Pu 1.2

Post on 22-Apr-2015

620 views 0 download

description

Dit is het volgende deel van mijn PU Kids in the house!!!

Transcript of Pu 1.2

PU Kids in the house!!!

Ondanks het feit, dat hij daarnet tegen Sasja zo klaagde over zijn broers en zusjes, lijkt hij het toch niet zo slecht te menen.Want wanneer Thomas even later begint te huilen, is hij de eerste om het jongetje uit zijn bedje te halen.

Maar er valt toch niet zoveel van zijn gedrag te begrijpen, want als Milan even later zegt dat hij het wel leuk vindt om zoveel broer en zusjes te hebben, negeert hij hem volkomen.

Het enige wat hem op dit moment nog lijkt te interesseren, is zijn computerspelletje.

Dit tot grote ergernis van Lucas.

“Piet, zou je niet eens dat spelletje opzij leggen en gaan slapen, je moet morgen naar school!”,berispt hij zijn zoon.

“Je hoeft me niet zo te commanderen!”,roept Piet opeens,“Je bent mijn vader niet, hoor!”

Hij gaat naar zijn kamer, en Lucas blijft verdwaasd achter.Kan zijn zoon dit echt gezegd hebben?Hij en Deborah hebben hem een tijdje geleden toch duidelijk gemaakt dat ze absoluut geen verschil zien tussen hem en hun andere kinderen?!

Aan Deborah heeft hij op dit moment even geen steun.Toen ze van haar werk kwam, is ze zowat haar bed in gezwijmeld, zo moe was ze.

Dan hoort hij Naomi roepen, en gaat haar uit haar bedje halen.

“Papa boos?”,vraagt ze lief, wanneer ze zijn stuurse gezicht ziet.

Lucas stelt zijn dochtertje gerust, dat hij helemaal niet boos is, en om zijn gedachten te verzetten, probeert hij haar te leren lopen.

En Naomi lijkt er zin in te hebben, want na een tijdje kan ze perfect naar haar papa toestappen!

“Mijn flinke meid!”,roept Lucas uit, terwijl hij haar optilt,“Ik wist wel dat je het kon!”

En nu Naomi’s wens is uitgekomen, kan ze ook een flesje breinmelk krijgen. Ze drinkt het groene flesje gulzig leeg.

En kijkt dan verwonderd naar haar handjes, die – net als de rest van haar lichaam – helemaal groen zijn geworden.

Ze mag dan maar even gaan spelen.Voor Thomas is de speeltijd echter voorbij.

Want nu Lucas met Naomi klaar is, probeert hij Thomas te leren praten.

Milan is als eerste van de kinderen wakker geworden. Hij kon niet meer slapen van de zenuwen: vandaag is het zijn verjaardag!

Ook Deborah is uit bed. Ze omhelst haar zoon:

“Goedemorgen, jongen. Niet te zenuwachtig voor vanavond?”

Terwijl iedereen uit bed begint te komen, valt Lucas bijna om van de slaap!Maar zijn huishoudelijke taken zijn nog niet afgelopen: hij moet eerst Naomi nog op het potje zetten.

Maar het flesje breinmelk heeft zijn werk gedaan, want vanaf nu zal Naomi zelf op het potje kunnen!

Ook Thomas moet op het potje, maar bij hem gaat het toch nog niet zo goed.

Lucas moet eigenlijk bijna naar zijn werk, maar hij is zo moe, dat hij zich maar ziek meldt.

Hij schaamt zich wel een beetje, wanneer hij de hoorn heeft neergelegd. De hoeveelste keer is het nu al dat hij zich ziek meldt, omdat de zorg voor alle kinderen zo vermoeiend is?!Maar wanneer hij in zijn bed ligt, is hij meteen alle schaamte vergeten.

Intussen is de schoolbus aangekomen, en alle kinderen stappen in.

Milan heeft een beetje gemengde gevoelens, wanneer hij naar de bus toeloopt. Vandaag zal die hem nog naar zijn vertrouwde school brengen, morgen gaat hij al naar de grote school, samen met Piet.

Deborah heeft het intussen erg druk met de jongste tweeling. Naomi is doodmoe, en wordt in haar bedje gelegd.

Daarna leert ze Thomas verder praten:

“Zeg eens ‘mama’!”“Ma-ma!”“Ja! Mama! Flinke jongen!”

Deborah ligt een beetje in de knoop met haar gevoelens: haar jongste zoon noemde haar net voor het eerst ‘mama’, terwijl haar oudste zoon…

Nee, nu niet aan denken! Ze moet zich er nu op concentreren, om Thomas te leren praten.

En het heeft resultaat: even later kan Thomas foutloos praten!

Ook hij krijgt nu zijn flesje breinmelk.

Deborah staat glimlachend te kijken. Het is echt schattig om haar zoontje te zien drinken!

Na het flesje, tilt Deborah hem op. Het is tijd voor zijn middagdutje.

“Ga maar lekker slapen, mijn flinke kerel! Mama is heel trots op jou!”,zegt ze nog, terwijl ze Thomasje in zijn bedje legt.

Lucas is intussen bijgeslapen.Er wacht hem trouwens nog een vervelend klusje: de computer is stuk, en die moet hij repareren!

“Verdomme!”,vloekt hij, terwijl hij voor de zoveelste keer onder de computer duikt,“Dat ding lijkt me echt te willen pesten!”

