Aaltje 2012 169 (jul-aug)

Post on 06-Mar-2016

222 views 2 download

description

Dorpskrant Aalbeke

Transcript of Aaltje 2012 169 (jul-aug)

GRENZENAlles heeft zijn grenzen.Letterlijk, van de begrenzingvan mijn voortuintje tot degrenzen van het heelal.Figuurlijk, van de grenzen vaniemands geduld tot de grenzender verbeelding .Het is anderzijds des mensenom grenzen te verkennen en teverleggen. Straks openen inLonden de OlympischeZomerspelen. Een orgie vangrensverleggende prestatiesvan overtrainde topsporters.Tijd om die oubollige tv, noguit de glorietijd van’Spelzonder Grenzen’, eindelijk naarhet containerpark te brengen.Wie kijkt nog nietflatscreendigitaal en weet nogniet wat men mist zonder ‘OoitGemist’. Aalbeke moet in de nevel dertijd ooit onbegrensd geweestzijn. Wanneer, hoe en door wiegrachten, beken enkarrensporen gemeente- enparochiegrenzen werden zalnog lang een raadsel blijven.Tot ooit de teletijdmachine eenalledaagse huiskamergame is.Ontgrensde tijd. Was het bij hetverdrag van Tombroek of na deslag van de Poverleute datMarke een staart kreeg enRollegem op een banaan ginglijken? Pas eeuwen later hadmen het over ’frontieren,barrieren, blauwers encommiezen’. ’t Aaltje pluist hetooit wel eens verder uit. Onzeinspiratie is grenzeloos. Thuisof voorbij verre grenzen: eenontspannende vakantiegewenst.

ONGEDULD OM PAALTJESAf en toe moet de redactie van een dorpskrant over eieren lopen. Als er onder debewoners van wijken of straten verdeeldheid bestaat over de mogelijkeoplossingen voor een aanslepend probleem en de gemoederen zijn een beetje‘opgewarmd’, dan is de opdracht voor de redactie om daarbij zo objectief enneutraal mogelijk duiding te geven niet simpel. Maar informeren moet, dat is nueenmaal de taak van een dorpskrant. ’t Aaltje rekent daarbij op de kalmte enhet gezond verstand van zijn lezers.

De aanleidingZoals stilaan in het hele dorp bekend, is er de voorbije maanden heel wat commotieontstaan over ‘de paaltjes’ in het Scheermolenerf en de Garenwinderstraat. Op talvan vergaderingen werd er over gesproken, enquêtes werden gehouden, brievengeschreven, een petitie georganiseerd, er verschenen krantenartikelen, de politiciwerden aangesproken, enz.

Wat is er gebeurd? Eerst werden omwille van de werken in de Lauwsestraat depaaltjes op het einde van de Garenwinderstraat verplaatst naar de vernauwing tussenScheermolenerf I en II. Doorgaand verkeer tussen Moeskroensesteenweg enLauwsestraat (en omgekeerd) was daardoor onmogelijk. Maar na het beëindigen vanheraanleg van de Lauwsestraat en naar aanleiding van de nog grootschaligere werkenaan de doortocht in het centrum moesten die paaltjes weer worden weggenomenanders konden de bewoners van Scheermolenerf II en van de Garenwinderstraat geenopenbare weg meer bereiken. Spoedig bleek dat een aantal plaatselijke automobilistenvia die wijk de voorgeschreven omleidingen probeerden te omzeilen en dat erzoekverkeer ontstond van licht en zwaar verkeer dat blijkbaar niet geloofde dat dedoortocht van Aalbeke onderbroken was. Dat leidde tot onrust en ergernis bij eenaantal bewoners van de wijk.

1 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012 29ste jaargang nr. 169

Een oud zeerHet probleem is niet nieuw. Hetwortelt in de ontstaansgeschiedenisvan, achtereenvolgens, het huidigeScheermolenerf I (1978),Scheermolenerf II (1983) en deGarenwinderstraat(1986). Die wijkenen straten werden aangelegd volgenseen BPA (Bijzonder Plan van Aanleg)uit 1972, toen Aalbeke nog eenzelfstandige gemeente was. Hettoenmalig gemeentebestuur wou metdat BPA van 18 hectaren een forseuitbreiding van Aalbeke realiserenmet niet minder dan 350 woningen ofbijna 1000 inwoners! Vandaag zijndaarvan 116 huizen gebouwd.Scheermolenerf I werd aangelegd alsvillawijk met ontsluiting via deLauwsestraat. Enkele jaren laterontstond Scheermolenerf II als socialewoonwijk en aangelegd als woonerf.Ook deze wijk ontsloot via deLauwsestraat, blijkbaar toen al totongenoegen van de eerste bewonersdie gehoopt hadden datScheermolenerf I geen ander verkeerzou kennen dan het eigen verkeer.Oorspronkelijk was ook voorzien dat,van zodra de verkavelingGarenwinderstraat voltooid zou zijn,er een afsluiting voor autoverkeer zougeplaatst worden tussen het woonerfScheermolenerf II en de villawijkScheermolenerf I. Die afsluiting is ernooit gekomen. In een recente briefaan de stad schreven een aantalbewoners van Scheermolenerf I dathet indertijd de bedoeling was om vanhun wijk een “afgeschermde entiteit”te maken. Hierbij moet tochopgemerkt worden dat het openbaardomein niet geprivatiseerd kanworden door de omwonenden. Delatere Garenwinderstraat kreeg eenontsluiting via deMoeskroensesteenweg maar hetstratenpatroon is ook verbonden methet Scheermolenerf. Daardoorontstond de mogelijkheid om vanuitde Lauwsestraat deMoeskroensesteenweg te bereiken (enomgekeerd) zonder de verkeerslichtenin het centrum te moeten respecteren.(Ter informatie: in de nieuwedoortocht zullen op het kruispunt vande Lauwsestraat met de

Moeskroensesteenweg geenverkeerslichten meer staan.) Om datsluikverkeer tegen te gaan moest menknippen in bepaalde mogelijkeverbindingen. De vraag toen wasalleen: waar? Waar moet de dienstverkeer van de stad Kortrijk paaltjeszetten? Welke bewegingen moest mennog toelaten en welke niet meer? Erwerd toen gekozen voor paaltjes ophet einde van de Garenwinderstraat.Het (weliswaar beperkt) doorgaandverkeer moest bijgevolg sindsdienaltijd via de beide wijken van hetScheermolenerf. Dat was niet naar dezin van sommige bewoners. Dediscussie sleepte jaren aan. Zobijvoorbeeld organiseerde de stad in1996 (!) al een enquête om te wetenof een tweede afsluiting wenselijkwas. De bewoners reageerden zeerverdeeld (57% tegen en 35% voor) ende bestaande toestand werd dusbehouden. Tot ongenoegen van deenen, tot voldoening van de anderen.Maar de verplaatsing en later hetwegnemen van de paaltjes omwillevan de werken in de Lauwsestraat ende aansluitende vernieuwing van dedorpskom rakelden het smeulendevuurtje blijkbaar weer op. Sommigengrepen naar de oude plannen.Anderen kozen voor nieuweoplossingen. De vraag was ook: moeter nu onmiddellijk een definitieveoplossing komen of zou men beterwachten tot alle werken uitgevoerdzijn? En welke oplossing? Daaroverbestaat er blijkbaar niet direct een

heldere en eensgezinde mening.

