VAN LEVEN EN LIEFDEWERELDSCHOOL

DON BOSCO HAARLEM

KERSTACTIE VOOR BENIN

WAAROM EEN STAGE

BIJ DON BOSCO?

WIJ ZIJN EEN FAMILIE ELK THUIS IS EEN BRON

J A A R G A N G 7 6 N R 4 D E C E M B E R 2 0 1 6 C O N T A C T B L A D V A N D E S A L E S I A N E N V A N D O N B O S C O I N N E D E R L A N D

Samen wegen

zoeken naar een hoopvolle toekomst, in

het spoor van Don Bosco!

In deze decembermaand zullen we ons wensenarsenaal weer aanspreken. Want wie wil er niet naar aanleiding van het kerstfeest en het nieuwe jaar een wens de wereld insturen. Het is al een oude traditie, die haar waarde en haar belang blijft behouden. Want het schrijven van een wens biedt de gelegenheid om te verwoorden wat we hopen voor onze dierbare medemensen. Maar zit er hier ook niet ergens een angeltje verborgen? Door het digitaliseren van onze wenskaarten neemt de computer iets weg van het oorspronkelijke, van het persoonlijke, van het nabije. We hoeven maar te kiezen welke digitale kaart we willen verzenden en heel vaak, hopelijk in onze mooie Nederlandse taal, is de wens al geformuleerd op de ‘e-card’.Ik schreef al dat het formuleren van een wens de mogelijkheid biedt om ‘ons hart te laten spreken’. Deze column nodigt dan ook uit om dit jaar aan het schrijven van de kerst- en nieuwjaarswensen werkelijk een persoonlijke invulling te geven. Laten we het proberen om het eens over een andere boeg te gooien en ons in alle rust aan het schrijven te zetten. Laten we een gelegenheid zoeken om te trachten de

geadresseerde voor ogen te halen en naar woorden, gedachten en gevoelens op zoek te gaan die het stempel van de echtheid en de verbondenheid dragen. Om werkelijk te luisteren naar wat ons hart te zeggen heeft aan de ander. Wensen formuleren wordt zo een intens en hartverwarmend gebeuren.

Mag ik nu mijn wens voor jullie, trouwe lezers van Don Bosco NU, formuleren?Er zijn vele dingen die ik jullie zou kunnen toewensen. Maar ik houd het bij de jaarspreuk voor 2017, die onze Algemene Overste, don Ángel Artime, aan de hele Don Boscobeweging aanbiedt: Wij zijn een familie. Elk thuis is een bron van leven en liefde.Wat zou het mooi zijn mochten we met Kerstmis op het spoor komen hoe we als grote salesiaanse familie iets voor elkaar kunnen betekenen. Hoe we elkaar een thuis kunnen bieden, waar ieder tot zijn recht komt. Dan wordt 2017 een mooi en gelukkig makend jaar.MARK TIPS SDB, PROVINCIAAL/

‘Don Bosco NU’ is het drie­maandelijkse contactblad van de salesianen van Don Bosco in Nederland. Het heeft tot doel een breed publiek te informeren over activiteiten die geïnspireerd zijn door Don Bosco. De congregatie van de salesianen wijdt zich in navolging van de stichter, de Italiaanse priester Don Bosco, aan jeugd­ en jongerenzorg.  Een abonnement kun je gratis aanvragen. Oplage: 5.000.

DIRECTEUR Mark Tips sdb

REDACTIE Wim Flapper sdb (hoofdredacteur)Koos Meijerink(eindredacteur)Joost MiddelhoffKristel Zeeman

CONTACT Graafseweg 533, 6603 CB – Wijchene-mail: flapper.w@donbosco.nl

CONCEPT & ONTWERPHeldergroen, www.heldergroen.nl

ABONNEMENTGratis aan te vragen bij: Don Bosco, Wiekslag 2c,3871 AS Hoevelaken,tel: 033 844 75 05e-mail: info@donbosco.nlwww.donbosco.nl

FOTO’SDagmar Middelhoff (coverfoto)Tamara HoutveenGerard Schoorl R. Bosman Koos Meijerink Mirte Wolfs Jenneke van den Heuvel

ISSN 0167-3203

TNT POST PERIODIEKEN REGISTRATIENUMMER 36552

copyright, © 2016

Deze laatste editie van 2016 valt in de donkere decembermaand bij u op de mat. Het jaar zit er al weer

bijna op. Altijd een moment om terug te blikken en om de balans van het jaar op te maken. Het afgelopen

jaar stond wederom in het teken van aanslagen en een enorme stroom vluchtelingen die in Europa een veilig

onderkomen probeerde te vinden.

Er zijn van die gelegenheden tijdens het jaar dat we even aan onze schrijftafel of voor ons computerscherm gaan zitten om iemand te verrassen of te troosten met een wens: een jarige, ter gelegenheid van een geboorte of bij een huwelijk, ook bij ziekte of bij het sterven van een geliefde... Er zijn heel wat momenten waarop we ons hart kunnen laten spreken.

COLUMN

6

IK WENS JE...Gelukkig ontvangt u als tegenhanger van alle ellende

in de wereld met deze Don Bosco NU een blad waarin geloof, hoop en liefde doorklinkt. Want ook deze ‘kersteditie’ staat weer vol met inspirerende

bijdragen. Als voorbeelden noemen we het werk van Jan Finkers sdb in Venezuela en de nieuwe publicatie

van Piet Stienaers sdb. In dit nummer komen Don Bosco-stagiairs aan het woord. Don Bosco had

mooie dromen voor het geluk van jongeren in zijn tijd, dat is niet anders in 2016 waar jonge professionals

ook volop dromen van het kunnen bieden van een zelfstandige, warme toekomst aan jonge

mensen. Op pagina 14 leest u over de traditionele kerstactie, die dit jaar voor Benin wordt gehouden.

Don Bosco NU verbindt ons als met elkaar als familie.Mensen over de hele wereld vieren binnenkort kerst,

veel mensen weten dat met kerst de geboorte van Jezus herdacht wordt en dat kerst een feest van licht

is. Kerst wordt altijd geassocieerd met gezelligheid, lekker eten en samenzijn met vrienden en familie.

Dit alles past goed bij het thema van de Strenna voor 2017: familie.

De redactie wenst alle lezers alvast van harte een ‘Zalig kerstfeest’ en een ‘Goed Nieuwjaar’.

KOOS MEIJERINK/

Cover: Fleur Antonides. Ze maakt al geruime tijd deel uit van het bestuur van SAMEN. Fleur is de PR-verantwoordelijke en schrijft o.a. de nieuwsbrieven. In 2015 heeft Fleur de groepsreis naar Bolivia georganiseerd, naar

het project waar zij zelf in 2012 een half jaar vrijwilliger is geweest.Fleur werkt op dit moment aan de nieuwe website van SAMEN. Ze is één van de drijvende krachten waar SAMEN op kan rekenen, een vrouw met idealen die deze graag deelt met haar omgeving. Zo heeft ze in de nieuwsbrief de rubriek ‘duurzaam dingetje’ gestart. Fleur is bevlogen, actief en kan goed organiseren.

Like Don Bosco Werken Neder land op Facebook. Dan blijf je altijd snel op de hoogte van nieuwtjes en

activiteiten. www.facebook.com/donboscowerken

/ DON BOSCO

2 3

GEEF DIT NUMMER NA LEZING DOOR AAN FAMILIE, BUREN, COLLEGA OF VRIENDEN.TIP

4/5 DON BOSCO BELICHT Strenna 2017 Bezoek Regionaal Overste 6/7 WERK IN UITVOERING Missionaris Jan Finkers sdb 8/9 DON BOSCO NAAMDRAGERS Jubileum Don Bosco Haarlem 10 JEUGD VAN TEGENWOORDIG Waarom een stage bij Don Bosco?

