1005krant

6
De waarheid is soms vreemder dan fictie. Dat is zonder twijfel van toepassing op de Argen- tijnse documentaire El Ambulante, waarin regisseur Daniel Burmeister wordt gevolgd. Kunst en cinema zijn letterlijk zijn leven; hij reist met zijn camera en auto van dorp naar dorp, waar hij alle inwoners betrekt in zijn opnames in ruil voor gratis kost en inwo- ning. Eduardo de la Serna maakte samen met Lucas Marcheggiano en Adriana Yurcovich een prachtige documentaire over deze frap- pante filmregisseur. ‘Hij gaat waar hij naar toe wil gaan, doet wat hij wil. En hij is gelukkig.’ Hoewel de productie de kunst van het film- maken en het genieten van het leven samen- brengt, is het opvallend hoe dit zonder opsmuk of pretentie wordt gebracht. Burmeister’s drijf- veer is om de dorpsinwoners de kans te geven zichzelf op een compleet nieuwe manier uit te drukken, gesituatiseerd op het platteland van Argentinië waar men weinig in aanraking komt met de moderne filmwereld. ‘Het is als een Rus- sische pop, met lagen die telkens weer onthuld worden’, vertelt De la Serna enthousiast. ‘Een spel dat in beweging wordt gezet door de film met de dorpsinwoners waar wij een documen- taire over hebben gemaakt.Burmeister laat dro- men uitkomen, voor iedereen die in het proces is betrokken. De dorpsbewoners krijgen door het maken van hun film meer contact met elkaar.’ Er zijn richtlijnen voor het script, maar Burmeister improviseert wanneer dit nodig is. ‘Zelfs nadat ik de film zelf twintig, dertig keer heb gezien, vraag ik me nog steeds af of Burmeister echt bestaat.’ De speelse manier van omgaan met zijn en- tourage schetst een beeld van een alternatieve wijze van films maken; het gaat zoals het gaat, je kan ook een film opnemen zonder professionele acteurs en de beste manier om iemand te vragen of hij een lijk wil spelen, is door er een grapje over te maken. Uiteindelijk zien de inwoners van het dorp een droom verwezenlijkt, en heb- ben De la Serna en zijn collega’s een soortgelijk gevoel wanneer er erkenning vanuit de inter- nationale filmwereld komt voor El Ambulante. De documentaire biedt meer dan slechts een weergave van de werkelijkheid. De pro- ductie roept vragen op bij de kijker, die uit- gedaagd wordt om verder na te denken. ‘Een van de meest aparte vragen over El Ambu- lante kreeg mijn mederegisseur Lucas in San Francisco’, herinnert de la Serna zich met een grijns. ‘Een journaliste vroeg of wij allemaal communisten waren, omdat Burmeister zon- der geld van dorp naar dorp reist en leeſt van liefdadigheid. Misschien is dat een Ameri- kaanse interpretatie? Het gaat om de kunst van het filmmaken en de sociale boodschap.’ Documentaire en fictie gaan in elkaar over omdat Burmeister in zijn eigen fic- tiefilms speelt. ‘Zelfs nadat ik de film zelf twintig, dertig keer heb gezien, vraag ik me nog steeds af of Burmeister echt bestaat.’ Adinda Veltrop El Ambulante Ma 10 mei, 20.00, LHC 4 met Q&A ‘El Ambulante is als een Russische pop’ Foto Sylvia Jansen LAFF Latin American Film Festival 2010 | Utrecht | www.laff.nl 1 LA Cine dagkrant | maandag 10 mei 2010

description

‘Zelfs nadat ik de film zelf twintig, dertig keer heb gezien, vraag ik me nog steeds af of Burmeister echt bestaat.’ El Ambulante Ma 10 mei, 20.00, LHC 4 met Q&A Adinda Veltrop De waarheid is soms vreemder dan fictie. Dat is zonder twijfel van toepassing op de Argen- tijnse documentaire El Ambulante, waarin regisseur Daniel Burmeister wordt gevolgd. Foto Sylvia Jansen

Transcript of 1005krant

Page 1: 1005krant

De waarheid is soms vreemder dan fictie. Dat is zonder twijfel van toepassing op de Argen-tijnse documentaire El Ambulante, waarin regisseur Daniel Burmeister wordt gevolgd.