VerdeeldheidIn augustus 2011 liet de stad debewoners weten dat er een enquêtegevoerd zou worden om de exactemening van de bewoners te kennen.Merkwaardig genoeg werden doorsommigen, nog voor de resultatenbekend waren, de aard van de enquêteen de gestelde vragen al op de korrelgenomen. Zij hadden liever geenmeerdere keuzemogelijkheden vanuitde stad gezien maar een of tweeduidelijke voorstellen. De enquête lietinderdaad een keuze toe uit meerderemogelijkheden. Het resultaat was niethoopgevend. Van de antwoordenkozen er 25 voor paaltjes op het eindevan de Garenwinderstraat, 20 voorpaaltjes tussen Scheermolenerf I en II,22 voor paaltjes op beide plaatsen, 2voor paaltjes op nog een andere plaatsen 20 voor nergens paaltjes. Nietdirect een helder antwoord waarmeehet stadsbestuur aan de slag kon… Het College van Burgemeester enSchepenen besliste daarop om na dewerken “ geen paaltjes meer aan tebrengen in de wijkGarenwinderstraat-Scheermolenerf endeze situatie van nabij te latenopvolgen”. In de brief aan debewoners werd nog gesteld: “Eind2012 zal deze verkeerssituatiegrondig geëvalueerd worden door hetmeten van de intensiteiten, desnelheden en het mogelijk aandeeldoorgaand verkeer in de wijk. Indien

2 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

nodig worden dan maatregelengenomen om doorgaand verkeer (ookin het woonerf) te weren.”Boze reactieEen aantal bewoners vanScheermolenerf I reageerden met eenboze brief waarin ze het stadbestuurverweten “geen standvastig encoherent beleid” te voeren. Zewensten geen evaluatie af te wachten.Ze wilden wel degelijk nu paaltjeszowel tussen Scheermolenerf I en IIals aan de Garenwinderstraat. Zeargumenteerden dat uit de enquêtebleek dat de meerderheid van debewoners van de wijk opteerde voorpaaltjes. (Maar zoals hierboven algemeld was over de plaatsing geenunanimiteit ). De briefschrijverswezen ook op “onnoemelijk veelsluikverkeer” en op de opportuniteitdat de door hen voorgesteldeafsluiting de grenscriminaliteit konhelpen bestrijden door “toch éénvluchtweg voor de ongewenste‘bezoekers’,” af te sluiten.Er werd een comité gevormd dat zich‘Eendracht maakt macht’ noemde, endat organiseerde een petitie die begin mei van dit jaar aan het stadsbestuur

werd afgegeven. Daaruit moestblijken dat 2/3 van de geënquêteerden

paaltjes wensen op twee plaatsen.BeslissingNaar aanleiding van die petitie namhet College van Burgemeester enSchepenen op 30 mei 2012 eenuitvoerige beslissing.“1. Van zodra de werken kant

Moeskroensesteenweg zijn afgerond,de vorige toestand te herstellen doorde paaltjes terug te plaatsen op heteinde van de Garenwinderstraat, kantScheermolenerf. 2. de volgende flankerendemaatregelen te nemen om hetspecifieke karakter van hetScheermolenerf en het woonerf teversterken: a. de huidigeverkeersborden te behouden omdoorgaand verkeer te weren b. destraatnaamborden aan te passenzodat de huisnummers in deverschillende doodlopende stratenduidelijk worden vermeld en hetzoekverkeer wordt beperkt c. aan tegeven dat de Garenwinderstraat nietkan worden gebruikt als kus- enrijzone voor de basisschool en hetvoetbalveld d. de politie te vragenverhoogd toezicht te houden opmogelijk sluip- en doorgaand verkeeren/of onaangepast rijgedrag in dewijk e. de directie Mobiliteit en

Infrastructuur de opdracht te gevenop verschillende momenten (overdag,spitsuren morgen en avond, weekend)tellingen te houden waaruit moetblijken hoeveel lokaal en/ofdoorgaand verkeer via het woonerfrijdt 3. wanneer, op basis van vermeldetellingen blijkt dat er misbruik is, a.de directie Mobiliteit enInfrastructuur te laten onderzoekenop welke wijze er bijkomende fysiekeverkeerwerende en/ofverkeerremmende maatregelenkunnen worden genomen b. zo nodigover te gaan tot het plaatsen vanbijkomende paaltjes in de vernauwingtussen Scheermolenerf I en II.” Samengevat komt dit er op neer datde toestand van voor de werken zalworden hersteld, er geen paaltjeskomen tussen Scheermolenerf I en II,dat er een aantal flankerendemaatregelen worden genomen en datna de werken en na tellingen nogaanpassingen mogelijk zijn. Het actiecomité ‘Eendracht maaktmacht’ is niet tevreden over debeslissing en blijft er intussen bij datde plaatsing van paaltjes “op de beidedoor ons aangehaalde plaatsen” deenige correcte oplossing is.

3 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Neem nu bijvoorbeeld hetvakantienummer juli-augustus van1987. Op de voorpagina startte eenvier pagina’s lang artikel met deappetijtelijke titel ‘Uit eten en drinkenin Aalbeke’. Om de reportage voor te bereiden waser vooraf een enquête gehouden bij deplaatselijke horecazaken, zijnde tweerestaurants, twee frituren en veertiendrankgelegenheden. Enkelefluokleurig verlichte bars langs degrote baan rekende de redactie tot eencategorie apart.In het fictieve verhaal dat volgde gingde dorpskrantreporter op één zomersweekend (van vrijdag- totzondagavond) op bezoek bij alle (18)eet- en drankgelegenheden. Hijbeschreef de sfeer van elk

etablissement, noteerde desluitingsdagen en vakantieregelingenen vermeldde netjes de genuttigdespijzen en dranken en de prijs ervan.Een gewoon pintje kostte in die tijd25 oude frankskes (omgerekend naarvandaag is dat 0,62 euro!). Na ditdrukke maar tongstrelendeuitgaansweekend, zonder de grenzenvan Aalbeke en de Steert teoverschrijden, beliep de totalerekening van de redacteur 3.340francs, omgerekend 828 euro. Wat leren we een kwarteeuw later uitdit stichtend artikel? Het aantalhorecazaken in ons dorp is flinkgeslonken. Van de 14 beschrevencafés blijven er op vandaag amper zesover. Wie buitenhuis, maarbinnendorps, zijn grote of kleine

honger wil stillen treft het beter. Menkan nog steeds aan het oud-gemeentehuis terecht voor een pakfriet. Beide centrumrestaurantshielden stand. Het aanbod lijkt er noggoed op dat van een kwarteeuwgeleden en de prijzen zijn met nietmeer dan de algemene inflatie geëvo-lueerd. Het pittoreske wijkcafé PiroLannoo behield zijn naam maar werdeen op Franstalig publiek gerichteethuis. Tegen de grens met Rekkemkan men nu in de weekends terecht ineetcafé De Luciditeit. Met de prijsvan een gewoon pilsje op café is hetminder goed gesteld. Je betaalt nu 3 à4 keer de prijs van een kwarteeuwgeleden. Maar we laten het aan onshart niet komen als het straks tocheen hete zomer mocht worden.

KWARTEEUWSnuisterend in de dorpskranten van een kwarteeuw geleden, ontdekken we interessante en soms bijzonder leukeinformatie.

4 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Geen combinatie van letters meermaar een bestaande meisjesnaam:Femma! Niet iedereen is enthousiasten blij met deze naam. Verandering isniet leuk, tradities breken doen weniet graag. Meer dan zeventig jaarbestaat KAV in Aalbeke. Al die tijdbrengen we vrouwen iets bij enorganiseren we activiteiten. Dewerking van vandaag is veranderd invergelijking met de beginjaren maarde hoofdzaak blijft. We zijn eenvrouwenbeweging.

Hebben we een ‘K’ nodig in onzenaam om te tonen en te voelen dat wechristen zijn? Een christen toont wiehij is in zijn manieren en in zijndaden. Een christen toont dit met zijnhart. We hebben geen letter nodigmaar wel daden. Een christen is nietdiscriminerend en staat open vooriedereen, voor alle culturen.

KAV was samenkomen. Met eennieuwe naam verandert dit niet. Weblijven verder werken aan hetgeenonze voorgangers opgebouwd hebben.Van KAV maakten ze één grotefamilie. Een meisjesnaam staatdichter bij ons. We gaan naar eenvriendin want dat was KAV en datblijft met Femma.Ons doel is verder werken aan leukeavonden voor vrouwen, een creatieveactiviteit met onze kinderen enkleinkinderen, een avond van relaxen,een namiddag om te vieren, eenavondje waar onze mannen ookwelkom zijn,… We proberen onsprogramma voor iedereenaantrekkelijk te maken. We strevennaar een plaats waar vrouwen zichthuis mogen voelen en waar dewaarden van het gezin centraal staan.

Femma in AalbekeWij blijven onze energie in FemmaAalbeke steken omdat we blijvengeloven in de lachende gezichten van

onze leden als ze naar huis gaan naeen geslaagde avond.Eind mei bezochten we hetcrematorium van Kortrijk.Symbolisch namen we ook afscheidvan KAV, hebben we een doosje metKAV stickers ‘gecremeerd’. Met deuitnodigingen van juni kreeg ieder lidvan Aalbeke een zakje met‘kakmentjes’ om de geboorte vanFemma te vieren. Wij blijven ervoor gaan! Wijorganiseren verder nieuwe en leukeactiviteiten. Wij zoeken naar toffecreaties om door onze leden tot echtejuweeltjes geboren te worden.Iedereen is welkom bij FemmaAalbeke voor een toffe avond.Hou onze kalender in de gaten en wieweet zien we jullie op een van onzeactiviteiten.

