Zilverblad jaargang 15 nr.3

48
ZILVER BLAD 3 JAARGANG 15 Zilverstraat 26 8000 Brugge Tel. 050 33 19 43 Fax 050 34 30 51 [email protected] www.sintjozefbrugge.be Sint-Jozefsinstituut HANDEL EN TOERISME BRUGGE Trimestrieel tijdschrift 04 06 09 24 27 37 Michaël Vandorpe verlaat de school na 16 jaar Afscheid van gepensioneerden Een afgesloten hoofdstuk Op de sofa: Luna Devla Welkom, Cecile Alexandrescu 5OPR Openhartig: Nick kwam vorig jaar uit de kast

description

Zilverblad is een trimestrieel tijdschrift van het Sint-Jozefsinstituut Handel en Toerisme in Brugge. www.sintjozefbrugge.be Redactieadres Zilverstraat 26 – 8000 Brugge

Transcript of Zilverblad jaargang 15 nr.3

Page 1: Zilverblad jaargang 15 nr.3

1

ZILVERBLAD3

JAARGANG 15

Zilverstraat 268000 Brugge

Tel. 050 33 19 43Fax 050 34 30 51

[email protected]

Sint-JozefsinstituutHANdel eN ToeRisme BRuGGeTrimestrieel tijdschrift

04

06

09

24

27

37

michaël Vandorpe verlaat de school na 16 jaar

Afscheid van gepensioneerden

een afgesloten hoofdstuk

op de sofa: luna devla

Welkom, Cecile Alexandrescu 5oPR

openhartig: Nick kwam vorig jaar uit de kast

Page 2: Zilverblad jaargang 15 nr.3

3

Inhoud02 inhoud en colofon

03 Woordje van directie

04 Michaël Vandorpe verlaat de school na 16 jaar

06 Afscheid van gepensioneerden

09 Een afgesloten hoofdstuk

12 een gloednieuwe schoolwebsite

13 Wat als … we de examens zouden afschaffen?

14 Tweelingen: dubbele pret!

17 een dag in selfies ... met laurie Kuperus

18 sint-Jozefsinternaat: dubbelinterview

19 ondernemershoek

20 Jonge reporters: 5iB1

22 10 dilemma’s voor maddy Vermeersch

24 Op de sofa: Luna Devla

25 minivoetbalcompetitie in Tabigha

26 mijn ding

27 Welkom, Cecile Alexandrescu 5OPR

28 Finales ToP-X

29 studie-informatieavond en studiekeuze(begeleiding)

30 Ruach

31 doorgelicht: Charlotte Bostyn

32 striptease: examenstress

33 Weekboek van de Jozefienen

36 estafette

37 Openhartig: Nick kwam vorig jaar uit de kast

39 Familienieuws

39 Belangrijke data schooljaar 2015-2016

40 modern Times - Totaalspektakel

41 stille ruimte: onvoltooid verleden tijd - Poëzie

43 u was weer geweldig!

46 dubbeldwars: Beste nieuwe directeur

ColofonTrimestrieel tijdschrift van het

sint-Jozefsinstituut

Handel en Toerisme Brugge

Redactieadres

Zilverstraat 26

8000 Brugge

Tel. 050 33 19 43

Fax 050 34 30 51

[email protected]

Website

Koen Verschelde en Paul Claeys

www.sintjozefbrugge.be

Redactie

Ann Verhofstadt

lien d’hoore

dieter Verstraete

laurie Kuperus

sofie de spiegelaere

Robin maekelbergh

Filiep stellamans

Publiciteit

[email protected]

Abonnementen

9 euro

rek. nr. 471-5372881-54

vermelding: Zilverblad,

jaargang 2014-2015

Administratie

Rik deketelaere

Hoofdredacteur

Johan Verstraete

Verantwoordelijke uitgever

michaël Vandorpe

04

09

24

27

37

06

Zijn persoonlijke interesse in technologische vooruit-gang heeft onze school gemaakt tot wat ze nu is.

in juni studeren opnieuw heel wat zesdejaars af en zijn ze klaar voor

de arbeidsmarkt

Het klinkt cliché, maar de kleine dingen maken mij gelukkig

ik ervaar hier een meer strikte invulling en organisatie van de maatschappij.

Als je voor jezelf hebt uitgemaakt dat je homo bent, blijf er dan niet te lang mee zitten.

Terwijl zij misschien vooral al vooruitkijken, vroegen wij ze toch even om in hun eigen

archief te duiken.

Page 3: Zilverblad jaargang 15 nr.3

3

ColofonTrimestrieel tijdschrift van het

sint-Jozefsinstituut

Handel en Toerisme Brugge

Redactieadres

Zilverstraat 26

8000 Brugge

Tel. 050 33 19 43

Fax 050 34 30 51

[email protected]

Website

Koen Verschelde en Paul Claeys

www.sintjozefbrugge.be

Redactie

Ann Verhofstadt

lien d’hoore

dieter Verstraete

laurie Kuperus

sofie de spiegelaere

Robin maekelbergh

Filiep stellamans

Publiciteit

[email protected]

Abonnementen

9 euro

rek. nr. 471-5372881-54

vermelding: Zilverblad,

jaargang 2014-2015

Administratie

Rik deketelaere

Hoofdredacteur

Johan Verstraete

Verantwoordelijke uitgever

michaël Vandorpe

Woordje van de directie:onderwijsvernieuwing

Beste lezer

er is wat op til in het onderwijs: besparingen, m-decreet, reductie van studierichtingen, bestuurlijke schaal-vergroting, enz. Het zijn thema’s waarmee de beleids-verantwoordelijken intensief bezig zijn. Het valt te voorspellen dat we daar geleidelijk de gevolgen zullen van ondervinden.

Hopelijk zal dit betekenen dat de beschikbare middelen efficiënter kunnen worden ingezet.

enkele artikels in kranten lieten uitschijnen dat er ook in het Handels- en Toerismeonderwijs moet gesnoeid worden. dat kan zijn: er zijn inderdaad richtingen die te dun bevolkt zijn, maar ook beweren dat ze niet voldoende voorbereiden op verdere studies, is te kort door de bocht. de slaagpercentages van onze afgestudeerden uit zowel het domein Handel als uit het domein Toerisme zijn in het hoger onderwijs significant beter dan die van het Vlaamse gemiddelde. uiteraard moeten we het studieaanbod voortdurend aanpassen aan de evoluties op de arbeidsmarkt: dat deden we in het recente verleden door de toevoeging van een richting onthaal en Recreatie en door de inhoudelijke aanpassing aan de richtingen Kantoor en Verkoop. en volgend jaar worden de leerplannen van specifieke vakken in meerdere richtingen aangepast ...

ik ben ervan overtuigd dat de school over het potentieel beschikt om een voortrekkersrol te blijven spelen in heel wat domeinen. Niet alleen zijn we de grootste handelsschool van Vlaanderen geworden, ook zijn we intussen de grootste toerismeschool en beschikken we over het volledige aanbod.

op het einde van dit schooljaar nemen we afscheid van een 200-tal leerlingen. Na lang zwoegen en zweten behalen ze eindelijk het felbegeerde diploma. ook van een viertal collega’s, die beslisten om met pensioen te gaan, zullen we afscheid nemen. en zelf heb ik beslist om mijn loopbaan een andere wending te geven. ik wil dan ook graag van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die deze school heeft helpen uitbouwen tot wat ze nu is, te bedanken voor de jarenlange fijne samenwerking.

Het gaat jullie goed!

“ Ik ben ervan overtuigd dat de school over het potentieel beschikt om een

voortrekkersrol te blijven spelen in heel wat domeinen.

michaël Vandorpe

drukkerij archimedesstraat 53 I 8400 oostende I T +32 59 33 33 99 I E [email protected]

Page 4: Zilverblad jaargang 15 nr.3

54

michaël Vandorpeverlaat de school na 16 jaar

Johan Verstraete

op het ogenblik van de aanwerving van de heer Vandorpe, was ik voorzitter van de twee scholen van de Jozefienen. ik herinner mij dat ik bijzonder blij en opgetogen was met deze aanstelling. ik ben dat gebleven tot op vandaag of beter gezegd: ik blijf dat tot op 1 september 2015. ik heb michaël leren kennen en waarderen als een bijzonder

geëngageerd en zeer sociaal voelend mens. in alle discretie werkte hij aan gedragen oplossingen en zijn luisterbereidheid nam wellicht wat tijd in beslag, maar samenwerking en engagement begint met luisteren.Waar hij de school met de medewerking van het volledige team gebracht heeft, mag gezien worden en daar mag het volledige team oprecht fier op zijn. men heeft een visie en de school ademt professionalisme. Zijn gedrevenheid om de school ook infrastructureel een ander uitzicht te geven

is op de allereerste plaats zijn verdienste. ook de manier waarop hij samen met zijn medewerkers de school pedagogisch en administratief organiseerde, verdient zeker navolging. mijn droefheid om het feit dat hij de school verlaat, moet dan ook in die totale context begrepen worden.

ik wens michaël in alle hartelijkheid het allerbeste naar de toekomst toe en dat wens ik ook het hele team van de Zilverstraat.

Frank Demuynck, lid schoolbestuur en voorzitter SG Sint-Donaas

• • •sinds september 2000 werk ik als ClB-medewerkster samen

met mijnheer Vandorpe. Ik merkte onmiddellijk de bereidheid om te inves-teren in de uitbouw van een gestructureerde leerlingbegeleiding. Het ClB kreeg hierin een vaste plaats. ik kreeg ook de kans om mee te werken aan pre-ventieve projecten zoals ‘welbevinden op

school’, ‘gelijke onderwijskansen’ en ‘armoede op school’. ik wil dan ook graag via deze weg mijn dank uitspreken voor de goede samenwerking en wens hem heel veel suc-ces in zijn nieuwe job!

Liesbeth Verstraete, CLB-medewerkster

• • •Wekelijks wordt de algemene schoolorganisatie in de PCT-vergadering besproken. Het PCT betekent voluit

Pedagogisch Coördinatieteam. Geen detail ontging de directeur. Van elke activiteit, elke uitstap en elke bijzondere lessituatie was hij op de hoogte. Neen, iets or-ganiseren zonder het goedkeurende oog van de directeur was onmogelijk.directeur Vandorpe toonde ook een grote interesse in het onderwijs en was steeds op de hoogte van de laatste tendensen en ver-nieuwingen en de behoef-ten in de onderwijswereld. Het oprichten van onze nieuwe richting onthaal & Recreatie is daar het lev-ende bewijs van. en met succes!

Marc Vandenbroecke, pedagogisch coördinator

• • •Als handels- en toerisme-school in het hartje Brugge weet onze directeur dat ‘meezijn’ met iCT-technolo-gie niet voldoende is, maar dat we een voortrekker en gangmaker moeten zijn.

Zijn persoonlijke in-teresse in technolo-gische vooruitgang heeft onze school gemaakt tot wat

ze nu is. Hij was steeds bereid om te invest-eren in ons professioneel computernetwerk. dat bestaat ondertussen uit een 450 up to date pc’s, in elke klas pro-jectie, smartboards, laptops, iPads en een ondersteunend serverpark. de iCT-ploeg is mijnheer Vandorpe dankbaar voor de goede samenwerking.

Koen Verschelde, ICT-verantwoordelijke

Page 5: Zilverblad jaargang 15 nr.3

55

• • •Jarenlang werkte ik samen met Wilfried Van Hove en het hele CPBW-team nauw samen met onze directeur en konden we heel wat taken, dossiers en talri-jke vergaderingen van het CPBW voldaan afsluiten. steeds werkte de direct-eur met een blik vooruit en altijd gericht op het verbe-teren van het welzijn van het personeel en van onze

leerlingen. Aangenaam samen-werken, maar helaas ook soms botsend op grenzen van financiële mogelijkheden en schoolruimte. Zijn strijdpunt: orde en netheid op onze school. de directeur bleef er voor gaan. directeur, in naam van het hele preventieteam wens ik je van harte alle welzijn toe in je nieuwe functie.

Geert Sagaert, gewezen preventieadviseur

• • •1999 was voor beiden een belangrijk jaar. ik startte mijn eerste jaar als leerkracht op onze school, mijnheer Vandorpe startte als directeur. Nu, 15 jaar later heeft hij besloten zijn carrière een nieuwe wending te geven. Als vakbondsafgevaardigde werd onze samenwerking hechter. maandelijks zaten we samen rond de tafel om personeelsgebonden aangelegenheden te bespreken in het loC. Hij hield, in de mate van het mogelijke, rekening met onze opmerkingen en luisterde oprecht naar onze

suggesties en mogelijke oplossingen. Samen bereikten we meestal een compromis dat voor beide partijen ideaal en aannemelijk was. mijnheer

Vandorpe draagt de school, zowel leerlingen als leerkrachten, een warm hart toe. ik wens hem in naam van het volledige loC-team veel succes toe! Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen!

Sofie De Spiegelaere, syndicaal afgevaardigde en lid Lokaal Onderhandelingscomité (LOC)

• • •Zestien jaar geleden maakten we hetzelfde mee als dit jaar: de directeur verliet ons. ook toen was iedereen benieuwd naar wie de opvolger zou worden: iemand van buiten school of iemand van het eigen korps? Zeker het sec-retariaatsteam was heel nieuwsgierig. Tenslotte werken wij heel nauw met hem samen. de beslissing viel: het was ‘een vreemde’,

een leerkracht aardrijkskunde die les gaf in Gent. de eerste indruk was: vriendelijke man, stijlvol maar wat gereserveerd. in de loop der jaren bloeide hij

open en leerden we zijn vele andere talenten kennen. Hij had heel wat respect voor het secretariaat en vertrouwde ons nagenoeg volledig waardoor het voor ons heel aangenaam werken was. Hiervoor willen we hem bedanken en wensen we hem het beste in zijn nieuwe carrière.

Dominique Ongenae, secretariaatsmedewerker

• • •Als mentoren van jonge en nieuwe leerkrachten leerden wij de directeur kennen als iemand die begaan is met zijn personeel. iemand die van zijn leerkrachten stiptheid en engagement verwacht en zeker oog heeft voor de stijl van wie hij in zijn korps aanvaardt. in de trimestriële reflectiegesprekken tussen ons, twee mentoren, en de directie was het steeds mo-gelijk open te communiceren en een welwillend oor te vin-den voor verfrissende input van jonge en nieuwe collega’s.

We waarderen in het bijzonder het blijvend vertrouwen dat deze directeur had in onze knowhow en aanpak naar de startende col-lega’s toe.

Damien Galle en Robin Maekelbergh, mentoren voor nieuwe leraars

Page 6: Zilverblad jaargang 15 nr.3

6 76

Afscheidvan collega’s

Ann Verhofstadt en dieter Verstraete

Op 1 september 2015 zullen we heel wat collega’s moeten missen. Voor maar liefst vijf collega’s is dit schooljaar immers hun laatste van een ongetwijfeld boeiende carrière. Terwijl zij misschien vooral al vooruitkijken, vroegen wij ze toch even om in hun eigen archief te duiken. En uit deze korte impressies blijkt hoe gevarieerd en hartverwarmend een onderwijsloopbaan wel niet kan zijn.

Johan Beuselinck:leerkracht plastische opvoeding

Karin De Vulder: leerkracht Engels

Chantal Haers: leerkracht Verkoop

Kristin De Meulder: leerkracht Engels en Nederlands

Johan Van Canneyt: leerkracht informatica en ICT-coördinator

Page 7: Zilverblad jaargang 15 nr.3

77

Binnenkort sluit je definitief de schoolpoort. Welk gevoel heb je daarbij?• Chantal Haers: ik ben eind december al gestopt en het

geeft mij een gemengd gevoel. enerzijds ben ik blij dat ik na meer dan 39 jaar les te geven, andere uitdagingen kan aangaan. maar natuurlijk mis ik wel mijn leerlingen een beetje. ik mis onze lerarenkamer ook wel, een plaats waar ik mij thuis voelde. met mijn vrienden-collega’s zal ik zeker verder contact houden. onze afspraken buiten de school zullen zeker blijven bestaan.

• Kristin De Meulder: ik heb er ook dat dubbel gevoel bij. enerzijds ben je blij dat je binnenkort af bent van het vele adminstratieve werk en het verbeterwerk. dat is toch wel een opluchting. maar anderzijds zal ik toch de leerlingen en mijn lieve collega’s missen en het lesgeven op zich ook natuurlijk.

• Johan Beuselinck: daar kan ik mij bij aansluiten. ik heb in verschillende scholen honderden leerlingen mogen begeleiden om hun beeldende creativiteit aan te moedigen. Wat je zelf graag doet, al die jaren kunnen doorgeven aan jongeren, is heel fantastisch om te doen. ik zal het dus wel een beetje missen, maar anderzijds komt er nu een tijd om weer nieuwe uitdagingen aan te gaan.

• Karin De Vulder: inderdaad, net als de andere collega’s zal ik met een melancholisch gevoel terugblikken op een periode die me veel voldoening heeft gegeven. maar het voelt wel aan als een goede beslissing op dit moment in mijn leven.

• Johan Van Canneyt: mij geeft het eveneens een goed gevoel. de laatste jaren werkte ik - op advies van enkele vrienden - al wat minder uren om zo rustig de overgang te maken naar die nieuwe fase die aanbreekt in mijn leven.

Weet je ook nog met welk gevoel je hier voor de eerste keer binnenstapte?• Johan B: Ja hoor! de school waarin ik toen al vijftien

jaar werkzaam was als leraar Po (plastische opvoeding), kende een serieuze daling van het leerlingenaantal, waardoor er ook heel wat lerarenjobs wegvielen ... mijn opluchting was dan ook heel groot toen ik door directeur Vandorpe ontboden werd om halftime in deze school - vlakbij bij mijn huis dan nog - te komen lesgeven. ik voelde me heel snel thuis aan de zijde van veel toffe collega’s.

