Z.D. H. MGR. RAARS. Bontificale - UFDC Image Array...

4
Zaterdag 23 April 1010 AMIGOE DI CURACAO -.0. 1373 27ste Jaargang. WEEKBLAD VOOR DE CURAÇAOSCHE EILANDEN BUREAUX VAN DIT BLAD REDACTIE: Waterkant, Otrabanda, No. 223 ADMINISTRATIE: Plein Concordia, No. 129, Pietermaai Oit Blad verschijnt eiken Zaterdag. Abonnementsprijs voor Curagao, Bonaire, Aruba en de Bovenwindsche eilanden per drie maanden fl. 2.— met vooruitbetaling. Voor het Buitenland per jaar fl. 10.— Afzonderlijke nummers fl. {0.15. Prijs der Advertentien van I—7 regels f. 0.50; voor el- ken regel meer 7% ets. Ms Courant aki ta sali toer dia Sabra. Sn prijs di abonnement ta il. 2,-- pa trffl luna paga padilanti. ._,-,_ Pa lugarnan foi Curagao, Bonaire. Aruba, St. Mar tin (P. H.), St. Eustatius i Saba fl. 10.— pa ania, Uu nnmero soi fl. 0.1"». » Anuncio di 1 te 7 regel f 0.50 cada regel mas- 7]_ ets. Curacao, 22 Maart. Laatste levensdagen en dood VAN Z. D. H. MGR. 1 1. RAARS. De Zeereerw. Pater L. Hooning, de oprechte vriend en trouwe gezel van Monseigneur in het ziekenhuis te Rotterdam, heeft door zijne ware hartelijkheid Monseigneur tijdens zijn ziekte veel lijden verzacht, en had nu ook de fijne attentie ons uitvoerig te schrijven over de laat- ste levensdagen en den dood van onzen zoo zeer beminden Bisschop. Helaas, noch de kundige hulp van den zoo oplettenden, altijd bereidvaar digen Dr. Spaapen, noch de teedere, moederlijke verzorging der Eerw. Zusters van het St. Antoniusgesticht hebben bet bitterste lijden kunnen voorkomen. In de laatste dagen heeft Mgr. van Baars zeer zware benauwdueden te doorstaan gehad. Maandag, 21 Maart, heeft die angstwekkende toestand meer dan drie volle uren geduurd. Pater Hoonino heeft toen Monseigneur nogmaals hst H. Oliesel toegediend, zooals Z. D. H. zelf vroeger had verzocht. Een ieder dacht, dat de Apostolische Vicaris in die vreeselijke benauwdheid blijven zou en ging sterven. Maar Monseigneur kwam weer bij, doch was ten zeerste verzwakt. Tel- k*.ns herhaalden zlchdebenauwheden, ofschoon niet altijd even erg. Gelijk Monseigneur tijdens zijn ziekte steeds het liefst over Curagao sprak en al- tijd aan Curagao dacht, zoo was hij in zijn ijlkoortsen ook herhaal- delijk bezig met zijn dierbare Missie. Eens heeft hij in zulk een benauwd- heid al de verschrikkingen van een schipbreuk doorleefd en meende zich blijkbaar san boord der Prins Willem II te midden zijner Curagaonaren. Spreken deed Monseigneur zeer weinig meer, maar bleek, als de kalmte was weer gekeerd, steeds nog bij volle kennis te wezen, be- dankte als altijd met vriendelij- ken lach voor een bewezen liefde- dienst en stichtte een ieder door zijn heldhaftig geduld. Dagelijks werd de H. Mis in zijn tegenwoordigheid gelezen, dagelijks ontving Monseig- neur de H. Communie. Eindelijk op den Goeden Vrijdag, 25 Maart, was een nieuwe benauwd- heid over hem gekomen en bleef het bewustloos staroogen voortdurend aanhouden. leder oogenblik kon het laatste zijn, om 6 uur des avonds eerst begon Monseigneur zelf de oogen wat te sluiten maar het be- nauwde ademhalen hield aan. Lang- zaam begon de kleur te veranderen. Om over tienen opende Monseigneur de oogen en zocht iemand. Zijn eenige zuster, zijn zwager en verdere familie knielden bij het bed, doch de gewone verpleegster werd voor een oogenblik door een ander vervangen. Toen deze zuster weder binnentrad, werd Monseigneur weer kalm, en sloot de oogen; een paar tra- nen, een laatste zucht en Mgr. v. Baars behoorde tot heu die ons zijn voorgegaan in het Geloof eu rusten in vrede. Den eersten Paaschdag lag Mon- seigneur op een praalbed. De cha- SelTe ardente werd druk bezocht oor de Geloovigen, die kwamen bidden voor zijn zielerust. Reeds Zondagmiddag moest het lijk ge- kist worden en werd Maandagavond plechtig overgebracht naar de Kerk ran het H. Hart, welke grenst San het klooster der Eerw. Paters ominikanen. Aan de poorten der kerk werd het lijk onder het zin- gen der Libera binnengehaald door een groóte schare van priesters, waarna in de indrukwekken rouw- { getooide kerk de Vespers der Over- edenen werden gezongen, en door den Hoogeerw. Pater Prior Provinciaal, P. fr. Ant. Huysmans de absolutie gegeven werd. De uitvaart en begrafenis. Dinsdagochtend had om 10 uur in de in imposante rouw-gehulde kerk van het Allerh. Hart van Jezus de Bontificale uitvaart plaats van Z. . H. Mgr. Ambr. v. Baars, bis- schop van Teuchira, vicaris apos- tolicus van Curagao. Reeds even over negenen was de ruime kerk tot in de kleinste hoe- ken gevuld met geloovigen, terwijl heel het voorschip der kerk rondom de lijkbaar dicht was bezet met een groóte schare van geestelijken, fa- milie, vrienden en nabestaanden van deu diepbetreurden prelaat. De kolonie en missie van Curagao was vertegenwoordigd in den persoon- lijken vriend van Monseigneur, den Hoogedelgestrengen heer mr. Harry Barge, oud-gouverneur van Curagao en lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Voorts de procura- tor der missie, de Zeereerw. pater Dom. Wijntjes, pastoor Lud. Jan- sen, van Aruba, pastoor Jos. v. d. Veer, van Santa Rosa, pastoor Jord. Gijlswijk, van Sint Martin, de Zeer. Eerw. pater rector Víctor Zwijsen, oud-directeur van het San Thomas- college op Curagao, en de Zeereerw. pater Aeg. Scheffers, oud-pastoor van Rincón. Voorts waren nog aanwezig de Hoogeerw. pater Okhuyzen, Provin- ciaal van de Congregatie der paters vau O. lx. Vrouw van heb H. Hart te Tilburg, tal van ordebroeders van den overleden bisschop uit alle oorden des lands en een talrijke schaar van pastoors, rectoren en ka- pelaans van deze stad. Nog werden opgemerkt deputaties van de Eerw. Zusters van het St. Franeiscus-gasthuis en St. Antonius- gesticht, waar Mgr. in de laatste negen maanden liefderijk werd ver- pleegd, en van de Zusters Domini- canessen, welke Zusters eveneens in de Missie van Curagao werkzaam zijn. De lijkbaar was gedekt met de teekeneu der bisschoppelijke waar- digheid, mijter, staf, en stola. Bo- ven het presbyterium hing het wa- penschild van Mgr. met rouwstiik versierd. De pontificale lijkdienst werd ge- celebreerd door Mgr. Hofman, Bis- schop van TelmesBa, oud-apostolisch vicaris van Zuid-Chansi. Presbyter assistens was de Hoog. Eerw. pater Ant. Huysmans, pro- vinciaal der Dominicanen. Als troon- diakens fungeerden de Zeereerw. pas- toor Thier, deken van Rotterdam en de Zeereerw. pater Helvoirt. pas- toor van de Wijnhaven. Diaken en sub diaken ad Missam waren de Zeereerw. paters Ant. Uijen, prior van het convent te Rotterdam en Andr. ten Brink, kapelaan van het H. Hart. De verdere functies wer- den waargenomen: ad librum pater Dom. v. d. Waart; ad candelam pa- ter Alph. Ligthart, ad mitram pa- ter Alb. Kolenberg, ad gremale en appullas pater Ben. Nauta, allen kapelaans derparochie van het Allerh. Hart, ad lotionem manuum de Zeer- eerw. paters W. Luijckx en Vincent Jansen, kapelaans van het Steiger, de Weleerw. paters Ros en Ant. Welschen, professoren der colleges te Zwolle en te Nijmegen als acolythen, terwijl de Zeereerw. pater A. Noor- dermeer O. F. M. als ceremoniarius fungeerde. Het zangkoor van het Allerh. Hart van Jezus versterkt met tal van uitmuntende krachten, voerde op ontroerend-schoone wijze de Missa de Requiem van don Perosi uit, onder leiding van den heer Oremus. Na de pontificale H. Mis beklom de Zeereerw. Zeergeleerde Pater Dr. J- V. de Groot, professor aan de Universiteit te Amsterdam, den rouwbekleeden kansel om de lijkre- de uit te spreken op zijn diepbe- treurden vriend en ordebroeder. Inclínate aurem v. stram et veni- te ad me, audite et vivet anima ves tra. Isaias LV. 3. „Neigt uw oor en komt tob mij, hoort en uw ziel zal leven." Monseigneur, deelnemende en god- vruchtige vergadering. Het aardsche leven, dierbare Chris- tenen, toont vaak zulk een open- baring van ellenden, dat wij ons bestaan wel kunnen veigelijken met dat boek waarvan de profeet sprak. Een boek van buiten en van binnen vol verzuchtingen, klachten en ge- ween. Daar ligt nu onze hoogvereerde, dierbare bisschop 7.. I). H. Monseig- neur Vmbrosius van Baars, titulair bisschop van Teuchira, apostolisch vicaris van Curagao. ZijnTopgewekt leven, zijn jaren, zijn uiterlijk, alles sprak van nog veel en vruchtbaar leven, en nu heeft God zijn hand op hem gelegd, en zijn harb is bezweken. Och, kon ook deze ge- tuige zich voegen bij al die duizen- den om te zeggen, dat toch alles is ijdelheid der ijdelheden. En dan stelt zich voor ons de vraag, is het wel de moeite waard om te leven? En dan klinkt de stem van God, die roept naar leven, naar waarach- tig leven: „neigt uw oor en komt tot mij, hoort en uw ziel zal leven". Ja hoogvereerde ontslapen her- der, dit is de les, die God ons de- nen morgen fe e.i_ door uw ¡even en door uw dood, want wanneer dit leven is geweest dan is dit omdat deze ziel zich heeft geneigd naar God, en daarom zal zij leven. In het jaar 1854 den 6n. April werd de tegenwoordig betreurde als een teeken van vreugde het leven in ge- dragen. Onder de gezegende licht- stralen van den lichtenden kande- laber van het hoiligdom groeide dit leven. Wat was het schoon, be- straald als het werd door het licht des geloofs, dit kind te zien opgroei- en met een onschuld van ziel, zoo- als slechts weinige kinderen toonen. De helft van dit schoone ontviel den zachten knaap, toen hij nog onbewust meeschreiende met de wee- nenden als zesjarig kind zijn 27-j;.- -rige moeder zag neerliggen, verstijfd door den killen adem des doods. De vader, trouw aan zijn christen- plicht, zocht een steun, een liefde- rijke moeder en zuster in haar, die, toen in het graf de moederlijke stem verstomde, voor allen leefde met zusterlijken zin. Toen kwam de knaap tot volle ontwikkeling, ik zou hem willen vergelijken bij den jongen Samuel. Hij meende een stem te hooren als Samuel, eu hij ging als tot Heli den hoogepriester en sprak: „Spreek Heer uw dienaar luistert". Altijd even rap, altijd even blij- geestig, altijd bereid om tot God te gaan, zoo was de ziel van dezen jongen knaap. „Venite ad mei" Het ís de roep- stem Gods tot ons aller ziel, maar vooral tot deze ziel heeft die stem bijzonder gesproken. Op zijn eersten H. Communiedag toonde hij een onschuld als van een Thomas van Aquino, een H. Aloy- sius. Ecu mystieke stem sprak tot hem uit het tabernakel „Kom tot mij!" En hij kwam, hij wilde pries- ter worden. Zijn studies maakte hij op het St. DominicuB-college te Nijmegen. Hoe hebben wij hem daar gekend als een heerlijk opbloeiende lelie. Het was een zacht opstijgen op wieken van heilige genade, het was een naar God gaan als naar de bron des levens. Het was dan ook als een vreugdegang, toen de jon- geling in het klooster Huissen bin- nenkwam om daar het kleed van den patriarch Dominicus te dragen en zich te geven aan zijn God. Daar zijn in het menschelijk leven gevoe- lens die men aan niemand open- baart, die niemand begrijpt, omdat ze bekend zijn aan God alleen. Maar als wij mogen besluiten uit wat voorafging, dan was voor dezen jongeling het professie-uur als een 'bruiloftsdag. Het kloosterleven, de studie, het tintelde alles van hoo- ger leven in dezen uitverkoren le- viet. Oe studie was hem als een spel, alles groeide uit hem als de bloemen in de lente. God sprak ie- deren dag opnieuw tot hem en tel- kens weer herhaalde hij: Heer, hier beu ik om mijn plicht te doen". Toen kwam de groóte dag vau genade, welke kwam over deze can- dide ziel. Candide van „candor", het woord is als de afstraling van het eeuwige licht. Die condor van den priesterlijken lach teekende zich af op zijn gelaat, glansde in zijn oog, schitterde uit. heel zijn gestalte. Met vreugde begroetten de studenten van Nijmegen hem als hun professor. Maar God riep hem opnieuw: „Ver- laat uw vaderland, uw vaderhuis, en volg mij in het verre missieland om de zielen te heiligen en te winnen. Die gang naar Curagao was al- weer een gang naar een bruilofts- feest. Zelden zagen we een missio- naris zoo blijmoedig, zoo onbezorgd trekken naar het 'arbeidsveld. De reis maakte hij over Lourdes. Daar ging hij zijn hemelsche moe- der bidden. Toen hij op deze reis in een klooster van onze orde toefde, wilde de overste dat hij, vermoeid gelijk hij was, eenige uren rust zou nemen. Geheel uitgedost voor de reis viel hij in een di.peú slaap- en zij moesten zijn kamer binnen- gaan om hem te wekken. Verrast bleef de Fransche pater, die onzen provinciaal pater Reijuen vergezelde, op den drempel staan en riep bij 't zien van den slapen- den missionaris spontaan uit: „Quel candeur!" In de missie van Curagao was weer beel zijn arbeid in den zin van „Spreek Heer, uw dienaar luistert!" Daar arbeidde hij met heel zijn apostolische ziel. Daar waren in Cu- ragao nog misbruiken van woesten dans en geweld. De jonge missiona- ris ging er op uit, om zijn zieleijver te doen uitspreken in daden van moed, bijna van overmoed. Daar waren nog weinig priesters in de missie werkzaam, zoodat heb eigen- lijke parochiewerk nog niet ten volle kon plaats hebben. Zijn eerste werk was te gaan bezoeken 6000 zielen, van negerhut tot negerhut in de brandende _ou, en het verslag van dat parochiebezoek was een voor- beeld van priesterlijke administra- tie en priesterlijken moed. De stem van God sprak tot hem ook waar hij zich wendde tot zijn negers en vroeg: „Wend uw hart tot mij". Eu daarom was hij altijd in zoon bovennatuurlijke stemming, niets deerde hem, er was een die leefde, een die roept, met Hem was hij uitgegaan om te zaaien, met Hem ging hij uit om te maaien. Toen hij voor de eerste maal te- rugkeerde op den vaderlandschen bodem, vond hij twee graven; naast zijn moeder was nu ook zijn vader te grave gegaan. Slechts een kleine kring van familie bleef hem nog over. Toen voelde de missionnaris dat hij nog mensch was. De natuurlij- ke geestdrift van de jeugd was weg, maar de bovennatuurlijke geestdrift was gebleven. Het tweede vertrek uit het vader- land viel hem zwaarder, maar God riep, en vielen er ook tranen van een, die hem het dierbaarst was van allen, hij vond zijn vader, moeder, zijn zuster en familieleden weer in zijn parochianen van het verre mis- sieland. Toen kwam de groóte dag zijner verheerlijking. In de cathedrale kerk te Trinidad werd het evangelieboek opgelegd ten teeken, dat hij het evangelie had te verkondigen overal, waar hij kon. Daar zatliijop zijn troon, met zijn staf en zijn macht in volle heerlijkheid. Maar toch die heerlijkheid was niet meer dan de stem van God, vin den Goeden Herder, die hem toeriep ook op zijn beurt ecu goede herder te ziju. En hij is 't geweest. liij beeft de lasten van het episco- paat gedragen met al zijn blijdschap van vroeger, gelijk die straalde vau zijn beminnelijk gelaat, toen wij hem voor vegen maanden tot ons zagen te- rugkeeren. Maar toen had hij ook een stem gehoord, een stem, niet meer die van Samuel, maar hij zag zich neervallen als Saulus op den weg van Damascus, niet om op te staan in nieuwe kracht, maar om uit te roepen: „Heer, wat wilt Gij, dat ik doe ?" Noch.de medische wetenschap, noch de liefderijke verzorging der zusters, eerst in het St. Franciscusgasthuis en later in het St. Antoniusgesticht, noch de vriendschap zijner mede- priesters en de broederlijke gene- neid der ordengenooten mocht hem beterschap scheuken. Toen hem werd aangezegd, dat hij orde moest stellen op zijn zaken, toen voelde hij zich menBch. Hij heeft geweend tien minuten, maar toen sprak hij ook zijn „fiat" met een blijdschap als van de en- gelen, die staan voor Gods troon, en in het eeuwig „fiat" hun taak en hun vreugde vinden. Zoo heeft hij ona de les gegeven, hoe wij het leven waarde kunnen geven door te luisteren naar de stem vau God. Was zijn leven minder dan dat van hen, die luisteren naar de stem der wereld? Is dat geen leven, als met de en- gelen Gods om te gaan, zoo intiem sameu te zijn met God? Drie aantrekkelijkheden waren er in het leven van dezen bisschop. Allereerst de H. Maagd. Alles wat rein is in het leven voelt zich ge- trokken tot het reine beeld der moedermaagd. Tot haar zien zij op als tot de ster der zee, de gouden poort. Op zijn eerste reis naar Cu- ragao deed hij de belofte, dat hij nog eens terug zou komen in Lour- des, en toen hij als bisschop van zijn eerste bezoek aan Rome weder- keerde, trok hij niet het eerst naar zijn verwanten ip het vaderland, maar ging hij éérst naar zijn moe- der te Lourdes gelijk hij 20 jaar geleden beloofd had. Moeder en kind, dat was de ver- houding tusschen den bisschop en O. L. Vrouw vau Lourdes. Een tweede aantrekkelijkheid was zijn liefde tot het H. Sacrament. De groóte daad van iederen dag was zijn H. Offer, de groóte troost ook van iederen dag van zijn lijden. Uitverkoren priester! Voor God en zijn Kerk hebt gij getoond het wa- re leven, en wij zouden hier weenen als zij, die geen troost hebben, als we niet wisten, dat uw lichaam was een tempel van den H. Geest, welken eij dagelijks hebt opge- sierd met de offers der H. Mis. En dan de derde aantrekkelijk- heid het heilig Kruis. Wat spreekt tot ons dat bisschoppelijk devies „Crux virtus mea!" Het Kruis was zijn kracht, het kruis gaf hem kracht; kracht om te" lijden, geduld en be- rusting. Dat kruis heeft de Bisschop ge- drukt in zijn handen in bangen nood. Dat heilig kruis, onze eeni- ge hoop, is ziju eenige ware leven geweest. Hij had geen anderen glo- riekroon dan Jezus Christus en dien gekruist. Zoo was zijn intiem leven; en was 't geen buitengewoon geze- gend leven? Maar er is een openbaar leven bij uitstek geadeld en dat is zielen op te heffen, maatschappelijk zoo- wel als geestelijk. En dat te doen is de troon eu de kroon geweest, het bruiloftsmaal voor dezen bis- schop. Overal den vrede te brengen van den godsdienst in de maatschappe- lijke kringen.

