Een Medische Initiatie, Een initiële studie voor de leek ten behoeve van het epistel Een Medisch Onderzoek.door Siegfried van Hoek. (Versie 2008 met aanvullingen en inkortingen uit 2011)

INHOUD: I Introductie en situatieschets ……………………………………… Blz. 01II Voorgeschiedenis Cyste (geen titel) ……………………………………… Blz. 03III Vasculaire Voorziening ……………………………………… Blz. 04IV Falx, Tentorium en Sinus Rectus ……………………………………… Blz. 07V Cisterna’s en cyste-risico ……………………………………… Blz. 08VI Anatomie van de Nek en een Artefact ……………………………………… Blz. 10VII Extra opmerkingen en afbeeldingen ........………………………………… Blz. 11

I: Introductie en situatieschets.Lectori Salutem! Dit epistel (2008) is een herschreven samengevatte versie van MEDREM Veneresearch met bijbehorende Appendix (2007), om een leek in staat te stellen een basaal ordeel te kunnen geven over mijn medische kwestie, zoals deze in de opvolgende epistels ‘Medisch Onderzoek’ zijn beschreven. In de reeks uit 2008 is nieuw beeldmateriaal toegevoegd geworden om een beter begrip van de anatomie en de werking van het verzorgingssyteem te geven. Daarnaast is de volgorde van aangeboden informatie aangepast , vanwege de samenvoeging van de geschrifte uit 2007. Uiteindelijk ontstonden er drie epistels en een samenvatting: Een medische initiatie (anatomische introductie), Een Medisch onderzoek deel A (scan en rapport analyse), Een Medisch onderzoek deel B (Beeldmanipulatie-onderzoek met wetenschap van voorgaande resultaten), Resumé neurochirurgisch (mis-)behandelen (algehele samenvatting). Na het lezen van Neurologie voor Verpleegkundigen’ heb ik de medische initiatie nog iets kunnen aanvullen (2011). Met hulp van een Agfa Duoscan zijn de röntgenfoto’s ingescand geworden wat extra beeld-informatie verschafte naast de reeds gemaakte onderzoeken met hulp van een 2 megapixel cameraatje omtrent beeldmanipulatie van scanonderzoeken. Dit maakte dat deel B herschreven is (2011), en daarmee ook de samenvatting Resumé (2011).

De initiële studie richt zich vooral op het afvoer systeem van de hersenvloeistofcirculatie, andere onderwerpen worden niet zo gefocust behandeld. Een correctie was eerder al gemaakt: De ontbrekende ader bleek de V. Sinus Rectus i.p.v. een V. Cerebri Superiores. Toen ik mijn eerste stappen in onderzoek maakte dacht ik dat de V. Cerebri Superioris was geraakt. We benoemen thans de Vene Sinus Rectus als de geschonden ader. In de bijgewerkte versie is nog een aanvulling gegeven over de voorziening van het liquor-systeem (2011). Er was destijds ook ongevraagd en heimelijk in de nek geopereerd geworden, waarbij een nader te omschrijven artefact in de nek geplaatst is geworden, reden waarom ook ingegaan wordt op de anatomie van de nek. Het epistel is na een eerste resultaat in 2008 iets verder geconcretiseerd geworden in 2011. Dit epistel begint met een allround introductie aangaande de kwestie, gevolgd door een expositie van de cyste en een initiatie in het verzorgingssysteem. Om te bepalen welke ader was geraakt moest ik de Arteria’s en de Vene, en de vliezen en scheidingswanden in anatomie van het hoofd bestuderen, met name betreft het achterhoofd, omdat de ingreep daar plaats vond. Dit geeft ook een beter begrip in de mate van schade- berokkening, naast het globale begrip van de functie van het liquorsysteem. Ook is er een uitleg over het risico in het groeien van de cyste. De tijd die sindsdien is verstreken laat ook de zwijgcultus zien, ondanks bewijs is er weinig mee gebeurt. Op mijn presentatie van het 1e epistel VENERESEARCH , kreeg ik al enige reacties: Dr. Strack Van Schijndel – Van Hanswijk, zijnde mijn neurologe, ik citeer haar met toestemming: indrukwekkend werkje. Van wetswege was/is ook zij niet toegestaan te handelen in het te berde brengen van de kwestie, maar onder haar bescherming was ik in staat dit onderzoek te doen.Dr. R.Anoniem...: illegaal medicatie experiment met monitor bug? Publicatie andere casus USA.Drs. A. Anoniem...: goed, maar met welk doel, want dat gaat men van jou vragen als slachtoffer, impliciet de ‘criminele politiek’ van de medische wetgeving duidende. Stap zelf van je kruis af!