Kunst en cinema zijn letterlijk zijn leven; hij reist met zijn camera en auto van dorp naar dorp, waar hij alle inwoners betrekt in zijn opnames in ruil voor gratis kost en inwo-ning. Eduardo de la Serna maakte samen met Lucas Marcheggiano en Adriana Yurcovich een prachtige documentaire over deze frap-pante filmregisseur. ‘Hij gaat waar hij naar toe wil gaan, doet wat hij wil. En hij is gelukkig.’

Hoewel de productie de kunst van het film-maken en het genieten van het leven samen-brengt, is het opvallend hoe dit zonder opsmuk of pretentie wordt gebracht. Burmeister’s drijf-veer is om de dorpsinwoners de kans te geven zichzelf op een compleet nieuwe manier uit te drukken, gesituatiseerd op het platteland van Argentinië waar men weinig in aanraking komt met de moderne filmwereld. ‘Het is als een Rus-sische pop, met lagen die telkens weer onthuld worden’, vertelt De la Serna enthousiast. ‘Een

spel dat in beweging wordt gezet door de film met de dorpsinwoners waar wij een documen-taire over hebben gemaakt.Burmeister laat dro-men uitkomen, voor iedereen die in het proces is betrokken. De dorpsbewoners krijgen door het maken van hun film meer contact met elkaar.’

Er zijn richtlijnen voor het script, maar Burmeister improviseert wanneer dit nodig is.

‘Zelfs nadat ik de film zelf twintig, dertig keer heb gezien, vraag ik me

nog steeds af of Burmeister echt bestaat.’

De speelse manier van omgaan met zijn en-tourage schetst een beeld van een alternatieve wijze van films maken; het gaat zoals het gaat, je kan ook een film opnemen zonder professionele acteurs en de beste manier om iemand te vragen of hij een lijk wil spelen, is door er een grapje over te maken. Uiteindelijk zien de inwoners van het dorp een droom verwezenlijkt, en heb-ben De la Serna en zijn collega’s een soortgelijk gevoel wanneer er erkenning vanuit de inter-

nationale filmwereld komt voor El Ambulante.De documentaire biedt meer dan slechts

een weergave van de werkelijkheid. De pro-ductie roept vragen op bij de kijker, die uit-gedaagd wordt om verder na te denken. ‘Een van de meest aparte vragen over El Ambu-lante kreeg mijn mederegisseur Lucas in San Francisco’, herinnert de la Serna zich met een grijns. ‘Een journaliste vroeg of wij allemaal communisten waren, omdat Burmeister zon-der geld van dorp naar dorp reist en leeft van liefdadigheid. Misschien is dat een Ameri-kaanse interpretatie? Het gaat om de kunst van het filmmaken en de sociale boodschap.’

Documentaire en fictie gaan in elkaar over omdat Burmeister in zijn eigen fic-tiefilms speelt. ‘Zelfs nadat ik de film zelf twintig, dertig keer heb gezien, vraag ik me nog steeds af of Burmeister echt bestaat.’

Adinda Veltrop

El AmbulanteMa 10 mei, 20.00, LHC 4 met Q&A

‘El Ambulante is als een Russische pop’ Foto Sylvia Jansen

LAFFLatinAmericanFilmFestival2010|Utrecht|www.laff.nl1

LA Cine dagkrant | maandag 10 mei 2010

Page 2: 1005krant

2 LA Cine|maandag10mei2010

Caipirinha

‘Caipirinha’s hebben we nog niet zoveel ge-maakt. Gisteravond verkochten we 180 cocktails, waarvan 160 mojito’s’, legt barman Bob uit. Toch flanst hij als een echte routinier de caipirinha in elkaar: ‘Driekwart limoen met bruine suiker, dat stamp je even samen, dan twee goeie borrels cachaça, crunched ice en een limoentje over de rand van het glas. Af!’ Toch is dit niet dé cai-pirinha uit Latijns-Amerika. ‘Ja, eigenlijk hoort er geen bruine suiker in, maar rietsuiker. Tja.’