Maar de computer lijkt hem dan toch goed gezind, want uiteindelijk krijgt Lucas hem weer aan de praat.

Naomi is ook weer wakker geworden, en Deborah probeert haar te leren praten.

Met succes, want Naomi kan even later ook perfect praten!

Piet komt thuis van school. Niet dat het hem allemaal veel interesseert, maar hij heeft toch goede punten gehaald nu.Zijn ouders willen dat hij naar de universiteit gaat, maar ja… het zijn niet eens zijn ouders… wat zou hij nog naar hen luisteren?!

Lucas doet nog even de afwas, die van gisteren is blijven staan.

Daarna maakt hij nog een stapel boterhammen klaar, want hij knalt zowat uit elkaar van de honger.

Na een boterham gegeten te hebben, moet Deborah naar haar werk vertrekken. Ze heeft er een goed gevoel bij:

“Laat die promotie maar komen!”

Op de kamer van de jongste tweeling, heerst er een gezellige drukte: terwijl Naomi met haar konijn speelt, is ook Thomas wakker geworden.

De schoolbus komt thuis met Milan, Manon en Pauline. En natuurlijk heeft de tweeling geweldige cijfers.

Pauline staat al bij haar vader te springen:“Papa, kijk! Ik heb een tien, ik heb een tien!”

En Lucas reageert natuurlijk dolenthousiast!

Milan heeft ook goede cijfers, maar vandaag lijkt dat hem niets te kunnen schelen.Een beetje verdrietig kijkt hij achterom: dit was de laatste keer dat hij naar zijn vertrouwde school ging…

Aangemoedigd door hun goede punten, willen de meisjes absoluut nog meer leren, en ze gaan dus samen even aan het schaakbord zitten.

En Piet… die lijkt het zowaar weer even goed te kunnen vinden met zijn jongere broertje!

Lucas houdt zich intussen bezig met de jongste van het gezin.

En vanaf nu is ook Thomas zindelijk!

“Wat een geluk dat er breinmelk bestaat!”,denkt Lucas, terwijl zijn zoontje van het potje glijdt.

Maar Thomas’ lessen zijn nog niet gedaan!Nee, eerst moet hij ook nog kunnen lopen, en dat leert Lucas hem meteen!

De oudste kinderen zijn braaf aan hun huiswerk begonnen.Milan wou wachten met opgroeien, totdat zijn moeder thuis zou komen van haar werk.

Maar het is nog maar de vraag, of hij het zolang nog zal kunnen volhouden, want hij valt zowat om van de slaap!

Daarom kruipt hij nog maar even zijn bed in.

Vlak voor hij in slaap valt, bedenkt hij nog dat hij echt wel een kinderachtige kamer heeft.Hij hoopt maar, dat hij voor zijn verjaardag op zijn minst een beter bed krijgt!

Terwijl de andere kinderen ook even gaan slapen, heeft Thomas het lopen eindelijk onder de knie!

Piet is de enige van de kinderen, die nog niet moe is. Hij heeft andere plannen…

“Hey Sasja… ja, het is hier echt stomvervelend. Het enige waar hier vandaag over gesproken wordt, is de verjaardag van Milan.”

“Of over dat Thomas en Naomi nu allebei kunnen lopen, praten én op het potje gaan! Dat vinden ze hier toch zo gewéldig!”

“Ja, is dat bij jou ook zo?…Oké, wel bellen elkaar nog wel!…Tot dan!”

Milan kon niet meer slapen van de zenuwen.Hij is dan maar terug opgestaan, want zijn huiswerk was nog niet helemaal af.

“Papa, wil je me helpen met mijn huiswerk? Ik snap echt niks van die staartdelingen!”

Maar met Lucas’ hulp, is dat probleempje al snel opgelost!

“Bedankt, papa! Ik snap het nu helemaal!

Eindelijk komt Deborah thuis. Ze heeft jammer genoeg geen promotie gemaakt.

Pauline komt haar al tegemoet gelopen.

“Hé, meisje!”zegt Deborah verwonderd,“Moest jij nog niet in je bed liggen?”

“Ik mocht opblijven, voor de verjaardag van Milan!”,antwoordt Pauline, en ze laat er meteen op volgen:“Gaan we dan nu taart eten?”

Even later is het dan eindelijk zover.Lucas staat achter Milan bij de taart, en fluistert hem plagend toe:“Intussen weet je al wel hoe je kaarsjes moet uitblazen, zeker!”

Ook Deborah is binnengekomen, en ze knikt haar zoon bemoedigend toe.

Maar vanbinnen voelt ze een steek… het lijkt nog maar zo kort geleden, dat Milan nog pasgeboren in haar armen lag…

Milan denkt nog even na over een goed wens…

… en blaast dan in één adem de kaarsjes uit!

“Vooruit Milan, zet ‘m op!”,moedigen zijn zusjes hem aan.

Milan springt in de lucht, en…

… komt als een knappe tiener weer op de grond terecht!

Het valt zijn ouders op, dat hij ongelooflijk veel op Lucas lijkt.

“Joehoe!”,roept hij,“Nu begint het echte leven! Uitgaan, en vooral veel vrienden maken! Ik ben een Populariteitssim!”

Milans droom is uitgekomen: hij heeft een nieuwe, meer volwassenere kamer gekregen voor zijn verjaardag.Dolblij kruipt hij zijn nieuwe bed in.

Tot de volgende!!!

En vooral blijven lezen!!!

xxxaphroditje