Wind’15 nummer 2 d

WIND ‘15 NUMMER 2 DECEMBER 2014 wind’15 nummer 2 december 2014

TERUGBLIK OP DE SELECTIES

BORREL DOOR DE OGEN VAN

DE BARCIE

BIJDRAGE VAN DEGOEDHEILIG-MAN

HOROSCOOP

#HASHTAGS

HEL VANHETNOORDEN

2

COLOFON

BackSplash redactieMerel BoersmaFerdy MarquenieBarbara VerhaarNadia ChettoufLotte Laan

PraesesHanneke Windpraeses@okeanos.nl

Ab ActisMerel Boersmaabactis@okeanos.nl

QuaestorJoost de Bruijnquaestor@okeanos.nl

WedstrijdcommissarisJoran Roorwedstrijd@okeanos.nl

MateriaalcommissarisNiels le Cointremateriaal@okeanos.nl

CompetitiecommissarisSarah Speelmancompetitie@okeanos.nl

SociëteitscommissarisFloris Hoogenboomsociëteit@okeanos.nl

De BackSplash is het officiële verenigingsblad der R.S.V.U. ‘Okeanos’.

Correspondentieadres:

R.S.V.U. ‘Okeanos’, t.a.v. BackSplashredactie Bosbaan 81182 AG Amstelveen

INHOUD

4 Bestuursbijdragen

12 #Hashtags

17 JaarclubCieDe commissie achter de jaarclubdiners

20 BarCieEen donderdag vanaf de andere kant van de bar

21 Ra ra, wie is het? Een kinderfoto van een inmiddels toch wel bekend

lid

25 Verslag Hel van het Noorden Door Bastiaan Collette

26 Horoscoop

10 Terugblik Honderduit voor Metakids

16 Tante Toos

18 Terugblik selecties

22 Bijdrage van de Goedheiligman

3

VOORWOORD

Lieve leden,

Oké, ik mag voor de eerste keer een voorwoord alleen schrijven. Geen idee wat ik moet vertellen. Ik ben samen met Lotte bij de BackSplash gekomen en tot nu toe heb ik het heel erg naar mijn zin gehad. Het is echt een hele gezellig commissie en we werden met open armen ontvangen. Die armen worden

alleen wel steeds minder, jammer genoeg. Nu hebben we er nog een paar goede werkpaarden in zitten, maar we hebben echt nog wel wat hulp no-dig. Jammer genoeg krijgen we nog niet zoveel animo om bij deze GE-WEL-DIGE commissie te komen.

Ik ga daarom als voorwoord even een stukje schrijven over waarom de BackSplash toch wel echt een heel leuke commissie is en zeker de moeite waard is om bij te komen. Het gaat niet alleen om stukjes schrijven: als jij niet wilt schrijven voor de BackSplash is dat ook prima. Het kan je ding niet zijn en dat is ook helemaal niet erg, want de BackSplash is zoveel meer dan alleen bijdrages schrijven. Denk aan het in contact komen met verschillende mensen binnen, maar ook buiten Okeanos. Ook leer je werken met InDesign. Dit is het programma waarin wij de BackSplash maken en een heel handig programma

om mee te kunnen werken voor ook andere dingen dan de BackSplash.

Ook organiseren wij feestjes. Je kan helpen met promoten en het verzinnen van thema’s. We organi-seren niet alleen leuke feestjes, maar proberen ook activiteiten te verzinnen. Zo hebben we wel eens een grote klusdag georganiseerd. Hierbij komt ook wat voorbereiding kijken en vooral veel promotie.

Ook willen wij het boekje graag weer op papier zien te krijgen en hiervoor hebben wij sponsoren nodig. Deze moeten gezocht worden en contact mee onderhouden worden.

Zoooooo veel mogelijkheden binnen de BackSplash en je eigen nieuwe ideeën zijn altijd welkom. Dus als je een van ons tegenkomt op de borrel, trek dan even aan onze mouw en wij vertellen graag nog veel

meer over de BackSplash. We zullen dan antwoord geven op al je vragen.

Don’t be scared, we won’t bite if you don’t!

Met rood-boven-groene groet,

Nadia

BESTUURSBIJDRAGEN

5

BESTUURSBIJDRAGENElke editie schrijven de bestuursleden

een bijdrage over wat hen, op allerlei manieren, bezighoudt.

6

‘Liefde is net zoals Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het helemaal niets.’ Mijn tv staat aan en dit komt uit de boxen. Het is pakjesavond, de avond van de BackSplash-deadline, terwijl ik nog niets op papier heb staan. Ineens denk ik terug aan de spreuk die zojuist uit mijn speaker kwam en bedenk ik me:

Okeanos is eigenlijk ook net als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het helemaal niets.

Deze week is het thema van de almanak ’13-’14 bekend gemaakt: contrast. Nu is bij mij het contrast tussen dit jaar en vorig jaar nog nooit zo groot geweest.

Vorig jaar op dit tijdstip bestond mijn leven uit eten, studeren, trainen en slap-en. Op dit moment bestaat mijn leven uit slecht eten, niet studeren, niet train-en en veel te weinig slapen. Vorig jaar liep ik het groot-ste deel van de tijd in sport-kleding of had ik in ieder geval altijd een sporttas bij me. Dit jaar is mijn grootste dilemma, en een dilemma waar mijn vrouwelijke me-debestuursleden en ikgraag over bellen: of ik een rok of een broek bij mijn pak aan doe.

In totaal ben ik vorig jaar misschien vijf keer écht brak geweest. Tegenwoordig ben ik ongeveer vijf keer in de week brak. Waar ik vorig jaar eigenlijk altijd tussen 22.00u en 08.00u thuis was, ben ik de afgelopen maanden op dat moment vooral niet

thuis geweest. En begon-nen vorig jaar rondom april mijn shirtjes en broeken iets strakker te gaan zitten van-wege het krachttrainen, zal dit in april 2015 helaas een andere reden hebben. Kreeg ik vroeger misschien max-imaal vijf mailtjes op een dag en werd ik één keer ge-beld, draait mijn telefoon nu overuren en ontploft mijn inbox als ik een paar uur niet kijk.

Als ik het zo op een rijtje zet, vraag ik me heel even af waarom ik vorig jaar zo gek was om wedstrijd te roeien en ik dan dit jaar een bestuursjaar aan het doen ben. Maar terugkijkend kan ik in ieder geval zeggen dat ik het wedstrijdroeien niet had willen missen en dat ik iedereen dit kan aanraden.

Wat betreft dit jaar: de afge-lopen vier maanden waren al legendarisch, en ben ik, om bij het thema te blijven, ervan overtuigd dat de rest van het jaar hier niet con-trasterend op zal zijn.

PRAESES December vind ik altijd een heerlijke tijd. Niet dat ik een echt wintermens ben, maar voor tradities loop ik altijd wel warm. En dat is vooral fijn tijdens deze koude da-gen. Aan de ene kant heb je natuurlijk de verenig-ingstradities, zoals het introductieweekend en de inauguratie. Maar aan de andere kant natuurlijk ook de landelijke tradities, zoals Sinterklaas. Het mooiste is toch als deze twee samenkomen, zoals bijvoorbeeld op de jaarlijkse Sinterklaasborrel (of tegenwoordig ‘Borrel: Sinterklaas’, uiteraard). Het is elk jaar weer genieten om te zien hoe Sin-terklaas en zijn Pieten zich hier een avondje hele-maal laten gaan en daarbij de mooiste gedichten voorlezen aan de uitverkoren Okeaniden. Ook was het erg gezellig om samen met mijn lieve bestuur en dispuut Sinterklaas te vieren! Gelukkig houdt het na Sinterklaas niet op en hebben we hier gezellig een kerstboom opgetuigd: voor mij kan het niet lang genoeg duren!

