren in dit opzicht, is en blijft de vaardige jurist de beste dienstverlener in de krabbenmand van degenen die menen zich het best te kunnen ontfermen over een conflict, maar ook alleen dan.

Dit lijkt een recht voor de rechtsstudent en dus een correlerende plicht voor de verleners van het studie-aanbod, de universiteiten. Evenzeer vormt dit een plicht voor de Orde van Vlaamse Advocaten, waarvan het gro-te merendeel van de beroepsleden nog niet werden bijgeschoold in noodzakelijke eigentijdse methodische vaardigheden in het bijstaan van mensen in een conflict of een bijna-conflict.

Net te laat mogelijk, maar hopelijk nog net op tijd.

Het is zo dat een nieuw legioen van maatschappelijk re-levante juristen ons als oude krokodillen kan vervoegen en een nieuw elan kan geven aan de jurist, de notaris of de advocaat: relevant in de wereld van vandaag en een daadwerkelijke aanbieder of betrokken gids naar zeker-heden. Niet als croupier zonder meer in een juridisch casino van onzekerheden.

Deze aanbeveling wenste ik graag mee te geven binnen het oudebokkenforum van mijn geliefde Alma Mater.

Image Sources : Supo gamba nyoe nyak / Image are not included / it’s only for preview. Thank’s

Vertel eens hoe u in de wijnsector bent te-recht gekomen. Zat sommelier Johan Sterckx er voor iets tussen of is die eer toch vooral toe te schrijven aan uw Spaanse echtgenote?

Geen van beide! Ik deed in mijn 2e lic (1992-1993) zoals zovelen een Erasmus in Barcelona. Ik leer-de daar een economie-studente kennen wier ouders in Rioja veel kennis hadden van Spaanse wijndomeinen. Met mijn toenmalige naïviteit en enthousiasme, besloot ik dan maar om zelf wijn te gaan importeren. Oorspronkelijk was dit trou-wens een plan dat we met een aantal “venno-ten-in-spe” uit ons jaar gingen uitvoeren. Uitein-delijk besloten zij, veel nuchterder dan ikzelf, om toch maar gewoon strikt juridisch verder te gaan in hun beroepsleven en ging ik alleen van start

op 31 augustus 1994. Tot 2000 probeerde ik dat te combineren met mijn carrière aan de Brussel-se balie, maar er komt een moment waarop je noch het ene, noch het andere goed kan doen en dan moet je een keuze maken en ‘springen’. Mijn echtgenote is de dochter van één van de wijndomeinen die we invoeren en heb ik pas leren kennen in 2002, dus ruimschoots na de opstart van La Buena Vida.

Hoe zag uw voorbije werkweek eruit?

Die startte pas woensdag, omdat ik maandag en dinsdag in Catalunya was bij mijn schoonfamilie. Die dagen dat ik in Spanje ben, profiteer ik ervan om de nieuwste millésimes te proeven van onze domeinen in de regio en rond de periode eind

Door Linde Declercq

ELKE WIJN HEEFT ZIJN MOMENT

ALUMNI IN DE KIJKER: WIM VANLEUVEN (PROMOTIE 1994), OPRICHTER TOPWIJNHANDEL LA BUENA VIDA

Van het alcoholische naar het juridische, zo verloopt een gemiddelde alum-nuscarrière. Bij Wim Vanleuven ging het echter andersom. In 1999 verliet deze Zelemse zaakvoerder de Brusselse balie (Altius) om voor een voltijdse carrière als wijninvoerder te kiezen door de oprichting van La Buena Vida. In 2004 kwam hier een vervolg op met de oprichting van La Buena Tierra, een bedrijf dat zich bezighoudt met voeding en keukenapparatuur. Niet zonder succes: importeurs “La Buena Vida” en “La Buena Tierra” hebben inmiddels 20 werknemers en La Buena Vida sleepte in het verleden de titel van beste Belgische wijnhandel in de wacht. Desondanks blijft het bedrijf trouw aan zijn filosofie: er wordt enkel gewerkt met kleine familiedomeinen die het allerbeste uit de regio vertegenwoordigen,

wat ongetwijfeld zijn succes verklaart.

ALU

MN

I IN

DE

KIJK

ER:

MIE

K W

ARSO

N


augustus/begin september (volle oogst) is het altijd inte-ressant om de oogstperikelen te volgen. Vanaf woensdag is het dan wel hectisch omdat je nauwelijks 3 dagen hebt om een hele week te verwerken.

U hebt in Spanje gewerkt. De gemiddelde Vlaamse advocaat haalt meteen alle Zuid-Europese clichés van onder het stof: siësta’s tot 16 uur en nadien op kantoor tot na negenen. Hoe hebt u het werken aan de balie van Barcelona ervaren?

Vooral als een zeer aangename ervaring. Zoals dat ge-woonlijk gaat in het begin, deed ik weinig direct juridisch werk en werd ik vooral ingezet als vertaler. Talenkennis in Spanje was toen een nog groter probleem dan vandaag, dus alle hulp was welkom. De werkuren zijn in Spanje in-derdaad (vandaag nog steeds) niet echt efficiënt: van 9 tot 14 u en dan terug van 16 tot 20 à 21 u of langer.

In welke zin was het anders werken in de wijnsector dan in de advocatuur?