11 NIEUW BOEK Als woorden het leven heiligen

12 NIEUWS.NL, o.a. Reacties van lezers Cambodja film Don Bosco Kinderfonds

14 VERZAMELD Agenda In Memoriam

15 MISSIE Kerstactie voor Benin Kasboek

16 DE INSPIRATIE VAN... Harold Seesing sdb

INHOUD/

5

HOE VERLIEP ZIJN BEZOEK EN WAT LEERDE HIJ ERUIT?Tijdens zijn bezoek aan onze provincie heeft hij zeer veel mensen ontmoet en met hen gesprekken gevoerd. In de eerste plaats ging hij in gesprek met alle salesianen in Nederland en Vlaanderen. Daarnaast maakte hij ook tijd om te spreken met veel andere mensen uit de salesiaanse familie, met jongeren, werkgroepen en verschillende Don Bosco werken.

ZIJN BOODSCHAP Tadeusz Rozmus kwam op bezoek om de mensen en de werken beter te leren kennen. Niet om te controleren, maar om te leren. De salesiaanse familie en de medewerkers in de werken wer-den door hem opgeroepen in het nu te leven, maar met openheid naar de toekomst. Als er te weinig salesianen zijn, zal het aan hen zijn het erfgoed van Don Bosco verder te ontwikkelen. Dat kan alleen door samen verder te bouwen aan een project, een strategie.

Die samenwerking binnen de salesiaan-se familie is cruciaal voor Vlaanderen en Nederland, stoelend op het besef waar wij over vijf of tien jaar willen staan. Tijdens zijn werkbezoek in Assel zei hij:

“Don Bosco is overal aanwezig. Als Don Bosco nu leefde zou hij de jonge mensen opzoeken. Don Bosco was een bruggenbouwer, tussen generaties, tussen religies, tussen landen. Nieuwe landen vragen om zijn aanwezigheid. We zijn allemaal geroepen om bruggen te bouwen. Het werk in het verleden was mooi maar wij zijn door God geroepen om vandaag te werken, met open ogen. Vijf jaar geleden was de situ­atie anders en over vijf jaar zal het ook weer anders zijn. Religieuze waarden hebben vandaag de dag een andere kleur dan vroeger. Wij hebben iets belangrijks te geven aan de jonge mensen van nu. Veel jonge mensen hebben angst voor de toe­komst. We staan voor nieuwe uit­dagingen en het is niet mogelijk om álles te doen. Wij van de salesiaanse familie moeten het mogelijke doen. Daarom is het belangrijk om een strategie te hebben, een update van de visie voor de salesiaanse familie.”

Tadeusz Rozmus moedigde iedereen aan om vooral door te gaan met het

belangrijke werk, met als afsluiting: “God bless You.”Over zijn bezoek – de situatie en de ‘spirit’– zal Don Rozmus rapporteren.

WIE IS TADEUSZ ROZMUS?Don Tadeusz is een Poolse medebroeder van 59 jaar en spreekt zes talen. Hij werd geboren in 1957 in een dorp in de buurt van Krakau (Polen). Salesiaans Europa kent twee regio’s: Noord/Centraal en Zuid. Sinds 2014 is hij als regionaal verantwoordelijk voor Noord- en Centraal-Europa. Onze provincie (Vlaanderen en Nederland) ligt in de regio Noord / Centraal Europa. Deze regio telt 16 provincies en bestaat uit 24 landen met in totaal 27 verschillende talen. Volgens don Tadeusz ben je nooit te oud om te leren. Zelf heeft hij een reeks uiteenlopende diploma’s op zak van ingenieur met een specialisatie in metaal tot doctor in de pedagogie. Ook zijn hobby’s getuigen van zijn veelzijdigheid. Hij is een fervente postzegelverzamelaar, een hobby waar hij nu tot zijn spijt nog ampertijd voor heeft. Alleen maar luisteren naar muziek is niet genoeg voor hem. Hij speelt accordeon, gitaar en bespeelt een blaasinstrument. Verder gaat hij fietsen in clubverband of maakt hij graag een ritje op de motor. Zijn favorie-te maaltijd is vis. Het liefst dan nog vis die hij zelf heeft bereid.

DON BOSCO BELICHT /WERELDWIJD / DON BOSCO BELICHT/

“WIJ ZIJN ÉÉN FAMILIE. ELK THUIS IS EEN SCHOOL VAN LEVEN EN LIEFDE”

BEZOEK REGIONAAL OVERSTE TADEUSZ ROZMUS

JAARSPREUK 2017 VOOR DE BEWEGING VAN DON BOSCO

Ont

wer

p: M

auro

Bor

gate

lloFo

to: S

AM

EN

De poster van de Strenna wil met beelden de kern van de boodschap van de Algemeen Overste krachtig com-municeren naar de salesiaanse familie. De boodschap is dit jaar: “Wij zijn één familie. Elk thuis is een school van liefde en leven.” Het gezin is niet alleen een plaats van ontmoeting, maar is ook de basis voor onze opleiding, voor onze vorming in de richting van het goede leven. Het geeft ons een basis om moeilijkheden te overwinnen door respect en een open houding. We zijn allemaal geboren in een gezin. En we zijn geboren in een familie met zijn rijkdom en beperkingen. Daar leren we leven en liefhebben. Bij vader

en moeder groeien we op tot een per soon, terwijl we er de warmte van een thuis inademen. De familie is samengesteld uit personen van verschillende leeftijdsgroepen, elk met hun unieke kwaliteiten, beperkingen en achtergrond. De dimensie van familie

geldt ook voor de salesiaanse familie en ze dient als fundament voor allen die zijn geïnspireerd door Don Bosco.Dit artikel is een korte samenvatting. Wie graag het hele artikel wil lezen kan dit vinden via: www.infoans.org Het is in verschillende talen beschikbaar.

Anderhalve maand, van 1 september tot 22 oktober, is de regionaal van onze salesiaanse provincie, Don Tadeusz Rozmus op bezoek geweest in Vlaanderen en Nederland. Om de zes jaar staat zo’n broederlijk gesprek met de salesianen op de agenda.

door KOOS MEIJERINK

In 2017 gaat de groepsreis van SAMEN naar Harare, de hoofdstad van Zimbabwe. Tijdens een intensieve maand leven en werken de deelnemers mee op verschillende projecten van Young Africa en Don Bosco. Doel van de groepsreis is

uitwisseling tussen Nederlandse en Zimbabwaanse jongeren door middel van activiteiten en praktische inzet. Er is plaats voor 14 jongeren om deel te nemen aan deze unieke uitwisseling.www.samen.org

GROEPSREIS SAMEN 2017 NAAR ZIMBABWE

54

/ DON BOSCO

Zijn gezondheid gaat achteruit. Jan is met zijn 91 jaar broos geworden en vanwege zijn zachte stem moet ik bij het gesprek dicht naast hem gaan zitten om hem te verstaan. Maar wat kan hij vertellen over zijn leven bij de Yanomami. “Hij kan wel dagen lang vertellen,” zegt zijn zus Betsie.Jan is het tweede kind uit een gezin van twaalf kinderen: 8 broers en 4 zussen in totaal. De oudste en jongste leven nog. Zus Annie sloot zich aan bij de zusters van Don Bosco, van Maria Mazarello, in Ierland. Toen Jan 14 jaar werd, was de schooltijd afgelopen en daarna werkte hij altijd in de keuken. Als jochie wilde Jan altijd missionaris worden. Men dacht

dat dit niet kon want hij was astmatisch en ziekelijk. Toch zette hij door en hij meldde zich bij de salesianen van Don Bosco. “Maak je klaar voor de missie” zeiden ze tegen hem. Hij werd kok op het seminarie in Ugchelen en moest wel 25 jaar wachten op uitzending. Hij had last van doofheid maar na een operatie aan beide oren was zijn gehoor goed. Jan heeft een cursus verpleging gevolgd voordat hij naar de missie ging, dat heeft hem later veel geholpen. Hij legde zijn gelofte als salesiaan-coadjuteur in 1944 af in Ugchelen.