1

De vraag die aldus gesteld gaat worden is –het waarom-. Ik gaf aan, dat het slachtoffer toch niet die rol uit eigen wil aangemeten wil worden, met de vraag waarom die man/vrouw dit dan deed? Is het het karma van het gras, dat er over heen gelopen wordt? ,, Nou, een verkrachter verkracht”, was het antwoord. Maar dat was een eenvoudig doel, dat van die gewone verkrachter! Het epistel beoogde de zaak iets verder uit te diepen, niet in het waarom, maar vooral wat er is gebeurd. Bovendien zien we eindresultaten van handelingen, wat er in het traject daar naar toe is gebeurd is daarmee niet direct zichtbaar af te leiden.Het medisch ‘waarom’ is misschien te specialististisch; maar het waarom het gebeurt is benoembaar: Een dokter geneest, een wetenschapper onderzoekt. Belangenverstrengeling heet dat, als één individu of sector op beide vlakken bezig is, met name zonder de toestemming van de patiënt. En het behandeldoel en onderzoeksdoel behoeven niet persé met elkaar te maken hebben. Bovendien is hier willens en wetens gehandeld geweest, getuige het ten berde gebrachte materiaal, er is met name willens en wetens informatie achtergehouden. Zoals in andere geschriften van mijn hand, is aangegeven dat er vanwege de protectie wetgeving een zwijgcultus bestaat rondom medisch handelen. Zonder er hier verder diep erop in te gaan, heeft dit een hoofdzakelijke consequenties in grote lijnen, en mijn zaak was hier onderhevig aan.

1. Bij het ontstaan van letselschade, wordt men met een zwijgcultus geconfronteerd, er moet eerst een gerechtelijke uitspraak zijn, al die tijd is er geen erkenning. Daarnaast bestaat de zwijgplicht der artsenij, primair ter bescherming/verhulling van de eigen beroepsgroep.

2. Op het moment dat deze cultus ontstaat, riskeert de patiënt uitbehandeld geheten te zijn, en geen fysieke klachten meer te hebben. Hij/zij is immers ‘ losgelaten’ van behandeling.

3. De patiënt treft dit tweeërlei: enerzijds wordt hij/zij gepsychiatriseerd als gevolg van de zwijgcultus; de klachten van de patiënt zijn nu imaginair, en anderzijds riskeert hij/zij de ontzegging van verdere behandeling, immers de klachten worden als imaginair beoordeelt.

4. De patiënt kan vervolgens als gevolg van bijvoorbeeld reïntegratiewetgevingen weer verder benadeeld met de ontkenning van zijn fysieke situatie door keuringsartsen. In het geval dat de patiënt tijdens de reïntegratie-keuring melding hiervan maakt, om ernstige zaken aan de kaak te stellen, wordt men enerzijds als instantie medeplichtig willens en wetens, doordat men notie neemt van het relaas van de melding, en men nalatig is om ernstige zaken elders te melden, anderzijds kan men medeplichtig worden door met notitie van het relaas van de patiënt/cliënt, de klachten aansluitend te ontkennen en reïntegratie door te zetten.

5. Individuen binnen de medische sector maken willens en wetens misbruik van constellatie van wetgevingen voor ‘eigen’ doeleinden, wetende dat de patiënt nagenoeg kansloos is.

Zoals eerder benoemd, streef ik in mijn intentie naar een eerlijke behandeling van mijn medische situatie, naast een verzoek tot discussie voor noodzakelijke verbeteringen in de medische wetgeving ten behoeve van de rechten van eerzame artsen en integere patiënten.De feitelijk te behandelen pathologie: een vuistgrote intradurale invasief groeiende cyste:

De cyste bevindt zich op de linker helft van het hoofd tussen de hersenvliezen wat de hersenen net onder de schedel bedekt. Om de cyste tegen het groeien te behandelen was enkel het doorknippen van hersenvlies nodig en een gat maken om verbinding met de hersenvloeistof te maken. Scanextracties de cyste van drie zijden. Let op het kleine gat boven de cyste, is dit het gevolg van monothermie, of is dit het linker uiterste van de Cisterna Magna geheten Cornu Occipitale.

