..........................................werken l̂even 33LC zaterdag 28 januari 2012 - economie@lc.nl

N ormaal gaat eetcafé DeBuurman in Heeren-veen om elf uur open.Maar elke laatste don-

derdag van de maand haalt eige-naar Henk Wolthuis de deur eenuurtje eerder van het slot. Danontvangt hij de Open Coffee ClubHeerenveen, een netwerk van lo-kale ondernemers die eens permaand zakelijkse tips en ervarin-gen uitwisselen. Meestal komener ruim dertig ondernemers opaf, maar deze donderdag wel vijf-tig, turft Wolthuis. En dat bete-kent vijftig maal twee keer koffieof thee, want de ‘netwerkborrel’duurt zomaar twee uur ,,En som-

migen blijven daarna plakkenvoor de lunch,”

De landelijke Coffeeclubs – on-line contact verloopt via Linkedin- zijn populair. In Friesland begonLeeuwarden in 2009 met de in-formele bijeenkomsten, maardatzelfde jaar volgden Heeren-veen, Drachten en Sneek. Ook inkleinere plaatsen als Harlingen,Franeker en Lemmer zijn de clubssindsdien opgedoken. De grootsevier hebben in drie jaar gezamen-lijk zo’n 160 actieve leden, en dataantal blijft groeien.

Grofweg driekwart van de Cof-fee-deelnemers is zzp’er, meldende ‘clubvoorzitters’. Dat heeft al-les te maken met de flexibiliteit –je ziet maar of je komt – en het in-formele karakter. ,,Echt zakendoen is er op zo’n ochtend nietecht bij”, zegt Fokje Ritsma vanOpen Coffee Drachten. ,,De bij-eenkomsten hebben een socialefunctie: elkaar advies geven, eenklankbord zijn voor andere on-dernemers.” En de kosten zijn mi-nimaal: meer dan twee kopjeskoffie zijn eenpitters er niet aankwijt. De Drachtsters houden hunkoffie-ochtend vaak in het plaat-selijke Emjee Hotel. ,,Ook vanwe-ge het gratis parkeren.”

De zzp’er mag dan voordeliguit zijn, de horeca-ondernemer,,krijgt er revenuen mee binnen”,zo zegt Henk Wolthuis in Heeren-

veen. ,,Nu gaat het om twee kop-jes koffie per persoon, dat levertnatuurlijk geen mega-omzettenop. Maar er komt wél af en toe eendinertje of zakenlunch achterweg. Bovendien is het is heel goedvoor de naamsbekendheid: DeBuurman wordt genoemd op Lin-kedin, ondernemers twitteren er-over. Het scheelt als je dan van je-zelf ook actief bent op de socialmedia.”

Ook Harry Steenkamer vanbrasserie The Globe ziet ze elkemaand graag komen, de 70 Leeu-warder Coffeeclubbers in de loun-ge van het WTC-hotel. ,,Een grotemarkt is het niet, maar het is leukom ze te hebben. Soms boekt eenondernemer ook een uurtje ver-gaderruimte voor een kleinscha-lige workshop. Maar we hebbenhier veel echt grote zalen in deverhuur, en die kunnen de mees-

te zzp’ers niet opbrengen.” HetJong Bedrijven Netwerk Fryslân(ook tweederde zzp, maar aange-sloten ondernemers betalen eenlidmaatschap) boekt nog weleens een grote zaal voor een se-minar.

Zzp’ers komen in de eersteplaats voor kennisuitwisselingmaar zijn ook op zoek naar wataanspraak, zeggen de netwerk-clubs. Alleen werken kan tenslot-

te eenzaam zijn. Reden voor JorisHagting van het Sneker hotel DeDaaldersplaats om de maande-lijkse Open Coffee vanaf dezemaand te verplaatsen van vrij-dagmiddag naar maandagoch-tend. ,,Voor de vrijdagmiddag hadde Coffee Club een iéts te formeelkarakter. Het was een beetje sta-tisch. Nu doen we op de vrijdaggewoon een informele borrel,met een wijntje of een pilsje.”