Als je van een groter kantoor komt, zoals in mijn geval (alhoewel, Altius heette toen nog “Huysmans & Partners” en stond nog maar in de beginschoenen van zijn huidige grootte) is het wel even voetjes op de grond. Je bent ge-woon om werk te krijgen en je gewoon heel de dag ju-ridisch bezig te houden. In de handel moet je echter de baan op en zorgen dat je je zelf werk geeft door te ver-kopen. Sindsdien heb ik grote bewondering voor kleinere kantoren of solo-advocaten die, naast het juridische werk, zich vooral moeten bezighouden met zichzelf te verkopen. Weinigen gaven me een kans in die beginperiode, maar dat heeft me juist alleen maar meer gestimuleerd, plus de overtuiging van mijn producten. Wij waren echt pioniers van de topwijnen van Spanje in die periode. Niemand zat toen te wachten op Spaanse wijnen van meer dan 1000 Belgische frankskes. Veel geld in die tijd…

Bent u als gedelegeerd bestuurder al met juridische vraagstukken of geschillen in aanraking gekomen? Hoe gemakkelijk of moeilijk is het om deze zaken volledig uit handen te geven – of neemt u het zekere voor het onze-kere en behartigt u deze zaken liever zelf?

Da’s zeer eenvoudig: 95% van onze juridische geschillen betreft recuperatie van facturen en (spijtig genoeg) aan-gifte van schuldvorderingen. In het begin deed ik dat nog zelf, ook omdat het moeilijk afscheid nemen was van de advocatuur – ik deed die job ook echt graag. Maar na een paar jaar heb ik dat overgelaten aan mijn ex-collega An Lingier die hiervoor zeer goed georganiseerd is. Sommige advocaten uit grotere kantoren kijken een beetje neer op dit werk, maar voor een bedrijf zijn dit soort zaken en vooral de professionaliteit en de snelheid waarmee ze behandeld worden van (over)levensbelang. Wat het corporate ge-deelte betreft, doe ik echter nog bijna alles zelf, maar ook hier moet ik af en toe hulp inroepen van ex-collegae. Intus-sen is ook de fiscale en vennootschapsrechtelijke wetge-ving zo veranderd, dat ik zelf ook nog maar alleen de grote lijnen beheers.

Hoe zou u de Belgische “wijn scene” omschrijven? Wat zijn de voornaamste evoluties sinds u van wal gestoken bent?

België is een land met een grote wijncultuur. Er zijn meer dan 1000 kleine en grote wijnhandels actief. Wij zijn als zeer klein begonnen, maar zijn nu bij de belangrijkste en grootste spelers op de markt. Wij hebben nooit de markt gevolgd en altijd geprobeerd om pionier te zijn en zelf de markt te maken. Wat top Spaanse wijnen betreft, heb-ben wij nooit echte concurrentie gehad op de Belgische markt. Vandaag is het echter een heel ander plaatje: sinds een 5-tal jaren is het e-commerce verhaal aan een gesta-ge opmars bezig, waardoor onze grootste concurrenten

niet langer in België zitten, maar vooral in Nederland en in Spanje. Het betreft bovendien oneerlijke concurrentie: de Belgische accijnzen zijn op nauwelijks 3 jaar tijd meer dan verdubbeld, terwijl alles wat de consument via inter-net bestelt, gewoon naar België wordt verstuurd zonder dat er daarvoor in België accijnzen worden betaald. Onze accijnsboekhouding wordt intussen wel zeer streng ge-controleerd. Wraakroepend, vooral omdat de consument hier geen boodschap aan heeft; hij wil gewoon het goed-koopste product. De Europese fiscale wetgeving mist hier dus harmonisatie om deze onrechtvaardigheid te kunnen tegengaan. En het wordt alleen maar erger.

Aan welke vereisten voldoet voor u de perfecte wijn?

Ik zeg altijd: elke wijn heeft zijn moment. Ik ben dus zelf zeer eclectisch in mijn keuze. Doorheen de jaren ben ik wel meer en meer geëvolueerd naar elegante en wat meer gerijpte wijnen. Maar wijn is voor mij vandaag vooral een cultuurproduct dat mensen samenbrengt en de pas-sie overbrengt van de wijnbouwer en zijn terroir. Als een wijn dat kan, en niet louter een marketingproduct is, zoals vandaag veel wijnen, is hij voor mij altijd geslaagd, welke stijl of van welk land hij ook afkomstig is. Het belangrijkste punt is dat wijn nooit een objectief gegeven is. Het is altijd subjectief en maakt daardoor juist passie en enthousiasme los bij mensen.

U bent nu 22 jaar afgestudeerd. Denkt u soms nog terug aan uw studententijd?

Vrij vaak! Tot een jaar of 5 geleden had ik zelfs nog de ty-pische ‘examen-nachtmerries’, waarbij het ontwaken uit de droom toch altijd een opluchting was bij het vaststellen dat er mij morgen helemaal geen examen te wachten staat… (lacht)

Welke anekdotes van professoren zijn u bijgebleven?

Heel wat. Ik was zowel in 1e lic als 3e lic actief als facultair, dus vrij betrokken in het presidium en de diverse facul-teitsraden. Ik had een vrij goeie band met heel wat proffen. Vooral professor André Alen van staatsrecht is mij bijge-bleven in zijn typische no-nonsense stijl. In 3e lic volgde ik vooral de lessen van Arabistiek en Islamkunde waarvan ik de enige kandidatuur combineerde met rechten. En daar waren de lessen van professor Urbain Vermeulen (onlangs overleden) wel een aparte ervaring… Die ‘ambiance’ had ik in de rechten nog niet meegemaakt…

Waar maakt u zich maatschappelijk zorgen over?

