Post on 25-Mar-2016
description
A P R O P O S 2 5 5
Februari 2012 Het succes van de een is het succes van de ander GMT-er Peter Teesink over meervoudige sturing
> Komt er een Regionale Uitvoeringsdienst? GW praat ons bij > Meldingen nu nog simpeler Over de voordelen
van de MeldStad-App > En hoe zit het nu met PIJOFACH? De F-aanpak als lichtend voorbeeld voor de andere letters
D o o r A n n e k e M i e d e m a
D
O p d e v o o r p a g i n a > Het hoofdgemaal in het Stadspark als een van de twee
locaties in de stad van waaruit het afvalwater richting de zuiveringsinstallatie in Garmerwolde wordt ge-
pompt. Een modern meldingssysteem van storingen scheelt zo’n 400 keer uitrukken per jaar.
Verderop in dit nummer een eerste aflevering van een - waarschijnlijk lange - serie: De achterkant van
de krant, waarin we op zoek gaan naar wat er achter een opvallende kop in de krant schuilt.
A P R O P O S 2 5 5
Februari 2012 Het succes van de een is het succes van de ander GMT-er Peter Teesink over meervoudige sturing
> Komt er een Regionale Uitvoeringsdienst? GW praat ons bij > Meldingen nu nog simpeler Over de voordelen
van de MeldStad-App > En hoe zit het nu met PIJOFACH? Kwartiermaker De F-aanpak als lichtend voorbeeld voor de andere letters
24e
jaargang, februari 2012 Apropos is een uitgave voor (oud-) personeel van de dienst RO/EZ van
de gemeente Groningen en verschijnt 11 keer per jaar REDACTIE Mans Schuurman Johan de Boer Alfred Kazemier
CORRESPONDENTEN Ingrid Bolhuis Erwin Tollenaar Anneke Miedema Mirjam van der Feen Mark Ronda Froukje Bouma
Jan Koops van ‘t Jagt Jeroen Berends Anne Helbig Gilbert Sewnandan Petra Maaskant Janet Stoker Heleen Aarnink
ONTWERP EN OPMAAK Groninger Ontwerpers DRUKWERK EN AFWERKING Zodiak Groep Groningen
REDACTIE-ADRES Ged. Zuiderdiep 98 9711 HL Groningen (kamer 325) Email: apropos@groningen.nl
O p d e v o o r p a g i n a >
Rondje schaatsen om de binnenstad. Afgelopen maand kon het weer. Hier wordt live-muziek ten
gehore gebracht ter hoogte van het Kleine der A.
De hoogste baas van RO/EZ en de
Milieudienst en deels de inhoudelijke
baas van SoZaWe, de HVD, iederz en
OCSW. Voelt dat niet als overal en
nergens; een soort van gemeentelijke
nomade?
Welnee, helemaal niet. Dat heeft ook te
maken met hoe ik in elkaar zit. Ik heb er
niet zo’n behoefte aan om als eenling de
grote baas te zijn van een dienst.
Begrippen als inhoudelijke betrokkenheid
en boegbeeld van een dienst...
Ik ben inhoudelijk betrokken. Bij de
sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen
(werk, zorg en welzijn) in deze stad. En
als we het daar toch over hebben: daar
voel ik me wel het aanspreekpunt voor.
Vroeger zat ik als AD van iederz in de
sollicitatiecommissie voor de invulling
van een vacature voor een nieuwe
dienstdirecteur. En dan keken we er ook
naar of iemand de kwaliteiten had om
een boegbeeld van een dienst te worden.
Dat is nu juist niet meer zo. Posities
worden niet meer afgebakend, niet meer
‘dit is van mij en niet van jou’.
Wat maakt jou geschikt als GMT-lid?
Een belangrijke vraag is ‘waar komt je
drive vandaan’. Heb je juist lol in macht,
ambieer je een bepaalde positie of
ben je in staat dat los te laten en veel
meer dingen in gezamenlijkheid tot
stand te brengen. Te onderkennen dat
Hoe zat het ook alweer? Het Groningen Management Team (GMT) is in de
plaats gekomen van het AMT (Algemeen Management Team). Dat betekent
dat een dienst geen algemeen directeur meer heeft. Twee GMT-leden
hebben nu bemoeienis met een dienst. De een is lijnverantwoordelijk, onze
hiërarchische baas, de ander is verantwoordelijk voor de strategische thema’s,
onze inhoudelijke baas. Meervoudige sturing heet dat. Jaap Diepeveen is op
tijdelijke basis onze inhoudelijke baas, Peter Teesink onze hiërarchische baas.
Hij heeft daarvoor vier uur per week vast ingeroosterd. Een kennismaking.
Het succes van de een is het succes van de anderje afhankelijk bent van anderen en die
anderen – in mijn geval mede-GMT-leden
– de ruimte gunt.
In het AMT kon je relatief je eigen ding
doen, om het zo maar te zeggen. Dat
kan echt he-le-maal niet meer. Dit is
meer een team dat op elkaar kan leunen
en steunen. De agenda is ook veel
inhoudelijker nu.
Toch ben je zeven jaar algemeen
directeur geweest van iederz ...
Klopt. Maar iederz was volstrekt
afhankelijk van de wereld om zich heen.
Daar was op geen enkele wijze sprake
van een monopoliepositie, van het
hebben van het laatste woord. Wat je
bij andere diensten vaak wel had. Denk
aan een paspoort, een vergunning. Bij
iederz was een klant echt klant. Want
die kon ook ergens anders heen. Dus in
gezamenlijkheid werken, afhankelijk zijn
van elkaar, dat ken ik wel.