Transcript of Z.D. H. MGR. RAARS. Bontificale - UFDC Image Array...

Zaterdag 23 April 1010

AMIGOEDI CURACAO

-.0. 1373 27ste Jaargang.

WEEKBLADVOORDE CURAÇAOSCHE EILANDEN

BUREAUX VAN DIT BLADREDACTIE: Waterkant, Otrabanda, No. 223

ADMINISTRATIE: Plein Concordia, No. 129,Pietermaai

Oit Blad verschijnt eiken Zaterdag.Abonnementsprijs voor Curagao, Bonaire, Aruba

en de Bovenwindsche eilanden per drie maandenfl. 2.— met vooruitbetaling.

Voor het Buitenland per jaar fl. 10.—Afzonderlijke nummers fl. {0.15.Prijs der Advertentien van I—7 regels f. 0.50; voor el-

ken regel meer 7% ets.

Ms Courant aki ta sali toer dia Sabra.Sn prijs di abonnement ta il. 2,-- pa trffl luna

paga padilanti. ._,-,_Pa lugarnan foi Curagao, Bonaire. Aruba, St. Mar

tin (P. H.), St. Eustatius i Saba fl. 10.— pa ania,Uu nnmero soi fl. 0.1"». »Anuncio di 1 te 7 regel f 0.50 cada regel mas-

7]_ ets.

Curacao,22Maart.

Laatste levensdagen en doodVAN

Z.D. H. MGR. 11. RAARS.De Zeereerw. Pater L. Hooning,

de oprechte vriend en trouwe gezelvan Monseigneur in het ziekenhuiste Rotterdam, heeft door zijne warehartelijkheid Monseigneur tijdenszijn ziekte veel lijden verzacht, enhad nu ook de fijne attentie onsuitvoerig te schrijven over de laat-ste levensdagen en den dood vanonzen zoo zeer beminden Bisschop.

Helaas, noch de kundige hulp vanden zoo oplettenden, altijd bereidvaardigen Dr. Spaapen, noch de teedere,moederlijke verzorging der Eerw.Zusters van het St. Antoniusgestichthebben bet bitterste lijden kunnenvoorkomen. In de laatste dagenheeft Mgr. van Baars zeer zwarebenauwdueden te doorstaan gehad.

Maandag, 21 Maart, heeft dieangstwekkende toestand meer dandrie volle uren geduurd. PaterHoonino heeft toen Monseigneurnogmaals hst H. Oliesel toegediend,zooals Z. D. H. zelf vroeger hadverzocht. Een ieder dacht, dat deApostolische Vicaris in die vreeselijkebenauwdheid blijven zou en gingsterven.

Maar Monseigneur kwam weer bij,doch was ten zeerste verzwakt. Tel-k*.ns herhaalden zlchdebenauwheden,ofschoon niet altijd even erg. GelijkMonseigneur tijdens zijn ziekte steedshet liefst over Curagao sprak en al-tijd aan Curagao dacht, zoo washij in zijn ijlkoortsen ook herhaal-delijk bezig met zijn dierbare Missie.Eens heeft hij in zulk een benauwd-heid al de verschrikkingen van eenschipbreuk doorleefd en meende zichblijkbaar san boord der Prins WillemII te midden zijner Curagaonaren.

Spreken deed Monseigneur zeerweinig meer, maar bleek, als dekalmte was weer gekeerd, steedsnog bij volle kennis te wezen, be-dankte als altijd met vriendelij-ken lach voor een bewezen liefde-dienst en stichtte een ieder doorzijn heldhaftig geduld. Dagelijks werdde H. Mis in zijn tegenwoordigheidgelezen, dagelijks ontving Monseig-neur de H. Communie.

Eindelijk op den Goeden Vrijdag,25 Maart, was een nieuwe benauwd-heid over hem gekomen en bleef hetbewustloos staroogen voortdurendaanhouden. leder oogenblik kon hetlaatste zijn, om 6 uur des avondseerst begon Monseigneur zelf deoogen wat te sluiten maar het be-nauwde ademhalen hield aan. Lang-zaam begon de kleur te veranderen.Om over tienen opende Monseigneurde oogen en zocht iemand.

Zijn eenige zuster, zijn zwager enverdere familie knielden bij het bed,doch de gewone verpleegster werdvoor een oogenblik door een andervervangen. Toen deze zuster wederbinnentrad, werd Monseigneur weerkalm, en sloot de oogen; een paar tra-nen, een laatste zucht en Mgr. v.Baars behoorde tot heu die ons zijnvoorgegaan in het Geloof eu rustenin vrede.

Den eersten Paaschdag lag Mon-seigneur op een praalbed. De cha-SelTe ardente werd druk bezochtoor de Geloovigen, die kwamen

bidden voor zijn zielerust. ReedsZondagmiddag moest het lijk ge-kist worden en werd Maandagavondplechtig overgebracht naar de Kerkran het H. Hart, welke grenst

San het klooster der Eerw. Patersominikanen. Aan de poorten der

kerk werd het lijk onder het zin-gen der Libera binnengehaald dooreen groóte schare van priesters,waarna in de indrukwekken rouw-{getooide kerk de Vespers der Over-edenen werden gezongen, en door den

Hoogeerw. Pater Prior Provinciaal,P. fr. Ant. Huysmans de absolutiegegeven werd.

De uitvaart en begrafenis.

Dinsdagochtend had om 10 uur inde in imposante rouw-gehulde kerkvan het Allerh. Hart van Jezus deBontificale uitvaart plaats van Z.. H. Mgr. Ambr. v. Baars, bis-schop van Teuchira, vicaris apos-tolicus van Curagao.

Reeds even over negenen was deruime kerk tot in de kleinste hoe-ken gevuld met geloovigen, terwijlheel het voorschip derkerk rondomde lijkbaar dicht was bezet met eengroóte schare van geestelijken, fa-milie, vrienden en nabestaanden vandeu diepbetreurden prelaat.