(meegedeeld)

5 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

FEMMA IS GEBORENEen grote bladzijde uit de geschiedenis van KAV is omgedraaid. Een nieuwe naam is geboren. Vorig jaar heeftKAV Nationaal gevraagd om te helpen zoeken naar een nieuwe naam voor KAV. Elke afdeling kon voorstellendoen. Ruim driehonderd namen werden opgestuurd. Femma is er als voorkeur uitgekomen.

Sevens stelde zijn werk voor aan de‘Geschied- en OudheidkundigenKring’ in Kortrijk op devergaderingen van januari, maart enmei 1912. De tekst werd gepubliceerdals afzonderlijke buitengewoneuitgave VII van ‘Handelingen’, hetjaarboek van de Kring. Later dat jaarwerd het werk in overdruk uitgegevendoor Boek- en Steendrukkerij J.Vermaut uit de Langesteenstraat. Hetis gissen naar de oplage, vermoedelijkbeperkt. Imposant oogt de publicatieniet: amper 111 pagina’s op A5-formaat, weliswaar ingebonden enmet harde kaft en verlucht met 7ingeplakte illustraties in steendruk(plannetje van de gemeente; foto vankerk en kerkhofomheining; van deoude pastorie; tekening van de kerkdoor S.Vermote; foto’s vankerkschatten: O.L.V.-beeldje, kelk enrelikwiehouder.)Het is duidelijk dat het niet overSevens levens- of meesterwerk ging.Er zouden in zijn leven niet minderdan 800 pennenvruchten van zijnhand verschenen zijn. Deze‘Geschiedenis…’ was er maar éénvan, zij het wat uitvoeriger dan demeeste andere.

BronnenAl bijna dertig jaar lang was Sevensop verzoek van het stadsbestuurgefascineerd bezig met het uitpluizenen rangschikken van het Kortrijksstadsarchief. De ‘Geschiedenis dergemeente Aalbeke’ is noch min nochmeer wat Sevens in de archieven vanen over onze gemeente konterugvinden. In het korte voorwoordsomde hij die archieven op. Terplaatse raadpleegde hij dedocumenten die door degemeentelijke administratie werdenbijgehouden. Hij had er maar éénweinig vleiend woord voor:“onbeduidend”. Voor het plaatselijkkerkarchief had hij een milderoordeel: “Sommige registersverdienen stellig door hun herkomsteen andere bestemming”. Na honderd

jaar is zijn raad eindelijk opgevolgd.De papieren inboedel van de laatsteAalbeekse parochieherder werd doorde kerkfabriek aan het RijksarchiefKortrijk overgedragen en ergeïnventariseerd: 532 nummers

nemen zo’n vijf strekkende meterruimte in. De oudste stukken gaanterug tot omstreeks 1600 (zie ’t Aaltjenr. 162 van mei-juni 2011). Naast deplaatselijke doorzochte archievenvond de auteur in het Staatsarchief

GESCHIEDENIS DER GEMEENTE AALBEKE 100 JAARWie iets meer te weten wil komen over het verleden van ons dorp komt onvermijdelijk terecht bij Theodoor Sevensen zijn ‘Geschiedenis der gemeente Aalbeke’. Precies 100 jaar geleden opgesteld en gepubliceerd.

6 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Het enige gevonden uitleenbaar exemplaar van de overdruk vanuitgever Vermaut bevindt zich in het magazijn

van de gemeentelijke bibliotheek van Wevelgem

van Brugge (thans RijksarchiefKortrijk) 139 jaarrekeningen terugover Aalbeke, een onvolledigeverzameling van de jaren 1678 tot1792. Ten slotte dook hij ook in hetstadsarchief van Kortrijk om er‘Rapporten en Denombrementen’ uit1502 te raadplegen.

Dozijn hoofdstukjesNa dit voorwoord -eerder eenbronvermelding- verdeelde Sevenszijn materiaal over een dozijnhoofdstukjes. Hij begon met eenbeschrijving van de vroegste sporender gemeente, de verschillendetheorieën met betrekking tot de naam,de uitgestrektheid, de grenzen en debevolkingsevolutie. Het tweedehoofdstuk gaat over de toponymie:namen van wijken en gehuchten,wegen en spoorweg, beken, straten envoetwegen. Volgde een deeltje overhet feodale leenstelsel: deheerlijkheden, lenen en achterlenenbinnen de parochie Aalbeke Dit is eeningewikkelde materie die zichspreidde en evolueerde overhonderden jaren. Klaar en duidelijkkan men het moeilijk noemen. Sevenszet enkel de door hem gevondenpuzzelstukjes op een rijtje. Over de‘heren van Aalbeke’ put hij gretig uithet lijvig standaardwerk ‘Histoire deMouscron’ van zijn tijdgenoot,priester en gedreven heemkundige,A.-M. Coulon (1847-1927). Zo komtde lezer heel wat te weten over deopeenvolgende adellijke families dela Bare, van Liedekercke, de Basta,d’Ennetières en d’Oultremont, die vanin de 16e eeuw tot aan de FranseRevolutie niet enkel leenheren vanMoeskroen, maar ook van Aalbeke,Luingne en nog andere dorpen waren.De hoofdstukken IV en V gaan overde gilden en neringen en over hetburgerlijk bestuur (met de namen vanbaljuws, schepenen en burgemeestersin de 17e en 18e eeuw). De drievolgende delen handelen uitgebreidover de ( in 1805 heropgebouwde)kerk en zijn inhoud, over debedienaars van de eredienst (pastoors,kapelaans, kosters…) en over depatroonheilige Sint-Cornelius.Hoofdstuk IX vertelt summier iets

over het onderwijs, in het bijzonderover de armenschool.Het tiende deel, het uitvoerigste, heeftals titel ‘Historische gebeurtenissen’.Onderwijzer Sevens schotelde delezer een beknopte geschiedenislesvoor, waarin hij Aalbeke situeerde,voor zover er feiten of anekdotesover bekend waren.

MoraalAan het eind van deze eigenlijkegeschiedenis besloot de schrijver meteen moraliserende boodschap dieperfect de tijdgeest van een eeuwgeleden en de persoonlijkeingesteldheid van de auteur vertolkte.Wij citeren letterlijk: “Degeschiedenis eener kleine gemeenteals Aalbeke biedt den denker tochheilzame lessen aan. In de keuren enrekeningen vindt hij het volk terug,zoals het waarlijk was: met eenegroote liefde tot den arbeid, met eenevurige gehechtheid aan hetvaderland, met eene onwankelbaregetrouwheid aan den godsdienst.Mogen onze tijdgenoten ennakomelingen, door eendrachtverbonden, die groote beginselennooit vergeten, eerbiedigende enverdedigende de nationaleinstellingen als eerste bronnen enonmisbare waarborgen dermaatschappelijke orde en deropenbare welvaart!” Zo wist men hetin Aalbeke ook. Maar de tijd, en nietenkel op het vlak van de spelling, isintussen niet blijven stilstaan, ook nietin onze gemeente.Sevens beschreef nog een handvolverdienstelijke Aalbekenaren enwijdde een laatste hoofdstuk aan wathij noemde ‘Losse aanteekeningen’,een allegaartje van wetenswaardig-heden die hij in de vorige teksten nietkwijt kon. Enkele interessante oudeteksten worden als bijlagen in extensoopgenomen. Een handige alfabetischelijst van in het opstel voorkomendeplaatsen en personen was de afsluiter.

De auteurDe man die zich een eeuw geledenverdiepte in de geschiedenis van onzebescheiden gemeente was niet deeerste de beste, maar bij leven een

BV ‘avant la lettre’. Hij was geenAalbeekse inboorling, zelfs geenautochtone Kortrijkzaan. PieterTheodoor Sevens werd geboren in1848 in het Limburgse Kinrooi. Hijbehaalde in 1869 het diploma vanonderwijzer aan de normaalschool teLier. Wegens zijn gestalte -amperanderhalve meter- werd hij afgekeurdvoor de legerdienst. Omdat zijngeboortestreek weinig toekomst boodweek hij uit naar West-Vlaanderen.Hij was een tijdje hulponderwijzer inLissewege en Dudzele en werd in1872 hoofdonderwijzer in degemeenteschool van Lapscheure. Hijhuwde dat jaar met Louise Bostoen.In die periode ontpopte hij zich alsdichter van huiselijke en vaderlandseverzen. Ingevolge de liberale‘ongelukswet’ van 1879 nam hij, alsovertuigd katholiek, ontslag en koosvoor het vrij onderwijs. Metvoorspraak belandde hij in Kortrijkals schoolhoofd op Walle, later in destadsjongensscholen in het Centrum.