2

Voor de eerste omgreep van feb 2000. AMC Dec 1999 en AMC Feb 2000.

AMC Aug 2000 AMC Oct 2000 Voor de tweede ingreep. NB: voor de MRI Okt 2000 is contrastvloeistof gebruikt.

AMC Apr 2001 AMC Apr 2001Na de tweede chirurgische ingreep. De cyste is kleiner geworden nu, en er is (tijdelijk) flow met de hersenvloeistof, maar er is ook iets te bevinden onderaan in de afbeelding in de nek

3

III: Vascularisatie.De grote cerebrale vaten liggen zonder uitzondering op het hersenoppervlak. Van hieruit dringen aders en artiolen loodrecht de hersensubstantie binnen en splitsen zich dan. Het capillair net is zeer dicht in de grijze stof (hersenschors wat als een schil over de hemisfeer ligt), in de witte stof (grotendeels uitlopers van zenuwcellen) zijn de mazen van het capillair net beduidend wijder. De aan- en afvoer-vaten heten respectievelijk de arteria´s en de vene´s..

The Arterial feeding vains The Vene drainage vainsDe hersenen worden gevoed door 4 belangrijke arteria’s: 2x Arteria Carotides Internea en 2x Arteria Vertebrales. Beide arterias paren zijn aangesloten op de aa. Communicantes Posterius. Deze verbinding is vrij smal, en laat normaal in balancerende functie niet noemenswaardig veel bloed door, dus onder normale (!) intercraniale omstandigheden wordt iedere hemisfeer gevoed door zijn eigen arterias. De voeding is voor beide helften van de hersenen gescheiden, ze hebben beide een A. Carotis Interna in de nek, komende van de A. Carotis Communis in de nek, om dan beide verder opwaarts te gaan. Het tweede ader paar is de A Vertebralis l en r, welke met zijn aftakking de A. Basilaris de kleine hersenen voedt en het binnenoor. In elke in het hoofd gelegen ventrikel (zie blz 8) bevindt zich een bloedrijk orgaantje de plexuschoroidus, die uit het bloed hersenvocht vormt (cerebrospinalis), wat de hersenen (en ook het ruggenmerg) verzorgt. In Grosso Modo... kunnen we stellen dat er vier belangrijke aders omhoog gaan door de nek om het hoofd te voeden: hersenen, organen en aangezicht . De afvoer geschiedt met één hoofdader die in het midden halfrond de hersenen gelegen is: de v. sinus sagittalis superiores. Zij verzorgd de afvoer voor de aan het oppervlak gelegen: venes de v. sinus sagittalis superiores met de vene cerebri superfiscialis. Het dieper gelegen gebied (v. cerebri profundae) heeft haar drainage via de linker en rechter vene sagittalis inferior en de onder gelegen vene cerebri magna, die uitmonden in de eenparige-enkelvoudige sinus rectus die weer aansluit op de vene sagittalis superioris in het confluens cotinuum wat via de vene transversus uitmondt in de vene jugelaris die naar het hard gaat. De in de spinnenwebvliezen gelegen uitstulpingen (korrels van Pacchon) maken dat de liqour terug wordt afgegeven aan het bloed in de vliezen gelegen venen. In Grosso Modo… er is één centraal geplaatste drainage voor beide hersen-helften met zijwaartse aftakkingen naar links en rechts voor beide helften, met venes op het oppervlak van de hersenen, de v. Cerebri Superficiales, en met venes dieper in de hersenen gelegen de v. Cerebri Profundae. (Het aantreffen van de vene sinus rectus aldaar kan geen verassing zijn..)

4

De nomenclatuur werd in het originele epistel Veneresearch verder gaande behandeld. Zonder al de namen te benoemen kunnen we bevinden dat de voeding vanuit het binnenste naar buiten toe stroomt, terwijl de afvoer drainage van buiten af naar binnen toe afvoert. Zodoende is er een zekere gelijkmatige vloeistofcirculatie, waar vloeistof voorbij hersenmateriaal heen moet alvorens het weer afgevoerd kan worden, voorkomende dat vloeistof direct wordt afgevoerd via een bypass.