Lijndirecteur van RO/EZ. Kon je daarvoor
kiezen?
Het domein, de thematische sturing
moet los staan van de hiërarchische lijn.
Dat is het kenmerk van meervoudige
sturing. En mijn keuze was heel duidelijk:
ik ga voor de sociaal-maatschappelijke
onderwerpen. Dus toen lag het voor
de hand dat ik voor RO/EZ en de
Milieudienst de lijnsturing ging doen.
3
AP
RO
PO
S
25
5
Meervoudige sturing.
Betekent dat twee managementstijlen?
Ik heb een paar dingen te doen: krijgen
we scherp wat ons doel is, weten
we welke resultaten we willen halen.
En vervolgens: welke verbindingen
moeten we aangaan om die resultaten
te bereiken. En dat met een maximale
inzet van de kwaliteit van mensen. Die
resultaten bekijk ik achteraf. Van te voren
hoef ik het allemaal niet te weten, want
dan word ik zo’n bottleneck waar eerst
alles langs moet. Dat betekent dus dat
‘Weg met de schuttingen’
fouten maken mag. Maar dat daar ook
van geleerd moet worden. Ik geef veel
ruimte. Maar ik maak ook keuzes en neem
besluiten.
Je hebt in het sociaal-maatschappelijk
domein te maken met vakdirecteuren van
vier verschillende diensten. Dat lijkt me
best... ehh...
De vakdirecteuren komen uit een
situatie waarin het niet gebruikelijk was
problemen van de ene dienst te delen
met een andere dienst. Dat delen van
problemen, dat verwacht ik nu wél. En
dat is spannend, want je moet elkaar
vertrouwen. En aan die vertrouwensbasis
is nooit gewerkt. Ik merk dat de ene
vakdirecteur het mooi vindt en de ander
vindt het tamelijk griezelig. De vraag is:
hoe open durf je te zijn?
Maar mensen zijn ook trots.
Het zou mooi zijn als mensen niet zozeer
trots zijn op hun eigen dienst. Maar
trots zijn op de resultaten die we voor
de gemeente Groningen boeken. Het
succes van de een is dan ook het succes
van de ander.
Dat klinkt erg nobel.
Nobel. Hmm. Dat ook. Daarnaast is er
echt een enorme behoefte om dingen
samen te doen. Zonder gêne te kunnen
zeggen: ik heb een probleem, wie kan me
helpen? Het feit dat je dat doet is meestal
de stap in de richting van een oplossing.
Bovendien: de veranderingen zijn zo
groot. De bezuinigingen, de wereld om
ons heen, de wetgeving. Je kunt het niet
alleen.
Een groot pleidooi voor collegialiteit?
Vooral voor integraliteit. Weg met die
schuttingen, zou ik zeggen. Ook het
bestuur van deze stad maakt graag een
integrale afweging, terwijl het nu vaak
sectoraal wordt aangereikt.
Ik merk dat RO/EZ al veel heeft
geïnvesteerd in die integraliteit, maar
dat kan nog beter. Het sociale domein is
nog meer versnipperd. Ik zit soms met
12 mensen aan tafel die allemaal over
hetzelfde onderwerp gaan. Ieder in z’n
eigen sectortje. Dat wil ik niet meer. Dus
zoek elkaar van te voren op, bereid het
voor en behartig elkaars belangen.
En dat zie je nu gebeuren.
Je hebt als GMT-lid 4 uur per
week voor RO/EZ. Is dat zinvol?
Ik bedoel: kunnen we dat niet beter
achterwege laten en het overlaten
aan de vakdirecteuren?
Ik heb vier uur vast ingeroosterd
voor RO/EZ, maar ik besteed er meer
tijd aan. Dat voorop gesteld. Maar het
antwoord op je vraag is nee. Er moet
iemand zijn die boven de partijen
staat. Een aanspreekpunt. Iemand die
beslissingen neemt. Een vakdirecteur
ziet alles op zich afkomen en moet
kunnen steunen op iemand met een
open oor en een open oog. Maar het is
wennen. Vakdirecteuren hebben meer
vrijheid nu, de een is daar blij mee en de
ander mist het dagelijks sparren met en
de dagelijkse steun van een AD. (lacht)
Ja, die mist het boegbeeld, zou je
kunnen zeggen.
D o o r I n g r i d B o l h u i s
D‘Die commissie, onder leiding van Jan
Mans, oud-burgemeester van Enschede,
werd gevraagd onderzoek te doen naar
de uitvoering van de VROM-taken. In juli
2008 kwam de Commissie Mans met de
bevinding dat het nodig is om de taken
op een hoger niveau in te steken en om
wettelijk te regelen dat er 25 regionale
uitvoeringsdiensten (RUD’s) moeten
worden ingericht om de handhaving beter
te kunnen uitvoeren.’
Zit hier ook nog een link met de nieuwe
wetgeving op VROM-gebied?
GW: ’Ook de wetgeving is inmiddels
van sectoraal naar integraal gegaan
met de invoering van de Wabo, de
zogenaamde ‘omgevingsvergunning’.
Er wordt één aanvraag ingediend
voor zaken waar voorheen allerlei
aparte vergunningen moesten worden
aangevraagd, en er komt uiteindelijk
één besluit. Dat is veel overzichtelijker.