Schrijver en organisatorVan bij zijn aankomst nam Sevensactief deel aan het cultureel enpolitiek leven in de stad. Samen metonder meer onderpastoor Gezelle,blies hij de plaatselijkeDavidsfondsafdeling nieuw leven in.

7 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Pieter Theodoor Sevens (1848-1927):een kleine Limburger werd een groot

Kortrijkzaan

8 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Hij schreef talloze artikels voor deGazette van Kortrijk en allerleitijdschriften. Hij bereidde actief deherdenkingen voor van deBoerenkrijg (100 jaar eerder) envooral de 600ste verjaardag in 1902van de Guldensporenslag. Op verzoekvan het stadsbestuur deed hijuitgebreid opzoekwerk in dearchieven van de stad en stelde eenklassering ervan op. Dat was deaanleiding om in 1903, samen metenkele vooraanstaandestadsnotabelen, tot de oprichting overte gaan van de ‘Geschied- enOudheidkundige Kring’, waarvan hijbezieler en secretaris werd. Zijn‘Geschiedenis der gemeente Aalbeke’is in deze interessesfeer te situeren.Sevens produceerde en publiceerdeaan de lopende band geschiedkundigeopstellen, schoolboeken, reisverslagenen verzen. Tal van zijn gedichtenwerden door bekende tijdgenoten opmuziek gezet en behoorden in devorige eeuw tot het klassiekerepertorium van Vlaamse liederen.Het bekendste is allicht hetBlijheidslied uit zijnGroeningecantate, dat aanvangt metde bekende zin ‘De beiaard speelt zoschoon hij kan…’

Kroostrijk gezinshoofdNaast onderwijzer, cultureleduizendpoot en veelschrijver wasonze Theodoor ook nog kroostrijkgezinshoofd. Toen hij in Kortrijkaankwam samen met vrouw Louise,waarmee hij zeven jaar eerdergehuwd was, telde zijn gezinnetje vierkleine kinderen. Theodoor was al achtkeer vader toen Louise in 1893overleed. Nog in hetzelfde jaarhertrouwde hij met Maria Lamoral,waarmee hij nog drie kinderen had.Met elf kinderen moest Theodoor hethuis niet uit om zijn opvoedkundigekwaliteiten uit te testen.Gedurende de Grote Oorlog viel zijnactiviteit haast volledig stil. Na dewapenstilstand publiceerde hijverscheidene werken over de oorlog.In 1920 ging hij als onderwijzer-schoolhoofd op rust, na meer danvijftig jaar dienst. In 1926 schonk hijzijn volledige verzameling boeken

aan de stedelijke bibliotheek vanKortrijk, waar ze nog steeds berusten.Zijn gezondheid ging snel achteruit.Hij overleed op 10 april 1927, op 79-jarige leeftijd. De stad Kortrijk eerdehem met een straatnaam.

Nog vragenBij het opzoeken van de gegevensvoor dit artikel bleven een aantalvragen onbeantwoord.

Hoe kwam Sevens ertoe degeschiedenis van Aalbeke teschrijven? In het voorwoord bedankthij allen die de ‘aanvaarde taak’vergemakkelijkten. Was er eenopdrachtgever? Het toenmaliggemeentebestuur lijktonwaarschijnlijk. Een particuliermisschien? Niets wijst er op datSevens in onze gemeente relaties ofgoede kennissen had. Of had hij het(vermetel) plan opgevat om dearchieven van alle gemeenten in deomgeving van Kortrijk uit te pluizenen begon hij er aan in alfabetischevolgorde? Onwaarschijnlijk, want opKuurne na publiceerde Sevens verdergeen anderegemeentegeschiedenissen.Kwam de auteur voor zijnopzoekingswerk vaak naar onzegemeente ? Hoe verplaatste men zichin die tijd tussen Kortrijk en Aalbeke?Over andere gegevens dan deze uit degeschreven bronnen werd er weiniggewag gemaakt. Slechts eenmaal, inzijn aantekening over het Blauw

Kasteel, vermeldde Sevens expliciet:”Toen wij dit wisten, ondervroegenwij enige inboorlingen van Aalbeke.”Wellicht is dat meteen de uitlegwaarom de auteur over toenmaligrecente gebeurtenissen en evolutiesniet of heel summier informatieverstrekte. Aan het klooster en hetvrij onderwijs bijvoorbeeld, besteeddeSevens amper zes regeltjes tekst als‘losse aantekening’. Aan deplaatselijke politieke situatie in dietijd en de tegenkantingen tussenkatholieken en liberalen (tweemuziekmaatschappijen en tweetoneelverenigingen) gaat evenminenige aandacht. Zo zijn er tal vanvoorbeelden op te sommen waaruitmen kan besluiten dat Sevens wel eenboeiend werkstuk heeft afgeleverd,dat nochtans te weinig diepgaand envooral te onvolledig is om alsstandaardwerk over de geschiedenisvan Aalbeke bestempeld te worden.Wie doet het hem honderd jaar laterna, beter en vollediger?

ZeldzaamWie ooit het boekje van TheodoorSevens in handen wil houden,doorbladeren of grondig bestuderenmoet er wel enige moeite voor doen.Ongetwijfeld zijn er nog exemplarenvan de uitgave door deGeschiedkundige Kring of van deoverdruk in particulier bezit. Maarwie leent zo’n honderdjarighebbeding uit? En in de openbarebibliotheken? Uitleenbare exemplarenzijn er in de catalogus van dehoofdbib of uitleenposten vanKortrijk niet te vinden. In de leeszaalkan men de gedrukte bijlagen bij dejaarverslagen van de OudheidkundigeKring opvragen en ter plaatse inzien(deel VII – 1912). In de andereopenbare bibliotheken in de streekhad onze zoektocht maar op éénplaats succes. De POB Wevelgem(vroegere ‘GemeenteboekerijWevelghem’) bewaart in zijnmagazijn een uitleenbaar exemplaarvan de overdruk die door Vermautwerd uitgegeven.

De auteur overhandigde eengesigneerd exemplaar van de

‘Geschiedenis der gemeente Aalbeke’aan de toenmalige Aalbeekse pastoorAlbert d’Heyghere in augustus 1912

15. In het ziekenhuisOp het operatiekwartier van hetAlgemeen Ziekenhuis Groeninge inKortrijk hadden ze wel al het een enhet ander meegemaakt, maar depatiënt die zopas met loeiende sirenevanuit Aalbeke binnengebracht wasdeed zelfs de buitengewoon ervarenchirurg Alvezijn huiveren. Het gezichtvan de man was onherkenbaartoegetakeld, de ogen zaten volledigverborgen achter bloederigezwellingen, de cervicale wervels diehet hoofd moesten ondersteunenwaren compleet uit hun verbandgewrongen, het bot van het linkerbeenleek wel kapotgetrapt en wat de manaan inwendige kneuzingen konhebben moest nog door een paarcollega’s nader onderzocht worden.

Een stoot adrenaline stroomde dokterAlvezijn door het bloed: deze man

zou hij redden. Hij ademde heel diepen spande alle spieren van zijngezicht dat achter het operatiemaskerverborgen zat. Al zijn kunde zou hijinzetten om die verschrikkelijkeaanslag op het leven van een mensongedaan te maken. Met een verbetenblik keek hij in de ogen van devolledige equipe die rond hem stond,trok nog even zijn handschoenenstrakker, strekte de rechterhandwaarin een verpleegster een scalpellegde en boog zich rustig, maarbeslist, over de patiënt.

16. Zenuwachtigheid Burgemeester Etienne De Schrijverhad die morgen al drie keer naar hetkabinet van schepen Philippe Sandralaten bellen, zonder resultaat. “Deschepen is helaas al de hele morgenonbereikbaar,” had de toegewijdekabinetsmedewerkster Ilse met spijt

in de stem herhaald. “Dat is ergvreemd, burgemeester, want zoals uweet is hij anders wel de meestbereikbare schepen van het helecollege. Ik ben erg ongerust,” had dejonge vrouw er nog aan toegevoegd.Burgemeester De Schrijver klikteeven zenuwachtig met de tong. “Zeghem als hij binnenkomt dat hij in elkgeval onmiddellijk tot bij mij moetkomen. Ik wil weten wat het gesprekmet die Charlie De Winnergisterenavond in Aalbeke heeftopgeleverd.” “Ik zal het hem zeggen,burgemeester,” zuchtte demedewerkster.