Een Arteria preparaat, en een Vene preparaat van het menselijk hoofd.

De arteria’s voorzien in buitenwaardse richting. De vene’s voeren af op lokaal niveau inwaarts.Vergelijk beide afbeeldingen met bovenstaand schema, en op blz 4. Benoeming aders zie blz 12.NB: De V. Sinus Rectus (witte pijl) is verbonden met de V. Sinus Sagittalis Superiores voor de afvoer in het binnenste gedeelte van de hersenen. De vene sinus sagittalis superiores is verbonden met de vene jugelaris, die terug naar het hart gaat. Let op het ontbreken van de V. Sinus Rectus in de Dia Sana scan onderstaand. Op zijn beurt is de v. Sinus rectus verbonden met de twee venes sinus sagittalis inferior en de twee venes cerebri magna voor de afvoer welke twee weegs resp. onder en boven de linker en de rechter hersenvloeistof kamers Cisterna Magna liggen. Deze private scans uit 2006, tonen al enige gebreken zelfs zonder te weten wat men ziet:

5

Op deze scan zien we een verbreking van de vene sinus rectus met de sinus sagittalis inferioris als wel de vene cerebri magna. Aldus ontbreekt de sinus rectus (of is niet werkzaam). Prof. Dr. Seibel M.R.I. (D) onderkende het niet te bevinden van de sinus rectus. Ook is er een vaatclip aangetroffen in het hoofd. Het niet geïdentificeerd organisch materiaal kan een stukje aanvoer-ader zijn, terwijl de onderaan gelegen gebogen lijn een onderdeel van de drainage zou kunnen zijn, het ook zou een stukje vene occipitalis kunnen zijn. De afbeelding linksonder laat een doorsnijding van de sinus rectus zien. NB: ik merk op, dat de sinus rectus omgeven is door falxmateriaal als een leiding in de muur, het verwijderen van de sinus rectus laat nog steeds een ruimte voor drainage achter. Of de sinus rectus nu verwijderd is of niet, zijn functie verricht deze nu niet meer als zou behoren na de laatst verrichtte neurochirurgische ‘behandeling’ hierop.

De bovenstaande scan rechts toont de sinus sagittalis superioris, maar ‘verdwijnt’ na het confluens continuum. Er is een soort van lijn beginnende van de cisterna magna net boven de carotis interna. Aanvankelijk dacht ik aan een kunstmatige drainage ter compensatie van de vene sinus rectus, na her-studie bleek dit een stuk aanvoer a. carotis interna te zijn. Voor de officieel geplande operatie behoefde men enkel het hersenvlies net boven het oppervlak van de hersenen te doorsnijden, in plaats van een scheidingswand te doorsnijden. Zoals we hierna zullen zien, bevindt de vene sinus rectus zich in de falx cerebelli tussen de beide hersenhelften in. De incisie is met gebruik van contrastvloeistof vrij diep verricht. Voor de eerste ingreep werd geen contrastvloeistof gebruikt. Er bevindt zich maar één ader in het kruispunt van falxen (incl. cerebelli): de vene sinus rectus. Het per abuis raken van de vene sinus rectus in deze voorbepaalde chirurgische situatie is onmogelijk, omdat er men geen medische interventie hoefde te plegen op die exacte plaats. De hersen-venen hebben geen kleppen. Mogelijk heeft dit ook de complicatie veroorzaakt tijdens de poging om de 2e graads hoofdader te dichten nadat die was doorgesneden, wat resulteerde in een vacuum in de linker hartkamer, hartritmestoornissen, wat noodzaakte tot een cardio-protocol etc?In dit deel van het samengevatte initiatieve epistek hebben we de highlights van de achtergrond informatie weergegeven betreffende de vene die geraakt was, zoals ook in het operatie-rapport is vermeldt geworden. (NB: Omdat er sprake is van verhulling van medisch verwijtbaar handelen, was een privaat onderzoek met studie nodig, om feitelijkheden boven water te krijgen.)

6

Falx, Tentorium, and V. Sinus Rectus.

De hersenen zijn omgeven door mesodermale omhullingen: de hersenvliezen (minges), welke is opgebouwd uit drie lagen. De harde buitenste laag Dura Mater(1), het spinneweb- vlies de arachnoidale ruimte (2), en het zachte bloed-vaten bevattend hersenvlies de pia mater (3). Van de pia mater lopen bloedvaten de hersen-substantie in. Het spinnewebvlies en de pia mater vormen te samen het Leptomeninx.