Voorafgaand aan de film Eyes Wide Open, geregisseerd door Gonzalo Arijón, wordt morgenavond de strijd beslist. Dit gebeurt in een groepsdiscussie geleid door Maja Haanskorf, hoofdredactrice van La Chispa; het grootste Nederlandstalige magazine over Latijns Amerika en de Cariben. Hier zal gedebatteerd worden over 200 jaar on-afhankelijkheid in Latijns Amerika en de iconen die haar geschiedenis belichamen. In zaal 3 van het Louis Hartlooper Com-plex zal voor eens en altijd duidelijk wor-den wie van de twaalf geselecteerde ico-nen, waaronder Che Guevara, Evo Morales, Maradonna en Pablo Escobar, benoemd wordt tot hét icoon van Latijns Amerika. Wil jij ook meebeslissen? Neem deel aan het debat of breng nog snel je stem uit op LAFF.nl!

Dinsdag 11 mei, 19.30uur, LHC 3

Wij hebben Kuifje en Suske & Wiske, maar de impact van deze stripfiguren is niet te ver-gelijken met die van Mafalda, het stripfiguurtje uit Argentinië dat sinds de jaren zestig in heel Latijns-Amerika en in Spanje bekend is. Ma-falda kwam niet alleen in stripboek uit, maar verscheen ook in kranten. In Buenos Aires is er zelfs een plein naar haar vernoemd: Mafalda dus.

Wat dit meisje, dat vijf jaar was toen ze voor het eerst in stripvorm verscheen, zo aandoenlijk maakt, is haar ongelooflijke bezorgdheid over de wereldvrede en over de menselijkheid. Ze groeit op in een middenklassegezin in het Argentinië dat bekend staat om de sociale contrasten. Ma-falda kijkt niet echt op tegen volwassenen, ze ri-diculiseert ze zelfs. Ze wantrouwt de politiek en snapt niks van armoede en sociaal onrecht. Haar ouders worden gek van haar kritische vragen.

In de jaren negentig besloot de Argen-tijnse cartoonist Quino (Joaquin Salvador Lavado Tejón) dat het genoeg was voor Ma-falda. Het meisje had inmiddels al een mi-litaire dictatuur inclusief censuur overleefd.

Mafalda is in meer dan dertig talen vertaald en ook in Frankrijk en Italië populair. Zo verscheen Mafalda op 23 oktober 2009 eenmalig nog één keer in de Italiaanse krant La Republica om zich kritisch uit te laten over premier Silvio Berlusconi.

Ook al bestaat ze dan alleen op pa-pier: Mafalda is terecht een icoon!

Anneke Polak

• De Nicaraguaanse filmindustrie pas op-kwam in de jaren tachtig van de vorige eeuw, toen de Sandinistische Revolutie de macht greep na een hele lange periode van dictatuur. Dit resulteerde in het eerste Ni-caraguaanse filminstituut INCINE, waar pro-Sandinistische filmmakers de triomfen en prestaties tijdens de Revoluties versloe-gen.

• De film Alcino and the Condor in 1982 de Acadamy Award won voor beste buiten-landse film.

• INCINE in 1988 de deuren weer sloot van-wege te weinig fondsen. Sindsdien is er in Nicaragua maar weinig activiteit op film-gebied.

• Vrijwel alle films over Nicaragua gemaakt zijn door buitenlandse filmmakers.

• De Argentijnse regisseur Marcello Bukin dit jaar te gast is op het LAFF, met zijn do-cumentaire Dreaming Nicaragua.

Wist je dat...

Stem op het icoon van Latijns-Amerika!

Bijvoorbeeld: Mafalda

Nicaragua

Daily Coctail

Page 3: 1005krant

vlnr: Tanake, Itandehui Jansen en Walter Navas

LAFFLatinAmericanFilmFestival2010|Utrecht|www.laff.nl3

2009 Telde zeventig Mexicaanse filmpro-ducties. Het waren vrijwel allemaal copro-ducties en dat zie je erin terug. Maakt dat de Mexicaanse film minder Mexicaans?

‘De globalisatie van cinema is een feit’, vol-gens filmmaakster Itandehui (Ita) Jansen. Ze is Mexicaanse van oorsprong, maar ge-trouwd met een Nederlander en sinds kort ook onderzoeker voor de Universiteit Leiden.