• Chantal: Toen ik begon stond er nog een zuster-directrice aan het hoofd van de school en ik - nog geen twintig jaar - mocht les geven in de laatste jaren Verkoop. ik hoor de zuster-directrice nog zeggen: ‘Je bent en ziet er nog zeer jong uit. Je zal les geven aan grote, maar soms stoute meisjes. enkele onder hen zijn al 20 jaar. Je moet zeer streng zijn en ik zal je hierbij helpen.’

elke woensdagmiddag het vierde lesuur kwam ze mijn klas binnen om te kijken of ze allemaal hun schort aan hadden. degene die gemaquilleerd waren, kregen bijvoorbeeld onmiddellijk strafstudie.

• Kristin: ik begon met een gelukzalig gevoel omdat ik hier mocht lesgeven. ik kende de school niet echt, maar

wat was ik blij dat ik kon wonen en werken in dezelfde stad. Natuurlijk ging dat ook gepaard met wat gezonde stress, zoals bij iedereen waarschijnlijk.

• Karin: Wat mij vooral opvalt, is dat er toch veel veranderd is sinds ik hier begon in 1980 als interim voor Hilde Vincke in de meisjesschool die het sint-Jozefsinstituut nog was. Toen waren er ook slechts twee tso-richtingen naast de bso-opleidingen, was de lerarenkamer nog maar net ‘gemengd’, was roken in de lerarenkamer nog oké en had ik zelf lang, sluik haar.

• Kristin: Wat me ook verbaasde in het begin is dat je toch al veel verschilt met de leerlingen, hoewel je maar een paar jaar ouder bent. ik had dat anders ingeschat.

• Johan V: ik startte enkele jaren na Karin op deze school, meer bepaald in 1983. Het was een speciaal jaar voor de school want het was het begin van het Vso (een

voormalig onderwijstype in Vlaanderen) én voor de eerste keer konden jongens zich inschrijven op onze school. Het werden er uiteindelijk vijf in het eerste jaar. Zelf werd ik als jonge snaak direct klastitularis, dus ik wist wat te doen. in datzelfde jaar vond ook de eerste ‘Vintefeeste’ plaats waar we er met allemaal eigen gebrouwen bier een leuke avond van maakten. Toen mocht er nog op een feestje één (te veel) gedronken worden.

• Chantal: die eerste jaren waren schitterende jaren. We hadden veel minder administratieve beslommeringen. Zo konden we als leerkracht heel veel initiatieven nemen en ik ben er nog altijd van overtuigd dat we de leerlingen zo het meest bij brachten.

Een evidente vraag bij zo’n terugblik: welke hoogtepunten herinner je je nog?

• Kristin: Op het Zwedenproject in de richting Handel ben ik erg trots. ik heb dat van nul opgestart in een tijd waarin dergelijke projecten niet zo evident waren als vandaag. Het geeft dan ook veel voldoening dat het nu ook werkt én steeds beter wordt zonder mij.

• Chantal: Voor mij is dat natuurlijk de winkel. door samen met de leerlingen een winkel te runnen, had ik een nauwe band met hen. op het einde van hun opleiding waren ze fier op zichzelf. en dat doet deugd als leerkracht. Als eerste in Vlaanderen een leerbedrijf opstarten in samenwerking met de jonge ondernemers van unizo, is en blijft mijn allerleukste uitdaging en herinnering aan de Jozefienen. We waren een echte pilootschool en werden door unizo zelfs uitgekozen om deel te nemen aan het Petra-project, een uitwisselingsproject met een school uit Taranto (Zuid-italië).

• Kristin: met Chantal heb ik ook heel vaak samengewerkt in het zevende jaar: samen coachten we de leerlingen van 7We telkens weer naar een mooie openingsavond.

• Karin: Chantal wist inderdaad - op een optimistische en vrolijke manier - haar stempel te drukken op de vernieuwingen in de richting Verkoop. een zelfde verantwoordelijkheidsgevoel zag ik ook steeds weer bij Kristin, onze bezige bij die met een positieve kijk heel wat projecten vormgaf.

Page 8: Zilverblad jaargang 15 nr.3

98

• Kristin: dank u. ik ga ook een uitstap met mijn klas 7Kmo naar Zweden nooit vergeten. de interactie met die zeven leerlingen tijdens onze trip was fantastisch!

• Johan B: ik heb zoveel fijne dingen meegemaakt waardoor het echt moeilijk is om te kiezen. uit de Po-lessen kies ik er onze deelname aan de Fairtrade-wedstrijd van oxfam-Wereldwinkel uit. de feestelijke ‘wereldtaart’ die we met 1lA creëerden, kaapte de eerste prijs weg en dat gaf ons veel voldoening.

• Johan V: dagelijks zijn er Facebookachtige ‘Vind ik leuk’-momenten en dat moeten niet altijd grootse activiteiten of projecten zijn. Als je ziet dat leerlingen elkaar vooruit helpen in klas en zo zelf de oplossing vinden, dan geeft dat zeker voldoening! Persoonlijk waardeer ik het ook dat ik van de school de kans heb gekregen om me steeds weer bij te scholen op informaticavlak want telkens is er wel weer iets nieuws, zoals de recente populariteit van app’s.

• Johan B: en met de collega’s zal ik toch iets specifieks onthouden: de ‘mystieke’ en vooral hilarische ‘Vintefeeste’, elk jaar georganiseerd door het mannelijke deel van het lerarenkorps.

• Karin: ik ben ook nog dankbaar voor de vele leuke momenten op school. Vaak bezorgen ze me nog binnenpretjes, maar ze zijn eigenlijk niet voor publicatie vatbaar. maar weet je wat vooral het mooie is? Net zoals mijn studententijd, heeft mijn loopbaan hier een mooi vervolgverhaal van vriendschap gekregen.

Ga je nog op school binnenspringen de komende jaren?• Johan B: ik woon dicht bij de school en bijgevolg is de

gelegenheid groot om mijn hoofd nog eens binnen te steken. Al hoor ik van iedereen rond mij dat ze tijd te

kort hebben, eenmaal op pensioen. en ik heb een sterk vermoeden dat ook ik heel goed de vrijgekomen tijd zal kunnen gebruiken: er (meer) zijn voor familie en vrienden, reizen en uitstappen maken, cultuur “scheppen”, tekenen, schilderen, letterkappen, wat sporten misschien, lekker eten en drinken ... maar bij deze is iedereen wel welkom voor een babbel bij mij thuis!

• Kristin: ik zou misschien wel willen binnenspringen op school, maar zou dat niet doen. de collega’s zullen op dat moment hard aan het werken zijn en gefocust bezig zijn met heel wat andere zaken. maar buiten school zal ik zeker nog afspreken met collega’s en op de infodag zal ik ook wel eens binnenspringen.

• Karin: Zelf woon ik in Gent, dus zal ik hier sowieso minder passeren. maar het spreekt voor zich dat ik mijn vrienden-collega’s ook buiten school nog zal zien.

• Johan V: Als er een uitnodiging in de bus valt, spring ik graag eens binnen. of ik passeer even tussendoor om eens snel naar het toilet te gaan, als ik in Brugge ben.

• Chantal: ik volg mijn collega’s hierin. ik zal wel afspreken met ex-collega’s en ergens een koffie drinken, maar de

school binnengaan ... neen. Uit ervaring weet ik dat alle collega’s druk aan het werk zijn en weinig tijd hebben voor een babbel. ik zou

die warme sfeer toch niet meer op dezelfde manier ervaren als in de tijd dat ik bij jullie leerkracht was. ik zal natuurlijk wel de mooie herinneringen blijven koesteren.

Met alles wat je nu weet, zou je nog steeds voor de job als leerkracht kiezen?• Johan V: ik blijf het een goede keuze vinden. Je komt

immers in een lerarenkorps terecht waarbinnen je zelfstandig kan werken: de ideale combinatie van teamwork en solowerk dus. daarenboven blijf je leren van jongere collega’s en leerlingen. dat beviel me wel om steeds onder ‘de jeugd’ te zijn.

• Karin: Zonder twijfel zou ik er opnieuw voor gaan want ik heb heel graag lesgegeven. die omgang met jongeren beschouw ik als erg waardevol.

• Chantal: ik ben dankbaar dat ik altijd de kans gekregen heb om les te geven en daarnaast ook dicht bij de praktijk te staan. ik had zo veel afwisseling als leerkracht en daardoor bleef die job voor mij altijd boeiend. ik ben ook blij dat ik altijd veel heb blijven eisen van de leerlingen, ook al kreeg ik niet altijd alle medewerking hiervoor. ik ben ervan overtuigd dat ik hen daarmee een dienst bewezen heb. en daarom, zou ik zeker terug kiezen voor het beroep als leerkracht.

• Kristin: Zeker en vast! Het is de mooiste job in de wereld omdat je altijd even jong blijft als je jongste leerlingen. Telkens nemen ze je mee in een nieuwe wereld. Bedankt daarvoor, lieve gastjes! maar ook bedankt aan alle collega’s natuurlijk! Goede raad ga ik niet meegeven want iedereen heeft z’n eigen stijl en is daarbinnen even goed.

• Johan V: Jullie hebben inderdaad allemaal heel veel gegeven aan de Jozefienen. Jullie zijn een groot verlies voor de school. maar ik ben bijvoorbeeld wel blij dat Johan nu nog meer tijd zal hebben om met kunst bezig te zijn, want dat bewonder ik echt.

• Johan B: opnieuw als leerkracht beginnen? Je ne regrette rien... (om het met de woorden van edith Piaf te zeggen). Naast nog andere mogelijke beroepskeuze, denk ik een goede job gehad te hebben. Het was perfect te combineren met mijn voortdurende zoektocht naar het ‘genieten’, en dit op alle vlakken. Het klinkt misschien wat melig, maar ons verblijf op deze planeet is relatief kort en daarom vind ik dat we alle geboden kansen moeten grijpen om ons “goed” te voelen.

• Chantal: Groot gelijk, Johan! Voortaan leef ik volgens de slogan ‘alles kan nog, maar niets moet nog’. ik maak bijvoorbeeld met plezier veel tijd voor mijn vier kleinkinderen vrij en ik kan echt genieten van ’s morgens wat langer aan de ontbijttafel te zitten en rustig de krant te lezen.

in naam van alle collega’s wensen we jullie nog heel veel boeiende jaren toe mét een goede gezondheid. Bedankt voor alles!

Page 9: Zilverblad jaargang 15 nr.3

99

een afgeslotenhoofdstuk

lien d’hoore en dieter Verstraete

In juni studeren opnieuw heel wat zesdejaars af en zijn ze klaar voor de arbeidsmarkt, een zevende jaar, een Se-n-Se-opleiding, studies aan het hoger onderwijs ... Een veelbelovende toekomst met andere woorden. Maar wat weten ze nog van de afgelopen jaren bij ons op school? En welk advies hebben ze voor hun opvolgers en de school in het algemeen? Wij vroegen het hen aan de hand van foto’s uit de oude doos.

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Grace Vanbecelaere (6BI): deze foto werd genomen tijdens de multiculturele dag in het derde middelbaar. dit was een van de activiteiten toen, naast ook nog koken en dansen. Zo’n activiteiten waren altijd leuk omdat het de klasband snel versterkt.

Welke hoogtepunten had je nog op school?de reis naar Frankfurt dit jaar was echt tof: als laatstejaars ga je er als team nog meer voor. Natuurlijk was ook 100 dagen een moment om nooit te vergeten. Voor een van de laatste keren samen goed uitgaan. Top!

Welke tips heb je voor je opvolgers? Respecteer iedereen want dan zal je ook zelf een leukere schoolcarrière meemaken. Geniet ook van de diverse activiteiten en leer genoeg.

Voor de schoolleiding?ik zou nog meer activiteiten organiseren die klasgroepen dichter bij elkaar brengen. Je leert vaak medeleerlingen op een andere manier kennen waardoor je ze nog meer gaat respecteren.

Wat brengt de toekomst?een specifieke job heb ik niet voor ogen. Al hoop ik wel een job te vinden waarbij je in contact komt met vele mensen én na je werk ook optimaal kan genieten van je gezin.

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Kenji Vangenck (6KA): dit was een bezoek aan een biowinkel naar aanleiding van ons Jieha-project in 4 Handel. We gingen er op bedrijfsbezoek om inspiratie op te doen.

Welke hoogtepunten had je nog op school?de uitstappen met de klas waren altijd leuk. Zoals bijvoorbeeld de verschillende bedrijfsbezoeken en het bezoek aan de Westhoek.

Welke tips heb je voor je opvolgers? ik zou mijn opvolgers willen aanraden om er voor te gaan: schoolopdrachten zijn niet altijd even leuk, maar het is belangrijk voor de toekomst. Je ziet het best als de ideale voorbereiding om dan later te kunnen doen wat je zelf graag wilt.

Voor de schoolleiding?er zouden ook in de eerste graad meer uitstappen moet zijn: je leert op een boeiender manier meer dingen bij. Voorts vind ik het jammer dat in het zevende jaar Kantoor, het vak logistiek niet meer aan bod zal komen. dat is jammer voor iedereen die het twee jaar met interesse heeft gevolgd.

Wat brengt de toekomst?Voorlopig heb ik nog geen droomjob in gedachten. ik denk nog even goed na over mijn toekomst!

N P

Page 10: Zilverblad jaargang 15 nr.3

1110

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Maïté Nevejans (6TO): Ah, een foto uit het derde jaar toen we met onze klas 3 Toerisme op uitstap waren in limburg. Toen hebben we veel gelachen!Kaat Gysels (6OR): Juist, dat waren leuken dagen, maar soms waren de fietstochten wel lastig omdat het er heuvelachtiger was, dan we hadden gedacht.Maïté: en ’s avonds mochten we dan ‘uitgaan’ in een stadje in de buurt en dat vonden we heel wat, op die leeftijd. maar eigenlijk was dat maar een klein dorpje waar niets te beleven viel.

Welke hoogtepunten hadden jullie nog op school?Maïté: de studiereizen met Toerisme waren altijd leuk. in het vijfde gingen we op wintersportstudiereis en enkele weken terug zaten we nog in Turkije! Kaat: Te veel om op te noemen. soms waren er ook slechte momenten, maar ik heb altijd geprobeerd om er iets uit te leren.

Welke tips hebben jullie voor jullie opvolgers? Maïté: ik mis vooral een koekjesautomaat. Kaat: Akkoord!

Voor de schoolleiding?Maïté: die koekjesautomaat zou ook mijn opvolgers in 6To helpen want het is een kwestie van doorzetten en vooral niet opgeven. Kaat: en inderdaad, als leerling moet je doen wat je graag doet en moet je je niet laten neerhalen door anderen. Gewoon er gemotiveerd blijven voor gaan, is de boodschap.

Wat brengt de toekomst?Maïté: ik ga waarschijnlijk rechtspraktijk studeren en daarna zien we wel wat het leven voor mij in petto heeft.Kaat: in tegenstelling tot maïté, wil ik zeker wel verder in de boeiende toeristische sector.

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Joachim Verheye (6IB): dit was vermoedelijk tijdens de sportdag in het derde jaar. of was het tijdens Kick op sport? een dansje oefenen was blijkbaar een onderdeel van die dag.

Welke hoogtepunten had je nog op school?de meest leuke momenten beleefde ik tijdens l.o. want er is altijd meer ruimte om plezier te maken. ook gaan bowlen met de klas, vond ik een topmoment.

Welke tips heb je voor je opvolgers? een heel eenvoudige maar belangrijke tip: maak een goede planning voor je werk want dat helpt altijd. Zeker in het zesde als de gip erbij komt.

Voor de schoolleiding?Alle activiteiten op school zijn geslaagd, maar af en toe iets grappigs zou het nog beter maken op de Jozefienen.

Wat brengt de toekomst?dat is nog een groot vraagteken. Vermoedelijk ga ik verder in de iCT-sector. We zien wel!

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Christel Snauwaert (6HA1): Toen ik in 3HT zat, zijn we naar Beernem geweest en was kajakken één van de activiteiten op die sportdag. Pepijn Bergs (6HA2): dat was in de Kijkuit en ik heb er me goed geamuseerd met m’n goede vriend Brecht die naast me staat.Brecht Quataert (6OP): Helemaal akkoord!Elina Puype (6ST): ik zat toen ook in 3HT en ik herinner me het als een supertoffe dag alleszins.

Welke hoogtepunten hadden jullie nog op school?Brecht Raes (6HA3): de Zwedenreis en het verblijf in de hostel in denemarken leverden heel wat topmomenten op, zoals

N

M

O

Page 11: Zilverblad jaargang 15 nr.3

1111

het bedrijfsbezoek aan Carlsberg. Het runnen van onze m i n i o n d e r n e m i n g vond ik ook een tof project.Christel: Ja, de startavond van onze mini’s was een toffe én leerrijke ervaring. Hetzelfde geldt inderdaad ook voor onze Zwedenreis.Brecht Q: onlangs zat ik nog vast in de lift: iets wat ik nooit zal vergeten! Voorts waren de Champagnereis en de sportdagen ook altijd dik in orde. en wat was ik blij toen we als vijfdejaar eindelijk buiten school mochten gaan eten en als zesdejaar de schilderskapel mochten gebruiken tijdens de pauzes!Elina: ik herinner me dan vooral het uitwisselingsproject met een school uit Normandië toen ik in 5sT zat. ons Frans ging er goed op vooruit en de sfeer was super.

Welke tips hebben jullie voor jullie opvolgers? Brecht R: Blijf altijd gemotiveerd en geef zeker je gip-taken op tijd af!Pepijn en Brecht Q: en investeer ook in een goede band met de leerkrachten.Christel: maar geniet ook van alle leerrijke activiteiten. Zeker in onze toprichting 6 Handel.Elina: ik zou dan weer iedereen aanraden om secretariaat-Talen te studeren. Het is een gevarieerde en boeiende opleiding waarin je ook spaans leert. een extra troef op je cv!