Een andere mooie traditie is de intraining: het eerste evenement na de kerstvakantie. Die tradi-tie is natuurlijk vooral leuk als roeier en niet zo-zeer als bestuurslid, maar ik ben wel erg benieu-wd naar hoe de wedstrijdploegen aankomend jaar gaan presteren. De geselecteerde ploegen heb-ben een veelbelovende samenstelling en goede coaching, waardoor een goed wedstrijdseizoen bijna wel móét lukken! Vlak na de intraining vin-dt de eerste krachtmeting al plaats op de NKIR, waarna de roeiers doorstomen richting de eerste Amstelwedstrijden. Ik heb nu al zin daar lekker langs het water te fietsen om onze ploegen aan te moedigen!

Maar dat duurt allemaal nog even: eerst ga ik lek-ker genieten van het kerstreces!

AB ACTIS

VICE-PRAESES

Als jij gelooft dat Okeanos de beste studentenverenig-ing uit Amsterdam is, dan is dat zo. Als jij gelooft dat jij hard kan roeien, dan roei je over het algemeen harder. Als jij gelooft dat jij een goed idee hebt, dan is dat idee over het algemeen ook goed. Als jij gelooft dat Sinter- klaas en de zwarte pieten een kater hebben van de sin-terklaasborrel, dan weet je zeker dat dit zo is.

En als je er eenmaal in gelooft, dan wordt het weer net zo mooi als vroeger. De spanning van een wedstrijd kan de spanning zijn van het schoen zetten. De euforie, de feesten: vergelijkbaar met pakjesavond. Iedereen is bij

elkaar, je weet dat er iets moois staat te gebeuren. Je moet er alleen in geloven dat dat ook zo is. Als bestuurs-lid voel ik zoveel energie stromen door de vereniging. Iedereen heeft ideeën, doelen en is vooral op zoek naar plezier en het ontwikkelen van Okeanos. Het ‘okeanos-gevoel’ is het gevoel dat wij met Okeanos inderdaad zoveel kunnen bereiken. De eerste maanden van mijn bestuursjaar zijn voorbij, maar laten wij doen alsof Sin-terklaas het hele jaar in het land is. En laten we vooral geloven in de kracht van Okeanos, dan wordt het nog eens een heel mooi jaar.

7

Tja, daar zit je dan weer. Voor een maa-gdelijk wit vel papier. Bijna net zo wit als

het besneeuwde landschap dat ik zie als ik nu naar buiten kijk. Verder ben ik vooral bezig geweest met geld de afgelopen tijd. Dat is ook niet heel verwonderlijk gezien mijn functie, maar dat terzijde. Niet alleen vliegt het geld zo ongeveer de deur uit (vooral van mijn eigen rekening), ook ben ik bezig met misschien wel een van de meest verschrikkelijke dingen van mijn functie: dubieuze debiteuren achter de broek aanzitten. Bij bedrijven is dat meestal wel erg leuk, maar bij onze eigen leden kan het me toch iets minder bekoren. Zeker in decem-ber, waarin iedereen juist heel vrijgevig is, voel ik me vaak een soort Scrooge die centen zit binnen te harken.

Verder is het toch even schrikken als je denkt net met je bestuursjaar begonnen te zijn en je alweer met kerstrec-es moet, maar goed, de tijd gaat nu eenmaal snel als je het leuk hebt! Vreemd genoeg hebben we van de eerste dingen alweer de ‘laatste keer’ gehad, zoals de constitutieborrels, waarbij alle genodigden door een Duitse herder naar buiten werden gejaagd, omdat de beheerder boos was, of waarbij collega-bestuurders van andere verenigingen een nachtje in de cel belandden. Ik mis het nu al! Voorlopig staat veel leuks ook nog op de planning, maar voor je het weet is ook dat al-lemaal weer voorbij.

Overigens tikken niet alleen de wijzers van de klok snel: ook die van de weegschaal schiet hard door. Daar zal het kerstre-ces vast geen verbetering in brengen...

QUAESTORIn mijn jaren als wedstrijdroeier voor Okeanos heb ik me vaak geërgerd aan een voor veel mensen welbekend fenomeen: terwijl je je als roeier hele-maal de getver in trapt, klagen de mensen aan de kant over hoe zwaar ze het hebben met meef-ietsen. Ze hebben duidelijk te veel gedronken de avond ervoor en die paar kilometer laf op de fi-ets zitten vergt toch echt het maximale van hen. Ook op trainingskampen is het gebruikelijk dat de coaches zich lekker lam zuipen iedere avond. De beruchte speciaalbierautomaat in Brugge wordt dan ook ieder jaar braaf uitgespeeld. De kleine oo-gjes die zij de volgende ochtend hebben lijkt menig coach scherper te maken in hun observaties.

Na vijf jaar te hebben geroeid ben ik me nu meer gaan richten op de bestuurlijke kant van de roeis-port. Dit betekent al snel dat ik me meer als toe-schouwer aan de kant begeef dan dat ik daadwer-kelijk in de boot zit. Tot mijn grote afschuw begin ik steeds meer begrip te krijgen voor de eerder ge-noemde klagende mensen aan de kant. Het toeval brengt dat najaarswedstrijden bijna altijd gepaard gaan met een CoBo op de avond vooraf. Dit result-eert toch altijd weer in de situatie waarin ik met mijn brakke kop met heel veel zelfmedelijden op de fiets zit om zeven uur ’s ochtends na slechts één uur te hebben geslapen.

Echter, hoe zielig ik mezelf ook vind, ik zal onze roeiers nooit lastigvallen met geklaag. We weten allemaal wat ze doormaken en brakheid kan niet vergelijkbaar zijn met de pijn die een wedstrijdro-eier doormaakt. Kotsen voor de blikken en de eer geldt voor zowel coaches als voor roeiers.

WEDSTRIJDCOMMISSARIS

De vestjeslikker zal haar geluk weer bij een ander moeten zoeken nadat mijn vestje weer uit elkaar is gevallen, ditmaal na een heftige strijd met de Sint. Het is de dag dat de goedheiligman zijn verjaardag viert en met zijn Pieten alle kinders in Nederland verblijdt. Ik zit in de bestuurskamer en denk terug aan de avond hiervoor. De avond dat de Sint met zijn twee knechten op bezoek kwam bij de Roeivereniging van Studenten aan de Vrije Universiteit ‘Okeanos’. In Licht benevelde toestand kwam de Sint binnen in de sociëteit. Kennelijk was hij zijn schimmel onderweg al verloren en had hij besloten kruipend verder te gaan.