Pas had ze ingehaakt of de telefoonrinkelde opnieuw. Ze nam snel op.“Met het kabinet van schepenPhilippe Sandra. Kan ik u helpen?”Aan de andere kant van de lijngromde een zware vermoeide stem:“Met commissaris Vriendelyckx. Benik op het stadhuis? Ik zal maar directmet de deur in huis vallen. In AZGroeninge hebben ze een slachtofferbinnengekregen dat volgens depapieren in zijn portefeuille wel eensschepen Sandra zou kunnen zijn. Zehebben in zijn zakken dit nummergevonden dat in elk geval verwittigdmoest worden. Hallo? Hallo? Hoort umij nog?” Een golf van emotie joegdoor de kabinetsmedewerkster ennauwelijks hoorbaar fluisterde ze: “Isde schepen iets overkomen? Is heterg?” Commissaris Vriendelyckxschraapte de keel: “Ik zal er geendoekjes om winden, jonge dame.Iemand heeft geprobeerd hem tevermoorden. U kent vermoedelijk zijnagenda. Kunt u mij zeggen waar hijgisteren zo allemaal naartoe moest?”De tranen schoten de

DE KANDIDAAT-BURGEMEESTER (4)Charlie De Winner is nog altijd kandidaat-burgemeester, maar zijn Nieuwe Partij geraakt niet zo gemakkelijk vande grond. Terwijl de politie op zoek gaat naar de daders van de sabotage bij de houthandel Vanderburgt en debrandstichting in de schoenmakerij van Johannes Tweevoudts heeft huisknecht Freddy Devoogdt een merkwaardigetête-à-tête in het kasteel van gravin Marie-Hélène de Hemptinne de Borchgrave d' Erquelinnes. Hij krijgt van haarbovendien een flesje met lichtgroene pilletjes voor zijn baas Charlie De Winner. In Aalbeke zelf vindt Felix Akers ineen put in de Zevekotestraat een zwaar verminkte man.

Voor de oriëntatie van de trouwe lezers van onze dorpskrant zijn ook in de vierde aflevering van dit zesde Aalbeeksemisdaadverhaal de bestaande straatnamen en de namen van de gebouwen behouden. De gebeurtenissen en depersonages daarentegen zijn totaal verzonnen. Echt bestaande personages zijn door de verteller fictief gebruikt.

… en boog zich rustig, maar beslist over de patiënt.

9 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

kabinetsmedewerkster in de ogen enze probeerde moedig rustig te blijven.Met half verstikte stem zei ze: “Ikkijk het voor u na, commissaris. Of ishet mogelijk dat u of een van uwmensen even langs komt? Ik denk datwe er ook de burgemeester bij zullenmoeten halen.” “Goed. Ik stuurrechercheur Verpale. Maar als het ueen troost kan zijn, jonge dame, dedokters van het ziekenhuis zeggen datze hem er door slepen. De moed nietverliezen dus. Tot later.”

17. Onrust Dat het gesprek met die schepen eenbeetje uit de hand gelopen was konCharlie De Winner geen barstschelen. In de politiek moest men nueenmaal tegen een stootje kunnen.Wat dacht die burgemeester wel?Charlie De Winner gooide het metniemand op een akkoordje als hijzelfniet de absolute nummer één konworden. Een deal met Charlie slootmen op de voorwaarden van Charlie.Zo was dat en niet anders. Deethische praatjes van de schepen overdemocratie en inspraak van debevolking kon hij missen als kiespijn.De wat schampere opmerking van diekerel dat Charlies lijst blijkbaar tochniet zo vlotjes van de grond kwamhad hem razend gemaakt. En ja, hijhad Spic en Span opdracht gegevenhem aan de deur te gooien. Maar datSpic en Span hem zo toegetakeldhadden… dat was nu toch ook niet debedoeling geweest. Daar kwamenvodden van. Dat voelde Charlie inzijn kleine teen. Hoe hij dat zouoplossen, daar moest hij nog eensdieper over nadenken. In elk gevalzouden die twee ervoor opdraaien, enniet Charlie! Er klonk een zachte klop op de deurvan het salon. Freddy Devoogdt stakvoorzichtig zijn hoofd naar binnen.“Uw glas wijn, baas,” zei hij beleefden zette het zilveren schaaltje met hetkunstig bewerkte glas neer op desalontafel. “Bedankt, maar laat me numet rust.” De huisknecht boog en trokzich geluidloos terug. Hij tastte nogeven in de zak van zijn livrei. Hetflesje met de lichtgroene pilletjes lagvredig onder zijn zakdoek. De gravin

zou tevreden zijn. “Elke avond eenpilletje in de wijn, en zeker alsCharlie opgewonden is,” had zegezegd. En opgewonden was zijnbaas nu zeker. “Hopelijk helpt hetmedicijn,” dacht Freddy Devoogdt,“want de job die ik hier heb wil ikwel nog een tijdje behouden.”

18. Opgewonden stamgasten “De maffia, zeg ik! De maffia!” Deluide stem van Victor Sansen galmdedoor het café. “Waar gaan we inAalbeke naartoe? Sabotage in dezagerij van Vanderburgt, brand bij demeester-schoenmaker, en nu eenaanslag op onze schepen.” In één geutgoot hij het halve glas bier in zijnkeel en keek verontwaardigd rond.“Prunella, die jonge wijkinspecteur,heeft die jou al iets laten verstaan,over de mogelijke daders of zo?”Prunella schudde het hoofd. “Depolitie is bijzonder discreet, Victor.Als er politiek mee gemoeid ismoeten ze dubbel voorzichtig zijn,denk ik.” “Maar enfin. Dat heeft tochniets meer met politiek te maken?Iemand zo toetakelen en voor doodachterlaten in een put halfvol slijk.Dat is toch crimineel! Zie Azère daarzitten. Met water, verdorie. De mensis er het hart van in. Zijn zoon zweefttussen leven en dood in hetziekenhuis.” Azère Sandra zat metgebogen hoofd aan een tafeltje en had

nog niet genipt van zijn glaasje platwater. Felix Akers knikteinstemmend. “De schrik van mijnleven heb ik gehad toen ik de schependaar vond. Ik zou hem nooit herkendhebben, maar de politie was er namijn telefoon even snel als de wagenvan de spoed. Een van deambulanciers overhandigde deportefeuille aan een agent en toenbleek meteen om wie het ging.Vreselijk.” Met een peinzende blik inde ogen haalde de cafébazin diepadem en zei: “Ik begin toch detouwtjes aan elkaar te knopen. DieCharlie De Winner die hier eenverkiezingsspeech komt houden. Dietwee mannen, Spic en Span, met hunvoorstellen in ruil voor financiëlesteun. Die twee andere vreemdefiguren, Sancho en Panza die doorAalbeke sluipen. Die sabotage en diebrandstichting. Dat grote herenhuis inde Kapelhoekstraat waar Freddyhuisknecht is… Volgens mij houdt datallemaal verband met elkaar.” “Datmoet Commissaris Vriendelyckx tochook zien,” zei Victor Sansen. “Ofmoeten wij wijkinspecteur AnkeSmets op de hoogte brengen?” “AchVictor,” antwoordde Prunella, “ikdenk dat de politie al veel meer weetdan wij. Maar laten we vooral hopendat Azères zoon gered kan worden inAZ Groeninge. Voor mij is dat hetbelangrijkste.” “Gelijk heb je,” zei

Uw glas wijn, baas,…

10 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Victor Sansen. “Kijk, als je van deduivel spreekt dan zie je zijn staart!Daar is onze vriend Freddy.”

De deur van De Smisse ging open enFreddy Devoogdt kwam binnen. “Ineen haastje. Prunella, een pintje. Ikben op boodschap en kon het nietlaten eens binnen te wippen.”Prunella wachtte even met tappen.“Freddy, wat gebeurt er daar allemaalin dat grote huis? En wat moet jijdaar doen?” Freddy keek verbaasd.“Gewoon. Ik ben er huisknecht en ikmoet zorgen voor eten en drinken,voor het natje en het droogje van debaas, en voor het onderhoud. Nietsbijzonders. Aangenaam werk en goedbetaald. Alleen die vier kerels diedaar ook rondlopen geven me af entoe kippenvel. Raar volk.”

“Ja,” zei Victor Sansen, “heel raarvolk denk ik,” en hij bekeek Freddymet een vreemde blik en hij schuddenadenkend het hoofd.

Net op dat ogenblik staptewijkinspecteur Anke Smets van haarmotor, vlak voor De Smisse. Ze zettehaar helm af en opende de deur. “AhFreddy, je bent hier. CommissarisVriendelyckx wil je onmiddellijkspreken. Over gisteren.”