Helaas zijn de verschillende
toetsingskaders nog ondergebracht in de
oorspronkelijke sectoren. De volgende
wet gaat dat hopelijk oplossen, de wet
Omgevingsrecht, die in 2013-2014 wordt
verwacht. Hierin moeten dan ook de
toetsingskaders worden geïntegreerd.’
Hoe gaat het in Groningen met de
vorming van een RUD?
‘Het Rijk, het IPO (Interprovinciaal
Overleg) en de VNG (Vereniging
Nederlandse Gemeenten) hebben
kwaliteitscriteria geformuleerd waarmee
de gemeenten de eigen organisatie
kunnen toetsen. Wanneer de kwaliteit
niet voldoet, dan moeten deze taken
over naar de te vormen RUD. Op zich
een aparte manier van toetsen, deze
zelfbeschouwing, maar dit terzijde. In
Groningen zaten, net als bij andere
gemeenten, de problemen in de
milieutaken. Afspraak is daarom gemaakt
dat met ingang van 1 januari 2012 de
basis-milieutaken van de provincie
Groningen en de gemeenten naar de
nieuwe RUD zouden gaan. Voor ons zou
dat betekenen dat er 6 à 8 fte’s van de
4
Komt er een Regionale Uitvoerings-dienst?Na grote missers op het gebied van vergunningverlening, toezicht en
handhaving in onder andere Enschede (vuurwerkramp) is er in Nederland
gezocht naar een manier om met name de uitvoering van deze VROM-
taken te verbeteren. Daarom werd begin 2008 de landelijke ‘Commissie
Herziening Handhavingsstelsel VROM-regelgeving’ ingesteld.
Gert Willem (GW) Hanekamp, hoofd Bouw- en Woningtoezicht bij RO/EZ,
is hierbij betrokken en vertelt ons hoe een en ander in elkaar steekt.
Milieudienst over zouden gaan naar de
RUD.’
Is er in Groningen dan nu al een RUD?
GW: ‘Daar zijn zware onderhandelingen
aan voorafgegaan. De gemeente
Groningen heeft de inzet getoond om als
centrumgemeente de VROM-taken uit te
voeren voor de andere gemeenten, zoals
ook wordt gewerkt voor de gemeente Ten
Boer. Dan zou er dus geen gezamenlijke
regeling in een RUD komen. Maar de
helft van de betrokken gemeenten ziet
dit niet zitten. Er komt daarom slechts
een minimum-model RUD in Groningen,
alleen voor de basis-milieutaken. De
overige milieutaken en andere VROM-
taken blijven bij provincie en gemeenten,
zoals het altijd al was verdeeld. Wanneer
de RUD er precies komt is nog niet
duidelijk.’
En hoe loopt het af met onze inzet als
centrumgemeente?
‘Het is eerst de bedoeling om
vergunningverlening, toezicht en
handhaving binnen onze eigen
gemeente te bundelen. Dat moet eerst
goed op poten gezet en betekent dat
er onderdelen van RO/EZ samengaan
met onderdelen van Milieudienst en
Brandweer. Of er dan nog taken voor
andere gemeenten worden uitgevoerd is
een volgende stap.’
AP
RO
PO
S
25
5
5
Vete
Wat is dat toch tussen de gemeente en de
provincie Groningen? Sinds mensenheugenis gaan
beide besturen rollebollend over straat. Slechts een
paar honderd meter scheiden Stadhuis van het
Martinikerkhof maar de afstand lijkt politiek
onoverbrugbaar. En de kloof is dieper dan ooit.
Tranentrekkend is het recente geruzie over de
toekomst van het Groninger Museum. Een parel
voor Stad en Ommeland, daar zijn vriend en vijand
het over eens. Maar als de directeur op te grote
voet leeft, draait de stad er als eerste voor op. Nota
bene twee welbespraakte partijgenoten, beiden
met de portefeuille cultuur, slagen er niet in de rijen
te sluiten. Ze halen dagelijks de krant met hun
publiek geredetwist. Let wel, de Groningse krant. In
de landelijke media overheerst gelukkig het nieuws
van de redding van het Groninger Museum. En blijft
de zoveelste dorpsvete in de grootste stad van
Noord-Nederland onbesproken.
Het lijstje is inmiddels indrukwekkend. De provincie
die de stekker uit Meerstad trekt, de stad die niet
meewerkt aan een weg door de Koningslaagte. De
provincie die te elfder ure terugkomt op de subsidie
voor de Grote Markt. En de stad die wil stoppen
met de veel te dure spoorlijn naar Heerenveen.
Ieder met zijn eigen reden en elk heilig overtuigd
van het eigen gelijk. Maar het brengt ons allemaal
geen stap verder of dichter bij elkaar.
En de Groningers? Die hopen dat FC Groningen
weer gaat winnen, dat hun huis niet teveel in
waarde daalt en dat ze volgend jaar nog een baan
hebben. Groningers zijn met weinig tevreden. Als er
een pak sneeuw valt, ruimen we dat op. Zonder te
klagen. Hier rijden de treinen gewoon op tijd en
hebben we winterbanden. Als het koud is doe je
een muts op en een extra trui en dan hup, gewoon
op de fiets naar het werk. De beste
marathonschaatsers op natuurijs komen dit jaar uit
Groningen. De Unox-mentaliteit zit ons in de genen.
