Friesch Dagblad, 19 juni 2017, pagina 10.

‘Canto Ostinato’: trance en meditatieIn Jorwert klinkt woensdag heteigenzinnige Canto Ostinato van Simeonten Holt. Met de uitvoering van ruimtweeënhalf uur gaat een grote wens vanpianist Wiebe Kaspers in vervulling.

Rianne Kramer

Leeuwarden | De partituur moet jezien als een schets en niet als eenvoorschrift, zei de Nederlandse com-ponist Simeon ten Holt (1923-2012)over zijn Canto Ostinato, die hij in dejaren zeventig van de vorige eeuwschreef. Niets ligt namelijk vast. Despeelwijze en het aantal uitvoeren-den niet, de tijdsduur evenmin. Diekan variëren van zestig minuten totenkeleuren.Die vrijheid ligtKaspers.,,Bij dit werk kun je sommige mateneindeloos herhalen. Het gaat eromdat je daarbinnen een spannings-boog creëert die het publiek als hetware meevoert naar een andere we-reld. Als dát lukt en de samenwer-king tussen mij en mijn medemuzi-kant ‘klopt’, kunnen de tranen echtovermijn wangen rollen. Zo wonder-mooi is dit werk gecomponeerd.”

Wiebe Kaspers speelt zijn lieve-lingswerk tijdens het Midzomer-nachtconcert, een initiatief vanStichting Nijkleaster dat ‘met de me-ditatieve muziekbeleving de zomerwil verwelkomen.’ Het gaat om eenuitvoering van tweeënhalf uur sa-men met Johannes Hibma uit Frane-ker, een leerling van Kaspers. De laat-ste speelt de eerste partij, terwijl Kas-

pers de derde en vierde partij voorzijn rekening neemt. ,,Het toonbe-reik van de compositie is klein waar-door je één partij met één hand kuntspelen. Technisch gezien is het geenmoeilijk werk. De grote uitdaging bijdeCanto Ostinato zit in het samenspel,het oor- en oogcontact tussen Johan-

Bij de slotklankenvlak voormiddernacht is hethelemaal donker

nes en mij. Uiteindelijk moet zo hetmeditatieve karakter ontstaan.”

De Jorwerter muzikant leerde decompositie in zijn studententijd ken-nen dankzij het Zutphense Simeon-kwartet,waarbij hij twee jaar speelde.Sindsdien is hij eraan verslingerd.,,Naar elkaar luisteren vormt voormijde basis vanmuziek én is de kern vandeze compositie. Verder vraagt ze omimprovisatie enhet neerzetten vandejuiste sfeer in de zaal. Zo werk ik ookin mijn band WIEBE: we reageren opelkaar én op het publiek. Voor CantoOstinato is dat ook het uitgangspunt.”

Hoewel de compositie al in 1979 inpremière ging, is het werk vooral delaatste tien jaar erg geliefd. Ondermeer door de ligconcerten die Jeroenen Sandra van Veen geven. Het werkpast goed in de trend van mindful-ness. Dat verklaartmede de populari-teit, vermoedt Kaspers. In Fryslânklonk Canto Ostinato tot nu toe nogniet zo vaak voor publiek en zekerniet in een lange uitvoering.

Het kan dan ook bijna niet andersof bezoekers beleven in Jorwert eenunieke avond, zegt Kaspers. ,,Een liveuitvoering van dit werk heeft zoveel

meer impact dan een versie uit despeakers.We zetten de vleugels in dekerk tegenover elkaar, het publiekkomt er rondom te zitten. Als hetconcert om negen uur begint, bran-den er kaarsen. Naarmate het don-kerder wordt, gaan de kaarsen eenvoor een uit. Bij de slotklanken vlakvoor middernacht is het helemaaldonker.”

Wiebe Kaspers hoopt zijn gehoorin een soort trance te krijgen. ,,Als jeje overgeeft aan de muziek, neemtdie je na een half uur echt mee. Jekomt echt tot rust. Het is een soort re-

set voor de geest. Ook voor mij alsmuzikant. Soms wil ik even tien mi-nuten spelen, maar in een mum vantijd ben je dertig minuten verder.”Het meditatieve karakter wordt tij-dens het concert versterkt met tweekorte meditaties tussendoor, uitge-sproken door dominee Hinne Wage-naar.

Midzomernachtconcert metCanto Ostinato door Wiebe Kas-pers en Johannes Hibma, woens-dag om 21.00 uur in de Redbad-tsjerke in Jorwert (uitverkocht)

JohannesHibma enWiebeKaspers (rechts) spelenCantoOstinatowoensdag in Jorwert. Foto: Guus van de Sande