Het onderwerp van Jansen’s promotieon-derzoek is de transnationale cinema: film-producties die een mix zijn van verschillende culturen en werelden. ‘De laatste twintig jaar zijn Mexicaanse films vrijwel altijd copro-ducties met buitenlandse investeerders. Dat leidt mogelijk tot de afvlakking van stijlen, waardoor je nog maar één filmstijl overhoudt.

Drugs en geweld; Mexicanen kwamen niet naar de bioscoop voor

dit soort films. Ze zeggen: ‘Daar leven we al mee.’

Maar het onderzoek is nog niet in het sta-dium dat we die conclusie kunnen trekken’. Jansen voegt toe: ‘Het is de vraag of je nog kunt spreken van een nationale Mexicaanse film.’

Regisseurs Walter Navas en Tanake, ook te gast op het LAFF, wijzen die stelling rigoureus van de hand. ‘Natuurlijk bestaat de Mexicaanse film nog steeds’, zegt Tanake stellig. ‘We zijn buren van de VS en ja, we kopiëren elementen

uit de Amerikaanse filmindustrie. Toch ver-schillen onze films in bijvoorbeeld muziek en licht. Zo houdt Mexico altijd zijn eigen filmstijl. Ook al zijn het vaak multiculturele producties, het aantal Mexicaanse films groeit stabiel. Op dit moment maken we zeventig films per jaar. Een filmgolf die zijn oorsprong vindt bij de filmrelease van Con agua y Chocolate in 2007.’

Jansen: ‘Huidige Mexicaanse films tonen steeds vaker de verschillen tussen de sociale klassen.’ ‘En veel films hebben het thema migra-tie’, vult Tanake direct aan, ‘zoals Norteado en Traspatio’ (beide draaien op het LAFF). ‘Voor-heen gingen Mexicaanse films vaker over de onzekerheden in het leven, drugs en stedelijk geweld. Maar Mexicanen kwamen niet naar de bioscoop voor dit soort films. Ze zeggen: ‘Daar leven we al mee. We zien het dagelijks op straat.’’

‘Belangrijk is ook de Big Company Law’, zegt Walter Navas. ‘Dit is een nieuwe wet die bepaalt dat grote bedrijven 10% van hun belastinggeld met een maximum van 1,2 miljoen euro aan films kunnen doneren’ De gesponsorde films mogen coproducties zijn, maar documentaires komen niet in aanmerking. Alle filmmakers in Mexico mogen een beroep doen op dit fonds en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Je moet er snel bij zijn’, lacht Walter Navas, ‘dit jaar was het fonds, van ongeveer 30 miljoen euro, na vier maanden al op. Ik durf wel met enige ze-kerheid te beweren dat zowel Alamar, Norteado als Traspatio gefinancierd zijn met dit fonds.’

Kristel de Krijger

Bestaat de Mexicaanse cinema nog?Gonzalo Enriquez,

Reggae komt van Jamaica. Dat is bekend. Hoe de Rastafari-beweging ontstaan is weten min-der mensen. Het verhaal achter Rastafari en reggae, wordt in Holding on to Jah verteld door de muzikanten die de muziek groot maakten. Antropoloog Douwe Dijksterhuis legt uit:

‘Jamaica was een kolonie van Spanje totdat Engeland het overnam’, vertelt reggae-onder-zoeker Dijksterhuis. ‘Slaven werkten onder er-barmelijke omstandigheden op de suikerplan-tages. Door het werk van missionarissen waren veel mensen al christelijk. Rond 1860 kwam er een revival van Afrikaanse invloeden, door de nieuwe schepen slaven uit Afrika.’ Er ontston-den verschillende afro-centristische christelijke stromingen. Aan het begin van de twintigste eeuw predikten verschillende priesters over Afri-kaans en zwart zijn. Een van hen, Marcus Gar-vey, voorspelde daarbij de komst van de Messias.’

‘Reggae heeft hetzelfde ritme als een hart in rust’

‘Toen in 1930 Ras Tafari Makkonen gekroond werd tot koning Haile Selassie van Ethiopië za-gen de Jamaicanen in hem de beloofde Messias. Al gauw ontstond er een beweging van volgers van dit idee, die zichzelf Rastafari noemden. ‘ In Jamaica werden ze vervolgd. Vaak eindigden ze in inrichtingen. Veel Rastafari’s konden geen normale baan krijgen en werden muzikanten.’