Wereldwijd, over heel wat. 2016 lijkt echt wel een kantel-moment te worden in de geschiedenis. Godsdienst lijkt terug een negatieve sleutelrol te gaan spelen, waarvan ik gehoopt had dat het enkel nog de positieve kant zou uit-gaan. Ik ben een product van de 80’s en de 90’s, de jaren na de crisis en had nooit gedacht dat de wereld nog zo in vuur en vlam zou staan als vandaag.

Persoonlijk maak ik me vooral zorgen over de groeiende onverdraagzaamheid in Vlaanderen en het onvermogen van de politiek om daar iets aan te doen. Integendeel, ik zie vandaag enkel steekvlampolitiek en wettendiarree. Ik er-ger me dood aan alsmaar nieuwe regels en wetten, terwijl de bestaande nog niet voldoende uitgewerkt of doordacht zijn. Er gebeurt iets, het wordt breed uitgesmeerd in de pers, en de dag erna moeten er al nieuwe wetten worden gemaakt; hemeltergend is dat!

Wat is momenteel uw grootste wens?

Op het gevaar af van melig te klinken (maar ik doe het toch…), dat mijn nog jonge kinderen kunnen opgroeien in een vreedzaam en verenigd Europa en dezelfde mogelijk-heden krijgen als wij hebben gehad.

Hoe verliep uw carrière tot nu toe ?

Eerst en vooral: het verloop van mijn carriere was niet iets dat ik had ge-pland. Ik had initieel zeker niet voor ogen om een academicus te wor-den, maar dit is iets wat gaandeweg op mijn pad is gekomen. Zo startte ik ook niet met rechten, maar schreef ik me eerst in voor literatuurweten-schappen. Na een paar weken zag ik toch in dat dit niets voor mij was, en ging ik rechten studeren aan de universiteit van Bordeaux, omdat dit dicht bij mijn thuisstad was. Al snel voelde ik aan dat ik meer wou doen dan de traditionele opleiding. Daarom startte ik in het tweede jaar met een bijkomende studie over het common law systeem in

Engeland. Wanneer ik in het vierde jaar op Erasmus ging naar het Ver-enigd Koninkrijk, kon ik dan ook mijn bijkomende opleiding beëindigen, en hierdoor twee diploma’s op zak steken, van zowel Frans als Engels recht. Na mijn jaar Erasmus werd ik verliefd op de manier van lesgeven en aangezien ik niet terug wou naar Frankrijk, bleef ik in het Verenigd Ko-ninkrijk voor een master in gezond-heidszorgrecht. Maar na het voltrek-ken van deze master, vond ik deze focus toch wat te beperkt. Ik ging op zoek naar een diploma waarmee ik in het buitenland kon zijn, gebruik kon maken van de twee talen die ik had ontwikkeld, namelijk Frans en Engels, en iets dat meer internati-onaal gericht was. Zo kwam ik dan ook terecht in het Europacollege in

Brugge. Daar had ik een heel zwaar, maar heel boeiend en fascinerend jaar, dat aan alle vereisten die ik had vooropgesteld, voldeed. Ik genoot zo van dat jaar, dat ik appliceerde voor een job als assistent aan het Europacollege. De taakomschrijving daar is heel gelijkaardig als hier aan de KUL, met als enige belangrijke verschil dat het niet mogelijk is om een doctoraat te schrijven. Aange-zien ik besefte dat ik het voeren van onderzoek zo boeiend vond, wou ik meer en meer dan toch ook een doctoraat schrijven. Daarom appli-ceerde ik bij University of London, en combineerde ik twee jaar beide po-sities. Ik had het grote geluk dat de promotor van mijn doctoraat ook les gaf in het Europacollege, waardoor ik hem regelmatig, en misschien

Professor Elise Muir is een nieuw gezicht aan onze faculteit. Ze is Française, maar kende een zeer internationale carrière. In mei 2017 wordt prof. Muir aangesteld om Europees recht te doceren in het vak Publiekrecht II: internationaal en Europees recht.

DOOR KAROLIEN HAELTERMAN

NIEUWE PROFFEN IN DE VALK:

ELISE MUIR (EUROPEES RECHT)

ALU

MN

I IN

DE

KIJK

ER:

WIM

VAN

LEU

VEN


zelfs meer dan de gemiddelde doc-torandus, kon ontmoeten. Om mijn doctoraat te vervolledigen, ging ik naar Columbia University in Ame-rika, en naar European University Institute in Firenze. Door ook nog naar Parijs te gaan, zag ik veel ver-schillende manieren van het voe-ren van onderzoek. Toch besefte ik naderhand dat het tijd werd om me ergens te gaan settelen, waardoor ik appliceerde voor een job aan de universtiteit van Maastricht. Eerst werkte ik mijn doctoraat af, waarna ik aan deze nieuwe job begon en daar kreeg ik de mogelijkheid om in een heel goede werkomgeving veel onderzoek te voeren onder andere over ‘European Union Equality Law’ en ‘the enforcement of EU funda-mental rights’.

Hoe bent u terecht gekomen in de Katholieke Universiteit van Leu-ven?

