Divergent

I. Informatie

De titel van de film is divergent. Divergent is een Amerikaanse actie-sciencefictionfilm uit 2014. Divergent is geregisseerd door Neil Burger. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman, geschreven door Veronica Roth. Op 3 april in 2014 ging de film in Nederland in première. De belangrijkste personen zijn Tris Prior en Four Eaton. Ze worden gespeeld door Shailene Woodly en Theo James. Ik heb de film in 2014 in de bioscoop gezien maar ik heb hem ook nog een paar keer thuis bekeken. Hieronder staat een recensie van filmtotaal en een recensie van Annet de Jong vanuit de telegraaf.

Filmtotaal:

De jeugd heeft de toekomst. Deze aloude stelling gaat zeker op voor de filmwereld, al is de toekomst er dan vooral één van hoge recettes. Elke studio in Hollywood hoopt op een nieuwe succesvolle franchise als Harry Potter, Twilight of The Hunger Games, waaraan flink verdiend kan worden. De jeugdliteratuur tiert welig en biedt een populaire en haast onuitputtelijke inspiratiebron voor vertaling naar het filmdoek. Het probleem is alleen dat de kwaliteit van de jeugdboeken en de hiervan afgeleide verfilmingen nogal eens te wensen over laat. Bovendien lijken veel ideetjes van elkaar geleend te worden, wat ten koste gaat van de originaliteit. Divergent, de debuutroman uit 2011 van Veronica Roth, is het volgende project dat eraan moet geloven. En omdat we zo van vergelijken houden: het werkje van de jonge schrijfster kan worden omschreven als een combinatie van Harry Potter en The Hunger Games met een toefje Philip K. Dick.

We belanden in het Chicago van de toekomst, waar de zwaar veranderde maatschappij is onderverdeeld in vijf facties, groepen met ieder een bijbehorende kledingvoorschrift. Persoonlijkheid, vaardigheden en ambitie bepalen in welke groep zestienjarige pubers belanden. De achtergrond van je ouders hoeft hierbij niet allesbepalend te zijn, al word je wel min of meer geacht de kant van je afkomst uit te gaan. De onverschrokken Beatrice 'Tris' Prior valt moeilijk in een hokje te plaatsen. In een test waaruit moet blijken waar ze het best past, komt Tris als Afwijkend uit de bus, een zeldzame uitslag die erop neerkomt dat ze in meerdere groepen zou passen en die je maar beter geheim kunt houden. Tijdens de Kiesceremonie, die sterk doet denken aan de sorteerhoed van Harry Potter, besluit Tris zich aan te sluiten bij de Onverschrokkenen. Al snel is ze onderdeel van een intensieve training waarin ze leert vechten, springen, rennen en andere gevaarlijke stunts moet uithalen. De ontberingen van de training vallen het heldhaftige meisje zwaar.

Het interessantste gedeelte omvat het eerste half uur, waarin nog veel onbekend is en uitgelegd moet worden. Een beetje schools en bedacht is het allemaal wel. We krijgen in hapklare brokken 

opgediend hoe het in de nieuwe wereld en een grotendeels verwoest Chicago reilt en zeilt. Het wordt echter ook omgeven door afgezaagde principes van een uitverkoren meisje annex buitenbeentje, het gevaar van conflict en lotsbestemming. Veel hangt hierbij af van de chemie tussen de mooie Tris en mooiboy Four, een trainer die zich aanvankelijk afstandelijk opstelt maar zich al snel persoonlijk tegen de opleiding van Tris aan gaat bemoeien. Welke kant het tussen de twee opgaat laat zich gemakkelijk raden. Hun vertolkers, de charismatische hoofdrolspelers Shailene Woodley en Theo James, krijgen zo alleen verrekt weinig substantieels in handen. De connectie tussen Tris en Four verhoogt het bakvissengehalte van een puberavontuur dat toch boven alles stoer en onpeilbaar probeert te zijn.