Voor de schoolleiding?Pepijn: meer groen op school kan geen kwaad. en waarom mogen we bij een laatste uur studie niet gewoon naar huis?Christel: Blijf activiteiten organiseren want zo leer je je klasgenoten op een andere manier kennen. ik heb zes jaar op deze school gezeten en nooit mijn keuze beklaagd. de school staat voor je klaar bij moeilijkheden en geeft je heel wat kansen.Elina: Naast wat extra groen op de speelplaats, zou er ook een koekjesautomaat mogen komen.Brecht Q: ik zou een plaats om op school te sporten tijdens de pauzes, ook niet slecht vinden.

Wat brengt de toekomst?Brecht Q: ik ben nog aan het twijfelen. maar hopelijk zie je me binnenkort als Ceo, vertegenwoordiger of psycholoog aan het werk!Brecht R: Ceo van een groot bedrijf, lijkt me ook wel wat. of marketingverantwoordelijk. of straaljagerpiloot!Christel: ik zou dan weer dolgraag als verpleegkundige aan de slag gaan.Pepijn: ik twijfel nog tussen defensie of marketing.Elina: Twijfelen doe ik niet meer. ik zou heel graag leerkracht worden.

Wat herinner je je nog van het moment op de foto?Amber Buysse (6VE): deze foto is genomen voor een opdracht etalage in het vierde jaar.

Welke hoogtepunten had je nog op school?Het volledige zesde jaar was er één om nooit te vergeten. Het was gewoon super!

Welke tips heb je voor je opvolgers?doe vooral wat je graag doet. laat niemand anders bepalen wat jij moet doen.

Voor de schoolleiding?Geef iedereen een kans.

Wat brengt de toekomst?Voor mij is het belangrijk dat ik mijn dromen waar kan maken. daar hoort verder studeren zeker bij. en misschien richt ik ooit zelf een winkel op? We zullen zien.

Wat herinnert u zich nog van het moment op de foto?Dhr. Vandorpe: deze foto is genomen in Rijsel, tijdens een schooluitstap met de leerlingen van het vierde jaar. ik denk dat het in 2012 was, maar ben het niet zeker.

Kunt u iets vertellen over een hoogtepunt uit uw tijd op deze school?er zijn veel topmomenten waaraan ik mooie herinneringen koester. maar misschien springen de vieringen voor het 75-jarig bestaan er wel uit. Toen werd de hele school gemobiliseerd en was het enthousiasme voelbaar van klein tot groot.

Welk advies heeft u voor uw opvolger?optimistisch blijven.

Welke droom koestert u voor de toekomst?ik hoop van harte dat de school zich verder mag ontwikkelen tot een “businessschool” en een unieke toerismeschool.

O

P

Page 12: Zilverblad jaargang 15 nr.3

12 13

een gloednieuweschoolwebsite

Koen Verschelde

Welke evolutie kende onze schoolwebsite?Koen Verschelde (ICT-coördinator en websitebeheerder):20 jaar geleden werd in het tijdschrift Clickx een artikel geschreven over de eerste degelijke schoolwebsite van Vlaanderen. dat was de website van onze school. Al snel ondervonden wij dat een schoolwebsite een belangrijke troef was en is. in die 20 jaar heeft de website meerdere facelifts gekend, waarbij steeds gebruik werd gemaakt van de modernste technieken (flash, asp, php, databases …). Nu was het hoog tijd voor een totale remake. ditmaal in samenwerking met Tim en Tom Vanhoutte van studio52. Zij stonden in voor, respectievelijk, het grafisch ontwerp en de projectleiding en de ontwikkeling van de site.

Wat zijn, volgens jou, de grootste troeven en vernieuwingen van onze website?Paul Claeys (ICT-coördinator en websitebeheerder):de nieuwe website is responsive: niet enkel op computer, maar ook op tablet-pc’s en smartphones kan alle inhoud geraadpleegd worden. Foto’s en menu’s passen zich automatisch aan de resolutie van het beeldscherm aan. Naast de meer statische pagina’s met informatie over de school en de studierichtingen, bevat de nieuwe website ook een berichtengedeelte dat erg dynamisch is. Alle berichten en pagina’s kunnen bovendien door de lezers gedeeld worden op hun favoriete sociale media. op die manier maken zij op hun beurt reclame voor onze school. Het aanmaken en wijzigen van pagina’s kan heel snel online gebeuren omdat we, door gebruik te maken van Wordpress, geen externe software meer hoeven te gebruiken. met de zoekfunctie op de homepage kan je heel snel alle artikels over een bepaald onderwerp raadplegen.

Wat was voor jou de grootste grafische uitdaging in dit project?Tim Vanhoutte (grafisch ontwerp en projectleiding):de eerste uitdaging was om de structuur van deze website opnieuw te gaan bepalen. de bestaande site was door de jaren heen heel groot geworden. met als gevolg dat er extra menu’s werden voorzien, hoe verder je in de site vorderde. deze structuur werd opnieuw vormgegeven door een ‘megamenu’ bovenaan te plaatsen dat werd vereenvoudigd naar zes basisknoppen, waaronder alles werd ondergebracht.

een tweede uitdaging kwam er op vraag van de school: de kleuren van het logo gebruiken, zonder dat het een kleurenboek wordt. de zes kleuren van de school lieten zich perfect vertalen naar de zes basisknoppen op de website, waar elk onderdeel in de betreffende kleur is

opgemaakt. Hierdoor weet je als gebruiker onmiddellijk in welk onderdeel je je bevindt.

een derde uitdaging was de inhoud. de site van de Jozefienen staat er reeds jaar en dag om gekend continu nieuwsberichten te plaatsen, waardoor de inhoud enorm flexibel moet zijn en snel aanpasbaar. een groot deel van de website is dan ook als ‘blog’ opgebouwd.

een site die al 20 jaar was gegroeid qua structuur en inhoud opnieuw gaan uitdenken en vormgeven, was een

avontuur op zich. De samenwerking met Paul Claeys en Koen Verschelde maakte van dit project een zeer aangename digitale reis.

Hoe is de site technisch opgebouwd?Tom Vanhoutte (developer):We dienden een platform te kiezen waaraan we het design dat Tim ontworpen had naadloos konden implementeren. uiteindelijk kozen we voor het Wordpress Cms. Het platform moest de iCT-coördinatoren in staat stellen om op een vlugge en dynamische manier nieuws over de school kenbaar te maken. Wordpress als database en managementsysteem is één van de krachtigste platformen wereldwijd. Naast performantie heeft het nog twee grote troeven, nl. veiligheid en seo. seo staat voor “search engine optimalisation”, m.a.w. we willen scoren in de zoekmachines zoals Google, Bing …

dit alles vereist natuurlijk een goede hosting om de website op te installeren. Tim en ik waren dan ook aangenaam verrast te zien hoe de school reeds in het verleden een professionele aanpak hanteerde omtrent hosting. Wordpress vergt namelijk een zeer degelijke en goede hosting om de performantie en snelheid van een site te garanderen. dat was dus voor ons alvast een zorg minder.

Page 13: Zilverblad jaargang 15 nr.3

13

Wat als ...we de examens zouden afschaffen

en enkel nog evalueren doorheen het jaar?

Filiep stellamans

Binnenkort beginnen we er weer aan … de eindexamens. Een verschrikking voor de ene, een mooie kans om nog wat tekorten op te halen voor de andere. Toch is een examensysteem niet zo evident als we soms denken. In sommige landen werden de examens al afgeschaft en ook in eigen land schakelden sommige scholen al over naar een systeem van permanente evaluatie.

Pariya Mirzaei Cheshmeh (5TO2): een systeem met permanente evaluatie zou ik beter vinden.

Een examenperiode is te belastend. in het buitenland krijg je soms een dag tussen de examens en dat is beter. Twee examens per dag, zoals hier, is te zwaar voor mij.

Hilam Ben Salama (2HA2): ik vind niet dat men de examens mag afschaffen. Binnen enkele jaren wil ik graag naar een hogeschool of een universiteit en daar wordt er enkel nog geëvalueerd met examens op het einde van het semester. Het is dus belangrijk dat we leren om een grote hoeveelheid leerstof te verwerken.

Brecht Quataert (6OP): op het eerste zicht lijkt permanente evaluatie misschien gemakkelijker maar toch denk ik dat mijn resultaten minder zouden zijn in dit systeem. Persoonlijk presteer ik altijd wat beter met de examens dan met dW. Bovendien vormen examens een goede voorbereiding op het hoger onderwijs waar er altijd zo wordt geëvalueerd.

Jaron Verhaeghe (5OP2): ik zou een overschakeling naar permanente evaluatie een verbetering vinden. Zo’n systeem zou ervoor zorgen dat je het hele jaar door goed moet presteren. Nu volstaat het om er twee keer per jaar te staan waardoor je soms je motivatie verliest.

Chiara Demaria (1LA):

Overschakelen naar permanente evaluatie zou ik super vinden! Het zou betekenen dat ik meer moet studeren in de loop van het jaar maar ook een stuk minder op het einde van een trimester. dat betekent meteen een pak minder stress en betere resultaten.

Pieterjan Roose (5OP1): op mijn vorige school (het lyceum Hemelsdaele) kregen we in de eerste graad geen examens maar verdienden we al onze punten op basis van toetsen en taken doorheen het jaar. ik heb dus wel wat ervaring met permanente evaluatie en ik vond het persoonlijk maar niks. Het betekent dat je bijna dagelijks een overhoring krijgt en dat wordt op termijn ook belastend. Bovendien bieden de examens de kans om op het einde van het jaar nog het één en ander recht te zetten. Aangezien ik ook van

plan ben om na het middelbaar nog verder te studeren is het goed dat we leren hoe we moeten omgaan met grote hoeveelheden leerstof.

Page 14: Zilverblad jaargang 15 nr.3

14 15

Tweelingen:dubbele pret!

lien d’hoore

Tine Vande WalleIn september werden Vic en Cas, tweelingzoontjes van lerares Tine Vande Walle en haar man Wim, geboren. Slechts enkele maanden geleden dus, en toch al geconfronteerd met clichés, zo blijkt …

Cliché 1: Het is niet omdat je slank bent, dat je geen twee baby’s kan dragen ;-) ik heb weinig complicaties gehad.

Cliché 2: ‘Ben je als identieke tweeling écht 100% identiek?’. Neen. slechts 30% van tweelingen met hetzelfde geslacht is ‘identiek’ (= eeneiig). 70% is dus twee-eiig. identiek is eigenlijk ook een foute woordkeuze. men spreekt van eeneiige tweelingen, want 100% identiek zijn tweelingen nooit. Vier zaken zijn wel écht identiek bij eeneiige tweelingen: de haarkleur, de ogen, de bloedgroep en het dNA. Grootte, gewicht, geboortevlekjes … kunnen dus verschillen. logisch ook, want het gaat tenslotte om twee ‘verschillende’ mensen.

Tweelingen zijn uiteraard geen nieuwtje. Dat is een feit. De laatste jaren worden zelfs steeds meer tweelingen geboren. En toch krijgen ze nog vaak (te vaak?) dezelfde vragen voorgeschoteld of opmerkingen te horen. Al zo vaak herkauwd dat ze officieel clichés genoemd mogen worden.

Tweelingen vind je overal ter wereld. Van Hollywood tot in het Verre Oosten.En ook in de Jozefienen spotten we er hier en daar één. Of de helft van een tweeling.Zelfs in de leraarskamer zijn er verrassend veel …

En wij vroegen ons af: ‘Van welke clichés hebben zij zo stilaan genoeg?’

Je kan trouwens niet altijd op het zicht zeggen of een tweeling een- of twee-eiig is. er zijn immers twee-eiige tweelingen die heel goed op elkaar lijken, net zoals sommige broers of zussen op elkaar lijken. er zijn ook eeneiige tweelingen die minder hard op elkaar lijken (enkel de vier opgesomde kenmerken zijn gelijk). in het begin kon ik zelf moeilijk geloven dat mijn kindjes een eeneiige tweeling zijn. Vic is bij voorbeeld groter en zwaarder dan Cas. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze wel op elkaar beginnen lijken.

Cliché 3: of ik soms mis wie wie is? Nee, zelf mis ik nooit. ik vind het vrij makkelijk om ze uit elkaar te halen. ik had vooraf blauwe nagellak gekocht om van één van beiden een nageltje te lakken, zodat ik zeker wist wie wie zou zijn. uiteindelijk heb ik dit nooit nodig gehad. Familie en vrienden vinden het iets moeilijker om ze uit elkaar te halen, zeker als ze dezelfde outfit aanhebben of als ze Vic en Cas apart zien. Hoe ouder ze worden, hoe moeilijker het ook wordt om ze uit elkaar te halen. ik denk dat ik me, als mama, weinig zal vergissen.

Davina VanwijnsbergheEnkele jaren geleden gaf haar tweelingzus hier ook even les, dus is het voor sommigen wellicht geen verrassing dat wiskundelerares Davina Vanwijnsberghe de helft van een tweeling is.

mijn zus en ik hebben het altijd heel leuk gevonden een tweeling te zijn. Als we vroeger ergens naartoe gingen, waren we altijd met z’n twee. We hadden altijd meteen een vriendin om tegen te praten. super was dat!

de clichés namen we er heel graag bij. Natuurlijk kregen we vaak te horen dat we wel heel erg goed op elkaar leken of wat het verschil nu precies was. om nog maar te zwijgen over alle vragen die op ons afgevuurd werden. “Vinden jullie het leuk om een tweeling te zijn?” of “Waren jullie niet liever ‘alleen’ geweest?” en “Voelen jullie iets

Page 15: Zilverblad jaargang 15 nr.3

15

wanneer jullie zus pijn heeft?” We hebben na al die jaren al lang ons antwoord klaar en vinden het eigenlijk allebei helemaal niet erg om nog op die vragen te antwoorden. Het hoort er nu eenmaal bij als tweeling. Hoe ouder we werden, hoe meer de vragen veranderden. Het verschil tussen ons werd duidelijker en dus reageerden sommige mensen soms heel verrast bij het feit dat wij een tweeling zijn. Zo hoor je altijd wel wat. Wij vinden tweeling zijn eigenlijk vooral geweldig plezant. Je kan zoveel delen met elkaar! We hebben elkaar altijd enorm veel te vertellen en we begrijpen elkaar zonder woorden. We komen dan ook heel erg goed overeen en zouden elkaar voor geen geld van de wereld willen missen. Hét fijnste aan tweeling zijn is voor ons misschien wel samen onze verjaardag vieren. We kijken al weken op voorhand uit naar 22 december en genieten dan altijd gezellig van een dagje samen! Wij zouden tweeling zijn in elk geval aan iedereen aanraden!

Greet MannensOok leerkracht Greet Mannens is de ene helft van een tweeling. De vrouwelijke helft. Want zij heeft een tweelingbroer.

eén cliché over tweelingen kan en wil ik hoe dan ook niet ontkennen: “een tweeling ben je voor het leven” en geloof me, daar ben ik ontzettend blij mee!ik heb een tweelingbroer, zijn naam is Geert. Wetenschappelijk gezien ben ik de oudste want ik werd een kwartiertje eerder geboren, al is er ook daar discussie over. We zijn een twee-eiige tweeling en eigenlijk zowel qua uiterlijk, als qua karakter even verschillend als een broer en zus. mijn broer is bijvoorbeeld blond en ik ben bruinharig. maar het is anders want … je leert samen je eerste woordjes, je zet samen je eerste stapjes en – wat heel leuk is – je hebt altijd een trouw speelkameraadje en zo creëer je een hechte, speciale band. ook onze ouders en oudere broer en zus verwezen meestal naar ons als ‘een eenheid’, ze spraken altijd over ‘de kleinen’.

mijn broer en ik waren tot en met onze kleuterklassen altijd samen. Nadien werden we – althans wat het onderwijs betreft - gescheiden want jongens en meisjes volgden in die tijd nog niet samen les. Hij ging naar de jongensschool in ons dorp en ik naar de meisjesschool. misschien klinkt dit vreemd maar echt erg vonden we dit niet want zo konden we onze horizonten uitbreiden.

ook in het secundair onderwijs was dit een extra troef want zo leerde ik zijn vrienden kennen en hij mijn vriendinnen. We studeerden allebei op hetzelfde moment in Gent maar zaten niet samen op ‘kot’ want dat wilden we niet. Vanaf een bepaalde leeftijd probeer je een zelfstandig persoon te zijn, en bij ons was dit niet anders. ook onze ouders konden ons daarin volgen.

in de loop der jaren zijn we gelijktijdig blijven evolueren want we werden allebei in hetzelfde jaar voor de eerste keer ouder. Zowel hij als ik kregen eerst een zoon en drie jaar later een dochter. Voor onze kinderen is dit eigenlijk ook wel mooi meegenomen. mijn broer is altijd speciaal voor mij geweest en daarom koos ik hem als dooppeter voor mijn zoon en ik was blij toen ik ook meter mocht zijn van zijn dochter.

door onze drukke, dagelijkse beslommeringen zien of horen we elkaar niet meer elke dag, maar hooguit één keer per maand. We wonen nu ook meer dan 100 km van elkaar … en hebben dus ook letterlijk meer afstand genomen. maar de band blijft en ik weet dat hij, als ik een luisterend oor nodig heb, altijd mijn redder in nood zal zijn.