De arachnoidea ligt dicht tegen het binnenvlak van de dura, en is door een dunne cappilaire spleet (Cavum Duralis) ervan gescheiden, en is verbonden door Trabekels (14) en Septen, die een dicht netwerk vormen en aldus een systeem van communicierende vaten in die Arachnoidale ruimte. (De ruimte hier binnenin wordt de Sub-arachnoidale ruimte genoemd. (13).) Vanuit de arachnoidale ruimte dringen de (‘woekeringen’ ) Granulaties van Pachioni (15) in de bloedbanen door. Ze komen het meeste voor in de omgeving van de Sinus sagittalis superioris (16), zijnde de primaire hoofdafvoer vene, en bij de Lacunae Lateralis (17). Ze komen zelden voor bij Spirale zenuwen. Bij oudere mensen kunnen de vlokken vanwege hun groei zelfs doordringen tot in de venen van de Diploë (18). Bij die vlokken gaat de liquor in het veneuze bloed over. Op de afbeeling rechtsboven zien onder de schedel, om de hersen heen heen ligt de dura, en de Sinus Sagittalis infrior (lagerliggende vene (7)), de Sinus Sagittalis Superior (bovenliggende (8) vene), en de Sinus transversus (9). Rechts zien we dat de beide hemisferen van elkaar gescheiden zijn in hun verzorgingsgebieden door de Falx Cerebri (4), naar beide zijden spant hij zich vervolgens als een tent uit. Tentorium Cerebellum (5) is de kleine hersentent en scheidt de kleine hersenen van de grote.

Het bloed uit de hersenen wordt door hersen-venen eerst geleid naar de stijve (!) bloedbanen van het harde heresenvlies, en gaat daarna door naar halsvenen, aangezichtsvenen en/of wervel- kolomvenen. Alle belangrijke hersen vene liggen nabij de (sub-) arachnoïdale ruimte. Het theoretisch scheuren van de cyste (intraduraal) heeft ook een direct gevolg op de bloedsomloop.De Sinus sagittalis suprior loopt langs de schedel-dakaanhechting van de hersensikkel, de Falx Cerebri, en de Sinus sagittalis inferior loopt langs de onderzijde van de hersensikkel. Vanaf de hersenen komen kleinere bloedvaten hier op uit. Ook de Sinus Occiptalis verbindt achterlig-gende venes voorbij het achterhoofdsbeengat met het gebied van samenvloeiënde sinussen voor verdere afvoer, Confluens Sinuuum.

(0=opening for the braintrunk, 4=falx cerebri5=tentorium, 7= dura sinus rectus, circle= cyste) De cyste is gesitueerd op de linker zijde van het hoofd. De falx cerebelli is één van de zijden van de cyste evenals de lagen van het hersen-vlies voor de rest van de cyste. Het raken van de V. Sinus rectus is geen ‘ónverwachte verassing” tijdens incisie als men de falx cerebelli incideert.

7

IV: Vloeistofruimtes, hersenvloeistofcirculatie in Ventrickles en Cisterna’s, en ‘varioabelen’. Tussen de aanvoer en afvoer systeem zit de fase met liquorruimtes. Er zijn 4 inwendige en 4 uit-wendige liquorruimtes, en zij zijn met elkaar verbonden in het gebied van de 4e ventrikel (tussen de hersenstam en de kleine hersenen). De inwendige ruimtes worden ventrikels genoemd en zijn hier aangegeven met Romijnse cijfer. De buitenste liquor-ruimte wordt begrensd door de arachnoidale ruimte (en de subaranoidale ruimte waar de cyst is gelegen). De grootste buitenste liquor-ruimte is Cisterno Cerebello Medullaris genaamd, en is bevindt zich net onder de kleine hersenen. Dicht bij de intermediary hersenen zijn de Cisterna Interpeduncularis en de Cister Chiasmatis gelegen. En tot slot, de Cisterna Ambiens (doortrokken met wijdmazig bindweefsel), die begrensd wordt door het oppervlak van de kleine hersenen en de vier-heuvel-plaat. Deze laatste cisterna wordt ook begrensd door de cyste. Dit laatste is relevant ten aanzien van het risico op complicaties. Vergelijk de scan met ventrikels met het diagram met de cyste.

