de mooiste poëzie ter wereld

poëziewedstrijd van de stad herentals - editie 2010

de mooiste poëzie ter wereld

poëziewedstrijd van de stad herentals - editie 2010

Poëzie is

het dagboek van een vogel die wil kunnen zwemmen

van een muis die zo groot als een giraf wil zijn

van een schildpad die verlangt naar de snelheid van een

luipaard

van een varken dat ervan droomt in de bomen te kunnen

klimmen als een aap

van een dromedaris die jaloers is op de bulten van een kameel.

Poëzie schept het leven...

Met verschillen...

Met confrontaties...

Met emoties...

Maar

de mooiste poëzie

vindt men nog altijd

in de ogen van de mensen

(en daar is alles mee gezegd).

Rafaël Celen

Soms heeft men last van

Turbulentie

Erger dan

Impotentie

Niet de juiste

Efficiëntie

Het niet lukken van

Risicopreventie

Een vies probleem

Incontinentie

Michiel Buts

Wapperend haar door de wind

haar t-shirt strak spannend door de regen

mijn hart sloeg een slag over

ze kwam binnen en zette zich kletsnat neer

mijn god waarom nu, waarom hier

daar zat ze op de bank en glimlachte

met haar haar zo kort leek ze nog op een jongetje

mijn gewaad werd strakker

dat arme ding moest het ijskoud hebben

kom mee naar de biechtstoel

dan maak ik het warm

en daarna doe ik je warme kleren aan

ik volgde het arme ding naar de biechtstoel

ze is nooit meer dezelfde geweest.

Yves Dillen

Thuis ruik ik de dood.

Zout.

Als zoete tranen.

Je ging niet het hoekje om,

maar rond.

Je keert terug in het gedacht.

Omklem jouw hand,

mijn hand.

Grens, scheid ons de wegen.

Elene De Cleyn

Ik ben je beu.

Ik baal van jou.

Want wil ik geel,

Dan wil jij blauw.

En wil ik dit,

Dan wil jij dat.

En zeg ik wie,

Dan zeg jij wat.

Zeg ik dag,

Dan zeg jij nacht.

En ga ik hard,

Dan ga jij zacht.

Zeg ik ja,

Dan zeg jij nee.

En als ik ga,

Ga jij niet mee.

Maar zeg ik "schat",

Dan zeg jij "zei je wat?"

Lisa Van Herck

Op een mooie zomernamiddag zag ik haar

Ik weet niet hoe maar ik speelde het klaar

Ik had ze al van vei- zien staan

Zij vond het wat ver gaan, maar ik kon het wel aan

En zij lag daar maar, naast wat hooi

Ik kon het niet laten, ze was zo mooi

Om haar aan te raken, wat een gevoel

Zij vond het wat ver gaan, maar ik had een doel

Het ging wat ver toen ze mij had gebeten

Ik had het op voorhand beter moeten weten

Dus deed ik mijn liefdesboek maar toe

En ik besloot: volgende keer toch maar geen koe

Ief Falot

Sterrenlicht

Staand in duisternis,

staand in helderheid.

peervormige nepzonnen,

vervroegd door wintertijd.

Ver boven stenen hemelen,

ligt een paradijs.

Witte blinkende knopjes,

onbetaalbaar van prijs.

Nu worden ze als zwart voor onze ogen,

geen blik wordt hen gegund.

Onze metalen hoopjes met wielen,

hebben het op de sterren gemunt.

Over de grens gaan is makkelijk,

we doen het elke dag.

Maar onthoud.

dat de aarde ooit terugvechten mag.

Doof dus alle lichten

en versper alle wegen,

zodat ook de sterren zich voor een keer

door de stad kunnen bewegen.

Jeroen Turelinckx

Haiku

Ik sta aan de grens

In gedachten verzonken

Blik op oneindig

Matthias Gils

Over de grens

Een schreeuw, een traan, een lach,

het jonge leven door liefde omringd,

op een kille, witte decemberdag.

Het pure en de onschuld in de ogen,

het zorgeloze bestaan,

voor ons reeds lang vervlogen.

Jaren van geluk en verdriet,

volgen elkaar schielijk op,

steeds minder toekomst in het verschiet.

Het ooit zo prille leven door ouderdom gevat,

reist talmend door zijn laatste dagen,

over het ultieme, onbewandelde pad.

Een schreeuw, een traan, een lach,

een lichtje dooft, een lichtje ontwaakt,

op een zwoele, stralende zomerdag.

Nico Belmans

De astrale grens

Fictieve grens van de geest

surrealistische kijk,

erkenning van de werkelijkheid

dusdanig geleefd, ontkennend beleefd

poel van oneindigheid,

kennis van structuur, ontbrekend figuur

zucht naar leven zonder leven,

absentie van essentie

verbeelding als illusie,

virtuele conclusie.

geestelijk zwerven, cruciaal

metafysisch, niet abnormaal

de fictieve grens is onbestaand,

het grenzeloze verregaand.

Yves Petrovic

Over de grens

Over de grens heen

en weer naar de toekomst

of het verleden naar hemel

of hel

waarom niet het midden

en geen zijde kiezen

geen goed of sl ec ht

juist of fo u t

zijngeengrenzenmisschienbeterenallesaanelkaar,naastelkaar?

de wereld is oh zo raar.