Hann TackBegin december zagen Ella en Alixe, tweelingdochtertjes van lerares Hann Tack en haar man Mathieu, het levenslicht. Het is allemaal nog pril … en toch kregen ze al vaak hetzelfde te horen.

ik vind het wat moeilijk om hierover iets te schrijven. ik vond toch enkele clichés, of veel voorkomende zinnen die ik al tot vervelens toe heb mogen horen ... “Zit het in de familie, tweelingen?”“een tweeling, hoe lief ... Wel om naar te kijken, niet om te hebben ...”ik wandel met mijn tweelingwagen en mensen durven nog vragen: “is het een tweeling?” ik heb dan soms zin om te zeggen: “Neen, ze schelen vijf jaar, maar die zit nog graag in de draagmand.” (lacht)“en, zie je dat zitten?”“‘t is druk zeker?” (Neen hoor, ik heb tijd over ...)“Zijn het je eerste kindjes?” mijn antwoord: “Ja ...” de reactie: ”Ah, gelukkig zeker?”ik voel me met mijn tweelingwagen net een attractie ... mensen willen er allemaal in kijken, beginnen verhalen te vertellen over tweelingen in hun familie ...

Page 16: Zilverblad jaargang 15 nr.3

16 17

Lennart en Thibault Coryn (5TO)In 5TO vinden we de tweelingbroers Thibault en Lennart. De ene in 5TO1, de andere in 5TO2. In de les kunnen ze alvast niet met elkaar verwisseld worden. Zij vonden enkele clichévragen omtrent tweelingen waarop ze met plezier antwoordden.

Wie is de oudste?dan antwoordt lennart altijd met tegenzin dat Thibault de oudste is. Hij is namelijk drie minuten ouder dan lennart.

Doen jullie altijd alles samen?Neen, we hebben elk onze eigen vrienden en gaan elk onze eigen weg. dat wil wel niet zeggen dat we niets samen doen.

Maken jullie soms ruzie?Ja, maar dat gaat dan meestal over kleine meningsverschillen. Het is niet omdat we een tweeling zijn dat we geen ruzie mogen maken hé. in elke goede relatie zijn er wel eens meningsverschillen. (lachen)

Wie is wie?Vroeger werden we veel meer met elkaar verwisseld dan nu. dat komt waarschijnlijk omdat we allebei ouder worden, minder op elkaar lijken en niet in dezelfde klas zitten. Nu weet onze tante nog altijd niet wie wie is. Het is nochtans eenvoudig: lennart heeft een moedervlekje op zijn neus en Thibault niet.

Dragen jullie dezelfde kleren?Vroeger wel, omdat ons mama toen onze kleren kocht maar nu niet meer omdat we zelf onze kleren kiezen. We hebben ook een andere kledingstijl.

Als je broer verdrietig is of pijn heeft, voel jij dat dan ook?Natuurlijk niet, wat logisch is. maar we hebben wel met elkaar te doen.

Kunnen jullie elkaars gedachten lezen?Helemaal niet! Wat een rare vraag. We zitten niet in een of andere sciencefictionfilm, waarin dit mogelijk zou zijn. We zijn doodnormaal zoals iedereen.

Wie van jullie is de stoutste?Als we deze vraag te horen krijgen, kijken we allebei naar elkaar. en dan zeggen we hetzelfde: ‘Nu eens de één, dan weer de ander.’ iedereen is wel eens ‘stout’. logisch toch?

Zijn jullie blij met elkaar?Natuurlijk wel. Als we ruzie hebben, zeggen we wel eens tegen elkaar: ‘ik had beter nooit een broer gehad, het zou veel leuker zijn zonder jou.’ maar weet je, eigenlijk zouden we niet zonder elkaar kunnen.

Page 17: Zilverblad jaargang 15 nr.3

17

een dag in selfies …met Laurie Kuperus

er wordt door veel collega’s uitgekeken naar het derde trimester omdat dat toch wel de maanden zijn met de zalige, verlengde weekends. Het weekend van 1 mei was er ook zo eentje! Heel veel leuke dingen gedaan (eigenlijk te veel om op te noemen) en kunnen genieten van de zon (uit de wind weliswaar)! dit is mijn zondag 3 mei in selfies:

ontbijtje buitenshuis met vers fruitsap, spiegeleitje en verse pistoletjes. Altijd genieten!

meubels gaan bekijken voor in onze nieuwe keuken.

Het einde van de verbouwing komt in zicht. eindelijk…

op de foto met Benne en Nore en de indrukwekkende eclipse op de achtergrond.

Jaarlijkse verplichting: met de kids naar de meifoor. Wij stonden erbij en keken ernaar. ons huis is een paar prullen rijker, wij zijn er vooral een stukje armer van geworden. Wat kost dat toch veel geld! maar veel blije gezichtjes gezien en daar doen we het voor!

Zondagavond is ‘badavond’. snel het natte haar van Nore

invlechten. Zo blijft dat zeker drie dagen zitten. lekker makkelijk.

Boterhammetje eten met zotte Tuur naast me aan tafel.

Als de kids in bed zitten, kruip ik vaak achter mijn naaimachine(s). snel nog die lange broek afwerken terwijl manlief een toertje doet met de koersfiets.Het deugddoende weekend werd afgesloten

met een even deugddoend drankje.

Page 18: Zilverblad jaargang 15 nr.3

18 19

Het sint-Jozefsinternaat:dubbelinterview

Allyson Crana en Katleen Vanrie

Allyson, je werkt nu bijna één jaar op het internaat. Hoe vind je het? de tijd vliegt, ongelooflijk hoe snel een schooljaar voorbij gaat. ik prijs mij bijzonder gelukkig dat ik mocht kennismaken met deze uitdagende job. elke dag opnieuw samenwerken met enthousiaste internen en leuke collega’s zijn de ingrediënten van een geslaagd werkjaar.

Katleen, jij werkt nu al 25 jaar op het internaat. Is er veel veranderd?Al 25 jaar … en het is nog steeds boeiend om op het internaat te werken. iedere dag iets anders, iedere dag iets nieuws. Het verschil is dat ik een beetje ouder ben en op een andere manier werk. de ervaring speelt een grote rol. Toch is het belangrijk om te blijven groeien en kritisch te zijn ten opzichte van mezelf en de werking. de internen zelf zijn mondiger geworden. Hiermee heb ik geen problemen, maar het moet kunnen met de nodige beleefdheid en respect van beide kanten.

Allyson, welke punten vind jij belangrijk in de omgang met de internen?Persoonlijk hecht ik heel veel belang aan respect tegenover jezelf en anderen. dit trek ik dan ook graag door in de

dagelijkse omgang met onze internen. Een positief groepsklimaat is zeker een must in een internaat, bv. een rechtvaardige taakverdeling, een dagelijks bezinningsmoment om de avond af te sluiten en meerdere gezamenlijke activiteiten. daarnaast maken wij het als team mogelijk dat iedereen zijn vertrouwde plekje terugvindt. een plaats waar de meisjes tot rust kunnen komen en in stilte kunnen studeren.

En jij, Katleen?een internaat is samenleven in groep. de internen én de opvoeders. een thuis bieden aan jongeren en een nestwarmte aanreiken, een plaats waar ze tot rust kunnen komen, zichzelf kunnen zijn. ik vind het belangrijk om ze te helpen in hun ontwikkeling tot jongvolwassene. Hen de gelegenheid geven om te leren omgaan met elkaar. Hen tonen dat ieder een plaatsje heeft in onze groep, iedereen iemand is met zijn fantastische talenten. maar ook: het

opbouwen van wederzijds respect. Als opvoeder durven toegeven als je verkeerd bent, als opvoeder durven sorry zeggen, is niet altijd gemakkelijk. We kunnen zoveel van elkaar leren, maar we moeten het durven!

Heb je zelf op internaat gezeten, Allyson? Aangezien ik op fietsafstand van de school woonde, leek

het voor mij vanzelfsprekend dat ik elke dag naar huis ging. in mijn dichte omgeving ken ik ook niemand die op een internaat verbleef. Voor mij is het een enorme ontdekking: het-leven-zoals-het-is op het internaat. Voor mij was het dus een ontdekking hoe het zou zijn, wat ook positief kan zijn want dan zijn er geen vooroordelen.

Hoe was het bij jou, Katleen?ik heb ook niet op internaat gezeten. ik kon iedere dag naar huis en daar was ik blij om. mijn school had geen internaat. misschien zouden de opvoeders wel een beetje problemen met mij gehad hebben want ik was soms een zot duiveltje dat af en toe uit zijn doosje sprong.

Waarom doe je die job zo graag, Allyson?Het is steeds een uitdaging om elke dag opnieuw voor en met jongeren te werken. ik doe er alles aan om hen een tweede thuis te bieden, een vertrouwelijk aanspreekpunt te zijn, ze te helpen tijdens het studeren en ze te begeleiden in hun opgroeiproces van meisjes tot dames.ik doe deze job met hart en ziel, de internen geven mij de energie om elke dag opnieuw voor hen klaar te staan. ik kijk al uit naar volgend schooljaar.

Katleen, wat is jouw motivatie?ik ben iemand die graag onder de mensen is. met jonge mensen op pad gaan, met jonge mensen samen zijn, is iedere dag een beetje leren en is iedere dag genieten van de kleine dingen. leren over hen en leren over jezelf, zowel over de positieve zaken, als over de negatieve gebeurtenissen. Het is soms botsen en weer doorgaan. Het is een job waarin je creatief kan zijn en veel kan organiseren! samen met een fantastisch team bereik je heel veel! een internaat is als een orkest … iedere opvoeder en interne speelt een ander instrument maar samen geven we jaarlijks een mooi optreden.

Page 19: Zilverblad jaargang 15 nr.3

19

ondernemershoek

Filip Ascoop

Studiereis naar Praag met 7 KantoorWij, de leerlingen van 7 Kantoor, zijn voor een week naar Praag geweest, waar we anderhalve dag deelnamen aan een internationale beurs voor virtuele oefenfirma’s. daarnaast gidsten de leerlingen elkaar om beurt door de historische stad Praag. elke dag waren er twee leerlingen verantwoordelijk om de nodige metrotickets te kopen en om ’s avonds een gezellig restaurantje te reserveren.

Zondagmiddag was het afscheid nemen van ouders, vriend of vriendin om daarna met de trein naar Zaventem te vertrekken. de vlucht was voor enkelen een hele belevenis omdat ze nog nooit gevlogen hadden.

Aangekomen in Praag stond de eigenares van het hotel ons al op te wachten. We vertrokken met een busje richting hotel. Tijdens de rit konden we al een kleine glimp opvangen van het prachtige Praag.

maandag vlogen we er al vroeg in, weliswaar na een stevig ontbijt. We bezochten de Praagse burcht waar we de aflossing van de wacht konden waarnemen. iedereen stond versteld van de pracht en praal van de sint-Vitus-kathedraal. We leerden die dag ook de ‘barok’ beter kennen. Barok is een van de meeste gebruikte bouwstijlen in Praag.

Aan de poort van één van de paleizen in mala strana konden we een glimp opvangen van de prachtige tuinen. de plafondschilderingen in de sint-Nicolaaskerk lieten bij iedereen een sterke indruk na (dat ze in die tijd al zo precies konden schilderen op zo’n hoogte).

Woensdag en donderdag stond de wekker heel vroeg geprogrammeerd want de beurs begon: producten van onze oefenfirma’s verkopen aan oefenfirma’s binnen de

europese unie en daarbuiten. Na een zware beursdag gingen we eten in een gezellig restaurantje, gekozen door mijnheer Ascoop.

donderdag sloten we de gidsbeurten af met een rondleiding door Nove mesto of de nieuwe stad. Voor we naar de luchthaven vertrokken hebben we voor de laatste keer samen gegeten in een typisch Praags restaurant. Wij willen meneer Ascoop en mevrouw Vereecke enorm bedanken om ons een hele week rond te leiden in Praag en om mee te schrijven aan een fantastisch verhaal!

6BI trok naar de Belfairbeurs in Gent

op vrijdag 27 februari gingen we met onze klas, 6Bi, naar de Belfair beurs in Gent. op deze beurs komen talrijke oefenfirma’s samen. Wij vertegenwoordigden de oefenfirma used For Good. We zijn gespecialiseerd in afvalrecipiënten.

op deze beurs kregen we de kans onze oefenfirma te promoten. ook kregen we verschillende opdrachten voor de vakken engels en bedrijfseconomie. deze taken zijn gekoppeld aan onze geïntegreerde proef.

Voor engels trainden we onze communicatievaardigheden aan de hand van een ‘sales talk’. Voor bedrijfseconomie kregen we de opdracht een aantal aankopen te doen voor onze oefenfirma.

Het was een zeer leerrijke ervaring. dankzij dit concept krijgen studenten de kans hun eigen onderneming op te richten en zo contacten te leggen met andere ondernemingen.

Silke Leire en Cheyenne De Duytsche

Page 20: Zilverblad jaargang 15 nr.3

20 21

Jonge reporters:5IB1

dieter Verstraete

Veel overtuigingskracht was er niet nodig om de veertien gasten van 5IB1 een interview voor enkele leerkrachten te laten voorbereiden. Nieuwsgierigheid is dus niet alleen een vrouwenzaak! Met veel plezier legden ze hun leerkrachten Joris Vandaele en Lien D’hoore op de rooster.

bewust ‘gierde’ en ‘mocht’, want publiekelijk optreden doe ik al een poos niet meer …

5IB1: Wat doe je nog in je uitgaansleven?sinds ik afstudeerde in Gent (en stopte met dj’en), moet je je bij dat uitgaansleven niet al te veel meer voorstellen. Té drukke, té luide en té commerciële plaatsen met té veel zatte mensen vermijd ik tegenwoordig liever. Het uitgaan mag zich voor mij gerust beperken tot een diepgaand cafégesprek in goed (en daarmee bedoel ik interessant en humoristisch) gezelschap. oja, absurde dialogen aanknopen met volslagen vreemden kan ook een leuke bezigheid zijn!

5IB1: Waarom drink je geen alcohol (meer)? Beweren dat ik tegenwoordig geheelonthouder ben, zou een leugen zijn. Toen ik nog volledig in de ban was van de vechtsport (ik trainde toen drie of vier keer per week), wou ik zo fris mogelijk voor de dag komen op training. Bijgevolg dronk ik zo goed als nooit. Ook nu heb ik nog honderd redenen om zuinig om te springen met alcohol. de belangrijkste? ik heb een hekel aan alcohol in het verkeer (ik rij vrij vaak), ik zie graag wat er rond me gebeurt en ik heb van nature al een grote mond (dus ik hoef mezelf geen moed in te drinken - moehaha).

5IB1: Hoe ziet een ideale wereld er volgens jou uit? mijn ideale wereld is een moderne wereld waarin de mens, de natuur en de technologische en wetenschappelijke vooruitgang hand in hand kunnen gaan. Het is een ethische wereld vol verstandige, goedlachse, sociale mensen die snugger zijn en voldoende empatisch vermogen en inzicht

hebben om beslissingen te nemen op lange termijn. Het is bovendien een wereld waarin iedereen van zijn of haar vrijheid kan genieten, zonder een ander daarvoor z’n vrijheid te moeten ontnemen …

Lien D’hoore (leerkracht wiskunde)

5IB1: Waarom ben je leerkracht geworden? Heb je ook andere jobs gehad?leerkracht worden, was, eerlijk gezegd, geen kinderdroom. Zelfs tijdens het zesde middelbaar heb ik nog lang getwijfeld wat ik zou gaan studeren: wiskunde of logopedie. Ik moest kiezen tussen mijn liefde voor taal en die voor de schoonheid van de wiskunde.

Joris Vandaele (leerkracht engels)

5IB1: Wat waren je jeugdhobby’s? Tgoh, als kind deed ik niks liever dan op de boerderij van de buren werken. dieren boeiden me niet, maar zware tractoren des te meer. Toen ik jullie leeftijd had (en de vereiste rijbewijzen behaald had), maakte ik van die hobby m’n vakantiejob. Verder heb ik mij altijd rot geamuseerd met plaatjes draaien, kickboxen, fitnessen, karpervissen en schrijven. Bevliegingen waren dit niet echt, want zowat al deze ‘ jeugdhobby’s’ beoefen ik nog steeds.

5IB1: Vanwaar je passie om te draaien? Wat vind je er zo leuk aan? Voor mij is draaien vergelijkbaar met een instrument bespelen. op subtiele wijze (en puur op het gehoor) vette beats op elkaar afstemmen en smooth in elkaar doen overvloeien, geeft mij een enorme kick. Koppel daar nog eens mijn drang om mensen te entertainen aan, en je zult snappen dat de adrenaline door mijn lijf gierde als ik een setje mocht spelen voor een enthousiast publiek. ik zeg

Page 21: Zilverblad jaargang 15 nr.3

21

maar, eens mijn keuze gemaakt was, ging ik er volledig voor. en het was eigenlijk pas tijdens het laatste jaar dat ik begon na te denken over een job in het onderwijs. Het is de uitdaging jonge mensen die (vaak verguisde) wiskunde bij te brengen, die me overtuigd heeft leerkracht te worden.en ja, ik heb heel even een andere job gehad. maar al gauw wist ik dat het werk op de redactie van een uitgeverij van onder andere wiskundeboeken niets voor mij was!

5IB1: Je koos als specialisatie Sterrenkunde. Waarom in godsnaam?daar kan ik vol overtuiging op antwoorden: omdat het de meest interessante en boeiende specialisatie is die je kunt kiezen! de opties ‘Zuivere wiskunde’ en ‘Toegepaste wiskunde’ waren helemaal niet aan mij besteed. Respectievelijk te theoretisch en te veel op informatica gericht (sorry, jongens). Neen, geef mij maar de (astro-)fysica, de wondere wereld van de kwantummechanica en tot de verbeelding sprekende relativiteitstheorie. Voor mij was het belangrijk de wiskunde te kunnen toepassen in échte situaties. Bovendien was het fantastisch te leren hoe ons universum in elkaar steekt.