Het diagram van de ventrikels, de Cisternas en de grootte van de kleine hersenen zijn enigszins aangepast naar mijn situatie op basis van de Dia Sana scans. In het oorspronkelijke diagram zijn de kleine hersenen wat groter en reiken ze ook wat lager. De geleidelijke ontwikkeling van de cyste begon vanaf mijn 3e levensjaar na fysisch hematoom-trauma. Het diagram verwijst naar mijn feitelijke situatie. (De halve maan vorm indiceert tot hoever de kleine hersenen normaliter zouden moeten reiken.) De cyste is aldus een deel van de begrenzing van de Cisterna Ambiens. De cyste is ook nabij de grootste Cisterna Cerebello Medullaris gelegen, welke normaal begrensd wordt door de (sub) arachnoïdale ruimte waarbinnen de cyste is gelegen. De cyste is weer aan het groeien, en kan nog wat ruimte naar boven toe krijgen. Elke keer als het weer meer ruimte moet krijgen, is er ook meer druk op de hersenen, resulterende in meer fysieke klachten; het gevoel van flauwvallen, misselijkheid, en meer zenuwpijn nervus VIII. De hersenen en de schedel beperken de ruimte naar boven, naar beneden is er minder beperking. Uiteindelijk kan de cyste enkel nog naar beneden toe groeien. De cyste is intraduraal, tussen de hersenvliezen in. De schedel eindigt naar beneden toe nabij de os occipitalis en de atlas. Als de cyste die grens bereikt kan hij scheuren, wat resulteert in een grote verbinding van de hersenvloeistof circulatie naar beneden toe. Dit leidt weer tot een significante daling in de druk op de hersenvloeistof, de turbulentie en circulatie. Een accuut volledig infarct als gevolg van onvoldoende voeding van de hersenen wordt dan realistisch. Dit aldus ook volgens dr. Strack Van Schijndel Van Hanswijk.. Om de cyste tegen het groeien te behandelen, afgezien van het zoeken naar de oorzaak (want dat is helemaal niet gedaan geworden), is het mogelijk om een gat te snijden door de sub-arachnoïdale ruimte en de pia mater heen naar de cisterna ambiens te snijden...Tijdens de eerste ingreep zou men een dergelijke vergelijkbare handeling verricht hebben – welke men in de tweede ingreep zou hebben moeten herhalen maar dan volledig handmatig om een groter gat te maken, om te voorkomen dat het gat in de cyste weer sloot. De cyste gaat met zo’n opening ook als ‘communicerende drainage kamer’ werken.Op deze volgende bladzijde is schematisch de vloeistofomloop nader getoond voor een beter begrip. Ook is het effect van de aanwezigheid van het gemis van een actieve Vene Sinus Rectus en de aanwezigheid van het artefact in de nek rond de 3e nekwervel C3 hiermee beter te begrijpen.

8

Nomenclatuur van bovenstaande afbeelding:1.Arachoidale ruimte 2.gr. hersenen Cerebrum3.Plexus Choroideus in het 3e ventrikel 4.Hypofyse 5. Medulla Spinnalis ruggemerg6. Cisterna Terminalis (onderaan wervelkolom)7. Plexus Choroidus in het 4e ventrikel8. Cerbellum kl.hersenen 9. Aqueductus Cerebri10. 3e Ventrikel 11. contour zijventrikelZwarte circel is bij benadering mijn linker helft van het Cerebellum.

Nomenclatuur van de op de rechter helft getoonde dwarsdoorsnede van een wervel:1. Wervelkanaal bekledend vetweefsel 2. Pia Mater 3. Arachnoidea 4. Dura Mater 5. Achterwortel 6. Voorwortel 7. Ganglion Spinale 8. dorsale tak van de nervus spinalis 9. ventrale tak van de nervus spinalis 10. adertje 11. Fissura Mediana 12. Voorhoorn13. Centraal Kanaal 14. witte stof (zijstreng) 15. Achterhoorn 16. schot tussen beide achterstengen.