Niet lullen, maar poetsen. Samen de schouders
eronder, vooral als het tegenzit. Eigenschappen die
diep geworteld zijn in de Groningse samenleving.
Noaberschap.
Maar niet in de politieke arena. Daar laaien
onbegrijpelijke vetes op en heerst een mistig soort
sentiment. Als in een eindeloze broedertwist
waarin niemand meer weet waarom het ooit
begon.
Mijn mooiste plekHet wijde open land rondom is een van de
sterkste kwaliteiten van de stad.
Ik herinner mij een zondagmiddag dat Janet
en ik terugkwamen van een fietstocht. We
stopten even in de Oude Boteringestraat.
Een strakke, heldere lucht met slierten on-
dergaande zon tussen donker verkleurde ge-
vels. Ik stond daar en zag hoe de gevellijnen
zich als twee armen boven mij uitstrekten en
dacht: hoe mooi, buiten zijn en dan zo bin-
nenkomen! Een ‘plaatje’ waarin zowel de
kans op koestering als de potentiële ruimte
zichtbaar zijn. Zien is kijken met je ziel.
Mijn lelijkste plek Niks mis met ‘lelijk’. Wat heet eigenlijk?
Een levende, energieke stad heeft veel ‘ge-
woon’ nodig, een beetje ‘mooi’ en een beet-
je ‘lelijk’. Maar wat een stad niet kan gebrui-
ken is liefdeloosheid! Ik fiets van huis naar
kantoor via de Kreupelstraat. De Prefecten-
De G-spot van …
Rob van Gemert,
stedenbouwkundig ontwerper
hof kent een roerige geschiedenis waar in
de loop van de planvorming alle liefde uit
wegsijpelde. Steeds als ik passeer zie ik
voor mij hoe mooi het had kunnen zijn als
het oorspronkelijke plan van Aldo van Eyck
niet op zo’n domme manier was verkwan-
seld.
Mijn meest speciale plekIk ben iemand die zich met de ziel verbindt
aan de dingen die ik doe. Ik werk om mijzelf
een plek in de wereld te geven. Ik werk na-
drukkelijk voor de stad, voor haar mensen.
De dienst is een middel om zo te kunnen
zijn. Een grote verbondenheid ligt in Vink-
huizen. Hier knokte ik met Truus, Alie, Jan
en vele anderen tegen plannen die niets met
het eigene van de wijk te maken hadden.
Het was een lange weg, maar we zijn een
heel eind gekomen.
6
D o o r G i l b e r t S e w n a n d a n
WWerkwijze
Klaas van der Wal noemde de door
Magda gevolgde werkwijze een voorbeeld
voor de andere letters in de PIJOFACH.
Magda: ‘We hebben goed gekeken naar
alle producten en diensten die we als
Facilitaire Zaken leveren. Daaruit bleek dat
we zo’n 13 verschillende werkprocessen
konden onderscheiden. Daarop hebben
we facilitaire medewerkers van alle
diensten uitgenodigd om in één van de
18 geformeerde werkgroepen plaats te
nemen inclusief 5 werkgroepen die over
management-onderwerpen gaan. Vrijwillig,
op basis van eigen interesses. Groot
voordeel hiervan is dat je gemotiveerde
werkgroepen krijgt. Iedere deelnemer heeft
er immers zelf voor gekozen.’
Fasering
Magda: ‘Onze aanpak bestaat uit 3 fasen
of delen. Alle werkgroepen zijn aan de
slag gegaan om van één werkproces
de optimale werkwijze voor de nieuwe,
centraal georganiseerde afdeling Facilitaire
Zaken te beschrijven. Je moet dan wel
loskomen van de overtuiging dat het
werkproces in dienst X weleens beter
kan zijn dan dat van je eigen dienst. Het
eerste deel liep tot de Kerst 2011. In januari
hebben we een gezamenlijke presentatie
gehad waarbij alle werkgroepen hun
resultaat in 5 minuten presenteerden aan
de hand van een zelfgemaakte poster. Dat
werd een dynamische bijeenkomst en
maakte ook veel energie los! Nu moeten
we de afzonderlijke werkprocessen
op elkaar afstemmen en zullen de
werkgroepen ook gaan samenwerken.’
Met de input van de werkgroepen en de
resultaten van de posterpresentatie gaan
Magda en Angelique Hielkema (één van
de andere projectgroepleden) de optimale
werkwijze voor de nieuwe afdeling
opschrijven. ‘Het wordt de blauwdruk
voor onze afdeling’, zegt Magda. Dit is
het 2e deel van de aanpak. Eind februari
hoopt Magda de blauwdruk aan het
facilitair vakoverleg te presenteren. Begin
maart organiseert de projectgroep 2
bijeenkomsten voor alle medewerkers FZ.
Magda: ‘Medewerkers moeten een gevoel
krijgen in wat voor organisatie zij straks
En hoe zit het nu met PIJOFACH? Hoe gaat het met die centralisatie van de dienstverlenende functies? Begin
februari informeerden GMT-lid Klaas van der Wal en directeur D&C Jouke
Haringsma de medewerkers die deel gaan uitmaken van het Shared Services
Center. Tijdens die bijeenkomst in de Pathébioscoop bleek dat de letter H
van ‘huisvesting’ al behoorlijk ver is in de afstemming van werkprocessen.
Magda Mooibroek is sinds de zomer van vorig jaar projectleider
centralisatie Facilitaire Zaken. Een omvangrijke klus waarvoor ze vanaf
half november grotendeels vrijgesteld is van haar andere werkzaamheden.
werken, ook de medewerkers die niet
in de werkgroepen hebben meegepraat.’