CURSUS VERPLEGINGJan leefde ruim 45 jaar onder de india-nen. Sinds 1970, toen was er nog geen contact met de buitenwereld en andere mensen. “Ze liepen naakt en hadden nog nooit een blanke gezien. Vanaf het vliegveld in de hoofdstad is het nog 2 uur vliegen en dan nog 200 kilometer rijden naar de missiepost in een dun-bevolkt gebied. Vroeger was het twee dagen met de boot en daarna nog vier dagen lopen.” In een gebied bijna 3 keer zo groot als Nederland. De Spaanse taal heeft hij ter plekke geleerd.Jan Finkers, in Venezuela bekend als Her-

mano Juan: “Het was een mooi, interes-sant leven. Met mooi en dankbaar werk. Het zijn ontzettend vrolijke mensen, als ze je eenmaal kennen. Bij de Yanomami ben je of vijand óf vriend. Ik heb in het begin verschillende keren meegemaakt dat mensen in mijn directe omgeving werden doodgeschoten. Ik heb geluk gehad dat ze mij altijd begrepen hebben. Ik ben zelf ook een beetje van de na-tuur.” Jan bouwde goede contacten met ze op en hij ging mee op jacht. “Je moet de mensen nemen zoals ze zijn. Ze vertrouwden mij omdat ik interesse had voor hun leven. Ze zorgden voor mij en ik kwam niks tekort. Ze zijn allemaal gek met mij.”Zijn cursus verpleging kwam hem vaak goed van pas. Hij heeft tal van wonden kunnen hech-ten en heeft geholpen bij bevallingen. De benodigde medicijnen werden opgestuurd. Op een gege-ven moment had een groep

MISSIONARIS JAN FINKERS “IK WIL DON BOSCO BEDANKEN DAT HIJ MIJ DAARHEEN GESTUURD HEEFT. IK BEN ONZE LIEVE HEER DANKBAAR DAT IK DIT WERK HEB MOGEN DOEN”

indianen heel erg last van parasieten. Met ontzettende jeuk van kleine beestjes, een soort schurft. Jan advi-seerde hen zich te wassen en in te smeren met sulfaat-crème. Omdat ze het niet goed genoeg hadden gedaan en de jeuk terugkwam heeft Jan ze daarna allemaal één voor één zelf grondig gewassen. Alle kleren en hangmatten gingen in een ton met vergif. Daarna was het onder controle en was iedereen blij.“De tijd is veranderd. Mannen lopen nog wel met pijl en boog maar gevechten onderling bestaan eigenlijk niet meer. De Yanomami verdienen nu geld, ze werken veelal voor de staat. Ze hebben een mobiel, tv en radio en ze spelen voetbal, zelfs in competitie.” In zijn eigen huis begon hij een school en daarna bouwde hij een nieuw schoolgebouw. Samen met coadjuteur Piet Uiterwaal bouwde hij een kerk. “We hadden drie vestigingen met drie zusters en een oudere pater.”

TWEE BOEKENTijdens het gesprek laat hij mij twee van zijn boeken zien. Bij elke foto uit het boek ‘Los Yanomami de Pahanake U’ dat in 2007 verscheen heeft hij een verhaal en komen zijn herinneringen boven. In het boek beschrijft wat hij allemaal beleefd heeft. “Ik hoop dat het boek nog eens in het Nederlands vertaald wordt.” Aan het boek ‘Los Yanomami’ dat in 1984 verscheen heeft hij 15 jaar gewerkt. Het biedt een uitgebreide inkijk in de cultuur van de indianen. Met een opsom-ming van al hun kennis, zo zijn er alleen al 13 pagina’s over alle vogelsoorten.

In oktober was Jan Finkers een paar weken op bezoek in Nederland, samen met zijn neef Hennie Finkers die ook in Venezuela woont. Hij logeerde bij zijn zus Betsie in Geesteren en ik sprak met hen. Als je Jan zo ziet in het comfortabele seniorenappartement in Geesteren lijkt het een ‘gewone oude man’. Maar deze man vertrok een halve eeuw geleden uit dit kleine Twentse dorp naar het Venezolaanse regenwoud van Amazonas en kan honderduit vertellen over zijn boeiende leven.Door KOOS MEIJERINK

DE YANOMAMIHet Yanomami-volk is de grootste relatief geïsoleerd levende volks-stam in Zuid-Amerika. Yanomami betekent in hun taal: mensen. Alle bewoners leven in een huis: de yano. In het dorp gebeurt bijna alles in het openbaar. De Yanomami leven in de regenwouden en bergen van noordelijk Brazilië en in het zuiden van Venezuela.Tegenwoordig zijn er 32.000 Yanomami.Als een kind nog heel jong is, prikt de moeder gaatjes In de lippen en de oren. Hierdoor worden stok-jes, veren, bloemen en bladeren gestoken. De vrouwen hebben drie stokjes in de onderlip en een door de neus. De mannen dragen alleen een stokje door hun neus en hebben een gaatje onder hun lip waar ze een stokje of een veer doorsteken.

Het boek bleek zeer in trek bij antropo-logen en was al snel uitverkocht. Voor een nieuwe druk is hij nog steeds bezig met het uitwerken van alle informatie die hij in de loop van de jaren heeft verzameld. Want de geschiedenis van dit bijzondere volk mag niet verloren gaan.

KINDEREN WETEN VEELOmdat ze helemaal van het woud leven woont elke groep een à twee dagrei-zen uit elkaar. Kinderen zijn er heel erg ‘geleerd’. Ze hebben ontzettend veel kennis van de natuur en kennen een paar honderd vissoorten, vogels, reptielen, insecten en vruchten. En ook kennen ze alle mythen, de verhalen van vroeger en de gezangen bij het eten.Hij was zeer geïnteresseerd in hun gewoontes en wat ze eten. "Ze eten praktisch alles.” De indianen leven alleen maar van het woud. In het begin waren ze onderling nog veel aan het vechten om hun territorium. De mannen gaan jagen en vissen. Ze verbouwen nu ook voedsel en hebben grote tuinen. En kin-deren gaan nu naar school. Twee jongens studeren nu zelfs voor diaken.Jan is veel ziek geweest en heeft zelf de ziekten van de streek ondergaan, zoals een dubbele malaria. Bij ziekte trekken de families weg naar een geheime plek zodat boze geesten ze niet kunnen vinden. Ze kennen een eigen wet dat als de groep dreigt te sterven van de honger de sterkste eerst moet eten van wat er nog te eten is. Dat is uit zelfbehoud, want wie ziek is kan geen eten zoeken. Hij heeft gezien dat zo’n honderd men-sen van de groep door ziekte gestorven zijn, een heel groot percentage want een groep bestaat uit 300 à 350 personen.