Mogelijk dat er een verband bestaat tussen het reduceren van de afvoer door het buiten werking stellen van de vene sinus rectus, en het plaatsen van een extinctie-artefact in de nek, wat blijkens zo strak zit dat dit een verminderde doorgang van vloeistof zou betekenen op verschillende niveau’s, waaronder de Arachnoidea. Maar ik benoem dit dan als gevolg van schadeberokkenend handelen...V: Anatomie van de nek en het bevinden van een artefact.

9

Om de exacte locatie te bepalen van het nek-implantaat was anatomisch gezien veel gemakkelijker, nadat het op de MRI scan was ontdekt. In total zijn er 7 nekwervels, beginnende met de Atlas. De atlas C1 draagt het hoofd met de os-occipitalis en naar beneden toe vormt zij een gewricht met C2 de draaier (Axis). Deze axis heeft een lang uitsteeksel wat nodig is om het hoofd te kunnen laten draaien. Deze Axis is ook de eerste duidelijk zichtbare nekwervel op de scans. Neerwaarts tellende benoemde ik dat het metalen implantaat op de rechterzijde van de 4e nekwervel C4 is gesitueerd. Professor Seibel duide dat een object juist bevestigd is aan de 3e nekwervel, en het zou volgens hem om een extinctie-artefact gaan, wat interne fracturen binnenin de derde nekwervel C3 heeft veroorzaakt en de extinctie(uitdoving) van een paar zenuwbanen in de spinale kolom. Nader onderzoek in scanvergelijk duidde dat het artefact zeer mogelijk ook uit meerdere delen bestaat. Betreffende de zesde nekwervel diagnosticeerde Prof. Dr. Seibel een artrose. Misschien voel ik geen beginnende Hernia daar, vanwege de uitdoving van een paar zenuwbanen, terwijl C6 is ingezakt? Overigens is deze C6 artrose normaal voor oudere mensen om te krijgen (slijtage).

Op deze specifieke Dia Sana scan zien we op de plaats van het artefact een opmerkelijk soort straling. Deze is ook te bevinden in de mondholte. N.B.: ik heb 3 ‘plastic’ vullingen waarvan 2 oorspronkelijk amalgaam waren... Lood is niet onderhevig aan magnetisme.

Op deze M.R.I. scan van 2099 zien we een forse scan verstoring. We zien een sinusitis in de mediale wand en naar beneden toe (die chronisch van aard is), en mogelijke oude sporen van bloed (Ferrum) nabij C3, en tot slot ook nog artrose van de zesde nekwervel C6 (herniatic disk).

In het uiteindelijke epistel Een Medisch Onderzoek is verklaard waarom de verstoring van de MRI scanner in de nek niet veroorzaakt kan zijn door een simpel vaatclipje zoals het AMC wilde suggereren met haar CT scan. (In dat epistel zijn nog meer scan afbeeldingen ter duiding.)Opvolgend in deel B zal duidelijk gemaakt worden dat er een poging gedaan is om het beeld materiaal te manipuleren, om de werkelijke medische verrichtingen tijdens de tweede ingreep te verbergen, hetgeen weer duidt op het bewust verrichten van illegale activiteiten door betrokkenen.

10

Met de anatomie van de nek kan worden geduid waarom het artefact juist rond C3-C4 geplaatst is.

Een reden is dat de spieren anatomisch op deze wijze zo zijn gesitueerd, en dat men hier meer ruimte heeft, en zo op die plek erbij kunnen zonder dat men hiervoor spieren hoeft lost te maken etc… (Een gedachte: vanaf de 4e vertebra neerwaarts is zogeheten processus spinosus groter, hetgeen meer botmateriaal oplevert om het implantaat te kunnen bevestigen.) De incisie loopt naar beneden door tot de 4e nekwervel. Waar de haarlijn begint is de incisie ook iets breder als gevolg van een mogelijk diepere incisie? Voor de cyste-phenestrale ingreep volstond de ruimte binnen de cirkel. Een dergelijk lange incisie tot ver in de nek was hiervoor volstrekt niet nodig. Misschien was de exacte functie van het artefact niet extinctie maar een andere, en kan het artefact te strak rond de nekwervel zijn bevestigd? De locatie is passend ervoor, en de spieren geven de ruimte zonder ze veel opzij te moeten schuiven om het artefact te plaatsen. Volgens prof. Siebel moet de exacte werking en functie van dit (extinctie) artefact nog verder (betrouwbaar) worden geduid. Ik wijs erop dat de vorm van het lidteken een zekere artistieke verschijning heeft. Zelfs al zou dit bedoeld zijn om de verrichtingen en het resultaat te verbergen onder de vlag van een soort piercing-kunst in het maken van lidtekens, dan nog is er een artefact te bevinden in de nek.