De Sint had zich goed voorbereid op dit bezoek en had speciaal voor ons een djellaba aangetrokken. Voor als u niet weet wat een djellaba is: dit is traditionele Marokkaanse kledij. Een beetje progressieve Sint denkt natuurlijk mee met de samenleving en past zich hierop aan. Sint had duidelijk zijn best gedaan maar was de Pietendiscussie even uit het oog verloren. Waar ik een breed scala aan regenboogpieten had verwacht had Sint twee zwarte Pieten meegebracht. Waar het niet dat dit wel erg opgewekte Pieten waren, was het toch jammer dat de Sint niet zo pro-gressief was als gehoopt.

De Sint heeft toch nog een kans gekregen om de avond goed te praten met zijn gedichten, maar helaas was de Sint ook hier weer erg beledigend bezig en nu was de maat toch echt vol.‘Dag Sinterklaasje, dag, dag, dag, dag, Zwarte Piet’’ klonk uit de geluidinstallatie en Sint werd bij gebrek aan zware roeiers op correcte wijze hardhandig de sociëteit uitgezooid door het bestuur.Laten we hopen dat de Sint het volgend jaar wel begrijpt en de Escalatievogel thuis mag blijven.

P.S. Mocht iemand zich geroepen voelen om mijn vestje te naaien dan is die te vinden in de bestuurskamer.

MATERIAALCOMMISSARIS

8

Waarde leden,

Er was eens een Toer- en Competitie-commissaris,Houdend van Blauw.Zij moedigt al haar ploegen aan,Zo trots als een pauw.

Hard gaan op het water, hard drinken aan de kant,Zo herken je een competitieroeier van grote afstand.De selecties voor de Club8 en TopC4 zijn van start gegaan,Wat zorgt voor de beste boten die iedereen zullen verslaan.Helaas is nog niet iedere ploeg aan het train-en,Dus vraag je coaches en ga staan op die be-nen!

Binnenkort gaat de NOOC-ladder van start,Een ladder met activiteiten naar haar hart.Sparwedstrijden, trainingsweekenden en nog veel meer,Meld je aan en strijk met de eer!Aanmelden kan bij de blauwste commissie die er is,Doe dit op tijd en voorkom een hoop erger-nis.

Zorg met z’n allen dat Okeanos goed ver-tegenwoordigd is in elke bokaal,Dat maakt haar bestuursjaar extra speciaal!Roei hard in alle competitievelden die er zijn,Zodat zij alvast haar taarten kan gaan inko-pen bij Albert Heijn.Draag het rood boven groen op elke wedstri-jd,Zo creëren we met z’n allen die saamhorig-heid.

Liefs,

Sint en Piet

TOER- EN COMPETITIECOMMISSARIS

SOCIËTEITSCOMMISSARISWat voor velen een droom is werd voor mij afgelopen week werkelijkheid. Een avond zuipen met Sinterklaas. Een dronken mens spreekt altijd de waarheid. Ik zag dus mijn kans schoon deze oude baas uit te horen over van alles! Zijn standpunten omtrent zijn licht racistische slaaf, zijn vermeende schrapping als heilige door het Vaticaan en de traditionele viering van Sunneklaas op Ameland. Mocht u geen idee hebben waarop ik duid, dan is vooral het laatste de moeite waard op te zoeken. Echter, zoals menigeen weet heeft het sin-terklaasverhaal veel van doen met student-en. Drie studenten werden op reis richting Athene vermoord door hun herbergier en in mootjes gehakt. Nicolaas van Myra (aka Sinterklaas) sliep later in diezelfde herberg, droomde over deze gruweldaad en bad tot God die op miraculeuze wijze deze studenten weer tot leven bracht. Nu vraagt u zich waar-

schijnlijk af waar ik heen wil. Maar denkt u eens in: als Sinterklaas zo van studenten houdt dat hij bereid is ze weer tot leven te wekken, dan zal hij zeker ook bereid zijn uw kater na een avond goed zuip-en weg te werken. Mocht u uzelf nou het komende jaar in een situ-atie vinden waarin u met een dergelijk ‘studentenprobleempje’ zit, schroom dan niet te bidden tot deze (geschrapte) heilige. Voor al het overige ben ik van mening dat er meer bier gedronken moet worden.

9

10

Klaar. Het voelt nog steeds net zo raar als toen die teller éíndelijk op nul stond. Toen ik een biertje in m’n hand gedrukt kreeg, m’n oren het gejuich bijna niet aankonden en Loes en ik elkaar beduusd aankeken.

Mensen verklaren ons nog steeds voor gek. En ik eigenlijk ook nu. Maar misschien moet je ook wel een beetje gek zijn om dit te doen. Met gekkenwerk worden meestal de mooiste dingen bereikt.

Soms was het superraar. Zit je dan, te roeien met je vader op de gastergometer naast je. Of je beste vriendin. Of zelfs Mechiel Versluis. Ook raar om praktisch niets mee te krijgen van het evenement dat je zelf hebt georganiseerd, maar zich allemaal achter je afspeelt. Ik hoop maar dat het publiek zich vermaakt heeft.

Op sommige momenten was het ook superzwaar. De teller liep ontzettend langzaam en er leek geen eind aan die 100 kilometer te komen. Loes en ik waren waarschijnlijk nog het minst enthousiast toen we halverwege zaten. Pas halverwege. De laatste loodjes doorbij-ten duurde ook langer dan we verwacht hadden. Wat dat betreft zijn we onszelf echt te-gengekomen op die ergometer.

Maar gelukkig was het vertrouwen in ons zo merkbaar aanwezig dat we de eindstreep uit-eindelijk binnen de 4,5 uur haalden. We vonden het vertrouwen terug in de donaties die we binnenkregen tijdens het roeien. In de oppeppende tweets die op het scherm verschenen. In de mensen die op de zware momenten een stukje mee kwamen roeien, om de pijn te

[TERUGBLIK HONDERDUIT VOOR METAKIDS]

11

[TERUGBLIK HONDERDUIT VOOR METAKIDS]

delen. Of de mensen die ons de hele tijd bleven aanmoedigen, op welke manier dan ook. De groep mensen die schaamteloos de macarena en de kabouterdans voor ons danste toen de laatste twee kilometers ons pijnlijker vielen dan gehoopt wil ik hierbij in het bijzonder bedanken. En coach Wim-Jan, die ons, hoe onmogelijk het ook was, heeft voorbereid op de mentale strijd die dit zou worden.

Maar meer nog de mensen die gedoneerd hebben voor onze actie. Hoe klein of groot de do-natie ook was, voor ons is deze van onschatbare waarde en ik weet zeker dat ‘ie dat ook is voor de kinderen met een stofwisselingsziekte.

We hebben in totaal 1.662 euro opgehaald voor Stichting Metakids!

Ik hoop nog steeds dat ik iets losmaak bij andere leden en misschien wel jou enthousiast heb gekregen om zelf in actie te komen. Spreek daarover gerust de Okeanos Goede Doelen Commisie aan. Ik kan je verzekeren: ik ben er alleen maar gelukkiger van geworden. Oké, en een klein beetje stijf.