Ik veronderstel dat er ergens wel een persoonlijke component par-ten heeft gespeeld: mijn man werkt en we wonen in Brussel samen

met twee jonge kinderen. Maar dit was zeker niet de hoofdreden. Ik was zeer gelukkig in Maastricht, ik had daar tal van mogelijkheden, had een geweldig team rondom me en had zeker geen aanleiding om de universiteit van Maastricht te verlaten. Maar er kwam dan een

geweldig aanbod van de KUL, een universiteit met een groot inter-nationaal aanzien, een heel groot netwerk, waarbij ik coördinator van het instituut van Europees recht kon worden, waardoor ik dan toch heb gekozen om naar Leuven te komen. Ik krijg de kans om samen te wer-ken met een ongelofelijk team van onderzoekers, ik heb heel goede contacten met prof. Devroe, decaan Tilleman, heel het departement In-ternationaal en Europees recht, dus ik zie dit als de volgende stap in mijn carrière.

De faculteit rechtsgeleerdheid heeft ook niet veel vrouwelijke proffen, dus het is zeker tof dat u het korps kan komen vervoegen.

Het is voor mij uiteraard een uitda-ging om deze job te combineren met een jong gezin. Maar ik heb wel al gemerkt dat veel collega’s ook grote gezinnen hebben, dus ik maak me zeker geen zorgen. En ik denk dat het goed is om nog een vrouw te hebben tussen de vele mannelijke professoren aan deze faculteit.

Wat zou u graag nog willen berei-ken in uw carrière?

Ik heb altijd dingen gedaan waarvan ik dacht dat ze op dat moment goed zouden zijn voor mij. Zo heb ik zeker ook nooit spijt van de keuzes die ik heb gemaakt. Ik ben initieel begon-nen met literatuurwetenschappen, en heb later een master in gezond-heidszorg gedaan, en ik heb daar nooit spijt van gehad. Deze keuzes leken toen een goed idee, later heb ik ingezien dat dit niet zo was, maar daar ben ik dan ook niet bij blijven stilstaan. Een mens groeit maar door te beseffen dat sommige dingen gewoon niet voor hem/ haar zijn. Zoals ik al zei, heb ik nu niet echt een duidelijk plan voor ogen, maar wat ik zeker nu wil doen is gebruik maken van het potentieel van deze universiteit. Ik heb hier een fantasti-sche ploeg om mee samen te wer-

ken van gedreven onderzoekers en hele goede professoren zoals Piet Van Nuffel, Geert De Baere, Koen Lenaerts. Wanneer ik aangesteld wordt in mei, heb ik heel veel zin om met deze groep onderzoek te voe-ren en zo het instituut te laten func-tioneren als een groot team. Ik zou graag willen dat de ploeg trots is op het instituut en goed onderzoek kan voeren. Het potentieel en het netwerk dat deze universiteit heeft, is gigantisch en dit zou ik graag wil-len gebruiken. Ik zeg zeker niet dat dit niet al wordt gedaan, maar ik denk dat dit nog meer kan worden benut. Ik heb ook een paar andere, meer concrete ideëen, maar die zijn nu nog niet af en ik moet ze eerst in mijn hoofd nog wat ontwikkelen. In mijn projecten en ideëen wil ik vooral samenwerken met een goe-de gemotiveerde groep, en ik denk dat de KUL me zeker die kans gaat geven.

Verder ga ik hier ook nog een uit-daging aan, namelijk het lesgeven. Ik ben meer de kleine groepen ge-woon en nu moet ik plots een veel grotere groep geboeid houden. Ik zou graag wederom een vorm van ‘teamwork’ creëren bij het lesgeven. Ik wil een vorm van interactie heb-ben, waarmee ik de studenten die graag meedenken, goed kan be-trekken tijdens mijn lessen.

Wat ervaar jij als een tekortko-ming in je opleiding?

Ik heb heel lang het recht bestu-deerd vanuit een handboek. Ik leerde de cursus of las een boek en dacht daarmee voldoende te weten. Dit was een grote vergissing. Als advocaat kom je onvermijdelijk in contact met arresten, vonnissen, parlementaire stukken, ... En dit heb ik in mijn opleiding niet voldoende leren lezen. Daarom zou ik graag in Publiekrecht II officiële documenten verwerken waarbij de studenten in contact komen met de stukken, ze leren lezen en vooral zien vanwaar al die informatie komt.

NIEUW BESTUUR VOOR FACULTEIT RECHTSGELEERDHEID

Op 1 augustus 2016 is een nieuw fa-cultair bestuur aangetreden onder leiding van de herverkozen decaan Bernard Tilleman. Een overzicht van alle bestuursleden vindt u op de fa-cultaire website.

WERKEN IN DE NIEUWE VALK AFGEROND

De grote hal van de Nieuwe Valk (ook gekend als ‘De Valk 3’) heeft de afgelopen zo-mer een ware metamorfose ondergaan: de ruimte werd ingrijpend heringericht en

voorzien van gloednieuw de-signmeubilair. Door het toevoe-

gen van ramen aan de zuid- en westflanken van het gebouw heeft de hal zich verder ontwikkeld tot een aantrekkelijke leef- en wer-kruimte. Binnenkort opent hier ook het vernieuwde Academisch Kwar-tier van Alma en wordt een stijlvolle lounge opengesteld voor het stu-dentenpubliek.

NIEUWE LOUNGES IN DE OUDE VALK De Oude Valk heeft er twee nieu-we lounges bij: aan de ingang van het gebouw aan de kant van het Ladeuzeplein is de Nelissen Grade Corner ingericht, met de steun van advocatenkantoor Nelissen Grade. Op de derde verdieping aan audi-torium 01.54 is er de nieuwe LUCA lounge. Beide lounges zijn voorzien van Russische kunstwerken, ge-schonken door het echtpaar Agnès en Jean-Pierre Rammant-Peeters in het kader van een nieuwe tentoon-stelling (zie hieronder).