In de jaren zestig ontstond uit ska en rocks-teady, de muziek die zo kenmerkend is gewor-den voor de rastafari, de reggae. Muziek werd de boodschapper van de Rastafari-religie. Ras-tafari zongen op een positieve manier over hun uitsluiting en problemen. ‘Muziek was het enige legale wapen tegen de onderdruk-king.’ In Holding on to Jah zie je waarom reg-gae zo groot is geworden. Zoals een van de zan-gers in de documentaire zegt: ‘Iedereen houdt van reggae, omdat de muziek hetzelfde ritme heeft als een hart in rust. Rasta is geen religie, het is een levensstijl. Met reggae als hartslag.’

Olga Ketellapper

Holding on to Jah,wo 12, 17.30, LHC3do 13, 18.00, LHC4

Reggae als wapenGonzalo Enriquez,Antropoloog Douwe Dijkstra

1. El Último Verano de la Boyita2. Garapa3. Sólo Quiero Caminar4. La Nana5. Pecados de mi Madre6. Calle 137. Falsos Positivos

8. Os Famosos e os Duendes da Morte9. Historias de Amor10. Secrets of the Tribe11. Por tu Culpa12. Castro Agua Viva13. El Vuelco del Cangrejo

Publieksprijstussenstandmaandag10mei

Page 4: 1005krant

4 LA Cine|maandag10mei2010

Latijns Amerika inspireert!

Neem nú een abonnement!

www.lachispa.eu

030- 2321112

Vrijwilligerscolumn

Davinia Croes‘Iedere dag word je weer verrast met proble-

men die vragen om snelle oplossingen. Dat is wat ik geleerd heb in de aflopen maanden, en zeker tijdens het festival zelf. Bijvoorbeeld dat ik gevraagd werd om zo snel mogelijk de website, die veel te laat online ging, op te vullen met tekst en het filmprogramma. Ik had nog nooit met het computerprogramma gewerkt. Het enige waar-mee ze me op dat moment konden helpen, was een handleiding. Dus dat werden een paar slapeloze nachten. Maar als ik nu iets op de website moet veranderen, dan is het ‘klik-klik-klik’en klaar!

Ruim drie maanden geleden begon ik aan dit avontuur. Ik vertolk de rol van assistent communicatie, marketing en sponsoring. Dit houdt in dat ik persmateriaal verstuur, adver-teerders zoek, LaFFamilia-leden werf en (tot laat in de avond) teksten invoer op de website. Ik hou ook onze Nieuwsbriefabonnees, Face-book-fans en Twitter followers op de hoogte van de laatste LAFF-nieuwtjes. Kortom, een hele brede functie binnen het LAFF met bo-vendien heel veel ruimte voor eigen invulling.

Werken voor het LAFF is nu al zoveel meer dan ik me had voorgesteld. Het is zeker geen 9 tot 5 functie en naast mijn eigen vakgebied leer ik ook veel van het LAFF-team en over mezelf.

Het LAFF samengevat in één zin: een grote, gezellige familie die hard werkt en momenten van blijdschap, verdriet, stress, maar ook enthou-siasme en hoogtepunten met elkaar deelt. In een korte periode zijn we uitgegroeid tot een hecht team dat zich vol passie en geestdrift op het fes-tival stort. Ik zal na het LAFF de gezellige dagen op kantoor en tijdens het festival heel erg mis-sen. Maar ik weet nu al dat de herinneringen aan deze tijd een lach op mijn gezicht zullen toveren.’

Fairtrade PleinTango-avond

La Cantante del Tango al gezien? Maak het tango-duo uit deze film in het echt mee! De Ar-gentijnen Santiago Cimadevilla en Marcos Di Paolo brengen vanavond klassiekers tot leven met hun bandoneon en gitaar. Laat je meevoeren!

Dinsdag laten gepassioneerde dansers van tangoschool El Gancho laten je zien hoe het moet en slepen je mee over de vloer van de tan-gosalon. Trek hakken aan en dans de hele avond!