De kolonie en missie van Curagaowas vertegenwoordigd in denpersoon-lijken vriend van Monseigneur, denHoogedelgestrengen heer mr. HarryBarge, oud-gouverneur van Curagaoen lid van de Eerste Kamer derStaten-Generaal. Voorts de procura-tor der missie, de Zeereerw. paterDom. Wijntjes, pastoor Lud. Jan-sen, van Aruba, pastoor Jos. v. d.Veer, van Santa Rosa, pastoor Jord.Gijlswijk, van Sint Martin, de Zeer.Eerw. pater rector Víctor Zwijsen,oud-directeur van het San Thomas-college op Curagao, en de Zeereerw.pater Aeg. Scheffers, oud-pastoorvan Rincón.

Voorts waren nog aanwezig deHoogeerw. pater Okhuyzen, Provin-ciaal van de Congregatie der patersvau O. lx. Vrouw van heb H. Hartte Tilburg, tal van ordebroedersvan den overleden bisschop uit alleoorden des lands en een talrijkeschaar van pastoors, rectoren en ka-pelaans van deze stad.

Nog werden opgemerkt deputatiesvan de Eerw. Zusters van het St.Franeiscus-gasthuis en St. Antonius-gesticht, waar Mgr. in de laatstenegen maanden liefderijk werd ver-pleegd, en van de Zusters Domini-canessen, welke Zusters eveneens inde Missie van Curagao werkzaamzijn.

De lijkbaar was gedekt met deteekeneu der bisschoppelijke waar-digheid, mijter, staf, en stola. Bo-ven het presbyterium hing het wa-penschild van Mgr. met rouwstiikversierd.

De pontificale lijkdienst werd ge-celebreerd door Mgr. Hofman, Bis-schop van TelmesBa, oud-apostolischvicaris van Zuid-Chansi.

Presbyter assistens was de Hoog.Eerw. pater Ant. Huysmans, pro-vinciaal der Dominicanen. Als troon-diakens fungeerden de Zeereerw. pas-toor Thier, deken van Rotterdamen de Zeereerw. pater Helvoirt. pas-toor van de Wijnhaven. Diaken ensub diaken ad Missam waren deZeereerw. paters Ant. Uijen, priorvan het convent te Rotterdam enAndr. ten Brink, kapelaan van hetH. Hart. De verdere functies wer-den waargenomen: ad librum paterDom. v. d. Waart; ad candelam pa-ter Alph. Ligthart, ad mitram pa-ter Alb. Kolenberg, ad gremale enappullas pater Ben. Nauta, allenkapelaans derparochie van het Allerh.Hart, ad lotionem manuum de Zeer-eerw. paters W. Luijckx en VincentJansen, kapelaans van het Steiger,de Weleerw. paters Ros en Ant.Welschen, professoren der colleges teZwolle en te Nijmegen als acolythen,terwijl de Zeereerw. pater A. Noor-dermeer O. F. M. als ceremoniariusfungeerde.

Het zangkoor van het Allerh. Hartvan Jezus versterkt met tal vanuitmuntende krachten, voerde opontroerend-schoone wijze de Missade Requiem van don Perosi uit,onder leiding van den heer Oremus.

Na de pontificale H. Mis beklomde Zeereerw. Zeergeleerde Pater Dr.J- V. de Groot, professor aan deUniversiteit te Amsterdam, denrouwbekleeden kansel om de lijkre-de uit te spreken op zijn diepbe-treurden vriend en ordebroeder.

Inclínate aurem v. stram et veni-te ad me, audite et vivet animavestra.

Isaias LV. 3.„Neigt uw oor en komt tob mij,

hoort en uw ziel zal leven."

Monseigneur, deelnemende en god-vruchtige vergadering.

Het aardsche leven, dierbare Chris-tenen, toont vaak zulk een open-baring van ellenden, dat wij onsbestaan wel kunnen veigelijken metdat boek waarvan de profeet sprak.Een boek van buiten en van binnenvol verzuchtingen, klachten en ge-ween.

Daar ligt nu onze hoogvereerde,dierbare bisschop 7.. I). H. Monseig-neur Vmbrosius van Baars, titulairbisschop van Teuchira, apostolischvicaris van Curagao.

ZijnTopgewekt leven, zijn jaren, zijnuiterlijk, alles sprak van nog veel envruchtbaar leven, en nu heeft God zijnhand op hem gelegd, en zijn harbis bezweken. Och, kon ook deze ge-tuige zich voegen bij al die duizen-den om te zeggen, dat toch alles isijdelheid der ijdelheden. En dan steltzich voor ons de vraag, is het welde moeite waard om te leven?

En dan klinkt de stem van God,die roept naar leven, naar waarach-tig leven: „neigt uw oor en komttot mij, hoort en uw ziel zal leven".

Ja hoogvereerde ontslapen her-der, dit is de les, die God ons de-nen morgen fe e.i_ door uw ¡evenen door uw dood, want wanneer ditleven is geweest dan is dit omdatdeze ziel zich heeft geneigd naarGod, en daarom zal zij leven.

In het jaar 1854 den 6n. April werdde tegenwoordig betreurde als eenteeken van vreugde het leven in ge-dragen. Onder de gezegende licht-stralen van den lichtenden kande-laber van het hoiligdom groeidedit leven. Wat was het schoon, be-straald als het werd door het lichtdes geloofs, dit kind te zien opgroei-en met een onschuld van ziel, zoo-als slechts weinige kinderen toonen.

De helft van dit schoone ontvielden zachten knaap, toen hij nogonbewust meeschreiende met de wee-nenden als zesjarig kind zijn 27-j;.--rige moeder zag neerliggen, verstijfddoor den killen adem des doods.De vader, trouw aan zijn christen-plicht, zocht een steun, een liefde-rijke moeder en zuster in haar, die,toen in het graf de moederlijke stemverstomde, voor allen leefde metzusterlijken zin. Toen kwam deknaap tot volle ontwikkeling, ikzou hem willen vergelijken bij denjongen Samuel. Hij meende een stemte hooren als Samuel, eu hij gingals tot Heli den hoogepriester ensprak: „Spreek Heer uw dienaarluistert".

Altijd even rap, altijd even blij-geestig, altijd bereid om tot Godte gaan, zoo was de ziel van dezenjongen knaap.

„Venite ad mei" Het ís de roep-stem Gods tot ons aller ziel, maarvooral tot deze ziel heeft die stembijzonder gesproken.

Op zijn eersten H. Communiedagtoonde hij een onschuld als van eenThomas van Aquino, een H. Aloy-sius. Ecu mystieke stem sprak tothem uit het tabernakel „Kom totmij!" En hij kwam, hij wilde pries-ter worden.

Zijn studies maakte hij op het St.DominicuB-college te Nijmegen.Hoe hebben wij hem daar gekend

als een heerlijk opbloeiende lelie.Het was een zacht opstijgen opwieken van heilige genade, het waseen naar God gaan als naar debron des levens. Het was dan ookals een vreugdegang, toen de jon-geling in het klooster Huissen bin-nenkwam om daar het kleed van denpatriarch Dominicus te dragen enzich te geven aan zijn God. Daarzijn in het menschelijk leven gevoe-lens die men aan niemand open-baart, die niemand begrijpt, omdat

ze bekend zijn aan God alleen. Maarals wij mogen besluiten uit watvoorafging, dan was voor dezenjongeling het professie-uur als een'bruiloftsdag. Het kloosterleven, destudie, het tintelde alles van hoo-ger leven in dezen uitverkoren le-viet. Oe studie was hem als eenspel, alles groeide uit hem als debloemen in de lente. God sprak ie-deren dag opnieuw tot hem en tel-kens weer herhaalde hij: Heer, hierbeu ik om mijn plicht te doen".

Toen kwam de groóte dag vaugenade, welke kwam over deze can-dide ziel. Candide van „candor", hetwoord is als de afstraling van heteeuwige licht. Die condor van denpriesterlijken lach teekende zich afop zijn gelaat, glansde in zijn oog,schitterde uit. heel zijn gestalte. Metvreugde begroetten de studenten vanNijmegen hem als hun professor.Maar God riep hem opnieuw: „Ver-laat uw vaderland, uw vaderhuis,en volg mij in het verre missielandom de zielen te heiligen en te winnen.

Die gang naar Curagao was al-weer een gang naar een bruilofts-feest. Zelden zagen we een missio-naris zoo blijmoedig, zoo onbezorgdtrekken naar het 'arbeidsveld.

De reis maakte hij over Lourdes.Daar ging hij zijn hemelsche moe-der bidden. Toen hij op deze reis ineen klooster van onze orde toefde,wilde de overste dat hij, vermoeidgelijk hij was, eenige uren rust zounemen. Geheel uitgedost voor dereis viel hij in een di.peú slaap-en zij moesten zijn kamer binnen-gaan om hem te wekken.

Verrast bleef de Fransche pater,die onzen provinciaal pater Reijuenvergezelde, op den drempel staanen riep bij 't zien van den slapen-den missionaris spontaan uit: „Quelcandeur!"

In de missie van Curagao wasweer beel zijn arbeid in den zin van„Spreek Heer, uw dienaar luistert!"

Daar arbeidde hij met heel zijnapostolische ziel. Daar waren in Cu-ragao nog misbruiken van woestendans en geweld. De jonge missiona-ris ging er op uit, om zijn zieleijverte doen uitspreken in daden vanmoed, bijna van overmoed. Daarwaren nog weinig priesters in demissie werkzaam, zoodat heb eigen-lijke parochiewerk nog niet ten vollekon plaats hebben. Zijn eerste werkwas te gaan bezoeken 6000 zielen,van negerhut tot negerhut in debrandende _ou, en het verslag vandat parochiebezoek was een voor-beeld van priesterlijke administra-tie en priesterlijken moed.

De stem van God sprak tot hemook waar hij zich wendde tot zijnnegers en vroeg: „Wend uw hart totmij". Eu daarom was hij altijd inzoon bovennatuurlijke stemming,niets deerde hem, er was een dieleefde, een die roept, met Hem washij uitgegaan om te zaaien, metHem ging hij uit om te maaien.

Toen hij voor de eerste maal te-rugkeerde op den vaderlandschenbodem, vond hij twee graven; naastzijn moeder was nu ook zijn vaderte grave gegaan. Slechts een kleinekring van familie bleef hem nog over.

Toen voelde de missionnaris dathij nog mensch was. De natuurlij-ke geestdrift van de jeugd was weg,maar de bovennatuurlijke geestdriftwas gebleven.

Het tweede vertrek uit het vader-land viel hem zwaarder, maar Godriep, en vielen er ook tranen vaneen, die hem het dierbaarst was vanallen, hij vond zijn vader, moeder,zijn zuster en familieleden weer inzijn parochianen van het verre mis-sieland.

Toen kwam de groóte dag zijnerverheerlijking. In de cathedrale kerkte Trinidad werd het evangelieboekopgelegd ten teeken, dat hij hetevangelie had te verkondigen overal,waar hij kon. Daar zatliijop zijntroon, met zijn staf en zijn machtin volle heerlijkheid. Maar toch die

heerlijkheid was niet meer dan destem van God, vin den GoedenHerder, die hem toeriep ook opzijn beurt ecu goede herder te ziju.

En hij is 't geweest.liij beeft de lasten van het episco-

paat gedragen met al zijn blijdschapvan vroeger, gelijk die straalde vauzijn beminnelijk gelaat, toen wij hemvoor vegen maanden tot ons zagen te-rugkeeren. Maar toen had hij ookeen stem gehoord, een stem, nietmeer die van Samuel, maar hij zagzich neervallen als Saulus op denweg van Damascus, niet om op testaan in nieuwe kracht, maar omuit te roepen: „Heer, wat wilt Gij,dat ik doe ?"

Noch.de medische wetenschap, nochde liefderijke verzorging der zusters,eerst in het St. Franciscusgasthuisen later in het St. Antoniusgesticht,noch de vriendschap zijner mede-priesters en de broederlijke gene-neid der ordengenooten mocht hembeterschap scheuken. Toen hem werdaangezegd, dat hij orde moeststellen op zijn zaken, toen voeldehij zich menBch.

Hij heeft geweend tien minuten,maar toen sprak hij ook zijn „fiat"met een blijdschap als van de en-gelen, die staan voor Gods troon,en in het eeuwig „fiat" hun taaken hun vreugde vinden.

Zoo heeft hij ona de les gegeven,hoe wij het leven waarde kunnengeven door te luisteren naar destem vau God.

Was zijn leven minder dan datvan hen, die luisteren naar de stemder wereld?

Is dat geen leven, als met de en-gelen Gods om te gaan, zoo intiemsameu te zijn met God?

Drie aantrekkelijkheden waren erin het leven van dezen bisschop.

Allereerst de H. Maagd. Alles watrein is in het leven voelt zich ge-trokken tot het reine beeld dermoedermaagd. Tot haar zien zij opals tot de ster der zee, de goudenpoort. Op zijn eerste reis naar Cu-ragao deed hij de belofte, dat hijnog eens terug zou komen in Lour-des, en toen hij als bisschop vanzijn eerste bezoek aan Rome weder-keerde, trok hij niet het eerst naarzijn verwanten ip het vaderland,maar ging hij éérst naar zijn moe-der te Lourdes gelijk hij 20 jaargeleden beloofd had.