HERMANO IS VAN ONSDoden worden verbrand, de botten worden verpulverd. De as wordt

vermengd met gestampte bananen en dan als soep door de familie opgegeten. Daarmee geloven ze dat ze de kracht van de goede geest tot zich nemen. Daarna mag je nooit meer over de dode praten.Omdat ze Jan als een van hun beschou-wen zal het met hem na zijn dood ook zo gaan. “Hermano is van ons” hebben ze gezegd. Dat is een heel voornaam iets, met een mooie plechtigheid. Tot slot zegt Jan: “Het was een hele mooie tijd. Niet altijd gemakkelijk maar ze hebben mij altijd goed behandeld. Als ik Don Bosco vandaag zou ontmoeten zou ik hem bedanken dat hij mij daarheen gestuurd heeft. Dat ik dit werk heb mogen doen.”

/ DON BOSCO

6 7

WERK IN UITVOERING /

NIEUWE BOEKEN /

In ons land zijn er zo’n vijftig organisaties en instellingen die hun naam ontlenen aan Don Bosco. Bij Don Bosco NU noemen we dat ‘de naamdragers’. In ons vorige nummer was er aandacht voor de jeugdvereniging ‘Don Bosco-Halfweg’. Dit keer staat de Don Boscoschool in Haarlem centraal.door JOOST MIDDELHOFF

“Wist u dat de leerlingen van groep 1 tot groep 8 in totaal zo’n 8000 uur bij ons op school zitten? En al die tijd aan de zorg van onze leer-krachten zijn toevertrouwd? Daarom spannen wij ons tot het uiterste in om de leerlingen zich zo positief mogelijk te laten ontwikkelen door hen een veilige en uitdagende school te bieden. Een plek, die structuur en rust uitstraalt”.

Aan het woord is Amal Kerkouri, directrice van de R.K. Basisschool Don Bosco in Haar-lem. De Don Boscoschool ligt aan de Floris van Adrichemlaan in de Boerhaavewijk aan de zuidelijke rand van Haarlem. Er wonen zo’n 6000 mensen van allerlei culturele komaf: bijna driekwart is van buitenlandse afkomst. De bijna 200 leerlingen van de Don Boscoschool zijn een duidelijke afspiegeling van de wijk, allemaal

met hun eigen aanleg en achtergrond. Vorig jaar bestond de school vijftig jaar en dat jubileum werd natuurlijk uitbundig met leerlingen en ouders gevierd. De school is onderdeel van de ‘Stichting St. Bavo voor Katholiek en Intercon-fessioneel Onderwijs’ in Haarlem. Het is al lang niet meer zo dat er alleen katholieke kinderen naar de Don Boscoschool komen. Alle kinderen, met welk geloof dan ook, zijn welkom. De les-sen godsdienst en levensbeschouwing zijn zo opgebouwd dat alle leerlingen, met respect voor ieders opvatting, ze  optimaal kunnen volgen.

DON BOSCO STRIPBOEKENDe Don Boscoschool in Haarlem werd gesticht in 1965 en begon in een noodgebouw met zes lokalen. De school groeide snel uit tot ruim 600 leerlingen, verdeeld over zestien klassen. Waar-om er destijds bij de oprichting precies voor de naam Don Bosco werd gekozen is onduidelijk en niet meer te achterhalen. Oud-directeur De Greeuw denkt dat het met de pedagogische achtergrond van de Italiaanse heilige had te maken. “Voor de hogere klassen lagen er in de bibliotheek allemaal stripboeken over het leven van Don Bosco. De leerlingen

lazen ze bijna stuk... En op zijn sterf- en naamdag – 31 januari – werden er in alle klassen verhalen verteld over het leven van Don Bosco. De leerlingen werden getrakteerd op wat lekkers. En in de school hing een groot gete-kend portret van de Italiaanse heilige”, aldus de oud-directeur.

EERLIJKE MENSENTegenwoordig staat het leven van Don Bosco uitgebreid beschreven op de website van de school. “Hij leerde rond 1840 de trieste om-standigheden van de jongens in de voorsteden van Turijn kennen. Die doolden door de stra-ten, werkloos, verloren, tot het ergste bereid. Don Bosco wilde een eind maken aan die soci-ale wantoestanden en bouwde huizen waar de arme jongens konden uitgroeien tot geschoolde werkkrachten, eerlijke mensen en goede chris-tenen. Hij probeerde arbeidsovereenkomsten af te sluiten tussen de werkgevers, de jongens en hemzelf. Don Bosco streefde naar het onmiddel-lijk haalbare. Dank zij de hulp van velen heeft hij de armen goedgedaan”, aldus de website over het leven van Don Bosco.

FRIS KLIMAATDe Don Boscoschool in de Boerhaavewijk is een zogenoemde ‘Brede School’: naast het reguliere lesprogramma worden er allerlei buitenschoolse activiteiten georganiseerd. De school profileert zich ook als ‘een School in de Wijk’. Samen met vier andere scholen worden activiteiten

DON BOSCOSCHOOL HAARLEM:EEN ‘GEZONDE WERELDSCHOOL’ IN EEN ‘MOEILIJKE’ WIJK

Directrice Amal Kerkouri: “De Don Bosco moet een school in de wijk zijn, waar ouders hun kinderen als vanzelfsprekend naar toe sturen, omdat kinderen zich hier veilig voelen en er uitstekend les wordt gegeven door een kwalitatief sterk team.”

www.donboscoschoolhaarlem.nl

/ DON BOSCO

8 9

NAAMDRAGERS /

aangeboden voor kinderen uit de hele wijk: bijvoorbeeld muziek, theater en sport. Doel: talentontwikkeling, ontwikkeling van sociale vaardigheden en verhoging van de leefbaarheid in de wijk. Er wordt hiervoor samengewerkt met o.a. sportverenigingen en het wijkcen-trum. De Don Boscoschool in Haarlem draagt ook het landelijke vignet ‘Gezonde School’: de leerkrachten zijn structureel bezig met de gezondheid van hun leerlingen. Er wordt gezorgd voor een veilige schoolomgeving en een fris klimaat. Er wordt les gegeven door diëtisten en in de klas wordt gebruik gemaakt van de methode ‘Lekker Fit’. Alle leerlingen worden bijvoorbeeld gestimu-leerd om water te drinken en hebben een bidon in de klas.

WERELDBURGERSDe leerkrachten van de Don Boscoschool hebben ook gekozen voor het concept ‘Wereld-school’: de leerlingen worden opgevoed en ge-vormd tot wereldburger. ‘Ze moeten zich thuis voelen in de wereld en er aan kunnen deelne-men’. De leerlingen leren respect op te brengen voor mensen, die anders denken en doen dan zijzelf, zodat ze stevig in de wereld komen te staan. Daarom is er uitgebreid aandacht voor cultuur, kunst, religie, tech-niek, economie, vrijheid, gezond-heidszorg, voedselproblematiek en ontwikkelingssamenwerking (Tip: bekijk op Youtube wat prachtige filmpjes van deze school en zoek bijvoorbeeld op ‘Lipdub Wereldschool Don Boscoschool’).“Op die manier proberen wij onze leerlingen te leren om verder te kijken dan alleen de buurt waarin zij en wij leven. En dat wordt door de ouders zeer op prijs gesteld”, aldus directrice Amal Kerkouri.