5IB1: Wat vind je van de band tussen leerkrachten en leerlingen?Persoonlijk vind ik het belangrijk in de eerste plaats een leerkracht te zijn in de ware zin van het woord: iemand die leerlingen leerstof bijbrengt. liefst met een occasionele

kwinkslag en een vleugje humor. daarnaast is het ook leuk je leerlingen op een andere manier te leren kennen tijdens parascolaire activiteiten. een ontmoetingsdag of sportdag bijvoorbeeld. of tijdens een meerdaagse reis. daarin slagen, is de ideale mix.

5IB1: Is de wiskunde die we zien nuttig in ons later dagelijks leven?dat is een beetje een ‘geniepige’ vraag. Jullie moeten goed beseffen dat de wiskunde die jullie nu (moeten) studeren, de basis is. en zonder goede basis kun je uiteraard niet verder bouwen. daarenboven is wiskunde hét vak bij uitstek om linken te leren leggen, logisch en analytisch te leren denken en ook om kritisch te leren zijn. of jullie de leerstof ‘an sich’ echt nodig zullen hebben in jullie later dagelijks leven, daar kan ik niet op antwoorden. sommigen wellicht wel, anderen vermoedelijk niet. Veel hangt ook af van jullie toekomstige job. ik hoop wel dat jullie, áls je de leerstof van nu later nodig zou hebben, met plezier eens terug zullen denken aan de toffe lessen wiskunde in 5iB. (haha)

5IB1: Hoe ziet een ideale wereld er volgens jou uit?een wereld waarin respect centraal staat. Een samenleving waar harmonie heerst tussen mens, natuur en technologie en waar zeker plaats is voor relativeringsvermogen, verdraagzaamheid en een gezonde dosis humor. een wereld waar iedereen zichzelf kan zijn.

Dweersstraat 30 - 8000 Brugge • T. 050 70 85 [email protected] • www.liolait.be

Page 22: Zilverblad jaargang 15 nr.3

22 23

10 dilemma’svoor Maddy Vermeersch

Johan Verstraete

1 Natuurvakantie of citytrip?

CITYTRIPdat is al onmiddellijk een heel moeilijk dilemma! Vroeger zou ik zeker voor een natuurvakantie gekozen hebben, maar sedert vorig jaar heb ik mijn mening herzien. ik ben toen enkele dagen naar Parijs geweest met een collega en dit is heel erg meegevallen! ik kan nu echt genieten van de cultuur die een stad te bieden heeft. daarmee bedoel ik niet enkel de restaurantjes en terrasjes, maar vooral de verborgen hoekjes, de minder bekende kantjes van een stad.

2 Godsdienstles of pastorale werking op school?

GODSDIENSTLESZeker en vast godsdienstles! Waarom? in mijn les heb ik een veel beter contact met mijn leerlingen. ik kan er ook makkelijker mijn boodschap doorgeven dan voor een grote groep. meer zelfs, ik kan in de les meer mezelf zijn, we kennen mekaar ook veel beter. in mijn godsdienstles kan ik ten slotte ook spontaner zijn, is alles niet zo gestructureerd als in een viering.

3 Stenen kappen of reizen?

REIZENik mag ze niet allebei kiezen, zeker? dan toch maar reizen! op reis gaan verruimt je leven, terwijl stenen kappen zich toch altijd in je eigen kleine wereldje afspeelt. Pas op, ik ervaar beide als ontspannend, maar stenen kappen is de weg naar binnen, is meer mediteren … momenteel

wil ik echt naar buiten treden: ik leef graag! Als je geconfronteerd wordt met mensen in je omgeving die plots ernstig ziek worden, dan begin je toch anders te denken. ik ga voor het volle leven, hoewel stenen mij blijven fascineren.

4 Een stevig ontbijt of een uitgebreid souper?

STEVIG ONTBIJTik hou van de ochtend. de eerste keer eten, smaakt het best! ik hou echt van een uitgebreid ontbijt met alles erop en eraan: champagne, vers fruitsap, yoghurt, kaas, vers fruit, zalm, koffiekoeken … Alles lekker vers, de zuivere smaken, niets bereid: genieten! uiteraard kan dit niet op een gewone schooldag, want voor een goed ontbijt wil ik mijn tijd nemen. Vaak zolang tot het eigenlijk een soort brunch wordt …

5 Spreken of luisteren?

LUISTERENdat is duidelijk luisteren! de mens boeit mij, iedereen

is interessant! Het mens-zijn met zijn vallen en opstaan, is enorm boeiend. We leven in een maatschappij waarin iedereen constant zijn mening wil geven over van alles en nog wat. dat stoort mij. er is immers een grote vraag naar een luisterend oor …

6 De bergen of de zee?

ZEEik denk dat de zee iedereen aantrekt. de zee is nooit hetzelfde: ga je naar Nederland, Frankrijk, België, altijd zie je een andere kust, een andere zee. Wat trekt mij zo erg aan in de zee? Het geluid zoals het ruisen en het fluisteren. de zee is pure poëzie! de zee komt en gaat, maar blijft altijd. de zee is ook thuiskomen bij jezelf, trekt open als je denken een gevangenis wordt. de zee brengt dus rust. de zee brengt ten slotte ook lekkere dingen: vis, zeevruchten. Voor mij is de zee eigenlijk de kern van het leven …

~

}

|

|

Page 23: Zilverblad jaargang 15 nr.3

23

7 Een goed boek of mooie muziek?

GOED BOEKBoeken openen werelden, verruimen je denken. eigenlijk is het ook een soort luisteren: de personages in het verhaal hebben je iets te vertellen. Boeken kunnen leerrijk zijn, maar ook troostend, boeiend, romantisch. ik hou vooral van historische romans, omwille van het verhaal, maar ook omdat je zo een stukje geschiedenis meekrijgt. ook romantische, filosofische boeken lees ik vaak.

8 Een wenskaartje of een bericht via Facebook?

WENSKAARTJEAls je een wenskaartje schrijft, denk je volgens mij langer na, je wikt en weegt je woorden. iets ontvangen in je brievenbus en dan nieuwsgiering de envelop openmaken, is toch leuker dan zo’n digitale boodschap, hoe mooi die ook is. een kaartje vind ik warmer, er is meer aandacht aan besteed. een wenskaartje gooi ik ook nooit weg: ik bewaar het bij me in een boek.

9 Een potje koffie of toch liever een glaasje wijn?

POTJE KOFFIEik drink heel graag een lekkere trappist of een glaasje wijn, maar niets gaat boven een potje koffie. de eerste slok is fantastisch! ik kijk er altijd naar uit: het eerste kopje koffie op school bv. er zijn ook zoveel soorten, zo veel variaties. ik hou echt van stevige koffie met een sterk aroma. Bij een potje koffie hoort steevast een gezellig gesprek: dat is echt quality time, waar ik rustig mijn tijd voor neem.

10 20 of 50 jaar jong?

50ik zeg altijd tegen mijn leerlingen: ‘ik word ieder jaar gelukkiger.’ 50 dus! Je moet wel al een en ander afstaan. Je krijgt een minder sterk geheugen, er verschijnt een rimpeltje meer … Je krijgt er echter veel voor in de plaats! Je staat met meer rust in het leven, je bent milder geworden door de vele ervaringen die je rijk bent. eigenlijk is het makkelijk om het leven op je af te laten komen zonder het te willen kneden naar jouw beeld. Aan 50 heb je volgens mij meer aandacht voor anderen: geven, liefhebben is een rijkdom. Als je 20 bent, wil je je nog te veel bewijzen en ben je ook nog erg gevoelig voor de mening van anderen.

{

~

}

LEVELONE

FOOTWEARVisit our webshop

www.levelonefootwear.be

BRANDS: Ladies: Timberland | New Balance | Vans | Nike | Sperry | Komrad | Steve Madden | Felmini | Spm | Bronx | DolFIe | No Name | Palladium | Dr. Martens | ... Men: Nike | New Balance | Timberland | Hub | Element | Vans | Supra | Gravis | G-Star | Bjorn Borg | Sperry | Palladium | Etnies | Dr. Martens | Bullboxer | Komrad | ...

Page 24: Zilverblad jaargang 15 nr.3

2524

op de sofa …Luna Delva 1LA

laurie Kuperus

vertrouwen hebben in elkaar ook echt noodzakelijk om een goeie vriendschap op te bouwen.

Als je kon toveren, wat zou dan het eerste zijn wat je zou veranderen?Alweer een cliché: wereldvrede. Zoals ik al zei: de miserie en oorlogen in de wereld doen me wel eens wakker liggen! dus als ik die uit de wereld kon helpen, graag! Voor de rest ben ik blij met mezelf en met de dingen die ik heb. ik hoef dus niet echt iets voor mezelf. mijn mama zou ik wel willen plezieren met een reis naar een heel ver land (samen met mij natuurlijk!).

Welke drie voorwerpen zou je meenemen naar een onbewoond eiland?mijn vriendin, een zakje met eten en drinken en mijn mama!

Hoe denk je dat je leven er zal uitzien over 20 jaar?ik zal een kleuterjuffrouw zijn met een mooi gezinnetje: twee meisjes en een jongen. daar hoort natuurlijk ook een superlieve man bij en als huisdieren twee honden. ik zou dan graag in oostende wonen. mijn beste vriendin woont er en met de winkels en de zee in de buurt is dat voor mij de ideale stad om te wonen.

Als je van leeftijd zou kunnen veranderen, hoe oud zou je dan willen zijn? Waarom?eigenlijk ben ik zeer tevreden met de leeftijd die ik nu heb. ik zou die dus niet veranderen. mocht dat toch moeten, dan kies ik voor mijn kleuterjaren. ik mis het vele knutselen in de klas heel erg. Twee uurtjes plastische opvoeding per week zijn voor mij eigenlijk veel te weinig. ik kijk er ook erg naar uit om naar een fuif te mogen gaan. Helaas zal ik daar nog een paar jaartjes voor moeten wachten … Kan ik toch geen 16 jaar zijn? Nu?

Ik ken Luna als de vrolijke en goedlachse meid met de donkere pretoogjes uit het eerste jaar. Ze is altijd enthousiast en staat steeds klaar voor haar vriendinnen. Maar misschien kennen jullie haar van de laatste podiumproductie op school ‘Er is nog zoveel niet gezegd…’. Daarin schitterde ze als jongste en wellicht ook kleinste leerling op het podium. Vorige keer stond ze op onze cover, deze keer kroop ze op de sofa en stelde ik haar tien vragen.

Waar lig jij wakker van?ik lig wakker van de oorlog die er is in sommige landen en van al die nare ziektes die er tegenwoordig zijn. er sterven eigenlijk veel te veel mensen die niet zouden moeten sterven. Kon ik dat maar stoppen …

Wat is het belang van school/onderwijs voor jou?

ik ga naar school om een mooi diploma te halen. Ik zou heel graag kleuterjuf worden. dat is echt mijn droom… ik vind het ook een belangrijke plaats om nieuwe mensen te leren kennen. in de lagere school zat ik negen jaar samen met dezelfde leerlingen. Hier heb ik al veel nieuwe vrienden gemaakt en dat zal vanaf nu elk schooljaar zo zijn!

Naar wie kijk jij op? Waarom?ik kijk op naar mijn tante, de zus van mijn mama. Ze is nu pas 21 jaar, dus een pak jonger dan mijn mama. Ze is ook mijn leidster in de Chiro. We hebben ongeveer hetzelfde karakter en dezelfde interesses. We delen heel vaak dezelfde mening. ik hoop dus stiekem dat ik over een jaar of tien nog steeds op haar zal lijken.

Kun je iets vertellen over het verdrietigste moment in je leven?Vorig jaar liepen onze twee hondjes weg. onze hond Brutus kwam nooit meer terug, de andere wel. We hebben heel lang gezocht maar hem nooit gevonden. We hebben ondertussen wel een nieuw hondje Bibi.

Wat maakt jou echt blij?

Het klinkt cliché, maar de kleine dingen maken mij gelukkig. Zo vind ik het super om gewoon samen te zijn met mijn vriendinnen. dat kan zowel op school als in mijn vrije tijd. We maken veel plezier en ze zijn altijd lief voor mij.

Wat vind jij belangrijk in een vriendschappelijke relatie?ik vind het heel belangrijk dat vrienden en vriendinnen hun afspraken nakomen. ik vind het echt vervelend als mijn vriendin te laat komt op een afspraak. daarnaast is

Page 25: Zilverblad jaargang 15 nr.3

25

minivoetbalcompetitiein Tabigha

Filiep stellamans

Tussenstand de el loco’s razen nog steeds als een wervelwind door de Tabighacompetitie. met 27 op 27 staan ze autoritair op kop, al volgt nog een loodzwaar programma met matchen tegen FC Handel, The untouchables en de oldtimers. Hun dichtste achtervolger sT Alone geeft zich alvast nog niet gewonnen. of zorgen de oldtimers nog voor de ommekeer, nu ze met Bram Vandenbussche (ex-Cercle Brugge) een ware toptransfer realiseerden? spanning troef dus, nu de Tabighacompetitie zijn laatste rechte lijn in gaat.

NR TEAM WEDSTRIJDEN WINST GELIJK VERLIES PUNTEN

1 el loco’s 9 9 0 0 27

2 sT Alone 10 8 0 2 24

3 oldtimers 9 7 1 1 22

4 Atletico 10 6 1 3 19

5 de Biggetjes 10 6 1 3 19

6 The untouchables

7 6 0 1 18

7 FC Handel 9 5 1 3 16

8 de Romelu’s 11 4 0 7 12

9 6oR 7 3 0 4 9

10 KV sint-Jozef 8 3 0 5 9

11 FC Allstars 12 1 1 10 4

12 Big Bang 10 1 0 9 3

13 mafia Team 12 0 1 11 1

Topschutters Nikollë Tetaj (3HT1) is nog steeds de onbetwiste topschutter van de minivoetbalcompetitie in Tabigha. met maar liefst 39 rozen loodste hij zijn team el loco’s naar de eerste plaats in het klassement. Bram Grammens, spits bij Atletico, volgt op de tweede plek met 26 treffers. oldtimer Pieter de Pourcq houdt de eer van het leerkrachtenkorps hoog met een knappe derde plaats.

ToPsCHuTTeRs

1 Nikollë Tetaj 39 goals

2 Bram Grammens 26 goals

3 Pieter de Pourcq 22 goals

4 Jens de Plancke 19 goals

Speler in de kijker • Naam: louis Cuypers

• Team in de schoolcompetitie: FC de Biggetjes

• Team buiten de school: dosko sint-Kruis

• Rugnummer: 8

• Beste voet: links

• Positie: Verdedigende middenvelder

• Favoriete dribbel/beweging: overstapje of schaar

• Favoriete speler (België): moses simon (KAA Gent)

• Favoriete speler (internationaal): Christiano Ronaldo

(Real madrid)

• Favoriete ploeg (België): Cercle Brugge

• Favoriete ploeg (internationaal): Real madrid

• Ambitie in het voetbal: ik hoop ooit het eerste elftal

van dosko sint-Kruis te halen.

• Mooiste herinnering: Vorig seizoen werd ik met dosko

kampioen. de beslissing viel in de laatste match toen ik

bij een 2-2 stand de winning goal scoorde.

• Beste speler in de schoolcompetitie: Nikollë Tetaj, hij

heeft een fenomenale dribbel en scoort heel makkelijk.

• Beste leerkracht in de schoolcompetitie: dhr. decock,

hij is misschien niet meer zo snel als vroeger maar

dat compenseert hij ruimschoots met zijn uitstekend

positiespel en zijn visie.

Page 26: Zilverblad jaargang 15 nr.3

26 27

Ann Verhofstadt en sofie despiegelaere

Iedereen heeft wel iets of iemand die enorm belangrijk is! In deze editie neemt Eline Cannie (5KA1) ons mee en stelt ons haar beste vrienden voor, haar herdershonden. Ook collega Stefaan D’hert laat ons op een andere manier weten waarom zijn fiets zo belangrijk is voor hem.

Eline Cannie: ik ben ongelooflijk blij met mijn twee herdershonden sybelle en Hazard. Ze zijn mijn beste vrienden. Ze voelen wanneer ik verdrietig of vrolijk ben en zijn dan ook een echte steun. soms heb je meer aan een huisdier dan aan

h Mijn ding h

een mens. sybelle is de oudste en is nu zeven jaar, Hazard is pas twee. Hij werd aangekocht door mijn vader en vernoemd naar de bekende voetballer Thorgen Hazard. Thuis lopen ze altijd rond: het zijn echte waakhonden en mama zorgt er tijdens de week goed voor, omdat ik intern ben. maar, als ik thuis ben, ben ik er wel voor hen. dan geef ik ze eten en speel ik met hen. Honden zijn fantastisch om te hebben!

Stefaan D’hert: ik vermoed dat bijgevoegde cartoon voor zich spreekt …

Page 27: Zilverblad jaargang 15 nr.3

2727

Welkom,Cecile Alexandrescu

Robin maekelbergh

mensen in Roemenië zijn ook een stuk spontaner en meer extravert. de mentaliteit in het westen is echt wel gesloten,

vind ik. Ik ervaar hier een meer strikte invulling en organisatie van de maatschappij. dat heeft ook voordelen, bijvoorbeeld op vlak van onderwijs. Hier heb je heel veel meer verschillende richtingen waardoor je eigen interesses meer een keuze toelaten. Je leert hier ook meer vreemde talen onder de knie krijgen.

Maar vanaf het tweede middelbaar voelde jij je hier wel goed in je vel?Ja, vanaf dan ging het duidelijk beter omdat ik mij in die twee jaar ook had leren aanpassen. Toch ga ik nog enorm graag terug.

Ga je dan vaak terug?Ja, elk jaar een dikke maand in de zomervakantie, soms langer. dit jaar ga ik wellicht voor de eerste keer een bezoek overslaan omdat ik hier graag een langere vakantiejob zou willen hebben.