NIEUWE KLIMAAT- GECONTROLEERDE BOEKENKAST IN DE RECHTSBIBLIOTHEEK

Eind oktober 2015 vierde de Fa-culteit Rechtsgeleerdheid feest: emeritus professor Luc Ballon werd toen 70 jaar. De professor deed daarbij een oproep aan het per-soneel om samen met hem een schenking te doen aan de faculteit voor de aankoop van een klimaat-gecontroleerde boekenkast voor de Rechtsbibliotheek. In zulk een kast kunnen de waardevolle pre-ciosa van de juridische collectie in optimale omstandigheden worden bewaard. Sinds de zomer van 2016 is de aankoop van de kast een feit: het imposante meubel neemt een centrale plaats in aan de inkom van de bibliotheek en wordt binnenkort gevuld met een aantal waardevolle, gerestaureerde volumes.

TENTOONSTELLING IN COLLEGE DE VALK: ‘NEW ACADEMISM. A RUSSIAN WAR ON BEAUTY’

Curator Agnes Rammant (vzw Art Without Bars) organiseert een ten-toonstelling van werk uit de Rus-sische kunstbeweging ‘New Aca-demism’. Zij en haar echtgenoot Jean-Pierre Rammant (voorzitter Luca School of Arts) hebben de faculteit het imposante werk ‘De Triomf van Homerus’ geschonken (Oleg Maslov en Victor Kuznetsov). Daarnaast krijgt de faculteit voor de nieuwe LUCA-lounge ook een olie-verf van het kunstenaarsduo, ‘Viva Columna’, een doek van Elisabeth Federovna en foto’s van de ver-maarde fotograaf Valery Katsuba.

De tentoonstelling loopt tot eind fe-bruari 2017.

BENOEMD EN ONDERSCHEIDEN

Marie-Claire Foblets doctor honoris causa USL. Bij de

opening van het academiejaar van de Univer-sité Saint-Louis werd tijdens de erezitting de on-derscheiding van doctor honoris causa toegekend aan professor Marie-Claire Foblets, antropo-loog en specialist migratierecht.

Katrien Lauwaert aangesteld aan VU Amsterdam. Katrien Lauwaert werd aangesteld op de nieuwe Herman Bianchi leerstoel.

Koen Lenaerts krijgt eredocto-raat. Op 10 oktober kent de uni-versiteit Poitiers een eredoctoraat toe aan professor Lenaerts, voor-zitter van het Europees Hof van Justitie.

Letizia Paoli genomineerd voor Academia.net. Professor Paoli is genomineerd voor de exper-tendatabank voor uitzonderlijke vrouwelijke academici Academia.net.

Stefaan Voet is TPR-Wisselleer-stoelhouder. Professor Voet is de TPR (Tijdschrift voor Privaat-recht)-Wisselleerstoelhouder van academiejaar 2016-2017 aan de Universiteit van Utrecht, aan het Molengraaff Instituut voor Privaat-recht.

VALKNIEUWS

Ik maak me zeker geen zorgen.

En ik denk dat het goed is om nog een vrouw

te hebben tussen de vele mannelijke

professoren


NIEUWE AANSTELLING INTERNATIONAAL EN

EUROPEES RECHT: DOMINIK STEIGER

In het kader van een samenwer-kingsakkoord met de Open Univer-siteit werd de onderzoekseenheid van Internationaal en Europees Recht versterkt met de aanstelling van prof. dr. Dominik Steiger. Profes-sor Steiger doceert Internationaal Publiekrecht aan de KU Leuven en de Open Universteit van Nederland. Hij studeerde Rechten in Regens-burg, Aix-en-Provence en Potsdam. Aan laatsgenoemde universiteit be-haalde hij in 2010 ook zijn docoto-raat over “The Ban on Torture in Pu-blic International Law and the ‘War on Terror’”

DOCTORAATSVERDEDIGINGEN

22 JUNI 2016: JOOST HUYSMANSLegitieme verdediging. Gebruik en misbruik van de procedurele rechten door de verdediging in strafzaken

Promotor: Prof. dr. Frank Verbruggen

Co-promotor: Prof. dr. Raphaël Verstraeten

27 JUNI 2016: AN ADRIAENSSENPublieke ernstpercepties van criminaliteit en het verband met televisiegebruik: een kwantitatie-ve studie bij de Vlaamse bevolking

Promotor: Prof. dr. Letizia Paoli Co-promotoren: Prof. dr. Stefaan Pleysier en Prof. dr. Jan Van den Bulck

29 JUNI 2016: INGE GRAEFData as essential facility : com-petition and innovation on online platforms

Promotor: Prof. dr. Peggy Valcke Co-promotor: Prof. dr. Wouter Devroe

30 AUGUSTUS 2016: BRENDAN VAN ALSENOYRegulating data protection : the allocation of responsibility and risk among actors involved in personal data processing

Promotor: Prof. dr. Peggy Valcke Co-promotor: Mevrouw Els Kindt

7 SEPTEMBER 2016: ANN APERSDe invloed van de wil van partijen op de kwalificatie van goederen.

Promotor: Prof. dr. Vincent Sagaert Co-promotor: Prof. dr. Alain Lau-rent Verbeke

12 SEPTEMBER 2016: DYLAN GERAETSAccession to the WTO - A Legal and Normative Analysis

Promotor: Prof. dr. Jan Wouters Co-promotor: Prof. dr. Geert Van Calster

16 SEPTEMBER 2016: LINA KESTEMONTNaar een rechtswetenschappelijke methodeleer. Een expliciet metho-dologisch kader voor rechtswe-tenschappelijk onderzoek in het socialezekerheidsrecht.

