Seven days of Inspiration Zeven dagen Inspiratie 7daysofinspiration.com Voorspellen is een hachelijke onderneming. Dat ondervond de kalkoen op weg naar de Kerst. In de zomer was hij nog onzeker. Maar na elke dag dat hij gevoed werd, waande hij zich een stukje veiliger bij zijn nieuwe baas. Van week tot week sprokkelde hij bewijzen van veiligheid. En toen ineens, op het hoogtepunt van zijn vertrouwen, ging hij de oven in.

Het kalkoenprobleem is een van de talloze voorbeelden waarmee Nassim Nicolas Taleb in zijn bestseller de Zwarte Zwaan betoogt dat het voorspellen van de toekomst een uiterst risicovolle bezigheid is. Denk aan de recente financiële crisis. Economen, econometristen of bankiers: niemand zag de ellende aankomen. Of denk aan de opkomst van Barack Obama. Alleen achteraf weten veel mensen heel precies de oorzaak van zijn glorieuze verkiezingsoverwinning te benoemen.

Zo zal het ook gaan met 7 days of Inspiration (#7di). Of het initiatief straks een succes wordt of mislukt: in beide gevallen liggen de oorzaken voor het oprapen. Maar vandaag, op de eerste dag van de zomer van 2010, valt er weinig zinnigs over de resultaten van het project te voorspellen.

Wat kan er wel verteld worden? Op basis van gesprekken met betrokkenen heb ik twee terugblikken op het verloop van het initiatief geschetst. Vanuit het jaar 2012 wordt in een krantenartikel teruggeblikt op het opstartproces van 7doi.

In Utrecht sprak ik achtereenvolgens met Martijn Aslander (kernteam 7doi), Kamilla Hensema, Bas van Ginkel (beiden coördinatoren van Team Utrecht), Juul Martin (coördinator team Nijmegen) en Ronald van den Hoff (directeur Seats2meet). In Amsterdam maakte ik via Olga Plokhooij (kernteam 7di) en Saar Francken (Team Amsterdam) kennis met de plannen en woonde ik een opstartbijeenkomst in debat- en cultuurcentrum de Balie bij. Daar sprak ik ook met Mees Schouwenaar en Alieke Krone, de twee coördinatoren van het Amsterdamse team.

De onderstaande scenario’s zijn een weergave van de dromen, opmerkingen, tips en inzichten van mijn gesprekspartners, aangevuld met mijn eigen observaties.

Onderdeel van het 7di experiment is de – in ieder geval op het eerste oog – afwezigheid van een traditioneel model van leidinggeven. Aan dit schrijfsel ligt dan ook geen opdracht ten grondslag, maar wel de behoefte van betrokkenen om op het initiatief te reflecteren en informatie uit te wisselen. Wie in het onderstaande een vlammende reclameboodschap zoekt, moet ik alvast teleurstellen. Afhankelijk van het verloop van 7di zullen die reclameteksten ontstaan. Als het ‘product’ uitmuntend is. Of plechtig geformuleerd: als dromen, doelen en daden zich in harmonie tot elkaar verhouden. Hartelijke groet, Thijs Middeldorp 0031 (0)6 24673524 thijsmiddeldorp@gmail.com www.twitter.com/thijsmiddeldorp.