‘Het laatste deel van onze aanpak bestaat
uit het uitwerken van de processen.
Welk kwaliteitsniveau willen we leveren?
Hoe kun je dat meten? En hoe bewaak
je het gewenste kwaliteitsniveau van de
dienstverlening van de nieuwe afdeling?
De antwoorden op al die vragen zullen
we beschrijven.’
Succesfactoren
De aanpak is een voorbeeld voor andere
letters. Wat is het geheim? Magda:
‘We hebben vanaf het begin de FZ-ers
mee laten doen in de werkgroepen. Op
basis van vrijwilligheid en interesse.
Elke werkgroep kreeg een werkopdracht
mee die we als projectgroep vooraf
hadden geformuleerd. De werkgroepen
mochten daarna hun eigen eigen manier
bedenken om tot resultaat te komen.
Dat resultaat moest wel passen binnen
de kaders van het koepelplan en vóór
de kerst opgeleverd worden. Dat heb ik
bewaakt. Daarnaast helpt het enorm dat
de Centrale Ondernemingsraad (COR) erg
enthousiast is. We investeren dan ook in
de goede relatie met de OR. Verder zijn
we open en transparant over het proces:
we communiceren via nieuwsbrieven,
koppelen terug naar werknemers en
directies, organiseren bijeenkomsten
enzovoort.’
AP
RO
PO
S
25
5
7
IJspret in StadNa minstens vijftien jaar wachten kon het eindelijk
weer eens. Schaatsen op de diepenring! Het Groninger
Museum van onderaf bekijken, zwieren over de
Zuiderhaven, op naar het Hoge der A en via De Sleutel
en de Hoek van Ameland naar de überromantische
Noorderhaven… En op zo’n beetje elke hoek een koek en
zopie en gezellige muziek. Tout Groningen verbroederde
zich op het ijs. Moesten we vaker mogen doen.
8
Wat kan de MeldStad- App?
Sinds juli vorig jaar kunnen stadjers
via MeldStad met hun smartphone
of tablet meldingen doorgeven over
bijvoorbeeld een losliggende tegel,
overhangende beplanting of afval op
straat. De meldingen worden rechtstreeks
opgenomen in het gemeentelijke
meldingen registratiesysteem MAGIC.
Je hoeft dus niet te meer te bellen of te
mailen. Er is ook al langer een digitale
meldingskaart op internet () die op een
vergelijkbare manier werkt. Je ziet dat
het digitaal doorgeven van een melding
aan populariteit wint ten opzicht van het
telefonisch doorgeven. Deze zogenaamde
kanaalsturing is ook een wenselijke
ontwikkeling omdat het telefonisch
verwerken van meldingen relatief duur
is. Hiervoor heb je meer mensen nodig
dan voor digitale meldingen.
Er bestaat toch ook al een vergelijkbaar
landelijk systeem?
Dat klopt, er zijn verschillende landelijke
platforms. Dat zijn er inmiddels zoveel
dat het voor de burger niet meer duidelijk
is waar je het beste een melding kunt
doen. Sommige van deze platforms
vragen geld om aan te sluiten. Een ander
belangrijk argument om een eigen App
hebben, is dat er tussen de Stadjer en de
gemeente geen derde parij komt te staan.
Nu wordt de melding rechtstreeks bij de
gemeente gedaan in plaats van via een
landelijk meldingssysteem. Verder zie je
bij MeldStad alle meldingen (dus ook de
Meldingen nu nog s impelerSmartphones, steeds meer mensen hebben er een. Behalve bellen kan deze
slimme telefoon nog veel meer. Zo kun je er bijvoorbeeld Apps op zetten. Een
App is een programmaatje gemaakt voor één specifieke taak of bijvoorbeeld
voor het verkrijgen van informatie over een bepaald onderwerp. Als
vooruitstrevende stad heeft Groningen uiteraard ook een App. De App heet
MeldStad. Een interview met Wim Schorfhaar (teamleider van het meldpunt
Stadsbeheer) over wat de MeldStad-App doet.
meldingen die via internet of de telefoon
binnenkomen) op één ‘kaart’.
Wordt een melding via MeldStad ook
sneller opgelost?
Nee, er is geen verschil tussen een
melding die wordt gedaan via de telefoon,
mail, internet of MeldStad. Uiteindelijk
komen alle meldingen terecht in MAGIC.
Dat is als het ware de verzamelbak. Vanuit
Magic worden de meldingen uitgezet naar
de verantwoordelijke specialisten.
Wel is het zo dat de afhandeling van
D o o r M a r k R o n d a
W
digitale meldingen en van MeldStad
beter is te volgen. De melder kan precies
zien wanneer een melding in behandeling
wordt genomen en hoe lang het duurt
voordat de melding is afgehandeld.
Is MeldStad een succes?
Sinds de kick-off in juli 2011 zijn er
ongeveer 1000 meldingen via MeldStad
binnengekomen. En het aantal neemt
verhoudingsgewijs alleen maar toe. Ook
het aantal gebruikers van de app neemt
toe. MeldStad wordt vooral gebruikt door
AP
RO
PO
S
25
5
9
QR-CODE I-PHONE QR-CODE ANDROID
Dö
rte M
iera
u (
57)
beg
on
op
1 jan
uari
als
co
nta
ctf
un
cti
on
ari
s
Inte
rnati
on
ale
Eco
no
mis
ch
e B
etr
ekkin
gen
bij d
e a
fdelin
g E
Z.