12

#HASHTAGS

Voor mijn verjaardag kreeg ik van een gezin een vlinderknuffel. Als je op zijn buikje drukte zong het You Are My Sunshine, vrij hoog ook. Het was voor mijn twee zusjes en mij. Ik was 14, mijn jongste zusje 11. Diezelfde middag maakte het jongste kind van dat gezin het cadeau kapot #WorstGiftEver

Een goede vriend van mij werd 16 en hij organiseerde een feest voor de hele klas. Met zijn alleen kochten we samen een heel groot cadeau, maar twee klas-genootjes onttrokken zich hieraan, zij ‘hadden al wat’. Alle reden toe ook: zakje RedBand winegums #WorstGiftEver

My life *sad face* #WorstGiftEver

In groep 6 had ik heel erg mijn best gedaan op een surprise. Prijzenpodium ge-maakt. Drie keer raden wat ik kreeg… Een zwartgeverfde doos, met kranten-proppen erin… #WorstGiftEver

Voor kerstmis kreeg mijn broer een keer een PlayStation 3 en ik een stofzuiger #WorstGiftEver

Deze editie: #WorstGiftEver

13

[KOOKEANIDEN]

Het is weer tijd voor een lekker recept, voorgekookt door de Kookeaniden. Deze keer is het een makkelijk en snel te mak-en recept: champignonpasta met rucola. Zoals het recept er nu staat is het een veg-etarisch recept, maar je kunt er natuurlijk altijd nog vlees bij gooien (KIP!).

Wat heb je nodig uit de supermarkt?- 300 gram spaghetti - 400 gram champignons- 1 ui- 1 eetlepel olijfolie- 2 tenen knoflook- 50 milliliter droge witte wijn (schiet op je bent nu nog uit training)- 200 milliliter crème fraîche (beker- verpakking)- 75 gram rucola

Wat moet je thuis hebben?- Pan om de spaghetti in te koken- Koekenpan om de saus in te maken- Snijplank- Goed mes om mee te snijden- Maatbeker

Oké, heb je alles bij elkaar kunnen sprokkel-en om dit lekkere recept te maken? Mooi zo, dan kunnen we nu verder gaan met de voorbereidingen van dit lekkere avond-maal.

Je kookt eerst de spaghetti beetgaar volgens de aanwijzingen die je op de verpakking kan vinden. Om te testen of je spaghetti goed is moet je hem even tegen de muur aangoo-ien en dat werkt het beste als je tegels aan de muur hebt (en als je kunt vangen, just in case). Blijft je spaghetti plakken, dan is deze perfect, maar valt deze, dan mag je nog even iets langer koken!

Terwijl je spaghetti aan het koken is kun je alvast de champignons schoonmaken met keukenpapier en daarna in vieren snijden.

Zorg dat je al het zand weg haalt bij je cham-pignons, anders wordt de maaltijd wel heel crunchy! Snipper daarna de ui en zet hierbij een duikbril op als je niet wilt gaan huilen.

Verhit de olijfolie in een koekenpan. Als de pan goed heet is gooi je de ui erbij en fruit je deze aan voor 5 min. Blijf goed ro-eren zodat de snippers mooi glazig worden. Bak daarna de champignons mee voor nog vijf minuten. Blijf ook goed roeren bij de champignons, zodat deze alle kanten mooi bruin worden. Pers daarna de knoflook, voeg deze toe aan je mengsel in de koeken-pan en bak de knoflook mee voor nog één minuut.

Zet dan je pan op een laag vuur en roer de wijn en de crème fraîche door je mengsel. Roer het goed door en laat het warm worden op het lage vuur, zorg vooral dat niet als je witte wijn verdampt, zou toch zonde zijn! Breng de saus nog naar eigen invulling op smaak met zout en peper.

Dan komen we eindelijk bij het laatste gedeelte aan. Giet de spaghetti af en voeg de champignonsaus hieraan toe. Schep de rucola erdoor en serveer direct. Bewaar nog een beetje rucola om er vers bovenop te doen, dat ziet er altijd zo mooi uit.

SMAKELIJK ETEN!

14

15

[OH

OH

O

KEA

NO

S]

16

TANTE TOOS Lieve neefjes en nichtjes,

Sinterklaas is weer op de stoomboot naar Spanje, de Kerstman komt er weer aan en de introperiode ligt al ver achter ons. Hoewel veel Okeaniden het druk hadden met de selecties, is er toch veel gevoosd afgelopen periode. Ga zo door! Op de inauguratie was het al raak. Loes viel van de trap en op de lippen van Marcio, Charissa werd verrast door de tong van John, en menig Okeanied is die avond met elkaar mee naar huis gegaan. H.t. Wedstrijdcommissaris Joran en Anne-Fleur hebben een gezellige nacht meegemaakt, wat ze wellicht gaan her-halen op het gala. Ook Merel S. en Kilian zijn die avond met elkaar naar huis ge-gaan. Kilian is niet de enige die van Merel heeft kunnen genieten deze periode. Onder anderen Thijs W., Joris, Jan Willem en Alida hebben ook tongetjes geroerd met deze dame. Alida heeft op haar beurt, naast met Merel S., ook getongd met Ruben en Brant.

Ook op het vorm-je-jaarclub-diner was het ook goed raak. Zo hebben Stef M. en Judith S. elkaar stiekem een kusje gegeven. Ook heeft Jordy F. de betere kant van zichzelf laten zien. Het gerucht gaat dat hij met maar liefst vijf meisjes, waaron-der Emilie van de Roeipoezen, speeksel heeft uitgewisseld. Deze periode zijn er ook veel stelletjes ontstaan en jammer genoeg ook uit elkaar gegaan. Baukje en Ramon zochten het toch liever buiten de eigen slaapkamer, waardoor zij jammer genoeg niet meer van elkaar genieten. Baukje vond gelukkig gelijk troost in de armen van Remexied Koen M. Daarentegen is er ook een nieuw Okeanos-stel-letje ontstaan: Nieneke H. en Sebastiaan E. maken elkaar nu al een aantal we-ken erg gelukkig. Denise H. en Joost R. zijn ook al een tijdje aan het scharrelen. Zal dat tot ook tot een Okeanos-stelletje leiden? Verder hebben Marjolein D. en Peter F. tongetjes gestreeld, net als Boris W. en Lisa van S. Ook heeft Devie ge-zoend met drie Okeaniden, wiens namen nog niet bekend zijn bij Tante.

Op de Zware Ballen Borrel waren alle neefjes en nichtjes ook goed bezig. Zusjes waren op deze borrel niet veilig! Zo werd het zusje van Eric S. besprongen door Jordi H., en hebben zij samen een wilde nacht beleefd. Ook het zusje van Alex-ander S. was niet veilig voor de geile handjes van Bram K. en Daan.

De jaarwisseling komt er weer aan en Tante hoopt dat het goede voornemen van alle Okeaniden ‘meer vozen’ wordt!

Lebbers,

Tante Toos

Bij het versieren van Tantes zoenboom is deze wegens overbelasting omgevallen. De MediaCie doet haar best deze weer op te takelen, maar vraagt hierbij om jullie geduld in de kerstvakantie.

17

DE COMMISSIE ACHTER DE JAARCLUBDINERS:DE JAARCLUBCIEDe JaarclubCie is een kleine en gezellige commissie die bekend staat om het organi-seren van de geliefde jaarclubdiners op ie-dere tweede dinsdag van de maand. Met vijf man sterk wordt het contact met de jaarclubs onderhouden en wordt er iedere maand een jaarclubdiner georganiseerd op Villa Erevlot.

