Yad Vashem: Een herinneringscentrum en een naam „ hem geef Ik...... een gedenkteken en een naam in...
-
Upload
tobias-aerts -
Category
Documents
-
view
214 -
download
0
Transcript of Yad Vashem: Een herinneringscentrum en een naam „ hem geef Ik...... een gedenkteken en een naam in...
Yad Vashem: Een herinneringscentrum en een naam
„hem geef Ik...... een gedenkteken en een naam in Mijn tempel en binnen de muren van Mijn stad. Ik geef hem een eeuwige naam, een naam die onvergankelijk is.“ (Jesaja, hoofstuk 56, Vers 5)
September 1942: eerste initiatief om een herinneringsoord in het toenmalige Palestina op te richten.
Yad Vashem
Herinneringscentrum voor Holocaust en heldendom
18. mei 1953:Yad Vashem wet in de Knesset:
„In de joodse staat alles verzamelen, wat aan de verloren Diaspora herinnert. Herinnert zal moeten worden, de zes miljoen vermoorde Joden, gedood door de nazis en hun handlangers. Herinnert zal moeten worden zowel de joodse gemeenschappen die vernietigd zijn, alswel de moed en heldhaftigheid van de joode soldaten, en de strijders van de ondergrondse verzetsbewegingen plus degene die in de getto‘s gevangen zaten. De herinnering betreft alle zonen en dochters van het joodse volk, die hebben geprobeerd hun menselijke waardigheid te bewaren. Ook zullen herinnert worden de „Rechtvaardigen onder de Volkeren“, die hun leven riskeerden om Joden te redden.“
„Daarom werd de Berg van de Herinnering, Har Hazikkaron, op een gegeven moment in twee stukken verdeeld: het gedeelte van de berg, dat aan de kant van de stad Jeruzalem is, herbergt een militaire begraafplaats alswel een begraafplaats voor de stichter van het zionisme en enkele van haar belangrijke leiders.Aan de andere kant, de kant van de bergen, met de rug naar de stad, bevindt zich het instituut ter herinnering aan de vernietiging van het europese jodendom. Deze indeling, die wij hier kunnen waarnemen is toevallig, doch er is hier sprake van een hierarchie die op symbolische wijze de betrekkingen in deze nieuwe maatschappij weergeeft. De symbolen van de nieuwe Staat hebben duidelijk voorrang boven die van de vernietiging.“
Saul Friedländer
Afgesloten verleden?
„Nog in de vijftiger jaren werd de Holocaust, werd in Israel het feit, dat de meeste Joden, zonder zich te verdedigen, zich als lammeren hebben laten afslachten, als een afschrikkend voorbeeld gevonden en zo door de politiek en opinie-makers gepresenteerd. In de jonge, krachtige staat van de Sturm- und Drang-Periode gold als historisch voorbeeld de opstand van de Zeloten tegen het juk van het Romeinse Imperium. De strijdende en niet de weerloze Jood was een identifikatieobjekt, wat het bestaansrecht van de strijdende zionistische staat rechtvaardigde.“
Michael Wolffsohn
De slachtoffers een naam gevenGetuigen in het proces tegen Eichmann
11.4.1961 – 15.12.1961: Prozes tegen Eichmann in een Israelische rechtbank in Jeruzalem
„Het proces in Jeruzalem was in theorie gericht op de aangeklaagde. Reeds spoedig verdween Eichmann. Hij was niet langer degene die de hoofdrol had, waarop de schijnwerpers gericht waren. De man in de glazen kooi trok zich terug achter het slachtoffer.“
Annette Wieviorka
Zes-daagse oorlog1967
– begrip voor de overlevenden
•Dreiging om vernietigd te worden
•Eigen hulpeloosheid
•Einde oorlog was als een wedergeboorte
Yom-Kippoer-oorlog 1973
– Scheur in de zionistische mythe
•Twijfel aan de eigen kracht
De Holocaust als een integraal narratief
Integration von:
a) jongeren, in Israel geboren generatie
b) Groepen van niet-Europese immigranten
C) Niet-religieuze en religieuze bevolkingsgroepen
Dokumentatie
Ca. 350.000 foto‘s; duizenden films
Bibliotheek: ca. 15.000 boeken; 4.000 kranten en vaktijdschriften
Archief: 100.000 getuigenissen
en 125 Mio dokumenten
Yad Vashem – 4 zuilen
Onderzoek
The International Institute for Holocaust Research
Yad Vashem – 4 zuilen
Pedagogiek
The International School for Holocaust Studies
Geopend 1993; een uniek wereldwijd instituut
Uitwisselling ervaringen met andere pedagogen
Ontwikkeling van onderwijsmaterialen
Cursussen voor educatorenVideokonferenties
Yad Vashem – 4 zuilen
image_erinnern_detail 1.jpg
Duitsland
HongarijëGriekenland
Tschechische Republiek
Finland
Frankrijk
België
Liechtenstein
Kroatië
Skandinavië
Roemenië
RuslandLitauwen
Polen
Oostenrijk
Italië
Groot-Brittanië
Oekraïne
Spanje
Nederland
De Holocaust als een deel van de identiteit en van de collectieve herinnering
Jom Hashoa
De media etc.
Een adaquate behandeling van het thema wordt reeds vanaf jonge leeftijd gestimuleerd
Het pedagogische concept van Yad Vashem
Uitgangspunten:
De Holocaust – civilisatiebreuk voor omstanders
De slachtoffers waren mensen, hun moordenaars waren ook mensen
Het joodse leven vóór de Holocaust
Het joodse slchtoffer had een eigen persoonlijk verleden. Het mag in geen geval zo zijn dat zijn identeit door zijn slachtoffer-status uit de Sjoa-tijd wordt bepaald.
Zelfwaarneming in plaats van waarneming door de ander
Het europese Jodendom van vóór de Sjoa moet in haar heterogeniteit en veelvoud voorgesteld worden.
Demontage van stereotiepen
Het joodse leven gedurende de Holocaust
Rekonstruktie van het zelfbeeld van de Joden (als een bewust gekozen middel om de propaganda te demonteren)
Wat brengen de Joden mee uit hun vroegere leven?
Het joodse leven nà de Holocaust
Return to Life – Begin en Hoop
Mediene1.jpgMediene1.jpg
Meelopers/Toeschouwers
How to move to see the others?
Wenen, Oostenrijk 1938
Demonisering verhindert het juiste inzicht
Mensen nemen een besluit
„De enige verzekering voor het voortbestaan van het kwade is, dat genoeg goede mensen besluiten om
niets te doen“.
)Edmund Burk(
Daders
How was it humanly possible?
Demonisering verhindert het juiste inzicht
Mensen nemen een besluit
Om de geschiedenis van de Holocaust te begrijpen, moet men de daders nauwkeuriger onder de loep nemen en proberen hun als mens te begrijpen. (...) We hebben hier met mensen te doen, met menselijke reacties, die ons zelf niet vreemd zijn.“Götz Aly, Die unbequeme Nähe zu uns selbst, Interview mit Yad Vashem, 2009)
Redder en helper, Rechtvaardigen onder de Volkeren
" De rechtvaardiging van mijn leven op deze aarde is elk kind, dat met mijn hulp gered is. Dit is geen reden tot eer."
Irene Sendler,
Brief aan het poolse parlement