Van
uit
SO
ZA
WE
werk
t ze
al sin
ds
jun
i 2011 b
ij E
Z.
Han
s P
loeg
er
(30)
is o
p
1 jan
uari
beg
on
nen
als
co
ntr
oller
bij d
e a
fdelin
g
PB
I. H
an
s k
om
t van
de
Milie
ud
ien
st.
Erw
in K
loen
(29)
beg
int
op
15 f
eb
ruari
als
assis
ten
t-p
roje
ctl
eid
er
3 b
ij d
e a
fdelin
g
Pro
jectm
an
ag
em
en
t. H
ij
werk
te h
ier
al via
P-fl
ex.
An
nett
e S
tikkelo
rum
(44)
werk
te h
ier
al g
ed
eta
ch
eerd
van
uit
OC
SW
maar
nu
ko
mt
ze p
er
1 f
eb
ruari
in d
ien
st
van
RO
/EZ
als
dir
ecti
esecre
tare
sse.
Päiv
i R
öp
eli
nen
had
een
tijd
elijk
e a
an
ste
llin
g a
ls
assis
ten
t p
roje
ctl
eid
er
2
bij h
et
IGG
. Z
e is p
er
1
feb
ruari
vert
rokken
om
dat
de
aan
ste
llin
g v
an
rech
tsw
eg
e
ein
dig
de.
Gw
en
ny P
ari
e,
afd
elin
gssecre
tare
sse
Co
mm
un
icati
e e
n
dir
ecti
esecre
tare
sse D
&C
,
vert
rok p
er
1 f
eb
ruari
naar
de B
SD
als
man
ag
em
en
t-
assis
ten
t b
ure
au
GM
T.
Sic
co
van
der
Bru
g h
eeft
een
tijd
elijk
e a
an
ste
llin
g
tot
1-3
-2012 b
ij h
et
IGG
als
sp
ecia
listi
sch
ad
vis
eu
r. S
icco
verl
aat
on
s
du
s p
er
1 m
aart
.
Bouwput station Europapark Momenteel is het de grootste bouwput
van Stad. Eind februari ligt al het
treinverkeer eruit om ter plaatse veilig
en ongestoord negen dagen dag en
nacht door te werken. Veel media-
aandacht derhalve. En de omwonenden
zijn gewaarschuwd voor mogelijke
(geluids-)overlast. Op spectaculaire
wijze – ProRail plaatste zelfs een tribune
en webcams - wordt een fietstunnel
geplaatst. Tegelijkertijd worden perrons
en overkappingen aangelegd, en
passant kilometers rails vervangen, tal
van bovenleidingen, nieuwe wissels
en seinpalen geplaatst en ook een heel
grote fietsenstalling gebouwd. Tijdelijk
werken dagelijks honderden mensen
aan dit project. Ondertussen vordert
de nieuwbouw van de dienst SOZAWE
ernaast ook gestaag. Op 1 december is
het station klaar om in gebruik te worden
genomen.
jongere mensen. Dat is logisch omdat
smartphones vooral door deze doelgroep
wordt gekocht. De oudere generatie
pakt toch nog het liefst de telefoon om
meldingen door te geven.
Hoe zie je de toekomst van de MeldStad?
MeldStad zal samen met de digitale
meldingskaart steeds meer de rol van
het telefonische meldpunt overnemen.
Daar zullen dus steeds minder mensen
nodig zijn. Momenteel zijn we met de
projectgroep Stad & Stadhuis aan het
onderzoeken of het mogelijk is een
gezamelijke app te ontwikkelen voor de
meldingen van het Meldpunt Overlast en
Zorg, politiemeldingen en de MeldStad
meldingen.
Zelf een melding doen via MeldStad?
Download de App via de onderstaande
QR-code voor de iPhone of Android!
10
Terwijl heel Nederland zich druk maakte
over het wel of niet doorgaan van een
Fries folkloristisch schaatstochtje, zat
Mirjam van der Feen gemütlich in het
donker ergens in een bioscoopzaal in
Rotterdam. Tocht of geen tocht: al 15
jaar lang neemt Mirjam (Veenwouden,
ook Friesland) in februari een week vrij
en kijkt dan met een goeie vriendin een
stuk of dertig films op het IFFR: het
Internationaal Filmfestival Rotterdam.
Het merendeel bekijkt ze doordeweeks in
Rdam, een stuk of vijf films op een dag.
Vooral het zwaardere werk. Bij voorkeur
producties uit de vroegere USSR. Cinema
uit bijvoorbeeld Azerbaidzjan, een land
dat wel durft te investeren in een goed
cultureel klimaat met als kroon op al die
investeringen uiteraard het winnen van
het ESF in 2011. Terug in Groningen,
waar het IFFR een pocketeditie verzorgt
in het GF (Groninger Forum), kan Mirjam
in het weekend op de valreep nog een
paar voorstellingen meepakken. Films
die in het reguliere circuit vertoont gaan
worden vermijdt ze. Want die komen later
aan bod. De nieuwe met mr. Nespresso
George Clooney (The Descendants)
draait voorlopig nog wel en ziet Mirjam
later. Geldt ook voor Shame, over een
sexverslaafde man gespeeld door Michael
Fassbender (maatje xl, google maar) en
met veel expliciet naakt. Jazeker bloot is
een trend in filmland: Blue Movie maar dan
beter en zonder de assistente van dokter
Van der Ploeg (Carry Tefsen) en Hugo
Metsers de eerste, of was het de tweede?