Donderdag Reggaenight!

Relax, ontspan en maak kennis met Jamai-caanse humor: Openluchtfilm Why do Jamai-cans run so fast? van Miguel Galofré zoekt antwoord op de vraag waarom Jamaicaanse sprinters zoveel medailles hebben gewon-nen op de Olympische spelen in Peking? Hi-larische antwoorden. Sluit de openluchtfilm af in de cocktailbar: Elephant Soundsystem brengt daar reggae met een stevige bas. Kort-om: Jamaican vibes op donderdag 13 mei!

Openluchtfilm Why do Jamaicans run so fast?donderdag 13 mei om 21.30 uur op het Ledig Erf

FilmExtraNicaragua

Voor veel kinderen die opgroeien in het arme Nicaragua is de toekomst allesbehalve rooskleu-rig. Ze lijden honger, groeien vaak op zonder vader en moeten al van jongs af aan werken.

De Argentijnse filmmaker Marcelo Bukin - die overigens vanaf vandaag rondloopt op het LAFF - maakte een aandoenlijk en prachtig por-tret van deze kinderen, die dankzij een teken-klas even kunnen ontsnappen aan de realiteit.

Ongeacht de barre omstandigheden blij-ven ze kinderlijk optimistisch en heeft ieder van hen zijn of haar dromen voor de toekomst.

De documentaire beleeft vanavond zijn wereldpremiere. In samenwerking met Mo-vies That Matter organiseert het LAFF een debat met de maker op maandag 10 mei.Am-nesty International gaat dieper in op de hui-dige staat van de mensenrechten in Nicaragua

10 mei 19.30, LHC3 met FilmExtra11 mei 20.00, LHC4 met Q&A

P A R T Y R E N T

Dreaming Nicaragua

Page 5: 1005krant

LAFFLatinAmericanFilmFestival2010|Utrecht|www.laff.nl5

Jong en oud viert feest op het LAFF

Alles is hier warm, behalve het weerMichel Boulonge

Talk of the DayVrijdag 7 mei

De Talk of The Day van vrijdag stond geheel in het teken van jongeren in Latijns-Amerika. Regisseur Esmir Filho vertelde met zichtbaar en-thousiasme over zijn debuutfilm Os Famosos e os Duendes da Morte. Hoewel de film zich afspeelt in een Braziliaans dorp, zijn de dilemma’s van de pubertijd herkenbaar voor iedereen die deze periode zelf heeft doorgemaakt. Dat was ook de conclusie van het studentenpanel. Vervolgens werden de bezoekers van het panel getrakteerd op een muzikaal optreden van Amigos de la Calle.Zaterdag 8 mei

De talkshow begon op zaterdag 8 mei met luchtig nieuws: 424 biertjes waren er op dat mo-ment al verkocht. En de mojito was met 121 ver-kochte glazen de populairste cocktail. Daarna mochten juryleden Ineke Holtwijk en Ilse Hug-han uitleggen wat de winnaar van de competi-tiefilms wint: ‘De eerste prijs.’ ‘Aha, dat is dus de Latin American Angel Award.’ Vervolgens was jurylid Edwin Koopmans aan de beurt om het over de rol van antropologen in het Brazi-liaanse regenwoud te hebben. Secrets of a Tribe roept volgens hem interessante vragen op, maar geeft geen antwoorden. Daarna legde program-meur Stien Meester uit dat zij de leukste baan van de wereld heeft: zo veel mogelijk nieuwe Latijns-Amerikaanse films bekijken op allerlei festivals om de beste voor het LAFF te selecteren. Zondag 9 mei

De zon piepte er op zondag 9 mei eindelijk tussen de wolken door. Regisseur Javier Fuentes vertelde over zijn film Contracorriente, waarin een getrouwde man er ook een relatie met een andere man op nahoudt. Waarom hij zich ge-roepen voelde om een film te maken met dit thema? ‘Yes, I’m gay. And this film shows the way of conquering your fears.’ Vervolgens ver-telden drie gasten over de Mexicaanse film.

‘Kan je, met zoveel buitenlandse fondsen, nog wel spreken van een Mexicaanse film?’ De me-ningen waren verdeeld. De jongerenjury kwam ook nog aan het woord. Of ze al een favoriet hadden? ‘We mogen het er met elkaar niet over hebben, maar stiekem doen we het toch!’