Promotor: Prof. dr. Paul Schoukens

Co-promotor: Prof. dr. Danny Pieters

22 SEPTEMBER 2016: BRECHT VERKEMPINCKDe begroting van de schadever-goeding wegens contractuele wanprestatie

Promotor: Prof. dr. Bernard Tilleman

Co-promotor: Prof. dr. Patrick Wéry, UCL

30 SEPTEMBER 2016 : BERTRAND FINCOEURLe marché du dopage dans le cyclisme sur route belge et français: analyse de la demande, de l’offre et de l’impact de la lutte antidopage.

Promotor: Prof. dr. Letizia Paoli Co-promotoren: Prof. dr. Frank Hendrickx en Prof. dr. Fabien Ohl, Université de Lausanne

30 SEPTEMBER 2016 : INGE VAN HULLEBritain, West Africa and the forma-tion of imperial international law (1807-1885)

Promotor: Prof. dr. Randall Lesaffer

10 OKTOBER 2016: CHRISTINE FRISONTowards Redesigning the Plant Commons: a critical assessment of the Multilateral System of Access and Benefit-Sharing of the Interna-

tional Treaty on Plant Genetic Re-sources for Food and Agriculture.

Promotoren: Prof. dr. Geert Van Overwalle en Prof. dr. Olivier De Schutter, UCL

Co-promotor: Prof. dr. Tom Dedeurwaerdere, UCL

17 OKTOBER 2016: BRUNILDA PALIDoing restorative justice in inter-cultural contexts: An alternative discourse of justice and security

Promotor: Prof. dr. Ivo Aertsen Co-promotor: Prof. dr. Lode Walgrave

17 OKTOBER 2016: KENNETH CHANIntervention and state failure in international law.· Promotor: Prof. dr. Jan Wouters· Co-promotor: Prof. dr. Cedric

Ryngaert

IN MEMORIAM PROF. DR. EM. JAN PEETERS

Naar aanleiding van het overlijden van zijn dierbare collega schreef prof. dr. em. Lode Walgrave een in memoriam, waarvan u hier een bloemlezing vindt:

“Bij het grote publiek is Jan Peeters het meest bekend als gewezen voorzitter van de Belgi-sche Voetbalbond. Maar vooreerst was hij een gedreven jeugdrechter te Mechelen. In die hoedanigheid werd hij ook buitengewoon hoog-leraar aan de Faculteit Rechtsge-leerdheid van de KU Leuven, waar hij doceerde in het curriculum Cri-minologie, afstudeerrichting Jeugd-recht en Jeugdcriminologie. Jan Peeters was geen veelprater, maar een gedreven medespeler. Hij luis-terde, gaf richting, illustreerde, stel-de vragen en motiveerde zo de stu-denten tot reflectie. Aan vaak zeer kritisch ingestelde studenten liet hij de noodzaak zien van goed recht en goede rechtspraak. Maar voor hem was goed recht een recht dat ten dienste staat van de kwaliteit van de samenleving.”

1966

Dit jaar heb ik de eer u toe te spreken als de prae-ses van het 131ste werkingsjaar van het VRG. Na 12 jaren mannenwerk, was het hoogtijd voor een vrouw om nog eens het voortouw te nemen. Het academiejaar is al enkele maanden ver, en uiter-

aard heeft het VRG ook niet stil gezeten. De eerste week startten we met een heuse openingsweek, waarbij we een brunch, BBQ en TD op poten zetten om het academiejaar goed in te zetten. Verder zochten we voor de eerste keer Alma 2 op voor onze openingscantus. Samen met 270 stu-denten, de fanfare en verscheidene vaten, maakten we van deze eerste Almacantus een geweldige editie.

Het VRG maakte zich ook klaar voor de sportiefste week van het jaar: de 24 urenloop. Dit jaar bundelde VRG de krachten met Crimen en slaagden we er ook in om 860 toertjes te lo-pen, het hoogste aantal ooit! Spijtig genoeg grepen we net naast de hoofdprijs voor de mooiste stand, maar we werden toch knap tweede.

Verder was het dit jaar ook weer tijd voor de Amerikaanse verkiezingen, en uiteraard kon het VRG dit niet ongemerkt voorbij laten gaan. Samen met Ekonomika organiseerden we eerst een expertendebat in de Pieter de Somer aula, over de verkiezing en de campagne van de kandidaten. Daarna zakten we af naar Alma 2 voor een grote TD met red cups, cocktails en live verslaggeving. Het was een avond om niet te vergeten!

Ik wil jullie ook nog uitnodigen voor enkele van onze ko-mende activiteiten, nl. het welsprekendheidstoernooi (23 februari) en de VRG revue (14 maart). Hopelijk tot dan!

Voor meer informatie kan u ons volgen op facebook (vrg) of de agenda raadplegen op onze website (vrg.be).

WOORDJE VAN DE VRG-PRAESES Karolien Haelterman – VRG-Praeses 2016- 2017


Vervolgens verzamelen de fees-telingen in de gerenoveerde brou-werij “De Hoorn”, waar een blik kan worden geworpen op de majestu-euze brouwerijzaal met de monu-mentale koperen ketels.

Bij de verwelkoming van de jubila-rissen door ondergetekende wordt de nagedachtenis van de overleden jaargenoten geëerd.

