Cindy de Visser (42) is getrouwd en moeder van Luka (10) en Max (8). Ze stapte over van de commerciële sector naar een baan bij een goed doel.

Van commercie naar goed doel

ouders of de maatschappij. Vooral vanuit

het gevoel dat het leven zomaar voorbij

kan zijn, dat je niet te lang moet uitstellen

waar je naar verlangt. Dat je er nú moet

uithalen wat erin zit. Wil je je leven over

een andere boeg gooien, dan is het zaak

te bepalen wat werkelijk belangrijk voor

je is. Een fijn huis met kunst en comfort?

Meer tijd met je kinderen? Je talenten

ontwikkelen? Iets betekenen voor de

wereld? En ben je bereid daarvoor een

financiële ader te laten? Dat is keuzes

maken: bepalen wat het meeste gewicht

heeft en de consequenties daarvan, ook

de nadelige, aanvaarden.’

‘Ik was de eerste vrouwelijk

accountmanager bij Lucent Tech-

nologies die kinderen kreeg. Na

de geboorte van Luka mocht ik

van vijf naar vier dagen. Maar

mijn ‘vrije’ dag met Luka werd al snel een

thuiswerkdag. Met een zware baan komen

zware verantwoordelijkheden. Dat ik ’s

avonds zat te werken was eerder regel dan

uitzondering. Toen Max 1 werd, begon er

iets aan me te knagen. Al die grote klanten

en enorme bedragen op mijn werk gingen

me steeds meer tegenstaan. Ik werkte

zoveel uur voor iets dat mij steeds minder

boeide. Waar ging het eigenlijk over?

In die periode besloten mijn man en ik

met de kinderen acht maanden door

Australië te reizen. In aanloop naar onze

sabbatical ben ik samen met een carrière-

begeleidingsbureau gaan kijken naar een

maatschappelijk georiënteerde baan.

Dat bureau heeft mij laten uitzoeken wat

ik als mens te bieden heb. Wie is Cindy,

wat kan zij en wat wil zij? Het was een

proces van maanden dat doorliep tijdens

ons verblijf in Australië, waar de dagen

verder bestonden uit de kinderen, reizen,

zwemmen, eten en genieten. Terug in

Nederland kwam ik in een nieuw sales-

team van Lucent terecht, maar ik kon niet

meer wennen aan de ratrace in de tele-

com. Hier lag mijn hart niet meer. Gelukkig

kwam er al snel een eerste sollicitatie

bij een goededoelenorganisatie en het

was meteen raak. Ze wilden mij na drie

gesprekken aannemen. Maar toen ik het

salaris te horen kreeg, was ik in shock: de

helft minder dan ik gewend was! Ik vond

het ook te snel en wilde eerst nog wat

beter uitvogelen hoe het er in die wereld

aan toe gaat. Wel nam ik vast afscheid

van Lucent, waar mijn collega’s niets

van mijn keus begrepen. Hoe moest dat

dan met dat gat in mijn pensioen? Maar

ik was me er inmiddels zoveel bewuster

van dat ik nú leefde en nú moest doen

wat ik wilde en voelde, dat ik weigerde

om vanwege een pensioengat te blijven

hangen in een baan die me tegenstond.

Vijf jaar geleden ben ik begonnen als

fondswerver zakelijke markt bij Kids-

Rights. Ook hier verdien ik veel minder dan

vroeger, maar daar zijn we nu aan gewend.

Van een tweede auto is geen sprake meer,

maar kan ik wel iedere avond thuis zijn om

met de kinderen te eten. En dit werk is zo

fijn! Bij Lucent werkten duizenden mensen

en hadden we zoveel protocollen dat alles

lang duurde. Maar als we met KidsRights

iets doen, heeft het meteen impact. We

hebben afgelopen jaar 30.000 kwetsbare

kinderen geholpen aan scholing, voedsel,

huisvesting en aandacht. Daar vertel ik

veel bevlogener over op feestjes dan over

de zoveelste telecommunicatiedeal met

een groot bedrijf.’

‘Toen ik het salaris hoorde, was ik in shock!’

LOF23_Keuzesmaken_PAM DEF.indd 73 21-05-12 20:50