Op maandagochtend past hetkoffiemoment beter, vindt Hag-ting. ,,Ik zie er weer meer mensenop afkomen. Het is een mooi mo-ment om na te praten over hetweekeinde en tegelijk de komen-de werkweek door te nemen.”Kleine ondernemers komen vol-gens hem graag op een plek waarze nieuwe mensen kunnen ont-moeten en tegelijk een werkom-geving aantreffen. Daarom ver-deelt Hagting zijn restaurant nuoverdag met kamerschermen indrie stukken. Een ‘stil deel’ voorde concentratie, een ‘groepsdeel’voor werkoverleg en een ‘ru-moerdeel’ temidden van de ge-wone gasten.

,,Voor de reuring en het creatie-ve proces. Je moet je voorstellen,er staat hier een stamtafel metmannen vol levenservaring. Zit-ten ook oud-ondernemers tus-sen. Wellicht heb je daar nog wataan, als starter of zzp’er.”

Ondernemersborrel wordt visitekaartje

De Open Coffee Club Leeuwarden komt elke tweede woensdag van de maandbijeen in de brasserie van het WTC-hotel. FOTO HOGE NOORDEN/JAAP SCHAAF

Faciliteer eennetwerkcluben je cafézingt rond opTwitter

RUTGER VAN DER MEIJ

Friesland telt duizen-den zzp’ers. Allemaalminibedrijfjes meteigen wensen. Wieprofiteert van ditgroeiende leger zelf-standigen? Deel 5(slot): losjes netwer-ken.

Tripadvisor, Expedia.com, Book-ing.com, Zoover.nl. Deze boe-kingssites bieden een ruim over-zicht van de beschikbare hotelka-mers en de tarieven zijn op heteerste oog meestal voordelig.Maar dat is schijn, beweert debranche: de sites laten de hotel-gasten te veel betalen en strijkenzo zelf veel geld op.

Wereldwijd groeit de kritiek opde websites. Hoteliers voelen zichsteeds meer onder druk gezet.Frans Hazen, voorzitter van de af-deling Hotels van KoninklijkeHoreca Nederland, spreekt zelfsvan een wurggreep.

„De websites houden de prij-zen van hotelkamers over onzeruggen hoog. Wij willen wel lage-re prijzen bieden, maar dat latende contracten niet toe.”

Hazen, zelf exploitant van ho-tel De Draak aan de Grote Marktin Bergen op Zoom, erkent dathij toch echt zelf de contractenmet de boekingssites aangaat.„We kunnen er eenvoudigwegniet omheen. Daarvoor zijn zeveel te machtig geworden. Groteketens slaan de handen ineenom samen boekingssites te zet-ten, maar dat kost heel veel geld.Voor kleine spelers op de marktis dat veel moeilijker.”.

De boekingssites werpen dekritiek van de hotelbranche ver-re van zich. Directeur RutgerPrakke van Booking.com Neder-land is zelfs laaiend. „Hazengooit alle sites op één hoop envertelt onwaarheden. De hotelszelf bepalen bij Booking.com deprijzen en wij brengen geen re-serveringskosten in rekening.Dat boekers gemiddeld 30 pro-cent te veel betalen, is pertinentonwaar. We willen juist voordeli-ger zijn dan de rest”, zegt hij.(GPD)

Hotels: prijskamer hoogdoor sitesLEEUWARDEN – Bookingssiteshouden kamerprijzen in hotelskunstmatig hoog, beweert dehotelbranche. Onzin, zeggen desites.

Walter Elias Disney kon nietbijzonder goed tekenen, maarhij was een bedenker en zaken-man van jewelste. In 1923 richttehij, 21 jaar oud, een animatiebe-drijfje op dat films maakte rondeen echt meisje, Alice, dat avon-turen beleeft in een tekenfilm-wereld.

De rest gaan we hier nietnavertellen: iedereen kent hetDisney-imperium en de bijbeho-rende films, strips en pretpar-ken. Is in de Verenigde Statenvan al zijn scheppingen de be-scheiden goeierik Mickey Mousehet populairst (getekend doorzijn medewerker Ub Iwerks), inEuropa is dat het opgewondenstandje Donald Duck (gemaaktdoor medewerker Dick Lundy).Dat moet iets zeggen over beidecontinenten.