Moeder en kind, dat was de ver-houding tusschen den bisschop enO. L. Vrouw vau Lourdes.

Een tweede aantrekkelijkheid waszijn liefde tot het H. Sacrament.

De groóte daad van iederen dagwas zijn H. Offer, de groóte troostook van iederen dag van zijn lijden.

Uitverkoren priester! Voor God enzijn Kerk hebt gij getoond het wa-re leven, en wij zouden hier weenenals zij, die geen troost hebben, alswe niet wisten, dat uw lichaamwas een tempel van den H. Geest,welken eij dagelijks hebt opge-sierd met de offers der H. Mis.

En dan de derde aantrekkelijk-heid het heilig Kruis. Wat spreekttot ons dat bisschoppelijk devies„Crux virtus mea!" Het Kruis waszijn kracht, het kruis gaf hem kracht;kracht om te" lijden, geduld en be-rusting.

Dat kruis heeft de Bisschop ge-drukt in zijn handen in bangennood. Dat heilig kruis, onze eeni-ge hoop, is ziju eenige ware levengeweest. Hij had geen anderen glo-riekroon dan Jezus Christus en diengekruist. Zoo was zijn intiem leven;en was 't geen buitengewoon geze-gend leven?

Maar er is een openbaar levenbij uitstek geadeld en dat is zielenop te heffen, maatschappelijk zoo-wel als geestelijk. En dat te doenis de troon eu de kroon geweest,het bruiloftsmaal voor dezen bis-schop.

Overal den vrede te brengen vanden godsdienst in de maatschappe-lijke kringen.

O, hoe zullen ze daarginds denvriendelijken bisschop missen in dearme negerhutten. Gij zifE vergaan,maar gij draagt de lichtende tee-kenen mede uit de huizen der me-laatschen. Tot deze armen, verla-teuen, bedroefden en uitgestoote-nen ging hij zoo gaarne. Hij hadde kleinen lief en naast zijn moe-dertaal had hij de negertaai, hetPapiamentsch het liefst van al, om-dat hij in deze taal troosten konde armen en de kleinen.

Maar hij waakte ook voor hethooger leven der beschaving. Envandaar zijn ecboone strijd voorhet onderwijs, waaraan hij allesheeft gegeven, zelfs de sieraden vanzijn huis. Naast den tempel heeft hijgebouwd de school. Hij heeft ookde pers liefgehad met moderne liefde.Twee bladen de¡ „Amigoe" en„La Cruz" waren zijne stichtingen,over deze strekte hij zijn armen uit.Hij wilde dat er een pers was ookvoor de armen en kleinen. Hij wasals 't ware, als ik 't zoo zeggenmag, een aartsvoorstander van hettrottoirblad om de kleinen te bren-gen het Evangelie. Geloofskenniswilde hij hun geven, geloofskennisdoor de pers, want in de geloofskennisligt alle beschaving.

Zoo heeft hij geleefd.Maar uu kwam het laatste. Nog

eens sprak de Heer: „Neigt uw oor,hoort en gij zult leven."

Was hier geen tegenspraak.'Bont en blauw van angst en be-

nauwdheid, was dat nog leven?Steeds uitzien naar pleegzusters,naar den arts, naar God en demenschen, alle organen schenen teworstelen in debeklen_.de bange borst.

Daar lag hij, maar in zijn handenwas nog altijd het kruis, en op zijnlippen nog altijd dat woord „fiat",„het is goed".

Dierbare bisschop, ordebroeder,goede burger vau Nederland, trouwedienaar der Koloniën, zoo hebbenwij u gekend.

Maar boven deze baar verheft zichhet heerlijke, zegenrijke, triomphee-reude kruis. O Kruis, onze hoop,in onze harten is bittere wee, in hetkruis is onze hoop.

„Ik weet dat mijn Verlosser leeft".Ik ben gelukkig, dat ik een drup-

Eel van troost mag storten in hetart van een, die meer bedroefd is

dan allen, en dat ik dezen troostmag putten uit het H. Kruis.

Heilig Kruis gij staat voor ons,gij roept ons, dat wij ons heiligenzullen in uw bloed. Als teekeu vanvrede eu troost staat het boven hendie geluisterd hebben naar de stem,niet van de drievoudige begeerlijk-heden der wereld, maar naar de stemvan God.

Het oordeel is aan God, maarals de bisschop ons deze waarheidheeft geleerd : „neigt uw oor enkomt tot mij, hoort en uw ziel zalleven", dan mogeu wij vertrouwendat hij thans ook leeft in de hemel-sche heerlijkheid.

Maar hij was een zondaar en eenmensch; bidden wij daarom: Dominemiserere peccatori. God ontfermt uover dezen armen zondaar "

Na deze outroerende rede, wel-ke een uur duurde werden de vijfabsoluties gegeven door den hoog-eerw. deken Thier, den zeereerw. pa-ter Prior Ant. Uyen, deu zeereerw.

Eastoor Verhey en door Z. D. H.Igr. Hofman.Hiermede was deplechtigheid geëin-

digd.Dien dag bleef het lijk nog iv

de kerk om den volgenden morgenacht uur naar het Maasstation teworden overgebracht. Om half elfvertrok de trein naar Arnhem, van-waar de talrijke Geestelijken hetlijkverder in volgkoetsen vergezeldennaar Huisen. Door dekloosterlingenplechtig ontvangen, werd het lijk on-der het wonderschoon ritueel gezangbijgezet in de Grafkelder der Paterswaar ook Mgr. Joosten een laat-ste rustplaats vond. Tegen 5 uurin den namiddag nam de droeveplechtigheid een einde.

ONZE BEGROOTINGIN den

Kolonialen Raad.VOORLOOPIG VERSLAG.

(Vervolg en Slot.)

Bij dit artikel werd speciaal her-haald hetgeen in de Algemeene be-schouwingen is gezegd, omtrent hetnoodeloos te veel epeciflceeren deruitgaven.

Men gaf geredelijk toe, dat de toe-stand van de stratenveel te weuschenoverlaat en dat vooral de Breede-straat aan de Overzijde reparatieeiecht.

Dat echter een goede macadamweg«an te leggen zou zijn, werd betwij-

feld. Welk materiaal, want hierop al-leen komt het aan, denkt het Depar-tement voor dien aanleg te gebrui-ken ?

Men meende, dat, wanneer de stra-ten behoorlijk onderhouden werdenen bij de keuze van het materiaalmet zorg werd te werk gegaan, detegenwoordige wijze van bestrating- nog zoo slecht niet was.

Alvorens een oordeel uit te sprekeni over dezen post zouden de leden eerst

het antwoord vau het Bestuur op de5 hiervoren gestelde vraag omtrent heti te gebruiken materiaal willen af-■ wachten.« Gewezen werd echter op het feit,i dat de onlangs aangeschafte straat-j wals geheel waardeloos is gebleken.

Í Het feit pleit niet voor een zuinig be-■ heer aan Openbare Werken,i Voorts werd gevraagd op welke, berekening het opgegeven kosten-" cijfer van de stoomstraatwals, n. 1.i f 5,50 per dag, wel steunt. Men meen-■" de dat, behalve het loon van den) werkman en brandstoffen, ernogmeert kosten aan het gebruiken van den" wals verbonden zijn, b. v. olie, water

' enz.3 Met ingenomenheid werd geconsta-a teerd, dat het Departement van Open-

bare Werken teruggekomen is vanhet stelsel van aanleg van groóte,

r kostbare dammen, en thans omhelst. dat, door den Raad steeds verdedigd,van aanleg van kleine, weinig kos-tende eu veel betere resulbaten ople-

- verende dammen.t Waardeering werd uitgesproken. voor de plannen van het Bestuur1 om de Sint Auna-baai te verbete-\ ren.

Men betwijfelde echter of voor heti uitgetrokken bedrag een afdoendei verbetering zou kunnen worden aan-, gebracht, en meende dab iv elk geval

heb werk door ter zake kundigen, moest worJeu uitgevoerd. In over-i weging werd gegeven de uitvoering) op te dragen aan een deskundige, het-

zij uit Nederland, hetzij uit het bui-i te'uland, en wel bij openbare aanbe-steding., Onder dezen post behoorde, meen-t de men, gebracht te worden de aan-

schaffing van den zandzuiger.Art. 41 zal dan verhoogd moeten

- worden of wel pro memorie uitgetro'k-b ken.3 Eenige leden brachten onderde aan-t dacht van heb Bestuur, dat door de

gezagvoerders van verschillende, stoomschepen geklaagd wordt overi het ontbreken van lichten aan deni Noord-westpunt en aan de Oostpunti van Curagao. Het naderen van het, eiland bij nacht wordt er zeer door- bemoeilijkt eu gevaarlijk gemaakt,i terwijl de schepen, die zich op veili-

geu afstand van die punten houden," of wachten op het aanbreken van deuI dag, veel tijd verliezen,i Wat de Oostpunt betreft, meendeI men, op groud van deskundige mi-i formfvtie, dat het euvel ook zou zijn" te verhelpeu door het plaatsen van

een sterker licht op Klein Curagao.Ook werd geklaagd over de zwakke

i verlichting van den havenmond. Op-gemerkt werd tevens, dat één lichtalleen aau elke zijde van den ingangniet voldoende is om de richting,waarin gestuurd moet worden, aaute geven. Er moesten aan eiken kantmee:dereop een rij zijn.

Men betreurde, dat niettegenstaan-de de verzekering van den gedelegeer-de van het Bestuur bij de belasting-herziening, dat de invoering van hetnieuwe belastingstelsel, geen verhoo-ging van uitgaven zou brengen, thanstoch blijkt, dat het personeel aan deOntvangkantoren tengevolge dier in-voering versterkt moet worden en datde traktementen van de Ontvangers,wegeus meerder werk, verhoogdmoeten worden.

Op het voetspoor van het Bestuurde traktementen van de Ontvangersvan alle kleinere eilanden hier be-handelende, onthield men zich vanbeschouwingen over de traktementenvan de Ontvangers van Sint Eusta-tius en Saba, in afwachting vanhet antwoord van het Bestuur metbetrekking tot de samenvoeging vanhet Gezaghebbers- en het Outvangers-ambt op dieeilanden.

Eenige leden wenschten te verne-men waaraan het voor de verschil-lende eilanden in het belang van cul-tures verleden jaar uitgetrokken be-drag besteed is.

Men maakte de opmerking, dat erdagelijks te Curagao schepen geladenmet houtskolen van Bonaire aanko-men. Ook wordt er veel knik gebrand.Men vroeg of op Bonaire de bosschendaardoor niette veel uitgekapt wor-den. Ook werd gevraagd hoeveel voor-deel het Gouvernement van den hout-kap op het domein geniet, en hoe hetgesteld is met de controle over dekalkbranderij.

Meu meende, dat, indien de regis-tratie afgeschaft werd en er enkeleandere kleine vereenvoudigingen inde administratie werden gebracht, de !klerk, waarvoorhier het salaris wordtuitgetrokken, wel zou kunnen verval- *

len. ¡Men gaf dringend in overweging om ,

een einde te maken aan de proefne- i

mingen op landbouwgebied op SintEustatius. Alleen aan den katoen-cultuur, die kans van slagen biedt,wenschte men ondersteuning verleendte zien.

Ook voor verbetering van de kip-penfokkerij behoefde geen geld op debegrooting uitgetrokken te worden;evenmin voor de bijenteelt.

Enkele leden zouden gaarne verne-men hoeveel bijenkorven er op SintEustatius wel zijn.

Dat den Gezaghebber eene vergoe-ding zou behooren te worden toege-kend voor het toezicht op de cultures,of liever proefnemingen, kon men vol-strekb niet inzien.

De werkkring van den Gezaghebberis waarlijk niet zoo uitgebreid, dathij voor het toezicht op de cultureseene vergoeding zou moeten genie-ten.

Waar men vroeger ook aan eeneandere gemeente dan de RoomsenKatholieke eene subsidie heeft ver-leend voor kerkherstelling, zou menditmaal, nu heb een arme gemeente[Saba] geldt, geen bezwaar maken te-gen dezen post.

Men vertrouwde echter, dat nietweder gelden voor dergelijke doelein-den op de begrooting zullen wordenaangevraagd. Het bouwen en onder-houden van kerken is een zaak, dieuitsluitend de betrokken gemeenteaangaat.

Men vroeg of nieb zou kunnen wor-den afgezien van heb bouwen van densteiger op Saba.

Er schijnen toch niet te onderschat-tentechnische bezwaren aan den aan-leg verbonden te zijn.

De ervaring met den steiger vanSint Eustatius had bovendien verschei-dene leden zeer pessimistisch gestemdten opzichte van den hierbedoelden

Verscheidene leden merkten op, datde assurantie van 't Gouvernoments-stoomschip best achterwege kanblijven. De kosten zijn toch, inaanmerking nemende de waarde vanhet schip, zoo buiten alle verhoudingtot de risico in deze wateren, dat hetveel voordeeliger schijnt heb schip on-geassureerd be laten.