JEUGD VAN TEGEN WOORDIG4 VRAGEN AAN...1. WAAROM STAGE BIJ DON BOSCO? MARISKA: via school, ik vond een stageplek om met kinderen te werken wel een keer leuk.FATIMA: omdat Don Bosco een plek is die bij mijn interesses aansluit. Mijn school heeft mij deze plek toegewezen en ik heb deze kans met twee handen vastgepakt.SANDER: het werken met en voor en door jongeren uit de doelgroep kwetsbare jongeren sprak mij aan.LOTTE: ik loop hier stage omdat ik graag ervaring op wil doen met de doelgroep ‘jongeren’. EVA: ik wil het uitstroomprofiel jeugdzorgwerker gaan volgen. Ervaring met jongeren helpt mij bij mijn ontwikkeling als toekomstig jeugdhulpverlener.SHANI: ik wil graag ervaring opdoen in het werkveld met jongeren en kinderen. Ik vind het leuk om hen van dichtbij te kunnen begeleiden en een steentje bijdragen aan hun ontwikkeling.JUANITA: ik ben hier terecht gekomen door andere jongeren, omdat ik

EVA: ik vind het interessant om met de doelgroep te

werken, niet vanuit een hulpverleningsinstelling.

Juist om het van de andere kant te bekijken en te zien hoe de

jongeren de hulpverlening ervaren.SHANI: het afwisselende werk en de uitdagende doelgroep spreekt mij aan. Elke dag is anders.JUANITA: het laagdrempelig maken voor andere jongeren om hulp te accepteren door middel van de methodiek van Don Bosco. Dit is een goede stap omdat ik ervaring heb en weet hoe ze zich voelen.LINDA: de amicaliteit, het contact, dat je jezelf kan zijn, fouten mag maken, meedenken, diversiteit.

3. WELKE PERSOON VIND JIJ INSPIREREND?MARISKA: Jo Frost, door haar leer ik veel over opvoeding enz. Ook wat voor werk zij nu doet is voor mij inspirerend.FATIMA: mijn moeder, omdat zij een doorzetter is. Ik vind haar een ongelooflijk sterke vrouw en dat zie ik als inspiratie.SANDER: Gallileo, je kunt een mens niets leren, je kunt hem alleen helpen het zelf te ontdekken in zichzelf.LOTTE: ik vind mijn moeder wel heel inspirerend.EVA: Jezus.

MARISKA VAN DE BERG, 18, ’S-GRAVE-

ZANDE. Opleiding Sociaal

Pedagogische Hulpverlening.

FATIMA TAHERI, 22, DEN HAAG.

Opleiding Pedagogisch medewerker,

niveau 3.

SANDER SCHEVE LIER,

30, ZEIST. Opleiding

Maatschappelijk Werk en

Dienstverlening.

LOTTE DOBBINGA, 20, AMSTERDAM.

Opleiding Pedagogiek.

EVA BLEIJEN-BURG, 21,

AMSTERDAM. Opleiding Sociaal

Pedagogisch Hulpverlener.

SHANI DE KONING, 21, MAASSLUIS.

Opleiding Sociaal Pedagogisch Hulpverlener.

JUANITA SEMPER, 23,

UTRECHT. Opleiding Sociaal Maatschappelijke Dienstverlening.

LINDA ZENGERINK, 26, AMERSFOORT.

Opleiding Maatschappelijk

Werk en Dienstverlening.

In deze rubriek laten we jongeren van nu aan het woord. We stelden

dit keer een viertal vragen aan jongeren die stage lopen bij een

van de Don Bosco Werken.

hetzelfde heb meegemaakt. Ik wil mijn eigen verleden positief omzetten om anderen te helpen.LINDA: door de methodiek van Don Bosco waarbij verbondenheid voorop staat.

2. WAT SPREEKT JOU AAN BIJ HET WERK BIJ DON BOSCO DAT JE DOET? MARISKA: het werken met kinderen met de visie van Don Bosco. De kids kunnen zichzelf zijn en ik vind het mooi om een voorbeeld te kunnen zijn voor de kinderen.FATIMA: dat jongeren zichzelf kunnen zijn en vrij zijn in hun ontwikkeling. Dat de jongeren met een goed gevoel naar huis gaan.SANDER: dat de jongeren de sprekers zijn als ervaringsdeskundigen en vanuit zichzelf spreken richting instellingen en politiek.LOTTE: ik vind het leuk dat ik de jongeren iets te bieden heb. Ze hebben al zoveel hulpverlening. Tijdens mijn stage organiseer ik activiteiten waar jongeren ook leuke dingen kunnen ervaren.

JEUGD VAN TEGENWOORDIG /

SHANI: mijn moeder is altijd een inspiratie voor mij geweest, vanwege haar doorzettingsvermogen om altijd verder te willen ontwikkelen.JUANITA: ik heb niet echt iemand die mij inspireert. Ik kijk op naar mensen die altijd klaar staan voor anderen, ondanks hun situatie.LINDA: Bea, coördinator van U-2BHeard!, de manier waarop zij zich inzet en dingen voor elkaar krijgt.

4. HOE ZIE JIJ JE TOEKOMST VOOR JE? HEB JE EEN DROOM?MARISKA: uiteindelijk zou ik graag een opvang openen voor kinderen met gedragsproblemen om hen en de ouders te coachen.FATIMA: een weeshuis openen in Marokko, dat lijkt me prachtig.SANDER: een organisatie opstarten waarin kwetsbare jongeren zonder startkwalificatie een opleiding kunnen volgen.LOTTE: ik hoop dat ik een leuke baan heb waarmee ik andere mensen kan inspireren en me dan ook inzet voor anderen. Ik hoop dit te kunnen doen op een voor mij uitdagende manier. Daarnaast hoop ik op een fijne thuissituatie waarin ik dit kan realiseren.EVA: ik wil graag jeugdhulpverlener worden. In welke vorm weet ik nog niet, bv jeugdbeschermer, ambulant, crisis. Ook wil ik graag pleegouder worden zodat kinderen/jongeren die geen liefde en bescherming krijgen in ons gezin dit wel mogen ervaren.SHANI: mijn droom is om in het buitenland te wonen en daar het jongerenwerk te kunnen voortzetten met de ervaringen die ik heb opgedaan.JUANITA: een betere toekomst vooral voor de groep kwetsbare jongeren. Ik wil graag mijn eigen stichting starten en me dan op deze doelgroep richten.LINDA: ik zie voor mezelf een rol als maatschappelijk werker die een coachende, aansturende en begelei-dende rol heeft en jongeren niet van het kastje naar de muur hoeft te sturen.

/ DON BOSCO

10 11

NIEUWE BOEKEN /

SANDER:

ik wens iedereen een mooie kerst en een frisse start van 2017 in een sfeer

vol begrip, steun en vertrouwen om een nieuw jaar op te bouwen.

EVA: Happiness can be found even in the darkest of times,

if only one remembers to turn on the light.

ALS WOORDEN HET LEVEN HEILIGEN

NIEUW BOEK

Piet Stienaers maakte een selectie uit zijn verzameling van teksten die hij bij allerlei gelegenheden schreef. Soms komt God in zijn teksten nadrukkelijk aan bod maar meestal is Hij versluierd aanwezig en vertoeft Hij achter woorden en gedachten. Zo ervaren mensen dat ook in hun dagelijkse leven. De teksten en kunstwerken zijn een bron van inspiratie bij het opstellen van een bezinning of gebedsmoment, voor de start van een vergadering, als per-soonlijke lectuur of als je op zoek bent naar woorden en beelden om iemand te verrassen. Piet Stienaers is salesiaan van Don Bosco. Hij werkte in het onderwijs en in de vorming van jongeren en vol-

wassenen. Voor deze publicatie maakte hij een selectie uit de vele teksten die hij met zijn vaardige pen de voorbije jaren schreef. De schilderijen van Hilda Vandersmissen gaan de dialoog aan met die woorden. In hun kleurenpracht verlenen ze de werkelijkheid ook een diepere dimen sie en onthullen ze op een eigen manier de kleur die God aan het leven geeft.