De Nederlandse Donald Duckwas deze week in Friesland ro-versgoed: overal was het bladuitverkocht en in elk geval ééntwaalfjarige Leeuwarder abon-nee kreeg het niet, vermoedelijkomdat het onderweg naar debrievenbus is verdonkeremaand.Dat komt omdat het nummervolstaat met gezellige Frieseclichés: skûtsjesilen, fierljeppen,de Oldehove.

Op het blad prijkt, net als opalle Disneyproducten, de hand-tekening van Walt Disney, inherkenbare, zwierige letters.Weliswaar zag zijn echte handte-kening er in elk decenniumanders uit (ze leveren veel geldop veilingen op, hoed u voornamaak), maar het concernbewaakt deze gestileerde versiemet zorg. Hij staat als logo op destrips, de tekenfilms, de televi-sieprogramma’s, de pretparken,de mokken, de poppen en detruien.

Het is een van de weinigeberoemde logo’s die gebaseerdis op een handtekening en dat iseen slimme zet van het concern.Het is alsof Oom Walt (overle-den in 1966) overal zelf zijnkrabbel op heeft gezet, als per-soonlijke garantie dat dit echtvermaak is voor het hele gezin.Natuurlijk is goed tekenen eenhele kunst, maar een handteke-ning op de juiste plek zetten isminstens zo belangrijk.

ASING WALTHAUS

Marianne van Leeuwen, Su-zanne van der Erf, Yvonne deMey van Streefkerk - Mag hetietsje minder roze?, De gehei-men van vrouwenmarketing,AW Bruna, 328 blz, €29,95

Een knalroze boek met de titel‘Mag het ietsje minder roze?’,dat is durven. Een beetje irritantwordt het als blijkt dat de blik-ken roze inkt ook binneninenthousiast zijn leeggekieperd.Maar toch…prima boek. Als ikspeciaal vrouwen wilde bereikenmet een product of dienst, zouik dit boek zeker voor het grij-pen willen hebben.

Het is namelijk heel handig tegebruiken als checklist en inspi-ratiebron. De schrijfsters (vanprofessie marketeer, markton-derzoeker en designer) presente-ren tien vuistregels en werkendie uit voor verschillende pro-ductiegroepen, met benaderin-gen via verschillende platforms.

Op het eerste gezicht voert deroute door tien open deuren,met vuistregels als ‘ontdek wieze is’ / ‘heb een goed verhaal’ /‘neem haar serieus’. Totdat je je

realiseert dat vrouwen gevoeligzijn voor andere type verhalendan mannen, onder ‘in de wat-ten gelegd worden’ iets andersverstaan dan mannen, en ande-re ideeën hebben dan mannenbij aantrekkelijk details of inte-ressante contexten.

Waardevol is het boek ookomdat het goed inzoomt op hetonline gedrag van vrouwen.Shoppen, gamen, filmpjes kij-ken, appjes downloaden, netwer-ken, vrouwen houden er eigenvoorkeuren en stijlen op na.Goed om dat paraat te hebben.

IRENE OVERDUIN

logostiek

boeken&studies

gouweouweNiet elk product gaat de hippe en modernetoer op. Werken & Leven verklaart wekelijkseen icoon uit het winkelschap.

TEKST RUTGER VAN DER MEIJFOTO LC/SIEP VAN LINGEN

groeimarktzzp

Tot drie keer toe staathet op de voorkantvan het doosje: Maize-

na is de enige originelemaizena. Al vlot na de uitvin-ding van het maïszetmeel in1856 rezen de verkopen de panuit. Maizena won prijs na prijsop tentoonstellingen over dehele wereld. Dat wilden anderefabrikanten ook wel. Dus ver-schenen er merken als Naizena,of Maizharina.Maar de Duryea’s spandenrechtszaken aan en koopt adver-tentieruimte in kranten omhuisvrouwen te behoeden voor,,inferieure" kopieën. Al in 1873plaatst het bedrijf een modder-vette ‘Waarschuwing’ in de Leeu-warder Courant, om toch vooralte varen op het ,,gewaarborgdefabrieksmerk" Maizena.Inmiddels is de eigennaammaizena een soortnaam voorallerlei maïszetmeel geworden.In het Engels heet dat ‘generici-de’: de lieve Nederlandse bena-ming is merkverwatering, maareigenlijk vertaal je het als mer-ken- of soortenmoord. Product-namen kunnen door ‘generiekgebruik’ in de volksmond name-lijk hun wettelijke beschermingals geregistreerd handelsmerkverliezen. Bij Maizena is datnooit gebeurd, omdat de fabri-kant altijd aantoonbaar weer-stand heeft geboden tegen ver-valsingen.