In minder dan achb jaren zullen deassurantiekosten, naar het bedragdat hier geraamd is, meer bedragendan de waardedie het vaartuigdan opde balans zal vertegenwoordigen.

Algemeen was men van oordeel, datwaar zonder eenige toelichting om-trent de rentabiliteit van het bedrijf,zonder eenige aanwijzing omtrent demogelijkheid van export van gecon-serveerde visch, zulke voor het bud-get der Kolonie betrekkelijk groótesommen worden aangevraagd, deaangevraagde credieten voor proef-nemingen niet voor inwilliging vatbaarwaren.

Men had trouwens, nu men onder-vonden heeft wat voor onkosten eraan het bedrijf verbonden zijn, hoe-genaamd geen vertrouwen meer in derentabiliteit van het visscherijbedrijf

De Kolonie toch is omringd vanvischmarkten, waarop het Koloniaalproduct niet mèt vrucht kan concur-reeren.

Waarschijulijk zul zelfs in het ge-bied der Kolonie ingevoerde geconserveerde visch tegen lagere prijzenkunnen worden aangeboden dan debinnenlandsche.

MIDDELEN.Grondbelasting. Eenige leden stelden

de vraag, waarom de huurders ofpachters van Gouvernementsgronden,die op die grondeu gebouwen haddenneergezet, niet in de grondbelustiugzijn aangeslagen.

Andere leden merkten op, dat ditwaarschijnlijk niet is geschied omdatvolgens de verordening, aan de handvan de jongste jurisprudentie van denHoogen Raad, de eigenaar van dengrond behoort te worden aangesla-gen ook voor het op zijn grond dooranderen gebouwde.

Eerstbedoeldeleden wezen er echterop, dat de Raad van Beroep voor degrondbelasting in tegenovergesteldenzin eene beslissing heeft genomen.

Aldus vastgesteld op Curasao, den30n. Maart 1910.

De Commissie van Rapporteurs,|_|). S. I-ANSUI.HÜ.J. C. B. Forbes.

Memorie van Antwoord.Algemeene Beschouwingen.

1. Aan den wensch van den Baad omzooveel mogelijk eenvoud te brengen in deinwendige hulshouding 'ler kolonie zal on-dergeteekende trachten te voldoen; doch menbedenke, dat dit slechts geleidelijk kangaan, en dat er bij dat streven rekeningmoet worden gehouden met de eigenaardigeplaatselijke toestanden en omstandigheden,die zich dikwijls als hinderpalen in denweg stellen.

Kon, om een voorbeeld te noemen, on-dergeteekende het ambtenaarscorps geheelopnieuw samenstellen, hij zou zeker minderkrachten noodig hebben; doch waar er nu,bij de vele uitstekende ambtenaren, eenigeiilijn die weinig k___aen pr_-Btwr_n, en het

natuurlijk niet aangaat dezen maar een-voudlg- te ontslaan, moet hij er zich voor-ioopig grootendeels toe bepalen, om goedtoe te zien, dat er alleen knappe jongeluials aspirant-ambtenaren worden aangeno-men, en dat, als er plaatsen openvallen,het werk zoo verdeeld wordt, dat er nu endan, waar dit mogelijk is. een ambtenaarvan een der kantoren kan uitvallen.

Ook bet feit, dat onze kolonie uit zoo-vele kleine eilanden bestaat, maakt dievereenvoudiging moeilijk. Hetgeen voor dehand ligt. Waren de drie Boven .vindscheeilanden een. men zou bijna met .én stelambtenaren bet werk kunnen doen, wam-men er nu drie voor noodig heeft.

Ondergeteekende is met den Baad vanmeening, dat op Saba de vereeniging derbetrekkingen van gezaghebberen ontvan-ger wel mogelijk is. Toen onlangs de ont-vanger van ¡Saba, de heer Jonckheer, naarSt. Martin was. heeft de gezaghebber 3maanden lang het ontvangerschap waar-genomen. Hel ligt nu in de bedoeling vanondergeteekende om, zoo dit mogelijkblijkt, bij vertrek van den Verificateur,deze betrekking op te dragen aan den heerJonckheer, eu dan den gezaghebber vanSaba met het ontvangerscnap te belasten.

Later cal getracht worden dat systeemook op St. Eustatius in te voeren. Voor-ioopig acht ondergeteekende dat echterniet raadzaam en doenlijk, omdat de heervan Grol er zich te veel heeft te bemoeienmet de katoencultuur, waarvan voor goedmoet worden uitgemaakt of zij werkelijkloonend kan heeten. Den gezaghebbei- nudoor andere werkzaamheden zoo te binden,dat hij zich met die culture weinig meerzou kunnen bezighouden, zou onpraktischzijn. Of de combinatie van gezaghebberen ontvanger ook op St, Martin mogelijkis, zal worden nagegaan. Men bedenkeechter, dat de ontvanger tevens is officiervan Justitie, en ambtenaar vau het open-baar ministerie bij het kantongerecht, zoo-dat er toch altijd iemand moet wezen, diedie betrekkingen waarneemt.

2, De toeneming van de werkzaamhe-den op de ontvangerskantoren door deinvoering der registratie is niet zoo be-duidend als de Baad schijnt te veron-derstellen.

Op Curagao zijn gedurende 1909 In hetregistratie—register beschreven 70 bladzij-den. Trekt men daarvan af de ruimteder vakken gebezigd voor dagelijkscheafsluiting, dan blijven er 25 bladzijdenover.

De werkzaamheden der uitvoering derreglstratieverordening eischen ten kanto-re Curacao zeker geen uur arbeid per dagen opile andere kantoren beteeken.n- zijnog minder.

Dat de toepassing der Successiebelastingverordening aan de Ontvangers zwareeischen stelt, vooral op het gebied vanhet burgerlijk recht, is volkomen waar.

Aan dat bezwaar wordt eenlgszins te-gemoet gekomen, doordat voor de recbts-berekening op Curasao steeds overleg ge-pleegd wordt met den Inspecteur der be-lastingen of den Administrateur van fi-nanciën.

Ook de ontvangers op de andere eilan-den hebben de instructie, zooveel mogelijkden Inspecteur der belastingen te raadple-gen. Intusschen komen eenigszlns belang-rijke boedels op de eilanden zoo hoogstzelden voor, dat dit overleg bijna nooitnoodig Ib.

De verordening zelve kon moeilijk een-voudiger worden gemaakt en van afschaf-fing der Succesjebelasting zal wel geensprake kunnen zijn.Economisch is die belasting een der bestte verdedigen heffingen, terwijl een batevan f 4.000— voor de kolonie zeker nietgering mag heeten.

Bovendien wordt de gemeenschap Inverband met de Successiebelasting ookuit een ander dan fiscaal oogpunt gebaat.

De Successie—memorie komt dikwijlstegemoet aan het In deze kolonie maardl te vaak, tengevolge van niet nalevingvan wettelijke voorschriften, gevoeld ge-mis van een inventaris.

Voorts heeft haar indiening ten gevol-ge, dat ten registratiekantore een vol-ledige boekhouding der overgangen van.nroerend goed ter zake des doods wordt

gehouden.Die boekhouding is het noodzakelijk

complement van die der hypotheekbewaar-ders, welke alleen de overgangen onderlevenden betreft.

Overwogen wordt reeds, of het niet mo-gelijk Is, deu hypotheekbewaarder, doorhem bijv. tweemaal per jaar de registersin kwestie der ontvangers toe te zendentot een volledige boekhouding, wat hetonroerend goed betreft, in staat te stel-len.

Met den wensch van den Raad, dat deposten op de begrooting niet al te veelgespecifieerd worden, zal ondergeteekendeIn het vervolg gaarne rekening houden.Ook kan hij den Kaad verzekeren, dat zoohij overtuigd is, dat er ergens vereenvou-digingen kunnen worden ingevoerd, hij erniet tegen op zal zien, bestaande wettenmet dat doel te veranderen.

Dat het nut der registratie als hulp-middel voor de uitvoering der Successie-en Inkomstenbelasting vrijwel illusoir Is,kan ondergeteekende niet toegeven. Voorde Successiebelasting is liet hulpmiddelvanzeer groot nut.

Door de registratie neemt de ontvangerkennis van huwelijkscontracten, testamen-ten, inventarissen, scheidingen, verklarin-gen van erfrecht, etc. akten dus, die voorde toepassing der successiebelastiugver-ordenlng van het hoogste belang zijn.

Bovendien kan ondergeteekende ook voorde registratieverordening wijzen op alge-meene belangen die bij hare uitvoeringbetrokken zijn.

Zoo kwam liet vroeger herhaaldelijk voor,dat een huwelijkscontract of testament invergetelheid geraakte en geen efleet had,

Bij de thans ingevoerde boekhoudlugzaldat onmogelijk zijn.

Huwelijkscontracten en testamenten wor-den (de eerste bij de registratie, de laat-ste bij de driemaandelijksche viseering derrepertoires van de notarissen) geboekt opAlphabetische tafels.

Krijgt nu de Ontvanger van den Ambte-naar van den Burgerlijken Stand de lijstvan sterfgevallen, dan worden de tafelsnageloopen en eventueel de bewaardersder minuten of de belanghebbenden zelvegewaarschuwd, dat er huwelijkscontractenof testamenten bestaan.

Ook als controle middel op de notarissenkan de registratie nuttig zijn.

Árt. 53 van het reglement op het nota-risambt zegt: leder ambtenaar, die In deuitoefening zijner bediening een overtredingvan het reglement ontdekt is verplichtdaarvan terstond kennis te geven aan denProcureur-generaal. , . _. , , _

Ook hier kan dus, evenals in Holland, deOntvanger der Eegistratie de aangewezenambtenaar geacht worden, om toe te zien,of de notari-wen hun plicht doen.

Het Is waar- de registratie heeft eenigtijdverlies ten gevolge. Doch dat is tot eenminimum beperkt door de opdracht, aande ontvangers gedaan, om spoedvereiechen-de akten onmiddellijk te registreeren.

Acht ondergeteekende dus de afschaffingder registratie, die plus minus f 700. — op-brengt, niet gewenscht, hij zal gaarne over-wegen, in hoeverre de vrijstellingen kun-nen worden uitgebreid,

Wat de opmerkingen omtrent de Succes-siebelasting betreft, verwijst ondergeteeken-de naar het hiervoren te kennen gegevene,waaraan hij nog het volgende kan toe-voegen.

Kleine boedels vallen buiten de successie-belasting. De vrijstelling is zelfs ruim (zieart. 60 der successiebelastingverordening].

Dit neemt niet weg, dat de ontvangerde bevoegdheid heeft om, zelfs als er geenrecht verschuldigd Is, aangifte te vorderen.

Van die bevoegdheid wordt echter geengebruik gemaakt bij nalatenschappen vanlieden van wie een ieder weet, dat zijzoo goed als niets bezaten.

Alleen wanneer onroerend goed is nage-laten is er dan gewoonlijk een heel een-voudige memorie noodig; doch zelden zalin dergelijke gevallen de bijstand van no-taris of praktizljn noodig zijn, de amb-naren zijn hun er meestal mee behulpzaam.

Ondergeteekende geeft toe, dat aan dezegelwet gebreken kleven. Er zullen danook voorstellen worden gedaan tot wij-ziging der verordening. Het gewenschtevan vrijstelling der audientiebladen in bur-gerlijke zake en van de beperking van art,32 der Zegelverordening tot afschriften,was ook hem niet ontgaan. Vrijstellingder declaratiën vau schuldeischers der ko-lonie wordt eveneens ernstig overwogen.

Ook voor ondergeteekende geldt de me-dedeeling, gedaan iv de aangehaalde mis-sive, dd. dd. 2 September 1909 No. 2358,dat de volle aandacht van het Bestuurgevestigd blijft op de vraag of niet degrens der belastingplichtigheid voor degebruiksbclastlng moet verplaatst worden.

Waar de gegevens, noodig ter beoor-deeling der vraag eerlang aanwezig zul-len zijn, mag de Raad op het schrijvender commissie vau rapporteurs, dd. 10Augustus 1909 spoedigeen antwoord ver-wachten.

3. De financieele moeilijkheden, waarmeevele eigenaars van' groóte plantages tekampen hebben, grootendeels toe te schrij-ven aan de diefstallen van vee en land-bouwproducten, voornamelijk van dividivi,komt ondergeteekende niet juist voor.

Dat er nu en dan wat geiten en dividivigestolen worden, zal niet worden ontkend,maar dat die diefstallen op zoo'n groóteschaal zouden plaats hebben, als somtijdswordt beweerd, meent ondergeteekendeniet te kunnen toegeven. Door den district-meester van het 2e en 3e district werd illto. a. positief tegengesproken.

Een groot deel van de schuld ligt hierook bij de plantagehouders zelf, die op hunuitgestrekte gronden niet voldoende toe-zicht laten houden.

Het kan niet ontkend worden, dat detijd van de politie tegenwoordig In de bui-tendistricten te veel wordt iv beslag geno-men door het rondbrengen van belasting-biljetten, aanmaningen etc. Van die werk-zaamheden, die niet bepaald tot hun ambtbehooren, zullen zij grootendeels ontlastmoeten worden, om beter hun eigenlijkenpolitiedienst te kunnen verrichten.