(Uit: NRC Handelsblad; 9 mei 2012) De stille polderrevolutie Buitenlandse belangstelling voor Nederlandse beweging ‘What did the Dutch do this time?’ Het was lang geleden dat Nederland het complimenteuze etiket Gidsland kreeg opgeplakt, maar in een artikel in april 2012 deed The Economist verslag van de beweging Seven Days of Inspiration. In de taal van de nieuwe media kortweg #7di genoemd. Het fenomeen, dat in 2011 al op kleinere schaal plaatsvond, leverde volgens het weekblad in 2012 verbluffende resultaten op waar overheden en bedrijven zich de komende jaren door kunnen laten inspireren. In een westerse wereld van overvloed slaagde 7di erin om mensen te verbinden rond een aantal sociale problemen. En belangrijker: het initiatief kreeg duizenden mensen in beweging om het bloed in enkele verkalkte maatschappijaders beter te laten stromen. The Economist noemde een doorbraak in de Nederlandse zorg als voorbeeld. ‘The positive spirit of the movement resulted in attention by decision makers of Amsterdam Medical Centrum (AMC). One of the seven days-participants was allowed to present an innovative plan to work with so called video care: using short videos to enlarge patient’s commitment to a treatment. After positive feedback from the AMC-board, a large group of health- and other professionals realised a powerful pilot during the SevenDays events in February 2012.’ Het weekblad stelt na een uitgebreide beschrijving de vraag hoe deze succesvolle case tot stand kon komen zonder een euro aan kosten. De inzet van alle betrokken professionals was vrijwillig. Het antwoord geeft men aan de hand van het woord ‘overvloed’. In een samenleving waar bezit nauwelijks meer schaars is te noemen, kan beloning en voldoening op andere manieren tot stand komen, en tot een enorme samenballing van energie en inzet leiden. 7doi stimuleert mensen om hun kracht op te zoeken, aldus het weekblad. En het appelleert aan een grote behoefte aan verbinding en samenwerking.

Daarnaast experimenteert het initiatief de definities en grenzen van persoonlijk eigendom. ‘They experimented with new concepts of ownership and leadership. If it’s possible to implement elements of the 7doi-cases in traditional organisations, it would we be nothing less then revolutionary.’

Wie de euforische beschouwingen vandaag leest, zou haast vergeten dat de beweging met horten en stoten op gang is gekomen. Een van de initiatiefnemers blikt terug: ‘De eerste anderhalf jaar waren we op het oog nauwelijks productief. Alle energie zat in het optuigen van een krachtig netwerk. In de zomer van 2010 startte in een tiental steden kernteams die binnen verschillende thema’s plannen en uitdagingen formuleerden. We werkten veel met zelfstandige adviseurs en ondernemers, die veel baat hadden bij relevante verbindingen met stadsgenoten. Naast de concrete projecten die tot stand zijn gekomen, is er een indrukwekkende spin off voor veel betrokkenen omdat zij tijdens de organisatie in contact kwamen met inspirerende of nuttige contacten.’

Veel betrokkenen van het eerste uur spreken over de ogenschijnlijke doelloosheid waaronder het initiatief in eerste instantie gebukt ging. Een oprichter van Team Utrecht:

‘Tijdens onze eerste bijeenkomst keek iedereen elkaar aan. Wie zegt wat ik moet doen? We bleken vooral doeners aan tafel te hebben. De opdracht om in zeven dagen het land te ‘upgraden’ was dermate breed en ambitieus dat we ook veel scepsis ontvingen. Toen elke dag een thema kreeg toegewezen, kregen we iets meer handvaten om mensen te betrekken. In februari 2011 vond onze eerste Nationale activiteitenweek plaats: zes dagen lang organiseerden we kleine en grote projecten in het onderwijs en de zorg. Alhoewel de impact,

bijvoorbeeld in de media, achterbleef bij de verwachtingen, was die eerste activiteitenweek onmisbaar. We begonnen zelf te zien dat we meer konden dan praten alleen, en we ontmoetten waanzinnig veel enthousiasme van de organisaties waar we voor werkten.’

De coördinator van Team Utrecht straalt als zij over haar eerste 7doi-project vertelt. ‘Ik krijg weer kippenvel als ik denk aan de schooldirecteur die mij aan het einde van