19. Een gesprekRechercheur Verpale had uiteindelijkbeslist dat het beter zou zijn alscommissaris Vriendelyckx bij hetgesprek met de kabinetsmedewerksteren met de burgemeester aanwezig zouzijn. Hij had uit het agendaverhaalvan de kabinetsmedewerksterbegrepen dat schepen Philippe Sandragisterenmorgen in opdracht van deburgemeester op bezoek was gegaanbij Charlie De Winner. BurgemeesterEtienne De Schrijver ontkende datniet. Met een ontwapenende blik keekhij de rechercheur aan. “Eenbeleefdheidsbezoek bij een politieketegenstrever, inspecteur. Meer niet. Uzult begrijpen dat ik vanuit mijnverantwoordelijkheid op de hoogtewil zijn van alle ontwikkelingen dieiets te maken hebben met de komendegemeenteraadsverkiezingen. SchepenPhilippe Sandra, die ik hogelijkwaardeer, en die in Aalbeke woont,

leek me dan ook de geschikte manom eens met die Charlie De Winnerte gaan praten. Ilse hier kan datbevestigen.” Dekabinetsmedewerkster reageerde niet.“Er hangt iets vreemds in de lucht”dacht ze. Commissaris Vriendelyckxkuchte. “Is het mogelijk burgemeesterom ons te zeggen wat het preciezedoel was van datbeleefdheidsbezoek?” BurgemeesterDe Schrijver keek onaangenaamverrast naar de commissaris. “Dat hebik toch net gezegd. Informatieverzamelen. De tegenstrever lerenkennen.” Vriendelyckx glimlachte.“Wellicht ook afspraken maken?Zoeken naar zekerheid voor de avondvan de verkiezingen, burgemeester?Dat is allemaal volkomen legitiemnatuurlijk.” De toon van deburgemeester werd scherper.“Waarom zegt u dat?” “Misschien ishet goed, burgemeester, dat u ervanop de hoogte bent dat wij intussenook wat informatie verzameld hebbenover die Charlie De Winner en overdie vier merkwaardige figuren die hijin dienst genomen heeft. Eergisterenhebben wij van onze collega’s inMoldavië, Transnistrië en Georgiëinteressante gegevens gekregen overdie zogenaamde Spic en Span enSancho en Panza. Een vlekkeloosverleden schijnen die heren niet tehebben. Aan de arbeidsvergunning

waarover zij blijken te beschikkenlijkt ook een vreemd geurtje tehangen. En Charlie De Winner…,een handige jongen waar ikzelf nietdirect zaken mee zou doen.“ Er vieleen korte stilte. Verpale keek tersluiksnaar Ilse en glimlachte haarbemoedigend toe. “Wilt u misschieniets zeggen, mevrouw?” vroeg hijvriendelijk. Maar zij schuddeontkennend het hoofd en een goedetoeschouwer zag dat zij veeleer dachtaan de jammerlijke toestand waarinhaar schepen zich nu bevond dan aandie vreemde figuren in Aalbeke. De burgemeester dacht een ogenblikna en vroeg toen: “Bedoelt u nu,commissaris, dat ik een bewust risiconam toen ik schepen Sandra vroegCharlie De Winner te bezoeken? Ikzweer u dat ik die kerel van haar nochpluimen kende. Over zijn verledenweet ik niets. Ik handelde alleen uitbezorgdheid omdat ik vernomen haddat hij met een nieuwe politieke partijdeel zou nemen aan degemeenteraadsverkiezingen van 14oktober.” “Dan zullen we het hier voorlopig bijlaten, burgemeester. We kunnen rustigwachten tot de schepen in staat is toteen gesprek. Dat zal niet voor deeerste dagen zijn, vrees ik.”Met een bezorgde blik en een gefronstvoorhoofd liet burgemeester Etienne

De lokale journalisten gingen ijverig op zoek naar verhalen…

11 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

De Schrijver de beide politiemensengaan. Hij keek even naar Ilse,nadenkend of hij haar nog wouspreken.

20. Commotie in degemeenteraad

Het nieuws dat in Aalbeke eenschepen van de stad Kortrijk bijnavermoord was, sloeg hoge golven inde media. Vooral de lokalejournalisten gingen ijverig op zoeknaar verhalen die deze gebeurteniskonden kleuren en denieuwsgierigheid van hun lezers enkijkers konden bevredigen. Dehuisknecht Freddy Devoogdt werdbestookt met aanvragen voor‘exclusieve’ interviews, maarwijkinspecteur Anke Smets had hem

laten verstaan dat hij op dit ogenblikbeter zijn mond hield. Freddy wasmaar al te blij dat hij zich hier achterkon verschuilen. Gelukkig voor de journalisten werd inde gemeenteraad niet gezwegen. Enzo konden de inwoners van Aalbekein hun krant het volgende verslag vande zitting lezen: “De woordvoerdervan De Partij voor Terugkeer liet ineen tussenkomst van wel vijfenveertiglange minuten horen dat hetonverantwoord was dat deburgemeester een schepen zonderpolitiebegeleiding op bezoek hadgestuurd naar Aalbeke dat toch als hetPalermo aan de Vijver bekend stond.De Vrije Jongens wensten nog geenstandpunt in te nemen maar vondenhet in elk geval voorbarig een flinke

ondernemer als Charlie De Winner nual met de vinger te wijzen. De tweeraadsleden van De Rechte Boommeenden dat veel meer groen inAalbeke tot een vreedzamer klimaathad kunnen leiden. De fractieleidervan Werk voor Allen sprak alleen zijnhoop uit dat schepen Philippe Sandraspoedig zou herstellen.

De burgemeester en de raadsledenvan De Volkspartij sloten zich,ontroerend eendrachtig, hierbij aan enmen ging over tot het volgendeagendapunt.”

(wordt vervolgd)

Oud-gemeentehuis

Bibliotheek - 056 27 79 53

De bibliotheek is gesloten van 21 julitot en met 15 augustus. Debibliotheek van Kortrijk is open,behalve op 11 en 21 juli en 15augustus.

Politie – 056 27 79 52

De wijkinspecteur is met vakantie van5 augustus tem 26 augustus. U kan indeze periode terecht bij HildeClement in Bellegem 056 20 48 29 ofbij Ronny Tytgat en Eddy Pauwels inMarke 056 24 08 23 en voordringende zaken in Kortrijk 056 2396 11 of de 101.

OCMW – 056 24 42 22

Het Sociaal Huis in Aalbeke isgesloten van 23 juli tot en met 17augustus. U kan dan terecht in hetOCMW en Sociaal Huis van Kortrijk,Budastraat 27, van 9 u. tot 12 u. In denamiddag telefonisch bereikbaar

056 24 42 22 van 13 tot 16 u. –vrijdag tot 15 u. of viainfo@sociaalhuiskortrijk.be

Secretariaat Conservatorium

tel. 056 27 79 55Gesloten op 5 juli en van 9 juli tot enmet 26 augustus. In juli en augustus ishet secretariaat elke werkdag openvan 14.30 u. tot 17.30 u., metuitzondering van de zaterdag.

Ontmoetingscentrum

Secretariaat OC - 056 40 18 92

In juli en augustus is het secretariaatde maandag open tot 16 u. in plaatsvan tot 19 u. Het OC is vollediggesloten van 16 juli tot en met 15augustus.

Geïntegreerd infopuntdienstverlening burgerzaken

Gesloten van 16 juli tot en met 15augustus. Op vrijdag 20 juli is er een extra

dienstverlening voorzien tussen 9 en12 u.

U kan terecht in het stadhuis vanKortrijk elke werkdag van 9 tot 12.30u., behalve op zaterdag en op 11 en21/7 en 15/8, tel 1777.

Gemeenschapswacht

De gemeenschapswacht is metvakantie van 23 juli tot 13 augustus.

De Weister

OIP – tel. 056 24 43 56OIP-permanentie iedere woensdagvan 9 tot 10 u.