Plotmatig is het armoe troef. Het lijkt allemaal een opmaat naar wat groters en belangrijkers, maar wat dat dan moge zijn, wordt niet helemaal duidelijk. Vooral de volwassen rollen van factieleiders Ray Stevenson en Kate Winslet hangen er maar wat bij. Het verhaaltje leidt allemaal tot teleurstellend weinig en excessief geneuzel, al zijn de vele actiescènes die worden afgewerkt als levels in een spannend computergame nog best onderhoudend. Het potentieel van Divergent is best aanwezig, maar de regisseur van The Illusionist weet nog niet helemaal te overtuigen. Dit komt ook door het uitblijven van een afdoende uitleg van de verschillende bevolkingsgroepen, want naast de Onverschrokkenen komen eigenlijk alleen de Erudieten uitvoeriger aan bod. Misschien dat deze veel te lange opmaat wat meer op zijn plek valt bij het zien van de vervolgen Insurgent en Allegiant.Telegraaf:

Filmrecensie| Divergent

03 APR 2014 Annet de Jong

Je kon erop wachten na succesvolle verfilmingen van jeugdboeken als Harry Potter, Twilight en The 

Hunger Games. Nu is er Divergent, het eerste deel uit de trilogie van Veronica Roth. De 16-jarige 

heldin Tris (Shailene Woodley) moet overleven in een streng geleide maatschappij die is opgedeeld in 

vijf groepen, ingedeeld op karaktereigenschappen. Een test wijst waar je bij zou horen, maar 

kinderen mogen op hun 16e desondanks zelf kiezen.

Dat inwijdingsritueel is een van de spannendste scènes in Divergent. Tris behoort tot geen enkele 

groep, maar is ’afwijkend’. Ze verlaat haar familie en gaat alleen verder als lid van Onverschrokken, 

een wilde en atletische club die nergens voor terugdeinst.

Beheersing van je diepste angsten is het doel van een keiharde training die Tris moet ondergaan. 

Plaats van handeling is een vreemde ondergrondse wereld in een postapocalyptisch Chicago. Dat is 

misschien wel de makke van Divergent: de sciencefictionomgeving is grijs en grauw en daardoor 

weinig aantrekkelijk.

De film moet het hebben van de fysieke strijd van Tris om bij haar groep te kunnen blijven en van de 

romance met haar leider Four.

Het zal de doelgroep verder worst wezen: dit is uitstekend tienermateriaal en Shailene Woodley zou 

zomaar een nieuwe Jennifer Lawrence kunnen worden, ook al legt Divergent het in kwaliteit af tegen 

The Hunger Games. Op naar deel twee dus.

II. VormDe setting waarin het verhaal zich afspeelt is een bijzonder soort wereld die best wel ingewikkeld in elkaar zit. Er worden geen jaartallen gegeven, maar de personages leven in ieder geval een flinke poos in de toekomst. De samenleving waarin ze wonen heeft geen naam, maar ik weet wel dat dit de Amerikaanse stad Chicago is. Voor iedereen die daar woont, is hun stad hun hele wereld: elke factie woont in een verschillend deel van de stad en dat is alles wat ze kennen. Bij de stadsgrenzen staat een groot hek dat wordt beveiligd door Onverschrokkenheid: niemand komt ooit de stad in en niemand gaat er ooit uit. De facties zijn lang geleden opgericht, toen er, een van de facties. De hoofdpersonen waren dus ook gekleed naar de toekomst. Tris en Four zitten allebei bij onverschrokkenheid, ze zien er stoer uit. Ik denk dat de locatie van de film en de kleding van de personages een grote rol spelen. Op deze manier ziet het er ook echt uit als de toekomst, en niet als het verleden bijvoorbeeld. In de film werd er gebruik gemaakt van geluidseffecten. Een voorbeeld hiervan is de geluidseffecten bij bepaalde explosies. Verder was er niet echt achtergrondmuziek alleen wanneer ze bijvoorbeeld in een trein zitten en even naar het uitzicht kijken hoor je wat muziek op de achtergrond. Ook op sommige momenten word er gebruik gemaakt van muziek of geluiden om spanning op te bouwen. Het verhaal word in chronologische volgorde verteld. Soms is er wel sprake van flashbacks, Tris denkt vaak terug aan haar verleden, vooral aan haar moeder. De scene die mij het meest is bijgebleven is de scene dat Tris kiest voor haar nieuwe factie. Ze besluit om naar onverschrokkenheid te gaan en haar ouders en broer achter te laten. In deze scene word ook gebruik gemaakt van muziek en ook van vertraging om het spannender te maken. Het genre van de film is actie-sciencefiction.