Het denkbeeld om de kommlezen der be-lastingen bevoegd te verklaren, om de ver-ordening op het vervoeren van productenvan de plantages uit te voeren, zal gaar-ne door ondergeteekende worden overwo-gen.

Ofschoon de gedeelten van het eiland,waarover de werkzaamheden van beidedistrictmeesters zich uitstrekken, wel zeergroot zijn, verklaarden de distrlctmeesteretoch, dat zij, eenmaal hun district goedkennend, het werk wel af kunnen; al ishet ook, dat de districtmeester van het 2deen 3de district zeker viermalen in de weeks' avonds tot elf of 12 uur moet zitten ar-beiden.

Het aanstellen van een derden district-meester, die Item voor een deel van denarbeid zou ontlasten, achtte de district-meester van het 2e en 3de district nog nietnoodig.

Daar er voor een derden districtmeester,zelfs in geval hij vrije woning heeft, pi.m. f 2 000.— zou moeten worden uitgetrok-ken, voor traktement en paardengeld, heeftondergeteekende gemeend, voorioopig noggeen voorstel in dien geest te moeten doen,ofschoon hij wel van oordeel Is, dat het 2een 3e district op den duur aan een persoonte veel werk zal geven.

Het Is waar, dat het meeste slachtveewordt ingevoerd.

Terwijl er op Curasao In 1909 geslachtzijn pi. m 950 runderen, werden er over(bit jaar 781 rundereu, de meenten terslachting, ingevoerd.

Wordt, met een protectionistisch doel,bet invoerrecht van runderen verhoogd, danzullen de plantagehouders daardoor weliets winnen, doch of de verbetering eenaanmerkelijke zal zijn betwijfelt onderge-teekende.

Intusscheu zal hij deze aangelegenheidgaarne overwegen, in verband met hette verwachten rapport der commissie vanhet groat landbouwbedrijf.

Omtrent de quaestle van het kwijt-schelden van achterstallige pachtpennln-gen aan pachters van gouvernements-gronden kan ondergeteekende den Baadhet volgende mededeeleu.

Van verschillende kanten werd er des-tijds op gewezen, dat men het onbillijkvond, van huurders van gouvernementsgrondjes de pacht op te vorderen van Ja-ren en jaren her, tot van 12—14 jaren ge-leden.

Men redeneerde, óf die menschen warenIndertijd, in de droge jaren, zoo arm, datzij niet konden betalen, óf het Bestuurheeft zijn plichtverzuimd metde huurte latenloopen. Nú, na zooveel Jaren, die pacht,welke volgens het Burgerlijk Wetboek allang verjaard Is, nog op te eischen, is nietbillijk.

Ondergeteekende was die meening ooktoegedaan, en schreef den districtmeesters,van wie er een vroeg, om een gedeelte vandie oude pacht — waarvan liet innen hemveel last bezorgde — te mogen afschrijven,de pacht van meer dan vijf Jaren herniet meer op te eischen opdat de huurders-die toch feitelijk allen arm zijn — met debetaling zouden kunnen bijkomen, en danvoortaan geregeld bij zouden kunnenblijven.

4, Of het mogelijk is, zonder groóte kos-ten, een praktische cursus op te richtenvoor de opleiding tot de zeevaartkundezal door ondergeteekende worden nage-gaan.

Om ook na zonsondergang met eventueelbuitenliggende schepen seinen te kunnenwisselen, zou "het personeel van den sein-post in het Waterfort verdubbeld moetenworden. De aelnmeester en eelnwachter, die

van zonsopgang tot zonsondergang werk-zaam _ijn, kunnen niet in den nachtdleiutvoorzien.

Aangenomen, dat voor laatstgenoem-den dienst 2 geschikte personen te verkrij-gen zijn tegen de thans gegeven bezoldi-ging, dan zou de meerdere uitgave voorpersoneel f 720.— per jaarbedragen.

Hierbij komen dan nog de aanschaffing-en onderhouds-kosten, benevens brandstofvoor de llchtseinen.

aangezien schepen slechtszelden desnachtsbuiten de haven blijven op zoo korten af-stand, dat wisselen van lichtseinen moge-lijk la, acht ondergeteekende het voor han-del en scheepvaart te verkrijgen nut ,'oor-alsnog niet evenredig aan de te maken kos-ten.

5. Of de beschouwingen, vastgeknooptaan de uitkomsten van het belasting-stelsel van het jaar 1909, wel geheeljuist _ijn, meent hij te mogen betwijfelen.

In de memorie van toelichting is er opgewezen, dat de opbrengst voor 1909 hetmidden houdt tusschen die voor het voor-deellge jaar 1907 en het nadeelige 1908.

Thans wordt in het voorioopig verslagde opmerking gemaakt, dat ook In 1909de economische toestand bijzonder ongun-stig is geweest.

Ondergeteekende wijst daarentegen opde volgende cijfers, geput uit de cijfersran de koloniale verslagen.

Invoer op het eiland Curasao.1906 1907 1908 1909

13,152.584f3,750.863 f2,811.538 13,217.018Uitvoer.

1906 1907 1908 1909493.103 432.959 221.569 356.548

Daaruit ziet men, dat 1909 aanmerke-lijk beter was dan 1908. Dit blijkt ookuit de aanzuivering in 1909 van achter-stallige belastingen. Zoo beliep, terwijl deraming der grondbelasting voor 1909f 50,000.— en het kohier voor dat jaarf 51,000.— bedroeg, de opbrengst in 1909f 63,165 — door welke omstandigheid hettotaal opbrengsteljfer van 1909 belang-rijk is geflatteerd.

Men geve er zich voorts rekenschap vandat de gespannen verhouding met Vene-zuela (waarvan de nadeelige gevolgen doorhet verblijf der vele oorlogsschepen trou-wens eenigszlns ziju verminderd) in 1909korter heeft geduurd dan 1908 en datna de crisis, belangrijke inkoopen zijngedaan, eene omstandigheid, die de op-brengst van het invoerrecht Is ten goedegekomen.

Ook verlieze men bij de vergelijking metopbrengstcljfers over vorige jaren het on-der normale omstandigheden te verwach-ten jaarlijksch aceres der middelen nietuit het oog.

Nieuwsberichten.Curacao.

Mgr. Van Baars.

Ook in de verschillende buitenpa-rochies en op de eilanden was dedeelneming bij het overlijden vanonzen geliefden Bisschop zeer groot.Overal is een plechtige uitvaartdienstgezongen, overal onder buitengewo-uen toeloop van Geloovigen.

Op de Bovenwindsche eilanden heb-ben de drie parochies gelden bijeen-gebracht om een krans te leggen ophet graf van Monseigneur.

De „Scylla"

Het is reeds jaren geleden, dat eenEngelsch Oorlogsschip onze havenaandeed. De Engelsche kruiser Scyllawerd derhalveDonderdagmiddag dooreen groóte menigte volks bij hetbinnenkomen begroet, nadat hetfort de voorgeschreven saluutscho-ten had gelost.

De Scylla werd in 1891 uit staalgebouwd, is 91 M. lang en 13 M.breed en heeft 5,3 M. diepgang ; hetmeet 3400 ton, eu is bemand met268 koppen.

Het is gekomen van Carthagenaen zal Maandag naar St. Lucie ver-trekken. Gouverneur en Consul brach-ten bereids een bezoek aan boord enwerden met de gebruikelijke eerbewij-zen ontvangen.

Het schip is ter bezichtiging hedenvan 4—6, morgen van I—s uur.

Postspaarbank.

Met geooegen zagen wij uit hetjaarverslag, dat het aantal inleg-gers in het afgeloopen jaar met 172vermeerderde en 3611 bedraagt meteen gezamenlijk tegoed van f162.011--77J¿ of f 15,093,39). meer dan hetvorig jaar.

Vaarwel.

Met de Prins Willem I zal de HeerG. L. van Lanschot Hübrecht, In-specteur der Belastingen, naar Tri-nidad vertrekken om aldaar op ecuder nieuwe vruchtenbooten der K.W. I. M. te gaan naar New Yorken via N. Y. naar Nederland terugte keeren.

De Heer Hübrecht heeft de Ko-lonie aan zich verplicht door detactvolle wijze waarop hij bij deinvoering der nieuwe belastingen al-hier is opgetreden. Daarvoor zijnwij allen ZEd. oprecht dankbaar.

Een voorspoedige reis en blijdethuiskomst zij hem toe gewenscht.

Promotie.

Met ingang ran 10. Mei 1910 zijnbenoemd :

tot Inspecteur der belastingen deheer A. G. Statius Muller, IsteCommies, Adjunct-Inspecteur der be-lastingen ;

tot Iste Commies, de heer H. A.Willemsen, 2e Commies ;

tot 2e. Commies, de heer W. J. H. BGravenborst, Adjunct-Commies ;

tot Adjunct-Commies, de heer Cvan den Berge, Klerk;

tot Klerk, de heer 11. Forbes Scbot-borgu, Aspirant-Klerk ;

en tot Aspirant-klerk, de heer P.T. S. Kafft, geemployeerde.

Onze hartelijke gelukwenschen.

Halley!

Op 18 April werd de veel bespro-ken komeet door ons voor 't eerstmet 't ongewapende oog gezien.Waarschijnlijk zou zij 4 a 5 dagenvroeger zichtbaar zijn geweest, in-dien wolken en nevel het gezichtniet hadden belemmerd. Zij is dui-delijk als komeet te herkennen,daar zij sich niet als een helder-lichtend punt, zooals eene ster,maar als een nevel voordoet. Ingrootte komt zij eene ster van dele grootte nabij.

Stand, 's morgens om half vijf, inhet sterrenbeeld de „Visschen", ± 6°ten Noorden van 't oostpunt, 12°boven den horizon, dus ten Noor-den van Venus en wat lager. Op28 April zal zij ± 36°. van de zonverwijderd staan. Op 1 of 2 Meizal Venus ongeveer midden doorden staart gaan. Misschien geeftdat nog iets te zien op Venus zelf.In den nacht van 18 op 19 Meipasseert de komeet de Aarde, waar-van wij wel niets zullen merken;misschien toch iets aau 't avond-en morgenrood.

De staart, gezien met het onge-wapende oog, strekt zich uit overeene lengte van 3 a 4 graden. Hijwordt natuurlijk de volgende da-gen beter zichtbaar en schijnbaarook langer. De lengte is niet be-kend, maar de afstand van de kerntot de Aarde zal, volgens de laat-ste berichten 21.000.000 K. M. be-dragen.

Na 18 Mei wordt zij weer avondkomeet en blijft dit, totdat zij weerin het onmetelijk ruim verdwijnt.Na 18 Mei prijkt zij aan den Wes-terhemel en alsdan zal zij in haarvolle glorie in de eerste avondurenzichtbaar zijn.

De Prinsendag

had dit jaar toch iets bizonders.Gouverneur Mr. Nuijens reed voorhet eerst uit in ambstgewaad ombij de parade de troepen te inspec-teeren. Natuurlijk werd Z. H. E. G.gekiekt.

Onmiddelijk na afloop der paradebegaf zich de Weledelgestr. HeerBrusse, adjudant van den Gouver-neur, naar de woning van den Ve-nezolaanschen Consul om hem degelukwenschen van den Gouverneurover te brengen bij de inluidingvan het eeuwfeest der Onafhanke-lijkheid.

Katten en Muizen.

Gedurende de laatste 8 dagenwerden iv het fiscalaat aangebrachten door middel van petroleum ver-delgd.

513 ratten2336 muizen.

Koloniale Raad.

Bij Kon. besl. van 26 Maart zijnmet ingang van den tweeden Dins-dag van Mei a. s. benoemd tot ledenvan den Kolonialen Raad der ko-lonie Curagao H. M. Penso, EdwinSenior, H. P. de Vries en J. C. B.Forbes.

Gefiliciteerd.

De „Prins Willem II".

De directie van de K. W. I. M.deelt mede, dat aan de nagelaten be-trekkingen van de bemanning vande Prins Willem II een jaarlijkscheuitkeering zal worden gedaan. Zijzal geen liefdegiften in ontvangstnemen.

Vod." " "

Te 's Graven hage heeft zich eencomité gevormd tot ondersteuningvan de nagelaten betrekkingen derbemanning van het stoomschip PrinsWillem 11, welk comité bestaat uitde heeren mr. P. A. A. Bucaii_le,rechter in de kolonie Suriname, metverlof, Waldeck Pyrmont-kade 108;G. W. Wiebenga, oud-expert bij deVeritas, Beeklaan 426; H. Hillen,hoofdcommies bij de Algemeene Re-kenkamer, Adriaan Pauwstraat 7;B. Boekhoudt, districts-commissaris

in de kolonie Suriname, met verlof,Charlotte de Bourbonstraat 43.

* " "Ook in Suriname heeft zich eene com-

missie samengesteld om gelden in tezamelen voor de nagelaten betrek-kingen van de omgekomenen bij deramp van het ss. Prins Willem 11.

De commissie bestaat uit de hee-ren: Mr. H. Benjamins, voorzitter,C. M. H. Kroesen, D. J. van Meerendonk, C. Peereboom, H. E.Meyers, J. R. Samson, A- Sai.omonsen W. R. Menkman.