VAKANTIEREGELING 2012 STADSDIENSTEN AALBEKE

12 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

13 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Waarde redactie,Mijn naam is de Leeuw. Geen familievan Rudy, Rick of Paul. Geen relatiemet die van Consciènce of Waterloo.Niet gesponsord door Peugeot ofDelhaize. Ik ben de patriottischeBelgische Leeuw, le Lion Belge, dievan ‘Eendracht maakt macht’. Naasteen beperkt aantal nog in het wildlevende soortgenoten en wereldwijdopgesloten exemplaren indierentuinen, zijn de meeste van mijnverwanten van het symbolische,heraldische soort. Sinds demiddeleeuwen prijken wij in alleposes en kleuren op familiewapens,schilden, vaandels, mantels, tronen,poorten en …monumenten. Tot dezeondersoort behoor ik.Ik sta hier al van 1920, hoog en droog(nou, droog) boven op een zuil in eenweinig heldhaftige houding, hoewelik als ‘koning der dieren’ kracht enonverschrokkenheid, waakzaamheiden bescherming zou moetenuitstralen. Veel inspiratie en ervaringmet leeuwen had de beeldhouwerduidelijk niet. Het was dan ook eenFransman: Benjamin Destrebecq uitTourcoing. De arduinkapper hadminder moeite met de Gallische haanin een lauwerenkrans op de sokkelhieronder. Weinig voorkomendecombinatie beweren de specialisten.Ik sta hier dus al 92 jaar. Geenuitzondering meer in deze tijd, maarhet blijft toch een respectabeleleeftijd, zelfs voor een arduinenleeuw.Oh ja, ik vergeet het belangrijkste(dat geheugen hé, op onze leeftijd). Ikprijk bovenop een oorlogsmonumentter nagedachtenis van de slachtoffersvan de Grote Oorlog ’14-’18. Laterwerden ook die van WO II op eenmarmeren plaat bijgebeiteld.Maar nu ter zake. Bij het opmakenvan de plannen voor het verfraaienvan onze dorpskom heeft men beslistmij, met hebben en houden, te

verkassen, te verkooien, te verhuizen,kortom te verplaatsen. Alsof ik hiermidden de Plaats niet op mijn plaatsstond. Een ereplaats, zelfs. Wie is‘men’? De koning, de minister, deburgemeester, de schepen of een ofander bevlogen ingenieur? Ik weet hetniet. Het pleintje mag niet meergewoon afhellen. Het hoogteverschilzal trapsgewijs opgelost worden. Ikzou dan lelijk in de weg staan,beweert ‘men’. Begrijpe wie kan.Moeders mooiste ben ik niet,akkoord. Ziet ‘men’ dat nu pas? Dehamvraag zal dan gerezen zijn: waarnaartoe met dat arduinen gedoe?Al die 92 jaren voelde ik mij hierprima omringd. Ik zag rondom mijveel veranderen en gebeuren.Gebouwen rezen op, werdengerenoveerd, afgebroken, nieuwekwamen in de plaats. Ik bleef al dietijd het middelpunt van Aalbeke. Elke11 november werden aan mijnvoetstuk roerende huldes gebracht,bloemstukken neergelegd,

herdenkingshymnes gezongen engeblazen en patriottische speechesafgestoken. Op mijn sokkel werd ikhet geijkte decor voor het fotografischvastleggen van menige plechtigheidof huldiging met vooraanburgemeesters, schepenen, pastoors,onderpastoors, missiepaters,veldwachters, voorzitters,secretarissen en wat al nog aanplaatselijke notabelen.Maar de overlevende vaderlandse

strijders en hun verenigde kameraden,dunden zienderogen uit en verdwenenvoor altijd naar rustiger oorden.Vereenzaamd maar stoer enstandvastig bleef ik achter. Tot nudus. Sta ik ineens in de weg. Lijktwel of men (wie die ‘men’ ook mogezijn) beschaamd geworden is overwat de dorpelingen bijna honderd jaarlang gemeenzaam ‘het standbeeld’noemen. Ik vergrijsde zienderogen (wat op mijn leeftijd geen uitzonderingis), mijn voortuintje verkommerde, degebeitelde namen op mijn voetstuk

LEZERSBRIEF DE KLACHT VAN DE LEEUWTussen de lovende lezersbrieven, fanatieke fanmail, vleiende lofbetuigingen en venijnige kritieken, vond deredactie in haar brievenbus volgende merkwaardige missive, in slordige leeuwenkrabbels neergepend. Wij willenu de inhoud niet onthouden.

14 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

OKRAFietsenOp vrijdag 6 juli fietsen we nog eensvoor het groot verlof hopende op eenmooie zomerse dag. Afstand 20 à 25km. Vertrek aan het OC om 14 u. Nietleden zijn niet verzekerd. Niemand isaan zijn lot overgelaten, er wordtaltijd gewacht indien nodig.

PetanqueOp vrijdag 27 juli en 31 augustus iser petanque bij André Tomme,Bergstraat 136. Iedereen is welkom.Petanqueballen zijn ter plaatse teverkrijgen. Deelname is 2 euro,sportleden zijn verzekerd. We startentelkens om 14.30 u.

DagreisDe jaarlijkse dagreis van OKRA gaatdoor op maandag 3 september.Op hetprogramma: Jules Destrooper enVeurne.- 8.30 u. Vertrek met autocar

(kerk Aalbeke)- 10 u. Bezoek aan Jules Destrooper

met rondleiding en degustatie, daarna korte wandeling in Lo.

- 12.30 u. Voor iedereen een

verzorgd 3 gangenmenu(dranken niet inbegrepen)

- 14.30 u. Bezoek aan de Beauvoordse Walhoeve met aansluitend stadswandeling en vrijetijd in Veurne.

- 18.30 u. Afsluiten met koffietafel.

Prijs: 50 euro per persoon. Inschrijvenbij een wijkverantwoordelijke tegen15 augustus. Reis met luxe touringcar,entreegelden inbegrepen.Nederlandstalige gids.

FemmaZwemmenDonderdag 5 juli en 2 augustus om19.45 u. aan de voorkant van dekerk. Lekker ontspannen in het water.Enkele lengtes zwemmen en genietenvan een tof samenzijn onder vrouwen.Dat is onze formule voor een leukezwemavond.Info bij Jeanine Carrein 0473 37 1625, 056 40 31 71

Hobby avondWoensdag 4 juli en 1 augustus om19.30 u. OC.Breien, haken, allerhande

borduurtechnieken,… Onderbegeleiding kunt u er verder aanwerken. Info bij Jeanine Carrein 0473 37 1625, 056 40 31 71

Hobby namiddag

Maandag 16 juli en 20 augustus om13.30 OC.Een namiddagje samenkomen omverder te werken aan de handwerkjes.Zonder begeleiding wordt gretigdoorgewerkt aan het brei-, haak- ofborduurwerkje.Info bij Jeanine Carrein 0473 37 1625, 056 40 31 71

Ladies @ the movies

7 augustus, afspraak aan de kerk om18.45 u.Een leuke avond die start met eenglaasje, verschillende standjes vanwinkeliers, een film die nog nietuitgekomen is, en als geschenk eengoody bag. Inschrijven noodzakelijk, wees er snelbij en contacteer ValérieVandenbussche 0473 36 27 95, 056299 605,valerievandenbussche@telenet.be

werden onleesbaar.Ik word dus verplaatst. Altijd beterdan afgebroken en tot bouwpuinvermalen te worden. Verplaatsen waarnaartoe? Ik viel bijna van mijn sokkeltoen ik het via-via vernam. Naast deLabberleute! Sommige piëteitsvollelieden zeggen troostend ‘bij de kerk’.Allez kom, nog zo’n voorbijgestreefdsymbool. Ik gebruik liever het (hierminder passende) gezegde: ’als eentang op een varken’. Het tijdstip vanmijn verhuis staat naar ’t schijnt nogniet definitief vast, maar de funderingligt al klaar. Uitstel, maar geen afstel.Blijkbaar weet nog geen enespecialist hoe ik exact in elkaar steeken hoe je zo’n constructie, zonderonherstelbare brokken te maken,verplaatst. Aanvullende emotionelevraag van mijnentwege: gaat mijn

voortuintje met de smeedijzerenomheining ook mee?Was dit nu de enige denkbare nieuwinplantingsplaats, als men mij wildebehouden? Wie ben ik, maar in allebescheidenheid dacht ik aan een paaralternatieven. Waarom niet op eenereplaats op de gemeentelijkebegraafplaats. Ik prijk toch op eenmonument voor gesneuvelden. Als ditte extreem klinkt: waarom niet aan deWeister. Onder leeftijdsgenoten zouhet prettig verblijven zijn. Of op dehoek van de Oudstrijderslaan (‘what’sin a name?’). Het jaarlijksvakantiefeestje zou men kunnenomdopen tot ‘Kom uit je kooi’. Erzijn nog tal van andere mogelijkhedenwaar ik ongestoord door verkeers- enandere hinder mijn eeuwfeest (en nogvele jaren meer) had kunnen

afwachten. Ik ga de Plaats en zijn omgeving ergmissen: de geur van frieten, gebakkenribstuk, af en toe een barbecueluchtjevan naast het OC en vooral het aromavan een Duvel of een Omer. En hetmeest nog het gaan en komen vanzoveel vertrouwde dorpelingen, maarook van talrijke vreemden die aanmijn poten het gezellige, gastvrije,prettige, smakelijke Aalbekeontdekten. Ook een leeuw, zelfs eenhoogbejaarde, heeft zo zijn gevoelens.Via deze lezersbrief wilde ik mijnklacht publiek maken. Wie hetschoentje past… Hartelijk brullende en vriendelijkklauwende groeten van de Leeuw van Aalbeke.