de projectdag aankeek. Er was in de voorbereidende weken al een vrolijkheid en energie in zijn lerarenteam gekropen, en die dag was deze verdubbeld, zo vertelde de glunderende directeur mij. Met twintig mensen hadden we een kindersymposium op zijn school georganiseerd. Met ouders, leraren en kinderen spraken we een dag lang over ideaal onderwijs en opvoeding. Het was fascinerend om te zien hoe intelligent kinderen daar op tien- en elfjarige leeftijd al over kunnen meespreken. Ik heb ook veel respect voor de directeur en de docenten die bereid waren om zich zo kwetsbaar op te stellen. Het succes sprak zich rond. Na die week kwamen al snel andere scholen vragen of wij ook zo’n dag voor hen willen organiseren. Sindsdien hebben er al op ruim twintig basisscholen minisymposia plaatsgevonden, met enorm veel aandacht, bijvoorbeeld van het jeugdjournaal, tot gevolg.’ Een van de initiatiefnemers stelt dat het succes van 7di een bevestiging van de kracht van nieuwe en social media is: ‘Vanaf het begin werkten we met tools als Twitter en Guruscan om snel en krachtig informatie uit te wisselen. En om elkaars netwerken optimaal te benutten. Het stelde ons als kernteam ook in staat om steeds zichtbaar te zijn, en mensen te prijzen en te belonen.’ Hij werpt een blik op zijn Ipad. ‘Achteraf is het makkelijk praten, maar de eerste maanden was het behoorlijk worstelen. Met name over de formulering van de ambitie – het land upgraden in zeven dagen – kregen we zeer kritische feedback. Maar juist die prentieuze uitspraak trok de aandacht van mensen, het prikkelde. Op een gegeven moment zijn we wel nadrukkelijk gaan communiceren dat het hele traject een experiment betrof, het mocht mislukken. Ook stonden we open voor bescheidener ambities op stadsniveau. Onze belangrijkste boodschap bleef dat betrokkenen zelf verantwoordelijkheid moesten nemen. En dat veel mensen dat ook daadwerkelijk deden, reken ik tot onze grootste succes. Het is een belangrijk signaal in een samenleving waarin ook wantrouwen, frustratie en hiërarchie welig tieren.’

Met zijn hand slaat hij op het exemplaar van The Economist dat op tafel ligt. ‘Nederland gidsland,’ zegt hij glimlachend. ‘Ik kan niet zoveel met een dergelijk etiket. Maar feit is wel dat niet alleen in Nederland, maar overal ter wereld, mensen experimenteren met nieuwe vormen van samenwerking, met nieuwe concepten van bezit, eigendom en status. Noem het naïef, noem het idealistisch. Pas in de toekomst zullen we weten of wij ons nu te midden van een culturele revolutie bewegen.’

(Uit: NRC Handelsblad; 9 mei 2012) 7 days of Inspiration: een voorbeeld van versnipperd idealisme Over de gezapigheid in een land van overvloed

‘Wij waren milder voor elkaars ideeën dan over de ideeën van anderen.’ De initiatiefnemer van 7di roert met zijn staafje in de koffie. Een ideeenfabriek, een

katalysator van verandering, een rijke en inspirerend wolk van sociale projecten. Dat zou de beweging moeten worden. Na twee edities blikt hij terug en stelt vast dat de inspanningen niet in verhouding stonden tot de minimale resultaten.

‘Maar voordat ik spreek over onze eigen tekortkomingen en fouten, schets ik graag eerst het maatschappelijk decor waartegen wij ons initiatief probeerde op te tuigen.’ Hij snuift zijn neus.

‘Idealisme anno 2012 kan beschreven worden als een waanzinnig eilandenrijk zonder boten. In de Archipel van Overdaad weten de eilandjes en hun bewoners van elkaars bestaan, en men is ongeveer met de dezelfde wensen en verlangens bezig, maar daadwerkelijk contact en samenwerking met andere gebiedjes lijkt onnodig. De paradijselijk eilandjes liggen tevreden te rusten. Alleen onder het oppervlakte sluimert het verlangen om in contact te staan met de anderen. Maar waarom zouden ze? De zon en hemel brengen energie, de wind schenkt rijke zaden van bloemen op andere eilanden. In het water vermeerdert en verplaatst zich het voedsel. De noodzaak om boten te bouwen ontbreekt.’

Er vormt zich een grimas op zijn gezicht. ‘Het is de wrange vrucht van de verlichting: het individualisme is zo succesvol, dat