Aangevaren.

Begin April heeft des nachts demailboot die wekelijks naar Saba,Statius en St. Kitts gaat een sloepvan Anguilla aangevaren. Beide boo-ten waren zonder licht. De Engelschesloep zonk onmiddelijk; vier matro-zen kondeu zich nog redden en wer-den door de mailboot opgenomen,maar de kapitein verdronk.

Dr. J. Schrijnen.

De zeereerw. zeergel. heer dr. J.Schrijnen, leeraar aan het bisschop-pelijk Gymnasium te Roermond, isbenoemd tot Lector aan de Rijks-universiteit te Utrecht vanwege deS. Radboud-Stichting om onderwijste geven a. in de vergelijkende klas-sieke taalkunde en b. in de kuituur-geschiedenis der christelijke oudheid.Bij koninklijk Besluit is deze benoe-ming goedgekeurd.

Met voldoening zal deze benoe-ming vernomen worden. Dr. J. C.F. H. Schrijnen werd, naar De Tijdmeedeelt, iv 1869 te Venlo geboren;in 1891 promoveerde hij te Leuvensumma cum laude tot doctor inde klassieke letteren op het proef-schrift : Le phénomène de I's mo-bile dans les langues classiques".

Van de hand van dr. Schrijnenverschenen behalve verschillende bro-chures eene „Inleiding tot de stu-die der vergelijkeude Indogermaan-sche Taalwetenschap", eene „Schetsder Romeinsche publieke antiquitei-ten", waarvan de derde druk terperse is en onlangs nog „E.say enstudiën in vergelijkende godsdienst-geschiedenis, mythologie en folklore."

Vast medewerker is dr. Schrijnenvan tal van tijdschriften op taai-en letterkundig gebied.

Na zijn promotie te Leuven vol-bracht dr. Schrijnen zijn theologi-sche studiën te Roermond, waar hijin 1894 tot priester werd. In 1893werd hij benoemd tot leeraar vanhet Bisschoppelijk College te Roer-mond, waar hij een ruim deel hadaan de opleiding tot de eind-exa-mens van het Gymnasium.

Staatscommissie tot Grondwetsher-ziening.

Bij Kon. Besluit van 24 Maartis ingesteld een Staatscommissie totonderzoek der vraag, welke wijzi-gingen in de Grondwet behooren teworden gebracht. Aan de commissieis opgedragen aan de Koninginvoorstellen te doen, welke zij dien*aangaande noodig acht;

bepaald, dat de commissie nopensalle zaken, waaromtrent zij niet een-parig oordeelt bij meerderheid zalbeslisseu, doch dat afzonderlijke ad-viezen mogen worden uitgebracht.

De staatscommissie is als volgtsamengesteld: lid en voorzitter deMinister van Binnenlandsche Zaken;lid en onder-voorzitter Jhr. Roëll,Lid der Eerste Kamer. Leden: deheeren Van Citters, Commissaris inGelderland, de Tweede KamerledenVan Doorn, Drucker, het Eerste Ka-merlid Van der Feltz, de Tweede Ka-merleden Van Idsinga, Dr. Kuyper,Staatsraad Cort van der Linden; deTweede Kamerleden Loeff, de Sa-vorniu Lohman, Van Lynden vanSandenburg, O. F. M. A. van Nispentot Sevenaer, Nolens, StaatsraadOppenhei m, het Eerste KamerlidReekers, de Tweede KamerledenTroelstra, Tydeman, en het EersteKamerlid Van Asch van Wijk.

Als secretaris zal fungeeren mr.Kan, secretarie-generaal aan het De-partement van Binne.nl. Zaken, alsadjunct-secretarissen jhr. mr. W. D.de Jonge, adjunct-commies aan hetDept. van Binnenl. Zaken en mr.Thorbecke, advocaat en procureur.

De instelling der Staatscommissie,die zal hebben te onderzoeken welkewijzigingen in de Grondwet behoo-ren te worden aangebracht, is eenfeit.

De commissie is veel uitgebreiderdan die, welke onder het Kabinetde Meester werd ingesteld. Zij heeftbuitendien op die commissie dit voor,dat le haar taak minder beperktis. 2e alle partijen in haar boezemzijn vertegenwoordigd.

Het kiesrecht werd door de vo-rige regeering buiten het onderzoekder door haar benoemde commissiegesteld en van de politieke partijenbleven er twee onvertegenwoordigd:

de sociaaldemocraten en... de anti-revolutionairen!

Het ministerie heeft daarvoor —en niet ten onrechte — veel moetenhooren.

Dat men een partij, als die deranti-revolutionairen, passeerde, washoogst onpolitiek; en dat de sociaaldemocraten werden vergeten, getuig-de niet van dankbaarheid jegens eenfractie, met welker kiezers de libe-ralen gezamenlijk dem stembusstrijdhadden gevoerd en op wier steunzij ook waren aangewezen in de Ka-mer.

Harde woorden zijn toen daarovergesproken eu geschreven. Het Volksprak zelfs van een politiek bedrog.

Het tegenwoordig Kabinet heeftgeen de minste verplichting jegensde sociaal-democraten, maar hetwas toch zoo verstandig ook aandie partij een stem te geven iv hetkapittel.

De onpartijdigheid werd door hetRechtsche ministerie zoo goed be-tracht, als men slechts wenschenkan.

En ook in ander opzicht was deRegeering gelukkig in het formeereudezer commissie.

Aan mannen van erkende bekwaam-heid is het werk van de voorberei-ding der Grondwetsherziening toe-vertrouwd, zoodat belangrijke ad-viezen als vrucht van hunnen ar-beid zijn te verwachten.

Wellicht valt de opmerking temaken, dat het aantal Kamerledente overwegend is in de commissie,anders gezegd, dat er meer niet Ka-merleden hadden kunnen worden be-noemd.

En ook zullen vermoedelijk som-migen het element der jongeren tal-rijker gewenscht hebben, dan het indeze commissie werd gerepresenteerd.

Dat ecu politiek tegenstander alsjhr. mr. Roëll als vice-presidentwerd benoemd legt mede getuigenisaf van de onbekrompen gezindheid,welke de regeering bezielt.

Een echt nationaal werk belooftdaarom de in voorbereiding zijndegrondwetsherziening te worden.

Wij herinneren ons, dat in 1905door mr. Van Idsinga een polemiek

werd gevoerd met de „de Nederlander"over het zitting nemen in de Staats-commissie.

De christelijk-historische afgevaar-digde meende, dat, wie tegenstan-der van grondwetsherziening konnemen.

Uit het feit, dat hij thans totde benoemden behoort, mag menopmaken, dat bij den afgevaardig-de voor Bodegraven geen bezwaarmeer tegen grondwetsherziening be-staat.

En vermoedelijk is ook bij geender andere leden zulk een bezwaaraanwezig, al kunnen, gelijk de on-dervinding bewijst, personen, diegeen grondwetsherziening wenschen,toch in een voorbereidingscommissiezitting nemeu.

Intusschen is de herziening thansaan de orde gesteld, en daarmeede kiesrecht-quaestie.

En op goede gronden mag de hoopworden gekoesterd, dat met bekwa-men spoed zal worden gearbeid, op-dat het uog in deze vier jarige pie-riode tot voorstellen en daden lome,

Het Centrum.

Huisvlijt.

Hoewel de Tentoonstelling voorHuisvlijt, welke dezen zomer te Sche-veningen zal worden gehouden, eennationale is en ook zonder meerbedoelt de huisvlijt in Nederlandte ontwikkelen en te verbeteren, zaltoch de buitenlandsche afdeeling,daaraan verbonden, niet het minstinteressante en zeker niet het minstbezienswaardige deel der tentoon-stelling uitmaken.

Aan deze buitenlandsche afdeehgwordt veel zorg besteed en getrachtwordt daarin bepaaldelijk een beeldte geven van wat door andere lan-den op het gebied derhuisvlijt wordtgedaan. Reeds vroeger werd ge-meld, dat Zweden schitterend zouzijn vertegenwoordigd. Denemarkeneveneens door de zorgen van zijnkunstvlijt- en huisvlijtvereenigingen.

Een Noorweegsche collectie zalniet ontbreken. Van Rusland hooptmen in het Czaar-Peterbuisje ecu

i Un Alimento Poderoso |frL Aceite de Hígado de Bacalao no contiene

*--* principios activos como pretenden alguno* I£ fabricantes de medicinas secretas. 5£~W Es un alimento como la leche, y lo* huevo*, O& por ejemplo ; yde la misma manera que á nadie O

f que tenga que alimentarse con leche y con huevo* Ose le ocurriría sustituir estos alimentos con cosas Oque se dijesen contener sus principios activos, asi O

O aquellas personas que para nutrirse y engordar O4» tienen por necesidad que tomar el Aceite de "Ó»*&' Hígado de Bacalao, deben de tomar el mismo O*& aceite yno esos preparados secretos que se dicen O*y estar compue. tos de sus principio* activos. O

X La parte nutritív/» lel aceite de higado de JfX bacalao, e& decir, lo que hay en el aceite que XX fortalece y engorda, es la grasa especial que el lfjf aceite contiene en su combinación natural.& Es, por tanto, un error de los enfermos tomar *&& botellas y más botellas de esos preparados que se O

.3» anuncian como preparaciones sin sabor, com- G»*& puestas de loe principios active* del Aceite de O

? Hígado de Bacalao, las que no contienen ni una Osola gota del aceite yno son otra cosa que «6»

"§* mezclas de substancias extrañasá él, en las cualee «5»-& predomina el alcohol y que carecen en absoluto ys*& de todas las propiedades que han hecho del <Q»

t Aceite de Hígado de Bacalao el alimento más opoderoso que existe. V

J¡f Lo* enfermos atacado* de Tisis, de Anemia, jfde Escrófula, Raquitismo y otras afeccione* que X

"W 8 exigen el uso continuado del Aceite de Hígado 3?& de bacalao, como alimento, deben siempre tomar

| La Emulsión de Scott !a que está compuesta del aceite más puro y que ha Xj% sido recomendada por más de 35 año* por todos V

¿Z\ los médicos del mundo como la única JS*Vi) _ forma en que debe tomarse el Aceite de jTJ_W*o^__t Hígado deBacalao, por *er así mejor tole- Y

#S|£/r¿wKk rado por el estómago, más digerible y jfMwJk'rÏÏH m*B asimilable, y quepermite el uso librejjw I Wfjroj del Aceite de Hígado de Bacalao tanto» 'l v fuT en -^a* estaciones frescas del añocomo en YW\ *'_f\ *'a* e rig*H,o*o calor, sin perjuicio para Yi I \\ _✓ *^a* funcione* digestivas del enfermo. Y\ il ll SCOTT * BOWNE. Q-imio-. A

keurverzameling te kunnen onder-brengen, en Rumenië zal waarschijn-lijk niet achterblijven. Door kleineinzendingen zullen Engeland, Schot-land, Frankrijk en een deel vanItalië vertegenwoordigd zijn, ter-wijl door particuliere hulp een enander uit exotische landen aanwe-lig mag worden verwacht. UitDuitschland zijn tal van particulie-re inzendingen aangekondigd, waar-onder vooral mooi Neurenbergerwerk. Van uit Beieren zoowel alsuit Tyrol en Bohemen is iets teverwachten en pogingen zijn reedsin het werk gesteld om het mooiekantwerk uit Oostenrijk-Hongarijeniet te doen ontbreken. Onder delanden, die goed voor den dag zul-len komen, dient ook Spanje ge-noemd.

Op eene bijzondere Afdeeling vande Nationale Tentoonstelling voorHuisvlijt mag hier met een enkelwoord wel de aandacht van inzen-ders worden gevestigd. Het is deIXe afdeeling van het programma,de afdeeling der verzamelingen, eenwerkelijk-? tak van huisvlijt en eenveel beoefende huisvlijt, waarvoorhet terrein zeer uitgestrekt is. Daarzijn natuurhistorische verzamelingenvan schelpen en van fossielen, daarzijn verzamelingen van zegels, mun-ten, en handschriften, postzegels,briefkaarten en ten slotte de aqua-ria en terraria.

Deze afdeeling is nog lang nietcompleet. En hoewel niet elke ver-zameling op de Huisvlijttentoonstel-ling een plaats zou vinden en menook op dat punt van deze tentoon-stelling wil maken een keurcollectie,hoopt het Bestuur niettemin datieder in zijn genre wel wat vindenkan, dat voor inzending meer dangeschikt is.

Buitenland.

Ds Paus en Roosevelt.

Daar het reeds zoo goed als vaststond, dat de oud-President der Ver-eenigde-Staten, op zijn reis door Ita-lië, een bezoek zoude brengen aan denPaus, baarde het niet weinig opzien,toen deze ontmoeting niet plaatshad. Ondanks de vele geruchten entegenstrijdige telegraïümen, die dooronderscheidene bladen aangaande de-ze kwestie werden gepubliceerd, istoch de ware toedracht der cause cé-lebre door de publicatie der gevoerdecorrespondentie tusschen het Vati-caan en den Heer Roosevelt, bekendgeworden.