Cedric Leung

Wat is, zal gaan

Wat was,

Zal komen

In ons bestaan

Om alle keren

Te leren

Wat is

En wordt

Gedaan

En de verhalen

Zullen zich

Vele malen

Herhalen

Om te leren

De grens te passeren

Van tijd

Naar tijd

Tot in de eeuwigheid

Eliska Dierckx

Grenzen!

Als hij over de grens gaat,

dan is zij kwaad,

echt kwaad, heel kwaad...

zodat zij over de grens gaat

en hem misschien wel eens slaat

en hij haar dan maar even laat...

Maar als hij dan niet bij haar is,

dan gaat met haar alles mis.

Als hij en zij dan weer hand in hand gaan,

denkt zij: ik laat je niet meer gaan.

Want als zij daar met z'n tweeën staan,

naast elkaar, kijkend naar de maan...

En als hij de grens weer overschrijdt,

heeft hij meteen spijt, spijt...

Kirsten Gils

Het land vol zorgen

Ik steek de grens over

naar het land

vol zorgen

Zorgen

van vandaag

neem ik mee

voor later

Het beuken

op de grond

van mijn hart

Zal stoppen

Ward Van Houdt

Over de grens

Gevangen.

Zittend op de grond der vernederingen,

Sluipend als een verbeten dino

Is hij op zoek naar Pino.

Buiten de lijntjes, fijntjes

Oefenen en oefenen

Niet: de kat krabt de krollen van de trap.

(Krabt de kat?

De maatschappij wel

En snel)

Ontsnap nu je nog kan! Nu je benen hebt!

Plan je plan.

Kruip dino!

Weg van het rijk der decadentie.

Imposant. important. Informant. Irrationeel...

Morgen

Zal iemand een kreet slaken.

Als een slak en weet ik veel

Kroop hij nu

Verder weg van het niemandsdal van de kwal

De leider van zwarte fluimen.

Rook

Sigarettenrook

Walmend in een eindeloze gang.

Einde toch in zicht

Zon en licht

De dino straalt...

Helena Van Hoolst

Onbereikbaar

Ik ben, jij was er.

Samen en toch nog apart.

Bloemen op je graf.

Gilian Bens

Welkom in mijn wereld van in en uit,

waar ik deuren open doe en nadien weer sluit.

Steeds vergt het al mijn lafhartigheid,

steeds vergt het al mijn moed,

om de toegang te openen,

binnen te gaan en te zien wat ik reeds vermoed.

Ik zie het gebeuren,een blik in mijn richting.

Ik kijk niet terug, ik wil het niet geloven.

Wederom open ik een deur en vind niks,

wederom een deur gesloten, met het achterlaten van niks.

Niels Vanlommel

Licht

Het is voorbij in een flits.

Het licht in haar ogen dooft.

Ik zie haar liggen in de lichten van het enorme gevaarte.

Het was voorbij in een flits.

De pijn was niet groot

maar wel bij de familie

van het onfortuinlijke slachtoffer.

Het leven gaat verder.

De plek aan tafel voor altijd leeg.

Ik zie nog altijd de dovende lichten

in de toenemende duisternis.

Het leven ging verder.

Zij was naar het licht gegaan.

Ik kon nog niet naar de andere kant

maar eens zou ik haar volgen.

Het leven stopte.

De tijd tikte niet meer door.

Ik kon niet zonder haar leven.

Daarom moest het.

Ik ga, ik spring naar het licht.

Daar is ze, over de grens.

Arne Van Gessert

Over de grens van mijn tuintje

zit ik op een bankje bij de buurman wat troosteloos voor me

uit te staren met een uitverteld verhaal

en een leeg glas

want dit denk ik nu al jaren

ik wou dat mijn gras

ook wat groener was.

Hanne Van Goubergen

Na het bekijken van de slimste mens

Had ik nog maar een enkele wens

Ik wou graag een gedicht schrijven

Over oude wijven

Die soort die stinkt naar oude kazen

Met hun bontjassen van hazen

Het is altijd leuk om er belleke trek te spelen

Je gaat je zeker niet vervelen

Oude wijven

Ze kunnen kijven!

Maar nu hou ik toch maar eens op met schrijven

Steff Van Thielen

Mijn vriendje

Mijn vriendje is groot en blond

Heeft grote witte tanden

In een overvolle mond

Spreken doet hij met een zachte G

Hij is best heel slim

Naar zijn eigen idee

Soms bestellen we patat

In een Belgische frituur

Of halen we gezellig

Een kroket uit de muur

Ik ben dan diegene

Die het zootje betalen kan

Daar word ik best sikkeneurig van

Toch is mijn kerel gaaf vet

Een hartstikke leuke mens

Al komt hij dan wel

Van over de grens

Charlotte Van Goubergen

De ik is weg en zij zit er weer in

Zij tript en draait, zoet op haar kin

dolle toeren gek aan't draaien

achterdochtig, onrust zaaien

posipessimistironica

Pessi mist de leuke dingen:

zij is weg,

ze gaat ik weer halen.

Steffie Verhoeven

Met dank aan stadsbestuur Herentals, Jos van de Pol, Dirk Heylen, Pascale Wijns, Liesbeth Bressers, Liese Bergen, Marc Lievens, Jacki Billet en alle leden van de jury.

Een uitgave van Kollectief Maksimaal vzw

in samenwerking met stadsbestuur Herentals

Alle rechten bij de auteurs

www.kortsluiting.be

Uitgave naar aanleiding van de prijsuitreiking van

De Mooiste Poëzie ter Wereld

Poëziewedstrijd van de stad Herentals

Eerste editie - 28 januari 2010