Bestellen kan via tel. 055 5191535 of per mail via donboscowerken@donbosco.nl

Als woorden het leven heiligenAuteur Piet Stienaers sdbPrijs: € 15,- | 168 pagina’s

KADOTIP VOOR KERST

Speciaal voor onze lezers: voor 18 euro

krijgt u het boek van Piet Stienaers

thuisgestuurd.

Het leven is doordesemd met momenten die kleur geven aan het bestaan: verjaren, tafelen, feesten, Kerstmis, nieuwjaar, overlijden. Belangrijke er-varingen in het leven wil je niet zomaar voorbij laten gaan. Woorden kunnen bij die gelegenheden het gewone gebeuren optillen tot een ander niveau. Je geeft ze betekenis of wat meer glans, je staat er uitdrukkelijk bij stil. Voor deze momenten heb je woorden nodig.

NIEUWS.NL /

Sinds kort is Mirte Wolfs aangesteld als nieuwe medewerker sociale communicatie bij onze Don Bosco provincie (Vlaanderen én Nederland).

Mijn naam is Mirte Wolfs. Ik ben gebo-ren in 1989 te Hasselt en opgegroeid in Bocholt. Mijn eerste kennismaking met Don Bosco dank ik aan mijn schooltijd in het Don Boscocollege te Hechtel. Tijdens de zomervakanties werkte ik als (hoofd-) animator bij het speelplein in Heverlee. In Gent volgde ik de opleiding tot vormgever en haalde ik mijn diploma als leerkracht. Na twee jaren in het onderwijs kriebelde het toch om iets te doen dat nog meer bij mijn opleiding aansluit. Daarom ben ik zeer blij met deze job want deze combineert de twee dingen waar mijn hart naar uit gaat. Wat houdt die uitdaging nu concreet in? Een aantal lijnen voor de communicatie zijn al uitgetekend en die zal ik verder ontwikkelen. Met een frisse blik wil ik kijken hoe we het communicatieplan verder up-to-date kunnen uitwerken en toepassen. De vraag die ik uitdrukkelijk

bij mijn aanstelling meekreeg, is om onze Don Bosco provincie meer zicht-baar te maken op sociale media. Zo wor-den we ook zichtbaar en aanspreekbaar op de communicatiekanalen die voor de jongere generaties van belang zijn. Zoals Don Bosco zelf al zei: ”Zonder jullie kan ik niets doen.” Deze vlieger gaat ook voor mijn taak op, want zonder jullie verhalen uit het dagelijkse leven zou ik weinig te vertellen hebben. Mirte Wolfs

TURIJNREIS 2017Inmiddels hebben 37 mensen zich aangemeld voor de groepsreis naar Turijn, van 22-29 april 2017, met een bezoek aan de plaatsen in Noord-Italië waar Don Bosco leefde en werkte.

Zojuist de Don Bosco NU gelezen en daarna wou Lize ze wel lezen. Gelukkig, want ik vind ’t te mooi om bij ’t oud papier te doen. Wat een geluk dat het door gaat! Met Don Bosco als voorbeeld! Als je de ver halen leest zijn er veel goede mensen. Heb moed en vertrouwen zeg ik tegen de sombere kerkgangers. Dat kleine beetje volhouders doet het toch maar!Heel veel succes hoor!

Yfke Bosma-Dijkstra

Op 21 en 22 september was er in Assel een tweedaagse voor coördinatoren, beroepskrachten en hoofdleiding van de Don Bosco werken in Nederland. Rita Vermeltfoort, taakhouder vorming, had een boeiend programma samengesteld rond het thema ‘Grond onder mijn voe-ten’, gericht op jeugd- en jongerenwerk voor de collega’s uit het land. Uit-gangspunt bij de samenstelling van het programma is om invulling te geven aan de doelstelling: ‘Het werken aan een grotere deskundigheid en bewogenheid rond Don Bosco, zijn opvoedingsaanpak en de Don Bosco spiritualiteit’.

Alle Nederlandse werken waren bij deze tweedaagse vertegenwoordigd. Ze deel-den in de praktijk opgedane kennis met elkaar en konden genieten van inspire-rende inleiders. Robert Otte, trainer bij het centrum Rots en Water gaf middels een aantal praktische oefeningen inzicht in de Rots en Waterprincipes. Coach

Annelies Wiersma gaf een workshop over ‘opvoeden met Deugden’. Hoe kunnen we negatieve eigenschappen omzetten in positieve kwaliteiten? Piet Stienaers sdb verzorgde het avond-woordje over Don Bosco’s motiverende aanpak ten aanzien van de spirituele groei van jonge mensen en verzorgde de volgende ochtend een waardevolle inleiding. Dankzij de inzet van enthousi-aste sprekers en afwisselende werkvor-men met volop ruimte voor ontmoeting en uitwisseling kunnen de deelnemers terugkijken op een aantrekkelijke en inspirerende tweedaagse.

INSPIRERENDE TWEEDAAGSE VOOR BEROEPSKRACHTEN

EVEN VOORSTELLEN...MIRTE WOLFS

CAMBODJA FILM DON BOSCO KINDERFONDSDonderdagavond 6 oktober was in Vlissingen de première van de documentaire ‘Cambodja en Sawasdee samen op weg naar een mooiere toekomst’. Met ruim 250 aanwezigen een geweldige opkomst en veel positieve reacties. Een bijzonder woord van dank was er voor de filmmakers Remie Openeer (Remedia Produkties) en Björn Tiebout, fotografie Renée Sorber en Jan H. Bos, Nilsson Communicatiekunstenaars voor het maken van de uitnodiging en directie van Cine City en Cine Café Vlissingen die de prachtige locatie ter beschikking stelden.Hoe fijn is het dat je een documentaire mag vertonen over je passie, je werk, je doelstelling uit te dragen en zodoende meer sponsors, vrijwilligers en sponsorgelden voor het Don Bosco Kinderfonds te kunnen werven. De volledige film is nu online te bekijken via www.sawasdee.nl. Mocht u na het kijken naar de film een kind willen sponsoren dan kunt u dat doorgeven via de website www.sawasdee.nl. Té veel kinderen zien hier nog steeds verlangend naar uit.Ellen en Hector Loontjens Stichting Sawasdee

3 oktober 2016Geachte Don Bosco,Jaren geleden heeft dit artikel in het blad gestaan. Ik ben nu over 2 weken 99 jaar en u leest wel dat uitgeknipte van jaren terug. Zorgvuldig bewaard. En dat vond ik nu leuk om dat te versturen. Jaren heb ik als jong meisje daarvoor gelopen. Nu zou het niet meer gaan. Ouderdom komt met gebreken. Ik wens u veel succes met het mooie werk van Don Bosco.

Met vriendelijke groeten van,Mw. L. Pinkse v. Geene,VoorburgHartelijk dank voor deze reacties. Wilt u ook uw mooie Don Bosco herinneringen delen? Stuur ze naar communicatie@donbosco.nl of naar ons postadres dat voorin het blad staat.

REACTIES VAN LEZERS

/ DON BOSCO

12 13

Foto’s van de salesi aanse gemeenschaps dag op 5 oktober 2016. Met

een eucharistieviering en een samenzijn in de

parochiekerk van de H. Petrus en Paulus en het parochiecentrum

te Soest.