VII: Enige extra opmerkingen betreffende de kwestie.Opereren met surgiscopische referentie, en een MRI scan met geïnjecteerde contrastvloeistof als voorbereiding vooraf, en met geschoolde kennis, maakt dat het erg onwaarschijnlijk is om een ader per ongeluk te raken, om links via het gat rechts onderdoor de verkeerde richting op de andere hersenhelft te gaan snijden, terwijl de uitloper van de linker Cisterna Magna op de linker helft ligt. NB: het hersenvlies is + 0,4 mm dik, hoofdvene zijn transparant er doorheen zichtbaar. Ik wijs er op, dat de door de cyste heen de falx cerebelli ook gezien kan worden als wel de vene sinus rectus, na het openen van de cyste kon men ook de hersenstam in het zicht bevinden. Onder het mom van een fout en een verassing hebben heel andere handelingen plaats gevonden? Kennelijk hebben we hier van doen hebben met een goed gepland medisch experiment zonder mijn toestemming en zonder dat dit nodig was om de pathologie te behandelen. De exacte functie van het artefact in de nek zal operatief nog geduid moeten worden. De cyste groeit en drukt in gevolge de hersenen iets ineen. Druk vertraagt hier de hersenvloeistof circulatie, en drukt ook op de zenuwen. Ik bemerk brandende pijn, tintelingen, verschillende soorten ruis, neurologische doofheid links, druk in het hoofd en incidenteel elektriciteit, en hersen-‘zuurstof tekort’. De MRI scans toonden heel wat aan. Om mij correct te behandelen moet de werkelijke medische status erkend zijn. Siegfried van Hoek.

11

In bovenstaand schema wordt duidelijk dat de aanvoer vanuit het binnenste naar buiten toe geschiedt, en de afvoer juist van buiten af naar binnen gericht en tevens van het binnste centrum.

De afvoer van de hersenvloeistof verloopt als volgst: de Vene Sagittalis Superiores -met aftakking Vene Sinus Rectus etc (!) voor het binnen gedeelte-, die over gaat in de Vene Transversalis, welke via de Vene Sigmoidalis over gaat in de Vene Jugelaris Interna die richting het Hart gaat. Het gemis van de Vene Sinus Rectus en een verminderde werking van de Vene Sinus Transversus, duidt ook op een drainage ter compensatie.

Vergelijk het schema van de vene met een ‘real life’ Vene-Preparatie op de volgende bladzijde.

12

Onderstaande in bold de meest relevante benoemingen, omdat deze de hoofdzakelijke basis van de afvoer vormen. De schuine zwarte lijn loopt parallel aan de Vene Sinus Transversalis. Het hoofd is iets naar voren gekanteld, deze vene loopt namelijk dwars op de lichaamsas, ofwel deze loopt meer horizontaal.

2 Vene Sinus Sagittalis Superio res

3 Vene Cerebri Superiores

4 Vene Meningea Media

2 Vene Sinus Sagittalis Interior

3 Vene Sagittalis Inferiores

5 Vene Cerebri Interna

4 Vene Sinus Rectus

6 Vene Transversus

7 Vene Sinus Inferior

Pijl Vene Cerebri MagnaCerebrale en non-cerebrale vene in het hoofd

13

Uitvergroting van de lidtekens:

De smalle halve-maan-circel is zeer mogelijk het restant van ingreep februari 2000, de grotere en grovere incisie is in ieder geval het restant van de bewuste ingreep van oktober 2000. N.B.: Beide operaties zouden dezelfde ingreep zijn, en zouden dan ook vergelijkbare incisies moeten hebben.

In deze initiatie is al enige informatie te bevinden over de kwestie van heimelijk medisch handelen.In het volgende epistel Medisch Onderzoek deel A zullen we twee medische rapporten nader bestuderen, waarna we nader ingaan op het beschikbare scanmateriaal. In het herschreven deel B zullen we de diverse handelingen tot verhulling van heimelijke feiten uitgebreid benoemen. Ter afsluiting zal een nieuwe kleine samenvatting volgen met benoeming van bevonden feitelijkheden.

14