15 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

VERENIGINGSNIEUWS

16 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Night of the PromsEen heel bekende gebeurtenis inBelgië. Er wordt een bus ingezet omnaar Antwerpen te gaan.Interesse om mee te komen en tegenieten van zang en muziek?Zaterdag 10 november ’s avonds.Praktische afspraken volgen later.Tijdig inschrijven is een must want deplaatsen zijn beperkt.Info en inschrijving bij LieveDevolder 056 41 09 89,0472 28 56 57

OntmoetingscentrumOproep Hobbybeurs Aalbekenaren met een hobby wordengezocht voor de hobbybeurs tijdensde Corneliusfeesten. Op zondag 16september tussen 13u en 18u isiedereen uitgenodigd het bredepubliek te laten kennismaken met zijn/ haar hobby. Het accent tijdens debeurs ligt op activiteit waarbij wepogen zoveel als mogelijk de vrijheidte geven aan exposanten om eendemonstratie, workshop of initiatie tebrengen. Aalbekenaren met een hobbyschrijf je snel in (tot vrijdag 6 juli)via OC Aalbeke of hetinschrijvingsformulier opwww.aalbeke.be/corneliusfeestenDeelname is gratis.

Kunst op zuiders grasMeer dan 22 lokale kunstenaarsstellen tentoon in 12 lokale tuinen inAalbeke, Bellegem, Kooigem enRollegem. De tuinen en hun kunstzijn toegankelijk op zaterdag 1 enzondag 2 september telkens tussen14u en 19u. Informatie over dedeelnemende locaties met derespectievelijke kunstenaars die erexposeren wordt spoedig bus-aan-busverspreid worden in Aalbeke.

GezinsbondIn het kader van Iedereen Olympierorganiseerde de volleybalploeg vanGezinsbond Aalbeke een recreatiefvolleybaltornooi met plaatselijkeploegen. Drie ploegen schreven zichin en kregen de eerste avond eeninitiatie in volleybal. Daarna werd

gedurende drie weken in tornooivormtegen mekaar gespeeld.

Op 30 mei werd dan de kleine finalegespeeld door KLJ Aroma & Chiro,en daarna de grote finale tussenGezinsbond Aalbeke en LandelijkeGilde. Die laatsten kregen er nietgenoeg van en bleven spelen tot zeeen set gewonnen hadden. Tot grootjolijt van de plaatselijke cheerleaders.De sfeer zat er goed in en er werdnog duchtig nagepraat over debijzondere recreatieve prestaties.

Op deze foto: het organiserend team van Gezinsbond Aalbeke voor deprijsuitreiking: Frank Heyse, David Coghe, Jan Vanlerberghe,

Kristoph Verrue, Brendy Plowy, Filip Vuylsteke & Franklin Vandeputte.(Yves Verduyn ontbreekt op deze foto)

VIERGESLACHT

Er is opnieuw een viergeslachtgesignaleerd in Aalbeke.

V.l.n.r. : Achiel Platteau, Luc Platteau,Rune Platteau en Wannes Platteau.

Dit jaar zoekt u aan de hand vantwaalf foto’s van Aalbeekse straten,evenveel letters. Het cijfer in elkefoto verwijst naar de letter uit destraatnaam die u nodig hebt. (Cijfer 4is bijvoorbeeld de vierde letter uit destraatnaam, enz…). Deze letters, in dejuiste volgorde geplaatst, vormen eenwoord dat momenteel zeertoepasselijk is voor ons dorp.

Het gevonden woord wordt verwachttegen 15 augustus ofwel in eenenveloppe op het redactie-adres(brievenbus OC) of via hetantwoordformulier dat u vindt op dewebsite van ’t Aaltje:www.aalbeke.be, doorklikken op ’tAaltje en op ‘Antwoordformulierzomerpuzzel’. Maximaal éénantwoord per persoon.

Veel succes

17 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

VAKANTIEPUZZELVakantietijd, puzzeltijd. Dat geldt voor menig Aalbekenaar en ’t Aaltje wil graag te hulp schieten in de zoektochtnaar gezonde hersengymnastiek. Naar goede gewoonte worden onder de juiste inzendingen enkele flessen ‘van eengoed jaar’ verloot. Puzzelen maar!

1 4 2

1 5 1

6 3 4

1 4 3

18 ‘ T AALTJE juli - augustus 2012

Tuinaanleg BoudryOpritten - Terrassen

GrondwerkenLauwsestraat 51 – 8511 Aalbeke

℡ 056 42 83 63www.tuinaanlegboudry.be

Brood en Banket

KoenBergstraat 4 – 8511 Aalbeke

℡ 056 42 59 46Broodautomaat op woensdag

en donderdag

Vandecasteele Houtimport

Bergstraat 258511 Aalbeke

www.vandecasteele.be

Provinciaal TechnischInstituut Kortrijk

Provinciale TuinbouwschoolKortrijk

℡ 056 22 13 41www.pti.be

REDACTIEFrank Claerhout, Firmin CornelusBoudewijn Deschamps, Frans DestoopPieter Hanssens, Etienne LachatFilip Santy, Alain VandeputteGinette Vermeeren

REDACTIEADRESOntmoetingscentrum, Aalbekeplaats,8511 Aalbeke, tel. 056 40 18 92frans.destoop@telenet.beRek. nr. BE57 4616 5227 8135

'T AALTJE is een uitgave van deAalbeekse verenigingsraad ARKO

GRATIS VERSPREIDING

Jaarabonnement buiten Aalbeke enMarkesteert: € 9.

AFHUREN: 1 pag.: € 44 - 1/2 pag.: € 25

SPONSORING: € 30 per nummer

VERANTWOORDELIJKE UITGEVERFrans Destoop,Steertstraat 93, 8510 Marke

Artikels en aankondigingen vanactiviteiten voor het volgend nummerworden op het redactieadres verwachtvóór 22 augustus 2012.

Dit Aaltje kwam tot stand met definanciële steun van:

ACTIVITEITENKALENDERJULI

wo 4 Kaarting, Okra, 14 u., OCHobby, KAV, 19.30 u., OC.

do 5 Bloedcollecte, Rode Kruis, 18 u., OCvr 6 Fietsen, Okra, 14 u., vertrek aan OCza 7 Kom uit je kot, vanaf 14.30 u., Speelplein Ledeganckzo 8 Kom uit je kot, vanaf 8.30 u., Speelplein Ledeganckdo 12 Onder ons, Ziekenzorg, 14 u., OCma 16 Hobby, KAV, 13.30 u.vr 27 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

AUGUSTUSwo 1 Hobby, KAV, 19.30 u., OCdo 16 Onder ons, Ziekenzorg, 14 u., OCma 20 Hobby, KAV, 13.30 u., OCwo 22 Kaarting, Okra, 14 u., OC wo 29 Vergadering, Arko, 20 u., OCvr 31 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

☺ ‘k Weet ’s wonder of de socialehuisvestingsmaatschappij van Lauwemisschien vergeten is dat zebouwplannen heeft in Aalbeke? Deoude onderpastorie geraakt maar nietafgebroken en wordt een oord dat doorniet gewenste bezoekers toegankelijkis. En de “bergen” aan De Weister

vormen zich stilaan om tot eennatuurgebied…☺ ‘k Weet ’s wonder of de groendienstvan de stad de weg naar Aalbeke nogweet te vinden. Overal op het openbaardomein groeien en bloeien de distelsweelderig. Of zou men te veel werkhebben in en rond Ter Doenaert in

Marke? Want daar wordt alles wélpiekfijn in orde gehouden…☺ ‘k Weet ’s wonder of automobilisteneigenlijk nog wel weten wat het begrip“uitgezonderd plaatselijk verkeer”betekent als je ziet wie er allemaaldoorrijdt in deMoeskroensesteenweg…

‘K WEET ’S WONDER