Het niet doorgaan van de audiën-tie moet geweten worden aan deon-hebbelijke en fel anti-papistische propaganda die de methodisten in Ro-me voeren. Onder al de in Rome ge-vestigde Kerkgenootschappen is ergeen wiens propaganda zoo beleed i-gend is voor het Vaticaan als diewelke door het Kerkgenootschap dermethodisten dag in dag uit gevoerdwordt. Nu zal men zich herinnerendat in Februari 11. Mr, Fairbank, ex-Vice-President van de V. S., te Romeeveneens een audiëntie bij den Paushad aangevraagd en verkregen; maartoen deze heer op de meess vriend-schappelijke wijze bij de persoonlijkevijanden van den Paus ontvangen wasen in hun lokaal een lezing ging hou-den, werd het verlof tot audiëntieweer ingetrokken. leder ander Sou-verein zou op dezelfde wijze gehandeldhebben. De Heilige Vader liet daaromden Heer Fairbank weten, dat dezesympathiebetuigingen aan degroot-ste en grofste beleedigers van hetVaticaan een beletsel was voor deH. Stoel om hem in eene particuliereaudiëntie te ontvangen. En te recht.De H. Stoel kon en mocht niet toela-ten dat, door den Heer Fairbank teontvangen, de conclusie zou kunnenworden getrokken, dat op zn minstgenomen, het niet streed tegen hetrechtmatig eergevoel van den Paus,iemand in particuliere audiëntie toete laten, die publiek de afkeurens-waardige manier van optreden dermethodisten scheen goed te keuren.Dit alles was dus voorafgegaan aauhet bezoek van President Roosevelt.

Toen nu de ex-President van uitCairo, aan de Amerikaaneche Amba-sade zijn wensch te kennen gaf tijdenszijn verblijf in Rome den Paus te be-zoeken en tevens den Amerikaanschengezant verzocht om met het Vaticaan-sche Hof deze kwestie te regelen,zond de Heer Leishmann het volgendetelegram naar Roosevelt.

„Het zal den Heiligen Vader aange-naam zijn aan den Heer Roosevelteen audiëntie te verleenen op 5April, en de H. Vader hoopt, dat erniets tusschenbeide zal komen wat de-ze audiëntie zoude kunnen verhin-deren, zooals het allerbetreurens-waardig incident, hetwelk de ont-vangst van den Heer Fairbank on-mogelijk maakte."flotwtl de aandacht van den Heer

Roosevelt op dit incident gevestigdwerd, wilde het toch niets anderszijn dan eene vriendelijke wenk vanhet Vaticaan, teneinde te voorko-men, dat den Heer Roosevelt omdezelfde reden een audiëntie zoudegeweigerd moeten worden als denHeer Fairbank. Want niemand min-der dan de kardinaal Staats-Secre-taris Merry del Val verklaarde uit-drukkelijk, dat niet een bezoek aanPresbyteriaausche, Anglicaansche ofaan andere kerkgenootschappen eenaudiëntie aan het Vaticaan onmo-gelijk maakte, maar alleen de au-diëntie niet zou kunnen plaats heb-ben, wanneer de oud-President depersoonlijke beleedigers van het Va-ticaan, de Methodisten, met een be-loek zoude vereeren.

Op het bovenaangehaalde telegramnu van den Amerikaanschen gezantzond de Heer Roosevelt het volgen-de antwoord : „Het zal voor mijeen werkelijk genoegen zijn te wor-den voorgesteld aan den H. Vader,voor wien ik den hoogsten eerbiedkoester zoowel voor Zijn persoon,als zijnde het hoofd vau een grootkerkgenootschap. Volkomen erkeu ikhet volstrekte recht van deu Pausom te ontvangen of niet te ontvangenwien hij verkiest, om redenen welkeHem goeddunken, en indien de Pausmij niet zal ontvangen, dan zal ikvoor geen oogenblik de rechtma-tigheid van Zijn handeling betwis-ten. Maar van den anderen kant,moet ik op mijn beurt weigeren ommij aan eenige bepaliug te onder-werpen, welke op eenigerlei wijze mijnvrijneid van handelen zoude beper-ken. Ik vertrouw, dat het den Pauszal convenieeren, mij op den sdenApril te ontvangen."

Hier staan dus tegenover elkander,de wensch van den Paus dat de ex-President de grove beleedigers vande EL Stoel niet zal bezoeken en demeening van den ex-President, geenaudiëntie onder voorwaarden te kun-nen aanvaarden.

Hoe gaarne nu ook de Paus denex-President een audiëntie wildetoestaan, vermocht Z. H. toch nietdaarin toe te stemmen zoolang ergeen zekerheid bestond dat de wenschvan de H. Stoel zoude vervuld wor-den en hoewel eraan de verschillen,de hoven nooit audenties dan onderdeze of gene voorwaarde worden ver-leend en de oud-President zelf meer-malen weigerde personen op het WitteHuis te ontvangen zonder de vooraf-gestelde voorwaarden, zag toch deHeer Roosevelt af vau eene audiëntieom de boven aangegeven reden, n. m. 1.dat hij wenschte in zijn deen en latengeheel en al vrij te blijven.

Het niet doorgaan van dit bezoekaan het Vaticaan is dan ook, zooalsde Heer Roosevelt herhaaldelijk aauinterviewers verzekerde, om deze geheel persoonlijke reden. En van dezijde van het Vaticaan niet, zooalssommigen beweerden, de onverdraag-zaamheid van den Paus die geen an-dersdenkenden in audiëntie zoudewilleu ontvangen, maar, het respect,wat de H. Stoel aan zich zelve ver-plicht is en wat den H. Vader dwongzelfs President Roosevelt ecu audiën-tie te weigeren, als deze niet do volleverzekering gaf de fanatieke beleedi-gers van het Vaticaan niet te zullenstijven in hun onbeschaamd optreden,door ook hun met een bezoek te ver-eeren.

Bekendmaking. \De verKoop van ZILVEREN

GOUDEN en JUWEELEN 'VOORWERPEN, beleend ter ¡Spaar en Beleenbank van 2September 1908 t|m 28 Februari1909, onder No. 5445 ,Z t|m N.3542 A, zal plaats hebben opDonderdag, den 28 April a. s.en volgende Donderdagen.Belanghebbenden worden ver-

zocht den verkooptevoorkomendoor de aanzuivering der ver-schuldigde interesten.

Curacao, den 18 April 1910.De Voorzitter,

A. JESURUN.

JOHN DEWAR'SScotch Whisky

BEKROOND met

50 (__oudeQ iyledailles

Agenten voor Curasao,

R. S- deLANNOY-

Adverteert steedsIN DE

Amigoe di Curagao

het meest gelezen dei'

hollandsehe bladen In

de kolonie.

Photographische Inrichting.Soublette et Fils,

HOFPHOTOGRA.FENVAN

H. M. de Koningin der Nederlanden

BEKROONDde Amsterdam 1886,„ Antwerpen 1885,„ Chicago 1893, en„ Curacao, Eerste Prijs Eeiv

medaille, 1904.Curacao, ♦Vaterkant Otra

banda._, , _==^~ ■. ■ ■■■■■■■.. __.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.

COCKTAILS TERAPÉUTICOS

Las propiedades alimenticias y nu-tritivas del aceite de higado de ba-calao dependen en absoluto de lasgrasas que entran en la composi-ción natural del aceite. Estas gra-sas son digeridas y asimiladas conmucha más facilidad que las otras,debido á la presencia en el aceite debacalao de ciertos compuestos deri-vados del hígado, que permiten lapronta emulsificación del aceite porlos fluidos del estómago—y hacenque su absorción por la membranamucosa se lleve á efecto con más facilidad y con más rapidez quelad_ninguna otra grasa.

Es evidente pues —que el aceite debacalao es un alimento y no una me-dicina y que todas sus virtudes ali-menticias están en las grasas que en-tran en sucompo-ición —y por con-siguiente todas la¿¡ preparacione- ;que pretenden estar hechas de losprincipios activos del aceite y que s-ofrecen como sus sustitutos, son pro.ductos fraudulentos de la especulasion mercantil y del charlatanismos-

Dichos preparados no contienen nin- de los COCKTAILS—y su uso pue-guna de las propiedades nutritivas de en ocasiones causar perjuiciosy reconstituyentes del aceite de hí- considerables á los enfermos por la

E jado de bacalao, porque carecen de gran cantidad de alcohol que inva-a grasa, que en la partedel aceite riablemente contienen—y otras sub-que nutre y alimenta—su composi- stancias narcóticas, como el sulfatoción tiene mucha semejanza con la de estricnina.

_______m______________w****^~***********i**^*****^*****~*^**^^~*wmm^m*^m^mmmm*******wm****mm^mm*^

Koloniale afdeelingYap de J^atioQale

Huisvlijt-tentoonstelling te Scheveningen.De Commissie, ingesteld bij Gouvernements-Beschikking

dd. 8 April 1910, No 2757, om in overleg met den Gedele-geerde van de commissie voor de Koloniale Afdeeling derNationale Huisvlijt-tentoonstelling te Scheveningen alhier, denHeer H. J. Cohen Henriquez, het noodige te verrichten tothet bevorderen van inzendingen van artikelen van Huisvlijt-in-dustrie uit de Kolonie Curacao voor de volksbond-tentoonstel-ling, welke van half Juli tot half September van dit jaar teScheveningen zal worden gehouden, roept de medewerking invan alle Ingezetenen tot bevordering van het beoogde doel.Het groóte nut, dat deze Tentoonstelling zal kunnen opleverenis van zulk een gewicht voor de Kolonie, dat de commissiehet niet betwijfelt, of er zal van deze gelegenheid een goedgebruik worden gemaakt, ten einde onze huisvlijtproducten,welke als uitvoerartikelen in aanmerking zouden kunnen komenin het Moederland bekend te maken.

De inzendingen worden, zoolang ze in het Tentoonstellings-gebouw zijn, verzekerd tegen brandschade, beschadiging endiefstal, terwijl ze ook voor het vervoer over zee worden ver-zekerd.

Van de ingezonden voorwerpen zal zooveel mogelijk wor-den aangekocht ten behoeve van de aan de Tentoonstellingverbonden verloting. Ook kunnen deze voorwerpen verkochtworden tegen prijzen, door de inzenders zelven te voren tebepalen. 10% van de opbrengst van bedoelde voorwerpenkomt ten voordeele van de Tentoonstelling. Na afloop vande Tentoonstelling zijn de verkochte voorwerpen terstond terbeschikking.

Ingezonden voorwerpen, die niet verkocht worden, wordenkosteloos teruggezonden.

Voor alle afdeelingen der Tentoonstelling worden prijzenuitgeloofd in den vorm van medailles, geldprijzen, kunstvoor-werpen oï diploma s.

Ingezonden kunnen o. a. worden: Stroovlechtwerk, als:grove en fijne hoeden, mandjes, kokertjes (macotjes); touwwerk;leder- en been-bewerking; nuttige en fraaie handwerken; ar-tikelen van teeken- en schilderkunst en photographie; artikelenter versiering vervaardigd uit waardelooze grondstoffen;verzamelingen.

Geldelijke bijdragen zullen ook in dank worden aanvaard.De inzending voor deze kolonie is opengesteld bij den

gedelegeerde van de Koloniale Afdeeling der Tentoonstelling,den Heer Cohen Henriquez voornoemd tot 16 Mei aanstaande.

De gedelegeerde stelt zich disponibel ten allen tijde ver-dere inlichtingen te verschaffen.

Curasao, 13 April 1910.

De Gedelegeerde voornoemd,

H. J. Cohen Henriquez.

De Commissie voornoemd,

Morris E. Curiel,

Voorzitter.

B. E. v. d. Veen Zeppenfeldi,

Lid.

G. B. Dussel,

Secretaris.

AAN DE HUISMOEDERS.Wilt gij in uw huis ongelukken voorkomen, zoo raden wij U aan:

GEBRUIKT ALTIJD„LUZ DIAMANTE"

VAN

Longman <fc Martínez.NEW-YORK.

Dit is de eenige petrolie, welke gedurende de laatste 37iaar geen enkele ramp veroorzaakt heeft. Geen gevaar voorontploffing, geen rook, geen stank. Volkomen veilig.

1 Te koop bij C. WINKEL EN gONBN.

"*■"" Drukker tAGREDO F. SINTIAGQ.

Advertentien.

St. Thomaskring,Maandag 25 April a. s. ge-

wone vergadering. AanvangHALF ACHT.

De Directeur,R. J. C. Wahlen.

Cura<jaosclie Maatschappijtot bevordering van Landbouw,

Veeteelt, Zoutwinning enVisscherij.

Het Bestuur der Maatschappijmaakt bekend, dat de fokezelhengst,toebehoorende aan de Maatschappij,tijdelijk is gestationeerd in de Oost-divisie van Curagao en wel op dePlantage "Klein St. Joris," toebe-hoorende aan den heerJ. M. Maal.

Curagao, 22 April 1910.Het Bestuur voornoemd,

H. H. R. CHAPMAN, Voorzitter,

ü. B. DUSSEL, Secretaris.

Met hartelijk afscheid.