Na de hoofdschotel worden de dis-genoten vergast op de feesttoe-spraak van Jo Stevens, die op weer-galoos eloquente wijze het geheim probeert te ontraadselen van wat “ons jaar” tot zo’n uitzonderlijk jaar heeft gemaakt. Een enthousiast en dankbaar applaus is zijn deel. Tom Swartelé, voor deze verbroedering speciaal overgevlogen uit New York, kan zich niet langer bedwin-gen om ook zijn zeg te doen en om voor de vuist weg zijn ontroering uit te spreken bij dit jubileum.

Tot slot van het feestelijk samenzijn worden de vier aanwezige “porre-kens” van weleer, Lutgarde, Rosa, Lieve en Frieda, letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet en bedacht met een grote ruiker.

Het was een memorabele en deugddoende viering en zoals altijd bij zulke geslaagde gelegenheden geldt het gezegde: Les absents ont eu tort.

Jan Willem Van Bael

Reünie 1986 14 oktober 2016

Met 82 alumni vierden we op 14 ok-tober 2016 ons 30-jarig jubileum in de Faculty Club te Leuven.

We herdachten met een minuut stil-te onze proffen Van Gerven, Decler-cq en Blanpain, alsook de andere overleden alumni!

Prof Jacques Steenbergen onder-hield ons over zijn functie als voor-zitter van de Belgian Competition Authority.

We werden culinair verwend met heerlijke gerechten en lekkere wij-

nen. Er werd nog lang nagepraat bij een pintje en plannen gemaakt voor een volgende reünie!

Indien u alumni kent die er niet wa-ren en/of de uitnodiging niet kre-gen, gelieve hen te vragen zich te melden bij mevrouw Jacqueline Van Hal via [email protected]

Pascale Lauwereys

Reünie 1956 29 september

Op donderdag 29 september had een hartverwarmende reünie plaats van de leden van de promotie 1956. Een culinair gehemelte strelende lunch was georganiseerd op initia-tief van Roger Blanpain in de Faculty Club. Eens neergezeten aan de ron-de tafels was het Roger die als eer-ste recht stond om alle aanwezigen, vaak met hun echtgenoten, te ver-welkomen en een ontroerende ge-dachte uit te spreken voor diegenen die niet waren opgedaagd wegens definitieve afwezigheid. Niemand van de genodigden kon vermoeden dat nauwelijks een paar weken later Roger Blanpain, die zoveel heeft betekend voor de rechtsfaculteit, voor VRG en voor de rechtsweten-schap wereldwijd, het tijdelijke zou verwisselen met het eeuwige. Wat Roger heeft gepresteerd in zijn bij-zonder druk en dynamisch bestaan is nu definitief, onomkeerbaar en onuitwisbaar. Het is een troost dat vonken van eeuwigheid schuilgaan in ons gemeenschappelijk verleden.

Maar het leven gaat voort over berg en dal. Mark Eyskens hield nog een inspirerende speech, die aanzet-te om nogmaals het glas te heffen en te ledigen. De bijeenkomst van de jaargenoten, zes decennia na hun gediplomeerde afzwaaien van de Alma-Mater, was een aanmoe-diging om de vriendschap en de wederzijdse hartelijkheid verder te koesteren. Life is not about what you consume but about what consumes you!

Mark Eyskens

Reünie 1981 21 oktober 2016

De Valk terugzien, en door de de-caan een voordracht over vroeger en nu, een glaasje cava én een rondleiding krijgen, rakelde veel herinneringen op…

De receptie werd uniek door de toespraak van Prof. Dillemans, die op de dag van de begrafenis van zijn vriend Prof. Blanpain, ons op zijn welgekende eigen manier kwam overtuigen dat de KU Leuven een unieke plaats heeft in de wereld, en dat we er fier op mogen zijn…

Het walking dinner was een excel-lente manier om in de vele gezich-ten iets te herkennen van vroeger; het meegebrachte fotoboekje van 2de kan hielp enorm!

Marie-Christine Janssens

1986

Bent u recent getrouwd, heeft

u nageslacht op de wereld

gezet, bent u onderscheiden

en wilt u dit graag meedelen

aan de juristengemeenschap...

laat het ons weten, wij zorgen

er dan voor dat het in deze

kolommen op 16.000 exem-

plaren gedrukt wordt.

VRG-Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal, Tiensestraat 41 bus 3438, 3000 Leuven, tel. en fax 016/250 600, e-mail [email protected]

GEBOORTES Héloïse (8 juni 2016), dochtertje van Louis-Alfons Nobels (promo-tie 2007) en Elisabeth Paquot

Maxim (2 juli 2016), broertje van Paulien Loose (5) en Alexander Loose (3) en zoontje van Tom Loose (promotie 2003)

HUWELIJKENMichel Segers (promotie 2007) en Caroline Naesens (promotie 2003) zijn gehuwd op 5 maart 2016 (bur-gerlijk) en 2 april 2016 (kerkelijk)

IN MEMORIAM

Roger Blanpain (promotie 1956) – 11 oktober 2016

Jos Chaltin (promotie 1969) - 28 augustus 2016

Stefaan D’halleweyn (promotie 1979) – september 2015

Luc Favoreel (promotie 1984) – 31 augustus 2016

André Herlitska (promotie 1956) – 31 juli 2016

Oscar Jacques (promotie 1951) – 19 april 2015

Jean-Marie Jeurissen (promotie-jaar 1975) - 16 april 2016

Paul Kempynck (promotie 1957) Herman Leemans (promotie 1962) – 25 april 2016

Cyriel Lemmens (promotie 1953) – 23 juni 2015

Gerard Nauwelaerts (promotie

1970) – 25 augustus 2016 Simon Oostra (promotie 1957) Karel Peeters (promotie 1957) Patrick Van den Weghe (promotie 1969) - 8 juni 2016

Emiel Van Langendonck (promo-tie 1946)

Paul van Tieghem de Ten Berghe (promotie 1959) – 7 mei 2016

VRG-Alumni biedt zijn oprechte deelne-

ming aan de nabestaanden en vrienden

van deze overleden alumni.