Talkshow, dagelijks om 18.00 uur op het Ledig Erf.

De sfeer zit er zondagmiddag al vroeg in op het podium op het Ledig Erf, als de kinde-ren hun Lowiekes FilmFiesta besluiten met een workshop Latijns-Amerikaans dansen. Terwijl de meeste kinderen enthousiast de bewegingen van de instructrice nadoen, zit Luuk van zes langs de kant op zijn zusje te wachten. ‘Dansen is voor meisjes’. Lang hoeft hij niet te wach-ten, want de instructrice kondigt het laatste nummer aan: ‘En jullie zingen allemaal mee!’

Het podium blijft swingen met demon-straties, ‘vrij’ dansen en workshops van een breed scala aan Latijns-Amerikaanse stij-len. Maarten van Gool loopt vrolijk het terras op, nadat hij zijn heupen heeft losgegooid op de salsamuziek. ‘Ik doe al meer dan tien jaar aan salsa en ga vaak naar verschillende plek-ken. Het leukste aan de sfeer hier is dat ieder-een zo lekker meedoet. Nu ik er toch ben, ga ik straks ook nog een paar films bekijken’.

Voor de minder gevorderde dansers is er een workshop. Op de swingende maar rustige tonen van Juan Luis Guerra proberen de deelnemende paren de bewegingen van de docenten na te doen. Armen omhoog, draaien, loslaten, het valt nog niet mee om te kijken en dansen tegelijkertijd. Dat ondervonden ook Marlies Bos en Rudi Gis-kes: ‘Wij hebben nog nooit salsa gedanst, maar wel tango en andere dansen. Maar als Nederlan-

ders zijn we dit ritme toch niet gewend!’ Het duo kwam vrijdag slechts bij toeval op het LAFF en is sindsdien elke dag teruggekomen. ‘Eigenlijk heel grappig’, vertelt Bos, ‘we zouden op vakan-tie gaan maar dat ging niet door. Nu lijkt het net alsof de vakantie naar ons toe is gekomen!’

Vanaf hun tafeltje ponder de terrasver-warmers bespreken Volker Lieffering en Ingrid van de Grint hun dansniveau. Van de Grint is positief verrast door het LAFF: ‘Na tien jaar in Spanje en Latijns-Amerika te hebben ge-woond ben ik nu net weer terug in Nederland en dit voor mij een heel warm welkom. Eigen-lijk is alles hier warm, behalve het weer.’ Van de Grint is niet de enige die het frisjes vindt buiten, getuige de vele koppen thee en warme chocolademelk die op de terrastafels staan.

Lieffering wordt afgeleid door een groepje danseressen in fleurige Peruaanse folklorekle-ding. De danseressen zich klaarmaken voor een demonstratie van de Peruaanse traditionele dans Valicha. Onderweg naar het podium worden ze tot twee keer toe tegengehouden om te poseren voor een foto. En dat terwijl het programma toch al is uitgelopen. Maar ach. De zon komt door…

MIREILLE LOHMANN

Elke dag zijn er meerdere optredens en filmvertoningen op het Ledig Erf. Bekijk het programmaboekje voor de agenda.

Page 6: 1005krant

De Bezoeker Filmploeg Noticias

Programma dinsdag 11 mei

ColofonHoofd- & eindredactie: Kristel de Krijger, Olga KetellapperRedactie: Adinda Veltrop, Anita Boon, Anneke Polak, Damaris Hoeflaken, Joyce Brekelmans, Mireille LohmannVormgeving: Joost Keuskamp

Fotografie: Eduardo Ceballero, Gonzalo Enriquez, Luisa van de Koppel, Michel Boulogne, Sylvia JansenAdvertenties: Davinia CroesDagprogamma: Bob DerksenLAFF: Eva Laurillard, Jessica de JaegerProgrammering: Stien Meesters, Jessica de Jaeger

Publiciteit: Herrie / Mirjam WiekenkampDrukker: Graphotech Copy Center Utrecht - www.graphotech.nl