duurzame verbindingen tussen mensen alleen nog ontstaan als er directe winst – materieel of immaterieel – te behalen is. In een veilige westerse wereld vol overvloed is geloven in een nieuw en hoopvol verhaal niet nodig. Beter dan we het nu hebben, hoeven we het niet te krijgen. Uiteraard leven er verlangens naar samenhang en verbinding, maar dankzij fijne relaties met familie en vrienden bevredigen de meeste mensen die behoeftes op hun eigen eilandje. Natuurlijk werken in Nederland honderdduizenden mensen en initiatieven voor evenzoveel goede doelen. Maar deze groep is als de eilanden in de Archipel van Overdaad: de noodzaak om met elkaar in contact te staan ontbreekt, er is geen verbindend verhaal. Er is onvoldoende frustratie en verlangen. Dat speelde ons parten. Denk aan de grote emancipatiebewegingen, zoals het feminisme. Die werden gedreven door grote krachten van boosheid en hoop. In het rijke Nederland overheerst de gezapige tevredenheid, ondanks de angsten die er ook zijn. Maar die angsten richten zich met name op het buitenland. Nederland moet zo blijven als het is. Er heerst een breed gedragen conservatisme. Alleen met de mond wordt vooruitgang gepredikt, maar niemand is bereid offers te plegen.’

Hij neemt een slok van zijn thee. ‘Goed, dit was een abstract verhaaltje. Maar ik wil er mee aangeven dat er

omstandigheden zijn die het dezer dagen lastig maken om mensen in beweging te krijgen. We zijn domweg te rijk en te tevreden. Maar daarnaast maakten wij zelf fouten en schatten wij zaken verkeerd in. Allereerst hadden we te weinig focus, we wilden te veel en te snel. We maakten geen keuzes. Het ambitieniveau werkte verlammend, terwijl het juist inspirerend zou moeten werken. Het was een behoorlijk demanding proces, als wij tijdens presentaties tegen mensen spraken. We vroegen veel, heel veel.’

Zijn handen pakken de tafelrand vast. De geur van gemalen koffie neemt bezit van de ruimte. ‘Onze groep kende teveel gelijkgestemden. We leken teveel op elkaar en aarzelden over het aanwijzen van een herkenbare leider. En vanuit onze wens om inclusief te zijn, om zoveel mogelijk mensen en betrokkenheid te verzamelen, verzuimden we een duidelijk doel

te formuleren. Zelfs een duidelijke analyse van de samenleving ontbrak, we konden slechts met moeite uitleggen voor welke problemen wij een oplossing zochten.’ Hij kijkt voor zich uit en grinnikt. ‘Nee, het is geen vrolijk verhaal. En ook nog niet afgelopen. Want we maakten meer fouten. We creëerden nauwelijks verbindingen tussen fysieke en online omgevingen. Vanwege ons vertrouwen in nieuwe media gaven we veel te weinig aandacht aan oude media en traditionele instituten. Daarmee kwam er een geur van arrogantie rond ons project te hangen. Men verweet ons te weinig onderscheidend vermogen te hebben. En dat wij vrijwilligheid gelijk leken te stellen aan amateurisme en vrijblijvendheid. En ik moet bekennen dat daar een kern van waarheid in schuilt. Onze bijeenkomsten mistten vaak de kwaliteit en uitmuntendheid die nodig is om mensen en organisaties in beweging te krijgen. Onze dromen waren groter dan de energie om tot excellente uitvoering te komen.’ *** Tot besluit Hierboven staan twee karikaturale en tamelijk willekeurige scenario’s. Met opzet heb ik deze wat scherp aangezet, om zicht te geven op de hoop en angst, het optimisme en het pessimisme dat elk ambitieus plan tijdens de start ontmoet. Ik heb niet de illusie om zand in de valkuilen te kunnen gooien, maar als er tijdens het lezen zicht op een kuiltje is ontstaan, ben ik al tevreden. In de bijlage staat ter informatie (I) een tekst die Juul Martin in Nijmegen heeft gebruikt om mensen over 7doi te informeren en (II) aantekeningen van het gesprek met Kamilla Hensema en Bas van Ginkel van Team Utrecht. Rest mij te zeggen dat ik met veel plezier de betrokkenen heb gesproken. Het bleken inspirerende en intelligente mensen die – al dan niet binnen 7di – nog achter menig bijzonder project zullen staan. Dat durf ik dan weer wel te voorspellen. Commentaar op de tekst, of andersoortige vragen of opmerkingen ontvang ik graag. En tot die tijd: lang leve de inspiratie! Hartelijke groet, Thijs Middeldorp