Ook dit jaar is Okeanos weer een aantal fana-tieke en gezellige jaarclubs rijker! Tijdens het eerste diner van dit jaar, het vorm-je-jaar-club-diner, waren de eerstejaars in grote ge-tallen aanwezig. Naast dat er op deze avond veel wijn is gedronken en lekker is gegeten, zijn ook de nieuwe jaarclubs gevormd. Nadat iedereen er tijdens het diner in was geslaagd om een jaarclub te vormen, werden gezamen-lijk de eerste drankjes gedronken en werd er tot in de late uurtjes door gefeest.

Op de tweede dinsdag van november was het dan zover: het eerste échte jaarclubdiner van dit jaar! Tijdens dit diner, waarbij gekookt werd door één van de jaarclubs zelf, mochten de kersverse jaarclubs zich presenteren aan de rest van de vereniging. Ook dit was weer een ontzettend gezellige en geslaagde avond. De jaarclubs presenteerden zich door mid-del van zelf geschreven liederen en logo’s. Daarnaast werden er erg originele en leuke cadeaus aan het bestuur aangeboden. Wisten jullie bijvoorbeeld al dat wij als vereniging tegenwoordig een rood-boven-groene beer-pongtafel rijker zijn?

Deze avond staat, wat ons betreft, voor een goed begin voor de rest van het jaar. Vanaf nu zal iedere maand weer een andere jaarclub de

keuken overnemen om haar favoriete maal-tijd aan de rest van de vereniging te kunnen serveren. Daarnaast zal het aan wijn, bier en de overdosis gezelligheid op deze avonden natuurlijk ook niet ontbreken (voor de aan-komend wedstrijdroeiers: vrees niet, ook het drinken van een glaasje fris is toegestaan!).

Als JaarclubCie hebben wij tot nu toe erg ge-noten van de gezellige eerste diners! Wij ho-pen dan ook dat de leden van alle jaarclubs samen een leuke tijd zullen hebben en dat wij met zijn allen net zulke geslaagde diners kunnen organiseren als de afgelopen maand!

18

Cru als het is. Zo omschrijf ik de selectieperiode als strijden met en tegen kameraden. De paradox wordt tevens groter naar gelang de tijd verstrijkt en je ook de rimpels van bij menig aanwezig buikwandig vet ziet verstrijken. De tijd leert, volharding en precisie. De tijd brengt, hardvochtigheid en accuratesse. De realiteit schetst zich steeds grover, kameraden sneuvelen. Velen begonnen, slechts acht plaatsen te vergeven. Ikzelf kan gelukkig zeggen: ‘veni, vidi, vici’ - waar ik enkele keren ook bijna kon spreken van veni, vidi, vomui.

De selectie is hard, uitdagend en vooral vermoeiend. Wetende dat kotsen voor blikken en de eer het uiteindelijke doel is waarvoor je wil strijden, was dit het moment voor het persoonlijk blikken en de eer jezelf te betitelen als Lichte Pik ‘15. Uit de groep springen met een fraaie kikkersprong waar elegantie haar naam kreeg of juist de aandacht grijpen door fenomenale wilskracht zoals een strijdlustige leeuw zich betaamd. Waar deze verhevenheid in alles klinkt naar schoonheid, doch de realiteit daarbij aansluit. Hetgeen iedere (top)sporter be-twist: “ben ik goed genoeg? Ben ik hier wel klaar voor? Wil ik dit eigenlijk alle-maal wel?” Ik zou liegen als ik dat niet zou erkennen- zou bekennen. Diegene die perfect wil zijn, zal zichzelf desalniettemin en desondanks met groteskere tegenwerkende kracht de neus stoten. Diegene die kritiek krijgt, zal deze moe-ten omarmen en bevriend moeten raken met zijn grootste vijand: zijn falen.

Werk aan de winkel. Een goede winkel sluit namelijk nooit zijn deuren. Visu-aliseren deed ik vaak, stap voor stap slijtte ik, slijt ik zowaar nog: in technisch aspect in mijn hemisferen. Al voelt het, voelde zowaar, alsof mijn lichaam en geest gedissocieerd waren door producten genuttigd uit deze slijterij.

Ik, onderdeel van het ‘wij’ Licht ‘15, dank de concurrentie. De strijd die mij ge-bracht heeft naar deze beeldige positie. Laat ik daarom jullie beloven, namens het wij Licht ‘15, deze strijd voort te zetten en te kotsen voor de blikken en de eer. Deze eer is onderdeel aan iedereen die de selectieperiode meegelopen en doorlopen heeft, waar het werkelijk onderdeel van heel Okeanos bedraagt.

- Aäron Spapens (selectie Licht’15)

Ik zei altijd: ‘Dat wedstrijdroeien, daar ga ik nooit aan beginnen, hoor.’ Drie jaar lang heb ik dat gedacht tot begin dit jaar. Ik had al gehoord dat er meerdere ouderejaars Okeaniden wilden gaan

wedstrijdroeien en het was al snel duidelijk dat er voor Licht een zware selec-tie begon aan te komen.

De trainingen gingen lekker, het afvallen was begonnen, maar ik werd toch bij de zware selectie ingedeeld. Het ging allemaal wel aardig, maar het eind van de selectieperiode kwam dichter- en dichterbij. Ik wilde toch graag nog selectie lopen voor Licht en gelukkig kon ik daar direct instromen.

Er was een leuke klik binnen de groep en de trainingen gingen lekker. Na de eerste week dat ik meeliep werden er al zes van de acht plekken in de boot vergeven. Daar zat ik helaas niet bij. We moesten met de vijf overgebleven jon-gens strijden om de laatste twee plekjes in de boot. Het werd steeds spannen-der naar het einde toe. Ik had goede hoop, maar helaas ben ik er niet in geko-men. Ik denk wel dat er nu een hele goede boot klaargestoomd wordt om een jaar hard te gaan knallen. Ik

wens ze heel veel succes en plezier en ik zal ze het hele jaar toejuichen. - Jasper Sijtsema (selectie Licht’15)

Roeien was absoluut niet mijn ding. Na een jaar onderaan de bokaal in een C4+ gevaren te hebben, waarbij het op-roeien naar de start de enige training was die ik had, was dit geen verrassende conclusie. Sturen, dat moest het dan maar worden, en dat heb ik gedaan. Tijdens mijn jaar als Dame-sch-Club8+-stuur heb ik genoten van het feit dat ik me voort liet trekken door acht sterke dames en ik alleen maar hoefde te schreeuwen dat ze harder moesten. Heerlijk! Tegelijkertijd begon ik in te zien dat het stiekem toch wel echt een hele leuke sport was.

Als een soort van ‘één voor allen, allen voor één’ deed ik sa-men met mijn dames mee met de wedstrijdselectie dit jaar.

TERUGBLIK SELECTIES

19

Roeien was absoluut niet mijn ding. Na een jaar onderaan de bokaal in een C4+ gevaren te hebben, waarbij het op-roeien naar de start de enige training was die ik had, was dit geen verrassende conclusie. Sturen, dat moest het dan maar worden, en dat heb ik gedaan. Tijdens mijn jaar als Dame-sch-Club8+-stuur heb ik genoten van het feit dat ik me voort liet trekken door acht sterke dames en ik alleen maar hoefde te schreeuwen dat ze harder moesten. Heerlijk! Tegelijkertijd begon ik in te zien dat het stiekem toch wel echt een hele leuke sport was.