BESTUURDERSDAG DON BOSCO WERKENOp 18 september spraken bestuurders van de verschillende Don Bosco werken in Nederland en in St Agatha over recente ontwikkelingen en de toekomst. Mooi was het om te merken hoe levend Don Bosco’s visie en spiritualiteit is in alle werken, in Assel, Deventer, Arnhem, Rijswijk, Utrecht en Amsterdam. En niet alleen onder de mensen die zich direct inzetten. Ook subsidiegevers, zoals van gemeenten en de EU onderkennen de onderscheidende pedagogische aanpak in de Don Boscowerken. De bestuur-ders zien wel dat het werken met veel vrijwilligers de verschillende organisa-ties kwetsbaar maakt. In de toekomst willen zij dan ook elkaar versterken door onderling meer contact te hebben en te profiteren van elkaars kennis en kunde.

VERZAMELD /

KASBOEK VAN DON BOSCO

In de maanden juli t/m september 2016 is ruim € 25.000,­ ontvangen voor de Don Boscowerken buiten Europa.

Bolivia

Straatkinderproject van 3.295,00

Henk Erdhuizen

Brazilië

Ziekenzorg in Tres Lagoas, 75,00

zuster Petronella Janssen

Cambodja

Onderwijs en adoptie- 3.948,36

projecten van Johan Visser

Colombia

Melaatsenzorg in Agua de Dios 275,00

Congo

Onderwijs in Kinshasa, 4.811,50

projecten van Kees Smeele

Parochie en jeugdzorg: 6.673,62

Dick Zwarthoed

Overige missies in Afrika 50,00

Haïti

Projecten van 4.024.74

Wim Boksebeld e.a.

India en Pakistan

Projecten in verschillende 600,00

provincies

Zuid Afrika

Straatkinderprojecten 50,00

in Kaapstad

Missiewerken algemeen 65,00

Straatkinderprojecten 1.412,50

Pastoraal en jeugdzorg 250,00

in Bulgarije

TOTAAL IN EURO’S 25.530,72

Kees van Luyn sdb is op 16 oktober 2016 op 82-jarige leeftijd in Assel overle-den. Kees en zijn tweelingbroer Wim hebben zich samen in 1953 bij

de salesianen aangesloten. En zij zijn samen op 30 maart 1963 tot priester gewijd in Lyon (F). 

Kees was een vriendelijke man met weinig pretenties. Aan uiterlijk vertoon had hij een hekel. In zijn geloof en in zijn omgang met jongeren ging het niet om de regeltjes maar om de diepere betekenis. Hij had aandacht voor het scheppen van sfeer en een prettige atmosfeer. Hij had een speelse geest die razendsnel met woorden kon spe-len. Dan kon hij met glinsterende ogen zitten wachten of de ander door had dat er een dubbele bodem in zijn uitspraak zat.Kees kwam uit een onderwijzersgezin. Die pedagogische voedingsbodem zal hem zeker van pas gekomen zijn in het werken met jongeren. Als salesiaan heeft hij vele jaren in het jeugdwerk ‘Jongeren op Weg’ aandacht gehad voor de spiritualiteit van jong volwasse-nen. Kees nam die opdracht bijzonder serieus. Hij ging de opleiding volgen aan de pastorale school om beter toegerust te zijn voor het werk. Toen de Provincia-le Raad besloot in 2004 om het jonge-renwerk in Assel te stoppen was dit voor Kees zeer pijnlijk. Toch legde hij zich bij de beslissing neer en ging zich richten op de vorming van de jonge medewerkers binnen de salesi-aanse werken. Opnieuw vond hij dat hij niet voldoende toegerust was en volgde hij de opleiding tot geestelijk begeleider.

Naarmate hij zelf ouder werd interes-seerde hij zich steeds meer voor de spiritualiteit van de ouder wordende Don Bosco. Hij herkende zichzelf daarin

en zag de overeenkomsten met zijn eigen vergrijzende communiteit. Hij besteedde als directeur van de commu-niteit in Assel tijd en zorg aan zijn ouder wordende medebroeders en begeleidde een aantal van hen naar hun leven-seinde. Helaas moest hij ook afscheid nemen van zijn tweelingbroer die de laatste jaren van zijn leven weer bij hem in Assel woonde. Dit afscheid bleef hem tekenen. “Ik ben mijn flank kwijt” zei hij als je hem naar dit verlies vroeg.

Kees was een betrokken mens, een pastor, een herder. Hij had oog voor de zwakkere medemens. Als hij het gevoel had dat deze klem kwam te zitten tus-sen ambtelijke of overheidsmolens kon hij zich daarover enorm opwinden en werden zijn uitspraken soms ongezou-ten en minder genuanceerd.Toen hij 50 werd vroeg hij als verjaar-dagscadeau tijd om vanuit Nederland naar Santiago de Compostella te lopen. Alleen. Want zoals hij zei: “Ik wil met niemand rekening hoeven te houden en ik wil me ook niet achter iemand kunnen verschuilen.” Deze tocht heeft diepe indruk op hem gemaakt en hem veranderd. Niet alleen op gebied van spiritualiteit maar ook in de manier waarop hij tegen het leven aan keek. Hij werd minder perfectionistisch en kon hij meer ontspannen omgaan met veranderingen. Zoals zijn lijfspreuk werd: “Het loopt zoals het loopt… en het loopt altijd anders.”

Hartelijk dank aan alle gulle gevers!Wilt u het werk van Don Bosco financieel steunen? Dat kan door een bijdrage te stor-

ten op rekening NL88 INGB 0000 714005 t.n.v. Stichting Don Bosco, De Wiekslag 2c, 3871 AS Hoevelaken met een korte vermelding van de bestemming.

GERARD SCHOORL, sdb MISSIEPROCURATOR/

IN MEMORIAM KEES VAN LUYN SDB

KERSTACTIE 2016 VOOR GOEDE ONDERWIJSVOORZIENING IN BENIN – WEST AFRIKAIn de kersttijd van dit jaar vraagt Don Bosco NU de speciale aandacht van de lezers voor het salesiaans werk in de Afrikaanse staat Benin, een onderwijsproject van pater Gerard Blesgraaf sdb.Pater Gerard Blesgraaf sdb, afkomstig uit Haarlem, werkt sinds 1962 als missionaris in Afrika: eerst in Congo, vanaf 1997 als pastoor van de parochie Karimama in het uiterste Noorden van de staat Benin. In samenwerking met de plaatselijke bisschop besteedt hij veel aandacht aan de opbouw van het onderwijs. Het aanbod van goede onderwijsvoorzieningen is een verrijking van dit arme gebied dat grenst aan de woestijn, daarmee wordt voorkomen dat jonge mensen massaal naar meer ontwikkelde streken zullen moeten gaan.Vrijdag 6 mei 2016 was een grote dag voor bevolking van Karimama. De feestdag van Don Bosco’s leerling Sint Dominicus Savio was gekozen voor de inzegening van het College, een school voor voortgezet onderwijs voor de kansarme jongeren. De pauselijke nuntius in Benin en de bisschop van Kandi kwamen daarvoor naar Karimama en zij werden door de gehele bevolking, christenen en moslims verwelkomd. Voor de inzegening van de nieuwe gebouwen vond een traditionele ceremonie plaats. In de pontificale viering hield de pauselijke nuntius een preek waarin hij dit college als ‘de parel van het Noorden’ betitelde.Door de benoeming en de inspanningen van pater Gerard Blesgraaf behoort de missie van Karimama

