In Nederland hebben we hetinderdaad goed voor elkaar. FonsSteger van het bedrijf DRS legt meuit dat het in Noord-Europa(Duitsland, de Scandinavischelanden en Nederland) wel goed gaatmet het afvangen van de amal -gaam deeltjes na het uitboren vanoude vullingen door middel vanISO-goedgekeurde amalgaam -afscheiders. Ook in Noord-Amerikagaat dit steeds beter. In 1993 is er inNederland een sanerings -programma opgesteld onder anderemet behulp van het CUWVO(Coördinatiecommissie UitvoeringWet Verontreiniging Oppervlakte -wateren)-rapport. Daarin staat dehele problematiek beschreven vande kwikhuishouding bij deinstellingen voor mondzorg en ook

de aan bevelingenhoe de praktijkenmet het afvalwatermoeten omgaanen niet zomaarmogen lozen op deriolering.In Nederland is dehandhaving danook streng. Detandarts moet aan

kunnen tonen dat zijn praktijkvoorzien is van een amalgaam -afscheider, maar ook dat dezejaarlijks onderhouden wordt. AlleNederlandse praktijken zijnintussen voorzien van eenafscheider. Het belang van eenafscheider is groot, omdat deze ookde kleinste deeltjes die na hetuitboren van oude vullingenontstaan, kan afvangen. Dezedeeltjes zijn lastig uit het

afvalwater te halen en schadelijkvoor het milieu, omdat ze invloedhebben op organismen.

Doordat de kleine deeltjes eenrelatief groot oppervlak hebben, iser meer uitwisseling met hetwaterig milieu. Een deel van dedeeltjes zal worden opgelost in devorm van het zeer giftige ionischekwik. Dit ionische kwik is enormschadelijk voor het milieu enuiteindelijk ook voor onzegezondheid. Het ionische kwikkomt namelijk in de voedselketenterecht. Water-vissen-mensen. Alswij vis eten, krijgen we het kwikweer binnen en dat is behoorlijkschadelijk voor mens en dier.Volgens Fons gaat het minder goedmet het opvangen van amalgaam-resten in de zuidelijke landen enZuid-Amerika.

De mening van Fons wordt gedeelddoor een recent rapport ‘Globalekwikbelasting 2013’ van het UNEP(United Nations EnvironmentProgramme). In dit rapport staat telezen dat ontwikkelingslandensteeds meer te maken krijgen metgezondheids- en milieurisico’s doorkwik dat wordt uitgestoten door detandheelkundige industrie.Vooral Azië, dat voor de helftverantwoordelijk is voor demenselijke uitstoot van kwik. Dit isdus alleen nog maar het kwik datvrijkomt door de vervaardiging vangoud en de koolverbranding voorelektriciteitsgeneratie (kolen-centrales). En daarmee zorgt Azië(schrik niet) voor een derde van dewereldwijde kwikuitstoot. In

gewicht betekent dat, dat wij,mensen, door onze activiteiten 1969ton kwik uitstoten! Voor alleduidelijkheid het gaat het nog nieteens over het tandheelkundig kwikdat terechtkomt in het afval-watersysteem. Per jaar gebruikentandartsen 340 ton kwik. Daarvankomt 100 ton in de afvalcyclusterecht. Naar schatting wordt er inNederland ongeveer 500 kg kwik inde tandheelkunde per jaar verwerktin nieuw amalgaam. Er wordtongeveer twee tot drie tonamalgaam jaarlijks uitgeboord.

Op YouTube vond ik een filmpjewaarop je kunt zien hoeveel kwikeen amalgaamvulling afstoottijdens het eten of drinken. Ga maareens naar YouTube en geef alszoekwoorden in: ‘kwik, giftig, gas enamalgaam’ en bekijk dit Engels-talige filmpje. Het maakte op mijeen enorme indruk.

Er zijn op dit moment geengegevens beschikbaar over deconsequenties voor het milieu vanalternatieven voor tandheelkundigamalgaam. We weten dus nog nietof de restanten van composieten englasionomeervullingen ookschadelijk zijn.

Bron

• Dental Tribune.

24

In Nederland hebben we te maken met veel wetten en regels. Zo gaan onze oudeamalgaamresten naar DRS (Dental Recycling Services) waar het keurig verwerktwordt. Ik vroeg me af hoe dat in andere landen gaat. Doen zij dit ook zo netjes ofzijn wij daarin een uitzondering?

Lezersvraag

door yvonne maassen

Milieuregels voor amalgaam

Voor lezersvragen kun je mailennaar redactiestandby@bsl.nl

Met dank aan:Fons Steger van DRS.

Ionisch kwik is enorm schadelijkvoor hetmilieu