Als een soort van ‘één voor allen, allen voor één’ deed ik sa-men met mijn dames mee met de wedstrijdselectie dit jaar.

Hilarisch vonden we het, ik ging eens even meemaken wat zij nou hethele jaar gedaan hadden. Al snel bleek ik toch wel aardig mee te kunnen komen op een ergometer, ik leerde het snel en heb goed afgekeken afgelopen jaar. Het werd steeds een beetje leuker, tot ik mijn eerste minuutjes moest doen. Weer het roeien afgezworen. Tot ik bij de selectiegroep lichte dames ingedeeld werd. Dat weekend twee keer scullen en een ergometertraining met ontzettend gezellige meiden en coa-ches: ik vond het fantastisch. Gelukkig wordt dit gevoel nog steeds iedere training sterker. Roeien is absoluut mijn ding!

- Faye Trossel (selectie Damesch Licht’15)

TERUGBLIK SELECTIES

20

Eindelijk is het dan weer donderdag. De tap staat al tijden aan en je hoofd loopt langzaam vol. De leegte in je ribbenkast mist je allerbeste vrienden, de kater in je harses de visioenen van vorige week. De hele dag gelijken de druppels op de ruiten aan condens, dat zich langzaam een bochtige weg langs het glimmende glas naar beneden baant, af en toe twijfelend, dan weer in volle vaart. Dit schouwspel kan slechts onder-broken worden door de goudgele schittering die stiekem een weg naar je ogen vindt. Wanneer je beter kijkt zie je bubbeltjes opstijgen tot de schuimkraag die boven de rode ster lijkt te zweven. Het water loopt je in de mond. Je wenste dat het bier was.

Je vindt je blouse waar je hem vorige week uitdeed en schiet in de broek met de minst verdachte vlekken. Een hand door je haar, een strik in je veter, een knoop in je das. Dan rijk je naar je favovestje en trekt hem langzaam aan, terwijl je eventjes naar jezelf wenkbrauwwiebelt: de avond zit vol potentie.

De soos is je thuis, maar ze is er nog niet klaar voor. Wanneer de atmosfeer juist wordt geschonken, wordt er meer bier gedronken (en meer gevoosd!). Emmers met sop en 4 sterke handen maken de bar tot een glimmende haven, waar je het samen met je beste vriend eens flink gaat laten stormen. Voor de show vinden jullie een ingenieus systeem uit om de koelkasten van een kleurrijk assortiment te voorzien. Het streepsysteem wordt geopend, de eetlijst uit de printer getrokken en de eerste biertjes van de avond wor-den gekust. Je kijkt elkaar nog even diep in de ogen als de muziek aanzwelt: je mag weer!

Het podium van je allerbeste herinneringen neemt steeds illustere vormen aan. Terwijl de wedstrijdroeiers afdruipen, zie je meer en meer paartjes naar buiten huppelen, de koffiemelk ontwijkend. Gelukkig staat er altijd iemand voor je klaar om je dienst even over te nemen, het is immers van levensbelang om toevallig om het hoekje te gluren, en je overvolle blaas danst al met moeite richting het erevlot. De briefjes van vijf raken op, het toiletpapier is verdwenen en alle Radlers ben je weer kwijt. De onbekende namen die je ge-streept hebt gaan je vanavond opnieuw niet bijblijven omdat alle aangeboden biertjes als een wazige wolk tussen je oren zijn. Het is tijd om te genieten van dit feestje aan de andere kant van de bar.

De sluiters nemen over. Wanneer het slagveld dat de bar en koelkasten zijn is ontnuchterd voel je dat dit het moment is om de danskunsten van de BarCie aan heel Okeanos door te geven. De frituur staat op sprin-gen en tosti’s vliegen je om de oren. Flügeltorens komen en gaan en smeren de diepste gesprekken. Voor-dat de pret de benen neemt, gooi je de Pianoman de speakers in en ren je rond met zwabbers om Beuksjes te voorkomen. Samen buffelen jullie door om het sop, vuilnis, glas, kokend water en de chloorpillen op de juiste plek te krijgen. Het laatste biertje tap je boven een dienblad en vergezel je in je gewaagdste dansjes. Die lach op je gezicht is niet meer te stuiten en met je beste vriend dansen jullie door naar de fietsen. Je valt nog eens om, geeft elkaar een innige knuffel en roept nog een laatste keer: ‘Oh, lekker!’, ‘Volgende keer bij jou thuis’ en vooral ‘HAIHAI’.

Lebbersch,

de BarCie

EEN BORREL DOOR DE OGEN VAN DE BARCIE

21

Weet jij welk jong Okea-niedje dit is? Het antwoord vind je op pagina 26.

[RA RA, WIE IS HET?!]

Sinds de Algemene Leden-vergadering van september is de Commissie van Ad-vies formeel omgezet in de Raad van Advies (RvA). Elke BackSplash geven we een korte update over onze ac-tiviteiten, om jou als lid bij de strategie en het beleid van Okeanos te betrekken. Dat vinden we vanzelf-sprekend, want jíj bent één van die leden waar deze over gaan!

Wat is de Raad van Advies? » De RvA is een orgaan

van de ALV, met als doel de strategie en het beleid van Okeanos te borgen. Dit doen we door: » De ALV (on)gevraagd

te adviseren met betrekking tot de vastgelegde strategis-che doelen en het beleid van Okeanos; » Eens per twee

maanden in een formele bi-jeenkomst met de praeses de voortgang op de doelstel-lingen te bespreken; » Jaarlijks verslag uit

te brengen aan de ALV; » In uitzonderlijke

gevallen het bestuur een bindend advies te geven. Als zo’n geval zich voordoet, heeft uiteindelijk de ALV het laatste woord: dit is immers het hoogste orgaan binnen de vereniging.

De RvA bestaat uit zes per-sonen: een onafhankelijke voorzitter en vijf leden met elk verantwoordelijkheid voor één van de strategis-che aandachtsgebieden: ve-reniging, roeien, materiaal, externe contacten en finan-cieel.

Update Okeanos 2020Okeanos 2020 (niet te ver-warren met ‘Project 2020’) is het meerjarenplan, dat al enige tijd in de maak is. Het afgelopen jaar hebben we de missie en visie van de vereniging bijgesteld en de waarden opnieuw getoetst. Tevens is er een wedstrijd-, competitie- en materiaal-beleid opgesteld. De di-verse activiteiten komen de komende maanden samen, waarmee 2020 wordt af-gerond en aan de ALV wordt gepresenteerd.Op 29 november heeft een groep Okeaniden samen met de werkgroep over deze verschillende strategische

gebieden nagedacht. Na een korte presentatie over de achtergrond en de huidige inhoud van het plan gingen bestuur, leden en de RvA in groepen uiteen, om achter-eenvolgens een SWOT an-alyse te maken, concrete doelstellingen te bepalen en uit te werken hoe we dat zouden kunnen meten en sturen. Tussentijds werden de uitkomsten telkens aan alle aanwezigen gepre-senteerd, zodat de andere groepen feedback konden geven.

In januari gaan we de vol-gende stap maken en al-les uitwerken in korte, handzame plannen. Wil jij daaraan bijdragen? Hou dan de website in de gaten voor de nieuwe aankondiging.