BIJLAGE 1 – Informatiebericht van Team Nijmegen Zie vooral ook: - Presentatie: http://7daysofinspiration.com/2010/07/7di-hoe-dan-de-prezi/ - Video: http://7daysofinspiration.com/2010/07/video-nils-roemen-over-7di/

Upgrading a Country In februari 2011 is Nederland structureel fijner om te leven en dat maken we dan 7 dagen lang maximaal zichtbaar … en we zijn al begonnen met bouwen! 7 days of inspiration tilt Nederland op 6 thema’s naar een hoger niveau. Knopen worden doorgehakt of ontward, nieuwe manieren van samenwerken tot stand gebracht, klussen opgeknapt die velen niet voor mogelijk hadden gehouden, mensen en organisaties wordt een helpende hand geboden op een manier dat er structureel iets verandert. In februari 2011 is gedurende 7 dagen maximaal zichtbaar wat er is veranderd en gelukt. Een dag per thema en een dag feest! Drie thema’s zijn zorg, onderwijs en duurzaamheid en de andere drie thema’s worden nú gecrowdsourced via de website van 7di. Daar kun je al je andere ideeën al kwijt. Om in februari 2011 het onmogelijke mogelijk te maken zijn we nu al begonnen. Om gaandeweg zo veel mogelijk mensen en organisaties te betrekken willen we laten zien dat er met grote regelmaat al dingen aan het lukken zijn. Dingen waar mensen zich bij aan willen sluiten. Waar mensen met open mond van zeggen: ‘Hoe krijgen ze dat voor mekaar? Ik wil meedoen!’ Het resultaat dat we beogen zijn locale microprojectjes en projecten die samen zijn uitgegroeid tot een landelijk initiatief. Met 7 Days of Inspiration dóen we, maken we, creëren we. Nederland wordt mooier. Dankzij 7 days of inspiration, dankzij jou! 7 days of inspiration is voor iedereen. Iedereen die zin heeft om mee te doen. Hoe doen we dat dan? We gaan er voor het gemak van uit dat alles kan lukken en alles mag mislukken! Niemand is de baas, we luisteren naar elkaar en we faciliteren elkaar. In onze stad beginnen we met een kernteam. In dat team zitten goede en gedreven professionals met passie voor dit project, mensen die denken én doen. In dit team zijn de rollen vertegenwoordigt die nodig zijn om projecten te draaien: een regisseur, programmeur, blogger, netwerkers, ideeënkanonnen, 'bouwers' en ga zo maar door. Uit o.a. het netwerk van dit kernteam worden teams per thema geformeerd met ieder een regisseur, planner, thema-expert, blogger en iedere rol die je kan bedenken. Ieder team bedenkt en realiseert zijn eigen project, gefaciliteerd door het kernteam en het landelijke netwerk. Ook zoeken we ambassadeurs: (bekende) mensen die hun bijdrage leveren door er overal over te vertellen en zo meer mensen en middelen te betrekken. 7 days of inspiration staat voor 10 basiswaarden die creatie, ideeën, uitwerking en organisatie tot een geheel vormen: 1. Duurzaamheid en het perpetuum mobile effect 2. Op basis van Sociaal Kapitaal 3. 7 days of inspiration is een maatschappelijk initiatief. 4. Verbinding, 1 + 1 = 5 5. Bedrijven kunnen ook meedoen. Mee dóen.