Volgens de officiëlebeschrijving van hetMaizena-beeldmerk

gaat het hier om ,,India-nen bezig met het cultiverenvan maïs, het bereiden vanmaïsmeel en het koken vanmaïsmeel [achter in de tent]".Hiermee wilden de Duryea’sverwijzen naar de oorsprongvan eetbare maïs, onstaan door-dat Indianen uit Midden-Ameri-ka zo’n 10.000 jaar geleden hetgewas begonnen te veredelen.

Het is zo goed alsonleesbaar, maar dit isde handtekening van

John M. Duryea. Detweede uit het gezin van zevenjongens en twee meisjes (WrightDuryea was de oudste) en eenvan de eerste directeuren. Alleeneen doosje met een Duryea-handtekening bevat de échteMaizena, zo adverteerde hetbedrijf in de negentiende eeuw.Alle broers Duryea werkten in dezetmeel.

Unilever verkooptwereldwijd jaarlijks 1,7miljoen pakjes. Dat

betekent ,,veel ge-bruiksmomenten" aldus hetconcern, ,,want met één pakjedoe je een tijdje’’. Maizena wordtgebruikt als bind- of verdik-kingsmiddel voor sauzen ensoepen en natuurlijk als papjeop de bloemkool (‘witte groente-saus’ heet dat officieel volgenshet etiket). En bij luieruitslag,meldt het Centrum voor Jeugden Gezin: een beetje Maizena opde billetjes en de roodheid ver-dwijnt als sneeuw voor de zon.

De achternaam Duryeavindt zijn oorsprongin Noord-Frankrijk.

Daar werd in de zeven-tiende eeuw Joost du Rieu gebo-ren, een Hugenoot. Op jongeleeftijd vestigde hij zich in hetDuitse - en protestantse - Mann-heim, trouwde er en vertrok metvrouw in 1650 naar de kolonieNieuw-Nederland aan de Ameri-kaanse oostkust. Daar verameri-kaniseerde hij zijn naam totDuryea.

In 1842 lukte het deAmerikaan ThomasKingsford om zetmeel

uit maïskorrels te isole-ren. Een paar jaar later bouwdehij er een fabriek voor in Oswe-go in de staat New York. Aanvan-kelijk werd het zetmeel alleengebruikt als stijfsel voor wasse-rijen. Een jonge monteur in deKingsford-fabriek zag meerpotentieel. Deze Wright Duryeabegon een eigen zetmeelfabriek-je in Oswego, maar verhuisde alsnel naar Glen Cove op LongIsland. Daar bedacht hij in 1856Maizena, een fijn en zuiverzetmeel in kleine verpakkingenen geschikt was voor consump-tie. Met zijn broers bouwde hijin mum van tijd een bloeiendefabriek (zie hiernaast). ToenWright Duryea in 1889 stierf, hadhij 2 miljoen dollar op de bank.De export naar Europa was al in1859 begonnen. Maar in 1906ging Duryea op in het groteremaïsconcern CPC, dat stijfsel-fabrieken in Duitsland bezat.CPC verplaatste de productie. DeDuitse dochter-bv van Maizenawerd na de Tweede Wereldoor-log eigenaar van voedingsmid-delenfabrikant Knorr in Heil-bronn. In die plaats wordt sinds1987 alle Maizena gemaakt; deovername van het merk doorUnilever in 2000 heeft daarniets aan veranderd.

1

2

3 4

5 6

1

2

3

4

5

Naizena

Indianen Broer John PapjeFrans en protestants

Duits fabrikaat

6