Tot die tijd nodigen we jou als Okeanied van harte uit feedback te geven op het tot nu toe geleverde werk. Dit kan door een mailtje te sturen naar 2020@okeanos.nl. Je krijgt dan toegang tot de bestanden en kunt feed-back geven. Op die manier bepaal jij mee wat Okeanos de aankomende jaren zal gaan realiseren!

Heb je vragen over de Raad van Advies, de strategie of het beleid? Neem dan geen contact op met bovenstaand adres, maar met rva@okeanos.nl.

UPDATE VAN DE RVA

BIJDRAGE VAN DE GOEDHEILIGMAN

22

Het einde van het jaar is inmiddels gekomen.De feestdagen hebben veel schade gemaakt op je inkomenTevreden, dat zijn de pieten en SintOver het verloop van dit jaar onder Dannijs en Wind

Het wordt alweer wat kouder hierDus verdooft men zich massaal met bierJe Okeanos sjaal hangt weer naast je das in de kastEn uiteraard naast wat dassen die je hebt gebrast

Je viert je feestjes bij ons op de warme sociëteit,en krijgt daar dan een lebber van een lekkere meid (wel buiten, sorry)Sinterklaas is alvast weer terug naar een exoti-scher oord,Maar hoort via Tante wie wie heeft gescoordDat schrijft hij allemaal netjes op in zijn grote boekEn zo warmt hij zijn schoot op voor volgend be-zoek

In deze winterkou stap je niet graag in de bootEn staat een duik in de Bosbaan gelijk aan de dood(Heeren, pas dus goed op bij hoge nood)Toch weerhouden die klappertanden en bevro-ren tenenEen Okeanied niet van keihard willen trainen

Als je goed en hard traint dan win je een blik,Als dame, zware bal, of als lichte pikMaar ook compo’s gaan Sint laten zien dat ze het menenWin die bokaal door te staan op je benen

Uiteraard zing je voor winnaars, samen met Sint en PietVol trots en met passie je verenigingsliedJe kotst voor de blikken, maar ook voor de eerEn die blaren doen morgen al veel minder zeer

Je pijn drink je weg terwijl je op de soos staat te swingenOf op geheel eigen wijze in de bosjes (Boom-BoomDingen!)Door ons allemaal eens goed te gaan houden aan de mores,Verblijden we niet alleen Sint, maar ook socië-

teitscommissaris FlorisAls goed voornemen gaat niemand dus meer vozen in de soosEen kannetje koffiemelk drinken vinden we al-lemaal gross

Composaris Sarah zal dit jaar graag haar mou-wen opstropenOm zoveel mogelijk taarten te moeten gaan ko-penZe zal de CC begeleiden en soms commanderenZodat jullie van je coaches straks zoveel moge-lijk leren

Ook Joran zette dit jaar vol hoop zijn schoenEn vroeg om een voorspoedig wedstrijdseizoenOokal zijn de selecties nog in volle gang bezig,De wil om te winnen is al volop aanwezig

Niels draagt daarin bij op zijn eigen manierEn onderhoudt onze vloot voor Okeanos’ plezierHij zorgt met passie en liefde voor ons materiaalEn dat merken wij allen bij elke haal

Ellen bekommert zich om het externe beleidEn Sint vindt dat dat lekker gaat bij je, meid

23

De WAC’s en de roeiclinics stromen wel binnen,Het lijkt erop dat er dit jaar ook bedrijfsboten gaan winnen

Merel gaat lekker en heeft zich tot op hedenAl fanatiek ontfermt over al onze ledenZe stuurt trouw de nieuwsbrief en staat voor eenieder paraatWaardoor het ook bij de commissies van een leien dakje gaat

Joost als quaestor is tijdens SinterklaasfeestVast met veel chocolademunten in de weer ge-weestWant ook hij had zijn draai snel gevonden dit jaarEn maakt zo ook op financieel gebied het on-mogelijke waar

Hanneke houdt ondertussen rustig de touwtjes in handenEn verwacht tevens dat wij ergens hoog in alle velden belandenEr is wil, passie, er is fanatisme en zinZe zet dit jaar daarom graag vaak op het erevlot in.

Ook wij als BackSplash zien een mooi jaar tege-moetTerugkijkend op ’14 komt dat zeker wel goed.

Namens de goedheiligman,

de schrijfpietjes van de BackSplash

24

25

De wedstrijd heeft zijn naam te danken aan de vaak barre weersomstandigheden tijdens de race. Met name de kou maakt de lange wedstrijd een hel. Deze kou bleef ons dit jaar be-spaard, waardoor de zes kilometer iets minder hel werd dan bijvoorbeeld vorig jaar.

Bij het opladen van mijn skiff sprak ik de winnaar van 2013, één van de Muda’s, geen idee welke. Ik vroeg of hij dit jaar weer voor de winst ging en hij vertelde dat het spannend zou worden tussen zijn broer, Braas en hemzelf. Daarnaast vertelde hij met trots dat dit zijn tiende jaar zou worden dat hij start. Geen meetmoment voor de bond, geen bijzondere prijs, gewoon voor de lol. Voor mij volkomen onbegrijpelijk, want als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het de lange baan wedstrijden. De Hel was voor mij een meetmoment en dus de reden om deze te starten. Eerst tien kilometer oproeien, vervolgens een wedstrijd van zes kilometer en daarna vier kilometer getötet uitroeien is namelijk niet mijn favoriet.

Naast, soms achter en soms voor Ramon heb ik me op deze wedstrijd voorbereid in de skiff. Lange, taaie trainingen om dat duurvermogen omhoog te krikken en de techniek bij te blij-ven schaven. Hij startte in het SA-veld, werd daarin keurig veertiende en was redelijk te-vreden met z’n race. De druk lag voor mij vrij hoog omdat het een meetmoment van de bond was: ze kijken hier hoe de SB-roeiers presteren en hier kunnen vinkjes en minnetjes verdiend worden voor de selectie van het WK. Met een tiende plek belandde ik aardig in de middenmoot van de groep. Redelijk tevreden, maar uiteindelijk gaat het om de eerste plek!

Op naar het korte-baanseizoen!!!

Met rood-boven-groene groet,

Bastiaan Collette

DE HE(ME)L VAN HET NOORDEN 2014

26

[HO

RO

SCO

OP]

Waterman - 20 januari t/m 18 februariJe bent een waterman, maar je roeit veel te weinig. Stap eens in een boot en doe je sterrenbeeld eer aan. Kijk ook eens naar het water en voel je één met de natuur. Wees het water, wees die man, en vergeet de Vissen niet te groeten te doen als je langs-roeit. Kan je eindelijk wat karmapunten verzamelen in plaats van pandapunten.

Vissen - 19 februari t/m 20 maartDeze maand ziet er niet goed uit voor jou. Veel van je soortgenoten drijven leven-loos rond op de Bosbaan en dan vooral rond het erevlot. Blijf hier dus uit de buurt en probeer te werken aan je gezondheid. Doe de Waterman de groetjes terug. Groetjes terug van de Waterman.