III. InhoudDivergent gaat over het 16-jarige meisje Tris, die in een maatschappij leeft die in 5 verschillende facties is verdeeld, onderverdeeld op karaktereigenschappen. Iedereen ondergaat op zijn 16e een persoonlijkheidstest waaruit moet blijken bij welke groep je thuishoort. Tris krijgt de zeer zeldzame uitslag ‘divergent’ (afwijkend), wat erop neerkomt dat ze in meerdere groepen zou passen. Dit kan erg gevaarlijk zijn voor haar dus ze mag het aan niemand vertellen. Ze loopt met een levensbedreigend geheim rond. Tijdens de kiesceremonie besluit Tris zich

aan te sluiten bij de factie Onverschrokkenheid (moed). Hier leert ze om te vechten en haar angsten onder ogen te komen. Daarnaast ontmoet ze leider Four, op wie ze verliefd wordt. De verschillende facties staan onder spanning. De factie van Eruditie (wijsheid), wil de macht overnemen van Zelfverloochening. Hierbij willen ze ook de oncontroleerbare groep, de Afwijkende, uit de weg ruimen. Samen met Four zal ze proberen de plannen van Eruditie tegen te gaan en de samenleving te redden. Four blijkt ook divergent te zijn. Het conflict in de film is dus dat Eruditie de macht over wilt nemen en dus de afwijkende uit de weg willen ruimen.De belangrijkste personen zijn Tris en Four. Tris is 16 jaar en kiest ervoor om bij de factie Onverschrokkenheid te horen. Haar ouders komen uit zelfverloochening. Haar broer, Caleb kiest voor Erudite. Four is al wat ouders en is eigenlijk een soort begeleider van Onverschrokkenheid. Tris en Four zijn beide divergent. De relatie tussen Four en Tris begint normaal, later wordt hun band steeds groter, en worden ze verliefd. De personages zijn normale mensen, maar dan uit de toekomst. Ze zijn vertegenwoordigers van hun factie. Ik heb tijdens de film het meest meegeleefd met Tris, zij is degene die het meeste meemaakt. Ze staat voor een moeilijke keuze en ze loopt door de wereld met een groot geheim, ik kon hierdoor goed met haar meeleven. Het lijkt me erg moeilijk.

IV. FunctieHet doel van de film is vooral het amuseren van het publiek. Ik denk ook dat er wel een boodschap in de film verborgen zit, namelijk dat eigenlijk iedereen hetzelfde is en niet tot een bepaalde factie behoord, zoals de personen die divergent zijn. De regisseur heeft vooral de aandacht van het publiek gekregen door ten eerste het verhaal zelf goed uit te laten komen. Ten tweede word er gebruik gemaakt van spanningsopbouw door middel van geluiden en vertraging van een moment, hierdoor wordt het dus spannend en blijft het publiek geboeid.

V. Mijn reactieToen ik naar de film ging had ik nog niet echt verwachtingen, ik had de trailer nog niet gezien dus het was voor mij nog een grote verrassing waar de film over zou gaan. Wel hoopte ik dat het een beetje zou lijken op The Hungergames. Dit was wel zo, natuurlijk wel een totaal ander verhaal maar het genre was hetzelfde. Ik vond de film heel erg leuk. Hoe de film in elkaar zat en hoe het allemaal verzonnen is heeft het meeste indruk op mij gemaakt, ik vind het een hele goede film en vind het knap hoe dat allemaal is verzonnen.Ik vond de film heel erg goed en leuk. De film heeft een leuke verhaallijn, het is soms spannend en door de gebeurtenissen die de hoofdpersonen meemaken blijf je erg geboeid aan de film. De film speelt zich dus af in de toekomst, dit vind ik ook erg leuk want toch zie je dus heel veel verschillen waardoor je je gaat afvragen of dat echt in de toekomst zo zou zijn. Ik vind het ook leuk dat er in plaats van alleen maar de verhaallijn ook nog een soort relatie is tussen de hoofdpersonen. Divergent heeft inmiddels al meerdere delen, insurgent en allegiant, het volgende deel zal dit jaar uitkomen. De vervolg delen vind ik ook net zo leuk als divergent. Ik kan de film zeker aanraden en ik ben benieuwd naar het komende deel.