6. Zichtbaar concreet resultaat, denken leidt tot doen 7. Nabij en dichtbij 8. Schaalbaar en deelbaar 9. Paperclip principe 10. We zijn het aan het leren, we weten nog niet hoe het gaat werken Flexibel petje opzetten Nijmegen is pionierstad. Dat betekent dat wij alles mogen uitproberen, dat alles mag mislukken en dat we onze ervaringen delen met andere steden, door ze deelbaar te maken. Goed uitwerken wat we doen en gedaan hebben dus. Wat we nu doen kan over een maand anders zijn. Zet je flexibele petje dus op. En daarnaast passen we wat mij betreft het ‘niet-aan-dode-paarden-trekken-principe van Nils Roemen toe. Guruscan Om iederen met elkaar in contact te brengen binnen dit project én om zichtbaar te maken wat ieders bijdrage is (van rol tot hardware) experimenteren we nu met Guruscan. Guruscan is oorspronkelijk bedoeld als kennersmanagementsysteem binnen organisaties waarbij ieder zijn eigen en kennisnivo en dat van anderen op bepaalde onderwerpen kan aangeven. Zodra je meedoet met 7di, wordt er een account voor je aangemaakt en ontvang je automatisch een link met inlog. Ga er mee aan de slag! We gebruiken Guruscan zo: Wij gebruiken het systeem als smoelenboek & ‘spullencatalogus’ voor iedereen binnen het project. Dat betekent dat onderwerpen in dit geval behalve kennis, ook spullen, rollen en vaardigheden e.d. kunnen zijn binnen deze genoemde categorieën. Categorie kan zijn ‘rol binnen team’ en onderwerp is dan ‘blogger’. Kijk er eens naar & klik wat rond. Meer uitleg vind je in Guruscan bij onderwerp 'uitleg Guruscan' Google Docs e.d. Daarnaast gaan we maximaal gebruiken van Google docs en andere online toepassingen die (op afstand) samen werken makkelijk maken. Ook hierin zij we blijvend lerend. Deel je tips hierover altijd en snel! Want er zijn een hoop ‘things to get done’, zonde om tijd & energie kwijt te zijn aan randzaken. Er is al een wishlist-doc met het verlanglijstje. Die vind je door in guruscan naar 'wishlist' te zoeken, dan krijg je de link. Vul het doc gerust aan. Als je iemand kent die kan helpen bij het vervullen van wat er op de list staat, neem actie! Als je zelf iets hebt van de wishlist, ga het dan ‘guruscannen’, en laat het staan in de list. Er is ook een link naar een to-do lijst vindbaar in guruscan. Suggesties en tips voor handige docs/systemen zijn welkom. Elkaar zien = elkaar inspireren Handig en inspirerend blijft het natuurlijk om elkaar regelmatig live te ontmoeten en te bouwen op elkaars ideeën en talenten. Neem altijd het initiatief dat je wil nemen om mensen te spreken. Een vaste uitvalsbasis voor iedereen binnen het project helpt daarbij. Weet jij daar nog een ruimte voor? Zodra we een ruime club hebben, organiseer ik een kickoff-dag. Hoop dat je er dan bij wil en kan zijn. Ik houd je op de hoogte. Fijn dat je meebouwt, denkt en doet! Laten we er iets onvergetelijks van maken. Iets waarvan mensen over vijf jaar nog zeggen: ‘Was jij daar bij in februari 2011?’ Dat! Warme groet, Juul Martin regisseur kernteam Nijmegen

BIJLAGE II – Aantekeningen gesprek met Team Utrecht Kamilla Hensema & Bas van Ginkel> 7dofi Utrecht Twitter adressen: @kamillala @ivyone Bio info op: www.kamillahensema.nl + www.ivyone.nl Wie zijn jullie?

Kamilla: Opgeleid als actrice. Nu congresorganisator en adviseur. Adviezen landelijke overheid. Interactie op congressen verbeteren. Vormgeving, inzet foto, video, kunst. Basaal advies: vraagstelling concreter, doelstelling verscherpen. Woont in Utrecht, komt uit Den Haag.

Bas: bedrijfskundige informaticus, hobby beroep. Webdevelopper. MKB klanten die geen specialisten kunnen betalen. Programmeren, vormgeven. Klantenkring: A tot Z. 30 tot 40 medewerkers. Regio Utrecht. Woont in Utrecht, opgetogen in Zeist. Bas = helemaal in to social media Wat is 7doi: wat vertel je tegen vrienden?

- Kamilla: bezig met helpen organiseren met een week en evenement in 2011, met zoveel mogelijk vrijwilligers en geen geld duurzame oplossingen realiseren.

- Bas: enthousiaste reacties. Rabobank sloeg aan op: Nederland een upgrade geven - Zwakte in het verhaal: weinig concreets kan bieden. Qua taak en onderwerp

Definitie van succes:

- Vinden B&K lastig te bepalen: Land moet op z’n kop staan/ versus/ een klein begin is ook al goed

- Bas: het land op z’n kop, iedereen moet mee helpen - Kamilla: veel mensen aan mee gaan doen. Voor mezelf en voor het project - Kamilla: leerdoel voor mezelf: processen leren snappen. Mentaliteitsomdraaiing. Aansturen

ipv doen - Leerdoel Bas: Richt me op technische kant. Organisatievlak een hoop leren. Nieuwe inzichten

verkrijgen over groepsprocessen. Intensievere dynamiek dan op social media. Tijdsbesteding: hoeveel tijd willen jullie aan 7doi besteden?

