Vallende sterren 3.2

Post on 27-Jun-2015

202 views 1 download

Transcript of Vallende sterren 3.2

geheime gevoelens en een geslaagde

première

hoofdstuk 3

Deel 2

Fanny, de huishoudster, loopt met het lege dienblad de deur uit. Nora heeft net haar avondeten verorberd en loopt nu te ijsberen. Ze verveelt zich. Gelukkig kreeg ze het – altijd lekkere – eten van Fanny weggeslikt.

Ze is blij dat haar honger niet over is nu alles misgaat in haar leven. Oké, dat is misschien wat overdreven, maar ze heeft wel het idee dat ze op een keerpunt staat en dat nu het moment is dat ze keuzes maakt – heel belangrijke keuzes.

Ach, wat een onzin! Vrijdagochtend had haar leven nog zin. Nu is het één grote puinhoop. En wie ruimt die zooi op? Juist ja. Ze staat er helemaal alleen voor.Gelukkig kon Lotte tijd vinden om hierheen te komen.

Ze is echt haar allerbeste vriendin. Lotte staat altijd voor haar klaar en zij, natuurlijk, voor Lotte. Ze leerden elkaar kennen op de kunstacademie. Maar na een aantal maanden wist Lotte al dat het niets voor haar was. Toen is ze medicijnen gaan studeren.

Ze bleven contact houden en dat contact is uitgegroeid tot een hechte vriendschap. Nora zou niet weten wat ze zonder Lotte zou moeten. Ze pakt haar mobiele telefoon. Misschien is Lotte al wakker. Ze heeft afleiding nodig.

Lotte is, na hun gesprek vanmiddag, even gaan liggen, omdat ze vannacht een nachtdienst heeft gedraaid in het ziekenhuis.Na een half uur wachten heeft Nora nog steeds geen reactie terug en concludeert ze dat Lotte nog ligt te slapen.

Ze laat zich op haar bed vallen en staart naar het witte plafond.Een uur later schrikt Nora van haar mobiele telefoon, die piept. God, het lijkt wel alsof ze uren geslapen heeft, terwijl ze eigenlijk alleen maar even haar ogen heeft gesloten.

Ze gaat op de rand van haar bed zitten en pakt haar mobiele telefoon beet. Het is een sms van Stephan. Hij smst dat de film erg goed ontvangen is en dat ze nu op weg zijn naar de party. Hij mist haar en hij zou willen dat ze nu bij hem was.

Nora klikt de sms weg en staat op. Zonder er verder bij na te denken, loopt ze naar de kamer van Thom en klopt op zijn deur. Vrijwel meteen wordt deze door hem geopend. Hij kijkt haar verbaasd aan, terwijl Nora even geniet van het plaatje.

“Nora!” Zegt hij verrast. Nora wordt wakker uit haar dagdroom. “Hai.” Reageert ze. “Mag ik even binnenkomen?” Thom knikt en gaat opzij, zodat Nora zijn kamer binnen kan lopen. “Je hebt er echt je eigen ding van gemaakt.” Zegt Nora, als ze Thom’s kamer bekijkt.

“Is dat een compliment?” Nora steekt haar tong uit. “Ik zag dat Lotte gekomen is.” Nora knikt. “Daar wil ik je nog voor bedanken. Het was het beste wat ik kon doen op dat moment. Ze is echt een grote steun voor me. Dank je.”

“Geen probleem. Hoelang blijft ze?” “Tot maandag. En ik hoop dat ik dan ook weg mag.” “Vind je het zo erg hier?” Nora zucht. “Ik kan gewoon niet langer in één huis wonen met mijn moeder. Dat gaat gewoon niet.”

“Wat is dat toch tussen jullie? Dat heb je me nooit verteld.” “Ik kwam niet naar je toe om over mijn moeder te praten.” “Je negeert mijn vraag.” Ketst Thom terug. Nora beseft dat Thom de enige persoon is die tegen haar in durft te gaan, met uitzondering van Lotte.

“Goed. Je hoeft het niet zeggen.” Zegt Thom. “Maar als je daar niet voor komt, waar kom je dan voor?” Nora loopt naar hem toe. “Ik kom voor jóú.” Antwoordt ze zacht. En dan drukt ze haar lippen op de zijne…