Wat mis je het meest uit Roemenië?Zonder twijfel het eten. er zijn meer lekkere, smaakvolle sauzen, veel stoofpotjes, heel veel verse kruiden in het eten dat daar volgens mij dichter bij de natuurlijke keuken ligt.

Waar zie jij je over vijf of tien jaar? In België of in Roemenië?in geen van beide. in Frankrijk, in Parijs. ik ga er tweemaal per jaar heen, naar mijn halfbroer. de Fransen hebben een enorme savoir vivre waar ik naar opkijk, waar ik deel van zou willen uitmaken. Ze hebben een onnavolgbare lifestyle. ik zou er een job willen vinden in de make-upsector, het liefst als medewerkster van een theater of filmstudio om ‘special make-up effects’ te helpen uitwerken.

Wel, Cecile, we zouden zeggen: veel geluk, bonne chance, noroc!

Cecile Alexandrescu zit nu in 5 Onthaal en Public Relations, maar zoals haar familienaam laat vermoeden, liggen haar roots elders. Meer naar het oosten en wie thuis is in suffixen van familienamen weet dat we met het –scu achtervoegsel ergens in Roemenië zullen vertoeven. Toch ligt het niet zo simpel als we luisteren naar het verhaal van Cecile. Zij is eigenlijk hier in België geboren in 1996. Haar mama is half Belgische, half Roemeense want haar eigen vader was een Roemeen uit Constanta aan de Zwarte Zee, de belangrijkste havenstad van Roemenië, genoemd naar de zuster van Constantijn de Grote. Eigenlijk kwamen Celices grootouders uit Mamaia, de nabijgelegen bekende en mondaine badstad. Ceciles papa is een Fransman, een Parisien eigenlijk, wiens ouders uit Moldavië kwamen, het eerder kleine staatje dat geprangd ligt tussen Roemenië en Oekraïne.

Wat is er dan verder gebeurd, Cecile, je bent in België geboren, maar hebt duidelijk Roemeens-Moldavische roots? Ja, maar om een aantal redenen ben ik, toen ik vier jaar, was terug naar Roemenië gegaan en ben daar in de omgeving van Constanta bij de zus van mijn mama, mijn tante dus, gaan wonen. ik kwam wel met Kerstmis en Pasen terug naar mijn ouders en zij kwamen in de zomervakantie naar de Zwarte Zee. ik heb daar tien fantastische jaren beleefd. maar toen ik veertien was ben ik naar België teruggekeerd, onder andere omdat ik hier een degelijke onderwijsopleiding wou volgen.

Maar je vertrok hier toen je vier was, dus je Nederlands was …

… onbestaande. ik sprak geen woord meer. Ik sprak Roemeens en Frans. Niet toevallig, want die twee talen zijn allebei Romaanse talen en verwant met elkaar. ik ben toen in de onthaalklas in de maricolen terechtgekomen, eigenlijk louter om de taal te leren. daarna ben ik naar de humaniora in de Noordzandstraat gegaan. Het jaar van de onthaalklas en het eerste middelbaar vond ik niet zo leuk. ik miste het leven en de mensen uit Constanta enorm.

Wat was er daar zo anders?Goh, het is eigenlijk vooral de mentaliteit die er anders is. ik had daar het gevoel van vrijheid dat ik hier niet heb. de

Page 28: Zilverblad jaargang 15 nr.3

28 29

FinalesTOP-X 2014-2015

lieven deswaef

Begin mei stijgt de spanning in het sint-Jozefsinstituut altijd: acht klassen stomen zich klaar voor de Top-X-finales. Ze sleutelen nog snel wat aan hun klasact, zoeken info over hun voorbereide vragenronde ‘Aangekondigde toets’ of volgen plots met zeer grote aandacht alle actualiteit die er te vinden is.

ondertussen is het resultaat van al die inspanningen gekend: op donderdag 7 mei werden de Top-X-finales gespeeld.

’s Voormiddags namen 6oP,4To, 5To1 en 6HA3 het tegen elkaar op. de klassen waren aan elkaar gewaagd, en 6HA3 leek lange tijd op weg naar de overwinning. Het laatste spel ‘Nu of Nooit’ – waarin je zowel punten kunt winnen als verliezen – zorgde echter voor een grote ommekeer: 5To1 trok een verschroeiende eindspurt en werd de terechte overwinnaar van de eerste finale!

in de namiddag zat de sfeer er al onmiddellijk in: als zelfs het instrumentale themanummer al meegebruld wordt, weet je dat het goed zit. Het publiek bleef de hele finale lang de ziel uit het lijf schreeuwen en de quizzers uit klassen 3HA2/HT2, 2HA2, 3To1 en 3To2 putten zich uit in het geven van juiste antwoorden. de nummer 1-positie bleef lange tijd in handen van 3HA2/HT2, maar net zoals in de voormiddag legde het ‘Nu of nooit’-spel de eindstand vast: 3To1 sprong over 3HA2/HT2 en mag dus samen met 5To1 een dagje op stap naar Plopsaland, het peterbedrijf van onze richting onthaal & Recreatie. Proficiat! en wie nu niet won: volgend schooljaar krijgen jullie een nieuwe kans!

Finale 1: Finale 2:

1. 5To1: 85 ptn 1. 3To1: 102 ptn

2. 6HA3: 79 ptn 2. 3HA2/HT2: 97 ptn

3. 4To: 75 ptn 3. 3To2: 70 ptn

4. 6oP: 63 ptn 4. 2HA2: 58 ptn

3TO1

5TO1

Page 29: Zilverblad jaargang 15 nr.3

29

studie-informatieavond en studiekeuze(begeleiding):

de weg uit het mysterie

Robin maekelbergh

Het is me wat. Zo is je spruit geboren, zo wankelt hij of zij op het eerste fietsje en voor je het weet, zit hij of zij in het zesde middelbaar en zegt: “ma, pa, ik wil naar Gent!”. “Goed”, zeg je dan, “Ga jij maar. Hoe laat ben je thuis deze avond? of nacht?”

maar neen, zoon- of dochterlief bedoelt dat ze willen gaan studeren in Gent. of nu dat werkwoord dan wel de plaats waar ze dat werkwoord willen vervoegen belangrijker is, het zal voor elke ouder voorlopig een mysterie blijven.Voor vele leerlingen uit het laatste jaar is het ook een mysterie hoe ze ooit hun weg kunnen vinden in dat woud van studierichtingen, rugzaksystemen, studiepunten en individueel aangepaste trajecten van het hoger onderwijs.Precies daarom plannen wij op school infosessies van het clb, begeleiden we het zoekproces met een keuzewerkboekje dat zowel info als richting biedt aan alle opties. We bezoeken ook de sid-beurs en last but not least organiseren we al meer dan een decennium – bijna twee zelfs – onze studie-informatieavond waarop wij oud-leerlingen uitnodigen die momenteel succesvol aan het verder studeren zijn in het hoger onderwijs. Het gros van hen doet dat in een professionele bachelor, een kleinere groep doet dat meestal na een schakeljaar zelfs in een academische bachelor of master aan de universiteit. dit jaar was het op dinsdag 17 maart weer zover. dertig – u leest het goed, dertig! – oud-leerlingen waren om 19.30 u. aanwezig in de schilderskapel om met een 120-tal toeschouwers hun mening over en ervaring uit het hoger onderwijs te delen. de avond verliep naar goede gewoonte in drie delen: in een eerste plenumgedeelte gemodereerd door ondergetekende komen de mythes en waarheden over het hoger onderwijs aan bod.

Uit dat plenumgesprek blijkt zeker dat de moderne student vandaag de dag nog

steeds hard wil werken, vooral kan doorbijten, zich goed omringt met anderen, maar die anderen best het eigen tempo en de eigen aanpak niet laat bepalen. Vanzelfsprekend zoekt deze student op tijd en stond naar verpozing allerhande.

of het kotleven dan wel hotel mama aan te bevelen is, daarover zijn de meningen sterk verdeeld. Beide woonvormen hebben blijkbaar hun voordelen en voorstanders, samen met hun nadelen en tegenstanders.in een tweede fase trokken de aanwezigen dan in kleinere groepen naar enkele lokalen waar de oud-leerlingen en huidige studenten onderverdeeld werden in de volgende studiedomeinen: bedrijfs- en commerciële sector, toerisme, psychosociale sector, onderwijs, informatica en een aparte groep unief.

Ten slotte kwam iedereen terug in de schilderskapel om met een glaasje bij te praten en vooral om verder voorbeeldcursussen in te kijken en met enige argwaan te doorbladeren à la “moet ik mij daar volgend schooljaar écht zelf doorheen worstelen?”. Al haastten de oud-leerlingen zich om te onderstrepen dat het allemaal best te doen was.

Wanneer onze leerlingen dan net voor de paasvakantie een gepersonaliseerd studiekeuzeadvies van de klassenraad ontvingen dat elke coach op het oudercontact gepast toelichtte, dan was het mysterie van het hoger onderwijs en hoe daar een gepaste keuze te maken alvast een stuk kleiner geworden. Precies die gemotiveerde en goed gefundeerde keuze maakt meteen al de individuele kans op slagen een stuk groter. en laten wij als school net daar graag ons werk van maken. Tot de volgende siA dus!

Page 30: Zilverblad jaargang 15 nr.3

30 31

RuACH:pastorale werking op school

Verzameld door Geert sagaert

eens samen met enkele collega’s nadenken over een viering, doet deugd. Het is eens helemaal anders dan vergaderen over leerstof, projecten, studiekeuze, zorgbeleid. dat je iedere keer met anderen samen brainstormt, is ook verrijkend, je leert mekaar eens op een andere manier kennen. dat de pastorale werking niet enkel door godsdienstleerkrachten gedragen wordt zoals in veel scholen, is onze sterkte, vind ik. Ten slotte ben ik ervan overtuigd dat we af en toe de schooldrukte een halt moeten toeroepen om eens een dik half uurtje tot rust te komen bij mooie woorden, beelden en klanken. (Johan Verstraete)

RuACH ... geest, ademtocht, inspiratie ... Ruach toont voor mij aan dat de school méér is dan punten halen en presteren. Het laat zien dat ook andere zaken van

belang zijn: verstilling, verdieping en inzet. ik vind het belangrijk om hiervan deel uit te maken, omdat ik dit zie als een aspect van m’n leraar-zijn. Het is een vorm van inspiratie en engagement voor leerlingen en collega’s. ik hoop dat iedereen in z’n leven ooit een frisse ruach ervaart die ervoor zorgt dat we be-geest-erd en vol passie in het leven staan! (Gertjan monteyne)

ik vind het als jonge leerkracht belangrijk om erbij te zijn op die momenten waarop iedereen eventjes geconfronteerd wordt met zichzelf en wat er rondom zich gebeurt. Tegenwoordig gaat iedereen snel vooruit, wat zeker niet slecht is, maar even beseffen waarmee je bezig bent en wat er aan de hand is, is nog beter.” (lori Vandyck)

Meermaals kreeg ik al de kans om de werking van Ruach, onze werkgroep schoolpastoraal, voor te stellen in vieringen, acties en dergelijke. Ik mag zeggen dat ik de fiere ‘voorzitter’ ben van een heel be’ZIEL’d team. Ik laat enkelen onder hen even aan het woord:

op belangrijke momenten in het schooljaar, zoals bij het begin en op het einde, maar ook op belangrijke momenten in het kerkelijk jaar zoals Kerstmis en Pasen bieden we de leerlingen een viering aan. Het is enorm boeiend om op een eigentijdse manier de viering uit te werken met beeldfragmenten, liedjes en sprekende teksten. daarnaast wordt ook de actie Broederlijk delen volledig uitgewerkt en probeert Ruach ondersteuning te geven bij moeilijke momenten. Zo is er jaarlijks een herdenkingsviering voor de overledenen. Zo dragen we ‘samen’ - leerlingen én leerkrachten - de pastoraal van onze school. steeds een boeiend samenspel. (marjan michielsen)

ik ben nog maar een tweetal jaar lid van Ruach. in die korte periode heb ik al heel wat fijne ervaringen opgedaan en verfrissende ideeën uitgewisseld. dankzij Ruach zie ik mijn collega’s en leerlingen ook eens op een andere manier en dat is leuk. de vieringen die Ruach organiseert, ritmeren het schooljaar en vinden plaats op scharniermomenten. ik vind het een uitdaging om telkens in groepsverband een viering uit te werken die de leerlingen en leerkrachten even kan doen stilstaan en samenzijn. Het is ongelooflijk hoeveel hulp we hierbij krijgen van collega’s en leerlingen. de warme reacties achteraf zijn uiteraard de mooiste bedanking! (muriel Chardome)

Page 31: Zilverblad jaargang 15 nr.3

31

doorgelicht:Charlotte Bostyn

Waar eet je?il Trullo voor een lekkere Tris di pasta of la escalera voor tapas (Roeselare). een echte

aanrader voor een heerlijke steak is Grill de Vetten os in Veurne.

Waar drink je?Café Romen heeft een gezellig en rustig

tuintje, de moustache is een kleine kroeg waar ze ook steeds voetbalwedstrijden

uitzenden, la escalera voor cocktails (alles in Roeselare).

Waar kom je tot rust? Thuis met een goed boek of dagelijks op de trein

Brugge-Roeselare.

Waar ga je uit? Na de wedstrijd in het sportcafé van Beveren, voor een dansje gaan we richting de loods in Roeselare.

Waar shop je? sportkledij: Bjorn Borg, Adidas en Nike. Voor mijn ‘weekendkledij’ shop ik wel eens in Artisjok (Roeselare).

Waar logeer je? in de zomer gaan we kamperen met de tent in het Zuiden van Frankrijk. om de twee à drie jaar maken we een verre reis: Volgende bestemmingen zijn Kenia en Tanzania.

Waar hou je het meeste van? sporten (volleybal), gezellig iets drinken op een terrasje met vrienden of mijn man, op reis gaan naar de zon ...

Charlotte Bostyn

Ken je dat reclamefilmpje van een niet-nader-genoemd koffiemerk? een man ziet z’n dochter uitgeblust aan tafel zitten. Geïnspireerd door zijn bakje troost zet hij de ventilator aan en ... door de wind komt het meisje tot leven, meer nog, er komt een schitterende glimlach op haar gezicht. Zo zie ik Ruach op school. Af en toe proberen wij met een verzorgde viering wat frisse wind te brengen in het schoolleven. We willen onze leerlingen ‘wakker’ maken door een pakkende tekst, een tof lied, een mooie powerpoint … Zulke momenten van bezinning en samenhorigheid geven mee smaak en kleur aan het schoolleven en daar doen we het toch voor? (Hilde seys)

Ruach, geest, adem, bezieling … voor mij is Ruach de adem van de school, je ademt maar weet het niet. Het is de levensadem die beschermt, bezielt, zorgt voor het kwetsbare, bruggen bouwt, vriendschappen voedt, het samenleven aangenaam maakt. Het is de goodwill om steeds weer kansen te geven en opnieuw te beginnen, het is mild zijn naar jezelf en naar elkaar, het is op elkaar kunnen rekenen, een gegeven woord, een schouderklopje ... ik wil zo mijn steentje bijdragen tot een fijne school.

(maddy Vermeersch)

Page 32: Zilverblad jaargang 15 nr.3

32 33

Reinhilde debruyneStriptease

Page 33: Zilverblad jaargang 15 nr.3

33

Weekboekvan de Jozefienen

dieter Verstraete en lien d’hoore

Week van 9 februariHelaas blijft pesten een groot probleem in onze samenleving en daarom was het tijd om er even bij stil te staan. Alle klassen kregen een activiteit op maat, met vaak extra aandacht voor cyberpesten. de affiches van de eerstejaars tegen pesten sprongen bij iedereen in het oog. maar natuurlijk viel er nog veel meer te beleven: 5KA/Ve bezocht het distributiecentrum van schoenen Torfs, 5Ve bezocht dan weer media markt in Brugge en de leerlingen van 2HA genoten van hun excursie in Velzeke en de Zwalmstreek. daarnaast was er ook een projectnamiddag waarbij de leerlingen van het vijfde jaar stilstonden bij de effecten en risico’s van alcohol- en druggebruik. deze week voor de krokusvakantie werd traditiegetrouw afgesloten met de Top-X supersized Quiz waarbij meer

dan vijftig teams de degens kruisten.

Week van 23 februariVoor de leerlingen van se-n-se Reisleiding en Animatie (ooit kortweg 7 Toerisme) was de krokusvakantie sneller voorbij: zij vertrokken al op zondag 22 februari voor een drie weken durende opleiding in het zonnige Benidorm. maar ook andere leerlingen leerden weer heel wat bij buiten de schoolpoorten: 4HA en 4To keken hun ogen uit in het labo van de federale politie, 6Bi trok

goed voorbereid naar Belfairbeurs (zie ondernemers- hoek), 6iB leefde zich uit tijdens een labo netwerk-technologie in de Howest … 3HA veegde dan weer zijn voeten aan het bedrijfsbezoek bij Verimpex, het is dan ook een expert in inkommatten sinds 1983. er gebeurde nog veel meer en dan vergeten we nog de honderden boeiende lessen die gegeven werden deze week.

Week van 2 maart de eerste week van maart bezorgde heel wat vierdejaars nieuwe inzichten. de inleefdag in dominiek savio in Gits maakte een grote indruk op heel wat leerlingen en tijdens de infoavond omtrent hun studiekeuze kregen ze ongetwijfeld een duidelijkere kijk op hun studietoekomst. Bovendien kregen ook de tweedejaars op dit infomoment een goed beeld van alle opties voor de tweede graad. Ten slotte steeg ook de spanning in de Top-X klasquizzen want de finaleplaatsen konden veroverd worden.

Week van 9 maartWat een week voor 6sT! op maandag en dinsdag maakten ze Brussel en luik onveilig, samen met 5sT. Het was enerzijds de uitgelezen kans om hun kennis van het Frans in te zetten en anderzijds bezochten ze enkele toppers zoals het Parlementarium, het adembenemende station luik-Guillemins, de luikse Citadelle en de nationale luchthaven.