tot de werken van Don Bosco in de salesiaanse provincie van West Afrika. Zoals in de omliggende landen is het werk vooral gericht op de pastoraal en de behoeften van de meest kansarmen onder de jongeren. In opdracht van de bisschop en de provinciaal overste heeft Gerard in de loop van jaren zijn parochie verrijkt met meerdere scholen voor basisonderwijs. Met enige trots ziet deze tachtigjarige missionaris nu de verwezenlijking van deze school voor het voortgezet onderwijs. Voor de bouw heeft hij financiële steun gevonden bij fondsen en particulieren in West Europa, in het bijzonder bij parochianen in het Nederlandse Westland. Hij vertelt: “Het College H. Johannes Paulus II maakt nu enkele jaren door van opbouw. Tijdens de bouw is men begonnen met een groep voor het eerste leerjaar, na de officiële opening zijn al die 24 leerlingen overgegaan naar het tweede leerjaar en zijn nieuwelingen toegelaten tot het eerste. En zo gaan we verder tot aan de tijd van de staatsexamens na een vijfde leerjaar. Aan kandidaten zal het niet ontbreken. Maar willen wij ons doel bereiken om kansen te bieden aan de armen, dan dienen we nu toch fondsen te werven om financiële ondersteuning te bieden bij de aanschaf van de leermiddelen. Ook de school zelf zal in de komende jaren ondersteuning behoeven bij de aankoop van de materiële voorzienin-gen; denk bijvoorbeeld aan de inrichting van een natuurkundelokaal.”

RETRAITE VOOR DON BOSCO FAMILIEVan 20 tot 23 maart is er een retraite in de Mariahoeve in Assel onder leiding van oud-medebroeder Herman de Boer waarin het evan-gelie volgens Johannes centraal staat. De verhalen geven genoeg stof tot bezinning. Ook is er aandacht voor de wonderschone doch niet eenvoudige afscheidsrede van Jezus bij Johannes. Deelnemers krijgen suggesties, teksten en gedichten aangereikt als spiegel voor de verhalen ter verrijking. Het zullen inspirerende dagen zijn. Naast ruimte voor bezinning is er uiteraard ook veel vrije tijd. Kosten: € 35,- per dag voor verblijf inclusief eten en drinken. Opgave vóór 1 januari bij Wim Flapper sdb via flapper.w@donbosco.nl of tel. 024 663 60 29.

DON BOSCO FEESTReserveer de datum alvast in je agenda! Op zondag 12 februari 2017 vieren we van 13.30 tot 16.30 uur in de Kampschuur in Assel weer het jaarlijkse Don Bosco-feest. Het thema is ‘Don Bosco smaakt naar meer’. Natuurlijk met muziek, vrolijkheid en lekker eten en drinken waarbij ontmoeting, gezelligheid en verbondenheid weer centraal staan. Iedereen is van harte welkom! Mis het niet. Adres: Pomp-hulweg 106, Assel (bij Apeldoorn).

ONTMOETINGSDAGZaterdag 1 april (geen grap): ‘Kom shoppen bij Don Bosco’. Ontmoetings dag voor iedereen die betrokken is bij Don Bosco in Nederland. Van 10.00 tot 14.30 uur in Assel, inclusief lunch. Opgave: verenigingmedewerkers@donbosco.nl

U kunt uw bijdrage over-

schrijven naar rekening

NL88 INGB 0000 7140 05

t.n.v. Stichting Don Bosco

o.v.v. Kerstactie Benin.

Hartelijk dank voor uw gift!

DON BOSCO STRAATVISIEPer 1 januari 2017 worden Don Bosco Jonathan en Straatvisie structureel samengevoegd tot één organisatie, waarbij Straatvisie een ‘specialistisch’ onderdeel wordt van het aanbod van Don Bosco (Jonathan). De naam wordt Don Bosco Straatvisie, met één logo, één website en één format in de com-municatie zowel intern als extern, in woord en beeld. www.donboscoamsterdam.nl

/ DON BOSCO

14 15

Hallo beste lezers, mijn naam is Harold Seesing, 46 jaar, ik heb lange tijd in Amsterdam gewoond maar ben afkomstig uit Lobith. Op 8 september j.l. ben ik toegetre-den tot de Sociëteit van de heilige Franciscus van Sales. Mijn eerste religieuze professie heb ik, na een jaar noviciaat, afgelegd te Colle Don Bosco in Italië. Deze gebeurtenis is een afronding van een proces op zoek naar zin en betekenis van mijn leven, ik heb een beschouwende en filosofische aanleg.

Dit werd mij duidelijk in de opleiding tot verpleegkundige, met name tijdens stages in de psychiatrie, verpleeg- en ziekenhuis. Ik was daar meer ge-interesseerd in de mens met zijn levensvragen, met name rondom het lijden, dan het medische probleem en de behandeling daarvan. Uiteindelijk besloot ik theologie in Amsterdam te gaan studeren, tijdens die studie heb

HAROLD SEESING sdb

IK HAD EEN GROOT VERLANGEN OM MIJN LEVEN AAN GOD TE WIJDEN EN AAN JONGEREN

Bijbelverhalen, hierdoor ont-stonden mooie gesprekken. Naast mijn werk heb ik veel retraites bezocht (bij de broe-ders van Sint Jan en Jezuïe-ten) en ik ging regelmatig naar een cisterciënzerklooster om in de stilte te zijn en mijn ge-loof te verdiepen. Daarnaast was ik vrijwilliger en trouwe bezoeker van de kerk in mijn buurt. Ik kwam erachter dat ik een groot verlangen had om mijn leven aan God te wijden en aan jongeren. Het charis-ma van de salesianen spreekt mij aan: vanuit een familiale

DE INSPIRATIE VAN /

ik een stage gelopen bij een parochie en enkele middelbare scholen. Na mijn opleiding ben ik aan het werk gegaan als docent levensbeschouwing. Dat is heel interessant werk omdat je te maken krijgt met vragen en verlangens van jonge mensen die op zoek zijn naar wat betrouwbaar is in het leven, de vraag naar waarheid. Ik heb hen veel

uitgedaagd door het stellen van vragen en hen geconfron-teerd met allerlei verhalen uit de verschillende religies en

/ DON BOSCO

16

gemeenschap een relatie opbouwen met de jongeren en van daaruit met hen op weg gaan om evenwichtige volwassenen te worden. Het geloof is daarbij een krachtbron om jongeren tot zichzelf en daarmee tot God te brengen. Tijdens het noviciaat ben ik erachter gekomen dat God mij liefheeft en dat is wat Jezus’ diepste kern was: de on-voorwaardelijke liefde van God voor de mens. Dit is mijn grootste rijkdom en bron: ik ben al geliefd en gewaardeerd en daardoor ben ik vrij van mijzelf (van wikken en wegen, manifestatiedrang etc.) en daarmee vrij voor de ander. Ik wil dan ook teken zijn van Gods liefde voor met name kansarme jongeren en dat door geheel mijn leven aan hen te geven, door liefde te geven zonder wat terug te verwachten. Jongeren van nu staan onder grote druk om maatschap-pelijk te slagen, mislukt dat dan is het hun eigen schuld. De boodschap van het geloof is een geheel andere: je kan het niet alleen (ontmoeting is nodig om te weten wie je bent), je bent al geliefd door God (het leven hangt niet van eigen inspanning af maar is ook ontvangen) en lijden heeft een plaats in het leven (wordt niet uit de weg gegaan).

Tevens verlang ik om jongeren meer nabij te zijn als begeleider, een spiritueel meester, vader en vriend te zijn voor jongeren op hun levensweg. Na verloop van tijd zou ik hen willen uitdagen

over zichzelf en hun keuzes na te denken zodat zij uitgroeien tot gelukkige en gelukte mensen.

Tot ziens!