Ik zit met Mirjam in de Coffee United aan
de Ubbo Emmius te praten over film en
de dingen die daarbij komen. We drinken
designerkoffie van omgerekend een
guldentje of acht per stuk. Declareren
aan de Aproposredactie laat ik vanwege
de papieren rompslomp en ethiek maar
achterwege. Coffee United serveert ook
‘specials’ die, alsof het lot er mee speelt,
nu heel toevallig in het teken staan van
filmicoon Star Wars. Voor 3,60 euro heb
je al een small Obi-Wan Kenobi Iced
Cappuchino met marshmellow siroop.
Hoe houdt een mens het vol om uren
aaneen naar films te kijken? Eigenlijk
heel simpel, je hoeft namelijk niets te
doen. Kwestie van lekker gaan zitten,
je laten gaan en ‘may the force be with
you’. Natuurlijk dut je wel eens in, maar
dat is niet erg, sommige films lijken daar
bovendien wel voor gemaakt. En niemand
ziet je, in de donkerte van de bioscoop. Het
komt er wel op aan geluidloos te slapen,
anders is het toch een tikkeltje genant. Het
mooie aan filmbeleving in de bioscoop in
vergelijking met andere ‘settings’, zoals
het bekijken van een film thuis op de
bank of onderweg in de trein op Ipad of
telefoon is de gedeelde kijkervaring. Bij de
aftiteling als de zaallampen langzaam feller
branden, kijk je rond en zie je een paar
laatste traantjes weggepinkeld worden of
hoor je diepe zuchten slaken. En natuurlijk
is de bioscoop nog steeds bijzonder
vanwege de meeslependheid en de
droomachtige toestand die het grote doek
en de geluidseffecten (dolby surround)
oproepen. Ook lekker: gebrek aan een
afstandsbediening.
Je zou verwachten dat Mirjam die in een
week 30 films verstouwt ook buiten de
IFFR om heel veel ziet. Dat valt reuze
mee. Tegenwoordig gaat ze gemiddeld
twee keer per maand naar de film. Dit
na een periode van twintig jaar wekelijks
bioscoopbezoek sinds haar studietijd in
Groningen (geschiedenis). Ok, Mirjam heeft
een tweeling (dochters Jutta en Nieske
van 5 jaar), is verslaafd aan tijdschriften
en leest drie kranten van papier en
digitaal. Met andere woorden er is weinig
tijd. Tegelijkertijd is het filmklimaat in
Groningen er niet beter op geworden.
Vroeger was er meer keuze, met het
aanbod van Usva, Simplon, filmmuseum
(in waar nu Overstag zit) Vera-zienema,
Rkz-bios en een eigen filmfestival in
stad kon je de hele week vullen. Nu
is dat een stuk minder geworden en
organiseert notabene Leeuwarden (dat
ook al de Academie voor Popcultuur
heeft) het Noordelijk Film Festival, met
30.000 bezoekers het grootste regionale
filmfestival van Nederland.
Thuis kijkt Mirjam amper films, hoewel er
op de dvd-recorder genoeg staat, kwestie
van een nogal klein formaat televisie.
Naast film is Mirjam ook een fan van series
zoals Homeland, Breaking Bad en Dexter.
Die kijkt ze rechtstreeks via Internet op
de laptop. Favoriet op dit moment is de
Deense crimi The Killing met detective
Sarah Lund. Daar kunnen de gebotoxte
Monique van der Ven (zie konijnenrimpels
op de neusbrug) alias Dokter Deen en
Moordvrouw Wendy van Dijk nog wat van
leren. Die laatste serie speelt overigens
in Leeuwarden (alweer) en wordt flink
gesponsord met SNN miljoenen, zodat de
economische positie in Noord-Nederland
een boost krijgt. Zeg maar het Flikken
Maastricht effect. Wendy had toch veel
beter in Groningen haar moordklusjes
kunnen oplossen?
Blue Movie
D o o r J e r o e n B e r e n d s
Kent u ook iemand met een interessante hobby of ander afwijkend gedrag na vijven?
Laat het de redactie weten. Met tips en ander klokgelui wordt vertrouwelijk omgegaan.
AP
RO
PO
S
25
5
11
Wat voor vragen krijg je zoal?
‘Komt het Forum dan niet op de
Grote Markt?’ is één van de vele
vragen die gesteld worden in het
Informatiecentrum. De meeste
mensen die langskomen willen graag
geïnformeerd worden over wat er komt
en wanneer. Maar we krijgen ook veel
specifieke vragen, van bijvoorbeeld
stadjers uit Paddepoel en Beijum, die
graag willen weten hoe ze straks naar
het centrum moeten (met de bus, met
de tram of met de bus overstappen op
Infocentrum is een hitVanaf eind november is-ie open voor iedereen die wat wil weten over
de diverse grands projets van de stad. Het veelbesproken Infocentrum
op de Grote Markt. Met veel moderne techniek en aardig personeel.
De loop zit er goed in, zoveel is zeker. We vragen coördinator Kim
Meijer naar haar eerste ervaringen.
de tram). En ook heel vragen over hoe
er gesloopt wordt. En over de nieuwe
fietsroutes over de Grote Markt. Niet uit
ijdelheid hoor, maar we krijgen opvallend
veel complimenten. Ook via twitter, de
website en onze nieuwsbrief krijgen we
veel reacties.