Met medewerking van Latijns-Amerikaans platform Noticias - www.noticias.nl

Mila van Egmond (26) uit Amsterdam,bezocht Um Lugar ao Sol van Gabriel Mascaro

‘Een intrigerende documentaire, Um Lugar ao Sol. Ik ben erg geboeid door het isolement waar deze kleine groep rijke Brazilianen voor kiest. Ik denk dat het door de angst komt; ze zijn bang voor arme mensen. De mensen die in een penthouse wonen kijken letterlijk en figuurlijk neer op andere mensen. Ik snap niet dat ze zo willen leven, compleet afgesloten van de bui-tenwereld en het echte Brazilië. Ik woonde zelf een tijdje in Rio, en juist buiten op straat, op het strand en in de parken is het leuk. Latijns-Amerika is mijn vakgebied en mijn passie. Gis-teren zag ik op het LAFF al El Secreto de Sus Ojos en morgen ga ik naar A Fuga da Mulher Gorila.’

Olga Ketellapper

Dit jaar is er dagelijks ook een LAFF camera-ploeg op pad. De interviews en reportages die hieruit voortkomen kan je vinden op Laff.nl.

Nieuw op de website is:

• Een interview met Eduardo de la Serna, de maker van de film ‘El Ambulante’

• Een reportage over Lowiekes FilmFie-sta

• Een filmpje waarin bezoekers vertellen over wat zij denken dat Rastafari is

Heb je nog niet genoeg LAFF gezien? Net als in voorgaande jaren volgt No-ticias het LAFF op de voet met versla-gen, achtergronden, video’s, recensies en interviews. Surf naar www.noticias.nl/laff2010. Vanaf vandaag staat hier de LAFF special online, met onder andere:

• Een recensie van de film Alamar (Naar de zee). Een film van de Mexicaanse filmmaker, geboren in Brussel, Pedro González-Rubio. Alamar is een fictie-documentaire die gaat over een vader die een laatste reis maakt met zijn 5-ja-rige zoon, voor deze met zijn moeder emigreert naar Italië.

• Een verhaal (met trailer) over Os Famo-sos e os Duendes da Morte (The Famous and the Dead), de LAFF openingsfilm van de Braziliaanse regisseur en gast op het LAFF: Esmir Filho

zaal 1

zaal 2

zaal 3

zaal 4

Ledig Erf

cocktailbar

12.00 13.00 14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00zaal 1 Masterclass - Cholita Libre Cholita Libre Q&A Illusiones Opticas El Nido Vacio La Cantante de Tango

13.00 - 15.00 15.15 - 16.30 17.15 - 19.00 19.30 - 21.00 21.15 - 23.00zaal 2 Siete Instantes Os Famosos Q&A Los Santos Sucios

18.15 - 19.45 20.00 - 21.30 22.15 - 23.45zaal 3 16 memorias & Muy Natural FilmExtra - Dreaming Nicaragua Paraiso

17.45 - 18.50 19.30 - 21.45 22.00 - 23.30zaal 4 Castro & Agua Viva El Ambulante Q&A A Fuga & Colchones

18.00 - 19.45 20.00 - 21.25 22.00 - 23.35Ledig Erf Daily Cocktail Talk of the Day Tango Duo

17.00 - 18.00 18.00 - 19.00 Santiago Cimadevilla & Marcos di Paolo

cocktailbar dj22:00 - laat

Programma maandag 10 mei

11.00 12.00 13.00 14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00zaal 1 Era uma Vez La Cantante de Tango Contracorriente Q&A

16.30 - 18.30 18.45 - 20.30 20.45 - 22.25zaal 2 Los Condenados El Vuelco del Cangrejo Alamar & Entre Nubes

17.30 - 19.15 19.30 - 21.05 21.30 - 22.5080'zaal 3 Corumbiara FilmExtra - Eyes Wide Open

17.15 - 19.15 19.30 - 22.30zaal 4 Andres no quiere dormir Dreaming Nicaragua Q&A Pecados de mi Padre

18.00 - 19.50 20.00 - 21.30 22.15 - 23.45Ledig Erf Daily Cocktail Talk of the Day Salon de Tango

17.00 - 18.00 18.00 - 19.00 19.30 - 23.00cocktailbar dj

22:00 - laat

6 LA Cine|maandag10mei2010