Page 34: Zilverblad jaargang 15 nr.3

34 35

en vanaf woensdag stond voor hen alles in het teken van de 100 dagen-viering op vrijdag. samen met alle zesdes werd de eindsprint richting diploma ingezet met een gepaste outfit in een show vol boeiende battles. Van dit feestgedruis hebben de vierdejaars weinig gemerkt, ze zaten immers in de Franse hoofdstad Parijs!

Week van 16 maartdit was vooral voor vele leerlingen van het zesde en zevende jaar een goed gevulde week. Terwijl 6iB voor drie weken op stage vertrok en 7KA Praag ging verkennen, stond ook voor de thuisblijvers vanalles op het programma. de leerlingen van 6KA, 6Ve, 6oR en 7We gingen op excursie in het teken van Woi, 6HA ontving een hele groep Zweden. Zij kwamen immers op tegenbezoek naar onze school. de klas 7oR leerde dan weer in actieve workshops omgaan met kinderen met een beperking. en naar jaarlijkse traditie was er de studie-informatieavond voor alle zesdes en zevendes. een talrijke groep oud-leerlingen kwam met plezier hun ervaringen in het hoger onderwijs delen met onze bijna-schoolverlaters.

Week van 23 maartNa een internationale voetbaltopper ‘België – Zweden’ wuifden de leerlingen van 6HA hun scandinavische gasten uit … en 6oP vertrok op stage. ondertussen konden de klassen 5oP en 5To zich uitleven in de toneelworkshop ‘Vel tegen vel’. dat werd zeker gesmaakt door de leerlingen en het was ook de ideale voorbereiding op het stuk ‘Het Fioretti Project’ dat ze samen gingen bekijken.

Week van 30 maartdeze week werd het toch wel heel rustig op school. Na 6iB en 6oP vertrok nu immers ook 7We op blokstage. de leerlingen van de eerste en tweede graad legden hun laatste paasexamens af, terwijl de leerlingen van de derde graad zich door de laatste lesdagen worstelden. Voor hen kende de week weliswaar een ontspannend einde. op vrijdagnamiddag 3 april woonden alle vijfdes een voorstelling van Bert Gabriëls bij. in ‘shut your Face Book’ sleutelde hij aan de de kritische mediageletterdheid van onze leerlingen: hoe ga je correct om met sociale media? Wat zijn de gevaren en hoe kan je ze vermijden? de zesdes konden dan weer genieten van een voordracht van Frederik imbo. Hij had het over ‘Geluk en communicatie’. een mooie afsluiter van het tweede trimester!

Week van 6 aprilTijd voor een citytrip in de paasvakantie, dachten een viertal leerkrachten en al snel kozen ze voor de metropool londen! met 34 vijfde- en zesdejaars trokken ze naar de Britse hoofdstad waar ze met volle teugen - en meestal onder een zonnige, blauwe hemel - genoten van een vierdaagse ontdekkingstocht door deze wereldstad. enkele hoogtepunten waren ongetwijfeld de musical The Phantom of The opera, het zonnige uitje naar Greenwich met de boot, de kroonjuwelen in de Tower of london en natuurlijk ... het shoppen.

Week van 20 aprilVol goede moed en uitgerust na een deugddoende paasvakantie, gaven we de aftrap voor het derde trimester. dinsdag 21 april stond voor 6oR in het teken van hun gip (eindproef) recreatie. onder een stralende zon gingen

Page 35: Zilverblad jaargang 15 nr.3

35

ze aan de slag in het sebrechtspark. ook 6sT en 6iB zaten die dag niet stil! een bezoek van de Werkwinkel en VdAB enerzijds en een labo in Vives anderzijds, vulden hun programma. en in 4HA stond deze week zelfs een heus project statistiek op de agenda! Het

was overduidelijk: de vakantie was voorbij en de school draaide weer op volle toeren!

Week van 27 april Tradities zijn er om in ere te houden, dus vertrok 4To naar jaarlijkse gewoonte op studiereis naar York en nam 6To het vliegtuig richting Turkije. Beide excursies deden de leerlingen hun toeristische hart opnieuw sneller kloppen. en de tijd vloog voorbij dankzij een brede waaier aan bezoeken, lesmomenten, uitstappen en ontspannende activiteiten. de leerkrachten kunnen ongetwijfeld niet wachten om al te boeken voor de leerlingen van volgend jaar!

Week van 4 meide laatste volle lesmaand begon op dinsdag met de sportdag! Voor elk leerjaar was er een andere sportieve uitdaging voorzien: muren beklimmen, tunnels doorploeteren, surfend golven temmen en klimmend

een touwenparcours afleggen. Zo werd het een hoogdag voor de groepsdynamiek, de competitiegeest en vooral veel plezier! daarna volgde voor de zesdes op woensdag een beklijvend cinemabezoek: bij de prijswinnende film 12 Years a slave kan je gewoon niet onverschillig blijven.

Week van 11 meiHeel wat leerlingen waren niet langer op school omdat ze op diverse stageplaatsen bewezen wat ze dit jaar geleerd hebben. 6oR bleef binnen de landsgrenzen, maar de leerlingen van 7oR en 7TR trokken naar het buitenland. de Jozefienen zendt zo over heel europa zijn discipelen uit en dat gebeurt ongetwijfeld met de nodige trots want haast altijd maken onze studenten een erg goede indruk én boeken ze nog een grote vooruitgang op professioneel vlak binnen de toeristische sector. en dat is toch waar het allemaal om draait?

GRILL RESTAURANT

Torhoutsesteenweg 3 B-8210 Loppem

Tel: 050-38 36 [email protected]

Page 36: Zilverblad jaargang 15 nr.3

36 37

laurie Kuperus

Tanguy Devestel (4HA2) sloot in ons vorig nummer de estafette af. Hij vertelde toen iets over zijn mooiste plek op aarde en dat bleek Santiago De Compostella te zijn. Nu is het dus aan hem om een vraag te stellen.

Tanguy: Mevrouw Roelandt, wat is jouw favoriete vakantiebestemming? En waarom?Valerie Roelandt: leuke

vraag, Tanguy ... mijn favoriete vakantiebestemming?

Als ik zou kiezen voor een bestemming waar ik al geweest ben, kies ik zonder twijfel voor een skireis. Genieten van sneeuw en zon. Het mooie weer en de verse sneeuw zou ik dan wel vooraf moeten bestellen!

“ Ik zou dolgraag eens de pizza’s en pasta’s proeven.

”Als ik zou kiezen voor een bestemming waar ik in de eerste jaren naartoe wil, kies ik voor italië. Waar precies weet ik nog niet, maar ik zou dolgraag eens de pizza’s en pasta’s proeven.Als ik zou kiezen voor een bestemming die de eerste jaren niet zal lukken (een soort droombestemming), kies ik voor Australië of een rondreis in Amerika.maar wat voor mij het belangrijkste is, is dat ik op reis ben met aangenaam gezelschap en dat ik even uit de routine van het leven kan stappen. even geen zorgen maken over het eten, de was ... me vooral ontspannen dus.

Valerie Roelandt: Bina, tel nu eens 10 jaar bij je huidige leeftijd ... Waar zie je jezelf dan of wat wil je dan bereikt hebben?Bina Rijal Adhikari (7KA1): op professioneel gebied wil ik graag een diploma accountancy behaald hebben en een vaste job vinden in een boekhoudkantoor waar ik verder kan groeien in mijn functie.

de estafette

“ Kindjes zullen misschien nog wat te vroeg zijn.

”Privé zou ik dan willen samenwonen, omringd met mijn familie en een leuk gezin vormen. Kindjes zullen misschien nog wat te vroeg zijn. ik hoop op dat moment tevreden te zijn met de keuzes die ik tot dan toe

maakte en gelukkig te mogen worden in mijn eigen huis.

Bina: Mevrouw Van de Casteele, welke gebeurtenis op onze school of tijdens uw lessen heeft u emotioneel het meest geraakt (“gepakt”)?Françoise Van de Casteele: Wat mij het meest getroffen heeft in mijn jaren in de Jozefienen is het verlies van onze dierbare collega Filip degraeve, nu anderhalf jaar geleden.

“ Ik was de creatieveling en hij de administrator en onderhandelaar.

”Filip was niet zomaar een collega uit de ploeg, hij was jarenlang mijn 6 Kantoor-titularis/collega. Wij planden zovele dingen samen: ik was de creatieveling en hij de administrator en onderhandelaar.

Wij hebben kinderen van dezelfde leeftijd en wisselden ervaringen uit, ook les- en leerlingenervaringen, levenswijsheid en zoveel meer. Hij was een “master in teaching, in psychology, in life-science”. Net zoals uit het gedichtje van Paul van ostayen “marc groet ‘s morgens de dingen” hangt een foto van Filip op mijn keukenprikbord en is hij zo dagelijks nog nabij.

Page 37: Zilverblad jaargang 15 nr.3

3737

openhartig:Nick kwam vorig jaar uit de kast

Filiep stellamans en liselore de muynck

Hoewel mijn ouders mij altijd gesteund hebben in alles wat ik deed, was ik toch een beetje bang dat ik hen zou teleurstellen. uiteindelijk vond ik er niet beter op dan het hen te vertellen net voor ik naar school vertrok. een tweetal minuten later nadat ik het had verteld, moest ik de deur uit.

Hoe was hun reactie? eigenlijk heel positief. mijn mama zei meteen dat ze het totaal niet erg vond. eén van haar eerste vragen was meteen: ‘Hoe lang loop je hier al mee rond zonder dat je het durfde zeggen, jongen?’ Ze toonde meteen haar bezorgdheid. ook mijn papa heeft het meteen aanvaard en zei dat het goed was dat ik ermee naar buiten was gekomen. Al moet ik toch wel toegeven dat hij de dagen erna iets stiller was dan gewoonlijk. Hij had tijd nodig om het echt tot zich te laten doordringen en te verwerken. maar uiteindelijk moet ik zeggen dat de reactie van mijn ouders heel goed meeviel.

Was het een opluchting toen je het hen had verteld? Zeker! de maanden ervoor moest ik af en toe tegen hen liegen of geniepig doen en dat was uiteraard niet prettig. ik moest er ook telkens voor zorgen dat ze niet merkten dat ik vaak optrok met andere homo’s. op den duur werd zoiets gewoon een last. Het voelt nu toch wat aan als een bevrijding dat ik er gewoon vrijuit over kan praten en niks meer moet verbergen.

Hoe heb je dan de rest van je omgeving ingelicht? mijn beste vrienden heb ik meteen na mijn ouders ingelicht. dat was toch een stuk makkelijker. Zoals ik daarvoor al zei, zijn zowat al mijn beste vrienden meisjes en zei reageerden allemaal heel positief. daarna heb ik mijn status op Facebook veranderd en vermeld dat ik een relatie had met een jongen: lucas . Zo waren meteen alle mogelijke kennissen en klasgenoten op de hoogte. ook dat was een opluchting. Voortaan moest ik me niet meer schamen om foto’s van mij en lucas op Facebook te posten.

Noot: om de anonimiteit van de geïnterviewde te bewaren werden zijn naam, zijn uiterlijk, zijn leeftijd en zijn klas gewijzigd.

Dik een jaar geleden zou het leven van Nick voorgoed veranderen. Tijdens een vroege lentedag ergens halfweg maart stapte hij met lood in zijn schoenen naar zijn ouders met een eenvoudige mededeling: ‘hij had een nieuw lief ’. Dat liefje luisterde niet naar de naam Nele, Jolien, Laura of Lieselot. Neen, dat lief heette: Lucas . Op die dag kwam Nick officieel uit de kast. Vandaag zit hij voor ons en voelt zich meer bevrijd dan ooit tevoren. Of zoals hij zelf zegt: ‘uit de kast komen was gewoon een opluchting’.

Dag Nick, kun je ons vertellen wanneer je voor het eerst door had dat je homo was? dat is eigenlijk moeilijk te zeggen, dat besef is eigenlijk heel geleidelijk aan gegroeid. Het was bijvoorbeeld al opvallend dat ik in de lagere school nooit met de jongens ging voetballen maar liever optrok met de meisjes. Al mijn hele leven lang ben ik steeds meer bevriend geweest met meisjes dan met jongens. dat is iets wat wel meer homo’s hebben. Twee à drie jaar geleden heb ik dan voor mezelf uitgemaakt dat ik biseksueel was. een jaartje later kwam ik tot de conclusie dat ik uitsluitend op jongens viel. Homo’s noemen dat de ‘overgangsfase’.

Kun je verklaren waarom je een dergelijke overgangs-fase nodig had? Tjah, in het begin twijfel je toch nog wat aan je gevoelens. Zolang ik mezelf ‘bi’ noemde had ik het gevoel dat meisjes nog geen afgesloten hoofdstuk voor mij waren. er was nog een weg terug. maar na een jaartje had ik door dat ik gewoon telkens verliefd werd op jongens en niet meer op meisjes.

Was je meteen in staat om alles aan je familie en je vrienden te vertellen? dat heeft toch even geduurd. de eerste maanden moest ik nog vooral mijn eigen gevoelens wat verkennen. ik ontmoette andere homo’s via Facebook en sprak soms met hen af. Geleidelijk aan trok ik meer en meer met hen op en kreeg ik zelfs mijn eerste vriendjes. Het werd op den duur moeilijk om alles geheim te houden. uiteindelijk besloot ik dat ik het eerst aan mijn ouders wou vertellen en dan pas aan mijn vrienden en de rest van de familie.

Was het moeilijk om je ouders in te lichten? Toch wel! ik heb die boodschap ook een tijd lang uitgesteld omdat ik het hen gewoon niet durfde te vertellen.

Page 38: Zilverblad jaargang 15 nr.3

3938

Heb je negatieve of kwetsende reacties gekregen?Voorlopig niet. Niemand van mijn klasgenoten of vrienden bleek een probleem te hebben met het feit dat ik homo was. eigenlijk kreeg ik vooral positieve reacties. iedereen vond het knap en moedig dat ik er op mijn leeftijd voor durfde uitkomen. onlangs kwam een wildvreemde op een feestje nog op mij af om me te feliciteren met het feit dat ik uit de kast was gekomen. Al vermoed ik dat hij toch vooral een oogje had op mijn twee knappe vriendinnen en een goede openingszin zocht.

Zijn er mensen in je omgeving die niet op de hoogte zijn? Zowat de enige die het niet weet, is mijn opa. ik heb nochtans een heel goede relatie met hem. iedere vrijdagmiddag gaan we bijvoorbeeld samen iets eten in Brugge. eigenlijk zijn het vooral mijn ouders die liever niet hebben dat hij het weet. Hij komt nog uit een andere generatie en is ook nog heel gelovig. Ze vrezen dat hij er moeite mee zou hebben. ikzelf zou het hem liever gewoon vertellen.

In de media blijkt dat er nog steeds veel onverdraag-zaamheid bestaat tegenover holebi’s. In Rusland werden vorig jaar nog enkele anti-homowetten gestemd en ook dichter bij huis duiken er vaak nieuwsberichten op over ‘gaybashing’. Schrikt zoiets je af? Toch wel een beetje. Al moet ik zeggen dat mensen in Brugge naar mijn gevoel heel verdraagzaam zijn voor homo’s. Hier lopen lucas en ik zelfs vaak hand in hand over straat. Zelfs de Aziatische toeristen kijken daar nog nauwelijks van op. Brugge is uiteraard mijn stad. ik heb hier heel veel vrienden en familie. mocht ik hier bedreigd worden, zou ik meteen kunnen bellen naar mijn ouders of naar vrienden. in andere steden kijk ik veel meer uit mijn doppen. in Antwerpen of Brussel durven ik en lucas niet hand in hand over straat lopen. Je voelt daar veel vaker dat sommigen het er lastig mee hebben en je een foute blik toewerpen. enkele van mijn homovrienden hebben trouwens al slaag gekregen in die steden. dat schrikt toch wel een beetje af. uiteindelijk vind ik dat geweld tegen homo’s gewoon achterlijk. Als heterokoppels hand in hand en kussend over straat mogen lopen, waarom mogen wij dat dan niet?

Hoe heb je Lucas leren kennen? dat heb ik toch aan het internet te danken. dankzij Facebook leer je vandaag heel snel mensen kennen en word je snel opgenomen in een soort van online homo-community. daar heb ik hem maar ook heel wat andere homovrienden leren kennen.

Heb je nooit relaties gehad met meisjes?Nauwelijks, toen ik 13 à 14 jaar was heb ik wel eens een relatie gehad met een goede vriendin maar na amper één of twee dagen maakte ik het al uit. ik had toen het gevoel dat het niet klikte. de echte verliefdheid was er niet. Het voelde meer aan als vriendschap. Achteraf bekeken was het waarschijnlijk gewoon mijn geaardheid die toen al opspeelde.

Hoe zie je de toekomst? Droom je van een gezin met Lucas? Van kinderen? ik beschouw lucas nu wel als mijn vaste partner. Wanneer we straks afstuderen in het middelbaar zouden we graag samen op kot gaan in leuven. maar kinderen? daar zijn we eerlijk gezegd totaal nog niet mee bezig. op dit moment denken we beiden dat we er liever geen willen. We dromen er alle twee van om later veel te reizen en dat gaat toch wat moeilijker met een baby. maar zeg nooit nooit. Als het toch ooit zover komt, zouden we toch eerder kiezen voor een draagmoeder dan voor een adoptieprocedure. ik vind het toch fijner als je kind iets zou meehebben van lucas of van mij. maar nogmaals, eigenlijk zijn we daar nog totaal niet mee bezig.