Er zit een teller bij de voordeur,
wat geeft die aan?
Vanaf de opening eind november
is het erg druk geweest in het
Informatiecentrum, in totaal zijn er tot
en met januari 23.760 bezoekers langs
geweest, dat is indrukwekkend toch? En
de target tot december is 100.000. Gaat
lukken, lijkt me. Het zijn veelal stadjers
maar ook mensen uit de provincie en
toeristen. Elke dinsdag is het duidelijk
seniorendag, groepjes gepensioneerden
gaan samen een dagje op pad om
onder andere het Informatiecentrum te
bezoeken. Niet zo gek heb ik begrepen
van onze buren (de VVV) omdat het
een populaire ‘vrijreizen-dag’ is voor 65
plussers.
Hoor je ook kritiek?
Natuurlijk. Ook de kritische bezoekers
weten ons te vinden. We – we werken hier
met speciaal opgeleide werkstudenten
- gaan standaard op een vriendelijke,
uitnodigende manier met de mensen in
gesprek en dat wordt zeer gewaardeerd,
zo laten ze weten. Heel leuk is dat
wildvreemden met elkaar van gedachten
wisselen.
Het dak wordt the place to be, toch?
Jazeker, ons dak is al erg populair.
Multifunctioneel tot en met! Op een
zonnige dag maken mensen gretig
gebruik van het dak en de trappen om
op te zitten, te kijken of lekker te zonnen.
Zo is ons tijdelijke gebouw al op een
prettige manier onderdeel geworden van
het alledaagse leven op de Grote Markt.
Daarnaast is het al voor het evenement
Ode aan de Oostwand op 2 december als
podium gebruikt en bij Eurosonic als VIP-
podium. De komende tijd gaan we er nog
veel meer leuke dingen laten gebeuren
die we nu aan het uitdenken zijn in een
heus projectteam.
Leuk die extra activiteiten,
komen er nog meer?
Voor 2012 willen we bezoekers blijven
trekken naar het Informatiecentrum. Er
zijn nu ook folders in Nederlands, Duits en
Engels. De diverse (digitale) presentaties
bouwen we verder uit, we gaan groepen
ontvangen, activiteiten ontplooien, acties
organiseren en digitale nieuwsbrieven
rondsturen. Tot twee weken terug hadden
we in het kader van ‘Groningen vernieuwt’
een alleraardigste expositie van
archeologische vondsten bij verschillende
winkels en horeca in Binnenstad-Oost.
Die actie Verborgen schatten met speciale
routekaarten was een groot succes. Erg
motiverend allemaal. En lieve collega’s:
kom vooral eens langs!
1212
Ap
rop
os
25
5
Die
nst R
uim
telijk
e O
rde
nin
ge
n E
co
no
mis
ch
e Z
ake
n,
Po
stb
us 7
08
1,
97
01
JB
Gro
nin
ge
n.
Dualisme Tien jaar geleden had je de
gemeenteraadsverkiezingen van
6 maart 2001. Het begin van een
dualistisch gemeentebestuur.
Om de afnemende belangstelling voor
de politiek te keren moest die volgens
de toenmalige regering herkenbaarder,
begrijpelijker, interessanter, vitaler en
vooral leuker worden. Invoering van
het dualisme op lokaal niveau zou
daarbij helpen, was de stellige
overtuiging. Wethouders zijn sindsdien
niet langer lid van de gemeenteraad.
De formele verhouding tussen de
raad en het college veranderde
wezenlijk. En ook voor het werk van
de gemeenteambtenaar zou het
gevolgen hebben. Bepaalde tot dan
het college welke voorstellen op de
agenda van de raad kwamen, vanaf 6
maart 2001 is het de gemeenteraad
die bepaalt wat hij wil bespreken en wat
niet. De raad kan nu zelf onderwerpen
agenderen. Rob van Vliet voorzag een
toenemende belangstelling bij de raad
voor de financiële administratie,
‘belangrijk dat we daar alert op blijven’.
Maar ook het college kreeg door de
invoering van het dualisme een actieve
informatieplicht. Voor de ambtelijke
organisatie een reden om nog scherper
De CampagneWat te doen met het uitgestrekte terrein
van de Suikerfabriek? Een half jaar lang
kon iedereen in het kader van de prijsvraag
De Campagne met ideeën aan de slag.
Uit 179 inzendingen koos de jury er
uiteindelijk 15. In de hal is een overzichtst-
entoonstelling ingericht. De winnende
ideeën vormen de inspiratie voor een
samenhangend plan voor de tijdelijke
invulling van het terrein. Een plan dat ter
goedkeuring aan de gemeenteraad wordt
voorgelegd.
dan voorheen de bestuurders te
informeren. Rob: ‘als je dat niet
goed doet krijg je toestanden als de
Korthalsdebatten over bolletjesslikkers en
afkoopregelingen’. Wilma van Geffen:
‘Ik denk dat we een fingerspitzengefühl
moeten ontwikkelen over wat we
moeten melden aan de wethouder
en wat niet’.
Is de gemeentepolitiek nu herkenbaarder,
begrijpelijker, interessanter, vitaler en
vooral leuker? Misschien is tien jaar wel te
kort om daar iets over te zeggen.
D o o r M a n s S c h u u r m a n