REÜNIES Reünie 1966

10 september 2016

Op 10 september 2016 arriveren tussen half tien en tien uur drup-pelsgewijs een vijfendertig-tal jubi-larissen van de promotie 1966 in het college De Valk.

Het uiterlijk van eenieder wordt vriendelijk gemonsterd en erna volgt de minzame (al dan niet ge-huichelde) commentaar : “ Maar ge zijt (nog) niets veranderd…” of er volgt een korte stilte “…Aaah ja,” als de herkenning niet zo evident meer is.

Vergast op koffie of thee met koek wordt er welgezind verbroederd en verzusterd tot onze gastheer de-caan Bernard Tilleman ons officieel verwelkomt in de raadszaal.

Ook ererector Dillemans is van de partij. Hij bewijst in een sprankelen-de geïmproviseerde toespraak dat de jaren zijn spitse geest niet heb-ben aangetast.

Vervolgens neemt professor Wae-lkens het woord. Hij brengt het glorierijk verleden van de Leu-vense Alma Mater terug tot leven en verklaart hoe Filips de Goede als stichter van de Bourgondische Nederlanden de administratie-ve structuur uittekende van een centraal bestuur binnen hetwelk een eenvormig rechtssysteem on-ontbeerlijk was. Daartoe dienden goede rechtsgeleerden te worden gevormd om die bestuursfuncties met gezag te bekleden. De nieuw opgerichte universiteit te Leuven diende de gepaste rechtsgeleerde opleiding aan te bieden ter verster-king van het centraal gezag…

Decaan Tilleman geeft zijn visie op de toekomst van de rechtsfaculteit en biedt vervolgens de jubilarissen een rondgang aan in de nieuwe bi-bliotheek en de aula’s, de pleitzaal… waarbij de bezoekers onderweg de uitgebreide fotogalerij van profes-soren van de faculteit kunnen be-wonderen.

Een korte receptie aangeboden door de faculteit sluit deze harte-lijke ontvangst in het vernieuwde collegium Falconis af.

ALUMNINIEUWS

24 VRG ALUMNI Magazine

Notarieel Kwartaalschrift Nieuwe wetgeving voor het notariaat

NNKNieuw

MAKLU

NNK – De eerste bron van praktijkinformatie voor het notariaatHet Notarieel Kwartaalschrift houdt voor u de vinger aan de pols. NNK selecteert, resumeert, becommentarieert en wijst op de praktische implicaties voor uw notariële praktijk.

Daardoor bespaart u waardevolle tijd. En u kunt op grond van gerichte, actuele kennis maatwerk van de hoogste kwaliteit aan uw cliënten leveren. Dat verdient zich snel terug.

NNK kan bogen op een uitzonderlijk lange traditieNNK is de eigentijdse Nederlandstalige voortzetting van Waarvan Akte / La Basoche, dat voor het eerst in 1873 verscheen. Het tijdschrift publiceert viermaal per jaar grondige en praktijkgerichte besprekingen van nieuwe wetgeving die relevant is voor de notariële praktijk.

NNK is nieuw en vernieuwendVanaf jaargang 2017 verschijnt NNK bij Maklu, geschreven en gereviewed door topjuristen, met nog meer gerichte informatie en extra’s.

v Nieuw: invoering van een nieuwe rubriek ‘Notariële formaliteiten’ Wat zijn de verschillende formaliteiten die de notaris moet vervullen voor en na het verlijden van de notariële akte? U leest in jaargang 2017 onder meer: k Het opstellen van een grosse k Inschrijving van een akte in het repertorium (wat moet in het repertorium?) k Afleveren van een expeditie/notariële uitgifte

v Nieuwe themanummers Belangrijke nieuwe wetgeving en haar praktische gevolgen voor uw praktijk, komt gebundeld aan bod in themanummers. Op de plank staan: k Het nieuwe Wetboek van Ondernemingsrecht. Exit Wetboek Koophandel. k De modernisering en hervorming van het erfrecht k Regionalisering van het vastgoedrecht: huurwetgeving, Ikea-Wet en de woonbonus

v Nieuw: Jaarlijkse NNK-studiedag k Een unieke voorbereiding op het jaarlijks vergelijkend examen voor kandidaat- notarissen, waarin de nieuwe wetgeving door experts wordt overlopen. k Omdat enkel de besten slagen! k Naar keuze 2 tijdstippen en centrale plaatsen mogelijk: Brugge of Aalter (o.v.), Rillaar k Vlot bereikbaar en ruime parkeermogelijkheid.

Abonneer u nu op NNKwww.maklu-online.eu/nnk

NNK wordt geleid door hoofdredacteur Dirk Meulemans en een enthousiaste en deskundige redactie.

Afgiftekantoor P708417 VRG- ALUMNI MAGAZINE · ging dat het niet te lang zou duren: ... Struye,...

Documents

Transcript of Afgiftekantoor P708417 VRG- ALUMNI MAGAZINE · ging dat het niet te lang zou duren: ... Struye,...