Heb je nog een boodschap of tips voor mensen die uit de kast willen komen? Ja, eerst en vooral zou ik zeggen: als je voor jezelf hebt uitgemaakt dat je homo bent, blijf er dan niet te lang mee zitten. er constant over moet liegen of geniepig moeten doen, weegt op den duur op je. maar tegelijk moet je die zaken ook niet forceren. Gun jezelf wat tijd. iedereen die ontdekt dat hij homo is, gaat door een periode van twijfel en heeft even tijd nodig om te ontdekken of het hij echt wel op mensen van hetzelfde geslacht valt.

Hartelijk bedankt voor dit openhartige gesprek!

de getuigenis van Nick is zeker geen alleenstaand verhaal. Aan je omgeving vertellen dat je homo bent, is vaak een heel moeilijke stap waar heel wat jongeren mee worstelen. Heb je vragen over je geaardheid of wil je eveneens uit de kast komen? Praat erover want in zoiets hoef je nooit alleen te staan.

Bij de volgende personen kun je steeds terecht:

Op school: • Jouw persoonlijk coach• de leerlingenbegeleiders (dhr. Kristof Punie, mevr. melissa Van Quathem, dhr. Brecht dewilde,

mevr. myriam Geerts)• de zorgcoördinater (dhr. Johan Verstraete) • de medewerkster van het ClB (mevr. liesbeth Verstraete)

Buiten de school • Vzw ‘wel jong niet hetero’ (www.weljongniethetero.be)• Het ClB (www.clbbrugge.be of 050 440 220)• Vzw ‘awel luisteren naar kinderen en jongeren’ (www.awel.be of 02 534 37 43)

Page 39: Zilverblad jaargang 15 nr.3

39

Familienieuws

Overlijden

28 januari Frans Nachtergaele, opa van dylan Nachtergaele (5iB2)

4 februari Marie-Rose Berteloot, schoonzus van marleen Ghillemyn (leerkracht)

9 februari Angela Van Coillie, oma van Amélie de Cloedt (leerkracht)

20 februari Calogero Arnone, opa van davide Arnone (3HT2)

23 februari Flora Etienne, oma van Bo Hulst (7oR)

25 februari Paula Debruyckere, oma van Jelle Vande Pitte (4KV1)

28 februari Simonne Top, oma van Chelsea Hoppe (3HT2)

11 maart Anna Ingels, oma van Jade dedapper (3To1)

15 maart Hubert Vandenbroucke, opa van Toon Rombaut (5iB1)

29 maart Rita Demeulenaere, oma van Fran defour (4HT1)

3 april Carlos Wallaert, opa van seppe Wallaert (7oR)

19 april Roger De Schacht, opa van Jens Vandenheede (4HA2)

28 april Erik Rammeloo, papa van Fauve Rammeloo (3HT1)

Geboorte

18 maart Julliette, kleindochter van michaël Vandorpe (directeur)

Huwelijk

2 mei Florence Lowagie en Matthias, dochter Françoise Van de Casteele (leerkracht)

Belangrijke data voor het schooljaar 2015-2016• donderdag 27 augustus: onthaal nieuwe leerlingen• dinsdag 1 september: eerste schooldag• dinsdag 15 september: ontmoetingsdag • Vrijdag 2 oktober: pedagogische studiedag• maandag 5 oktober: vrije dag • Herfstvakantie van 31 oktober tot 8 november• Woensdag 11 november: vrije dag

(Wapenstilstand)• Kerstvakantie van 21 december tot 3 januari• maandag 4 januari: onthaal nieuwe leerlingen• Krokusvakantie van 8 februari tot 14 februari

• dinsdag 1 maart: infoavond 2e jaar en 4e jaar • Vrijdag 4 maart: 100-dagenviering• dinsdag 15 maart: studie-informatieavond voor 6e

jaar en 7e jaar • Paasvakantie van 28 maart tot 10 april • Zaterdag 16 april: infodag• dinsdag 3 mei: sportdag • donderdag 5 mei: vrije dag (Hemelvaartsdag)• Vrijdag 6 mei: vrije dag • maandag 16 mei: Pinkstermaandag • dinsdag 28 juni: proclamatiefeest 6es en 7es

Page 40: Zilverblad jaargang 15 nr.3

40 41

modern TimesTotaalspektakel

Robin maekelbergh

Honderd! Jawel, honderd. Geen twintig of dertig of vijftig, maar honderd. Honderd leerlingen en leerkrachten (niet afzonderlijk maar samen, zo gek zijn we nu ook weer niet) uit onze school. Zoveel willen we er graag verzamelen voor het totaalspektakel dat we plannen op vrijdag 13 en zaterdag 14 november om 20.00 u. in het Cultureel Centrum de Valkaart te oostkamp.

Tien jaar geleden maakten we met een 70-tal leerlingen en leerkrachten (ook samen) naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van de school een eerste totaalspektakel ‘Vuur’ op dezelfde locatie. dat werd toen voor alle deelnemers en ook voor de toeschouwers een onvergetelijke ervaring waar nu op Facebook en in de hoofden van velen nog bij nagekaart wordt …

“ Modern Times is een dijk van een titel, dat wist Charlie Chaplin al.

”Tien jaar later, nu onze school 85 jaar bestaat, vonden we de tijd rijp voor een nieuwe editie, een nieuwe versie. Nog iets beter, nog iets groter, nog iets onvergetelijker als het mag, als het kan. modern Times is een dijk van een titel, dat wist Charlie Chaplin al. Niet dat we hem willen imiteren, verre van. dat zou trouwens redelijk onmogelijk zijn. modern times wordt onze rode draad. de leerkrachten geschiedenis zullen nu stilletjes in hun handen wrijven, maar de geschiedenis is in deze productie de rode draad, zoals ‘vuur’ dat bij de vorige editie was.Geen paniek! We zijn echt niet van plan een show te maken die op een geschiedenisles lijkt, al kan dat volgens mijn collega’s geschiedenis best wel meevallen. Persoonlijk heb ik zelf de beste herinneringen aan mijn eigen oud-leerkracht geschiedenis en zijn lessen. Hij kon de tijd doen leven louter door de onnavolgbare entertainende manier waarop hij die beschreef.

“ Wij zullen historische sleutelmomenten met theatrale

middelen voor uw ogen tot leven laten komen,

”en entertainend willen wij ook zijn. Wij zullen historische sleutelmomenten met theatrale middelen voor uw ogen tot leven laten komen, waarbij we alle registers willen opentrekken. We zullen dus in muziek, zang, spel, woord en dans de recente geschiedenis creatief en expressief vorm geven. Abba zal misschien aanwezig zijn, disco uit de

jaren zeventig, weet u wel. en de Koude oorlog. in onze woorden of in onze keukens waar een neutronenbom lag. of de ontluikende autonomie van de jeugd in die jaren met een zeven (hoorde ik daar nu zelf niet bij?). Als dat geen mooie huiskamerscènes kan opleveren …en ja, een beetje verder terug de meisjes met bloemen in hun haar (kijk alvast uit naar enkele leerkrachten die een cameo doen), make peace not war: de swinging sixties dus!Cabaret, Chicago uit ‘the roaring twenties’, nog zo’n niet te versmaden rijke tijd vol spanning en kleur. daar is mevrouw de Cloedt met leerlingen uit 5oP al volop mee bezig. en daft Punk of Technotronic of Kraftwerk. Computers namen/nemen het over.

Bedoeling is dus dat al wie een greintje talent heeft en/of durft dat talent te laten ontwikkelen of bloeien as soon as possible z’n naam doorgeeft aan mij (of aan de coach) en naar onze repetities komt om uit te (laten) zoeken waar zijn of haar plaats in het geheel kan zijn. We zijn al met een 40-tal, dus nog 60 to go! You’re more than welcome. Now!

Page 41: Zilverblad jaargang 15 nr.3

4141

stille ruimte:poëzie

Onvoltooid verleden tijd

Er liggen zoveel nachten zonin een hoekje van mijn zolderzoveel weggewaaide woordenin een kistje met een slotzoveel lang vervlogen dagenvastgelegd in stille beeldenzoveel hartkloppen liefdein een oude kartonnen dooszoveel stukjes van een werelddie ik haast vergeten benzoveel stukje van een ikdat ik nauwelijks nog herkenzoveel stukjes van mijn vriendendie lang geleden zijn gegaanwonen op mijn zolderwaar ze allen nog bestaan

door Anne Giesen(bron: poeziepaleis.nl)

Poëzie

Losse blaadjesin eenglazen doos

om te ruiken hoe de tuin wasmét die roos

Katleen Duthoo

Page 42: Zilverblad jaargang 15 nr.3

42 43

Dweersstraat 13 8000 Brugge T O5O 61 61 75

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

Page 43: Zilverblad jaargang 15 nr.3

4343

U was weer geweldig!

b4To gidst senioren

b5oR

indoorski b7KA

opendag

b4des

labo fedpol

b6HAmini

ondernemingenmarkt

a1lA

valentijns-challenge

a7 se-n-seBenidorm

a7 se-n-seBenidorm

aToP X

supersized 8

a5iB2

antidrugsspel

a2HA

VelzekeZwalmstreek

Page 44: Zilverblad jaargang 15 nr.3

4544

b5 en 6 sTBrussel

luik

b4HA1

bedrijfsbezoek

b100 dagen

b5oP

vel tegen vel

a4es

Parijs

Page 45: Zilverblad jaargang 15 nr.3

4545

b6oR 6KA 6Ve 7We

inleefprojectWo1

b5es en 6es

london

bsportdag

b6To

Turkije

a4es

Parijs

a5iB

practica

a4ToYork

awinnaars

antipestweek

Page 46: Zilverblad jaargang 15 nr.3

46 47

Robin maekelbergh en dieter Verstraete

dubbeldwars:Beste nieuwe directeur

Beste nieuwe directeur (m/v)

Op 1 september 2015 begint u aan een nieuw avontuur: het leiden van onze school. Er neemt met andere

woorden een nieuwe kapitein het roer in handen. Of is het eerder een nieuwe chef in onze sterrenkeuken?

Wat het ook is, we zijn alvast benieuwd! Al enkele weken vormt iedereen zijn of haar idee over hoe de

ideale opvolger moet zijn. Ik geloof echter dat je ‘de ideale’ alleen maar kan worden ... Daarom enkele

suggesties (in ruil voor bijvoorbeeld een mooi lessenrooster en nieuwe zetels in de lerarenkamer).

Laten we beginnen bij de essentie van Darwins theorie: kracht, noch intelligentie, maken een soort

sterk, maar wel hoe er gereageerd wordt op veranderingen. Hopelijk hebt u dus geen star project voor

ogen met een gebetonneerde finaliteit. Inspiratie, improvisatie en innovatie zijn niet voor niets als trio

snediger dan de Drie Musketiers, vindingrijker dan de Drie Biggetjes en tastbaarder dan de Heilige

Drievuldigheid.

Voorts wijst de Amerikaanse generaal en politicus Dwight Eisenhouwer eveneens de weg als hij stelt

dat integriteit de opperste kwaliteit van een leider is. Oprechtheid in het sociale spel dat leidinggeven

(ook) is, lijkt mij cruciaal. Enerzijds omdat het van mensen en waarden een prioriteit maakt en niet van

cijfers en leerplandoelstellingen. Anderzijds omdat integriteit de deur openzet voor complimenten en

schouderklopjes, maar evenzeer voor noodzakelijke feedback en eerlijke kritiek. Een sterke voetbaltrainer

heeft in zijn analyses niet voor niets meer aandacht voor verloren dan gewonnen matchen. Enkel zo kan

er (meer) gescoord worden!

Dichter bij huis valt er ook advies te rapen en dan nog wel bij mijn

grootmoeder. Toen we haar een paar jaar terug vroegen wie thuis

de broek droeg, zei ze zonder aarzelen: ‘Opa is natuurlijk het hoofd

van ons gezin ... maar ik ben wel de nek die de richting van dat hoofd

bepaalt.’ Die woorden zijn me bijgebleven omdat ze op een gevatte

en humoristische manier erg veel duidelijk maken. Ik kan alleen maar

hopen dat het ook uw stijl zal zijn, in woorden en daden: to the point

en met de glimlach.

Maar wat als nu blijkt dat u zelf een andere weg voor ogen had? Geen

probleem, zolang die nieuwe zetels er maar komen! Want als iedereen

zich thuis voelt op een school, zit het goed.

Met nederige groeten

Dieter Verstraete

PS: Meneer Vandorpe, bedankt! (To the point én met de glimlach)

Tim m

alfait

Page 47: Zilverblad jaargang 15 nr.3

47

Beste nieuwe directeur (m/v)

U bent vanaf volgend schooljaar onze nieuwe steun en toeverlaat. Leiding geven aan schoolgaande jeugd, dat is niet niks … Elke ouder die er met opgroeiende bloedjes van kinderen mee geconfronteerd wordt, kan het beamen. Soms vragen mensen mij wel eens: meneer, hoe doet u dat toch? Wij hebben er thuis maar twee rondlopen en wij kunnen hen zo al moeilijk de baas en u heeft er 15 of 20 in uw klas.

Het probleem zit hem in de formulering. De mensen stellen de verkeerde vraag, zoals u als kersverse maar beslagen directeur zal weten. Het gaat niet om ‘de baas kunnen’. Het gaat om motiveren, inspireren, inleven, voortonen, voorleven. En het gaat zoals mijn vader – zelf onderwijzer – zo vaak zei, om liefde en geduld. Maar dat weten ouders eigenlijk ook.En dat geldt dan natuurlijk niet louter voor ons leerkrachten, maar evenzeer voor directies. Want uw taak is dubbel (al wordt u niet dubbel betaald, daar schiet de overheid toch tekort, niet?): u moet leiding geven aan jongeren én aan leerkrachten. Bij het leger – u ziet mij al staan met kortgeschoren kopje, fris in de groene kleren, blik op oneindig en verstand op nul (dat laatste was iets moeilijker, ik moet het na meer dan 25 jaar bekennen) – bij het leger dus, wisten ze het al: dokters en leerkrachten. De moeilijkste groep om impact op te hebben. Ze weten het altijd beter.Daarbij doemen voor u moeilijke vragen op. Is het zoals Machiavelli stelde dat een leider beoordeeld wordt op de mensen die hij rondom zich verzamelt? Dat zou willen zeggen dat u anderen vooral dingen moet laten doen die u wilt. De echte kunst bestaat er dus in dat u hen ‘wijsmaakt’ dat ze die dingen zelf willen. Maar eigenlijk wilt u het als leider, voor hen en voor anderen. Overtuig leerkrachten daar maar eens van …Aan de andere kant hangt de waarde van een overtuiging niet af van de leider, maar van de grondinspiratie voor die overtuiging. En is die dan niet het best in élk hoofd geplant? Moet de leider in dat opzicht niet eerder doen wat de meesten denken en van hem verwachten? Is dat geen ideale democratie? Of gaat u als echte leider beter tegen de stroom in? Wat te denken van de volgende parabel? Het volk stond te wachten aan de rand van de afgrond. De leider kwam en het volk verwachtte dat hij hen zou wegleiden van de afgrond. Maar de leider duwde, duwde en duwde de massa naar de afgrond. Hij duwde ze over de rand en toen stelde het volk ineens vast dat het kon vliegen.

Ja, als u aandachtig bleef tijdens het lezen, valt het u nu op. Het is weer hetzelfde: het gaat om motiveren, inspireren, inleven, voortonen, voorleven en het gaat zoals mijn vader zo vaak zei, om liefde en geduld. Ook voor ons natuurlijk: wij verdienen uw liefde en verlangen uw geduld, beste directeur.En geloof hebben in de talenten van wie onder, voor en met u werkt. Want als er geloof is in talenten, dan bloeien die. In vertrouwen. Wederzijds vertrouwen, wat in deze barre tijden van juridisering, diarree aan wetteksten, angstpsychose en volksverlakkerij niet makkelijk is. Op de gepaste manier vertrouwen schenken aan talenten van mensen, dáárin onderscheidt de sterke leider zich van alle anderen.

Vanzelfsprekend wensen we u precies dat van harte toe bij de start en gedurende het hele vervolg van uw tijd als onze directeur.

Hartelijke groet (ook aan de oud-directeur)

Robin Maekelbergh

Page 48: Zilverblad jaargang 15 nr.3

48 48

OPEN CAMPUSzaterdag 28 feb.van 13 tot 17 u.

zondag 1 maa.van 13 tot 17 u.

zaterdag 27 jun.van 9 tot 12 u.

vrijdag 28 aug.van 16 tot 20 u.

BRUGGE · KORTRIJK · OOSTENDE · ROESELARE · TIELT · TORHOUT

VIVES hogeschool design your future

vives.beBIOTECHNIEK bachelor in de agro- en biotechnologie GEZONDHEIDSZORG bachelor in de biomedische laboratoriumtechnologiebachelor in de ergotherapiebachelor in de logopedie en audiologiebachelor in de verpleegkundebachelor in de voedings- en dieetkundebachelor in de vroedkundeHANDELSWETENSCHAPPEN EN BEDRIJFSKUNDE bachelor in het bedrijfsmanagement bachelor in het hotelmanagementbachelor in het office management bachelor in de toegepaste informatica bachelor in het toerisme en recreatiemanagementINDUSTRIËLE WETENSCHAPPEN EN TECHNOLOGIE bachelor in de autotechnologie bachelor in de bouw bachelor in de ecotechnologie bachelor in de elektromechanica bachelor in de elektronica-ICT bachelor in de energietechnologiebachelor in de luchtvaartbachelor in de ontwerp- en productietechnologie ONDERWIJSbachelor in het onderwijs: kleuteronderwijs bachelor in het onderwijs: lager onderwijs bachelor in het onderwijs: secundair onderwijs SOCIAAL-AGOGISCH WERK bachelor in de maatschappelijke veiligheid bachelor in de orthopedagogie bachelor in het sociaal werk bachelor in de toegepaste psychologie

Naamloos-10 1 28/08/14 11:28