- Kamilla: vanaf 1 juni t/m 1 november (0,5 dag), vanaf 2 nov t/n februari (1 dag) - Bas: idem

Kick off meeting Utrecht: 25 mei Seats2meet. 10 Utrechters + Fanny (Landelijk): veel jonge mensen. Kamilla startte kick off > Kamilla kende 7doi al 1,5 jaar. Van Nils Roemen Stads coördinatoren dag Utrecht:

- Kamilla: ik wil team maken, kwartier maken. > 25 mei > 10 mensen - Bas: hoorde via va over opstart dag Utrecht - Gedeeltelijk tevreden over startdag: iedereen wil wel iets - Maar geen leider nog, geen coördinator - Kamilla had bewust niks voorbereid. Wil zelf geen coördinator worden - ‘Iedereen keek elkaar aan’; ‘wie zegt wat ik moet doen?’, ‘we bleken vooral doeners aan tafel

te hebben.’

- ‘We zoeken nog naar helderheid over de rol van stadscoördinator. Wat zijn die taken van coördinator? Dat zijn we nu aan het uitwerken.’

- Die coördinator moet iig iemand zijn met groot netwerk in stad, we zoeken 1 of 2 mensen die goed procesmatig kunnen werken. Eigenwijze en zeer mensen en vrijwilligers die kunnen sturen en delegeren

- Bas en Kamilla: het is onze taak die goede coördinator te vinden Kamilla:

- Drive: heel leuk om de wereld te verbeteren. Meerwaarde, dan geld alleen - Hoorde het van Martijn. Zou zo fijn zijn om bij te dragen aan - Wilde in de jaren’70 leven! Happenings! - Echt iets veranderen - Kenden Abdul al, Fanny een beetje

Bas:

- Fanny maakte 7doi wel wat helderder, maar het bleef soms vaag - Kamilla: ‘niemand weet waar je ja tegen zegt’ - Mensen hebben concreter taak nodig - ‘We gaan werken met de tool Basecamp: to do list. Team kunnen eigen projecten toevoegen

en bijhouden.’ - Functie communicatie in team instellen: goed laten zien wie wat doet - ‘Met 7doi willen we doen en denken combineren’ - ‘Wij hoeven niet rechtstreeks contact te hebben met de handjes’ - Bas wil faciliteren op de achtergrond - Bas: ‘We moeten nieuwe mensen een voorbeeld case geven. Een voorbeeld van wat we in

februari 2011 kunnen laten gebeuren.’ Kamilla:

- ‘Momenteel maken we een organisatiestructuur voor Team Utrecht’ - Thema’s: ‘Ik kan me in de gekozen thema’s vinden’ - Gaan per thema kwartiermaker en expert aanstellen - 6 thema’s: elk een expert en elk een kwartiermaker - En per thema zes projecten. - Ambitie: zichtbaar worden. Het moet om doen gaan, om zichtbare projecten. - Ambitie: nieuwe en bestaande projecten - Doen: schooltje verven, Dat 10% van alle ouderen een vaste buddy heeft, t/m kleine

stichtingen helpen. - ‘We zoeken iemand van de Gemeente in het kernbestuur, een ambtenaar.’ - ‘Weet niet of we ons willen committeren aan concrete doelstellingen’ ‘Misschien wel als

interne check, maar oppassen met externe communicatie’ - ‘De 7doi Groningers zijn misschien al wel meer een team, door de afstand’ - ‘Kernteam van 7doi moet zichtbaar zijn, belonen’ - ‘Ambitie niveau, daar krijg ik wel vragen over. Ik geef dan terug dat wij dat met elkaar

moeten vaststellen. ‘Zelf verantwoordelijkheid nemen’ - Over de samenwerking: ‘Bas en Kamilla halen het einde wel’