Ram - 21 maart t/m 20 april Boem. Veel te enthousiast ben jij deze maand. Dopamine in overvloed. Je haalt twee halen in één, alsof je bonus hebt bij de Albert Heijn. Probeer ook eens om je heen te kijken en te letten op wat er verder op het water gebeurt. Ga skiffen, nu, lekker al-leen. Dan kan je lekker hard gaan en heb je zo die prijzen in je prijzenkast.

Stier - 21 april t/m 21 meiJe sterrenbeeld klinkt heel cool en zo gedraag je je ook. Pas alleen op, dat wordt niet door iedereen gewaardeerd. Om vervelende verhalen in Tante Toos te voorkomen, kun je je aankomende borrels beter een beetje inhouden.

Tweelingen - 22 mei t/m 21 juniSoms zou je willen dat je een zusje had (de zware ballen ook, want meer zus is meer beter). Of een broer (dit niet). Maar die heb je niet. Veel succes aankomende maand.

Steenbok - 22 december t/m 20 januari

Denk er maar niet over na om deze maand lekker te gaan roeien. Elke haal die je doet zal falen en het enige wat je zal bereiken is het slopen van je boot. Daar zit je dan met je ambitie om de beste te zijn. En dat terwijl je nog zo graag zou willen blikken voor de kots en de eer. Het enige waar je blij mee zal zijn is je verjaardag, ge-feliciteerd daarmee. Lapdance van Ferdy mag je komen ophalen. Weer een jaartje ouder, zie je de grijze haren al verschijnen?

27

[HO

RO

SCO

OP]

Kreeft - 22 juni t/m 21 juliAls je hard werkt is de kans groot dat je studie deze maand goed gaat. Dit geldt ook voor in de liefde: als je een vriend(in) hebt, leuk, maar als je single bent moet daar snel verandering in komen. Je roeit immers niet alleen in een dubbeltwee.

Leeuw - 22 juli t/m 22 augustusJe hebt het idee dat je roeit in het geld. Dit is alleen niet zo. Let op je geld en roei rus-tig met de stroming mee. Er bestaat altijd de kans op een financiële meevaller, maar deze kans is nog steeds klein. Tenzij je Joost lief aankijkt.

Maagd - 23 augustus t/m 23 septemberJe doet sterrenbeeld deze maand geen eer aan. Je naam komt wel erg vaak voor in de Tante Toos. Let op met wat je doet, alle bosjes hebben ogen.

Weegschaal - 24 september t/m 23 oktoberAls je selectie loopt, let dan op je sterrenbeeld. Je mag alleen light halen in de super-markt en neem niet te veel dingen met een korreltje zout. Zorg er vooral voor dat je in evenwicht trapt.

Schorpioen - 24 oktober t/m 22 novemberZie andere tekens van de dierenriem. Kies maar wat leuks uit. Zo geweldig dat je bent.

Boogschutter - 23 november t/m 21 decemberJe schiet raak in de liefde. Je roeit recht op je doel af en dat behaal je ook. Zorg alleen dat je niet te hard van stapel loopt en dat Tante er achter komt!

Steenbok - 22 december t/m 20 januari

Denk er maar niet over na om deze maand lekker te gaan roeien. Elke haal die je doet zal falen en het enige wat je zal bereiken is het slopen van je boot. Daar zit je dan met je ambitie om de beste te zijn. En dat terwijl je nog zo graag zou willen blikken voor de kots en de eer. Het enige waar je blij mee zal zijn is je verjaardag, ge-feliciteerd daarmee. Lapdance van Ferdy mag je komen ophalen. Weer een jaartje ouder, zie je de grijze haren al verschijnen?

[BIJNA POËTISCH MET FUR]

De laatste maand, de laatste ronde, de laat-ste kansen, als laatste gezondigd. Je weet wel, die ene laatste maand van het jaar, waarin we allemaal diepzinnig uit het raam gaan kijken, omdat het eigenlijk te focking koud is om lek-ker buiten te chillen. Zo ook ikzelf, terwijl ik weer naar grappige dingen zoek om in dit ver-haal te delen.

Het is een maand van reflectie, blauwe han-den en rode wangen. Waarin je je wanneer je buiten komt even moet vermannen. Decem-ber is ook de maand van familie bezoeken en ontvluchten. Buikje vol eten, aan tafel met diepe zuchten. Kerstbomen, lichtjes, pracht en praal. Ruzie met de slingers, weg ermee, met een neerwaartse haal. Een maand vol chille clichés, die je toch een lekker warm ge-voel van binnen geven. Al is het maar door de chocomelk met iets te veel alcohol erin. Men-sen doen soms de raarste dingen in zo’n laat-ste maand. Bram Moszkowicz heeft te kennen gegeven dat hij een kraagverzwaarder heeft. Ik schrijf het nog even een keer. Bram Mos-kowicz heeft een kraagverzwaarder. Voor zijn hemd. Zodat het niet spontaan de hemel in vliegt. Of beter gezegd, ontvlucht.

Over lief manneke Bram gesproken, Gordon heeft zich deze maand verklaard tot goed-heiligman. Brammetje heeft geen imperium meer, maar Gordon wil uit al het goede van zijn hart de rekeningen van Brammie betalen. Bram heeft dat natuurlijk nodig, dus accep-teert hij dat van harte.

Ook de respectabele oudere onder ons- nee, Moszie, niet jij dus- veranderen. Zo kan het voorkomen dat je met al je vriendelijkheid in de bus zit. Lekker op te warmen tussen de grote hoeveelheid mensen, genietend van de warme hondengeur die zich zelf een jas

noemt. Je checkt nog even op je pokkie, kletst wat met je lover of parttime avondpleziertje en in je ooghoek zie je een oudere mevrouw binnen stappen. Je bent beschaafd opgevoed, je hoort je moeder nog in je achterhoofd een wijze les vertellen. De net zo vriendelijke ou-dere vrouw maakt oogcontact en als vanzelf sta je op en bied je haar je plek aan. Maar alsof Herr Hitler zelf haar lichaam bemach-tigd, komt er een hels vuur uit haar ogen en taalgebruik uit haar mond waardoor Poetin nog een kleine peuter zou worden. Het is dan ook strikt verboden een oudere vrouw te zien als een oudere vrouw die een zitplaats nodig heeft. Ze kon makkelijk staan, zo zal ze je door haar tirade vertellen. Ongemakkelijk ga je weer terug zitten en bied je je excuses aan: je blijft immers altijd beleefd, natuurlijk. De oudere generatie wil niet als oud worden ge-zien in december. Dus wanneer ze vooralsnog op je schoot beland na de eerste flauwe bocht, mag je haar gerust vertellen dat ‘weggegaan is plaats vergaan’ toch echt van toepassing is.

Desondanks blijft december een pracht-maand. Overdreven veel eten, alcohol is een goed excuus om warm te blijven en de kou een goede motivatie om lekker te zitten brommen over alles wat kut is. Waar blijft verdomme m’n Elfstedentocht!? Waar blijft verdomme m’n sneeuw?! Waarom zijn de wegen zo god-verdomme glad?! Je snapt het plaatje.

Maar achteraf maak je er toch altijd het beste van en blijft december een prachtige maand om in begin lente aan terug te denken, wan-neer het weer wat lekker warmer begint te worden en je je alleen het leuke en het mooie nog herinnert.

Dikke lebber

28

Het antwoord op de Ra ra, wie is het?! is: Floris Hoogenboom

[KALENDER]

29